Elk plekje net weer anders

VIVE LA FRANCE! Alain Bloeykens herontdekt zes weken lang de charmes van la douce France

Deel 6 (slot)

Dwars door de Vogezen

Elk plekje net weer anders Zaterdag 23, zondag 24 , Maandag 25 mei 2015

Foto: JL Delpal

Foto: Stéphane François

Lembach

N Andlau

E

Z

E

Celles-sur-Plaine

G

Gérardmer

Thannenkirch

O

La Bresse

Husseren-Wesserling

V

Fougerolles

Foto: Le Clos des Sources

FRANKRIJK Foto: bol d’air­Michel L

Het Massief van de Vogezen is onmogelijk in enkele slagzinnen te typeren. Daarvoor is de regio te uitgestrekt. Want de Vogezen, dat zijn eigenlijk drie regio's die in elkaar vloeien: Lorraine, Franche Comté en Elzas. Met één vaste constante: het indrukwekkende bergachtige massief dat het noord­ oosten van Frankrijk doormidden klieft. Het resultaat? Een indrukwekkende én vooral ongerepte fauna en flora, een mix van valleien, meren en natuurparken. En flink uit de kluiten gewassen cols zoals de Grand Ballon die met zijn 1.424 meter het dak van de Vogezen vormt. Maar waar je ook vertoeft, elk plekje is net weer anders en dat maakt van de Vogezen ongetwijfeld een van de mooiste vakantiebestemmingen. En bovendien dicht bij huis, want op nauwelijks vier uurtjes rijden van Brussel sta je in het hart van die Vogezen. www.tourisme­lorraine.fr W nl.franche­comte.org W www.tourisme67.com W www.massif­des­vosges.com Bekijk het filmpje op www.nieuwsblad.be/vivelafrance

> Zaterdag 23, zondag 24 , Maandag 25 mei 2015

26

REIZEN

C H E C K !

De Col de la Chapelotte is een memorabele WO I­site.Foto: CRT Lorraine

Terug naar de loopgraven Wielerliefhebbers begin­ nen al te watertanden als je het woordje col uit­ spreekt. En die zijn er hier in overvloed. Nabij het in het groen badende stadje Celles­sur­Plaine, ten noorden van St. Dié­des­ Vosges bijvoorbeeld. De Col de la Chapelotte, slechts 447 meter hoog, is niet meteen een kuitenbij­ ter maar is wel de plek waar tijdens de Eerste We­ reldoorlog zo'n 2.000 Franse soldaten het leven lieten. Exact honderd jaar geleden vormde deze plek de frontlijn met de Duit­ sers en tijdens een 3,5 ki­ lometer wandeling dwars door het bos ontdek je één van de best bewaarde sites ooit. Om stil van te wor­ den, die restanten van loopgraven, granaattrech­ ters, bunkers en galerijen, tot 120 meter diep, waar granaten en obussen opge­ slagen lagen. Want de Col de la Chapelotte wordt ook wel omschreven als de plek waar een heuse mij­ nenoorlog uitgevochten werd. Ook al indrukwek­ kend, zes grafstenen van een Duitse begraafplaats. Het zijn de enige die nog te ontcijferen zijn, de rest is door de natuur overwoe­ kerd. Hoeveel Duitse sol­ daten hier werkelijk be­ graven liggen zal wel altijd een geheim blijven. De 2,5 uur durende wandeling doe je best met een gids die je kan boeken bij het Office du Tourisme van Raon. Hij brengt je naar de best bewaarde plekjes en schudt de meest merk­

waardige anekdotes uit zijn mouw. Goede stapschoe­ nen zijn geen overbodige luxe! Aan de voet van de col is er het dopje Pierre­Percée. Eerder een gehucht maar een fikse klim naar de over­ blijfselen, lees: een 120 me­ ter lange rots, van het mid­ deleeuwse Château loont de moeite. Vooral omwille van het uitzicht op het ge­ lijknamige meer. In 1980 weliswaar kunstmatig aan­ gelegd maar verbluffend mooi. 304 ha groot, 70 me­ ter diep en een heus reser­ voir voor 50 miljoen kubie­ ke meter water. Een leuk vakantieplekje voor wie van zeilen houdt. Of voor fietsers, want een 40 kilo­ meter lang pad voert je rond het het meer. Op zoek naar een leuk ho­ telletje en restaurant in de buurt? Hôtel des Lacs (***) in Celles­sur­Plaine weet te charmeren door zijn fraai gedecoreerde kamers en voortreffelijke keuken met streekproducten.

De klassiekers:

GÉRARD en

LA BRE

www.ot­raon.fr www.hotel­des­lacs.fr

Wie de Vogezen zegt denkt ongetwijfeld aan Gérardmer en La Bresse. Eigenlijk zijn het de Hautes­Vosges. Vrij logisch, want zowel Gérardmer met zijn Col de la Schlucht (1.139 meter) als La Bresse met Le Hohneck (1.363 meter) vormen een van de hoogste punten van die Vogezen en beide staan ook bekend als skioord. ‘Welkom in de vallei van de meren’, prijst Gérardmer zichzelf aan en daar valt iets voor te zeggen want het zijn er maar liefst drie. Gérardmer is met zijn 115,5 ha oppervlakte en maximale lengte van 2,2 kilometer het grootste, maar ook Longemer (76,2 ha) en Retournemer (5,5 ha) nodigen uit tot een bezoek. En die meren zijn er ook in La Bresse. Minder bekend maar ook al verbluffend mooi zoals Lac de Lispach en Blanchemer. En waar je ook verblijft aan gevarieerde activiteiten is er geen gebrek.

Leuk adresje: Hôtel des Lacs.Foto: Hôtel restaurant des Lacs

www.gerardmer.net en www.labresse.net

Zaterdag 23, zondag 24 , Maandag 25 mei 2015

REIZEN

27

C H E C K !

Op pad met de immer enthousiaste trekhonden.

Honden met karakter

MER

SSE

Gérardmer heet u welkom in ‘De vallei van de meren’.

Letterlijk: de boom in! ‘Hoezo een gek idee om in een boom te logeren?’, retour­ neert de uitbater van Nids des Vosges mijn vraag. ‘De mens kruipt toch al duizenden ja­ ren in een boom!’ We wande­ len door een stuk bos, net bui­ ten het dorpje Champdray op nauwelijks 9 kilometer van Gérardmer, waar 8 cosy caba­ nes of luxeboomhutten on­ dergebracht zijn. ‘Een project waarmee ik 4 jaar geleden ge­ start ben. Ze zijn allemaal verschillend ingericht, met een eigen design, bieden plaats van 2 tot 8 personen, maar steeds met hetzelfde comfort. We zijn geen cam­ ping maar veeleer een char­ mehotel. Pal in de natuur, in alle vrijheid’. De kleinste is de cabane des amoureux. ‘Ideaal voor een koppeltje dat iets goed te maken heeft’, luidt het. En voor wie graag in ho­

gere sferen vertoeft, is er een boomhut die tot 11 meter bo­ ven de grond uittorent. Of die wel voldoende stevig staat? ‘Ach de hut beweegt wel een beetje wanneer er flink wat wind staat, maar dat is pas avontuur hé. Geloof me, het is een unieke ervaring!’ Je baga­ ge hijs je met een touw naar boven. Net als het ontbijt dat 's ochtends aan de voet van de cabane wordt bezorgd. Ook in La Bresse kun je in een boomhut logeren. En het aan­ bod is nog uitgebreider. Een idee van Régis Laurent, zaak­ voerder van Bol d‘Air en gek op parapente. De man startte met een winkel in verhuur van skimateriaal, maar om de zomer te kunnen overbrug­ gen kwam daar al snel een at­ tractiepark en originele ver­ blijfsfaciliteiten bij. La Clai­ rière aux Cabanes staat voor

In een luxeboomhut logeer je letterlijk in hogere sferen. Foto: Nid des Vosges

13 cabanes zowel op als boven de begane grond. Ook al geïn­ spireerd op een luxehotel maar met nog meer mogelijk­ heden. Voor de ontvangst moet je in de escargot géant of reuzenslak zijn, een knap ge­ bouw volledig in hout opge­ trokken dat dienstdoet als re­ ceptie en ontbijtruimte. Het aanbod? Hutten in een boom, maar ook ‘indoor’ cabanes – schitterend gedecoreerde kamers in die escargot – en

erg fraaie chalets te midden van het bos. ‘Cabanes insoli­ tes d‘exception’, worden ze hier genoemd, standingvol dus en dat is geenszins gelo­ gen. Erg fraai ingericht, voor­ zien van alle comfort, met in­ begrip van sauna en/of Fins bad. En ook hier wordt de ontbijtmand 's ochtends voor de deur geleverd. www.nidsdesvosges.com www. bol­d­air.fr

‘A droite Tchouk, à droite’, schreeuwt David. Maar Tchouk heeft er weinig zin in en rent steevast recht­ door. Tchouk is de leider van een 14­koppig gezelschap. Allemaal honden die gek zijn op trektochten. Alaskan Ma­ lamutes en Groenlanders. Ze worden één per één inge­ spannen en maken een hels lawaai. ‘Omdat ze weten dat ze op stap mogen gaan. Ze willen niks liever dan hollen en trekken’, verduidelijkt David die in een vorig leven animator in een vakantie­ park voor jongeren was. Daar kwam hij op het idee om trektochten met honden te organiseren. Die trek­ tochten organiseert hij het hele jaar door maar vooral 's winters. ‘Het zijn honden die van de koude houden. 's Zomers beperken we ons tot de voormiddag want het wordt al snel te warm. Ver­ geet niet dat ze non­stop buiten leven, ze zijn gemaakt voor de koude.’ Nénette, Charco, Julia, Imac en Galac, allemaal hebben ze een naam. Best verrassend hoe ze er stevig tegenaan gaan. ‘10 à 15 kilometer per uur halen ze makkelijk,’ zegt David, ‘en dat is behoorlijk snel als je weet dat de slede op zich, zonder de drie pas­ sagiers, al 100 kg weegt.’ Honden die flink wat werk vragen. ‘Iedere dag borste­ len, voldoende eten en drin­ ken voorzien, ja reken maar op een paar kilogram rauw vlees en vet per dag. Dat laatste is onontbeerlijk om voldoende energie te kun­ nen ontwikkelen.’ Tchouk houdt het voor bekeken. ‘Ach, honden lijken best op mensen,’ zegt David, ‘ze heb­ ben ook hun eigen karakter en soms zeggen ze ronduit foert.’ Tochten zijn er al van 15 mi­ nuten tot maximum een uur. Voor die eerste, ook wel bap­ tême genoemd, betaal je 35 euro per persoon. Een for­ fait voor twee personen voor een halve dag kost 120 euro. www.branches­et­montag­ nes.com Zaterdag 23, zondag 24 , Maandag 25 mei 2015

28

REIZEN

C H E C K !

Al het goede van de natuur in bonbonvorm. Foto: La Confiserie Géromoise

Gezond snoepen én drinken Het rijkelijke aanbod aan fruit, planten en kruiden in de Vogezen biedt nogal wat mogelijkheden voor creatieve ambachtslui. Zo opende pas eind vorig jaar de Con­ fiserie Géromoise haar deuren in Gérardmer. Een artisanale snoep­ jesfabrikant die uitsluitend werkt met wat de Vogezen hem te bieden heeft. ‘Proef dit eens. Een bonbon met brimbelle’, vraagt chocolatier en banketbakker Justin mij terwijl hij in een grote koperen ketel roert waarin hij zijn ingrediënten mengt en tot 140 °C brengt. Brimbelle? Het is het plaatselijke dialect voor de blauwe bosbes. ‘En 100 procent bio,’ voegt hij er snel aan toe, ‘want die groeit hier zomaar in het wild.’ Het is een van de vele specialitei­ ten van de Vogezen. Net als de snoepjes op basis van dennenolie (afkomstig van de Abies Alba den), eucalyptus en honing die op de cols van de Vogezen gewonnen wordt. Iedere namiddag (van 14 tot 17.30 u) is het atelier vrij toegan­ kelijk en maak je kennis met het omslachtige productieproces van deze lekkernijen. ‘Alles met de hand gemaakt omdat snoep onze passie is’, voegt Justin er nog aan toe. De rondleiding wordt uiter­ aard afgesloten met een proeverij. Het is moeilijk kiezen in de gloed­ nieuwe boetiek waar tientallen zakjes snoepgoed uitgestald liggen. ‘En aangezien onze bonbons nau­ welijks suiker bevatten verdik je er ook niet van.’ Een becommenta­ rieerde rondleiding en proeverij neemt al gauw een uurtje in beslag en is gratis. Met die natuurlijke rijkdom gaat ook Daniel Villaume aan de slag. Les Petits Crus Vosgiens, luidt de naam van zijn zaak op 9 kilometer van Gérardmer en daar maakt hij drankjes met een weinig alcohol op basis van lokale vruchten, plan­ ten en zelfs bloemen. Zonder toe­ voeging van alcohol of wijn maar louter door extractie en vergisting van de ingrediënten. Geen wijn meer aan tafel, maar wel een flesje vlierbes als aperitief, een rabar­ berdrankje bij een stukje konijn of zelfs een glaasje paardebloem bij de ganzenlever. www.confiserie­geromoise.fr

Iedereen kan Contador zijn

‘M

et de­ ze ma­ chine kun je zo mee in de Giro’, zegt mijn begeleider wanneer we op de Hohneck staan, het grootste skioord van de Vogezen. Die begelei­ der is de voormalige Franse kampioen mountainbike die sa­ men met zijn collega's uit de nationale ploeg tochtjes organiseert voor de vakantiegan­ gers. Die machine? Een elektrische vélo tout terrain. ‘Omdat het re­ liëf bijzonder golvend is, lees: vaak erg steil, hadden we het idee om fietstochten te organi­ seren met elektrische mountainbikes. Zo kan iedereen aan sport doen en genieten van deze schitterende re­ gio. En onder begelei­ ding want je moet na­ tuurlijk het parcours kennen en sommige af­ dalingen kunnen best wel gevaarlijk zijn.’ Fiets en helm worden ter plaatse geleverd, de gepaste kledij aantrek­ ken en je kunt van start gaan. Een stevige klim? De knop ‘turbo’ biedt soelaas. ‘Zelfs Conta­ dor zou je niet kunnen volgen’, lacht mijn mo­ nitor. Het aanbod is flink gevarieerd. Je kunt een tochtje van een uur boeken maar ook een trip van meer­ dere dagen. Honger gekregen? De Refuge du Sotré, ook al op de top van die Hoh­ neck met een subliem zicht op Gérardmer, is een aanrader voor wie verlekkerd is op stevi­ ge en traditionele kost. Starten doe je met een stevig stuk paté, na­ dien volgt een tofaille, een typische ovenscho­ tel uit de Vogezen met aardappelen, gerookt spek, varkensvlees en

Een motortje helpt als het flink bergop gaat. Foto: mcf­F. CorsiMCF­F. Corsi

Vrij als een vogel

Bij een stevige tocht hoort stevige kost.Foto: Refuge du Sotré

ui, een paar flinke brokken munster als kaasschotel en als af­ sluiter la tarte aux myrtilles. Aperitief, wijn en koffie inbegre­ pen voor 23 euro per

persoon. Wedden dat je nadien die ‘turbo’ knop niet meer nodig hebt op je mountainbike? www.bmhv.com en www.refugedusotre.com

www.bol­d­air.fr

Met zicht op het meer Er zijn chambres d‘hôtes en ... chambres d‘hôtes! Een wauwgevoel borrelt spontaan in mij op wan­ neer ik de gloednieuwe chalet (2013) Roches Paîtres binnenstap. Net buiten de stadsrand van Gérardmer, pal op een heuvel en met een su­ bliem zicht op het meer. Een fraai optrekje van landgenoten bovendien. Het verhaal van Cathy en Frédéric Kimmlin­ gen­Van Isterdael is erg herkenbaar. Een coup de foudre voor de regio én aan een nieuwe uitda­

Zaterdag 23, zondag 24 , Maandag 25 mei 2015

De gasten wacht een subliem ontbijt. ging toe. De chalet telt slechts vier kamers, lees: eerder suites, vol­ ledig met hout gedeco­ reerd, met terras of bal­ kon en voorzien van alle

‘Vastgehecht aan een kabel over een afstand van 1300 me­ ter met meer dan 100 kilome­ ter per uur door de lucht sui­ zen, het bezorgt je het gevoel zo vrij te zijn als een vogel’, vertelt de man achter Fantasticable, de nieuwste attractie van het park Bol d‘air. ‘En je hoeft heus geen schrik te hebben, zelfs de allerkleinsten vinden het su­ per’, probeert hij mij meteen gerust te stellen. Helm op de kop, stevig vastgeklikt worden en zelfs een heuse parachute op de rug om de snelheid af te remmen wanneer je beneden aangevlogen komt. Wie Bol d‘air bezoekt, is op zoek naar avontuur. Parapente, snowkite, elastiekspringen tot bloots­ voets door de natuur lopen, het kan hier allemaal.

comfort. Ontspannen kan in de spa (jacuzzi, sauna en hamam) en wie wenst, schuift 's avonds mee aan voor een uitgebreid menu op basis van lokale in­ grediënten. Het ontbijt is subliem met ver­ schillende soorten zelfgebakken brood, confituren, sappen en fruitslaatjes. Een flinke energieboost voor wie nadien de natuur in­ trekt. www.chambres­hotes­ gerardmer.com

Foto's: M. Laurent­ Bol d4Air Aventures

REIZEN

29

C H E C K !

Op nauwelijks een uurtje rijden ten zuid­ westen van La Bresse kom je in een heel ander stukje Vogezen terecht. Dit is de regio Franche Comté. Duidelijk minder steil, minder abrupt maar opnieuw met feeërieke landschappen die in het groen baden. Wij hielden halt in Fouge­ rolles en Luxeuil­les­ Bains

Architecturale pracht in Luxeuil­ les­Bains. Foto: CRT Franche­Comté

De zuidelijke Vogezen: FOUGEROLLES en

LUXEUIL­LES­BAINS De hoofdstad van de kersen Fougerolles is een klein stadje dat nauwelijks 4.000 inwoners telt maar wel wereldfaam geniet omwille van zijn kersen. Erg trots is het op zijn kirsch, een alcohol gedis­ tilleerd uit kersen die sinds 2010 met een eigen appellation werd beloond. Alles over die rijke ge­ schiedenis van distilleer­ derijen kom je te weten in het Ecomusée du Pays de la Cerise, veruit het drukst bezochte museum uit de regio dat jaarlijks 10.000 bezoekers over de vloer krijgt. ‘Fougerolles was in 1900 een van de belangrijkste Franse productiecentra van alcohol’, vertelt Laëti­ tia, directrice van het mu­ seum. ‘We telden toen nog 42 distilleerderijen die met fruit aan de slag gin­ gen. Vooral kersen omdat het terroir van Fougerolles zich daartoe leent. Meer dan 45.000 kersenbomen stonden er in die periode aangeplant.’ Vandaag zijn het er nog hooguit 10.000 en het aantal distilleerde­ rijen is geslonken tot 4. ‘Door de nieuwe consump­ tietrends’, vertelt ze. ‘Eau

Leer alles over de geschiedenis van de kirsch in het Ecomusée. Foto: CRT Franche­Comté

Distillerie Paul Devoille laat je kiezen uit 60 geestrijke dranken.

de vie heeft niet echt een jong imago. En de Fransen drinken steeds minder destillaten. In 1898 nog 19,5 liter per kop per jaar, vandaag nog hooguit 1 li­ ter. Maar onze kirsch doet

het wel goed. Hij is trou­ wens stukken lekkerder dan die uit de Elzas omdat we kunnen gebruik maken van 40 verschillende vari­ eteiten kersen én omdat we ons beperken tot één enkele distillatie, wat de kirsch aromatischer maakt’. Een rondgang door het museum, een oud do­ mein van distilleerders uit 1830 en geklasseerd als historisch monument, staat helemaal in het teken van die kers. Je komt er al­ les te weten over de kerse­ laar, hoe het fruit geoogst wordt, het distillatiepro­ ces, rijping en botteling. De oude distilleerkuipen uit het begin van de 20e eeuw zijn ronduit indruk­ wekkend. Behalve voor de kers heeft Fougerolles ook flink wat aandacht voor de absint. Het drankje op basis van anijs, venkel en kruiden dat in het begin van de 20e eeuw in tal van landen ver­ boden werd omwille van zijn hallucinogene bijwer­ kingen. ‘Absint mag dan wel in Algerije geboren zijn, toch waren het de Franse soldaten die het in 1857 in Fougerolles geïn­

Patrimonium en thermen troduceerd hebben’, ver­ telt Laëtitia. ‘Begin 1900 werd er in Frankrijk 360.000 hl absint gestookt waarvan 16 % uit Fouge­ rolles kwam.’ Die absint kun je onder meer proeven bij Distillerie Paul Devoil­ le, een familiaal en artisa­ naal bedrijf dat hier al sinds 1859 actief is. Het huis maakt niet minder dan 60 verschillende eaux de vie en likeuren waaron­ der die absint. ‘Omdat de vraag almaar groter wordt’, luidt het. Andere specialiteiten zijn uiter­ aard de kirsch maar ook al­ coholen op basis van ande­ re vruchten en planten, waaronder gember en gen­ tiaan. Tijdens de zomer zijn er 2 rondleidingen per dag. Het meest indruk­ wekkend is de gigantische zolder waar 1.200 flessen in rieten manden geduren­ de 4 à 5 jaar liggen te rij­ pen, net als de Jardin Se­ cret de la Fée verte, een tuin met flink wat ver­ schillende planten die ge­ bruikt worden voor de productie van absint. www.otsi­fougerolles.net en www.devoille.com

Luxeuil­les­Bains is een gezellig stadje met 7.500 inwoners waarvan de naam verwijst naar Luxovius, de Keltische god die hier ten tijde van de Galliërs werd vereerd. Het gaat prat op zijn rijk patrimonium waar­ onder 14 geklasseerde monumen­ ten en de vele statige huizen met hun verbluffende renaissancege­ vels. Trekpleisters zijn de Basiliek Saint­Pierre, 14 eeuwen geleden een van de eerste kloosters in Euro­ pa en vandaag nog de trotse bezitter van een van de oudste orgels, de ab­ dij Saint Colomban en het Musée de la Tour des Echevins. Maar heel wat toeristen zakken naar Luxeuil af voor een welnessvakantie. Met dank aan de kwaliteit van het water van zijn bronnen. Puur, onvervuild en ideaal voor behandelingen op het vlak van spataders en reuma. www.luxeuil.fr

Puur, weldoend water. Foto: CRT Franche­Comté

Zaterdag 23, zondag 24 , Maandag 25 mei 2015

30

REIZEN

C H E C K !

Van WESSERLING via de

ROUTE DES CRÊTES naar THANNENKIRCH Roetsjen op een Vogezencol

Zou dit het mooiste stukje Vogezen zijn? Moeilijk te zeggen, maar dit oostelijke deel van de Vogezen dat zich door de Haute­ Alsace slingert, staat garant voor een boeiende en gevarieerde vakantie.

De Route des Crêtes in de ochtendnevel.

Theater in textielfabriek Het Parc de Wesserling is vandaag decor voor een uniek textielmuseum, maar was ooit een konink­ lijke fabriek met wereld­ faam. Die Manufacture Royale de Wesserling werd opgericht in 1762 en groeide al snel uit tot een van de meest toonaange­ vende textielbedrijven van Frankrijk. Met dank aan zijn bevoorrechte locatie, de puurheid van het water uit de rivier de Thur en de gedreven arbeidskrach­ ten, lees: boeren die tex­ tielarbeiders werden om­ dat er heel wat meer te verdienen viel. Op haar hoogtepunt levert de fa­ briek zelfs textiel aan de Engelse koningin Victoria. Maar meer dan tweehon­ derd jaar later kreeg de textielindustrie klappen en zag ook dit bedrijf zich verplicht de deuren te sluiten. De historische en geklasseerde site werd evenwel van de ondergang gered en opgekocht door de regio.

Sylvie kruipt met plezier in de huid van een textielarbeidster.

Het blotevoetenpad is leuk voor jong en oud. Foto: Parc de Wesserling

Wie denkt dat een muse­ um bezoeken saai is, slaat de bal goed mis. Het Parc

Zaterdag 23, zondag 24 , Maandag 25 mei 2015

de Wesserling pakt uit met een uniek concept: een stukje theater opge­ voerd door verschillende actrices zodat je op een lu­ dieke manier wegwijs ge­ maakt wordt in de textiel­ ambacht. Eén van die ac­ trices is Sylvie Pariset (43) die tijdens de rondlei­ ding de figuur van Renée, een textielarbeidster, ver­ tolkt. Een op z'n minst verrassende job voor een voormalige juwelierster. ‘Ik doe dit als eerbetoon aan mijn grootvader die tot 1980 in deze fabriek gewerkt heeft’, vertelt ze in haar sappige dialect. ‘Theater was al langer mijn hobby en mijn vriend, die ook artiest is, schreef de teksten.’ Die aparte aanpak werkt want het museum mag jaarlijks 100.000 toeristen verwel­ komen. Of ze het niet beu wordt dag in dag uit dat typetje te spelen? ‘Abso­ luut niet. Ik speel nooit twee keer hetzelfde want ik hou van improviseren.

Het is voor mij de ideale manier om de bezoeker te laten meeleven in een the­ ma die niet zo makkelijk begrijpbaar is. En ik heb er best wat leuke contac­ ten aan over gehouden.’ Ook de tuinen zijn een be­ zoek waard. Ze behoren tot de mooiste van de El­ zas en vormen een mix van Engelse tuinen en me­ diterrane terrassen. Tij­ dens de zomer stellen tal van artiesten er hun nieuwste creaties op basis van textiel voor. Net naast die tuinen werd 8 jaar ge­ leden een nieuw project op poten gezet. Le Pavil­ lon des Créateurs’ een overdekte hall voorbehou­ den aan lokale ambachts­ lui. In hun atelierboetiek zie je ze aan het werk en kun je desgewenst iets aanschaffen. De ambach­ ten? Keramiek, juwelen, kousen tot zelfs een cho­ colatier die ... met Belgi­ sche chocolade werkt! www.parc­wesserling.fr

Op zoek naar een wondermooi traject? Neem vanuit Wesserling de departementale weg naar de Col du Markstein, 1.260 meter hoog en geïntegreerd in het Parc Naturel Régional des Ballons des Vosges. Verbluffend mooi. Die Markstein, vorig jaar nog het de­ cor voor een rit in de Tour de France, biedt een fraai uitzicht op het Vogezengebergte en de vallei­ en van de Thur en de Florival. Tij­ dens de winter wordt er geskied, zowel alpijns (12 pistes en 8 lif­ ten) als langlauf (40 km pistes), terwijl het tijdens de zomer een geliefkoosde plek is voor delta­ vliegers, fietsers en wandelaars. Nieuw is de 1,2 kilometer lange roetsjbaan met 13 haarspeldboch­ ten en 70 meter hoogteverschil, avontuurlijk plezier voor jong en oud. Die Markstein ligt pal op de Route des Crêtes, aangelegd tijdens de Eerste Wereldoorlog en cruciaal voor de logistiek en verdediging van de frontlijn van de Vogezen. 77 kilometer lang tussen Cernay en Sainte­Marie­aux­Mines via de belangrijkste cols als de Grand Ballon, Markstein, Hochneck en de Col de la Schlucht. Wie op zoek is naar rust en stilte moet in Thannenkirch zijn. Aan de voet van het Massif du Taenn­ chel (992 meter hoogte) en in de schaduw van de beroemde Elzas­ wijnroute. Een voortreffelijk adresje is Le Clos des Sources, een charmant driesterrenhotel ba­ dend in het groen met fraai gede­ coreerde kamers, zwembad en spa. Chef Jean­Louis Biechler laat zich inspireren door Elzasklassie­ kers als gegrilde toast met mun­ sterkaas, snoekbaarsfilet met zuurkool of een haantje in ries­ ling. www.lemarkstein.net www.leclosdessources.com

REIZEN

31

C H E C K !

Elk weekend met stenen sleuren

Steen voor steen maken vrijwilligers van de ruïne opnieuw een kasteel.Foto: M. Schampion

Richting

NOORDEN

Het Massief van de Vogezen strekt zich uit over twee Elzasser departementen: de Haut­Rhin in het zuiden en de Bas­Rhin in het noorden. Vanuit Thannenkirch zetten we onze Vogezentocht verder via schilderachtige wijndorpjes richting noorden. Op het programma alles over patrimonium in Andlau, de heropbouw van een verloren gegaan kasteel nabij Dambach en kristalwerk in Saint­Louis­lès­Bitche.

Steek zelf een middeleeuws huis in elkaar Le Centre d‘Interprétation du Patrimoine, of voluit Les Ateliers de la Seigneurie, staat voor 700 m2 tentoon­ stellingsruimte in een fraai gebouw net tegenover het ge­ meentehuis van Andlau. Hier kom je alles te weten over het patrimonium met betrek­ king tot woningen, religie, architectuur en zelfs wijn­ bouw. Een bezoek kan zowel op je eentje als met een gids. Best de tweede optie kiezen want de rondleiding is niet alleen boeiend, je mag ook zelf aan de slag. Met het bou­ wen van maquettes bijvoor­ beeld. Zo leer je spelender­

Les Ateliers de la Seigneu­ rie: patrimonium hoeft niet saai te zijn. Foto: Stéphane François

wijs de verschillen tussen een middeleeuws huis of eentje uit de renaissance

kennen. Wij hadden uiteraard ook oog voor de geschiedenis van de Elzasser wijnbouw die een volledige verdieping voor zijn rekening neemt. Met flink wat anekdotes boven­ dien. Hoe het komt dat een Elzas wijnglas altijd groen ge­ kleurd is? Om de witte wijn een nog briljanter uitzicht te geven blijkt de verklaring. Met dit interactief parcours slaagt het museum in zijn op­ dracht: jongeren weer warm maken voor oude ambachten uit vervlogen tijden. www.lesateliersdelaseigneu­ rie.eu

De edele kunst van kristal

Een expo met 2.000 unieke stukken. Foto: CRT Lorraine

Wie houdt van glas en kris­ tal zal zich een bezoek aan het Musée des Cristalleries van het gereputeerde huis Saint­Louis, de oudste kris­ talproducent van Frankrijk, niet beklagen. In een schit­ terend gebouw, een archi­ tecturaal hoogstandje, staan

‘Of mijn vriendin akkoord gaat dat ik elk weekend en elke vrije dag hier met ste­ nen aan het sleuren ben? Ze moet wel. Iedereen zijn hobby. De ene gaat naar het voetbal, ik hou mij be­ zig met het restaureren van ons patrimonium.’ Aan het woord is Gilles Becker, vice voorzitter van Cun Ulmer Grün, een ver­ eniging van uitsluitend vrijwilligers die zich be­ kommeren om het behoud, de beveiliging en de herop­ bouw van een vergane glo­ rie: het Château du Schoe­ neck, een kasteel uit de 12e eeuw dat sinds eind 1984 werd erkend als ‘his­ torisch monument’. Sinds 2000 is hij met een twin­ tigtal makkers onafgebro­ ken aan het werk. ‘Min­ stens 90 dagen per jaar, elk vrij weekend gaat op aan het opgraven en reini­ gen van stenen, het aan­ brengen van herstellingen tot zelfs de heropbouw van de vitale delen’. Ontspro­ ten uit een gek idee van de voorzitter die steenkapper is. ‘Toen hij hier rondwan­ delde met zijn hond raakte hij betoverd door die ruï­ nes. Hij besloot het kasteel stap per stap weer op te bouwen.’ Een rondleiding door de ruïnes is uitermate boei­ end. Omdat Gilles elk plekje, hoekje, zelfs elke steen kent. De man is er door bezeten. ‘Zie je deze hoop stenen hier?’, vraagt hij. ‘Dat zijn mijn lego­ blokjes. Stuk per stuk wor­ den ze hersteld en we we­ ten precies uit welk deel van het kasteel ze vandaan komen.’ Een van de groot­ ste verwezenlijkingen tot dusver is het leeghalen en restaureren van de 20 me­ ter diepe waterput. ‘De pa­ rel van het kasteel’, vertelt

niet minder dan 2.000 unie­ ke stukken tentoon en je leert er alles over de evolutie van het glas en kristal, de slijptechnieken en de werk­ tuigen die de arbeiders ge­ bruikten. Een 20­tal video's deze koninklijke fabrikant nemen je mee doorheen die vandaag een filiaal van de 4 eeuwen geschiedenis van groep Hermès geworden is.

Gilles Becker kent elk hoekje, elk plekje, elke steen.

Gilles. ‘Volledig volgestort met puin en op eigen kos­ ten geruimd.’ Ook de oude donjon staat weer in al zijn pracht te schitteren, net als een deel van de ves­ tingmuur. Hoeveel tijd Gilles denkt nog nodig te hebben om het kasteel weer op te bou­ wen? ‘Aan het tempo dat we nu werken minstens 40 jaar! Maar wat wil je, we doen alles zelf. We krijgen nauwelijks subsidies, hooguit 1.500 tot 2.000 eu­ ro per jaar. De brochures om toeristen wegwijs te maken hebben we zelf be­ taald. Ach, maar het schrikt mij niet af. Ik ben nog geen 40, ik kan dus nog makkelijk 30 jaar wer­ ken’. Het vergt een beetje zoek­ werk om Schoeneck te vinden. Op de weg tussen Windstein en Oberstein­ bach. Op een kleine par­ king laat je best je wagen achter om vervolgens een kwartiertje stevig te klim­ men om het kasteel te be­ reiken. ‘Al drie keer heb­ ben we hier een bord ge­ plaatst maar evenveel keer werd het gestolen’, zegt Gilles nog. ‘En het ont­ breekt ons echt aan mid­ delen om nog maar eens een nieuw te maken.’ chateau.schoeneck.free.fr

www.saint­louis.com en www.tourisme­paysdebit­ che.fr

Zaterdag 23, zondag 24 , Maandag 25 mei 2015