COLOFON FOTO’S/PICTURES: Glenn Bracke www.glennbracke.be VORMGEVING/GRAPHIC DESIGN: Johan Maes DRUK & AFWERKING/PRINTING & FINISHING: Drukkerij Letter & Beeld nv - 053 21 50 93 TEKST/TEXT: Geert Degrande VERTALING/TRANSLATION: A.A. Lingua ART DIRECTOR: Johan Jacobs
© All rights reserved. No part of this edition may be reproduced and/or made public by means of printing, photocopy, micro-film, electronic support and in any form whatsoever without prior written authorization of the publisher.
Glenn Bracke
Glenn Bracke
Creativiteit die altijd een stapje verder gaat Toujours une longueur d’avance en termes de créativité Creativity always taken one step further
Kunstenaar Glenn Bracke toont in zijn verschillende werken dat hij een man is die nadenkt over de maatschappij en over de manier waarop die evolueert. “Kunst mag nooit vrijblijvend zijn”, zegt de Belgische creatieveling die van vele markten thuis is en elke confrontatie met de natuur of met objecten aangrijpt om verder te denken, om nieuwe horizonten te verkennen en om verrassende combinaties te maken. Hij gebruikt zijn grensverleggende creativiteit dan ook om op een doordachte manier het publiek te confronteren met het reilen en zeilen van de wereld. “Ik streef naar werken die weliswaar een vleugje humor tonen, maar die tegelijk ook in één oogopslag veelzeggend zijn”, geeft hij aan. Hoog tijd dus om de persoonlijkheid van deze originele geest te belichten, om te kijken waar hij vandaan komt, wat hem drijft en welke projecten hij op stapel heeft staan.
r en meer Dat zijn kunst mee
liefhebbers
at alleszins
al boven w ater.
bre
Son art commence à plaire à un nom
croissant d’amateurs, c’e
st indéniable.
begint aan te spreken, sta als een pa
Dans ses différentes œuvres, l’artiste Glenn Bracke montre qu’il réfléchit à la société et à la manière dont elle évol ue. « L’art ne doit jamais être sans engagement, » déclare cet esprit créatif belg e qui se sent à l’aise sur de nombreux marchés et qui fait face à toute confrontation avec la nature ou avec des objets, afin de découvrir de nouveau x horizons et de créer des combinaison s surprenantes. Il utilise sa créativité, qui ne connaît pas de frontière, pour contraindre le public à faire face de man ière réfléchie à tout ce qui se passe à trave rs le monde. « Il est vrai que je cherche à faire preuve d’un peu d’humour mais j’essaie aussi d’en dire beaucoup en un seul coup d’œil, » explique-t-il. Il est donc grand temps de mettre en lum ière la personnalité de cet esprit original, de voir d’où il vient, ce qui le motive et les projets qu’il prépare.
Artist Glenn Bracke shows in his various works that he is a man who thinks about society and about the way it evolves. “Art should never be devoid of social responsibility”, says the Belgian multi-faceted artist, who seizes every confrontation with nature or object to think outside the box, to explore new horizons and to create surprising combinations. That is why he uses his cutting-edge creativity to confront the public in a thoughtful way with what is happening in the world. “I seek to create work that conveys a meaningful message with a touch of humour”, he says. High time, therefore, we met this original mind, to see what his roots are, what drives him and what projects he has in the pipeline.
ubt that his ar
There is no do
t lic
is increasing its appeal with the pub
at large.
Geen grenzen Grenzen bestaan voor Glenn Bracke niet. Niet tussen diverse kunstvormen en zeker niet tussen ideeën.
Absence de frontières
Les frontières n’existent pas Elles n’existent pas entre les et certainement pas non plus
pour Glenn Bracke. s différentes formes d’art s entre les idées.
No boundaries There are no boundaries for Glenn Bracke. Not between different art forms, and certainly not between ideas.
“Impossible is nothing”
Die kunnen immers van overal komen en kunnen altijd aanleiding zijn om als het ware naar een hoger niveau over te schakelen. Kunnen denken in verschillende lagen en zo objecten met een verrassende toets maken waar mensen zowel bij stil staan als over nadenken is typerend voor Glenn Bracke. Zowel een wandeling in Parijs als een röntgenfoto die van een gebroken hand moet worden genomen, kunnen voor hem de voedingsbodem zijn voor sterke invallen. Maar daar blijft het niet bij. Hij zet die ideeën ook om in concrete actieplannen. Het gebeurt niet zelden dat hij zo’n inval midden in de nacht krijgt. Dan staat hij meteen op om al op papier te zetten wat de technische en logistieke consequenties zijn van dat idee. Hij gaat slechts opnieuw slapen als hij alle praktische consequenties om zijn idee waar te maken op papier heeft gezet of als alles in gereedheid is gebracht om het idee ook daadwerkelijk vorm te doen krijgen. Het is een hang naar perfectie die in hem ingebakken zit. Veel meer nog dan bij sportmerk Adidas past de slogan
“Impossible is nothing” bij deze onrustige en gedreven ziel die altijd weer verder probeert te kijken en zich voortdurend afvraagt of uit iets bestaands niet iets groters of anders kan worden gemaakt. Het is precies daardoor dat echte kunst ontstaat. De werken van Glenn Bracke beantwoorden dan ook perfect aan de tijdsgeest. Leven we immers niet in een tijdperk waarin iedereen de mond vol heeft van verbondenheid? Waarin de sociale netwerken blijven floreren als nooit tevoren omdat we ons willen aansluiten bij gelijkgestemden? Waarin ook in de bedrijfswereld het besef groeit dat het verschil enkel nog kan worden gemaakt met innovatie en verregaande creativiteit en dat die er alleen kan komen door niet langer in een ivoren toren opgesloten te blijven, maar door te zoeken naar kruisbestuiving?
En effet, celles-ci peuvent venir de partout et peuvent toujours faire passer à un niveau supérieur. Pouvoir penser en différentes couches et créer ainsi des objets qui apportent un élément de surprise, sur lesquels les gens s’arrêtent et réfléchissent, telle est la spécificité de Glenn Bracke. Une promenade dans Paris ou une radiographie d’une main cassée peuvent nourrir une inspiration extraordinaire. Mais ce n’est pas tout. Cet artiste transforme également ces idées en plans d’action concrets. Il n’est pas rare que l’inspiration lui vienne au beau milieu de la nuit. Il se lève alors immédiatement pour inscrire sur papier les conséquences techniques et logistiques de son idée. Il ne retourne se coucher que lorsqu’il a écrit toutes les conséquences pratiques liées à sa réalisation ou lorsque tout est prêt pour lui donner forme concrètement. Ce perfectionnisme est profondément ancré en lui. Le slogan de la marque de sport Adidas,
“Impossible is nothing” correspond bien mieux à cette âme fébrile et emportée qui essaie toujours de voir plus loin et qui se demande en permanence s’il ne peut pas faire quelque chose de plus grand ou de différent avec quelque chose qui existe déjà. C’est exactement ainsi que naît l’art véritable. Les œuvres de Glenn Bracke répondent donc parfaitement à l’esprit du temps présent. En effet, ne vivons-nous pas à une époque où tout le monde ne parle que de solidarité ? Où les réseaux sociaux ne cessent de fleurir comme jamais auparavant, parce que nous voulons nous rapprocher des personnes qui partagent nos opinions ? Où le monde des entreprises réalise lui aussi de plus en plus qu’il ne pourra se distinguer qu’en faisant preuve d’innovation et de créativité et que cela ne sera possible qu’en sortant de sa tour d’ivoire et en recherchant des échanges fructueux?
After all, they can come from anywhere and can always be the reason to switch to a higher level, as it were. The ability to think in different layers and, in that way, create objects with a surprising twist that make people stop and think epitomises Glenn Bracke. A walk in Paris, but also an X-ray of a fractured hand can be his inspiration for strong ideas. However that’s not all. He also translates those ideas into concrete plans of action. It is not unusual for him to have a brainwave in the middle of the night. He will immediately get up and jot down the technical and logistical implications of that idea. He will not return to bed until he has worked out all the practical implications related to realising his idea. Or until he has brought all the vital elements together in readiness for it. This comes from a desire for perfection that is ingrained in him. Much more so than the sports brand Adidas, the slogan
“Impossible is nothing” fits this troubled and passionate soul who always looks beyond the obvious and constantly wonders whether something bigger or different can be made out of something that already exists. This is precisely the reason why real art is created. In that light, the works of Glenn Bracke perfectly meet the zeitgeist. After all, do we not live in an era where everyone is full of togetherness? Where social networks flourish like never before, because we all want to be with like-minded people? Where the business world is starting to realise that the difference can only be made with innovation and sweeping creativity and that this can only be achieved by coming out of ivory towers and looking for cross-fertilisation?
Avec son inventivité débridée, Glenn Bracke sait raconter une histoire avec toutes ses oeuvres, pour toucher l’âme des gens. Après quelques récompenses et prix récents, il prend conscience qu’il y parvient de plus en plus souvent. Personne ne s’étonnera qu’il ait également des idées surprenantes pour braquer les projecteurs sur ses œuvres d’art mais ce n’est pas le plus important pour lui. Bien entendu, le monde de l’art offre suffisamment d’exemples d’artistes qui n’ont pas eu besoin d’un tour de force pour augmenter leur notoriété.
Met zijn ongebreidelde inventiviteit weet Glenn Bracke met al zijn projecten een verhaal te brengen dat de ziel van de mensen raakt. Na enkele recente erkenningen en prijzen, dringt bij hem het besef door dat dit steeds vaker lukt. Dat hij ook verrassende ideeën heeft om zijn kunstwerken voor het voetlicht te brengen, zal niemand verbazen, maar dat is voor hem niet het belangrijkste. Natuurlijk zijn er in de kunstwereld voorbeelden genoeg van artiesten die niet om een stunt verlegen zaten om hun bekendheid op te krikken. Jeff Koons bijvoorbeeld was wellicht nooit zo bekend geraakt als hij niet ooit een relatie had gehad met gewezen Italiaans parlementslid en pornoster Ilona Staller, beter bekend als La Cicciolina. Maar het is niet daarom dat Bracke hoog oploopt met Koons en met artiesten als Andy Warhol en Roy Lichtenstein. Het zijn ook niet zijn enige helden. Hij is net zo goed fan van de Vlaamse klassiekers zoals Rubens en Van Eyck, als van hedendaagse kunstenaars als Luc Tuymans en Panamarenko.
......................................................... ......................................................... ......................................................... ......................................................... ......................................................... ......................................................... ......................................................... ......................................................... ......................................................... ......................................................... ......................................................... ......................................................... ......................................................... ......................................................... ......................................................... ......................................................... ......................................................... ......................................................... ......................................................... Jeff Koons, par exemple, n’a jamais autant fait parler de lui que lorsqu’il a eu une relation avec l’ancienne membre du parlement italien et star du porno Ilona Staller, plus connue sous le nom de La Cicciolina. Mais ce n’est pas pour cela que Bracke adore des artistes comme Koons ou comme Andy Warhol et Roy Lichtenstein. Ce ne sont pas (non plus) ses seuls héros. Il est tout aussi fan de classiques flamands comme Rubens et Van Eyck et d’artistes contemporains comme Luc Tuymans et Panamarenko?
With his unbridled inventiveness, displayed in all his projects, Glenn Bracke successfully manages to present a story that touches the very soul of the people. After several recent recognitions and awards, it is dawning on him that he is increasingly successful in doing this. The fact that he has unusual ideas for bringing his works out into the open will not surprise anyone, but that is not his main motivation. There are, of course, enough examples of artists in the art world who like to pull a stunt to raise their profile. Jeff Koons, for example, would probably never have been as famous had he not been in a relationship with former Italian MP and porn star Ilona Staller, better known as La Cicciolina. But that is not the reason why Bracke is so enamoured by Koons and artists, including Andy Warhol and Roy Lichtenstein. They are not his only heroes. He is just as much a fan of the Flemish painters, like Rubens and Van Eyck, as he is of contemporary artists like Luc Tuymans and Panamarenko.
Ook weet hij de werken van de Poolse art-deco schilderes Tamara de Lempicka te smaken en te duiden waarom ze zo goed zijn. Verwonderlijk is dat niet, want wie geen grenzen ziet voor zijn kunst, heeft absoluut ook geen enkele behoefte aan hokjesdenken, noch aan de noodzaak om op alles een label of een etiket te kunnen plakken. Het eclectisme dat naar voor komt in de werken van Bracke uit zich ook in zijn belangstelling voor een grote verscheidenheid van artiesten. Hij bewondert in andere artiesten vooral het vermogen om buiten de lijntjes te kleuren, om dingen anders aan te pakken. Net als hijzelf zijn de favoriete kunstenaars van Glenn Bracke mensen die niet tevreden zijn met wat is, maar die zich afvragen hoe ze op een artistieke manier objecten een meerwaarde kunnen geven en hoe ze op die manier via hun kunst kunnen oproepen tot dialoog. Glenn Bracke heeft in de loop der jaren via zijn kunst heel wat mensen leren kennen. Dat is de normaalste zaak van de wereld, want kunst verbindt, doet mensen met elkaar in dialoog gaan. Jan Hoet was nooit uitgegroeid tot het icoon dat hij geworden is en had bij zijn dood nooit zo massaal veel volk op de been gekregen als hij niet zoveel inspanningen had gedaan om mensen met kunst in contact te brengen en had uitgepakt met de spraakmakende projecten zoals “Chambres d’amis” en “Over the Edges”. Ondanks zijn vele contacten in diverse artistieke milieus loopt Glenn Bracke daar niet mee te koop. Namedropping is aan hem niet besteed. Altijd opnieuw is zijn werk voor hem het belangrijkste en de creatieve stroom houdt nooit op. Een mooi voorbeeld daarvan is het werk dat hij de naam The Love Machine meegaf: een in brons gegoten kettingzaag waarvan de schakels van de ketting hartjes zijn. Terwijl anderen het houden bij “out of the box” denken, vraagt Bracke zich af of we dan misschien gewoon de doos niet moeten verbranden. Want één ding is zeker, Glenn Bracke, is niet iemand die in zijn comfortzone blijft zitten. Door voortdurend vragen te blijven stellen en uit te kijken naar andere mogelijkheden en andere combinaties, werkt hij letterlijk en figuurlijk grensverleggend. De niveaus die hij telkens weer weet toe te voegen, maken zijn werk echte kunst.
Il sait aussi apprécier les œuvres de la peintre art déco polonaise Tamara de Lempicka et expliquer pourquoi elles sont si intéressantes. Il n’y a rien d’étonnant à cela car une personne qui ne voit pas de frontières à son art n’a absolument pas besoin de cloisonner, non plus que de coller une étiquette sur tout. L’éclectisme qui ressort des œuvres de Bracke s’exprime également dans l’intérêt qu’il porte à une grande variété d’artistes. Chez les autres artistes, il admire surtout la capacité à colorer en dehors des sentiers battus, à aborder les choses différemment. Tout comme lui-même, les artistes favoris de Glenn Bracke sont des personnes qui ne sont pas satisfaites de ce qui est mais qui se demandent comment apporter une valeur ajoutée aux objets de manière artistique et comment inciter ainsi au dialogue grâce à leur art. Au fil des ans et par le biais de son activité artistique, Glenn Bracke a fait la connaissance de très nombreuses personnes. C’est la chose la plus normale au monde car l’art connecte les gens, les fait dialoguer. Jan Hoet n’aurait jamais été l’icône qu’il est devenu et n’aurait jamais rassemblé autant de monde à sa mort s’il n’avait pas fait autant d’efforts pour que les gens soient en contact grâce à l’art et s’il n’avait pas présenté des projets retentissants comme « Chambres d’amis » et « Over the Edges ». Malgré ses nombreux contacts dans divers milieux artistiques, Glenn Bracke n’en fait pas étalage. Citer des gens en vue n’est pas son genre. Son travail est encore et toujours ce qui compte le plus pour lui et le flux créatif ne s’interrompt jamais. L’œuvre à laquelle il a donné le nom de The Love Machine en est un bel exemple: une scie articulée coulée dans le bronze, dont les maillons de la chaîne sont des cœurs. Pendant que d’autres s’en tiennent à une réflexion « out of the box », Bracke se demande si nous ne devrions pas tout simplement brûler la boîte. Car une chose est sûre: Glenn Bracke n’est pas homme à rester dans sa zone de confort. En continuant de poser des questions en permanence et en recherchant d’autres possibilités et d’autres combinaisons, il repousse les frontières dans son travail, au sens propre comme au sens figuré. Les niveaux qu’il sait ajouter sans cesse font de son œuvre un art véritable.
He also appreciates the works of Polish art-deco painter Tamara de Lempicka and can tell you exactly why they are so good. This is hardly surprising, because people who have no boundaries in their art have absolutely no need to pigeon-hole, or label, for that matter. The eclecticism that typifies Bracke’s work is also reflected in his interest in a wide variety of artists. What he admires most in other artists is their ability to colour outside the lines, to tackle things differently. Just like him, Glenn Bracke’s favourite artists are people who are not satisfied with what is, but who wonder how, in an artistic manner, they can add value to objects and can, in that way, elicit dialogue through their work. Over the years, Glenn Bracke has met many people through his art. That is the most natural thing in the world, because art connects and requires people to enter into dialogue. Jan Hoet would never have been the icon he was and would never have had so many people attend his funeral had he not made so many efforts to bring people into contact with art and had launched high-profile projects, like “Chambres d’amis” and “Over the Edges”. Despite his many contacts in different artistic circles, Glenn Bracke is not a name-dropper. Time and again, it is his work that matters, and the creative flow never stops. This is beautifully illustrated in the work that he called The Love Machine: a chain saw cast in bronze, where the links of the chain are love hearts. While others stick to thinking out of the box, Bracke wonders whether we can do away with the box altogether. Because one thing’s for sure, Glenn Bracke is not someone who will stay in a comfort zone. By constantly questioning everything and looking for other opportunities and different combinations, he breaks new ground, literally and figuratively speaking. Thanks to the levels he always manages to add, his work is real art.
Constructies bouwen bij familiefeestjes Des constructions pendant les fêtes de famille Building structures at family parties
Sommige kinderen trekken een lang gezicht als leerkrachten of ouders zeggen dat ze zich creatief bezig moeten houden. Heel anders was dat met Glenn Bracke, die opgroeide in een zeefdrukkersfamilie. Reeds in zijn kindertijd was hij constant bezig met het in elkaar zetten van allerlei constructies. Op familiefeestjes verdween hij steevast in de tuin om met alle soorten materiaal dat hij vond verschillende objecten te bouwen. En op zijn tiende drukte hij in de drukkerij van zijn vader al stickers. Het geeft aan dat hij ook toen reeds op zoek ging naar verrassende combinaties waarin hij zijn artistieke innovatiekracht kon uitleven, maar waarmee hij tegelijk al een soort boodschap kon uitdragen. “Met elke vorm van kunst”, zegt hij “of dat nu muziek, poëzie, literatuur of beeldhouw- of schilderkunst is”, proberen artiesten uiting te geven aan de gevoelens waarmee we als mens in de loop van ons leven allemaal zo vaak worden geconfronteerd: kwetsbaarheid, vergankelijkheid en eenzaamheid maar ook geborgenheid en troost. Ik zie kunst als een manier om de grote verhalen van de wereld te belichamen.
ateriaal
Elke vorm en elk m heeft een m
etaforische
kracht.
Certains enfants font une tête de six nts pieds de long lorsque leurs enseigna dois qu’il nt dise leur nts ou leurs pare ke vent se montrer créatifs. Glenn Brac une s dan di gran a Il . rent était très diffé famille de sérigraphistes. Dès son enes fance, il s’est attaché à assembler tout les ant Pend s. tion truc sortes de cons ours fêtes de famille, il disparaissait touj obrs dive r ique fabr r pou dans le jardin qu’il x ériau mat de es sort jets avec toutes ritrouvait. Et dès l’âge de dix ans, il imp rie rime l’imp s dan nts colla mait des auto que de son père. Cela indique qu’à l’épo s ison bina com des ait erch déjà, il rech er prim d’ex nt etta perm lui surprenantes mais son don pour l’innovation créatrice e de sort une er pass faire également de ex» t, d’ar e form e tout message. « Avec de , ique mus de isse s’ag plique-t-il, « qu’il de ou e ptur scul de re, ratu poésie, de litté er prim d’ex ient essa tes peinture, les artis mes som s nou uels auxq ts les sentimen de tous si souvent confrontés au cours soliet arité préc ilité, érab nos vies : vuln t. Je tude mais aussi sécurité et réconfor r arne d’inc ière man une me vois l’art com de. mon du ires histo des les gran
Chaque forme e
t chaque
matériau a une puissance
métaphorique.
co tio
Some children baulk at the very notion of having to be creative in class or at home. This was very different for Glenn Bracke, who grew up in a family of screen printers. Back in his childhood, he was forever putting all kinds of structures together. At family parties, he would invariably disappear into the garden only to reappear with different objects he had built with all kinds of materials he had found. And at the age of ten, he used to print stickers in his father’s printing business. It shows that even then, he was looking for surprising combinations in which he could indulge his artistic power for innovation, however at the same time convey some kind of message. “In any aspect of art”, he says “whether that’s music, poetry, literature or painting”, artists try to express feelings that we as humans all share on many occasions over the course of our lives: vulnerability, mortality and loneliness, but also a sense of security and comfort. “I see art as a way of embodying the great stories of the world” .
ery material Every form and ev has its own
metaphorical powers.
con struc ons
Met de constructies die ik tijdens familiefeestjes bouwde, probeerde ik ook de verhalen te vertellen die ik als kind in mijn fantasiewereld beleefde. Achter elk kunstwerk zit een verhaal, ook achter een witte stip op een zwart doek. Alleen is het bredere verhaal in dat laatste geval voor het publiek niet meteen duidelijk. Met mijn werken wil ik als het ware een eigen woordenschat naar buiten brengen, die een bepaalde visie vertegenwoordigt en die de mensen doet nadenken over wat er in de wereld gaande is. Daarin ligt voor mij bij uitstek de rol van de kunstenaar.”
Dat dit voor controverse kan zorgen, beseft Glenn Bracke maar al te goed, maar dat is natuurlijk waar kunstenaars in wezen naar op zoek zijn. Precies omdat Glenn Bracke geen grenzen ziet was bijvoorbeeld ook de troonbestijging van koning Filip voor hem een aanleiding om een werk te maken. Elke gebeurtenis die veel media-aandacht krijgt, of die juist door iedereen lijkt vergeten te worden, elk object dat Glenn Bracke ziet of vastpakt, doet als het ware een automatisme op gang komen dat ervoor zorgt dat hij zich afvraagt of er artistiek nog wat meer mee te doen is. De kunst in al haar vormen is voor hem een echte passie.
Avec les constructions que je réalisais pendant les fêtes de famille, j’essayais aussi de raconter les histoires que je vivais étant enfant dans mon monde imaginaire. Derrière chaque œuvre d’art se cache un récit, y compris derrière un point blanc sur une toile noire. Cependant, ce n’est pas une évidence pour le public dans ce dernier cas. Avec mes œuvres, je veux en quelque sorte créer mon propre vocabulaire, qui représente une vision donnée et qui pousse les gens à réfléchir à ce qui se passe dans le monde. Pour moi, c’est là le rôle de l’artiste par excellence. »
Glenn Bracke ne comprend que trop bien qu’il peut en résulter une controverse mais bien entendu, c’est ce que recherchent les artistes. Parce que Glenn Bracke ne voit pas de frontières, précisément, l’accession au trône du Roi Philippe a également donné lieu pour lui à la création d’une œuvre. Tout événement qui attire beaucoup l’attention des médias ou qui semble justement oublié de tous, tout objet que voit ou saisit Glenn Bracke déclenche une sorte d’automatisme par lequel il se demande s’il y a encore plus à faire sur le plan artistique. L’art sous toutes ses formes est une véritable passion pour lui.
With the structures I built during family parties, I also tried to tell the stories that I experienced in my fantasy world as a child” he relfects. There’s a story behind every piece of art, even those that feature a white dot on a black canvas. The only difference is that in that case, the wider picture is not always immediately obvious to the public. ” With my works, I want to coin my own vocabulary, which represents a certain vision and makes people think about what is going on in the world. Therein lies, for me, the pre-eminent role of the artist.”
Glenn Bracke realises all too well that this may well meet with controversy, but that is, of course, essentially what artists are about. Precisely because Glenn Bracke does not see boundaries, the enthronement of King Filip, for example, was a reason for him to create a work. Every event that attracts a lot of media attention, or that seems to be forgotten by everyone, every object which Glenn Bracke sees or handles triggers an automatic reaction which makes him wonder whether there is any artistic potential in it. Art in all its forms and shapes is a real passion for him.
Foto’s en muziek Het woord eclectisme is al gevallen en het is dus niet onlogisch dat Bracke een brede interesse heeft voor alle kunstvormen. Hij is net zo goed film- als muziekfanaat, maar hij houdt ook van fotografie en beeldhouwkunst. “Elke kunstenaar kiest een kanaal om zijn creativiteit naar buiten te brengen. Ik ben in al die kunstuitingen geïnteresseerd”, zegt hij. Het verschil met heel wat andere artiesten is dat hij echter weigert om zich in één hoekje te laten duwen. Het is niet omdat hij vandaag pakweg foto’s beschildert of brons giet dat dat morgen ook nog het geval zal zijn. Het zou perfect mogelijk zijn dat hij op een dag uitgeholde boomstammen als basis gebruikt voor een nieuw project, of een boek speelkaarten of een videofilmpje. Terwijl andere kunstenaars het in al hun werken houden bij het beschilderen van canvas of bij het kappen van stenen, brengt zijn creativiteit Bracke naar een verscheidenheid die beantwoordt aan de manier waarop mensen vandaag willen leven. De tijd is voorbij dat alles in hokjes was op te delen, dat mensen met een kantoorbaan altijd een pak en een das droegen. Vandaag eten mensen net zo goed een pak friet of gaan ze naar een sterrenrestaurant. Gert De Mangeleer van sterrenrestaurant hertog Jan maakt er trouwens geen geheim van dat hij de frietjes van frituur De Bosrand ongelooflijk lekker vindt. Ook in de kanalen die hij voor zijn kunst kiest, houdt Bracke zich daarom terecht het recht voor om te kunnen zappen. Omdat in zijn geest geen grenzen bestaan, past dat ook perfect bij hem en het verklaart ook heel goed het pad dat hij de jongste jaren als artiest heeft bewandeld en de evolutie die hij heeft doorgemaakt.
Photos et musique Photos and music
i mus que
Le mot ‘éclectisme’ a déjà été lâché et il est donc logique que Bracke s’intéresse énormément à toutes les formes d’art. Il apprécie le cinéma et la musique mais il aime tout autant la photographie et la sculpture. « L’artiste choisit un canal pour exprimer sa créativité. Je m’intéresse à toutes ces expressions artistiques, » déclare-t-il. Cependant, à la différence de beaucoup d’autres artistes, il refuse d’être figé dans une catégorie. Ce n’est pas parce qu’il peint surtout des photos ou coule du bronze aujourd’hui que ce sera encore le cas demain. Un jour, il pourrait tout à fait utiliser des troncs d’arbre creux comme base pour un nouveau projet, un livre, un jeu de cartes ou une vidéo. Alors que d’autres artistes consacrent toutes leurs œuvres à la peinture de canevas ou à la taille de la pierre, Bracke donne à sa créativité une diversité qui correspond à la manière dont les gens veulent vivre aujourd’hui. Le temps où tout entrait dans des cases bien définies, où les gens qui occupaient un emploi de bureau portaient toujours un costume et une cravate, est révolu. Aujourd’hui, les gens peuvent tout aussi bien manger un cornet de frites que se rendre dans un restaurant étoilé. Gert De Mangeleer, du restaurant étoilé Hertog Jan, ne cache d’ailleurs pas qu’il raffole des frites de la friterie De Bosrand. Dans les canaux qu’il choisit pour son art également, Bracke se réserve donc le droit de pouvoir zapper. Etant donné qu’il n’existe pas de frontière dans son esprit, cela lui convient parfaitement et explique très bien le chemin qu’il a parcouru pendant ses premières années en tant qu’artiste et l’évolution qu’il a ensuite connue.
The word ‘eclecticism’ has already been used, and it is, therefore, not surprising that Bracke has a wide interest in all kinds of art forms. He is just as much a film buff as he is a music fanatic, however also loves photography and sculpture. “Every artist chooses his own art form to channel his creativity. I’m interested in all those art forms”, he says. The difference with many other artists is that he refuses to be pigeon-holed. It’s not because he paints photos today or casts bronze that he will be doing that tomorrow. It could well be that one day, he decides to use hollowed-out tree trunks as a basis for a new project, or a pack of playing cards or a video clip. While other artists stick to painting on canvas or sculpting stones, Bracke’s creativity brings him to a diversity that reflects the way in which people choose to live today. The days when everything was compartmentalised, the office workers always wore a suit and tie are well and truly over. Today, people might choose to eat a bag of chips, but they might just as well choose to go to a posh restaurant. In fact, Gert De Mangeleer of the three-star restaurant Hertog Jan makes no secret of the fact that he finds the chips cooked at De Bosrand chip shop incredibly tasty. In the channels he chooses for his art, Bracke is, therefore, right to reserve the right to hop channels. Since, in his view, there are no boundaries, that mental attitude suits him really well and explains the path he has chosen as an artist in recent years and the transformation that he underwent.
Aan het einde van de jaren negentig begon hij immers foto’s te maken bij concerten. We zien daarin weer de hang naar combinaties. Muziek is kunst maar ook kunstzinnige foto’s voegen als het ware een complexiteitsniveau toe aan de boodschap die muziekartiesten naar hun publiek brengen. De foto’s die Glenn Bracke maakte, geven aan dat hij een speciaal oog heeft om een specifiek momentum vast te leggen. “Natuurlijk wil ik me geen Magnum-fotograaf noemen”, zegt hij daarover, “maar ik durf toch van mezelf zeggen dat ik dingen zie die anderen niet dadelijk opvallen en dat ik er ook in slaag om die vast te leggen. Zodra internet en de sociale media doorbraken, postte hij de foto’s die hij tijdens concerten maakte om ze ook aan een breed publiek te laten zien en ze werden bijzonder goed onthaald. Toch bleef hij creatief op zijn honger zitten. Hij vond dat die foto’s niet het eindpunt konden zijn. Dat hij er meer moest mee doen en dat ze mogelijkheden boden om zijn artistieke bevlogenheid beter tot uiting te doen komen.
A la fin des années quatr e-vingt dix, il a en effet commencé à prendre des photos lors de concerts. Nous retrouvons là son amour des com binaisons. La musique est un art ma is des photos artistiques ajoutent en quelque sorte un niveau de complexité sup plémentaire au message que les mu siciens transmettent à leur public. Les ph otos prises par Glenn Bracke révèle nt son regard particulier sur un mome nt spécifique. « Bien entendu, je ne me prends pas pour un photographe de l’ag ence Magnum, » dit-il à ce propos, « mais je peux tout de même dire que je vois de s choses qui ne sautent pas aux yeux de s autres et que j’arrive à les immortalise r. » Dès qu’Internet et les mé dias sociaux ont percé/éclaté, il a po sté des photos qu’il avait prises lors de concerts pour les montrer à un larg e public. Ces photos ont été particulièr ement bien accueillies. Toutefois, il est resté sur sa faim sur le plan créatif. Il avait le sentiment que ces photos ne pouvaient pas être une fin en soi. Qu’il devait en faire plus et qu’elles lui offraie nt la possibilité de mieux exprimer son enthousiasme artistique.
In the late 1990s, he started shooting photos at concerts, where once again, the desire for combinations is evident. Music is art, but artistic photos add a level of complexity to the message which music artists convey to their audience. Glenn Bracke’s photos show that he has a special eye for capturing a moment in time. “Of course, I’m not calling myself an expert photographer”, he says on the matter, “but I would stick my neck out and say that I see things others don’t necessarily notice straight away and that I also manage to capture those unique moments. Once the internet and social media took off, he posted photographs he had taken during concerts to share them with a wider audience, and they were met with much enthusiasm. But that did not satisfy his hunger for creativity. In his opinion, those photos could not be the end product. He felt he should do more with them and that they offered scope for expressing his artistic muse more explicitly.
Schilderen op foto’s Peindre sur des photos Painting on photos
Shopping i
Zijn creatieve ingesteldheid en zijn permanente zoektocht naar manieren om een verhaal te vertellen aan de hand van een artistieke invalshoek, brachten hem uiteindelijk tot de kunstvorm waarmee hij de eerste bouwsteentjes maakte voor zijn groeiende internationale reputatie. Hij bewerkte immers een aantal foto’s met verf en dat leidt tot bijzonder verrassende resultaten die voor heel wat belangstelling zorgen. Het leidde recent ook naar belangrijke erkenning voor zijn kenmerkende aanpak en zoektocht naar “meer”.
“Toen ik in Parijs rondwandelde zag ik dat er een protestmanifestatie aan de gang was op de Champs-Elysées. Mensen met winkelzakken stapten over een zebrapad. Ik ben op de grond gaan liggen om daar vanuit dat perspectief een foto van te nemen. Daar ben ik dan beginnen op te schilderen”. “Shopping in Paris”, heet het werk en het is uitgegroeid tot een echt succesnummer.
Son esprit créatif et sa recherche permanente de manières de raconter une histoire en se basant sur un point de vue artistique l’ont finalement conduit à la forme d’art avec laquelle il a posé les premières pierres de sa réputation internationale croissante. En effet, il a modifié quelques photos avec de la peinture et les résultats, particulièrement surprenants, ont énormément attiré l’attention. Cela lui a également valu récemment une importante reconnaissance pour son approche caractéristique et sa recherche de « plus encore ».
«Alors que je me promenais à Paris, j’ai vu qu’une manifestation avait lieu sur les Champs Elysées. Des gens avec des sacs de magasins se tenaient sur un passage piéton. Je me suis allongé sur le sol pour prendre une photo de cette perspective. J’ai alors commencé à peindre.» L’œuvre s’appelle «Shopping in Paris» et elle est devenue un véritable succès.
in Paris
His creative bent and permanent search for artistic ways of narrating a story eventually brought him to the art form which launched him his growing international career. Indeed, he used paint on a number of photos, which made for particularly surprising results that attracted and still attract, a great deal of interest. It recently resulted in major recognition for his distinctive approach and hunger for “more”.
“One day, I was walking around in Paris when I saw a protest march on the Champs-Elysées. People clutching shopping bags were walking on a zebra crossing. I went to lie down on the ground to take a photo from that perspective. I used the photo to paint on”. “Shopping in Paris”, the work is called and it has become a real success story.
Met het werk werd hij laureaat van het COBRA-project “Kunst uit de Kast”, waarvoor 700 werken werden ingezonden. De bekroning bestond erin dat het werk werd opgehangen in het M – museum te Leuven. Tijdens de Barcelona International Art Fair kreeg Bracke de Award van “Best Global Artist 2014 “. Een en ander zorgde ervoor dat hij in februari 2015 ook kon deelnemen aan de Oxford International Art Fair.
Ook dat werd alweer een zeer positieve ervaring, want met name de mensen die één en ander te betekenen hebben in de kunstwereld in Londen toonden behoorlijk wat belangstelling voor “Shopping in Paris” en het werk “Yello“, een zwart-wit foto waarop drie vage figuren te herkennen zijn, die volledig in het geel is overschilderd. Dat “Shopping in Paris” nationale en internationale erkenning kreeg, was voor Glenn Bracke een aanmoediging om met nog meer passie artistieke projecten uit te werken. Hij gaat echter niet op zijn lauweren rusten om doorslagjes te maken van succesvol werk. Hij blijft zoeken naar een nieuwe vormtaal, naar andere invalshoeken en naar andere manier om zijn boodschap uit te dragen. Precies dat typeert de echte kunstenaar en zorgt er ook voor dat de nieuwsgierigheid van de kunstkenners geprikkeld zal blijven. Echte artiesten hebben meer dan één pijl op hun boog en ook Glenn Bracke focust op die diversiteit en veelzijdigheid. Zeiden we niet dat grensverleggend één van de woorden is die hem het beste omschrijft?
Elle lui a permis de devenir lauréat du projet COBRA « Kunst uit de Kast », pour lequel 700 œuvres ont été envoyées. En récompense de l’attribution du prix, l’œuvre a été exposée au musée M de Leuven. Lors de l’International Art Fair de Barcelone, Bracke a reçu le Prix « Best Global Artist 2014 ». Ces diverses reconnaissances lui ont valu de pouvoir participer en février 2015 à l’International Art Fair d’Oxford.
Cette expérience fut à nouveau très positive car les personnes importantes du monde de l’art à Londres ont montré un intérêt certain à l’égard de « Shopping in Paris » et de l’œuvre « Yello », une photo en noir et blanc sur laquelle trois silhouettes floues peuvent être distinguées et qui a été entièrement repeinte en jaune. La reconnaissance nationale et internationale de « Shopping in Paris » a incité Glenn Bracke à développer des projets artistiques avec encore plus de passion. Cependant, il ne va pas se reposer sur ses lauriers en réalisant des copies d’une œuvre à succès. Il continue de chercher un nouveau langage, d’autres perspectives et une autre manière de faire passer son message. C’est précisément ce qui définit le véritable artiste et ce qui continuera d’éveiller la curiosité des connaisseurs. Les véritables artistes ont plus d’une corde à leur arc et Glenn Bracke se concentre également sur cette diversité et cette polyvalence. N’avons-nous pas dit que repousser les frontières était ce qui le décrivait le mieux?
With the work, he won the COBRA project “Art out of the Closet” from 700 entries. The award meant that the work was displayed at the M – museum in Leuven. At the Barcelona International Art Fair, Bracke received the Award of “Best Global Artist 2014 “. All this meant that in February 2015, he could participate in the Oxford International Art Fair.
That was again a very positive experience, because especially the people who have some clout in London’s art world showed considerable interest in “Shopping in Paris” and “Yello“, a black and white photograph on which three vague figures can be discerned, but is covered in yellow paint. The fact that “Shopping in Paris” gained national and international acclaim encouraged Glenn Bracke to create artistic projects with even more passion. He will not be resting on his laurels, though, by making carbon copies of his successful work. Instead, he will continue to look for a new language of forms, new angles and a different way of propagating his message. Exactly that typifies the true artist and ensures that the level of curiosity in the art world will remain high. Just like true artists have more than one string to their bow, Glenn Bracke will continue to focus on diversity and versatility. Did we not say that ‘ground-braking’ was one of the words that sums him up best?
Yello
Art Style Living 2012
Cannes Art Gallery - Rue des États-Unis 2014
Cannes Chambre Noir - Marriott 2014
M-museum, Leuven COBRA-project ’Kunst uit de Kast’ 2014
Barcelona International Art Fair 2014
Oxford International Art Fair 2015
Tokio Art Fair 2015
expositions
Knokke
Kunst in verschillende dimensies L’art dans plusieurs dimensions Art in different dimensions t gemakkelijk Glenn Bracke laat zich nie houdt er een in een hokje duwen. Hij maar even goed grote levenslust op na, eren niet altijd een logica die voor and De kunstenaar gemakkelijk te volgen is. reven aan werkt weliswaar heel ged ter niet dat ech let be dat , zijn projecten eën door zijn voortdurend nieuwe ide t moet volgens hoofd flitsen. Een arties heeft. Hij hem doen waar hij zin in bedenken het in e rgi ene stopt al zijn ve ideeën. Het en uitwerken van creatie voor wie inderleven kan een feest zijn e “Impossible is daad uitgaat van het ide ligt de houding nothing”. In dezelfde lijn aar te aanvaarvan Bracke om niets zom ereen zegt dat den. Het is niet omdat ied geen mogelijkhet “not done” is, dat er tes en afspraheden bestaan. Gewoon wel, maar er is ken bestaan misschien ts dat zegt dat volgens Glenn Bracke nie n afgeweken. daar niet van mag worde niet moeilijk Vanuit die houding is het kunstenaar er alom te begrijpen dat de f een eigen optijd van uitgaat dat hij zel precies maakt lossing kan vinden. En dat st. Het verklaart van zijn werk echte kun s meer belangook dat de kenners steed n. “De dingen stelling voor hem hebbe ere kant beomdraaien, van een and vraag stellen, naderen en altijd weer in maatschappij daar hebben we in onze ort aan”, zegt volgens mij een groot tek t mijn kunst te Bracke. “Dat probeer ik me “Shopping in doen. De blinddoeken bij eld van. Mijn Paris” zijn daar een voorbe manier echt iets bedoeling is om op die n niet verblind te zeggen. Zijn de mense om altijd maar door de boodschappen wel genoeg meer te kopen? Staan we stellen die er stil om ons de vragen te we er in deze eigenlijk toe doen? Slagen al op Facebook tijden waarin we massa t verbinding zitten nog wel in om ech n, om echt te maken met de andere ak me sterk contact te hebben? Ik ma l een aanzet dat een dergelijk werk we en ik denk geeft tot dat soort vragen voor het werk al dat de erkenning die ik wijst .” gekregen heb dat ook be
Glenn Bracke ne se laisse pas facilement enfermer dans une catégorie. Il possède un gros appétit de vivre mais il a également une logique qui n’est pas toujours facile à suivre pour les autres. Il est vrai que l’artiste travaille à ses projets avec fébrilité mais cela ne l’empêche pas d’être traversé en permanence par de nouvelles idées. Selon lui, un artiste doit faire ce dont il a envie. Il met toute son énergie dans la réflexion et le développement d’idées créatives. La vie peut être une fête pour qui part effectivement de l’idée que « Impossible is nothing ». L’attitude de Bracke, qui n’accepte jamais rien sans réfléchir, s’inscrit dans la même ligne. Ce n’est pas parce que tout le monde dit qu’une chose est « not done » qu’il n’existe aucune possibilité. Les habitudes et les accords existent peut-être mais selon Glenn Bracke, rien ne dit qu’il est interdit de s’en écarter. Sur la base de cette attitude, il n’est pas difficile de comprendre que l’artiste part toujours du principe qu’il peut trouver une solution lui-même. Et c’est précisément ce qui fait de son travail un art véritable. C’est également ce qui explique que les connaisseurs s’intéressent plus à lui. « Retourner les choses, les aborder d’un autre point de vue et toujours tout remettre en question: cette attitude fait cruellement défaut à notre société selon moi, » déclare Bracke. « J’essaie de le faire avec mon art. Les bandeaux dans « Shopping in Paris » en sont un exemple. Mon objectif est de vraiment dire quelque chose de cette manière. Les gens ne sont-ils pas aveuglés par les messages qui les poussent à toujours acheter plus? Prenons-nous suffisamment le temps de nous poser les questions qui comptent ? En cette époque où nous sommes massivement présents sur Facebook, parvenons-nous encore vraiment à être connectés avec les autres, à avoir un véritable contact? Je me fais fort de prouver qu’un tel travail donne lieu à ce type de questions et je pense que la reconnaissance que j’ai déjà reçue pour mon œuvre le prouve également. »
Glenn Bracke can not be ever pigeonholed. He has a great zest for life and a logic that is not immediately transparent. Although the artist is very driv en in his work, that does not prevent him from having constant brainwaves. In his view, an artist should do what he likes best. He is pouring all his energy into thinking and implementing creative ideas. Life can, indeed, be a celebrat ion for those who believe that “Impossib le is nothing”. Bracke’s attitude is similar, in that he refuses to accept anything at face value. It is not because everyone says that something is ‘not done’ that there are no options whatsoever to do it. Customs and agreements may be in place, but as Glenn Bracke sees it, ther e is nothing that should stop you from straying from those. It is, therefore, not hard to understand that the artist always assumes he will find his own solu tion. And it is precisely that which mak es his work true art. It also explains why the experts are increasingly intereste d in him. “Turning things on their head , approaching them from a different angle, always questioning, that’s wha t we in our society are desperately shor t of”, says Bracke. “That’s what I try to do with my art. The blindfolds in “Shoppin g in Paris” are a case in point. My intentio n is to say something meaningful in that way. Are people not blinded by the messages always to buy more? Do we take the time to question things that mat ter? In times when we’re all on Faceboo k, do we manage to have a real connectio n with others? I’m convinced that such a work prompts those kinds of question s and I think that the recognition I’ve received proves my point.”
Ce n’e tout le m cho qu’il n’ex
Het is niet omdat iedereen zegt dat het “not done” is, dat er geen mogelijkheden bestaan.
est pas parce que monde dit qu’une ose est «not done» xiste aucune possibilité. It is not because everyone says that something is ‘not done’ that there are no options whatsoever to do it.
< Bo s e n
Ook zijn nieuwe project “Bones” zal onvermijdelijk vragen doen stellen. Dat nieuwe project vond eveneens zijn oorsprong in een banaal feit: nadat hij zijn hand brak, moest hij daarvan röntgenfoto’s laten nemen. “De röntgenfoto deed me stilstaan bij het feit dat wij als mensen eigenlijk alleen uit beenderen bestaan”, zegt hij. “Dat dit alles is wat van ons overblijft. Tegelijk laten wij, naarmate de maatschappij evolueert, een steeds grotere afvalhoop achter. Ik was wellicht net als veel andere mensen geschrokken toen ik las dat er oceanen liefst 7,25 miljoen ton afval zou drijven.” De Nederlandse student lucht- en ruimtevaarttechniek aan de Universiteit van Delft Boyan Slat haalde inmiddels de wereldpers met een door hem bedacht systeem om al dat afval de komende vijf jaar op te ruimen via drijvende armen en verzamelplatforms, maar of dat echt zal lukken, blijft voorlopig nog even koffiedik kijken.
Son nouveau projet « Bones » engendrera inévitablement des questions, lui aussi. Ce nouveau projet, lui aussi, a trouvé son origine dans un fait banal: après s’être cassé la main, il a dû faire réaliser des radios. « La radio m’a poussé à m’arrêter sur le fait que nous ne sommes faits que d’os, » explique-t-il. « Que c’est tout ce qui subsiste de nous. En même temps, à mesure que la société évolue, nous laissons derrière nous un tas d’immondices de plus en plus important. Comme beaucoup d’autres peut-être, j’ai été choqué en lisant que les océans charrieraient quelque 7,25 millions de tonnes de déchets. » L’étudiant néerlandais en technique d’aviation et de navigation spatiale à l’Université de Delft, Boyan Slat, a alerté depuis la presse mondiale avec un système conçu par ses soins pour nettoyer ces déchets au cours des cinq prochaines années au moyen de bras d’entraînement et de plateformes de collecte mais nous ne savons pas encore actuellement si cela fonctionnera réellement.
Similarly, his new project “Bones” is bound to raise some eyebrows. It is another example that is rooted in banality: after he fractured his hand, he had to have X-rays done. “The X-ray made me reflect on the fact that we humans are made up of just bones, really”, he says. “This is all that’s left of us. At the same time, as society evolves, the level of waste increases all the time. I was, probably like many people, shocked to read that oceans contain as much as 7.25 million tonnes of waste.” Meanwhile, Boyan Slat, the Dutch aerospace engineering student at the University of Delft reached the world press with a system he had devised to clear up all that waste in the next five years by means of floating arms and collection platforms, but whether this will work or not remains to be seen.
Hoe dan ook, het stilstaan bij de menselijke beenderen, de vergankelijkheid van de mens, die zijn oorsprong vindt in de oceaan, en de “technologische afvalmaatschappij” leidde bij Glenn Bracke tot alweer een nieuwe creatieve flits. Eerst begon hij op de röntgenfoto van zijn hand te schilderen. Daarna ging hij een stap verder: hij bedacht een werk dat mensen wil doen stilstaan bij hun eigen vergankelijkheid en bij het feit dat ze in de korte tijd dat ze op aarde leven de natuur zoveel geweld kunnen aandoen. Hij maakte op basis van de geraamtes, gekend van studenten geneeskunde, verschillende skeletten die hij in een unieke legering van brons en nikkel goot, zodat ze een opvallende zilverkleur hebben. In hun handen dragen ze restanten die mensen weggooien, gaande van Barbiepoppen tot gsm’s en computers. In het voorjaar van 2015 zullen de zilverkleurige skeletten ergens aan de Belgische kust uit de zee komen gestapt ... Het kunstwerk zal ook indoor kunnen worden getoond. Glenn Bracke ontwikkelde al een wall die perfect het beeld van de zee weergeeft, er zal een zand op de grond worden gestrooid, de typische zeegeluiden zullen te horen zijn, er zal bovendien wind en geur waar te nemen zijn.
Quoi qu’il en soit, s’arrêter sur les os humains, sur la précarité de l’Homme, qui trouve son origine dans l’océan et la « société des déchets technologiques » a conduit Glenn Bracke à de nouveaux éclairs de créativité. Il a commencé par peindre la radio de sa main. Ensuite, il est allé plus loin: il a réfléchi à une œuvre qui pousse les gens à s’arrêter sur leur propre précarité et sur le fait qu’ils soumettent la nature à une terrible violence pendant le peu de temps qu’ils passent sur terre. Sur la base des squelettes bien connus des étudiants en médecine, il a créé plusieurs squelettes qu’il a coulés dans un alliage unique de bronze et de nickel, ce qui leur a conféré une couleur argentée qui ne passe pas inaperçue. Ils portent dans leurs mains les restes jetés par les gens, de poupées Barbie à des téléphones portables en passant par des ordinateurs. Au printemps 2015, les squelettes argentés sortiront de la mer quelque part sur la côte belge... L’œuvre d’art pourra également être exposée en intérieur. Glenn Bracke a déjà conçu un mur qui représente parfaitement l’image de la mer, du sable sera répandu sur le sol, les bruits typiques de la mer se feront entendre, du vent et des odeurs pourront aussi être perçus.
Whichever way, reflecting on human bones, the transience of man, who originated in the ocean, and the “technological waste society” gave Glenn Bracke yet another creative idea. First, he started to paint on the X-ray of his hand. Then, he took it one step further: he thought of a work which will make people stop and think about their own mortality and the fact that they can do so much damage to nature in the short time that they are on earth. Using skeletons from the world of academia, he created skeletons of a different nature: cast in a unique alloy of bronze and nickel, they turned a striking silver colour. In their hands, they clutch the remnants of things people throw away. Anything from Barbie dolls to mobile phone and computers. In the spring of 2015, the silver-coloured skeletons will step out of the sea somewhere along the Belgian coast ... The artwork will also be on display indoors. Glenn Bracke has already developed a wall that perfectly mirrors the image of the sea, sand will be scattered on the ground, the typical beach sounds will be played, there will even be wind and beach smells.
Maquette ’Bones’-project
“Bones” is dus een totaal ander werk dan “Shopping in Paris”, maar het illustreert de manier waarop kunstenaar Glenn Bracke altijd weer over grenzen heen kijkt en zijn artistieke persoonlijkheid om met een vleugje humor een doordachte boodschap te brengen en altijd nieuwe metaforen te vinden voor de grote menselijke en maatschappelijke verhalen.
une œuvre totale« Bones » est donc » « Shopping in Paris ment différente de ste manière dont l’arti mais elle illustre la s toujours au-delà de Glenn Bracke voit e sa personnalité frontières ainsi qu r rmet de faire passe artistique qui lui pe i avec une pointe un message réfléch ujours trouver de d’humour et de to s res pour les grande nouvelles métapho . té anité et de la socié histoires de l’hum
“Bones” Although “Bon es” is totally di fferent from “Shoppin g in Paris”, it do es illustrate the way in whi ch artist Glenn Bracke always transcen ds borders and uses his artistic flair to convey an impo rtant message with a da sh of humour, and always finds new met aphors for the big human and social issue s.
Glenn Bracke is een artistieke duizendpoot maar het bijzondere aan hem is dat hij erin slaagt om niets vrijblijvend te laten zijn. Op een ogenblik waarop meer dan ooit nood is aan mensen die niet angstig op zichzelf terugplooien, maar de moed hebben om verder te kijken, buiten hun comfortzone te komen en open te staan voor vernieuwing, komt de vernieuwende kunst van Glenn Bracke als geroepen.
artistieke duizendpoot
Glenn Bracke is an artistic all-rounder, but what is special about him is that he manages to inject social commitment into everything he creates. At a time
mille-pattes artistique
when more than ever, there is a need for people who do not recoil in fear, but have the courage to look beyond, come out of
artistic all-rounder
their shells and be open to innovation, the innovative art of Glenn Bracke comes as a real breath of fresh air, a godsend.
Glenn Bracke est un mille-pattes artistique mais il a cette particularité de parvenir à ne jamais rien être de permanent. A un moment où nous avons plus que jamais besoin de personnes qui ne se replient pas anxieusement sur elles-mêmes mais qui aient le courage de voir plus loin, de sortir de leur zone de confort et d’être ouvertes à la nouveauté, l’art nouveau de Glenn Bracke arrive à point nommé.
