GASTBLOG ED: Keniareis Geplaatst op 24 november 2012 Laatste update 04 december, 18:17
Een welkomstcomité wachtte op de Kenia-kanjers op de luchthaven Zes vmbo-leerlingen van het Stedelijk College Eindhoven gaan voor hun maatschappelijke stage naar Kenia. Van 25 november tot en met 3 december werken ze aan een school voor kinderen in Mombassa. In dit blog houden ze ons op de hoogte van hun ervaringen.
Maandag 3 december: Kanjers terug uit Kenia We vertrokken zondag 2 december om 18.00 uur vanuit het hotel. Het was toen nog 30 graden. Dat is wat anders dan -2 graden en sneeuw........ Het vliegtuig uit Kenia landde deze ochtend om 8.00 uur op Schiphol waar ouders, oma's en opa's, zusjes en broers met spandoeken de kanjers onthaalden. Terecht want wat zijn we tevreden over deze reis. Nog 3 daken te gaan en wat deuren en ramen en dan is de ruwbouw van 7 lokalen en twee toiletruimtes van Mackline Juniorschool in Mombasa gereed. Dat hopen we volgend jaar af te maken. Met dank aan iedereen die deze reis tot een succes heeft gemaakt. Wellicht tot volgend jaar. Namens, Koen van den Brink, Koen van de Laar, Esmee van Ostade, Anne Zwepink, Rick Renders, Niels de Kinderen en Paula Toonen
Zaterdag 1 december: Kinderen blij, wij blij We zijn vandaag begonnen met stenen sjouwen en metselen. Het was erg warm weer, maar daar moet je niet aan denken en gewoon door werken. We hebben van meneer Verschure uitleg gekregen over kozijnen meten en toen hebben we zelf de kozijnen opgemeten van de leslokalen. We hebben de maten op moeten geven in millimeters, eerst de breedte en toen de hoogte. We zijn deze stageweek ook aan het rekenen, met heel veel techniek bezig (bouwen), zorg en welzijn (behulpzaamheid) en economie (heel veel onderhandelen als je wat wilt kopen). Vandaag waren 16 mannen op het dak aan het werk. Als dat dak in het midden dicht is kunnen er alweer 2 leslokalen meer gebruikt worden. We hebben ook met alle leerlingen op het dak gestaan en dat geeft een blij gevoel als je bovenop een school staat, terwijl je die zelf aan het bouwen bent. Vandaag reden er auto’s rond die informatie vertelden aan de bevolking. Het is vandaag nationale Aids dag. De ziekenhuizen gaan voortaan gratis testen op Aids. Ik wilde heel graag op stage in Kenia om kinderen te helpen. Het is gelukt om een extra lokaal en toiletruimte bouwen. Doel bereikt!!! Een aantal kinderen uit de wijk hebben vandaag nieuwe schoenen gekregen, gesponsord door Omoda. Het is goed dat we schoenen naar Kenia brengen, zodat ze niet meer op hun blote voeten over de zandweg hoeven te lopen. De kinderen waren heel Fahara (blij). Ze hielden niet op met lachen. Ook hebben de kinderen voor het eerst meegebrachte stroopwafels gekregen, hmmmm. Anne en ik waren kamergenootjes van mevr. Toonen (opleidingsdirecteur) en mevr. Van Roekel (docent duale leerweg). Dat was gewoon gezellig. Ik vind het heel goed dat mevr. Toonen deze stage met ons doet om kinderen te helpen. Deze dag zou ik met de volgende drie woorden willen beschrijven: behulpzaamheid, leuk (goed gevoel), doorzetten. Kenia reporter: Esmee van Ostade
Vrijdag 30 november: De eerste stenen Vandaag konden we bij de school beginnen met metselen. Iedere leerling mocht een steen leggen op een hoek van de te metselen muren. We hebben uitleg gekregen hoe we moesten werken. In Kenia gaat het bouwen heel anders: veel grotere stenen gemaakt van koraal, specie wordt gemaakt op de grond, ze beginnen met een steen te leggen op de hoeken, er zijn brede voegen die met specie worden dicht gegooid, grote raamopeningen zonder kozijnen. Het werken in de zon was vandaag al minder vermoeiend, het went. Als je dan ziet wat je hebt gebouwd, dan ben je blij met wat je hebt gemaakt. Ook nu hielpen de kinderen weer mee met sjouwen van zand. Ze doen dit werk gewoon in hun schooluniform. Het maakt niet uit of je vies wordt, je doet dit gewoon in Kenia. Meneer van Ekkendonk had geld meegekregen van een leerling uit Nederland om speelgoed van te kopen of iets goeds te doen. Vandaag kwam er iemand bij school met een heel ziek kindje. Om het kindje te helpen was er geld nodig. Het gekregen geld is hieraan besteed. Aan het einde van iedere werkdag hebben we met zijn allen een dag bespreking. We spreken dan door hoe het die dag ging. Deze keer vroeg de gespreksleider “wat ga ik als eerste maandag vertellen aan mijn ouders”. Ik ga vertellen over de kinderen hoe ze dansen en zingen en meehelpen.
Als ik terug denk aan deze week in Kenia, dan denk ik terug aan Hakuna Matata en dat ik veel heb geleerd over mezelf en het land Kenia. Kenia reporter Koen van den Brink
Donderdag 29 november: Work hard, play hard Zoals iedere ochtend zijn we al vroeg naar de Mackline Junior school gegaan om verder te bouwen aan de fundering. Het was erg fijn om te zien dat er zand gebracht was om beton te kunnen gaan maken. Het is namelijk heel moeilijk om aan zand te komen in Kenia. Veel grote vrachtwagens worden aan de kant gezet, omdat ze de zandwegen stuk rijden. We hebben met zijn allen heel hard gewerkt. Zo hard, dat we in de loop van de ochtend water en werkhandschoenen bij hebben moeten halen. De meisjes hebben toen een les gegeven aan de kinderen. De kinderen hebben de woorden die op de muur in het klas lokaal stonden in het Nederlands geleerd. In de loop van de ochtend hadden we een bespreking met de ouders van de leerlingen om uit te leggen wat we doen met dit project. Het zou fijn zijn als ouders hun kinderen naar school blijven sturen, omdat ze dan een mooiere toekomst krijgen. Toen we in de middag terug kwamen stond de betonmolen stil en dachten we dat de fundering van de twee nieuwe lokalen al helemaal gestort was. Wat bleek, de betonmolen deed het niet meer. Na wat reparatie was de betonmolen gemaakt en konden we de handen uit de mouwen steken. In twee teams werd er snel zand en grind aangevoerd voor de betonmolen. Ondanks de hitte hebben we samen hard gewerkt (work hard), maar met veel plezier (play hard) gewerkt. Toen de fundering gestort was hebben we allemaal onze naam erin geschreven. Het valt me op dat ze op technisch gebied een zwaar leven hebben, veel wordt met de hand gemaakt. De school waar we aan werken is groter dan ik had gedacht. Het zware werk is me heel erg mee gevallen. Ik heb heel veel respect voor de mensen die hier wonen, omdat ze in mijn ogen een heel zwaar leven hebben. Ondanks alles zijn ze altijd heel blij. Kenia reporter: Niels der Kinderen
Woensdag 28 november: 50 Kgs (Kilogrammes) voor de toekomst Wat staat ons vandaag te wachten op school. Kunnen we verder bouwen aan de toekomst of niet? Bij aankomst op de Mackline junior school staat de vrachtwagen met de zakken cement op het schoolterrein klaar. Samen met leraar Frank 100 zakken cement gedragen, wel 50 kilo per stuk. Na het cement sjouwen ben ik ijzer gaan binden voor de ringbakbekisting, waarbij ik in mijn vinger heb gesneden. Het was maar een klein wondje en ik kon doorgaan met mijn werk. Het volgende wat ik kon doen was ijzer zagen voor de bekisting samen met Esmee. Zelfs meisjes zijn goed in zagen.
Samen met Cees, docent techniek breed, heb ik ijzer gebogen. Gewoon met een stuk hout en spijkers erop en een holle stalen buis, kun je ijzer buigen. Overal is een oplossing voor. De schoolbanken worden werkbanken. Vandaag hebben we ook gewinkeld in Mombasa. De winkels zijn niet groot en de mensen komen je op straat halen om hun spullen te laten zien. Je moet zelf nadenken over hoeveel je biedt. Na een uurtje winkelen zijn we weer naar het hotel gegaan. Ook al moesten we hard werken, is het gezellig en leuk, omdat je mensen kan helpen aan een toekomst. Games mis ik niet in Kenia, omdat ik iets goed doe. Niet alleen voor de kinderen, maar ook voor de docenten die meer plezier hebben in hun nieuwe school. Kenia reporter: Rick Renders
Dinsdag 27 november: Samen zijn we sterk Gelukkig zitten we niet meer zonder stroom en kan Anne haar verhaal doen: We zijn vroeg vertrokken naar de Macklin Junior school. Bij aankomst zijn de leerlingen meteen begonnen met het sjouwen van stenen, waar ikzelf niet bij was omdat ik met mevr. Toonen naar de winkel ging om bouwspullen te kopen voor de fundering. De spullen hebben we handig kunnen gebruiken om verder te bouwen. Ik ben erg tevreden over de samenwerking tussen het kanjerteam van het Stedelijk College en de Keniaanse kinderen. We hebben een vergadering gehad met de docenten van de Macklin Junior school om uit te leggen hoe we dit project hebben gestart en hoe we het opgehaalde sponsorgeld gaan gebruiken. Daarna weer aan de slag met de fundering. Toen de school uit ging renden alle kinderen naar de stenen om samen met ons mee te helpen in plaats van naar hun huisje te gaan. Dat noem ik nou samenwerking. Rolex heeft ons rondgeleid door de straatjes met hutjes. Ik vind het bijzonder om te zien dat mensen in zulke omstandigheden samen sterk kunnen zijn. Ik wist niet dat Keniaanse mensen zo behulpzaam zijn. Het zijn geweldige mensen. Aan het einde van de dag was het grote waterprobleem opgelost. Eindelijk water voor de kinderen, docenten en om de bouw af te gaan maken. Kenia reporter Anne Zwepink
Maandag 26 november: Zonder water We zijn de dag gestart met het kopen van 10 flessen water. Maar voordat we die konden kopen werden we bij de ingang van het winkelcentrum met een metaal detector gescand. Misschien heeft dat iets te maken met de verkiezingen in maart? Toen we naar het schooltje reden zag je duidelijk het verschil tussen arm en rijk. Na de rijke en luxe huizen kwamen we in het arme gebied waar de mensen hun huisjes maken van golfplaten. We zagen vrouwen met manden op hun hoofd maar eigenlijk vind ik dat wel gewoon hier. Misschien komt dat door de kroepoek reclame en zo, dat je dat beeld zo gewoon
vindt. Toen we bijna bij het schooltje waren was het een hobbelige zandweg en daardoor konden we niet helemaal met het busje naar de Mackline Junior school rijden. Toen de kinderen het busje aan zagen rijden begonnen ze op straat te zingen en te dansen. Dit was het liedje dat ze twee jaar geleden al geleerd hebben van meneer Verschure. Meneer Verschure stelde zich op school voor als KIES (Cees). Wij hebben ons ook voorgesteld nadat elke klas een eigen optreden had gedaan voor ons. Toen kregen we een korte rondleiding door de school en hebben we een bouwbespreking gehad. Aanleiding: GEEN WATER! De waterpomp was kapot en kon niet meer gemaakt worden. Ook hebben we gekeken wat we de komende week moeten doen en is onderhandeld over de salarissen die we geven aan de ingehuurde locals. De waterpomp hebben we gekocht en deze wordt (gelukkig) gesponserd door mijn eigen oude basisschool de Klapwiek. Daarna hebben we geteld hoeveel stenen we moeten bestellen voor morgen . Dat zijn er 700. Aan het eind van de dag zijn we gestart met de fundering voor het nieuwe lokaal. De schoolkinderen hebben samen met ons meegeholpen stenen te sjouwen. Wat ik nooit zal vergeten van vandaag is het verschil dat ik zag tussen arme en rijke mensen. Kenia reporter: Koen van de Laar
Zondag 25 november: Kanjers voor Kenia in snikheet Mombassa gearriveerd Midden in de nacht op school... Dat gebeurde vannacht op het Stedelijk College Eindhoven. Om drie uur 's nachts vertrokken de 6 kanjers naar Schiphol. Na een voorspoedige reis van 11 uur vliegen zijn we in Kenia gearriveerd. De leerlingen werden meteen kanjers in het invullen van vele formulieren om de grens te mogen passeren. Gelukkig stond Rolex, onze contactpersoon en oprichtster van deMackline Junior School met open armen op ons te wachten. Hakuna Matata , jambo en polle polle..... morgen gaan we bouwen!
Begeleiders van het Keniateam SCE, Anja van Roekel, Frank van Ekkendonk, Cees Verschure en Paula Toonen. Deelnemende leerlingen: Rick Renders, Niels der Kinderen, Koen van den Brink, Koen van de Laar, Esmee van Ostade en Anne Zwepink Het SCE heeft al eerder gebouwd aan de school, de MackLine Junior School. De laatste lokalen gaan nu gebouwd worden. Geld voor materiaal hebben leerlingen van het SCE bij elkaar gesprokkeld door middel van allerlei acties. Lees hier meer over de Kenia-actie. Foto's
