Fundament Nieuws voor en van alumni van de Hoge Hotelschool Maastricht | nummer 20 | april 2007
In dit nummer Leuke Bijbanen | Bas Hoogland Hotello of the Year 2007 | Rookvrije Horeca? | Fundalisten | Werken als adviseur | Foto's van toen
3
5
Leuke bijbanen Het gezegde ‘jong geleerd, oud gedaan’ is op de studenten van de HHM zeer van toepassing. Werk in de horeca is voor velen een inspiratiebron om voor de HHM te kiezen. Een namenrondje in een willekeurige klas levert een waaier aan bijbanen op. Bij grote evenementen als de TEFAF (European Fine Art Fair) zijn de klassen soms half leeg. Tot leedwezen van docenten. Een groep studenten vliegt de hele wereld over om te cateren bij de Formule 1 wedstrijden. En een aantal studenten waagt tijdens de studie zelfs al de eerste schreden naar het ondernemerschap. In deze Fundament een profiel van twee ondernemende hotello’s. En vijf tips-voor-starters van de ‘Godfather van de bijbaan’: Mise-en Place directeur Charles van Goch [F 1994]. Naam: Jimé Hoen, vierdejaars student HHM Bachelor Naam bedrijf en locatie: Klooster Events, Schinveld Website: www.kloosterevents.nl Hoe lang bestaat het bedrijf: 3 jaar Typering bedrijf: Evenementen in de breedste zin des woords. Activiteiten: Van verenigingsactiviteiten, dance- en sportevenementen tot bruiloften. De verenigingsactiviteiten bieden de nodige vastigheid. Maar
6
door Ankie Hoefnagels
aangezien de marges daar nogal laag zijn, doen we er flink wat events bij. We doen alles in eigen beheer. Ik werk met 25 oproepkrachten, die ik zelf heb getraind. Mensen vanaf 16 jaar op wie ik blindelings kan vertrouwen. Aantal uren per week: zo’n 30 uur per week Hoe ben je erbij gekomen om een bedrijf te beginnen? Mijn ouders zijn ondernemer. Ze hebben een sport-en wellnessbedrijf. Het ondernemen is me met de paplepel ingegoten. Op mijn achtste stond ik al glazen te wassen en mijn eerste bijbaantje was het poetsen van de sporttoestellen. Al vanaf mijn zestiende organiseer ik dance events op locaties als Kasteel Hoensbroek. Toen mijn ouders gingen uitbreiden, vonden we een pand dat dermate groot was dat ik een deel kon gebruiken voor mijn eigen evenementenbureau. Vanaf nu kon ik alles in eigen beheer doen. Ik heb veel aan mijn ouders te danken, maar kan inmiddels ook iets voor ze terug doen. Ik heb aan hun bedrijf een waardevolle dimensie toegevoegd. Hoe combineer je studeren en ondernemen? Ik ben er 70 à 80 uur per week mee kwijt. Dat gaat me prima af, al heb ik wel mijn stagekeuze moeten aanpassen. Ook het afstuderen was intensief. Het was wel heel leuk om een collega-ondernemer te adviseren en een kijkje in zijn keuken te nemen. Voor deze combinatie is overigens niet iedereen geschikt. Mijn
★ | Fundament pagina 1
★ | In en om de HHM www.hotelschoolmaastricht.nl
Leuke bijbanen levensstijl is totaal anders dan die van mijn mede-studenten. Ik ga minder uit, ben geen lid van een vereniging. En ik woon ook al samen. Wat niet wil zeggen dat ik een buitenbeentje ben. Ik heb het altijd erg naar mijn zin gehad op de Hotelschool. Hoe zie je de toekomst van je bedrijf? Ik sta nu op een kruispunt. Ik heb zin in een nieuw bedrijf en schrijf al aan een businessplan. Wat dat is zeg ik nog niet: de concurrentie leest mee! Dat betekent dat ik de keuze heb om een vervanger te zoeken voor Klooster Events of het concept dusdanig aan te passen dat het minder arbeidsintensief wordt. Waar wil je over tien jaar staan? Ik heb het gevoel een niche in de markt gevonden te hebben. Over tien jaar heb ik een keten! Wat is je mission statement? Geld verdienen is niet alles. Doe de dingen die je leuk vindt met overgave, dan komt het geld vanzelf wel. Naam: Rob Bergmans, student Master of Innovative Hospitality Management Naam activiteit en locatie: Louis de la Marquis Producties Website: www.lakei.net Hoe lang doe je dit werk? Anderhalf jaar Typering bedrijf: Entertainment met allure Activiteiten: Ik heb een typetje; Louis de la Marquis. Louis wordt meestal alleen uitgenodigd. Maar soms komen er ook herauten mee, of een barones. In mijn standaarduitrusting zit ook een rode loper. Verder heb ik fakkels, vuurkorven en Barokmuziek in het pakket. Ik kan eigenlijk alles regelen, zelfs kostuums voor alle gasten, mits het budget het toelaat. Aantal uren per week: Nooit meer dan drie dagdelen per week. Hoe ben je erbij gekomen om met Louis te beginnen? Vanaf mijn zestiende doe ik al entertainment. Mijn eerste act was een clown. In het begin ging het nog wel eens mis. Moest ik een gast van me afslaan. Maar gaandeweg heb ik de groepsdynamiek onder de knie gekregen. Ik kruip helemaal in de huid van Louis. Sommige mensen vinden mijn act leuk, andere niet. Dan is zo’n groepje onwillig om met mij te interacteren. Maar onderling gebeurt er dan toch wel wat. Wordt het ijs gebroken en gaan ze met elkaar praten. Dan ben ik ook tevreden. Het is enorm leerzaam. Louis heeft lef, maar moet ook zijn grenzen kennen. Gekste ervaring? Oef, dat is moeilijk kiezen. Ik heb wel eens als clown verkleed zonder benzine langs de A2 gestaan. Je kunt je wel voorstellen wat mensen dan van je denken! Hoe combineer je studeren en ondernemen? Ik heb mijn act bij D-events
ondergebracht. Zij doen de papierwinkel, ik beheer mijn act. Zaken zoals de website, de promotie en acquisitie doe ik zelf. Ik ben dus eigen baas, maar zonder de risico’s. En dat is voorlopig wel zo rustig. Ik ga op stage naar Azië en kan Louis met een gerust hart tijdelijk opbergen. Hoe zie je de toekomst van je onderneming? Nu staat school nog voorop. Maar ik heb wel een aantal ideeën. Ik heb een visie op entertainment waarmee ik op termijn een bedrijf zou kunnen starten. Wie weet heb ik over tien jaar een goedlopend bedrijf met evenementen en horeca. Wat is je mission statement? Mensen gelukkig maken en toegevoegde waarde bieden met mijn aanwezigheid. Maar dan wel met allure!
Vijf tips voor ondernemende starters van Charles van Goch [F 1994]
TIP 1: Hoe sterker de storm, hoe harder de weerstand! Je wilt, zeker als
student, niet weten hoeveel goed en minder goed bedoelde reacties er op je af komen. Onzinnige, afgunstige, negatieve en doemdenkerige adviezen waar je maar op een manier op moet reageren. Namelijk NIET.
TIP 2: Succes is altijd een kind van DURF. Vertel alle mensen om je heen waar je mee zit, van medestudenten tot docenten. Of vraag waar ze je mee zouden kunnen helpen. Ze zouden wel eens JA kunnen zeggen!
TIP 3: Het gaat er niet om wat je overkomt, maar wat je ermee doet! Kies dus altijd de moeilijkste weg. Doe wat je belooft en beloof iets te doen. Geef iedereen om je heen aandacht en tijd en vraag NIETS terug. Reciprociteit groeit als je het deelt!
TIP 4: Benut je intuïtie! Dat is de meest genoemde eigenschap van topondernemers. Intuïtie = kennis zonder logisch nadenken.
TIP 5: Jouw eerste 10 klanten worden nooit grote klanten door onderhandelen, maar door wat ze in je zien! Laat dat dan ook zien! Wees opgewekt en enthousiast over je product. Dan wordt het de VENT in plaats van de TENT. ★
★ | Fundament pagina 2
★ | In en om de Hotelschool www.hotelschoolmaastricht.nl
Bas Hoogland uitgeroepen tot Hotello of the Year Op 24 januari 2007 nam Bas Hoogland [F 1983], commercieel directeur bij Landal GreenParks, tijdens de HotelloTOP in het Mecc de Hotello of the Year Award 2007 in ontvangst. Bas ontving de prijs voor de uiterst succesvolle wijze waarop hij het merk Landal in de markt zet. In tien jaar tijd is de naamsbekendheid van 0% naar 93% gegroeid. Bas is de stuwende kracht achter elke campagne, foto-shoot, mailing, brochure en internetontwikkelingen, kortom de branding van het merk. Hoe het is om te worden uitgeroepen tot Hotello of the Year? ‘Leuk! Wie vindt het nou niet leuk om een prijs te krijgen, zeker als dit verbonden is met een persoonlijke prestatie die klaarblijkelijk gewaardeerd en gesignaleerd wordt. Natuurlijk is dat een stukje persoonlijke erkenning. Helemaal als je je realiseert dat de twee overige genomineerde hotellos (Hans Kennedie van Golden Tulip en Paul Bringmann van la Place, red.) mijns inziens zwaargewichten zijn. Maar ik zie de award vooral als een prijs voor ons team en de Landal organisatie in het algemeen.
Zonder hen zou ik niet in staat zijn geweest om mijn ideeën uit te voeren. Daarnaast is de award een mooi stuk PR voor de bungalowbranche. Ik durf te stellen dat branding, trouwens marketing in het algemeen, hier veel verder en professioneler is dan in de hotelbranche.’ Wat heb je gedaan om de prijs te verdienen? ‘Hard werken, lacht Bas. Zonder gekheid, het heeft volgens mij te maken met passie en focus. Als je een duidelijk beeld hebt van wat je wilt, er zelf in gelooft, dit weet over te brengen en voet bij stuk durft te houden, dan lukt iets wel. Daarnaast bepalen de mensen om je heen een groot deel van je succes, de kans dat een idee slaagt. Het is dus belangrijk om goede, sterke mensen om je heen verzamelen. Resultaten boek je niet alleen, maar je bent wel leidend in wat je wil uitstralen. Ik ben gezegend met een creatieve geest en een nodige dosis enthousiasme. Daarnaast ben ik een echte ram, die willen snel door en gaan er helemaal voor. Soms lastig voor anderen. Maar ja, grijze muizen genoeg, niet waar?’
Wat zijn je grootste uitdagingen en plannen in de toekomst? ‘Sinds het pensioen van voormalig algemeen directeur Leo van der Meer vorig jaar januari, voer ik samen met Thomas Heerkens de directie van Landal GreenParks holding. Van drie naar twee dus. Naast commercie en een stuk operationele verantwoording voor de eigen Nederlandse parken, vallen Food & Beverage en Retail onder mijn verantwoordelijkheid. Een leuke combinatie. Op die manier ben je echt met het product bezig, zoals waar investeren we in én hoe vermarkt je dat? Productverbeteringen en het doorvoeren van innovaties spreken mij nog steeds aan. Zo zijn wij momenteel intensief bezig met zorg, breiden we de parken uit en verfijnen we continue onze marketingactiviteiten. En als slagroom op de taart gaat dit gepaard met uitstekende resultaten. Onze eigenaar ‘Wyndham Worldwide’ is super content en belangrijker, ook de gasten zijn tevreden. Ik ga elke dag met plezier naar mijn werk. Maar wat de toekomst brengt? Je weet het nooit in dit vak, je bent zo goed als je laatste boekingsweek…!’ ★
★ | Fundament pagina 3
★ |De wending www.hotelschoolmaastricht.nl
Werken als adviseur
door Ankie Hoefnagels
Na de Hotelschool is niets vreemd meer! Het is tien uur op een druilerige maandagochtend. Locatie is het sfeervolle kantoor van Caroline Dusschooten- de Maat [F 1991] in hartje Den Bosch. Doorgaans vinden hier coachingsgesprekken met topmanagers plaats. Vandaag druppelt een gezelschap oud-studenten en één oud-docent binnen. Pim Pelser [F 2005] uit Wageningen, Michel Cobben (oud-docent) uit Maastricht, Jeroen Douwes [F 1996] uit Amsterdam en Caroline vanuit haar huis in Tilburg. Allen zijn adviseur. De branches waar ze in werken lopen weliswaar uiteen van foodservice, financiële dienstverlening tot organisatieadvies, maar ze weten elkaar te vinden in hun passie voor het adviesvak. De interviewster heeft uit voorzorg een aantal stellingen bedacht om de discussie op gang te krijgen. Maar dit gezelschap blijkt weinig aanmoediging nodig te hebben. Een adviseur = 20% inhoud en 80% vaardigheden Caroline opent met een wedervraag. ‘Wat is inhoud? Is het expertise of ervaring? Als ik als procesbegeleider word gevraagd, dan zijn vaardigheden belangrijk, maar op andere momenten wordt weer een appèl gedaan op mijn kennis en ervaring als psycholoog.’ Ook Michel ziet niets in deze verdeling: ‘Je moet toegevoegde waarde op beide terreinen hebben. Al wordt er wel overdreven veel belang aan vaardigheden gehecht. Minder vaardigheden kun je met inhoud compenseren; andersom is absoluut niet het geval. Op inhoud kun je niet afdingen. Je moet echt boven de stof staan.’ Bij de bureau’s van Jeroen en Pim zijn de rollen zodanig verdeeld dat sommigen vooral intern aan onderzoeken werken en anderen wat meer ‘de boer op gaan’. Deloitte heeft afdelingen met specialisten die alleen maar modellen bouwen en nauwelijks met de klant bezig zijn. Allen zijn het er wel over eens dat adviseurs zich steeds meer als specialisten moeten opstellen. Caroline wordt vaak gevraagd als specialist in bedrijfsculturen, omdat ze op dit onderwerp is gepromoveerd. Jeroen vindt specialiseren maar benauwend: ‘Wij hebben een partnerstructuur, een piramideorganisatie. Als je doorgroeit, doe je dat met je eigen unieke dienst waarmee je intern niet concurreert met anderen. Ik vind het juist leuk om verschillende dingen te doen.’ Zijn hotello’s goede adviseurs? Al gauw komt het gesprek op de vraag wat hotello’s geschikt maakt als adviseur. Bij Pim ligt de studie nog vers in het geheugen. Hij roemt de persoonlijke ontwikkeling die hij op de HHM heeft doormaakt. Maar ziet ook lacunes: ‘In de opleiding is er sprake van een scheiding tussen het aanleren van modellen en het toepassen ervan. Neem bijvoorbeeld het I.N.K. model: pas in de afstudeerfase heb ik die koppeling gerealiseerd. Dan mag je alle modellen toepassen die je ooit geleerd hebt, maar dan is menig student ze weer vergeten.’ Tot hilariteit van de anderen roept Caroline: ‘Voor ons is vooral niets vreemd meer na de Hotelschool!’ Waarna ze uitlegt dat de dynamiek, het samenwerken met uiteenlopende persoonlijkheden en de korte lijnen naar docenten een prima voorbereiding zijn voor een loopbaan als adviseur. Ook Jeroen herkent dat. Hij zit vaak aan tafel met partners als advocaten, milieu-adviesbureaus of techneuten en heeft daarbij veel aan de op de HHM opgedane sociale flexibiliteit. Michel bewaart goede herinneringen aan de assertieve studenten van de HHM: ‘Een adviseur moet op management –niveau kunnen meedenken. Hotello’s zijn goed in de breedte. Tegelijkertijd zouden ze zich ook verder moeten specialiseren. De opleiding zou, in plaats van een specialisatie per branche, een specialisatie op basis van gedrag, organisatie-inrichting of strategie kunnen bieden. Dat zou de studenten een focus bieden in hun ontwikkeling.
Caroline en Jeroen hebben allebei doorgestudeerd na de Hotelschool. Wat adviseren ze Pim? Caroline stelt: ‘Leren kan door formele scholing of ervaringsleren. Maar blijven leren is een absolute noodzaak.’ Pim heeft zijn keuze al gemaakt: ‘Ik kijk naar mijn ervaren collega’s. Ga met ze mee. Luisteren en observeren. Dat is ook een heel rijke manier van leren.’ De meest adviseurs zijn slappe ruggengraatloze ja-knikkers en meelopers Ik zie te veel adviseurs die nauwelijks weten waarover ze het hebben. Ze komen met op het oog klinkende adviezen, maar als je doorvraagt weten ze het niet meer.’ (topadviseur Hans Strikwerda in Management Team) Michel roept meteen: ‘Eens!’. Luid gelach. ‘Een adviseur moet durven tegenspreken. Dat is juist zijn toegevoegde waarde. Dat heeft met moed en stevigheid te maken. Niet met keurig ingevulde modelletjes’, vindt Michel. Jeroen is het niet helemaal met hem eens: ‘Het ligt aan het soort vraag. Ben je bedrijvendokter? Of moet je iets implementeren? Daarom moet je naar de definitie van consultant kijken. Ik ben wat pragmatischer. Soms moet je gewoon iets uitvoeren.Wij moeten bijvoorbeeld nu nieuwe accountancy-regels invoeren. Daar heeft de klant niets te willen!’ Caroline geeft toe soms te worstelen met haar onafhankelijkheid. Want wanneer is de klant geholpen? Kun je je eigen visie op de klant loslaten? Of moet je kijken ‘wanneer is deze persoon nu geholpen’. Ze geeft als voorbeeld een klant die met een vraag komt, maar zelf het probleem blijkt te zijn. Wat doe je dan? Michel weet het wel: ‘Ik confronteer hem daar absoluut mee. En vaak vinden klanten dat nog prettig ook. Het is net als bij een huwelijk. Het moet soms even goed ‘vlammen’. Dat doet de relatie alleen maar goed.’ ‘Maar je kunt ook scherp en alert zijn zonder te confronteren’, vindt Caroline. Jeroen valt haar bij: ‘Je moet het lef hebben om te confronteren. Maar je kunt je ook bewust zijn van het probleem en op zoek gaan naar een ideale oplossing die wel de relatie met de klant in stand houdt.’ Een adviseur moet van meet af aan drie rollen combineren, die van vakexpert, adviseur en acquisiteur (Frank Kwakman in ‘Acquireren is niets voor mij’) Jeroen trekt een vies gezicht: ‘Ik denk meteen aan een stofzuigerverkoper, zo’n aalglad type’. Pim: ‘Die reclame ‘Wat hebt u leuke kinderen!’’. Een lichte allergie jegens aquireren blijken allen te delen. Ze spreken liever over netwerken. ‘En dan moet het er niet te dik bovenop liggen’, vindt Pim. Caroline beziet het van de zonnige zijde: ‘Bij GITP (haar vorige werkgever, red.) ging het zo makkelijk dat we ons helemaal niet hoefden te positioneren. Daar word je lui van. Nu moet ik veel meer netwerken. En ook al hou ik er niet echt van, het houdt me lekker scherp. Wie ben ik? Wat kan ik eigenlijk?’ Jeroen en Michel vinden de prettigste manier van acquireren het praten over je product. Michel: ‘Vaak ben ik zo enthousiast over een procuct dat ik het zelfs leuk vind om een belrondje te maken.’ Het gesprek loopt ten einde. Volgens afspraak gaat iedereen om 12 uur weer zijns weegs. ‘Het is toch een mooi vak hè,’verzucht Caroline nog. ‘Toch een beetje een roeping’. ‘Nou roeping’, werpt Michel tegen, ‘Het is vooral afwisselend’. Dat beaamt Caroline op haar beurt: ‘Heerlijk om geen onderdeel te worden van een systeem, maar me er weer uit terug te kunnen trekken.’ Pim gebruikt een horecametafoor: ‘Kijken in allerlei keukens en je rugzakje vullen.’ Jeroen tenslotte met een brede grijns: ‘En je bent dienstverlenend bezig dus dat ligt weer lekker dicht bij de Hotelschool.’ ★ Zie ook het artikel over De Hotelschool als consultant op pagina 8. ★ | Fundament pagina 4
★ |De wending www.hotelschoolmaastricht.nl
1
2
3
4
Wat is het beste advies dat je zelf ooit kreeg? 1 Dr. Caroline Dusschooten - de Maat Reflect Management Consulting NIP Psycholoog en Management Consultant
“There’s no such thing as a free lunch”
Van wie: Mijn vader. Waarom: Hij leerde me verder te denken, altijd door te vragen. Dingen gebeuren altijd met een reden. Dus wees alert als je ‘zomaar’ voor een kopje koffie wordt uitgenodigd! 2 Drs. Michel Cobben Van Spaendonck Management Consultants Management Consultant
“Het gaat er niet om wat mensen tegen je zeggen, maar wat jij er mee doet.”
Van wie: Mijn vader. Waarom: Mijn vader zei dat toen wij aan tafel de preken van de pastoor zaten af te kraken. Ik heb ervan geleerd om voortdurend signalen op te vangen en daarmee iets positiefs te creëren. Niet blijven hangen in ‘praten over ‘.
★ | Foto's van toen
3 Jeroen Douwes, Bhm, Mba Deloitte Financial Advisory Services Consultant
“Keep it stupid simple (KISS)”
Van wie: Geleerd tijdens mijn MBA. Waarom: Sommige mensen proberen zich onmisbaar te maken door moeilijke woorden en constructies te gebruiken. De kracht ligt juist in eenvoud. Je geeft jezelf daarmee wel bloot, maar behaalt uiteindelijk de beste resultaten. 4 Pim Pelser, Bhm Foodstep, Onderzoek, Advies & Training Consultant Doorlichting, conceptontwikkeling, coaching, en interimmanagement
“Zorg dat je jezelf ’s avonds recht in de ogen kunt kijken”
Van wie: Mijn vader. Waarom: Mijn vader komt uit de zorgsector. We botsen nog wel eens op het snijvlak van idealisme en commercie. Mijn vader houdt me scherp. Maar hij is ook apetrots dat ik me beroepshalve bezighoud met het creëren van een betere ambiance in zijn sector! ★
www.hotelschoolmaastricht.nl
door Nicoline Wisse Smit [F1994]
Van Grand Hotel du Lévrier et de l’Aigle Noir tot Golden Tulip Hans J. Kobes [F 1953] hoort tot de eerste groep Hotelschoolstudenten. “Het eerste jaar was het pionieren, zowel voor de studenten als de docenten. De leeftijdsklasse van de lichting studenten van 1950 lag tussen de drieëntwintig en zevenentwintig jaar, de zogenaamde oorlogspubers van de jaren 50 en niet altijd even gemotiveerd. Het was een dure opleiding, want overheidsbeurzen en –subsidies waren nog onbekende kreten”, vertelt Hans. “We bewoonden met vier of vijf man de oude gastenkamers van Grand Hotel du Lévrier et de l’Aigle Noir”, vervolgt Hans. “Destijds was er één chef-kok. Hij gaf les op een ouderwets kolenfornuis. Dat fornuis staat als herinnering in het huidige gebouw van de Hotelschool opgesteld. In 1951
werd Amphitryon opgericht. Binnen de studentenvereniging ging het er hard aan toe. Zo werden tijdens de ontgroening alle schoenen van de eerstejaars met beton vol gestort. Of er ook werd gestudeerd? Van de drieëndertig studenten waarmee we begonnen, ontvingen er drie jaar later vijftien de Funda uit handen van de burgemeester van Maastricht.” Kobes was een van die vijftien studenten. Na de Hotelschool solliciteerde Hans bij de KLM. Voor KLM Catering reisde hij gedurende dertig jaar samen met zijn gezin over de hele wereld. Door zijn werk bij KLM kwam Kobes in contact met Golden Tulip. Daar bekleedde hij tot zijn pensioen in 1989 de functie van vice-president van de Golden Tulip Hotel Management B.V. ★ ★ | Fundament pagina 5
★ | De mening www.hotelschoolmaastricht.nl
Rookvrije horeca? door Andrea Hodzelmans [F 2004]
In ‘De Mening’ zijn afgestudeerden van diverse pluimage aan het woord. Zij geven hun mening over een bepaalde stelling of een thema dat met de gastvrijheidsbranche te maken heeft. Dit keer voelden we enkele oud-studenten aan de tand over de volgende vraag: “Rookvrije horeca, een goed initiatief of doodsteek?” Een discussie die in Nederland al jaren gaande is betreft de rookvrije horeca. Belangrijke motivatie hiervoor is het beschermen van werknemers in de horeca en niet-rokers tegen tabaksrook en het ontmoedigen van roken. Het besluit om de horeca deels of volledig rookvrij te maken, zoals dat in landen als Ierland, Italië en sinds kort België reeds is gebeurd, is in Nederland echter uitgesteld. Met als belangrijkste tegenargument dat door rookvrije horeca de bezoekersaantallen teruglopen en daardoor de werkgelegenheid in de horeca daalt. Maar ook dit is onderzocht en weerlegd, kortom: de discussie gaat voort…
“Een goede zaak”
Sander de Haas [F 1996], General Manager, Hotel Mercure Arnhem Ik vind het een goede zaak dat de horeca rookvrij wordt. Dit omdat ik in de praktijk merk dat er een groeiende vraag is naar een rookvrije omgeving. Zowel Mercure als Novotel hebben besloten om een voortrekkersrol te vervullen door per 1 januari 2007 tenminste 80% van de kamers en alle outlets rookvrij te hebben; te weten, restaurant, vergaderzalen, gangen en liften. Alleen in de bar en lobby mag nog gerookt worden, maar per 1 januari 2008 zullen ook die rookvrij zijn. De ervaring is dat wij nagenoeg geen negatieve reactie hebben ontvangen maar wel positieve. Bij de rokers merk je dat zij zich bewust zijn van het feit dat zij overlast (kunnen) veroorzaken voor andere gasten en zij passen zich daarom aan. Dat dit ten koste zou gaan van de omzet, heb ik tot op dit moment niet gemerkt en ik verwacht dat dit – in ieder geval voor de hotellerie - ook erg meevalt.
“Langzame gewenning schept acceptatie”
Jan Janvier [F 1972], Bedrijfsadviseur en erelid Koninklijk Horeca Nederland Nu algemeen bekend is dat “ongewild meeroken” schadelijk is, kon regelgeving niet uitblijven. In
omringende landen is er al een behoorlijk stringent beleid, bij ons zal, naar het zich laat aanzien eerst vanaf 2011 een algeheel rookverbod gaan gelden voor de horeca. Koninklijk Horeca Nederland voert binnen een met de overheid gesloten convenant al een aantal jaren een ontmoedigingsbeleid terzake het roken en stimuleert horecaondernemers vrijwillig keuzes te maken en duidelijk bij de ingang aan te geven in hoeverre men wel, niet, of beperkt binnen het te bezoeken etablissement kan roken. Ondanks de kritiek van de niet-rokers is de lobby toch redelijk succesvol. Het is mijn stellige overtuiging dat het in 2011 vanzelfsprekend gevonden wordt dat roken not-done is in de horeca. De langzame gewenning schept acceptatie en voorkomt dat er catastrofale omzetderving in de horeca komt. Het algemeen belang noodzaakt jammer genoeg een betuttelende regelgeving door de overheid voor het individu. Wat mij betreft mogen er “rookcafés” als USP blijven bestaan. Kom je de verstokte roker tegemoet, spek je de staatsfinanciën en help je mee het vergrijzingsprobleem terug te dringen. Tenzij wetenschappelijk onderzoek weer aantoont dat roken de opwarming van de aarde bevordert.
“Gasten moeten kunnen kiezen”
Paul Rinkens [F 1985], Hotel St. Martenslane Tweederde van de Nederlanders vindt een rookverbod in cafés prima, maar de helft van de Nederlanders komt nooit in een kroeg. Volgens mij bestaat een democratie nou juist bij de gratie van een prettige verdeeldheid. De overheid pakt de schaduwzijde van de individualiteit aan, in plaats van het stimuleren van de zonzijde van dit grote goed. Wat bedoel ik hiermee? Geef subsidies of stimuleringsregelingen aan horecabedrijven om te investeren in goed geklimatiseerde rokersruimten. Laat de gast kiezen voor een rookvrij café of hotel. Keuzes kunnen of mogen maken bevordert welzijn en dus omzetgroei in horeca. Hier ligt in mijn ogen nou de taak van Horeca Nederland, helaas hebben ze zich de kaas van de “boterham” laten eten. Rest hun niets anders dan een campagne te starten om de Nederlanders uit te leggen dat een glas bier in een café minimaal 4 euro moet gaan kosten, want minder gasten, minder plezier voor ons als consument maar helaas ook voor de kastelein. Besturen is gaten plakken… of was het “vooruitzien”? ★
★ | Fundament pagina 7
★ | In en om de HHM www.hotelschoolmaastricht.nl
door Nicoline Wisse Smit [F 1994]
De Hotelschool als consultant Sommigen kiezen voor een carrière als adviseur (zie De Wending op pagina 4), anderen maken gebruik van dit advies. Soms ook wendt men zich tot de Hotelschool om advies in te winnen of een vraagstuk op te lossen. Maarten Dekker [F 1996], directeur van Leo op het werk!, schakelde een projectgroep van de Hotelschool in bij een onderzoek op bedrijfscateringgebied. ’Leo op het werk! is een jonge, dynamische speler op het gebied van bedrijfscatering. Wij richten ons op bedrijven met 50 tot 200 medewerkers. Bedrijven die te groot zijn voor het servet, te klein voor het tafellaken,’ begint Maarten te vertellen. ‘We zijn redelijk ongecompliceerd met het concept begonnen. Met de opgedane kennis bij Nestlé en de markt in het algemeen wisten we dat er ruimte was voor een nieuwe professionele speler. Een speler die de cateringmarkt met 100% transparantie benadert. We zijn nu een jaar bezig en de resultaten zijn veelbelovend. Nu we een plekje hebben veroverd, was er behoefte aan feiten en cijfers voor een ander deel van de markt. Bedrijven met 10 tot 50 lunchgebruikers. Mede door mijn ervaring bij Nestlé weet ik dat marktonderzoek kan helpen bij het uitbouwen van een bedrijf.’ ‘Een relatief klein bedrijf als Leo op het werk! moet geen advies willen inwinnen bij de PWC’s of McKinsey’s van deze wereld. Ik had behoefte aan persoonlijk, gedreven onderzoek. Bij Nestlé had ik al eerder gewerkt met een projectgroep van de Hotelschool. De weg naar Maastricht was dan ook snel gevonden. Daar komt bij dat ik zelf veel geleerd heb van mijn afstudeerproject op de Hotelschool. Dit was een manier om de studenten van nu iets van mij te laten leren.’ Dus won Maarten contact in. Alumni contactpersoon Leonne Huveners bracht Maarten in contact met Piet Hendrikx van de Hotelschool. Een projectgroep van zeven studenten stortte zich
op het vraagstuk van Leo op het werk!. De opdracht was om inzicht te geven in de wensen en behoeften van bedrijven met 10 tot 50 medewerkers binnen de zakelijke dienstverlening in de regio Groot Amsterdam en hoe daar op in te spelen met Leo op het werk!. Via desk- en fieldresearch kwamen de studenten tot het advies om twee verschillende concepten te ontwikkelen: Leo op weg! en Leo op maat!. Maarten: ‘We werken momenteel aan de ontwikkeling van beide nieuwe concepten. Vooral het onderzoek dat ten grondslag ligt aan dit advies is voor ons heel nuttig geweest. Het geeft het gevoel dat we een nieuw onderdeel binnen het bedrijf op palen bouwen. Dat we ondernemen op basis van feiten.’ Pim Masselink maakte deel uit van de projectgroep: ‘Het is prettig om een onderzoek te doen voor iemand die het instituut, de Hotelschool, kent. Maarten wist wat hij van ons kon en mocht verwachten. Bovendien heb je al snel een band met een oud-hotello. En zo’n band vormt de basis voor vertrouwen. De communicatie verliep daardoor gemakkelijk. En goede communicatie blijft nu immers een vereiste om goed resultaat neer te zetten. Sommige projectgroepen worstelden echt met het verkrijgen van informatie. Dat kan een project ontzettend vertragen en komt het resultaat niet ten goede. Maarten zei ooit: ‘Wie bang is om kennis te delen, hoeft niet om advies te vragen.’ Dat is een les waar ik zelf nog lang gebruik van zal maken.’ Pim is nu bezig met zijn afstudeerstage bij het Sheraton Hotel op Schiphol. In september hoopt hij zijn Funda te behalen. Ook behoefte aan gedegen advies? Neem contact op met Piet Hendrikx. Jaarlijks maken zo’n 24 oud-studenten gebruik van de kunde van een projectgroep bij het inwinnen van advies. ★ www.leoophetwerk.nl
De advieswereld trekt alumni Vele studenten van de Hotelschool belanden uiteindelijk in de advieswereld. Komt dit door de communicatievaardigheden die men tijdens de studie verwerft? De helicopterview die men meekrijgt? Hospitality Consultants (HC) is een adviesbureau voor services, facilities en accommodaties. Wist je dat van de circa 25 adviseurs die bij HC werken, maar liefst 10 een hotelschoolachtergrond hebben. En dat er daarvan 7 uit Maastricht komen? www.hospitalityconsultants.nl www.hospitality-interim.nl
★ | Colofon
Nummer 20, april 2007 Fundament is een uitgave van het Alumni Netwerk van de Hoge Hotelschool Maastricht. Afkortingen HHM – Hoge Hotelschool Maastricht Redactie Annemiek Geurts, Ankie Hoefnagels, Leonne Huveners, Nicoline Wisse Smit Ontwerp Obidesign, Maastricht
★ | Fundalisten
Redactie-adres Hoge Hotelschool Maastricht Alumni Netwerk Postbus 3900 6202 NX Maastricht T: (043) 352 8282 F: (043) 352 8285
[email protected]
Funda-uitreiking vrijdag 16 maart 2007 28 fundalisten
De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden stukken te herzien voor publicatie. De meningen en ideeën weergegeven in Fundament komen niet noodzakelijkerwijs overeen met die van de redactie. Copyright is in handen van Fundament en van de individuele auteurs. Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd zonder goedkeuring van de redactie.
★ | Fundament pagina 8
★ | Om te weten www.hotelschoolmaastricht.nl
Om te weten
Ben je verhuisd, heb je promotie gemaakt, een post-hbo op post-universitaire studie afgerond of ben je voor jezelf begonnen, laat het ons weten. ‘Om te weten’ besteedt aandacht aan wetenswaardigheden van de HHM en somt veranderingen en ontwikkelingen op betreffende jouw loopbaan. ‘Om te weten’ staat stil bij het wel en wee van alumni. Feiten en cijfers, geef ze aan ons door!
Op 1 juli 1993 begon Anneke Roomans als receptioniste aan de HHM. Per 1 oktober 2006 heeft zij haar taken als senior onderwijs assistent re-serveringsbureau aan collega's overgedragen. Anneke is samen met haar echtgenoot al wandelend aan het genieten van een welverdiend pensioen. Na 23 jaar heeft Marga van Mastrigt als docent personele organisatie afscheid genomen van het onderwijs, de studenten, de medewerkers en van de HHM. Per 1 februari 2007 maakt zij gebruik van FPU.
Roel Wolbrink [F 1994], samen met Hans van Goch [F 1994] initiatiefnemer van New Tailor, wordt momenteel geroemd in de pers met zijn tweede uitgave: Het Blauwe Boekje Kledingvoorschriften. Eerder schreef hij de Stijlgids Het Blauwe Boekje. Een stijlgids over eten, drinken en manieren. Een boekje vol tips over het afdingen op een maatpak en het bluffen over wijn. Zijn nieuwe boek Het Blauwe Boekje Kledingvoorschriften trekt wederom de aandacht. Het boekje bevat vele nuttige tips op het gebied van kleding en is wederom met humor geschreven. www.hetblauweboekje.nl het blauwe
boekje
Kledingvoorschriften
de juiste kleding voor het juiste moment Roel WolbRink
Geboren op 8 februari 2007: Isabelle, dochter van Pasja van den Berg en Michiel Wessels [F 1999]. Geboren op 13 februari 2007: Naud, zoon van Luc Zuidhof [F 1995] en Jacqueline de Jong.
Op 21 februari jl. is onze oud-docent Rens Blokzijl overleden. Rens Blokzijl was bijna 20 jaar kok en docent warenkennis aan de HHM. Hij is 72 jaar geworden. Corné de Regt [F 1989] start eigen bedrijf. Na jarenlange ervaring te hebben opgedaan op het gebied van dienstverlening en plattelandsontwikkeling, keert hij met Rode Wangen terug naar zijn roots. Rode Wangen, gevestigd op het landgoed Singraven in de gemeente Dinkellanden, organiseert voor bedrijven en teams activiteiten zoals coöperatiedagen, studieconferenties, beursdagen en ploegsessies. Rode Wangen concretiseert op originele en eenvoudige wijze het gevoel van toen en nu op het plattenland. Kwaliteit, smaak en bewustwording staan hierbij hoog in het vaandel. www.rodewangen.nu Marloes Rijnhout [F 2006] richtte meteen na haar afstuderen in september 2006 haar eigen bedrijfje op. LM Weddings & Events is gecertificeerd, lid van een beroepsorganisatie en gespecialiseerd in de organisatie van privé-aangelegenheden zoals de perfecte bruiloft. www.theweddingplannersinstitute.com
Al reizend de gastvrijheidindustrie ontdekken is het avontuur dat Andrea Siteur [F 1995] samen met haar gezin in de planning heeft. Na een carrière in de sales en marketing & communicatie runde zij de afgelopen zeven jaar samen met haar man twee horecazaken. Ze zijn toe aan een moment van bezinning, maar niet zonder Bourgonidische inslag. Met een pipowagen zullen zij komende periode door Europa reizen. Tijdens de reis kunnen plaatselijke bewoners en toeristen aanschuiven in hun petit-resto Chef en Route. www.chefenroute.eu Julia heeft twee huizen verschijnt in april. Het is het eerste boek van Nicoline Wisse Smit [F 1994]. Een voorleesboek voor kinderen vanaf zes jaar over de problematiek rondom scheiden. Het boek biedt een handvat om verschillende situaties en gevoelens rondom het onderwerp te kunnen bespreken. ISBN: 978 90 8560 520 1 www.swpbook.com
Joris Bertens [F 1995] al tien jaar in Zuid Afrika. Joris voltooide in 1994 zijn managementstage op de Sefapane Lodge aan de rand van het Kruger Nationaal Park. Na het behalen van zijn Funda ging hij terug naar Zuid Afrika als manager van de selfcatering Sefapane Lodge. In eerste instantie zag Joris Zuid Afrika als een avontuur. Een manier om zijn horizon te verbreden. De eerste jaren werkte hij samen met Annemarie Wuis [F 1996] en Pieter Bakker [F 1996]. In 1997 besloot Joris om de lodge over te nemen om er een 4 sterren safari lodge van te maken. Na 10 jaar kan Joris stellen zijn hart aan Zuid Afrika verloren te hebben. Inmiddels hebben ongeveer 60 studenten van de HHM stage gelopen op Sefapane. Joris, die de dagelijkse leiding heeft overgedragen aan zijn zus en schoonbroer, ontwikkelt momenteel een Bush to Beach route tussen Zuid Afrika en Mozambique met een lodge in de Waterbergen (www.kololo.nl) en een nieuw te bouwen lodge aan de prachtige Indische Oceaan. Ook werkt hij aan de ontwikkeling van African Holiday Homes, vakantiehuizen voor Nederlandse investeerders op deze lodges. Speciale arrangementen bieden de gast de mogelijkheid om de Big 5 en ook de walvissen en de dolfijnen te zien in combinatie met de lokale Afrikaanse culturen. www.sefapane.co.za Tijdens de openingsavond van de Limburgweek werd ook dit jaar de 'Best Alumni Performance Award' uitgereikt. De HHM reikt deze prijs jaarlijks uit aan een afgestudeerde van de HHM die zich bijzonder heeft onderscheiden in innovatie en/of kwaliteitsvol handelen in de gastvrijheidindustrie. Hiermee onderstreept de HHM dat zij het optreden van haar alumni blijft volgen en de 'Best Performance' wil belonen. Dit jaar ging de prijs naar Benoit Wesly [F 1967], directeur/eigenaar van Xelat Holding B.V. te Maastricht. De heer Benoit Wesly is ook als gastdocent verbonden aan verschillende Amerikaanse universiteiten. De prijs bestaat uit een kunstwerk. ★
★ | Fundament pagina 6