Fulltime ondernemen! Parttime studeren

n e t h c e v n t e t n n e a Kr de stud om Redactioneel onafhankelijk magazine van Saxion Hogescholen

Nº 5 / JAN. 2005 / 2006

Fulltime ondernemen! Parttime studeren... Opgepast: studenten zijn Topschutters

Docent is humanist in hart en nieren

Wonen: studentenhuis versus solo

Vakbond voor jongeren slaat om zich heen

Inhoud Nº 5 / JAN. 2005 / 2006

Redactioneel onafhankelijk magazine van Saxion Hogescholen

3

Warming-up

4

De Maand – Zebrapadproblematiek krijgt een staartje

5

De topsporter - Studenten zijn topschutters

7

Open en bloot – Gerard Burger: humanist in hart en nieren

8

Gedrukte media en de strijd om de student

11

Thema Ondernemen – Succesverhaal studenten Milieukunde

12

Thema Ondernemen – Is ondernemen met studeren te combineren?

15

Sax International

16

Dag & Nacht – Wonen: studentenhuis of solo?

19

Alternatief voor Vakbond heeft zwak voor hogescholen

5 8

Sax is een redactioneel onafhankelijke uitgave van Saxion Hogescholen met vestigingen in Enschede, Deventer en Apeldoorn. Het magazine verschijnt maandelijks en wordt gratis verspreid onder ca. 18.000 studenten en 1.700 medewerkers van Saxion Hogescholen. Sax verschijnt tevens in de vorm van een

12

online nieuwsversie via de webpagina: www.sax.nu

16

20 Onder de loep 21

Saxservice

19 Grote schoonmaak et was weer eens vakantie, de kater van een oudejaarsavondje binnenstad Enschede was nog voelbaar, toen ik dacht: doe eens gek, laat ik als goed voornemen de trap eens vaker pakken. Dus vloog ik op een vrijdagmiddag op Saxion Deventer van de trap van 5 naar 1 hoog. Eenmaal op 1, nam ik dat vliegen wel erg letterlijk. Die verdomde ziekenhuisvloer gleed onder me vandaan en ik maakte een flikflak waar turnster Renske Endel een puntje aan kan zuigen. Kreunend en steunend krabbelde ik omhoog, toen ik een schoonmaker met bambi-ogen voorzichtig om het hoekje zag kijken. Ik wist de scheldkanonnades nog in te slikken en het leek net of hij doorhad dat de vloer nog veel te nat was. “Oh, ik zal er nog wel een keertje overheen gaan…” Ach, misschien ben ik wel de hoofdschuldige, dacht ik nog, want wie gaat er in vredesnaam in de zogeheten studentvakanties nog aan het werk? Dat vraagt om moeilijkheden. En och, uiteraard moet er in de vakantie goed schoongemaakt worden, want er wordt ook zo veel smerig gemaakt door die halve paardenkop die begin januari op Saxion rondloopt…

H

Genoeg gezeken, eerlijk: een grote schoonmaak kan nooit kwaad. De boel weer eens fris maken, vernieuwen met die hap. In deze Sax kun je daar alles over lezen. De academie FEM wil communiceren met MSN, kranten zoeken zich een ongeluk naar manieren om studenten te binden en studentondernemers moeten continu vernieuwen om hun zaak draaiende te houden. Veel leesplezier en een succesvol 2006 gewenst, zonder ongelukken! Tim de Hullu, hoofdredacteur

2

januari 2006

Warming-up

Academie FEM zet ‘oud middel’ in voor betere communicatie

MSN’en met docenten paar weken van MSN gebruik wordt gemaakt, alleen bij de eerstejaars studenten. Dit, omdat eerstejaars meer begeleiding nodig hebben, maar zeker ook omdat de met name wat oudere docenten geen idee hebben wat ze met MSN moeten beginnen. Tot dusver zijn circa drie docenten redelijk vaak op de MSN te vinden. Om de communicatie wel overzichtelijk te houden, is er tot nu toe nog alleen maar sprake van een één-op-één uitwisseling, de altijd leuke groepchats worden nog maar niet toegepast. Vonden de studenten het in het begin wel wat vreemd om opeens een docent met serieuze vragen en antwoorden ‘op MSN’ te hebben, nu zijn ze er wel redelijk aan gewend. Verbasteringen, rare afkortingen en

Zeg ‘MSN’en’ en vrijwel elke student weet wat je bedoelt: kletsen en ouwehoeren met vrienden en bekenden via het chatprogramma van Microsoft. Vaak is het achteraf moeilijk om de inhoud zinnig samen te kunnen vatten, maar wat maakt het uit… e academie FEM (Financiën, Economie en Management) ziet MSN niet alleen als ouwehoermiddel. Ze heeft het programma onderwerp gemaakt van een pilot om de informatie-uitwisseling tussen student en docent naar een hoger plan te tillen. Hordes studenten zaten altijd te studeren in de computerruimten, maar tegelijkertijd ook gezellig met anderen te MSN’en. Daar is op zich niets mis mee, vindt de academie, maar waarom dan niet het middel inzetten om studenten

D

via MSN vragen te laten stellen over de lesstof? Student Bedrijfseconomie Matthijs Janssen (17) is er in elk geval wel tevreden mee. Op het moment van het interview gebruikt hij MSN om aan docent/student Stephan Corporaal (20) vragen te stellen in het kader van zijn project: “We hebben vooral veel projecten, en hierover kunnen we op bepaalde tijdstippen met docenten via de MSN communiceren.” Stephan Corporaal geeft aan dat er sinds een

Jongeren tegen legalisering drugs Drugs moeten niet gelegaliseerd worden, ook softdrugs niet. Dat is de mening van 53 procent van de jongeren tussen de 15 en 35 jaar. Omroep BNN onderzocht in het kader van het programma Spuiten & Slikken met onderzoeksbureau Qrius hoe jongeren denken over drugs en seks. ijfhonderd jonge mensen werden ondervraagd. Bijna een kwart van de respondenten heeft wel eens legale drugs zoals hasj gebruikt, 7 procent slikte ooit xtc. De meest genoemde redenen om geen drugs te gebruiken, zijn dat het slecht voor je is en slechte verhalen die jongeren erover hoorden. De onderzoekers komen tot de conclusie dat veel jongeren braaf en onwetend zijn. Bijna de helft van de respondenten weet niet wat de effecten van cocaïne zijn. Ook over de prijzen van drugs is de onwetendheid groot. Ongeveer 69 procent denkt dat

V

een gram coke minder kost dan 30 euro, terwijl de prijs hiervoor rond de 50 euro ligt. Een kwart denkt dat een xtc-pil meer dan 20 euro kost. Dat moet tussen de 3,50 en 5 euro zijn. Bij de vragen over seks bleek dat 14 procent van de jongeren wel eens met iemand naar bed is geweest om iets van de ander gedaan te krijgen. Een op de vijf vrouwen heeft ooit seks tegen haar zin gehad, bij mannen is dat een op de tien. Meer dan de helft van de jongeren vindt dat er te veel seks is in videoclips op tv, bij vrouwen zegt zelfs 64 procent dat. (HvS)

januari 2006

3

taalgrapjes worden echter niet als onderdeel van het leerproces gezien. FEM wil ook met de mobiele telefoon aan de slag gaan om studenten onder druk te leren werken. De studenten krijgen dan opeens een sms waarin staat dat ze snel naar Saxion moeten komen voor een spoedopdracht, die ze dezelfde avond nog moeten uitvoeren. De opleiding zorgt dan wel voor een lekker stukje pizza. Wie weet, leidt dat bij succes wel tot een Pavloveffect: studenten die al beginnen te kwijlen bij het krijgen van een sms, met in hun achterhoofd dat lekkere stukje pizza dat ze als beloning zullen krijgen... Robin Slot

De maand Voetgangers kunnen dan zelf bepalen wanneer ze oversteken. Wim Salomons, ambtenaar bij de gemeente Enschede: “Het is een manier die in Nederland meer wordt toegepast. Rood voetgangerslicht wordt vaak genegeerd, voetgangers nemen het heft dan in eigen hand, wat voor gevaarlijke situaties zorgt. Dan zal er ook meer handhaving moeten komen, een daar hebben we niet genoeg capaciteit (van politie, red.) voor.” In de brief staat overigens wel dat het gele licht wordt afgewisseld met een groen voetgangerslicht, en dat dan het autoverkeer dus stilstaat. Het zebrapad zal weg moeten, want volgens de gemeente ontstaat bij een combinatie van zebrapad en verkeerslichten een juridisch onduidelijke situatie. De gemeente deelt Saxion mee dat de verkeerslichten samen met werkzaamheden op het kruispunt Parkweg/De Ruyterlaan, naar verwachting dit voorjaar, geplaatst gaan worden. Blijft de vraag overeind of de nieuwe verkeerslichten niet veel minder veilig zijn dan een zebrapad. Salomons: “Daar kun je over discussiëren. Naar onze mening maakt dat niet veel verschil. En dan kiezen we

Zebrapaddiscussie krijgt een staartje Jarenlang steggelen gemeente Enschede en Saxion Hogescholen over de voetgangersoversteekplaats die nu pal tegenover de hoofdingang van Saxion in Enschede ligt. Het nieuwe deel van de soap: gemeente Enschede wil het zebrapad weghalen en de studenten met gele knipperende verkeerslichten zelf laten bepalen of ze over kunnen steken. Saxion blijft alleen voorstander van de situatie van nu: een zebrapad. olgens de gemeente zorgen het zebrapad en de duizenden studenten en medewerkers die in kuddes de De Ruyterlaan oversteken, voor een slechte doorstroming van het verkeer in het centrum van Enschede. Onlangs maakte wethouder Helder al bekend dat er verkeerslichten zullen

V

komen, zodat de voetgangers gestructureerder over kunnen steken. Uit een brief van eind november, van de gemeente aan Saxion, blijkt dat het niet om normale verkeerslichten gaat. Als het verkeer door mag rijden, brandt er voor voetgangers geen rood, maar een geel knipperlicht.

Bestuurslid Saxion gaat lunchen met studenten

Broodje Boomkamp als nieuw bindmiddel De betrokkenheid van studenten bij het beleid van Saxion lijkt gering, wat ook blijkt uit de matige animo voor de GMR. Toch merkt Saxion-bestuurslid Wim Boomkamp dat studenten wel degelijk een duidelijke visie hebben op de kwaliteit van het onderwijs. Vanaf februari gaat-ie daarom lunchen met studenten. Hoe nieuw is dat eigenlijk, lunchen met studenten? “Het afgelopen jaar hebben we medewerkers en studenten telkens gezamenlijk uitgenodigd voor een ontbijt. Dat hebben we acht keer gedaan. De laatste keer ging het niet door, vanwege te weinig animo. De communicatie liep telkens via de academies en het was opvallend dat de aanwezigheid en de inbreng van studenten groot waren. Bij het anulleren van het laatste ontbijt kreeg ik ook een tweetal erg teleurgestelde mailtjes. Ik wil nu studenten benaderen met een lunch, op een voor studenten schappelijker tijdstip.”

Gaat er straks ook iets gebeuren met de inbreng van studenten? “Ligt er maar net aan wat studenten inbrengen. Maar ik ga uiteraard niet voor niets met studenten in gesprek.” De eerste lunch vindt in Deventer plaats op maandag 6 februari en in Enschede op maandag 13 februari. Aanmelden kan via het secretariaat van je academie. (TdH)

Je neemt je collega’s niet mee? “Ik voel zelf die verantwoordelijkheid, het is mijn initiatief. Het is ook logisch dat ik het doe, ik ben immers de portefeuillehouder onderwijs.” Is eten nu dé manier om binding te houden met de student? “Eén van de manieren natuurlijk. Je kunt monitoren en onderzoeken wat je wil, maar uit face to face gesprekken komen toch andere dingen. Met de benen op tafel met elkaar praten.”

4

januari 2006

voor een betere doorstroming van het verkeer.” Volgens Hans Wichers Schreur, hoofd facilitair bedrijf bij Saxion, is het duidelijk: “Juridische redenen spelen voor de gemeente een belangrijke rol. Bij een geel knipperlicht zal de voetganger zelf uit moeten kijken.” Bij een ongeluk heeft de voetganger dus geen poot om op te staan. Volgens Hans Wichers Schreur kiest de gemeente dus voor de automobilist. “En de voetgangersstromen belemmeren de verkeersdoorstroom echt niet. Als je een meting uitvoert, blijkt dat er drie keer per dag twee minuten een grote stroom is. Dat kan geen belemmering zijn.” Eind jaren negentig – nog voor de nieuwbouw van Saxion – is geopperd om het talud over de Prinsessentunnel te bestraten en de voetgangers met een loopbrug over de Parkweg te leiden. Saxion zou haar hoofdingang dan kunnen plaatsen op de plaats waar nu de achteringang zit. De NS en Connexxion voelden daar echter niets voor. Als puntje bij paaltje komt, heeft Saxion geen poot om op te staan. Maar de hogeschool kan natuurlijk wel druk uitoefenen. Het getouwtrek is dan ook niet opgehouden, het staartje krijgt een kwastje. Saxion zal in een brief naar de gemeente antwoorden dat de hogeschool bij haar standpunt blijft: de situatie laten zoals het is. Mocht de gemeente bij haar plannen blijven, dan staat een ludieke actie te wachten. “Dan gaan we met echte zebra’s de kruising op”, roept Hans Wichers Schreur. En de banden met circusmensen schijnen nogal goed te zijn… Tim de Hullu

Murat Ersoy ‘student van het jaar’ Murat Ersoy, student commerciële economie aan de Haagse Hogeschool, is verkozen tot Student van het Jaar. De voorzitters van studentenorganisaties ISO en LSVb kozen hem in samenwerking met de redactie van website ScienceGuide. Ersoy wordt geroemd om zijn grote inzet voor zijn medestudenten. Zowel bij de zelforganisatie van Turkse studenten als bij de ontwikkeling van een talentenproject om nieuwe studenten meer kansen in hun studie te geven. Volgens de jury was er dit jaar één onderwerp dat heel het hoger onderwijs bezig hield: de omgang met allochtone studenten, in het bijzonder met de moslims onder hen. De meest genoemde studenten van 2005 waren Samir A. en Mohammed B., mensen zonder naam en gezicht, maar over wie heel de Nederlandse samenleving praat, oordeelt en aan wie men andere jongeren ‘afmeet’. Daarom werd besloten dit jaar een student te bekronen die staat voor al die duizenden allochtone studenten die zich maatschappelijk en in hun studie voluit inzetten. Voor hun kansen, voor die van hun leeftijdsgenoten en voor die van een veelkleurig en ruimdenkend Nederland. De Haagse student werd door staatssecretaris Mark Rutte van Onderwijs namens het kabinet gefeliciteerd met zijn verkiezing. (HvS)

De topsporter

Saxion-studenten zijn topschutters

Geconcentreerd schieten, chaotisch studeren levendig en explosief, en daar denk je niet vaak een vrouw bij. Toch doen relatief ook veel vrouwen aan schieten. Ook zij genieten van de concentratie en lichaamsbeheersing, waar het bij schieten allemaal om draait. Zowel Marjan als Ronald moet in een wedstrijd met een aantal mensen op een rij meer dan een uur tientallen keren achter elkaar op een kaart schieten. Wie de meeste punten hebben gaan door naar de finale, waar je tien schoten moet lossen in 75 seconden. De punten worden hardop voorgelezen en bij de voorgaande serie opgeteld. Dat vereist een enorme concentratie en mentale kracht, vertelt het tweetal. Marjan: “Op de baan kan ik alles van mij afzetten. Dat vind ik wel goed van mezelf. Toen ik het drie maanden deed, zette ik al een topscore neer. Iedereen was allang klaar toen ik nog

Saxion-studenten Marjan Hagels (17) uit Glanerbrug en Ronald Koelman (19) uit Hengelo werden het afgelopen jaar Nederlands kampioen. Geen mens die het weet, Koelman haalde zelfs de krant niet. “Onze sport mag wel wat populairder worden.” Ronald schiet luchtpistool, Marjan luchtgeweer. Lastige sporten, want even je concentratie verliezen kan al punten kosten. Als je je zo goed kunt concentreren, dan zal studeren ook wel van een leien dakje gaan… “Nou, nee. Ik ben erg snel afgeleid…” et interview is een mooie gewaarwording. Twee gewapende studenten banjeren door de hogeschool, in de gaten gehouden door raar opkijkende medestudenten. De beveiliging van Saxion is netjes ingelicht en de wapens zijn onklaar gemaakt, en het levert totaal geen problemen op. Zonder vergunning over straat lopen met luchtwapens is sowieso geen probleem, in tegenstelling tot vuurwapens. Terwijl je ook met een luchtwapen – met een kogelsnelheid van honderden kilometers per uur - een ander behoorlijk letsel kunt toebrengen. “Maar ik mag het wapen alleen tussen huis en schietvereniging vervoeren, in een koffer”, vertelt Ronald. Volgens Ronald, tweedejaars Fysiotherapie, en Marjan, eerstejaars Sociaal Juridische Dienstverlening, is het luchtwapenschieten door incidenten met vuurwapens in een negatief daglicht komen te staan. Mensen misbruikten een vuurwapenvergunning, verkregen via verenigingen, voor het plegen van delicten. “Dan is het jammer dat de schietsport een negatieve naam krijgt, maar het is niet anders”, verzucht Marjan. Terwijl verenigingen als die van Ronald juist veel aandacht besteden aan veiligheid. Ronald: “Bij ons moet een nieuw lid een bewijs van goed gedrag laten zien. Vervolgens worden z’n gegevens op een

H

bord in het verenigingsgebouw gezet, zodat alle leden kunnen zien of hij of zij bijvoorbeeld een strafblad heeft. Vervolgens kunnen leden bezwaar aantekenen tegen lidmaatschap.” Het wordt dus tijd om eens positief in de belangstelling te staan, vinden de studenten, want schieten is en blijft een onbekende sport. Ronald: “Het is ook geen interessante sport voor televisie.” “Nee”, lacht Marjan. “Dan is het saai. Zie je iemand anderhalf uur stilstaand

‘Jij en schieten? Ja hoor…’ schieten…” Wat de studenten betreft mag de sport veel meer gepromoot worden, want het is pure topsport. Ronald: “Vrienden gaan wel eens een keertje mee en die vinden het best leuk. Ze wisten niet eens dat de sport bestaat.” En dan blijkt dat het nog zwaar is ook. Hetzelfde geldt voor de vriendinnen van Marjan, die alle moeite hadden met het loodzware pak dat je aan hebt bij het luchtgeweerschieten.

bezig was, maar ik had niets in de gaten. Ik was helemaal gefocust.” Dat lijkt een handige eigenschap bij het studeren, maar dat ligt toch anders volgens Marjan en Ronald. “Ik blijf moeite houden met studeren, ben snel afgeleid”, zegt Ronald. En Marjan: “Op de schietbaan heb je voor jezelf een ruimte van één vierkante meter en is het muis en muis stil. Als ik leer, denk ik aan van alles en nog wat.”

Marjan: “Veel mensen verwachten niet dat ik een topschutter ben. ‘Jij en schieten? Ja hoor…’, klinkt het dan.” De sport wordt geassocieerd met stoer,

Hoe kom je erbij om te gaan schieten? Bij Marjan en Ronald zit het in de familie. Beide vaders zijn schutter, Marjans zus schiet en Ronalds broer ook. Zowel

januari 2006

5

Marjan als Ronald is een natuurtalent; vlak nadat ze er mee begonnen waren, wonnen ze de één na de andere wedstrijd. Afgelopen jaar werd Ronald voor de vijfde keer Nederlands kampioen, Marjan voor de tweede keer. Is er zo weinig tegenstand of trainen ze zo hard? Marjan: “Ik train twee keer per week en oefen thuis ‘droog’ elke dag. En vier keer per maand schiet ik een wedstrijd.” En waarom schiet Marjan geen pistool en Ronald geen geweer? Ronald: “Luchtpistool geeft voor mij de meeste uitdaging. Met luchtwapens schieten is sowieso al preciezer dan met vuurwapens, en pistool is extra moeilijk omdat je het met één arm moet doen.” Marjan: “Pistool beviel me juist daarom absoluut niet. Je moet zoveel kracht hebben in één arm.” Ronald zit in de nationale kernploeg en gaat één keer per maand met dat team voor een weekendtraining naar Papendal. “Daarnaast train ik drie keer per week op de baan en heb ik drie of vier duels per maand.” De twee schieten bijna het hele jaar door. Voor Ronald is het deze maanden helemaal druk: dan zijn de grote internationale duels, zoals de Intershoot in Den Haag begin februari. Ronald en Marjan hebben dezelfde doelstelling: zichzelf telkens verbeteren. Alleen Ronald heeft een heel concreet doel: “Naar de Olympische Spelen in Londen in 2012.” Volgens de schutters gaan hun sport en studie prima samen. Dat zal ook wel moeten om een goede baan te krijgen, want met schieten is in Nederland vooralsnog geen droog brood te verdienen… Tim de Hullu

ENSCHEDE ENSCHEDE the master degrees the master degrees N 52°14’19” E 06°51’01”

N 52°14’19” E 06°51’01”

Ondernemerschap studeren? 10 en 11 februari SPiTS Masterbeurs

SPiTS Masterbeurs 10 en 11 februari 2006

Jaarbeurs Utrecht

3 maart Mastervoorlichtingsdag Campus Universiteit Twente

Bedrijfs- en Bestuurswetenschappen: I I I I

Business Administration European Studies Health Sciences Industrial Engineering and Management I Public Administration

Gedragswetenschappen: I Communication Studies I Educational Science and Technology I Philosophy of Science, Technology and Society I Psychology I ELAN: Science Education and Social Science Education I Research Master: Evaluation and Survey Research

I Master Innovative Entrepreneurship & Business Development Business Administration (MSc) In de eenjarige master Innovative Entrepreneurship & Business Development (60 EC) studeer je theoretische en praktische facetten van ondernemerschap en je past ze toe in real-life situaties. Kennis en kunde gaan hand in hand. I ECIU Master programme Innovation & Entrepreneurship ECIU Master programme (MSc double degree) Voor wie meer wil, is er het tweejarig ECIU masterprogramma Innovation & Entrepreneurship (120 EC), in samenwerking met de Aalborg Universiteit. Tenminste één semester breng je door bij de partner-universiteit. Zo kun je de master afstemmen op je persoonlijke ambities. Kijk voor meer informatie op graduate.utwente.nl of utwente.nl/nikos

Kijk voor meer informatie en aanmelding op graduate.utwente.nl

improve your position

improve your position

Open en bloot

Gerard Burger bij een beeld van Johannes van Vloten, grondlegger van het moderne Humanisme.

Humanist in hart en nieren In de rubriek Open en Bloot: de mens achter de student of medewerker. In deel 5: Gerard Burger (57) docent Gedragswetenschappen Hbo-v en stagebegeleider. Gerard is lid van het Humanistisch Verbond en geeft onder meer lezingen over het Islamitische humanisme. Eerst maar eens uitleggen waar het humanisme voor staat: ieder mens heeft het vermogen om goed en kwaad van elkaar te kunnen onderscheiden. Dus iedereen is zelf verantwoordelijk voor een menswaardige wereld. De hoofdvraag in deze stroming is: hoe maken we als mensen op eigen kracht - zonder waarheden die van bovenaf opgelegd worden - een menswaardige wereld. Ikzelf ben al meer dan dertig jaar lid van het Humanistisch Verbond. Ik vind het erg belangrijk om te praten over zingevingvragen. Ik heb veel geleerd over

“

Terwijl in Nederland de angst door de straten giert, koers ik op het moment van schrijven richting Boedapest. Onder mij glijden witte stroken land, Vinex-wijken en autowegen. Maar nu ik mijn hoofd door het bepakte wolkendek steek, voel ik me pas echt bevrijd van het Sodom en Gomorra der lage landen. Waar wantrouwen de samenleving doet splijten, pessimisme volksemotie nummer één is, en vrijheid geen vanzelfsprekendheid meer is. Een natie uit balans, geteisterd door terreur. Een volk in verwarring, op zoek naar identiteit. Ja, wat is het toch heerlijk om nu op vakantie te gaan...

De strijd Er wordt tegenwoordig te veel genomen door de mensen. Ze consumeren veel te veel en onnodig. Daarom heb ik bijvoorbeeld principieel geen auto. Sterker nog: ik heb niet eens een rijbewijs. Op de fiets en met de trein

het wezen van de mens toen ik met verstandelijk gehandicapten met moeilijk gedrag werkte. Zij zijn minder gesocialiseerd en aangepast dan wij en hebben mij enkele fundamentele waarheden over de mens laten zien. Humanisme heb je in alle levensbeschouwingen. Ik ben me gaan specialiseren in het Islamitische humanisme. Hier was ik al jaren mee bezig voordat het terrorisme toesloeg. Daarna werd ik opeens overal in het land als spreker gevraagd.

‘Mensen consumeren te veel’ kom je ook overal. Bovendien kan ik mijn leesverslaving in de trein beter bevredigen. Ik heb ook ontzettend veel problemen met mensen als Hirsi Ali en Wilders. Leve de vrijheid van meningsuiting. Iedereen mag zeggen wat hij of zij wil, maar ik heb ook het

Aldus Steven -Column

Identiteitscrisis ben ons wel aangepast”, vertelde ze trots, verwijzend naar ‘de moslims’ die dat blijkbaar niet doen. Dat, terwijl die oma en haar familie zo ongeveer een hele nederzetting uit de grond getrokken hebben in Canada, om van hun vrijgemaakte kerken – waar ze in het Nederlands preken – nog maar niet te spreken.

nderdaad, ik heb hier voor me een paar van die opinieblaadjes liggen, waarin de handelaars in angst hun koopwaar aan de man brengen. Toch heeft De Groene een interessant verhaal, hoewel de insteek treurig stemt. De verslaggever reisde af naar Siberië om bij Nederlandse inteeltmigranten zestiende eeuwse ‘oer-Hollandse identiteit’ op te graven. De verslaggever komt er achter dat de mensen aldaar een besef hebben dat ze ‘anders’ zijn, maar waarin ze verschillen van de inboorlingen blijft een raadsel. Wel wordt duidelijk dat hun voorouders vervolgd werden, mogelijk door de zwarte kousen die nu de Veluwe hebben geconfisqueerd.

I

De regering heeft nu zelfs een commissie benoemd die de ‘canon van Nederland’ moet produceren: “het geheel van belangrijke personen, teksten, kunstwerken, voorwerpen, verschijnselen en processen, die samen laten zien hoe Nederland zich ontwikkeld heeft tot het land waarin we nu leven”. Deze canon moet een richtsnoer worden voor onze nationale identiteit.

Onlangs interviewde Netwerk een Nederlands-Canadese oma. “Wij heb-

januari 2006

recht om het met hen totaal oneens te zijn. Een groep stigmatiseren, al dan niet via halve waarheden en leugens, vind ik gevaarlijk. De geduldige dialoog werkt beter dan de snelle, beledigende confrontatie. Zo zou ik dolgraag een inhoudelijke discussie met

7

Hirsi Ali willen aangaan. Je kunt wel zeggen dat ik bezig ben met een Jihad tegen onverdraagzaamheid tegenover moslims. Ik probeer dus door lezingen en cursussen Islamitische filosofie inzicht te creëren bij moslims én nietmoslims.” Joska Hissink

Steven de Jong, student Milieutechnologie Saxion Deventer, [email protected].

Het is om droevig van te worden. Nederlanders die wanhopig op zoek zijn naar hun identiteit, terwijl ze met opgeheven vingertje autochtonen manen tot integratie. Ik heb niets tegen een beetje geschiedenisles, maar we moeten niet de illusie hebben dat we daarmee de kloof tussen autochtonen en allochtonen kunnen dichten. Een gedeeld besef van cultuur en historie van een land, kan een tweedeling niet lijmen. Zwarte Amerikanen en zwarte Zuid-Afrikanen kunnen daarover mee praten. Eerste prioriteit is dat we opnieuw ‘leren samenleven’. Pas als dat gelukt is, kunnen we een nieuwe volksidentiteit vaststellen: een identiteit die dus ook gevormd zal worden door de één miljoen moslims in ons land.

Analyse Journalistiek Nederland heeft er een zware dobber aan. Hoeveel proefabonnementen je er ook tegenaan smijt, jongeren van nu weigeren zich te binden aan krant noch blad. Hebben de gedrukte bladen hun langste tijd gehad in het door internet opgeschudde medialandschap of is er toch nog licht aan de horizon? olgens Bert Vuijsje (oud-hoofdredacteur HP/De Tijd) is het journalistieke ambacht op sterven na dood, maar Folkert Jensma (hoofdredacteur NRC Handelsblad) ziet nog markt in de generatie die zich niet in ‘doelgroepen’ laat vangen. Hij moet ook wel. “Het NRC is een exoot geworden”, aldus de krantenbaas die de afgelopen maanden in de geest van de nieuwe generatie dook.

V

Identificatie Eind vorig jaar spraken Vuijsje en Jensma op het congres ‘Hoe krijgen we de studenten weer aan het lezen’, dat werd gehouden op de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Wil je de jongeren weer aan het lezen krijgen, dan moet je ze kennen. “Wie zijn deze jongeren. Wat doen ze, en wat niet?”, is dan ook de marktgerichte vraag waar Folkert Jensma zich mee bezighoudt. Hoe komt het toch dat de daling in verkoop van printmedia doorzet? Wie daar antwoorden op zoekt, ontkomt niet aan een generatiestudie. Want waarin verschilt de jeugd van nu van hun ouders, de babyboomers van de Protestgeneratie? Sociologen zijn de afgelopen jaren niet zuinig geweest met het opplakken van etiketjes, maar van echte identificatie is het nooit gekomen; en dat is nog zacht uitgedrukt. Ongrijpbaarheid Ben je tussen de 18 en 35 jaar, dan

behoor je volgens de generatiedeskundigen tot de zogenaamde Generatie Nix, de Patatgeneratie; de generatie zonder idealen die verantwoordelijk wordt gehouden voor de ontkerkelijking, de vergrijzing van verenigingen en vakbonden en het verval van normen en waarden. Het enige dat de jeugd van tegenwoordig gemeenschappelijk heeft, is dat ze doet waar ze zelf zin in heeft. Ze gedraagt zich als een orkaan die alle zekerheden wegvaagt. En dat is een nachtmerrie voor de oude garde die de besturen van bedrijven, clubs en kranten bevolken, want met het ooit zo succesvolle ‘doelgroepdenken’ palm je de jonge consument niet meer in. Ongrijpbaarheid is het wapen van de nieuwe generatie. Die ongrijpbaarheid maakt dat tijdschriften en bladen steeds meer moeite moeten doen om lezers te werven en te binden. Het ‘lijfblad’ wordt met uitsterven bedreigd. Bert Vuijsje is somber. “Ik heb geen vrolijk en geen sluitend antwoord op de vraag hoe we studenten weer aan het lezen krijgen.” De 64-jaar oude exjournalist ziet de opkomst van internet als een muur waar de journalistiek tegenaan loopt. Warme bakkers Vuijsje constateert dat het organische verband tussen redactie en lezers op veel plekken verloren is gegaan. Tot de vroege jaren '90 kon je volgens hem nog goede kranten en bladen maken op basis van lotsverbondenheid tussen

De strijd voor

Oud papier nieuw jasje

Geenstijl.nl: ‘Kansloos achterhoedegevecht van krantenuitgevers’ Folkert Jensma mag dan wel diepgaand onderzoek verricht hebben naar de nieuwsbehoefte van jongeren, toch wordt zijn nieuwe product NRC.next door de beoogde doelgroep genadeloos afgebrand. Zo reageerde het populaire nieuwsweblog Geenstijl.nl – een jongerensite met tienduizenden bezoekers per dag - alsvolgt op de aankondiging van NRC.next: "Het krantje NRC.next is er speciaal voor jullie, hoger opgeleide mensen met internet en een mobiele telefoon die geen krant meer willen lezen omdat het oud nieuws is. Het NRC eist dat mensen onder de veertig straks 1 euri gaan betalen voor een krant zonder diepgang, veel korte berichtjes, geen website, geen primeurs maar wel met oude artikelen uit de grote mensenversie. Oftewel een soort Sp!ts waarmee je 's ochtends in de trein ook nog erkent te dom en te gierig te zijn voor een echte krant. NRC laat hele bossen kappen om ons per maart 2006 te kunnen 'duiden' hoe goed dat Kyotoprotocol wel niet is... Zie hier het kansloze

achterhoedegevecht van de krantenuitgevers..." NRC.previous De 234 bezoekers die reageerden op het topic gingen er nog eens dunnetjes overheen. "Krant? Wat was dat ook weer? Iets met papier geloof ik", zegt één van de bezoekers. Een ander leeft mee met Jensma: "Ik zie de droefgeestige oude man mistroostig door het raam kijken." Ook is er een bezoeker die een suggestie heeft voor een toepasselijkere naam: "NRC.previous". Het lijkt erop dat traditionele media zich op glad ijs bevinden, wanneer zij de trucs van

8

nieuwslogs als Geenstijl.nl proberen te kopiëren. Geenstijl.nl is voornamelijk populair om haar virtuele lynchpartijen, ongezouten meningen en ronkende straattaal. Dat nodigt ook uit tot felle discussies, of beter gezegd: anoniem worstelen in cyberspace. Het is de vraag of gevestigde media, die zich moeten houden aan journalistieke gedragscodes, daarmee kunnen concurreren. Vooralsnog is het geen mediabedrijf gelukt om het succes van de populaire weblogs als Geenstijl.nl te evenaren. De NOS deed een poging met NOSheadlines.nl: meer beeldcommunicatie, kortere berichten, vlotter taalgebruik en populaire kopjes. Echter, de artikelen leveren slechts enkele reacties op, terwijl het bij Geenstijl.nl in de honderden loopt. Pronken met relletjes Kortom, de strijdbijl tussen de populaire nieuwe media en conventionele kranten is nog lang niet begraven. Voorheen bedreef GeenStijl.nl voor-

januari 2006

namelijk parasitaire journalistiek: ze reageerden op berichten in kranten en gaven er een sarcastische slinger aan. Maar aan die werkwijze komt langzamerhand verandering. Want nu GeenStijl.nl een factor van betekenis is in het medialandschap, krijgt ze net als de traditionele media ook steeds meer tips waardoor ze zelf nieuws kunnen brengen. Nieuws dat traditionele media dan weer overnemen. Binnenkort komen er ook video- en radiofragmenten op de site en dankzij een contract met het ANP is er nu al meer nieuws. Onlangs besteedde de Volkskrant aandacht aan de populaire jongerensite. “GeenStijl doet niet aan politiek correcte journalistiek en trekt daarmee drommen lezers die de krant de rug hebben toegekeerd.” Daar zit ook de bottleneck: conventionele bladen moeten het hebben van betrouwbaarheid, terwijl GeenStijl pronkt met zelf veroorzaakte en uit de hand gelopen relletjes. Steven de Jong

Analyse markt gaat brengen, heeft goed door dat hij zijn potentiële consumenten niet moet schofferen met termen als Generatie Nix of Patatgeneratie. Nee, volgens hem betreft het hier de ‘Multitask-generatie’; komt ongeveer op hetzelfde neer, maar klinkt een stuk vriendelijker. Jensma: “Voor de drukke Multitask-generatie is internet onmisbaar. Het is voor hen geen digitale bibliotheek, maar op de eerste plaats een gemeenschap; een plek waar ze elkaar ontmoeten. Ze zijn niet gefascineerd door de media zelf. Net zoals elektriciteit voor de ouderen een vanzelfsprekendheid is, is Google dat voor de jongeren.” Het wervelende betoog van Jensma doet een beetje denken aan de lancering van Talpa, de nieuwe zender van John de Mol. Jensma smijt net als De Mol met populaire kreten als ‘cros-

redactie en lezers. Het blijkt nu somberheid troef voor Vuijsje, getuige zijn overlevingsadvies aan journalisten: “Hou je eigen ambacht hoog. Kijk bijvoorbeeld naar de bakkerssector”, vergelijkt hij. “De vele bakkertjes op de hoek moesten het onderspit delven toen de warenhuizen oprukten, maar er waren een paar die tegen beter weten in toch door zijn gegaan met hun ambacht; dat zijn nu de warme bakkers.”

om jonge lezers gedrukte media

in een

Nieuwsgrazers Folkert Jensma wil geen warm bakkertje worden.“Dit is de allerleukste tijd om in de journalistiek te beginnen”, zo verdedigt hij zich tegen het conservatieve betoog van zijn vakgenoot. “Er is geen mooier moment, er verandert van alles”, roept hij opgetogen. Dat enthousiasme moet ook wel, want Jensma is niet voor niks naar de Erasmus Universiteit gekomen, en ook niet met lege handen; terwijl hij aan het woord is, worden er proefdrukken van NRC.next uitgedeeld in de collegezaal. NRC.next is de nieuwe ochtendeditie van NRC Handelsblad. Op 8 maart ligt het eerste nummer in de schappen, en voor wie het wil, ook op de deurmat. De nieuwe krant is volgens Jensma afgestemd op de lezersgewoonten van de hoger opgeleide 18 tot 35-jarigen. Daar weet Jensma inmiddels alles van:“Zij zijn gewend aan gratis internet. Het zijn flexibele werkers, forenzen die hun carrière belangrijk vinden. Ze hebben een vol leven, zowel zakelijk als sociaal. Het zijn nieuwsgrazers. Ze consumeren meerdere media, waarbij ze informatie zowel halen als sturen. Voor een krant hebben ze op zijn hoogst twintig minuten per dag over. De nieuwsbehoefte is groot, maar de perceptie is dat het gratis is.”

smediale aanpak’ en ‘interactie’, maar hoe je het ook wendt of keert: NRC.next blijft een papieren krant, welke de meeste lezers niet zullen openslaan met de intentie van ‘Goh, nu ga ik eens even lekker crossmediaal interacteren’. Net zo min als Talpa-kijkers en masse hun beltegoed leeg smsen op Big Brother-helden. Toch blijft Jensma hameren op wat de jongeren bezighoudt, maar wanneer puntje bij paaltje komt wordt duidelijk dat van dat alles in NRC.next weinig terugkomt. “Het accent ligt op beeld en vooruitblik. Beelden bevatten voor hen informatie in zichzelf. De indeling van de krant wordt strak. Met NRC.next gaan we ook iedere dag de diepte in.” Eigenlijk geeft Jensma het zelf ook al toe: “Het is te definiëren als een defensieve manoeuvre, geen offensieve.” Steven de Jong

Multitask-generatie Jensma, die zijn krant voor 1 euro op de Folkert Jensma wil met NRC.next jongeren voor zich winnen. Foto: Ronald van den Heerik.

De cijfers

Jongeren hebben geen tijd om de krant te lezen de cijfers leren dat slechts 29 procent van de jongeren dagelijks een landelijke krant leest. Daarnaast bladert een dikke 20 procent elke dag door een regionaal dagblad. Halen we de dubbelingen eruit, dan komen we op een kleine 50 procent die dagelijks een echte krant leest.

De krant is uit en internet is de nieuwe hype als het gaat om het scoren van nieuws door jongeren. Toch legt zelfs het world wide web het nog af tegen de ‘goede oude televisie’ die nog altijd de belangrijkste bron voor jongeren is bij nieuwsgaring. Ruim zestig procent maakt één of meer keren per dag gebruik van de tv om op de hoogte te blijven van de actualiteiten. ongeren en nieuws, het is de grote worsteling van de krantenindustrie. Er is een hele generatie die geen kranten koopt en dat misschien wel nooit gaat doen. En het ene naar het andere onderzoekje suggereert dat het echt helemaal voorbij is, met jongeren en kranten. Maar klopt dit wel? Lezen ze niet of kopen ze niet? Bij het Enschedese Newcom Research & Consultancy, een onderzoeks- en adviesbureau dat gelieerd is aan de opleiding Toegepaste Communicatiewetenschap aan de Universiteit Twente, kennen ze het antwoord op deze prangende vragen. Jaarlijks zet Newcom de cijfers over leesgedrag van jongeren

J

keurig op een rij in de Dagblad Monitor, een onderzoek via www.CheckitOut.nl onder 561 jongeren van 12 tot en met 24 jaar.

Gebrek aan tijd is onder jongeren de meest genoemde reden (52 procent) om geen krant te lezen. Het feit dat ze nieuws ook via de tv volgen is voor 50 procent van de jongeren reden om geen krant te lezen. Ruim eenderde van de jongeren (34 procent) leest geen krant omdat nieuws hen niet interesseert. De televisie is de belangrijkste bron voor jongeren bij nieuwsgaring: 62 procent maakt hier een of meer keren per dag gebruik van om nieuws te verzamelen. Dat is altijd nog

Wat werd de jongeren gevraagd? Of ze een krant lezen, maar dan moest het wel een regionale of nationale krant zijn op betaalde basis. Dus niet Metro of Spits. Uit de Dagbladmonitor 2005 blijkt dat zo’n 13 procent nooit een krant leest. Een formidabele 87 procent leest dus wel regelmatig een dagblad. Maar zijn dit ook echte hardcore lezers, lieden die dagelijks naar de brievenbus of de kiosk rennen om een dagblad te scoren? Nee dus, want

januari 2006

9

meer dan internet, waar de nieuwsweblogs nog niet zo populair zijn als men ons wel eens wil doen geloven. Vier op de tien jongeren gebruikt anno 2005 dagelijks het internet om nieuws te verzamelen. Dat is maar iets meer dan een oud medium als de landelijke radio dat nog steeds 36 procent van jongeren trekt die op zoek zijn naar nieuws. Tenslotte nog een paar cijfers die krantenuitgevers hoop kunnen geven. Aan de jongeren die aangeven ook later niet van plan te zijn een krant te gaan lezen (15 procent), is gevraagd onder welke voorwaarden ze dit wèl zouden gaan doen. De meest genoemde antwoorden zijn: bij meer tijd (48 procent), als een krant op tabloidformaat verschijnt (41 procent) en bij goedkopere abonnementen (36 procent). Harry van Stratum

sdl

09-09-

2005

08:34

Pagina

1

TRO IAL IN SPEC 2005

azine jk mag nkeli len afha ho eel on n Hogesc ction Reda van Saxio

6 200 05 / T. 20 / SEP Nº 1

TOBER.

sdl 10-10-

NEW NAL TIO RNA INTE AGE (11) P

2005

12:53

Pagina

1

Altijd op de hoogte

Reda ction ee van Sal onafhank eli xion Hoge jk magaz scho ine len

Nº 2 /

OKT. 200 5/2 006

werk t a j - en p i n K f e kloo hool Enorm hogesc en it tuss iversite en un

ka ren: wondo Taek van Baa lief Joycehool poes op sc

en en is nt op s Stude "De Pau t: bloo n vader" als ee

FOK WIN KE IN E & SUKK NGL ISH! E

eg : "W rant se Emig ederland uit N e" ratrac

Stud ente nvere nigin gen e n

Het C harm eoffe nsief

Axel tops Bult: po in tw rter ee ja ar

Keuze com gids: m kan unicatie veel bete r

Ram ad is be an go afzien nnen: of ge nieten ?

Stude in de nt van rijkdom Holly wood

Sax, het redactioneel onafhankelijke magazine van Saxion, heb je altijd bij de hand: voor dagvers nieuws, interessante links en de laatste magazines, ga je naar www.sax.nu. Of je logt in op intranet, dan zie je ons aan de rechterkant. En uiteraard staat Sax Magazine elke maand vol met sprankelende items voor iedereen op Saxion! 4 DE CE

SAX 7161

NO.

sdl EMBER_ 3 NOV

2005 11-11-

09:07

Pagina

MBER

14-1

2-20

05

18:3

7

Pagi

na

1

1

ESTE DE B MOEZEN TELS UITS OOR L? E AR V KLA GSTELS ZOR HET

Reda ctione el on van Saxi afhankel on H ijk m oges chol agazine en

Nº 4 /

DEC . 20 05 / 200 6

azine jk mag nkeli len afha ho eel on n Hogesc ction Reda van Saxio

/ Nº 3

Nieuwe rubriek voor lezers

006 5/2 200 NOV.

Wil je reageren op artikelen van Sax? Heb je keiharde kritiek of lovende woorden? Sax biedt je vanaf nu een podium: een rubriek waarin we brieven plaatsen van lezers: zowel in Sax als op Sax.nu. Kom maar op!

Kers te

Lone ditie Not ly this n? at all… Christma w o t s? hina

on C Saxi e Jong n Van en... ente Leu n-stud Saxio

GMRRRRRRRR

eft MR le n 'De Gop Saxio' niet escholen Hog

or e vo 'Liefdes is Ston lgriep' voge

Stu zichdente la mak ‘perfec at en t’ n te n e Stud even a overlan Wilm a ork

De en doudste Sax e jongs ion-s te tude nt

Allo stud chtone in opentenve mars renig ing Gaan s en s cha sam tudere atsen n we en? l

Student helpt student

GMRRRRRR is een column van leden van de Gemeenschappelijke Medezeggenschaps Raad, op persoonlijke titel geschreven. Deel 3: GMR-lid Conny Paas (21), studente Bedrijfseconomie en Lerarenopleiding in Deventer, Saxion-medewerker bij het Project AO en voorzitter van de Academieraad FEM. ls GMR-lid let je vaak op wat je in de wandelgangen hoort van zowel studenten als medewerkers. Bijvoorbeeld over problemen die studenten ondervinden tijdens hun studie. Veel van deze problemen zijn individuele problemen, maar vaak ook gelden ze voor grote groepen studenten. Kan een student die in de GMR zit deze problemen,

A

KIN OF D DEKE J EZ E WIE KERST US KIES MAN JIJ? , HET WINTE R, S DE D EIZOEN EPR V ESS AN IE

waar veel studenten tegen aanlopen, oplossen? Vraag een willekeurige student wat hij van de computers vindt en hij zal zeggen dat er te weinig computers zijn. Computers kosten geld, dus zo makkelijk gaat het niet om even nieuwe aan te schaffen. Een andere mogelijkheid is om alle lessen die in een computerlokaal plaatsvinden, pas na drie uur ’s middags te geven. Dan zijn er meer computers vrij op het moment dat de meeste studenten er een nodig hebben. Bij een groot deel van de opleidingen hebben studenten niet meer dan tien

10

uur les in de week. Vergeleken met een middelbare school is dat inderdaad weinig, maar wat voor de één weinig is, is voor een ander voldoende. Er zijn opleidingen die in het verleden geen of nauwelijks lessen hadden en daarvan zijn teruggekomen. Wat wel veranderd kan worden is de communicatie naar de student en medewerkers. Handboeken, werkboeken et cetera, moeten op tijd beschikbaar zijn. Hetzelfde geldt voor de les- en tentamenroosters. Een student moet duidelijk weten wat er van hem verwacht wordt. Bij een aantal academies moeten studenten in koppels aan een afstudeeropdracht werken. Naar mijn mening moe-

januari 2006

ten studenten zelf de keuze kunnen maken of ze samen of alleen aan zo’n afstudeeropdracht wil werken. Een opleiding moet die keuze niet voor een student maken. Moet je een geweldige afstudeeropdracht afslaan, omdat je van je opleiding dat met z’n tweeën moet doen? Nee, natuurlijk niet. Het is toch jouw toekomst. Dit zijn voorbeelden van vraagstukken die voor veel studenten spelen. Een student uit de GMR kan deze problemen, die in heel Saxion spelen, niet oplossen. Maar hij kan wel zorgen ze via de GMR kenbaar gemaakt worden. Dan kan de organisatie er iets aan doen.

Student milieukunde of vakidioot?

Thema Ondernemen

Projecten in België en Maleisië, een eigen adviesbureau, een netwerk van gerenommeerde wetenschappers en je eigen congres organiseren; menig jongensdroom van een carrièrejager zal er zo uit zien. Ton van der Ent (23) en Chantal Termeer (22) - beiden student Milieukunde met het profiel Natuur, Milieu en Landschap aan Saxion Hogescholen – konden niet wachten en realiseerden dit alles al tijdens hun studie. “Je moet compleet freak zijn van je vakgebied.”

et succesverhaal van Ton begint in 2004, als hij op vakantie gaat naar Maleisië. Daar ontmoet hij een gids die lid is van de natuur- en milieuorganisatie REACH, wat leidt tot een afstudeeropdracht voor Ton en Chantal: het opzetten van een ‘Adopta-River’-project in het gebied Cameron Highlands in Maleisië, met financiële steun van Waterschap Rivierenland.

H

Rivier adopteren “Adopt-a-River is een principe dat al jaren bestaat; alleen hebben wij het opgezet in Maleisië”, legt Ton uit. Chantal en Ton hebben een handleiding geschreven voor de opzet van het project. Wat de gedachte achter het adopteren van een rivier is, wordt duidelijk als Ton vertelt over het resultaat van zijn afstudeerstage. “Bewoners gaan nu water van de rivier in hun dorp iedere maand òòn keer testen, met hulp van het Wereld Natuur Fonds en REACH. Deze informatie plaatsen ze op een website, zodat iedereen het kan lezen. Om de zoveel tijd wordt er ook een rapportje of een folder van gemaakt.” Alvorens de belangrijkste rivier in het gebied Cameron Highlands ter adoptie gesteld kon worden, hebben Chantal en Ton uitvoerig onderzoek gedaan naar de gezondheidsrisico’s van het oppervlaktewater als drinkwater. Aanleiding vormde de kindersterfte in onder meer Maleisië als gevolg van vervuild drinkwater. Vandaar ook

het belang om de lokale bevolking te betrekken bij het verbeteren van de waterkwaliteit. “Het gaat allemaal om bewustwording in zo’n project; mensen moeten het zelf gaan zien”, aldus Ton. Ter ondersteuning van zijn filosofie schudt Ton een citaat van de gerenommeerde wetenschapper Holdgate uit zijn mouw: “The ecologist cannot remain a voice crying in the wilderness – if he is to be heard and understood.”

hoge concentratie aan zink en lood in de bodem; ofwel locaties met een mijnbouwhistorie. Door de sluiting van de mijnen, zal ook deze botanische rariteit verdwijnen. En dat is zonde. “Met Nouvelle Montagne willen we eigenlijk drie dingen; een tak projectmanagement en advisering voor natuurontwikkeling en beheer, een tak educatie; dus het geven van cursussen en excursies en een tak mijnbouwontwikkeling, waarin het beheren en exploiteren van oude mijnbouwlocaties centraal staat”, vertelt Ton. Chantal: “De mijnbouwhistorie sprak mij erg aan. Binnen de opleiding was het mogelijk om diverse onderzoeken en opdrachten in het gebied uit te voeren, zo hebben we ook veel contacten gelegd. En via dat netwerk worden wij regelmatig benaderd voor advies.”

Het werk van de Deventer studenten bleef niet onopgemerkt. Naast alle aandacht van nationale officials en de nationale pers in Maleisië, omarmde ook het Wereld Natuur Fonds het project van Ton en Chantal. Daarnaast voert nu ook the National Health Office van Maleisië aanvullend onderzoek uit in het gebied. Zinkflora Of ze het niet al druk genoeg hadden, hebben de twee ondernemende studenten tijdens hun studie ook een adviesbureau opgericht. Van daaruit runnen ze de vereniging Nouvelle Montagne. “Wij doen wat Natuurmonumenten in Nederland doet”, legt Ton uit. Met deze vereniging richten ze zich op het ontwikkelen, beheren, restaureren en openstellen van oude mijnbouwlocaties in het BovenGeuldal, in samenwerking met de Belgische lokale overheid. Aanleiding daartoe is de afname van het areaal aan zinkflora, vegetatie die voornamelijk voorkomt in gebieden met een

januari 2006

Vakidioten De twee zijn goed op elkaar ingespeeld. “We delen dezelfde interesses en het enthousiasme, daarbij vullen we elkaar heel goed aan. Waar Chantal organisatorisch en communicatief heel goed is; bedenk ik de meest gekke projecten. En gecombineerd wordt dat nog iets beter, zeg maar”, aldus Ton. Grote vraag blijft natuurlijk wat de sleutel van hun succes is. “Haha, gewoon door hard te werken”, relativeert Ton. “Ik ben er niet vies van om zeven dagen per week, twaalf uur per dag door te gaan. In Maleisië hebben we dat samen vijf maanden

11

gedaan. En heel veel dingen zijn gewoon te combineren; projecten voor studie kun je bijvoorbeeld ook gebruiken voor je bedrijf.” Volgens Chantal is juist ‘enthousiasme’ heel belangrijk. “Steeds meer willen weten van een gebied past gelukkig binnen mijn opleiding en toekomstige werkveld.” Ton gaat nog een stukje verder. “Je moet compleet freak zijn van je vakgebied. Ik vind landschapsecologie, mijnbouwkunde en mineralogie echt geweldig; wil ik alles over weten. De zinkflora heeft een beetje van allemaal; en dus een prachtig iets om mee bezig te zijn. Gelukkig zijn er veel meer vakidioten, dus dan vind je wel aansluiting.” Specialiseren en netwerken Volgens Ton zijn er drie zaken waar een carrièrejager op moet letten. “Zorg dat je een specialisme kiest waar je heel goed in bent, werk dag en nacht om er beter in te worden en zorg dat de juiste mensen dat weten. Netwerken is heel belangrijk.” Zinkflora, het zeldzame natuurverschijnsel waar Ton en Chantal onderzoek naar deden, is hun specialisme geworden. Deze kennis gaan ze nu delen op het internationale Zinkfloracongres op 19 en 20 januari in het Belgische Kelmis, dat ze zelf georganiseerd hebben. Ton: “Dit congres is het perfecte middel om met vakgenoten te communiceren. En dan bedoel ik niet alleen op het congres zelf, maar voornamelijk in de aanloop en opzet ervan.” Steven de Jong

Thema Ondernemen

‘Ik ben meer student dan ondernemer’ Peter van den Driessche (22) is één van de jongere studentondernemers van Saxion. Nog maar net aan zijn tweede studiejaar begonnen, is hij met zijn vader aan de slag gegaan om het Easy Webdesign Nederland op te richten, dat al enige tijd vanuit Wageningen operationeel is. et bedrijf verkoopt websites en geeft trainingen voor effectief websitegebruik bij bedrijven. Ook kan de klant gebruik maken van het zogenoemde CMS-systeem voor ‘content (inhoud) management’. Daarmee kunnen ze zelf de site blijven beheren zonder extra kosten. Peter heeft altijd interesse gehad in ondernemerschap. Om de stap zelf te zetten heeft hij met veel verschillende mensen gesproken over zijn plannen en adviezen ingewonnen. Ook heeft hij zich in de kenmerken en ontwikkelingen van de ICT-markt verdiept om te weten te komen of zijn producten en diensten in een bepaalde behoefte zouden kunnen voorzien. Peter zegt daarbij nooit veel van Saxion-brede initiatieven gemerkt te hebben. “Ik beschouw mij nu nog meer als student dan ondernemer, en ik sta in feite voor elk initiatief open, zeker ook voor Saxion-brede ontwikkelingen.”

H

De slogan ‘Ondernemende Hogeschool’, als variant van de term ‘Ondernemende Universiteit’ van de Universiteit Twente (UT), is volgens hem dan ook nog niet op Saxion van toepassing. Er kunnen wel allerlei interessante dingen worden ondernomen, maar op het moment dat de

boodschap niet bij de potentiële doelgroep overkomt, is het effect natuurlijk minimaal. Peter bezoekt de nodige lezingen, workshops en presentaties via de contacten die zijn vader vooral heeft opgebouwd. Over de ondersteuning vanuit de opleiding is hij goed te spreken, net als over de combinatie van studeren en ondernemen. Hij besteedt gemiddeld twintig tot vijfentwintig uur per week aan zijn bedrijf, maar zijn studie is en blijft het belangrijkste voor en daar maakt hij dan ook tijd voor vrij. De norm van een 40-urige werkweek overschrijdt hij met gemak. De flexibele opzet van de studie, waarin je veel eigen keuzes leert maken en praktisch vanaf het begin al met beide voeten in de praktijk leert staan, faciliteert het ondernemerschap volgens hem wel. Hij denkt dat het voor studenten van andere opleidingen, die bijvoorbeeld nog werken met verplichte colleges, veel moeilijker is om als creatief en ondernemend student met een eigen bedrijf aan de slag te gaan. Je zit dan immers veel te veel vast aan allerlei verplichtingen in tijd, en succesvol ondernemerschap vereist juist discipline, maar ook en vooral flexibiliteit. Robin Slot

12

Saxion wil ondernemen makkelijker

Fulltime on Parttime st et centrum van ondernemerschap op Saxion huist in de Villa, op loopafstand van de Stadscampus in Enschede. Theodor van der Velde, hoofd van het Saxion Centrum voor Innovatie en Ondernemerschap (SCIO), komt woorden tekort over wat hij voor ogen heeft met studentondernemerschap. Even geleden is het beoogd bestuur van de nieuwe studentondernemersnetwerk Young Business Professionals (YBP) bijeengekomen. “Knapen die 80 uur per week werken en ook nog studeren”, roept Van der Velde. Die knapen vervullen een belangrijke rol in het nieuwe zogenaamde ‘huis’ voor studentondernemerschap, een pakket aan manieren om studentondernemerschap te stimuleren. Van der Velde houdt zo veel mogelijk zijn handen er vanaf en geeft veel verantwoordelijkheid aan het bestuur van de YBP. Zij voeren overleg met de Raad van Bestuur van Saxion en zijn de baas van het programma, uiteraard met het SCIO als

H

januari 2006

fundament. Enkele onderdelen van ‘het huis’: geld, een awareness-programma (studenten laten proeven aan het ondernemerschap) en een incubator (plek waar je gemakkelijk kunt starten). Wat het onderdeel geld betreft zal een groot beroep worden gedaan op subsidiepotjes: Van der Velde schat dat de komende vier jaar 8 à 9 miljoen euro nodig is om de doelstelling van het SCIO en de Young Business Professionals waar te maken: “Ik schat dat nu 2 procent van de Saxion-studenten ondernemer is, dan praat je over 360 mensen. In vier jaar tijd moeten dat er ongeveer duizend worden, 6 procent.” Om te ondernemen is startkapitaal nodig. Naast de mogelijkheid om een beroep te doen op het voorzieningenfonds (een jaar extra studiefinanciering) moeten studenten een persoonlijke lening kunnen afsluiten. Of dat mogelijk wordt, hangt sterk af van de toekenning van subsidies, met name van de provincie

Thema Ondernemen

De jonge professionals Wie zijn de ‘jonge honden’ die de kar gaan trekken en wat drijft hen? Voorgesteld: enkele Young Professionals. Aan ondernemen zit best een risico. Ik ben zelf zonder lening begonnen; heb 3500 euro aan spaargeld in de onderneming gestoken. De waarde van mijn onderneming is inmiddels verdubbeld.”

Benjamin Top (21), vierdejaars Bestuurskunde en overheidsmanagement: “Ik heb in 2004 een keurmerk voor uitgaansgelegenheden ontwikkeld. Een soort van Michelinkeurmerk met een waardering op verschillende veiligheidsaspecten, zoals brandveiligheid en voedselveiligheid. Ondanks veel media-aandacht bleven aanmeldingen – dus – klanten uit. Ik ging me afvragen hoe dat kan, zo’n slecht product is het toch niet. Nu doe ik het anders: ik ben bezig met een stichting, waarin brandweer, politie, gemeenten, een beveiligingsbedrijf en uitgaansgelegenheden participeren. Met hen stel ik veiligheidscriteria en een pakket op voor horecaondernemers. Ik wil komen tot een keurmerk dat aan gemeenten verkocht kan worden. In het derdejaar werd ik op Saxion met het ondernemerschap geconfronteerd. Dat had veel eerder gekund. Op dit moment is mijn doel met de studie: alle know how in het bedrijf steken. Nadeel vanuit je studie een bedrijf starten vind ik de praktijkervaring die je nog mist.”

Al jaren wordt er geschreeuwd dat Nederland te weinig ondernemingsdrang heeft. Naarstig wordt er gezocht naar manieren om jongeren ondernemender te maken en in de nabije toekomst de economie flink op te krikken. Saxions plannen op dat gebied kun je gerust ambitieus noemen. In vier jaar tijd van 2 procent naar 6 procent studentondernemers. En niet alleen de ‘hoge piefen’, maar de jonge ondernemers zelf, zetten de lijnen uit en voeren de gesprekken met de Raad van Bestuur.

maken voor studenten

ndernemen! tuderen… Overijssel, waarmee op dit moment hierover overleg wordt gepleegd. Saxion wil verder elke propedeusestudent een jaar lang aspirant-lid maken van de YBP, en daarnaast iedere student die in business is. Dat heeft als meerwaarde kennisuitwisseling tussen studentondernemers. Van der Velde: “Iedereen krijgt een pasje van het ondernemersnetwerk en krijgt daarmee een aantal voordelen: zo kan een studentondernemer straks een beroep doen op gratis coaching en advies van specialisten.” Naast geld is huisvesting een drempel die je als studentondernemer over moet. Er is een incubator nodig: een plek waar je ruimte en kennis hebt om te ondernemen. Ton de Haan, student en medewerker van het SCIO, heeft daarom het concept Virtual Business Incubator ontwikkeld, waarbij studentondernemers bij bestaande bedrijven kunnen worden ondergebracht. Inmiddels hebben zich een aantal bedrijven aangemeld, dus de eerste studentondernemers kunnen

Peter Schinkel (25), alumni Commercieel Technische Bedrijfskunde: “Begin 2004 ben ik afgestudeerd. Tijdens mijn studie ben ik een internetbedrijf begonnen met als dienst: er voor zorgen dat bedrijven snel op door zoekmachines op internet gevonden worden. Ik was een half jaar bezig, toen ik al vijftig klanten had. Met een grote klant van me ben ik samen gaan werken. Inmiddels heeft het bedrijf meerdere vestigingen en heeft de holding waartoe we behoren een omzet tussen de 1 en 2 miljoen euro. Bij de Young Professionals zit ik in de Raad van Advies. De studietijd is de mooiste tijd om te beginnen met ondernemen. Je hebt waarschijnlijk nog geen kinderen, eigen huis of een grote auto, dus je hebt weinig risico’s. Saxion zou studenten daarom nog meer moeten betrekken bij het bedrijfsleven.”

spoedig worden ondergebracht. Om het ondernemerschap echt te stimuleren, zal er landelijk actie moeten worden ondernomen, vindt het SCIO. Daarom heeft de Raad van Bestuur van Saxion Doekle Terpstra, voorzitter van de HBO-raad, een brief geschreven waarin Saxion voorstelt om staatssecretaris Rutte te verzoeken de studiefinanciering voor studentondernemers af te stemmen op het ondernemerschap: als het aan Saxion ligt, kunnen studentondernemers, de studiefinanciering – ook de lening – beschouwen als een gift. Dat geld moet dan wel in het bedrijf gestoken worden. In de brief naar Terpstra staat nog een andere aanbeveling: voor de OV-jaarkaart zal een reiskostenvergoeding moeten komen, want een ondernemer kan natuurlijk niet alleen met het openbaar vervoer reizen. Van der Velde grinnikt. “Wat een ambities, he? Wellicht bizar, maar we gaan er voor.” Tim de Hullu

januari 2006

Jan-Willem Kamphof (22), derdejaars Elektrotechniek: “In 2002 ben ik een fietsenmakersbedrijfje begonnen vanuit een schuur bij mijn ouderlijk huis in Hasselt. Ik ben wielrenner en om mijn uitrusting te betalen, leek me het starten van zo’n bedrijf een geschikte manier om het onderhoud van mijn fiets te betalen. Inmiddels heb ik een kamer in Enschede en ben ik grotendeels in de zomer met m’n onderneming bezig. Ik wil mijn zinnen op een ander product gaan zetten: een stand alone internetradio. Dat is een kastje dat je zo aan internet kan pluggen; heel handig voor met name oudere mensen. Ik ga eerst een prototype maken. Om beslagen ten ijs te komen heb ik een cursus startend ondernemerschap bij de Kamer van Koophandel gevolgd.

13

Christian Tabois (23), derdejaars Commerciële Economie: “Ik run een bedrijf voor verkoopondersteuning van jonge bedrijven. Daarbij kun je aan alles denken: telemarketing, marktonderzoek, maar ook debiteurenbeheer en opleidingstrajecten. Ik had het geluk dat ik via mijn vader kon opstarten. Of studie en ondernemen samen gaan? Op zich wel, alleen ben ik wel blij dat ik nu op deeltijdstudie ben overgestapt. Ik besteed zo’n zestig à zeventig uur aan mijn onderneming. En ik heb een premaster op de UT geprobeerd, maar daar ben ik na drie maanden mee gestopt. Kostte me veel te veel tijd. Ik vind dat er vanuit Saxion nauwelijk stimulans was om te ondernemen. Daar is voor ons een belangrijke taak weggelegd. Want er is genoeg ondernemersbloed onder studenten.” (TdH)

Zoek je straks een baas of word je de baas? Je eigen supermarkt, je eigen onderneming. Het kan bij c1000.

Zelfstandig ondernemerschap, daar kun je van dromen. Je weet

Ondernemers Plan dat je in

zeker dat je de stap eens zult nemen maar hoe en wanneer, dat

twee jaar klaarstoomt voor je

is nog de vraag. Dan is dit je kans om spijkers met koppen te

toekomstige taak. Een praktijkgericht, door de Retail Manage-

slaan. Want Schuitema is op zoek naar mensen als jij.

ment School Leeuwarden gecertificeerd, trainee programma

Ambitieuze mensen met een HBO-opleiding en retailbloed die als

waarmee je in dienst bij c1000 managementervaring opdoet.

supermarktondernemer hun eigen c1000 willen gaan exploiteren.

Maar laten we eerlijk zijn, de selectie en toelatingseisen zijn zwaar.

Om zo als zelfstandig ondernemer deel te worden van de meest

Kijk daarom op www.schuitema.nl als je meer over die eisen, het

succesvolle supermarktorganisatie van Nederland. Daarbij

opleidingsprogramma op post HBO niveau en je perspectieven

ondersteunt Schuitema je straks met praktische diensten en

wilt weten. En wil je deze kans dan nog steeds pakken, neem dan

adviezen. Maar eerst helpt Schuitema je nu om de stap naar dat

contact met ons op: [email protected] of kijk op

zelfstandig ondernemerschap te maken. Met het Doorgroei

www.schuitema.nl

‘I have always done what I wanted to do’

This time at Sax International, I had the opportunity to interview a person whose courage and dedication are inspiring. His name is Deniz Bracht (Germany), a 23year-old Art and Technology student, who has a very active and normal life despite his disability (he is in a wheelchair).

INTERNATIONAL There are about 400 international students and more than 1000 German students studying at Saxion. Some of them are here for a year, others stay longer. We would like to know their stories: who are they and why are they here? At the same time we would like to give them an opportunity to get to know us a little better. That’s why Sax every month will include an international page.

EVENTS • 3 Jan – 29 Jan, Exhibition Pop-Ups Tijdelijk Toestaan (Pop-Ups Temporarily Allowed) Deventer, Kunstenlab, Laboratoriumplein 1. Exhibition about popular image culture and subculture with work of 4 promising artists. • Saturday 21 Jan, 80’s with The Baltimora’s, Dancing on music from the late 70s until 90s, with DJs. Deventer, Burgerweeshuis, starting at 23.00. • Saturday 11 February, Dutch Youth String Orchestra, ®rchestra & Erdal Erzincan (baglama/saz), starting at 20.00 hrs, world music, Muziekcentrum Enschede

I have had my limitation since I was born and I consider myself as normal as anyone else. I can do whatever I want and I have always done what I wanted to do; of course I do not have any interest in football (he laughs) but for the rest I don’t have any problem. When I was a child, I travelled with my parents through South America. I specially remember being in Paraguay and Brazil where the weather was nice and warm. I like travelling very much; I think that my next trip will be to London.”

“

listening to music. As regards movies, I don’t like Hollywood movies that much. Of course there are some exceptions, but most Hollywood movies have the same sense of humour and style. As to music, I have a collection of about 500 LPs. I collect real music; my favourite style is called Hard Core, music from the 80s or 90s. Not everyone likes that kind of music, but I simply love it. It’s music with feelings. My passion for music isn’t just expressed in my collection; I have also been a percussionist in a band for the last six years. I write most of the lyrics as well. We play music with emotions. The name of our band is ‘Dick Laurent is dead’. That’s a quote from the movie “Lost Highways”, which is our favourite film. You should watch it! ” (He laughs)

Studying in Enschede “Almost every day I travel by train from Gronau in Germany to Enschede. At school everything is well-designed: wherever I go there are elevators and there are hardly any obstacles in the way. I study Art and Technology and what I like most is the combination of art and design with social sciences like psychology. We get some seminars in which we not only analyse the design part of commercials but also its social or psychological component. Socialising has been easy, especially with German students since we speak the same language. With the other students I talk in English or in Dutch. What I also like a lot is the relationship with the teachers. They are always there to help.”

• Sunday 12 February, Erdal Erzincan, singing and playing on saz, Muziekcentrum Enschede, starting at 15.00 hrs

Plans for the Future “My plans for the future are not very clear yet. Right now I am very happy

Movies and music “My hobbies are watching movies and

with my studies but I have been thinking about the possibility of changing schools and study at the AKI, which is an Academy of Visual Arts in Enschede. The study at the academy looks very attractive because of the subjects they offer. An additional advantage of AKI is that some teachers at Saxion also teach at the academy. I found this a good thing because the teachers already know me and I know them. The other option would be to try and go to a university in Germany. I have to acknowledge that getting accepted will be difficult, since I do not have a propedeutic degree, I will need to pass a very difficult exam. Let’s first finish this year and see what the coming years bring me. Once I have completed my studies, I would love to work at a studio for video and montages or at a record studio. That is the ultimate dream for me, which is worth fighting for.” Alexandra Contreras Ochoa

Expectations alumni 2006 We asked international alumni, who studied MBA in Enschede in 03-04, what they were doing and what their hopes and expectations for the new year were:

Anto Dilmy

Yu Zhengbin (Andy) is now working for a media company in China. Its main business is organizing exhibitions/congresses, publishing magazines and advertising. “After five months of working here, I am now the project manager of CHINA MINING, a first rate exhibition and congress hosted by the Ministry of Land and Resources of P.R.China, to be held by the end of 2006 and from then on annually. In 2006, I will also be the advertising manager of a monthly journal, called Mining Journal CHINA, which is connected to

placement in the Hague, I had various job interviews and choose to work in Bank International Indonesia (BII) in Jakarta as an MDP trainee (Management Development Program). I am training as an Account Officer and if things go according to plan I will get a post in Corporate Lending. So if some companies want to borrow money, I will be one of the officers to handle that. How I know whether it is a good idea to lend them the money? Of course I will first do some analysis of their financial position to find out whether the customer is sound and can be expected to stick to the terms agreed in the contract.”

CHINA MINING and was launched at the end of 2005. It is a monthly which is going to be printed and edited in China and will also be circulating in this country, but our major customers are foreign mining companies. So in 2006, my aim is to organize CHINA MINING well as regards planning, sales, etc. and at the same time do an excellent job managing advertising sales promotion and editorial matters, among other things.” After this whole year, I expect to become an event manager, which is a high-ranking managing position in the company. Wish me luck!” Anto Dilmy from Indonesia: “When I got back to Indonesia after some work

januari 2006

Xue Wei (Ivy only recently got back

15

to China, after she had continued her studies in the U.K. She has also landed a job at a bank: “I am working in Credit Card Center of China MINSHENG Banking Corp.,LTD. I am responsible for risk management and authorization of credit cards. My wishes for 2006? Becoming a successful bank manager.” Hannie Schipper

Xue Wei

Dag & Nacht is een serie waarin studenten of medewerkers van Saxion met precies tegenovergestelde leefpatronen, muzieksmaken, levensbeschouwingen, banen, et cetera, naast elkaar worden gezet. Deel 5: wonen, in een studentenhuis of solo?

Solokamer uit noodzaak Wendy van Loenen, derdejaars hotelstudente woont sinds september 2003 op kamers in Apeldoorn. Oorspronkelijk komt ze uit Pijnacker, een klein plaatsje tussen Rotterdam en Den Haag. Voor haar geen studentenhuis met gezamenlijke woonruimte, elke avond feesten en de kroeg in. Maar gewoon een kamertje voor haar zelf, waar ze in alle rust kan studeren. Tenminste, als ze er is, want de helft van de tijd staat de kamer leeg en zit ze zelf in het westen. Waarom ben je op kamers gaan wonen? “Het reizen van Pijnacker naar Apeldoorn neemt veel tijd in beslag. Twee uur heen en twee uur terug, als je geen vertragingen hebt. Dit is gewoon te veel om elke dag te doen. Ik heb erover gedacht om naar de Hotelschool in Den Haag te gaan, maar de school sprak me niet echt aan. De mensen doen een beetje uit de hoogte. In Apeldoorn is het veel knusser en kun je veel stage lopen. Ik stond al een tijdje bij de woningbouw ingeschreven voordat ik ging studeren. Vlak voordat school begon belden ze me dat er een kamer vrij was in Apeldoorn, die heb ik gelijk genomen.” In wat voor soort huis woon je? “Ik woon op een toplocatie, vijf minuten van de stad en tien minuten van de trein. Het is een maisonnette met vijf kamers, twee badkamers, twee wc’s en

die niet ten goede komen en de studentenverenigingen in Deventer spreken mij niet aan. Ik ben alleen in Apeldoorn als we les hebben, soms maar twee dagen in de week. De rest van de tijd ben ik gewoon in Pijnacker. Daar wonen ook al mijn vriendinnen, mijn vriend en ik heb er een baan. Trouwens, mijn hele garderobe heb ik ook in Pijnacker liggen.” Wat doe je dan na school als je in Apeldoorn blijft? “Studeren of shoppen en op woensdag sport ik. Verder klets ik met mijn huisgenootjes als ik ze tegen kom en soms gaan we samen eten. Ik heb er over nagedacht om hier te gaan werken, maar overdag kan ik niet, omdat ik naar school moet en voor de horeca vragen ze je steeds voor in het weekend. Ik heb een ontzettend leuke baan in Pijnacker die ik er niet voor op wil geven. Ik vind

‘Studentenleven trekt me niet’ een keuken. Ik woon op de bovenste verdieping en deel de badkamer met een jongen. Echter, hij is er niet vaak. Hij werkt in Utrecht en in de weekenden ben ik zelf thuis, dus ik kom hem niet vaak tegen. We doen ook niet aan schoonmaakroosters. Als iets vies is, maak ik het schoon en hij net zo goed en dat werkt prima.” Waarom ben je niet in Deventer gaan wonen? Daar wonen veel meer studenten. “Ik heb er nooit over nagedacht om in Deventer te gaan wonen. De school staat in Apeldoorn. Het studentenleven spreekt mij ook niet echt aan. Ik hoef niet perse elke avond te stappen, ik ben niet zo’n feestbeest. Dat zou mijn stu-

het helemaal niet erg om rustig een avondje thuis te zitten en tv te kijken.” Wat doe je met je kamer als je op stage gaat? “Ik ben net terug van een stage uit Spanje en heb mijn kamer toen gewoon aangehouden. Er heeft niemand anders ingezeten, ik heb gewoon de huur doorbetaald. Mijn volgende stage begint in februari. Dan gaat er waarschijnlijk iemand voor een half jaar inwonen, zodat ik er na die tijd gewoon weer terecht kan. Een kamer in Apeldoorn is in eerste instantie voor mij echt een noodzaak, niet zo zeer gezelligheid. Alhoewel ik me het er prima naar mijn zin heb.” Kim Olijslager

Solo in een appartement of lekke “Een student hoort niet in een tent Een tent dat is meer iets voor indianen Een indiaan is aan zo’n tent gewend Maar die doet vaak weer minder goed tentamen” Proza van de hand van Jeroen van Merwijk dat werd gebruikt tijdens een studentendemonstratie tegen de kamernood, nu bijna vijf jaar geleden. Die kamernood in de studentensteden was enorm. Wachttijden voor een simpel hok in een vervallen volkswijk van meer dan een jaar waren geen uitzondering. Maar de tijden zijn veranderd. Voor het

eerst in jaren lijkt er schot te komen in het aanbod van studentenkamers, mede dankzij onconventionele oplossingen als containerwoningen, semi-permanente woningen die afkomstig zijn van overbodig geworden asielzoekerscentra en zelfs woonschepen. In Deventer hoeven studenten volgens studentenhuisvester SSH niet lang te wachten op een kamer. “De wachttijd voor een kamer kan variëren van één tot drie maanden. De wachttijd is voor een groot deel afhankelijk van de woonwensen van de student zelf. Zelfstandige woonruimte in het centrum staat hoog

16

op het verlanglijstje van veel studenten. Maar er is ook een ruim aanbod in Keizerslanden en de Rivierenwijk.” In Enschede - waar door het ruime aanbod van appartementen op de UT-campus de kamernood nooit echt groot is geweest – zijn soortgelijke geluiden te horen. Nu er een eind gekomen is aan de schaarste aan betaalbare kamers voor studenten, worden de huisvesters geconfronteerd met een nieuw fenomeen: de woonwensen van studenten blijken in de afgelopen jaren veranderd

januari 2006

te zijn. Het traditionele studentenhuis, met naast de voordeur de rits namen met evenzoveel belletjes, is uit de tijd geraakt. Onderzoek van onder meer de gemeente Enschede en jongerenhuisvesters als SHH in Deventer en Acasa en de SJHT in Enschede, tonen aan dat er een toenemende vraag is naar zelfstandige wooneenheden. “Het is een maatschappelijke tendens”, aldus de huisvesters. “In het verleden bouwden we grote studentenflats en complexen voor bijvoorbeeld tien personen. Tegenwoordig willen studenten maximaal met vier anderen in huis wonen.

Dag & Nacht is een serie waarin studenten of medewerkers van Saxion met precies tegenovergestelde leefpatronen, muzieksmaken, levensbeschouwingen, banen, et cetera, naast elkaar worden gezet. Deel 5: wonen, in een studentenhuis of solo?

‘Op jezelf wonen is een gemiste kans’ Met z’n vijven wonen ze in het studentenhuis Huize Zijweg, op steenworp afstand van Saxion: Rick Wezenberg (21, Fysiotherapie), Guus Mistrate Haarhuis (21, MER), Diederick de Geest (20, Industrieel Productontwerp), Jene Milstee (19, Technische Geneeskunde aan de UT), en Frank van de Graaf (20, Vastgoed en Makelaardij). Allen zitten bij (verschillende) studentenverenigingen, maar ze vormen geen dispuut. Jullie wonen samen onder één dak, maar wordt er ook veel samengedaan, zoals koken? “Elke dag wordt er in principe samen gegeten, iedereen kan zich vlak van tevoren via de telefoon opgeven en degene die kookt, die hoeft niet meer op te ruimen. Het is niet verplicht om mee te eten, maar we vinden dat allemaal wel gezellig. En elke maandagavond doen we normaal gesproken iets samen met z’n vijven, zoals pokeren, een film kijken of we gaan naar de kroeg.” Maar zijn er dan nooit ergernissen onderling? “Er is wel eens een meningsverschil, maar grote ergernissen zijn er niet vaak. Af en toe vindt er in een opwelling wel eens voedselgevecht plaats, maar dat is meer voor de lol en heeft niets te maken met het eten. Heel af en toe wordt er wel eens door de buren geklaagd dat de muziek ’s avonds wat te hard staat, maar verder is er nooit veel aan de hand.” Wat is voor jullie echt een reden om als studenten bij elkaar te gaan wonen? Je had misschien voor iets meer geld een optrekje helemaal voor jezelf kunnen huren. Guus: “Ik vind het fijn dat er bijna altijd wel iemand is om te kletsen als ik van de studie thuis kom. Je hebt altijd wel aanspraak en verder zitten we ’s avonds door de week vaak gezellig met elkaar een pilsje te drinken.” Rick: “Door in een studentenhuis te gaan zitten, leer je mensen kennen met een totaal andere achtergrond, waar je in feite in eerste instantie niets anders mee gemeen hebt dan het feit dat je allemaal studeert. Het wonen in een studentenhuis is een goede ervaring, het verbreedt je blik. Als je op jezelf

woont in je studententijd, is dat echt een gemiste kans.” Iemand die op zichzelf woont, heeft wel meer privacy en ruimte, en hoeft geen voorzieningen te delen… “Wij hebben privacy genoeg. Als we even ruimte voor ons zelf willen, gaan we gewoon even naar onze eigen kamer, dat is geen probleem. Dat wordt altijd gerespecteerd. Verder zijn de kamers allemaal redelijk ruim, de kleinste is 16 vierkante meter. En het schoonmaken pakken we ook vaak samen aan, al staat er nu nogal wat vaat op het aanrecht.” En hoe zit het met de dames? Mogen die hier niet komen? Guus: “De dames mogen zeer zeker wel komen, maar het wonen past niet in de traditie van het huis. Ongeveer tien jaar geleden ging de laatste vrouwelijke bewoonster hier weg, en dat was nogal een grote trut. Op de dag dat zij het huis verliet, is er een heel groot feest gegeven en vanaf dat moment is het huis huize ‘Zij Weg’ gaan heten. We houden die traditie nu gewoon in stand.” Een andere wetenswaardigheid is dat het interview afgenomen is in de gezamenlijke woonkamer, die naar de opmerkelijke naam ‘fusiehok’ luistert. Gaat het hier over het samensmelten van stoffen of over een reorganisatie? “Deze naam is een keer verzonnen door de moeder van een van de huisgenoten, omdat we hier natuurlijk vaak samen zitten.’’ Saillant detail is alleen dat op de deur tevens een bord hangt waarop staat dat het toetreden nogal gevaarlijk is. Dit lijkt een beetje op gespannen voet te staan met de principes van het fuseren… Robin Slot

er samen in een studentenhuis? Maar het liefst willen ze een zelfstandige woonruimte, dus met een douche en een keuken voor zichzelf. Qua prijs scheelt het niet veel of je in een dure kamer zit of in een appartementje met huursubsidie.” De ouderwetse studenteneenheden, een reeks kamers met één gemeenschappelijke keuken, worden vrijwel niet meer gebouwd. Die woningen worden niet erkend als zelfstandige woning, dus krijgt de bewoner er geen huursubsidie voor. In Enschede kunnen studenten binnenkort zelfs een eigen appartement kopen zonder hun ouders te vragen om een

garantie voor de hypotheek. De lokale Rabobank biedt op initiatief van de woningcoöperatie De Woonplaats een hypotheek voor ‘arme’ studenten. De appartementen gaan zeventigduizend euro kosten wat een maandlast oplevert van zo’n 230 euro. Toch is lang nog niet iedereen overtuigd van nut en noodzaak van meer zelfstandige wooneenheden voor studenten. Vooral in het begin van de studie willen studenten voorzieningen in een huis of flat delen vanwege de sociale contacten. Een student wil in de keuken kunnen uithuilen over een niet gehaald tentamen. Geluiden die ook

januari 2006

opgetekend konden worden tijdens de introweken in Deventer en Enschede, waar ouderejaars Saxionstudenten de nieuwkomers informeerden over de voor- en nadelen van het wonen op kamers. “De charme van het studentenleven is juist de charme van de gezamenlijke keuken en badkamer. Bij éénpersoonsappartementen gaat dit verloren”, aldus Jolien die op de campus woont. “Al die studenten die solo in appartementjes gaan zitten, weten niet wat ze missen”, weet ook studentenhuisbewoner Dennis zeker. “Door het ontbreken van de gezamenlijke woon-

17

kamer en keuken verlies je een hoop gezelligheid. Lekker ‘socializen’ is er niet meer bij als je in je eigen appartementje zit te verpieteren.” Anno 2006 zou je, vrij naar Van Merwijk, dus kunnen stellen: “Een student hoort niet in een tent Een tent dat is meer iets voor indianen Een student wordt tegenwoordig verwend Met een luxe appartement of een huis ‘lekker samen” Harry van Stratum

DENKEN ZOALS HIJ EN TOCH

GOED VERDIENEN! Ben jij?

Wil jij? WASAUTOMATENVERHUUR “TWENTE” HUURPRIJZEN v/a € 10 p/mnd

SPECIAAL VOOR STUDENTEN

• Een uitdagende baan? • Op straat werven voor goede doelen? • In een leuk team door heel NL werken? • En… goed verdienen?

• • • •

Communicatief Flexibel Gemotiveerd Prestatiegericht

Wij zoeken Echte doorzetters! Ben jij dat? Bel dan: 0346-210040

VOOR INLICHTINGEN BEL:

053 - 434 02 22

w w w. W e r k e n A l s W e r v e r. n l

Interview

bond enthousiast over hogescholen Alternatief Voor Vakb

‘Zelfstandigen zijn

de lul’ De huidige maatschappij is opgebouwd op waarden die veertig, vijftig jaar golden. Een maatschappij in een klassieke rolverdeling van werkgevers en werknemers. Tijdens de grote demonstratie op het Museumplein in Amsterdam (oktober 2004) tegen het kabinetsbeleid, raakte een aantal jongeren geïrriteerd over de traditionele slachtofferrol die de werknemers werd aangemeten. Maar ze waren ook boos over de steeds groter wordende groep mensen die niet op het Museumplein vertegenwoordigd werden: jongeren, kleine ondernemers, freelancers. Die groep die wel moet meebetalen aan allerlei riante regelingen voor getrouwde mensen in loondienst met een koophuis en kinderen, maar zelf nauwelijks rechten heeft en geen stem kan laten horen. Een nieuwe vakbond was geboren. Het huidige systeem is niet zo solidair”, vindt Mei Lo Vos (35), die als aanspreekpunt fungeert van de nieuwe vakbond Alternatief Voor Vakbond. En dat is niet toevallig, ze heeft een goede babbel, ziet er goed uit en ze is vrouw (net als de huidige FNV-voorzitter Jongerius). “Freelancers kunnen geen hypotheek krijgen. Hypotheekaftrek is verworden tot een persvers subsidie-instrument voor mensen met een hoog inkomen. Afschaffen dus: daardoor zullen ook de hoge huizenprijzen dalen tot normale marktwaarde.” De grote groep freelancers is ook bij de invoering van het nieuwe zorgstelsel vergeten. “Die zelfstandigen zijn weer de lul. En dat heeft te maken met het feit dat zelfstandigen zich slecht organiseren. Niet alleen de regelingen voor ziektekosten, ook kinderopvang, belastingvrij sparen, levensloop gaan aan hun neus voorbij.” Maar ze moeten wel overal aan meebetalen. “Mensen onder de 55 jaar moeten zonder dat ze hebben kunnen meepraten 23 miljard ophoesten voor de pensioenen van de ouderen.”

“

Yuppenbond Het groepje hogeropgeleiden dat aan de basis stond van AVV (niet toevallig dezelfde afkorting als de door hen zo verfoeide Algemeen Verbindend Verklaring van cao’) wordt door de traditionele FNV-achterban als een

soort yuppenbond gezien. “Het gaat niet om rijk zijn, wij zijn er ook voor mensen met een kleine portemonnee. Maar het is natuurlijk wel zo dat wij voor de oudere beroepen als fabrieksarbeider in loondienst weinig bieden. Voor die groepen bestaat de huidige vakbond. Maar vergeet niet 75 procent van de mensen is geen lid van een bond, zij hebben dus geen stem.” De AVV wil daarom graag een zetel in de SER.

GroenLinks Mei Li Vos is geboren in Eindhoven, opgegroeid in Arnhem en heeft in Amsterdam politicologie gestudeerd. Ze werkte bij het ministerie van Algemene Zaken als communicatiemedewerkster en daarvoor zat ze in de ‘denktank’ van de vroegere staatssecretaris Rick van der Ploeg. “Daarvoor heb ik op de Universiteit van Amsterdam gewerkt als docent.” Er bestaat natuurlijk (gelet op de doel-

‘Nederland moet het hebben van hogeschoolstudenten’ Tot nu toe heeft de nieuwe bond een kleine tweeduizend leden. “Dat is puur op de slippen van de media, want wij hebben nog geen enkele marketing gedaan.” De ideeën die via de media bekend werden, verleidden enkele bedrijven om de AVV te bellen om een cao af te sluiten. Of om de bestaande bonden buitenspel te zetten. In dat kader staat de nepbond bij Ikea nog helder voor de geest. “Wij hebben één keiharde voorwaarde: alle werknemers moeten stemmen over de cao.”

januari 2006

groepen) de kans dat de AVV een soort veredelde vakbond voor scholieren en studenten wordt. “Dat valt wel mee, denk ik, als ik nu al zie hoe bijvoorbeeld GroenLinks gewoon drie van onze basisplannen heeft overgetypt.” Maar de nieuwe generatie die niet automatisch met de vakbond opgroeit, zit op de universiteit en hogeschool. “Dat klopt. Ik wil dit jaar heel veel hogescholen bezoeken. Er worden daar vaak debatten georganiseerd waaraan ik wil meedoen. En daarnaast gaan we alle bijeenkomsten

19

van jonge ambtenaren af.” En de freelancers, de kleine ondernemers die niet gehoord worden? “Oh, die vinden ons wel via internet.” Voor het geld hoeft niemand het te laten. “Iedereen betaalt een tientje per jaar. Daar moeten we mee uit kunnen komen, wij hebben dus niet eenzelfde organisatiemodel als de vakbonden met hun grote kantoren, lease-auto’s en medewerkers.” Hogeschool Voor de hogescholen heeft Vos een extra zwak. “Daar zitten mensen die én slim zijn én wel met beide benen op de grond staan. Daar worden de nieuwe ondernemers van dit land opgeleid. Academici dat zijn de ‘nerds’, zwatelaars die zich het liefst met boeken, een beetje deskresearch terugtrekken en altijd heel blij zijn als ze een dik rapport hebben geschreven. Hbo’ers - het maakt niet uit welke richting ze doen - hebben altijd wel in ‘top of mind’: ik ga werken. Het zijn mensen van wie Nederland het moet hebben, dus het investeren in hogescholen moet veel sterker. Alle aandacht in de innovatieplannen gaat nu uit naar bijvoorbeeld nano-technologie. Maar 99 procent van de bedrijven is mkb. Ik heb heel lang bij de universiteit rond gelopen, ik vind het tot op de dag van vandaag raar dat de voorzitter van de HBO-raad minder aanzien heeft dan de voorzitter van de VNSU.” Jan Medendorp

Onder de Loep

Game, set and match

Hogescholen zijn op zoek naar professionele verdieping. Docenten en vooral studenten moeten aan de slag met toegepast wetenschappelijk onderzoek, ooit het exclusieve domein van universiteiten. Spin in het web van onderzoek en kenniskringen zijn de lectoren, van wie er inmiddels achttien binnen Saxion actief zijn. In de serie ‘Onder de Loep’ gaat Sax op zoek naar lectoren en hun studenten die zich samen storten op ‘de wetenschap’. Deel 3: ir. Carien Stephan, lector bij de opleiding Industrieel Product Ontwerp en gespecialiseerd in Design for All.

Een mobieltje voor

opa en oma

De sfeer bij de opleiding Industrieel Product Ontwerp in het Saxiongebouw is, zoals je die mag verwachten als je op bezoek bent bij designers: rustig en harmonieus. Er hangen mooie dingen aan de muur. De vormgevers praten gedreven over hun passie om huis-tuin-en-keuken producten van een goed ontwerp te voorzien. “Studenten leren hier ontwerpen voor een zo groot mogelijke groep mensen. Dus niet alleen voor de vitale jongere, zoals maar al te vaak gebeurt”, zegt lector Carien Stephan enigszins getergd. “Opa en oma moeten het mobieltje ook kunnen bedienen!” Carien Stephan schudt de dagelijkse irritaties die het resultaat zijn van een slecht bedacht ontwerp, zonder moeite uit haar mouw. “Kijk, dit doosje met theezakjes is keurig verpakt in een glimmende folie. Ziet er goed uit, maar iedereen gaat dit doosje met de schaar

een rolstoel, geld uit de muur moet pinnen of een treinkaartje moet kopen via een automaat, dan moet je er ook voor zorgen dat dit kan. Ik vind dat gewoon een kwestie van goed ontwerpen.” Ooit draaide het bij Product Design vooral om esthetiek en economie.

bovendien eisen stellen. Denk maar eens aan de wetgeving rond gelijke behandeling, waardoor rolstoelgebruikers tegenwoordig kunnen afdwingen dat de bus en trein voor hen beter toegankelijk worden gemaakt. Je kunt er donder op zeggen dat we hier in de toekomst een claimcultuur zullen krijgen, zoals nu al in Amerika het geval is. Als lector Design for All wil ik vooral die punten onder de aandacht brengen bij de jonge ontwerpers die binnen Saxion Hogescholen worden opgeleid. Zo hamer ik er bij studenten bijvoorbeeld op om bij gebruiksonderzoek niet zichzelf, het buurmeisje of de medestudent

‘We krijgen een claimcultuur als in Amerika’ te lijf om het open te kunnen maken. Hier zit wel een heel klein stripje waaraan je folie kunt opentrekken, maar dat ziet toch niemand?!” Echt nijdig wordt de lector van productontwerpen die ogenschijnlijk alleen maar bedacht zijn voor vitale jongeren, maar waar een steeds groter wordende groep senioren geen kant mee op kan. “Als je wilt dat iedereen, dus ook een tachtigjarige of iemand in

Carien Stephan specialiseerde zich sinds haar studie in Delft echter richting Design for All, een begrip dat toen nog niet eens bestond. “Gebruiksgemak van producten wordt steeds belangrijker. Zeker in een samenleving die steeds meer vergrijst, waar relatief steeds minder jongeren klaar staan om ouderen te helpen. Daarnaast stellen we tegenwoordig hoge eisen aan gemak en veiligheid op de werkplek. Door nieuwe wetgeving kunnen consumenten

20

als maatstaf te nemen. Ouderen worden in de wereld van design nog te vaak gezien als wazige dementerenden. ‘Vraag je oma maar om aan het onderzoek mee te werken. Die kan je beter dan wie ook duidelijk maken of een ontwerp deugt of niet.’ De studenten vielen zowat van hun stoel toe ik dat zei”, lacht Carien Stephan. De resultaten van het lectoraat zijn ook volgens de lector zelf bescheiden maar

januari 2006

“Zo’n tennisballenwerper is best wel een ingewikkeld apparaat. Het is ongelooflijk wat je er op de tennisbaan allemaal mee kunt doen. Het apparaat gooit er op allerhande verschillende manieren ballen uit. Hoog, laag, om de zoveel seconden, onder verschillende hoeken, je kunt er zelfs mee smashen en serveren. En het is allemaal in te stellen, maar hoe?” IPO-studentes Joanne Dijk en Karin Overbeek hebben zich de afgelopen maanden, aan de hand van lector Carien Stephan, gestort op de gebruiksaanwijzing van het wonderlijke apparaat. “De tennisballenwerper is een ontwerp van het bureau Demcon. Ons is gevraagd om de gebruiksaanwijzing en de interface op het apparaat te onderzoek en te verbeteren”, vertelt Joanne Dijk. “Carien heeft ons inderdaad op het hart gedrukt dat ook oudere mensen ermee overweg moeten kunnen. Design for All, inderdaad. Dus hebben we bij ons onderzoek ook iemand van 64 jaar met het ding de baan op gestuurd. Onze aanbevelingen staan inmiddels op papier en ik denk dat Demcon er mee vooruit kan. De tennisballenwerper is er naar ons idee gebruiksvriendelijker op geworden.” (HvS)

tastbaar. Er is een module Design for All ontwikkeld in het lesprogramma voor vierdejaars IPO, er is een gebruikstestlab ingericht waarin het toegepast onderzoek meer structuur krijgt en er wordt met andere lectoraten samengewerkt, vooral op het kruispunt van zorg en technologie. “Dat is een speerpunt van Saxion en in veel gevallen nog een braakliggend terrein waar kansen liggen voor Saxion en studenten. Neem nu het item ‘bewegen voor ouderen’. Op dat vlak kunnen we een voorsprong nemen op andere hogescholen door samen met het bedrijfsleven producten te ontwikkelen die ook 55-plussers aanspreken. Want je denkt toch niet dat een bejaard iemand met overgewicht naar zo’n lawaaierig fitnesscentrum gaat met al die vreselijke apparaten die niet te begrijpen zijn. Nee, dat kan beslist beter en gezelliger!” Harry van Stratum

Saxservice aan de bak, roept-ie. Dus komt hij volgend jaar met de associate degree. Dan stomen ze je bij Saxion in twee jaar klaar voor een saaie nine-to-fivebaan.” “Helemaal mee eens, het zuigt”, mengde Danny van de Welle zich in de discussie. “Studeren is niet meer belangrijk. En wie nog wel wijzer wil worden moet verdomme ook nog eens heftig aan de bak met een ‘studierelevant’ bijbaantje om een beetje rond te kunnen komen.” “Ja, vooral studierelevant zodat je niet het risico loopt dat je je pas na het afstuderen te pletter schrikt in wat voor een duffe boel je terecht komt. Hup, meteen in het diepe en doorzwemmen tot je pensioen, jochie! Binnen een jaar of vijf kunnen ze een opgezette student met een verschraald biertje bijzetten in het museum. Naast de Neandertaler en de Tyrannosaurus Rex, bij de uitgestorven rassen die de ratrace niet hebben overleefd.” “Kom op, niet zo somber mensen”, suste Karja Schurink terwijl ze een koel flesje goedkope Chenet ontkurkte. “Voorlopig is Fred de enige hier in huis die iedere morgen voor dag en dauw, gekloft en wel naar kantoor vertrekt. Zelf vermaak ik me in het kader van mijn studie fysiotherapie prima met m’n werk tussen die zwetende, strakke hunks in de Saxion-fitness. En Babs, jij

Walstraat 9 Studentensoap met in de hoofdrol Fred Pels, Danny van de Welle, Katja Schurink, Tamara Tukkers, Diane Dikmoet, Roderick Zwetslooth, Babs Brinkgreeve, Jelle Mouthaan en Heidi Pechstein, negen Saxion-studenten en bewoners van een sloopwaardig studentenhuis aan de Walstraat.

Young Professionals Werkschuw tuig! Hoe haalt-ie ‘t in z’n botte hersens.” Fred Pels smakte getergd zijn tas in de hoek en plofte op de gifgroene zitzak in de gezamenlijke woonkamer van het studentenhuis Walstraat 9. “Ruzie?” informeerde Babs Brinkgreeve die naast hem kwam zitten. “Zeker weer met die modale ‘buma’ op nummer 12 waar je altijd de Volkskrant uit de brievenbus jat.” “Die hufter, ja! Maar dat is nog geen reden om studenten in het algemeen en mij in het bijzonder voor werkschuw tuig uit te maken. Ik werk me kapot. Zeker nu studeren steeds meer op ordinair werken begint te lijken. Bovendien heb ik sinds ik bij Saxion chemie studeer meer principes overboord moeten zetten dan me lief is. Om te beginnen

"

werk ik in ‘n giffabriek waaraan Saddam Hoessein en zijn voormalige kompaan Ali Cyaankali nog een puntje kunnen zuigen. Om daar de hele dag het geleuter aan te horen van collega’s in stijve Piet Zoomers-kostuums en trieste lease-auto’s die de slotkoersen van de AEX, de nieuwe zorgpolis en de stacaravan op de camping in Ommen tot de topitems van de dagelijkse vergadering maken. Spuugzat word ik ervan!” “Klopt”, verzuchtte Babs. “En het wordt al maar vager. Neem nou die plannen van die mafkees van een Rutte, je weet wel, die rappe ‘veelbelovende’ plannenmaker van het ministerie van onderwijs. Die loopt constant te blèren dat ie begeisterung mist bij studenten. We moeten harder werken, echt

werkt toch bij de afdeling voorlichting van Saxion. Vet werk toch, een beetje slijmen om middelbare scholieren naar de hogeschool te lokken. Dat noemen ze tegenwoordig trouwens relatiemarketing, dus die job van jou is in het kader van je studie commerciële economie nog eens bijzonder relevant ook.” Over Roderick hoeven we het al helemaal niet te hebben. Die woont zo’n beetje in de kroeg. Waar kan-ie zich als bedrijfskundige in spe beter bezighouden met logistieke processen dan achter de bar van Café De Geus? Bovendien drinktie daar minder dan aan de andere kant van de toog, en dat is dan ook weer goed voor z’n studie, begrijp je.” “Ja allemaal goed en wel, maar Jelle Mouthaan dan?”, riposteerde Fred. “Ik doe tenminste nog mijn best om een beetje de student uit te hangen. Maar Jelle gedraagt zich vanaf de eerste dag dat-ie studeert als een stereotype en heel fout ondernemertje. Strak in het pak, sigaartje, en altijd met dat maffe attachékoffertje in de buurt. Dat bedrijfje van hem brengt een unieke Ipod op de markt die je ook als vibrator kunt gebruiken. Klaarkomen op geluid, noemt ie dat. Met die lul kun je echt alle kanten op, behalve de goede vrees ik. Maar misschien is zo’n Ipod iets voor jou Katja, jij houdt toch zoveel van muziek?”

Saxofonie Breakbeats, Stadionmuziek, Sixties en Geile R&B

KRAAK & SMAAK - Boogie Angst

KORN - See You On The Other Side

Het Leidse trio Kraak & Smaak heeft met haar enorm funky breakbeats Nederland nog een extra duw gegeven in de internationale dancescene. Het drietal, in het buitenland ook wel Crack & Smack genoemd, is hot en krijgt ook in Nederland steeds meer voet aan de grond. Oscar de Jong, Wim Plug en Mark Kneppers, Pim van het feestduo Wipneus & Pim, zijn ware meesters in het maken van funkedup breakbeats. Boogie Angst is een verrassend en overweldigend debuutalbum, vol opzwepende breakbeats, deephouse, elektronische funk, samples, dub, 80’s synths en percussie. Zowel op het album als live wordt de groep vocaal en instrumentaal bijgestaan door U-Gene, Ro Krom (ex-Gotcha) en zangeres Dez. Dit album is overal te beluisteren, van de auto tot thuis en is ook nog eens uiterst dansbaar. Een unieke combinatie.

Twisted Transistor klinkt net zo lekker als de titel doet vermoeden. De eerste single van Korns nieuwe album staat model voor het geluid dat de band heden ten dage maakt. Het hele logge is er af en heeft plaatsgemaakt voor pompende nummers met liefst naast een meezingrefrein, ook een meezingcouplet. Stuwende beats bepalen over het algemeen het tempo, een uitzondering daargelaten. Deze vind je vooral aan het einde. Bijvoorbeeld Seen it All, met de doedelzak, veel strijkers en een snikkende Jonathan Davis. Ook de ballad Tearjerker, waarin de voorman op Depeche Mode-achtige wijze de eenzaamheid bezingt, rekent definitief af met het Nu-Metal verleden. Maar niet zonder zich van clichés te onthouden. De rest van het album is pure stadionmuziek, klaar voor een deinende massa. Het vuurwerk is er gemakkelijk bij te bedenken.

Recensent worden? Mail Sax en wie weet mag jij onze redactie versterken!

januari 2006

HUSHPUPPIES - The Trap Op de valreep van 2005 verscheen er nog een frisse release uit Frankrijk. Hushpuppies komt uit Perpignan en vindt haar oorsprong in de Mod- en sixties scène. Diverse leden zijn in garagebandjes begonnen en dat is op dit eerste album goed te horen. The Trap is een stevige plaat vol frisse gitaarsongs die altijd gedreven en melodieus klinken. Dat ze al veelvuldig opgetreden hebben, is aan de sound af te horen, de groep klinkt compact en ingespeeld. Ook de typische sixties orgelsound is veelvuldig te horen en bepaalt mede het groepsgeluid. Wat Hushpuppies echter bijzonder maakt, is dat ze zowel in het Engels als in het Frans zingen, zonder dat het ze daarmee een stijlbreuk plegen. De band klinkt internationaal genoeg om ook buiten die Franse grenzen succes te kunnen hebben en The Trap moet daar de eerste aanzet toe zijn. Wat ons betreft is Huspuppies daarin geslaagd.

21

SUPERTHRILLER Superthriller 1 Je kent ze wel, die cd’s met zo’n ultravaag hoesje, geen enkele zinnige hoesinformatie en alles gezet in een ultralullig ‘koop mij niet’ lettertype. Maar dan opeens dat zinnetje: mastered at Abbey Road?! We douwen hem er maar eens in en verdomd: dit is gaaf! Het lijkt of je de nieuwe Prince in je handen hebt, maar dan eentje uit de goede, ouwe tijd. Hijgerige, geile zang; donker en vuig en opzwepende beatjes, maar o zo fris. Het openingsnummer: Ahjustwannadance is gelijk bingo. Toch Prince dan?? Eens even op het net snorren… Hmm, debuutalbum van een zesmans formatie uit Engeland en verdomd: het was meer mensen opgevallen: ‘het combineert de seksueel geladen R&B van Prince, met de witte jongensfunk van Beck’. Debuut van het jaar wordt het genoemd en da’s geen valse bescheidenheid. Checken dus deze maffe plaat!

Saxservice

Deeveedee van de maand Shall We Dance? ndanks een succesvolle baan, een charmante vrouw en een gezellig gezin, mist John Clark (Richard Gere) iets in zijn leven. Hij gaat op dansles en als hij dan een aantrekkelijke danslerares (Jennifer Lopez) ontmoet, is het hek van de dam. Lekkere film, die goed is voor onbekommerd kijkple-

O

zier, zeker voor kijkers die genoten van ‘Dancing With the Stars’. Tussen Gere en Lopez boterde het niet geweldig op de set, maar dat is aan het eindresultaat niet af te zien. Regie: Peter Chelsom, Cast: Richard Gere, Jennifer Lopez, Susan Sarandon, Stanley Tucci, Genre: Romantiek, Speelduur: 102 minuten, DVD-release: 14 december 2005.

COLOFON Sax is een redactioneel onafhankelijke uitgave van Saxion Hogescholen met vestigingen in Enschede, Deventer en Apeldoorn. Het magazine verschijnt maandelijks en wordt gratis verspreid onder ca. 18.000 studenten en 1.700 medewerkers van Saxion Hogescholen. Het magazine Sax verschijnt tevens in de vorm van een online nieuwsversie via de webpagina: www.sax.nu

Tip: Zuivere Koffiedebat

Douwe Egberts versus Max Havelaar inds 1988 brengt Max Havelaar koffie op de markt, waarbij ondermeer de koffieboeren volgens de richtlijnen van FairTrade (eerlijke handel) een vaste garantieprijs voor hun oogst ontvangen. Sinds een paar jaar is ook Douwe Egberts (250 jaar oud en al jaren marktleider) aandacht gaan besteden aan duurzaamheidaspecten van de koffieproductie. De strategieën van Max Havelaar en Douwe Egberts om tot een duurzame en eerlijke koffieketen te komen zijn echter zeer verschillend. Maar

S

hoe verschillend? Tijd voor het Zuivere Koffiedebat over de vraag welke strategie in jouw ogen het meest voldoet aan jouw principes van echte welvaart en duurzaamheid. Vijf sprekers van twee partijen houden om beurten verschillende speeches. Er volgt een floor-debate, waarbij het publiek in staat wordt gesteld om met argumenten te komen. Tot slot zijn er conclusiebeurten. Er is een professionele jury en een publieksjury. Voor en na het debat wordt door het publiek gestemd ‘met de voeten’:

voor, tegen, twijfel. Kortom, hoe drink jij je koffie het liefst, thuis en op de hogeschool? Datum: donderdag 19 januari 2006 Tijd: 16.00 – 17.30, plaats: FD restaurant / b.g.g. (Deventer) In samenwerking met academie ROB & 25 jaar na de start van Milieukunde Koffieproeverij DE - Max Havelaar & koffieketenexpositie in de hal Vrij & Gratis toegankelijk voor iedereen, meer informatie: 0570663008/7, http://sites.hsij.nl/sg

Door de maag - Mini-quiches met feta, tomaat en ui Ingrediënten: 6 plakjes bladerdeeg, 100 gr feta, 2 pomodorie [of gewone tomaten], 1 ui, 125 gr crème fraiche, 1 ei, 2 el melk, peper, zout. Extra: 2x12 gats muffinvormen, boter, bloem, oven Voorbereiding: Beboter de muffinvormen en bestuif ze wat met bloem. Snij de ui in dunne ringen en bak ze zacht in wat olie. Klop de crème fraiche, ei, melk, zout en peper goed door elkaar. Bereiding: Steek uit elk vel bladerdeeg 4 rondjes en bekleed de muffinvormen hiermee. Vul de vormpjes met de gebakken ui, de in stukjes gesneden tomaat en de verbrokkelde feta. Vul de quiches bij met 1-2 tl crème fraiche mengsel. Bak de taartjes 20-25 min bij 200 graden celsius (hete lucht oven 180 graden)

Redactiesecretariaat Enschede: Tromplaan 28 Forum kamer F1.79 Postbus 70.000 7500 KB Enschede 053 4871635 Redactiesecretariaat Deventer: Handelskade 75 Kamer A5.19 Postbus 501, 7400 AM Deventer 0570 603048 Contact abonnementen/toezending: [email protected] E-mail redactie: [email protected] Tel. redactie: 053 487 16 35, 0570 603 003 en 06 25 371 693 Hoofdredactie: Tim de Hullu Advies: Harry van Stratum Redactie: Steven de Jong, Harry van Stratum, Mariska van der Meer, Robin Slot, Kim Olijslager, Alexandra Contreras Ochoa, Joska Hissink Eindredactie: Tim de Hullu, Hannie Schipper, Harry van Stratum Sax is aangesloten bij het Hoger Onderwijs Persbureau (HOP) Cartoons: Reid, Geleijnse en Van Tol (Fokke en Sukke), Roel Venderbosch (Jacques) Fotografie: Toma Tudor en Auke Pluim

Uitgaans-webtips:

Conceptontwikkeling: DeFirma, Enschede

Enschede: www.atak.nl, www.concordia.nl

DTP en Drukwerk: Salland de Lange, Deventer

Deventer: www.burgerweeshuis.nl, www.filmhuisdekeizer.nl Apeldoorn: www.gigant.nl

Advertenties: Bureau van Vliet BV Postbus 20 2040 AA Zandvoort 023 5714745 Inzending van kopij aan Sax houdt in dat de auteur akkoord gaat met eventuele inkorting of journalistieke bewerking door de redactie van de kopij. Anonieme bijdragen worden geweigerd. Artikelen en illustraties in deze uitgave mogen slechts met toestemming van de redactie door derden worden gereproduceerd. Deadline aanleveren copy Sax nr. 6: uiterlijk vrijdag 27 januari Verschijningsdatum: dinsdag 14 februari

22

januari 2006

Ben jij het nieuwe commerciële talent? Ben jij commercieel, ondernemend en klantgericht? Wil jij graag scoren en jezelf ontwikkelen? Werken aan je toekomst en toch genieten van je vrijheid? Dan is Salestrainee bij ING Bank zeker dé baan voor jou!

ING Groep is een wereldwijd opererende financiële instelling die met bijna 100.000 medewerkers in meer dan 65 landen actief is op het gebied van bankieren, verzekeren en vermogensbeheer. Ondernemerschap, professionaliteit, teamwork, klantgerichtheid en integriteit staan voorop bij alles wat de ING onderneemt.

De functie Het MKB traineeship is een opleiding van 12 tot 15 maanden waarin je, zowel qua kennis en vaardigheden, in de praktijk wordt opgeleid tot een prima sparringpartner voor MKB relaties. Na afloop van het traineeship ben je in staat de MKB basisklant van advies te voorzien en de daarbijhorende oplossingen te verkopen. Afhankelijk van je ontwikkeling ga je na het traineeship aan de slag als extern adviseur, accountmanager MKB of Relatiemanager MKB.

Het profiel Randstad zoekt ondernemende HBO-ers en Academici die een commerciële functie ambiëren. Affiniteit met de financiële dienstverlening is een pré. Je beschikt over overtuigingskracht, een klantgerichte instelling, integriteit, luistervaardigheid, sensitiviteit, flexibiliteit en kunt communiceren met gesprekspartners op diverse niveau’s. Ben je in het bezit van een rijbewijs en deel je graag je eigen tijd in, dan is dit wellicht de geschikte baan voor jou!

De aanbieding Het salestraineeship is dé kweekvijver voor commercieel talent binnen de ING. Het traject kenmerkt zich door specifieke, op de verschillende functies afgestemde opleidingen. Je wordt getraind op kennis en commerciële vaardigheden. Daarnaast word je intensief begeleid en gecoacht door de salesmanager van de ING Bank en een intercedent van Randstad.

Meer informatie Interesse? Voor meer informatie kun je vragen naar Tanja Verkaart of Sandra Beurskens (055) 528 88 32 Je kunt ook e-mailen naar [email protected] of [email protected].

In sc hr ijv en ka n no g to t 1 fe br ua ri 20 06 !

ThinkQuest 2006 Bouw met je eigen team een website o ve r w at ji j w il t. Als schoolproject én als web strijd. De beste teams winnen geldprijzen tot maar liefst ¤ 5.000,-!

ge le id er ce ntt of st ud ie be do je j bi ar na er Vr aa g enn su rff na ar :

st. www.ThinkQue

nl