heidendom Het moderne Middernachtsroep Het internationale tijdschrift over Bijbelse profetie

Zacharia en het probleem van de ‘geestelijke’ uitlegging / De afval van de Kerk

Middernachtsroep

Het internationale tijdschrift over Bijbelse profetie

Nr. 02–2013

www.middernachtsroep.nl

Het moderne

heidendom

Veranderingen bij Middernachtsroep Nederland Onze trouwe medewerkers Henk en Nonky Blok gaan met pensioen. Ruim vijfentwintig jaar hebben zij de Here binnen het kader van het Zendingswerk Middernachtsroep met overgave en volledige inzet gediend. Daarvoor willen wij hun vanaf deze plaats heel hartelijk bedanken en hun van harte Gods zegen toewensen. Hierbij willen wij u tevens de opvolgers voorstellen. Het zijn drie jonge mensen, die de Nederlandse tak van Middernachtsroep met grote vreugde en nieuw elan voort zullen zetten: Raphael Roos en het echtpaar Jonathan en Mirjam PlüssRoos. Broer en zus Raphael en Mirjam zijn van Nederlandse afkomst, Jonathan is Zwitser. Jonathan en Mirjam hebben twee kinderen: Lara (3) en Nayla (1). Het is interessant en verblijdend dat met het in dienst treden van deze jonge mensen in ons zendingswerk een cirkel gesloten wordt. De grootvader van Raphael en Mirjam was Kees Roos, die in de jaren 60 voorzitter was van Middernachtsroep in Nederland en dit destijds met alle beschikbare middelen heeft opgebouwd. En zij zijn ook kleinkinderen van Wim Malgo, de stichter van ons zendingswerk. Zo nemen de kleinkinderen de draad weer op en willen de boodschap van Middernachtsroep in Nederland nog veel meer verspreiden. Wij wensen hen de zegen en het gelukken van de Here toe. Wij danken alle lezers die onze nieuwe medewerkers in gebed en eventueel in ander opzicht steunen. Namens het bestuur, Conno Malgo

Bijbelse boodschap

4 10

Het moderne heidendom “De normen en waarden van de wereld hebben de Gemeente gecorrumpeerd”

Eruit gelicht

12 Homoseksualiteit in Israël 12 De waarheid over homoseksuele kinderopvoeding Prometheus en het andere scheppingsverhaal 13 Voor vriend in gevangenis

13

In perspectief

14 15

Het tijdstip van het Koninkrijk Zacharia en het probleem van de ‘geestelijke’ uitlegging 16 De afval van de Kerk

Middernachtsroep

20

Nood leert bidden

Brieven van lezers

21

Spreken de boeken Koningen en Kronieken elkaar tegen?

5 Groetwoord 19 Eye-opener 21 Spreuken 22 Alléén Jezus kan u helpen 22 Colofon Gedachtig aan het feit, dat alle menselijke kennis slechts ten dele is (1 Cor. 13:9), geven de auteurs onder eigen verantwoording hun persoonlijke visie weer.

Luister dagelijks naar de Bijbel. Met Liveboodschappen, radiobijbelschool, boek­ lezingen, voordrachten en muziek. Actueel, evangelisch en geloofsopbouwend

Via internet en satelliet www.rnh.de Astra 1L satelliet 19.2° oost frequentie (MHz) 12604 horizontale polarisatie transponder 1.111 symbolate 22000 FEC 5/6

3

Groetwoord Geliefde vrienden Tegenwoordig worden kinderen, en dat gebeurt steeds vaker, zonder bedenkingen simpelweg gedood. Het is nu tien jaar geleden dat Zwitserland in een referendum instemde met een wetsontwerp dat abortus van ongeboren kinderen toestond. Het is nu dus officieel toegestaan, of binnen de eerste twaalf weken na de conceptie, of zelfs tot aan de geboorte toe als dit medisch gezien noodzakelijk lijkt. In de afgelopen jaren hebben alleen al in Zwitserland ruim 100.000 kinderen in de moederschoot het leven moeten laten. In andere landen zal dit aantal qua percentage van de bevolking wel ongeveer even hoog zijn. En dan gaan officiële organen er van uit dat het werkelijke aantal abortussen veel hoger is en dat ongeveer 40% van alle abortussen niet eens geregistreerd wordt. Inmiddels zijn we al zo aan de abortuspraktijken gewend geraakt dat het ons niet veel meer doet. Nu is er een nieuw begrip opgedoken: ‘postnatale abortus’. De medisch ethicus Alberto Giubilini en de filosofe Francesca Minerva eisen dat ouders in alle gevallen het recht krijgen om een kind na de geboorte te doden. Dit omdat een pasgeboren kind met een foetus gelijkgesteld moet worden en daarom geen morele aanspraak op het leven heeft. Al in 1985 eisten twee Australiërs, de filosofe Helga Kuhse en de bio-ethicus Peter Singer, dat ouders het recht moeten hebben om een zwaar gehandicapt kind na de geboorte te laten doden. Giubilini en Minerva gaan nu echter nog een stap verder en eisen voor ouders het recht om een kind na de geboorte te doden in alle gevallen waarvoor in een maatschappij ook abortus is toegestaan. Dus ook bij volkomen gezonde kinderen! De twee stellen ook voor om geen ‘voorbelaste’ begrippen als ‘het doden van kinderen’ of ‘premature euthanasie’ te gebruiken, maar te spreken van ‘postnatale abortus’. Een baby, zo redeneren de beide wetenschappers, heeft net als een foetus nog geen ‘morele status als persoon’, het ontbreekt hem aan de vaardigheden “die een moreel recht op leven rechtvaardigen”. Het propageren van zulke stellingen is niets anders dan een oproep tot moord op weerloze kinderen! En als ook deze nieuwe stap gezet is – doden kort na de geboorte toestaan – dan tekent zich de volgende al af: ouders die niet gediend zijn van het geslacht van hun baby, mogen hem of haar doden. Dat dit al wordt gepraktiseerd blijkt uit een voorbeeld uit Zweden, waar een vrouw voor de derde keer een kind wilde laten aborteren, alleen maar omdat het weer een meisje was. Artsen die onzeker waren geworden belden daarom met de rechtbank. Het oordeel: abortus op grond van geslacht is volgen de Zweedse wet legaal. Wee als zoiets in een totalitaire staat mogelijk wordt! Wat een gruwelijk scenario! En verder: als er slechts kort na de geboorte gedood mag worden, waarom dan niet ook als een kind bijvoorbeeld door een later optredende ziekte of een ongeval «beschadigd» is? De mogelijkheid van een ‘postnatale abortus‘ laat je opschrikken. De initiatiefnemers van zulke ideeën redeneren daarentegen dat een pasgeboren baby hetzelfde is als een enkele weken oude foetus. Dat daar een mens is ontstaan, een prachtige schepping van God, waarvan de hartslag al in de zesde week duidelijk waarneembaar is, daar gaan ze volledig aan voorbij. Destijds, bij de eerste komst van Jezus, doodde Herodes de kinderen om de Koning van de Joden de voet dwars te zetten. Hij wilde de enige heerser zijn. Tegenwoordig, nu we kort voor de wederkomst van Jezus staan, is het weer net zo: de mens wil autonoom zijn, zijn eigen heer en meester, en wil van het leven genieten. En daarom maakt men zonder enige scrupules een einde aan het aardse bestaan van levende zielen. Eens in de eeuwigheid zal openbaar worden hoeveel pijn, hoeveel verdriet en tranen daardoor zijn veroorzaakt. En andersom, hoeveel zegen erdoor verloren is gegaan. Met het oog op de gedode kinderen blijft er slechts één troost, die Jezus Zelf in Markus 10:14 uitspreekt. “Laat de kinderen bij Mij komen en verhinder hen niet, want voor zulke mensen is het Koninkrijk van God!” Hoewel het in de Bijbel nergens expliciet vermeld staat, mogen we op grond van de liefde van Jezus voor de kinderen gevoeglijk aannemen dat de zielen van deze vermoorde kinderen bij Jezus zijn. Maar de aanklacht blijft wel overeind staan: “Mama, waarom wilde je me niet? – Papa, waarom heb je niets voor me gedaan?” We leven nu eenmaal in een maatschappij die zich van God heeft afgekeerd, zoals de Bijbel voor de eindtijd heeft voorspeld. Daarom willen we waakzaam zijn en bidden, want de Heer komt spoedig! In hartelijke verbondenheid

Middernachtsroep

Februari 2013

4 Bijbelse boodschap

Het moderne

heidendom Tegenwoordig heb je geen afgodendienst meer. Onze maatschappij van vandaag is te verlicht om nog dode dingen te aanbidden. … Hoewel?

O

nze moderne culturen aanbidden inderdaad goden van hout en steen. De afgodendienst is tegenwoordig sowieso nog vooruitstrevender en uitgekiender dan ooit tevoren. De afgoderij die de Bijbel beschrijft heeft gewoonlijk met heidenen te maken. Als er zoveel afgodendienst in de wereld is, waar zijn dan tegenwoordig de heidenen te vinden? De moderne mens heeft zich in elk geval tot een veel rationelere en verlichtere positie ontwikkeld dan de heidenen van de klassieke oudheid. We moeten ons er gewoon toe dwingen onze maatschappij als door en door heidens te beschouwen. Is een heiden dan niet een wilde inheemse met een lendenschortje aan, die misschien in de jungle rondloopt en de zon aanbidt? In werkelijkheid zijn er in de wereld van tegenwoordig heidenen die nog veel heidenser en arroganter zijn dan degenen die men in de jungle kan tegenkomen. Voor ongeschminkte antwoorden en het juiste inzicht wenden we ons het beste tot de Bijbel. Paleontologen spreken over verschillende prehistorische mensen die de voorouders van ons, de moderne Homo Middernachtsroep

Februari 2013

sapiens, zouden zijn. Het evolutieproces waar zij voor staan zou vele miljoenen jaren geleden hebben plaatsgevonden. Natuurlijk weten we onaf hankelijk van de letterlijke exegese van de Bijbel dat dit hele vakgebied altijd al hoogst fantasierijk en speculatief is geweest. Er is nu al een hele reeks onderwerpen waar de Bijbel over de wetenschappelijke scepsis heeft getriomfeerd – of het nu om historische, natuurkundige of andere kwesties gaat. De hele Bijbel is waar gebleken. Tot nu toe zijn veel bijbelse uitspraken in vervulling gegaan of allemaal voor honderd procent nauwkeurig gebleken. Daarom is er maar weinig geloof voor nodig om in te zien dat de overige uitspraken van de Bijbel, waar de wetenschap nog altijd tegenin redeneert, ooit eveneens een herziening van de wetenschap nodig zullen maken. Deze waarheid als een koe geldt voor de wetenschap en daarmee ook voor de evolutietheorie. Wat de evolutie betreft, de Bijbel noemt geen verschillende soorten mensen en ondermensen of bepaalde ontwikkelingsfasen van de mens. Het is heel gewoon zo dat er geen

bewijzen voor de evolutietheorie zijn. Het blijft een religie. Evenmin bestaat er een verschil tussen de mensen van de oudheid en die van nu. De fundamentele kenmerken van de mens, zowel in lichamelijk als in mentaal opzicht, zijn geen spat veranderd. Voor wat betreft de afstamming van de mens maakt de Bijbel slechts één enkel hoofdonderscheid, namelijk het onderscheid tussen Joden en heidenen. Toch maakt hij een nog veel belangrijker onderscheid: tussen heidenen en rechtvaardigen. En hier zien we het ware bewijs voor een evolutie, maar dan in geestelijke zin: het heidendom. De heiden van tegenwoordig is gezond en wel. Met zijn mythen is hij overigens nog veel progressiever geworden, zoals we nog zullen zien. Bijna alle antropologen zijn het er over eens dat de aarde tegenwoordig door zogenaamde ‘moderne mensen’ bevolkt wordt. Daarentegen spreekt de bijbelse profetie over de moderne heiden van de eindtijd. Tegenwoordig treffen we hem aan als het schepsel dat het beste in staat is om te overleven, dat de nieuwe economische sfeer van de wereld bewoont en beheerst. Zien we wie het is? Voordat we de moderne heiden gaan opsporen, moeten we eerst het wezen en het gedrag van de heiden uit de oudheid onderzoeken. En daar geeft de Bijbel ons een gedetailleerde beschrijving van. Echter, om een evenwichtig en precies

5

beeld te krijgen moeten we eerst een korte woordstudie doen. In de Bijbel heb je geen speciaal woord voor ‘heiden’. Het woord ‘heiden’ komt in sommige Bijbelvertalingen niet eens voor (bijv. in de Elberfelder Bijbel). Waarom niet? Omdat deze betekenis van het woord pas later, in Nieuwtestamentische tijden, opkwam. Tegenwoordig gebruiken we het woord ‘heiden’ meestal om iemand te beschrijven die andere goden of afgoden aanbidt en buiten het christendom of het jodendom staat. In bijbelse tijden was ‘heiden’ vrijwel synoniem met ‘nietJood’, hoewel er ook niet-Joden waren die wel in God geloofden. Voordat Christus voor de zonden van alle mensen stierf en het heil tot de niet-Joden uitbreidde, waren niet-Joden en heidenen vrijwel hetzelfde. In het begin van de Nieuwtestamentische tijd beschouwden de meeste Joden hun pas ontdekte verlossing door de Messias nog altijd als een voortschrijdende vervulling van het Joodse geloof tot dan toe. De religieuze wereld was nog niet duidelijk in Joden en zogenaamde christenen verdeeld. Er was enige tijd voor nodig voordat men algemeen erkende dat er ook heidenchristenen waren die geen heidenen of Joden waren. Daarom bestond er aan het begin van het tijdperk van de Gemeente slechts één Grieks woord dat men bleef gebruiken om zowel niet-Joden als heidenen aan te geven: ethnos. Dit woord komt 167 keer in het Nieuwe Testament voor. De zaak is nu deze: bij onze woordstudie van de ‘evolutie’ van het begrip ‘heiden’ zullen we alleen die verzen in het Nieuwe Testament behandelen waar ethnos duidelijk in de nieuwere zin van het woord voor een heiden wordt gebruikt. Een studie van de Schrift onthult veel algemene eigenschappen van de heiden. We gaan er vijf van behandelen. Ze hebben allemaal direct te maken met de evolutie van de huidige, materialistische gezinde moderne heiden. 1. Eigenbelang. “Want als u hen liefhebt die u liefhebben, wat voor loon hebt u dan? Doen ook de tollenaars niet hetzelfde? En als u alleen uw broeders groet, wat doet u meer dan anderen? Doen ook de heidenen niet hetzelfde?“

(Mat. 5:46–47). In deze verzen merkt Jezus op dat de ‘heidenen’ uit puur eigenbelang handelen. Hun handel en wandel wordt gemotiveerd door hun wensen en genoegens, door het jagen naar persoonlijk geluk en behaaglijkheid. Ze houden alleen van de mensen die van hen houden, en ze versmaden de mensen door wie ze zelf worden afgewezen. Tegenwoordig, zo’n 2000 jaar later, heeft deze heidense karaktertrek van het eigenbelang zich heel ver ontwikkeld. Men beschouwt het nu als de kracht die de wereld verbetert en tot voortdurende vooruitgang en welvaart aanzet. Zogenaamd progressieve economische theorieën hebben deze drijvende kracht van het eigen belang heel hoog in het vaandel staan. Dat is een snelle verandering, die in minder dan enkele eeuwen is voltrokken. Het is een fundamenteel dogma van het marktgerichte kapitalisme (zo noemt men de huidige vorm van handel, die – maar dat terzijde – nog nauwelijks iets te maken heeft met het kapitalisme in de oorspronkelijke betekenis van het woord). En dit heeft voornamelijk tot gevolg dat de hele wereld tot op de bodem is gecommercialiseerd. De commercie is tegenwoordig in toenemende mate de basis van het bestaan en wordt wel gewoonweg het ‘leven’ genoemd. Wat zegt de Bijbel over het eigenbelang van de moderne mens? Er staat een duidelijke boodschap in voor maatschappijen die hun bestaan in puur heidense termen willen definiëren, met andere woorden, maatschappijen die zich hebben overgegeven aan de heerschappij van de economie en de mammon. En dan springen de voorbeelden van Tyrus en Babylon er in het bijzonder uit. In het Nieuw-Babylonische rijk draaide alles om zaken. Onderzoek heeft uitgewezen dat Babylon ten diepste een handelsbeschaving was. Bijna alle documenten die uit die cultuur bewaard zijn gebleven, hebben met de handel te maken. Een ander goed voorbeeld is de geschiedenis van Tyrus. De Bijbel zelf documenteert de extreme commercialisering ervan heel duidelijk. Als ander voorbeeld uit nog vroeger tijden kan de stad Jericho dienen. Het was vermoedelijk de oudst bewoonde

stad van de wereld en ook een van de rijkste. God bepaalde dat de Israëlieten Jericho bij hun intocht in Kanaän als eerste stad moesten veroveren. Het was ook de enige stad die door een wonder is verwoest. En het was de enige in Kanaän veroverde stad die volkomen vernietigd werd – inclusief vrouwen, kinderen, vee en al het overige. God wilde dat de stad volledig uitgeroeid werd. Waarom? Misschien vanwege hun afgodische gecommercialiseer? God wilde niet dat ook maar het geringste van Jericho Israël zou besmetten. Jozua profeteerde zelfs dat degene die Jericho zou herbouwen dit tegen de prijs van zijn eerstgeboren en zijn jongste zoon zou doen (Joz. 6:26). En 600 jaar later, onder de regering van Omri, is dit ook in vervulling gegaan aan Hiël uit Bethel, precies zoals het was voorspeld (1 Kon. 16:34). 2. Zorg om aardse dingen. Volgens de Schrift gaan de heidenen helemaal op in de zorg om aardse dingen: “Wees daarom niet bezorgd en zeg niet: Wat zullen wij eten? Of: Wat zullen wij drinken? Of: Waarmee zullen wij ons kleden? Want al deze dingen zoeken de heidenen. Uw hemelse Vader weet immers dat u al deze dingen nodig hebt” (Mat. 6:31–32; zie ook Luk. 12:29–30). Volgens deze definitie is het dus heidens om vervulling alleen in het jagen naar bezit en naar een aangename levensstijl te zoeken. De Schrift noemt hier slechts twee dingen: voedsel en kleding. In de maatschappij van die tijd stonden beide zowel voor de levensstijl van iemand alsook voor wat je nodig had om te kunnen leven. In dit vers gaat het dus niet alleen om het levensonderhoud. Voedsel en kleding zijn wel degelijk noodzakelijk; maar het is afgoderij en heidendom om er een andere waarde aan toe te kennen. Natuurlijk definieert men levensstijl tegenwoordig door veel meer dan alleen door voedsel en kleding. Zeker, je hebt speciale merkkleding, beroemde modeontwerpers en de nieuwste mode. Datzelfde geldt ook voor sommige gerechten: je zoekt de beste wijnen uit, en de merkartikelen waar het hardst reclame voor gemaakt wordt, willen de mensen ook kopen. Het meest definieert men lifestyle tegenwoordig wel door ander Middernachtsroep

Februari 2013

6 Bijbelse boodschap

speelgoed als dure Zwitserse merkhorloges, luxe auto’s, de nieuwste techniek, paleisachtige huizen en nog veel meer. Dat allemaal bezitten is het summum van een succesvol leven en de valstrik van het leven van de elite. Hier zien we het ware wezen van doelen en waarden van een heidense maatschappij. Het achternalopen van al die dingen is onderdeel van een uiterst uitgekiende cultuur van merkenpolitiek, consumentenpeilingen, reclame en psychologisch onderzoek. In die zin is er in de loop der eeuwen en millennia veel veranderd. Ook hieraan zien we opnieuw hoe de evolutie van de moderne heiden verloopt. Als je ziet hoe diep de commercialisering in Amerika en andere landen is geworteld, kun je je nauwelijks voorstellen dat deze evolutie nog verder kan voortschrijden. 3. Zorgen om de dag van morgen. Een maatschappij die niet op God vertrouwt moet zich per definitie zorgen maken voor de dag van morgen, omdat daar geen zekerheid over bestaat. De bijbel zegt dat het precies andersom behoort te zijn: “Maar zoek eerst het Koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u erbij gegeven worden. Wees dan niet bezorgd over de dag van morgen, want de dag van morgen zal voor zichzelf zorgen; elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad” (Mat. 6:33–34). Deze uitspraak is verbonden met de beide voorafgaande verzen (vs. 31–32), die over de heidense handel en wandel spreken. In dit verband begrijpen we dat zorgen om de dag van morgen iets heidens is, iets wat de heidenen drijft. Deze zorg om de ongewisse dag van morgen heeft een geweldig aandeel in de economische en financiële evolutie van de laatste tientallen en honderden jaren gehad. Het heeft zonder meer bijgedragen tot de intensieve commercialisering van het menselijk leven. Een voorbeeld daarvan is de invoering van verzekeringen. Ongetwijfeld is een groot deel van de verzekeringsproducten op de markt best zinvol. Ook is er de laatste tientallen jaren sprake geweest van een opbloei van uitgekiende financiële instrumenten die de basis van een onverwachte wereldwijde welvaartsgroei hebben gevormd. Veel van deze instruMiddernachtsroep

Februari 2013

De commercie is tegenwoordig in toenemende mate de basis van het bestaan en wordt wel gewoonweg het ‘leven’ genoemd.

menten zijn gebaseerd op mathematische concepten die de onzekerheid van de dag van morgen pogen te overwinnen. Slechts weinig mensen zijn deskundig op het gebied van deze trends in de wilde jungle van de economische en financiële vooruitgang. En slechts weinig mensen zijn zich er zelfs maar bewust van. Intussen ziet het dagelijks leven van de kleine man – als we eens naar hem kijken – er heel anders uit. En dat is te danken aan de talrijke services die voor ‘de onzekerheden van de dag van morgen’ zorgen. Tegenwoordig is het bijna ondenkbaar om geen levens-, opstal- of autoverzekering te hebben; sommige zijn zelfs wettelijk voorgeschreven. De meeste mensen zullen het er over eens zijn dat het niet wijs is om geen individuele ouderdomsvoorziening of pensioen te hebben om zich in te dekken tegen risico’s als men gepensioneerd is. Als we even van deze vijf zaken uitgaan: als je er gebruik van maakt, leidt dat tot vijf vaste maandelijkse betalingen. Maar de overdreven chronische bezorgdheid over de toekomst heeft tot een toenemende commercialisering en een regelrechte afgoderij geleid, wat gewoon heidens is. Deze verscherpte ‘zorg voor de dag van morgen’ is dus een kenmerk van de moderne heiden. 4. Mateloosheid en bandeloosheid. De Bijbel noemt mensen die een bandeloos en door begeerte kenmerkt leven leiden, heidenen. Paulus betichtte de Israëlieten van heidens gedrag toen zij feesten en orgieën vierden terwijl Mozes op de berg Sinaï was (zie Ex. 32): “En word geen afgodendienaars zoals sommigen van hen, zoals geschreven staat: Het volk ging zitten om te eten en te drinken en zij stonden op om te feesten” (1 Kor. 10:7). De apostel Petrus deelt deze mening: “Want wij hebben de voorgaande tijd van ons leven lang genoeg de wil van de heidenen gedaan en gewandeld in uitingen van losban-

digheid, begeerten, dronkenschap, zwelgpartijen, drinkgelagen en allerlei walgelijke afgoderij. Daarbij bevreemdt het hun dat u niet meeloopt in dezelfde uitbarsting van losbandigheid, en zij belasteren u” (1 Pet. 4:3–4). Orgieën, losbandigheid, drinkgelagen en wilde zinnelijke wellust golden als deel van de heidense godsdienst. De Amplified Bible noemt ook frivoliteit en uitgelatenheid. Deze aspecten van het heidendom worden tegenwoordig in zeer hoge mate bevorderd. Waarom? Omdat het goed is voor de business, voor de economische groei! Zedelijkheid is niet relevant. Orgieën en frivoliteiten dragen bij tot de economische groei en dan maakt het niet uit welke vormen ze aannemen. Bedrijven die in dit opzicht voorop lopen behoren meestal tot de meest succesvolle. Televisieprogramma’s en films die deze trend steunen zijn er ook een voorbeeld van. En je kunt er nog veel meer noemen. Het is onderdeel van een uitgekiende economische cultuur. En tot deze heidense lifestyle activiteiten behoren inmiddels in stijgende mate ook dom gepraat, drugs, pornografie en nog veelmeer. De moderne heiden consumeert en geeft zonder schuldgevoelens toe aan zijn harststochten. 5. Concurrentie tot in het excessieve. De Bijbel noemt concurrentie een kenmerk van de heidenen. Ze worden afgeschilderd als mensen die wedijveren om de vervulling van hun wensen. Ze lopen datgene na wat ze willen hebben (Mat. 6:31). Jezus wijst indirect op een ander concurrentiegedrag van de heidenen: “…wie onder u groot wil worden, die moet uw dienaar zijn; en wie onder u de eerste wil zijn, die moet uw slaaf zijn, zoals ook de Zoon des mensen niet gekomen is om gediend te worden, maar om te dienen, en Zijn ziel te geven tot een losprijs voor velen” (Mat. 20:26–28). Het lijkt er op dat Hij dit zei toen Hij in Jericho was, de stad die weer was opge-

7

bouwd op de ruïnes van het oude Jericho. In tegenstelling daarmee zei Hij: “De koningen van de volken heersen over hen, en wie macht over hen hebben, worden weldoeners genoemd” (Luk. 22:25). Daaruit volgt dat men elkaar in een heidense maatschappij altijd een stap voor wil zijn, volgens de maatschappelijke definitie een aanvoerder wil zijn en over anderen wil heersen. En voor het bereiken van deze doelen is er een concurrentiestrijd nodig. Natuurlijk zien we wel in dat commerciële concurrentie tegenwoordig een van de meest geëerde principes op aarde is om een krachtige economische groei en welvaart te bewerkstelligen. En er is niets verkeerd aan het werken aan vooruitgang als de motivatie ervoor in orde en evenwichtig is. Overigens gaat het hier over concurrentiegedrag dat ook wel de wet van de jungle wordt genoemd: de sterkste overleeft. Het is een vorm van concurrentie zonder mededogen of naastenliefde. Deze vorm van concurrentie is diep geworteld in de heidense maatschappij – in onze maatschappij. Zelfs zoiets eenvoudigs als het kopen van een waardepapier op de aandelenmarkt om winst te maken is een uiting van de gedachte dat het succes van de een slechts mogelijk is tegen de prijs van het voorspelde fiasco van de ander. Hoe het ook zij, het is de erkende manier van optreden van de moderne heiden. Nu we nog maar vijf heidense wezenskernmerken van de mensheid uit de oudheid hebben besproken, zien we al het bewijs van een evolutie. Ja, alle elementaire kenmerken van de mensheid zijn dezelfde gebleven. Toch zien we ook dat er zich een moderne, hoogontwikkelde heiden heeft gevormd. Een ieder die werkelijk begrijpt hoe de tegenwoordige geweldige wereldwijde markt functioneert, moet erkennen in welke mate de wereld van tegenwoordig heidens is geworden. Zoals we al kort geschilderd hebben, staat de wereld van de moderne heiden in een schril contrast tot de primitieve heiden uit de oudheid. Onze moderne maatschappij, ja zelfs volken met een hoog percentage christenen, zijn door en door heidens. En toegegeven, velen hebben geen oog voor

deze realiteit. Dat is zowel het gevolg alsook de oorzaak van de indringende en verdorven commercialisering en het krasse materialisme die de wereld overspoelen. De Bijbel heeft zulke dingen geprofeteerd. Het pijnlijkste aspect van deze ontwikkelingen van de eindtijd is de invloed die zij op de moraal van de christenen en de veranderende leer van de zich als christelijk presenterende kerken hebben. Daarom willen we nu aandacht schenken aan deze gevaarlijke dynamiek. Allereerst is dan geboden de christenen voor te lichten over de wetenschap van de zogenaamde evolutionaire mens. Want deze maakt de heiden van de eindtijd en ook nietsvermoedende christenen tot prooi. Iedereen die zijn leven onder de heerschappij van Jezus Christus heeft geplaatst, kent het dilemma dat Paulus in Romeinen 7 beschrijft. Hoe komt het dat we uiteindelijk precies dat doen wat we niet willen doen? De meesten van ons kunnen zich wel identificeren met de gevleugelde woorden: “De geest is wel gewillig, maar het vlees is zwak”. Paulus schrijft: “Nu ben ik het echter niet meer die dit teweegbreng, maar de zonde die in mij woont. Want ik weet dat in mij, dat is in mijn vlees, niets goeds woont. Immers, het willen is er bij mij wel, maar het goede teweegbrengen, dat vind ik niet. Want het goede dat ik wil, doe ik niet, maar het kwade, dat ik niet wil, dat doe ik. Als ik nu dat doe wat ik niet wil, breng ik dat niet meer teweeg, maar de zonde die in mij woont” (Rom. 7:17–20). We zien dat de mensheid onlosmakelijk met de zonde is verbonden. Deze karaktertrek, de zondige natuur, die in het Nieuwe Testament meer dan twintig keer wordt genoemd, is regelrecht in onze erfelijke aanleg geprogrammeerd. En dat verklaart zo ongeveer waarom de wereld ook tegenwoordig nog door het vlees is verdorven en totaal heidens is. De apostel Petrus noemt deze toestand “het verderf, dat door de begeerte in de wereld is” (2 Pet. 1:4). Het is niet verrassend dat deze strijd met het vlees in deze laatste dagen des te vinniger en zwaarder is geworden.

Waar het eens als een maatschappelijke deugd werd beschouwd om de aangeboren menselijke tekortkomingen te overwinnen, is het tegenwoordig een hoog gewaardeerde wetenschap geworden om diezelfde zondige zwakheden tot op het bot uit te buiten. Zoals moderne raketten met grote precisie hun weg naar een klein doel kunnen vinden, worden de vleselijke zinnen van de mens aangevallen als nooit tevoren. Hoe komt dat? De laatste jaren hebben natuurwetenschappers en psychologen een nieuw onderzoeksterrein ontgonnen, dat men in het algemeen neurowetenschappen en cognitieve psychologie noemt. Het kent weliswaar een aantal speciale vakgebieden, maar de elementaire premisse van deze onderzoekingen is steeds dezelfde: men tracht de ‘algemene sleutel’ van de natuurlijke mens of van zijn instincten te vinden. Met andere woorden, deze analytici proberen te doorgronden op welke elementaire manier het onbewuste denken functioneert. Waarom? Om betere technieken te kunnen ontwikkelen, die de lagere instincten van de mens rechtstreeks aanspreken. Nog erger is – al zullen slechts weinigen dat openlijk toegeven – het doel: mensen beter kunnen manipuleren door met een boogje om hun verstand heen te gaan. Hoe gaat dat? Om dit te verklaren willen we een paar ontwikkelingen op dit gebied bekijken. Wat is het grootste probleem waar de marketing experts tegenwoordig voor staan? Klaarblijkelijk het rationele denken. Zo zegt Clotaire Rapaille, de schrijver van The Culture Code: “In de drievoudige slag tussen de hersenschors, waar ons hogere, bewuste denken plaatsvindt, het limbische systeem (het centrum van de emoties) en de reptielgebieden wint het reptiel altijd”.1 Dit reptielgebied van de hersenen, zoals hij het noemt, is het centrum van de instincten. Het is alleen via het onbewuste aanspreekbaar. En daarin ligt voor verkopers, manipulators en evenzeer wetenschappers de uitdaging: hoe kun je het reptielgebied van de hersenen door het onbewuste stimuleren? Je moet het bewuste denken er in ieder geval voor Middernachtsroep

Februari 2013

8 Bijbelse boodschap

omzeilen. Want dat kan anders weigeren om op de wensen van de verkoper in te gaan. Onderzoekers op dit vakgebied beweren dat de instinctieve en lichamelijke systemen van het menselijk organisme zo zijn geprogrammeerd dat ze op een van tevoren ingestelde manier reageren. Als men het vlees aan zijn dierlijke, niet denkende modus overlaat, zal het altijd kiezen voor beloning, vermeerdering en overleven, hoe hoog de prijs ervoor ook is en of dit moreel verdedigbaar is of niet. Daarom belooft het aanspreken van deze elementaire instincten altijd meer succes. Geldzaken zijn een ander sleutelterrein dat tot vele gedragsanalyses uitnodigt. Zoals men zich kan voorstellen, dient deze vorm van financieel onderzoek er overwegend niet toe om de gemiddelde investeerder meer succes te bieden. Veeleer is de bedoeling de financiële industrie de zwakheden van het menselijk gedrag grondiger te laten uitbuiten. Ook dit heeft er toe geleid dat de bestudering van de ‘neigingen van het vlees’ een hogere wetenschap is geworden. Volgens een auteur die met deze technieken vertrouwd is, geven op Wall Street genoteerde bedrijven “inderdaad eerder de voorkeur aan een markt vol irrationele investeerders. Op die manier zijn ze gemakkelijk te manipuleren zonder dat ze zich dat ooit echt bewust worden”. Ze hebben “gedachtencontrole tot een hoge kunst verfijnd“.2 Dit onderzoeksgebied draagt een wetenschappelijk klinkende naam: ‘neurofinanciën’. Men heeft er grote verwachtingen van: “De hersenonderzoekers zijn de wegbereiders van de financiële wereld van de toekomst”, zegt de geachte deskundige Daniel Kahneman. Hij ontving in 2002 de Nobelprijs voor zijn pionierswerk op het gebied van de neurofinanciën.3 Waarom zou het financiële terrein zo'n veelbelovend onderzoeksterrein zijn? Kennelijk hebben onderzoekers ontdekt dat de menselijke hersenen evenzeer op geld uit zijn als op seks. Professor Brian Knutson van de Stanford University deed deze ‘opzienbarende’ ontdekking toen hij studenten als vrijwillige proefpersonen Middernachtsroep

Februari 2013

in een kernspintomograaf onderzocht 4 (je vraagt je af wat deze wetenschapper zou ontdekken als hij een Bijbel in een kernspintomograaf onderzocht). Een andere mogelijkheid voor de verkopers of manipulators om de rationele reacties van volwassenen te omzeilen is op kinderen te mikken. Kinderen oefenen een grote invloed uit op hun ouders en bepalen voor een belangrijk deel wat zij besluiten te kopen. James McNeal is expert op het gebied van marketingtechnieken tegenover kinderen. Volgens zijn inschatting beïnvloeden kinderen onder de 14 jaar zegge en schrijve 47 % van de uitgaven van gezinnen in de VS.5 Daar is een logische reden voor. Veel bedrijven hebben ontdekt dat het veel lucratiever is als reclame niet de ouders, maar de kinderen aanspreekt. Waarom wil men (vrij naar Mat. 19:14) ‘de kinderen tot zich laten komen’? Marketingexperts weten dat kinderen veel makkelijker te beïnvloeden zijn dan volwassenen. Veel van deze kinderen hebben nog niet de leeftijd bereikt waarop ze goed en slecht kunnen onderscheiden (Jes. 7:15–16). Kinderen zijn van nature ongeremde hedonisten en impulsief. Als je nu op de instincten van kwetsbare kinderen afstormt en hen van jongs af aan bijbrengt hun vleselijke begeerten te bevredigen, dan baan je een hele wereld vol hedonisten de weg. En hun buik en hun zorgen van deze wereld staan haaks op elke belangstelling voor de waarheid van het Evangelie. Afgezien daarvan waarschuwt de Bijbel nadrukkelijk tegen het bederven van kinderen: «Maar wie een van deze kleinen, die in Mij geloven, doet struikelen, het zou beter voor hem geweest zijn dat een molensteen aan zijn hals gehangen was en hij in de diepte van de zee gezonken was» (Mat. 18:6). Welke draagwijdte heeft het nu dat de wetenschap haar oog op instinctief, gedachteloos gedrag heeft gericht? Dit is zeker een van de kenmerken van de laatste dagen, zoals de Bijbel ze beschrijft. Het leeuwendeel van het onderzoek bij de kenniswetenschappen mag dan direct op de wereld van de consumentenreclame worden toegepast, de invloed ervan gaat in werkelijkheid

echter zeer veel verder. Deze vormt een wereld waarin menselijke oerinstincten en begeerten verafgood worden. En zo heeft deze een beslissend aandeel in het banen van de weg voor een nieuwe wereldwijde religie – het versmelten van religie en commercie van het grote Babylon, zodat de in Openbaring 17-18 beschreven vage vermenging tot stand kan komen. De apostel Paulus spreekt over een tijd die zich kenmerkt door teugelloos individualisme, begeerten en ongeremdheid. En dit komt overeen met de loop der dingen die men tegenwoordig algemeen kan vaststellen: de mensen zullen egoïstisch zijn, ongeremd en genot meer liefhebben dan God (2 Tim. 3:1–4). Dit verband is misschien niet duidelijk voor mensen die in het rijke Westen leven. De opvatting van Lord Saatchi zal ons echter helpen dit te verstaan (Saatchi is manager van M. & C. Saatchi, een belangrijk reclamebureau). Hij klaagt over de moderne ontwikkeling van de ‘digitale inheemse’. Daarmee bedoelt hij de leden van de jongere generatie van tegenwoordig, die informatie heel anders verwerken, omdat ze zijn opgegroeid met koptelefoons en video’s. Hij zegt dat hun opnamecapaciteit beperkt is en dat de prestaties van hun geheugen aanzienlijk zijn teruggelopen. Wat nu? Zijn advies aan bedrijven die proberen effectievere verkopers aan deze generatie te zijn, luidt: Zoek een woord – één woord maar – dat deze moderne ‘vleselijke’ persoon met bepaalde waarden verbindt. Met gebruikmaking van uiterst religieuze beeldspraak zegt Saatchi: “In het begin was ‘het woord’ … probeer het te vinden en u hebt de weg tot heil en eeuwig leven gevonden” – en daarmee bedoelt hij commercieel succes.6 Het is van beslissend belang in te zien dat Saatchi met een zakelijke transactie ‘waarden‘ verbindt (‘waarde’ in filosofische zin, niet zoals bij een gunstige prijs). Omdat waarden op het terrein van de religie thuishoren, wordt elk merk of elk product door het verband met een ‘waarde’ een minireligie. Zo luidt de slogan van de sportartikelenfabrikant Nike: ”Just do it” (Gewoon doen). Dat is een filosofische uitspraak

Orgieën en frivoliteiten dragen bij tot de economische groei en dan maakt het niet uit welke vormen ze aannemen. Bedrijven die in dit opzicht voorop lopen behoren meestal tot de meest succesvolle.

en geen producteigenschap. Het bevordert de identificatie met een bepaalde levensstijl. Het is ook van beslissend belang om in te zien dat geestelijke en psychologische neergang hand in hand gaan met een doorgeschoten handelscultuur. Een andere marketingexpert zegt: «We staan nu voor het probleem dat er voor alles wat de klanten nodig hebben al minstens 20 producten zijn. Om die reden promoten de meest succesvolle bedrijven innovaties noodgedwongen meer door middel van marketing dan door productdesign.»7 Wat wil hij daarmee zeggen? Merknamen zijn tegenwoordig uitingen van krachtige ‘psychologische beweringen’, met andere woorden, van ‘waarden’. En als waarden mensen meer prikkelen om te kopen dan de functie van een product, dan zijn we al hard op weg naar de apocalyptische, Babylonische cultuur die Openbaring 17–18 ons schildert. En we kunnen inderdaad zeggen dat de meeste maatschappijen al heel nauwkeurig met deze beschrijving overeenkomen. De bandeloze, door zijn instinctengeleide en vleselijke consument is onmisbaar voor de opkomst van de kolos die de eindtijd beheerst en uit religie en commercie bestaat. Om dat doel te bereiken moeten consumenten eerder redeloze dieren zijn dan «door de Geest van God geleid» (Rom. 8:14; Gal. 5:18). Tot nu toe hebben we slechts onderzocht welke weg de wereld gaat en hoe zij de zondige natuur van de mens met steeds uitputtender maatregelen manipuleert en uitbuit. Zoals we hebben laten zien, zijn deze technieken zeer uitgekookt en monden ze nu uit in een religie. Helaas is dit nog niet eens het topje van de ijsberg van het verderf: dezelfde technieken past men ook toe op het gebied van de godsdienst. Hier stellen we vast dat instincten en vleselijke begeer-

ten uitdrukkelijk en juist in evangelicale kringen worden ingevoerd. Tegenwoordig verkoopt men religie net als de meeste producten. Door middel van peilingen onderzoekt men wat er gevraagd wordt. Daarop ontwikkelt men religieuze ‘producten’ en ‘goederen’ die de consument ‘goeddoen’ en aan vleselijke ‘waarden’ tegemoetkomen. Natuurlijk is dit geen nieuwe uitdaging voor de Gemeente. Al in de tijd van het Nieuwe Testament waren er zulke beginselen duidelijk te zien, ook al vonden ze nog niet in naam van de wetenschappelijke vooruitgang plaats. Het verschil met vandaag is dat zulke technieken het resultaat van precieze wetenschappelijke methoden zijn. En het is veelzeggend dat er daardoor ook profetie in vervulling gaat. Judas schrijft dat de apostelen hebben gezegd «dat er in de laatste tijd spotters zullen zijn, die naar hun eigen goddeloze begeerten wandelen. Zij zijn het die scheuringen veroorzaken, natuurlijke mensen, die de Geest niet hebben» (Jud. 18–19). Het is in de eerste plaats het zondige menselijke instinct van deze religieuze leiders waardoor veel mensen verleid worden. “…als redeloze dieren…” (2 Pet. 2:12). “Maar deze mensen lasteren alles waarvan zij geen kennis hebben, en met de dingen die zij, net als de redeloze dieren, van nature wel begrijpen, richten zij zichzelf te gronde” (Jud. 10). Wat zich in de tegenwoordige wereld voor onze ogen ontwikkelt klopt nu al met de bijbelse beschrijving van de ‘volken’ (heidenen) van de laatste dagen. Een antropoloog die de tekst van Openbaring 17 en 18 onderzoekt, zal zeker wetenschappelijk bevestigen dat het om een beschrijving van de tijd van de trotse, moderne heiden gaat. Het gaat heel duidelijk om een beschaving die zich kenmerkt door extreem consumentisme, eindeloze begeerten, verafgoding van het aardse en een gefixeerd zijn op

welvaart. De evolutie van deze ‘heiden’ is waarachtig al ver gevorderd. Deze beschrijving past precies op de mensheid van tegenwoordig. Hoeveel van ons zullen niet vaststellen dat hun levensstijl lijkt op die van de moderne heiden? Dat is een belangrijke en prangende vraag. Aan het eind – na de Grote Verdrukking – zullen de overlevende ‘heidenen’ en de overlevende Joden tenslotte in aanbidding voor God neervallen. “Want alle volken zullen komen en U aanbidden, want Uw oordelen zijn openbaar geworden” (Op. 15:4). Tenslotte zal elke knie zich voor God buigen (Jes. 45:23). Waar kunnen we in tijden als vandaag de dag waarachtige, betrouwbare en verstandige richtingwijzers vinden? We moeten ons duidelijk niet door ons instinct en de vleselijke natuur laten leiden. En God verhoede dat iemand van ons zulke heidense instincten benut om een vals Evangelie te verbreiden en populair te maken! Paulus smeekte de Korinthiërs: “Geef ons plaats in uw hart! Wij hebben niemand onrecht aangedaan, wij hebben niemand te gronde gericht, wij hebben niemand uitgebuit” (2 Kor. 7:2). Toch lopen mensen die door hun instincten worden beheerst ijverig achter dwaalleraars aan die hun vleselijke gevoelens aanspreken. Maar hoe kun je nu ontkomen aan het dilemma dat Paulus in Romeinen 7 beschrijft, met name in onze tijd die overvol is aan verleidingen voor de vleselijke natuur? Pau­lus zegt dat we door de Geest dienen te wandelen (Rom. 8:12–14). “Maar bekleed u met de Here Jezus Christus, en verzorg het vlees niet om begeerten op te wekken” (Rom. 13:14). Terwijl de wereld ons met het gezang van haar Sirenen wil verleiden en met “vurige pijlen van de boze” op ons schiet (Ef. 6:16), hebben wij het meer dan ooit echt hard nodig om in Christus bescherming te zoeken. Hij alleen kan ons werkelijk tevreden stellen: “De HERE is rechtvaardig in al Zijn wegen, goedertieren in al Zijn werken. De HERE Middernachtsroep

Februari 2013

9

10 Bijbelse boodschap

ondersteunt allen die vallen, Hij richt alle gebogenen op. De ogen van allen wachten op U, U geeft hun hun voedsel op zijn tijd. U doet Uw hand open en verzadigt al wat leeft, naar Uw welbehagen” (Ps. 145:14–17). Op een dag zullen alle ‘heidenen‘ een nieuw lied zingen: “U bent het waard om de boekrol te nemen en zijn zegels te openen, want U bent geslacht en hebt ons voor God gekocht met Uw bloed, uit elke stam, taal, volk en natie. En U hebt ons voor onze God gemaakt tot koningen en priesters, en wij zullen als koningen regeren over de aarde” (Op. 5:9–10). Wilfred J. Hahn

Uittreksel uit Die prophezeite Weltfinanzkrise, Wilfred J. Hahn, pag. 101-117. U kunt dit boek bij onze uitgeverij in Zwitserland bestellen (bestelnr. 18003); u vindt er verhelderende perspectieven in en een duidelijke oriëntatie voor deze duistere en turbulente dagen! 1 Clotaire Rapaille, ‘Marketing to the Reptilian Brain’, Forbes Magazine, 3 juli 2006: 44 2 Paul B. Farrell, Just Surrender to Wall Street’s Weapons of Mass Manipulation 3 Daniel Kahneman, ‘Neurofinance: Cure or Malarkey?’, citaat in Bloomberg News, 2 februari 2006 4 Adam Levy, ‘Money Drives Us Crazy: It’s Official’, The Australian, 9 februari 2006 5 James McNeal, ‘Trillion Dollar Kids’, citaat in The Economist, 2 december 2006: 66 6 Maurice Saatchi, ‘The Strange Death of Modern Advertising’, Financial Times Op-Ed, 22 juni 2006 7 David Nicholls, citaat in Financial Times ‘Special Report on Innovation: The Need to Get under the Skin of the Consumer’ Wilfred Hahn is internationaal depotbeheerder en de voornaamste aandelenhouder van Hahn Investment Stewards & Company Inc. en tevens oprichter van Mulberry Press Inc. Tot de producten van deze uitgeverij behoort de rondbrief ‘Eternal Values Review’, een medium voor “denkende christenen die onze tijd willen verstaan”.

Middernachtsroep

Februari 2013

Interview

“De normen en waarden van de wereld hebben de Gemeente gecorrumpeerd” In zijn nieuwe boek Global Financial Apocalypse Prophesied (De voorspelde wereldwijde financiële crisis) laat de ervaren financieel expert Wilfred J. Hahn zien hoe gelovigen kunnen vermijden dat ze het slachtoffer worden van de dodelijke en snel oprukkende geldvalstrik van de eindtijd. In een gesprek ging hij er nader op in. Middernachtsroep: Onlangs hebben we uw boek Global Financial Apocalypse Prophesied in het Duits uitgegeven. Kunt u onze lezers vertellen wat het zwaartepunt van dit boek is? Wilfred J. Hahn: Het voornaamste punt is christenen voor te bereiden op wat er op hen afkomt. De media verbreiden zoveel geruchten en onzekerheden en sommigen zeggen dat de (financiële) Apocalyps gekomen is. Het boek biedt een bijbels perspectief en toont hoe de dingen zich in de context van de profetie ontwikkelen en wat dit voor christenen betekent. Middernachtsroep: Heeft de wereldwijde financiële crisis een einde aan de globalisering gemaakt? Wilfred J. Hahn: Voor een deel. In zekere zin komt dit ook overeen met de bijbelse profetie, naar ik geloof. De Bijbel spreekt wel over globalisering, maar de globalisering is niet het eindpunt. Eerst komen de tien koningen, dat is de ‘post-globalisering‘. We kunnen de conclusie trekken, zoals we ook in de laatste tientallen jaren hebben gezien, dat de traditionele belangen van de mensheid verdeeld zijn. China wil iets anders dan de VS of Europa. We zien dat de globalisering begint te stokken, wat ons naar de volgende profetische fase brengt. Middernachtsroep: Was de laatste wereldwijde financiële crisis een vervulling van bijbelse profetie? Wilfred J. Hahn: ik geloof dat je daar welzeker ‘ja’ op kunt zeggen. Overigens geldt dat voor alle trends en crises. Er zijn heel wat crises geweest; deze ene was een van de grotere, zo niet de grootste in de wereldgeschiedenis. De ontwikkelingen en crises die we de laatste jaren, vooral sinds 1948 (vorming van de staat Israël) hebben gezien, maken allemaal deel uit van de ontwikkelingen van de eindtijd die de Bijbel naar mijn mening bevestigt. In dit opzicht heeft de wereldwijde financiële crisis al tot de vervulling van de bijbelse profetie bijgedragen. Middernachtsroep: Was de laatste wereldwijde financiële crisis al een deel van de tijd van de verdrukking? Wilfred J. Hahn: Neen. Deze vraag is me al heel wat keren gesteld. Veel mensen hebben zich in 2008 en 2009 afgevraagd of deze financiële crisis een onderdeel van Armageddon was. De crises leiden weliswaar tot Armageddon, maar behoren niet tot de Grote Verdrukking. Veel mensen voorspellen dat uiteindelijk alles in elkaar knalt en instort. Dat gaat ook wel gebeuren, maar ik denk dat dit pas in de tijd van de verdrukking zal plaatsvinden. We weten niet of de volgende crisis misschien

11

wel de grote laatste van de tijd van de verdrukking wordt. We weten ook niet wanneer de Opname zal plaatsvinden. Maar we behoren er wel op voorbereid te zijn. Middernachtsroep: Kan de Gemeente niet toch in de Grote Verdrukking terecht komen? Wilfred J. Hahn: Dat geloof ik niet. En die gedachte is zeker ook niet verenigbaar met het perspectief van de Middernachtsroep. We worden ervoor opgenomen. Veel christenen zijn daar erg blij mee, maar dat laat ook zien dat het hart van veel christenen niet goed georiënteerd is. Hun gedachte schijnt te zijn: «O, ik ben zo blij dat de laatste grote financiële krach mijn portemonnee niet zal aantasten!» Ze willen niets kwijtraken en dat laat zien dat ze het hart niet op de juiste plaats hebben. Middernachtsroep: Waarom is geld vandaag de dag ook bij christenen zo belangrijk? Wilfred J. Hahn: Die observatie is volkomen waar. Waarom dat zo is? Het antwoord moet waarschijnlijk luiden dat de waarden van de wereld de Gemeente hebben gecorrumpeerd. En bij andere godsdiensten is dit sterk materialistische, commerciële denken niet eens bevorderd. Zakenlui en commerciële handelaars werden in de maatschappij altijd als een lagere bevolkingslaag gezien. Dat zie je bij het boeddhisme, in Japan en in veel andere maatschappijen. De gedachte dat de aardse verlossing van de mens in het materialisme is te vinden, heeft zich echt pas in de laatste paar honderd jaar ontwikkeld. Sommige voorlopers kwamen met de gedachte dat de mensheid door de gemeenschappelijke interesse in geld geglobaliseerd en samengevoegd kon worden. Toen werd het humanisme groot en hebben bepaalde theologieën alsmede het welvaartsevangelie dit allemaal aangenomen. Middernachtsroep: Mogen christenen in aandelen handelen? Wilfred J. Hahn: Ik geloof het wel, ja. Ik doe het bijvoorbeeld in mijn beroep. Het grote probleem is wel om het te doen zonder medeplichtig te worden aan de slechte dingen die er in de financiële wereld gebeuren. Er is niets aan de hand wanneer men zijn geld beheert. Al ons geld is Gods geld. Het is niet de bedoeling het op te potten, maar er zijn wel degelijk goede redenen om ons geld door middel van beleggen in aandelen op een verantwoordelijke manier te beheren. Middernachtsroep: Is het voor christenen in deze wereld eigenlijk wel mogelijk om aan de verafgoding van de mammon te ontkomen? Wilfred J. Hahn: Geestelijk gezien wel. We moeten eraan zien te ontkomen. Maar fysiek gezien, nee. Er bestaat een wereldwijd financieel systeem waar we in ons dagelijks leven vast mee verbonden zijn. We kunnen tegenwoordig niet meer buiten het financiële systeem leven. Dat is onmogelijk. Wat dat betreft is het antwoord dus nee, maar in geestelijk opzicht gaat het om ons hart en om datgene waar we van houden. Innerlijk kunnen we wel aan Babylon ontkomen. Middernachtsroep: Wat verstaat u onder Babylon in Openbaring 17-18? Wilfred J. Hahn: Dat is een interessant onderwerp. Volgens mij is het Babylon van Openbaring 18 een vermenging van de godsdienst en het wereldsysteem. Het is geen echte stad. Het is ook Rome niet. Het is de hele wereld, het is het systeem. Misschien is er binnen dit systeem wel een centrale stad. Ik geloof echter niet dat het Babylon in Irak is. Dat is wel mogelijk, maar daar heb je dan nog enkele honderden jaren voor nodig. Middernachtsroep: Is het wereldwijde financiële systeem in moreel opzicht neutraal? Wilfred J. Hahn: Ja, het systeem is net een machine. Er is niets moreels aan. Een geweer bijvoorbeeld is ook moreel neutraal. Het gaat om het gebruik ervan. Je kunt het voor iets goeds of voor iets slechts gebruiken. Middernachtsroep: Waarom is uw nieuwe boek belangrijk voor onze tijd? Wilfred J. Hahn: Altijd als ik artikelen en boeken over dit onderwerp schrijf, is het mijn wens dat mijn broeders en zusters er meer zicht op krijgen wat er in de wereld speelt. Veel christenen zijn zo met de dingen van de wereld bezig dat ze dat niet meer zien. Vooral wij die in het rijke Westen leven kunnen niet meer zien wat er allemaal speelt en hoe onze ziel gevangen genomen wordt. En ik wil graag dat onze ogen geopend worden. Middernachtsroep: Hartelijk dank voor het gesprek.

Wilfred J. Hahn: "Er is niets aan de hand wanneer men zijn geld beheert. Al ons geld is Gods geld. Het is niet de bedoeling het op te potten, maar er zijn wel degelijk goede redenen om ons geld door middel van beleggen in aandelen op een verantwoordelijke manier te beheren.”

Interview: Jonathan Malgo

Middernachtsroep

Februari 2013

12 Eruit gelicht

Homoseksualiteit in Israël

V

orig jaar zomer deelde de Israëlische ambassade in zijn nieuwsbrief mee hoe trots Israël op zijn tolerantie ten opzichte van homoseksuelen was. Zo was Tel Aviv gekozen tot beste stad voor het homotoerisme en onderscheiden als de meest homovriendelijke stad in het Midden-Oosten. In de nieuwsbrief werden verscheidene ‘mijlpalen‘ op de weg daar naartoe genoemd, zoals: “1975: stichting van de eerste organisatie voor homo’s, de ‘Maatschappij ter Bescherming van de persoonlijke rechten’. Tegenwoordig heet de organisatie ‘Israëlische Maatschappij voor homo’s, lesbiennes en transseksuelen’. Ze is algemeen bekend als Ha-Aguda. (…) 1993: Het Knessetlid Yael Dayan (Ha-Avoda) zet in de Knesset een ondercommissie voor lesbische, homoseksuele en biseksuele thema’s op. (…) Januari 2007: Op het Ministerie van Binnenlandse Zaken in Jeruzalem laat het eerste homopaar, Avi en Binyamin Rose, hun in het buitenland gesloten huwelijk registreren. (…) Maart 2012: In een vonnis dat een precedent vormt, staat de civiele rechtbank te Ramat Gan twee vrouwen toe zich vanaf de geboorte als moeder van een gemeenschappelijk kind te laten registreren.»1 Of dat een reden is om trots te zijn? In de Thora heeft God verbintenissen tussen mensen van hetzelfde geslacht duidelijk verboden (Lev. 18:,22). In Romeinen 1:18 spreekt Paulus over het komende oordeel dat over alle goddeloosheid en ongerechtigheid van de mensen zal worden uitgestort die de waarheid in ongerechtigheid onderdrukken. In de verzen daarna geeft hij een overzicht van de manier waarop het tot Gods apocalyptische toorn zal komen. Het treurige hoogtepunt van de neerwaartse spiraal is het tegennatuurlijke geslachtsverkeer tussen mensen van hetzelfde geslacht (Rom. 1:26-27). In de eindtijd zal Israël een grote rol spelen (Zach. 12-15). Het boek Openbaring spreekt daarom ook een duidelijk Joodse taal. Als Israël zich tegenwoordig zo opent voor de wereld en met homoseksualiteit koketteert (het eindpunt van de goddelijke Middernachtsroep

Februari 2013

Tel Aviv geldt als de meest homovriendelijke stad in het Midden-Oosten.

toorn in Rom. 1), dan zien we daaraan dat de eindtijd zich toespitst. Dat blijkt ook uit een artikel van het ICEJ, dat vorig jaar september verscheen: “Jad Hashmonah, een Messiaans-Joodse mosjav in de buurt van Jeruzalem, heeft de afgelopen week een proces tegen een lesbisch paar verloren. De mosjav moet de twee nu een schadevergoeding van 60.000 sjekel (bijna 12.000 euro) betalen en ook opdraaien voor de proceskosten. De beide vrouwen, Tal Ja’akovovich en Jael Biran waren in 2008 in Groot-Brittannië voor de wet getrouwd. Ze hadden een feest in Jad Hashmonah geboekt zonder het

management op de hoogte te stellen dat het om een feest van homoseksuelen ging. Toen de leiding daar de lucht van kreeg, annuleerde men de reservering. (…) De rechter verklaarde dat het vonnis ‘voor het publiek een lesje over de waarde van gelijkheid en tolerantie was’.› Na het vonnis kreeg Jad Hashmonah veel aanvragen van homoseksuele paren, die de feesthal van de mosjav voor een feest wilden boeken.”2 Norbert Lieth

Informatie uit de «Newsletter der Botschaft des Staates Israel» van 28 juni 2012 2 ICEJ-Newsletter, 18 september 2012 1

De waarheid over homoseksuele kinderopvoeding

D

e Washington Times berichtte over het verschil in kinderopvoeding tussen heteroseksuele en homoseksuele paren: “‘De empirische bewering dat er geennoemenswaardige verschillen zouden zijn, moet weg‘, zegt hoogleraar sociologie Mark Regnerus van de universiteit van Texas in zijn onderzoek in Social Science Research”. De wetenschapper observeerde het leven van 3000 willekeurig uitgekozen jonge volwassenen in de VS en noteerde in 40 categorieën resultaten over het sociale leven, emoties en relaties. “Hij was van mening dat in vergelijking met volwassenen die in gezinnen met een getrouwde vader en moeder waren opgegroeid, de door lesbische moeders opgevoede volwassenen in 24 van de 40 categorieën negatieve resultaten behaalden, terwijl de door homoseksuele vaders grootgebrachte volwassenen in 19 categorieën negatieve resultaten behaalden. Bevindingen als deze weerspreken de beweringen dat er geen onderscheid bestaat tussen de homoseksuele kinderopvoeding en de heteroseksuele van getrouwde ouders, zei de heer Regnerus (…).”1 Dat zulke vragen al besproken en onderzocht moeten worden, toont wel aan hoe extreem abnormaal onze wereld thans is geworden. Onze richtlijn is het Woord van God, waar we lezen: “Daarom heeft God hen overgegeven aan oneervolle hartstochten, want ook hun vrouwen hebben de natuurlijke omgang vervangen door de tegennatuurlijke. En evenzo hebben ook de mannen de natuurlijke omgang met de vrouw opgegeven, en zijn in wellust voor elkaar ontbrand; mannen doen schandelijke dingen met mannen … heeft God hen overgegeven aan verwerpelijk denken…” (Rom. 1:26-28). ARNO FROESE 1

washingtontimes.com, 10 juni 2012

13

Prometheus en het andere scheppingsverhaal

A

fgelopen jaar draaide in de bioscopen de sciencefiction film Prometheus, waarover Spiegel Online schreef: “Is de mensheid door buitenaardse wezens geschapen? In Prometheus vertelt Ridley Scott een ietwat ander scheppingsverhaal.“1 Regisseur Ridley Scott verklaarde in een interview met Spiegel Online op de vraag hoe realistisch een scenario is waarin buitenaardse intelligente wezens misschien de mensheid hebben geschapen: “Ik bekijk het vanuit een agnostisch standpunt: hoe groot is de wiskundige waarschijnlijkheid dat een keten van biologische ongelukken in een hoopje koolstof er toe geleid heeft dat wij samen nu over een afstand van honderden kilometers via een hightech telefoon met elkaar kunnen praten? Je vraagt je af: Toeval? Of is er toch een soort aanleiding van buitenaf geweest?”2 Scotts observatie is correct. Maar als je niet waar wilt hebben dat God be-

staat, kom je kennelijk tot de volgende potentiële oplossing: “Als u in een heldere nacht naar de hemel kijkt en de miljarden sterren van onze Melkweg bekijkt, dan wordt de gedachte dat wij hier de enige intelligente levende wezens zouden zijn, absoluut belachelijk. Dus: natuurlijk is er meer intelligent leven in het heelal.” Tot zover Ridley Scott. Het interview laat zien hoe ontoereikend de evolutietheorie is om onze grootse schepping te beschrijven. Dat de vele miljarden sterren van een groot God getuigen (Ps. 19:2), is een gedachte waar regisseur Ridley Scott kennelijk niet op wil komen. Hier denk je toch onwillekeurig aan Romeinen 1:19-23 en 3:11. Het is bijzonder interessant, maar ook diep en diep tragisch. René Malgo

Ridley Scott: “Natuurlijk is er intelligent leven in het heelal”.

Spiegel Online, «Die Götter müssen Monster sein», 6 augustus 2012 2 Spiegel Online, «Natürlich gibt es intelligentes Leben im All», 9 augustus 2012 1

Jezus heeft onze schuld op Zich genomen, zodat wij vrijuit kunnen gaan.

Voor vriend in gevangenis

D

e Zürcher Oberländer berichtte afgelopen herfst: “In Zweden heeft een wegens smokkel veroordeelde man de justitie voor de gek gehouden. Hij stuurde een vriend om zijn gevangenisstraf van een jaar in de gevangenis uit te zitten. De truc werd pas ontdekt toen de verkeerde gevangene na het uitzitten van twee derde van de straf voorwaardelijk vrijgelaten werd. De smokkelaar was allang naar Azië gevlucht.“1 Wat in dit geval illegaal gedaan werd, is voor de verlossing van een verloren wereld rechtsgeldig gebeurd. Jezus heeft onze schuld op Zich genomen, zodat wij vrijuit konden gaan. Al in de achtste eeuw v.Chr. zei Jesaja over Jezus: “Maar

Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden verbrijzeld. De straf die ons de vrede aanbrengt, was op Hem, en door zijn striemen is er voor ons genezing gekomen. Wij dwaalden allen als schapen, wij keerden ons ieder naar zijn eigen weg. Maar de HERE heeft de ongerechtigheid van ons allen op Hem doen neerkomen” (Jes. 53;5-6). Het Nieuwe Testament bevestigt deze grandioze waarheid, in Romeinen 4:25 bijvoorbeeld: «Die om onze overtredingen is overgeleverd en opgewekt om onze rechtvaardiging» (vgl. 1 Kor. 15:3; 2 Kor. 5:21; Gal. 3:13; 1 Pet. 3:18). Het is en blijft een feit dat ieder mens, met wat voor schuld hij of zij ook

beladen is, volledig bevrijd wordt omdat Jezus alle zonden van deze wereld op Zich heeft genomen. Wie daarentegen van God wegvlucht komt niet ver. Dat valt te illustreren met een ander bericht op dezelfde pagina van de bovengenoemde krant: een 27-jarige Zwitserse automobilist vluchtte voor de politie en belandde in een muur. Hij raakte onmiddellijk zijn rijbewijs kwijt, ook nog eens omdat hij 1,5 promille alcohol in zijn bloed had. – Je kunt naar God toe vluchten of van Hem wegvluchten. Wie zich aan Hem toevertrouwt, ontvangt door Jezus vergeving; wie voor Hem vlucht, belandt voor een muur en komt niet verder. nORBERT lIETH

1

ZO/AvU, 29 september 2012 Middernachtsroep

Februari 2013

14 In perspectief

Wilt u meer bewijzen voor de toekomst IN zacharia 14

Het tijdstip van het Koninkrijk Zacharia 14 bevat belangrijke informatie over het koninkrijk van God en behoort dus het onderwerp van grondige studie te zijn voor iedereen die het Koninkrijk wil verstaan.

V

oor ons onderzoek is vers 9 belangrijk, waar staat: “De HERE (Jahwe) zal Koning worden over heel de aarde. Op die dag zal de HERE de enige zijn en Zijn naam de enige”. In deze tekst wordt uitdrukkelijk gezegd dat de Here (Jahwe) Koning over de gehele aarde zal zijn. En dus kunnen we zeggen dat er een aards Koninkrijk komt. In die tijd zal geen enkel volk zijn eigen goden aanbidden – heel anders dan vandaag de dag, want de Here zal Zijn heerschappij vestigen en er zal geen twijfel bestaan over de vraag wie de ware God is. In Zacharia 14 leren we veel over dit aardse Koninkrijk, zowel voor wat betreft het tijdstip als het wezen van het Koninkrijk. Laten we eens beginnen met de verzen 1-8, die uitleggen dat de heerschappij van de Here over de aarde met bepaalde toekomstige gebeurtenissen in verband staat. De verzen 1-8 laten zien dat de heerschappij van de Heer op aarde volgt op een tijd van onheil over Jeruzalem. Volgens vers 1 “komt er een dag”, wat Middernachtsroep

Februari 2013

de gebeurtenissen van Zacharia 14 in de toekomst plaatst. Vers 2 profeteert dan een tijd van beroering die over Jeruzalem zal komen: “Dan zal Ik alle heidenvolken verzamelen voor de strijd tegen Jeruzalem. De stad zal ingenomen worden, de huizen zullen geplunderd, en de vrouwen zullen verkracht worden. De helft van de stad zal in ballingschap wegtrekken, maar het overige van het volk zal niet uitgeroeid worden uit de stad.” God zegt: “Ik zal verzamelen”, wat er op wijst dat deze gebeurtenissen zich in overeenstemming met Zijn soevereine plan en Zijn initiatief ontplooien. We zien ook dat er “heidenvolken” tegen Jeruzalem op zullen trekken. Let op dat er hier van “heidenvolken” sprake is en niet van één enkel volk. De stad die wordt aangevallen is Jeruzalem. Dat betekent dat de stad Jeruzalem voor God een grote betekenis heeft. De gevolgen van deze aanval op Jeruzalem zijn in eerste instantie verschrikkelijk: de stad wordt veroverd, huizen worden geplunderd, vrouwen

worden misbruikt en de halve stad wordt in ballingschap weggevoerd. Volgens vers 3 zal de Here “uittrekken en tegen die heidenvolken strijden”. Dit laat zien dat het verschrikkelijke onheil over Jeruzalem van tijdelijke aard is en niet duurzaam. Jeruzalem wordt wel aangevallen en beschadigd, maar slechts voor een bepaalde tijd. De Here komt Jeruzalem dan verdedigen. Vers 4 schildert ons dat de voeten van de Heer ten oosten van Jeruzalem “zullen staan op de Olijf berg”. En de Olijfberg “zal in tweeën gespleten worden naar het oosten en naar het westen”. Vers 5 verklaart dat de Here God met Zijn heiligen, Zijn hemelse legermacht, zal komen. De verzen 6 en 7 zeggen ons dat er kosmische tekenen zullen zijn. Vers 8 laat zien dat er dan “levend water vanuit Jeruzalem zal stromen”. De ene helft ervan zal naar de oostelijke zee, de andere helft naar de westelijke zee stromen. En dat zal zowel in de zomer als in de winter het geval zijn. Het Koninkrijk zal dit gebied dus voedsel en welvaart brengen.

De Heer zal op de Olijfberg terugkomen en grote geografische veranderingen in de omgeving teweegbrengen. Foto: Jeruzalem met op de achtergrond de Olijfberg

In de uitspraken van vers 9 vinden al deze dingen hun hoogtepunt: “De HERE (Jahwe) zal koning worden over heel de aarde”. In verband met het koningschap van de Heer over de aarde gaan er dus verscheidene dingen gebeuren: – De volken zullen Jeruzalem aanvallen en de stad tijdelijk schade toebrengen (vs. 2). – De Heer zal strijden tegen deze volken die Jeruzalem aanvallen (vs. 3). – De Heer zal op de Olijfberg terugkomen en grote geografische veranderingen in de omgeving teweegbrengen (vs. 4). – Er zullen kosmische tekenen zijn (vs. 6-7). – Vanuit Jeruzalem zal er levend water stromen (vs. 8). – De Heer zal koning over de aarde zijn (vs. 9). Ik vat deze gebeurtenissen letterlijk op. Zoals Merrill zegt: “Er is geen reden om dit anders dan letterlijk op te vatten, tenzij men een letterlijk komen van JHWH Zelf wil afwijzen”.1 Deze dingen hebben noch afzonderlijk, noch in het algemeen in de geschiedenis plaatsgevonden. Daarom mogen we verwachten dat ze in de toekomst in vervulling gaan. Kortom, Zacharia 14:1-9 geeft ons belangrijke informatie over het tijdstip van Gods Koninkrijk. Op een dag in de toekomst, als Jeruzalem door de volken wordt belegerd, zal God Zelf de stad en zijn bewoners verdedigen door op de Olijfberg terug te keren. Er zullen dan kosmische tekenen en grote topografische veranderingen optreden. In die tijd zal de Here “Koning worden over heel de aarde”. Michael J. Vlach

Aanvankelijk verschenen op theologicalstudies.org 1 Eugene H. Merrill, Haggai, Zechariah, Malachi: An Exegetical Commentary (Chicago, Moody Press, 1994), pag. 343–44

15

Zacharia en het probleem van de ‘geestelijke’ uitlegging Christenen die geloven dat Israël geen toekomst meer heeft, leggen veel uitspraken van de profeet Zacharia ‘geestelijk’ uit. En dat is behoorlijk inconsequent, want Zacharia’s aankondigingen over de eerste komst van Jezus leggen ze wel letterlijk uit.

D

e profeet Zacharia spreekt zowel over de eerste als over de tweede komst van Jezus. In de algehele context van het boek wordt duidelijk dat zowel de eerste als de tweede komst van de Messias onlosmakelijk met het volk en het land Israël is verbonden. Alles wat Zacharia over de eerste komst van Jezus heeft geprofeteerd is niet geestelijk, maar letterlijk in vervulling gegaan. Iets anders is de beeldrijke taal in de visioenen en gezichten van de profeet. Benedikt Peters wijst er in zijn exegese van Zacharia op dat zelfs de uitleggers die niets van een toekomst voor Israël willen weten, in Zacharia 1 – 11 Jeruzalem vrijwel overal identificeren met het aardse Jeruzalem. De ommekeer in de exegese van het boek treedt op als het over de wederkomst van Jezus gaat. Dan begint men ongegrond geografische aanduidingen te vergeestelijken. Een paar voorbeelden van de letterlijke vervulling van profetieën van Zacharia over de eerste komst van de Messias: – Jezus trok op een ezel Jeruzalem binnen (Zach. 9:9). – Jezus werd bij Zijn arrestatie door Zijn discipelen in de steek gelaten (Zach. 13:7). – Jezus werd voor 30 zilverstukken verraden (Zach. 11:12). – De 30 zilverstukken werden door Judas de tempel ingegooid en aansluitend kocht men er de akker van de pottenbakker voor (Zach. 11:13). – Jezus‘ zijde werd met een speer doorstoken (Zach. 12:10). Zacharia spreekt op verschillende plaatsen over de eerste en de tweede komst van Jezus, die dan in nauw verband worden geplaatst. Daarom bestaat er geen reden om de verzen over de tweede komst van Jezus anders uit te leggen dan letterlijk:

– De volken zullen zich tegen Jeruzalem vergaderen (Zach. 12:1-3). – Het huis van David zal in de wederkomende Christus zijn Heer en God erkennen en eenuitstorting van de Geest beleven (Zach. 12:10). – In verband met de rouwklacht en de bekering tot de Redder worden de aparte geslachten van Israël aangehaald (Zach. 12:11-14). Ezechiël somt in zijn visioen van het Messiaanse rijk de stammen van Israël bij hun naam op een geeft voor elke stam exacte geografische gegevens, die alleen op het land Israël betrekking kunnen hebben (Ez. 48:22-29). – De Olijfberg zal bij de wederkomst van Jezus in tweeën splijten (Zach. 14:4). – Zacharia geeft precieze geografische en andere eigennamen over Israël en nog andere landen in verband met de wederkomst van Christus (Zach. 14:1011,18). Net als Ezechiël (Ez. 47:8) spreekt Zacharia over de vlakte bij de Dode Zee, die ook wel Arava wordt genoemd. Bij de profeet Zacharia zijn de profetieën over de eerste en de tweede komst van Jezus zo ondubbelzinnig en op sommige plaatsen zo nauw met elkaar verweven dat het onmogelijk is er verschillende exegesecriteria (letterlijk of geestelijk) op toe te passen zonder te breken met de principes van tekstuitleg. De letterlijk vervulde profetieën over de eerste komst van Jezus in het boek Zacharia laten geen andere conclusie toe dan dat de uitspraken over Zijn wederkomst net zo letterlijk in vervulling zullen gaan. Johannes Pflaum

Wilt u meer bewijzen voor de toekomst van Israël zien? Lees dan het volledige artikel van Johannes Pflaum in het februarinummer van Nieuws uit Israël! Middernachtsroep

Februari 2013

16 In perspectief

kerstening

De afval van de Kerk Toen er in het Romeinse rijk een einde aan de christenvervolging kwam, zou dit opmerkelijk genoeg niet perse een positieve ontwikkeling blijken te zijn. Daardoor ging onder andere het geloof in een toekomstig Koninkrijk van God op aarde verloren.

I

n het jaar 311 vaardigde keizer Galerius een edict van tolerantie uit. In 313 stond Constantijn de Grote de christenen met het Edict van Milaan vrijheid van godsdienst toe en vanaf 324 werd het christendom officieel door de staat bevorderd. Tenslotte verhief keizer Theodosius I het in 380 tot de enig toegestane godsdienst. Nu begon de regering andere godsdiensten te vervolgen. Aanvankelijk leek het er op dat de Kerk met de statusverandering van een vervolgde naar de enige staatsgodsdienst een enorme overwinning had geboekt. Maat na verloop van tijd bleek dat deze ‘overwinning’ meer op een aantrekkelijke verpakte nederlaag leek. Satan begreep dat de nauwe band tussen Kerk en staat een gouden kans bood om de Gemeente met dwaalleringen te overstromen. Toen het christendom de enig toegestane staatsgodsdienst werd, werden de plaatselijke gemeenten overlopen door grote menigten heidenen die ‘christen’ wilden worden. Deze heidenen stelden vast dat de aanbidding in de gemeenten toch wel heel anders was dan wat zij vanuit hun tempels kenden. Waar zij voor afbeeldingen van hun goden, godinnen en nationale helden op de knieën waren gevallen om hen te aanbidden, waren er in de kerken helemaal geen afbeeldingen. Bij de heidenen had je een godin die ze als de koningin van de hemel vereerden; daarnaast vierden ze talrijke heidense feesten, kenden ze bloedige offers en een priesterklasse. In de gemeenten had je daar niets van en vanwege deze verschillen vonden de heidenen het christendom betekenisloos. De christenen waren bang dat ze de heidenen nooit voor Jezus zouden

Middernachtsroep

Februari 2013

kunnen bereiken zolang de Kerk voor hen onaantrekkelijk bleef. Daarom probeerden ze de heidense praktijken van een christelijk tintje te voorzien in dan in de Kerk te integreren. In plaats van afbeeldingen van goden, godinnen en nationale helden stelden ze beelden van de apostelen en martelaars op. De verering van Maria als koningin van de hemel verving de aanbidding van de heidense godin. Het Avondmaal veranderde van een herdenkingsmaal in een offer, oudsten waren niet langer leraars, maar priesters, en heidense feesten werden in de vorm van speciale feestdagen in de kalender van de Kerk opgenomen. In het begin scheen het juist te zijn om de methoden van satans rijk over te nemen om de burgers van dit rijk te kunnen bereiken. Het aantal leden van de afzonderlijke plaatselijke gemeenten steeg toen heidenen het christendom gingen belijden nadat dit voor hen aantrekkelijker was geworden. Maar na enige tijd bleek dat de meesten van deze mensen diep in hun hart heidenen waren gebleven – gekerstende heidenen weliswaar, maar nog steeds heidenen. Uiteindelijk werden de gemeenten grotendeels heidens voor wat betreft praktijk en leden. In de loop van de tijd “ijverden eerzuchtige, wereldse en meedogenloze mannen om kerkelijke ambten te verkrijgen om zo maatschappelijke en politieke invloed te verwerven”. In West-Europa werd de Kerk tot een monstrum van een religieus-politiek apparaat opgebouwd, dat langzamerhand de heerschappij binnen de staat naar zich toe haalde. Zo kenmerkte de Middeleeuwse ambtskerk zich niet door een waarachtig, bijbels christendom, maar door “een min of

17 InfoBox

Het premillenialisme meer corrupte hiërarchie, die de Europese landen onder controle hield”. Toen de kerkelijk georganiseerde christenheid steeds verder terugviel, werd zelfs het Evangelie verdraaid. De Schrift en de apostelen leerden dat verlossing alleen uit Gods genade door het persoonlijk geloof in de Persoon en het werk van Jezus Christus geschiedt (Rom. 4:1-5,2; Gal. 2:15-16; Ef. 2:8-9). Toen het heidendom de Kerk binnendrong, voegde men aan het Evangelie de heidense gedachte toe dat er voor de verlossing ook mensenwerk nodig is. Daardoor bleef honderden jaren lang voor veel mensen de enige weg tot redding verborgen. Terwijl satan de institutionele kerk tot afvalligheid verleidde, veranderde hij dus ook tegelijk de boodschap die ze eigenlijk hadden moeten verkondigen, zodat de burgers van zijn rijk niet naar het Koninkrijk van God konden worden overgeplaatst. Satan begreep dat als hij de institutionele Kerk steeds verder in het ongeloof wilde laten wegzinken en het Evangelie verborgen wilde houden, hij de uitlegging van de Bijbel moest verdraaien en zo mogelijk zelfs het lezen van de Bijbel volledig moest zien te verhinderen. In 230 publiceerde Origenes, een kerkvader die sterk door heidense filosofieën was beïnvloed, een werk waarin hij een allegorische methode van Schriftuitleg voorstelde. In plaats van de woorden van de Bijbel in hun gewone, alledaagse betekenis op te vatten, zochten de aanhangers van deze methode naar symbolische, verborgen betekenissen. Daarbij werd de oorspronkelijk door de schrijver bedoelde betekenis net zo lang verdraaid totdat de uitlegger vond waar hij naar op zoek was. Vanwege Origenes’ hoge positie en zijn daarmee gepaard gaande invloed kreeg deze manier van uitleggen een groot gewicht. Toen de Kerk steeds heidenser werd, moest men buiten de Schrift naar rechtvaardiging voor de dwaalleringen gaan zoeken. En zo stapte men er uiteindelijk van af om de Bijbel als enige basis voor geloof en leer te zien. De kerkelijke overlevering werd op één lijn met de Bijbel geplaatst en in de loop der tijd werd geclaimd en doorgedrukt dat de

Het premillennialisme gaat er van uit dat Jezus Christus in de toekomst een letterlijk, duizend jaar durend Koninkrijk op aarde zal vestigen. Een premillennialist gelooft dat Jezus Christus vóór (pre) het millennium (duizendjarig rijk) zal terugkomen om dit Koninkrijk te vestigen. De meeste premillennialisten geloven ook dat Israël in de tijd van het duizendjarig rijk het meest prominente volk op aarde zal zijn. Premillennialisten leggen het boek Openbaring letterlijk uit. Daarom vatten ze dat tijdsaanduidingen in Openbaring 20 letterlijk op en niet als een zinnebeeldige uitspraak.

De verering van Maria als koningin van de hemel verving de aanbidding van de heidense godin.

Middernachtsroep

Februari 2013

18 In perspectief

Kerk de uiteindelijke bron van autoriteit was. Tenslotte verbood men leken zelfs de Bijbel te lezen en keerde de Kerk zich heftig tegen het vertalen van de Bijbel in de volkstalen. Omdat satan de leer van een toekomstig, politiek, theocratisch Koninkrijk verafschuwt, was hij vastbesloten om deze uit de Kerk te verwijderen. In het Oosten was de voorstelling van een toekomstig Koninkrijk “tot halverwege de tweede eeuw een vast bestanddeel van het christelijk geloof’”. Maar tegen het einde van de tweede eeuw begonnen kerkleiders in het Egyptische Alexandrië zich tegen deze opvatting te verzetten. Zij waren beïnvloed door de heidense filosofische voorstelling dat al het lichamelijke slecht was en wezen de gedachte van een toekomstig Koninkrijk met materiële zegeningen af als vleselijk en zinnelijk. En de allegorische uitlegmethode van Origenes maakte de verbreiding van deze opvatting een stuk gemakkelijker. Daar kwam nog bij dat er zich binnen de kerk van het Oosten sterke antisemitische tendensen ontwikkelden. Heidenen die tot het christendom overgingen, werden steeds meer vooringenomen ten opzichte van alles wat Joods was. Omdat het premillennialistische geloof in de aardse, politieke koninklijke heerschappij van de Messias voor het Joodse volk eeuwenlang een drijfveer is geweest, werd dit geloof door de christenen uit de heidenen van de kerk in het Oosten in toenemende mate “als ‘Joods’ en dus ‘ketters’ gebrandmerkt”. Met andere woorden, het premillennialisme werd vanwege zijn diepe verankering in het jodendom tegelijk met het jodendom veroordeeld. In het Westen was het geloof in een toekomstig theocratisch Koninkrijk in de vierde eeuw nog algemeen erkend. Het verdween langzamerhand toen de kerk met de staat verenigd werd en in toenemende mate verviel. De geschriften van Augustinus (354-430), de meest invloedrijke leider van de westerse kerk, leidden er toe dat het grootste deel van de gevestigde kerk het geloof in een komend Koninkrijk verwierp. In De civitate Dei leerde hij dat Gods beloofde Koninkrijk al op dat moment op aarde bestond, dat de Middernachtsroep

Februari 2013

Satan probeerde dit doel, de vernietiging van het christendom, te bereiken door middel van de opkomst van een nieuwe religie in Arabië. In 610 trad Mohammed, de stichter van de islam, voor het eerst in het openbaar op. Toen hij in 632 stierf, beleed heel Arabië zijn geloof.

geïnstitutionaliseerde kerk dit Koninkrijk vormde, dat satan gebonden was, dat de Kerk tenslotte de hele wereld zou veroveren en dat het tijdperk van het Koninkrijk bij de wederkomst van Jezus tegelijk met de wereldgeschiedenis zou eindigen. Augustinus wees de gedachte van een toekomstig koninkrijk om dezelfde redenen af als de leiders in Alexandrië hadden gedaan. Omdat daarnaast de leer van de Kerk tot enige religie van de staat was verklaard, leek het er inderdaad op dat de Kerk de wereld zou veroveren. Om zijn opvatting te verdedigen paste Augustinus bij het uitleggen van de Oudtestamentische profeten over het toekomstige Koninkrijk de allegorische methode van Origenes toe. Zijn opvattingen leidden er toe dat de Roomse kerk zichzelf als de ‘alomvattende kerk’ beschouwde, “wier taak het was om alle mensen in haar schaapskooi thuis te brengen”. De opkomst van de al beschreven antisemitische tendensen en de leer dat de ambtskerk het door God via de Oudtestamentische profeten geprofeteerde toekomstige Messiaanse rijk was,

vormden onderdelen van een omvattend program: het vervangen van Israël door de Gemeente. Volgens deze leer heeft God het volk Israël voor eeuwig verworpen toen het Jezus bij Zijn eerste komst als Messias afwees. God heeft voor de toekomst geen plannen meer met Israël en in plaats van Israël is nu de Gemeente Zijn volk. Daarmee werd de Gemeente het ‘Israël van God’ en erfde zij alle aan het volk Israël gedane beloften. Deze uitleg verdraait de duidelijke uitspraken van de Schrift en gaat onmiskenbaar dwars tegen Gods Woord in (Gen. 13:14-15; 15:18; 17:7-8.19; 1 Sam. 12:22; 2 Sam. 7:23-24; Jer. 30:11; Rom. 11:28-29). Het binnendringen van heidense voorstellingen in de geïnstitutionaliseerde Kerk, het vervalsen van het Evangelie, het misbruik en verwaarlozen van de Bijbel, de afwijzing van het toekomstige theocratische Koninkrijk en de idee dat de Gemeente in de plaats van Israël is gekomen leidden er allemaal toe dat de Middeleeuwse Kerk ver verwijderd was van wat God oorspronkelijk had gepland. Vanwege de in haar rijen heersende

19

Eye-opener Geloof afvalligheid laadde de Kerk de schuld op zich van militaire kruistochten tegen andere belijdende christenen, tegen Joden en moslims en vervolgde zij degenen die er afwijkende meningen op nahielden, door middel van de Inquisitie. Satan gebruikte de Middeleeuwse Kerk als middel om God en Zijn koninkrijk te onteren. Hoewel de Kerk na de vierde eeuw afvallig was geworden, bewaarde zij desondanks nog enkele basiselementen van de goddelijke waarheid, zoals bijvoorbeeld de goddelijkheid van Christus. Ook al las men de Bijbel verkeerd en legde men hem verkeerd uit, men was nog wel altijd bedacht op een zorgvuldige overlevering van de bijbelse geschriften. Zolang bepaalde bijbelse waarheden en de Schrift zelf bleven bestaan, had satan geen rust. Hij moest en zou deze bestanddelen van Gods alomvattende Koninkrijk uit de wereld zien te ruimen. Satan probeerde dit doel te bereiken door middel van de opkomst van een nieuwe religie in Arabië. In 610 trad Mohammed, de stichter van de islam, voor het eerst in het openbaar op. Toen hij in 632 stierf, beleed heel Arabië zijn geloof. In de loop van de volgende honderd jaar veroverden zijn aanhangers het heilige land en Syrië, het grootste deel van het Oost-Romeinse rijk, rukten in het Oosten op naar India en namen Egypte, NoordAfrika en grote delen van Spanje in. In het grootste deel van deze veroverde gebieden verviel de kerk door haar ontrouw en verdween zij langzamerhand tenslotte geheel. Er bestond reëel gevaar dat de Arabische legers heel Europa veroverden en in een islamitisch continent veranderden. God maakte aan deze dreiging een einde toen de Franken in samenwerking met andere stammen onder Karel Martel in 732 de moslims bij Tours een vernietigende nederlaag toebrachten. Daardoor werden de Kerk, de Bijbel en waarheden als de goddelijkheid van Christus voor de mogelijke vernietiging gespaard. Renald E. Showers

Wilt u weten welke maatregelen God tegen de afval van de Kerk heeft genomen? Bestel dan het boek Was in aller Welt geht hier vor? van Renald E. Showers, bestelnr. 170019 (Zwitserland) en leer meer over Gods handelen in de tijd en de geschiedenis.

H

et woord ‘geloof’ is tegenwoordig jammer genoeg een afgezaagd begrip geworden. We zeggen bijvoorbeeld: “Het was, geloof ik, op dinsdag of woensdag, ik weet het niet meer precies”. We gebruiken het woord ‘geloof’ om iets te zeggen wat we niet precies weten. Maar volgens de Bijbel is geloof juist het tegendeel, het is iets wat we zeker weten: “Het geloof nu is een vaste grond van de dingen die men hoopt en een bewijs van de zaken die men niet ziet” (Heb. 11:1). Het geloof is der vaste zekerheid dat wat God beloofd heeft ook in vervulling gaat. Alle geloofshelden die in Hebreeën 11 worden genoemd waren weliswaar mensen vol zwakheden en beperkingen, maar ze hielden vast aan wat God had gezegd en twijfelden daar niet aan. Dat is geloof! Het geloof heeft niets met mijn gevoel, mijn kracht of met mijn capaciteiten te maken (zie Sara, die ook geen kracht meer had en niet meer in staat was, vs. 11). Geloven betekent vasthouden aan wat God gezegd heeft. Als u nog niet in het geloof leeft, begin er dan nu mee te vertrouwen op wat God in Zijn Woord heeft beloofd. Dat betekent dat u, als de omstandigheden en de gebeurtenissen niet zo zijn als u het graag zou willen, net zo handelt als Petrus in Lukas 5:5, die de Heer zijn nood klaagde: “Meester, wij hebben heel de nacht gewerkt en niets gevangen…” (dat is de ervaring). Daar blijft u echter niet bij staan, maar u plaatst net als Petrus in het geloof een ‘maar’ tegenover de ervaring: “…maar op Uw woord zal ik het net uitwerpen!” De vraag is niet of ik al of niet kan geloven, maar of ik wil geloven of niet. Het ‘ik wil niet’ is de enige hindernis voor het geloof. De rechtvaardige zal uit het geloof leven. Hij steunt op het Woord en dat is zekerder dan alles wat er in de wereld is. Daarom is wie gelooft zeker van zijn zaak en zo iemand laat zich nergens door van de wijs brengen. Het geloof is zoiets zekers dat mensen er hun leven voor hebben gegeven. Mozes twijfelde niet of hij wel de juiste beslissing had genomen om de vergankelijke rijkdom van Egypte te laten lopen, om-

dat hij geloof had en er zeker van was dat God hem iets veel heerlijkers had bereid dan alle schatten van de wereld. Daar zag hij weliswaar nog niets van, maar in het geloof leefde hij wel naar dat doel toe. Het ware geloof bestaat er in dat men niet twijfelt aan wat men nog niet ziet. Ons hart is een koppig en mismoedig ding. Wie op zijn hart vertrouwt is een dwaas, zegt Spreuken 28:26. Geloof maar liever wat de Heer in Zijn Woord heeft gezegd, want in Numeri 23:19 staat: “God is geen man, dat hij liegen zou, of een mensenkind, dat Hij ergens berouw over zou hebben. Zou Hij iets zeggen en het dan niet doen? Zou Hij spreken en het niet gestand doen?” Wie twijfelt maakt God tot een leugenaar, waarom er in Jakobus 1:6-7 staat: “Maar laat hij er in geloof om vragen en daarbij niet twijfelen. Immers, wie twijfelt, lijkt op een golf van de zee, die door de wind voortgestuwd en op- en neergeworpen wordt. Want zo iemand moet niet denken dat hij iets ontvangen zal van de Here.” Over Mozes staat er: “Want hij bleef standvastig, als zag hij de Onzichtbare”. Wie werkelijk gelooft, laat zich niet door het zichtbare leiden. Dat is het geheim van hen die onwrikbaar aan het geloof vasthouden. Ondanks tegenwind en teleurstellende omstandigheden geloven ze zonder te twijfelen. Nemen we tot slot nog Abraham als voorbeeld, wiens omstandigheden volgens Romeinen 4 hopeloos waren: “En niet verzwakt in het geloof, heeft hij er niet op gelet dat zijn eigen lichaam reeds verstorven was – hij was ongeveer honderd jaar oud – en dat ook de moederschoot van Sara verstorven was” (vs. 19). Dat kon hem allemaal niet aan het wankelen brengen. Want hij “heeft aan de belofte van God niet getwijfeld door ongeloof, maar werd gesterkt in het geloof, terwijl hij God de eer gaf. Hij was er ten volle van overtuigd dat God ook machtig was te doen wat beloofd was” (vs. 20-21). Dat is waarachtig geloof, dat niet naar het zichtbare kijkt en zich door niets aan het wankelen laat brengen, maar in alle situaties op God rekent en steunt op Zijn Woord en Zijn beloften. Ernst Kraft

Middernachtsroep

Februari 2013

20 Middernachtsroep

Egypte

Nood leert bidden Elia Morise

O

ndanks de onrustige situatie in mijn vaderland Egypte zie ik dat de Heer Zijn gemeente troost en bewaart. Daarom kan ik alleen maar zeggen: Jezus Christus heerst als Koning – dat is waar, ook voor de Arabische wereld; ook al is de Arabische Lente al lang en breed een herfst of zelfs winter geworden… Degenen die twee jaar geleden de straat zijn opgegaan om het aftreden van president Mubarak te eisen zijn teleurgesteld en woedend. En de anderen, die voornamelijk een rustig leven en een goed inkomen willen, zijn onzeker en bang. Sommigen die een mogelijkheid zagen om te emigreren, hebben die kans benut. Veel anderen zouden het ook graag willen. De mensen vragen me steeds weer wat ze voor Egypte, Syrië, Soedan, Jemen, Libië, Tunesië, voor de Arabische wereld moeten bidden. – “Uw Koninkrijk kome … Uw wil geschiede!“, zo heeft Jezus ons geleerd. En dan zijn de democratie en de maatstaven van de liberale volkseconomie niet perse de wegen die Jezus kiest om als Koning te heersen. Misschien wil Hij het wel heel anders doen. Wellicht gebruikt Hij zelfs een militaire regering om Zijn Koninkrijk te bouwen. Mogelijk wil Hij het zelfs via een islamitische staat doen, door de bevolking te Middernachtsroep

Februari 2013

laten merken dat een islamitische staat toch niet tot een gouden tijdperk leidt, zoals zo vaak wordt gepropageerd. Jezus Christus heerst als Koning – en wij moeten eens ophouden Hem voor te schrijven hoe Hij dat moet doen. Hij kan het heus wel en Hij doet het helemaal op Zijn eigen wijze. In Europa hoor je dikwijls over de eindtijd spreken. Maar als ik naar de situatie in de Arabische wereld kijk, zie ik dat we vooral in een oogsttijd leven. Hoewel de politieke situatie onrustig is, is er wel geestelijke groei. En dat heb ik toch beslist liever dan dat in politiek opzicht alles rustig en veilig is, maar het land geestelijk stilstaat. Jazeker, we mogen beleven dat Jezus in alle politieke chaos regeert en zijn Koninkrijk opbouwt. Hij doet dat via moslims die vragen durven stellen en voor een leven met Christus kiezen, en Hij doet het onder christenen die zich geheel opnieuw in de open, almachtige armen van God werpen. Ik heb de indruk dat er zich onder de christenen in Egypte een nieuwe behoefte aan gebed aan het verbreiden is, evenals de wens om als christenen schouder aan schouder te staan. Ook wij in onze kerk in Assoean (op de oostelijke oever van de Nijl) mogen in de wekelijkse bidstonden op donderdagavond telkens weer beleven dat er mensen uit alle gemeenten komen om hun hart voor God uit te storten. Intussen

Aswan, aan de oostoever van de Nijl

bieden we ongeveer om de twee maanden een extra soort gebedsnacht in een Nubisch restaurant op de andere oever van de Nijl aan. Daar wordt Jezus als koning aanbeden, de toekomst van het land wordt Hem toevertrouwd en we mogen onszelf getroost aan Gods liefhebbende armen toevertrouwen. Het ontroert me en geeft me moed om dit te zien en samen met de broeders en zusters te geloven: Hij kan het en Hij doet het – wie anders? In mijn vaderland is het iets heel nieuws dat christenen van allerlei richtingen in de St. Simon kerk in Al Mouktam / Cairo bijeenkomen. Vorig jaar kwamen er ongeveer 65.000 christenen bij elkaar om voor de heer Jezus te zingen en voor het land te bidden. Zo’n geestelijke revolutie heb ik in Egypte nooit eerder beleefd. Het herinnert me aan het eerste Duitse zinnetje dat ik op de taalschool leerde: Not lehrt beten (nood leert bidden). Een bijzonder grote vreugde voor me was de ontmoeting vorig jaar in Hurghada aan de Rode Zee in Egypte met mensen die onze uitzendingen via Radio Nieuwe Hoop beluisteren. Het was tegelijk troostend en bemoedigend om iets te zien van de vruchten van de dienst die we in Dübendorf doen. Blijf alstublieft voor het Arabische werk bidden. Ik bedank alle broeders en zusters die dat tot dusver trouw gedaan hebben, heel hartelijk. We hebben die gebedssteun nodig!

Brieven van lezers

Spreken de boeken Koningen en Kronieken elkaar tegen? Ik heb uw artikel ‘De spotters van de laatste dagen’ in de Middernachtsroep gelezen. Aan het einde van uw uiteenzetting schrijft u dat het mogelijk is te bewijzen dat de Bijbel historisch absoluut betrouwbaar is! Deze zinsnede heeft me gemotiveerd om u een tekstvoorbeeld uit de Bijbel te sturen waar ik enkele jarengeleden op gestuit ben. U zou me een groot plezier doen als u uw uitspraak aan de hand van een verklaring over dit voorbeeld zou kunnen aantonen. Tekst A: 2  Koningen 9:27-28: “Toen Ahazia, de koning van Juda, dat zag, vluchtte hij in de richting van Beth-Haggan. Jehu achtervolgde hem echter en zei: Dood ook hem op zijn wagen, op de weg omhoog naar Gur, dat bij Jibleam ligt; maar hij vluchtte naar Megiddo en stierf daar”. Tekst B: 2 Kronieken 22:9: “Daarna zocht hij [=Jehu] Ahazia, en zij namen hem gevangen toen hij zich had schuilgehouden in Samaria. En zij brachten hem naar Jehu en doodden hem“. Ik heb dit gedeelte gevonden toen ik gericht naar voorbeelden zocht waarvan de historische nauwkeurigheid zo goed mogelijk bewijsbaar was. Daarom koos ik voor Koningen en Kronieken omdat die elkaar inhoudelijk overlappen en zocht ik naar een gebeurtenis die enigermate gedetailleerd wordt weergegeven. Bovendien zocht ik een gedeelte waar fouten bij het overschrijven van getallen of verschillende weergaven van iemands woorden geen rol spelen. Naar mijn mening zijn deze beide gedeelten niet met elkaar in overeenstemming te brengen. Beide dingen kunnen niet tegelijk gebeurd zijn. Momenteel laat ik deze vraag open; per slot van rekening staan er belangrijker uitspraken in de Bijbel. Niettemin is één enkel vers dat klaarblijkelijk een historische tegenspraak bevat al voldoende om vraagtekens te zetten bij de absolute historische betrouwbaarheid van de Bijbel.

Spreuken

Het schijnt niet zo’n bekend gedeelte te zijn; ik heb althans tot nu toe geen standpunt vanuit bijbelgetrouw oogpunt gekregen. Ik zou er blij mee zijn als u hier een verhelderende uitspraak over kon doen of, zo niet, deze problematiek in de context van uw uitspraak in het artikel zou kunnen plaatsen.

D

e boeken koningen en Kronieken vullen elkaar aan, zoals ook de vier Evangeliën elkaar aanvullen en zo een compleet beeld geven. Elk Evangelie toont ons Jezus Christus en legt daarbij een eigen accent: Mattheüs spreekt over de Koning, Markus daarentegen over de Knecht. Lukas getuigt van de ware mensheid van Jezus, terwijl Johannes Zijn ware goddelijkheid benadrukt. De Evangeliën vullen elkaar aan. Mattheüs vertelt bijvoorbeeld dat de beide misdadigers aan het kruis de Heer lasterden (Mat. 27:44). Maar in Lukas (23:39-43) wordt vermeld dat een van de medegekruisigden de andere, die lasterde, terechtwees. Dat is geen tegenspraak. Het valt vanuit de dynamiek van de gebeurtenissen te verklaren: eerst lasterden beide mannen de Heer Jezus. Maar na enige tijd kwam de een tot inkeer, wees de ander terecht en zocht hulp bij de Verlosser. Zo vond hij tenslotte eeuwig heil voor zijn ziel. De boeken Koningen benadrukken meer de verantwoordelijkheid van de mens, terwijl de Kronieken meer de genade van God naar voren halen. Daarom wordt het falen van Salomo in diens latere jaren daar ook niet beschreven. De verhalen in 2 Koningen 9 en 2 Kronieken 22 vullen elkaar zo aan dat er de volgende historische gebeurtenissen uit te halen zijn: Ahazia vluchtte van Jizreël naar het zuiden in de richting van Beth-Haggan. Jehu zat hem achterna. In de buurt van Jibleam verwondden zijn vijanden hem. Maar het lukte Ahazia om naar Samaria te vluchten en zich daar te verbergen. Hij werd er echter toch gevonden en naar Jehu gebracht. Opnieuw wist Ahazia te vluchten. Dit maal ontkwam hij naar Megiddo, waar hij tenslotte door zijn achtervolgers werd gedood.

De Idioot van Dostojevski zal van het bepaald lidwoord afstand moeten doen en als IdiotIn politiek correct reïncarneren. De graaf van Monte Cristo zal een gravin toebedeeld krijgen.  Henryk M. Broder op Welt Online over herformuleringen uit naam van de politieke correctheid

Doodstraf voor … “collaboratie met Israël” of “de verkoop van land aan Joden“. Vraagt dan werkelijk niemand zich af waarom de Palestijnse wetgeving zo hard tegen goede contacten met de ‘vredespartner’ moet optreden? Johannes Gerloff in factum 5.2012

“Lieve gelovige vrienden, het kan soms lijken alsof het de Heer onverschillig laat, alsof Hij onze gebeden niet hoort, alsof Hij Zijn werk heeft opgegeven. Maar laten we onze ogen opheffen, zoals de Heer Jezus de discipelen aanspoorde dit in het geloof te doen.” Jean Koechlin in de Commentaarbijbel over het Nieuwe Testament

“Het Woord van God is voor mij niets anders dan een uiting en een product van menselijke zwakheden, de Bijbel een verzameling van eerbiedwaardige, maar toch rijkelijk primitieve legenden.” Albert Einstein in een brief aan de filosoof Erich Gutkind

Roger Liebi

Middernachtsroep

Februari 2013

21

22 Vooruitblik

Alléén Jezus kan u helpen Het volgende nummer verschijnt op 19.03.2013 met o.a. als thema *:

«De sleutelrol van de democratie in de eindtijd» *Wijzigingen voorbehouden

Colofon Zendingswerk en uitgeverij Middernachtsroep www.middernachtsroep.nl STICHTER: Wim Malgo (1922-1992) BESTUUR: Nederland: Conno Malgo, Norbert Lieth, Jonathan Malgo, Henk Blok NEDERLAND: Middernachtsroep, Postbus 193, 3940 AD Doorn, tel.: 0343 477288, fax: 0343 477447, E-mail: [email protected] k.v.k. nr. 41166018 BTW nr. NL 0028 18 668 B01 ZWITSERLAND: Mitternachtsruf, Ringwiesenstrasse 12a, CH-8600 Dübendorf, tel.: 0041 44 952 14 14, www.mitternachtsruf.ch ORGAAN: De «Middernachtsroep» verschijnt maandelijks en wordt bovendien in het Duits, Engels, Frans, Hongaars Italiaans, Portugees, Roemeens, Spaans en Tsjechisch uitgegeven. REDACTIE: (Adres Zwitserland) E-mail: [email protected] LAYOUT: (Adres Zwitserland) E-mail: [email protected] ZIELZORGERLIJKE VRAGEN: (Adres Nederland) HOTEL BETH-SHALOM: P.O.Box 6208, Haifa-Carmel 31061, Israel, tel: (00972) 04 8373 480 fax: (00972) 04 8372 443, e-mail: [email protected], Leiding: Fredi en Beate Winkler BETALINGEN: giro 409200 t.n.v. Middernachtsroep Doorn, voor België: ING-bank 363-0507942-90 (in Brussel) t.n.v. Middernachtsroep Doorn DRUK: De Groot Drukkerij, Goudriaan ABONNEMENTSPRIJS JAARLIJKS: Nederland en België: Geen abonnementsprijs meer maar een vrije gift, Europa en Middellandse Zeelanden EUR 26,40 Buiten Europa en Suriname EUR 32,40. ADRESSEN VOOR DIVERSE TAKKEN: www.mitternachtsruf.ch/weltweit TESTAMENTAIRE BESCHIKKINGEN: (via een notaris) «Ik legateer vrij van rechten en kosten aan de Stichting: Zendingswerk Middernachtsroep statutair gevestigd te LEIDEN en geregistreerd onder nummer .41166018. bij de Kamer van Koophandel Rijnland, een bedrag van EUR …»

INITIALEN VAN DE AUTEURS IN DIT NUMMER af = Arno Froese; nol = Norbert Lieth; rem = René Malgo

Middernachtsroep

Februari 2013

T

De twijfelende pelgrim

egenwoordig bewonderen we John Bunyan als een groot prediker en invloedrijk christelijk schrijver. Zijn in 1678 verschenen boek De christenreis naar de eeuwigheid is een in de hele wereld bekende en gewaardeerde klassieker. Maar zoals Bunyan in zijn autobiografie Overvloedige genade vrijmoedig schildert, waren zijn bekering en zijn leven gekenmerkt door veel strijd. Hij stamde uit een gezin dat laag op de sociale ladder stond en met de nek werd aangekeken. Zijn kindertijd kenschetste hij als “vloeken, zweren, liegen en het lasteren van de heilige naam van God”. Hij trouwde een vrouw uit een gelovig ouderlijk huis. Beiden waren ze “zo arm als je maar kunt zijn”. Bunyan begon zich “met grote ijver” aan “de religie van de tijd” aan te passen. Hij ging op zondag “twee keer per dag naar de kerk”, sprak en zong heel erg vroom, maar hield wel vast aan zijn goddeloze leven. Al die tijd kwam het «niet bij hem op dat zonde, onafhankelijk van» welke religie hij aanhing, hem zou verdoemen. Later ging hij de historische boeken van de Bijbel lezen en de geboden houden. Als hij er een overtrad, had hij er berouw van en beloofde hij God het een volgende keer beter te doen. Bunyan raakte bekend als een vroom man, hoewel hij “nog niets van Christus wist en al evenmin van genade, geloof en hoop”. Zo werkte Bunyan aan het “oprichten van een eigen gerechtigheid” en meende hij, als hij weer eens “dit of dat gebod” hield: “Niemand in Engeland kan God beter bevallen dan ik”. Toen hij in Bedford echter “drie of vier arme vrouwen” over de “wedergeboorte als het werk van God in hun harten” hoorde praten, begon het langzaam bij hem te dagen wat een “armzalige stumper” hij was: “Ik hoorde het wel, maar verstond het niet”. De ontmoeting bleef hem bij en hij zocht deze arme mensen telkens opnieuw op. Bunyan begon met “nieuwe ogen naar de Bijbel te kijken en hem te lezen zoals hij nog nooit eerder gedaan had”. Hij had vooral veel waardering voor de brieven van de apostel Paulus. Bunyan overlegde bij zichzelf diepgaand of hij nu wel geloof had of niet. Hij begon zich grote zorgen te ma-

ken of hij wel door God was uitverkoren. Had hij de ure van het goddelijke erbarmen niet al gemist? De vrome mensen in Bedford verklaarden hem inderdaad dat hij te laat was. Allen “die God in deze streek wilde redden”, waren al tot bekering gekomen. Bunyan kreeg het Spaans benauwd en werd opstandig dat God hem geschapen had terwijl hij toch een gedoemde was. Bunyan worstelde ook met gedachten van twijfel “of God en Christus wel werkelijk bestonden of niet” en “of de heilige Schrift niet veeleer een fabeltje” was. En hoe zat het met al die tienduizenden mensen die geen kennis van Christus hadden? Bunyan vroeg zich ongelovig af “of alleen wij die in deze hoek van de wereld leven, met deze kennis waren gezegend”. Op een keer kwam hij tot de slotsom dat hij “vast en zeker door de duivel was bezeten”. En een andere keer dacht hij dat hij zijn verstand verloren had. Het bidden kostte hem grote moeite, hij “riep met een wilde pijn tot God” en moest denken dat God om zijn armzalige gebeden moest lachen. Maar toen kwam de dag waarop Bunyan inzag “dat de gerechtigheid van God” en zijn “zondige ziel elkaar” door het bloed van Jezus “konden omarmen en kussen”. Toen gingen hem de ogen open. Het duurde echter niet lang of Bunyan was er zeker van dat hij door een lastering de onvergeeflijke zonder tegen de Heilige Geest had begaan. God had toegelaten dat hij een kind van het oordeel was geworden. Hij, Bunyan, had zijn Heiland verkocht, “en toen bleef er geen offer voor de zonde meer over”. Ook al schonk God hem steeds weer versterking vanuit Zijn Woord, de twijfel bleef hardnekkig aan hem knagen. Het duurde jaren voordat hij ten volle begreep: “Ik heb je liefgehad toen je deze zonde beging; Ik heb je daarvoor liefgehad en Ik heb je nog steeds lief, en Ik zal je altijd liefhebben”. Innerlijke strijd kwam en ging, maar uiteindelijk mocht de twijfelaar John Bunyan, die ooit een lasteraar was, ervaren wat ook voor ons vandaag geldt, hoe groot onze zonden ook zijn: “Ieder die de naam van de Here aanroept, zal behouden worden” (Joël 3:5; Rom. 10:13). René Malgo

Europa...

toren van Babel

0

egin 20:0

:30 b erp inloop 19afel over dit onderw + boekent smogelijkheid + gesprek

spreker Dato Steenhuis leiding Teun van Ommen

Boornbergum woensdag 6 maart Gereformeerde Kerk Easterbuorren 52

Hilversum maandag 11 maart Vrije Evangelische Gemeente Taludweg 35a

Genderen woensdag 3 april Gereformeerde Kerk Hoofdstraat 78

M aranathadag D oorn

Dato Steenhuis

Alles

Henk Schouten

staat op z’n kop Spreekt God nog wel eens?

Norbert Lieth

zaterdag 9 maart 2013 fel ng a a t z n n e e k 10:00 m · Boe en sa iek ma z u m a M r · og r p r e · Kind

Revius Lyceum · Driebergsestraatweg 6c · Doorn middernachtsroep.nl