Even terug op het nest..! DECEMBER 2012

DECEMBER 2012

In dit nummer: - Even terug op het nest….. - Mi have een droom, Rotterdam 2059 - De jeugd van tegenwoordig - Talentenklasje - Vakanties schooljaar 2013-2014 - MR - iPad: schoolboek van de toekomst? - Drie leerlingen delen hun passie met ons - Shanghai International Sister City’s Youth Camp - De Reis der Reizen - Stedenreizen: - Berlijn - Londen - Madrid - Parijs - EEPD - Vanuit het decanaat - Colloquia Erasmiana - Quirijn de Lang - Gerbert Groot Landeweer - Tevreden ouders - Personalia - Oplossing zoekplaatje - Zoekplaatje - Colofon

Het grootste deel van de avond vulde Ramsey met voordrachten van gedichten. Op (nog steeds) onnavolgbare wijze droeg hij als de perfecte performer de gedichten voor en als laatste het inmiddels beroemde en populaire “Mi have een droom”, een gedicht van hemzelf in Rotterdamse straattaal halverwege de 21e eeuw. De volle aula luisterde muisstil en tegelijkertijd laaiend enthousiast. Aan het eind van de memorabele avond, waarop Ramsey overigens niet onder stoelen of banken stak dat hij heel veel aan het Erasmiaans had en heeft te danken, was er door het publiek bijna 1300 euro bijeengebracht! Nu maar hopen dat zijn Leopold gedicht verfilmd zal worden….

Even terug op het nest…..! Maandagavond 5 november was een heel bijzondere avond: Ramsey Nasr en zijn jongere broer Sharif (beiden oud-Erasmianen) waren op school om een vurige wens van Ramsey in vervulling te kunnen laten gaan. Als “Dichter des Vaderlands” (tot 1 januari 2013) wil hij van ongeveer 25 gedichten van dichters die in de categorie ‘oude meesters” vallen en die ten onrechte door met name middelbare scholieren als te moeilijk, te ontoegankelijk worden ervaren, een kort filmpje maken (door Sharif) en het gedicht daarin voordragen. We hebben deze avond een drietal filmpjes gezien en ze waren werkelijk prachtig gemaakt.

Fotografie Jørgen Koopmanschap.

ACTA DIURNA ERASMIANA | december 2012

1

Mi have een droom (Rotterdam, 2059) wullah, poetry poet, let mi takki you 1 ding: di trobbi hier is dit ben van me eigen now zo 66 jari & skerieus ben geen racist, aber alle josti op een stokki, uptodate, wats deze shit? ik zeg maar zo mi was nog maar een breezer als mi moeder zij zo zei: “azizi doe gewoon jij, doe je gekke shit genoeg, wees beleefd, maak geen tsjoeri toon props voor je brada, zeg ‘wazzup meneer’, ‘fawaka’ – en duh beetje kijken op di smatjes met ze toetoes is no trobbi beetje masten, beetje klaren & kabonkadonk is toppi aber geef di goeie voorbeeld, prik di chickies met 2 woorden” zo deed mi moeder takki toen & boem tranga! kijk, hier staat ik hand in hand, harde kaas, api trots op di belanda, niet dan? now dan, want mi lobi roffadam & deze stitti is mi spanga ja joh, tantoe bigfoot long ago, toen was geluk gewoon da shit wij rampeneerden & met mate, heel di hoed was 1 famiri weinig doekoe, aber boieee: keek me gaan, keek me lopen met me broekoe, keek me clippen met me ketting, wullah mi was di grote otochtone condoekoe van vele boezoemies op leip lauwe pattaas kwam ik vet binnensteppen van pompi doppe loperdelopi door di stad, dat met ze gebouwen botertje bats aan di bigtime poenani-master ze voets lag & keek ze now leggen: moeilijk lekker roffadam, met ze amperbroeki an, heet & klaar in spleetlauwe stegies & zij zo: “kom kill, wandel dan, moeni worri tab je lippi, play mi down op plattegrond, breek mi billen, gimmi bossi” & bakoekoe jawohl, daar gingen wi dan, mi & di stitti, kierend van mond tot mond – mi schudde di doesji, zi schudde mi hard terug & lang & op & down tot binnen in ons (oh blueberry yam yam) di zon lijk een smeltende bal naar omhoog kwam: knetter & glowy opende zich di stitti ze eigen, rees op & kwam roze rondom mi te leggen dát was roffadam: wi wandelden strak & di regen was gone zo ging dat dan, in di goeie ouwe klok van glim & gouwe tiffies aber now wullah, now dat ik old & bijna didi, now zit ik hier game over te kniezen op me stoeroe, in een kapot veranderde stitti word ik remi da rimpel, weke pampa achter glas & ik zweer je gast deze land is niet meer wat ze was – sjoef dan habibi, sjoef door di ruiten al di toelies, al di tuigkoppen uit di tegenwoordige tijd, oyooo di playen biggi pompoe pompoe, aber komen niet van hiro & di zuigt maar & di praat maar habbi dabbi & di doet maar takki takki poep & ik zeg you di bokitoos hebben geen props of respect, di hebben da dockz in da fitti gezet dus poetry poet, kijk me ogen, luister me oren, want hier is mi torri hardcore & luid: mi have een droom, vol is vol, belanda boven sluiten di shit & alles wordt wider basis controller, luchtdicht lijk da weerga terug naar di wortel – vóór alle stitties zwaar paraloezoe & dikke ruïna ja mi have een droom, dat me matties & ik ooit di zon wider clearly omlagi zien komen, groter & groter, om dan benoekoe vaarlijk & slow hier boven di straties, di cribs & di homies van roffadam nider te dalen lijk een warme babeloeba in me gezicht – mi have een droom vandaag lang bewaard & opgezwollen, dat heel di stitti wider lijk vroeger over mi komt & mi wegpakt, in ze wreed tedere vel van di nacht & vroeger nog, toen di dag nog niet dwars door mi heen kwam gewaaid lijk gruis in me wijdopen hart – tantoe vroeger, daar have ik een droom blakka-zwart & wit lijk snow, want daar bleef alles lijk het was daar zijn da pieps nog keurig & strak – mi have een droom van brekend glas ik droom achteruit, van een stittie die stilstaat & thuis op mi wacht (De nieuwe gedichtenbundel van Ramsey Nasr ‘Mijn nieuwe vaderland’ is zojuist verschenen bij de Bezige Bij.)

2


De jeugd van tegenwoordig In deze nieuwe rubriek in de Acta vragen we leerlingen uit verschillende leerjaren hun mening te geven over een drietal stellingen. Wat vindt de jeugd van tegenwoordig? 1. Is straattaal een volwaardige taal of een dialect? Is het ‘gewoon’ leuk om te spreken of niet handig om het vaak te gebruiken omdat je een ABN achterstand kunt krijgen? “Ik vind het nogal dom om het alleen maar te spreken, hoewel sommige woorden wel grappig zijn.” Anoniem, klas 1 “Ik vind straattaal geen volwaardige taal. Het kan leuk zijn om te spreken, maar als je het vaak gebruikt, raak je het gewend en gebruik je het op verkeerde momenten, zoals in een tekst die je schrijft of in een belangrijk gesprek.” Renée van der Spek, klas 2 “Ik vind straattaal een dialect en niet handig om alleen maar te spreken, omdat je een ABN-achterstand kunt krijgen. Ik gebruik het niet, ik vind het al snel overkomen als ‘kijk mij eens cool zijn, ik wil er graag bijhoren.’” Loes, klas 2 “Het is niet echt een taal. Ik denk dat mensen het gebruiken omdat ze het leuk vinden. Het zal niet ten koste gaan van het ABN want je hoeft je niets aan te trekken van straattaal.” Sabine Abrahamse, klas 4 “Ik denk wel dat het slecht is voor het ABN omdat je zonder dat je ervan bewust bent het vaker gaat gebruiken waardoor het ABN achteruit gaat.” Liselotte Abrahamse, klas 4 “Ik vind het een volwaardige taal. Je groeit er als het ware mee op. Ik denk dat je straattaal goed kan onderscheiden van ABN, ik ga bijvoorbeeld tegen mijnheer Van Vliet geen straattaal spreken.” Abderrahim Ghaddari, klas 5 “Straattaal is een soort dialect. Grammaticaal gezien is het op Nederlands gebaseerd. De verschillende culturen vermengen zich door de straattaal: Surinaams, Antilliaans, Turks, Marokkaans, Nederlands, Engels. Het zorgt voor eenheid onder de jongeren. Straattaal is niet de oorzaak van de verloedering van de taal, die ligt eerder bij slecht onderwijs en een niet-Nederlands sprekende thuissituatie.” Sam Kloosterboer, klas 6

2. Wat is ‘gelukkig zijn’ voor jou ? Wat maakt jou op dit moment in je leven gelukkig? “Veel mensen om je heen die je aardig vindt en familie. Ik wil graag iets bereiken in het leven.” Anoniem klas 1 “Gelukkig zijn is voor mij mensen om je heen hebben van wie je houdt en dat ik en mijn dierbaren gezond zijn. Ik vind het ook belangrijk om het gezellig te hebben en dingen te doen die ik leuk vind. Op dit moment ben ik gelukkig want ik en mijn vrienden en familie zijn gezond en ik zit lekker in m’n vel. Ik doe leuke dingen en heb het ook naar m’n zin op school.” Renée van der Spek, klas 2 “Gezond zijn, lachen, afspreken met vrienden, familie hebben die om je geeft en voor je zorgt en shoppen.” Loes, klas 2 “Mijn vrienden maken mij gelukkig. En dat ik thuis geen problemen heb en dat het op school ook allemaal goed gaat.” Sabine Abrahamse, klas 4

het pak en dan moet ik een boterham eten.” Sabine Abrahamse, klas 4 “Als het regent als ik ’s ochtends op de fiets zit. Want dan ben je de hele dag nat op school, heel vervelend.“ Liselotte Abrahamse, klas 4 “1. Ik kan niet tegen verliezen, dat verpest mijn humeur. 2. Vroeg opstaan is irritant. 3. Mensen die slim zijn en daardoor arrogant worden.” Abderrahim Ghaddari, klas 5 “Heel irritant is gewisseld worden op het moment dat het net lekker gaat. Stadswachten zijn zeker irritatie nummer 2. Verder kleine dingen die me ergeren, zoals mensen die blijven doorgaan als je al nee hebt gezegd en mensen die me hinderen.” Bart Swens, klas 5

“Ik kan doen wat ik wil. En dat ik een familie heb, vind ik wel fijn.” Liselotte Abrahamse, klas 4

“Irritant is onterecht bestraft of oneerlijk behandeld worden. Ik irriteer me ontzettend aan domme, gemene, stomme mensen en mensen die zich overal mee bemoeien.” Sam Kloosterboer, klas 6

“Mijn gezondheid vind ik erg belangrijk, ik heb geen beperkingen en dus kan ik mijn hobby uitoefenen, dat is voetbal. Wat me verder gelukkig maakt is: ik heb leuke ouders die van me houden, dat is zeker belangrijk.” Abderrahim Ghaddari, klas 5

Talentenklasje

“Gelukkig en blij hebben met elkaar te maken maar zijn twee verschillende dingen. Blij zijn is een momentopname, dat heb ik als ik gezellig met vrienden ben. Gelukkig zijn is meer langere termijn en daarbij komt gezondheid kijken. Ook als je een aandoening hebt, kan je blij en gelukkig zijn. Voor mij is het belangrijk dat ik gezond ben en alles kan doen en laten wat ik wil.” Bart Swens, klas 5 “Gezondheid van jezelf, van je familie en de mensen om je heen. Plezier hebben maakt mij gelukkig. Als anderen om mij heen en ikzelf positief in het leven staan en het naar hun zin hebben.” Sam Kloosterboer, klas 6 3. Kun je drie dingen noemen die je op dit moment het meest irritant in je leven vindt? “Stoer doen, dommigheid, ik weet er maar twee.” Anoniem, klas 1

In de loop van vorig schooljaar hebben we binnen de school de discussie gevoerd of het Erasmiaans Gymnasium niet een extra inspanning moet plegen om talentvolle kinderen die op een basisschool zitten waar het ongebruikelijk is naar een gymnasium te verwijzen (bij voorbeeld omdat het gemiddelde niveau er laag is) of kinderen die uit een milieu komen waar traditioneel niet aan een gymnasium gedacht wordt, te laten zien dat het Erasmiaans wellicht ook voor hen een optie is. We besloten, samen met de MR en het Curatorium om dit jaar een proef te doen met een zogenaamd talentenklasje. We schreven de betreffende basisscholen aan met de vraag of zij in groep-7 leerlingen hebben die de kwaliteiten en ambitie hebben voor een gymnasium maar daar uit zichzelf nooit voor zouden kiezen. Met zes van die scholen kwamen we in gesprek wat uiteindelijk resulteerde in de vorming van een klasje van twintig kinderen. Zij zitten nu in groep-8 en komen elke woensdagmiddag naar het Erasmiaans om les te krijgen van mevrouw Deirdre Joukes.

“1. Als ik veel te doen heb en dat verkeerd plan en ik daardoor in de stress raak. 2. Ruzie hebben. 3. Mensen die zich anders voordoen dan ze zijn of onaardig doen.” Renée van der Spek, klas 2 “Ik zou het echt niet weten wat, ik erger me nergens aan op dit moment in mijn leven.” Loes, klas 2 “Ik kan niet goed tegen mensen op school die door de gangen lopen en tegen iedereen op beuken en zich heel lauw en groot voelen terwijl ze dat helemaal niet zijn. Het irriteert me weleens als m’n moeder boos wordt. En als de cruesli ’s ochtends op is en er zitten alleen nog maar kruimels in


3

Deze lerares heeft een programma ontworpen waarin het vooral gaat om tekstverklaren, het uitbreiden van de woordenschat en om algemene ontwikkeling. Bovendien zijn deze kinderen elke woensdag in ons schoolgebouw en ervaren hoe het reilt en zeilt op een gymnasium. We zijn nu zo’n acht weken bezig en zien enthousiaste kinderen die met plezier het programma volgen. In februari gaan we met hun ouders en hun basisschool praten om te kijken of het reëel is om zich bij ons in te schrijven. Op deze manier willen we een bijdrage leveren aan het stimuleren van talenten en het doorbreken van traditionele patronen (waarbij toch vooral kinderen uit kansrijke gezinnen voor een gymnasium kiezen). We zijn benieuwd naar het effect.

LO) en voor de leerlingengeleding Milan Mosart en Jord Schepel (beiden leerjaar 6). In de vergaderingen die dit schooljaar inmiddels hebben plaatsgevonden, is gebleken dat zij een welkome aanvulling zijn. In een eerdere Acta hebben we al vermeld wat de MR zoal doet. Op de website is dit terug te vinden evenals de samenstelling van de MR, de data van de komende MR vergaderingen en weergaven van de vergaderingen die zijn geweest. De vergaderingen zijn openbaar, dus als u belangstelling heeft voor medezeggenschap, bent u van harte welkom. De secretaris MR, Ineke Leentfaar

Onze iPad klas en het vervolg

Vakanties in het komende schooljaar 2013-2014 De nieuwe wet Onderwijstijd treedt op 1 augustus 2013 in werking. Een van de gevolgen van de nieuwe wet is dat in het kalenderjaar 2014 de zomervakantie met een week is ingekort tot zes weken. Hieronder de vakanties voor het schooljaar 2013-2014. De vakanties in schooljaar 2013-2014 Herfstvakantie Kerstvakantie Voorjaarsvakantie Paasvakantie Meivakantie Hemelvaartweekend 2e Pinksterdag Zomervakantie

za. 19 oktober 2013 t/m zo. 27 oktober 2013 za. 21 december 2013 t/m zo. 5 januari 2014 za. 15 februari 2014 t/m zo. 23 februari 2014 vr. 18 april 2014 t/m ma. 21 april 2014 za. 26 april 2014 t/m di. 6 mei 2014 do. 29 mei 2014 t/m vr. 30 mei 2014 maandag 9 juni 2014 za. 19 juli 2014 t/m zo. 31 augustus 2014

MR De MR is van mening dat zij het vorige schooljaar zinvol heeft vergaderd. Uiteraard kijken wij kritisch naar ons eigen functioneren en er zijn altijd zaken die beter kunnen. Het jaarverslag 2011-2012 staat op de website, hierin kunt u een en ander zelf nalezen. Dit schooljaar hebben we vier nieuwe leden verwelkomd: voor de personeelsgeleding zijn dat mw. Van Bossum (docente klassieke talen) en de heer Van Lieshout (docent

4


Voor het derde jaar loopt er één klas op school rond met een iPad in plaats van boeken in de schooltas. Dit jaar 3F. Het blijkt dat de iPad steeds meer mogelijkheden geeft om de lessen te verrijken. Waar het de eerste jaren niet meer was dan “een boek achter glas”, zijn de uitgeverijen nu hard bezig om de mogelijkheden van internet te integreren in hun digitale methodes. Dat betekent dat de leerlingen en docenten in de les heel makkelijk uitstapjes kunnen maken naar bronnen buiten de methode. Bovendien zijn er door Van Dijk en de uitgeverijen inmiddels handige snufjes bedacht die het gebruikersgemak verhogen. De leerlingen zijn enthousiast, de apparaten werken - ze zijn in deze ruim twee jaar nauwelijks kapot gegaan - , het draadloos internet in het hele gebouw functioneert. Er zijn nog steeds aanloopprobleempjes maar de bijgaande ongemakken zijn overkomelijk en elke keer tijdelijk. De huidige derde klas gebruikt de iPad dit jaar voor het laatst (de leerlingen kiezen komend jaar een vakkenpakket en zitten dan niet meer bij elkaar). Het tijdstip nadert dan ook om een besluit te nemen voor de toekomst. Inmiddels hebben de docenten zich uitgesproken: het overgrote deel ziet het zitten om komend jaar vanaf de eerste klas met de iPad te werken in plaats van met de boeken. In de maand december zullen we in samenspraak met de MR een besluit nemen. Als het aan de schoolleiding ligt, hebben onze nieuwe eersteklassers geen of nauwelijks boeken meer maar komen zij in september aanstaande gewapend met een tablet de school binnen.

Drie leerlingen delen hun passie met ons

tot nu toe gaat het combineren me goed af. Daarbij is de medewerking van de school en de leraren wel belangrijk. En dat is op het Erasmiaans prima geregeld!

Jong Oranje: mijn basketbalbelevenissen in het afgelopen sportjaar

Viool spelen in het Nederlands Jeugd Strijkorkest

Ik zal mij eerst even voorstellen. Ik ben Rory Zwaan, zit in de derde klas en ik basketbal bij Rotterdam Basketbal in de jeugd Eredivisie in Nederland. Ik heb vanaf het begin van mijn schoolperiode op het Erasmiaans veel gesport. Hier steek ik veel tijd in. Ik train vier-vijf keer per week en in het weekend heb ik een wedstrijd. Omdat het gaat om een landelijke competitie ben ik voor de uitwedstrijden soms lang onderweg. Afgelopen seizoen ben ik na een geweldige finale in Almere met mijn team kampioen van Nederland geworden. Enkele weken later werd ik uitgenodigd om mee te doen aan de selectietrainingen voor het Nederlands team onder 14 jaar. Na zes selectiedagen behoorde ik tot de definitieve groep: ik zat in het Nederlands Team! En dat was niet alles, we zouden met het Nederlands Team meedoen aan een driedaags toernooi, het Copenhagen Invitational in Kopenhagen in Denemarken. Het toernooi was van 22 tot 24 juni 2012. Dit was in het weekend voor de proefwerkweek. Gelukkig kon ik goede afspraken maken over wanneer ik welke proefwerken kon maken, dat was erg fijn. Het toernooi in Denemarken was kort samengevat een geweldige ervaring. Ik heb veel geleerd en heb me kunnen meten met spelers op het hoogste niveau. Je merkt dat vooral de snelheid in het spel veel hoger ligt dan dat je in de competitie meemaakt. We hebben een aantal spannende wedstrijden gespeeld. Er waren ook echt goede tegenstanders: de nationale teams van Denemarken en Schotland en sterke clubteams als Berlijn, Hapoel Tel Aviv en Niedersachsen. We zijn ongeslagen onze poulefase doorgekomen. In de finale speelden we tegen de winnaar van de andere poule: Berlijn. Berlijn was net een maatje te groot voor ons en we hebben helaas verloren. Maar we zijn wel met een mooie beker en medaille naar huis gegaan. Het gevoel om in het oranje shirt voor je land te spelen is niet te omschrijven. Dat begint eigenlijk al als je de spelersbus instapt. Verder is ook de begeleiding zo professioneel: er zijn drie coaches; voor de wedstrijd worden video’s geanalyseerd; er is een speciale coach voor je warming-up; een fysiotherapeut en nog veel meer. Deze ervaringen maken wel dat ik weet waar ik het allemaal voor doe. Het geeft me ook weer de energie om er ook dit jaar weer vol voor te gaan! Zowel op school als in de sport. Het vraagt wel de nodige afstemming en een goede planning maar

Mijn naam is Hawijch Elders en ik zit in klas 3A. Sinds mijn zesde jaar speel ik met veel plezier viool. Naast het Erasmiaans Gymnasium volg ik een intensieve vioolopleiding. Ik heb les van Benzion Shamir, hoofdvakdocent aan Codarts, en tevens volg ik lessen bij Mea Fontijn aan het Rotterdams Hellendaal Muziekinstituut. Vanaf mijn 8e jaar speelde ik daar in het Concerto Grosso ensemble waar ik veel leerlingen van het Erasmiaans ontmoette. Nu maak ik deel uit van het Nederlands Jeugd Strijkorkest (NJSO) in Amsterdam. Deze zomer mocht ik deelnemen aan de internationale Summer Academy van het Peter de Grote Festival 2012. Dit is een intensieve tiendaagse cursus in Groningen voor viool, altviool, cello, contrabas, piano, hoorn en zang met 70 deelnemers tussen 12 en 30 jaar. Alle deelnemers overnachtten in hetzelfde hotel, het Martinihotel in Groningen. Daar hoorde ik de eerste dag al iemand heel hard op zijn hotelkamer studeren, het bleek Mikhail Mitrofanov uit Rusland te zijn waarmee ik later die week in het strijkorkest de Vier Jaargetijden van Antonio Vivaldi zou spelen. Het leek mij verstandiger om een goed geïsoleerde studiecel op het conservatorium op te zoeken. Samen met Emma Roijackers uit Amsterdam en Matthijs van der Wel uit Den Haag kreeg ik masterclasses van bekende violisten, waaronder Moshe Hammer en de Nederlandse violiste Emmy Verhey. Met Matthijs, altvioliste Adel Badygeeva (uit Rusland) en cellist David Bordeleau (uit Canada) kreeg ik kamermuzieklessen waarin we het strijkkwartet “Americana” van Dvorák hebben ingestudeerd, dat we tijdens een lunchconcert op het Prins Claus Conservatorium mochten uitvoeren. Een van de lunchconcerten vond plaats in het Universitair Medisch Centrum Groningen. Hier speelde ik het derde deel van het vioolconcert van Max Bruch. Daarnaast heb ik een duo sonate van Prokofjev met een studente uit Groningen uitgevoerd. Op de laatste dag werd ik uitgenodigd voor een extra les bij Moshe Hammer. Het bleek dat ik op het slotconcert in de Nieuwe Kerk te Groningen mocht spelen. Dit was een feestelijke afsluiting van het Peter de Grote Festival en de Summer Academy. Ik speelde met pianiste Annemieke Boot het langzame tweede deel Andante Assai van het Vioolconcert No. 2 van Sergei Prokofjev. Hier is een opname van de muziek te beluisteren: www.youtube.com/watch?v=ubJ5bsUlYZc. Aan het eind van het slotconcert werd aan een aantal deelnemers een prijs uitgereikt. Tot mijn grote verrassing


5

werd mij door de hoofdsponsor van het Festival de GasTerra Award 2012 uitgereikt. Terug in Delft ging ik meteen met mijn vaste pianiste Faïna Ivanov door met de voorbereiding voor de Dag van de Romantische Muziek in Rotterdam, die jaarlijks hier vlakbij in Het Park wordt gehouden. De komende tijd speel ik in concerten van het Nederlands Jeugd Strijkorkest. Mocht u zin hebben een keer te komen luisteren, kijk dan op de website www.njso.nl voor de agenda. Zeilen en Nederlands kampioen worden Mijn naam is Roos van Lookeren Campagne en ik zit in 2G. Met Daan Dutilh als stuurman ben ik dit jaar Nederlands kampioen RS Feva geworden. Een RS Feva is een zeilboot met stuurman (Daan) en bemanning (ik). Voordat wij deze prachtige titel kregen, ging er heel wat aan vooraf. Elke vrijdag trainen we op de Kralingse plas. Dit voorjaar zijn we naar een trainingskamp geweest in Spanje wat heel leuk en leerzaam was. We hebben daar kennis gemaakt met een Engelse coach Jonathan, die ons veel van de fijne kneepjes heeft geleerd. Ik ben in mei dit jaar naar Engeland geweest voor de Engelse kampioenschappen. In de zomervakantie ben ik ook naar Engeland geweest voor de wereldkampioenschappen waar we 22ste werden. Daar hebben we supergrote stappen vooruit gemaakt. En dan het Nederlandse kampioenschap waar wij moesten bewijzen dat wij de beste van Nederland zijn. Speciaal voor deze gelegenheid was onze Engelse coach Jonathan gekomen om ons nog extra te stimuleren. Voor de eerste wedstrijd was ik heel nerveus. Maar dat liep gelukkig goed af met een nek aan nek finish waar we net tweede werden. De daaropvolgende wedstrijden die dag hebben we ook alleen maar in de top drie gevaren. Na de eerste dag lagen wij eerste en daar waren we heel blij mee. De volgende dag waren we er helemaal klaar voor om die titel te krijgen. Maar dat ging toch niet zo gemakkelijk als gedacht. De eerste twee wedstrijden gingen heel slecht. We hadden een sterke tegenstander die voor ons de spanning erin hield. De laatste wedstrijd draaide het erom wie Nederlands kampioen zou worden. We moesten in de top drie of beter dan dat varen en beter dan degene die tweede stond. Met een goede start en hard werken lagen we al vrij snel op de eerste plek. Die konden we ook behouden. We moesten hard werken om de boot plat te houden met de sterke wind, dat betekende veel hangen met al het gewicht dat we hebben. Op een gegeven moment zagen we

6


de coach naar het startschip varen. Dit bracht ons aan het twijfelen. Zijn we nu wel of niet te vroeg gestart? Ik vond het zo spannend. Toen we over de finish kwamen, zagen we de coach met een ‘big smile’. Toen wist ik het: “We zijn kampioen!”. Super blij zijn we daarmee natuurlijk!!! Als afsluiting van deze overwinning en ook nog voor de verjaardag van Daan hoorde er natuurlijk een plons in het ijskoude water bij plus een mooie tas en een trofee. Nu hard trainen om deze titel volgend jaar te behouden en misschien wel op weg naar de titel van wereldkampioen….

Shanghai International Sister City’s Youth Camp Afgelopen zomer kreeg ik samen met vijf jaargenoten de kans om met school via het vak Chinees op zomerkamp te gaan. En dit was niet zomaar een kamp: de reis ging naar de andere kant wereld, Shanghai! In deze wereldstad hebben we geproefd van de veelzijdige Chinese cultuur en het leven in een miljoenenstad en zijn we bevriend geraakt met onze kampgenoten van over de hele wereld. De organisatie van het kamp had voor ons een programma gemaakt waarin we onder meer Chinese les volgden, een groot aantal bijzondere plekken in Shanghai bezochten en ondertussen de andere deelnemers leerden kennen. Naast het programma hadden we ook vrije dagdelen die wij samen met onze twee vrijwilligsters, Chinese studenten zonder wiens hulp wij niet ver gekomen zouden zijn, volop benut hebben. Op vrije avonden pakten we de metro om ons naar het bruisende centrum van deze metropool te begeven. Op de boulevards van de Huang Pu rivier keek je ’s avonds je ogen uit. De laatste drie dagen van onze reis werden we getrakteerd op een verblijf in een luxueus vakantiepark buiten Shanghai. Hier hebben we vooral heel veel leuke momenten en activiteiten beleefd met de andere deelnemers. Hier werden in de avonden bijzondere vriendschappen gesloten met Mexicanen, Zwitsers, Nieuw Zeelanders en vele andere mensen van over de hele wereld, waar wij nog steeds contact mee hebben. Deze buitengewone reis was een ervaring die je maar eens in je leven meemaakt. Ik ben heel blij dat ik het geluk heb gehad dit alles mee te mogen maken, en hoop dat volgende groepen leerlingen met het vak Chinees eenzelfde kans krijgen om ook zo’n unieke ervaring mee te maken. Ruben Seijbel, 5e Klas

Reis der Reizen Roma-Napoli 2012 Voor de vijfdeklassers stonden de eerste weken van het schooljaar in het teken van slechts één ding: de Reis der Reizen. Met voorbereidingslessen op de dinsdagmiddag werd de spanning opgebouwd en in de vroege ochtend van 11 oktober waren de 182 leerlingen en 15 begeleiders er helemaal klaar voor. De groep was zo groot, dat we verdeeld over maar liefst vier vliegtuigen naar Italië vlogen. Op wat administratieve problemen bij een van de vliegmaatschappijen na verliep de reis vlekkeloos en aan het begin van de middag konden alle groepen (de helft in Rome, de helft in het zuiden) in het zonnige Italië beginnen aan het drukke programma. Op de eerste dag volgden de groepen verschillende (keuze)programma’s: een beklimming van de Vesuvius, Napels ondergronds, de Vaticaanse Musea, Villa Borghese, Palazzo Altemps. Op veel leerlingen maakte deze eerste dag al diepe indruk. Uitspraak, gehoord uit de mond van een leerling: “ik voel me zo bevoorrecht dat we het nu allemaal ook echt gaan zien!”.

omgeving van Napels. Daar bezochten we tijdloze monumenten als Pompeii, Herculaneum, Paestum en natuurlijk Napels zelf. De getoonde interesse en het enthousiasme van de vijfdeklassers van dit jaar is alle begeleiders opgevallen. Voor het eerst dit jaar moesten de leerlingen hun ervaringen opschrijven in een Romeboekje (ook wel: de dummy, of beter: de buddy). Het was bijzonder om te zien hoe een groep leerlingen zittend in kerkbankjes of op de trap voor een museum in hun boekje zat te schrijven. In de meeste gevallen is het een prachtig werkje geworden: een mooi aandenken voor een prachtige reis. Op 19 oktober kwamen we - ook met vier vluchten allemaal weer veilig thuis. We kijken terug op een zeer geslaagde reis! Namens de Romeleiding, Chiel Melsert

De groep van ondergetekende begon de reis in Rome. De Eeuwige Stad blijft zelfs de meest ervaren reiziger keer op keer verbazen en dat geldt ook voor onze leerlingen. Onder begeleiding van een docent werden de loopgroepen ondergedompeld in klassiek Rome, barok Rome, Christelijk Rome en contemporain Rome. Het blijft ongelofelijk dat al deze aspecten van 3000 jaar geschiedenis in Rome zo dicht bij elkaar te vinden zijn. Het weer zat tijdens deze dagen niet altijd mee - ja, zelfs in Italië regent het wel eens! Gelukkig drukte dat de stemming geenszins! Halverwege de reis wisselden de groepen. Onze groep reisde per naar de p bus door een nachtelijke j cycloon y

Roma-Napoli 2012

Rom a-Na poli 201 2

Ro ma -N ap oli 20 12 ACTA DIURNA ERASMIANA | december 2012

7

Verslag Berlijn Op vrijdagmorgen moesten we vroeg opstaan om de trein te halen. Gelukkig was niemand (veel) te laat op Rotterdam Centraal en konden we op de trein naar Amersfoort stappen. De trein naar Berlijn had geen vertraging. We hadden deze Pünktlichkeit natuurlijk wel verwacht. Terwijl we in de trein zaten, kwamen we er meteen achter dat ’s ochtends bier drinken in Duitsland geen uitzondering is. Na een reis van ongeveer zeven uur kwamen we aan in Berlijn. Hierna gingen we met de S-bahn meteen naar het hotel op de Oranienburgerstraße. In het hotel kregen we even de tijd om ons op te frissen en onze bagage op de kamer te zetten. Vervolgens stapten we voor ons hotel in een bus voor een City-Tour. Tijdens deze tour zagen we vele hoogtepunten van de stad, waaronder de Brandenburger Tor, de Reichstag, Tiergarten en opvallend veel ambassades. Halverwege maakten we een stop bij Checkpoint Charlie, waar sommigen meteen de tijd namen om de befaamde Berlijnse ‘currywurst’ te eten. Na de City-Tour kregen we een rondleiding bij de Gedenkstätte Berliner Mauer, waar we een goed beeld kregen van de Berlijnse muur en zijn invloed op de Berlijnse samenleving. Hierna hadden we vrije tijd om te eten en het uitgaansleven van Berlijn te verkennen. De volgende dag vertrokken we na een ontbijt in het hotel naar de Potsdamer Platz om naar het ‘’Denkmal für die ermordeten Juden Europas’’ te lopen. Hier kregen we een rondleiding en werd ons veel verteld over de voorgeschiedenis van dit monument. Ook vroeg men ons om zelf stil te zijn bij dit monument, waardoor het een interessante en interactieve rondleiding werd. Bij dit Holocaustmonument was een museum, waar wij de verschrikkelijke geschiedenis van de Jodenvervolging in Europa in ons op konden nemen.

Berlijn 2012

8


Via de Pariserplatz, waar onder andere de Brandenburger Tor te vinden is, en de straat Unter den Linden liepen we naar de S-Bahn. Onderweg waren er meerdere plaatsen waar je wat kon eten. Sommigen kozen voor iets lekkers van Starbucks en anderen kozen voor de Berlijnse currywurst. Nadat iedereen wat te eten en te drinken had gehad, zijn we naar de Warschauer Straße gegaan. Hier liepen we langs de Wallgallery, waar we beschilderde delen van de Berlijnse muur zagen. Vervolgens stapten we op een boot voor een boottocht op de rivier de Spree die dwars door Berlijn loopt. Op de boot konden we lekker in de buitenlucht zitten, al was het soms wel een beetje koud. Na Berlijn vanuit een ander perspectief te hebben gezien, kregen we wederom vrije tijd. Uiteindelijk hebben we toen vooral gezellig wat gegeten en gedronken. Op zondagochtend hebben we een wandeling naar het Pergamonmuseum gemaakt. In het Pergamonmuseum zagen we onder andere een replica van het indrukwekkende Pergamonaltaar met authentieke delen van het prachtige beeldhouwwerk over de strijd tussen de Griekse goden en de Giganten, en een reconstructie van de Ishtarpoort van Babylon. Vervolgens moesten we terug naar het hotel om onze koffers op te halen en daarna was het alweer tijd om Berlijn te verlaten en terug te keren naar Rotterdam. De reis was door de leuke groep en het interessante programma een groot succes. Berlijn kwam op mij over als een groene stad met een modern en creatief klimaat, wat vooral tot uiting komt in de architectuur en de mensen. Victor Janssen Daalen 6F

Berl ijn 201 2

London 2012 In de nadagen van de Olympische Spelen en de Paralympics bezochten afgelopen september zo’n veertig leerlingen klas 6 en vier docenten Engels de wereldstad Londen. Tribunes en spandoeken die te maken hadden met “London 2012” werden tijdens dat weekend zachtjes aan verwijderd uit het straatbeeld en Londen nam weer de vormen aan van Royal Londen, het Londen van Jack the Ripper, van Shakespeare en zijn Globe Theatre, van de vele musea en pubs en van de Londenaar in al zijn verschijningen. Kortom, de vormen van een gewone wereldstad. De hostel waar we verbleven was mooi (speciaal gebouwd voor de Olympische Spelen en dus gloednieuw) en streng georganiseerd. Het lag vlakbij Elephant’s and Castle, het metrostation onder het beeld van, u raadt het al, een olifantje met kasteeltje op de rug. Met dat metrostation als vertrekpunt waaierde de groep uit over Londen, deed stadswandelingen, volgde de Jack-the-Ripper wandeling in het donker, bezocht Tate Gallery en het British Museum, dineerde bij de Italiaan en (het hoogtepunt?) genoot van een voorstelling van Shakespeare’s stuk “As you like it” in Shakespeare’s Globe. Tussen al deze culturele activiteiten door werd er ook flink gewinkeld. Daar leent Londen zich natuurlijk ook behoorlijk goed voor. Zo begaven de leerlingen en docenten zich in rap tempo ondergronds van M&M World, Tiffany’s, Victoria’s Secret, Waterstone’s en Hamley’s naar Harrods. Leerlingen werden iedere avond uitgenodigd om na het avondprogramma nog mee te gaan naar de pub, onder leiding van twee volwassen docenten. Dit strenge beleid van pubs om de alcoholinname onder jongeren te beperken, al dan niet aan banden te leggen, zorgde er desalniettemin voor dat we met een gezellig groepje ’s avonds nog een drankje deden en ook het nachtleven van Londen hebben kunnen mee maken. De meeste leerlingen gingen echter vroeg “op stok”. Al met al kunnen wij terug kijken op een zeer succesvolle reis en de sectie Engels verheugt zich nu al op de stedentrip naar Londen volgend jaar.

London 2012

Lond on 201 2

Eva Gelsema jaarleider docent Engels en jaarl rllei eide d r klas 6

Lond on 201 2 Lo nd on 20 12 ACTA ACT A DIUR DIURNA D IURNA IUR URNA ERA ERASMI ERASMIANA SMIANA SM SMI ANA NA A | d december ecembe mb b r 2201 2012 012 12

9

El viaje a Madrid 2012 Traditiegetrouw was er ook dit jaar voor de leerlingen van de zesde klas de optie om op stedenreis te gaan. Behalve Londen, Berlijn of Parijs, konden leerlingen met het vak Spaans ook kiezen voor Madrid. Dit hebben wij dan ook zonder twijfel gedaan, samen met 11 anderen en begeleid door mevrouw Lagoutte en meneer Esquivias. Op 13 september was het zover: nadat we uiteindelijk toch wel in de goede trein waren gestapt, zat de sfeer er op weg naar Schiphol al goed in. Eenmaal in Madrid werd dit alleen nog maar beter; het weer was goed, de mensen aardig en de opdrachten geslaagd. Het was namelijk niet alleen een ontspannend reisje, maar het had ook een educatief karakter. Om onze spreekvaardigheid te verbeteren, werden we op pad gestuurd met een vragenlijstje voor de Madrileense voorbijgangers. Ook hebben we aardig wat van de cultuur meegekregen, niet alleen door naar musea als het Prado en Museo Reina Sofia te gaan, maar ook door te slenteren door de typerende straatjes en te doen wat de Madrilenen doen: tapas eten in Mercado de San Miguel, Chocolate con Churros eten - ook al kent señor Esquivias zelf niemand die dat bestelt als het dertig graden is- en winkelen. Iedereen (ook de docenten, zeggen ze) heeft een hele leuke tijd gehad, mede dankzij het mooie weer, maar vooral door de gezellige groep. Meike Pakkert en Eline Phoa

goed in en werd door het Erasmiaans de muziek voor de metrogenoten van Parijs verzorgd, iets wat zo ‘s ochtends vroeg door de Parijzenaren enorm werd geapprecieerd. Eenmaal aangekomen in Montmartre begaven wij ons naar het centraal gelegen hotel Pax, onze thuishaven voor het weekend. Vervolgens was er tijd voor sightseeing in deze prachtige stad. Na het beklimmen van de Arc de Triomphe, het genieten van het uitzicht, het zien van de Eiffeltoren en het kortstondig bezoeken van de Sacré Coeur, mochten we op eigen gelegenheid de stad bekijken. Na een zeer gezellige middag werd er in groepjes van de Franse cuisine genoten en ‘gechilled’ tot middernacht. De volgende dag vertrokken wij om half tien richting de universiteit Sorbonne, een van oudste en mooiste universiteitsgebouwen ter wereld. Dit gebouw is normaal niet open voor bezichtiging, maar dit weekend was het opengesteld voor het publiek. De prachtige collegezalen zijn wellicht iets voor het Erasmiaans. Na de universiteit vervolgden wij onze tocht naar iets dat niet mag ontbreken bij een bezoek aan Parijs: het Louvre. Voor de leerlingen die nog nooit in Parijs geweest zijn was dit natuurlijk bijzonder, hoewel de Mona Lisa toch wel weer tegenviel. Anderen gingen naar het musée d’Orsay. ‘s Middags genoten de meesten in de Jardin des Tuileries van het heerlijke weer, waarna wat door de stad werd gelopen. De Champs-Élysées werd ook uitvoerig bezocht en sommigen ‘shopten’ wat. Aan het eind van de middag aten wij in Chartier, een van de beroemde Parijse restaurants. Zonder wachten konden wij terecht, na het eten stond de rij drie blokken verder. Iets wat van de populariteit van deze tent getuigd. ‘s Avonds werd er langs de Seine ‘gechilled’ en vervolgens in het park met de Franse jeugd gesocialiseerd. De avond eindigde, iets later dan gepland, om half een. Na een ontbijt in het hotel moest er de volgende dag worden opgeruimd. Hierna hebben we nog kortstondig door Parijs gelopen en de Notre Dame bezocht. Na een uurtje wachten op het station was het tijd voor de terugreis. Onze begeleidende docenten hebben ons van een goed programma voorzien en wij hebben genoten. Na een lang weekend in Parijs zijn wij moe maar voldaan thuisgekomen. David Rijlaarsdam

Madrid 2012

Parijsreis 2012 Na wat een (te) korte nacht mag worden genoemd, begon onze reis op het centraal station. Nadat iedereen een beetje wakker was geworden en sommigen nog even snel ontbeten hadden in de Albert Heijn, stapten wij aan boord van de Thalys voor een rit van ongeveer drie uur. Eenmaal aangekomen op Gare du Nord zat de sfeer er al

10


Pari js 201 2

Het EEPD 2012 Het “Erasmian European Parliamentary Debate” heeft dit jaar voor de derde keer plaatsgevonden. Leerlingen van het Erasmiaans komen met leerlingen van de bekende Engelse school St. Paul’s bijeen om in het Engels te debatteren over de huidige Europese problemen. Voorgaande jaren kwamen ook leerlingen uit Ierland, dit jaar kwamen echter leerlingen van de AISR (American International School of Rotterdam) en eentje uit Duitsland erbij. Het EEPD vormt een brug tussen het EEP, dat in het Nederlands met leerlingen van onze school gehouden wordt, en het EEYP (Erasmian European Youth Parliament), waarbij leerlingen uit heel Europa bijeen komen. In deze “masterclass” werken de leerlingen deels buiten schooltijd tot laat in de nacht door, waarna ze uiteindelijk hun resolutie moeten verdedigen in de General Assembly. Elk jaar krijgt het EEPD positieve reacties; de leerlingen van onze eigen school komen dichter bij elkaar én ze leren buitenlandse leerlingen kennen, met wie ze hun algemene kennis vergroten en leren in het Engels te debatteren. Het EEPD stond evenals vorige jaren onderleiding van de heren Hulst en Dupon. Hopelijk kan dan ook volgend jaar weer teruggekeken worden op een succesvol EEPD.

Vanuit het decanaat Maarten Klapwijk (examenjaar 2012) 1) Wat ben je gaan studeren en waarom? Na mijn eindexamen ben ik Maritieme Techniek gaan studeren in Delft. Ik heb veel belangstelling voor de scheepvaart en de maritieme wereld en ik wilde in ieder geval een technische studie gaan doen. In de vijfde heb ik meegedaan aan de Junior TU Delft, een project om middelbare scholieren kennis te laten maken met de TU Delft. De studie leek me toen ook al erg leuk. Ik ben ook in Eindhoven geweest op een open dag, maar de TU Delft beviel me beter. 2) Hoe bevalt het tot dusver? Gaat het goed? Het bevalt goed, ik vind het erg interessant. Tot nu toe zijn de vakken vooral wiskunde en natuurkunde, maar we doen ook maritieme projecten naast deze vakken. De studie gaat me tot dusver goed af. Wel is het belangrijk dat je erg goed bent in wiskunde B als je aan deze studie wilt beginnen, want je moet erg veel met wiskunde doen. Ik heb ook wiskunde D als examenvak gedaan, en dat blijkt enorm handig te zijn! Ook is het belangrijk dat je leesvaardigheid Engels goed is.Verder zijn de dagen in Delft erg lang en moet je zelf ook nog veel doen. 3) Heb je veel medestudenten bij Maritieme Techniek? Nee, het is een relatief kleine studierichting. Maritieme Techniek in Delft is de enige academische opleiding in de Benelux op dit gebied, dus ik denk dat de kansen op de arbeidsmarkt vrij goed zijn. 4) Woon je thuis of woon je al op kamers? Momenteel woon ik nog thuis, want het valt niet mee om een kamer te vinden in Delft. Ik ben wel actief op zoek naar een kamer. 5) Als je terugkijkt op het Erasmiaans, vind je dan dat je voldoende kennis en vaardigheden hebt opgedaan om aan deze studie te beginnen? Tot op heden merk ik dat ik bij wiskunde B en D meer stof aangeboden heb gekregen dan de meeste van mijn medestudenten en daardoor soms een voorsprong heb. Met Latijn en Grieks heb alleen nog niet zoveel gedaan…


11

Colloquia Erasmiana Ook in deze Acta zetten we de traditie voort: de interviews. We hebben onze oud-leerling de heer Quirijn de Lang, examenjaar 1994, bereid gevonden iets te vertellen over zijn passie: zingen! Uit het interview met onze muziekdocent de heer Gerbert Groot Landeweer, bij ons op school sinds 2005, blijkt dat hij een bevlogen musicus is.

Operazanger Quirijn de Lang Oud-Erasmiaan Quirijn de Lang is een wereldwijd beroemde Nederlandse operazanger. Hij studeerde af aan het gerenommeerde Curtis Institute of Music in Philadelphia en heeft inmiddels ruim 50 rollen op zijn naam staan bij verschillende gezelschappen in Europa en Amerika. Van Don Giovanni tot Orphée en van Danilo in Die Lustige Witwe tot aan de rol van Jan Six in de Nederlandse megamusical Rembrandt. Zijn stem wordt beschreven als ‘a splendid voice’, ‘verfijnd en krachtig’ en zijn acteerprestaties met: ‘een buitengewoon inlevingsvermogen’ en ‘een geweldige theaterpersoonlijkheid’. “Ik ben het gelukkigst als ik op het toneel sta” “Als je ergens voor gekozen hebt, doe het dan met interesse en anders liever niet” Quirijn kwam in de tweede klas het Erasmiaans Gymnasium instromen. Zo uit Japan, waar zijn vader diplomaat was. Waarom het Erasmiaans? Zijn vader had uitgebreid navraag gedaan naar de beste school van Rotterdam en het Erasmiaans was het antwoord. Op de internationale school in Japan speelde muziek, en zang in het bijzonder, een belangrijke rol. “Elke klas was een koor,” vertelt Quirijn. Er werd veel aan muziek gedaan en ik vond dat heel fijn. Dat miste ik toen ik in Rotterdam kwam. Daarom ben ik al snel naar het Rotterdams Jongenskoor gegaan, ik wilde absoluut zingen. Ik heb veel geluk gehad met het Erasmiaans. Ik kwam er op de toneelafdeling terecht en dat heeft me verder op weg geholpen, want ik wilde altijd al acteur worden. Op mijn 15e ontdekte ik mijn eerste opera, Die Zauberflöte. We waren in Wenen op tournee met het Rotterdams Jongenskoor. Zingen en acteren kwamen daar samen en vanaf dat moment wilde ik operazanger worden.” Duet met de docent “Toen de toneeldocent op het Erasmiaans erachter kwam dat ik zong, moest ik in elk toneelstuk een liedje zingen. Ook docent de heer Ouwerkerk, zelf groot operaliefhebber en zanger, heeft mij enorm gestimuleerd door met zijn kenmerkende enthousiasme zijn lievelingsopera’s aan te raden en te delen. We hebben zelfs duetten gezongen bij de voorstellingen

12


op het Erasmiaans. Hij zong de tenorpartijen dan een octaaf lager en ik zong de bariton partijen. Dat waren bijzondere duetten. Ik herinner me vooral dat toneel en zang stoer gevonden werden op school en niet werden afgekraakt als suf. Dat is volgens mij wel bijzonder op een middelbare school. Vorig jaar heb ik op het Erasmiaans twee lessen gegeven aan de derde klas over opera en zang en het enthousiasme wat ik daar tegen kwam was geweldig. Ik heb ervan genoten dat ik de interesse van de leerlingen heb kunnen wekken voor mijn vak.” Waar komt jouw liefde voor zang en toneel vandaan? “Zo lang als ik mij kan herinneren was ik verkleed en speelde ik andere personen dan mijzelf. Het zingen begon toen ik 10 was in Japan en dat vond ik meteen heel leuk om te doen. Na het Erasmiaans heb ik een jaar biologie gestudeerd aan de UVA. De afspraak met mijn ouders was dat als wij onze propedeuse zouden halen, wij iets mochten uitkiezen wat we een jaar lang wilden gaan doen. Mijn broer is naar Japan gegaan om Japans te studeren, mijn zusje naar Indonesië en mijn keuze was om zang te studeren in Milaan. Ik heb daar gestudeerd met een beroemde leraar in de Belcantotechniek. In Milaan heb ik via-via de directeur van het Curtis Institute of Music in Philadelphia ontmoet en voor hem gezongen. Hij nodigde mij uit om naar Philadelphia te komen. Ik was één van de vier uit 500 aanvragen. Dat hoorde ik pas toen ik er aankwam, maar dat was wel heel bijzonder.” Quirijn studeert zes jaar in Philadelphia. Een leven gecentreerd om de school waar de wereldtop bijeen gebracht is. “Het is een eliteschool waarbij je voortdurend bezig bent met het vak. We deden vier volledige opera’s in een jaar en we hadden maar 24 zangers, dus iedereen kreeg doorlopend de kans om veel te zingen. Je wordt er ondergedompeld in alle aspecten van het vak: zangtechniek, repertoire, verschillende stijlen, achtergronden van muziekstukken, talen coaching, muziekgeschiedenis, zanggeschiedenis en ga zo maar

door. Je kende door het intensieve studieprogramma voornamelijk mensen van school en die mensen kom ik nog altijd overal ter wereld tegen, in elk orkest en elke grote productie. Dan sta je ineens weer tegenover elkaar. Dat is geweldig.” Hadden je ouders deze loopbaan voor jou voorzien? “Dat denk ik niet. Mijn vader wilde het liefst dat wij allemaal een universitaire opleiding zouden volgen, vandaar dat ik met biologie begonnen ben. Mijn keuze voor Milaan en het feit dat ik daar werd aangenomen waren al bijzonder. Het betekende een stap in de richting van een professionele carrière in het vak, dus daar werd al iets duidelijk voor mijn ouders. Toen mijn ouders van zoveel mensen te horen kregen dat ik wel een kans maakte, en ook het bericht kwam dat ik aangenomen werd in Philadelphia, beseften zij wel dat het misschien zou kunnen lukken. Nu zijn ze absoluut mijn grootste fans.” Maatschappelijke opleiding Kun je beschrijven wat je werk met je doet? “Het meest bijzondere aan het werken in de kunsten is dat je het niet zo makkelijk kunt loskoppelen van wie je bent. Je bent er altijd mee bezig. Het mooie van het zingen is dat je veel leert over jezelf en over je lichaam. Over hoe het werkt en je leert over mensen. Je hebt contact met alle soorten mensen, van super rijk tot zeer arm en alles wat er tussen zit. Je ziet wat universeel belangrijk is. De ene minuut sta je na een voorstelling te praten met een Russische adellijke prins en de First Lady van Engeland en dan loop je terug naar je kleedkamer en kom je iemand van de techniek tegen die een rake opmerking maakt over een scene. Dat vind ik zo mooi van mijn vak. Het overschrijdt alle grenzen. Ik vind het een maatschappelijke opleiding. Ik geniet ervan een wereld te creëren die geloofwaardig is, waar van alles kan gebeuren en waar mensen binnen willen treden. Ik ben het gelukkigst als ik op het toneel sta. Dat heeft te maken met het mogen vertolken van een rol. Binnen een bepaald kader emoties kunnen uitdiepen, dat vind ik interessant. En dat je met je stem en je acteerprestaties een deur kunt openen naar een andere plek. Jij bent de verteller, de reisleider. Bovendien wil je jezelf altijd overtreffen. Ik ben altijd bezig om mijn zangtechniek te perfectioneren en te proberen om er alles uit te halen wat er in zit.”

duinen waar ik fiets en wandel. Als ik de kans heb om thuis te zijn dan ben ik graag thuis bij mijn vrouw en ons dochtertje van 4, want zij moeten mij vaak missen. Mijn vrienden wonen verspreid over de hele wereld, dus die zie ik vaker als ik aan het werk ben. Mijn vrouw zit niet in de muziek. Zij werkt bij een bank en zij is erg ondersteunend, zij vindt het geweldig wat ik doe. Mijn dochtertje lijkt erg op mij. Ik zie haar liefde voor muziek en acteren lijkt haar ook erg te liggen.” Kies iets inspirerends Wat zou jij aan leerlingen van het Erasmiaans willen meegeven? “Ik zou zeggen: probeer iets te vinden wat je echt heel erg leuk vindt om te doen, want alleen werken voor het geld geeft niet de voldoening die het zou kunnen geven als je het ook leuk vindt. En ik denk dat dat belangrijk is. Je moet altijd hard werken om iets te ontwikkelen, dus kies dan iets inspirerends. Ik heb een hekel aan onverschilligheid. Als mensen zich niet inzetten voor waar ze zich mee bezig houden. Gemakzucht, ongeïnteresseerdheid in hetgene waarin ze in geïnteresseerd zouden moeten zijn. Als je ergens voor gekozen hebt, doe het dan met interesse en anders liever niet. Misschien heb ik makkelijk praten, want ik wist vanaf heel jonge leeftijd precies wat ik wilde doen en er zijn er veel die dat niet weten. Ik kan niks bedenken waar ik even gelukkig van zou worden als van zingen en acteren of waarvan ik denk dat ik het even goed kan. Als ik echt voor iets anders moet kiezen dan misschien zou ik schrijven en vertalen. Ik houd veel van taal. Van de klank van taal, de nuances, de achtergronden van woorden, dat vind ik fascinerend. Er kan, net als in de muziek, een sprankeling in zitten die je heel veel energie geeft. Er mag meer aandacht gaan naar klassieke muziek en naar opera. In Japan was muziek een groot deel van de ontwikkeling van de kinderen. Op het Erasmiaans kreeg je slechts in de eerste klas een uur muziekles. Ik heb mijn ouders dus ook gesmeekt om op Jongenskoor te mogen. Ik denk dat mijn generatie de bezuinigingen op cultuur en cultuuronderwijs zo makkelijk heeft kunnen doorvoeren omdat zij zelf niet op jonge leeftijd geïnspireerd zijn geraakt door cultuur. Dat vind ik zo jammer. Muziek en kunst kunnen een grote invloed hebben op de kwaliteit van je leven. Maar het moet wel aangereikt worden.”

Heb je nog iets te wensen op professioneel gebied? “Ik zou wel een hoofdrol willen zingen in The Royal Opera House in Covent Garden. Dat is een van de tophuizen van de wereld. Ik ken er veel mensen en het is een prachtig theater. Ik denk ook dat dit haalbaar is. Ik heb wel vaker iets van tevoren aangevoeld in mijn carrière en dan kwam dat uit. Zo reed ik een aantal jaren geleden in de tram langs Carré en ik dacht ‘daar wil ik wel een keer zingen’ en dat is ook uitgekomen.” Wat doe je als je niet zingt? “Ik zwem graag en ik woon in Haarlem vlakbij de


13

Muziek moet je voelen, beleven! Interview met Gerbert Groot Landeweer, muziekdocent, bevlogen musicus, vader en echtgenoot. Woont in: Den Haag. Hobby naast muziek: wielrennen. Gerbert Groot Landeweer is de (enige) muziekdocent op het Erasmiaans Gymnasium. Met zijn inspirerende lesmethode daagt hij leerlingen uit om te leren, maar vooral ook te voelen hoe een muziekstuk in elkaar zit. “Gymnasiasten zijn heel nieuwsgierig. Vandaag hebben we met de eersteklassers bijvoorbeeld Le Sacre du Printemps van Stravinsky beluisterd. Dat stuk gebruik ik als voorbeeld om leerlingen te laten nadenken over hoe ze emoties omzetten in klanken. Vervolgens geef ik ze een Griekse mythe en die moeten ze verklanken met een instrument. Later doen we het andersom. Dan krijgen ze een filmpje te zien en vraag ik ze er muziek bij te maken. Ik wil hun fantasie aanspreken en ze laten nadenken over hoe een componist werkt. Wat voor klanken gebruikt hij, welke instrumenten kiest hij. Met gymnasiasten kun je ook wat dieper gaan, dat is het leuke ervan.” Rijkdom Inmiddels is de groep tweede- en derdeklassers die muziek blijft volgen met 400% toegenomen, dus het enthousiasme van Gerbert lijkt goed aan te slaan. Wat onderscheidt hem van andere muziekdocenten? “Ik denk dat het verschil is dat ik zelf uit het uitvoerende vak kom. Docenten die voor het docentschap hebben gekozen zijn veelal bezig met het aanleren van dingen, terwijl ik ook naar de praktijk kijk.Tot zes jaar geleden was ik zelf musicus en klarinettist. Na het conservatorium heb ik van alles gedaan. Van het Rotterdams Philharmonisch tot in de bak bij Joop van den Ende. Kamermuziek was mijn grote liefde. Toen er een reorganisatie kwam bij mijn toenmalige werkgever, wilde ik wat anders gaan doen. Ik vond het altijd al leuk om mensen te enthousiasmeren en iets mee te geven over het beleven van muziek. Ik kan me geen leven voorstellen zonder muziek. Het geeft zo’n rijkdom. En ook voor kinderen betekent muziek veel, want je ziet bijna alle kinderen met zo’n ding op hun hoofd lopen. Ze zijn op het gymnasium wel erg in dat hoofd bezig en dat vind ik wel eens jammer. Er wordt voortdurend geanalyseerd en dan roep ik ‘waar zit dat gevoel, wat wil je me vertellen!’ Als je als musicus op het podium staat, dan wil je het publiek ontroeren, of kwaad maken, dát probeer ik boven te halen. Je kunt van muziek verdrietig worden, heel blij, of woedend! Voel het, beleef het en denk niet te veel na.” A-muzikaal

14


Gerbert is een bevlogen musicus, maar de liefde voor muziek is hem niet met de paplepel ingegoten. “Mijn ouders waren helemaal niet met muziek bezig. Toen ik op de muziekschool begon zei mijn eerste docent: ‘stop jij er maar mee, want jij bent a-muzikaal’. Vervolgens kwam ik bij een ander, een oude rot in het vak en hij vertelde me later dat hij meteen al in de gaten had dat er meer in mij zat. Hij heeft me flink aangepakt, ik werd almaar beter en ging het steeds leuker vinden. De keuze voor klarinet is toeval. Ik wilde graag saxofoon spelen, maar ik was te klein en moest beginnen op de klarinet. Toen ik groter was en kon overstappen naar saxofoon, wilde ik niet meer, ik was al verknocht aan de klarinet. Het instrument heeft een enorme omvang. Je kunt van heel laag en donker naar heel hoog, bijna schreeuwen, op dat ding. Er zit veel emotie in. Je kunt echt ontroeren met de melancholische klanken. Ik speel nu niet meer, want het is topsport, dat moet je bijhouden. Als ik nu ga spelen, dan irriteert het me dat ik niet meer kan wat ik kon, dus dan maar beter niet meer spelen.” Tour de France “Wat ik naast muziek doe? Muziek is mijn leven. Ik zou ook niet weten wat ik anders moet doen. Dit wilde ik en dit doe ik. Maar ik heb wel een hobby. Wielrennen. In de vakanties maak ik aardig wat kilometers. De Tour de France volgen vormt een belangrijk onderdeel van mijn zomervakantie. Ik ga niet vaak naar concerten. Dat komt omdat ik dan te vaak dingen hoor die ik anders zou willen en dan lever ik commentaar. Dat vindt mijn vrouw dan weer niet leuk, dus die concerten laten we maar zitten. Speciale wensen voor mij zelf op professioneel gebied heb ik niet. Ik zou nog wel eens de Sacre willen dirigeren of een grote Mahler symphonie. Meer ben ik trots op wat er nu op deze school op muziekgebied bereikt is. Er zijn steeds meer kinderen die in de tweede en derde klas muziek volgen, bijna zoveel dat ik het niet meer aankan, maar het liefst zou ik het door ontwikkelen naar de bovenbouw toe. Ik zie de middelbare school meer als algemeen vormend. We zijn zo bezig die kinderen te pushen in leervakken en dat vind ik erg jammer. Ik zou jonge mensen zo graag breder opleiden en ze meer laten zien hoe de wereld in elkaar zit. Ik snap het belang van die kernvakken, maar het is zo’n rijkdom als kinderen ook oog hebben voor architectuur, kunst en muziek.” Vensters openen Volgens Gerbert vinden zijn leerlingen hem mogelijk streng, zeker in het begin, later laat hij de teugels wat vieren. “En ze vinden me warrig, denk ik. Dan ben ik alweer met heel andere dingen bezig in mijn hoofd. Wat ik hoop

is dat ze zeggen ‘hij maakt me enthousiast’. Dat ze na het jaar muziek in mijn lessen denken ‘ik kan nu meer genieten van muziek’. Ik hoop dat ik ze dat mee kan geven. Ik vind het erg bijzonder om te zien dat een kind zichzelf overwint, een instrument leert bespelen, dat het lukt en je aan hun gezicht ziet dat ze dat zelf ook zo ervaren. Het gevoel van hé ik speel samen met anderen een stuk. Dat is zo prachtig om te zien. En wat ik ook mooi blijf vinden is hun reactie als ik het lied van Eric Clapton laat horen dat hij heeft geschreven omdat zijn kindje uit het raam gevallen is. Ik vertel in de klas het verhaal en dan laat ik de muziek horen en dan zijn er altijd kinderen die gaan huilen. Dat is verdrietig, maar het is ook mooi om te zien dat muziek dat teweeg kan brengen. Dat het ze bereikt.Dan kom ik terug op die brede ontwikkeling. Een collega zegt heel treffend: ‘je moet een venster openen, bied het aan, maak ze wegwijs in de wereld en wat ze er dan mee doen hangt van allerlei factoren af, maar open die vensters voor ze.’” (NvH)

Personalia Met onze 11 nieuwe docenten zijn we heel blij. De drie nieuwe jaarleiders hebben hun plaats in de schoolleiding gevonden. De leerlingen in leerjaar 6 zijn heel gelukkig met de inspirerende biologielessen van de heer Jankees Ouwerkerk en ook hijzelf geniet met volle teugen van het lesgeven. Mevrouw Ank Groenendijk is conrector alsof ze nooit anders is geweest. Met ingang van de kerstvakantie nemen we afscheid van onze toezichthouder de heer Roy Lapar. Hij was onze steun en toeverlaat op de begane grond en in de Cantina; hij gaat nu genieten van een welverdiend pensioen. Het volledige herstel van mevrouw Linda van Dijk, onze docente economie, laat helaas iets langer op zich wachten dan gedacht. De heer Peter Post helpt ons uit de brand en vervangt haar.

Onze nieuwe jaarleiders

Tevreden ouders van onze derdeklassers Vorig schooljaar hebben alle ouders van de derdeklassers een groot aantal vragen beantwoord over hun ervaringen met de school. Dat deden ze met behulp van een vragenlijst opgesteld door een extern bureau. Deze vragenlijst is tevens voorgelegd aan de derde klas ouders van ruim 100 andere scholen. Het stemde ons tevreden dat “onze” ouders in het algemeen bijzonder te spreken waren over het Erasmiaans. De vragen waren verdeeld over tien items en op alle items werd hoger gescoord dan op vergelijkbare scholen. Hieronder het lijstje op een 10-puntschaal. Deze cijfers zijn ook te vinden op de zogenaamde ‘veranwoordingssite’ van het voortgezet onderwijs. Bijna alle scholen in Nederland leveren gegevens aan voor deze site. Het gaat dan vooral om objectieve gegevens, afkomstig van het ministerie en de inspectie, zoals de examenresultaten, de doorstroom tussen de leerjaren, het aantal leerlingen, de financiële positie van de school, de tevredenheid, de onderwijstijd en de verhouding tussen het aantal personeelsleden en het aantal leerlingen. Volgens ons is het de moeite waard om eens een kijkje te nemen op de site: www. schoolvo.nl. Het Erasmiaans is er makkelijk te vinden.

Onze drie nieuwe jaarleiders hebben we niet kunnen vangen voor een foto; zij hebben het te druk….. Van links naar rechts: mevrouw Marieke Veneman (leerjaar 4); mevrouw Eva Gelsema (leerjaar 6) en de heer Chiel Melsert (leerjaar 5).

Nieuwe docenten

Onze derde klas ouders scoorden vorig jaar als volgt: Veiligheid Sfeer Respect voor leerlingen Informatie aan de ouders Onderwijs Docenten Imago van de school Mentor Hulp aan leerlingen Begeleiding

8.9 8.5 8.0 7.9 8.3 7.7 9.0 8.0 7.2 7.8

Van links naar rechts: Chantal van der Zande (wiskunde); Angelika Hawlik (Duits); Jan Monster (wiskunde); Marjan Botke (wiskunde) en Inge Kraus (klassieke talen).


15

Zoekplaatje Van links naar rechts: Opnieuw Angelika Hawlik; Yeter Azmaz (Duits); Wendy de Boon (LO) en Carine Dokter (natuurkunde).

Waar op school is het fotofragment? De oplossing verschijnt uiteraard in de volgende editie van de Acta Diurna Erasmiana! Oplossing zoekplaatje van de vorige Acta

Vandana Sankatsing (Engels). Helaas ontbreken op deze foto’s: Claire van Driel (klassieke talen); Arno Groen (aardrijkskunde)

Colofon Redactie:

Layout en publicatie: Illustraties: Oplage: Reageren en plaatsing advertenties:

16


Josje Boshoff Nathalie van Huet Ineke Leentfaar Paul Scharff Elgersma Media Zevenhuizen Denn. Reinds 1170 [email protected]

Even terug op het nest..! DECEMBER 2012

Recommend Documents