EUROSTRA W W W.DR V-EUROS.NL
Woord van het 50ste
47ste JAARGANG NUMMER 3
Terugblikken maar vooruit kijken - Marinus Goedhart
NOVEMBER 2014
Noordje beschouwt column NdG
HET BESTUUR
Woord van het 50ste Door: Steven Manders De redactie heeft er voor gekozen om deze Eurostra in het teken van het lustrum te laten staan. Met het bestuur zijn we natuurlijk ook volop bezig met ons 10e lustrum. Veel gave activiteiten om heen te gaan en extra commissies om te starten en te begeleiden. Het 50 jaar worden van de vereniging gaat niet zomaar voorbij. Dit wordt ook buiten Euros erkend door bijvoorbeeld het toekennen van de medeorganisatie van de NSRF slotwedstrijden waar we 4 en 5 juli op de bosbaan kunnen laten zien wat we kunnen in het oosten van het land.
Hiervoor zijn we bezig met het uitvoeren van ons gepresenteerde beleid en actief bezig ons functioneren te verbeteren met de feedback die we krijgen. Verder pakken we natuurlijk alle mogelijke mee om Euros in geheel vertegenwoordigen. Hier
als bestuur evenementen Nederland te kunnen we
nog veel meer over vertellen, stoot ons een keertje aan voor een biertje op de donderdagavond. Namens het 50e bestuur, Steven Manders Voorzitter der D.R.V. Euros
Naast het lustrum draait de vereniging ook nog steeds zoals in normale jaren. Hierbij zijn we als bestuur bezig om niet alleen dit lustrumjaar tot een succes te maken maar er ook voor te zorgen dat we de vereniging een stapje vooruit helpen en dat dit ook komende jaren weer gebeurd.
VAN DE REDACTIE
COLOFON De eurostra is het verenigingsblad van roeivereniging D.R.V. Euros. De eerste uitgave van het blad kwam uit in 1967. Het blad verschijnt in de huidige vorm sinds 2012.
Vormgeving Helen Harmsen Column Nord du Gare
Lustrumopening Bekendmaking van de lustrumbladen 19 september vond de opening van het lustrum jaar plaats in de Gallery op de Universiteit Twente. Deze editie staat in het teken van het lustrum. Er zal dan ook stil worden gestaan bij de lustrum opening en de verschillende sprekers die deze avond aanwezig waren. Op de foto: Gert Colenbrander, eerste voorzitter van Euros, en huidige voorzitter Steven Manders onthullen de lustrumbladen.
Verder werkten mee: Steven Manders Marinus Goedhart Lars Hoeksel Lydia Groote Schaarsberg
D.R.V. Euros Tel.: 053 4341136 (bestuur) E-mail:
[email protected] Universitair Watersportcomplex ‘De Sevende Camer’ Auke Vleerstraat 99 7547 AN Enschede
1 • EUROSTRA NOVEMBER 2014
EUROSTRA
Redactie E-mail:
[email protected] Helen Harmsen Nico Wolters Minke Holleboom Daan Ekkelenkamp
Je Moeder
Die woont hier dus niet. Dit is niet de plek om gebruikers van het Watersport Complex de les te lezen. Daarom haak ik dit keer in op het stuk van Gerrit van Brakel wat Imro Dawson voor droeg op de lustrumopening. denk ik niet met weemoed terug aan Door: Helen het vorige apparaat. Wel hoop ik dat de Harmsen Er is hier geen ruimte om het hele stuk over te nemen maar het kwam er op neer dat Gerrit teleurgesteld was over hoe er met eigendommen van de vereniging werd omgesprongen; met andere woorden er werd te veel gesloopt. Gelukkig gaan er met de verdwijning van Euros memorabilia herinneringen niet verloren, zo sprak Imro, zo dom zijn we nu ook weer niet. Desondanks zou ik toch graag nog even willen genieten van de stoelen in de Sevende Camer, het koffiezet apparaat en de vaatwasser. Hoewel mijn gevoelens voor koffie soms wat beangstigend zijn
huidige het iets langer vol houdt. Laat daarom stoelen niet buiten op het terras staan en zet het koffiezet apparaat bij het afsluiten ook uit. En vergeet niet de vaatwasser! Voor we weer voor 130 man met de hand moeten gaan afwassen. Je moeder woont hier niet, dus ruim de boel op. Dit gezegd hebbende wil ik jullie veel plezier wensen met het lezen van de eerste Eurostra van het collega jaar 2014/2015. Denk je na het lezen ‘goh, wat leuk. Ik wil ook wel een stukje schrijven.’ Schroom dan niet om iemand van de redactie aan te spreken of een stuk in te sturen. Neem nog een kop koffie, Met rood-wit gebiesde groet, Helen Harmsen EUROSTRA NOVEMBER 2014 • 2
KICK-IN 2014
Een Gouden begin Een gouden begin is het halve werk is een toepasselijke uitdrukking als het gaat over de manier waarmee de eerstejaars dit jaar aan hun roei carrières zijn begonnen in ons 10de lustrumjaar. Door: Daan Ekkelenkamp Voorafgaande aan dit begin hebben de EIC en de NIKE bergen met werk verzet. Toen de EIC haar plannen op de AV aan de vereniging liet zien waren veel aanwezige leden echter bang voor half werk. Hoe is het de EIC nou eigenlijk vergaan? En hoe zit dat met de NIKE? Hoeveel van de aanmeldingen voor de introductie bij onze mooie vereniging heeft ze weten te verzilveren tot gouden leden? En misschien wel de belangrijkste vraag waar u als lezer het afgelopen kwartiel over wakker heeft gelegen: Wat was de schade door het ontbreken van dé bus tijdens de kick-in? Veel vragen maar laten we bij het begin beginnen: De eerste dag van de kick-in. Hierbij is het belangrijk om de nietsvermoedende zieltjes er per direct van te overtuigen dat roeien gaaf is en lid zijn iets onmisbaars is tijdens je studententijd. Op de openingsmarkt was er veel ruimte geclaimd dankzij de botenwagen (mét banner). En door een acht op het stuk te plaatsen wat voor de voetbal vereniging was bestemd, werd geprobeerd nog net wat extra vierkante meters te bemachtigen. Helaas kost een voetbal iets minder dan een acht en de geagiteerde voetballers dreigden dan ook om onze acht maar als doelwit te gebruiken om op te schieten in plaats van op een of andere feut in een mascottepak van de plaatselijke voetbalclub. Toen de acht toch maar verplaatst werd bleek dat er nog meer dan genoeg vierkante meters over waren om aan te tonen dat er geen twijfel was over wie hier dé sportvereniging is. De ruimte was dus geclaimd en het promoteam, bewapend met groene paraplu’s, trok erop los. Tijdens de kick-in konden de nuldejaars op verschillende plekken en manieren kennis maken met Euros. Zo was er dit jaar onder andere weer de Euros Paradise, terug van weggeweest, waarbij je een wakeboarder achter een acht kon zien varen. De belangrijkste nieuwe activiteit waar de EIC mee is gekomen was echter het paintballen. Hierbij kon je je op zondag 3 • EUROSTRA NOVEMBER 2014
uitleven op het UWC waarvan een deel was omgetoverd tot een paintballterrein. Met alle rondes gereserveerd kan worden gesteld dat dit een groot succes was en de EIC hier zeker geen half werk heeft afgeleverd. Maar wat heeft ons deze activiteit eigenlijk opgeleverd? Uit de cijfers blijkt dat de meeste eerstejaars dit jaar IO studeren. Het is logisch dat dit komt door het paintballen dat de EIC had georganiseerd. Het is namelijk algemeen bekend dat IO’ers leuke mensen zijn en leuke mensen doen leuke dingen, zoals paintballen. En verf, IO’ers houden van verf! Als we volgend jaar weer veel IO’ers willen werven is het dan ook niet geheel onverstandig om er voor te zorgen dat er ook volgend jaar weer gepaintballd kan worden op het UWC. De NIKE heeft zoals altijd natuurlijk haar uiterste best gedaan om weer zoveel mogelijk nietsvermoedende nuldejaars ervan te overtuigen om te kiezen voor het lidmaatschap. Enkele hoogtepunten van deze NIKE waren de VUF bierveiling, het 007 goldfinger feest (mét live saxofonist) en natuurlijk niet te vergeten het eindfeest, dit jaar verzorgd door zwaar10. Het effect van een feest met super veel snoep valt mooi af te lezen in de volgende taart diagram.
26 jaar
21 jaar
25 jaar
20 jaar
24 jaar
19 jaar
23 jaar
18 jaar
22 jaar
17 jaar
Het is duidelijk dat het thema van het eindfeest ervoor heeft gezorgd dat 41 van de 115 eerstejaars 18 jaar of jonger zijn. Jonge mensen houden namelijk
heel erg veel van snoep. Als we volgend jaar weer zoveel jonge eerstejaars willen hebben kunnen we het thema van de laatste fuif tijdens de NIKE het beste weer iets te maken laten hebben met iets waar kinderen dol op zijn, zoals snoep of superhelden. Maar hoe zit dat nou met dé bus. Ondanks dat er €1000 vanuit het bestuur was toegezegd en alle bordjes voor de club van 100 waren verkocht is de BusCie er niet in geslaagd om een bus aan te schaffen. De EIC moest het daarom dit jaar zonder dit pronkstuk doen en genoegen nemen met een grote banner. Tijdens de AV werd er gevreesd voor groot ledenverlies als er geen bus zou zijn bij de kick-in. Maar hoe erg is de schade nou echt? Onderstaand diagram spreekt voor zichzelf.
NIKE-Eindfeest LUSTRUM OPENING
Vrouwen Mannen
Naar mijn mening zijn deze gevolgen geen kattenpis. De afwezigheid van de bus heeft ervoor gezorgd dat maar 29 van de 115 eerstejaars van het vrouwelijke geslacht is. Zoals al gevreesd werd is het hebben van een bus van ongekend belang. Vrouwen vinden bussen blijkbaar heel leuk en het is dan ook niets minder dan volkomen logisch dat het ontbreken van de bus voor het ontbreken van veel vrouwen heeft gezorgd. Wel zorgt dit nieuwe inzicht voor nieuwe mogelijkheden op de donderdagavond. Om te beginnen weet je nu dat je je das expres te kort moet strikken. Buschauffeurs zijn onlosmakelijk met hun bus verbonden en door je das te dragen als een buschauffeur speel je hier natuurlijk perfect op in. Daarnaast kan het ergometerhok soms een beetje een kille plek zijn om je romantische escapades te botvieren. Probeer daarom eens te vragen of ze mee gaat om naar de bus te kijken als je weer de casanova uithangt op onze mooie kroeg.
Kanoërs in de Gallery Het lustrum is vrijdag 19 september officieel geopend. Een warme nazomeravond een dag na de huldiging van Joeri Jongbloets. De Gallery was het toneel van de feestelijke opening met een ietwat treurige opkomst Euroïden. vereniging die dit jaar zijn lustrum viert. Door: Helen Harmsen Aan de entourage en de sprekers lag het in ieder geval niet. Over de aankleding was nagedacht en dekte de volledige 50 jaar geschiedenis van Euros. Buiten werden de gasten ontvangen door de Doggersbank, de eerste zelfgebouwde boot van Marinus’ hand uit 1966. Binnen was plaatst voor de eerste skiff gebouwd door Loyd en met de H.D. Niewind, de laatste aanschaf, was de cirkel van 50 jaar boot geschiedenis rond. Het is te betreuren dat het grootste deel van de aanwezigen het vorige lustrum ook nog had meegemaakt. Niet dat zij niet welkom zij, in tegendeel, maar dit betekend helaas wel dat er weinig 2e en 3e jaars leden aanwezig waren. Daarvoor in de plaats kon de Lustrumcie wel handjes schudden met het bestuur van Audentis, de SU, Zeilen en Kano. Euros Roeien is niet de enige
10 verschillende sportverenigingen hebben besloten samen verschillende festiviteiten te organiseren. Geen toeval. Bij de oprichting van de THT werden alle studenten verzocht zich te verzamelen. Een voor een werden verschillende sporten opgenoemd. Wie ervaring had in deze sport werd gevraagd hierin een vereniging op te richten. En zo geschiede. Met wellicht wat misplaatste nostalgische gevoelens luisterde ik naar de verschillende sprekers. Ik ben immers pas 3e jaars. Toch was het een feest der herkenning. Waar de wethouder sprak over een wegzakkend collectief geheugen herkende ik toch het merendeel van de verhalen. Dat wil niet zeggen dat ik representatief ben aan het collectief geheugen maar wel dat de verhalen er nog zijn. Dat het stil werd toen de wethouder een beroep deed op dat eerder genoemde
collectief geheugen, had wellicht meer te maken met de aanwezigheid van het Audentis bestuur en de juist levendige verhalen van het ‘pakkerij feest’. Het verhaal van Timo Wonnink, voorzitter van Oud Euros, is als volgt samen te vatten: Goede raad is goud waard, Zo eerlijk als goud, Het is niet al goud wat blinkt, Hij heeft een hart van goud, Van stro goud spinnen, Iemand koeien met gouden horens beloven, Er is geen goud zonder schuim, Al draagt een aap een gouden ring het is en blijft een lelijk ding, Spreken is zilver zwijgen is goud en Eigen haard is goud waard. En werd afgesloten met een goede slok bier. Elk verhaal had een sprankje. Een herinnering, anekdote of glinstering. Iets waardoor je rechtop ging zitten, schouders naar achteren met een trots gevoel. Wat mooi, mooi dat ik onderdeel ben van deze vereniging. Toch treurig dat er bijna meer kanoërs aanwezig waren dan roeiers op deze mooie avond. EUROSTRA NOVEMBER 2014 • 4
50 JAAR EUROS ROEIEN
Terugblikken maar vooruit kijken
Uiteraard was ook Marinus Goedhart, bootsman van 1966 tot 2008, aanwezig op de Lustrumopening op 19 september. In 2008 bracht de D.R.V. in samenwerking met Marinus het boek ‘De Bootsman Schrijft’ uit. Voor een man die een boek kan volschrijven over Euros is 3 minuten spreektijd een schrijntje. Slechts de helft van de belangrijke en bijzondere mensen die betrokken waren bij Euros de laatste 50 jaar heeft hij kunnen noemen. Daarom de vraag aan de Eurostra om zijn stuk te publiceren: Terugblikken maar vooruit kijken: Sporthoofden, trainers en hobby-trainers. Door: Marinus Goedhart De eerste jaren bij v/d Broek staalbouw aan de kanaalstraat, daar waar nu Leering is gevestigd. Een betonnen loods van 6x20 mtr dat was ons onderkomen. Maar wel gebouwd door de Euros leden. Een oude bouwkeet als omkleedruimte en een kratje fries onder de zitbanken. Na +- 3 jaar had v/d Broek de grond nodig voor uitbreiding van hun bedrijf. Het oog viel op de nieuwe locatie onder aan de Lonnekerbrug, het huidige terrein. Dicht bij de TH Twente en dus makkelijk berijkbaar. Het was gemeente grond, waar niemand wat mee kon. Er liepen zoveel leidingen van bandenfabriek Vredestein door de grond dat bouwen haast onmogelijk was. Daarom staan de gebouwen ook zo raar ten opzichte van elkaar. Maar ook toen sloeg de bezuiniging toe. Er werd en bouwstop afgeroepen. Er was 100.000 gulden en daar moest van gebouwd worden: Een botenberging, een werkplaats en een omkleedruimte. Het werd een noodvoorziening waar we het meer dan 25 jaar mee hebben gedaan. De rechtse botenberging is dus nog steeds een noodvoorziening. De werkplaats was een evenbeeld van de roeiloods. Het was niet anders en Euros stelde niet zo veel eisen. Maar onze vloot was perfekt. Het leden aantal groeide, de vloot groeide mee. De roeiloods werd te klein. De kanoërs krijgen hun velbegeerde loods, zij zaten achter in de roeiloods met een kleine stelling. Roeiboten en Kanoboten kunnen niet in één loods. Euros’ eerste trainer was Arie Neven, Arie heeft zelf zeer fanatiek geroeid bij de Laak in Den Haag. En werd 5 • EUROSTRA NOVEMBER 2014
Nederlands kampioen in de 2-. Arie was in dienst van het sportcentrum. Zijn lessen waren roeien, conditie trainingen aan verschillende sportverenigingen en boksen. Na zijn vertrek komt Hans Enke ook in dienst van het sportcentrum. Hans kwam vers van de sportacademie en was bere enthousiast. Ook hij gaf roeien en conditietraining en ook werd Hans plaatsvervangend hoofd sport. Bij het vertrek van Hans wierp André Ligthart een balletje op, hij wou het roeien wel op zich nemen. André was eigenlijk schermleraar, de sport stemde toe. En André werd omgeturnt in Duitsland op de sporthogeschule waar de toproei docent Professor Carel Adams les gaf. Maar Euros zat dus een tijdje zonder roeitrainer. Hen Britsel werd aangetrokken. Henk was gymleraar in Assen. Dus twee keer per weer op én neer naar Enschede. Maar de kilometer vergoeding was ruim voldoende. Maar terug op André, André pakte
het roeien zeer fanatiek aan. Onder zijn bezielende leiding behaalde we vele successen. Er werd landelijk met verbazing gekeken naar het kleine Euros dat vele blikken behaalde. v/d Kwas, van Baal en Paul Cornelissen waren toen de top roeiers van Euros. Maar na enige jaren
veranderde André van baan. André was een beetje uitgekeken op het roeien. Met andere woorden Euros zat weer zonder trainer. Jan van Delden Dit is een verhaal op zich. Jan was in dienst van de Noord Oostelijke roeibond. Hij gaf dus diverse verenigingen in de regio les. Maar het was geen volledige baan. En over de kilometers maar niet te spreken. Maar Euros zat zonder. Het hoofd sport (Wim van Veelen) benaderde mij. “Marinus, weet jij nog een sportleraar die roeien geeft en liefst ook nog academisch gevormd?”. Mijn antwoord was simpel “Ja”. Breng mij dan in kontakt met die persoon. Mijn antwoord tot Jan: “Jan, als jij belangstelling hebt voor deze baan moet jij je melden op het sportcentrum bij van Veelen.” De volgende dag de woorden van Jan: “Marinus ik heb een gesprek gehad met van Veelen. Het eind resultaat was: van Delden, jij bent aangenomen en je kunt morgen beginnen.” Jan is nog altijd verbaast over de snelle besluitvorming. Jaro In dit rijtje hoort zeker Jaro Boubin thuis. Jaro was met zijn gezin en nog vele anderen gevlucht uit Tjechie. Via omzwervingen kwam hij op de universiteit terrecht. Jaro was een toptrainer kano. Wat hij voor Euros gedaan heeft, teveel om op te noemen. Maar hij heeft Euros-Kano op de kaart gezet. Onverstelbaar wat hij allemaal gedaan heeft. Jaro heeft ook altijd spijt gehad dat hij zich niet meer bemoeid heeft met conditietrainingen van de roeiers. De mentaliteit van de roeiers sloeg bij hem aan. Maar hij heeft het goed gemaakt. Topsporters van de universiteit heeft hij medisch begeleid. En de woorden: Jaro
Marinus Goedhart
bedankt, zijn dan ook zeker op zijn plaats. Aarsse Het allereerste hoofd sport Harry Aarsse. Harry liet zich absoluut niet met voornaam aanspreken. Het was dus altijd meneer Aarsse. Over afstand gesproken. Het was ook een zeer dominante man. En al gauw kwam de roeivereniging met hem in konflikt. Hij besliste alles, zelfs de roeiboot aankopen. En de bootsman ging achter de roeivereniging staan. Dat heb ik geweten. Het liep zo uit de hand dat hij mij persoonlijk ontslag aanzegde. Maar ik had een jong gezin dus ik belande in een zeer moeilijke periode. Zelfs een juridisch gevecht volgde. Blijkbaar heb ik het gewonnen. De 40 dienstjaren heb ik vol gemaakt. Siebe Melis De opvolger van Aarsse. Van huis uit een basketballer en docent. Hij speelde zelf ooit in het nationale basketbal team. Siebe wou aan de botenloods veel veranderen. Helaas kwam hij daar een bootsman tegen die over bepaalde zaken een totaal andere mening had. Dat heb ik hem ook luid en duidelijk verteld. Nadien heb ik hem op het Euros terrein nooit weer gezien.
Van Veelen De derde op rij. Wim van Veelen een docent turnen en leraar op het voortgezet onderwijs. Wim was een goed mens, maar wist altijd alles beter. Vergaderingen zat hij niet voor, hij doceerde ze. Met andere woorden: zeer lang van stof. Maar als het over Euros zaken ging dan zaten we lang niet op één lijn. Bezuinigingen ook toen al, de omzet van de kantine werd weer afgeroomd. Mijn kreet was altijd “wat studenten opzuipen in de kantine, dus de winst daar van, dat moet in de wedstrijd vloot gestopt worden. Zodat we minder afhankelijk worden van sponsoren.” Het is zo ver gekomen dat ik een klacht tegen hem heb ingedient bij het College van Bestuur. Maar deze aktie’s waren altijd in het belang van Euros. Jan Willem Hidskes Het laatste hoofd sport waar ik mee te maken had. Jan Willem was docent op de hogeschool Enschede. Jan Willem was zeer gematigd, of het te maken had met mijn leeftijd.. Hij zag dat ik een dagje ouder werd. Hij liet zich een keertje ontvallen: “Als je bij Marinus de juiste sleutel van het slot gevonden hebt dan komt alles goed.” En het is goed gekomen. Een geweldig afscheid heb ik gehad. Jan Willem, bedankt.
Rutger Roëll Over Rutger alleen kun je al een boek schrijven. Dat heb ik ook gedaan in mijn boek “De Bootsman schrijft”. Rutger was eigenlijk geen verenigingsman. Hij probeerde een roeiploeg zo hoog mogelijk op het erepodium te krijgen. Wereldkampioenen, Olympische spelen, Varsity niets was hem vreemd. Ook met Euros ploegen heeft hij veel behaald. Denk aan de Varsity 1995. Rob Jonkman Rob was afdelings direkteur bij Holec Hengelo. Rob was van een heel ander kaliber dan Rutger. Rob wou het allerhoogste behalen en eiste een ijzeren discipline van zijn roeiers. En de twente vier zullen we nooit vergeten. Vaak heb ik gezegt: Rob begeleid zijn roeiers van de wieg tot het graf. Rob, bedankt. De laatste in de rij is Lars Hoeksel. Ik hoop dat hij Euros roeien op een hoger nouveau kan brengen. Dus Lars voor jou is er een lange weg te gaan. Maar iemand uit onze eigen regionen, dat doet deugt. Lars succes. En ik besluit 50 jaar Euros Bedankt, Marinus
EUROSTRA NOVEMBER 2014 • 6
ASOPOS NAJAARS
7 • EUROSTRA NOVEMBER 2014
KNORRENSTEIJN MEMORIAL REGATTA
EUROSTRA NOVEMBER 2014 • 8
KORT NIEUWS
COLUMN
Noordje beschouwt Wekelijks zitten wij gekluisterd aan de bar van Sociëteit de Sevende Camer, genietend van een biertje of een glas Rivella. Afgelopen jaren hebben wij het heugelijke feit geconstateert dat er een stijgende lijn is in het aantal correct geklede leden op de donderdagavond. Dit doet ons deugd. waar de tegenstanders destijds zo voor Door: Nord du Gare Meer
Jas-das-gedrag
Weinig Paar jaar geleden Nu Figuur 1: Ook de statistieken tonen een flinke toename. Hoewel het voor de eerstejaars een normale zaak is, lijkt er voor de Euros mastodont iets te bewegen binnen de vereniging. Een paar jaar geleden waren er amper nieuwe leden, kon er met moeite wedstrijdkolommen gevuld worden en leek de vereniging meer dood dan levend. Om het tij te keren is in 2011 de EIC overhoop gegooid, met succes. Een jaar daarna volgde de NIKE waarbij ook het afroeien op de schop ging. Op dinsdag 25 september 2012 verscheen er een email vanuit de NIKE waarin onder andere het nieuwe afroeiplan medegedeeld werd:
vreesden, noch zijn wij veranderd in een oostelijke LAGA-dependence. Wel zien we een positieve ontwikkeling waarbij steeds meer mensen zich bewust klaarmaken voor een kroegavond op de D.R.V., in plaats van voor een willekeurige club. Door jasje dasje naar de toko te gaan, houdt men één van de vele tradities in stand die de vereniging rijk is. Het is een symbool voor het studentenleven en onderscheidt ons van burgerverenigingen. Of men hier nou bewust voor kiest of niet, draagt het voor allen bij aan een gevoel
9 • EUROSTRA NOVEMBER 2014
Na de goedkeuring van de KNRB omtrent de lustrum wedstrijdkleding wacht nu de volgende stap, namelijk het aanschaffen van de kleding. In samenwerking met Powerhouse zal op donderdag 27 november van 18:0021:00 een lustrumkleding pas-avond georganiseerd worden. Op de pas-dag zal er de mogelijkheid zijn via de lustrumwebsite wedstrijdkleding te bestellen. Dit is mogelijk tot 9 december 17:00u.
Almanak
Figuur 2. Deze kat had ook een stem in de discussie over overbodige leden.
Afroeien Met het afroeien willen we dit jaar de NIKE’ers laten weten dat ze ‘een doel bereikt hebben’ door de afroeidag inhoudelijk te vergroten. Hieronder staan de belangrijkste punten over de afroeidag: • Ervaren stuurtjes: de NIKE’ers hebben zelf nog niet gestuurd en zullen dus door ervaren stuurtjes begeleid worden. • Correct gekleed: zowel van NIKE’ers als van activisten of leden verwachten wij inzet om correct kledingsgedrag te tonen gedurende het afroeien. Dit versterkt immers het eenheidsgevoel. • Geen overbodige leden: gelieve zien wij voor 19.00 geen leden doelloos rond slingeren op het terrein die de afroeiers afleiden of uitlachen. • Korte ceremonie: voorafgaand aan het feest om nieuwe leden te ‘inaugereren’: euroslied zingen en na afloop handjes schudden. Naar aanleiding van deze mail barstte er een verwoedde discussie los. De tegenstanders vielen over het feit dat leden correct gekleed dienden te zijn maar boven alles over de, zeker discutabele, term “overbodige leden”. Wanneer we enkele jaren later op donderdag van aan de bar om ons heen kijken zien we nog altijd geen D.C.S.R.V.,
Kleding pas dag
van samenhorigheid en straalt het de trots voor de vereniging uit. De residenten der roeiersresidentie Nord du Gare, Imro Dawson, Rein Liefers, Eiko Westerbeek en Ton Nguyen
Ook dit lustrum zal er een almanak worden uitgebracht. Hiervoor is de AlmanakCie in het leven geroepen. Maar zij gaan niet zelf alle stukken schrijven. Elk bestuur en eerstejaarsploeg is inmiddels benaderd om zichzelf te vereeuwigen. Daarnaast wordt ieder lid uitgenodigd om een legendarisch stuk te schrijven voor de almanak. Stuur uw stuk voor 15 december op naar de AlmanakCie, zij zien uw verhalen met plezier tegemoet.
Agenda Op de Euros website te vinden maar vergeet de activiteiten en evenementen niet ook in uw eigen agenda te zetten! 21 november - Constitutieborrel 23 november - Hel van het Noorden 26 november - AReCO training 27 november - Pasdag lustrumkleding 29 november - Tweedejaars roeidag 4 december - Pasdag galakleding 4 december - Sinterklaasavond 7 december - Ergohead 7 december - SGOEPPA 13 december - Bondstest 13 december - Lustrumgala 4 januari - Nieuwjaarsborrel 13 januari - Symposium 17 januari - NK indoor roeien
WEDSTRIJDROEIEN
Het voorseizoen
Al vanaf de eerste college weken zijn de ouderejaars wedstrijdroeiers weer aan het trainen. Dat begint met een opbouw fase waarin roeiers zichzelf weer tegen komen in het krachthonk of op de ergometer. ‘Had ik nou maar niet zo veel bier gedronken in de vakantie’ zijn gedachtes na het tillen van teleurstellende gewichten en het roeien van het op z’n minst matige tijden. Door: Helen Harmsen
De dameskolom startte het seizoen met een minder serieuze wedstrijd om zich ook even competitieroeier te wanen. De ‘Leer Ruder Regatta’ in Duitsland bekend om zijn hoge Bier und Bratwurst gehalte vierde zijn 75ste verjaardag. Als enige dames 8+ startten zij in het open veld in een leen boot die beter bekend stond als ‘De dikke zwarte’. Nienke Adema stuurde deze 8 biesdragende dames vol overgave naar een laatste plek. Cottwich Bijna de gehele skiffvloot lag op 27 oktober op het Almelose water voor de jaarlijkse wedstrijd bij Amycus. Voor de tweedejaars wedstrijdroeiers is dit vaak de eerste ongestuurde wedstrijd die ze startten en wedstrijdcoaches hebben er dan ook een handje van om hun roeiers met een harde schop het diepe in te trappen. Geen mailtjes met tijdschema’s en uitgebreide wedstrijdvoorbesprekingen op donderdag. Verantwoordelijkheid wordt verwacht van de roeiers dus mogen ze zelf voor borg zorgen en hun rugnummers ophalen. Taart was er voor Chris Lokin, of liever gezegd: Taarten. Zowel het H2x veld als het LSB1x veld wist hij te winnen. Bravó
L4+ op de Cottwich
Thêta Herfstregatta Deze wedstrijd is onderdeel van de najaarsbokaal en wordt doorgaans door ouderjaars competitie roeiers gestart. Dit jaar verschenen ook Maureen Groot Koerkamp en Helen Harmsen in de 2- aan de start. Met minder trainingen achter de rug dan wedstrijdafstanden reisden de dames af naar Eindhoven. En niet zonder resultaat. Elke afstand wisten zij te winnen en namen zo ook de overwinning mee naar Enschede.
Chris Lokin Tromp Boat Races Een ware najaarsklassieker. Door de enorme aandacht van de bond, van klein burger wedstrijdje uitgegroeid naar een onmisbare wedstrijd voor junioren, studenten én burgers. De vele inschrijvingen zorgden voor een logistieke puzzel die resulteerde in een mikado van boten over smalle paadjes. Het was een prachtige roeidag met de warmste 18 oktober ooit gemeten maar helaas geen overwinningen. Novembervieren Een wedstrijd voor enkel dubbelvieren en boordvieren op de Amstel. In 1970 rond het ontstaan van deze wedstrijd was er in het najaar niet zo veel te racen, tegenwoordig zit de kalender het gehele jaar behoorlijk vol. Desondanks waren er dit jaar twee starts voor Euros. Middengroep dames Geeske Boer en Laurèn Appelman combineerden met Thêta en werden uitstekend gestuurd door Eline van Hengel die haar debuut maakte op de Amstel. De zeer ervaren Milou Vogelsang stuurde het licht’09 reünie project van Joeri Jongbloets, Mauro Momesso, Mart Langereis en Wouter van Kessel in de dubbelvier. Over enkele weken worden zowel de eerstejaars selecties als de middengroep selecties officieel gevormd. Voor de ouderejaars staan de Hel van het Noorden, ergo-Head en de bondstest op het programma waar de eerstejaars pas in februari op de Twentse Winterwedstrijden ofwel de van Oord Winterwedstrijden hun debuut gaan maken. Genoeg te trainen dus de komende weken.
250 meter sprint in Eindhoven EUROSTRA NOVEMBER 2014 • 10
WEDSTRIJDVERSLAG
Paul Veenemans Prijs Roeiers zijn bijna altijd goed in meerdere sporten. Voor de eerstejaarsselectie zit CrossFit en hardlopen al standaard in de trainingsroutine en na het seizoen zoeken veel (wedstrijd)roeiers de racefiets op. Fietsen is wat mij betreft de leukste vakantiebesteding en het is bovendien een uitstekende manier om te herstellen van je wedstrijdseizoen en je verbetert bovendien je duurconditie enorm. Door: Lars Hoeksel Voor (oud)wedstrijdroeiers is de Paul Veenemans Prijs (PVP) dan ook een enerverende uitdaging waarbij je je kan uitleven op vier sportonderdelen: Fietsen (10km), Schaatsen (4,1km), Hardlopen (5km) en Roeien (3,35km). De afstanden kunnen per jaar iets verschillen omdat de wedstrijd ieder jaar bij een andere vereniging wordt georganiseerd. Omdat niet iedereen overal goed in is wordt van de eerste drie onderdelen het slechtste onderdeel geschrapt voor de puntentelling. Eventueel kan je dus ook een onderdeel overslaan. Dit jaar hebben Erik Dietrich, Maureen Groot Koerkamp, Helen Harmsen en ik namens Euros meegedaan. Het is net een echt wedstrijdweekend zoals vroeger, met vooraf een hoop geregel voor de logistiek en overnachtingsplaatsen. De PVP is een materiaal- wedstrijd, zoals Erik het noemt, want je hebt snel twee auto’s vol met fietsen, schaatsen en roeimateriaal. Gelukkig kunnen we de roeiboten lenen. Eenmaal aan de start van het eerste onderdeel laten we ons niet intimideren door de tijdritfietsen die duurder zijn dan mijn auto, maar het maakt wel duidelijk hoe gedreven de deelnemers zijn. Als je wilt winnen laat je niets aan het toeval over. Na het fietsonderdeel is er voldoende tijd om te herstellen en om naar Hoorn af te reizen voor het schaatsonderdeel. Het is altijd leuk om roeiers op schaatsen te zien! Zondag ochtend staan we klaar voor het onderdeel hardlopen. Opvallend aan de PVP is de gemoedelijke sfeer in combinatie met een uitdagend niveau. Pieter Rom Colthoff wint dit onderdeel met een gemiddelde van 17,5 km/uur. De meeste deelnemers hebben veel wedstrijdervaring dus de zenuwen zijn getemd. Tijdens het roeionderdeel duiken her en der wat Aegon of Boekel De Nerée pakjes op, want stiekem is de PVP ook een reünie voor (oud)bondsroeiers. 11 • EUROSTRA NOVEMBER 2014
COMMISSIES
Kurt Jensen en Gitaren
Iedereen ziet het, hoort het en krijgt mailtjes. Het is wel duidelijk, de lustrumcommissie is enorm druk. Maar waar houden ze zich vooral mee bezig? Daarom is voor dit artikel onderzoek gedaan naar het symposium en de lustrumband, voor ieder nieuwsgierig lid! vermaken dat staat vast. Daarom zijn er band niet compleet, maar ik vang op dat Door: Minke Holleboom 13 januari staat het symposium op de planning van de lustrumagenda. De lustrumcommissie heeft er voor gekozen om samen te werken met het Studium Generale, waar wekelijks lezingen gehouden worden op te UT. Dit is een prettige samenwerking, Studium Generale heeft veel ervaring met het verzorgen van lezingen en symposia. De lustrumcommissie kan daardoor meer aandacht besteden aan het benaderen van interessante sprekers. Het symposium wordt een avondprogramma, met één of twee lezingen. Deze avond zal natuurlijk in het teken staan van roeien, maar wat kunnen we verwachten? Er staat één spreker vast, wellicht wordt er nog een tweede spreker aan het programma toegevoegd. Ook zal er de mogelijkheid zijn om na het verhaal van de spreker vragen te stellen. Met een beetje zelfvertrouwen en op goed geluk is een hele bijzondere spreker gevraagd voor deze avond. Buiten de verwachtingen van de lustrumcommissie om reageerde Kurt Jensen, een roeiwetenschapper of –fysioloog erg positief op de vraag of hij naar Enschede wilde komen. Jensen is een Deense bewegingswetenschapper, die het Deense licht roeien naar een hoger niveau heeft getild. Als je Kurt Jensen googelt krijg je veel resultaten, want wat is hij precies? Bewegingswetenschapper, inspanningsfysioloog of roeiwetenschapper. Wat duidelijk is, is dat het een man is van cijfers, grafieken en harde feiten. Jensen heeft zelf allerlei testen opgezet om de inspanningen van roeiers goed te onderzoeken. Veel van deze testen zijn ook overgevlogen naar Nederland. Dat maakt zijn verhaal tijdens het symposium voor ons natuurlijk alleen maar interessanter. Op dit moment is Jensen ook werkzaam in het zuiden van het land, bij RTC Roeien Brabant. Wat het precieze onderwerp van de avond gaat worden is nog niet duidelijk, wel gaat er beeldmateriaal van roeiers worden geanalyseerd. Wil je dat je eigen haal onder de loep wordt genomen of heb je suggesties mail naar de lustrumCie. Roeifanaten zullen zich in ieder geval
ook plannen om een breder publiek aan te trekken dan enkel Euroïden.
Meekijken in de studio bij de Lustrumband Een tijdje terug kwamen er zo af en toe wat oproepjes langs over de lustrumband. Inmiddels is hij er, en ik mocht een kijkje nemen bij de tweede repetitie. Op vrijdagmiddag ga ik in de Vrijhof op zoek naar de studio die ik van Jornt heb doorgekregen. Nadat ik 2 keer verkeerd gelopen ben, 6 gangen door ben en 3 deuren geprobeerd heb, vind ik de bedoelde popstudio. Achter twee deuren, in verband met de isolatie, zit Jornt al op mij te wachten. De rest van de band komt iets later. De lustrumband bestaat uit de bandleden Thijs Baltes (zang), Nienke Bink (piano en zang), Jeroen Reurink (gitaar), Daan Rieks (bas) en Jornt van Dijk (drum). Wat leuk is om te zien, is dat de lustrumband varieert van eerstejaars tot derdejaars. Jornt heeft de band opgezet vanuit de lustrumcommissie. Het eerste bandlid was gemakkelijk gekozen, Thijs en Jornt zitten namelijk al bij elkaar in de ‘Plakband’. De eerstejaars bandleden Nienke en Jeroen hadden elkaar al over het idee gesproken en zijn toen samen naar Jornt toegekomen. Enkel de basgitaar was toen nog niet bemand, gelukkig reageerde Daan Rieks op die vacature. Ondertussen zijn Nienke en Thijs de studio binnengelopen. Terwijl er een banaantje gegeten wordt, worden er stekkertjes in muziekinstrumenten en versterkers gestopt. Ondertussen wordt mij ook goed duidelijk gemaakt dat de set strikt geheim is en ik voorlopig “mijn bakkes moet houden!”. Nog steeds is de
Jeroens pizza rauw bleek te zijn en dat hij daarom wat later komt. Toen Daan zich aangesloten had bij de lustrumband en de band zoals hij nu is daarmee geboren was, werd de eerste repetitie gepland. Daarin werd vooral het repertoire van de band besproken en bepaald. Deze muziek moest iedereen natuurlijk eerst nog zelf onder de knie krijgen, dus Jornt hoopt dat er vandaag daadwerkelijk wat gespeeld kan worden. Thijs zit vooral in de lustrumband omdat hij het leuk vindt: ‘Het is gewoon lachen. Ik zit namelijk ook met Jornt in een ander bandje. We hadden vrij snel 5 man bij elkaar dus dat is gewoon mooi!’ Nienke is net in Enschede komen wonen en wilde hier sowieso in een bandje gaan spelen, de Lustrumband leek haar een mooie optie. Na ruim een kwartier komt de snarensectie ook binnen. Jornt complimenteert Daan op zijn gitaartas, een rugzakje waar de gehele hals van zijn basgitaar nog uit steekt en daardoor ook een beetje heen en weer zwiept. Blijkbaar vervoer hij zijn basgitaar in een vuilniszak naar de eerste repetitie. De eerste gitaarklanken klinken en Thijs heeft geluk, omdat iedereen zo laat is, blijft er voor mij weinig tijd over om echt mee te luisteren tijdens het repeteren. Het repertoire zal dus ook voor mij nog even geheim blijven. Het eerste nummer kan ik nog net even meeluisteren. Na een kleine discussie is besloten wat er wordt gespeeld. Ondanks dat Thijs de songtekst op zijn smartphone er bij haalt, klinkt dit wel echt als een goed begin! Het is nog even wachten tot het lustrumgala, want dan zal de band voor het eerst optreden voor publiek.
Deense Lichte 4- uit 2012 EUROSTRA NOVEMBER 2014 • 12
Lichte Holland 8+ WK Amsterdam
NIKE Highland Games
FEACO ‘Goldfinger’ feest
13 • EUROSTRA NOVEMBER 2014
50 shades of Gold NIKE openings-feest
NK/WK Borrel
Magnus Cantus
EUROSTRA NOVEMBER 2014 • 14
EERSTEJAARS WEDSTRIJDROEIEN
Deel 1: de Selectieperiode
Het is halverwege november, de eerste serieuze ergometertesten zijn alweer voorbij en de nul-test is gelukkig uit het geheugen gewist en verdient geen verdere aandacht meer. De selectie is goed op gang en de wedstrijdploegen voor 2015 beginnen langzaam vorm te krijgen. De eerstejaars-selectie, traditioneel de spannendste van allemaal, is dit jaar nog specialer, aangezien er een nieuw ambitieus project opgezet is. Afgelopen zomer is er een grote stap genomen op weg naar professionalisering van de eerstejaars wedstrijdsectie van Euros met het aantrekken van twee nieuwe ‘profcoaches’. Door: Nico Wolters Zoals ondertussen waarschijnlijk wel bij u bekend is, zijn dit Karin Zimmerman en Lars Hoeksel. Voor het doorsnee-lid zal deze verandering wellicht niet zo merkbaar zijn geweest, aangezien zij doorgaans alleen op zaterdag op de club te vinden zijn. Een tijdstip dat vele niet-wedstrijdroeiers Euros niet snel zullen bezoeken. Om inzicht te krijgen wat er nu precies anders is dan vorige jaren en tot welke resultaten dit kan leiden, zal de Eurostra redactie gedurende het jaar artikelen produceren om inzicht te geven over de voortgang van dit ambitieuze project. In deze editie het eerste deel van de serie: wij presenteren een interview met Karin & Lars over hun ervaringen in de eerste maanden in functie. Waar zijn jullie voornaamste bezigheden geweest afgelopen periode? We hebben veel aandacht geschonken aan onze strategie voor het eerstejaars wedstrijdroeien binnen Euros. Hierin zijn we duidelijk geweest naar andere coaches en hebben we vastgehouden aan onze principes. Maar alles wel in goed overleg en hebben we ruimte gelaten voor onderhandelingen. Ons doel is duidelijk: eerstejaarscoaches opleiden, een gebalanceerd trainingsschema neerzetten en het verwijderen van schotten tussen de eerstejaarscoachkaders. We willen uiteindelijk het eerstejaars roeien een plek geven binnen Euros,
waarbij de vereniging trots is op haar eerstejaarsploegen en dit actief durft uit te dragen. Karin: Het was de eerste maand niet gelukt zonder de coaches die er al waren. Het coachteam stond open voor input en visieacceptatie en was bereid nieuwe dingen te proberen en hiervoor hard te werken.
een vliegende start kunnen maken, omdat we voor de zomer al een groep geïnteresseerde roeiers en coachteam willen aantrekken voor de preselectie. Ambitie is om de talentenachten onderdeel van de preselectie te maken. Op deze manier zijn coaches en roeiers al beter op elkaar ingespeeld en kan er na de zomer direct begonnen worden.
Jullie zijn nu een paar maanden op weg, ben je nu op de plek waar je wilde zijn vooraf? Karin: Met de coaches wel. We hebben ondertussen al een heleboel informatie verzameld en alhoewel dit nog niet allemaal overdragen is, heb ik er vertrouwen in dat dit de komende tijd gaat gebeuren. Daarnaast hebben we een mooi ritme gevonden met elkaar en zie ik groot vertrouwen tussen de coaches in de eerstejaars coachkaders. Met de roeiers zijn we iets trager op gang gekomen, wat vooral kwam omdat het tijdens de NIKE een beetje chaotisch georganiseerd was. Waar we in eerste instantie lastig uit kwamen, maar dit is de laatste maand aanzienlijk verbeterd. Lars: Verder ben ik erg content met de structuur van het trainingsschema en dan vooral over de verschillende trainers voor de landtrainingen (crossfit, hardlopen). Zij zijn gespecialiseerd en brengen veel kennis in. Hoogtepunt daarbij is een mooie samenwerking met Kronos die opgezet is voor de hardlooptrainingen. Ik denk dat we volgend jaar
Wat maakte Euros een aantrekkelijke uitdaging voor jullie? Lars: ik denk dat er veel potentie is in Euros om er meer van te maken. Er zijn ruimschoots groeimogelijkheden. Karin: Er werd een kans geboden om het met z’n tweeën te werken. Ik ben echt een teamplayer en daarom paste deze kans goed bij mij. Verder is het voor mij mooi in de regio, wat natuurlijk handiger is dan een coachfunctie in de randstad. Ik vind het daarnaast erg leuk om jongvolwassenen inzicht te geven dat zij met hard werken boven zichzelf kunnen uitstijgen. Een studentenvereniging is daar mooie bron voor. Wat is jullie meest memorabele coachmoment? Karin: Een kroon op het werk was de overwinning op het WK roeien van Ilse Paulis. Als je iemand zes jaar van de in totaal acht jaar dat ze roeit gecoacht hebt en zij uiteindelijk zoiets bereikt, geeft dat natuurlijk een enorme kick. Maar op het moment was ik niet meer haar coach, dus als coach dan de twee gouden medailles op de Coupe de la
Goud op de Coupe de la Jeunesse in het JW4x 15 • EUROSTRA NOVEMBER 2014
Blik voor Nina van Hees op de NSRF 2011 Jeunesse. Lars: In 2011 coachte ik een eerstejaars damesvier die enorme tegenslagen kende. Van die zaken die je niet kan bedenken, laat staan voorkomen: iemand die een gebroken been opliep midden in het seizoen doordat een scooter haar aanreed en een ander die een aandoening met haar longen kreeg. De vier kon niet verder en moest verder opbreken. Zo belandde Nina als eerstejaars opeens in de skiff. Ze heeft toen in zes weken tijd zulke grote stappen kunnen maken, wat tot een verrassend blik op de NSRF leidde in de lichte dames skiff. Na zoveel tegenslagen was dat een enorme beloning en ontzettend leuk. Wat voor werkzaamheden heb je eigenlijk als je niet bezig bent bij Euros? Karin: ik werk voor 36 uur in de week bij de Wageningen Universiteit en Research Centre. Ik ben daar senior projectleider, wat neerkomt op veel werk met acquisitie. Ik ben dus doordeweeks vaak in het buitenland en ben veel van mijn tijd kwijt aan reizen. Daarnaast coach ik nog bij Salland op zondag en woensdagavond. Lars: Ik ben vier dagen in de week projectleider bij ICT-bedrijf Interstroom. Daarnaast ben ik een halve dag in de week EHBO’er op de ijsbaan. En als ik in mijn vrije tijd niet coach, dan sport ik zelf graag veel in uiteenlopende disciplines.
Waar werken jullie naar toe? Karin: Mijn ambitie is om Euros beter op de kaart te zetten in roeiend Nederland: Zichtbaar worden op de 2k wedstrijden, het creëren van meer potentie in het development klassement omdat er meer roeiers doorgroeien en natuurlijk het positioneren van eerstejaars roeien binnen Euros, zoals ik al eerder aangaf. Het zou daarbij mooi zijn als bondscoaches Euros weer serieus zouden nemen. Je ziet nu dat als Euros een goede roeier heeft, deze niet automatisch gezien wordt bij de bond en informatie lastig te verkrijgen is, omdat Euros simpelweg ‘vergeten’ wordt om gemaild te worden. Lars: Een serieuzere sportcultuur bij Euros kweken van onderaf, zodat de resultaten zichtbaar beter worden. Daarnaast hoop ik ieder jaar een significante stap hierin te zetten. Het is natuurlijk onmogelijk om binnen één jaar op je eindpunt komen. Toch moet Euros over drie jaar een stuk scherper op de kaart kunnen staan. Karin: Dit vereist natuurlijk ook wat van de vereniging. Wij kunnen een heleboel faciliteren, maar de verenigingscultuur moet daarvoor wel open staan en mee kunnen groeien. Hetzelfde geldt voor de coachcultuur, de bestuurscultuur en de algehele sportcultuur binnen de vereniging.
Waar kijk je het meest naar uit momenteel? Karin: Wat ik heel spannend vind zijn de Van Oord Winterwedstrijden. Dat is toch het eerste meetmoment, waarbij we kunnen zien hoe we ervoor staan. De NKIR is dat natuurlijk ook wel, maar deze komt misschien iets te vroeg voor onze nieuwe trainingsstrategie. Ik ben natuurlijk razend benieuwd of de ploegen daar wat in de melk te brokkelen hebben. Lars: Ik kijk daar toch weer heel anders tegen aan. Ik kijk uit naar het moment dat je merkt dat de progressie aanslaat. Roeiers en coaches krijgen dan iedere keer meer lol in hetgeen waar ze mee bezig zijn en de passie voor roeien komt dan echt boven water. Het mooie is dat je dit moment bij elke roeier en coach kan beleven, waardoor je heel veel van dit soort momenten in een jaar hebt. aan?
Hoe kijken jullie tegen de selectie
De ambitie is het creëren van drie achten die Euros vertegenwoordigen. Als je nu het aantal roeiers in de selectie telt, dan is er geen hogere wiskunde voor nodig om te concluderen dat er weinig te selecteren valt, als je deze ambitie wil waarmaken. De roeiers zijn wel erg gemotiveerd, maken veel progressie en werken hard, waardoor we nog steeds geloven in onze ambitie.
EUROSTRA NOVEMBER 2014 • 16
Lieve Lydje
Help, ik wil niet alleen naar het gala!
Lieve Lydje, Ik heb een klein probleempje. Binnenkort is het lustrumgala van de D.R.V. Euros. Iedereen gaat hier natuurlijk naartoe en ik ook! Het leek me wel gepast om met een date te gaan. Maar ik durf eigenlijk niet zomaar iemand te vragen. En hoe langer ik wacht, des te moeilijk wordt het om iemand te vinden binnen Euros, want er zijn zo weinig vrouwen bij Euros en zoveel meer mannen. Ik kan iemand buiten de D.R.V. vragen, maar een echte Euros dame is natuurlijk veel aantrekkelijker en gezelliger. Ik weet niet meer wat ik moet doen, kan jij mij helpen? Kusjes, Anoniempje Door: Lydje Lief Anoniempje, Ik proef hier twee verschillende problemen. Je durft niet zomaar een dame te vragen voor het gala en je vindt eigenlijk dat er te weinig vrouwen rondlopen bij de D.R.V. Euros. In Enschede is het al jaren een probleem dat de verhouding mannen en vrouwen gewoon niet zo eerlijk is. Vroeger was het zelfs zo erg gesteld, dat er gewoon bijna geen vrouwen lid waren van Euros. Stel je voor een college Werktuigbouwkunde man/vrouw verhouding in de kroeg! Zo zwaar heb je het dus nu helemaal niet. Maar het is niet heel aangenaam op dit moment, zowel voor vrouwen als mannen. Door een gebrek aan vrouwen, gaan mannen zich namelijk als beesten gedragen om de aandacht van de vrouw op te eisen. Kom je als vrouw een kroeg binnenlopen met alleen mannen, voel je je als een lammetje in een kooi met hongerige leeuwen. Maar daarmee onderscheiden de Enschedese mannen zich juist op een negatieve manier van de “gewone man”. Je jaagt een vrouw hiermee alleen maar weg. Geniet jij van dat malse stuk biefstuk als je het naar binnen schranst? Nee, je moet daarvan genieten in gelaagdheid. Laat je verleiden door dat stukje vlees. Eerst ruiken, proeven en vervolgens langzaam oppeuzelen. Nu even over dat gala en een date vragen. Ik snap dat het überhaupt lastig is om moed te verzamelen om iemand te vragen voor het gala. Tegenwoordig is het allemaal niet zo makkelijk meer. Er zijn 17 • EUROSTRA NOVEMBER 2014
zoveel verschillende manieren om een dame te benaderen. Vroeger, toen het gras nog groener was, waren er gebruiken waar iedereen zich aan hield. De heer stuurde een handgeschreven blauwe brief met zilveren letters als uitnodiging voor het gala naar de dame. Vervolgens beantwoordde zij deze uitnodiging met een roze brief met gouden schrift als uitnodiging voor een kopje thee. Wanneer er een koekje bij de thee werd geserveerd, wilde de dame mee naar het gala. Was er geen koekje bij de thee, betekende dit een subtiele nee. Maar werd de heer zelfgemaakte taart aangeboden, mocht hij haar naar huis brengen en had de dame meer interesse dan alleen in het gala. Werd er dan ook nog slagroom bij geserveerd, tja dat mag je zelf invullen. Maar we zitten allemaal tegenwoordig verstopt achter onze computer, telefoon of tablet, met doppen in onze oren. We spreken elkaar via facebook, whatsapp en misschien zelfs skype. Bovendien worden wij vrouwen om de haverlap bestookt via social media door een extravaganza aan overweldigende huwelijksaanzoeken, emotioneel wederzien en romantische serenades die over de hele wereld hebben plaatsgevonden. Talk about high standaards. Als je daaraan wilt tippen, mag je wel gaan uitpakken. Ik heb betrouwbare romantische bronnen geraadpleegd voor tips hoe je nou dit nou moet aanpakken. Zo kan je bijvoorbeeld een dame uitvragen door een vlieger met “Wil je met me naar het gala?” aan het puntje van je skiff te hangen en heel hard voorbij het vlot te varen. Wapperend in de wind zal je vraag voor haar te zien zijn, vergeet echter niet haar naam te vermelden. Ben jij niet zo goed met hard varen
en is bier drinken meer jouw ding, schrijf dan dezelfde tekst op een bierviltje en plak het vast aan je glas. Trek een adje terwijl ze naast je zit, zodat zij het kan zien. Zo zijn er nog oneindig veel mogelijkheden. Laat je inspireren door wat er op internet te vinden is. Op de kroeg heb je vast stiekem al gestaard naar die ene dame, of in het ergometerhok gekeken naar die zwetende vrouwenlichamen. Wat zou je haar graag mee willen nemen naar het gala! Maar er bestaat altijd een kans dat ze nee zegt. Net zoals er altijd een kans bestaat dat je een mishaal maakt en je jezelf in je gezicht slaat met je paal. Maar die kans kan je tijdens het roeien verkleinen door je techniek te verbeteren, dus in het “echte leven” ook. Het belangrijkste is dat je laat merken dat jullie samen een leuke tijd gaan hebben tijdens het gala, een gemeenschappelijke interesse helpt hier altijd bij. Oh wat zei je? Jullie zitten allebei bij een studentenroeivereniging, moet ik nog meer zeggen? Wissel jullie laatste ergometertijden uit, of deel jullie pijn en leed van de blaren. Voor je het weet, staat er een nieuw glas bier voor je en kan jij je move maken. Je moet natuurlijk er ook niet een te big deal van maken. Het is geen huwelijksaanzoek en het is maar voor een avondje. Wat je eraan overhoudt zijn de foto’s en een herinnering van een gezellige avond uit je studentenleven. Maar je mag natuurlijk altijd hopen op iets meer.
Knorrenstein
Ps. Vergeet je corsage niet!
De Knorrensteijn Memorial Regatta was ook dit jaar weer een groot succes. Met meer eerstejaars Eurosploegen dan C4+ in een blok moesten er zelfs boten van andere verenigingen worden geleend. Euros behaalde de overwinning in het D1x, HC4+, HOnervC4+ en het MixOnervC4+ veld, bravó! Opvolging van Linda Klont en Lin Kiekebosch in het dragen van het varkenspak werd gevonden in Eline van Hengel. Samen met de door haar gestuurde DC4+ haalden ze geen taart maar een fustje, welke dienst deed als finishbord aan de overkant van het kanaal, door behendig stuur en klim werk.
EUROSTRA NOVEMBER 2014 • 18
