Fietsen van Kluizen naar Warschau: 16 tot en met 29 augustus 2011 Na maanden van voorbereidingen, reeds in februari 2011, werden de plannen concreet gemaakt om een fietstocht te maken naar Warschau (Polen). Het hoeft niet gezegd dat voor zo’n trip er heel wat te doen valt, eerst en vooral een route uitstippelen en aangaande die min of meer uitgestippelde route dan de hotelreserveringen vastleggen. De deelnemers waren Annie en Albert uit Kluizen, Hanny en Firmin en Hilaire uit Ertvelde en Willy uit Zelzate. Dus 6 fietsers en Urbain uit Ertvelde als begeleider met de volgwagen. Na nog een samenkomst in de tweede helft van juli, waar de laatste details werden besproken, konden we maar alleen aftellen naar de startdag.
de deelnemers: Annie, Willy, Hanny, Hilaire, Firmin, Albert en begeleider Urbain Maandag 15 augustus. Omdat het gemakkelijker is dat we op de startdag zonder problemen zouden kunnen vertrekken werd de bagage naar Urbain gebracht. Er werd ook een tweedehands dakkoffer aangeschaft welke op de volgwagen, auto door Annie en Albert ter beschikking gesteld en waarvoor dank, dienst zal doen om bij de terugkeer bagage in op te bergen zodat er enkele fietsen in de auto konden en de rest op het fietsrek. Dinsdag 16 augustus, dag 1. Juist voor het vertrek, dat voorzien was in Ertvelde bij Urbain, kregen we nog een gezapige regenbui te verwerken. De laatste weken indachtig konden we alleen maar hopen op min of meer GEEN regenweer. Om 6u55 werd het startschot gegeven. Iedereen goed gezind en op vraag van Willy deden we nog een ommetje in Zelzate waar we afscheid namen van Olga. Via de trekweg langs de E34 bereikten we probleemloos de fietsentunnel in Antwerpen. Op de eerste stop in Wijnegem vonden we Urbain en het was tijd om ons proviand aan te spreken. De verdere tocht verliep voor het grootste gedeelte via het knooppuntennetwerk. Het is aangenaam fietsen langs het Albertkanaal en het kanaal Bocholt-Herentals. Daarna waren we vrij vlug in Nederland en hotel ‘De Soldaat van Orange’ in Leveroy NL was onze uiteindelijke bestemming voor de 1 ste fietsdag. Dit hotel was goed tot zeer goed wat het eten betreft, zowel avondmaal als ontbijt. Het verblijf daarentegen valt wel tegen want de kamers zijn dringend aan renovatie toe. De afstand Kluizen naar Leveroy was 175 km.
1
Woensdag 17 augustus, dag 2. Mooi weer bij het opstaan en na het stevig ontbijt en nadat de bagage geladen was startten we om 7u55 voor onze tweede dagtocht. We moesten vandaag de afstand Leveroy NL naar Dülmen (Hiddingsel) D afleggen. Hoofdzakelijk een vlak parcours langs de B58 die gelukkig voorzien was van vrijstaande fietspaden. Stopplaatsen hadden we in Issum en in Schermbeck, dan waren we reeds in Duitsland. Duitsland waar we ongeveer 800 km zullen doorfietsen. We doorkruisten het departement Rheinland-Westfalen, een uitgelezen landbouwstreek. We hadden voor de tweede dag reeds de wind in de rug, graag meegenomen door de groep. Veilig en wel zijn we aangekomen in ‘Alte Brennerei’ in Dülmen (Hiddingsel) D. Onze groep waren de enige gasten. We werden goed verzorgd door de uitbater. Afstand Leveroy naar Hiddingsel was 155 km Zeer mooie en ruime kamers, valt niets op aan te merken. Het eten daarentegen valt wat tegen wegens een beperkte keuze en hetgeen we kregen opgediend was te zout. Donderdag 18 augustus, dag 3. Het ontbijt was juist gepast voor ons zeven. Al bij al geen speciale opmerkingen. Voor onze derde dag was het ontbijt om 7 uur en konden we vertrekken rond 8 uur, ietsje frisser als de voorgaande dagen maar reeds vlug kwam de zon erdoor, het werd een zeer prachtige dag, temperaturen in de buurt van 30 graden. Onze eerste ‘lunch’ was een uitstekende plaats in een ‘open blokhut’ in de buurt van Warendorf niet ver van de rivier de Ems. Het vlakke parcours was nu verleden tijd. We kwamen in de deelstaat Niedersachsen waar we het Wiehegebirge moesten doorkruisen. Na Bielefeld, een drukke stad, onze tweede bevoorradingsplaats, moesten we nog 40 km afleggen. We konden niet laten om de mooie oude stad Lemgo door te fietsen. Dit is een van de weinige plaatsen die tijdens Wereldoorlog II bespaard is van bombardementen. Om 17 uur kwamen de ‘renners’ toe in Dörentrup D, Landhaus Begatal was onze overnachtingsplaats. Vandaag hadden we veel tegenwind en ’s avonds kregen we weersverandering. De afstand vandaag van Hiddingsel naar Dörentrup was 140 km. Het was genieten op het terras zowel van de aperitief als voor het avondmaal. ’s Avonds kregen we nog een onweer. Zeer mooi complex met alles erop en eraan.
Vrijdag 19 augustus, dag 4. Onder de morgen ‘kletterde’ het opnieuw met overvloedige regen. Het zag er niet veelbelovend uit maar we moesten erdoor. Na een ruim ontbijt en het laden van de bagage, in de regen, vertrokken we met onze regenjasjes aan. Die hadden we aangedaan maar we kregen nog amper wat motregen en tegen ’s middags kwam zelfs de zon te voorschijn. Kort na de start kregen we een flinke helling voorgeschoteld, gelukkig hadden we de wind in ons voordeel. In Hameln, de stad van de rattenvanger van Hameln (sprookje van Grimm), werd de rivier de Weser overgestoken. De sfeer van de groep was uitstekend, we hopen dit zo te houden. Hoe verder op de dag hoe beter weer. Na 140 km bereikten we het Landhaus Allerparadies, een zeer rustig gelegen pension aan de rivier de Aller in Langlingen D Een mooi verblijf in de bossen waar we uitstekend visbuffet mochten verorberen. Vandaag hadden we 140 km op de teller. Muggen en bijen zijn onze enige tegenstanders, dit was al een paar dagen zo en ze gingen allen mee naar Warschau.
2
Zaterdag 20 augustus, dag 5. Om 7 uur zaten we allen aan het rijk ontbijtbuffet. Het werd een zeer mooie dag, niet te warm dus aangenaam fietsweer. Langs rustige tamelijk mooie wegen kwamen we aan in Wittingen, hier was de grens met het vroegere OostDuitsland. Men merkte toch vlug dat er hier en daar nog kasseien liggen als straatbedekking, dat is toch enigszins lastig voor de poep. Vandaag hebben we terug de wind in de zeilen ,bij manier van spreken, dus graag meegenomen. Na 141 km kwamen we aan in Hotel Gose in Ziegenhagen D waar we zeer vriendelijk ontvangen werden. Zeer ruime en mooie kamers en om niet in herhaling te vallen ook melden dat het avondmaal uitstekend was. Zondag 21 augustus, dag 6. We namen afscheid van de zeer vriendelijke uitbater die ons een uitstekend ontbijt verzorgde en als afscheid kregen we nog een attentie mee, een eigen gestookte kruidenlikeur. We reden afwisselend door grote korenvelden waar de oogst volop bezig was en door prachtige wouden. Ook kregen we regelmatig ‘kinderkopjes’ onder de wielen, men ziet het overal dat het vroegere Oost Duitsland nog wat achter is op alle gebied. Zeer warm weder. Na een tijdje kwamen we aan de Elbe waar we het veer namen, een belevenis op deze snelstromende rivier. De volgende stop was enigszins vervelend want het krioelde daar van de muggen. Dan maar verder gefietst naar een dorpskern waar het toch enigszins beter was voor de lunchpauze. Rond 16 uur kwamen we dan toe in het Grand City Western Hotel in Liebenwalde D. Het hotel ligt langs een riviertje en het krioelt hier dan ook van de muggen. Het Hotel is een oude paardenstoeterij van 1787 en in een aan vier zijden opgericht verblijfsblok met een middenplein. De kamers zijn zeer groot, hoge plafonds en een beetje uit de mode. Vandaag hadden we 145 km gefietst. Maandag 22 augustus, dag 7.
Foto’s met landkaart van Polen en de groep op de veerboot over de Oder (=Odra)
3
Na een rustige nacht, een uitstekend ontbijt, konden we om 8 uur starten voor etappe 7. Polen, “here we come”, na 60 km overschreden we de Poolse grens in Hohenwutzen over de Oder (Odra) welke de natuurlijke grens vormt tussen Duitsland en Polen. Van grenscontrole is hier geen sprake meer, we zijn allemaal Europeanen geworden. Het was bang afwachten welke Poolse wegen we te verwerken zullen krijgen, onze schrik was ongegrond, we konden genieten van heel rustige wegen met weinig verkeer en heel goed berijdbaar. We reden door een zeer bosrijk gebied. Onze eerste stop was nog in Duitsland, juist voor de Poolse grens, de tweede stop vond plaats in Debno. Het muggenprobleem van gisteren was nog niet opgelost, ze bleven ons achtervolgen. Gorzow Wielkopolski, een grote stad, en hotel MCM was ons uiteindelijke doel voor deze mooie dag van 163 km fietsen. We hebben genoten van ons avondmaal aan de oevers van de Warta. De menukaart lezen was wel wat moeilijk..
Tijdens de dag hadden we tweemaal “Lunchpauze” !! Dit is een voorbeeld. Dinsdag 23 augustus, dag 8. Na een eerder sober ontbijt, de koffiemachine liet het afweten, zijn we vertrokken voor onze achtste fietsdag. Terug langs zeer rustige wegen naar ons volgende doel. De wegen zijn wel tamelijk hobbelig met hier en daar een eindje kasseiweg. We zagen ook dat hier nog heel veel zwaluwen rondvliegen, hetgeen in Vlaanderen een zeldzaamheid geworden is. Vandaag hadden we ook de drie eerste lekke banden en Annie was telkens de pechvogel. Op het einde meenden we ons hotel te vinden via de boswegen. Helaas was dit initiatief teleurstellend, we reden op grindwegen en we vonden de uitgang van het reuzebos niet. Terugkeren was de boodschap, dus een beetje gerommel in het peloton, de leider was nu het zwarte schaap. Eindresultaat was 20 km meer dan gepland, bij aankomst was alle miserie echter vergeten en konden we afsluiten met 150 km op de teller. Hotel Holubowski, in Pila werd onze verblijf voor vandaag. Hier hadden we toch iets vriendelijker personeel verwacht.
4
Woensdag 24 augustus, dag 9. Terug op hetzelfde uur vertrokken na een eerder sober ontbijt. Als begeleider neem ik niet altijd de wegen welke de fietsers nemen en dit omdat er in een ‘Biedonka’ of een ‘Sklep’ dient gestopt te worden voor de bevoorrading en dit is meestal in de grotere centra. Volgens de GPS welke mij dan naar een autostrade stuurde is dit begrip ruim te nemen: één rijvak per rijrichting, met verkeerslichten en de pechstrook is in het zand. Fietsers heb ik daar niet op gezien. De baan is wel zeer hobbelig en volgt het terrein met hoogtes en laagtes. Anderzijds hebben de fietsers gekozen voor een zeer rustig parcours doorheen onooglijk kleine dorpjes, weinig verkeer, genietbaar voor de fietsers. Wat we verwacht hadden is ook uitgekomen: ’s middags kregen we een onweer over ons heen, een onweer met hevig gedonder en gebliksem, wat geschuild maar het bleef regenen, dus na een tijdje zijn we verder gereden met de regenjasjes aan. De zes Flandriens hebben dit onweer gedurende 35 km moeten trotseren. Na die 35 km zijn we gestopt in een plaatselijke taverne. Vriendelijke mevrouw die ons bediende met lekkere soep en een echte Poolse Kawa (koffie). Nog een brevet van 35km en we bereikten de drukke stad Bydgoszcz , waar we na 128km Hotel Focus vonden. Aangenaam hotel, voor het avondeten kozen we voor het enige restaurant in de buurt, dan nog wel een Grieks eethuis, het was daar lekker, ook de Ouzo. Donderdag 25 augustus, dag 10. Een beetje met pech gestart deze morgen. Toen we de auto wilden openen kregen we geen enkel contact. Vlug bleek dat de batterij plat was en de oorzaak was het blijven aanstaan van de koelbox. Gelukkig was er vlak naast het hotel een garage en het duurde maar enkele seconden vooraleer we de auto aan de gang kregen. Vandaag hadden we normaal een kortere rit maar dat draaide enigszins anders uit. Wegens vele wegenwerken, slechte bewegwijzering en onachtzaamheid van onszelf kregen we 30 km meer op ons tellertje. Alle leed was vlug geleden als we het hotel ‘Palac Burztynowy in Wloclawek’ in het vizier kregen. Een pracht van een paleis met alles erop en eraan. We voelden ons echt kasteeldames en heren. Zeer luxueus ingericht. De rit van vandaag bedroeg daardoor 150 km ipv de 120 km zoals voorzien was. In stijl hebben we genoten van het avondmaal in het prinselijk restaurant, we waanden ons terug in de 19de eeuw. We genoten van een perfecte nachtrust in de prinselijke kamers, we zijn ook al 10 dagen onderweg, dus dit was aangenaam meegenomen. Onvergetelijk verblijf, moet men meemaken.(zie foto)
Dit was ons verblijf op dag 10, dit paleis zullen we nooit vergeten!!
5
Vrijdag 26 augustus, dag 11. Geslapen en ontbeten zoals prinsen en prinsessen, de foto’s zullen het bewijzen, we bleven genieten van de sfeer in de ontbijtzaal. Dit hadden we nog nooit meegemaakt, het zal misschien nooit meer gebeuren. We zijn ietsje later van start gegaan dan gewoonlijk. Normaal vertrekken we steeds om 8 uur maar nu was het een half uurtje later rekening houdende met de kortere dagafstand. Stopplaatsen hadden we in Dobrzykow (aan een 15de eeuws oude houten kerk) en in Osmolin. Kerkpleintjes zijn onze geliefde afspraakplaatsen met Urbain, daar worden we ook meer gespaard van onze vijanden (= muggen en bijen) Bij aankomst in Hotel Eco in Lowicz was er enige verwarring. Sommige kamers bleken dubbel geboekt en als we de sleutel kregen bleek die nog vol te liggen met klederen van andere gasten. Maar zo goed en zo kwaad als we konden en de receptioniste ons ‘Engels’ verstond, ze sprak het ook gebrekkig, is alles toch in orde gekomen. De kamers waren mooi, onlangs nog vernieuwd. ’s Avonds waren we verplicht om buitenhuis te gaan eten. Dit werd een verhaal op zich, een pizzeria in Lowicz werd uitgekozen. Een fietser heeft altijd reuzenhonger, dus alleman koos voor een “grote” pizza. En wat voor een, een pizza met doorsnee van 50 cm konden de hongerige fietsers zelfs niet aan. Gevolg, een groot gedeelte van de bestelde pizza’s werd in de doos meegebracht naar ons hotel. Morgen zoeken we slachtoffers om dit allemaal te verorberen. Zaterdag 27 augustus, dag 12. Onze laatste etappe, de “PIZZA-rijders” moesten nog 85 km afleggen. Voor ons was het de rit naar de Champs Elysées. Sorry naar de stad Warschau met zijn 1.800.000 inwoners. Voor de aanloop naar de buitenkant van deze grote stad konden we gebruik maken van zeer rustige wegen, dit duurde zo’n 70 km. Dan kwamen we in de buitenwijken van Warschau, alle voorzichtigheid was nu aangewezen, maar met deze groep 60-plussers was dit geen probleem. (op die leeftijd wordt men sowieso voorzichtiger…) Via de ring, tussen en voorbij de file bereikten we het hotel “Gromada”. Een groot hotel, 450 kamers, op loopafstand van de luchthaven in Wlochy, werd voor 2 nachten onze verblijfplaats. Vandaag hadden we 85 km afgelegd, we hadden de warmste dag, als temperatuur noteerden we 33 °C, dus heel warm. De aankomst was om 16 uur, we konden elkaar feliciteren(en omhelzen) met de geleverde prestatie. We hadden 12 fietsdagen achter de rug, een afstand van 1685 km werd overbrugd. Alles is vlekkeloos verlopen. De volgende dag werd uitgekozen om Warschau te bezoeken, vooral der Altstadt is de moeite waard. Warschau is in volle expansie, de bouwkoorts heerst er volop, alle internationale bedrijven hebben er hun vestigingen. Het wordt onvermijdelijk het economisch, financiëel en politiek centrum van Oostelijk Europa, daar is geen twijfel over. Op 29 aug. was het afscheid nemen. Vijf collega’s namen het vliegtuig, Albert en Annie kwamen met fietsen en bagage naar huis.
6
Eindbeoordeling Eind 2010 kwamen de eerste plannen om een fietsvakantie in 2011 te plannen. We moesten kiezen tussen dwars door Engeland (from coast to coast) of een trip naar Warschau. Uiteindelijk werd gekozen voor de fietstocht naar Warschau. Terug een uitdaging. Alle voorbereidingen konden beginnen, zoals uitstippeling parcours, vastleggen etappeplaatsen, begeleider en volgwagen, enz… De volgende Houtlanders wilden de tocht meemaken: Hanny en Firmin, Annie en Albert, Willy Van Vooren, Hilaire Van Acker. Onze begeleider werd Urbain De Rocker, een man met een niet te evenaren ervaring. We konden ons voorbereiden voor de tocht van ruim 1600 km, het werden er uiteindelijk 1685 km. Gedurende de ganse tocht had het groepje 60plussers veel bekijks!! We hebben de tocht afgelegd in 12 dagen. In Duitsland fietsten we 850 km, in Polen 700 km. Het parcours is voor elke geoefende fietser haalbaar, het is vlak tot licht glooiend, slechts op een paar plaatsen hebben we moeten trippelen. We hebben kunnen genieten van prachtig en aangenaam fietsweer, een paar uur regen uitgezonderd. De etappe- en verblijfplaatsen voldeden overal aan onze wensen, het was genieten van onze maaltijden en al hetgeen erbij hoort in de hotels. Bijna overal konden we gebruik maken van fietspaden, zelfs in Polen denken ze al aan de fietsers. Het was ook genieten op de picknickplaatsen, eten op een rustig plekje aan een goed gevulde buffettafel was een uitzonderlijke luxe, dit gebeurde tweemaal per dag, Urbain nam zijn verantwoordelijkheid als begeleider, bedankt Urbain. Duitsland doorkruisen bracht ons veel afwisseling van bos, landbouw, valleien en mooie dorpen. Polen , de route die wij volgden, was iets eentoniger, we volgden de valleien van de grote rivieren Notec en Wisla, minder variatie, uitsluitend (minder vruchtbaar) landbouwgebied. Gelukkig hadden we, waar mogelijk, gekozen voor de meest rustige wegen, tot onze verbazing zelfs goed berijdbaar met de fiets. We hadden een sterke groep, allen leeftijdsgenoten met veel levenservaring, begripvol, klaar voor een grap, maar steeds klaar om elkaar te helpen. We werden gespaard van pech, uitgezonderd een paar lekke banden, bijna niet te vermelden waard. Onze enige” vijand” waren de ontelbare muggen en de bijen. Beste vrienden deelnemers, allen proficiat met de geleverde prestatie, het was een plezier om gedurende 14 dagen bij deze groep te behoren. Verslaggevers: Urbain en Albert
7
