“Een spreekzeggelijke eruptie van Bourgondische geneugten” Wartburgia on tour in Madrid
Donderdagmorgen 5 uur ’s ochtends, de benen zijn stram, de oogjes halfdicht. Over een paar uur zit ik in het vliegtuig naar Madrid. De stad van Sinterklaas, Karel en Filips en natuurlijk de Koninklijke. Real Madrid! Real Madrid, dat het dan toch nog gaat gebeuren! Na jaren van ploegen en harken op veldjes in de regio Amsterdam. Wartburgia. We verlaten de moerassen, regen en modder voor het maagdelijke wit van Real Madrid. Vijf uur later staan we voor de deur van het Hotel de Tres Cruces. We kunnen nog niet naar binnen, dus de kroeg ernaast wordt meteen druk bezocht. De eerste biertjes worden naar binnen getikt en de stemming is uitgelaten. Frank ‘Foxy’ Hendricks komt ook aangelopen, zo uit de heuvels rond Barcelona. Vlug nog een broodje en daarna weer de eeuwige file in richting het trainingscomplex van Madrid. Daar aangekomen komen we binnen met het toverwoord “Ajax”. Werkt altijd.. De earlybirds en supporters staan al te wachten op ons. De hitte en de grootte van het complex zijn overweldigend. Alles is in perfecte staat. Twee kleedkamers daar zijn net zo groot als de kantine van Wartburgia, inclusief natuurlijk de 8 kranen douches. Omkleden hier is een feest, vooral omdat de airco hier werkt.
“Eerst nog even naar de doping controle” “Een spreekzeggelijke eruptie van Bourgondische geneugten” Donderdagmorgen 5 uur ’s ochtends, de benen zijn stram, de oogjes halfdicht. Over een paar uur zit ik in het vliegtuig naar Madrid. De stad van Sinterklaas, Karel en Filips en natuurlijk de Koninklijke. Real Madrid! Real Madrid, dat het dan toch nog gaat gebeuren! Na jaren van ploegen en harken op veldjes in de regio Amsterdam.
Wartburgia. We verlaten de moerassen, regen en modder voor het maagdelijke wit van Real Madrid. Vijf uur later staan we voor de deur van het Hotel de Tres Cruces. We kunnen nog niet
De wisselkoe. naar binnen, dus de kroeg ernaast wordt meteen druk bezocht. De eerste biertjes worden naar binnen getikt en de stemming is uitgelaten. Frank ‘Foxy’ Hendricks komt ook aangelopen, zo uit de heuvels rond Barcelona. Vlug nog een broodje en daarna weer de eeuwige file in richting het trainingscomplex van Madrid. Daar aangekomen komen we binnen met het toverwoord “Ajax”. Werkt altijd.. De earlybirds en supporters staan al te wachten op ons. De hitte en de grootte van het complex zijn overweldigend. Alles is in perfecte staat. Twee kleedkamers daar zijn net zo groot als de kantine van Wartburgia, inclusief natuurlijk de 8 kranen douches. Omkleden hier is een feest vooral omdat de airco hier werkt. Na eerst de lokale doping controle nog even te hebben bezocht (We waren clean, alleen wat alcohol), gaan we vol verwachting naar (trainingsveld) 1. Er zijn hier 10 trainingsvelden, met allemaal een tribune.Op veldje 5 zijn enkele oud eerste elftalspelers een potje aan het spelen, pakken we die ook nog even mee. Het is nog een aardig eindje lopen richting veld 1 en de verzengende hitte neemt al bezit van ons. De supporters gaan al snel uit de kleren en na een korte warming up en de elftalfoto's kan de strijd beginnen. De vaantjes worden uitgewisseld en de wisselbeker is onze prachtige Hollandse koe die zeer in de smaak valt bij de Madrilenen. De wedstrijd begint goed en van de hitte is de eerste 5 minuten niks te merken, behalve dat Frank Smit al na 3 minuten begint te roepen dat Steef moet wisselen. De eerste schermutselingen onderling zijn alweer begonnen. De eerste tien minuten gaan prima, totdat er ineens een bal in het kruis ligt. Vanaf dat moment gaat het hard bergafwaarts. Les een; speel nooit om half drie ’s middags midden in de zomer in Spanje een wedstrijdje. Binnen 45 minuten staat het 5-1. Gelukkig scoort Arie nog met een verfijnd
trapje in de kruising de “anschlusstor”. 5-1.. Na een korte pauze heeft Madrid het ook wel gezien en probeert Wartburgia nog als een gek een paar doelpunten te maken. Jammer genoeg staan de spitsen niet op scherp en blijft het 5-1, wat verder geen schande is, het blijft natuurlijk de Koninklijke. Strompelend en puffend wordt de terugtocht naar de airconditioned kleedkamer aanvaard. Zo snel mogelijk naar binnen en een heerlijk biertje naar binnen werken staat er af te lezen op de afgeleefde koppen. Inderdaad, dat gebeurt dan dus ook. Na snel enkele goudgele rakkers naar binnen geklokt te hebben en wat lol te hebben gemaakt met de plaatselijke Mali's van de club, worden de plannen voor de avond al gemaakt. Welk restaurant? Welk Cafe? En welke club moeten er vanavond worden bezocht? We zijn er snel uit en de "Spreekzeggelijk eruptie van Bourgondische geneugten" zal ik hier niet in zijn geheel beschrijven. De meeste Wartburgianen kunnen zich wel een voorstelling maken. Enkele feiten: • • • • .
De titel van dit stuk werd uitgesproken door Steef de Geus. Die na de eerste nacht tot een uur of twee 's middags te hebben doorgefeest, na een slaapje, om een uur of zeven gelijk bij het wakker worden deze uitspraak deed. Supporter Ed heeft ongeveer vier uur rondjes gelopen om en op het bekende Plaza Mayor om de ingang van het appartement te vinden. Het bier staat op de pleinen van Madrid altijd koud! Frank Smit is de beste ritselaar. Hij krijgt makkelijk een groep beschonken voetballers een club in. Geen probleem.
Real Madrid
Wartburgia. Bovenste rij vlr: Jur, Foxy, Jelle, Arie, Meyer, Gilles, Roy, Wolf, Donar, Bobby. Onderste rij: Rik, Veldmuis, Bruno, Sander, Frank, Reimar, Stapper.
Warm was het idd..
Gretig waren we!
De Supporters!
Uitzinnige spelers Paco en Pedro na de winst van Real Madrid op asv. Wartburgia.
Er werd vriendschappelijk afgesloten.
Goed gegeten werd er ook.
Goed geslapen werd er ook.
