Gegevens van het boek
Titel: Het gouden ei Schrijver: Tim Krabbé Gelezen: 33e druk. 1e druk, 1984, Amsterdam, uitgeverij Bakker (nu Prometheus). Er staat geen motto in het boek. In het boek staan geen illustraties. Het boek bestaat uit 98 Bladzijdes.
Gegevens van de film Titel: Spoorloos Regie: George Sluizer A-film – 1988 107 Minuten Thriller
Vergelijking tussen het boek en de film Thema Het thema van de film en het boek is hetzelfde, het hoofdthema is claustrofobie. Verdere thema's zijn liefde en eeuwigheid. Inhoud De inhoud van de film verschilt niet heel veel van de inhoud van het boek. Het verhaal gaat over een stel, Rex en Saskia. Ze zijn op weg naar hun vakantiebestemming aan de Middellandse zee. Bij een tankstation besluit Saskia na het tanken nog wat te drinken te halen. Rex wacht, maar Saskia komt niet meer terug, ze is verdwenen. Lemorne is altijd al een vreemd figuur geweest, op zijn 16e sprong hij zomaar van een flat, later redde hij een meisje uit het water. Nu vroeg hij zich af of hij ook in staat zou zijn een misdaad te plegen. Hij besluit te beginnen met het voorbereiden van de perfecte misdaad. Hij vindt een vakantiehuisje, en oefent het een paar keer. Dan probeert hij van alles om een meisje in zijn auto te krijgen, maar het wil niet lukken. Dan bedenkt hij dat op een tankstation veel mensen voorbij komen, en gaat het daar proberen. (In de film wordt het stukje over zijn jeugd en zijn redding nog niet verteld, wel de voorbereiding op zijn ontvoering. Acht jaar na de verdwijning van Saskia is Rex met zijn huidige vriendin op vakantie in Italië. Daar besluiten ze te gaan trouwen. Maar toch speelt de nog onopgeloste verdwijning van Saskia nog een rol in zijn leven. Rex krijgt dezelfde droom als Saskia heeft gehad, een droom over het gouden ei (je zit opgesloten in een gouden ei, verder is er niets, er is één ander ei, als er een botsing plaatsvindt, is alles afgelopen). Terug uit Italië start Rex met een zoekactie naar Saskia. Er komen weinig nuttige reacties. Wel reageert Lemorne, de ontvoerder. Hij stelt Rex voor hem hetzelfde als Saskia te laten ervaren. Rex wil dit, en stemt er mee in. Hij is er van bewust dat hij het niet zal overleven. (Alleen in de film: Onderweg verteld Lemorne het verhaal van zijn jeugd, en de redding van het meisje uit het water) Bij het benzinestation wordt Rex verdoofd met een lapje stof, met daarop een slaapmiddel. Hij ademt het in en valt in slaap. Hij wordt wakker in een kist onder de grond. (In de film met een aansteker). Hij lacht om zijn eigen naam, en sluit vrede met zijn dood. Lieneke gaat op zoek naar Rex, maar komt er achter dat ook hij spoorloos verdwenen is. Van Rex en Saskia wordt nooit meer wat vernomen. Volgorde van gebeurtenissen De volgorde van de belangrijkste gebeurtenissen is eigenlijk vrijwel gelijk, behalve dan het stuk over de jeugd en spectaculaire redding van Lemorne.. Personages De personages hebben dezelfde karakter eigenschappen in de film, en in het boek. In de film zijn ze alleen wel wat duidelijker, omdat je de personages daadwerkelijk ziet bewegen. Rex: Hoofdpersoon, een jonge man van in het begin van het ver haal zo'n 20 jaar. Lemorne: Een wat vreemd mannetje, met ietwat vreemde gedachtes. Hij wil een misdaad plegen, alleen maar omdat hij wil weten of hij daar toe in staat is. Saskia: De eerste vriendin van Rex, ze wordt ontvoerd en er wordt nooit meer wat van haar vernomen.
Lieneke: De tweede vriendin van Rex. Ze vindt het niet erg dat Rex nog op zoek is naar Saskia, omdat ze weet dat hij nu voor haar heeft gekozen. Afloop De afloop is in de film ook hetzelfde als in het boek. Rex wordt levend begraven, net als zijn lang geleden verdwenen vriendin Saskia. In de film heeft Rex een aansteker, waardoor hij de kist waarin hij ligt kan zien, in het boek is dat niet het geval en stoot hij zijn hoofd. Het echte einde komt hierna pas, er wordt verteld dat Rex en Saskia nooit gevonden zijn, ook niet nadat hun foto's naast elkaar in de krant hebben gestaan. Tijdsverloop Het tijdsverloop is af en toe een beetje onduidelijk, soms worden er sprongen van een paar jaar gemaakt Door de jeugd van Lemorne is het tijdsverloop niet helemaal chronologisch. Er gaan zeker zo'n 30 jaren voorbij, in het boek, maar ook in de film. Dit komt ook door die jeugd van Lemorne, als klein jongetje naar een man van minstens 30. Het tijdsverloop is dus gelijk in de film en het boek. Maar omdat de acteurs niet echt zichtbaar ouder worden, maar de personages wel, kan dat soms wat verwarring opleveren. Perspectief In het boek, en de film wordt gebruik gemaakt van een perspectief vanuit verschillende personages. Dit wisselt dus, maar over het algemeen heeft Rex de hoofdrol. Opvallend is dat er wel een verteller is, die alles beschrijft, en niet de personages zelf. Ruimte De ruimte wisselt, van het tankstation, naar een vakantiehuisje en dan weer naar een terrasje enz... Deze plaatsen bevinden zich echter wel voornamelijk in Frankrijk, maar ook deels in Nederland. In de film en het boek is dit hetzelfde. Spanningsopbouw De spanningsopbouw is ook al hetzelfde in de film en het boek. Aan het begin verdwijnt er iemand, en op het eind wordt duidelijk wat er is gebeurd. Er zit dus eigenlijk de hele tijd een soort spanning achter. Af en toe heb je nog wat hele korte spannende gebeurtenissen. Het enige verschil is de soort jeugd van Lemorne. Die maakt de onduidelijkheid nog wat groter en spannender.
Conclusie De jeugd van Lemorne die later in de film zit, en in het boek eerder wordt verteld , veranderd de spanningsopbouw. Er wordt nu op het einde vertelt waarom en hoe de ontvoerder op deze daad is gekomen, in plaats van aan het begin van de zoektocht. Ik denk dat dit is gedaan om de film nog wat spannender te maken. Er zijn ook nog wat kleine verschillen, zoals een boom in plaats van een paal. Dit is waarschijnlijk veranderd omdat er toevallig geen paal op de goede plaats bij het tankstation was. Ik denk dat de makers van de film de dochters een kleinere rol hebben gegeven, omdat het verhaal anders misschien saai en langdradig zou worden. Of het budget was bijna op. De aansteker in de grafkist is waarschijnlijk gebruikt, omdat de scéne in de grafkist anders een zwart beeld zou worden. De aansteker had op beeld een erg mooi effect, vooral het moment dat het gas op was. De acteurs die niet zichtbaar ouder worden, komt waarschijnlijk doordat er geen 30 jaar de tijd was om de film op te nemen.
Mening Ik vond het boek op zich best wel leuk, maar af en toe een beetje te beschrijvend. Ik vond het wel een beetje jammer dat het soms een beetje onduidelijk was, misschien komt dat wel doordat het een best langdradig boek was. Soms was het boek ook wel spannend, maar op sommige moment werd het opeens weer saai, ook dat weer dankzij de langdradigheid. Ik vindt het wel erg knap van Tim Krabbé dat hij het voor elkaar heeft gekregen om zo'n ingewikkeld en langdradig boek te schrijven. De karaktereigenschappen werden dan weer niet heel uitgebreid beschreven, maar waren wel duidelijk. Af en toe waren er ook wel wat grappige stukjes, maar ook wel eens wat verdrietige stukken. De inhoud van het boek vond ik dan weer wel erg mooi, vooral als je de details weg laat. De afloop was ook wel erg speciaal, Rex werd levend begraven, maar hij vond het helemaal niet erg. Hij lachte er zelfs om. Hij wist van tevoren dat hij dood zou gaan, en dat gebeurde ook. Hij had er vrede mee. De volgorde van het boek was goed gekozen, en ook het perspectief van één verteller die vanuit meerdere personen vertelt vond speciaal. Het tijdverloop vond ik dan weer minder, het duurde me een beetje te lang. De kaft vindt ik ook erg goed gekozen, een leeg, maar verlicht tankstation in het donker, dit past wel bij het boek. Ik zou het boek niet zomaar aan iedereen aanraden. Als je er niks aan vindt, kom je er niet doorheen. De film vond ik minder spannend dan het boek, omdat ik het boek nog maar net uit had. Maar als ik het boek niet had gekend, had ik de film spannender gevonden dan het boek. De film was wat makkelijker te volgen dan het boek, dat komt natuurlijk doordat de film in 107 minuten is afgelopen, en ik het boek verspreid over zo'n twee weken heb gelezen. Ik vond het einde van de film een stuk mooier dan het einde van het boek. Op het moment dat de aansteker op was, was de film afgelopen. In het boek was het donker, en bleef het donker, toen was het afgelopen. De film vond ik eigenlijk beter dan het boek zelf, omdat het boek erg beschrijvend was. Het boek werd daardoor wat minder spannend. Ook het stuk over de jeugd van de ontvoerder, paste mooier op het einde, dan voor de zoektocht. In het boek wist je tijdens de zoektocht al waarom de ontvoerder ontvoerd had, in de film was dat niet zo, waardoor het spannender werd. Het boek was zelfs zo beschrijvend, dat de plaatsen in de film precies overeen kwamen met de plaatjes die ik tijdens het lezen van het boek voor me zag. De film zou ik dus wel aan iedereen aanraden. Als je het boek niet van tevoren hebt gelezen, is de film nog beter en spannender. Het nadeel is dan wel, dat het boek dan waarschijnlijk niet zo leuk meer is om te lezen..
