Fluxverslagen Herkansing Naam: Marloes Reijnders Datum: 20-07-2012
Even vooraf... Ik heb geen duidelijke opdracht gekregen over de hoeveelheid TED talks die ik moest kijken voor elke flux die ik gemist heb. Ik ben uitgegaan van 1 lange TED talk staat gelijk aan 1 flux en als ik een kortere had heb ik er meerdere gekeken. Ik hoop dus niet dat ik nu zo’n 20 TED talks te weinig heb gedaan, want in een ander mailtje dat ik een aantal dagen geleden had ontvangen stond dat 1 flux lezing gelijk stond aan 3 TED talks (!!) Ik heb dat niet gedaan, niet alleen omdat het qua tijd al ver boven het bijwonen van een flux stijgt maar qua niveau is het al niet meer te vergelijken. Hiermee zeg ik niet dat ik de fluxen allemaal slecht vind, ze hebben gewoon weinig raakvlak met mijn interesse gebied en de manier waarop ik mijn studie wil invullen. Jammer ook dat vaak de meest interessante en goede TED talks nog geen 10 minuten duren, deze heb ik wel gekeken maar niet gebruikt voor mijn verslag. Het typen van een stukje bij elk filmpje daar is geen beginnen aan wanneer je dagelijks TED talks kijkt. En ik verbreed graag mijn horizon maar niet in de richting van Games.
Flux Kans op KANS Klachten van armen nek en schouders heette vroeger RSI maar dat is niet meer een goed dekkende term. Gezondheidsklachten. Mogelijke klachten: tintelingen vermindering van grip stijfheid vermoeidheid directe oorzaken? Je hebt statische en dynamische belastingen. Indirecte oorzaken: Werktijden werkdruk werkplek werkwijze werktaken Het is daarnaast ook nog eens zo dat psychosociale factoren een rol spelen. Stress bijvoorbeeld. Stressfactoren kunnen nieuwe klachten opbrengen. klachten kunnen dan ook terugkomen Die klachten worden veroorzaakt door zenuwbeschadiging door druk, overbelasting van spieren en pezen. KANS in 3 fasen: FASE 1 - pijn tijdens het werk of lang na het werk. - klachten zijn plaatselijk/lokaal - duidelijke relatie tussen werk en pijnklacht - tijdsduur: fase 1 kan jaren duren FASE 2 - uitstraling van de pijn - pijn en vermoeidheid gaan niet weg na het werk - ook klachten bij activiteiten in het dagelijks leven - tijdsduur: kan maanden duren FASE 3 - pijn is blijvend aanwezig, vaak ook snachts - pijn verplaatst zich naar andere ledenmaten - werken is onmogelijk geworden - lichte activiteiten zijn pijnlijk - letsel kan blijvende gevolgen hebben
wat te doen: Er is geen oplossing, je moet bewuster bezig zijn met pijnen en zorgen dat je afwisseling hebt in je werk. Veel sporten. balans vinden tussen je belastbaarheid en je belasting Je moet je werkplek goed maken en denken aan bepaalde afstanden tussen bepaalde dingen. oefening zitten op zitknobbels bekken kantelen benen in verlengde van de heupen schouders overdreven naar achteren draaien armen in eerste instantie ontspannen op knieën leggen kin intrekken krui omhoog trekken Mijn mening: Ik ben naar deze flux gegaan omdat ik dacht dat dit van toepassing zou zijn op alle studies, en dat is ook zo. Alleen is alles wat gezegd was zo ongelooflijk logisch dat ik niks nieuws heb gehoord. De houdingen die je niet aan moet nemen en wel aan moet nemen zijn algemene kennis en heeft iedereen al wel eens ervaren. Daarnaast heb ik zelf jaren lang fysiotherapie gehad en helaas niks nieuws gehoord. Hoogstens zou ik vergezocht nog kunnen zeggen dat door betere interaction design een goede houding tijdens het werken wordt afgedwongen bij de gebruiker. Dit duurde 1,5 uur en was daarom voor mij ook doorslaggevend om niet meer naar andere fluxen te gaan als ze daarnaast ook nog eens met games te maken zouden hebben. Want ik doe níks met games.
TED TALKS Jared Ficklin Hij visualiseert muziek dmv kleuren en zelfs dmv vuur. Zo heeft hij een lange buis waaruit vuur verschijnt naarmate de muziek veranderd in amplitude. Hij laat zien hoe je met je ogen ook muziek waar kunt nemen. Verschillende manieren om geluid data te gebruiken om het visueel weer te geven waaruit je allerlei informatie kunt halen zonder dat je het geluid hoort. Hij gebruikt algoritmes om niet zichtbare data te visualiseren. Zo heeft hij een lezing van Stephen Hawkins gevisualiseerd in de vorm van een sterrenstelsel, elke ster heeft een plek in de ruimte gekregen en elke ster is een zin uit zijn lezing. Hier kan je interactief door heen gaan dmv een kinect. Je kunt dan een ster pakken en horen wat deze zin was. Ik vind dit een hele interessante manier van geluid visualiseren, het gevoel van geluid wordt naar mijn mening zo erg goed over gebracht en zie je dat je uit sommige visualisaties bijna meer informatie kan halen dan naar het luisteren van het originele geluid zelf. Je herkent pratronen en gaat denken dat het heel wat kan gaan betekenen voor doven ondertiteling in films e.d. Dus interessant voor een interaction designer om nog verder over na te denken. Bron: http://www.ted.com/talks/ jared_ficklin_new_ways_to_see_music_with_color_and_fire.html Massimo Banzi: How Arduino is open-sourcing imagination derde industriele revolutie. 3d printer. helemaal opensource alles wordt opener, je hebt geen toestemming meer nodig voor van alles en nog wat. Hij heeft arduino ontwikkeld. snel iets maken dat interacteert. Iets wat iedereen kan, snel oppakken en snel uitvoeren. Zo is er bijvoorbeeld een oplossing gemaakt voor 2 katten, waarvan er eentje ziek was en ze niet van elkaars voer mochten eten, via de ardiuno ging alleen het voerbakje open wanneer de juiste kat in de buurt was, dit omdat katten gechipt kunnen zijn en de arduino die chip uit kan lezen. Heel simpel. Gemakkelijk dingen maken die niet bestaan, ipv dingen maken die al bestaan. Dingen waar mensen echt behoefte aan hebben. Door de openheid leer je meer, je leert zo van andermans werk. Hardware en software worden een onderdeel van cultuur. er ontstaan communities die bestaan uit mensen die allemaal gebruik maken van deze open source software. Mensen zetten het in om iets te maken waar hun eigen behoeften liggen. Delen het en iemand anders kan er weer heel wat anders mee maken.
Op het gebied van interaction design lijkt het me nogal logisch dat dit een hele belangrijke ontwikkeling is. Het biedt de gebruiker en de interaction designer te mogelijkheid te maken waar de behoefte van de gebruiker ligt op een low-tech manier zodat ook echt iedereen het zou kunnen zonder al te veel moeite. Ik vind dit daarom ook echt enorm belangrijk en interessant, je hoeft geen computer nerd meer te zijn om dat te maken waar mensen behoefte aan hebben. Iedereen kan het zelf, mensen zijn zelf creatief en kunnen hier nu ook iets mee. De openheid van deze hard en software vind ik zelf ook erg belangrijk, hierdoor ontwikkeld het heel snel en leert iedereen interactieve dingen te maken die uiteindelijk het leven ‘beter’ maken van hen zelf zonder dat ze afhankelijk zijn van grote bedrijven zoals Apple. Bron: http://www.ted.com/talks/ massimo_banzi_how_arduino_is_open_sourcing_imagination.html Dale Dougherty: We are makers Hij gelooft dat iedereen ‘makers’ zijn. Enthousiast, amateurs en die een passie hebben voor het doen wat ze doen. Iedereen maakt wel iets ookal zijn het standaard dagelijkse dingen, de wereld bestaat omdat wij allemaal iets maken. Mensen zouden moeten spelen met technologie, zodat ze dingen leren te maken. Je komt er pas achter wat je wilt maken als je er mee leert spelen. Innovatie ontstaat door het spelen met de technologie. Hij kaart aan dat het nodig is dat dit een plek gaat krijgen in het onderwijs zodat kinderen weer makers worden. Dit is eigenlijk een talk die aansluit bij de voorgaande, dit gaat over wat mensen maken waarom mensen dingen maken met behulp van bijvoorbeeld de arduino. Mensen gaan hun passie achterna en maken wat ze willen maken. De reden dat ik vind dat dit bij interaction design past is dus ook vrijwel dezelfde als bij de voorgaande talk. Maar wat anders is, is dat hij mensen aanmoedigt om echt actief te gaan maken. En dat vind ik ook wel erg belangrijk, dingen komen er niet van zelf en mensen moeten durven om te gaan spelen met technologie zodat ze kunnen maken wat zij willen. Bron: http://www.ted.com/talks/charles_leadbeater_on_education.html Sir Ken Robinson says schools kill creativity Onvoorspelbaarheid van de toekomst. Waar gaat de wereld heen dus hoe moet het onderwijs er uit zien voor de kinderen van nu. Creativiteit moet meer aanzien krijgen in het onderwijs. Kinderen zijn niet bang om het fout te doen, als je niet bereid bent om iets fout te doen zul je nooit iets origineels bedenken. Wanneer kinderen opgroeien raken ze bang om fouten te maken. Elk land heeft dezelfde hiërarchie in het onderwijs systeem. Met wiskunde boven aan maar zo zou er ook meer aandacht gegeven moeten worden gegeven aan creatieve vakken. Alles is er op gericht om universiteits professors te ‘produceren’. De hiërarchie is opgebouwd naar daar waar werk in te vinden is, maar dit was aan het begin van de 19e eeuw en dat is nu dus niet meer het geval. Er moet gekeken worden naar wat goed is voor elk kind en hem of haar daar in helpen.
Mijn mening: Ik vind dit een heel erg belangrijk probleem, niet omdat ik interaction design student ben en dus een creatief onderwijs geniet maar omdat ik heb gemerkt op mijn middelbare school dat creativiteit niet gewaardeerd werd. Het werd niet gezien als iets belangrijks en daardoor ben ik niet ver genoeg ontwikkeld geraakt in die tijd, niet geprikkeld en de goede weg op gestuurd. Daarom vind ik het belangrijk dat het onderwijs geheel aangepakt moet worden en uit die oude hiërarchie moet komen. Want het opleiden voor academici is niet meer dat geen waar de vraag naar is. En niet iedereen is daar voor geschikt. Voor een betere toekomst is dus een beter onderwijs systeem nodig dat creativiteit steunt en verder laat ontwikkelen ipv het te stoppen. Bron: http://www.ted.com/talks/ken_robinson_says_schools_kill_creativity.html Susan Cain: The Power of Introverts Op een zomerkamp werd van haar verwacht dat je outgoing zou zijn ipv op zichzelf een boek te gaan zitten lezen. Extrovert wordt aangemoedigd en introvert wordt niet gezien als iets goeds. Veel mensen zijn introvert. School systemen zijn ontworpen voor extroverte mensen en zo worden de introverte mensen niet gestimuleerd. Iedereen moet samenwerken. Kinderen waarvoor dit niet werkt worden eerder gezien als niet normaal. Zo ook in het bedrijfsleven de muren verdwijnen en je op moet gaan met alle ruis uit je omgeving. Voor creativiteit is een beetje introvertie nodig. Want je neemt als mens heel snel de mening van de anderen om je heen aan. Er moet meer vrijheid zijn voor introverte mensen om dingen aan te pakken op de manier waarop zij met hun oplossing kunnen komen voor problemen. Het is niet zo dat groepswerk afgeschaft moet worden maar er moet ruimte blijven voor mensen die liever op zich zelf willen werken. Mijn mening: Ook voor deze talk weet ik niet direct de link te leggen met Interaction Design maar wel met mezelf. En ik als interaction Designer vind het ook lastig om veel in groepen te moeten werken en ik merk dat ik als ik op mezelf ben en niet constant geprikkeld wordt door mijn klasgenoten ik tot mijn eigen oplossingen en ideen kom. Dit wordt niet aangemoedigd is het systeem waarin ik onderwijs heb en niet door de klasgenoten die ik heb maar zie door deze talk wel dat het dus belangrijk is te blijven doen wat ik doe. Ook de verandering die heel zichtbaar is in het onderwijs en het bedrijfsleven m.b.t. de openheid van alles en de toename van groepswerk vind ik niet per definitie goed, want voor mensen zoals ik is dit een onprettige werksfeer en voel je je schuldig als je even wat alleen wilt doen. Bron: http://www.ted.com/talks/lang/en/susan_cain_the_power_of_introverts.html
Mihaly Csikszentmihalyi: Flow, the secret to happiness Hij was zich er al vroeg van bewust dat er maar weinig mensen in zijn omgeving in staat waren weerstand te bieden aan de tragedies die de oorlog heb toebracht. wanneer er bepaalde zekerheden en veiligheden weggenomen werden door de oorlog wisten ze zelfs niet meer wat het leven was. Wat bijdraagt aan een leven dat het waard is geleefd te worden. Hij ging opzoek naar een antwoord op die vraag en kwam uit bij psychologie. In een lezing werd hem een beeld gegeven over hoe mensen zelf een verklaring zoeken voor het feit dat er dingen beuren (zoals oorlog en dat wat dit aanricht) die ze zelf niet kunnen verklaren. Bijvoorbeeld zelf de tekenen maken van buitenaardse wezens om hen te kunnen ‘verwijten’ dat er iets niet pluis was. Zo lijkt geld weinig invloed te hebben op het geluk van mensen, er is een soort van basispunt waarbij het niet meer uit lijkt te maken of je meer hebt. Wanneer voelen we ons gelukkig? Niet bezig zijn met je normale dagelijkse routine. Als je niet een andere plek hoeft te gaan die afwijkt van je dagelijkse routine om in extase te raken. Een nieuwe realiteit is een moment van extase. Ze hebben het over flow, moeiteloze en spontane gevoel wanneer je deze extase staat in gaat. Als in een een staat van flow werkt dan is wat je aan het doen bent waardevol op zichzelf ongeacht de uitkomst hiervan. Hoe kunnen we meer flow in het allerdaagse leven ervaren? Mijn Mening: Het is een interessante talk die je even aan het denken zet wat het nou eigenlijk echt kan betekenen. Maar uiteindelijk haal je er het beste mee uit jezelf, de ervaring raakt verbeterd en je kunt je zelf de goede richting in sturen om weer in een staat van flow te komen. Waardoor je zelfs in het dagelijks leven in een moment van extase kunt raken door de dagelijkse dingen die je doet. Dit is belangrijk voor hoe mensen het leven ervaren en misschien ook bepaalde handelingen ervaren. Wanneer er interaction design wordt toegepast hierop kun je nadenken over welke dingen de mensen kunnen helpen in deze staat te laten raken en laten blijven, dus ervoor zorgen dat hun gevoel van dat waar ze mee bezig zijn gaat lukken ookal is het moeilijk wordt versterkt door het design. i.p.v. mensen onzeker te maken door ingewikkeld design. Verder heeft het voor mij vooral inzicht gegeven in de psychologische kant. En dat is de richting die mij het meest interesseert. Bron: http://www.ted.com/talks/lang/en/mihaly_csikszentmihalyi_on_flow.html Stefan Sagmeister: Happy Design Hij heeft het over zijn ‘happiness’. Hoe hij dit heeft ervaren in zijn leven. Hij heeft hiervan een lijstje gemaakt en alle dingen die te maken met design eruit gehaald en toegelicht. “Happy while experiencing design”. Door design objecten te combineren en een bepaalde situatie kon hij happiness ervaren. Visualisatie van happiness is makkelijk om te doen maar om iemand echt happiness te laten ervaren is een heel ander verhaal. Hij laat voorbeelden zien van design die bij hem happiness konden.
Metro signs in New York, met elk station zijn eigen iconen. Er zitten echt bizarre dingen tussen. Maar omdat mensen niet echt kijken naar die iconen valt het ze niet echt op. Maar wanneer mensen er naar kijken zal het ze opvallen dat dit echt wat anders is dan wat er normaal staat. Een kunstenaar had een enorme hoeveelheid stickers met daarop lege tekst wolkjes opgeplakt overal door de stad, andere mensen hadden deze ingevuld. Mensen worden betrokken daarom is het zo’n succes. Werken zonder druk, werken zonder te worden gestoord. Proberen niet ergens te blijven steken bij eenzelfde probleem of op dezelfde plek. Mijn mening: Ik vond deze lezing vrij lastig te begrijpen. Hij had het over happiness en dus wat het voor hem betekende en dat het vaak niet goed wordt overgebracht op mensen. Hij deelt als het wijze zijn mening en blik op wat happiness is voor hem en dit is niet voor iedereen hetzelfde. Echter vond ik het wel leerzaam om te zien hoe je dus als mens zelf moet zoeken naar dingen die jou happiness kunnen brengen en niet zomaar te denken dat als er ergens staat ‘happiness’ dat je daar dan ook happiness van kan krijgen. Je moet opzoek gaan naar wat voor jouw happiness betekend en hoe je het kan verkrijgen. Happiness heeft effect op hoe je dingen ervaart en ervaring is het geen waar je als Interaction Designer mee om gaat. En probeert vorm te geven. Bron: http://www.ted.com/talks/stefan_sagmeister_shares_happy_design.html Donald Norman: 3 ways good design makes you happy Samenvatting Donald Norman heeft het hier over waarom we dingen willen hebben die niet eens functioneel zijn maar enorm mooi. Omdat het mooie ons een goed of fijn gevoel geeft vergeten we dat het niet bijdraagt aan de functionaliteit, of dat deze er juist aan afdoet, en willen we het alsnog graag in ons bezit hebben. Omdat dat ons een goed gevoel geeft. Ook wijst hij erop dat leuke dingen beter werken. Wanneer je mensen een probleem voor legt en je zorgt ervoor dat de mensen zich blij voelen zullen ze eerder en beter op een oplossing kunnen komen. Vreugde heeft een positief effect op creativiteit. Hij heeft het over 3 dingen: Emotie, cognitie en reflectie. ‘Cognitie gaat over het begrijpen van de wereld en emotie gaat erover hoe je er mee om gaat (je reactie)’ Reflectie ‘looks over’. Mijn mening Ik ben een groot fan van de boeken van Norman en in deze lezing herken ik ook veel aspecten die in zijn boek ‘Emitonal Design’ aan de orde komen. Ik vind dat emotie een enorm belangrijk onderdeel is in Design en zeker ook in Interaction Design. Want zoals Norman al aangeeft beïnvloedt emotie je gedrag en wanneer je gedrag beïnvloedt raakt door iets spreek ik al over interactie met dat ding/product. Het kan er voor zorgen dat je iets graag gebruikt of dat je iets juist liever uit de weg gaat. Als interaction Designer hoop ik later ervoor te kunnen zorgen dat mensen producten graag willen gebruiken en wanneer je dit kan bereiken dmv gebruiksvriendelijkheid én door positieve emoties die worden uitgelokt door je Design ben je in mijn ogen geslaagd als Interaction Designer.
Bron: http://www.ted.com/talks/don_norman_on_design_and_emotion.html
Richard Seymour: How beauty feels Hij begint met een verhaal over een horloge maker uit de 18e eeuw, hij had in de horloges een boodschap gezet. De klant vroeg waarom daar, want niemand die het ziet? En de maker zei ‘god ziet het’. En dat verhaal gaf hem een gevoel, ookal was hij niet religieus, het was een gevoel. Hij vroeg zich vervolgens af tijdens zijn carriere als designer: do we think beauty, or do we FEEL beauty? Men denkt dat het bij feel zit. Het langzaam uitgaan van een lampje in een auto ipv dat hij direct uit ging. Dat vind iedereen fijn. Er is een link te leggen met het uitgaan van het licht in een bioscoop, dus ligt er een link tussen die twee dingen waardoor de ervaring gedeeld wordt. En door de kennis die we krijgen over iets kunnen we gevoelens krijgen erover. Of kunnen de gevoelens versterkt worden of veranderen. Hij leest gezichtsuitdrukkingen om te kijken hoe mensen ergens op reageren om hun gevoel te kunnen uitlezen. Want dat is het eerste wat mensen doen zonder dat ze er over na hebben gedacht of hebben kunnen manipuleren. Het maakt dus ook uit wanneer je de informatie geeft over iets. Dus uit de hoeveelheid kennis die je hebt kun je ook een bepaalde ‘hoeveelheid’ voelen voor design. we zijn allemaal slaven van de eerste fracties van seconden dat we dingen zien. Want wat we dan denken blijft zo. “form is fucntion.” Mijn Mening: Dit is voor mij een van de beste sprekers en interessantste talks die ik heb gezien. Hoe je met emoties van gebruikers om moet gaan zodat ze het product juist beleven. Hoe mensen omgaan met nieuwe dingen, en dat ze blijven bij de mening die ze als eerst vormen. Ook hoe kennis er voor kan zorgen dat je meer voelt voor een product, als het betekenis krijgt. Zeker met de laatste zin: form is function ipv form follows function ga je als interaction designer nadenken. De emotionele functionaliteit. Bron: http://www.ted.com/talks/richard_seymour_how_beauty_feels.html Sherry Turkle: Connected, but alone Hoe een sms kan voelen als een echte knuffel van iemand. En dat dat goed en fijn is om te ervaren. Maar ook hoe dat een teveel van die dingen kan leiden tot een groot probleem. Hoe ze jaren geleden met een onderzoek bezig was over hoe mensen hun leven zouden kunnen verbeteren aan de hand van ontwikkelingen die ze doormaken in hun online leven. Maar nu hebben we allemaal onze mobile telefoons en die zijn zo psychologisch machtig, dat ze niet alleen veranderen wat we doen maar ook hoe we zijn. De dingen die we jaren geleden nog gek of erg zouden vinden. Iedereen is constant bezig met hun eigen mobieltjes. Samenzijn is niet meer samenzijn wanneer we allemaal achter onze telefoon
zitten. “Alone together”. Mensen willen controle over waar ze hun aandacht naar toe gaat. En dat lijkt goed voor hen maar voor anderen kan het heel erg zijn. Mensen willen het liefste dat anderen op een bepaalde afstand blijven en raken daardoor vervreemd. Jongeren die overal sms voor gebruiken en niet leren hoe ze oogcontact moeten maken en een gesprek aan gaan. Mensen vinden een gesprek eng omdat ze niet kunnen controleren wat ze kunnen zeggen en het gebeurt in real time. Terwijl het typen van een sms of email lang kan duren en we kunnen knippen en plakken zodat we ons neer kunnen zetten zoals we zouden wíllen dat we zijn, maar niet hoe we dus echt zijn. We offeren communiceren op voor het hebben van meer connecties. En hierdoor begrijpen we elkaar niet meer. Via gesprekken met anderen leren we hoe we gesprekken met onszelf moeten hebben, zelfreflectie. Dus door te vluchten voor gesprekken met anderen vervreemden we ook met ons zelf, en dat is gevaarlijk voor onze ontwikkeling. Mensen hebben het er al over dat ze uitkijken naar een geavanceerde versie van siri die ons begrijpt en een vriend wordt van ons. Die naar ons luisterd wanneer anderen dat niet doen. Daarom zitten op facebook en twitter omdat we dan automatische luisteraars hebben, die luisteren naar wat we te zeggen hebben. Want iedereen is bang dat niemand meer naar ze zal luisteren. Er komen robots die mensen het gevoel geven dat er iemand naar ze luisteren ookal hebben die robot geen idee over het menselijk leven. Het geeft toch troost. We verwachten meer van technologie en minder van elkaar. Omdat we kwetsbaar zijn en bang zijn voor intimiteit maar wel behoefte hebben aan gezelschap. We durven niet meer alleen te zijn. We moeten het er over hebben met elkaar om er voor te zorgen dat we hier mee om leren gaan. Mijn mening: Dit is voor alle leeftijdsgenoten van mij een erg treffend onderwerp. Iedereen is constant bezig met hun telefoon en met internet dat we zelfs als we bij elkaar zitten nog met onze aandacht ergens anders zijn. Dit zorgt voor frustratie en is zeker niet goed. Als interaction designer is dit iets wat je niet zomaar oplost maar het is zeker de moeite waard om eens goed over na te denken. Want door al die dingen die wij maken voor de mens, naar de wensen van de mens, maken we misschien wel iets wat uiteindelijk niet de wens is, wat zelfs slecht is en wat de mens vervreemd met de mens. Bron: http://www.ted.com/talks/lang/en/sherry_turkle_alone_together.html Ross Lovegrove: Orgainc Design Lovegrove laat zich inspireren door de vormen van de natuur. Hij heeft het er over hoe vorm mensen kan raken in emoties. Dat hij vanuit zijn emoties heeft vormgegeven zonder er bij na te denken of dit wel daadwerkelijk uitgevoerd zou kunnen worden. Zijn manier van designen noemt hij ook wel: DNA: Design Nature Art. Hij laat zich zo bijvoorbeeld inspireren door botstructuren en past dit toe in zijn ontwerp. Niet alleen de vorm van de natuur maar ook hoe de natuur aan zijn vorm komt, de ‘Flow’, vindt hij erg inspirerend. In zijn hoofd groeien de ontwerpen ook op een natuurlijke manier. Dit heeft hij ook laten uitvoeren. Hij heeft zo een tafel gemaakt waarbij de tafelpoten letterlijk zijn gevormd door het te laten ‘groeien’ van het materiaal vanuit het tafelblad.
Hiervoor stelde hij zichzelf ook de vraag hoe je die natuurlijk groeipatronen kan maken als mens in design. Hij houdt van fat-free design en zo heeft hij het over design dat puur natuurlijk en essentieel is, alle toevoegingen die niks bijdragen moeten weggelaten worden. Hierbij vergelijkt hij het vormen van het koraal met het vormen van design. De natuurkrachten slijpen het koraal in de vorm zodat hij zo functioneel mogelijk is, en het is daardoor zo ontzettend mooi. Mijn mening: Ik vond dit een enorm leerzame lezing. Dit omdat ik erg geïnteresseerd ben in vormgeven van producten en omdat ik vaak een probleem heb met designers die zomaar een stoel ontwerpen die én niet lekker zit én ontzettend lelijk is. Deze manier van ontwerpen is geheel nieuw voor mij en ik vind het erg interessant dat hij terug gaat naar de vormen van de natuur om zelf als mens hier mee vorm te geven. Het gevoel dat je krijgt als mens bij deze producten beinvloed hoe je er als mens mee omgaat en dat raakt dan ook het vakgebied waar ik mezelf wel in bezig wil gaan zien. Wanneer mensen gevoel krijgen bij producten en het hierdoor graag willen gebruiken vind ik interaction design Bron: http://www.ted.com/talks/ross_lovegrove_shares_organic_designs.html Adam Ostrow: After your final status update Alle mensen die social nertwork sites gebruiken hebben één ding gemeen, en dat is dat ze allemaal dood zullen gaan. Er was een professor die dood ging aan kanker en had zijn familie gezegd een bericht te plaatsen op zijn blog wanneer hij dood zou zijn. Waarin hij dus zegt ‘now I’m dead’ en heeft hij het over de omslag van een actieve website naar een archief. En eigenlijk doet iedereen dat, we maken allemaal een archief. En dat is door sociale netwerken erg rijk geworden. We posten veel op facebook en zetten filmpjes op youtube. Daarvoor was het puur foto’s of een dagboek voor een besloten groep mensen. En dat werd niet meer aangevuld wanneer je dood ging. Maar nu, nu is er al een service die het mogelijk maakt voor iedereen om een bericht te schrijven nu ze nog leven dat wordt gepubliceerd op hun facebook wanneer ze dood zijn. Ook hele verslagen over het leven. We kunnen ook doorleven op het internet doordat wij zoveel content leveren waardoor het volgende wat we willen posten al te voorspellen is. Zo bestaat er al ‘my next tweet’ die van deze techniek gebruik maakt. Misschien zijn we in de toekomst niet meer nodig om voort te kunnen leven op het internet? En zelf robots zouden kunnen zich gaan gedragen als iemand door alle content die gegeven is door die persoon. Dus wat is het leven en alles wat daarna komt? Mijn mening: Ik vond dit een erg boeiende talk, het geeft een inzicht in zaken die voor de hand liggend zouden kunnen zijn maar waar ik nog geen moment over na heb gedacht. Het zou zoveel invloed kunnen gaan hebben op het leven van mensen wanneer deze techniek helemaal zou werken. Zouden mensen dan beter na gaan denken over wat ze posten, want als er
iets is wat langer doorleeft dan jij zelf, en dat dit gebaseerd is op jouw leven in de wereld van de sociale netwerken kan het langer leven dan jij zelf? Zal dit er voor zorgen dat mensen hun leven beteren omdat ze over hun leven content leveren aan de netwerken en dat dit dus door zal leven? Of gaan mensen nog meer liegen over een leven dat ze zouden willen leven, vervreemden met zichzelf en de buitenwereld en hierdoor ongelukkiger raken? Bron: http://www.ted.com/talks/adam_ostrow_after_your_final_status_update.html
