GEBED BIJ HET ONTHAAL VAN DE URNE AAN DE INGANG VAN DE KERK (Naam), onze armen zijn tekort om je nu te omarmen Maar we geloven dat God, de Levende, jou omarmt en verder draagt naar toekomst Wij begroeten jou vandaag met eerbied en diep respect voor jouw leven hier met ons. We zegenen je leven met leven-gevend water. Moge de Eeuwige, Levende je opnemen in zijn liefde die niet eindigt. PROCESSIE MET DE URNE EN INTREDELIED: Koor V : Welkom en kruisteken Beste bewoners, zorgdragenden en goede vrienden allemaal, het plotse sterven van (naam) treft ons met verbazing en hulpeloosheid. We zijn er allemaal erg van geschrokken. Net zoals zij geleefd heeft, is zij/hij ook van ons heengegaan, heel rustig, stilletjes, zonder grote woorden en in alle eenvoud hield haar grote hart op te kloppen. Woorden kunnen op dit moment niet uitleggen wat we voelen. We nemen afscheid van (naam), een schattig, lief, fier vrouwtje die we als een geschenk in ons midden mochten ervaren. Met verdriet maar ook in dankbaarheid zijn wij hier samen in gebed en vertrouwen en dit mogen wij doen …. in de naam van de Vader… Moge God ,de Levende met Zijn liefde onder ons aanwezig zijn. VERWELKOMING: door BEGELEIDING terwijl bewoners symbolen
aanbrengen
(Naam) wij zijn hier samengekomen om te bidden voor jou. Je plotse heengaan heeft ons diep getroffen. Negen jaar lang was je gelukkig bij ons en je kon van zoveel dingen genieten. Knusjes zitten breien in je zetel in het gezelschap van je mede bewoners.
Bewoner brengt handwerkje.
Gingen we even weg, dan had je altijd je mooi handtasje bij en een mooi sjaaltje aan.
Bewoner brengt handtas met sjaaltje.
Je hield zoveel van je juweeltjes en hoe harder ze schitterden, hoe mooier je ze vond, je was een fier madameke.
Bewoner brengt juweeltje.
’s Avonds bij het slapen gaan smeerden wij je voeten in met crème, en daar genoot je van.
Bewoner brengt potje met zalf.
Op jouw manier was je erg gelovig. Je paternoster had een speciaal plaats in je kamer.
Bewoner brengt paternoster.
Als we je toedekten bij het slapen gaan gaf je ons altijd een dikke knuffel en zei … tot morgen. Op jouw kamer had je van elke medebewoner een foto hangen. Je hield veel van hen en zij zagen jou graag. Iedereen stond klaar om jou als oudste in de leefgroep een handje te helpen als er iets wat moeilijk ging. (naam) we zullen je missen. Dit uur willen we een laatste maal samen zijn met jou en met de mensen die je omringden. In de stille ruimte van deze kerk en in de stilte van ons hart hopend dat we Gods aanwezigheid mogen ervaren, richten we ons tot God. We vertrouwen haar aan God toe. Dicht bij (naam) leggen we haar bal met een waardevol aandenken, na de viering nemen we deze bal mee naar de begraafplaats waar dit een plaats krijgt in de kapel bij al de andere overleden medebewoners. RITUS VAN HET LICHT: Beste vrienden, het wordt stil. We luisteren met ons hart naar een stem die niet meer gehoord wordt en ogen die gesloten zijn. We spreken (naam)’s naam uit. Met die naam weten wij een levensverhaal verbonden dat ook een stuk ons verhaal is. Samen zien wij naar gisteren, naar dagen die wij deelden in lief en leed. Maar samen mogen we ook uitzien naar morgen. Om het onzegbare stem te geven zoeken wij naar beelden. Hier in ons midden staat de Paaskaars, teken van Jezus opgestane leven
We steken de paaskaars aan omdat wij vermoeden en geloven dat God ons nabij is als een warmte in de kilte van ons verdriet, als een licht in de onzekerheid van morgen. Vanuit het licht van de Paaskaars brengen we dit licht bij (naam) en steekt ……… de kaarsen aan bij de urne en de kleine kaarsjes bij de foto. In het licht is de verrezen heer Jezus midden onder ons. Een kaars doet denken aan aanwezigheid, herinnering, aan bescheiden stilte en gebed.
(Rustige muziek tijdens het aansteken van de kaarsen ) CD . 1 a 2 min. Verzoeningsmoment: V: Bij dit afscheid van (naam) willen we graag een woord van vriendschap, van liefde uitspreken, ook een woord van vergeving. L.: Wij, mensen kunnen niet zonder elkaar, wij hebben elkaar nodig. Soms vergeten wij dat we verantwoordelijk zijn voor elkaars welzijn en geluk. Heer, ontferm U over ons. Koor L.: Veel is niet meer uitgesproken, veel is onvoltooid gebleven, omdat wij het niet onder woorden konden brengen, of er de moed niet toe hadden. Christus, ontferm U over ons. Koor L.: Wij worden opgeslorpt door de drukte van elke dag en de greep op het materiële. Soms missen we de kracht om ons er niet door te laten bepalen. Heer, ontferm U over ons. Koor V.: Dit plotse afscheid van (naam) is een oproep om te kiezen voor wat echt belangrijk is in dit leven. Dan komen we dichter bij wat God van ons verlangt. OPENINGSGEBED: V.:
Lieve mensen, ieder van ons heeft (naam) goed gekend
Ik zou u nu willen vragen even stil te worden in je hart en in gedachten met God te spreken over haar. Aan God de goede dingen over haar vertellen. Dit spreken met God, lieve mensen, is eigenlijk bidden. En al uw gebeden brengen we samen in dit gebed: Levende God, zo noemen wij jou in dit uur van de dood. Wij leggen de naam van (naam) in jouw handen neer. Met haar heb jij een kostbaar levensverhaal geschreven met letters van vreugde en zorg, van wel en wee. Voor ons kan dit uur niet het einde zijn van alles wat jij met haar in goedheid en in schoonheid tot stand hebt gebracht. Ontvang haar met open armen zodat dit leven tot voltooiing komt in de eindeloosheid van jouw tijd, in de oceaan van jouw liefde. Jij die de dagen schept en de eeuwen. Amen. Eerste lezing : tijd stilgelegd in jouw handen: Tijd stilgelegd in jouw handen (naam) Zo tegensprekelijk na alles wat jij met die tijd gedaan hebt. Waar je woonde heb je liefgehad, je leven gedeeld. Gedaan wat kon. Bron geworden. Jezelf uitgedeeld. Vermenigvuldigd. Voor geborgenheid gezorgd. Voor vriendschap en blijheid Met tederheid en aandacht aanwezig geweest Geluk gekoesterd. Losgelaten. Toegekeken. Weer bijeen gebracht. En nu … de adem van het leven aan het licht teruggegeven. Tijd stilgelegd in jouw handen die roerloos als een duif met dichtgestreken vleugels
zich naar een laatste groot bewegen hebben toegewend. Met nieuwe ogen kijken wij voortaan naar de hemel. Tussenzang: koor Evangelie. V.: Ook vandaag mogen we luisteren naar hoopvolle woorden uit de blijde boodschap van Jezus Christus opgetekend door Johannes en laten we uit eerbied voor Jezus’ woorden rechtstaan: Johannes 6: 1-14 Toen Jezus zijn ogen opsloeg en zag dat er een grote menigte naar Hem toekwam, vroeg Hij aan Filippus: Waar zullen we brood halen om al die mensen te laten eten ? Filippus antwoordde aan Jezus: “ Wil ieder ook maar een klein stukje krijgen, dan is er nog geen geld genoeg om er te kopen” Een van zijn leerlingen, Andreas, merkte op: “ Er is hier wel een jongen met vijf gerstebroden en twee vissen, maar wat betekent dat voor zo’n aantal?” Jezus zei echter: “ Laat de mensen gaan zitten.” Er was daar namelijk veel gras. Zij gingen dan zitten; het aantal bedroeg ongeveer vijfduizend. Toen nam Jezus de broden en na een dankgebed gesproken te hebben, liet Hij ze uitdelen onder de mensen die daar zaten, alsmede de vissen, zoveel men maar wilde. Toen ze genoeg hadden gegeten , zei Hij tot zijn leerlingen: “ Haal nu de overgebleven brokken op om niets verloren te laten gaan.” Zij haalden de brokken op en vulden van de vijf gerstebroden twaalf manden , welke door de mensen na het eten overgelaten waren. Homilie VOORBEDEN V: Een leven houdt plots op. De dood van (naam) is hard aangekomen. We begrijpen het niet en hebben verdriet. In deze moeilijke dagen bidden we om troost en steun. We mogen nu luisteren naar…..
L.: Voor (naam) die plots van ons is heengegaan: dat zij mag verder leven in dankbare herinneringen. De bewoners vertelden het zo: Zij was altijd schoon op zichzelf. Ze had een eigen plaats in de zetel waar ze zat te breien. Op tv hield ze van VTM Kazoom en het nieuws. Als we soep kookten, kon zij als de beste de ballekes rollen. Ze was altijd lief tegen iedereen. We bidden dat ze nu mag thuiskomen in de hemel. Laat ons bidden Koor …. L: Wij bidden dankbaar voor ieder lief woord en ieder teder gebaar vol eerbied dat uitgaat van allen die zorg dragen voor medemensen. Ook voor hen die zich als vrijwilliger inzetten. Dat alle zorgenden en verzorgenden de kracht blijven vinden om zorgzaam en teder met mensen om te gaan. Laat ons bidden… Koor… L.: Voor ons hier aanwezig, bewust hoe broos en breekbaar het leven is: dat wij zacht en teder met elkaar omgaan, dat wij ons verdriet kunnen delen. God, wees ons nabij met uw licht. Laat ons bidden. V: God geef ons de kracht om elkaar tot steun en sterkte te zijn. Blijf bij ons, nu wij houvast zoeken en laat ons niet alleen. Dat vragen wij U voor vandaag, morgen en alle dagen van ons leven. Amen OFFERGANG Offergang brengt ons in beweging om heel dicht bij (naam) te zijn ... Hoe onverwachts zij ook van ons is heengegaan, in een teken een lichte aanraking willen we zeggen: ga maar en voel je veilig, waar je ook mag vertoeven, je wordt opgevangen door de oneindige Liefde die we God mogen noemen Offergang is het beamen van onze hoop en verlangen naar een nieuw leven in eeuwigheid.
daarom wordt ons het kruis aangereikt waarop je, indien je wil, je hand mag leggen als teken van verbondenheid. De bewoners en begeleiders brengen roosjes naar voor… Roosjes die symboliseren wat je voor ons betekend hebt, hoe je in het leven stond. We zullen nog vaak aan je denken. (naam) bracht een deel van haar leven door in Brussel en Wallonië. Zij kon daarom ook Frans spreken en ze kende ook Franse chansons. We kozen daarom het lied 'L'important c'est la rose’ van Gilbert Becaud tijdens deze bloemenhulde en offergang MUZIEK: Gilbert Becaud : tijdens de offergang Onze Vader Jezus bad in verbondenheid tot zijn Vader, ook onze Vader . Ook (naam) bad met haar paternoster in de hand En ging graag naar Onze Lieve Vrouw in Scherpenheuvel . Laten wij nu ook in verbondenheid met Jezus het Onze Vader bidden en daarna tot Maria, zoals (naam), een weesgegroet bidden om bemoediging troost en sterkte Onze Vader …. Weesgegroet… V: Vredesgebed Toen Jezus aan zijn leerlingen verscheen, waren zijn eerste woorden: "Vrede!" en "Vrees niet!" Die vrede wenst hij ons ook vandaag toe. Vrede die moed geeft, die angst en vrees overwint. Vrede, die ons de kracht geeft om de toekomst tegemoet te gaan. Die vrede van de Heer moge altijd met ieder van jullie zijn. Laat ons die vrede ook aan elkaar met een handdruk doorgeven… Terwijl zingt ons koor…. AFSCHEIDSWOORD: door de begeleiding
(Naam), zachtjes ben je van ons heen gegaan. We hadden je heel graag nog een tijdje in ons midden gehad maar we zijn dankbaar voor al het mooie dat je ons allen gaf. Die zon in je ogen, die lach op je gezicht, die omhelzingen van dankbaarheid, je was een tevreden mens in al je eenvoud. Weet je hoeveel we van je hielden? -Je was altijd zo lief en attent. Was er iemand van de medebewoners verdrietig dan ging jij ze troosten, Je gaf ze een schouderklopje en zegde: ‘kom niet wenen Marieke’ Je was door iedereen graag gezien. -Je ging heel graag mee op uitstap. Je keek uit naar de gezellige bijeenkomsten van OKRA – Missie en ontwikkelingshulp en de brei namiddagen in de Lindegalm, ook daar was iedereen lief voor jouw. -van winkeltjes kijken hield je veel, je deed het graag op je tempo want je wilde veel dingen voelen en zien. Je had een eigen keuze en je was fier met je beslissing. Bij elk cadeautje dat je kreeg begonnen je oogjes te stralen en de juweeltjes waren jouw schatten. -Twee vriendinnen kwamen je regelmatig halen voor een uitstapje en een etentje. Wat keek je daar naar uit want je mocht zelf kiezen wat en waar je naar toe wilde. Je kwam altijd zo gelukkig terug. -(naam) we gaan je rustige lieve aanwezigheid missen in de leefgroep, we zullen je niet vergeten en de mooie momenten koesteren. (Naam) het ga je goed. LIED: Bart Herman : Bij het buitengaan
Dit lied werd gekozen door Willy
'k Laat mijn tranen gaan bij het buitengaan. 'k Kreeg een foto met daarop jouw gezicht. 'k Leg mijn hand zo koud op het bleke hout waarin jij nu zacht te slapen ligt. 'k Had je nog zoveel willen zeggen graag nog zoveel met jou gedaan Daarom valt het ook niet uit te leggen waarom jij zo plots weg moest gaan. 'k Laat mijn tranen gaan bij het buitengaan.
'k Kreeg een foto met daarop jouw gezicht. 'k Leg mijn hand zo koud op het bleke hout waaronder jij nu zacht te slapen ligt. Heb je 't koud of kan je je verwarmen is er licht - daar waarheen je gaat? 'k Wil je graag daar ooit weer omarmen als er zoiets als een overkant bestaat. 'k Zal wellicht een liedje voor je zingen later - als ik thuiskom deze nacht over jou en mijn herinneringen Ik neem nu afscheid - vaarwel slaap nu zacht Ik neem nu afscheid – vaarwel slaap zacht V: Slotgebed God, Gij Levende, hoe mooier en rijker de herinneringen, des te moeilijker valt het scheiden. Laten wij, doorheen elk gemis, dankbaarheid bewaren om (naam) Help ons de mooie dingen van weleer mee te dragen als een kostbaar geschenk, als een verborgen schat, een onafneembaar bezit. Dan zal het verleden in ons levensmoed en vreugde wekken, vandaag en alle dagen van ons leven. Amen. ABSOUTEN: In de kerk hebben wij eeuwenoude tekens om afscheid te nemen. Getooid met licht ,bloemen en symbolen staat de urne van (naam) hier dicht bij ons. Licht van hoop, bloemen van dankbaarheid. Symbolen van gedeeld leven . Wij bidden, (naam), dat jouw gesloten ogen helder licht mogen zien. Dat alles wat je met liefde deed, je mag tekenen met eeuwigheid. Jij was een mens om van te houden. Die gedachte, dat gevoel, willen we vasthouden. We eren en zegenen je met helend water en laten wierook opstijgen naar de hemel Samen met alle goeds, alle schoons van jouw leven hier met ons.
om alles wat heilig was voor jou, om het onuitwisbare van jouw liefde. (Naam), wij zullen je missen maar tegelijkertijd spreken wij in geloof uit dat je bent thuisgekomen in het licht en de vrede van God.
Goede mensen, Mag ik u vragen om bij deze veel zeggende tekenen met eerbied recht te staan. Koor : Lied V: ZENDING God, de levende heeft (naam) opgenomen want haar naam stond reeds lang gegrift in de palm van Zijn hand. En moge onze God ook bij ons blijven met zijn liefde, zijn kracht en zijn zegen: de Vader, de Zoon en de heilige Geest. Amen. Koor: Ten Paradijse…
Wij danken u allen voor uw aanwezigheid.
Homilie Laat het leven schoon zijn als zonnebloemen en de dood als najaarsbloemen Met deze woorden hebben jullie het heengaan van (naam) aangekondigd, het zijn mooie woorden voor (naam), die van bloemen hield. Bloemen zeggen iets over haar aandacht ,haar optimisme, en eenvoudig genieten en dat kon zij als de beste In het evangelie hoorden we het verhaal van het broodwonder. Er komt een massa mensen naar Jezus toe Jezus ziet dat deze mensen honger hebben, deze honger staat voor ieder van ons als symbool voor de diepste levenshonger, . En dat is het verlangen naar geluk, naar warmte, naar verbondenheid. Jezus speelt de bal naar zijn leerlingen: “Waar kunnen we brood kopen?”, maar zij zien dat niet zitten. “Dat is hopeloos!” klinkt hun antwoord. “Hoe kunnen wij gewone mensen, iets doen aan die levenshonger van zo velen. Dat gaat onze kracht te boven”…
Waar de apostelen het niet zien zitten, is er een kleine jongen die wél iets doet. Hij heeft och arme vijf broodjes en twee vissen. Zonder veel nadenken geeft hij dit aan Jezus: “Alstublieft, Jezus, dat is wat ik heb. Gij kunt er wel iets mee doen…” Deze jongen in het evangelieverhaal doet me denken aan (naam). Zoals ik haar kende deed (naam) zonder veel nadenken gewoon wat zij kon om met zachtheid en liefde alle mensen die zij ontmoette gelukkig te maken. (naam) gaf gewoon wat zij in zich had, haar vijf broden en zijn twee vissen. Wanneer er dan in het evangelieverhaal de broden worden uitgedeeld, is er blijkbaar genoeg voor iedereen. Zo heeft ook (naam) met al haar goede gaven en tevredenheid bij jullie aanwezig geweest (naam) kon luisteren ,kon bemoedigen; kon troosten niet alleen in haar woning in de Kloosterstaat maar ook voor vele sociale verenigingen haar inzet kende geen grenzen Nu is (naam) zachtjes in de levende overgegaan. Dit afscheid doet ons pijn, we hadden (naam) graag nog veel langer in ons midden gehad. Maar we hebben ook alle reden om dankbaar te zijn voor dit leven. Het evangelieverhaal eindigt met te vertellen dat er nog twaalf korven met overschot worden opgehaald. Het verhaal van het leven van (naam) is hier niet gedaan: Er zijn nog vele korven met wat (naam) in zich had over! Een korf voor alle bewoners , een korf voor alle zorgdragenden in jullie groep , een korf voor de vele vrienden in het zwartgoor, een korf voor Okra , een korf voor ziekenzorg, een korf voor Missie en ontwikkelingshulp en zelfs dan blijft er nog een korf over. Lieve mensen , neem daaruit wat je zo bewonderde aan (naam) en neem dat mee naar huis! Zo draag je (naam) mee in uw hart. Hou voor ogen hoe zij het beste wilde voor iedereen, hoe zij deelde en zichzelf gaf zonder te berekenen. En put daaruit kracht om zelf altijd opnieuw te kiezen voor de liefde en het leven.
