Gemeente-nieuws

www.christengemeentezierikzee.nl

Gemeente-nieuws

maart 2011

Samenkomst:

13 maart 2011 Nico Zwarts

Huiskring/ bijbelstudie: 6 maart 2011 7 maart 2011

Zendingsavond T. + E. Kamp Huiskringen

20 maart 2011 Wim Evers

14 maart 2011

Huiskringen

27 maart 2011 Maarten Esinga

21 maart 2011 28 maart 2011

Wim Evers (blijdschap) Huiskringen

4 april 2011

Huiskringen

6 maart 2011

3 april 2011

Dirk Everaarts (avondmaal)

Maurice de Vlieger (avondmaal)

Zondagschool:

Groep Benjamin:

Tekst leren:

6 maart 2011

Jeanine, Amy, Cherique

Luc. 1 : 37

13 maart 2011

Marjan, Chanou

Luc. 1 : 37

20 maart 2011

Irma, Thony, Yvonne

Ps. 119 : 105

27 maart 2011

Ellen, Anne, Suzanne

Ps. 119 : 105

3 april 2011

Jeanine, Amy, Cherique

Ps. 119 : 105

Zondagschool:

Groep David:

Tekst leren:

6 maart 2011

Jeremy, Dennis

Ps. 119 : 105

13 maart 2011

Wim, Teije

Ps. 119 : 105

20 maart 2011

Pascalle, Nienke

Ps. 119 : 105

27 maart 2011

Jolanda, Erik

Ps. 119 : 105

3 april 2011

Jeremy, Dennis

Ps. 32 : 8

Zondagschool:

Groep Daniël:

Tekst leren:

6 maart 2011

Annemarie, Jorick

Matth. 16 : 16

13 maart 2011

Rob, Daniël

20 maart 2011

Simone, Gijs, Daan

27 maart 2011

Irma v.V., Daniël

3 april 2011

Annemarie, Jorick

Jacobus 4 : 17

Zondagschool:

Groep Gideon:

Tekst leren:

6 maart 2011

Maurice

1 Koningen - Ezra

13 maart 2011

Leni

Nehemia - Spreuken

20 maart 2011

Willem

Prediker - Ezechiël

27 maart 2011

Mirjam

Daniël - Jona

3 april 2011

Maurice

Micha - Maleachi

Tekst overhoren: Matth. 16 : 16

Jesaja 40 : 28b Jesaja 40 : 28b

Tekst overhoren:

voorwoord

Simon

Voor deze uitgave van het Gemeentenieuws was het mijn beurt om een voorwoord te schrijven. Ik weet van mezelf, dat ik daar geen held in ben. Het samenstellen van de roosters gaat mij beter af. Dus liep ik regelmatig in mezelf te denken: “Lieve Heer, wat zal ik gaan schrijven”. Blijkbaar heeft onze goede God dit denken gehoord, want na de dienst van afgelopen zondag kwam Jan van de Sluis naar mij toe met een stukje wat hij tegen was gekomen. Het voelde gelijk aan van ‘dat is het, dat wil ik jullie meegeven’. Hier komt het:  Praat eens met God over je collega’s.  Zeg “sorry” als je iets fout gezegd heb of gedaan.  Kies je volgende huis niet vanwege comfort, maar vraag je af waar God jou roept te wonen.  Praat eens met allochtonen in plaats van over allochtonen.  Zeg tegen God dat je alles, en dan ook echt alles, wilt doen wat Hij van je vraagt. (Je gelooft toch dat God alleen het goede met je voor heeft?)  Vraag jezelf af: Brandt mijn hart van liefde voor Jezus! Zo nee, val op je knieën of zoek hulp.  Geef meer weg dan verstandig lijkt.  Nodig iemand uit om mee naar de kerkdienst te gaan.  Halveer de tijd voor TV en internet. Gebruik die tijd om je te verdiepen in het geloof en hoe je dat in daden omzet.  Als je belooft om langs te komen of te bellen, doe het dan ook.  Stuur wekelijks een kaart naar iemand die in een ziekenhuis ligt.  Vraag eens of een ander iets gelooft en waarom (je weet maar nooit, er wordt misschien ook naar jouw geloof gevraagd).  Doe eens anoniem geld door de bus bij iemand van wie je weet, dat die het goed kan gebruiken.  Heb lef; doe eens je mond open over God. Ik geef toe, het is heel wat, maar het hoeft niet allemaal tegelijk. Het zal je leven “Rijker” maken! Toen ik dit las dacht ik: “Ik heb nog een lange weg te gaan”. Maar tegelijk kwam de gedachte: “Daarom zijn wij hier op aarde, om te leren”. Gods onmisbare Zegen toegewenst.

zendingsnieuws

Jacqueline

Lieve broeders en zusters, Heel hartelijk dank voor jullie gebeden! Ik zal jullie een paar dagen met mij mee laten lopen hier in het dorp en in het ziekenhuis. Mijn leven is zo heel anders als bij jullie maar de uitdagingen, de verdrietigheden, de vreugdes, het zoeken naar Gods wil, daarin herkennen wij elkaar. Vandaag was een ziekenhuis dag. De wekker ging erg vroeg af maar dat gaf niet, ik was toch al wakker. Ik ben niet zo’n goede slaapster. Een kopje sterke koffie en de bijbel, een tijd samen met God. Op de achtergrond hoor ik de gebedsoproep voor het morgen gebed van de moslims: “God is groot”! Een snel ontbijt, de ontvangst van de wereldomroep is slecht, dan maar naar de Franse omroep luisteren maar dat is wel wat raden! Het is onrustig in Libië en in andere Arabische landen. Op de fiets naar het ziekenhuis, net op tijd voor het morgengebed om 10 voor 7. En dan de witte jas aan, de zakken vol met boekjes, een reflexhamer, een ooglampje, zakdoekjes en een sleutel, op naar de zaal om visite te lopen. Er zijn weer veel nieuwe patiënten en het kost heel wat tijd om ze “uit te zoeken”; gynaecologische, neurologische, interne, chirurgische patiënten , ik kom ze allemaal tegen. Gelukkig zijn er prima verpleegkundigen die me bijstaan. Het visite lopen is om 12,30 afgelopen en ik ben moe en erg dorstig. Een vriendin uit Engeland, die graag eens mee wilde lopen heeft het halverwege opgegeven, ze moest er even bij gaan zitten en wat drinken. Ik ga even naar het gasthuis om een kopje koffie te drinken en 4 glazen water. Hè, hè, even bijkomen! Dan naar de polikliniek. De patiënten wachten me al op. Een moslim man kust mijn handen omdat hij zo dankbaar is dat ik hem wil helpen! Andere patiënten mopperen omdat ze zo lang hebben moeten wachten. Om 3 uur is het tijd om wat te eten, daarna terug naar de zaal. Een van de patiënten is inmiddels geopereerd, een andere patiënte is stervende. Ik ga nog even naar ze toe. Dan weer terug naar de polikliniek. Het is er nog steeds druk. Om 5 uur komen nog 2 kinderen binnen die met spoed geopereerd moeten worden. Gelukkig kan ik dat aan de chirurg overlaten. Ik ga nog even naar een ziek kindje en fiets dan naar huis, net voordat het donker wordt.

zendingsnieuws Donderdag is een heel andere dag. Ik pak mijn folders met bijbelplaten, een MP3 speler met bijbelverhalen en wat bijbellessen in Fulfulde in het Arabische schrift, een fles water, en prop het allemaal in een tas. Samen met Patsy gaan we op de fiets naar een dorpje hier zo’n 5 km vandaan. We moeten eerst door een droog rivierbed, fietsen tussen de uien velden door en dan door verschillende dorpjes voordat we “ons” dorpje bereiken. We stoppen eerst bij een ernstig gehandicapte man. Hij is ziek en ik heb geen medicijnen mee genomen. Ik vraag of ik voor hem mag bidden en dat mag. God komt dichtbij. Daarna gaan we naar 2 jonge vrouwen om bijbel verhalen te vertellen. Een van de vrouwen is niet zo geïnteresseerd en loopt weg, maar Hapsatu, de andere vrouw wil wel luisteren. We hebben een hele mooie kalender met het verhaal van Jozef en dat vertellen we. Hapsatu is onder de indruk dat Jozef door alles heen toch God bleef vertrouwen. We gaan weer verder, eens kijken of Salaamatu nog geïnteresseerd is. Ze had niet zoveel belangstelling de laatste keer. Ze verwelkomt ons en vertelt dat haar dochtertje als door een wonder gered is. Ze viel in een put, verdronk bijna, maar een voorbijganger zag het en haalde haar eruit. Samen danken we spontaan God. Haar man komt binnen en ik vraag of hij ook naar de MP3 speler wil luisteren. Hij wil dat wel en luistert erg geïnteresseerd naar de Fulani spreker die uitlegt dat God een God is die met mensen spreekt. Als we weg willen gaan vraagt Salaamatu of ik met hen wil bidden. Graag natuurlijk! Het laatste adres is het adres van de chief. Hij heeft 3 jonge vrouwen. Zouden ze willen luisteren naar een bijbelverhaal? Ze hebben vaker geluisterd maar dit keer vragen ze niet om een verhaal. We besluiten om het dan ook niet voor te stellen. Voordat we weer op de fiets stappen drinken we nog wat lauw warm water, en dan door de hete zon naar huis met een gebed in het hart dat God Zijn woord wil bevestigen in de harten van deze mensen! Een heel verhaal! Maar er gebeurt ook altijd veel hier in Meskine! blijf bidden dat ik nieuwe contacten krijg! Heel veel liefs en Gods zegen, Jacqueline

avondmaalscollecte april 2011 Eerst wil ik een ieder bedanken voor de collecte die gegeven is in februari: deze was voor OM de collecte heeft € 845 opgebracht . Dit zal mede gebruikt worden om het grote schip de Logos Hope in de vaart te houden, zodat er nog vele mensen door bereikt worden met het evangelie . En zeker in landen waar je zomaar niet inkomt, is het via deze boten mogelijk om vanuit de havens het evangelie te verspreiden, er worden per jaar meer dan een miljoen mensen bereikt. Een unieke kans en ook een rijkdom dat we daar aan mee mogen helpen om zo het evangelie uit te dragen. Dan nu de collecte voor april die bestemd is voor Open Doors. Een prachtig project om met het gehele gezin aan mee te helpen. GEEF GODS WOORD CADEAU. Wij kunnen het bijna niet voorstellen dat er nog zoveel mensen zijn die geen bijbel hebben, bij ons zijn er dikwijls meerdere Bijbels in ons huis in allerlei vertalingen. Maar miljoenen mannen , vrouwen en kinderen in Zuid-Amerika, Centraal-Azië, Afrika, de moslimwereld, China en Noord-Korea beschikken nog altijd niet over een eigen bijbel. We hoorden zondag 27 februari 2011 van broeder Van Velzen hoe belangrijk het is om het woord in te prenten, en ook om het aan het volgende geslacht door te geven . Deze boodschap geldt niet alleen binnen onze huizen maar geldt wereld wijd. Door dit project kunnen we daar aan gehoor geven. Laten we ook onze kinderen erbij betrekken dat ze al voor 1 euro een kinderboek kunnen geven aan een kind in vervolgde landen zo betrek je hen ook bij de kinderen die veraf van ons wonen. Laten wij met zijn allen verschil maken. Bid voor hen. Geef een bijbel cadeau. Door middel van ons geld te geven aan Open Doors die er dan verschillende Bijbels en kinderbijbels voor kan drukken en ze bij deze kinderen en mensen kan uitdelen. Geef vervolgde broeders en zusters een bijbel. Een kinderboek kost € 1, een Kinderbijbel kost € 3, een Bijbel kost € 6, een Studiebijbel kost € 20 en pakket theologische boeken kost €250. Voor hoeveel ga je? Je kan je gave geven met de avondmaalscollecte van april of via de bank aan de christengemeente Zierikzee banknr. 620537531 of gironr. 405805 t.b.v. Opendoors Bijbels voor het leven. Bid voor alle christenen zonder bijbel, dat God hen voorziet van zijn Woord.

huiskringen en hun leiders De kringen zijn nu ingedeeld naar regio, en daar zijn we blij mee. Dat dit niet zonder pijn en/of moeite is gegaan, is bekend maar het heeft ook iets goeds opgeleverd. Er ontstaan nu nauwere banden met mensen in de eigen omgeving, zodat contact eenvoudiger is. Aan de kringen van Zierikzee hebben we in januari opnieuw een inspanning gevraagd omdat een aanzienlijk deel van de Pinkstergemeente zich wilde voegen in de gemeente. Vanwege deze uitbreiding moest er een derde kring in Zierikzee gevormd worden, wat voor sommigen opnieuw veranderen betekende, overigens wel in overleg. De leiders van de kring hebben hierin een belangrijke taak, ze sturen, motiveren, hebben toezicht, letten op dat iedereen een kans krijgt, zorgen voor evenwichtigheid in geestelijk opzicht e.d. Het is naar mijn idee goed om hen in gebed bij onze Heer te brengen en Hem te vragen dat Hij hen voorziet in wijsheid, geduld, barmhartigheid en liefde, kortom om hen te vervullen met de Geest zodat ze deze taak naar Zijn wil zullen uitvoeren, tot opbouw van de kring. Daarom wil ik hierbij hun namen noemen: Zierikzee I Zierikzee II Zierikzee III Duiveland Schouwen Beveland

Jos v/d Houten Anneke Schellevis/Gert-Jan v/d Noort Jan v/d Sluis Jeremy Harms/Johan Vaane Henk Kramer Rob Moerman/Maria Kraamer

Bedankt voor jullie inzet, en we hopen en bidden dat jullie vol goede moed, met creativiteit en gedrevenheid, plezier en verbonden in Jezus Christus de kringen zullen dienen. Namens de oudstenraad, Rinus Vaane

Marije Bin

gaat naar…..

Hallo, Er werd aan mij gevraagd om een stukje te schrijven over de reis die ik over een week ga ondernemen. Als u dit leest ben ik al onderweg, of ben ik al op de plaats van bestemming. Ik wist namelijk niet met wat voor studie ik na de middelbare school verder wilde, dus heb ik een tussenjaar genomen. Een jaar van geen school, fulltime werken en vakantie vieren dus. Niet naar school gaan beviel in het begin heel goed, net als het fulltime werken, maar op den duur begon ik weer te verlangen naar huiswerk, slapen tijdens de lessen en vooral het contact met leeftijdgenoten. Ik wist alleen nog steeds niet wat ik wilde gaan studeren en er stond ook nog steeds een (lange) vakantie op mijn lijstje. Via via ben ik bij een organisatie terecht gekomen die taalreizen organiseert. Dan ga je voor een aantal weken/maanden (zolang als je zelf wilt) naar het buitenland om daar de taal en cultuur te leren. Dat leek me wel een leuk idee, maar meer kwam er niet van. Ik wist niet hoelang en wanneer en hoe ik alles moest regelen. Het enige waar ik zeker over was, was dat ik naar Spanje wilde.

………… Spanje Mijn vader vond rond november dat er nou maar eens wat moest gebeuren als ik nog weg wilde. Dus ik heb de organisatie gemaild en zij hebben mij geholpen om alles uit te zoeken en te regelen. Uiteindelijk was het dan zeker dat ik 6 maart naar Spanje zou vertrekken voor 8 weken. Op aanraden van verschillende mensen breng ik de eerste 4 weken door in Salamanca en de laatste 4 weken in Cádiz. Ik ga daar 5 ochtenden in de week naar school om het Spaans onder de knie te krijgen en verder heb ik tijd om vakantie te vieren. Ik ga er alleen naar toe, maar er komen mensen van over de hele wereld (de meesten ook alleen) en ik verblijf in een soort studenten appartement met mensen die naar dezelfde school gaan, dus alleen zal ik niet zijn. Er komt bij het organiseren van zo’n vakantie meer kijken dan ik dacht en ik kan me behoorlijk druk maken over alles wat ik moet doen. De laatste paar dagen gil ik al: “Ik heb niet eens tijd om weg te gaan!”. Gelukkig heb ik die 8 weken ook nog een thuisfront die me in geval van nood kunnen helpen. Ik zal die tijd behoorlijk op mezelf zijn aangewezen. Geen ouders die voor me koken (dat wordt lastig) en zorgen dat het huis schoon blijft. Ik zie het als een voorproefje van het op kamers gaan en gelukkig is er altijd nog zoiets als ‘afhaal eten’. Sommigen vinden mijn plan maar niks en anderen denken dat ik er goed aan doe. Ik zal geen namen noemen, maar mijn vader zou me het liefst aan het huis vastbinden en mijn moeder kan niet wachten om me uit te zwaaien (dan kan ik eindelijk haar cadeautje in ontvangst nemen). Ik vind het erg spannend, maar heb er onwijs veel zin in! Ik hoop over 2 maanden zongebruind en vloeiend Spaans sprekend terug te komen. Tot die tijd ga ik proberen om een site bij te houden met foto’s en verhalen over hoe het mij afgaat in Spanje. Voor de mensen die het leuk vinden om mijn reis te volgen: marijebin.waarbenjij.nu. Als u het leuk vindt kunt u daar ook een berichtje voor mij achter laten, dan weet ik dat ik niet voor niets schrijf. Tot over 2 maanden! Groetjes, Marije Bin

dagelijks leven

Het leven van een chauffeur

Zoals de meeste wel weten ben ik werkzaam als chauffeur op de vrachtwagen en dat werk doe ik vanaf m’n 20e met zeer veel plezier want het rijden is m’n lust en m’n leven en geeft tegelijk een verantwoordingsgevoel. Het rijden geeft je een vrij gevoel, je kan immers gaan en staan waar je wilt (tot op zekere hoogte natuurlijk)! Tegelijk ben je verantwoordelijk voor de auto met trailer waar je mee op pad bent want die is niet van mezelf maar van de baas. En wat denk je van de lading die wordt vervoerd? Er word van je verwacht dat je de lading op tijd en in goede staat bij de klant aflevert. Die ladingen kunnen van alles zijn, van wcpapier tot oude munten! De vrachten die ik vervoer zijn bijna allemaal bestemt voor Engeland. Als ik een vracht ergens op het vasteland (zo noemen de Engelsen dat) laad dat bestemd is voor Engeland moet de trailer natuurlijk de Noordzee over dus rij ik meestal naar Rotterdam en koppel ik de trailer af bij de ferryboot, die neemt dan alleen de trailer mee aan boord en in Engeland koppelt een Engelse chauffeur die trailer weer aan en gaat hem lossen, laadt de trailer weer met een vracht voor het “vasteland”, de trailer gaat weer aan boord van de boot en komt in Rotterdam weer aan land. Zelf ga ik dus niet naar Engeland. Alleen als het heel druk is aan de overkant (Engeland dus) gaan er soms een paar auto’s mee om te helpen. Als je voor de 1e keer in Engeland aan land komt, heeft dat toch iets speciaals, het links rijden en de afstand en snelheid word aangegeven in mijlen ipv km en dat is even wennen maar erg leuk om te doen. Maar ik rij dus hoofdzakelijk naar Duitsland en Frankrijk en die landen ga je dan bijna beter kennen dan je eigen Zeeland. Soms heb je echt de vreemdste ladingen, heb een keer een trailer vol met maandverband gehad, dat was bestemd voor een bedrijf in Parijs maar het vreemdste vond ik nog wel een vracht van 25 ton oude munten! Die oude munten waren afkomstig van een klein eilandje vlakbij Mexico, dat eilandje (naam ben ik vergeten) is Engels grondgebied maar ze hebben een eigen munteenheid en die munten zijn van zo’n slechte kwaliteit dat zo eens in de 5 jaar vernieuwd moeten worden. Ze sturen die munten naar Engeland, daar worden ze gesorteerd en dan gaan ze naar een smelterij in Duitsland, daar worden ze omgesmolten tot nieuwe munten. Dus je begrijpt dat je nogal wat meemaakt in dit beroep.

dagelijks leven Toen ik op m’n 20e begon, woonde ik nog thuis en hoefde me nergens zorgen om te maken. Nu ben ik getrouwd en heb een gezin met opgroeiende kinderen. Ik ga toch anders naar m’n beroep kijken want ik voel me niet alleen verantwoordelijk voor m’n vrachtwagen met lading maar heb een gezin thuis waar ik ook verantwoordelijk voor ben, samen met Constance natuurlijk. Maar als ik, zoals nu, maandag weg ga en pas op vrijdagavond thuis kom is dat niet goed te combineren. Constance en de kids staan wel achter me anders is het werk als chauffeur niet vol te houden maar ik weet ook dat ze me missen en ik mis hen. En dat is dus de keerzijde van het mooie leven als chauffeur. Ik zal dus keuzes moeten maken en gelukkig sta ik daar niet alleen voor; ik kan er met Constance en de kinderen praten, hoe mijn gevoel hierin is. Ik wil financieel voor ze zorgen maar dat is niet het enige. Ik wil ook een vader en echtgenoot zijn en als ik een hele week weg ben, gaat dat niet. Dus moet ik kiezen. Gelukkig heb ik ook een (hemelse) Vader waar ik dit mee kan delen en Hij zal me de weg wijzen die ik hierin moet gaan. God weet wat het beste voor me is ook al is dat soms moeilijk want ik heb graag zelf de touwtjes in handen, maar als chauffeur ervaar ik wel steeds weer Zijn bewarende hand. Het is God die alles in Zijn handen heeft en alles bestuurd. Hij heeft voor mij en m’n gezin de weg uitgestippeld en ik moet naar Zijn stem luisteren en Hem volgen. Veel kan ik er nog niet over kwijt maar de weg word steeds duidelijker! Broederlijke groet, Wim Bakker PS gelijk wil ik de gemeente hartelijk danken voor alle belangstelling , telefoontjes en kaarten die ik mocht ontvangen ivm m’n rugklachten, wat gelukkig de goede kant opgaat. Maar bovenal Dank aan Mijn Hemelse vader die me elke dag opnieuw de rust en ruimte geeft om alles te overdenken.

uitgelicht

15+

Beste gemeenteleden, Hierbij willen wij, de 15+ jeugd en hun leiding, jullie wat laten weten over onze activiteiten waar wij een keer per twee weken op zondagavond, erg druk mee zijn. Net als de 12+ verzamelen wij meestal rond 18.00 uur bij die mooie stacaravan op het terrein van de familie De Vries, aan de Boerenweg. Uiteraard moet er eerst even bijgepraat (gechilled) worden, onder het genot van wat fris en een knabbeltje. Het weekend is ten slotte niet alleen maar stressen. Daarna beginnen we de avond en worden we geïnformeerd over de plannen van de betreffende avond. Sinds dit seizoen proberen we met elkaar een betere mix te vinden in ontspanning, elkaar leren kennen/met elkaar omgaan en leren ‘in het Geloof’. Duidelijk is wel dat elke 15+ avond de Bijbel opengaat. Of dit nu een kort, maar krachtig, stuk is of een uitgebreidere studie over een bepaald onderwerp. Ook heeft de jeugd aangegeven een aantal onderwerpen te willen bespreken en een aantal buiten activiteiten te willen doen. En zoals altijd zal er, wanneer er eindelijk beter weer aanbreekt, een (of meerdere) gezellige BBQ georganiseerd worden. De bezetting op de avonden wisselt nog al eens maar de sfeer is er dan niet minder om. Al met al is het vaak erg gezellig en bij vlagen vliegt de nodige droge humor je om de oren.

uitgelicht Ook de mensen die niet of weinig komen willen wij hierbij nog eens vragen om eens te komen kijken. Dat kan nooit kwaad en scheelt weer een zondag avond braaf op de bank zitten……. Wij als leiding ervaren de avonden als heel gezellig en opbouwend. Ook wordt er duidelijk aangegeven hoe men ergens over denkt. Hier kan dan altijd open over gedebatteerd worden, met als gevolg heel boeiende gesprekken en opvattingen. Mochten er nog ideeën zijn ten aanzien van 15+ , aarzel dan niet om dit aan ons door te geven. Tenslotte zijn we gemeente met elkaar... Ook is het cruciaal dat de gemeente voor de jeugd en leiding bidt en ons opdraagt bij de Vader. Want onder Zijn leiding kan het werk tot Zijn recht komen. Groeten van de 15+ en hun leiding: Rienk van Dijke, Gertjan van de Sluis, Irma van den Noort en Martijn de Vos

column Zwemmen Heb je wel eens een kind zien zwemen, hij krioelt en doet en het is één spetterende spattende massa. Zelf heb ik nog zo’n foto waar ik op de rand van ‘zwembad De Val’ sta (stukje nostalgie, wie van mijn leeftijd heeft daar niet lekker gezwommen onderaan de Zeelandbrug?). Er is een leeftijd dat je het heerlijk vindt om te zwemmen en er niet om geeft wie je nat spettert of waar je tegen aan zwemt. Je hebt dikke lol op de matrassen in het water en met elkaar. Hou dat beeld even vast…. nu…. zodra ik richting het zwembad loop (ja, ik probeer een beetje “belly” af te worden) probeer ik de rand van het bad zo snel mogelijk te bereiken om verhulling te bieden aan het feit dat eerst m’n buik door de deur komt voordat ikzelf verschijn. Gedistingeerd probeer ik me te laten zakken om maar niet te spetteren en zo onopvallend mogelijk in het water te komen. Maar als ik dan eenmaal aan het zwemmen ben, is het heerlijk! Vooral die lange slagen zodat je kan uitdrijven en jezelf in het gewichtloze waant. Zo is het ook met evangeliseren. Je ziet allerlei obstakels, maakt jezelf wijs dat dit niet de methode is, dat je anderen niet wil ergeren… en je denkt dit niet alleen, nee, je schenkt deze gedachte ook nog aan een broeder die vertelt dat hij van plan is om te willen gaan kijken en eventueel mee te doen met zingen. Je kunt je vreselijk schamen als je daar staat en je buurman of collega komt langs. Maar het feit dat je daar staat en als een heraut Gods woorden mag laten schallen over de stad, geeft je een gevoel van ruimte in je hart. Ent als je het vaker doet, levert het je een bepaalde conditie op, zodat je, je niet hoeft te schamen voor je eigen Vader. 12 maart gaan we weer! 13.30 uur verzamelen in de Meelstraat. The belly

CG actief In onderstaande tabel vindt u de voorlopig geplande activiteiten waarvan datum en plaats echter nog kunnen wijzigen. Wij houden u op de hoogte! Dit jaar hebben we gekozen voor een paasbrunch. Andere jaren hadden we een paasontbijt, maar door de groei van onze gemeente is dit niet meer te realiseren in de crechezaal: de ruimte is daar te beperkt. Dus zet deze data vast in de agenda; in het maandblad van april volgen nadere gegevens omtrent de paasbrunch.

Datum

Activiteit

24 april 2011, direct na de dienst

Paasbrunch

4 juni 2011, 10.00 uur

Vrouwendag

Plaats en invulling nog niet definitief Eind augustus 2011

Gemeente BBQ

5 november 2011 (optie)

Kegelavond

Een hartelijke groet van, Ulrike, Anne, en Elvira PS: Ulrike is bezig een enquêteformulier te ontwikkelen om te peilen of er behoefte is aan een gemeenteweekend in 2012

geboren

persbericht Evangelisatie- en genezingscampagne in Middelburg Stichting Het Lichtpunt, onder leiding van evangelist Bert Bruinekreeft, wil dit jaar een evangelisatiecampagne organiseren in Middelburg. Wie is Bert Bruinekreeft – afkomst en opdracht Bert Bruinekreeft is zakenman en evangelist/voorganger. Als zakenman heeft hij vele jaren verkoopwagens geproduceerd in zijn fabriek in Barneveld met ± 30 medewerkers. In verband met zijn drukke werkzaamheden heeft hij ± 80% van zijn bedrijf 4 jaar geleden overgedaan aan zijn zoon. Nu heeft hij zelf nog alleen een leasebedrijf van verkoopwagens en verkoop van aanhangwagens. Ook is hij begonnen met de bouw van een grote TV-studio en een DVDen CD-productiebedrijf, om via T.V. en internet etc. meer mensen te bereiken met het evangelie. Ook is hij voorganger van Christengemeente De Herberg in Barneveld. Als fulltime evangelist houdt hij evangelisatiecampagnes in Nederland en België. In 1982 begon hij in de Hervormd Gereformeerde Kerk in Voorthuizen, waar hij ouderling was, met bevrijdingspastoraat en van hieruit is hij mensen gaan helpen die een nood hebben in hun leven. Dit doet hij ook vanaf die tijd in de tentcampagnes in Voorthuizen. En nu vanaf 2004 weet hij zich geroepen in geheel Nederland en België rond te trekken met 14-daagse tentcampagnes om zo in dorpen en steden samen met de plaatselijke kerken de mensen te bereiken met het evangelie. Per jaar houdt evangelist Bruinekreeft samen met vele medewerkers naast 7 tentcampagnes ook weekendcampagnes in kerken van 3 dagen en tevens elke 1 e zondag van de maand een genezingsdienst in De Herberg te Barneveld (zie website). Datum campagne Middelburg: 18, 19 en 20 maart 2011; Aanvang: 19.30 uur Zaterdag ook een seminar: ‘Geestelijke wortels van ziekte’, Aanvang: 10.30 uur Locatie:

gebouw Thomaskapel Vrijlandstraat 98 (tegenover winkelcentrum Dauwendaele)

Voor meer info: zie www.tentcampagne.nl E-mail: [email protected] Tel.nr.: 06-28320331 of 0342-415828

opdragen Wat is het fijn dat we regelmatig kinderen mogen opdragen in de dienst. Al deze kinderen zijn uniek en kostbaar in de ogen van de Hemelse Vader. Op de oudstenraad hebben we een tijdje geleden hier verder over doorgedacht, en daaruit hebben we een aantal leerpunten trokken die we de gemeente niet willen onthouden. De rechtvaardiging voor het opdragen stoelt op verschillende plaatsen uit de Bijbel. Denk aan het voorstellen van kinderen in de tempel, Hanna en Samuel, of de geschiedenis dat Jezus de kinderen zegent. In al deze gevallen is er een verlangen bij de ouders om het kindje bij God te brengen. En de zegen is niet afhankelijk van het gedrag van de ouders. We lezen nergens dat Jezus het ene kind niet zegende en de andere wel, omdat de ouders zich wel of niet netjes gedroegen. We merken in de praktijk en ook in deze passages dat de motivatie van de ouders heel verschillend kan zijn: - Men kan dankbaar zijn dat God een kindje heeft gegeven; - Men wil bescherming voor het kindje vragen; - Men kan de zegen vragen als hulp voor de opvoeding. De gemeente staat om het gezin en helpt hen daarbij; - Men kan uitdrukken dat de relatie met de Heer op de eerst plaats komt; - Men kan het kindje teruggeven aan God. Aan Hem afstaan om het als rentmeesters in het geloof op te voeden. Men aanvaardt de ouderlijke taak als bediening ter ere van God. Het is duidelijk dat bij al die intenties ook een bepaalde levensstijl hoort die daarmee klopt. Het is goed om te delen wat het verlangen bij de ouders opwekt om het kindje in de gemeente op te dragen. Daar mag best wat tijd aan besteed worden. Wat ons ook opvalt, is dat het opdragen in de gemeente een reden is voor de familie om naar de gemeente te komen. Dat is natuurlijk goed. Maar er zijn ook gevaren. Het kan ook eenvoudig gezien worden als een soort vervanging van de kinderdoop. En dat is niet de bedoeling. Het leidt ertoe dat van alles gepland en geregeld moet worden. Als we niet oppassen, verandert iets wat spontaan kan gebeuren tot een kerkelijk instituut. Het kindje komt al tijden in de dienst, maar wordt niet opgedragen tot de geplande datum. Misschien, zo denken wij, is daar een correctie nodig. Waarom zouden we niet eenvoudig het kindje opdragen bij de eerste keer dat het kindje naar de gemeente komt? De ouders geven de avond er voor even aan de oudste van dienst aan dat zij dat graag willen. Tijdens de dienst geven ze aan wat hun motiveert en daarna dragen we het kindje op. Edwin

Koffiedienst : 6 maart 2011

Kosterdienst: Henk K.

13 maart 2011 Irma van V.

Gerrie K.

Marika K.

Chris van V. Daniël B.

6 maart 2011

Frans

Job Jan

13 maart 2011 Marcel Luuk, Sjoerd

20 maart 2011 Maarten de B. Claudia de B. Carolien B.

20 maart 2011 Leo

Benjamin

27 maart 2011 Valerie

Ton

27 maart 2011 Frans

Job Jan

3 april 2011

Irma B.

Simon B.

Lydia

3 april 2011

Gerrit Wouter en Sander

Het is heel belangrijk dat jullie zelf voor vervanging zorgen als jullie om welke reden dan ook niet kunnen! Constance De jarigen: Jacqueline Koster

4-3-1946

Leni van der Stelt

28-3-1961

Susanne Klompe

4-3-1997

Julio Gogos

31-3-1998

Lisanne Meulenberg

5-3-2003

Edith Bin

31-3-1969

Anne van der Stelt

10-3-1998

Claudia de Bruijne

1-4-1985

Liese Postma

11-3-1999

Aaliya Bin

2-4-2002

Ella van Doorn

14-3-1954

Sophie Bin

4-4-1960

Nathanaël vd Vate

15-3-1984

Marijn de Boer

6-4-1982

Robert Paul Post

16-3-1989

Ezra van Dongen

6-4-2009

Febe Moerman

24-3-2009

Creche:

Gehele dienst:

Tijdens woordverkondiging:

6 maart 2011

Rienk - Julia

Marianne van D. - Dani

13 maart 2011

Herman - Benjamin

Marjanne vd S. - Danila

20 maart 2011

Helma - Sander

Edith - Julia

27 maart 2011

Marjolein - Dani

Kitty - Fleur

3 april 2011

Rienk - Jessica

Marianne v D. - Thijs

Diversen: Bidstond:

iedere woensdagavond

19.45 uur tot 21.00 uur

in de Ark.

www.christengemeentezierikzee.nl

colofon Het gemeentenieuws verschijnt iedere eerste zondag van de maand.

Copy uiterlijk op de zondag voor verschijning inleveren bij de redactie. redactie Willem van Dijke Simon Bil Gertjan van den Noort Simone Kramer-Botter

[email protected]

fotografie Jeremy Harms

0111-411590

oudsten Edwin Postma

0111-402352

Rinus Vaane

0111-671717

Willem van Dijke

0111-450024

diakenen Johan Klompe

0111-401656

Jos van den Houten

0111-414377

correspondentie Christengemeente Zierikzee Postbus 259 4300 AG ZIERIKZEE

bank/giro fiscaal ANBI nummer gironummer banknummer gironummer bank banknummer Jacqueline

80.12.60.152 40.58.304 62.05.37.531 10.68.635 tnv Christengemeente, inzake Kameroen 50.43.61.635 te Zierikzee