Gemeente weekend Bennekom Voor alle foto’s kunt u naar de website gaan. Als u geen computer heeft neem contact op met de redactie en we zullen zorgdragen dat u de foto’s toch kunt zien. Voor de verhalen kunt u naar de aanwezige broeders en zusters gaan.
5 6 ej a a r g a n g
n r. 11 n o v e m b e r 2 0 1 4
Landelijke thema dienst “De levende steen” in Bennekom. We hebben op 26 oktober een inspirerende dienst gehad. Een mooie afsluiter van een geslaagd weekend. Het thema was “de levende steen”. Op zaterdagavond en ook ’s ochtends voor de dienst begon, was er gelegenheid om op witte stenen met watervaste stift een tekst te schrijven. Voor de dienst werden deze op het altaar neergelegd. Opziener Wolthuis verbrak het Bijbelwoord van 1 Petrus 2: 1-10 met het voorbeeld van een gondel, die alleen een gondelier heeft die de koers houdt door alle drukte van Venetië heen en een roeiboot waarin je met z’n allen moet zorgen dat je op snelheid en koers blijft. Als er een paar niet goed mee roeien dan vaar je niet in rechte lijn, als één kant niet mee roeit, vaar je in rondjes en kom je niet vooruit. In Jezus is het fundament gelegd voor een geestelijk huis, Hij is de levende steen, wij moeten ons bij Hem voegen voor de bouw van een geestelijk huis, een tempel Gods. We moeten het samen doen. De grote witte steen werd bij de kleine witte stenen gelegd. Ook vertelde hij van het speelplaatsje voor hun huis, met een heuvel met kleine steentjes. Kinderen halen de steentjes eruit, soms 1 á 2, soms wel tientallen. En hij maar ’s avonds weer de stenen terug leggen. Er is cement voor nodig om de stenen op hun plaats te houden. Gods liefde is het cement dat we nodig hebben om één geheel te vormen. Evangelist Regtuit begon met de uitleg van een huis dat gebouwd moet worden, eerst het fundament, daarna kun je met de bouw beginnen. Er zijn verschillende materialen nodig om het huis te bouwen. Ook wij zijn allemaal verschillend. Hij kwam met het verhaal van een kathedraal die gebouwd werd na de verwoesting in de oorlog. Na de oorlog lagen overal alle grote gebouwen, kathedralen en kerken in puin. Een journalist die de mensen wilde informeren over de wederopbouw van het land, ging langs bij een grote kathedraal die hersteld werd. Er was een bouwput, overal was men aan het timmeren, vloeren aan het leggen en muren aan het oprichten. 2
Hij interviewde de arbeiders die bezig waren. Eerst een timmerman die grote draadnagels in een balk sloeg. Hij vroeg: "Mijnheer, wat bent u aan het doen?" De timmerman: "Dat kun je toch zelf zien? Ik sla hier de hele dag spijkers in balken. En schiet nou op, ga weg, je staat in mijn licht." De journalist ging naar een tweede werker, een metselaar. Hij vroeg: "Mijnheer, wat bent u aan het doen?" De metselaar zei: "Dat is nogal logisch, ik sta hier geld te verdienen voor mijn vrouw en kinderen, waarom anders dacht je dat ik hier bezig was?" De journalist ging verder, zag een technisch tekenaar rondlopen met grote vellen papier. Hij vroeg hem: "Mijnheer, wat bent u aan het doen?" De tekenaar zei: "Ik zet een traditie voort. Mijn vader was architect, ik hoop dat mijn zoon het ook wordt, en ik geniet van mijn vak." Zo ging de journalist bij al die mensen langs. Een glazenier die glas in lood stond te zetten zei: "Ik ben hier iets heel moois aan het maken!" Tenslotte kwam hij bij een kruier die de hele dag stenen versleepte van grote stapels naar diegenen die de muren metselden. Hij vroeg de kruier: "Wat bent u aan het doen?" De man gaf hem een heel eenvoudig antwoord: "Ik bouw hier een huis voor God." Al de mensen die daar werkten aan de kathedraal deden hetzelfde. De één met deze gave, de ander met andere gaven, maar op de een of andere manier waren ze allemaal bezig met het weer opbouwen van die kathedraal. Allemaal zagen ze het belang van hun werk heel nuchter. De eerste man: "Ja, wat doe ik hier eigenlijk, ik sla spijkers in een balk." Een ander: "Ik leg tegels", en: "Ik verdien mijn geld", of: "Ik zet een traditie voort, je moet toch wat?" Een realist zegt: "Ik verdien geld voor vrouw en kinderen" en misschien zit er nog één bij die wat idealistischer is en zegt: "Ik dien de kunst met mijn glas in lood." Er is er maar één die zegt: "Ik bouw hier een huis voor God." Dat wil zeggen, geen van allen, behalve die ene, zien hun werk in het ware perspectief. Herder Ras ging in op de vraag “Hoe word je een levende steen die door God gebruikt kan worden.” Aan de hand van de stenen die op het altaar lagen kwam hier een antwoord op. 3
Samen, vertrouwen, geloof, hoop en liefde, naar buitentreden, kinderen, om er maar een paar te noemen. Allemaal nodig als materiaal voor het geestelijk huis. een tempel Gods. Na het Heilig Avondmaal waren we er nog niet zei opziener Wolthuis. Ben en Coby Regtuit ontvingen de bevestiging van de huwelijkszegen na 50 jaar, van apostel den Haan. Wat ben je gezegend als je dat mag meemaken. En toen waren we er nog niet, priester Cor Riebeek en zijn vrouw Wilma werden naar voren geroepen en priester Cor werd in de rust gesteld. Een emotioneel moment. Priester Riebeek gaf daarna nog een getuigenis van welke God in zijn leven leeft. We hebben met de gemeente en de koren, het landelijk koor en het koor Eigenwijs heerlijk gezongen. Het jeugdkoor Eigenwijs bracht op eigen wijze een prachtig mooi Iers lied ten gehore, wat erg mooi was. Een belofte voor de toekomst! Ineke Ras
priester Cor werd in de rust gesteld
Het Bijbelwoord wat Ben en Coby Regtuit mee kregen op hun huwelijk was heel Psalm 121, waarvan nu de verzen 7 en 8 werden voorgelezen. 4
Het familie weekend in de Bosbeek Ik wil beginnen met een compliment te maken aan de organisatoren. Prima gedaan. Dank jullie wel. Vrijdag avond aankomst. Leuk om iedereen weer te zien. Zaterdag is er dan de mogelijkheid je bezig te houden met hetzij een spel of een workshop. Zelf had ik gekozen voor Taizé en 's middags teambuilding. Over het Taizé zingen en bewegen wil ik wat vertellen. We waren met zes vrouwen en een organist. Je gaat dan zingen en dat steeds herhalen met een beweging erbij. Zo zing je verschillende liederen. Bijvoorbeeld: daar waar liefde heerst en vrede, daar waar liefde heerst daar is God. Je loopt dan hand in hand, als een slinger, in de pelgrims pas (drie stappen naar voren en een stap naar achteren). Door de herhaling van zang en beweging gaat het in je geest en lijf zitten. Het ontroert je. We waren allen onder de indruk van dit gebeuren. We wilden eigenlijk dit gevoel overbrengen aan de andere aanwezigen op de GvAC's got talent avond. Maar….dit mislukte volkomen. We wisten de woorden niet meer en konden het echt niet overbrengen. Jammer maar misschien moest het wel zo zijn. Hoe dit kwam begrijpen we zelf ook niet. Titia Stroosnijder
5
Teambuilding Met een groep van tien mensen ga je een bepaalde opdracht uitvoeren. Niet zo maar een opdracht, nee je moet behoorlijk van tevoren overleggen hoe en wat iedereen moet doen om tot het goede resultaat te komen. We zijn natuurlijk niet allemaal gelijk. Er wordt door elkaar heen gesproken tot iemand zegt, laten we naar elkaar luisteren en elkaar laten uitspreken. We moesten een bak met zogenaamd nucleair afval wegbrengen naar een bak verder op. Lange touwen aan een elastische ring want je mag er niet dichtbij komen. Het is uiteindelijk gelukt maar had heel wat voeten in de aarde. Nog een oefening was een kwestie van op elkaar vertrouwen. In een rijtje tegenover elkaar dus vier bij vier laat iemand zich als een plank vallen. Het moet dus door die acht mensen opgevangen worden. En dan zie je dat dat gaat. En loop je een eindje met die persoon hoog op onze handen. Zo hebben we nog een rivier overgestoken met vier man en drie plankjes. Een snelstromende rivier dus plankje neerleggen en meteen je voet erop anders …weg plankje. Ook bij het aan land gaan moet je goed nadenken anders is als nog een plankje weg. Ook nog door een zogenaamd spinnenweb gekropen. Vier bij vier gaten boven elkaar en je mag elk gat maar een keer gebruiken. Na enig overleg is het ons gelukt. Dus echt teambuilding. Ik heb er van genoten. Titia Stroosnijder
6
Lieve mensen, wat is het weer bijzonder geweest om met elkaar het weekend door te brengen in het natuurvriendenhuis in Bennekom. Op vrijdagavond kwamen de meesten aan en we werden verwelkomd met koffie. Na de opening en huishoudelijke mededelingen, kon ieder al intekenen voor de workshops. Kaarten maken en haken, fotografie, zingen en bewegen, het spel weerwolven, koken, koorrepetitie en teambuilding. Ikzelf heb meegedaan aan het spel Weerwolven; een leuk spel waaraan tenminste negen of meer mensen aan mee moeten doen om het spannend te houden. Na de lunch konden we met een groep lekker naar buiten om ons bezig te houden met teambuilding. De bedoeling was samen opdrachten uit te voeren. Als eerste deden we een vertrouwensoefening, wat juist nodig bleek bij wat er daarna zou komen. Het gaat erom hoe het groepsproces verloopt, maar ja, wij wilden de oefening eigenlijk ook wel heel graag tot een goed einde brengen; haha... Wat hebben wij er veel plezier aan beleefd! De kookploeg had zich ondertussen flink in het zweet gewerkt - wat hebben we heeeerlijk gegeten! Alles was even verrukkelijk en dan overdrijf ik niet.Ook anderen vertellen wel over hun belevenissen, dus mijn korte verslag eindigt hier. Nog een andere kant wil ik belichten. Als je in zo'n setting praat met verschillende mensen, is het zo bijzonder om te ontdekken dat we allemaal onderweg zijn, maar wel met hetzelfde doel voor ogen. Het is fijn om in elkaars ziel te kijken.... Weer voor herhaling vatbaar! Marianne Broersma
Het spel weerwolven 7
De GvAC’s got talent show Het hoogtepunt van de zaterdag was natuurlijk de GvAC’s got talent show. Er werd, enigszins na aandringen van Manuela, volop ingeschreven met allerlei acts. Zo werd door het gelegenheidskoortje een mooi Afrikaans nummer, 'Siyahamba', ten gehore gebracht. Nathan Vilé speelde vol overgave het stuk ‘Amélie’ op de piano. Niels Martin kroop achter het keyboard en zong samen met zijn grootmoeder ‘Die Lorelei’. En Els de Graaf droeg een mooi gedichtje voor. Ook kon het publiek kennismaken met ‘Taizé in beweging’. ’s Middags hadden Marjan, Anke, Titia, Elles, Wilma en Niels onder leiding van Ineke Ras deelgenomen aan een workshop Taizé. Wat zij toen hadden ervaren en beleefd, wilden zij ’s avonds met de overige deelnemers van het weekend delen. Hoewel het eigenlijk bedoeld was als een serieuze act, zang met gebaren, vonden velen onder het publiek het eigenlijk best komisch. Dit had echter ook te maken met het feit dat tijdens de performance één van de deelnemers de slappe lach kreeg…:) Manuela liep strompelend het podium op. Wat bleek, het Duitse paard waar ze op had gereden had haar ervan af gegooid en haar getrapt in haar buik. Ze was boos en verontwaardigd, tenslotte had ze altijd goed voor het paard gezorgd en hem lekkere dingen als wortels, appels en broodjes gegeven. Titia en Sven voerden het toneelstukje ‘Wat zie je?’. Het bevatte zowel serieuze als komische aspecten. Verder bleek dat we een heuse Jochem Myjer in ons midden hebben. Thierry Broersma kroop in zijn huid en zorgde zo voor veel hilariteit. Ten slotte was er een komische sketch met Nathan en Simcha Vilé en hun oom Remco. Zij speelden ‘Het Schooltje’ van André van Duin. Onze presentatrices Maaike en Floortje Fontein waren helemaal in hun element. Met veel enthousiasme kondigden zij de verschillende acts aan. Ook maakten zij met alle deelnemers een kort praatje. Ten slotte gaven ze na elke act het woord aan de deskundige jury die bestond uit Marianne Broersma, Martine de Jager, Jan Brouwer en de voorzitter Frank Ras. De jury had natuurlijk de moeilijkste taak van de avond. Zij moest elke act beoordelen en op waarde schatten. Verbaasd en blij verrast waren de juryleden over de vele talenten in ons midden. En wat een diversiteit!! Nadat alle acts waren opgevoerd ging de jury in beraad. Wie kwam er op de 1e, 2e en 3e plaats? 8
Na enig overleg kwamen zij unaniem tot het volgende oordeel: 1. Nathan Vilé met het pianostuk ‘Amélie’ 2. Het koor met 'Siyahamba' 3. Manuela Martin met ‘Armes Pferd’. De 3 gewonnen acts mochten om de beurt naar voren komen en hun prijzen in ontvangst nemen. Wat een geweldige avond met onze supertalenten! Iedereen van harte bedankt voor de enorme inzet! Manuela Martin
Komische sketch met Nathan en Simcha Vilé en hun oom Remco. Zij speelden ‘Het Schooltje’ van André van Duin.
Titia en Sven voerden het toneelstukje ‘Wat zie je?’
De deskundige jury die bestond uit Marianne Broersma, Martine de Jager, Jan Brouwer en de voorzitter Frank Ras. 9
"Be Thou My Vision" Be Thou my Vision, O Lord of my heart;Naught be all else to me, save that Thou art.Thou my best Thought, by day or by night,Waking or sleeping, Thy presence my light. Be Thou my Wisdom, and Thou my true Word;I ever with Thee and Thou with me, Lord;Thou my great Father, I Thy true son;Thou in me dwelling, and I with Thee one. High King of Heaven, my victory won May I reach Heaven’s joys, O bright Heaven’s Sun! Heart of my own heart, whatever befall, Still be my Vision, O Ruler of all. Jongerenkoor “Eigenwijs” tijdens landelijke dienst Bennekom Neigen sich die Stunden, wird es Zeit zu ruhn,neigen sich die Stunden, sing zum Abschied nun: Gute Nacht! Wir wünschen ein' Gute Nacht. Einer wird noch wachen, hüten was er gab,einer wird noch wachen, leg die Sorgen ab. Gute Nacht! Wir wünschen ein' Gute Nacht. Scheid mit einem Liede, wenn der Tag vergeht,scheid mit einem Liede, das mich heimwärts trägt.Gute Nacht! Wir wünschen ein' Gute Nacht. Now its time for leaving, pleasent hours have past.Now its time for leaving, so we sing at last:Bye, bye friends, be good, we will meet again. Thanks for all the good times, songs have made us friends.Thanks for all the good times, singing we shake hands:Bye, bye friends, be good, we will meet again. Landelijk koor, zaterdagavond voor slapen gaan en zondag als slot. 10
WIST U DAT……. - Er 24, 25 en 26 oktober weer een gemeenteweekend was in Bennekom - Andrea heel goed koffie en thee kan zetten - Ons koortje “Eigenwijs” tijdens de dienst een heel mooi Iers lied heeft gezongen - De weerwolven dit weekend hebben toegeslagen - Toen oma Versteeg zaterdag aankwam, Niels zei: ”Grootmoeder, u ruikt naar de zak van Sinterklaas!” - Bennekom top was - Taizé muziek goed is voor het lijf maar niet voor de geest (black-out tijdens optreden GVAC’s got Talent) - Taizé muziek toch zeker wel goed is voor de geest - Je als kleine gemeente met elkaar sterk in geloof kunt zijn - Remco 1x in de 3 jaar verandert in André van Duin - Sonja 3-D kaarten heeft gemaakt - Er in totaal 30 3-D kaarten zijn gemaakt - Cor op vreemde kamers stofzuigt - Tante Els een heldin is die zonder angst torren vangt - We hele leuke oude filmpjes hebben bekeken en veel oude bekenden hebben gezien - Niek Regtuit mooie kaarten kan maken - Er verschillende leuke workshops te volgen waren - Een van die workshops geresulteerd heeft in een complete warme maaltijd voor meer dan 50 personen - De dienst erover ging dat wij levende stenen moeten zijn - Nathan Vilé GVAC’s got Talent heeft gewonnen met een heel mooi pianostuk uit de film Amélie - De zusjes Fontein heel stijlvolle en elegante presentatrices zijn - Frank Ras voorzitter van de jury was - Het weer best wel goed was - Marianne en Valerie hele lekkere pudding maken - Sven ‘hoofd afwas’ was - Keith als Batman klonk omdat zijn stem bijna weg was - Niels een hele mooie stem heeft - Manuela heel goed een Duitse amazone na kan doen - Ze daarmee derde werd bij GVAC’s got Talent - Het gelegenheidskoor tweede is geworden met een prachtig nummer dat ze die middag pas hadden ingestudeerd - De foto’s van Tjerk heel mooi zijn geworden - Het heel gezellig was
11
Advent 2014 Advent is de periode dat we ons voorbereiden op wat komt, of eerder gezegd, op wie komt: Jezus Christus, onze Heer en God. “Maranatha” is een vroegchristelijk, Aramees woord. Het betekent: “Kom nu, Heer!” . Wij leven altijd in de verwachting dat Hij komt, al weten wij niet wanneer. Deze wederkomst van Jezus Christus is niet te voorspellen. Daarom waarschuwt Jezus ook. Hij zegt: “Weest op uw hoede, weest waakzaam” (Marcus 13:33). En dat wel een paar keer. We leven ook toe naar het Kerstfeest, over enkele weken is het al zover. Ook dan komt Jezus tot ons, maar nu in het Kind van Bethlehem. God wordt mens in Jezus, Zoon van de Vader en Zoon van Maria. Hij is het licht dat straalt in onze duisternis. Of zoals de profeet Jesaja ons zegt : ‘een Kind is ons geboren, een Zoon werd ons geschonken … een Wonderbare Raadsman, Goddelijke Held, Eeuwige Vader, Vredevorst’ (Jesaja 9:5-6). Vanaf de tweede zondag van de Advent leven we daar naar toe. We horen over Johannes de Doper die oproept om de weg van de Heer voor zijn komst vrij te maken: “Bereidt de weg van de Heer, maakt zijn paden recht” (Marcus 1:3). Op de derde Adventszondag kijken we met Jesaja mee naar wat er komen zal. En de laatste zondag van de Advent is al een opmaat naar het Kerstverhaal met de aankondiging van de Heer uit het Lucas evangelie: “De Heilige Geest zal over u komen … daarom zal wat ter wereld wordt gebracht heilig genoemd worden, Zoon van God” (Lucas 1:35). De deurwachter: Marcus 13:24-37 Marcus vertelt over verwachting. Het lijkt op een man die op reis ging en zijn bedienden vroeg om op het huis te passen. Een deurwachter stond dag en nacht op de uitkijk tot hij thuis zou komen. Wie ‘vol verwachting’ leeft, lijkt op die deurwachter.
Adventskaarsen
Ineke Ras
1ste kaars: Eén kaars staat hier voor ons te branden, er is een feest, een feest ophanden. Het zal een feest van vrede zijn! En de belofte eens gegeven, doet ons nu alle dagen leven. Wij wachten, ’t licht is nog maar klein. 12
Bedankje Ik wil u allen bedanken voor de vele kaarten, telefoongesprekken die ik ontvangen heb. Ja wat doet je dat goed die fijne belangstelling. Ik ben er nog niet heb nog een weg te gaan, maar weet dat ik die weg niet alleen hoef te gaan. Hartelijke groeten, broeder Henk Lammers ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○
16 november oogst dankdag Niemand is ooit arm geworden van geven. Anne Frank ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○
Mededeling. Op maandag 22 september 2014 is Eddy Kraster van de gemeente Assen overleden op een leeftijd van 43 jaar. Wij wensen zijn familie veel sterkte en kracht om dit verlies te dragen. Bestuur
Overledenen vanaf november 2013 tot heden. 28-12 br. A. Hollemans (contactpersoon) gem. Zwijndrecht 15-02 br. K. Broersma (contactpersoon) gem. Assen 22-09 br. E.J. Kraster gem. Assen
13
82 jr. 89 jr. 43 jr.
Gedachtenis der ontslapenen: „En dit is wat Hij ons heeft beloofd: het eeuwige leven”. 1 Johannes 2:25. Wie in Jezus Christus gelooft en voor degene wie Hem tot Heer heeft, die heeft eeuwig leven, leven bij God de Vader! Deze belofte van eeuwig leven geeft ons leven een stevig fundament. Daardoor is onze blik gericht op het hemels vaderland. God, onze Vader, heeft het leven van hen die in Christus geloven, op bewonderenswaardige wijze in drie fasen verdeeld. Uit het moederlichaam worden de mensen-kinderen geboren; dat is de eerste fase, het aardse leven. Dat is op zich al een wonder, een geschenk. Maar, ons aardse leven is door de zonde aangetast en heeft dus een vernieuwing nodig. Dat gebeurt door de heilige waterdoop; dat is de tweede fase: het geestelijke leven. Door deze wedergeboorte zijn wij van een mensenkind tot een Godskind geworden. Het geestelijk leven richt zich dan op de derde fase: het hemels vaderland, het eeuwige leven. Dit leven wordt voleindigd door de opstanding met een nieuw lichaam. Het leven is te vergelijken met een feest dat ten einde loopt. Laten wij toch niet vergeten dat het aardse leven vergankelijk is, eens komt er voor een ieder een einde aan dit aardse leven.De gedachte aan de dood, die elk mens te wachten staat, wordt echter door velen als een kwelling ervaren. En omdat we graag onaangename gedachten opzij schuiven, is er in ons leven meestal weinig ruimte voor gedachten aan de dood en het sterven. Toch zijn er altijd ook mensen geweest die bewust hun dood verwachtten, en daarin geen schrikbeeld zagen. Daarvan kunnen voorbeelden gegeven worden. Helaas (misschien verkeerde woordkeuze, maar zij hebben geen keuze) zijn er velen die zich voorbereiden voor hun eigen begrafenis en proberen alles te regelen of vast te leggen. In onze gemeente is het een goede gewoonte op een bepaalde dag (einde kerkelijk jaar) onze gestorvenen te gedenken. Waarom deze dag? Onze gedachten naar onze dierbaren zal ook zeker op andere dagen uitgaan, maar als Apostolische Gemeenten mogen we er met zijn allen ook wel bij stil staan. Wij leven in een tijd van toebereiding. Zo mogen we voorbidder zijn en allen 14
gedenken die in Christus ontslapen zijn. Daarnaast mogen we vrijmoedig zijn om tot God te bidden voor degenen die in hun tijd op aarde niet in de gelegenheid waren om Jezus aan te nemen. Maar wij willen ons dan niet beperken tot ons eigen begrensde leven, neen, onze gedachten gaan ook uit naar hen die ons zijn voorgegaan en die wij niet willen vergeten, en wier gedachtenis wij in ere houden. Zo blijven wij ook na hun dood met hen, die wij liefhadden, verbonden. Mensen, aan wie wij veel goede dingen te danken hebben, kunnen na hun dood door onze bezinning en herinneringen aan hun liefde, ons tot hulp zijn en zegen bewerken. Zo worden we door de nieuwe generaties weer herinnerd aan onze dierbaren. Deze overledenen vermanen ons ook steeds te beseffen dat onze verantwoordelijkheid voor onze medemensen, in alle levensgebieden, groot is. Sommigen noemen deze zondag „de eeuwigheidszondag”. Zij willen dat onze blik alleen ziet naar dat wat geweest is, of wij wel recht krijgen op de beloften. Maar vergeet vooral niet, de korte spannende tijd die nog voor ons ligt, waarin we nog steeds ons mogen vormen naar Gods beeld. Onze ontslapenen zijn ( zoals wijzelf ) in Gods hand geborgen, het hemelse vaderland trekt ons uit de wereld. Hoe ziet dat nieuwe leven eruit? Wij proberen er altijd een voorstelling van te maken. Jezus sprak eens over de verblijfplaats van twee overledenen (Lucas 16:19-31), namelijk een man die op aarde rijk was geweest en een man die hier arm was, genaamd Lazarus. Jezus zei, dat als Lazarus stierf, hij door de engelen in Abrahams schoot zou worden gedragen, maar de rijke man zou in een gebied komen waar hij pijn en smart zou ervaren. Met „Abrahams schoot” wordt het hemelse vaderland bedoeld, een plaats van zalige rust, hemelse vrede, een veilig geborgen zijn, een plaats waar men zich gelukkig voelt. Het hoogste doel van ons mensen is door het geloof aan Jezus Christus de hemel te bereiken. Zonder schrik en angst mogen wij aan ons einde denken, een einde dat ons immers toegang geeft tot een nieuw leven in de nabijheid van God. Naar een weekbrief uit 2010 B. Wolthuis 15
Om te onthouden
14 november 16 november 16 november
23 november 30 november 30 november
07 december 14 december 15 december
11.00 uur
Landelijke Senioren dag Alle gemeenten Oogstdankdag 15.30-20.00 uur Zeist Landelijke ambtsdragers vergadering met partner Alle gemeenten Ontslapenendienst 1e advent 10.30 uur Zeist i.p.v. Assen Landelijkkoor en aansluitend repetitie
19.30 uur
16 december
21 december
Zeist
Zeist Apeldoorn
2e advent 3e advent Bestuursvergadering Fam. Bonsema 50 j.gehuwd (Rijnstraat 28. 7333LL Apeldoorn) 4e advent
Redactie adres De Bazuin Sions: A. Wolthuis, Westland 9, 2751 EL Moerkapelle Redactie adres Militia Christi: Sonja Stroosnijder, Novemberstraat 70, 1335 GC Almere e-mail adres:
[email protected] Rekening nummer GvAC : NL62 RABO 0162128231 (Rabobank te Apeldoorn) Website: http://www.apostolisch.nl/ Verantwoordelijk voor de inhoud: A. Wolthuis
