Exclusief Zoolmaat-interview met burgemeester Eberhard van der Laan: Ik ben beschermheer van de daklozen en die rol wil ik serieus nemen

Aflevering 4, jaargang 1

er Eb erh ard van de r Laa n: est me rge bu t me w vie ter -in aat olm Zo Exc lus ief en die rol wil ik ser ieu s ne me n” “Ik be n be sch erm he er van de da klo zen Zoolmaat is de krant van bezoekers, vrijwilligers en personeel van De Regenboog Groep. Hij verschijnt vier keer per jaar, bij de wisseling van het seizoen.

K E R ST E N N I E U WJA A R S itz , s c h r i j v e r Z o o l mat e n - “A l l o c h n i e t m o e d e lo o s , ma a r ga op z o e k dat W E N S e N va n m e d e w e r k e r s vo or al le le ze rs! “Z o zui ve r mo gel ij k str ev en, dat we ns ik ie de re en. ” J ow i Sc hm i j k t h e t l e v e n h op e lo o s e n i s h e t e i n d n o g n i e t i n z i c h t, wordt da n t n a a r h e t L I C H T ” . K i tt y B r e e n , r e d a c t e u r - “ M i j n k e r s t w e n s i s

Opening

Vrijwilligers academie agenda

Inhoudsopgave

Pag. 2 Opening

Pag. 4 Nieuws van De Regenboog Groep

Pag. 9 Column Paulien Cornelisse

Pag. 10 Verslag debat Ondro Bong

Pag. 11 Talentcoach

Pag. 12 Fotoreportage buurtrestaurant Open Huis

Pag. 14 Shirley heeft een netwerkcoach

Pag. 16 De Fakkel

Pag. 17 Puzzelpagina

Pag. 18 De Zoolmaten hebben contact

Pag. 19

Pag. 20 Cultuur

Pag. 22 Dichterlijk budget & agenda Buurtboerderij

Pag. 23 Poëzieparade & colofon

Een stille ontmoeting Even kwam ik je tegen, het was al laat in de avond en ik liep weer in de regen. Je was snel voorbij. Maar het was al genoeg, het maakte me al blij. Jotie T’Hooft

De Vlaamse dichter en junkie Jotie T’Hooft (1956-’77) verwijst met bovenstaand gedicht subtiel naar het thema van dit winternummer. Naar datgene waar vrijwel iedereen die zich met onze organisatie inlaat zich in herkent. Namelijk menselijk contact en de behoefte daaraan. Een ander ontmoeten hoeft niet veel om het lijf te hebben, met wat goede wil kan je huid van één warme blik gaan tintelen, zoals bij T’Hooft. Feit is dat de behoefte aan contact bij de meeste mensen ondanks de populaire sociale media eerder groeit dan afneemt. Wij spiegelen ons nu eenmaal graag in werkelijkheid, alleen al om in ons bestaan te worden bevestigd door een ander. Dat dit niet altijd goedschiks gebeurt, ervaren veel van de Regenboog bezoekers. Neem Shirley, deelnemer van het project Versterk je Netwerk. Zij had verkeerde vrienden, met als gevolg dat haar zelfvertrouwen chronisch wankelde. Shirley vindt met hulp van een netwerkcoach gelukkig steeds beter haar weg. De gemoederen kunnen hoog oplopen bij sociaal contact, dat ondervond redacteur Aart aan den lijve tijdens een bezoek aan inloophuis Ondro Bong. Hij kwam terecht in een verwoed debat over de positie van Zwarte Piet. Wij als redactie juichen het van harte toe dat die discussie wordt gevoerd. Zelf mocht ik begin december Zwarte Piet spelen bij een fantastisch Sinterklaasfeest voor deelnemers van de Regenboog bij Akzo Nobel. Voor één keer nog Zwarte Piet, zo nam ik me na het lezen van Aarts stuk voor. Volgende keer ga ik als blauwe. Of rode. Ik ontdekte als roetzwarte Piet wél iets handigs. Als u niet meer weet hoe je contact met een ander krijgt, raad ik van harte aan om u te verkleden. Plotseling wil iedereen namelijk met je op de foto.

voor persoonlijke groei en verdieping Oriëntatie 12 januari 2 februari 9 februari

Algemene Oriëntatiebijeenkomst, locatie VCA, Geldersekade 101 Algemene Oriëntatiebijeenkomst Gek of prettig gestoord?

Basis 10, 17 en 24 januari Basistraining Individuele ondersteuning 10, 17 en 24 april Basistraining Ondersteuning groepsactiviteiten Vervolg 26 januari Probeer het eens met filosofie 2 februari Probeer het eens met filosofie 9 en 16 februari Verliesverwerking Verdieping 5 en 19 januari Verbale Agressieregulatie, locatie Droogbak 1D, lunch inbegrepen 19 januari Oplossingsgericht werken voor mantelzorgers en vrijwilligers

Voor degene met een obstinate hekel aan verkleden die toch relaties wil, heb ik een tip: doe mee met de decemberactie ‘Tafeltje delen’. Een ideaal excuus om zonder schroom binnen te gluren bij de buren. Let op de aankondiging op pagina 22, u kunt er grappige prijzen mee winnen (zoals een chefkok bij je thuis).

Let op: er zijn meer cursusdata, voor informatie neem contact op of kijk op de website.

Wij van Zoolmaat staan trouwens te popelen om meer contact. We hebben ruimte voor nieuwe redacteuren, ingezonden brieven en suggesties van lezers. Laat van u horen! Samen komen we er wel.

De bijeenkomsten en trainingen vinden plaats op de Vrijwilligersacademie (Keizersgracht 340-342) tenzij anders aangegeven. Keizersgracht 340-342 1016 EZ Amsterdam telefoon 020 3205579 [email protected] www.vrijwilligersacademie.net

Alle goeds voor 2012*,

Claartje van den Broek Hoofdredacteur Zoolmaat

2

Pag. 6 Interview burgemeester van der Laan

KookKunstKoopKunst

& column Harr Wetterhahn

3

Pag. 24 Katinka’s budgettips

i e d e r e e n i n p l a ats va r u st i g e e n g e wo n e k e r st. K e r st i s rbar e n . ” Kat i n ka Sya r a na m ua l , r e t n z i c h a f t e v r a g e n “ wa a r o m w el?” zi ch de v ra ag st elt: “ wa ar o m n ie t?” . Toc h du rve n me t hulp va n d ie da ct e u r - “ I k h o op dat i e d e r e e n e e n g e z e l l i g e k e r st h e e f t. E e n wa r m e , h e t U LT I E M E g e z i n s f e est, a l s j e n i e t i n z o’ n v e rba n d l e e f t, ka n da

Nieu ws v an D e R e g e n b o o g G r o e p

een startschot te geven aan de jaarlijks terugkerende verkiezing tot Aardige Amsterdammer. Voor meer informatie bel Nina via 531 7600 of [email protected].

OPROEP VAN financiën FLEXIWILLIGERS GEZOCHT Voor de ‘vrijwilligers-flexpool’ pilot van De Regenboog zoeken wij vrijwilligers die één of twee keer een praktische klus willen helpen klaren en deelnemers die één of twee keer hulp nodig hebben bij het klaren van een klus. Veel is mogelijk: van invalmaatje, computeruitleg, mee gaan naar een instantie tot administratie. Wil jij je naast je maatje- of buddywerk incidenteel als vrijwilliger inzetten? Laat ons weten waarvoor wij je mogen inschakelen. Heb je hulp nodig? Laat ons weten waarmee. Wij brengen vraag en aanbod bij elkaar. Aanmelden: [email protected] of 020-4208624

NIEUW HUIS HOMESERVICE

symbool een standbeeld. Op vrijdag 20 januari maakt Burgemeester Eberhard van der Laan om 09.30 uur zijn opwachting om het beeld te onthullen bij de Droogbak. Tot die tijd werkt de kunstsuite van de Princehof keihard aan het voltooien van het kunstwerk. De Regenboog grijpt de gelegenheid aan om

De klussendienst voor en door mensen met psychische klachten heeft een nieuw adres. Voortaan kunnen bezoekers terecht in de Gravin aan de Derde Schinkelstraat 9. Wilt u brieven sturen dan kan dit via de postcode 1075 TJ Amsterdam. Het telefoonnummer en de website blijven als vanouds: 626 09 69 en www.homeserviceamsterdam.nl. Let op: Homeservice zoekt Tuinmannen/vrouwen, en er is altijd plaats voor andere nieuwe dienstverleners. U kunt zich aanmelden via de zojuist verkregen gegevens.

Schets detail st(h)andbeeld

Participeert u ook? Omringd door bodyguards en journalisten, konden bezoekers van de Participatiemarkt dit jaar weer kennismaken met welzijnsactiviteiten in Amsterdam. Niemand minder dan Prinses Máxima opende de markt op 17 november. Medewerker Floor Fagel beschrijft welke projecten haar buiten de gelederen van de Regenboog het meeste opvielen.

Ben t u ook fle x i b e l ?

VAN DER LAAN ONTHULT STANDBEELD AARDIGE AMSTERDAMMER Om de campagne voor Aardige Amsterdammers een duurzaam karakter te geven, krijgt het

Vrouw en Vaart Be Interactive Be Interactive organiseert wandel- en hardlooptrainingen voor vrouwen en meisjes onder leiding van ervaren trainsters. Deelnemers krijgen een paar hippe sportschoenen cadeau en naast sportiviteit worden er ook activiteiten georganiseerd zoals samen koken en eten. Een multicultureel en laagdrempelig initiatief! Lege zondagen in Amsterdam In het Parooltheater is het project “Lege zondagen in Amsterdam”. Hierin worden verschillende workshops aangeboden, begeleid door professionele dichters, schrijvers en regisseurs. Deelname is voor iedereen die met de GGZ te mak-

4

Om het boekjaar 2011 correct af te kunnen sluiten verzoeken wij iedereen die nog kosten wil declareren die betrekking hebben op 2011 deze declaraties UITERLIJK 15 JANUARI in te leveren. Alvast hartelijk dank voor de medewerking, de financiële administratie De Regenboog Groep.

TROMMEL UW VRIENDEN OP Ook zo vaak mensen horen zeggen dat ze ‘iets met vrijwilligerswerk’ willen? Dit is hét moment voor de goede voornemens van 2012! Wie een bekende enthousiast krijgt om vrijwilliger te worden bij de Regenboog, krijgt

en heeft gehad, maar andere geïnteresseerden zijn ook welkom. De workshops worden door de week gegeven en werken allemaal toe naar een presentatie op zondagmiddag. De Waterheuvel De Waterheuvel in de Sarphatistraat is een reïntegratieclubhuis naar Amerikaans model. Zowel staf als leden werken op een gelijkwaardige manier met elkaar samen. Er is geen hiërarchisch onderscheid, mensen werken zij aan zij. De één gaat achter de balie aan het werk, de ander in de tuin, in de keuken of in de lunchroom. Je kunt hier veel werkervaring op doen, maar het belangrijkste is dat het een plek is om je welkom en veilig te voelen. Het uitgangspunt van de Waterheuvel is: wat kan iemand wel!

een tegoedbon ter waarde van 50 euro, inzetbaar bij restaurant Freud. Om de drempel voor potentiële vrijwilligers te verlagen, kunnen zij vrijblijvend kennismaken met de organisatie, tijdens een van de oriëntatiebijeenkomsten op 9, 16 of 23 februari. Dus tip uw vrienden en bekenden en laat hen contact opnemen met de Vrijwilligersacademie: 3205579, www.vrijwilligersacademie.net Deze member-get-member actie loopt t/m februari 2012.

‘Vrijwilligers gezocht!’

WINTERFEEST IN JANUARI Alle kerstborrels en nieuwjaarsrecepties ten spijt, er is maar één feest dat de kroon spant: het jaarlijkse Winterfeest van de Informele Zorg. Op dinsdag 17 januari zijn alle deelnemers, klanten en vrijwilligers van VONK, de buddyzorg, Versterk je Netwerk en de Amsterdamse Vriendendiensten van harte uitgenodigd om elkaar te ontmoeten, een heerlijke maaltijd te eten en een potje stevig te swingen. Dit jaar is de locatie Partycenter Palet op de Jan van Galenstraat 315. Opgeven verplicht. Voor meer informatie bel 683 92 50 of mail [email protected].

Tekst: Floor Fagel Meer informatie: Vrouw en Vaart, President Allendelaan 733 020 4100452, www.vrouwenvaart.nl Het Parooltheater, Pieterspoortsteeg 33 www.vriendggz.nl De Waterheuvel, Sarphatistraat 43 020 6264642, www.dewaterheuvel.nl

De zon komt kijken of het al winter is

“Voor hobby’s heb ik niet echt tijd” Zeven vragen aan directeur Hans Wijnands Even tussendoor een interview doen, dat zit er voor Hans Wijnands niet in. De directeur van de Regenboog Groep nam in oktober de helft van het gedeelde directiestokje van Ingeborg Schlusemann over. Voor die tijd hadden ze samen een duobaan. Dankzij deze volle agenda geeft Hans zijn eerste primeur aan Zoolmaat: een e-mailinterview. 1.Vertel eens iets over jezelf… “Ik ben 47 jaar, getrouwd en heb twee jongens van 10 en 12. Voor hobby’s heb ik niet echt tijd, maar ik ga graag naar het theater of eten met vrienden.” 2.Wat heeft je in de eerste maanden als directeur in positieve zin verrast? “Ik ben getroffen door de enorme betrokkenheid van vrijwilligers en medewerkers. Hun creativiteit om problemen van deelnemers, bezoekers en cliënten op te lossen en hun positieve instelling. Ik ben er reuze trots op om voor deze organisatie te mogen werken.” 3. En in negatieve zin? “Als ik dan toch iets moet noemen: wanneer je teveel vanuit je eigen perspectief naar een probleem of oplossing kijkt, kun je daarmee mogelijkheden over het hoofd zien. Ik snap dat gedrag overigens wel, het heeft te maken met grote betrokkenheid.” 4.Waar ben je over 5 jaar trots op? “Dat we tegen die tijd hopelijk kunnen zeggen dat De Regenboog Groep na alle bezuinigingen en

Reorganisastie MEDEWERKERS

Hans Wijnands is er trots op om voor De Regenboog Groep te mogen werken

veranderingen nog steeds opkomt voor, en ondersteuning geeft aan de meest kwetsbare groepen in Amsterdam.” 5. Je krijgt zomaar een vrije dag. Hoe wordt die ingevuld? “Uitslapen! Dan een uitgebreid ontbijt. En daarna (het is inmiddels middag) spelletjes met vrouw en kinderen. ‘s Avonds uitgebreid eten met vrienden.” 6. Welk boek moeten wij gaan lezen? “‘Alleen in Berlijn’. Een prachtig, tragisch boek van een echtpaar dat na het sneuvelen van hun enige zoon in het Duitse leger de strijd aangaat tegen de nazi’s. Het boek laat zien wat een moed er nodig is om in opstand te komen en hoe machteloos je staat tegenover een totalitair regime. Het maakt duidelijk dat we heel zuinig moeten zijn op onze democratie en rechtstaat.” 7. Ben je zelf vrijwilliger? “Als ik wegga bij De Regenboog Groep word ik maatje bij VONK.” Tekst: Hans Wijnands, redactie Aart Kraak

hoopt dat de nieuwe structuur vanaf april 2012 van kracht is.

De Regenboog Groep stevent af op een interne reorganisatie. Sinds het vertrek van ouddirecteur Ingeborg Schlusemann in oktober, beraden de directie en het Management Team (MT) zich op een nieuwe taakverdeling. Het is de bedoeling dat elk MT-lid een regio onder zich krijgt; Noord, West, Zuid of Oost. Directeur Hans Wijnands hoopt dat “bezoekers en deelnemers ook toegang krijgen tot projecten waar ze nu geen weet van hebben.” Wijnands noemt als voorbeeld (vrijwilligers)werk doen binnen de organisatie, of ondersteuning van maatschappelijk werk bij praktische pro-blemen. Het MT

PRIJS VOOR JONGERENFILMPJE Het project See You Jongerenmaatjes van de Amsterdamse Vriendendiensten -onderdeel van De Regenboog-, heeft de Mezzo Filmprijs voor jonge zorgvrijwilligers gewonnen. Het door jongeren bedachte filmpje ‘Vrijwilligers maken het verschil’ verbeeldt hoe je iets kunt betekenen als iemand letterlijk de weg kwijt is. “Dit filmpje wint door de beste combinatie van boodschap, aansprekend verhaal én technische uitvoering”,

5

Marise (midden) en Dolores (rechts) nemen cheque in ontvangst

aldus de jury op twintig oktober. Aanleiding van de filmwedstrijd was het Europees jaar van het Vrijwilligerswerk (2011). De Vriendendiensten hebben 500 euro en een camera gewonnen. Het winnende filmpje is te bekijken op Youtube via h t t p : / / w w w. y o u t u b e . c o m / watch?v=nydLZM-lEn4

c o n f ro n t e re n d z i j n . t e v o or k o m e n . ” B u r g e m e e s t e r B r u to Nat i o na a l G e lu k vo ld o e n d e b dO m dat d e da k lo o s h e i d o f e e n z a am he id zic h no g mee r te gen j e k ee rt. Dat mo et en w e m et z ’n al len probe ren E b e r ha rd va n d e r L a a n - “ I k w e n s dat o n da n k s d e b e z u i n i g i n g e n , o n s l i j f t o f n o g b e t e r ; to e n e e m t. ” J e a n e tt e O s ka m , r e da ct e u r - “ D e h e r

Inte rv ie w

Hij wil maatwerk, ziet humaan contact als een persoonlijke opdracht en roept Amsterdammers op om trots op zichzelf te zijn. Burgemeester Eberhard van der Laan ontvangt Zoolmaat in zijn werkkamer op het stadhuis, om te vertellen wat hij als beschermheer voor daklozen kan betekenen. “Ik zal me voor jullie acties inzetten”. In zijn sobere werkkamer met uitzicht op de Amstel, ontvangt Van der Laan ons voor een gesprek. Dat we bij de baas van de stad op bezoek zijn, kunnen we aan de inrichting niet zien. Terwijl we plaatsnemen aan een grote tafel, bekijken we vanuit onze ooghoek de canvas prints van drie breed glimlachende kinderen aan de muur. Op een kast staan wat Aziatische relatiegeschenken, we zien een ruim bureau en een wandkast vol officieel ogende papieren. Na wat vriendelijke beleefdheden van beide kanten branden we los.

Hoe geeft u inhoud aan die rol? Kunnen we bij u terecht? “Jullie kunnen zeker naar me toekomen.” Maar we denken eigenlijk dat u een te volle agenda heeft om constant met ons bezig te zijn. “Ja, dat klopt wel. Ik krijg vierduizend uitnodigingen per jaar. Zit niet zo te lachen Hanane! (tegen zijn assistente, red.) Ze heeft gelijk hoor, dat ze lacht. Ik sta onder curatele, want ik werk eigenlijk een beetje te hard. Maar ik bedoel het serieus, we behandelen veel onderwerpen in de gemeenteraad die de positie van de daklozen raken. Ik zie het -al heel mijn leven- als een opdracht om humaan beleid én contact te stimuleren. Om je een voorbeeld te noemen: een voorzitter van de daklozenbond kwam een keer bij de raadsvergadering inspreken tegen het Amsterdamse boetebeleid. Toen gebeurde er iets heel moois. Hij begon met de woorden: “De Amsterdamse politie is het meest respectvolle korps van Europa, maar...” en toen kwam hij met zijn punt. Dat eerste vond ik als baas van de politie natuurlijk heel erg fijn om te horen, maar ik vond het ook heel knap dat hij zijn frustratie wist te kanaliseren. Zo kunnen we met elkaar in gesprek blijven.”

De Regenboog heeft verschillende vrijwilligersprojecten, u wel bekend uit de periode dat u advocaat was. Mocht u tijd overhebben, wat voor vrijwilligerswerk zou u dan willen doen? “Als Burgemeester heb ik werkelijk een hele drukke baan. Dus dit is echt een hypothetische kwestie. Ik heb met mijn oude advocatenkantoor toevallig ooit bij HVO Querido Roggeveen staan schilderen. Dat kan iedereen, dus ik ook. Dat vond ik erg leuk, want je ziet meteen de lol van je werk. Je moet mij geen technische dingen laten doen.” Maar een maatjesproject zit er voorlopig niet in. “Je moet dat werk goed doen en daar heb ik nu geen tijd voor. Maar ik kan als burgemeester wel helpen, door af en toe een duwtje te geven bij sponsoractiviteiten, of door me te verdiepen in de problemen en te kijken wat we daar als gemeenteraad mee kunnen. Ik ben beschermheer van de daklozen en die rol wil ik serieus nemen.”

En gaf u de voorzitter van de daklozenbond gelijk? “Nee. Ik ben voor het boetebeleid. Want als het straatbeeld verloedert, ontstaat er snel een neerwaartse spiraal. Als je in steden komt waar je veel bedelaars en slapende mensen op straat ziet, krijg je altijd met z’n allen een unheimisch gevoel, zo van ‘hier is iets mis’. Maar het is wel belangrijk om de nuance te zien, het maakt uit of iemand iedere nacht op de Nieuwmarkt gaat slapen, of een keer in het Amsterdamse Bos. Vanuit de verantwoordelijkheid voor die nuance, wil ik op zoek naar maatwerk. En ik wil bruggen bouwen tussen mensen die iets kunnen betekenen voor de daklozen en de groep zelf.“

Wat betekent dat volgens u, beschermheer van de daklozen zijn? “Het is in ieder geval iets anders dan een Comité van Aanbeveling. Ik maak deel uit van zo’n vijfhonderd comité’s, daar hoef je niet zo veel voor te doen. Ik heb bij beschermheer het gevoel dat je er zelf actief inhoud aan moet geven.”

6

Er hangen veel Amsterdammers zware tijden boven het hoofd. Het Sociaal Cultureel Planbureau heeft voorspeld dat 4 procent van de Nederlanders in een sociaal isolement terecht komt. Nu is dat nog twee procent. Dat wordt een ramp! “Een ramp moeten we niet willen meemaken. We moeten laten zien dat we met minder geld en onze sterke spirit door de crisis heen kunnen komen. De afgelopen dertig, veertig jaar heb ik mogen ervaren dat de verschillende sociale klassen in de stad meer naar elkaar toe zijn gegroeid. Ik zie dat er veel goede dingen gebeuren. Ondernemers zijn steeds meer met duurzaamheid en maatschappelijke betrokkenheid bezig. Dat doen ze uit eigen beweging! En de mensen die vroeger zeiden: “de overheid moet onze problemen oplossen”, zijn inmiddels ook wijzer geworden en steeds meer bereid om samen te werken met het bedrijfsleven. Ik ben het met je eens, er komen bedreigingen op ons af. Maar wat hebben we niet allemaal opgebouwd dat een goede kwaliteit heeft? Dat is heus niet zomaar weg.”

Bruggen bouwen. Dat klinkt ons wel wat gedragen in de oren, wat bedoelt u precies? “Vorig jaar kreeg ik een uitnodiging van de Miljonairsfair. Ik dacht: “Daar heeft de burgemeester van Amsterdam niets te zoeken.” Maar de week daarvoor was ik bij de daklozenkrant geweest, waar een faillissement dreigde. Toen dacht ik: “Ik kan ook kijken of ik deze miljonairs een beetje kan prikkelen door voor te stellen om iets te doen voor de Z.” Op de bewuste avond zat ik vast vanwege de zedenzaak, dus dat ging niet door. Maar ik stelde voor om voor het tienjarig bestaan van de fair iets voor Z te doen. Daar is uitgekomen dat de veilingopbrengst van het VIP-diner voor de krant is. Het is maar een heel kleine beweging, maar het helpt. We gaan die krant gewoon redden, dat moet!” Daar is onze organisatie ook bij gebaat. “Natuurlijk, want jullie zitten in dezelfde hoek. Dus daar mag je me ook voor gebruiken, voor dat soort dingen.” Het nieuwste project van de Regenboog heet Amsterdam Underground. Dat is een rondleiding door voormalige daklozen in het gebied rondom de Zeedijk. Als u iemand daarvoor mag uitnodigen, we neemt u dan mee? “Ja, dat project ken ik. Ik heb één van de gidsen gezien tijdens de Participatiemarkt in de Omslag. Die had een heel goed verhaal, echt fantastisch. Wat een moeilijke vraag... Ik kan beter geen namen noemen, om misverstanden te voorkomen. Ik zou iemand meenemen die dat niet kent en die er gewoon fijn van schrikt. Iemand waarbij ik erop vertrouw, dat hij iets doortastends doet als hij het verhaal hoort. Een grote ondernemer bijvoorbeeld.”

Daar zijn wij het mee eens, maar wij hebben de indruk dat er op het gebied van uw bruggenbouwconstructie nog wel het één en ander te winnen valt. “Dat zeg je terecht, er is nog heel erg veel te halen. Alleen al op het gebied van bewustwording. De scheidslijn tussen een ‘gewoon’ en een dakloos leven is heel dun. Als mensen zich dat voldoende realiseren, is een grote stap naar een humanere samenleving gezet. Dakloosheid is vaak een combinatie van een paar gebeurtenissen. Misschien een vervelend voorval bovenop latente of manifeste psychiatrie en húp de knik zit in je leven. Dat heb ik me als advocaat altijd gerealiseerd. Het kunnen onze eigen kinderen zijn die het meemaken, of jij zelf.”

7

e r s b i j B e t h l e h e m wa act e u r - “ I k w i l i e d e r e e n e e n w W es s e l , foto gr a a f - “ e e n s ma k e l i j k sw i t i r e n “ d e o n d e r ka n t va n d e s a m en lev in g” (v res el ijk woord). Ma ar bi j h en be go n de Ke rst!” A art K ra ak , red a r m e e n l i e f d e vo l l e k e r st e n e e n m o o i n i e u wja a r to e w e n s e n . ” F e m k e e e n g e z e l l i g e k e r st. ” Da sya M U l l e r , r e da ct e u r - “ W i w i n s i u n u wa n

In het stadswapen van Amsterdam staan drie kruizen. Die staan voor Heldhafigheid, Vastberadenheid en Barmhartigheid. Ik wil pleiten voor een vierde kruisje, dat staat voor saamhorigheid. Vindt u dat een goed idee? “Dat vind ik mooi. Er moeten dan wel erg veel dingen veranderen in de openbare ruimte en op ons postpapier, maar je hebt natuurlijk wel gelijk. Laten we hem erbij denken.”

U heeft bij uw aantreden de term ‘verantwoordelijkheid’ genoemd als belangrijk aandachtspunt. Geldt dat een jaar later nog steeds? “Iedereen heeft en neemt verantwoordelijkheid. Voor zijn kinderen, voor zijn werk, voor zijn vrienden, voor zichzelf. Dat is niets bijzonders. Het gaat verder dan verantwoordelijkheid, dit is toch zeker een stad waar we voor elkaar willen zorgen? Dat hoort ook bij onze geschiedenis. Wij hebben hier geen paleizen. Er staat er één, dat hebben we gebouwd als stadhuis. Amsterdam is geen stad van koningen, bisschoppen, hertogen. Dit is een stad van kooplieden. Die verdienen graag veel geld in de handel, maar het moet ook weer niet té veel zijn. Anderen moeten ook mee kunnen komen. Een koopman heeft concurrenten nodig. Er zit iets libertairs in, zo van: ‘het mag best heel goed met me gaan, maar het gaat pas echt goed met mij als ik de stad op handen draag en het met iedereen een beetje goed gaat’. Dat geloof ik echt. Daar wil ik aan bijdragen.”

Column

De Regenboog Groep zet zich in om eenzaamheid te voorkomen, heeft u misschien een tip? “Dat is een ontzettend moeilijke vraag. Het begin is natuurlijk de ontmoeting organiseren. Maatjes inschakelen, diners organiseren, in een thuis kunnen wonen waardoor je mensen tegenkomt. Daar moeten we met z’n allen voor vechten. Mijn advies aan de mensen die gebruik maken van de Regenboog is: stel jezelf open. Dat gaat denk ik makkelijker als je je realiseert dat het niet erg is als er een krasje zit aan je geschiedenis of aan jezelf, ik vind dingen mooier als er een krasje aan zit. Volgens mij delen veel mensen die mening met mij. Heb zelfvertrouwen.”

Tekst: Harr Wetterhahn & Claartje van den Broek Fotografie: Harr Wetterhahn

Toen ik klein was, in de jaren tachtig, was de volgende interactie heel gewoon. Je zei iets tegen iemand. De ander was even weggedroomd. Dan riep je meteen heel had: “Hallo! Contact!” Met de nadruk op ‘con’. Ik hoor dat nu niet meer, maar misschien is het omdat ik nu volwassen ben en een stuk beschaafder dan vroeger. Foto: Bob Mulder

Wat bent u positief, met die woorden kunnen we de kerstcrisis wel op onze borst schrijven. Wij proberen juist te wennen aan het feit dat er een economische malaise in de lucht hangt. “Ja, ik ben een optimist. Als je bijvoorbeeld kijkt hoe krachtig Amsterdam is in de internationale handel. Dat is al heel lang zo. Ook nu de wereldeconomie verandert, heeft Amsterdam een sterke positie als toegangspoort tot Europa. We krijgen natuurlijk te maken met tegenslag. Maar op wereldniveau hebben we gewoon mazzel. Een beetje zelfvertrouwen is wel goed hoor, voor ons allemaal. Een verantwoordelijke hoofdstad zet zijn licht niet onder de korenmaat.”

‘Contact’ is een begrip dat graag wordt gebruikt door mensen uit de softe hoek. Want dan kun je interessante dingen zeggen als “We praatten wel met elkaar, maar… we hadden geen contact.” Vrouwen in een relatiecrisis smijten graag met de term ‘wezenlijk contact’. Dat dat er niet meer is. Dan moet die relatie uit, waarna een contactadvertentie geplaatst moet worden, om weer een nieuwe relatie te krijgen zonder wezenlijk contact. (“He, Paulien. Wat negatief.” “Sorry.”) Ooit maakte ik iets mee in de contactsfeer, dat ik waarschijnlijk nooit meer zal kunnen vergeten. Het was een paar jaar geleden, op Oerol, het grote theaterfestival op Terschelling. Tijdens Oerol gelden er andere sociale regels dan in de rest van het leven. Iedereen lijkt besloten te hebben alle andere mensen heel erg lief te vinden. Soms lijkt het alsof er ecstasy door het kraanwater zit. Maar soms moet je ook concluderen dat het waarschijnlijk de grote hoeveelheden Juttersbitter zijn die naar binnen gegoten worden. Dankzij de lage sociale barrière die op Oerol heerst, heb je meteen allerlei gesprekjes met wildvreemden. Tijdens een of ander knotsgek Oerolfeest met veel zweetlucht werd ik benaderd door een enthousiaste man die een praatje aanknoopte. Na een tijdje zei hij, quasi-spontaan: ‘Hee, joh, hou je van swingen?’ Waarop ik zei: ‘Nou, normaal gesproken wel, maar nu sta ik op iemand te wachten hier.’ De man was helemaal niet mijn type, nog los van het feit dat hij ‘swingen’ zei in plaats van dansen. ‘O, jammer,’ antwoordde hij, ‘want anders hadden we even fijn kunnen contactdansen!’ Contactdansen. Het was voor het eerst dat ik dit woord hoorde. En ik wist niet precies wat het was. Maar ik werd er wel direct heel erg naar van. Want ik vermoedde dat het met veel kronkelende armbewegingen gepaard moest gaan, en elkaar aanraken zonder te zeuren over dat je dat eigenlijk niet wilt. En dat je dan soms van elkaar weg zou moeten dansen, maar in het kader van contactdansen dan nog wel oogcontact zou moeten onderhouden. En dat er, kortom, weinig te lachen zou zijn, omdat het allemaal zo verdomde spiritueel moest. Ik was blij dat ik me middenin de Oerolgekte zo ontzettend ongezellig en oncoöperatief had kunnen opstellen. Dan maar contactgestoord, stelde ik mezelf gerust.

Paulien Cornelisse

8

9

Paulien Cornelisse (1976, Amsterdam) is cabaretier en columnist. Sinds 2005 maakt ze soloprogramma’s. Ze schrijft columns voor onder meer nrc.next en de Wereld Omroep. Haar bundel ‘Taal is zeg maar echt mijn ding’, is een bestseller. Voor de voorstelling ‘Dagbraken’ won ze in 2010 de Neerlands Hoop, als meest veelbelovende cabaretière. Momenteel toert ze langs theaters met ‘Hallo Aarde’, begin maart 2012 te zien in de Kleine Komedie.

K r e s n e t i , n a n g a wa n at d e d e e l n e m e r s d i e h u n n e t w a , c o ord i nator va n h e t pr o j e ct lt i j d e r k h e b b e n u i tg e b r e i d, e e n m i n d e r e e n z a m e w i n t e r t e g e m o e t ga a n . ” A l e i d b u n n yu n ya r i . ” ( V r o l i j k K e r st en ee n geluk ki g n ieu w ja ar in h et Su rinaa m s), ied er ee n van O ndro B on g - “D V e r st e r k j e N e t w e r k - “ H e b v e rt r o u w e n , h o u d m o e d, a l l es ko m t a

Deba t

Interview

Wie te kampen heeft met problemen, vergeet vaak wat hij wél kan. Op dat moment komt de talentcoach in het vizier. In een traject van een jaar haalt de coach boven tafel hoe je geheime krachten tot bloei komen.

Een blanke Nederlander kan zich pijnlijk vergissen in schijnbaar onschuldige kwesties van de gekleurde Nederlander. Dat Zwarte Piet voor Surinamers het symbool is voor slavernij en onderdrukking, zal de blanke redacteur Aart na een bezoek aan Ondro Bong niet meer vergeten. De Surinaamse bezoekers voelden hem stevig aan de tand. Midden november: ik begeef mij naar het knusse inloophuis Ondro Bong aan de Zeeburgerdijk. Ik verheug mij op de Surinaamse warmte. Die warmte is welkom, want Amsterdam voelt deze middag als een koelkast. Bij Ondro Bong (onder de bomen) worden geregeld de verbale degens gekruist. Dat is voor coördinator Raoul Emanuels reden om op dinsdag debatmiddagen te gaan organiseren. Onder leiding van een gastspreker passeren verschillende onderwerpen de revue, dat gaat er soms heftig aan toe. Zo ook vandaag. Discussieleider Hedy-Jane heeft de bezemsteel in handen. Het wordt mij al gauw duidelijk waar deze voor dient. Het eerste gebod van Hedy-Jane luidt namelijk: je praat alleen als je de Talking Stick in handen hebt. Er blijkt weinig animo te zijn voor de film die Hedy-Jane heeft meegebracht en er wordt besloten om te debatteren aan de hand van een stelling. Een meneer met een donkergeel petje trapt af: “Wat vinden wij ervan dat er een man hardhandig door de politie is gearresteerd omdat hij pamfletten uitdeelde uit protest tegen Zwarte Piet?” Hij is zichtbaar verontwaardigd en vrijwel alle aanwezigen met hem. Nederlander? Na een stuk of vijf verontwaardigde reacties te hebben aangehoord besluit ik (met toestemming van de gespreksleider) ook mijn visie op het geheel te geven. Had ik dat maar niet gedaan. Ik zeg dat ik nooit heb begrepen dat de gevoelens hierover bij de Surinaamse gemeenschap zo diep zitten. In mijn betoog noem ik mijzelf ook even ‘de enige echte Nederlander in het gezelschap’. Beide opmerkingen maken bij één van de aanwezigen een heftige reactie los. Hij krijgt bijval van de rest van de zaal. Het debat dreigt te escaleren. Het blijkt dat mijn opmerking ‘nooit heb begrepen’ wordt opgevat als ‘geen begrip voor hebben’. En hoe

A a r t K r a a k ( m i d d e n ) b i j Ondro Bong

ik het lef heb om mijzelf een ‘echtere’ Nederlander te noemen. Ik krijg na enige tijd gelukkig de mogelijkheid om mijn excuses aan te bieden: natuurlijk zijn we allemaal echte Nederlanders. Ik bedoelde te zeggen: de enige die zijn roots niet in Suriname heeft liggen. En natuurlijk heb ik begrip voor hun gevoelens. Ik heb alleen nooit geweten dat die pijn bij vrijwel de gehele gemeenschap zo diep zit. Het lukt Hedy-Jane wonderbaarlijk goed om het debat in de hand te houden. Haar oproep om respectvol met elkaar te praten wordt door de aanwezigen prima opgevat.

Elk mens heeft talenten, maar ze kunnen zo goed verborgen zitten dat je hulp nodig hebt om ze te ontdekken. Maar hulp kost geld. Voor wie dat niet kan betalen biedt een talentcoach van de Regenboog uitkomst. Froukje en Joyce zijn twee van de zeventig vrijwillige coaches die zich inzetten voor dit project. Ze zijn dit jaar begonnen. Froukje vertelt: “Ik kan mensen helpen ontdekken wat voor waardevolle

10

Froukje gebruikt het begrip talent heel breed; dat loopt uiteen van zingen, sporten en schrijven tot en met vrijwilligerswerk. Het begrip coach houdt ze echter scherp omlijnd. “Coachen is bij mij niet ‘iemand in een bepaalde richting duwen’. Ik wil gesprekspartner zijn, geef adviezen, doe suggesties en stel vragen. Mijn coachee moet zelf ontdekken hoe hij of zij in elkaar zit.“ De talentcoach is er voor mensen die zich nog wat onzeker voelen, maar met een duwtje in de rug en gericht advies toch kunnen ontwikkelen. De coach is er niet om uit een crisissituatie te komen. Er staat maximaal een jaar voor een coachingstraject. Meer zelfvertrouwen Froukje heeft ongeveer om de twee weken contact met haar coachee. “Je moet eerst een tijdje aan elkaar wennen. We zitten nu nog in de onderzoeksfase. Het is iemand met een goede opleiding. Dat vergroot zijn mogelijkheden, want hij wil graag betaald werk gaan doen. Hij is heel gemotiveerd. Ik doe hem enkel voorstellen, want hij moet niet afhankelijk van me worden.”

Wat kan je eraan doen Na het debat voer ik nog een paar persoonlijke gesprekken. De man met wie ik botste is bereid om het uit te praten. We schudden elkaars hand. Ik kom in die gesprekken nog even terug op een vraag die tijdens het debat wordt gesteld: ‘Wat ga je er aan doen? Ik geef aan dat ik vanaf vandaag in mijn directe omgeving (en waar mogelijk ook daarbuiten) duidelijk ga maken welke pijn er zit bij de Surinaamse gemeenschap. Hoe Zwarte Piet daar symbool staat voor onderdrukking, voor vernedering, voor slavernij. En ik ben daar dezelfde avond thuis mee begonnen. Mensen van Ondro Bong, Hedy-Jane, Raoul: een groot compliment voor dit initiatief en de manier waarop jullie er mee omgaan!

Tekst: Aart Kraak Fotografie: Femke Wessel

capaciteiten ze hebben en waarmee ze zich verder kunnen ontwikkelen. Ik heb daarvoor een introductiecursus aan de Vrijwilligersacademie gevolgd, plus een specifiek op dit project gerichte trainingsdag. De rest is gevoel, ervaring en kennis.”

Joyce: “Ik wil bij iemands hart komen.”

Haar collega Joyce vertelt: “De therapeut werkt aan de problemen die iemand heeft. Wij werken aan de mogelijkheden. Naast het gesprek dat we voeren, probeer ik vanuit creatieve middelen te coachen. Denk aan schilderen, tekenen, schrijven, dansen, yoga en drama. Ik wil bij iemands hart komen. Bij het gevoel en de eigen wijsheid. Als dat lukt bloeit het vertrouwen in je mogelijkheden weer op. Ik ga bijvoor-

11

Froukje: “Ik doe suggesties en stel vragen.”

beeld met een cliënt wandelen en halverwege op een trap staan. Dan concentreren we ons op wat het in het leven betekent om één trede hoger, of zelfs helemaal bovenaan te komen.” Talentcoaching kan je zien als een soort ontdekkingsreis voor twee. Joyce: “Je herkent bij de ander thema’s die bij jezelf spelen of gespeeld hebben. Door opleidingen ben ik me aan het specialiseren in het coachingsvak. Ik wil er mijn beroep van maken. Als ik met coachees werk, groeit ook mijn zelfvertrouwen.’’ Enthousiast geworden? Meld je aan als deelnemer en ga met een talentcoach aan de slag. Ook nieuwe vrijwilligers zijn welkom. Bel met Tanja Terpstra op nummer 06 - 14 86 66 40 voor meer informatie of mail naar [email protected] en kijk op www.talentcoach.nl Tekst: Ger Kraaij

w e e r g o e d. Z i e d e l i c h p lez ie r i n h e t n i e u w e ja a r . ” Yo l a n d t vu i l ni s z e t i n d e ba rr e t i j d e n d i e k j n da n th e i d, vo e l d e z o n , e n l a c h e r no g e en s o m. Voor ie de re en ve el li efd e, ge lu k, i ns pi rat ie , g ezo nd he id en e Ha z e b r o e k , e i n dr e da ct e u r - “ I k h o op dat n i e ma n d z i j n h o op b i j h e o m e n ga a n . ” S j e f L a r g o, foto gr a a f - “A l s j e w e e r g e lu k k i g w i lt z i

In b ee ld

Een oud recept voor ontspannen contact is samen de maaltijd delen. Bij het buurtrestaurant Open Huis van de Amsterdamse Vriendendiensten weten de bezoekers dat als de beste. Ze laten zich de zorgvuldig bereide maaltijd heerlijk smaken, terwijl in de keuken vrijwilligers hun kookkunsten aanscherpen. Op vijf plekken in de stad verschijnt voor vijf euro wekelijks een driegangendiner op tafel. Fotograaf Sjef Largo portretteerde bezoekers en koks in volle glorie. Het hoofdingrediënt: een flinke scheut liefde!

Ook trek in gezelligheid aan tafel? Schuif gerust aan bij: Centrum: vanaf februari de eerste en derde maandag van de maand, Gezonheidscentrum de Keyser, Czaar Peterstraat 4. Reserveren via 683 9260 Oost: de tweede en laatste zondag van de maand, buurthuis Trans Inn, Danie Theronstraat 2. Reserveren via 460 9310 Zuid: alle zondagen behalve de eerste van de maand, buurthuis De Pijp, Tweede van der Helststraat 66. Reserveren via 570 96 40

12

13

West: elke zondag in buurtcentrum de Havelaar, Douwes Dekkerstraat 2, info & reserveren via 680 0711. Of wekelijks op woensdag bij de Buurtboerderij, Spaarndammerdijk 319. Reserveren via 337 6820. Noord, Zuidoost, Nieuw West: een eetgroep van de Vriendendiensten schuift aan bij buurtrestaurant Resto Van Harte. Info via 683 92 60 De Amsterdamse Vriendendiensten maken deel uit van de Regenboog en ondersteunen mensen met psychische klachten die zelfstandig wonen.

i s d i t e e n m o o i e sta rt ee n m o m e n t va n b e z i n n i n g. C o n f r o or h e t wa a r d e v o l i s . K e r s t i s o o k v o o r u i t k i j . ” S h i r l e y, d e e l n e e m st e r a a n h et pro ject Ve rst er k je Ne tw er k - “ Ke rst is n iet d e g emak ke lij kste ti jd, k e n , op w e g na a r d e to e ko m st. I k w e n s j e e e n b e e tj e m e e r g e lu k vo n t e r e n d m e t h e tg e e n j e n i e t h e bt e n st i l sta a n b i j a l l es wat w e l

R e po r t a g e

In de woonkamer voelt het koppel zich lekker

Voor sommige mensen is het lastig om hun omgeving te vertrouwen. Ook Shirley heeft daar ervaring mee. Daarom neemt ze deel aan het project ‘Versterk je netwerk’. Redacteur Katinka wandelde met haar en coach Coby over de markt. Het is een grauwe grijze maandagochtend, als ik met netwerkcoach Coby en deelneemster Shirley in Zuidoost naar de markt ga. Maar meteen nadat ik de metro uitstap ontmoet ik één en al kleur. Kraampjes met exotische vruchten en licht bedwelmende specerijen. Ook mijn Indonesische, Duitse en Italiaanse wortels voelen zich hier naast mijn Nederlandse thuis. De Surinaamse Shirley past mooi in het geheel. Coby (46) en Shirley (50) hebben me uitgenodigd om mee boodschappen te gaan doen. Als koppel in het project ‘Versterk

nen die je kan vertrouwen en samen leuke dingen te doen. Maar op haar beurt heeft ze Coby ook iets te bieden; ze maakt haar wegwijs in de Surinaamse keuken. Coby heeft al verschillende recepten geleerd en in het voorbijgaan legt Shirley ook mij uit waar ik bij kouseband en roti op moet letten. Toch heeft haar kookkunst niet altijd een positief effect gehad, dat weet ze dankzij Coby steeds beter te sturen. “Laatst was ik uitgenodigd op een feest. Niet om te feesten, alleen om te helpen met koken! Deze uitnodi-

“Voorheen sloot ze zichzelf op, nu gaat ze na haar werk naar buiten” ging heb ik niet aangenomen.” Er klinkt trots door in haar stem en ze vervolgt: “Ook op mijn werk lukt het me steeds beter om met onrechtvaardige situaties om te gaan. Ik loop er niet meer voor weg. Voorheen vluchtte ik vaak voor wat zou gaan gebeuren.”

“Ik zie nu ineens mensen als ik buiten ben. Die waren er eerst ook, maar

Shirley (rechts) lijkt op het eerste gezicht een makkelijke prater

ik zag ze niet”

dat ze niemand vertrouwde. “Ik sloot me van iedereen af en bleef thuis. Ik had het gevoel dat ik door anderen alleen maar gebruikt werd. Ik had verkeerde vrienden. Als ik ze iets in vertrouwen zei, vertelden ze dat gewoon door. Ik dacht altijd: laat maar zitten, om de sfeer niet slechter te maken. Ook al ging dat ten koste

je netwerk’ ondernemen ze eens in de twee weken een activiteit of hebben een gesprek bij Shirley thuis om haar sociale basis te verstevigen. Soms gaan ze wandelen, koken, of zoals vandaag, naar de markt. Dan spreken ze samen de week door, met name wat er met Shirley gebeurt als ze mensen ontmoet. En hoe ze daar anders mee om kan gaan, als dat nodig is. Muur om mezelf Shirley maakt een open en vriendelijke indruk. We lopen een oude bekende van haar tegen het lijf, die ze veertig jaar geleden in Suriname voor het laatst zag. Shirley lijkt helemaal geen hulp nodig te hebben om contact te maken. Ik ben benieuwd naar haar verhaal. Om rustig te kunnen praten, eten we een kom saoto soep bij Tjin’s. Shirley begint enthousiast te vertellen. Begin juli heeft ze Coby voor het eerst ontmoet, samen met coördinator Nicole. “Het klikte gewoon met Coby. Ik vertrouwde Coby meteen en had het gevoel dat ik haar alles kan vertellen.” Ze legt uit over de muur die ze om zichzelf heen had gebouwd en

“Het klikte gewoon. Ik vertrouw Coby en kan haar alles vertellen” van mezelf. Mijn dochter zei: “Mam, laat andere mensen toch niet altijd zo over je heen lopen.” Ik deed alles om iedereen tevreden te stellen.” Shirley’s doel van het coachcontact is om vrienden te leren ken-

14

Ik klaag niet meer Coby legt uit dat ze Shirley altijd vraagt om zelf met een oplossing te komen. “Als ze er niet uitkomt vertel ik wat ik zelf zou doen. Shirley kan met die informatie doen wat zij wil.” Shirley geeft op verzoek van Coby nog een voorbeeld: ”Eerst vond ik dat ik mijn familie in Suriname vaker belde, dan dat zij mij. Als ik belde, klaagde ik vooral over mijn dochter. Nu klaag ik niet meer en zijn de gesprekken een stuk leuker. Mijn moeder en zus bellen me spontaan!” Het hele gezicht van Shirley licht op. Coby kijkt haar bemoedigend aan. Ik vraag Shirley wat deelnemen aan dit project haar tot nu toe heeft opgeleverd. Ze vervolgt stralend: “Ik heb het gevoel dat ik de wereld weer aankan”. Ik merk dat ik sommige mensen beter kan vertrouwen en dat het leuk is om bijvoorbeeld samen te sporten. De muur om me heen is al voor een groot gedeelte afgebroken. Mijn wereld is veranderd. Ik zie nu ineens mensen als ik buiten ben. Die waren er eerst ook, maar ik zag ze niet. Door de hulp van Coby ben ik veranderd en omdat ik veranderd ben, zijn de anderen ook veranderd. Coby staat naast mij en geeft me een zetje wanneer dat nodig is. Ook mijn dochter bevestigde dat ik veranderd ben, nu ik niet meer door mensen over me heen laat lopen.” Coby voegt toe: “Eerst vertelde ze alleen wat er gebeurd was. Nu voegt ze daar altijd aan toe wat voor actie zij vervolgens ondernomen heeft. Ze lost de problemen meteen op.”

Geïnteresseerd geraakt door het verhaal van Shirley en Coby? Er zijn altijd meer coaches en deelnemers welkom. Het project ‘Versterk je netwerk’ bestaat sinds januari 2011, inmiddels zien ruim dertig koppels elkaar eens in de twee weken. Via een 10stappenplan maakt een coach inzichtelijk waar de wensen en behoeften van de deelnemer liggen op sociaal gebied. Ze proberen samen een beeld te krijgen van het huidige sociale netwerk en waar het knelpunt zit dat belemmert om van de huidige naar een gewenste situatie te gaan. De vragen van deelnemers zijn divers: mensen leren kennen, vriendenschap sluiten, deelnemen aan buurtactiviteiten, vrijwilligerswerk doen. Deelnemers zijn soms enthousiast, leergierig en snel in beweging te krijgen, maar ook afwachtend, onzeker of met veel behoefte aan gesprek om alles helder te krijgen. Dat kan binnen het traject van een jaar. De netwerkcoach bewaakt en stimuleert ‘voortgang’ binnen dit tijdsbestek, uiteindelijk bepaalt de deelnemer of hij in beweging komt. Voor meer informatie bel Aleida of Nicole via 531 7600, of mail [email protected]

Coby is zichtbaar trots op Shirley. Ze somt op: “Voorheen sloot ze zichzelf op, nu gaat ze na haar werk naar buiten. Zij sport twee keer per week samen met een vriendin. Ook wandelt ze vaak. De komende tijd werken we aan Shirley’s zelfvertrouwen en onzekerheid.” Dat ze in vier maanden al zoveel hebben bereikt, komt volgens Coby op Shirley’s credo: Shirley wil écht veranderen. Coby: “Ik hou slechts de deur open, mensen moeten zelf naar binnen willen gaan.” We evalueren de saoto. De soepgroenten ontbreken: selderij, peterselie, prei. Smaken verschillen, wat voor de één goed werkt, ziet de ander niet zitten. Maar je leert je eigen recept pas kennen door steeds opnieuw te proeven. Ik bedank Shirley en Coby voor de bijzondere middag en ga met heerlijke kousenband en roti naar huis. *vanwege privacy zijn de achternamen van Coby en Shirley niet gebruikt.

Tekst: Katinka Syaranamual, Claartje van den Broek Beeld: Femke Wessel

Shirley maakt Coby wegwijs in de Surinaamse keuken

15

n i e u w e ja a r e n a l d i e e n oo it e i n d i g e n e n h e t g e lu k e r e n k e l e n h o u d e n e n dat j e v e r g e e t wat j e goe de ! ” ja r e n d i e vo lg e n . ” Ha n s W i j na nd s, di re cte ur D e R eg en bo og gro ep - “I k w en s vo or ie der ee n dr om en di l e t e v e r w e z e n l i j k e n . I k w e n s dat j e h o u dt va n wa a rva n j e z o u w i l z o u w i l l e n v e r g e t e n . Ik w e n s vo or a l dat j e j e z e l f b l i j f t. D o e h e t

De F ak ke l: J o s é R e g t e r

Puzzelpagina

Slechts een paar mensen wisten wie het beroemde schooljongetje was, en waar hij op straat zijn huiswerk zit te maken: Kees de Jongen, aan de Lindengracht, hoek Brouwersgracht. De winnaar is deze keer: Stephen Bromiley. Gefeliciteerd, en veel plezier met het spelletje ‘Solo’. Deze keer een iets minder moeilijke. Jarenlang kon je hier niet onderdoor… Wie weet waar dit is? De oplossing mag tot 1 februari worden gemaild naar [email protected]. De winnaar ontvangt het kaartspelletje ‘White Stories’, 50 geheimzinnige raadsels over spookachtige verschijningen *).

“Vrijwilligerswerk maakt me gelukkig.”

In de Fakkel portretteren we mensen van De Regenboog Groep. Hoe brandt de vlam van José Regter, al 14 jaar vrijwilligster bij de Vriendendiensten. José woont met twee kinderen en poes Beauty in Bos & Lommer. We treffen elkaar bij de Weggeefwinkel naast de Buurtboerderij. Amsterdam is voor mij… … veel interessanter dan Edam, waar ik geboren ben. Vooral in cultureel opzicht heeft Amsterdam natuurlijk veel meer te bieden. Ik was trots op mijzelf toen ik… … tegen de interviewer van Zoolmaat durfde te zeggen dat hij stomme vragen stelde. Maar omdat je zo doorzeurt wil ik nog wel iets anders bedenken. Ik heb een ijzersterke wil. Met mijn vorige maatje ben ik na afloop van ons jaarcontact dertien jaar opgetrokken. Een vrouw in een rolstoel. Zij is lichamelijk gehandicapt. Wij liepen dertien jaar elke week hetzelfde rondje. Er moet daar inmiddels wel een geul in het trottoir zitten! Kopje koffie, boodschapje, beetje kletsen. Het was elke week een feest. Ik groeide op in… … Edam. Niet voor niets heeft Edam als bijnaam ‘de schone slaapster’. Wat was het daar stil, helemaal niks te doen. Ik

*) beschikbaar gesteld door Bordspellenwinkel Spellendroom www.spellendroom.nl wilde graag weg uit die stilte. Overigens, ik heb daar nog wel op een toneelvereniging gezeten. Mijn familie woont daar nog steeds. Ik ben betrokken bij De Regenboog sinds… Ik ben al 14 jaar vrijwilliger bij de Vriendendiensten. Het 1 op 1 contact vind ik prachtig. In al die jaren heb ik nu pas mijn tweede contact, weer een vrouw. Vanaf 2007 kom ik ook als vrijwilliger op de Buurtboerderij als teamleidster van de Weggeefwinkel. Ik hou van fietsen en ben via de Vriendendiensten een fietsclubje begonnen. Helaas was daar op een gegeven moment te weinig animo voor. Ook heb ik gemengde deelnemersgroepen georganiseerd voor mensen die nog geen maatje hadden. Ook dat is inmiddels gestopt. Ik heb in de vrijwilligersraad gezeten, ook als vicevoorzitter, en ben een tijdje belmaatje geweest. Maar dat vond ik minder leuk. Verder doe ik geregeld, en graag, PR voor de Vriendendiensten. Ik erger me aan… … niks. Ik ben een heel positief mens. Natuurlijk ben ik wel eens iets minder blij met dingen. Van mij hoefde bijvoorbeeld de Vriendendiensten niet te worden ingelijfd door De Regenboog Groep. Ik hou niet zo van dat grootschalige. Dan is er altijd een kans dat er wat van de identiteit verloren gaat, zoals bijvoorbeeld het eigen logo. Het stelt natuurlijk niet zo veel voor, maar toch vind ik dat jammer. Ik vind het ook jammer dat de Maatjeskrant is veranderd. Ik word gelukkig van… … het vrijwilligerswerk. Ik doe dat onvoorwaardelijk, ik hoef er niks voor terug te krijgen. En fietsen! Mijn kleine vouwfietsje

16

brengt mij overal. De onderkant van de samenleving speelt een belangrijke rol in mijn leven, omdat… … ik weet hoe het voelt om vergeten te worden. Door sommige mensen wordt er neerbuigend gedaan over deze mensen. Ik kijk nooit neer op mensen, maar ik kijk ook niet tegen mensen op. … geeft me slapeloze nachten. De spanning over mijn ziekte. In 2010 is bij mij borstkanker geconstateerd. Ik ben daar aan geopereerd en behandeld, maar de angst dat het terugkomt is soms wel een nachtmerrie.

”Ik weet hoe het voelt om te worden vergeten”

Woordzoeker

door: Dasya Muller

begroeting

De overgebleven letters vormen een uitspraak.

bloemen bob doen eropuit gezelligheid huis kado kalender koek koffie mobiel muziek

Op mijn nachtkastje ligt… … een puzzelboekje met een pen. Nee, niet naast de wekker. Die ligt onder mijn kussen.

omhelzing

Van mij mag de Regenboog zich extra inzetten om… … een nieuwe Weggeefwinkel te realiseren. Maar daar wordt aan gewerkt. Die nieuwe winkel komt er, en dan organiseer ik een groot openingsfeest. Iedereen is dan welkom!

slagroom

José geeft de fakkel door aan teamleider maatschappelijk werk Hélène Vollaard.

praten samen telefoon thee trui verwennen welkom wintertijd zoen

Tekst en beeld: Aart Kraak

17

B r i g i tt e N i e u w b u r g, m jes.” C l a a rtj e va n d e n B r o e k , h o o ” ( Lo es j e ). Ma r i t P o st ma , Ma na g e r I n n de z e a na g e r a ct i v e r i n g - “ D o e s i m p el waa r j e z in in he bt. K er st is ge en pl ich t, ma ar e en vr ij e dag m et li cht f d r e da c t e u r - “ H o p e n d o p m o o i e d i n g e n , h o p e n m o o i e d i n g e n z i c h o p for m e l e Z or g - “ L at e n w e e e n b e e tj e l i e f z i j n vo or e l ka a r , da n z i j

De Zoolmaten

Jowi Schmitz is schrijver en journalist. Haar dit jaar verschenen tienerroman 'Ik ben Olivia en daar kan ik ook niets aan doen' oogstte veel lof bij recensenten. Eerder publiceerde ze de romans 'Leopold' en 'Kus van je zus'. Ze was recensent jeugdtheater voor NRC Handelsblad en de Volkskrant.

Recept

Winterstamppot Bereidingstijd: 30-60 minuten Ingrediënten voor 2 personen: 1 groentebouillonblokje 750 gram kruimige aardappels 2 eetlepels olijfolie, 3 kleine rode uien 1 teentje knoflook 1 theelepel kummel of komijn circa 400 gram spitskool of groene kool 2 eetlepels mosterd 1 eetlepel witte wijnazijn 1 eetlepel crème fraiche zout en peper nootmuskaat. Voorbereiding Aardappels schillen en in stukken snijden, rode uien in ringen, knoflook pellen en uitpersen, spitskool fijn snijden.

auteur: Jowi Schmitz

Bereidingswijze Schenk een flinke bodem water in ruime pan, voeg het bouillonblokje toe en kook de aardappels in circa 25 minuten gaar. Verhit intussen de olijfolie in braadpan en bak de uien op laag vuur in 10 minuten zacht en goudbruin. Zet het vuur hoger, voeg de knoflook, kummel en spitskool toe en roerbak alles nog 3 minuten. Bestrooi de groenten licht met zout en peper. Meng de mosterd en de witte wijnazijn door het kookvocht. Stamp de aardappels fijn tot je een smeuïge puree hebt. Schep de crème er doorheen. Roer de uien en het groentenmengsel door de puree en breng de stamppot op smaak met peper, zout en nootmuskaat. Serveertip: lekker met runderbraadworstjes en piccalilly. Eet Smakelijk!! Kitty Breen

Jork en de Trol die Richard heette, hielden nooit elkaars hand vast. Vonden ze niet mannelijk.

Column

Ze liepen ook bij voorkeur ieder aan één kant van de straat. Jork links, de Trol rechts. Als het druk was ging Jork heel snel terwijl de Trol achterbleef.

De Trol die Richard heette was nogal snel afgeleid, daar kwam het ook door. Jork bleef op een straathoek wachten tot de Trol kwam aanhollen. Daarna liepen ze weer door.

Soms riep de Trol: ‘Ik heb zin in een warme worst.’ Dan liepen ze ieder aan hun eigen kant naar een winkel die warme worsten verkocht. Dan gingen ze allebei met een stomende worst in hun verkleumde handen naar hun vaste bankje bij het water. Ze gaven elkaar geen hand, maar ze zaten wel samen op hun bankje. En als de worst van de Trol viel of te snel op was, dan mocht hij altijd een hapje van die van Jork.

18

In de laatste maanden van 2011 borrelt er een mix aan emoties bij me omhoog die heel veel met verwarrend, onuitgesproken contact te maken heeft. Communicatie is echt mijn stokpaardje! En alleen leven staat daar haaks op. Ik lul wat af tegen mijn hondje Dorussie, zijn oren worden met dag langer maar mijn uitgesproken woorden smelten weg in zijn trouwe hondenogen. Maar wat zit ik soms met mezelf in de knoop en wat ga ik soms in turbo-snelle gedachten op de loop. Ik zou er een moord voor doen om weer een Talkshow te presenteren, wat ik destijds deed bij KleurnetTV. Vandaag of morgen toch eens solliciteren bij OBA-Live of misschien een landelijke omroep als de VPRO of dat suffe MAX eens nieuw leven inblazen. Ondertussen ben ik helemaal van mijn apropos gehaald door een half uur durend telefoongesprek met een vriendin die ik al dertig jaar ken. Ik wilde eerst de telefoon niet opnemen want de display van dat ding stond op leeg, maar ik was te nieuwsgierig en belandde in een vrij associatief gesprek over mist, de sportschool, een ex uit IJmuiden, superdikke “Obies” in Amerika en haar vriend die knutselen leuk vindt! Van elk ijzerdraadje maakt hij een kunstwerk. En hij is gestopt met roken. Nou fijn, ik nog niet! Als zij belt is het alsof ik naar de radio zit te luisteren waar ik niet op kan reageren. Oké, ze wil haar ei kwijt en dat petst nu als een platte omelet, midden in mijn gezicht. Die praatbuien heb ik zelf ook wel eens, of vaak zelfs. Maar NU NIET.

Ik wil met elke tik op mijn toetsenbord een levensteken geven en mijn verhaal schrijven over miscommunicatie. Je wordt af en toe bedolven door de informatie. Nee, je wordt letterlijk en figuurlijk doodgegooid als een overspelige moslimvrouw gestenigd in een door haarzelf gegraven kuil in de woestijn. Met elke keiharde infosteen, een kille stem uit de radio, schokkende bloederige TVbeelden en spammerige Internetalarmsirenes voel je hulpeloos jouw einde naderen. Gaat de wereld ten onder in 2012 door de supermaterialistische hebzucht van 1% van de aardbewoners en maken die 800.000 geldwolven zich schuldig aan sluipende massamoord op de rest van de wereldbevolking. Communicatie is op dat niveau van levensbelang, doe er je voordeel mee, bijvoorbeeld bij de opvoeding van je kinderen en leer van elkaar door goed naar je medemens te luisteren en rekening te houden met elk ander schepsel! Het is misschien een open deur maar je bent niet alleen op de wereld! Niet alleen op de wereld om zoveel mogelijk geld bij elkaar te schrapen ten koste van alles en daarmee het kwaad van de crisis te vergroten en de ondergang te bespoedigen van mens, dier, natuur en klimaat. Als niemand met iemand praat en luistert vallen er doden in plaats van menslievende woorden! Soms word ik knettergek van te weinig contact en de oorverdovende verlammende stilte in mezelf. De voortdurende liefdesloosheid om mij heen en bij de meer dan 500.000 naar liefde hunkerende medesingles in dit holle kikkerland. Laat de Kerst het feest zijn van het eeuwigdurende licht van je diepe wezenlijke zelf en straal het uit in de wereld om je heen, al is die nog zo klein! Je zal zien door te schijnen met je ogen als een heldere vuurtoren die je leven lichter maakt in de donkerste nachten van het konijnenhollenjaar. En ik wens iedereen een liefdesvlammende draak van een 2012 toe met ontelbaar veel geluk en gezondheid!

19

Harr Wetterhahn reacties via email naar [email protected]

d o n k e r e da g e n h e l e m or i e ma n d a n d e r s . ” Pa u l i e n C or n g e n oeg e n e r g i e e n dur f o m z e u i t t e v i j w i la a l z o d o n k e r n i e t. ” K e es va n U ne n, Ein dr edacte ur - “Ik w en s dat ie de ree n me t ker st ie ts aa rd ig s d oe t vo e l i s s e , c o lu m n i s t - “ I k w e n s i e d e r e e n e e n j a a r v o l g o e d e i d e e E n e n o e r e n ! ” Ja n n e k e va n Lo o, ma na g e r h u lp v e r l e n i n g - “ Vo or a l l e v r

Cultuur

waarmee ijsberen werden bevochten, persoonlijke bezittingen van de bemanning en kunstwerken over het onderwerp. Je zou het er bijna koud van krijgen! Rijksmuseum, Jan Luijkenstraat 1

Amsterdam is de grootste culturele haven van Nederland. De stad bruist met kunst, cultuur en erfgoed vol bijzondere verhalen. Op deze pagina’s geven we goede tips om samen te doen dit seizoen. Keukenpret Wat zit er toch verstopt in de keukenkastjes van al die Amsterdammers? Erik Klein Wolterink zocht het uit, en fotografeerde de keukens van Amsterdammers met allerlei culturele achtergronden. De inhoud van de kastjes zegt misschien wel meer over mensen dan je zou denken. Je komt er achter in de hal van het Stadsarchief, waar de foto’s zijn tentoongesteld. De toegang is gratis. Stadsarchief Amsterdam, Vijzelstraat 32. Info: www.stadsarchief.amsterdam.nl

Proeflokaal de Prael, Oudezijds Armsteeg 26. Info: www.deprael.nl

Verse pilsjes van de Prael

Gloednieuw: Tattoomuseum Onlangs kreeg Amsterdam er weer een museum bij. En wat voor eentje! Tegenover Artis opende het Amsterdam Tattoo Museum zijn deuren, opgezet door de ongekroonde tattookoning van Nederland, Henk Schiffmacher. Hoe tatoeëren ze diep in de jungle, of middenin de woestijn?

De versierde lichamen van Hell’s Angels tot inboorlingen, als het met tattoo te maken heeft, dan is het hier te vinden. Amsterdam Tattoo Museum, Plantage Middenlaan 62. Toegang 10 euro, met stadspas gratis. Iedere dag open van 10.00 tot 19.00 uur. Info: www.amsterdamtattoomuseum.com

Jazz en meer in het Conservatorium van Amsterdam Elke woensdag middag staat er jazz op het programma in het Conservatorium van Amsterdam. Hoewel? Jazz is een ruim begrip. Braziliaans, Afro-Cubaans, R&B, funk, fusion en cross-over, het is maar een greep uit de hoeveelheid muziekstijlen die voorbij komt tijdens de concerten op woensdagmiddag. Misschien moet je de muziek niet in een hokje stoppen, maar er gewoon van genieten. En al dat muzikale talent aanschouwen is nog gratis ook. Het programma staat op internet: www.ahk.nl/conservatorium/actueel/agenda. Conservatorium van Amsterdam, Oosterdokskade 151

Wat zullen we v a n a v o n d e t e n ?

Westergasfabriek wordt Wintergasfabriek Wie op zoek is naar de betere winterpret moet deze kerstvakantie in het Westerpark wezen. De Westergasfabriek wordt hier namelijk omgetoverd tot Wintergasfabriek. Inclusief worst van Mister Kitchen, koeken-zopie van de Cantina Mobile (bekend van De Parade), films in het Ketelhuis, live bandjes van Pacific Parc en theater van MC en de Kunstbende. Maar het mooiste is de ijsbaan in Zuiveringshal West. Van 22 dec t/m 8 jan, elke dag gratis toegang vanaf 09:00. Westergasfabriek, Zuiveringshal West, Pazzanistraat, tram 10 & bus 21. Meer info: www.westergasfabriek.nl

Het Westerpark in avondlicht

Amsterdams bier in Proeflokaal de Prael Echte Amsterdamse biertjes kun je proeven in het proeflokaal van brouwerij De Prael. De biertjes, veelal gebrouwen door mensen met een psychiatrische achtergrond, zijn biologisch en sociaal verantwoord! Elke eerste donderdag van de maand is er een popquiz, vanaf 20:00. Elke derde vrijdag van de maand speelt huisband DAMP er het schuim van de biertjes af, en elke dinsdag in december is er de hele avond live Jazz onder leiding van Thijs Cuppen. Proost!

Overwintering op canvas

I n d e c o ncertzaal spelen studenten

Nova Zembla: de tentoonstelling

P jotr trots op zijn nieuwe trui.

20

Al gezien? Nova Zembla, dé Nederlandse film van deze winter. Hij is bijna niet te missen. En het Rijksmuseum speelt er handig op in. Tot eind februari is daar een tentoonstelling over de barre overwintering van Willem Barentz en zijn mannen. Wapens

Vrede op aard Kerstmis in de Kleine Komedie. Kees Prins en Olga Zuiderhoek spelen Chris en Agaath, een stel dat elkaar al jaren kent uit de tijd dat ze nog samen optraden. Geholpen door de nodige drank, foto’s en anekdotes van vroeger slaan ze zich samen door de Kerst heen. Een voorstelling met liedjes, muziek en humor; ‘Vrede op aard’ biedt een tragisch doch opwekkend avondje toneel.‘Vrede op aard’ in de Kleine Komedie, Amstel 56-58, tel 626 5917. Tickets: 15,75 t/m 19,75. Meer info: www.dekleinekomedie.nl

Filmrecensie De schoonheid van het beest Pedro Almodovar zou zijn tijd wel eens ver vooruit kunnen zijn met zijn schokkende, psychosexuele drama “De huid waarin ik leef”. Het is net als met de wetenschappelijke vooruitgang die hij in het jaar 2012 laat plaats vinden: ze loopt zoals de kunst één stap voor op het vermogen van de mens om zich aan te passen aan nieuwe ontwikkelingen. Dan zijn vaak angst, woede en het zoeken van een zondebok de eerste reacties. Ik heb daarom getwijfeld toen ik aan deze filmbespreking begon. Kan ik deze film over sexualiteit, identiteit, horror en sciencefiction wel aanbevelen? Ik heb besloten van wel, maar deze uiterlijk prachtige film die een obsessieve liefde ontleedt, is in essentie zeer somber. U bent gewaarschuwd. Waanzin, obsessie en perversie “De huid waarin ik leef” gaat over wetenschap, maar niet meer dan de film “Frankenstein” deed, dus slechts terzijde. Ook in die laatste film is voor het thema waanzin, obsessie, en zelfs perversie gekozen, maar hier komt een emotioneel wat afstandelijke stijl van filmen naar voren. Net als bij Hitchcock wordt er gezinspeeld op verboden zaken, waarbij ze in deze film wel getoond worden. Hetgeen Hitchcock slechts suggereerde en onderdrukte in zijn films komt hier aan de oppervlakte. Het resultaat is een stijl en voorkomen die een beetje lijkt op de films van bijvoorbeeld David Lynch en David Cronenberg. Antonio Banderas speelt een briljante maar emotioneel gestoorde chirurg, die zich heeft voorgenomen de menselijke huid te perfectioneren. Zodanig, dat hij in staat is in zijn laboratorium hiermee een prachtig menselijk wezen te scheppen, voorzien van het gezicht van zijn overleden vrouw. Zijn schepping, gespeeld door Elena Anaya, wordt opgesloten gehouden in een kamer van zijn huis. Ze gaat gekleed in een nauw sluitende bodystocking ontworpen om haar littekens te doen genezen, maar wanneer ze naakt is in haar kamer fungeert ze als lustobject, waarvan iedere beweging door de dokter geobserveerd kan worden op video. Prachtig vormgegeven Dan verandert het verhaal plotseling, door zes jaar terug te gaan in de tijd en te tonen hoe door opeenvolgende gebeurtenissen: seks, geweld en trauma, de hele situatie in het heden (2012) is ontstaan. Het blijkt dat niets in het eerste deel van de film is wat het leek, hetgeen wordt toegelicht met een vergelijking met de yogahoudingen van Elena Anaya: de uiterlijke kant daarvan is schijn voor de Yogi, het gaat om het innerlijk, de essentie van haar zijn. Dit blijkt maar al te duidelijk in de film en niet alleen in de zelfmisleiding waar de dokter het slachtoffer van wordt. Voor sommigen zullen de lugubere en dreigende beelden die de oppervlakte van de film vormen de aard van de film verbergen. Toch gaat het om een prachtig vormgegeven verhaal over seksualiteit en identiteit, over de gekwelde scheppingsdaad zelve, zich afspelend in een droomwereld die verdacht veel op de realiteit lijkt, maar slecht in de verbeelding kan bestaan. Artiesten als Aldomovar zijn slaaf van hun obsessies en hun kunst wordt gecreëerd naar het eigen voorbeeld. Vanuit dit standpunt is “De huid waarin ik leef” zijn meest provocerende en creatief samenhangende werk sinds “Volver”. Hij raakt met zijn film aan de schoonheid en het beest in ons allen. La piel que habito Regie: Pedro Almodóvar Met Antonio Banderas, Elena Anaya

Tekst: Edward van Alphen

21

l i g e rs e e n i n sp i re re n w er e ld i n 2 01 2 n i e t v e r ga at ” R op d e n m o o i 2 01 2 to e g e w e n st ! ” Ka ri n Han ek ro ot, di re ct eu r van de V rij wi lli ge rs ac ad em ie. - “IK W EN S DAT d e va n m i e r lo VOR M G E V E R

Agenda

door Jeanette Oskam Kleding hoeft niet duur te wezen, dat heeft de kringloop wel bewezen, ook o.a. leesvoer en meubels kan je er halen, zonder er te veel voor te hoeven betalen. vooral de vaste klant heeft met menig personeelslid een kleine band ook voor de kerst kan je er slagen, ga dus maar een poging wagen, want het is niet verplicht iets te kopen, je mag er ook zonder aankoop weglopen. wij kwetsbare Amsterdammers hebben meestal niet veel geld, daarom dat ik bij deze meld; dat het NIBUD tips kan behandelen om economisch betere paden te bewandelen. wil je zelfstandig ondernemer worden en ben je vrouw, dan is “Mama Cash” wellicht iets voor jou; want deze organisatie moet erg vrouwvriendelijk zijn, dus om vrouw te wezen is dan in dit geval extra fijn. je moet wel in het bezit van een goed plan zijn, anders is de kans van slagen alsnog klein. een speciale kerk voor de kwestbare mens dat is op dit moment slechts een wens; maar de Nassaukerk komt heel dichtbij, tijdens de dienst gaan roken of in- en uitlopen staat je daar vrij; maar je kan ook de voorkeur geven aan meedoen in de maatschappij daarin ben je hier ook vrij. je hoeft niet alleen te zijn met de Kerstdagen, je moet gewoon eens even rondvragen, zo kan je bij Centrum P.S. of een DAC eten en ook bij de Waterheuvel niet te vergeten. en als daar geen plaats meer is, kan je in de Spuistraat naar de Mis.

Gratis activiteiten Maandagavond Live-muziek: vanaf 20.00 uur Live Muziek en Open Podium. Wekelijks een wisselend programma, met de beste singer-songwriters van Amsterdam. Jazz op de Boerderie: iedere vierde vrijdag van de maand verrassende optredens van vooruitstrevende jazz. Aanvang 19.15 Poezie op de boerderie: de derde vrijdag van de maand vanaf 19.15 uur. Open Podium voor dichters. Rocking Da Farm: de eerste vrijdag van de maand DANSAVOND op de buurtboerderij met reggae, fusion, world, soul, R&B, disco. Van 22.00 tot 03.00 uur. Zondagmiddag Spontane live-muziek: vanaf 13.00 uur akoestische klanken door wie hiervoor komt binnenlopen en door onze vaste huismuzikanten. Woensdagavond Spelletjesavond: elke woensdagavond vanaf 18.00u (tot sluit) staan de spelletjes klaar, neem je eigen

Poëzieparade

Met kleine bijdrage Intuïtief schilderen: op zaterdag van 13.00 tot 15.00 uur voor beginners en van 16:00 tot 18:00 uur voor gevorderden, €80,- voor acht lessen. Verre verhalen en vreemde spijzen: iedere derde dinsdag van de maand vertelt een verhalenverteller en wordt er gekookt uit de traditionele keuken. Vanaf 20.00 uur, €8,-. Kinderyoga: elke vrijdagmiddag vanaf 14.00 uur t/m 17.00 uur yoga voor kinderen vanaf 4 t/m 12 jaar. Losse les: €6,50. Strippenkaart 10 lessen: €50,-

Colofon

Contact

Wol Wat was je heerlijk warm zacht en vettig en je rook zo lekker! Ik kroelde je achter jouw oren en in je dikke vacht Ik droeg mijn schapenwollen poncho die ruikt nog zoals jij jij rook het ook Ik voelde me ineens heel verbonden met je en dankbaar voor alle zachte, warme dierlijke goedheid van de schapen op de wereld.

Buurtboerderij ‘Ons Genoegen’ Spaarndammerdijk 319 1014AA Amsterdam Westerpark www.buurtboerderij.nl

Zomaar iemand die je mailt en gedachten met je deelt. Zomaar iemand die je belt en de uren uit je telt.

Mama Cash postadres; Postbus 15686 1001 ND Amsterdam 020 5158700 www.mamacash.nl NIBUD 0800 2212121 (gratis) (tussen 9.00 en 13.00) www.nibud.nl Pandora Depressielijn 0900 6120909 (0,05 p.m.) ma-do 13.30-15.30, 19.00 -21.00 www.stichtingpandora.nl”

Paulette Richter

Groep. De redactie is verantwoordelijk voor de recht om ingezonden kopij aan te passen.

Zomaar iemand op de fiets en die wijst de weg naar niets. Zomaar iemand in het bos zwaait z’n arm lekker los.

Redactie:

Zomaar iemand in ‘t café drinkt een wijntje met je mee. Zomaar iemand op de markt deelt zijn leven, bijeengeharkt.

Eindredactie:

Zoolmaat verschijnt vier keer per jaar, rond de wisseling van het seizoen in een oplage van 3000 exemplaren.

Aart Kraak, Ab van Ieperen, Dasya Muller, Jeanette Oskam, Ger Kraaij, Harry Wetterhahn, Katinka Syaranamual, Kitty Breen.

Kees van Unen, Yolande Hazebroek Hoofd- en eindredactie: Claartje van den Broek

Kitty Breen

Aan dit nummer werkten mee: Edward van Alphen, Floor Fagel, Jowi Schmitz, Paulette Richter, Paulien Cornellsse. Illustraties: Judith Lammers & Mierlo van Rop Fotografie: Erik Veld (Megavolt), Femke Wessel. Ontwerp: Mierlo van Rop Drukwerk: Raddraaier BV

Miscommunicatie

Verspreiding: Deters Mailing

Na 11 voicemails op een middag gehoord te hebben, denk ik moedeloos na mijn ingesproken boodschap, daarvoor heeft die Ingenieur Bell toch niet de telefoon uitgevonden! En bij de twaalfde keer schor inspreken Schrik ik me zo wezenloos dat zij de telefoon echt opneemt.. In blinde paniek laat ik dat lulijzer uit mijn handen vallen in duizenden stukjes klinkt het nog na……. tuut tuut tuut Harr Wetterhahn

22

Zoolmaat is een uitgave van De Regenboog inhoud. De hoofdredacteur behoudt zich het

Hoeveel mensen kom je tegen als je buiten gaat bewegen? Elke dag contact, een gebaar en dat allemaal zomaar.

Gebaar We zitten samen op een terrasje ik leg mijn hand op jouw been jij legt jouw hand er omheen er is niemand anders met wie ik zo samen kan zijn het is fijn het is warm het is echt samen hebben we weer een steen verlegd.

Zoolmaat nr. 4, jaargang 1, Winter 2011

Zomaar iemand op de stoep en je trapt in hondepoep. Zomaar iemand aan de deur haalt je even uit de sleur.

Paulette Richter

als je overvallen wordt door een depressie en je ziet zelf nog geen progressie weet een derde vaak niet hoe dat voelt, terwijl ze bij de “Pandora-depressielijn” wel weten wat je bedoelt, daar zitten mensen, die dat zelf hebben gehad; en bovendien hoef je er niet voor op pad. Kringloopwinkel Juttersdok: Centrum; Kerkstraat 354 De Baarsjes; Postjeskade 23 - 25 Zeeburg; Zeeburgerpad 90-99 Noord; Papaverweg 23-25 www.juttersdok.nl Nassaukerk De Wittenkade 111 en De Wittenstraat 114 1052 BB Amsterdam tel; 020 6844216 www.nassaukerk.nl

spel en vrienden mee. Natuurcafé Amsterdam: elke eerste dinsdag van de maand een natuureducatieve thema-avond vanaf 19.30 uur. Wol Lab: -nieuw!- Vilten, spinnen, weven, breien.. alles is mogelijk. Elke dinsdagmiddag tussen 15.00 en 18.00 uur

23

Redactieadres:  De Regenboog Groep t.a.v. Claartje van den Broek Droogbak 1-D 1013 GE Amsterdam [email protected] www.deregenboog.org

Katinka’s tips

Probeer eens een vraag als openingszin bij de slager of in de supermarkt: ‘Wat eet jij vanavond?’, ‘Heb je dat recept voor mij?’

Geef je hulp en tijd kado: Etentje koken voor vrienden, taart maken, helpen opruimen, een avondje oppassen, kleding helpen repareren, sjaals breien etcetera.

Probeer eens een vraag als openingszin in de boekhandel: ‘Welk boek zou jij me aanraden en waarom?’

Winter saai en duur? Ga naar een gratis lunchconcert in het Concertgebouw te gaan. Woensdagmiddag van 12:30-13:00, wees op tijd, het is vaak druk.

Probeer eens een vraag als openingszin bij de bioscoop: ‘Welke film zou je me aanraden om echt te gaan zien? Waarom?’

Maak een sneeuwpop met de buurtkinderen.

Probeer eens een vraag als openingszin in een groot warenhuis: ‘Zou je me kunnen helpen? Ik zoek een goed kado voor mijn moeder, vader, oom tante etc.’

Contact verloren met jezelf en vliegen de dagen voorbij? Maak een ‘woorddagboek’; bij elke dag schrijf je een woord dat de dag beschreef.

Meld je aan als redactielid van Zoolmaat, je komt dan persoonlijk in contact met alle redactieleden en kunt je bijdrage leveren aan de vormgeving en inhoud.