f^p» ^' GERDA MAU RUS 5TA\ N?3C)5 -^ivosserop^^

NB3BRÏLANOS OJLORÏBt TEKST: FREDDY VAN NEREVALK

MUZIEK: DAAN NIEUWENHUYZEN

dbrfe

McäerAto AQit&ta.

3>ezee is"N^Uiid5^lo.. ne De zee tóTVeej^dstrots__

J>e

I ï wij..de \\. Je

lu,ch..ten Het n)th.iii(Ärhgolf..öe-.klot5

f^p» ^'

Zij hoo-KieM bj" o(i5 Wèeiclaiiöl Ö/D

i

zee ligt on..ze

klacht—

2i) heèftpjarALJe

.

ï)

eeu._.weii C?M5 roemen eer qe.. bracht/.

■

■

■

De zee is Neêrlands glorie. De zee is Neêrlands trots; De wijde, ijle luchten. Het rhythmisch golfgeklots Zij hooren bij ons Neêrlandl Op zea ligt onze kracht; Zij heeft door alle eeuwen Ons roem en eer gebracht I

De zee is Neêrlands glorie. De zilte waterplas. Zij heeft de trouwe liefde van heel ons stoere ras. Het zwalken op de baren. Dat zit ons in het bloed. Daar gaven wij bewijzen Van onverschrokken moed!

mÊÊÊKÊmÊXUtgÊgÊÊÊÊgÊ/ÊÊIÊÊa

De zee is Neêrlands glorie. De zee is Neêrlands trots. Met hare ijle luchten En rhythmisch golfgeklots. Wij kennen al haar nukken! Al brengt ze heel vaak wee: Toch kunnen wij niet zonder De groote, wijde zee I

■

■

.

ENORME VREUGDE BEREIDT GIJ UW KINDEREN IN INDIÊ. ZU zUn hoogst gelukkig met St. NICOLAAS of KERSTMIS een

..HIS MASTER'S VOICE" GRAMOPHONE. HET WARE TROPEN-INSTRUMENT, EN EEN COLLECTIE NIEUWSTE GRAMOPHONE-PLATEN VAN U TEN GESCHENKE TE ONTVANGEN VRAAGT PRIJSCOURANT EN NIEUWSTE CATALOGI AAN:

N.V. WILLEM SPRENGER'S GRAMOPHONE- EN RADIOHANDEL. DEN HAAG HoofdmagazUn: PASSAGE 46, Tel. 1377Ö Filialen: LAAN v. MEERDERVOORT 60a, Telef. 36208 — LAAN v. MEERDERVOORT 453, Telef. 36805 (Wlnkelgaler«) WIJ VERZENDEN ZEEWAARDIG VOOR U ONDER GARANTIE. UetJnctie en Administratie: Galgewater 22, Leiden. Tel. 760

Verschont wekelUks — PrQ* per kwartaal

GERDA MAU RUS

5TA\

N?3C)5

-^ivossErop^^

-—p*--—-

utéekketaakió! beschermt Uw teint tegen REGEN en WIND Doe. alvorens uit te gaan, een weinig Pond's Vanishing Creäm op gezicht, hals en handen. Pond's Vanishing Cream beschermt Uwe huid tegen de nadeelen van ons grillig klimaat, voorkomt schraalheid en ruwheid, verhoogt Uw charme door een bekoorlijke matte teint en vormt een ideale basis voor poeder. ,

VOO RSC H OTTE N aan Ambtenaren en Beambten Geen rente, noch kosten vooruit COULANTE VOORWAARDEN CENTRALE CREDIETEN FINANCIERING-BANK KEIZERSGRACHT 302-304, AMSTERDAM Financiert Huurkoopcontracten

Door zeep en water krimpen de poriën der huid dicht. Door Pond's Cold Cream worden de poriën geopend, de fijne oliën dringen er in en verwijderen alle stof en vuil. Pond's Cold Cream bevordert het groei-proces der zich steeds vernieuwende huid co maakt deze soepel en zacht.

Verzorgt Uw Teint Pond's Creams zUn verkrijgbaar la alte goede zaken In potten van f l.— «i ƒ 2.— en in tuben van J 040 en f 080

ADVERTEERT IN

Monsters

„HET WEEKBLAD^

Pond's Extract Co. A'dam zendt U twee monsters en Pond's brochure na inzending van 10 cent

CINEMA'* THEATER HET BLAD voor geïllustreerde reklame VRAAOT OFFERTES

V

,,,

Vonó's Ä Crcams _____ ^

f^Pf,

van een zieken of eenzamen Hollander aan

INSTITUT DE BEAUTÉ NATURAL BEAUTY

J. P. C. MEEUWSE, Vlietstraat No. 2, Amsterdam (Zuid) om daarheen geregeld Uw nummer van „Het Weekblad" te kunnen zenden: strooken worden dan toegezonden.

Gevestigd NOORDEINDE 99a, Telefoon 10798 FACE MASSAGE - ELECTR. ONTHARINOEN - MANICURE Alle krachten aan dit Instituut werkzaam, zijn opgeleid en gediplomeerd door den bekenden Londenschen Arts Dr. MURCHIE H. J. v..d. HATERT

VRAAGT EEN ADRES

f

0GD§®

is het zuivere moderne zeeppoeder dat uw wäschgoed niet slechts brandhelder maakt doch waardoor het tevens zoo lang mogelyk meegaat. Houdt dit in gedachte,, want Uw waschgóed kost veel meer dan zeep.

: ZEEPPOEDER 1= SOOPT -2 - 3

EEN

tFZET'FiiMDCRÜfA

/?0£V£RD££Z./W3: Thalia Drummond Derrick Yale Beardmore lack Beardmore Parr Froyant Commissaris Felix Marl

.

.

Lya Mara. Steward Rome. Mans Marhw. Fred Louis Lerch lohn Castle. Albert Steinrück. Bruno Ziener. 0«o Wallburg.

.

Regie: Friedrich Zelnick.

WALLDURQ

LYA MARA EN FRED LOUIS LERCH Rondom Europa wordt „De Roode Cirkel" getrokken. Overal hoort men van mysterieuze moorden. In Berlijn, Rome, Parij». Weenen, bijna in alle groote Europeesche «teden worden op adselachtige wijze invloedrijke personen vermoord. De politie staat machteloos tegenover. Alle moorden zijn op onverklaarbare wijze chied. Ieder spoor leidt echter naar Londen, waar inspecteur Parr r. detective Yale alle» in het werk stellen, de moordenaars te vatten, nspecteur Parr is ten einde raad — zijn supérieuren dreigen hem met ontslag, wanneer hij geen succes zal hebben. VeeL wordt er geroemd en gesproken over de psychometrische gaven van detective Yale, die eenig licht in de duistere zaak brengt. Ook hèm gelukt het echter niet, het mysterie van „De Roode Cirkel" op te lossen . .. Beardmore, bij wien hij logeert, heeft zoo juist een der gevreesde dreigbrieven v^n „De Roode Cirkel" ontvangen. In de driehoekige enveloppe zit een gelijkgevormde kaart, waarop een roode cirkel gedrukt is. In dezen cirkel staat geschreven : „Laatste Waarschuwingl 11 zult £ 100.000 in bankbiljetten afdragen aan een man, dien ik zal zenden in antwoord op een advertentie, welke ü binnen vier en twifatig uur In de „Tribune" zult plaatsen en waarin U zult mededeelen, op welk uur het U schikt . ' Beardmore voldoet niet aan dezen eisch en als hij eenige dagen later in de omgeving van zijn huis een wandeling maakt, weerklinkt plotseling, een schot. Men vindt Beardmore dood op den grond liggen. Detective Yale stelt alle pogingen in het werk, den moordenaar op het spoor te komen — weer zonder voldoende resultaat. Steeds meer moorden worden er begaan ! De eene na de andere invloedrijke persoon wordt op raadselachtige wijze vermoord — het wordt een Europeesche plaag .... ' '. -D Thalia Drummond, secretaresse van mijnheer Froyant, die men van eenige dezer misdrijven verdenkt, wordt gearresteerd. Des nachts ontvlucht ze op geheimzinnige wijze uit de gevangenis I Hoe zich deze interessante geschiedenis verder ontwikkelt, wie de eigenlijke „Roode Cirkel" is, en niet te vergeten, op welke wijze deze ontmaskerd wordt, verklappei? wij U niet.... Dat is beter aan de film toevertrouwd I

- 4

DE ARRESTATIE

CASTLE

_5 -

■Hi

iHumHiinMmitiiniitiiiiiimiMHiitiHHMitHniiMiMn

DE ONVERMIJDELIJKE FOUT

£2- was indeidoad lets, iets heel kleins en nietiiia, dat hl] by zon berebenlnien over hei hoofd bad gezien. Het log in de la van nu. Ambrose's scbrvfbureau.

YRIJ NAAR HÊT AMERIKAANSCH VAN H. R. WAKEFIELD DOOR

D'ALVAREZ

I

A

|i

»eiuotwto »»-as rei maPRIVÉ-LESSEN RHYTMISCHE . GYMNASTIEK

Curnott bracht Ambrose in de zitkamer en gaf hem een stoel bij de tafel, zoodat hij met zijn rug naar de deur kwam te zitten. Daarna ging hij naar zijn brandkast, maakte ze open. en nam er een brievenmap en nóg iets uit. Hij legde de map voor Ambrose neer en wees naar een bepaalden brief. „Ik zou graag willen, dat je dien eens nauwkeurig doorlas," zei hij en toen de revolver — die hij tegelijk met de map uit de brandkast had gehaald — tegen het achterhoofd van Ambrose drukkend, haalde hij den trekker over. In één seconde was alles gebeurd. Ambrose's hoofd viel voorover op tafel.... De volgende oogenblikken handelde Curnott met zóó'n nauwkeurigheid en snelheid, zonder ook maar één seconde te aarzelen, dat het duidelijk was, -dat hij een vooraf zorgvuldig overdacht plan ten uitvoer bracht. Hij legde het lichaam van Ambrose ruggelings op den grond en bond een touw onder zijn armen. Daarna rende hij een paar treedjes af en deed de deur van een kelder open. Terugkeerend, tilde hij het lichaam van zijn compagnon aan het touw op, zoodat het hoofd niet den grond raakte, en droeg het zoo, half slepend, in den kelder. Daarna nam hij een breekijzer, dat daar tegen den muur stond, en maakte drie van de vierkante steenen los. waarmee de bodem bedekt was. De steenen werden zóó gemakkelijk door hem los gemaakt, dat het duidelijk was. dat hij ook deze handeling in zijn plan had opgenomen. Onder de steenen was een diepe kuil. Hierin legde Curnott zorgvuldig' het ontzielde lichaam. Toen strooide hij er behoedzaam den inhoud in van een bus. die bij het breekijzer had gestaan. Daarna legde hij de steenen weer op hun plaats en veegde een handvol aarde, die naast de bus in een bakje lag. tüsschen de voegen der steenen. Vervolgens veegde hij met 'n stoffer ieder spoor van de aarde weg en op een afstand staand, bekeek hij zijn werk en kwam tot de conclusie, dat het goed was— Terugkeerend naar de zitkamer zette hij den stofzuiger aan en begon 't kleed

MARIE FARINA

Cut deroudfée ett hesée merfón Tocht, ver/n&chend. cuiunocm GASTON GLASS EN NENA QUARTARO IN „THE RED MARK" - 6 -

MERK „BAHNFREI" Vraagt Uwen Leverancier

J.R\9INHINTE smsTsaanM

ANGELO

\

zijn de Rhythmische Gymnastiekschoenen

D/tnsinsT/wur

EAU DE COLOGNE

\

OËZOND — LICHT — SOEPEL

llliiHimiMiilllliiiiillilwlmllllllliliMiiimillimmimiimmiiiiiiiiiim

„Goed, ik ga met je mee," zei Ambrose na even te hebben nagedacht. „Ik moet de kwestie direct in orde maken; ik kan die verdenking niet verdragen. Het is nu half zes en we zullen direct weggaan." „Heb je er bezwaar tegen om even naar mijn garage op Lincoln's Inn Fields te wandelen?" „Neen." Gedurende hun korte wandeling naar de garage bewaarden de beide compagnons een hardnekkig stilzwijgen. Curnott reed zijn Daimler naar buiten en na Ambrose gemakkelijk binnenin te hebben geïnstalleerd, zette hij zich achter het stuur en reed weg. Acht en dertig minuten later waren n Epsom en vijf minuten daarna rnotts landhuis, dat geheel eenhet einde van een landweg

K heb al een heelen tijd ver^ . j, moed, dat je me bedroog." zei ss^' mr. Ambrose kalm, terwijl hij uit het raam staarde, dat uitzicht gaf op het Strand. „Natuurlijk beoordeel je mij gruwelijk verkeerd," riep Curnott pathetisch uit. „En ik kan het bewijzen. Als je met mij mee wilt gaan naar huis, waar ik de papieren betreffende deze zaak in mijn brandkast heb, kan ik je binnen tien minuten overtuigen, dat je mij schromelijk onrecht doet door mij te verdenken." „En kun je dan ook dien brief van Spender verklaren?" „Volkomen!" „Hoeveel tijd zou er mee gemoeid zijn?" „Binnen een half uur rijd ik mijn auto naar mijn huis; ik terugbrengen ook, zoodat lijk half acht thuis zult

HIIIIMHWII

OVBRAL VBRKRUCBAAH

Imp. v. d. Kar & Sarphatl, Amsterdam

minutieus te reinigen. Toen hij den zak op een courant ledigde, vond hij twee kleine stukjes been tusschen het vuil. Grijnzend gooide hij ze in den tuin. Met een zakdoek, dien hij vervolgens verbrandde, wisohtè hij eenige bloedsporen van de tafel. Na ook in de kamer alles secuur in oogenschouw te hebben genomen, legde hij de brievenmap en de revolver weer in de brandkast en haalde er een geadresseerden brief uit. HU sloot de kast en ging naar zijn auto om zoo snel mogelijk naar Londen terug te rijden. Allereerst ging hij naar zijn kantoor, waar hij om acht uur aankwam. Natuurlijk was er niemand meer in het gebouw aanwezig. Uit de kamer van Ambrose haalde hij een suitcase, die hij in zijn auto plaatste. Toen deed hij den brief op den hoek van de straat op de bus. Met groote vaart reed hij nu naar de flat in Knightsbridge. die hij des winters steeds bewoonde. Hier zette hij de suitcase onder zijn bed* en bracht vervolgens zijn auto naar de garage. Daarna dineerde hij vlug in het restaurant waar hij steeds zijn maaltijden gebruikte, ging terug naar zijn flat. stak een sigaret op en ging voor den haard zitten nadenken. Men beweert steeds, dat een moordenaar — en hij was een moordenaar; enfin, hij was reeds vertrouwd geraakt aan die gedachte — altijd iets vergeet, de een of andere stomme en fatale vergissing begaat. Uitgaande van de veronderstelling dat ook: hij een fout had gemaakt, zou hij alles, wat er gebeurd was, nog eens goed overdenken om na te gaan, of ér een fout in zijn handelingen was geweest. Van één kant was hij volkomen veilig, want hij had alles alleen gedaan. Hij liep dus niet het gevaar, verraden te worden. Den volgenden ochtend zou mrs. Ambrose een brief ontvangen, klaarblijkelijk van haar man, maar in werkelijkheid valschelijk door hem geïmiteerd. Daarin zou zij lezen, dat Ambrose plotseling voor de zaak op reis was gegaan naar Tsjecho-Slowakije en Italië. Dit was zeer aannemelijk, want het was reeds meer gebeurd. Hij zou — volgens den brief — waarschijnlijk drie weken wegblijven en als zij wilde probeeren hem rer brief te bereiken, zou dat onmogelijk blijken. Hij zou haar van tijd tot tijd telegrafeeren. Eer er vier dagen verloopen waren,

l

DANSINSTITUUT

FENNY OUBBELS 's-Gravenlandscheweg 85 HILVERSUM Tel. 2372 Onderricht in Moderne en Bxhibition-dansen. Privé- en clubiessen.

„DE WITTE RAAF", het klein-kunstgezelschap van Piet Holmao, dat op tournee is door ons land. Van links naar rechts: Yvette Marsay, Han Beuker, Winnie Wish, N N., tooneelknecht en chauffeur, Otto Zeegers, Piet Holman, Theo Lodewick.

zou Curnott zelf naar Milaan gaan om daar een telegram naar mrs. Ambrose te sturen, dat alles goed was. Vier dagen later zou hij er een uit Praag sturen en dan naar Engeland teruggaan, om als er weer een paar dagen verloopen waren, een brief aan mrs. Ambrose te schrijven, teneinde haar te.vragen, of zij nog eenig nieuws van haar man had gehoord, daar men op kantoor geen bericht van hem had gekregen. Hierdoor zou iedere verdenking, die in de toekomst tegen hem mocht rijzen, schitterend worden gepareerd. Mrs. Ambrose zou hem antwoorden, dat zij de telegrammen had ontvangen. Zoodra de drie weken om zijn en haar man nog niet terug is. zal zij zich natuurlijk ongerust gaan maken. De politie zal erin gemengd worden en zoowel in Engeland als in het buitenland zal deze een onderzoek gaan instellen. Hij zakeen van de eersten zijn, bij wien men navraag zal doen. Hij zou hun dan vertellen, dal Ambrose hem gezegd had, onmiddellijk op reis te moeten. Daar Ambrose van plan was te gaan. had hem dit niet verbaasd. De buitenlandsche afdeeling van de zaak was geheel in handen van Ambrose; daar deze nogal terughoudend van aard was, had het hem, Curnott. niet verbaasd, dat zijn compagnon geen bijzonderheden had medegedeeld (dat was meer voorgekomen). Ze hadden samen het kantoor verlaten, maar hadden afscheid genomen aan het eind van de Lincoln Street, bij de garage van Curnott. Deze had zijn auto gehaald en Ambrose was, naar hij had gezegd, gaan dineeren in een restaurant. Hierna zou hij naar kantoor teruggaan om zijn suitcase te halen. Sinds dat oogenblik had Curnott geen woord meer van hem gehoord. Zoo zou alles verloopen, meende Curnott. Nu wat de moeilijkheden betrof; zijn reis naar het buitenland en het verzenden der telegrammen bijvoorbeeld. Hij zou natuurlijk niet in Milaan of Praag blijven — alleen passeeren. Hij zou een bril dragen en er wèl voor zorgen, dat de beambte« van het telegraafkantoor hem niet goed konden opnemen. Als zij zich iets omtrent hem konden herinneren, zou het eenige zijn, dat hij een bril had gedragen, en dien droeg Ambrose óók. - 7 -

Natuurlijk konden Ambrose en hij tezamen zijn gezien op hun wandeling naar de garage en de garageknecht zou zich kunnen herinneren, dat hij met een passagier was weggereden, maar hoe zou hij na een maand nog precies weten op welken dag dit was geweest? Dan was'er de suitcase. Hij had nimmer een beslissing kunnen nemen wat hij er mee zou doen. Het beste zou zijn ze in zijn slaapkamer in zijn flat te bergen, want de vrouw, die zijn kamers in orde hield, nam nooit de minste notitie van zijn bezittingen. Verondersteld, dat de politie tot de ontdekking kwam, dat Ambrose Engeland nooit had verlaten? Dan zou men misschien een of andere escapade veronderstellen, maar wie zou ooit op de gedachte komen hem. Curnott. te verdenken? Alleen Ambrose — en een paar anderen — wist. dat er iets met dat Spender-contract niet in orde was. Oogenschijnlijk had hij er alle belang bij, dat Ambrose in leven bleef, daar deze de ziel en de drijfkracht van de zaak was, waaruit hij, Curnott, een uitstekend inkomen genoot. De politie zou het zoo goed als zeker onmiddellijk opgeven, daar het een onontwarbaar zaakje was. Bovendien was Ambrose in het geheel geen gewichtige persoonlijkheid; slechts een succesvol zakenman. Neen, alles leek volkomen in orde en safe voor hem, en toch.... men beweert steeds, dat er bij iedere misdaad een fout gemaakt werd, iets over het hoofd werd gezien, waardoor de dader ontdekt werd. Curnptt huiverde,, toen hij hieraan weer dacht. Opnieuw begon hij alles nog eens te overdenken. Eindelijk, na uren. ging hij uitgeput naar bed en viel weldra in een droomeloozen slaap. Er was inderdaad iets. ieft heel kleins en nietigs, dat hij bij zijn berekeningen over het hoofd had gezien. Het lag in de la van mr. Ambrose's schrijfbureau in zijn huis in Thistledown

i

.-.

_j

en het zou de oorzaak zijri, dat Curnott vier maanden later op een schitterenden morgen zijn leven aan de galg eindigde. Toen mrs. Ambrose den volgenden morgen wakker werd, was haar kamenier juist de kamer binnengekomen met een brief in haar hand. Ziende, dat het schrijven van haar man was, nam mrs. Ambrose het haastig aan, scheurde de enveloppe open en las: „Lieve beste, — Ik moet vanavond nog naar het buitenland. Ik ga met de nachtboot. Ik zal ongeveer drie weken in Italië en Tsjecho-Slowakije moeten . Wijven. Daar ik al dien tijd van de eene plaats naar de andere trek, kan ik je geen adres opgeven, zoodat je mij niet schrijven kunt. Jou zal ik echter telkens een telegram zenden. Maak je dus niet ongerust. Veel liefs van je Phil." „Die goeie oude", dacht zij. „Altijd maar in de weer. Waarom zou hij me niet even hebben opgebeld? Zeker te druk gehad." Ze wilde den brief verscheuren, maar opeens voelde zij, dat het beter'was het nog niet te doen. Ze kon nooit weten, waarvoor ze hem nog noodig kon hebben. Ze ging weer liggen en herlas in gedachten den brief en toen ze dit gedaan had, voelde ze een vagen twijfel in zich opkomen. Duidelijk voelde ze, dat het in verband stond met iets, wat ze eenige dagen geleden nog had gezien. Maar wat was het? Ze zocht in haar herinnering, maar kon het niet vinden. Ze stond op, kleedde zich aan en ontbeet met haar zoon Philip, die juist zijn examen in Oxford had gedaan. Daarna las zij de couranten, gaf haar orders voor de lunch en het diner, maar steeds bleef de gedachte haar kwellen, dat er iets bijzonders was, dat in verband stond met het vertrek naar het buitenland van haar man. Gedurende de lunch was zij bijzonder stil en zwijgzaam, want ze dacht nog steeds over hetgeen ze zich diende te herinneren. „Wat bent u stil vandaag, moeder," zei haar zoon. „Pas " Opeens klapte mrs. Ambrose bij dit woord in haar handen. P a s p o o r t," riep zij uit. D at is het." Ze sprong op en snelde de kamer uit. In een oogwenk was ze weer terug. Ze had een klein, dun, zwart boekje in haar hand. „Phil," zei ze tegen haar zoon, die haar verbaasd aankeek, „is het mogelijk naar Italië te gaan zonder paspoort?" „Neen, natuurlijk niet," antwoordde deze. „Hoe zoo?" „Hoe kan vader dan naar het buitenland zijn vertrokken en zijn paspoort hier hebben gelaten?" Phil nam het boekje aan en keek erin. „Is dit het eenige. dat hü heeft?"

\

Dokter: „Wat houdt uw man Uaar in zijn hand?" .Vrouw van den gewonde: .Hij is taxichauffeur eu kan niet slapen als hij Keen stuurwiel in zün hand heeft." -

„Natuurlijk! Hij heeft het andere drie maanden geleden moeten inleveren." „En hij is gisteravond vertrokken?" „Ja, en hoe k o n hij dat doen zonder paspoort?" Phil keek haar aan. „Ik begrijp niet goed wat ü bedoelt. Hij zei, dat hij naar het buitenland ging ja, het komt mij nu ook vreemd voor, want hij zou natuurlijk hebben opgebeld, als hij had gemerkt, zijn paspoort te hebben vergeten. Daar hij niet opgebeld heeft, moet hü er dus op de een of andere wijze in zijn geslaagd, het zonder paspoort klaar te spelen." „Hoe kan hij dat hebben gedaan?" „Ja, dat weet ik ook niet. Misschien heeft hij ook wel gemerkt, dat het niet ging en zal hij nog wel telefoneeren." „Maar waarom hééft hij het nog niet gedaan?" Phil kon met geen mogelijkheid een geruststellend antwoord op deze vraag vinden. „Ja", zei hij nadenkend, „'t is vreemd. Als wij morgen nog niets van hem géhoord hebben, dan zullen we oom William eens vragen wat hij ervan denkt!" „Ja," zei ook mrs. Ambrose, „als we morgen niets van herti gehoord hebben, zal ik direct naar hem toegaan." Ze bracht een angstigen dag door en na een rustelbozen nacht reed 'zij naar haar broer William, die in Chancery Lane zijn advokatenkantoor gevestigd had. Ook deze vond het vreemd. „Het is zonderling," zei hij peinzend, toen mrs. Ambrose hem alles had verteld, „maar er moet natuurlijk de een of andere eenvoudige verklaring voor zijn. Ofschoon ik eerlijk moet erkennen, ze op het oogenblik niet te kunnen vinden. Ik zal de politie eens om inlichtingen vragen." ___ „Ik zal op mijn club wachten," zei mrs. Ambrose. „Ik geef er de voorkeur aan, in de buurt te blijven tot ik weet, wat er aan de hand is." „Goed. Ik zal je direct opbellen als ik iets weet." Toen mrs. Ambrose weg was, belde haar broer Scotland Yard op en vroeg inspecteur Davies, een ouden vriend van hem, aan de telefoon. Deze beloofde direct te zullen komen.

Vijf minuten later zat hij bij den advokaat op diens kantoor. „Kijk eens/' zei hij, „in negen en negentig van de honderd gevallen is er een heel eenvoudige verklaring voor dergelijke dingen. Je begrijpt, wat ik bedoel: de man zegt, dat hij naar het buitenland gaat, maar gaat in werkelijkheid niet. Een of andere escapade, hè?" " „Neen," wierp mr. Hunt hem tegen, „dat is in dit geval onmogelijk. Mijn zwager is daar de man niet naar. En hij is bovendien volmaakt gelukkig met mijn zuster!" „Maar," wierp de' inspecteur tegen, „hij schreef toch, dat hij naar het buitenland ging en hij i s n i e t g eg a a n." „Het is absoluut zeker, dat hij niet gegaan is, hè?" vroeg de advocaat. „Absoluut . .Of hij moet als blinde passagier aan boord zijn gekomen. En dat is natuurlijk uitgesloten. Ik zou dien brief wel willen hebben, dien hij aan zijn vrouw geschreven heeft,, en ook een ander voorbeeld van zijn handschrift. Dan zal ik onzen handschriftkundige aan het werk zetten en hem laten nagaan of die brief door mr. Ambrose is geschreven." „Ik heb een brief van hem hier in mijn bureau," antwoordde mr. Hunt. „Hij schreef me dien de vorige week. Neem hem mee, en ik zal aan mijn zuster zeggen je dien ander even op te zenden. Ze heeft hem bij -zich." Vier en twintig uur later belde inspecteur Davies mr. Hunt op. „Die brief is vervalscht," zei hij. „Kan ik direct even bij je op kantoor komen?" . „GraagI" antwoordde de advokaat. Het gezicht van den inspecteur stond strak toen hij het kantoor van mr. Hunt binnenkwam. „Dit is een ernstig geval," zei hij. „De handschriftkundige zegt. dat die brief een knappe, maar onmiskenbare vervalsching is. De kwestie is. dat mr. Ambrose een s n e 11 e schrijver is — er zijn veel aanduidingen, die hierop wijzen — en de vervalschte brkf is met buitengewone zorg en zeer langzaam geschreven. De microscoop brengt dit duidelijk aan het licht. Iemand heeft dien brief dus geschreven, om de afwezigheid van mr. Ambrose te verklaren. Tot het spoor is weggevaagd, begrijp je? Ik heb een onderzoek ingesteld, maar niemand, die op mr. Ambrose leek, heeft Maandagavond getracht zonder paspoort aan boord van een der buitenlandsche booten te komen. Waar is hij heengegaan, toen hij dien avond zijn kantoor verliet? Dat moet ik te weten zien te komen. Ik heb vanmiddag een andere gewichtige zaak af te wikkelen, maar ik zal morgenochtend direct naar zijn kantoor gaan. Heeft hij een compagnon?" Vervoli op pa^. 20

X-iï-^- '■>'•' ''^■>''<'>&&''^^SsssSM&Ssi&r-^

UPasch rmt

crsill

^ersil desinfecteert de UPasch! F-vnig Imp. E Öilvrmann * Co', Handtl Mij., N.V.

- 8 -

AmMardam

FabrilMnir: Hrnl»l ai Ci*. A.C., DftHcldoif

VIOLA GARDE

POTO UPA

^m

EDGAR Wflkliflee Naar aanleiding van zij it film „De Roo'de Cirkel" Beste lezeres en lezer, ik ben overtuigd, dat ge over een vaardige pen en een uitgebreide fantasie beschikt en dat ge die beide te uwer beschikking hebt, wanneer ge dit slechts wenscht, maar tóch... ik geloof, dat ge nog even met uw handen in het haar zoudt zitten, als de een of andere uitgever u onverwachts opbelde met de boodschap: „Zeg, mijn waarde, ik ben dringend verlegen om een boek, waar ik veel geld aan moet verdienen en dat er dus bij het publiek als koek moet ingaan. Het moet derhalve spannend, logisch en prettig leesbaar zijn. Eens kijken... het is nu Donderdag ... kan ik het manuscript Maandag a.s. hebben?" Ja, hè, dat giät wel?" Nu, wat denkt u: zou het gaan? Neen? Geneer u dan niet, want ik geloof niet, dat er iemand is, bij wie het wèl zou gaan! Al was het de meest geroutineerde schrijver! Edgar Wallace natuurlijk uitgezonderd I Die zegt in zoo'n geval zonder de minste aarzeling: „Ja!" Overdreven? Neen! Het is historisch! Hij schreef „The Strange Countess" op verzoek van een uitgever van Donderdag tot Maandag daaraanvolgend. Het boek telt zeventigduizend woorden en Wallace dicteerde om het af te krijgen achttien uur per dag! Des Maandagsmorgens was de kopij gereed en de uitgever kon het zoo aan zijn zetters geven. Zelden is door het publiek aan een boek zoo gesmuld als aan dit. Of het moest aan een ander boek van Wallace zijn geweest! Lezeres, lezer, ik heb u dit voorbeeld genoemd — er zijn er nog meer: ook „The Boxer", een tooneelstuk, schreef hij in drie dagen! — ik heb u dat voorbeeld dan genoemd om u te laten zien, wie Wallace is: de vruchtbaarste boeiendste schrijver van onzen tijd, begiftigd met een onverstoorbaar optimisme, een niet te evenaren werkkracht en... een fantasie en handigheid om complotten te bedenken en uit te wer-

iDGAR WALLACE

ken, waar een gewoon mensch versteld van staat! Zelfs al heeft hij wel eens „wat" geschreven! Ik weet niet, of u al eens getracht hebt om wat de ' Engèlschen een „mystery"* noemen, te maken? Ik heb iemand gekend, die het geprobeerd heeft. Hij was lang niet dom, schreef een academischen titel voor zijn naam en was bij al wie hem kenden beroemd om zijn scherpzinnigheid. Uit tijdverdrijf zou hij in zijn vacantie eens zoo'n „dingetje" schrijven. Dat was wel aardig en je geest rustte wat uit van het wetenschappelijk denken. Hij begon net als Wallace: van achteren af, bedacht een intrige-op-haarhoogtepunt en zou die naar voren toe uitwerken. De intrige was werkelijk schitterend: een jongmensch, dat op het punt staat een moordenaarsbende te ontmaskeren, wordt door den leider mer' bende ontvoerd en opgesloten in een kamer. De muren van dit vertrek zijn van gewapend beton; behalve de deur, die met zeven veiligheidssloten is verzekerd, is de eenige verbinding met de buitenwereld een luchtgaatje van tien bij tien centimeter, met dikke ijzeren tralies ervoor. Evenals alle „helden" was ook de held van mijn vriend slank; echter niet zóó slank, dat hij door dit luchtgaatje kon. Toch is, als de bendeleider na vier en twintig uur terugkeert, de vogel gevlogen! U zult toegeven, dat dit knap bedacht was: er zit spanning in. Mijn vriend was met deze intrige dan ook ten zeerste ingenomen, evenals zijn huisgenooten, die ontzettend gecoiffeerd waren, aan een mystery-schrijver" verwant te zijn. Toen begon hij aan de uitwerking. Alles ging goed; hij'schreef vellen vol — van achteren naar voren werkend — en kwam toen weer op het punt, waarop de held in de kamer gesloten werd. Nu moest hij eruit! Maar daar had je het! Hoe moest, hij eruit? De schrijver dacht en dacht... tot hij er suf van werd. Hij kwam echter evenmin uit zijn intrige als zijn held uit de kamer. Hij deelde zijn vader en moeder, zijn broers en zusters zijn geestelijke smarten mee en ook deze begonnen te denken. Oók tot ze suf waren. Maar niemand kreeg het slanke jongmensch eruit! Het resultaat: de held zit nu nog — na zeven lange' jaren! — in die kamer en het manuscript rust, voor zoover het voltooid is, in de la van mijn vriends bureau. Intusschen zijn er al talrijke wetenschappelijke publicaties van zijn hand verschenen, waar grijze denkers zich goedkeurend knikkend uren lang over gebogen hebben... Kon die held niet uit die kamer? Natuurlijk! Hoe? Ja, dat weet ik ook niet! Maar als mijn vriend even een briefje aan Wallace had geschreven, had die het jongmensch er stellig op een zeer aannemelijke en logische wijze uitgehaald! Voor Wallace was het heusch een peuleschilletje geweest. Die haalt zoo'n situatie net zoo gemakkelijk uit elkaar als u misère ouverte met een praatje! Hoeveel boeken Wallace geschreven heeft? Ik weet het eerlijk niet; ik ben de tel kwijtgeraakt. Maar een idee van zijn productiviteit geeft u het vol- 10 -

gende: Dumas (père), die de vruchtbaarste van alle schrijvers was, wentelt zich om in zijn graf, want Wallace komt aan zijn record! Deze heeft — en hij is zoo ongeveer vijftig — al bijna evenveel geschreven als Dumas en het ziet er niet naar uit, dat hij gauw uitgeput zal .raken. Integendeel: men beweert in Londen hardnekkig, dat hy zich een dictaphoon heeft aangeschaft en dat hij nu ook des nachts in zijn slaap dóór-dicteert. Bovendien fluistert men nog, dat" hij met rijn linkerhand pn met zijn voeten heeft leeren schrijven, zoodat hij nu in staj\t is een detectiveroman, een misdadigersroman, een tooneelstuk, een kort verhaal en een artikel te schrijven (tegelijk) en dit gedurende achttien uur per dag! Gelooft u het niet? Ik ook niet! Maar tóch is het een feit, dat er in Londen eens zes tooneelstukken tegelijk van hem werden opgevoerd; dat hij bijna iedere maand een boek voortbrengt — dat op een enkele uitzondering na steeds voor de uitgevers een goudmijn is vanwege de herdrukken; m 1928 was een kwart van het jtotaal aantal in Engeland gelezen boeken van Wallace! — en dat hij bovendien nog tijd vindt om tallooze korte verhalen en artikelen te schrijven en redacteur van een tijdschrift té zijn. Waarin hij oók „wel eens" iets schrijft! Of hij dan niet veel verdient? O ja! Honderdtwintigduizend gulden vooreen feuilleton — ai, Nederlandsche belletiisten, ik hoor uw hartklopping! — vindt hij hèèl gewoon. En de uitgevers smeeken hem letterlijk om kopij! Ze schrijven hem om een roman of ze bellen hem op er voor! Hij kan vragen wat hij wil! Ieder honorarium komt er wel weer uit! Toch geeft Wallace niet om geld. Dat wil zeggejn: de laatste jaren niet. Want hij heeft er nu genoeg van. Maar er is een tijd geweest, — een jaar of vijf^ zes geleden nog maar — dat ook hij moest worstelen. Net als alle andere schrijvers. Voor tien gulden schreef hij toen graag een verhaal. Vraag het hem nu eens! Hij zou er om lachen. Meer niet, want hij is zeer goedig. Zijn levenswijsheid is kort: als je blij bent en gezond, heb je niets meer noodig. (Geld heeft hij al genoeg!). Toen Wallace negen dagen was, verloor hij zijn ouders. Hij werd in een armenhuis gedaan en er bij vergissing uitgehaald: zijn pleegvader Freeman dacht met hèm een meisje mee naar huis te nemen. Na van alles te hebben gedaan en niets te hebben geleerd, nam hij dienst. Met zijn regiment kwam hij in Afrika, waar hij Rudyard Kipling leerde kennen. Die pntdekte den schrijver in hem. Wallace begon te schrijven tot zijn vingers blauw en tallooze inktfiesschen leeg waren voor nóg minder dan „a penny a line". Maar hij hield vol, en toen, na een heele poos niets anders te hebben gedaan dan reizen — hij is de heele wereld rond geweest als bijzonder verslaggever — wijdde hij zich speciaal aan zijn mystery- en andere romans. Met welk succes ... hebt u hierboven kunnen lezen! *) Wie onzer lezeressen ot lezers helpt ons aan een (eenvoudige) vertaling van dit woord in deze beteekènis?

EEN PRAATJE MET NINON DOLNAY Een wonderlijk vrouwtje is Ninon Dolnay. Met twee gaven, haar temperament en haar danskunst, veroverde ze in één jaar tijds ons revueen operette-publiek. Een jaar geleden in ons land nog geheel onbekend, treedt ze thans reeds óp in de revue vjLach en Vergeet" en deelt met Louis Davids hét succes eerlijk samen.Een dezer d^jj&n troffen we haar in Amsterdam en natuurlijk op het Rembrandtplein (waar zou men in Neerlands hoofdstad artisten anders treffen?) en we liepen „Het Gouden Hoofd" binnen om samen eens wat te babbelen. „Waar ik geboren ben ? — In Brussel en wel 31 jaar geleden. Ik durf gerust vertellen, hoe oud ik ben, want ik voel me nog piepjong. Mijn ouders waren geen artisten; trouwens, ik ben de eenige tooneelmensch in mijn heele familie! Ik kwam op een nogal gemakkelijke manier op de planken. Toen ik op een bal danste, zag een Brusselsch revue-directeur mij. Hij bewonderde een tango, dien ik met mijn parmer deed en vroeg me, of ik denzelfden danfe niet in zijn revue wilde brengen. Ik maakte een luchtsprong van pleizier, maar thuisgekomen durfde ik het mijn ouders niet vertellen. En

NINON DOLNAY IN EEN HARER SUCCESROLLEN

zoo sloop ik des avonds stiekem het huis uit en trad reeds acht dagen in het theater op, voordat mijn vader en moeder het hoorden. Ik was toen zestien, en u kunt zich voorstellen, welk een gezellig onderhoud volgde, toen mijn ouders mij na de voorstelling thuis opwachtten! Spijt heb ik er echter nooit van gehad, want in de vijftien jaar, die sinds dien tijd verloopen zijn, ben ik geen dag zonder engagement geweest. U zult het niet gelooven, maar het is heusch waar, sinds vijf jaar heb ik nog geen dag vacantie gehad. Nu begin ik er toch hard naar te verlangen! Als niets er tusschenkomt, heb ik in December a.s. drie weken vrij en die denk ik heerlijk te benutten door de zon achterna te reizen. O, ik houd zoo van zon en véél licht! Ik ga eerst naar Nice en als de zon däär weggaat, ga ik ook weg en reis haar eenvoudig na." Ninons heele gezichtje glanst bij dit prettige vooruitzicht. „Wat hebt u in Brussel allemaal gecreëerd ?" — „O, dat weet ik . heusch niet meer! In ieder geval te veel om nu op te noemen! Schrijft u maar, dat ik negen jaar achter elkaar aan de „Alhambra"- te Brussel verbonden was en daar al het werk gespeeld en gezongen heb, dat mijn groote beroemde kunstzuster Mistinguet in Parijs creëerde. Van de Fransche operettes zong ik o.a. „Ta Bouche", „Passionnement", „Maj dame" en „J'aime". Met dit laat: werk had ik enorm veel, succes; pi en publiek waren opgetogen. — If ik naar Nederland gekomen benT' precies dezelfde manier als YVon: Romain, van wie u kort geleden^ interview plaatste. De heer Rietgi engageerde me voor een revué^ „Theater Carré" te Amsterdam. D * volgde „Prinses Charming" met L Musiere, Yvonne Romain en Emil Bosch. Toen speelden we in Den „No No Nanette". We gaven toente: een liefdadigheidsvoorstelling in „H des Indes" in Den Haag. Ik had buitengewone genoegen de aandacht te trekken van drie Hollandsche theaterdirecteuren en wel van de beeren Bouwmeester, Stapper en Bijleveldt. Te véél goeds opeens! Alle drie wilden ze me engageeren; ik ging naar Brussel en wachtte af. Bouwmeester ken ik: als hij je noodig heeft, stuurt hij twee dagen tevoren een telegram: „Kom; dan en dan beginnen de repetities". Van Bijleveldt kreeg ik een brief, en net wilde ik hem antwoorden, dat ik met zijn condities accoord ging, toen ik van Jacques Elte namens Stapper een telefoontje kreeg, of ik met hem een contract wilde afsluiten voor de revue „Lach en Vergeet". We werden het aan de telefoon spoedig eens (het gesprek duurde maar tien minuten) en zoo kwam ik ten tweede male naar uw land. En", laat ze er meteen op volgen, „ik was dolblij, dat ik weer hier mocht spelen, want het publiek is hier zoo lief voor me. Ik zou mijn heele leven wel hier willen blijven. Niet dat ik in België over succes te klagen heb, maar het publiek is hier veel enthousiaster. ledere week reis ik een

-n—

NINON DOLNAY OP DE WANDELING

dag naar Brussel om mijn moeder (ze is al twee en zeventig) te bezoeken, maar steeds ben ik weer blij als ik terug in Roozendaal ben. Mijn toekomstplannen? Ik weet het niet Na mijn vacantie . in December spelen we nog vier maanden „Lach en Vergeet". Stapper vroeg me, of ik het volgende jaar ook in zijn nieuwe revue wil optreden. Aangenomen heb ik het nog niet, maar ik denk wel, dat het er van komen zal." Nu, ik hoop ook maar dat Ninon „ja" zal zeggen, want we zouden haar Vlaamsche leutigheid hier noode kunnen missen! De portier van „Het Gouden Hoofd" maakte wreed een einde aan ons aangenaam onderhoud, door de waarschuwing, dat de wagen van Mevrouw voor was. Dus borg ik mijn blocnote op en nam afscheid van mevrouw Dolnay. We hopen haar nog zeer lang binnen onze grenzen te houden, want krachten als zij, zijn een groote aanwinst voor onze plankenwereld! INVIERNO.

■■■

ZULK €€N Hf f RLIJKE ZE€P WAS VROEGER EEN LUXE

CHOCOLADETAART

CREDIETEN VERKRIJGBAAR VANAF fSO.— Ambtenaren ook zonder Borg. Geen verzekering, geen spaarkas of andere bijkomende lasten. Lichte aflossing. NATIONALE VOLKSBANK Afd. 6 Mauritsweg 3, ROTTERDAM

Hiervoor heeft men noodig: 100 gram bloem, 50 gram poederchocolade, 250 gram suiker, 5 eieren, 200 gram nieuwe noten. De bereiding geschiedt als volgt: Nadat men de noten van hun harde schil heeft ontdaan, giet men er kokend water over om ze vervolgens van de dunne vliezen te ontdoen en ze daarna fijn te malen. Hierna roert men de eierdooiers met de suiker uit en voegt er de fijngemalen noten, de cacao, de bloem en het stijfgeklopte eiwit bij. De' massa wordt dan in een geprepareerden springvorm vlug gaargebakken. Na afkoeling snijdt men de taart door en legt tusschen de beide lagen een gedeelte van het vulsel. . . Voor dit vulsel heeft men noodig: 200 gram ongezouten boter, 60 gram cacao, 100 gram poedersuiker, 2 eetlepels melk, 1 blad gelatine. Bereiding van het vulsel: de boter tot room roeren; de suiker de cacao en druppelsgewijze de warme melk, waarin de gelatine i; opgelost, er door mengen. Met hetgeen er van het vulsel overblijft nadat men ervan tusschen de beide lagen heeft gesmeerd, wordt de bovenkant van de taart bespoten.

CreMTi

CARAMELVLA Hiervoor heeft men noodig: 2 eierdooiers, V'2 liter melk, 200 gram suiker, 10 gram maizena of ricena. Oe bereiding geschiedt als volgt: Van de eierdooiers, de melk en 20 gram suiker een gebonden vla maken en deze warmhouden; de rest van de suiker in een ijzeren pan of in een met graniet email bedekte pan tot caramel branden. De pan met de eiervla in di linker-, de lepel, waarmee men de caramel geroerd heeft, in di rechterhand nemen en onder aanhoudend roeren de eiervla met een dun straaltje door de caramel mengen. Men kan de bovenlaag versieren met eiwit, met een weinig poedersuiker zeer stijf geklopt.

AMANDELKOEKJES Hiervoor heeft men noodig: 150 gram bloem, 100 gram boter, 100 gram suiker, 1 ei, 1 eierdooier, 20 amandelen. De bereiding geschiedt als volgt: De boter wordt tot room geroerd, waarna het ei, de eierdooier, de bloem en de suiker er door gemengd worden. Hierna wordt de massa op een bakblik uitgespreid en met een nat roes glad gemaakt. Vervolgens worden de amandelen gepeld, in dunne snippers gesneden, over het deeg gestrooid en dit in een matig warmen oven lichtbruin en gaar gebakken. Het nog warme deeg w^rdt hierop in ruitvormige koekjes gesneden, welke vóórdat zij bekoeld zijn, van het bakblik genomen worden.

De nieuwste „Egyptische" helm van bruin velours, eeh practische en attractieve dracht.

Ë GRAMOPHOONPLATEN-BIBUOTHEEK

Gekleede mantel van 'laken met ruime bontgameering. Mantel van imitatie Breitschwanz in bruin. (Model: Fashion-House, A'dam).

Groote hoed met breeden rand van dahlia-rood vilt, gegarneerd met motieven van dezelfde stof in donkerder \ tint, afgebiesd met \Wt lint.

fM&M %.%f*

- 12 -

jjt^IET is moeilijk te geloo**' *ven dat men van de heerlijke eigenschappen van Lux Tojlet Zeep, — haar satijnachtige zachtheid, haar verrukkelijke geur, — kan genieten tegen zulk een lagen prijs. Vele vrouwen vinden dat zij er uitziet als een van die fijne zeepen, die men alleen voor gasten of als geschenk kan koopen.Maar Lux Toilet Zeep is een geniale uitvinding. Voel de heerlijke gladheid van een nieuw tablet eens langs Uw wang. Laat het overvloedige schuim eens langs Uw vingers gaan. Geniet eens van het gevoel van weelde dat het geeft. En bedenk dan eens dat deze zeep haast niets meer kost dan gewone toiletzeep. En het is inderdaad een zeep, waarmee U bij Uw gasten eer kunt inleggen.

Hoed van zwart velours, gegarneerd met zwart-witte aigrette. LTS 13 • 020 H

WETERINGSCHANS 183. AMSTERDAM.

Verkoop van Radio-toestellen Edison-Bell QramophOonplaten ert onderdeeten

n A KI^ INSTITUUT „ARTISTIQUE" TEL.

Easy Cream vermydt ieder ptynlUk gevoel en is dus ge« schikt voor een delicate huid ert in 't bUzonder ook aan te bevelen voor dames met kort haar

In potten van 1 K.O. ä f3.—

T. LEVISSON Zeepfabriek

's-Qravenhage

ADVERTEERT IN „HET WEEKBLAD" CINEMA & THEATER HET BLAD voor geïllustreerde reklame VRAAOT OFFERTES

TOILET ZEEP

HEBT OU AL EEN ABONNÉ OPOEOEVEN?

N.V. DE LEVER'S ZEEP MAATSCHAPPIJ, VLAAROINREN

14340

JL/r\lNO Dunne Bierkade 31, J. A. BRONMEUER, DEN DEI HAAO en let aats e "TL _ ^lY-PïcrKf"" ' ' ' nteuws in "Ue modem* dansen. I lic ^OlA"L»l^nt Demonstraties en lessen door het geheele land.

- 13 -■

ABONNEERT U OP

HET WEEKBLAD CINEMA & THEATER

mtmm

'TK "TT a het verschijnen van |\H de Warner sprekendeJL, »■ film „De Jazz-zanger" was het pleit beslist: de verschillende filmmaatschappijen zouden sprekende- en geluidsfilms gaan fabriceeren. Maar „talkies" kan men nu eenmaal zeer moeilijk in gewone studio's vervaardigen. Geen noodl In de Nieuwe Wereld verrezen de sound-studio's als paddenstoelen uit den grond. In het groote Europeesche filmcentrum Berlijn begon men eerst processen te voeren ; toen deze zoowat alle gewonnen waren, begon men te bouwen. En thans kan de Ufa er op bogen de grootste Europeesche Tonfilm-studio's te bezitten! Den assten April van dit jaar begon men te NeuBabelsberg bij Berlijn verschillende gebouwen te sloopen. Het waren huizen en decorstukken, die voor verschillende rolprenten waren gebouwd en welke bleven staan om later in andere films nogeens als decors te dienen. Er werd met dag- en nachtploegen gewerkt en reeds den isten Mei begon men het nieuwe atelier op te trekken. Thans zijn de gebouwen geheel voltooid en in gebruikgenomen. Het hoofdgebouw bestaat uit vier studio's, die samen een kruis vormen. Het noord- en zuidatelier zijn ieder twintig bij dertig meter groot; het oost- en westatelier ieder achttien bij vijf en twintig meter. In het midden van het kruis ligt het hart der tonfilmfabricage.: de toonopneemmachine. Hoewel geheel in hetzelfde gebouw gelegen, is dit gedeelte schok- en geluidsvrij van de studio's geïsoleerd. De atelierwanden zijn van hardgebranden tegelsteen opgetrokken. Ijzerconstructie is overal vermeden, want ijzer is een goede geluidsgeleider. De deuren zijn zoo geconstrueerd, dat zij volkomen elk geraas buitensluiten. In de tonfümateliers bevinden zich twee en zeventig kleedkamers

DE SPREKENDE FILM IN EUROPA

Een Wjkje in het opname-atelier

De machinerieën aan de zoldering

De cabine van den fleluidsconlroleur. In den hoek de machinetelegraaf

Bij den bouw van het nieuwe Ufa Tonfllm-Studio te Neu Babelsberö 14 -

met bad-, wacht- en studeerkamers voor de filmsterren; afzonderlijke werkvertrekken voor de regisseurs en architecten. In deze vertrekken kan rustig gepraat en geschreeuwd worden, óók tijdens de opname: niet het geringste geruisch dringt tot het studio door. Door het gebruik van cellotex en gordijnen heeft men weten te bereiken, dat het hinderlijke naschallen van de menschelijke stem geheel vermeden wordt. Een carrier verfrisschingsapparaat zorgt ervoor, dat het atelier tien maal per uur van frissche lucht wordt voorzien. In den winter pompt dit toestel wärme lucht in de enorme ruimte. In het midden van het kruis staan de opnametoestellen zóó geplaatst, dat eventueel in de vier ateliers tegelijk kan gewerkt worden. De toestellen zijn ingericht voor Lichtton (geluid op de film.) en voor Nadelton (geluid op de gramophoonplaat). Een speciale machine maakt het mogelijk het geluid tijdens de opname precies te .controleeren; de toonmeester kan het naar wensch. versterken of verzwakken. Een. automatische machinetelegraaf zorgt ervoor, dat regisseur, toonmeester en operateur ook tijdens dé opname elkaar hun wenschen en grieven geluidloos duidelijk kunnen maken. De belichting geschiedt door gloeilampen, waarbij er zijn met een sterkte van vijfduizend Watt. Ook bevindt zich in het gebouw een prachtige showroom, waar de films vertoond kunnen worden. Binnenkort zullen eenige producten, der Ufa, in deze modelstudio's vervaardigd, in ons land vertoond worden, o.a. „Melodie des Herzens" met Dita Parló en Willy Fritsch in de hoofdrollen en „Die letzte Kompagnie", waarin Conrad Veidt de hoofdrol heeft. We twijfelen niet, of de Ufa zal haar naam óók met de Tonfilms hoog houden t W.

ANGST Op deze pagina geven we eenige foto's uit de Columbia-Filma-film „Submarine". Drie bekende sperren, n.1. Doro£hy Revier, Jack HoU en Ralph Graves speelden Je hoofdrollen in deze onderzeebooé-film. De vriendschap van £wee mannen wordt op een zeer zware proef geséeld en natuurlijk is er ook weer een vrouw in het spel. Wat deze film vooral zoo aanlokkelijk maakt, zijn de prachtig gefotografeerde onderzeesche beelden. Ze zijn zóó voortreffelijk opgenomen, dat het haast niet ie begrijpen is, dat deze scènes in het filmstudio vervaardigd zijn. „Submarine" was oorspronkelijk een z.g. stomme film; het geluid is er later bij vervaardigd. Maar ook het geluidsgedeelte is uitstekend verzorgd. Het geheel werd een film, die im-n niet moet verzuimen te gaan /.ien en hooren.

LIEFDES¥REUQD EN LIEFDESLEED.

DE VROUW IN HET SPEL

ALS DE MOEDIQE DAAD IS VOLBRACHT. - 15 -

■^■B

TAGEBUCH EINER VERLORENEN

ALS POLITIE EN JUSTITIE ZICH VERGISSEN POLITIE, DIE ZELF BEWIJSSTUKKEN FABRICEERT jot die gevallen, waarbij de politi.e willens en wetens twee onschuldigen de gevangenis in hielp, behoort de Edlingham-inbraak, die in Engeland tegen het einde der negentiende eeuw jarenlang een cause célèbrevis geweest. ... Op een nacht in Februari van het jaar 1879 werd er in de pastorie van Edlingham, een klein dorpje nabij Alnwick, ingebroken. De eenige bewoners van het huis waren mr. Buckle (de geestelijke), zijn vrouw, ^ie invalide was, zijn dochter en vier dienstboden. Om ongeveer één uur des nachts-hoorde de dochter beneden leven en mr. Buckle, gewapend met een oud zwaard, begaf zich met haar naar het vertrek, waar het gestommel vandaan kwam. Toen hij de deur opendeed, werd hij twee inbrekers gewaar. Eén van hen wist langs hem te ontkomen ; de, ander was minder gelukkig. Deze schoot, toen hij in het nauw gebracht werd, zijn geweer af en verwondde den geestelijke en diens dochter. Daarna sprong hij door het raam op een grasveld en verdween in den nacht. Onder leiding van hoofdinspecteur Harkes begon de politie onmiddellijk met haar onderzoek. Op alle wegen werden posten uitgezet om lederen strooper aan te houden, die mocht passeeren. Intusschen stelde Harkes zelf ter plaatse een onderzoek in. Hij vond het raam van den salon, waardoor de inbrekers waren binnengekomen, nog open. Een der dienstboden bracht hem een beitel, dien zij in een kamer ernaast gevonden had, terwijl een ander kwam aandragen inet een stukje van een courant, dat zij voor de deur der eetkamer had opgeraapt. De hoofdinspecteur constateerde direct, dat de beitel was gebruikt om ramen en deuren te forceeren, en toen het dag werd, vond hij op het grasveld 'de sporen van schoenen, handen en knieën. In Alnwick waren in dien tusschentijd twee bekende stroopers gearresteerd, die des nachts niet thuis waren geweest. Hun namen waren Michael Brannagan en Peter Murphy. Beiden werden even buiten de stad om ongeveer zeven uur des morgens aangehouden. Men kon niets méér tegen hen aanvoeren, dan dat zij den nacht buiten hun huis hadden doorgebracht ep na hen gefouilleerd te hebben, liet de politie hen dan ook weer gaan. Later . scheen men daar echter spijt van te hebben, want nauwelijks was Brannagan thuis en wilde hij 'zich gaan verkleeden, of hij werd gearresteerd. Murphy, die bij zijn zuster woonde, had nog net den tijd gehad zijn natte kleeren en schoenen uit te trekken, voor ook hij gehaald werd. Zijn verloofde, die bang was, dat er iets niet in orde was, had de zakken van zijn

SUBMAillNB ..DE DOODSSTRIJD DER S. ■rfW

FILMA *C0LUMB1A>-SUPER

jas onderzocht en toen zij daarin geringe sporen van bloed vond, de zakken er uitgehaald en vernietigd. Toen de politie terugkeerde en vroeg om de kleeren, die Murphy dien nacht, had gedragen, gaf zij een jas mee, die aan Murphy's zwager, een ouden man, toebehoorde. Op het. politiebureau werden de beide gevangenen duchtig ondervraagd en gevisiteerd, maar men vond niets dat tegen hen pleitte. Een der inbrekers was door mr. Buckle licht met het zwaard gewond, maar op geen van hen kon men er een spoor van ontdekken. Ze werden naar de pastorie gebracht en alles werd zóó gearrangeerd als het tijdens den overval geweest was, maar noch mr. Buckle, noch zijn dochter zagen in de gearresteerden de inbrekers. Toen de beide mannen evenwel voor den rechter van instructie werden gebracht, vonden zij opeens allerlei „bewijzen" tegen hen aangevoerd. De politie, in den persoon van hoofdinspecteur Harkes. had zooals gezegd op het grasveld verschillende sporen van handen, schoenen en knieën gevonden. Van deze afdrukken werden gipsmodellen ter terechtzitting vertoond, evenals van de schoenen en de kluiten modder, die aan deze laatste hadden gezeten. Het bleek, dat alles volkcmen in elkaar paste. Bovendien had men op een zeer handige manier den zwager van Murphy de bekentenis ontlokt, dat de beitel, waarmee ramen en deuren bij de inbraak waren geopend, van hem was. Een andere belangrijke „stille getuige" bleek een courant te zijn, die de politie „gevonden" had in de jas van Murphy (welke jas, zoóals onze lezers intusschen weten, van den zwager was!) en waarin het stukje van de courant, dat men in de «pastorie had gevonden, volkomen paste. Deze aanwijzingen bleken voldoende om de beide verdachten te doen terechtstaan, hoewel de politie ten eerste de zekerheid had gekregen, dat ook andere inwoners van Alnwick den nacht van de inbraak niet thuis waren geweest; ten tweede aanwijzingen had 'ontvangen, dat bijna zeker de verkeerde personen waren gearresteerd' en, ten derde, bovendien door verschillende personen was verklaard, 'dat zij de beide verdachten even na het uur van de inbraak aan het andere einde van Alnwick hadden gezien. De politie verwaarloosdeechtef al deze aanwijzingen, bracht slechts een nieuwen „stille getuige" naar voren in den vorm van een stukje stof met een knoop eraa^ dat door een inspecteur van politie was opgeraapt onder het raam der pastorie een maand na de inbraak. Dit was wederom een zeer sterk bewijs tegen de beide verdachten, want dit stukje stof bleek precies te passen in een gat in de broek van Brannagan. De beide slachtoffers werden verdedigd door mr. Milvain, die later een zeer bekend rechtskundige werd. Zijn pleidooi kwam hierop neer, dat mr. Buckle (die zijn eerste verklaring had ingetrokken en nu beweerde, de beide mannen als de inbrekers te herkennen) zich vergiste en de beide daders op het oogenblik waarop de inbraak plaats greep, door de opwinding niet goed had opgenomen. Bovendien verklaarde hij onomwonden, dat de politie de „stille getuigen" zelf had gemaakt om het verwijt te -16 -

ontgaan, dat er weer een misdaad onopgehelderd bleef. Volkomen betrouwbare getuigen, die de beide mannen kort na de inbraak hadden gezien, verklaarden immers, dat zij onmogelijk om ongeveer één uur in Edlingham konden zijn geweest. Dit pleidooi, dat een felle aanklacht tegen de politie was, baatte den beiden mannen echter niet. Zij werden schuldig bevonden en tot levenslange gevangenis-' straf veroordeeld. Gelukkig voo^ hen, dat mr. Buckle en zijn dochter van hun bekomen wonden herstelden ; waren zij er aan overleden, dan zouden de beide verdachten hun leven stellig aan de galg hebben geëindigd ! Zeven jaar lang zuchtten zij in hun kerker, eer het een jong advocaat in Alnwick, die de zaak nimmer had laten rusten en steeds overtuigd was geweest van de onschuld van Brannagan en Murphy, een zekeren George Edgell, inwoner van Alnwick, ertoe wist te bewegen, te bekennen, dat hij samen met zijn kameraad Richardson de inbraak had gepleegd-. Niet alleen bekenden de beide mannen, toen zij voor hun rechters werden gebracht volmondig, doch de overtuigende bewijzen van hun schuld werden op hen gevonden, zoodat in dit geval deugdelijk bleek, dat Murphy en Brannagan onschuldig waren veroordeeld. Natuurlijk werden zij onmiddellijk ontslagen, terwijl zij bovendien ieder £ 800 ontvingen, voor dien tijd een tamelijk groot bedrag, doch stellig nog te klein om het geleden leed ook maar eenigermate te compenseeren ! Het gedrag van de politie in deze zaak was zoo fel aangevallen, dat de publieke opinie niet gerustgesteld kon worden dan door een officieel onderzoek. Dit bracht inderdaad aan het licht, dat de Eolitie de bewijsstukken ?elf had geleverd ! ie gipsafdrukken waren gemaakt, terwijl de verdachten in voorarrest zaten (men had hun schoenen in natte aarde geduwd en van deze sporen afdrukken gemaakt) ; een courant was opzettelijk zóó gescheurd, dat het in de pastorie gevonden stukje er in paste ; ook het lapje stof had men zelf uit de broek getrokken, terwijl men den zwager een valsche bekentenis omtrent den beitel had ontlokt. Harkes had geweten, dat de verkeerde personen waren gearresteerd, doch hij had geoordeeld, dat men reeds te ver was gegaan om er nog op te kunnen terugkomea ! Daar hij inmiddels overleden was en men aannam, dat zijn ondergeschikten op zijn bevel hadden gehandeld, werd aan de zaak geen verder gevolg gegeven. ledere rechter en iedere jury in Engeland had er echter door geleerd, voorzichtig te zijn met door de politie aangevoerde „stille getuigen" en het heeft jaren geduurd, eer de Engelsche politie in het algemeen haar roep van betrouwbaarheid had herkregen.

'»'prent is wrvaa J j W

- Pabst

is

nen

• Deze

e"*1* regiweur G

^"ifc,amche' **',<>oa~l »peelt de '"»">•»« aanT^W«. en wai *n- Voor de« „r™?0""« verbon. met Edw„d s,,*" •Z"s«e"ouwd

Indien 11 HET BESTE fiezien ie liebht'n, dat er op lilni(|ebied bestaat, dan heeft do

N.V. METRO GOLOWYN MAYER FILM Mij. altijd NGO BKIKRK FILMS

QERT MET

^AR

LEERLIN(3

«

LOUISE BROOKS \ - 17

HIER HEEFT U EEN AFBEELDING VAN DE BEROEMDE

De ceintuur weer in de mode. Nu er dezen herfst weer blouses worden gedragen, die in den rok worden gestopt, wordt ook aan de ceintuur weer meer aandacht geschonken. In de winkels in Parijs en Londen ziet men reeds groote collecties uitgestald, varieerend van den eenvoudigen leeren riem tot de meest luxueuze dito's van goudbrocaat en met de hand beschilderd fluweel, die soms nog met edelsteenen zijn bezet.

Light uit likeurflesschen. Onlangs zag ik een tweetal mooie schemerlampen, die gemaakt waren van een Fransche likeur- en een odeurflesch. U weet wel, die flesschen, welke zoo prachtig van kleur en vorm zijn ! Als u dus in het bezit van dergelijke flesschen is, dan niet weggooien hoor! Met geringe kosten kunt u er werkelijk bijzondere, artistieke lampen van maken, die een kleurig effect aan een schemerhoekje zullen geven I

Voor het aangroeiende haar. Een nieuwtje, dat ons uit Parijs worplt gemeld, is de haarkam voor het aangroeiende haar. Deze kam wordt uitsluitend bij avondpartijen gedragen door haar. wier haar lang genoeg is om opgeborsteld te worden. De kam siuit om het hoofd en is versierd met kleine roosjes of andere bloemen.

Oogen van diamant.

Meer comfort. De ouderwetsche salon met zijn schilderijen en talrijke snuisterijen is een onmogelijkheid geworden in onze dagen, waarin We bijna steeds over een gebrek aan woonruimte in onze huizen te klagen hebben. In het moderne intérieur is hij dan ook vervangen door een vertrek, dat men met eenigen goeden wil als een „luierkamer" zou kunnen betitelen. Waar men in dit vertrek ook zit, men heeft steeds overal een klein, laag tafeltje bij de hand om er zijn kopje of glas op te zetten, en iedere stoel is vóór aJJes een gemakkelijke stoel. Vandaar dan ook de benaming ,,luier-kamer" ! Wij zagen een dergelijke kamer en wat ons vooral trof, was dat de zoldering groen geschilderd was. Dat gaf aan het vertrek een sfeer van rust.... Oók al wéér, om het luieren er gemakkelijk te maken. De haard was niet meer aangebracht in een der lengte-muren van de kamer, doch in een—anders ongebniikten—hoek. Een rand van tegels in dezelfde kleur als de zoldering sloot hem in, hetgeen een verrassenden indruk opleverde. De gordijnen waren van oran j e zij den reps.

9»

Op een mode-show in Berlijn zag ik een dezer dagen een typisch nieuwtje. Een der mannequins droeg een prachtigen zilvervos en op de plaats, waar de oogen behoorden te zitten, waren een tweetal groote schitterende diamanten aangebracht, die in het lamplicht vurige stralen schoten en werkelijk een buitengewoon effect teweegbrachten. Ik merkt^ tevens op, dat men meer gebruik van edelsteenen bij bont had gemaakt. Zoo zag ik ook een avondmantel, die aan den hals gesloten werd door een speld met een viertal bloedroode robijnen!

Tweehonderd manieren om visch te koken. Wist u, dat er tweehonderd manieren zijn om visch te koken ? Niet ? Dan kunt u zulks lezen in een boek, dat een dezer dagen in Engeland verscheen en geschreven werd door mr. Errolf Sherson. Deze moderne Lucullus weet bovendien nog een vijftigtal verschillende sausen voor bij visch te bereiden ook. „Gewoonlijk eten wii visch met één soort saus, en wel de bekende botersaus," zegt hij. „Waarom zullen we er niet wat variatie in brengen ? Met botersaus als uitgangspunt kunnen we nog wel vijftig andere sausen maken, die in staat zijn den meest verwenden fijnproever te bekoren.." Het is te probeeren, zouden wij zoo zeggen !

SOUND

SYSTEM

De van oud« bel ende snaak van he« versehe sap der krniïemontblBadje», maar ta een nieuwen vorm en verpakkingt dat Is de nieuwe SPEARMINT.

•^ÄÄ^äpSÄ^^^^

Vier heerlijke getendeerde stukjes kauwgom in een luchtdicht gesloten pak' \t, waardoor het aroma bewaard blijft.

Godfried de ©root

Het kost 6«k maar vijf cent - evenals de bekende P.K. Kauwgom - dezelfde prijs en dezelfde verpakking, echter Iets pittiger van smaak.

^an ßuykenstmat 2a, Amsterdam Telef. 28474

Koop de nieuwe SPEARMINT eens, U blijft vast een geregeld gebruiker.

Specialiteit in Moderne en artistieke foto's

WRIGLEYS

nen zie de vele reproducties van ons werk in ,^^66^13^ Cinema ©theater

Een groot aantal verschillende systemen van klankfilms in meerdere deelen van de wereld hebben gefaald en andere falen op het oogenblik, terwijl gedurende de laatste 3 jaren enorme kapitalen verloren werden.

ABONNEERT U OP

HKT WEEKBLAD CINEMA & THEATER

De voornaamste reden is INFERIEURE KWALITEIT HET WESTERN ELECTRIC-geluidfilmsysteem was het eerste in de wereld en is tot op hederr bekend als het eenigste klankfilmsysteem, dat om de volgende redenen door de geheele wereld wordt gebruikt. 1 e WESTERN ELECTRIC vervaardigt reeds Söjaar lang geluidoverbrengingsapparaten. 2e WESTERN ELECTRIC staat er op, te allen tUde de beste kwaliteiten te verkrUgen. Dit jaar ztfn 2.500.000.— guldens uitgegeven voor laboratoriumonderzoek,, alleen ten behoeve van de perfectionneering van de geluidapparaten. 3e WESTERN ELECTRIC is een vervaardigingsconcem en niet een verkoopsconcem, het heeft speciaal belangstelling in de cinema's en in het bioscoopbezoekend publiek, en het publiek kan ervan verzekerd zijn, dat waar een Western Electric" installatie is, men een natuurlijke geluidsweergave hoort.

18 -

dat Uw teint gezond. Uwe huid zacht, gaaf en stevig wordt en kleine huidaandoeningen verdwijnen.

Kauwgom

HK.23

\Etectric

""" """

HET MELKDIÊET VOOR DE HUID

's Morgens en 's avonds jebruikt voor het wasschen van het gezicht, xult U spoedig bemerken.

Tracteer ook de kinderen op SPEARMINT*- het is goed voor hun fl«bit en voor de spijsvertering en is bovendien dorstlesEcbcnd.

Westen

I

15 CENT PER WEEK

1 DE WERELD-SCHLAGER

VOOR DEN JAARGANG 1928 hebben wij nog eenlge BANDEN beschikbaar. De prijs daarvan bedraagt f 1.50 fr.p.p. Ge kunt dezen bij Uwen leverancier bestellen of met bijvoeging van het bedrag in postzegels, als postwissel of door storting op ortze postrekening (No. 41880) opzenden aan de

vervolgt zUn.succes van Londen en Parijs; viert In Scala Triomfen Bespreekt Uw plaatsen Plaatsbespreking dagelijks: van 10—6 uur; Kan 2 dagen vooruit geschieden.

Amdinistratie, Galgewater 22, Leiden 10

HET GESCHIKTE BEROEP

II

ON5 TWEEDE COMPLETE VERHAAL. — EEN HUMORESKE.

^

IJET „Veree* I nigd Tooneel" heeft thans R.C.Sheriff's „De Groote Reis"( Journey's End) op zijn repertoire genomen. Laat ik hier direct verklaren, .dat de opvoering een volledig succes is geworden. Onder regie van Eduard Verkade is het stuk op onovertroffen wijze ten tooneele gebracht. „De Groote Reis" belicht in felle kleuren de ellende van de mannen, ditmaal speciaal der officieren, in de loopgraaf. Daar is ten eerste de2Tjarige Stanhope, commandant van een compagnie infanterie, nog een kind, maar reeds geheel door den drank verwoest. Hij is een kundig officier, heeft jarenlange oorlogservaring, maar drinkt het ééne glas whiskey na het andere. Hieruit alleen put hij den moed om de ellende te trotseeren. Zijn vriend Osbome is het type van den reeds grijzen officier, bezadigd en verstandig, een vroegere leeraar, die vol vreugde praat over het rotstuintje, dat hij in zijn laats'e verlof thuis heeft aange» legd, en moedig een uitval onderneemt waar-

/

van hij nooit meer terugkomt. Trotter, de luidruchtige, die in de kazemat slechts aan eten denkt en ondanks den oorlog een buikje krijgt; Raleigh, het piepjonge officiertje, en nog zoovele anderen, zij zijn met al hun eijrenaardigheden en gebreken tóch allen helden. En zelfs de kok, een groteske figuur, gort als de aanval begint met een berustend gebaar zijn koppel om en begeeft zich in de vuurlinie. ... om te sterven. Maar eerst verzorgt hij nog het vuur in zijn haard. Heldenmoed of plicht? Op deze vraaggeeft ook dit stuk geen antwoord. Maar de toeschouwer komt door de ellende van den oorlog diep onder den indruk. We behoeven de namen van de medespelenden niet afzonderlijk te noemen. ledere rol werd zóó gespeeld als de schrijver van „De Groote Reis" het slechts gewenscht kan hebben. Het is te hopen, dat dit stuk zeer lang op het repertoire zal blijven. De foto's op deze pagina geven.' I. Rob Geraerds; 2. Lucas Wensing; 3. Paul Huf; 4. Eduard Verkade; S: Nel Slants; 6. Johan de MeesterJr.; T.Hans van Meerten; 8. Frits van Dijk; 9. Bob v. lersel; lO. Paul Huf en Johan de MeesterJr. II. Nel Stants en Eduard Verkade.

qr* INDELIJK kon de heer Brewer H het niet langer uithouden en hij „ZOOEVEN J*—' ging naar mr. Kijker, den beroemden Helderziende, van wien VERSCHENEN" hij zooveel goeds had gehoord. „Tien gulden alstublieft," zei mr. Kij- TJet „Rotterdamsch-Hofstadker. tooneel" heeft een allergeBrewer overhandigde hem een briefje lukkigsten greep gedaan met van tien. „Wat mankeert eraan?" vroeg mr. Edouard Bourdet's blijspel. Het is een geestige satyre op het Kijker met plechtig klinkende stem. „Ik ben een vergissing, een fout, een moderne .zakenleven, de kleine nietsnut," zuchtte Brewer. „Ik deug en grootere intriges inde littenergens voor. Alles wat ik aanpak gaat raire wereld. Vooral Parijs heeft verkeerd. Ik zou graag willen weten z'n talrijke letterkundigen, die of ik iets kan doen vóór het te laat is?' „Wat is uw beroep?" vroeg mr. Kij- alleen en met hun uitgevers proker, met nóg plechtiger klinkende stem. beeren hun plaats onder en in , „Kantoorbediende," antwoordde onze het zonnetje te krijgen. Bourdet steekt voortreffelijk vriend Brewer. „Laat mij je handpalm eens zien!' den draak met de vele prix de En Brewer deed, wat van hem verdit en prix de dat. langd werd. Er is natuurlijk een „drama„U hadt eerder naar mij toe moeten tische" intrige in dit blijspel. komen," zei mr. Kijker ernstig. „Ik zoa Mare Fournier, een ambtenaar u heel wat narigheid hebben bespaard. van het ministerie van financiën, U zoudt nu al rijk zijn geweest!" „Dus mijn geval is niet hopeloos?" heeft de geschiedenis, die zijn vrouw in haar meisjesjaren heeft vroeg Brewer, opeens zielsgelukkig. „Geen kwestie van. De zaak is slechts, doorgemaakt, verwerkt in een dat u een beroep uitoefent, waarvoor roman. Het vrouwtje zendt deu van nature niet geschikt bent. U heeft zen roman naar het comité de hand van een globetrotter, van een de prix-Zola en wonder Lily Bouwmeester en Theo Frenkel avonturier. U benut de kansen niet, die voor het leven u biedt. En u moet juist iedere boven wonder: de totaal onbelitterair op. Ten slotte komt aan het dagkans aanvaarden, die u krijgen kunt! ü kende auteur krijgt den prijs en wordt op licht dat het geval waaronder Jacqueline Hebt slechts naar veiligheid gekeken. slag een beroemd man. Moscat, de handige uitgever, die eerst zoozeer had geleden, door drie letterDat moet u niet meer doen! Waag alles maar, wat er voor de hand komt!" voor Maréchal, een ander litterator, heeft kundigen, y compiis haar geliefde Maré„Wat raadt u mij aan?" vroeg toen geïntrigeerd, doch dezen op het laatste chal, haar man en haar ouderen vriend Brewer, die zich voelde alsof hij aan oogenblik loslaat, als hij hoort, dat deze Bourgine, als „stof" was verwerkt. de voeten van een halfgod zat. Jacqueline is er eerst diep door gekrenkt. hem achter zijn rug bedrogen heeft, weet „Laat uw kantoor uw kantoor, en ga Fournier aan zich te binden. Doch... zij is een modem vrouwtje en de wereld in! Ga direct op de boot. Het verzoent zich met haar man en het geval Doch 't blijkt een tegenvaller te zijn. geeft niet op welke. Het komt er niet voordat het scherm valt. Fournier kan wel schrijven, maar hij opaan naar welke haven ze gaat. Ga! Er wordt voortreffelijk gespeeld. Gimberg Aan het eind van de reis zal de fortuin heeft geen fantasie. Geen nood I Moscat zich ongevraagd aan u presenteeren. weet Jacqueline Fournier ervan te overtui- is een ideaal Moscat, de uitgever; Frenkel Goedendag!" gen, dat zij in het belang van haar man heel goed als Mare Fournier en zijn vrouw Met een hoofd dat duizelde van geluk een avontuurtje moet hebben, 't Zaakje Lily werd warm toegejuicht als Jacqueline. ging Brewer weg loopt mis. Want Jacqueline-wordt wer- Louis van Gasteren speelt voor Maréchal Dien middag nam onze Brewer vierduizend gulden uit de kas terwijl zijn patroon even niet keek. En hij nam óók een boot. En kwam ten slotte in Sydney terecht. En Brewer was nog geen vijf en twintig minuten in Australië of de fortuin maakte reeds een buiging voor hem. Het ging precies zooals de helderziende had

BEZOEKT HET

LUXOR PALAST nNHHHnnMBMi

Fotot Godfried de Groot VBR. FOTO BUR.

ÏE ROTTERDAM

kelijk verliefd op Maréchal, den collega en concurrent van heur man. Doch deze vat het avontuurtje veel te

voorspeld. Hij zat in een café toefi hij in gesprek raakte met een man, die hem een schapenfarm te koop aanbood. „De beste en welvarendste farm van heel Australië," zei hij tegen mr. Brewer. „Hoeveel?" vroeg deze. „Hoeveel heb je?" was de wedervraag. „Tweeduizend gulden." „Dat is precies wat ik ervoor vragen wilde," zei de man. En zoo werd mr. Brewer eigenaar van een schapenfarm. Maar de schapenfarm was nergens te vinden. En mr. Brewer liep weer terug naar Sydney! Drie weken lang hield hij de koppen van paarden vast en paste hij op auto's, - 21 -

en heeft daarbij z'n stem niet mee. De overige rollen zijn bijkomstig. L.E.K.

LANOE AVONDEN,... kunnen ook gezellig zijn, indien U ze illustreert door de vertooning van leuke films. Een

projectietoestel PATHÉ-BABY kost slechts f54.— en f75.— Complete verhalen n.50 en f3.Overal verkrUgbaar Imp. PATHE-BABY Raadhuisstraat 42, AMSTERDAM Telef. No. 49790

waarvan lieden, die wèi geslaagd waren in het leven, de eigenaar waren. Acht dagen lang poetste hij schoenen in een deftig hotel. Vijf dagen lang verkocht hij couranten. En toen ging hij naar een helderziende. Dit keer naar een dame, van wie hij gedurende zijn verblijf in Sydney veel goeds gehoord had. „Twee pond," zei madame Nilks. Brewer gaf haar zijn laatste twee pond. „En wat is de moeilijkheid?" vroeg madame Nilks. „Ik ben een vergissing, een fout, een nietsnut," zuchtte Brewer diep. „Ik deug nergens voor. En ik vraag me af, of dit FIIM-ENTIIOUSI ASTEN AN KIE te RIJSWIJK. We zullen U de twee gevraagde foto's gratis zenden. U mag on» zoo vaak schrijven als U wilt. ' Gaat O vaak naar den bioscoop? ' JO H. te DEN HAAG. Oófc „The Singing Fool" gezien? De £wee foto's worden II gezonden I M. P. te HAARLEM. Deze foto's zijn niet voorzien van handteekening. Indien U ze echter aan de betreffende ster opstuurt, zal deze er gaarne haar hand« tee kening op plaatsen. De gevraagde foto's worden U spoedig gezonden. MINNIE V. te DEN HAAG. We hebben reeds vaak artikelen over Grete Gatbo en John Gilbert geplaatst. Hun spel i» werkelijk zeer goed. De foto van Grete en John zullen we U sturen. ANNIE v. d. H. te AMSTERDAM. De foto van Uw naamgenoote Anna en Joseph Schildkraut zullen we U spoedig zenden. Hebt II Schildkraut in „The Showboat" gezien ? BOBBIE v. B. te DEN HAAG. We zullen U een starfoto van Al Jolson en van Willy Fritsch zenden. Binnenkort zal er een sprekendefilm met Willy Fritsch in de hoofdrol vertoond worden. J. de W. te LEEUWARDEN. We an£.>| woorden op deze vragen steeds in „Heé^a Weekblad''. Jackie Coogan filmt op he^É oogenblik niet; daar hij op reis is, kunnMÉii: we geen adres opgeven. S. B. S. kui^Bl ;schrijven per adres N.V. Metro-Gold« ' Mayor, Damrak, Amsterdam. . i M. W. te DEN HAAG. U gaat vaak naar den bioscoop, niet waar? zullen U de foto's van David Lee en Lyi Mara zenden. Hebt U bij de film „Tb Singing Fool" èrg gehuild?

MIJNH TTEN Priji 30 en 60 et- Bij Apoth. en Drogisten

altijd zoo blijven zal. Als ik iets kan doen vóór het te laat is, zou ik graag weten, wat ik doen moet!" „Wat is uw beroep?" vroeg de helderziende. „Alles," antwoordde Brewer. „Op het oogenblik verkoop ik couranten." „Laat mij uw handpalm zien," zei de helderziende plechtig. Brewer deed ook wat van hem verlangd werd. „U hadt eerder naar mij toe^ komen," zei madame Nilks en

zou u heel wat narigheid hebben bespaard. U zoudt nu al rijk geweest zijn." „Dus ik ben nog niet te laat?" hakkelde mr. Brewer. „In het geheel niet," antwoordde madame. „Is er dus nog hoop voor mij?" „Niets dan hoop!" was het antwoord. „Maar Australië is niet het land voor u. Hier zult u geert fortuin maken. Het leven is hier te ruw. En uw hand is de hand van een verfijnd man; niet de hand van een man, die de kans zal grijpen, als ze zich voordoet. U heeft veel gemak en comfort om u heen noodig, indien u wilt slagen. U moet werken in Him tivTnoiisiASrnv J. H. de BR. te DtN HAAG. We zullen U spoedig de twee gevraagde foto's zenden. Hans Adalbert von Schlettow filmt nog zeer veel; hij is aan geen vaste maatschappij verbonden. J. L. P. te AMSTERDAM. W« zullen U een foto van Werner Fuetterer zenden. LOUIS B. te AMSTERDAM. Wij sturen slechts twee foto's. Als U ons een abonné opgeeft, zijn we gaarne bereid nóg twee andere foto's te zenden. TRUUS v. B. te NIJMEGEN. U hebt geluk, om zóó gauw antwoord te krijgen van een ster als Charles Rogers I Meestal duurt dit wel een half jaar. Dank voor Uw vriendelijk kaartje. I. d. K. te DEN HAAG. De gevraagde foto's zullen we U spoedig zenden. Het adres van Jackie kunnen we U niet meedeelen; hij is nog steeds roet zijn vader op tournee. DICK O. te AMSTERDAM. Het adres van Betty Amann is Kurfürstendamm 42, Berlijn. De gevraagde foto's zullen we U zenden. Bent U zulk een bewonderaar van Grete Garbo ? Heeft ze U al een foto met handteekening gezonden ?

een nieuwe beschaving, maar een, die reeds goed is gefundeerd. U moet naar Amerika gaan." „Ah!" riep Brewer hoopvol uit. „Uw hand is geen eenzame hand," vervolgde madame Nilks. „Wat bedoelt u?" „Probeer het niet alleen! Zoek een compagnon. Twee hoofden zijn beter dan één. Als u met iemand samenwerkt, zult u spoedig slagen. Laat mij maar eens weten uit Amerika, hoe u het maakt. Goedendag!" En Brewer ging Vol hoop. Zoo geschiedde het, dat mr. Brewer als stoker naar Amerika vertrok. Gedurende eenigen tijd leefde hij een vrij en gezond leven in de parken van New York. Maar ten slotte ontmoette hij een man, die een compagnon zocht, welke bereid was vier en twintig uur per dag te werken om een zaak op te bouwen, die zéker rendeeren moest. „Ik w i 1 vier en twintig uur per dag werken," zei Brewer hem. „Ik ben altijd graag in zaken geweest." „I k zal het geld geven," zei de man. En hij dèèd het. Toen het verdubbeld was, haalde hij het er uit. Mr. Brewer was toen juist uit de stad. Toen hij terugkeerde, vond hij de banken in de parken heel bekend en heel hard. Drie maal verbond Brewer zich nog als compagnon tijdens zijn verblijf in New York. Hij bracht het werk in. De a n d e r e n het kapitaal. En lederen keer haalden zij het kapitaal eruit. Na twee jaar hard werken had Brewer toen honderd dollar overgespaard. Eindelijk ging hij weer een helderziende consulteeren. Nu wèèr een, waarvan hij veel goeds had gehoord.

Zij wist. dat zij veel te corpulent was. „Wat kan ik daar aan doen?" was haar wanhopige vraag. „Gebruik KRUSCHEN SALTS T ried men haar, wel wetende, dat KRUSCHEN SALTS lever, maag- en nieren bevrijdt van giftige stoffen, zoodat elk overtollig vet verdreven wordt. Door het gebruik van KRUSCHEN SALTS, geregeld eiken morgen zonder overslaan, is vetaanzetting uitgesloten. KRUSCHEN SALTS doét het bloed krachtig stroomen. Het verbetert uw algemeenen gezondheidstoestand. U zult U opgewekter gpan voelen, stralend van energie en levensvreugde, kortom een blakende gezondheid genieten. Neem KRUSCHEN SALTS op een glas warm water of in uw kopje thee. Het heeft geen smaak. KRUSCHEN SALTS is verkrijgbaar by alle apothekers en drogisten è f. 0.90 per flacon. De groote flesch a f. 1.60 bevat 3 maal den inhoud van den kleinen flacon. Imp.: N.V. Rowntree HandelsMij., Keizersgr. 124, A'dam C. GRATIS PROEF AANBOD Wanneer U nogr nooit Kruschen geprobeerd hebt — probeert het dan nu op ome kosten. Wij hebben onder de Apothekers en Drogisten 100.000 speciale „Groote Proefpakken" gedistribueerd, welke het gemakkelijk voor U maken om te ondervinden of de door ons gestelde eischen U voldoen. Vraagt Uw apotheker of drogist naar het nieuwe „Groote Proefpak". Dit bestaat uit onzen gewonen flacon a f 1.60 met oen aparten proef-flacon — toereikend voor ongeveer een week. Open eerst den proefflacon. Onderwerp hem aan een proef. En wanneer U er dan niet volkomen van overtuigd zift, dat Kruschen al die eigenschappen bezit, welke wij tot eisch gesteld hebben, is de gewone flacon nog ongeschonden; breng dezen terug. De apotheker of drogist zal U onmiddellijk en zonder omwegen Uw f 1.60 teruggeven. U hebt Kruschen geprobeerd op onze kosten, wat is royaler?

„Vijftig dollar," zei de helderziende, die Mr. Lock heette. Mr. Brewer betaalde. „En wat mankeert eraan?" vroeg de helderziende.

„Ik ben een vergissing, een fout, een nietsnut," begon mr. Brewer weer. „Ik deug nergens voor èn ik kom naar u om te vragen, wat ik doen moet vóór het te laat is." „U hadt eerder moeten komen," was het antwoord. „Dat zou u veel narigheid hebben bespaard. U zoudt nu al r ij k zijn geweest." „Dus u denkt, dat " „Laat mij uw handpalm zien—" Mr. Brewer toonde voor den derden keer zijn hand. „Volgeling," zei mr. Lock ernstig. „Wat bedoelt u?" „Niet geschikt als leider. Een kalm baantje. Achter een bureau zitten. Een pijp een sigaret op zijn tijd—" „U bedoelt?" „Het eenige, wat u kunt worden is kantoorbediende. Keer terug naar uw kantoor in Londen, voordat u van honger sterft. Vijftig dollar." „Ik hèb al betaald," antwoordde mr. Brewer confuus „Dat spijt me. Goedendag." Mr. Brewer ging..... Zonder hoop. Zóó kwam Brewer tot het succes van zijn leven. Zijn woning is weelderig gemeubileerd en hij- zit achter een rijkgebeeldhouwd bureau van elf tot twaalf en van drie tot vijf. Dan heeft hij spreekuur, ledere bezoekster en bezoeker brengt hem twintig dollar in. Dien prijs heeft de ondervinding hem doen vragen. Hij maakt gewoon geld! Het plast zijn huis in als water bij een overstrooming. Hij heet nu Mr. Hokoem Pokoem. Hij is d e helderziende, waar ze zooveel goeds van vertellen— (Vrjjf naar het Engelsch.)

K. M. te GRONINGEN. De nieuwste film van Fritz Lang is „De Maangodin". Het scenario Is van Lang's echtgenoote Thea van Harbou. Deze film zal nog dit seizoen in ons land vertoond worden! K. H. M. te DORDRECHT. Het adres van de Ufa te Berlijn is Kochstrasse 6—8. Niet vergeten antwoordcoupon in te sluiten I H. M. te ROTTERDAM. De cenige manier om aan de film ' e komen: wendt U tot den directeur van de Deutsche Filmschule, Sonnenstrasse, München. Maar het beste is; U zoekt een ander beroep.

GERDA te AMSTERDAM. Xenla Desnl woont Berlijn W., Paulsbornerstras'se 3. Zij is den 19en Januari te Kiew (Rusland) geboren.

FRANS D. te AMSTERDAM. Hierbij de gevraagde adressen. Richard Oswald, Kaiserdamm 109, Berlijn-Charlottenburg. Valera Boothby, Kufsteinerstrasse 2, Berlijn W. Olaf Fjord, Xantenerstrasse 18, Berlijn-Wilmersdorf.

J. C. VAN S. te AMSTERDAM. Bessie Love is reeds lang hersteld en filmt weer vlijtig. Het- auto-ongeluk was niet van ernstigen aard. De gevraagde foto's worden U spoedig gezonden. J. F. C. M. te UTRECHT. Wij zullen U de foto's van Grete Garbo en van Lil Dagover zenden.

CARMITA GARCIA, de bevallige Partnerin van den beroemden Spaanschen danser Escudero.

5. A. te DEN HAAG. EIga Brink Is niet getrouwd. Lilian Harvey was 16 jaar toen zij voor het eerst filmde. Olga Tschechowa is gescheiden. Dank voor Uw aardig briefje!

mÊÊmimm N N.V. INTERNATIONALE CONCERTDIRECTIE ERNST KRAUSS I Stadsschouwburg, Groningen lil Muzieklyceum, Amsterdam Diligentia, Den Haag I

Vrijdag 18 Nov., 8 uur

|

Zaterdag 23 Nov., 8.18 uur

Dinsdag 26 Nov., 8 uur

1 Voorts te ALKMAAR (19), APELDOORN (20), VENLO (21), NIJMEGEN (25), UTRECHT (29) ARNHEM (2 Dec.)

I

■■■■MM DE

MIMI

TmmiEfM^mm

PHENOMENALE

14-JARIGE — 22 —

DEENSCHE

DANSERES

OOOENDBJIKKBN, DOE SCHAARSCM ZIJN.... Wanneer het leven van een filmster de eene film na de andere beteekent (en dat is maar al te dikwijls het geval wanneer er ïlnS «n ro^ct aesloten is) dän blijft er niet veel tijd voor ontspanningslectuur over. leder oogenblik, zelfs de korte minuten dat er evln niet aedraaid wordt moet dan benut worden om te lezen en zoodoende „bij" te blijven. Hierboven ziet ge Raymond HackettSaHy Starr Donald 0& Stewart. Julia Faye en William Holden, die allen optreden in een nieuwe Manon Davies-f.lm. In HacKen, bauy ö^rr^won««^ ^ Mfttro^0|dv^n.faayer gedurende een opname-pauze in hun lectuur verdiept. \

-25-

S5

Kantonrechter: „Waaruit maakte u op, dat beklaagde dronken was?" Agent: „Hij bad ruzie met een tramconducteur." Kantonrechter: „Maar dat Is toch nog geen bewijs dat hü dronken was?" Agent: „Maar Edelachtbare, er was geen tramconducteur te zien!"

Mijn neef Janssen was onlangs bij kennissen op bezoek, toen het gesprek kwam te loopen over het engagement van een meisje, dat mijn neef ook kende. „Ik begrijp niet," merkte een der aanwezige dames op, „hoe dat kind zin in dien jongen heeft kunnen krijgen. Hij heeft een kunstbeen, valsche tanden, een glazen oog en een pruik!" „Och," antwoordde mijn neef, „u weet toch ook wel mevrouw, dat dames dol -op restanten zijri?" Oppasser van het krankzinnigengesticht: „Mijnheer, er is daar iemand, die komt vragen of het waar is, dat er een krankzinnige is ontsnapt." De directeur van het gesticht: „Waarom wil hij dat weten?" De oppasser: „Omdat er iemand is weggeloopen met zijn vrouw." Men hoort zoo vaak van veelbelovende amateur-zangeressen, maar nooit hoort men, dat ze beloven niet meer te zullen zingen. Eerste actrice: „Ja, toen Ik opkwam, zat het publiek gewoonweg met open mond I" Tweede actrice: „Onzin! Ze gapen nooit allemaal tegelijk!" „Mammie, Ik heb zoo'n maagpijn!" klaagde de zesjarige Dolly. „Dat komt, omdat je bijna niets gegeten hebt," antwoordde moeder. „Je maag is leeg. Als er wat in is, zul je ^e veel beter gevoelen." Des middags kreeg moeder visite van haar beste vriendin, die vertelde, dat ze de laatste dagen hevige hoofdpijnen had. „Dat komt, omdat uw hoofd leeg is," merkte de kleine Dolly op. „Als er wat in zat, zondt u zich veel beter gevoelen."

ONZE WEKELIJKSCHË -^ PRIJSVRAAG r—

De geleerden denken, dat de worm met zijn maag denkt. — Ik weet, dat er duizenden vrouwen zijn, die dit van hun man ook denken. Bezoeker: „Woont nwjnheer Smit hier, de student?" Hospita: „Ja, er woont hier wel een mijnheer Smit, maar ik dacht, dat-ie nachtwaker was." Zii: „Wat is dat voor een berg daar?" , Hi/: „Ik weet het niet, liefste!" Zif: „Jan, je houdt niet meer van mij! Op onze huwelijksreis wist je altijd alles!" Luus: „Ik hoor, dat je hond er op de tentoonstelling met den eersten prijs van de kattenafdeeling is vandoorgegaan. Maar hoe kan dat nou?" Mies: „Hij is er met de kat zelf vandoorgegaan." Op zekeren dag zwermde een troep bijen een telefoonbureau binnen. Een van de dames raakte hierdoor zoo in de war, dat zij verscheidene goede aansluitingen gaf, voordat zij besefte wat zij deed...

ROD LAROQUE, die 29 November jarig is. Adres; 4516 Sunset Blvd., Hollywood.

EEN EN VEERT1ÜSTE VRAAG Ditmaal zouden wij graag van onze lezeressen en lezers willen vernemen, welke vogel wordt aangeduid met den naam phoenix of feniks? Wij verzoeken II het antwoord op een briefkaart te willen inzenden vóór 20 November (Indische lezers vóór 20 Maart) aan ons adres: Redactie „Het Weekblad", Één en veertigste vraag. Galgewater 22, Leiden. Onder hen, die ons een goed antwoord zenden, zullen wij weer een geldprijs van f 2.50 benevens vijf mooie troostprijzen verloten.

DANSEN LEEREN 20 Lessen f 15.— Prospectus franco

r%- EDDY RAY ■#-

m

REGINALD DEUN f die 30 Noveniüe' zijn geboortedaq viert. Zijn adres is; Universal Studios, Universal City, Californlë.

JOO COBB

Onlangs hoorde ik iemand beweren van een meisje, dat ze zoo knap was als ze maar zijn kon. — Ik dacht, dat je dat tegenwoordig van leder meisje kon zeggen I

A

en een Hond

Professor (op de wandeling buiten): „Hoe laat is het?" Boer: „Net twaalf uur." Professor: „Ik dacht, dat het al later was!" Boer: „Neen. Hier in het dorp gaan we altijd maar tot twaalf uur en dan beginnen we weer bij één uur." A: „Ach, Dolly is niet goed bij haar hoofd!" B (boos): „Zeg eens, weet je wel, dat ze juist heeft beloofd mijn vrouw tè zullen worden?" A: „Nou, bewijst dat soms nog niet genoeg?"

DE OPLOSSINC ZEVEN EN DERTIGSTE VRAAG Het antwoord op deze vraag luidt ongeveer: Een stalagmiet is een druipsteen (kalkkegel), die, bijvoorbeeld op den bodem van een grot, met! ■ de punt naar boven gericht staat. Ook ditmaal hebben wij de prijzen wederom in verband met het groote aantal goede inzendingen verloot. Den prijs van f 2.50 ontving de heer P. Melchers, De Wittekade 170 II, Amsterdam West. De troostprijzen werden verzonden aan: den heer A. IJska, Goversstr. 3, Den Helder; mejuffrouw C. Beijers, Aalsterweg 115 F, Eindhoven; mevrouw Paula Kerckhoffs,Karrestraat, 's-Hertogenbosch; den heer P. Post, Zuiderparklaan 156, 's-Gravenhage en mejuffrouw Van Gelderen, Rosier Faassenstraat 37 B, Rotterdam.

A« opdeden onder d^

Deze

hebben mijn bar« «e.éolên I

F"

«^bebge^ nZe Be

«de *)

MARY AWW JACK30W

WHCBZER

go«Üge dfeUTeeï gfeii*» «^Ä Jean DarlinB luU * ^Ico'a»«ge Pufiv -n

6Urrn de '»•«'de. * * do». ^•'

WeI d

« »>•.<«

Uo d

y ' «n Rte Tin Tin^/den

IA***

LUCIANO ALBERTINI, die 30 Nov. verjaart. Zijn adres luidt; Hellbronnen Strasse 9, BerlijnSchöneberg.

Amsterdam Westeinde 13, Tel. 32478

RY SPEAR

JEAN DARLING

- 24-

.

r25

rr

»fei ■

Tn.r'.n, "7 7 7 70 n

e vrouwen

,,2j>eg Hou, ik kan niel mei Je mee aill Jk heb bel mei m'n Feantch zoo dsdkJ 8n dan nog haiswetk van mijn Steno. Jk leer me bacul een ongeluk I Hel ü wel Jammer, vind Je ook niel. Dal ik niel mei Je mee kan gaan ? Maar boy. Je suil bel wel begrijpen: Jk kan mijn werk niel lalen slaan! Vind Je hel naar, m'n beele Jongen ? Jk kan er heasch loch melt aan doen\ ffó, na niel boo» »ijn op Je meiejel Kom, geel me na maar gauw een zoen J"

DE BAB ON:, Williams, 1k heb ruile gehad met de barones. Wil je even met de deur slaan ?"

Vervolä van pa£. 6

„Ja, Een zekeren Curnott." „Dan zal ik dien eens vragen. Intussehen zou ik mij, in jouw plaats, erop voorbereiden tnrs. Ambrose slecht nieuws te moeten mededeelen. Tracht te weten te komen, of haar man een vijand had. Zeg haar, dat zij met niemand over dien vervalschten brief spreekt. Ook niet over het paspoort. Jij zal het natuurlijk niet doen; dat weet ik wel. We moeten dengeen, die den brief vervalschte, onwetend laten van het feit, dat wij ervan op de hoogte zijn." „Ik zal doen, zooals je zegt," antwoordde mr. Hunt. Den volgenden morgen om half elf zat Curnott in zijn kantoor aan zijn bureau toen de telefoon ging. Hij nam den hoorn op en een stem zei: „Daar is inspecteur Davies om u te spreken, mijnheer." Curnott's hand kreeg een schok en de sigaret, die hij rookte, viel op het kleed op den grond, maar hij herwon zijn zelfcontrole en antwoordde: „Laat hem binnenkomen," Toen de inspecteur binnenkwam, had \ Curnott de gewenschte uitdrukking van hoffelijke verbazing op zijn gezicht weten te brengen. „Goeden morgen, mijnheer," zei de inspecteur. „U heeft uw sigaret laten vallen," „O, dank u," antwoordde Curnott, „ze moet van mijn bureau gegleden zijn," Hij raapte ze op en doofde ze uit in het aschbakje. „Ik kwam u eens vragen," begon de inspecteur, „of u mij ook eenige inlichtingen kunt geven omtrent de verblijfplaats van ntf. Ambrose, want mrs. Ambrose is ongerust en zou graag met hem in verbinding willen komen." „Het spijt me," zei Curnott. „Ik hoop, dat er niets ernstigs aan de hand is?"

BEZOEKT HET

ÄSTATHEATER TE DEN HAAG

Jk slond wel even sip Ie kijken: We zouden naar de biot gaan; Jk had voor een paar mooie plaalsen Sen hall uur in de rij getlaanl Sn dal mijn meisje na niel mee kon. Was voor ons allebei een strop. „Kom schal, ga Jij gerast sladeeren 1 Jk ben niel boos, hoor Helste pop! 't Js ook voor joa een tegenvaller, t>al JU niel mei me mee kant gaan. Jk blijf vanavond ook thais, engel. fltieen vind ik er tdch niets aan! tfa lieveling, na moet ik weg hoor/ Stadeer vanavond met pleizierl" „Dag Han, dag boy F „Dag Goes, dag lietsle. Tol morgen om een aar oi vier! Zal je vanavond aan me denken?" „Tfalaarlijk, snoes, en Jij aan mij?" „Bis Jij vanavond zit Ie werken, Ben ik er in gedachten bijl" „Js 't heasch? O, Han, dat vind ik zalig 1 Dan vlot mijn les nog eens zoo goedl Dag, Jongenüei... pas op den drempel Sn hier, zeg ... Je vergeel Je hoed!" Dien avond om een aar of zeven Ciep 'k voor de bios op en neet. Sn o... {oen kwam die desillusie Jh zag mijn meisje... met een heer! Tot in het diepst van mijne ziele Was ik toen smartelijk geraakt 1 Ze had geen Fransch; ze bad geen Steno Ze had me maar wat wijsgemaakt! Mijn Goes, mijn schat! Hoe was 't moog'lijk! Was ik dan niel haar lieisle Han? Sn nu ... nu had ze mij bedrogen, Sn liep ze met een andren man! O, wal er in die paar minuten Toen in mijn hart is omgegaan! Dat zfj me dal had kannen aandoen! Mijn levensvreugd was naar de maan. Wal had ze mij niet doen gelooven Jn hare liefde en haar hoawl Js hel na eigenlijk geen dwaasheid Qelool Ie hechten aan een vrouw? Dal ik mij dal moment beheerschte Sn niét naat haar ben toegegaan; Dal ik in mijn onlgooaheling Tècih aan den overkant bleet slaan; Dal ik angstvallig ail haat baatl bleet Dal kwam... nu ;'a... dal kwam, omdat Jk was Juist mei een aardig meisje Waai ik mee aigesptoken bad! H. G. Syldets.

VERKOOPSTER: „Onze prijzen cjjn k contant. Als mevrouw dus zeggen wil, hoe laat zij thuis eV n n b, en en met d kwitantie" * " « « MEVROUW: „Ja, maar dat is de bedoelin» niet Ik wil juist, dat hij gebracht wordt als Ik uft ben en mijn man thuis Is." <■»">«. UM

„Het staat in verband met haar gezondheid. Hij is sinds Maandag niet thuis geweest," „Ik heb me ook al verbaasd, waarom hij niet op kantoor is geweest. Maar ik heb me niet ongerust gemaakt, omdat hij zeer teruggetrokken van karakter is en hij al eens meer dagen lang weg is geweest zonder mij er iets van te laten weten of mij te schrijven," „Ik heb gehoord, dat hij hier in zijn kantoor een suitcase had staan?" „Is die hier nu ook?" „Ik zal eens ziens," zei Curnott Hij ging de kamer van mr, Ambrose binnen en kwam na een oogenblik er weer uit, „Neen," zei hij, „ze is er niet," „Heeft ■ hij u iets gezegd over zijn plan om op reis te gaan?" Curnott aarzelde één seconde. „Maandag niet, maar ongeveer een week geleden zei hij, dat hij spoedig op reis zou moeten gaan. Hij ging gemiddeld drie -keer per jaar naar het buitenland." „Wanneer heeft u hem voor het laatst gezien?" „Wie hebben dien Maandag om een uur of half zes samen het kantoor verlaten. Hij ging naar het Strand en ik ging mijn auto halen in de Lincoln Fields Garage," „En zei hij U niet, waar hij heenging en had hij zijn suitcase n i e t bij zich?" „Neen. Ik dacht, dat hij met den trein van Charing Cross naar zijn huis ging en hij had stellig zijn suitcase niet bij zich," „Dan moet hij dus later zijn teruggekomen om ze te halen." „Ik zou er geen eed op durven doen, dat ze dien dag op kantoor stond." „Was de suitcase altijd hier?" „Ik heb er niet speciaal op gelet!"

REMBRANDT THEATER AMSTERDAM BRENGT STEEDS DE BESTE PROGRAMMA'S

keer aan en stond toen op. Terwijl hij zijn broek afsloeg, knikte hij nadenkend. Hij wist nu ook, waar mr. Ambrose dien Maandagavond zijn reis geëindigd had. , , Om half acht den volgenden morgen werd mr. Curnott telefonisch opgebeld. Een kwartier later zat hij reeds in zijn auto. Twee beeren in een taxi volgden vlak achter zijn wagen. Juist toen de klok in de zitkamer van zijn landhuis halfnegen sloeg, trad Curnott binnen. Toen hij de deur opendeed, botste h« bijna tegen inspecteur Davies aan, „Goedenmorgen," ei hij, „Ik dacht, dat je mij misschien noodig kon hebben. Een vriend van mij belde me op, om te zeggen, dat je hier was. Heb je mr. Ambrose al gevonden?" Bij deze woorden wees hij met zijn hoofd naar het gangetje, dat naar den kelder leidde. Instinctief wendde de inspecteur zijn hoofd om. Op hetzelfde oogenblik kwam de rechtervuist van Curnott met groote kracht op de linkerkaak van den inspecteur neer, waardoor „HOND8CHE" deze tegen den grond viel. Als een razende rende Curnott naar zijn safe. Julius Wijte en Zion Myere, de schrijvers en regisseurs van een film; *a*™na'leen honden optreden, met hun viervoetige acteurs tijdens een restaurant-scène. Juist had hij die open gemaakt en zijn revolver gekregen, toen de inspecteur, mogelijk belang bij Ambrose's verdwij„Wel, als dit alles is, wat u mij weet die nog nóóit tegen den grond geslagen te vertellen, zal ik u niet langer op- ning?" was, zelfs niet in het hevigste gevecht, Hij bleef een tijd lang diep in gepeins houden, mr. Curnott. Ik dank U. Zoodra hem bij de enkels greep en om hulp riep. ik iets nieuws weet. zal ik het u laten verzonken. Toen, opeens, dacht hij aan In een oogwenk renden twee mannen een sigaret, die op het kleed was geberichten," de kamer binnen en vóór mr. Curnott Curnott staarde naar de deur waar- vallen. Hij sloeg op zijn knie. „Dat is in het zelf goed besefte, zat hij reeds gedoor de inspecteur was vertrokken. ieder geval een punt van uitgang," zei boeid op denzelfden stoel, waarop eenige „Of die brief is niet bezorgd of ze hij tegen zichzelf en eer het twee uur dagen tevoren mr. Ambrose voor het verder was, wist hij alles wat er van weten, dat hij vervalscht is, In het laat- mr. Sydney Curnott te weten viel. Hij laatst had gezeten. Spoedig had hij zijn ste geval houden ze het geheim, anders wist, zijn landhuis eenzaam was ge- tegenwoordigheid van geest weer terug zou die inspecteur het wel hebben ge- legen dat — een geschikte plaats, om iemand en zei: „Het spijt me, dat ik u een slag zegd. En het is te gauw, te gauw!" HU te doen verdwijnen — en dat hij een moest geven, inspecteur, en nóg meer veegde het zweet van zijn voorhoofd, grooten auto bezat. Van dit oogen- spijt het mij, dat u zoo'n harde kaak „Die suitcase," dacht inspecteur Da- blik af hield hij hem onder hebt, dat u er ongevoelig voor bleef. observatie. vies, „kan een aanwijzing Worden. En Maar vertel me: hoe kwam u op de Den volgenden dag bracht de inspecwie zou dien brief hebben geschreven? gedachte, dat mr. Ambrose hier koa teur des middags een bezoek aan mr. Een uur later ondervroeg hij den zijn? En hoe wist u, dat ik hier zou Curnott's landhuis. Zonder moeilijkheid agent, die dien Maandagavond dienst komen? Want dat u dit wist, leid ik af kwam hij binnen door een raam op de had gehad in de wijk, waar het kantoor eerste verdieping. Eenige seconden la- uit het feit, dat die twee rechercheurs van mr. Ambrose lag. ter stond hij reeds in de zitkamer. Hij hier ook zijn. Was het soms geen „Jenkins," zei hij, „heb je ook dien snoof eenige keeren heel diep en begon vriend, die niij heeft opgebeld en ben ik avond toevallig iemand dat gebouw zien toen een minutieus onderzoek in te stel- in een valstrik gelokt?" binnengaan?" Inspecteur Davies lachte grimmig, len. Bijna plekje in de kamer, of „Ja, mijnheer. Om ongeveer acht uur hij bekeek geen toen hij antwoordde: „Mr. Ambrose's het onder zijn vergrootglas. reed er een auto voor. Er stapte een Opeens slaakte hij een onderdrukten paspoort was thuis, in de la van zijn heer uit. Hij ging naar binnen en kwam kreet: op de vensterbank had hij een schrijfbureau. Voorts hoorde ik, dat er er na eenige oogenblikken weer uit met klein splintertje gevonden, dat bijna Maandagavond om ongeveer acht uur een koffer." precies hetzelfde van kleur was als de een groote auto voor het kantoor was „Kwam die heer met een taxi? waar het op lag, zoodat het zoo geweest en dat iemand een koffer uit „Neen, mijnheer, met een mooien, verf goed als onzichtbaar' was. Inspecteur het kantoor was komen halen. Door te grooten wagen," Davies raapte het op en bekeek het nog combineeren ben ik toen aan j o u gaan „Zou je hem herkennen?" onder een loupe, die hij denken. Vergeet ook je sigaret met, die „Neen; ik stond aan den anderen kant nauwkeuriger uit zijn zak haalde. Toen zag hij, dat het op het kleed lag. toen ik binnenkwam. vat? de straat. Maar ik weet zeker, dat een stukje been was, waaraan een heel Natuurlijk heb ik je door een van mijn het een mooie, groote auto was," klein bloedvlekje zat. Hierdoor wist hij, mannen laten opbellen. Ik wilde weten, „Daar zou je een eed op kunnen wat voor een soort reis mr, Ambrose hoe je er tegenover zoudt staan, als je doen?" me hier aantrof! Uit het feit, dat Je dien Maandagavond was gaan maken. „Ja, mijnheer!" Na het stukje been voorzichtig in zijn me ook naar de andere wereld wilde „Weet je ook, of dit al eens mèèr portefeuille te hebben opgeborgen, be- helpen, spreekt je schuld duidelijk ge-' gebeurd is?" . , . . . hij zijn onderzoekingstocht door het noeg! Trouwens: je ontkent dan ook „Misschien eens in de drie of vier gon huis. Hij kwam bij de deur van den kel- niet!" maanden—" Curnott staarde peinzend voor zich der, die hij met eenige moeite kon ope„Dank je. Ik weet genoeg. uit. , . ., nen. Hier knielde hij neer en begon op „Wie kan het nu zijn," dacht de in- handen en voeten systematisch over „ ïe bent handig." zei hu toen. „en ik specteur, „die de gelegenheid heeft gevloer te kruipen. Plotseling bleef had aan dat paspoort moeten denken! had om het handschrift van mr, Ambro- den hij zitten, kreeg een mes uit zijn zak en Maar ik heb één troost: iedere moordese zóó nauwkeurig te bestudeeren, dat stak dit tusschen de opening van twee naar vergeet iets. waardoor zijn daad hij het zóó bedrieglijk kon namaken, steenen. Een ervan gaf onmiddellijk uitkomt, en—" dat zelfs zijn vrouw het voor echt aan- mee en toen hij hem had „ en waardoor hij hangen moet. weggeschoven zag en dat hij zelfs wist, hoe hij zijn en wat aarde op het lemmet viel inspecteur Davies hem in de rede. van zijn vrouw moest a a n s p r e k e n? En w i e Met gebogen hoofd liet Curnott zich schepte, zag hij duidelijk, dat er iets is het. die een sleutel van het kantoor mes wegvoeren. heeft, een grooten auto en— wie heeit wits tusschen zat. Hij rook er drie. vier - 27 —

26

HET AVONDTOILET VAN DEN GOEDOEKLEEDEN MAN e détails van het avondtoilet van front, dat bij het avondtoilet behoort. avondcostuum gedragen wordt. Deze jas den man zijn van meer belang Het is van voren geheel glad, zonder moet zwart, marineblauw of donkergrijs dan menig lezer wel zou denken. • plooien en staat ook niet bol, iets wat zijn; in geen geval gekleurd. Naar verVelen 1 meenen, dat het voldoende is, vaak voor vele mannen een groote kiezing met éen of twee rijen knoopen;. indieri - zij hun avondtoilet door een ergernis is. De manchet'is klein,'want Dan wil ik y nog even iets zeggen bekwamen kleermaker laten maken; ze moet in de nauwe mouw van de over 'de bouffante, de das, die onder doch dit is niet juist, daar men er jas passen. de overjas wordt. gedragen. Deze moet tevens voor dient te zorgen, dat alles Figuur IV: dit model vest wordt effen wit zijn, de einden worden los wat men overigens draagt, er volmaakt thans veel gedragen; het is echter alleen over elkaar geslagen of ipet een enkelen bijpast. voor slanke figuren geschikt, het is de knoop dichtgemaakt..Zijt ge zeer on uw Het perfect zittend avondcostuum allerlaatste mode. uiterlijk gesteld, laat dan die das thuis, eischt een prima coupe; de schouders Figuur V: de allernieuwste pandjes- want l^et staat beter, indien de witte moeten vierkant zijn, de revers moeten jas voor evening-dress. De revers Reb- kraag, .het overhemd en de das onder loopen tot het middel. Het vest mag ben scherp uitloopende punten en de de overjas zichtbaar zijn. niet onder de jas uitkomen en in den knoopen zijn op heel bijzondere Vijze Men draagt geen wandelstok bij een jaszak behoort een witte en vooral geen. aangebracht. avondtoilet; reeds eenige jaren gelede» gekleurde zakdoek. Figuur VI: de overjas, die bij het gingen deze uit de mode. Elk détail moet als een deel van het geheel worden beschouwd en verdient afzonderlijke aandacht. Bij een avondtoilet zijn wit en zwart de eenige geoorloofde kleuren. Gekleurde strepen of figuren op sokken zijn evenzeer in strijd met de wetten voor de avonddracht als een roode zakdoek of een gekleurde bloem in 't kribopsgat. Voor dit laatste komt uitsluitend de witte anjer of • gardenia in aanmerking. De roos is geen bloem voor een man. Voorts behooren de witte manchetten van het witte overhemd stijf 'en slechts voor een klein deel zichtbaar te zijn; nooit mag de mouw van de jas zóó lang zijn, dat daardoor de manchet geheel bedekt wordt. De knoopen voor overhemd en manna.ui pia.it PIC.IV chetten zijn meest van effen goud, als men er tenminste geen juweelen knoopjes op nahoudt. - Zware horlogekettingen zijn uit de mode; men draagt thans alleen nog den dunnen gouden ketting met de fijne schakels. En nu wat den hoed betreft. Vanzelfsprekend is de cilinder of hooge zijden hoed de meest gebruikelijke bij eveningdress, hoewel de zwarte vilthoed ook wel gedragen kan worden. Om enkele détails voor onze lezers wat te verduidelijken, verwijs ik naar bijgaande illustraties: Figuur I: de jas met twee rijen knoopen. Het is hierbij van groot belang, dat de knoopen goed geplaatst worden; slechts de onderste knoop dient voor sluiting van het jacquet. Derevers loopen van boven breed uit, de schouders zijn vierkant, de zakken zijn zonder kleppen. Ik vestig vooral uw aandacht op het strak sluiten over de heupen, van de jas. Figuur II: het witte vest, v-vormig uitgesneden, met breede revers en 3 knoopen van voren. Figuur III: het overhemd met smal

B

J

N.V. KLEEDFRMAKF.RI)

FIGJ/

fïïm Mc/e e/e Vromt Ben verhaal uit den tijd toen de Czaarnog over Rusland heerschte I

door RICHARD H. SA VA GE De bediende vertrok en Hélène sloot de deur achter hem. Toen, snel terugkeerende, schonk zij koffie, zachtjes fluisterend: „Wij moeten samen hier blijven en ik moet den naam van uw vrouw blijven dragen." „Als mijn vrouw — voortgaan mijn vrienden te bedriegen, u veroorloven bij Weletsky aan huis te komen als Margaretha's moeder? Nooit!" stotterde ik. „Gij moogt, gij kunt, gij durft het mij niet weigeren I" ging zij wanhopig voort. „Als het bekend werd, dat ik op uw pas in Rusland gekomen ben, zou niets u kunnen redden!" „Gij vergeet den Amerikaanschen gezant," zei ik, een weinig bedaarder. „Nog geen dozijn Amerikaansche gezanten zouden u kunnen bewaren voor Siberië — of erger," fluisterde zij bleek en vastberaden toen zij mij eag aarzelen. „Zeg, wie gij zijt!" riep ik. „Nog niet!" zei zij met een zonderling lachje. Zij plaatste zich naast mij en zei: „Ongetwijfeld zidt gij het den een of anderen dag hooren." „Wie gij ook zijn moogt, den naam van mijn vrouw zult gij niet langer dragen!" antwoordde ik. „Vergjeef mij, daartoe heb ik in Rusland het recht," zei zij langzaam en ernstig, en misschien treurig, terwijl ik verbaasd zweeg. „Toen gij mij op uw pas als uw vrouw over de grenzen bracht, was ik van dat oogenblik af voor de Russische wet uw vrouw. De eenige manier om de ellende te voorkomen, die uw werkelijke, uw eerste vrouw zou treffen, is mij te veroor-

loven voor uw vrouw door te gaan totdat wij Rusland kunnen verlaten. Bovendien, het is de eenige manier om ooit uw vrouw terug te zien! Want, let op mijn woorden, als wij beiden vanavond gevangengenomen worden, kent morgen de wereld u niet meer. Gij zult in Rusland verdwenen zijn. Zwijgen is onze «enige veiligheid." „Vergeef mij, er is er nog één," zei ik, een bedaardheid voorwendende, die ik niet bezat. „En die is?" „Ik ga naar het kantoor van het hotel .en lever u over aan de politie," „O, wat zijt gij dapper! Om u zelf te redden, zoudt gij een vrouw, die op u vertrouwd heeft als op een man van eer, overleveren aan zooiets afgrijselijks als gij u niet kunt voorstellen!" riep zij met toorn en verontwaardiging in stem en oogen. „Gij, een Amerikaan, die u zoo beroemt op uw^ ridderlijkheid tegenover vrouwen; gij —" Haar stem werd weer vleiend en overtuigend toen zij voortging: „Ik ken u pas twee dagen, doch ik weet te goed, dat met uw ridderlijkheid en uw gevoel van eer de oplossing, die gij aangeeft, onmogelijk is." Zij legde haar hand vertrouwelijk op mijn arm, en haar schoonheid pleitte voor haar. Ik keerde mijn hoofd om en zij ging voort, terwijl even een glimlach over haar beweeglijke gelaatstrekken gleed: „Bovendien, dat heb ik onmogelijk gemaakt." „Onmogelijk ?" „Zeker; gij zijt zelf te veel gecompromitteerd. Vrijwillig hebt gij mij op een valschen pas over de grenzen ge: bracht. Gij hebt mij aan kolonel

Keur'3 zittend Haar

FIG.VI

^Old Bond Strcer DAMES- EN HEERENKLEEDING NAAR MAAT

Norms Shaarttir'ttn Robttrt Montgomttry

LEIDSCHKSTRAAT 49 TELEFOON 3 16 3 2

iri een nieuwe Metro-Goldwyn-Mayer-film, waarin men hen beiden veel te paard kan zien.

- 29 - 28 -

Petroff, een Russisch ambtenaar, voorgesteld als uw vrouw. Gij hebt mij in het hotel te Wilna ingeschreven als uw vrouw. Gij hebt prinses Palitzin in den waan gebracht, dat ik uw vrouw ben. Gij hebt mij als uw vrouw door haar laten voorstellen aan uw gastheer en bloedverwant, Constantine Weletsky en gij hebt mij zelf als mevrouw Lenox voorgesteld aan het hoofd der Derde Sectie — het hoofd der geheime politie!" „Wat — bedoelt — gij!" riep it wanhopig. „Ik bedoel baron Friedrich, denman, van wien gij dacht, dat hij de president van de lijn was, omdat de spoorwegbeambten zoo onderdanig voor hem bogen," vervolgde zij op spottenden, doch overtuigenden toon — „Baron Friedrich, die mij de hand kuste en mompelde: „Zoo jong en al grootmama." — Mijn hemel! wat bedoelde hij daarmede? Had hij argwaan!" riep zij en haar bleeke lippen trilden. Toen ging zij met den moed der wanhoop voort: „Komaan I Weletsky's groet en herkenning als bloedverwante, en de kus van pnnses Palitzin hebben den ouden, glurenden Friedrich van het spoor gebracht. Wat, mij verdenken, een dame, die in de hofkringen van het rijk is opgenomen? — Ga naar baron Friedrich, vertel hem uw geschiedenis van Dick Gaines, en zie of hij gelooft, dat gij onschuldig zijt!" Tot dusverre had ik haar als gehypnotiseerd aangestaard, doch nu viel ik haar met een akeligen lach in de rede en riep: „Dick Gaines moge eeuwig vervloekt zijn!" „Scheld niet op oude vrienden," grijnsde zij, in een soort van spottende razernij, die duivelsch geweest zou zijn, als er geen tranen in haar stem geklonken hadden.« „Vergeef den armen Dick. Ik gebruikte zijn naam om uw zenuwachtigen angst te doen bedaren — die mij reeds aan de grenzen in ongelegenheid gebracht zou hebben. Wij waren vrijwel op de hoogte van uw leven, eer ik Parijs verliet, maar van uw ouden kameraad wist ik alleen den naam; vandaar mijn onbepaald antwoord omtrent Dick's zuster, Mamie, mevrouw Smith, nu in Mexico wonende; en mijn meisjesnaam Vanderbilt-Astor; als Amerikanen beroemd zijn is het alleen om hun geld. Daarom koos ik den naam, die in Europa het best bekend is." Zij zweeg, haar spotlach werd een zucht en het zonderlinge schepseltje fluisterde: „Geloof mij toch, dat mijn bedoeling was, onbekend te blijven bij uw familie, u aan het station te verlaten, hier alleen aan te komen en u naar de Weletsky's te laten gaan; maar toen ik die glurende oogen

/

I H Als men zoo nu en dan des morgens slechts een weinig V W Purol even tusschen da handen wrijft, den wordt dit bij hat uitstrijken door da haren, onmiddellijk daertn opgenomen; ■n hat gevolg hiervan la dit na hot kamman Uw haar dan gahealan dag keurig blljtt zittan. „ .

\

op mij gevestigd zag, en de zachte stem van den chef der geheime politie hoorde mompelen: „Zoo jong en reeds grootmama 1", toen — toen durfde ik niet heengaan — de scheiding van man en vrouw zou te verdacht, te vreemd geweest zijn. Voor mijn veiligheid — en voor de uwe — vond ik het 't beste ons in het onvermijdelijke te schikken. Gij — gij moet toch bekennen, dat ik u hielp om de schande af te weren, dat ik^ls uw vrouw onder het dak van uw vriend zou logeeren. Nu!" — en zij veranderde opnieuw van manier, haar oogen straalden van het vuur der martelaren, haar zachte stem klonk snijdend — „nu ben ik in uw handen. Als gij, na alles wat ik u verteld heb, meent, dat het veiliger is voor u, ga dan naar beneden en verhaal uw geschiedenis, en — er zal er slechts één meer zijn, die schande, folteringen en dood heeft getrotseerd voor haar vaderland. Zoo niet, over een paar minuten komen zij uw pas en uwe declaratie vragen — voor u en mij. Maakt gij die op in de termen van uw pas, dan ben ik, voor de Russische wei, uw officieele vrouw." Zij bloosde diep en hijgde: „Mijn lot is in uwe handen, kiesl" Haar gloeiend roode wangen en verlegen manieren verleenden haai' een nieuwe schoonheid zooals zij daar stond — het licht viel op haar blanke armen en fraaie schouders — met afgewend hoofd en neergeslagen oogen; de eene hand vol fonkelende juweelen, terwijl haar vingers zenuwachtig speelden met de vorken en lepels op tafel. Haar hulpeloosheid deed al wat Amerikaansch was in mij ontwaken. Ik vergat het groote kwaad, dat zij mij gedaan had. Hoe kon een man als ik dit teedere schepseltje in al haar verfijnde lieftalligheid in de ruwe handen van wodki-drinkende Russische politie-agenten overleveren ? Schor zei ik: „Genoeg! Ik zal de declaratie opmaken. Ik geef u op als mijn officieele vrouw!" „Dus zijt gij niet boos, omdat ik Dick Gaines' vrouw niét ben ?" stamelde zij met een koketten bfik, die mij verwarde. „Gelukkig, dat gij niet de vrouw van een mijner vrienden zijt," riep ik zoo geestdriftig, dat zij een eindje achteruit gingTegelijk werd er geklopt. De secretaris van het hotel kwam mijn pas vragen, om op te zenden aan de politie. Ik schreef de declaratie! De beambte vertrok en zij, Helene, stond met zegepralehde oogen bij de deur van haar kamer.

Toen kwam een harer plotselinge gedaanteverwisselingen. De vrouw van de wereld, de staatkundige samenzweerster, werd een kind. Zij was een standbeeld geweest; nu was zij een verwend meisje. „Nu ik mevrouw Gaines niet ben, zult gij zeker niet meer aoo attent voor mij zijn?" „Integendeel," riep ik, „nu nog veel meer!" Ik liep naar haar toe en ... met een lichten kreet verdween zij. Het deurslot sprong uit en in de andere kamer klonk haar lachen. Ik liet mij in een stoel vallen en barstte in lachen uit, dat echter niet vroolijk klonk. Ik — de misdadiger van een dag — de déclassé — die voor de Russische poütie moest vluchten — ik — de verloren, geruïneerde, wanhopige man I

Belangrijke Mededeeling VOOR ON^| ABONNÉ's

Met deze Shampoo is Uw haar mooier dan ooit.

HOOFDSTUK VII. Het begin van de pret. Ik weet niet hoelang ik bleef zitten peinzen, nu eens wild opgewonden, dan dof wanhopig. Waarschijnlijk slechts een paar minuten. Toen schrikte ik op van een kloppen aan de deur. Was het de gevreesde derde Sectie ? Had Baron Friedrich in den trein achterdocht opgevat ? Waren zijn trawanten reeds bij ons ? Gewoonlijk doen zij hun arrestaties bij nacht, zooals ik in een van Stepniak's boeken gelezen had, die mij nu in al hun akeligheid levendig voor den geest stonden. Er klonk een gedruisch door de deur heen. Mijri hemel! het was het gerammel van handboeien. Ik wankelde naar de deur en deed open. Daaar stond een bediende met een zilveren blaadje en snuiter voor de waskaarsen op onze tafel. Voor tijdverdrijf had hij er mee staan rammelen en mij. dus een doodschrik op het lijf gejaagd. „Mag ik het eetservies opruimen ?" vroeg hij. „Zeker!" Ik ging naar de tafel en nam nog een glaasje brandewijn. Ik werd gestoorid door een anderen bediende, die kaartjes bracht van Boris Weletsky, luitenant bij de keizerlijke marine en majoor Alexander Weletsky, van de garde. Deze beeren kwamen een bezoek afleggen bij kolonel en mevrouw Lenox. „Laat hen boven!" beval ik. Ik kon niet goed weigeren de neven van Constantine te ontvangen; bovendien was in mijn tegenwoordige stemming elk gezelschap mij méér welkom dan de eenzaamheid.

COLLEEN MOORE Volgens berichten uit Hollywood is Colleen Moore ziek en zal zij waarschijnlijk een blindedarm-operatle hebben te ondergaan.

De gezondheid van het haar hangt af van den toestand der Miertjes die onder de huid liggen. Hier is nu een prachtig shampoo, dat regelrecht tot deze Miertjes doordringt (zooals onderstaand diagram duidelijï aantoont). Voeg een thee-

Ik ging naar Hélène's kamer; op mijn kloppen antwoordde zij mij kortaf, dat zij met haar koffers bezig was. „Morgenochtend, beste," lachte zij. „Ik zie u wel aan het ontbijt." „Maar er is vanavond visite, twee knappe jonge officieren, Boris en Sacha Weletsky." „Ahl" „Ja, dat zal u wel, tegenlachen, niet ?" riep ik bitter. „Dat doet het ook, beste," antwoordde zij zacht. De twee beeren kwamen binnen — Boris Weletsky in zijn marine-uniform, zijn broer in de rijke uitrusting van de garde-cavalerie. Boris had onhandige maar eerlijke manieren, groote blauwe oogen, die u flink in het gelaat keken, en een handdruk, die uit het hart kwam. Zijn oudere broeder leek even weinig op hem als zijn schitterende uniform geleek op de eenvoudige, blauwe van de marine: hij was meer dan zes voet lang, had fraaie donkere oogen, krullend haar, een moustache d la militaire en drukke gebiedende manieren, die hem voor sommige vrouwen zeer gevaarlijk maakten. Na de gewone begroeting merkte Boris verontschuldigend op: „Ik. vrees, dat wij een slechten tijd voor ons bezoek gekozen hebben. Gij, mijn waarde kolonel, zijt erg zenuwachtig." „Goede hemel!" dacht ik, „verraadt mijn voorkomen mij zoo erg?"

lepel Radox in een kom heet water en wasch de hoofdhuid en het haar grondig met dit zuurstofrijke water en goede toiletzeep, waarna Uw haar zal glanzen met een nieuwe pracht en schoonheid, welke alle -verwachting overtreft.

»rt waschte myn haar in Radox (daar ik ouderwetsch ben, heb ik lang haar) en ik ben verrukt over het resuitaat. Myn haar is weer levend geworden, gedurende eenigen tjjd was het dood, maar thans heeft het weer dat vroolijke golvende aanzien." M. L. C. B. Jk heb Uw Radox geprobeerd en ben zeer verheugd over de resultaten. We vonden het heerljjk verfrisschend.Heb het ook als haarwasschingsmid^ONDERHmOSO del gebruikt; het maakt VtTKLie« \ ZWEETKLIERV VETWEEFSEL het haar mooi en zacht HAAftSCHEEOE » en geeft het een prachtigen glans. Ik zal steeds doorgaan het te gebruiken." C.F. Radox maakt in water vele malen z«n eigen gewicht Mn"zuurëtSf 'vrij,"'welke "regelrecht aoordnngt "tot de Origin, brie ven ter inzage. di kliertjes, en de haarwortels en het haar van nieuw leven voorziet. Overtollig vet en roos worden onmiddelluk opgelost. Wanneer U het haar direct na een Radox shampoo in de golf legt, zult U zien, dat deze veel langer enn blijft, omdat Radox zich verbindt met de natuurl^ke haarvetten, en een fixeermiddel vormt, zoodat de golf langer blijft. Ondervindt dit zelf, en koopt vandaag nog een pakje Radox bij Uw drogist. , GRATIS DESKUNDIG ADVIES. Vraagt het gratis Schoonheids Boekje aan, geschreven door ee" d"^""dj1Pe' waar ie nieuwste wetenschappelijke raadgevingen in staan over ^verzorging van het gezicht en het haar. Stuur geen geld - aUeon Uw naam en »d"s °P "" briefkaart aan Radox (Afd. AI) Keizersaracht 124, Amsterdam, of vul onderstaande coupon in en zend deze aan ditzelfde adres. GRATIS PROEF AANBOD. Indien U nog hooit R.dox geprobeerd hebt - probeert het dan »" °L °n" n0?'^;. Wii nebben onder aoothelcers en drogisten 100.000 speciale „Groote Freefpahh» van f 1.25 qedisttibueerd. daardoor het U gemakxelijk gemaakt wordt om Radox zelf te kunnen ibeoordeeien. Vraagt Uw aootheker of drogist naar het nieuwe „Groet« Proefpak van f 1.25. Dit bestaat uit ons gewone pak van f 1.25, met nog een monsterpakje — voldoenoe voot 2 è 3 haarwasschingen. Open eerst het monsterpakje en nrobeer het. En — als U er dan niet AI COUPON volkomen- van overtuigd zijt, dat Radox alle eigenschaopen bezit, die wij het toeschrijven, — dan kunt 'U hot gewone pak, mits ongeschonden, Naam: terugbrengen. Uw aootheker of drogist zal U onmiddellijk en zonder omwegen Uw f 1.25 terugAdres: geven. 0 hebt Radox geprobeerd op onze kosten. Kan het royai#'? Radox is heerlijk aepsrfumeerd en is verkrijgbaar bij alle aoothekers en drogisten, f 1.25 per pak. Een oak i's toereikend voor vele shampoos. Imoorteurs van Radox. Keizersgr. 124, Amsterdam,

Gelieve gratis en franco het bóekie „Vrouwelijke Schoonheid" aan lovenstaand adres te zenden.

Voor Indië verkrijgbaar bij firma J. van Gorkom & Co., Djocja, en hare filialen.

Zooals U bekend is, ontvangt elke abonne, die een nieuwen abonné aanbrengt, als premie een boek. Het enorme succes, dat wij hiermede hebbenr heeft ons aanleiding gegeven nog iets verder te gaan. Wij hebben thans de hand gelegd op een serie boeiende romans, mooie gebonden boeken, waarbij er zelfs zijn met een inhoud van ruim 350 bladzijden. Bovendien ontvangt elke abonné, welke 10 nieuwe abonné's heeft aangebracht, een aardig boekenkastje ter opberging van deze serie

PROF.

DR. CARL. OPPENHEIMER heeft een populaire uiteenzetting geschreven over den aard en de werking van het specifieke Haarwortelvoedlngspraeparaat

HUMA6S0LAN waarin het voor een ieder duidelijk wordt, hoe twee bekende Duitsche geleerden, de stofwisselingsphysioloog Prof. Dr, N. ZUNTZ en de huidapecialist Prof. A. BLASCHKO, onafhankelijk van elkaar op de gedachte gekomen zijn HAARZ1EKTEN met oplosbare hoornpraeparaten te behandelen. Zendt ons deze advertentie als drukwerk in open enveloppe, voorzien van Uw naam en adres en U ontvangt een exemplaar ervan GRATIS en FRANCO. (Cin. & Th.) Dr. H. NANNINK'S Pharm. Chem. Fabrtek, DEN HAAO

J

MIJN PIEPA

-30-

- 31

lESSsSäB .

^EEKBLAO;

■HElMW'fiiS

WOORDEN: CO BALFOORT

i

%

MUZEK: HENRI C. VAN PRAAG

^=ts

5

Mette^Hel.

^ ff?

l@E

^^

i

1

V^J

?

i

si %

si mé ö r f

i

kt

1 AH.ge^ 1 An.ge da...aen!Zü

r

r

^^^

r

r

?

>—•

^^

^^

E:

TT

^ ««•—

*

I

fftk

3E

pbr Ji.r j | Tnjj\r J'U'J-

on—E

«•r

■,. «il

krui.foeii Al^in floenefVAMrou-wDoor kn-lengrauL-vien cwh-tend.daawDe

^r^M r

^^

ffiW

7* ^^

UM.öje, lan.ge da..den.

se ê y^«^ a t tm? r T r ? ï et J P 1 3

^

Zij gaan in kreup'le arremoe De lange, lange dagen. Ze schuif'Ien dreigend naar mij toe. Ze maken me oneindig moe De lange, lange dagen.

^^

at

S

/.-r.j.

^

Zij gaan zoo koud, zoo dor, zoo traag. De lange, lange dagen. Zij kruipen door een dorenhaag; Ze zijn ontastbaar, bleek en vaag De lange, lange dagen.

doo-denzot^De

r r

^^

2

-==V

g J J^ J

lAch wi^tikhoelk

s

P

5=*

^^

5

2. Zij

'■ '-'-.

■"■1

3i=^ 3 8 ■=:^=:

Achl Wist ik hoe ik dooden zou. De lange, lange dagen. Zij kruipen als in floers van rouw. Door killen, grauwen ochtend-dauw De lange, lange dagen...

■4 lü* *

ENORME VREUGDE BEREIDT OU UW KINDEREN IN INDIÊ. ZU zUn hoegst gelukkig met St. NICOLAAS of KERSTMIS een

„HIS MASTER'S VOICE" GRAMOPHONK. HET WARE TROPEN-INSTRUMENT, EN EEN COLLECTIE NIEUWSTE GRAMOPHONE-PLATEN VAN U TEN GESCHENKE TE ONTVANGEN VRAAGT PRIJSCOURANT EN NIEUWSTE CATALOGI AAN:

N.V. WILLEM SPRENGER'S GRAMOPHONE- EN RADIOHANDEL. DEN HAAG HoofdmagazUn: PASSAGE 46, Tel. 13778 Filialen: LAAN v. MEERDERVOORT 60a, Telef. 3620Ö - LAAN v. MEERDERVOORT 453, Telef. 30805 (WinkelaalerU) WIJ VERZENDEN ZEEWAARDIG VOOR U ONDER GARANTIE. / He en Administratie: Galgewctter 22, Leiden. Tol. 760

\ VertchUnt wekelQka - PrUa per kwartaal

LILIAN HARVEY

Foro UPA