Oplage: 55.300ex. ex. Oplage: 55.300
U
Dé gratis krant voor de echte Utrechter
Dinsdag 19 augustus 2014 . Jaargang 5, nr. 17
Een gaatje prikken voor een prijs In De Oud-Utrechter lees ik van alles over wijken en buurten in Utrecht, maar nooit over de Watervogelenbuurt. Ik ben daar geboren en het was een gezellige buurt, waar ik goede herinneringen aan bewaar. Mijn buurt werd in de volksmond wel Buiten Tolsteeg genoemd. Ik ben er geboren in 1934, in de Kerksteeg, naast de heetwaterstokerij van Van de Hagen. Via de Snipstraat, Gruttostraat en Spijkerstraat belandde ik in 1938 in de Gansstraat op nummer 74 waar ik gewoond heb tot aan mijn huwelijk. Het was een rijtje van tien woningen. De keuken was van hout en de wc’s waren buiten. De fecaliën kwamen terecht in een gierput die geleegd werd door Koot de groenteboer, die op het land daarachter groente verbouwde. U begrijpt dat hij dat deed op het moment dat het hem uitkwam. Meestal midden in de zomer, wanneer bij de bewoners de deuren en ramen wagenwijd open stonden. De geur (stank) die daardoor ontstond, verplichtte je ramen en deuren te sluiten. Loterij Betere herinneringen heb ik aan de heetwaterstokerij in de Kerksteeg van de familie Van der Hagen. Die had een grote loods gehuurd op het land achter groenteboer Koot. Ik herinner me een zomer waarin hun zoon Kees aanmaakhoutjes maakte voor de kachel. Ik hielp hem daarbij en als beloning mocht ik, ik was twaalf!, stiekem een sigaretje roken. Bijverdiensten had Van der Hagen aan een loterij. Voor een paar centen kon je bij hem op een plankje een gaatje prikken met een houten stokje; dan kwam er een lootje uit; prijs of geen prijs. Toen zeer gewild, want je weet; het gokken zit ons in het bloed. Achter in de Kerksteeg was de winkel van mevrouw Schaar bij wie je voor een cent snoepjes kon kopen. Aan het eind stond de gemeentelijke waterDag en nacht bereikbaar voor directe hulp na overlijden(030) 262 2244
Meer informatie: www.pcbuitvaartzorg.nl
Deze week o.a.:
Utrechtse bakkers Pag. 3 De zeven steegjes Pag. 5 Bibliotheek Lombok Pag. 9 Mooie tijd: de Puch Pag. 11 Ton Stekelenburg woonde bijna zijn hele jeugd in de Gansstraat op 74 (het middelste huis met rolluik)
pomp die diende als ontmoetingsplaats voor de jeugd. Aan de Kromme Rijn rechts was de werkplaats van schildersbedrijf Drost. Deze werkplaats, waar de werkmaterialen afgedekt waren, deed op zondagmorgen dienst als zondagschool. Aan het eind van de Kromme Rijn lag de ingang van de Ds.Fernhoutschool. Aan de linkerzijde limonadefabriek de Samenwerking van Denter en Elzendoorn en iets verderop het logement van de familie Venus; verder bakker Bosboom en een paardenslager. Denter verplaatste De Samenwerking later naar de Oosterkade en Elzendoorn opende in de Vrouwjuttenstraat een drankenhandel. Verscheidenheid De Gansstraat was een belangrijke doorgangsweg naar Bunnik, Wijk bij Duurstede, Houten en Schalkwijk. Het was een gezellige, drukke winkelstraat met uiteenlopende winkels en beroepen; zoveel verscheidenheid vind je zelfs nu niet in een groot winkelcentrum: vier kruideniers; Jos Kok, Weerdenburg, Fonville en Ad van Schaik.
Drie groentewinkels; De Bree, Koot en Van Amerongen. Twee rijwielzaken tegenover elkaar; Ekeris en Buitenhuis. Drie kappers; Van Vessem, Kruft en Heideman. Drie cafés; de Gelderse Blom, café Pouw en Willem Fijlarts. Twee steenhouwerijen, twee maneges van De Bruijn, twee schoenmakers; Geurt van Rossum en Van Loveren en schoenenwinkel Van der Horst. Twee bakkerszaken; Jac van Aller en Donkers. Twee bloemenzaken; Bothof en Knopper en verder melkboer Benschop (later Van Wateler), Wallenburg die uit de Vredesteeg bloemen verkocht en op de hoek van deze steeg de matrassenwinkel van Uljee. Een drogisterij (Besamusca), manufacturenwinkel (Korenhof-Smit), slagerij Ponsen, een winkeltje met huishoudelijke artikelen van Van den Heuvel en de kleermakers Baljet en Imhof en aan het begin van de Gansstraat de kleermakerij van Maas. Aan het eind van de straat de smederij van Veller met daarnaast zadelmakerij Koch en niet te vergeten touwslager Van Bunnik. Bij hoefsmid Van de Hurk lieten de boeren hun paarden beslaan. Ik heb
daar menig uurtje staan kijken. Deze straat telde ook nog twee sigarenwinkels, te weten Molenaar en Mocking. De laatste zat op de hoek van het straatje dat toegang gaf tot de Zanden Grinthandel van Kamerbeek.
ingehuurde werklozen), naar de veemarkt aan de Croeselaan gebracht. Later op de dag kwam de drukte op gang, doordat de boeren uit de omtrek boodschappen kwamen inslaan, ook in het Twijnstraat.
Luie end In de Gansstraat zat ook de houthandel van De Kievit en later houthandel Malba, een dochter van houthandel Jongeneel. Een zoon van De Kievit werkte bij grossierderij De Haan, de distributeur van het Zweedse brood dat uitgedeeld werd aan het eind van de oorlog. Aan het eind van de Gansstraat staan nog altijd links het Huis van Bewaring en rechts de Algemene Begraafplaats. Daarom heette dat stuk van de straat bij ons ‘het luie end’. Visboer Kootkar uit de Gansstraat stalde zijn viskar in de steeg bij rijwielhandel Buitenhuis en trok wekelijks door de wijk met haring, rolmops en zure bommen. Op zaterdagochtend werden al vroeg de koeien door de Gansstraat, begeleid door koeienheuers (door boeren
Buurtfeesten Op zondagmorgen gingen de boeren en buitenlui in hun sjees naar de kerk (Martinuskerk achter het Twijnstraat). Jaarlijks hoogtepunt in de wijk waren de buurtfeesten in de Snipstraat, Gruttostraat, Martinushofje en de Kerk-steeg. Niemand had het breed, maar de mensen hadden wel wat voor elkaar over . Met de komst van de tv werd alles anders. Ik hoor het de mensen nog zeggen. “Heb jij een tv van 43 cm. Nou, dat vind ik niet genoeg, wij kochten er een bij Schuurman op de Oude Gracht van 53 cm.” U ziet dat de Watervogelenbuurt een heel eigen karakter bezat en nu ik ouder word (1934) kijk ik daar met genoegen op terug! Nol Stekelenburg
[email protected]
Oproep Vakantieverhalen Donaudreef 25 Utrecht
In de uitgave van 16 september van De Oud-Utrechter staan vooral verhalen van de lezers over de vakanties in hun jonge jaren. De één maakte een fietstocht langs jeugd-herbergen, de ander ging op de brommer kamperen, de volgende ging liftend naar Spanje. In de jaren zestig begon ook het ‘vliegtuig-toerisme’ op te komen. Menigeen zal voor het eerst - wellicht met knikkende knieën - hebben gevlogen tijdens een vakantievlucht. Schrijf uw herinneringen aan die vakantie(s) op en stuur ze naar De Oud-Utrechter postbus 615 3500 AP Utrecht of mail naar
[email protected]
pagina 2
Dinsdag 19 augustus 2014
Uitvaartondernemer is een bijzonder beroep. Geen uitvaart is hetzelfde. En achter elke overledene schuilt een verhaal. Monuta Rijn- en Vechtstreek deelt enkele verhalen met u in deze reeks. De verhalen zijn gebaseerd op werkelijke gebeurtenissen, maar uiteraard aangepast om herkenning te voorkomen.
Rijn- en Vechtstreek
Oost west, thuis best
Een uitvaartplechtigheid vindt meestal plaats in een crematorium of in een kerk. Maar het kan ook anders. Thuis bijvoorbeeld. We gaan op bezoek bij de weduwe van een man die een lang ziekbed heeft gehad. Maandenlang is hij in zijn eigen huis verpleegd. Hij is thuis gestorven en heeft als wens aangegeven dat vrienden en familie daar ook afscheid van hem mogen nemen. Ik kijk om me heen: in de grote woonkamer met uitzicht op de schitterende tuin moet dat zeker kunnen. Het vraagt wat meer organisatie, maar daar zijn we voor. Een uitvaart moet immers passen bij de overledene.
En zo komen de nabestaanden nog één keer bij meneer op bezoek in zijn vertrouwde omgeving. Op een mooie zomerdag arriveren de gasten. Ze lopen
het tuinpad op en ik ontvang ze in de hal. Daar staat de koffie klaar. Mensen die meneer een laatste eer willen bewijzen kunnen naar boven, waar hij in de
slaapkamer ligt opgebaard. Dan begint de herdenkingsbijeenkomst. Ongeveer zestig vrienden, familieleden en bekenden zitten in de woonkamer bij elkaar. Op informele wijze nemen ze afscheid. Ze luisteren naar meneers lievelings-cd’s, er zijn enkele sprekers die herinneringen ophalen. Tijdens het samenzijn zorgen wij dat meneer in zijn kist wordt gelegd. Na de bijeenkomst komen de genodigden naar buiten. Ze vormen buiten op
De SLEUTELKONING SINDS 1910
De SLEUTELKONING Beschermt uw waardevolle goederen. Beschermt de aarde.
SINDS 1910 De SLEUTELKONING SINDS 1910 Beschermt uw waardevolle goederen. Beschermt Beschermt uw waardevolle goederen. Beschermt de aarde.
de aarde.
In verschillende maten en uitvoeringen leverbaar. In verschillende maten en uitvoeringen leverbaar.
AIR
EARTH
AIR
EARTH
FIRE
De Oud-Utrechter - Dé gratis krant voor de echte Utrechter
WATER
Prijzen vanaf € 77,50 (model AIR 10K) FIRE WATER
20 – 3512 CT Utrecht Prijzen vanaf € Wittevrouwenstraat 77,50 (model AIR 10K) 030-2314839 – info@ sleutelkoning.nl WWW.SLEUTELKONING.NL Prijzen vanaf €Wittevrouwenstraat 77,50 (model AIR 10K) 20 – 3512 CT Utrecht Tel. 030-2314839 • info@ sleutelkoning.nl Wittevrouwenstraat 20 – 3512 CT Utrecht Tel. 030-2314839 – info@ sleutelkoning.nl WWW.SLEUTELKONING.NL
In verschillende maten en uitvoeringen leverbaar. Tel. AIR EARTH FIRE WATER
WWW.SLEUTELKONING.NL
het tuinpad een erehaag voor meneer, die vanuit de hal naar buiten wordt gedragen. In een Amerikaanse rouwauto gaat de overledene met de directe familie naar het crematorium. De rest van de aanwezigen blijft in de woning achter voor een hapje en een drankje. Na een half uurtje zijn de weduwe en de kinderen thuis terug, waar ze het glas heffen op het leven van meneer.
Wie zijn wij? Monuta Rijn- en Vechtstreek is een kleine en persoonlijke onderneming. Wij staan 24 uur per dag voor u klaar. Monuta Rijn- en Vechtstreek voldoet aan de criteria van het Keurmerk Uitvaartzorg.
Yvonne en Jelle Quak www.monutarijnenvechtstreek.nl
BERICHT VAN DE NOTARIS TEST UW TESTAMENT GRATIS Testamentscan en INFO Levenstestament Waarom een (nieuw) testament/levenstestament? • Beschermt uw langstlevende testament wel optimaal? • Kan er wellicht erfbelasting bespaard worden? • Heeft U voldoende beschermingsconstructies voor uw kinderen opgenomen, zoals: - voogdij; - bewind; - executeur; - privé-/uitsluitingsclausules. • Erft uw ex-partner wellicht nog van U, al dan niet via uw kinderen? VERDER • om te voorkomen dat erfdelen van de kinderen opgaan aan eigen bijdrage AWBZ; • om te voorkomen dat er later ruzie ontstaat tussen de erfgenamen; • om uw kleinkinderen (belastingvrij) te laten meedelen in uw erfenis; • om curatele, bewind, mentorschap te voorkomen indien u uw zaken zelf niet meer kunt regelen door ziekte, dementie etc. AFSPRAAK maken Voor een gratis gesprek kunt U een afspraak te maken met ons kantoor in Utrecht (Rijnsweerd), Newtonlaan 57A, Telefoonnummer: 030 - 8100888. Vergeet niet het testament en een geldig legitimatiebewijs en eventuele WOZ-waarde woning mee te nemen!
Volledig verzorgde verhuizingen in héél Nederland: In– én uitpakken van uw bezittingen (De)montage van grote meubels Ophangen van lampen, klokken en schilderijen Af– en aansluiten van uw apparaten Stoffeer– en schilderwerk Correcte woningontruiming van uw oude woning na uw verhuizing of na een overlijden Netjes en schoon opgeleverd voor een goede overdracht Bruikbare goederen hergebruikt via diverse stichtingen Waardevolle stukken transparant verkocht via erkende veilinghuizen
www.seniorenhulp.com|
[email protected] | 010 - 888 22 15 Bel ons voor en uitgebreide brochure of meer informatie
OPERAVOORSTELLINGEN IN PATHÉ REMBRANDT UTRECHT MIS DEZE ZOMEROPERA IN PATHÉ REMBRANDT UTRECHT NIET!
OPERA
www.pathe.nl/opera
Wij heten u graag vanaf 18.00 uur welkom bij Pathé Rembrandt Utrecht met een kopje koffie of thee. Koop nu uw tickets op www.pathe.nl/utrecht.
25 augustus 2014 THE ENCHANTED ISLAND Met muziek van onder andere Händel, Vivaldi en Rameau combineert de nieuwe libretto van Jeremy Sams elementen uit The Tempest en A Midsummer Night’s Dream. Een keur aan baroksterren staat onder leiding van vooraanstaand dirigent William Christie.
Dinsdag 19 augustus 2014
De Oud-Utrechter - Dé gratis krant voor de echte Utrechter
pagina 3
Zes bakkers en goede klandizie Winkels zoals waar je vroeger, zeker na de Tweede Wereldoorlog, je brood elke dag vers kon kopen, zie je bijna niet meer. Net zo min als de dagelijkse broodbezorgers, die graag bij je aan huis het brood en andere zaken, zoals koekjes, aan je wilden verkopen. In een omtrek van nog geen 500 meter had je in die tijd in Oudwijk zeker zes bakkerswinkels. Dat waren: Bakkerij Verhaar in de Baanstraat, Bakkerij Wouters op de hoek van de Hulstraat/ Bloemstraat, Bakkerij P.Schat op de Abstederdijk, Bakkerij Do Schat in de Braamstraat, Bakkerij De Bonte Koe op de Nicolaasweg en Bakkerij Van Klaveren in de Oudwijkerdwarsstraat. Het bijzondere was dat ze allemaal nog een goede klandizie hadden ook. Broodbezorger Bij een van de genoemde bakkerijen
heb ik zelf nog een paar jaar gewerkt. Dat was bij bakkerij Schat op de Abstederdijk. Mijn oudste broer Kees werkte daar al en toen er op enig moment een broodbezorger voor het Wilhelminapark en omstreken gevraagd werd, kwam Kees bij mij en vroeg of ik daar interesse voor had. Dat leek mij wel wat, ik solliciteerde en werd aangenomen. Naast het broodbezorgen werd je geacht ook in de bakkerij te helpen. Omdat je het brood niet eerder bij je klanten mocht bezorgen dan 10.00 uur ‘s morgens (daar werd door de
Het was moeilijk inschatten hoeveel brood je zou verkopen
politie goed op gelet!), hielp je tot rond 9.30 uur in de bakkerij, waarna je je bakfiets ging laden en je tocht langs de klanten ging maken. Was je klaar met je wijk, dan ging je daarna weer in de bakkerij hand- en spandiensten verrichten. Inschatten Lastig was dat je altijd tevoren moest inschatten wat de klanten aan brood nodig hadden. Aan de hand van jouw bestelling werd dat brood dus gebakken en het vervelende was dan dat je brood overhield als jouw inschatting niet overeen kwam met de afname door de klanten. De baas was daar niet blij mee en het enige wat hij dan kon doen, was het brood drogen en daar paneermeel van maken. Proeven Naast het brood (ook krentenbrood, krentenbollen, witte- en bruine bollen) werden er taarten, gebakjes, gevulde koeken, kano’s, heertjes, zandkoekjes, sprits en dergelijke gemaakt en verkocht. Naast de bakkerij had Bakkerij Schat dus ook een winkel waar al dat lekkers verkocht werd.
Naast bezorgen moesten we ook in de bakkerij helpen
Voor het geval u mocht denken dat de bakkers in de bakkerij zich stijf zouden eten aan al die zoetigheden, kan ik u uit de droom helpen. Dat gebeurt natuurlijk wel de eerste dagen, maar er verveelt niets zou gauw als het eten van al die genoemde zaken. Omdat de baas dat wist, liet hij toe dat je overal van ging proeven. Na een paar dagen was dat helemaal over. De zoon van bakker P. Schat (Peter Schat), die ook in de bakkerij moest helpen, was daar niet gelukkig mee. Zijn hart lag ergens anders.
in de woelige jaren ‘60 niet alleen bezighield met het maken van muziek, maar bijvoorbeeld ook met het maken van rookbommen, zoals die het huwelijk van Beatrix en Claus danig verstoord hebben. Later bleek dat die rookbommen in de kelder van zijn huis in Amsterdam waren gemaakt. Maar over de doden niets dan goeds, want de brave man is inmiddels alweer een paar jaar geleden overleden. Theo de Ruiter ruit
[email protected]
Dat klopte ook wel, want hij werd later een bekend componist, die zich
HWtje Is Utrecht een driesterrenstad? In de geestelijk zo rijke wereld van het toegepast snobisme is een wereldstad pas een echte wereldstad als het een handvol restaurants met Michelinsterren heeft. Bosch en Duin, Giethoorn en Driebergen scoren volgens dit criterium hoger dan Utrecht. Zelfs Heemstede is in dit opzicht minder dorps dan Utrecht, want daar hebben ze ook een sterrenrestaurant. Dat heet Le Cheval Blanc (het witte paard) en je kunt er een viergangen sterrenmenu voor 39,50 eten. Ik ben voor u wezen voorproeven en at het lekkerste toetje dat ik ooit proefde: acht bereidingen van chocolade. Met een fles huiswijn en koffie moest ik 110 euro afrekenen. Veel geld, maar als je in een goed Utrechts restaurant zonder ster eet, kost het je net zo veel. Begrijp me niet verkeerd, je kunt in Utrecht heerlijk eten en met restaurants als Kaa tje, La Sauciere, Chez Jaqueline en Het Paradijs hebben we op smulgebied niks om over te klagen. Behalve dus dat er in Utrecht geen sterrenrestaurants zijn. Wat mij verder worst zal zijn, maar wat wel dagelijks tot kleine paniekaanvallen op het gemeentehuis bij de bestuurlijke Utrechtse bobo’s leidt. Hoezo? Heel de stad hangt nu vol posters die ons informeren dat de komende Tour de France in Utrecht zal starten. Ik ben blij dat die posters voor veel geld gemaakt en opgehangen zijn, want dan weten de
mensen die niet van wielrennen houden op welke dag ze volgend jaar de stad uit moeten vluchten. Om bijvoorbeeld in Amersfoort in een sterrenrestaurant te gaan eten. De burgemeester van onze prachtstad is onlangs naar Parijs geweest om van de tourorganisatie een grote koperen beker in ontvangst te nemen. Die beker kreeg Utrecht, omdat in 2015 de Tour in Utrecht start en niet in een andere wereldstad. De beker die nu in het stadhuis staat, kostte pakweg 80 euro om te laten maken, de inscriptie kwam op 20 euro. Die beker ter waarde van 100 euro ontving Utrecht, omdat de stad er 15 miljoen voor over had om het vertrek van de Tour hier te laten plaatsvinden. Het is maar belastinggeld en die 15 miljoen moet voor elkaar krijgen wat De Dom, onze fraaie grachten en het Spoorwegmuseum samen nooit is gelukt: massaal toeristen naar de stad trekken. Elke boerenlul met een greintje boerenverstand weet dat het weggegooid geld is, want er
zullen een paar dagen lang tienduizenden toeristen en wielerliefhebbers naar de stad komen en daarna is het voorbij en is de stadschuld met 20 miljoen toegenomen, want let op mijn woorden: het gaat zeker 5 miljoen meer kosten dan begroot. Of ik wat tegen wielrennen in het algemeen en de Tour in het bijzonder heb? Integendeel, ik ben gek op wielrennen en zo uitermate dol op de Tour de France dat ik samen met Henk Temming voor Radio Tour de France een paar jaar terug gratis een Tourlied schreef dat ‘Erop en Erover’ heet en dat sindsdien tijdens de Tour de France regelmatig op de radio te horen is. Ik ga ook erg genieten van het dagje dat al die wielrenners zo snel mogelijk door Utrecht zullen fietsen. Alleen, als ík onze stad op de toeristenkaart had mogen zetten met een budgetje van 15 miljoen, had ik het beter aangepakt. Op vrijdagavond - gratis toegankelijk- Bruce Springsteen in een park, met Armin van Buuren als toegift. Zaterdagmiddag - alweer voor niks - in een ander park het Boston Symphony Orchestra met direct daarna Paul McCartney en zijn band twee uur lang live. Zaterdagavond in een derde park - alweer zonder toegangsprijs - Coldplay en in een vierde voor 0 eurocent Metallica.
Zondagmiddag als afsluiter The Rolling Stones met na afloop - bij wijze van afbouw - DJ Tiësto. Alleen tijdens de Stones wordt er trouwens met de pet rondgegaan voor Artsen zonder Grenzen. Ik durf te wedden dat de miljoen bezoekers van dit concert samen dan zeker 5 miljoen zullen ophoesten. Dit totale muziekpakket kost pakweg 12 miljoen Euro, maar trekt wel 24 keer meer toeristen dan Le Grand Départ. En de stadsdonatie aan Artsen zonder Grenzen haalt het Guinness Book of Records. Al die muzikanten en hun hofhouding zijn ook nog eens dolblij als ze na afloop een vegetarische hap of een sappige Utrechtse Hamburger krijgen. De organisatoren van Le Grand Départ van de Tour de France zullen daarentegen onze stad diep en diep teleurgesteld verlaten. Ze kregen na afloop immers niet eens een dinertje in een sterrenrestaurant aangeboden. En Van Zanen en zijn bestuurlijk bobo’s dan steeds opnieuw met een rooie kop uitleggen: “Sorry, en Utrecht nous avons seulement bon restaurants sans étoiles au Michelin, sorry!”
pagina 4
Dinsdag 19 augustus 2014
De Oud-Utrechter - Dé gratis krant voor de echte Utrechter
Uw veelzijdige vakman voor al uwalklussen: Uw veelzijdige vakman voor uw klussen: BadkamersBadkamers - Keukens - Toiletten - Elektra - CV- CV - Keukens - Toiletten - Elektra Kozijnen -Schilderwerk - Kleine klussen Kozijnen -Schilderwerk - Kleine klussen
Remco Hondema Remco Hondema Willeskop 1515 Willeskop 3417 MAMA Montfoort 3417 Montfoort T 0348-448600 T 0348-448600 M 06-22409270 M 06-22409270
[email protected] [email protected] www.DeAllroundKlusser.nl www.DeAllroundKlusser.nl
Agenda Maandag 25 augustus: Wat te doen als je begint te vergeten? Alzheimer Café Binnenstad Utrecht Lange Smeestraat 40, Utrecht Van 19.00 tot 21.30 uur Informatie: 06 – 22511416
Nel van Ratingen | Petra Branderhorst |Annemieke Zwanenburg
030 238 00 38
dezwaanuitvaarten.nl
Al
tin
g U i t va a r t e
n
Woensdag 3 september: De dokter over dementie Alzheimer Café Voorhoeve Goedhartlaan 3, Utrecht Van 17.30 tot 20.00 uur Informatie: 06 – 10904602 Maandag 8 september: Speciale filmavond Alzheimer Café VleutenDe Meern/Leidsche Rijn Dorpsplein 1, Vleuten Van 19.00 tot 21.30 uur Informatie: 030 – 2869370
Ruimte voor afscheid
altinguitvaarten.nl • 06 - 45 363 220 Geertekerkhof 3 • 3511 XC Utrecht
Caroline de Bruijn & Narda Delhaas Drususlaan 18 De Meern Jan vd Heijdenstraat 11 Utrecht
030 - 666 22 44
dag en nacht www.amentiuitvaartverzorging.nl
We zijn 24 uur per dag bereikbaar op 0346-55 61 56. Ook als u niet bij ons verzekerd bent.
Het Alzheimer Cafe is een gratis en laagdrempelige ontmoetingsplaats voor mensen met dementie, hun mantelzorgers en andere belangstellenden.
Contact helpt!
www.alzheimer-nederland.nl/stadutrecht
Een persoonlijk afscheid Wij zijn er als u ons nodig heeft. Een geruststellende gedachte.
Rijn- en Vechtstreek
www.monutarijnenvechtstreek.nl
Een kunstgebit verdient de zorg
Specialist voor uw kunstgebit
Wij begeleiden u bij het vinden van (nieuw) werk!
Tandprothetische praktijk J.C.Th. Ipenburg Rijneiland 5, 3984 MA ODIJK, Tel: 030 65 65 592 Parkweg 13, 3603 AA MAARSSEN, Tel: 06 10 71 99 87
24 augustus
Docu: Gekraakt en gemaakt- het succes van poptempel Tivoli In deze documentaire wordt teruggeblikt op het roerige ontstaan van het Utrechtse poppodium Tivoli aan de Oudegracht. Begin jaren 80 was er een sterke behoefte aan een plek waar men samen naar live muziek kon luisteren. Inmiddels is Tivoli uitgegroeid tot een van de belangrijkste podia van het land. Nu is Tivoli uit zijn pand gegroeid en heeft het een nieuwe plek gekregen in het nieuwe TivoliVredenburg.
Vanaf 30 augustus
Het schippersdorp Vreeswijk In deze driedelige serie kijken we naar de historie van het havenplaatsje Vreeswijk. Nieuwegein is in 1971 ontstaan uit de dorpen Jutphaas en Vreeswijk. Het stroomgebied van de Rijn, de Lek, de kanalen en de sluizen vormen de geschiedenis van het schippersdorp Vreeswijk.
Vanaf 25 augustus
Namen en Rugnummers Vanaf maandag 25 augustus start het sportieve programma Namen en Rugnummers weer. Ook dit seizoen houdt René van Den Berg u op de hoogte van de prestaties van FC Utrecht, het amateurvoetbal, hockey, wielrennen en andere sportieve activiteiten in onze provincie.
Gratis Taxatiedagen De Utrechtse Schatkamer
van de tandprotheticus
De tandprotheticus
RTV Utrecht is de regionale omroep van de provincie Utrecht. Voor meer informatie gaat u naar onze website: www.rtvutrecht.nl Bij ‘gids’ ziet u welke programma’s worden uitgezonden en bij ‘gemist’ kunt u uitzendingen terug kijken.
www.inextens.nl
Voor De Utrechtse Schatkamer gaan presentatrice Margreet van Gils en een team van taxateurs binnenkort weer de provincie in. Heeft u nog kunst, antiek of curiosa in huis waarvan u altijd al de waarde heeft willen weten? Bezoek dan de gratis taxatiedagen. De 1e gratis taxatiedag vindt plaats op 14 september in Residence Rhenen in Rhenen. Meer informatie over deze en andere taxatiedagen vindt u op rtvutrecht.nl/schatkamer
RTV Utrecht kijken en luisteren? Kijk voor de frequentie op www.rtvutrecht.nl/frequenties
De Oud-Utrechter - Dé gratis krant voor de echte Utrechter
Dinsdag 19 augustus 2014
pagina 5
Henk en Greet Abels wonen in de Zeven Steegjes, een heerlijk volksbuurtje met een sfeer zoals een eeuw geleden nog algemeen in Utrecht voorkwam. De huizen zijn rug aan rug gebouwd. Bewoners zitten bij mooi weer gezellig met elkaar op straat. Interview door Jan Jansen
Utrechts meest karakteristieke volksbuurt, de Zeven Steegjes Henk Abels heeft veel gelezen over de miserabele woonomstandigheden van een eeuw geleden. Er is daarover veel geschreven. “Gezinnen met tien kinderen op 45 m2. Beneden onder de trap was de bedstee voor de ouders, boven op zolder sliepen kinderen veelal om en om met meerderen in een twijfelaar. Mensen haalden hun water uit de gracht, omdat er maar een paar, niet altijd functionerende, waterpompen waren. Ziektes als cholera veroorzaakten onnoemelijk veel leed. De tot begin vorige eeuw onverharde smalle steegjes waren vaak een modderpoel, mede doordat buiten op straat gewassen werd. Tegen de voorgevel hadden
bewoners soms ook nog een kippenof varkenshok.” Sterrenwijk Henk (67) komt van oorsprong uit de nabijgelegen Sterrenwijk. Greet (61) is geboren en getogen in de Zeven Steegjes. “Mijn grootouders en ouders woonden hier sinds mensenheugenis”, zegt ze. “Ook onze kinderen hebben hier een huis. We zien elkaar elke dag. De buurt is net een grote familie. Iedereen kent elkaar en helpt waar nodig. In mijn jeugd gingen meisjes uit de buurt altijd naar de huishoudschool en jongens naar de ambachtschool. Ik kon goed leren en zou naar de ulo kunnen. Dat wilde ik niet, want dan
viel je er uit. Je wilde eigenlijk altijd bij elkaar horen.” Na hun huwelijk, 41 jaar geleden, kregen Henk en Greet woonruimte in de Jeruzalemstraat. “Ik kon daar absoluut niet aarden”, zucht Greet. “Ik moest koste wat kost terug naar de Zeven Steegjes. We hebben maar een paar maanden in de Jeruzalemstraat gewoond en konden gelukkig snel een huis krijgen, hier in de Boogstraat. Heerlijk om terug te zijn. Ik ben toen gaan werken als schoonmaakster. Omdat ik goede hersens had kreeg ik later een baan op de administratie.” Het jaarlijkse buurtfeest is een groot vermaak. Henk: “Al 68 jaar lang hebben we eind augustus een week lang
De Kockstraat, typisch de Zeven Steegjes
Eindelijk iemand die je helemaal begrijpt
Opgelucht kijkt Anneke Harmsen (45) de kring rond. Wat heeft ze lopen wikken en wegen voordat ze zich aanmeldde voor de lotgenotengroep. Is het wel iets voor haar? Wil ze eigenlijk wel aan vreemden vertellen over wat haar ten diepste bezighoudt? Het leek haar doodeng. Wat denken die mensen wel niet als ze gaat huilen? Bovendien, haar zieke man kan haar toch geen ochtend missen? Uiteindelijk was het een vriendin die Anneke over de streep trok. Gelukkig maar. Anneke is blij dat ze het toch heeft aangedurfd. De groep voelt als een warm bad. In dit gezelschap hoeft ze niemand te vertellen hoe het is om voor een ernstig zieke partner te zorgen. De tegenstrijdige gevoelens. Het gevoel dat je niet gemist kan worden. Het gevoel dat je je vrijheid hebt inge-
leverd. En het gevoel dat je, ondanks alles, voor hem wilt blijven zorgen. In een gespreksgroep hoef je niemand iets uit te leggen, want iedereen maakt hetzelfde mee als jijzelf. Dat is wat deelnemers vaak zeggen. U Centraal biedt zo’n twintig verschillende groepen en cursussen aan rondom verschillende thema’s. Zo zijn er groepen voor
mantelzorgers van mensen met dementie, een cursus Verzorging Thuis voor mantelzorgers en een groep Samen Verlies Verwerken voor 55-plussers. Ook rond andere thema’s is het fijn om samen aan de slag te gaan en van elkaar te leren. Zo houdt U Centraal in diverse wijken Sorteergroepen, waar u leert hoe u de post en administratie kan bijhouden. In de cursus Grip op
ons buurtfeest. Met een grote optocht trekken we allemaal verkleed door de Twijnstaat en omgeving, achter de boerenkapel en fanfare aan. Mensen sparen hiervoor en betalen elke week 40 cent per persoon. Albert Heijn in de Twijnstraat is de grootste sponsor van het buurtfeest. We behoren nog tot de weinige buurten in Utrecht waar elk jaar een buurtfeest georganiseerd wordt. Albert Heijn is trouwens ook een voor ons belangrijke werkgever. Veel jongeren uit onze buurt konden er voor korte of langere tijd aan de slag.” Eigen karakter Henk was opperman in de bouw. Hij heeft zich altijd voor de buurt ingezet. “Ik ben voorzitter van de Beheersstichting Zeven Steegjes en vertegenwoordiger van de buurt naar huiseigenaar Stadsherstel en de gemeente. Dat de buurt de tand des tijds heeft doorstaan, komt vooral door inzet van de bewoners. Met elkaar hebben we ervoor gezorgd dat de buurt behouden bleef en nog haar oorspronkelijke karakter heeft. De huizen waren tot begin jaren negentig van het gemeentelijk Woningbedrijf en in een slechte staat. Kosten voor herstel vond het Woningbedrijf veel te hoog. We kwamen veel op tv toen er geruchten kwamen over mogelijke sloop. Van Gewest tot Gewest bracht het unieke karakter van de buurt in beeld. Heel Nederland zag ons buurtje waar de mensen nog op straat leven en de sociale samenhang groot is.”
Administratie krijgt u inzicht in uw inkomsten en uitgaven. Wilt u graag iets in uw leven veranderen maar u weet niet goed hoe? Of merkt u dat u ja zegt, terwijl u nee bedoelt? Dan kunnen cursussen als Stap Vooruit!, Opkomen voor Jezelf of Lessen in Geluk u verder brengen. De groepen en cursussen worden gegeven in diverse wijken in Utrecht en zijn bedoeld voor inwoners van Utrecht. Deelname is meestal kosteloos, soms betaalt u een kleine vergoeding.
Henk en Greet Abels
Het eigendom is overgegaan naar Stadsherstel, een stichting die zich inzet voor behoud en beheer van monumenten. “Begin jaren negentig zijn de huizen prachtig gerestaureerd. Bewoners konden ervoor kiezen naar een andere buurt te verhuizen voor een grotere woning als ze dat wilden. Verreweg de meesten bleven. Met de wethouder werd afgesproken dat inwonende volwassen kinderen in aanmerking kwamen voor een vrijkomend huis. Ze moesten een eigen inkomen hebben. Er wonen nog steeds hele families in de buurt.” Toeristen De Zeven Steegjes vormen een unieke volksbuurt, smalle stegen met de rug-aan-rug- woningen. “Er is veel belangstelling van toeristen, die zich verbazen over de woonsituatie en het straatleven. Je ziet dat eigenlijk alleen nog op foto’s van voor de oorlog. Bewoners hebben er geen probleem mee als mensen geïnteresseerd zijn. Sommigen zijn wel erg brutaal door met hun neus tegen de ruit naar binnen te kijken.” Buurthuis de Sjuut speelt een belangrijke rol in de gemeenschap. Greet: “Elke dinsdag en donderdagochtend drinken we er koffie. We hebben een kaartclub, het zangkoor de Steegzangers, een dartclub, een mannenclub enzovoort. Inbraken komen niet voor, doordat er veel sociale controle is en buurtbewoners niet mals zouden zijn voor inbrekers.”
Wilt u meer weten?
Kijk dan op www.u-centraal.nl/groepen of bel op werkdagen tussen 9.00 – 13.00 uur met U Centraal, 030 – 236 17 70.
Foto: U Centraal/ Ministerie van Fotografie
De Zeven Steegjes vormen een typisch binnenstadsbuurtje, langs de Pelmolenweg met aan de ene kant de Geertekerk en aan de andere kant de Martinuskerk. Het is tussen 1842 en 1867 gebouwd achter bierbrouwerij de Boog aan de Oudegracht. Die brouwerij, met bijbehorende gronden, werd nagelaten aan de katholieke kerk door eigenaar Willem de Kock na diens overlijden in 1761. Het Rooms Katholieke Armenbestuur wilde huisvesting voor arme en kinderrijke gezinnen van de kerk. De allereerste huisjes werden provisorisch gebouwd in een loods waar biervaten waren opgeslagen. Er werden totaal 166 voornamelijk rug-aan-rugwoningen gebouwd zonder water en wc. Achterin elke steeg stonden twee droogclosets.
pagina 6
Dinsdag 19 augustus 2014
De Oud-Utrechter - Dé gratis krant voor de echte Utrechter
Knoeierd morste as aan de Oude Gracht Tussen 1960 en 1980 woonde ons gezin op de Oude Gracht 307bis in Utrecht boven een drukkerij. Dit pand werd in de eerste helft van de veertiende eeuw gebouwd en viel gedeeltelijk onder monumentenzorg. De oorspronkelijke naam was Stadskasteel Leeuwenburg. De ouderdom van het huis was te zien aan de fraaie plafonds beneden in het oude gedeelte van de drukkerij en aan de houten balken bij ons op zolder. Het staat tussen de Lange Smeestraat en de Geertestraat, aan de westzijde van de Oude Gracht. In 1985 is het geheel verbouwd en ingedeeld in appartementen. Mijn vader en moeder komen uit de buurt van Venlo en hebben elkaar daar ook leren kennen. In 1939 ging mijn vader samen met zijn vriend Huub Nillisen naar Utrecht om te gaan werken in de Wolter Heukelslaan, bij de clichéfabriek van Biegelaar & Jansen. Op 9 april 1940, net voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, zijn mijn ouders getrouwd in Blerick, de woonplaats van mijn moeder. Snel daarna zijn ze verhuisd naar Utrecht en huurden een huis in de Bekkerstraat, een zijstraat van de Biltstraat, op nummer 148. Hier zijn hun zeven kinderen geboren. Zes jongens en een meisje. Ik was de voorlaatste jongen en werd geboren in 1946. Douchecel Na de Tweede Wereldoorlog is Biegelaar en Jansen uitgebreid met een diepdrukkerij. Deze kwam aan de Oude Gracht nummer 307 in Utrecht. Mijn vader ging mee naar het nieuwe pand en heeft hier tot zijn vervroegde pensionering gewerkt. In 1960 konden wij de woning boven de drukkerij op de Oude Gracht huren. Om dit huis voor een groot gezin bewoonbaar te maken, moest er flink worden verbouwd en opgeknapt. Biegelaar leverde een aannemer om provisorisch wat nieuwe slaapkamers voor de kinderen op de tweede verdieping te maken. Deze nieuwe kamertjes werden in een bestaande zolderruimte ingebouwd. In de slaapkamer van mijn vader en moeder op de eerste verdieping werd een douche gebouwd. In die tijd was een douchecel nog een luxe. In de Bekkerstraat konden wij
ons eenmaal per week in een grote teil wassen, waar warm water in werd gegooid, dat op het gas in een grote pan werd verwarmd. Als je dan als laatste aan de beurt was, was het water bijna koud en moest er kokend water bij worden gegoten. Ik zie mijn vader nog na het avondeten in zijn luie stoel zijn bolknak sigaar roken. Eén per avond, onder het lezen van het RK Dagblad Het Centrum. Terwijl hij las, bleef de sigaar lang in de mond hangen, waarbij hij zo af en toe een trekje nam, zonder hierbij zijn handen te gebruiken. De witte as aan de sigaar werd alsmaar langer, totdat hij deze eraf tikte aan de asbak. Dit gebeurde vaak te laat, waardoor de as op zijn ‘slieps’ (Limburgs voor stropdas) terecht kwam en er dan weer door hem vanaf werd geveegd, waardoor zijn broek ook onder de witte as zat. Hierna stond hij op en veegde de as weer van zijn broek, waarna de as op de grond dwarrelde. Dit ritueel werd dan gadegeslagen door mijn moeder en dat ontlokte haar de uitspraak “knoeierd”. Papierrollen Om de zoveel weken kwam een hele grote vrachtwagen van de Koninklijke Papierfabriek Nederland, die een stuk of 30 rollen papier aflaadde. De papierrollen wogen honderden kilo’s per stuk en werden via de opengeklapte voordeuren de drukkerij ingerold en opgeslagen in een ruimte, ter hoogte van de deur die naar onze verdieping leidde. Dit inrollen dreunde door tot onze bovenverdieping en leek wel op onweer. Tegelijkertijd was de Oude Gracht aan onze kant gewoon een half uurtje afgesloten voor het toen ook al redelijk drukke verkeer. De papierrollen werden in de loop van de tijd een voor een op de drukpers-
machine geplaatst, waarop het papier met grote snelheid over de cilinders werd geleid. Als een papierrol bijna leeg was, werd die van de machine afgekoppeld en verdween de resterende rol in de werfkelder. Eens in de zoveel tijd haalde een papieropkoper de bijna lege rollen op en de opbrengst van de verkochte kilo’s papier werd verdeeld onder het personeel van Biegelaar, het zogenaamde papiergeld. Een wonderlijke constructie, want het was daardoor zeer verleidelijk de papierrol wat eerder van de pers te halen dan noodzakelijk. Dit kostte de drukkerij waarschijnlijk handenvol geld. Ik meen ook dat ze later zijn gestopt met deze constructie en het personeel hiervoor op een andere manier hebben gecompenseerd. King size Cola Aan de Oude Gracht 309 zat kledingzaak Witson, beheerd door de heer en mevrouw Witteveen. Als jongetje van 14/15 heb ik ‘s avonds vaak opgepast op hun zoontje. Naast wat geld kreeg ik hier steevast een kingsize flesje Coca Cola voor. Thuis kreeg ik dit niet, dus dit was al meer dan de moeite waard. Mijn vader en moeder kochten hier af en toe kleding. Beroemd in onze familie is een uitspraak van de eigenaar/verkoper, die bij het tonen van het label aan de binnenzijde van een herenjasje zijn warenkennis etaleerde. Op het label stond met grote letters “baumwolle”, wat hem de uitspraak ontlokte: “oh, er zit nog wol in ook.” Een paar huizen terug zat een groothandel in bieren. De biervaatjes werden per boot aangevoerd, via een katrol omhoog getakeld en ploften dan op een autoband op de straat, waarna ze naar het magazijn op de begane vloer werden gerold.
Het pand aan de Oude Gracht 307bis met de werfkelder en de reling waarover de wanhopige man zijn ex toeschreeuwde
‘s Avonds keerde de rust terug op de Oude Gracht. Op zaterdagavond kwamen er nog wel eens lallende mensen en knallende brommers voorbij. Door de hoge panden aan weerszijden van de gracht ontstond een nogal hol geluid, waardoor je op de tweede verdieping in je slaapkamer kon volgen, wat er verbaal langs de gracht gebeurde. Nachtelijke monoloog Jarenlang kwam er na twaalven ‘s nachts een vent langs, die ter hoogte van ons pand aan de reling ging staan, die als afbakening diende voor de lager gelegen werf. Hij was door een vrouw aan de overkant van de gracht blijkbaar definitief uit huis gezet. Na een avondje in de kroeg had hij vermoedelijk weer de nodige moed verzameld. Zijn nachtelijke monologen begon hij meestal ingetogen, roe-
pend dat hij nog steeds van d’r hield. Hij herinnerde haar aan hun leuke tijd samen en noemde haar Teus. Na een kwartier zonder reactie (ik heb haar nooit horen reageren), werd hij boosaardiger en begon te schelden. Meestal eindigde dit met een geschreeuw van “Teus, ik maak je kapot.” Na een half uur droop hij dan af. In de tweede helft van de jaren zestig werd de productie van Biegelaar & Jansen overgeheveld naar een nieuwbouwpand in Maarssen-(Broek). Wij hebben hierna nog een aantal jaren boven de toen lege fabriek gewoond. In 1970 ben ik getrouwd en in Vianen gaan wonen. Mijn ouders zijn rond 1980 verhuisd naar de Lange Nieuwstraat, in een nieuwbouwappartement dicht bij de Domtoren van Utrecht. Wil Peeters,
[email protected]
De Oud-Utrechter - Dé gratis krant voor de echte Utrechter
Dinsdag 19 augustus 2014
pagina 7
? Op 1 januari 2015 vervalt de toeslag voor nieuwe aanvragers van AOW met een weinig of niet verdienende partner. Maar hoe zit het met de AOW-ers die nu een werkende partner hebben, die er nà 1 januari 2015 mee ophoudt?
Stoppen met werken om AOW-toeslag Een aantal lezers met AOW van deze krant meldt dat hun jongere partner stopt met werken om alsnog dit jaar een beroep te kunnen doen op de AOW-toeslag. Immers, als zij stoppen met werken uitstellen tot na 1 januari 2015, krijgen de AOW’ers deze toeslag helemaal niet meer. Het laatste woord is er nog niet over gezegd. Staatssecretaris Klijnsma van Sociale Zaken en Werkgelegenheid legt de wijzigingen in de AOW-toeslag binnenkort nog voor aan Tweede Kamerleden die er nog op kan ‘schieten’. De cryptische situatie is ontstaan doordat de toeslag op de AOW vanaf volgend jaar vervalt. Of zoals een van onze lezers schreef: “Dan samen maar minder inkomen, want die toeslagmogelijkheid die nog voor mijn vrouw geldt, wil ik niet laten lopen.” Van de wetgever, die er zelf alle belang bij heeft dat mensen zo lang mogelijk blijven werken, is dat uiteraard niet de bedoeling. En tóch gebeurt het, blijkt uit mails van lezers naar deze krant. Om een voorbeeld te geven: de AOWer met een jongere partner die méér verdient dan circa 1325 euro bruto per maand, krijgt thans geen toeslag. Maar als zij dit jaar stopt met haar baan, dan
krijgt de AOW’er de volledige toeslag van omstreeks 735 euro bruto per maand, totdat de partner zelf AOWgerechtigd wordt. In netto-inkomen is het negatieve verschil (afhankelijk van de belastingschijven) voor beiden samen bij deze bedragen per maand toch al gauw 600 à 700 euro per maand. Of partners dat ervoor over hebben is aan hen. Daar staat tegenover dat als deze jongere partner in de komende jaren besluit te stoppen met werken, om wat voor reden dan ook, de betreffende AOW’er helemaal geen toeslag meer kan krijgen. Vandaar dat sommigen toch nog maar besluiten dit jaar alsnog een beroep te doen op de toeslag. Want dan houden ze die de komende jaren! Deze kwestie, bevestigd door de uitvoerder van de AOW, de Sociale Verzekeringsbank (SVB), en het ministerie van Sociale Zaken, is in de
vorige editie van deze ouderenkrant aan het licht gekomen door foutieve voorlichting op deze pagina. We hadden namelijk in een artikel over het vervallen van de toeslag per 1 januari 2015 gesteld: - Vraag: Ik ben geboren in 1949 en ontvang sinds twee maanden AOW. Mijn vrouw is van 1951 en werkt nog. Wat gebeurt er als zij in 2015 stopt met werken? Hebben wij dan nog recht op de maximale toeslag? - Antwoord: Ja, indien u nú toeslaggerechtigd (dit is de kern! HR) bent (en ook als u er nog geen gebruik van maakt) dan houdt u volgend jaar uw rechten op de toeslag. Indien uw vrouw stopt met werken en geen uitkering of pensioen heeft, dan heeft u de komende jaren nog recht op de volledige toeslag. Zodra uw vrouw stopt, neem dan contact op met de SVB. Dit antwoord klopt dus niet, zo hebben vele lezers ons duidelijk gemaakt. De SVB: “U geeft in uw rubriek aan dat hij of zij wel weer recht zou kunnen krijgen op de toeslag, zodra het inkomen van deze vrouw zou dalen. Dat is niét het geval! Ook voor personen
geboren voor 1950 moet de AOW’er op 1 januari 2015 (of 1 april 2015) recht hebben op een gedeeltelijke of een hele toeslag. De partner zou dus in zo’n geval eerder moeten stoppen met werken om toch in aanmerking te komen voor de toeslag. Of minder kunnen gaan werken, zodat er recht bestaat op een deel van de toeslag.” De SVB wijst voorts nog op uitgebreide informatie hierover op hun eigen website (www.svb.nl) en op een aantal wetsartikelen. In ongeveer gelijke bewoordingen bevestigt het ministerie van Sociale Zaken het mislopen van de AOW-toeslag voor een deel van de lezers. De belangenorganisaties en sommige leden van de Eerste en Tweede Kamer zijn op deze kwestie al ingesprongen. Woordvoerder Frank van der Aa van de ouderenbond ANBO: “De beslissing de partnertoeslag per 1 januari 2015 af te schaffen, is 15 tot 20 jaar geleden al genomen vanwege de toenemende economische zelfstandigheid van partners. Destijds heeft de
ingestemd. Men zou vijftien jaar de tijd hebben om er aan te wennen. Nu 1 januari 2015 nadert, signaleren wij dat er steeds meer vragen over komen.” Hij voegt er nog aan toe: “Er zijn signalen dat staatssecretaris Klijnsma een aantal maatregelen wil schrappen, onder andere die waarin een daling van het inkomen van de partner niet leidt tot een hogere toeslag. Als die inderdaad niet doorgaat, hoeven mensen nu niet te stoppen met werken of af te zijn van hun uitkering. Er blijft dan alleen het schrappen van de toeslag voor nieuwe gevallen overeind.” Een andere ouderenbond, Unie KBO, meldt eveneens dat veel leden hierover vragen stellen. Het ministerie van Sociale Zaken wijst er eveneens op dat de Tweede Kamer binnenkort door de staatssecretaris nader wordt geïnformeerd over de positie van de jongere partner als gevolg van het afschaffen van de AOW-partnertoeslag. We houden u via deze krant op de hoogte.
maar de Kamers hebben er toch mee
anoniem in deze uitgave behandeld en onze deskundigen zullen proberen u persoonlijk een maatwerkantwoord te geven. U kunt uw kwesties sturen naar
[email protected] of naar Postbus 113, 2910 AC Nieuwerkerk aan den IJssel. Graag met vermelding van rubriek ‘Rechten en Plichten’.
Erf- en schenkingsrecht Plaatsvervangers zijn eigen kleinkinderen Mijn man is 16 jaar geleden overleden en destijds hebben we een testament op de langstlevende laten maken. Is nu dus niet meer nodig. Ik heb twee kinderen, maar mijn zoon is vorig jaar helaas overleden. Voor zijn overlijden heeft hij een testament laten maken dat zijn zes kinderen, van wie twee uit een eerder huwelijk van zijn echtgenote, na het overlijden van de langstlevende, alle kinderen evenveel zullen erven. Als ik verder geen testament meer maak, hoe gaat het dan met het erfdeel voor mijn zoon? Delen dan de twee stiefkinderen mee in het deel van mijn zoon? In principe erven alleen de plaatsvervangers van uw zoon (zijn eigen kinderen dus) volgens het wettelijk erfrecht. Maar het kan zijn dat uw overleden zoon in een testament heeft bepaald dat ook al zijn later door hem te verkrijgen erfrechten aan alle kinderen moeten worden gegeven, dus ook aan zijn stiefkinderen. Het is bijna onmogelijk dat dit
is gebeurd, maar u kunt dat met een nieuw eigen testament voorkomen. Neem hierover - in geval dat u het niet weet of uw overleden zoon iets dergelijks in zijn testament heeft staan - contact op met een notaris om te bepalen hoe daar het best op ingespeeld kan worden. Maar nogmaals: in principe erven alleen de eigen kinderen van uw zoon van u.
Sociale voorzieningen Verkoop huis ouder bij bijstandsuitkering Ik heb een bijstandsuitkering. De aanslag erfbelasting heb ik bij de sociale dienst van mijn gemeente ingeleverd. Die is een rechtmatigheidsonderzoek gestart. Ik vind dat dit nogal bruusk en chaotisch is verlopen. Ik moet veertien maanden aan bijstand terugbetalen. Kan ik alsnog mijn beneficiaire aanvaarding laten gelden? Zou ik misschien een lening van de Gemeentelijke Kredietbank kunnen krijgen als onderpand van mijn huis? U had van tevoren kunnen weten dat een erfenis - met ingang van de
overlijdensdatum, want dat is het tijdstip waarop u recht kan doen gelden op een nalatenschap - wordt verrekend met de WWB-uitkering, zolang het vrij te laten vermogen boven uw grens ligt. Het lijkt ons ook niet verstandig alsnog een aanvaarding (wij vermoeden dat het zelfs achteraf niet mogelijk is). Als het huis nog niet verkocht is, kunt u inderdaad met de Sociale Dienst (en de Gemeentelijke Kredietbank) overleggen over hoe de betalingen moeten worden gedaan.
Consumentenzaken Kosten voor alarmering Wij hebben een probleem met onze wooncorporatie. Die biedt namelijk persoonsalarmering aan, die is verbonden met een zorginstantie. Dit wordt aan bewoners opgedrongen. Of je het wilt of niet, je moet er 9,50 euro voor betalen. Kan men dit verplichten te betalen, ook als je er geen gebruik van maakt? In dit geval nemen we het voor de
woningbouwvereniging op. Het gaat hierbij namelijk om ‘zorgwoningen’ (of zogenoemde aanleunwoningen). Mensen moeten aan eisen voldoen om erin te komen. Een persoonsalarm hoort bij de standaardinrichting van een zorgwoning. De wooncorporatie zal waarschijnlijk ook het onderhoud aan het apparaat, de service en de eventuele vervanging regelen. Dat is niet aan een particulier over te laten. Bovendien lijkt het ons dat het ook in de huurprijs of servicekosten van de woning kan worden doorberekend. Bent u het er helemaal niet mee eens en hebt u het niet nodig, dan kunt natuurlijk verhuizen. Maar dat lijkt ons niet handig. Advies: leg u er maar bij neer en hoop dat u het niet nodig zult hebben. Oppassen voor kosten van de deurwaarder Mag en kan een incassobureau of een deurwaarder tijdens een lopende incassoprocedure, tussendoor, zonder enige aankondiging, een nacalculatie in rekening brengen?
Wanneer een schuldeiser kosten moet maken om een vordering te innen, dan mag hij deze onder bepaalde voorwaarden in rekening brengen. Het gaat dan om de kosten die voorafgaand aan een gerechtelijke procedure worden gemaakt. Dit soort kosten, die we hier incassokosten noemen, komen onder verschillende benamingen voor, zoals administratiekosten, bureaukosten, aanmaankosten (waaronder kosten aangetekend verzenden) en buitengerechtelijke kosten. Zowel het incassobureau, de deurwaarder, maar ook de schuldeiser brengen deze kosten in rekening. Het lijkt er dus op dat het incassobureau binnen de wettelijke regels handelt. Maar u kunt altijd vragen waar de nacalculatie op slaat. Uiteindelijk zal voor alle kosten toch een gerechtelijke uitspraak komen, tenzij u van tevoren betaalt. Wij hebben de ervaring dat u ongelijk krijgt als niet alle ‘bewijzen’ van u kloppen. Het komt ook voor dat schuldeisers te gemakkelijk een incassobureau inschakelen, dat zich van de wettelijke voorwaarden niks aantrekt.
De Oud-Utrechter - Dé gratis krant voor de echte Utrechter
Dinsdag 19 augustus 2014
pagina 8
Vermeld uw evenement in deze ladder! Bel: Yvonne van Veenendaal 06 - 20600285 Esmay Hoekman 030 - 8200570 Munten, postzegels, bankbiljetten en ansichtkaarten
Ergens slingeren nog de postzegelalbums van opa op zolder. Waar zijn de munten van pa eigenlijk gebleven? En zijn die ansichtkaarten bestemd voor het oud papier? U bent niet de enige met vragen over een verzameling munten, postzegels, papiergeld, ansichtkaarten of penningen. Daarom houdt De Munten- en PostzegelOrganisatie (MPO) elke woensdag een open inloopdag. Wie zijn of haar verzameling deskundig en gratis wil laten beoordelen, kan tussen 10.00 en 16.00 uur terecht bij de MPO, Energieweg 7, IJsselstein. Aansluitend is er desgewenst advies met betrekking tot verkoop of verzekering. Informatie: 030-6063944 of kijk op www.mpo.nl.
Stadsschouwburg Utrecht presenteert: Bianco!
Rauwer dan Cirque du Soleil. En in niets te vergelijken met traditionele circusshows. Bianco, van het spraakmakende Britse NoFit State Circus, balanceert op een dun koord tussen moderne dans, experimenteel theater, festival en concert. Bianco is te zien van 5 t/m 28 september bij de Botanische tuinen in De Uithof. Het publiek loopt vrij rond in de grote circustent van NoFit State Circus, betoverd door duizelingwekkende acts waar je middenin staat en meegevoerd door de opzwepende klanken van de live band. Waar acrobaten voor, achter en boven je het lot en de zwaartekracht tarten. Bianco stond een maand lang in het hippe Roundhouse in Londen en was de absolute hit van Edinburgh Fringe Festival 2013. En eerder dit jaar, tijdens de Australische première, raakten ze ook down under betoverd door deze spektakelshow. Locatie: Botanische Tuinen, Budapestlaan 17, 3584 HD Utrecht. Kaarten: www.ssbu.nl/bianco / 030-2302023, www. nofitstate.org.
Gildewandeling: Uitzicht vanaf de Accuberg
Woensdag 10 september om 19.00 uur wandelt u met gildegids Gerrit van de Kraats door het Griftpark. Het terrein waar vroeger de gasfabriek stond, waar de bodem tot op vijftig meter diepte vol gif zat, is omgetoverd tot een van de mooiste parken van de stad. Méér dan een park! Een speeltuin, kinderboerderij, natuurkern (wild gebied), speelweiden, water en niet te vergeten de bonte ecomuur. Een prachtpark: de imker bij zijn bijen, de jeugd op de skatebaan en de wandelaar die geniet van het groen. U kunt zich voor deze stadswandeling van anderhalf uur aanmelden op werkdagen van 14-16 uur bij Gilde Utrecht, Lange Smeestraat 7, 030-234 32 52 of per e-mail met vermelding van uw telefoonnummer aan
[email protected]. Plaats van vertrek hoort u bij aanmelding. Kosten € 6 per persoon (kinderen en U-pas € 3). Informatie over alle mogelijke rondleidingen vindt u op www.gildeutrecht.nl.
Trimloop
Zondag 7 september organiseert de Utrechtse Atletiekvereniging U-Track haar 395ste trimloop in het Panbos bij Zeist om 12.00 uur, aan de weg naar Golfclub de Pan. Dit doen wij iedere eerste zondag van de maand en gaat altijd door. In het Zeister Panbos is een ronde uitgezet van 3000 meter, deelnemers kunnen tot 14.00 uur aan de ronde beginnen, dus 21 kilometer is haalbaar. Het parcours is volledig onverhard en verkeersvrij. Iedere maand worden tien hardloop-gerelateerde prijsjes op startnummer verloot. Wij beschikken over een clubhuis met toilet, omkleedruimte en buiten/binnen terras. De kleinsten kunnen een rondje lopen van bijna 1000 meter. Zij starten onder begeleiding van twee onzer atleten om 12.05 uur. U hoeft niet van te voren in te schrijven, dit kan tot twee minuten voor de start. Adres: Amersfoortseweg 1d, 3735 LJ Zeist. Inlichtingen www.u-track.nl 0640 961 610
Het Bartholomeus Gasthuis
Elke woensdag Munten, postzegels, bankbiljetten en ansichtkaarten
Ergens slingeren nog de postzegelalbums van opa op zolder. Een open inloopdag. Wie zijn of haar verzameling deskundig en gratis wil laten beoordelen, kan tussen 10.00 en 16.00 uur terecht bij de MPO, Energieweg 7, IJsselstein. Aansluitend is er desgewenst advies met betrekking tot verkoop of verzekering. Informatie: 030-6063944 of kijk op www.mpo.nl. Meer info elders op deze pagina’s.
Donderdag 21 tot en met zaterdag 23 augustus Nederlandse filmpremière op Pluk de Nacht Utrecht
Pluk de Nacht, het grootste gratis openlucht filmfestival van Nederland, trekt deze zomer voor het eerst naar Utrecht. Drie zomeravonden staat de Werkspoorkathedraal in het teken van bijzondere openlucht cinema. Het festival programmeert (inter)nationale speelfilms, documentaires en animaties die niet eerder of nauwelijks in Nederland te zien waren. Ook kunnen bezoekers genieten van de heerlijkste gerechten van lokale eettentjes en blijven de bars ook na afloop van het filmprogramma goedgevuld. Zaterdagavond dansen tijdens afterparty in poppodium EKKO.
Zaterdag 6 september Open dag Artivaria
Teken- en schildervereniging ARTIVARIA houdt haar jaarlijkse open dag van 10-13 uur. Leden zijn aan het tekenen of schilderen met begeleiding van een van onze vaste kunstenaars. Tevens is er een kleine tentoonstelling. Ook kunt u kijken op www.artivaria.nl. Heeft u interesse, kom een kijkje nemen en een praatje maken. Locatie St. Maartenschool, Neckardreef 20, Utrecht Overvecht. Buslijn 1, halte Watertoren.
Zondag 7 september Trimloop
De Utrechtse Atletiekvereniging U-Track organiseert haar 395ste trimloop in het Panbos bij Zeist om 12.00 uur, aan de weg naar Golfclub de Pan. Dit doen wij iedere eerste zondag van de maand. Adres: Amersfoortseweg 1d, 3735 LJ Zeist. Inlichtingen www.u-track.nl of 06-40961610. Meer info elders op deze pagina.
Woensdag 10 september Gildewandeling: Uitzicht vanaf de Accuberg
Woensdag 10 september om 19.00 uur wandelt u met gildegids Gerrit van de Kraats door het Griftpark. Het terrein waar vroeger de gasfabriek stond, waar de bodem tot op vijftig meter diepte vol gif zat, is omgetoverd tot een van de mooiste parken van de stad. Méér dan een park! Kosten € 6 per persoon (kinderen en U-pas € 3). Informatie over alle mogelijke rondleidingen vindt u op www. gildeutrecht.nl. Ook meer info elders op deze pagina.
PATHÉ REMBRANDT UTRECHT
et Huis in de Wijk van het Bartholomeus Gasthuis heet ouderen en hun (kleine) gasten van harte welkom. Wij bieden een bruisend programma en geven u iedere twee weken een andere uitgaansTIP voor het Huis in de Wijk. Op deze warme en veilige plek kunt u ook heerlijk eten in brasserie Zunte, mensen ontmoeten en verwend worden. Tevens kunt u terecht met allerhande vragen of als het (even) niet meer gaat.
MAANDAG EN DINSDAG 13:30 UUR 25/08 - 26/08 - 01/09- 02/09 THE IMMIGRANT 3gt Het Bartholomeus Gasthuis beschikt over meerdere servicewoningen en –appartementen. U kunt hier beschut, maar toch helemaal zelfstandig wonen, terwijl u gebruik kunt maken van de diensten van het huis zoals alarmering, brasserie, wellness en de Uit&Doe Agenda. In een servicewoning of -appartement kunt u tevens alle vormen van zorg ontvangen. Op korte termijn komen er drie zeer verschillende servicewoningen beschikbaar. Heeft u interesse? Neem een kijkje op de website www.bartholomeusgasthuis.nl, waar u uitgebreide informatie vindt, of bel naar onze zorgbemiddelaars via telefoonnummer 030 - 239 31 58.
Lange Smeestraat 40, 3511 PZ Utrecht
www.bartholomeusgasthuis.nl
PAC
New York, 1921. De Poolse immigrante Ewa wordt bij aankomst op Ellis Island opgevangen door de ogenschijnlijk behulpzame Bruno Weiss. Al snel komt Bruno’s ware aard naar boven en dwingt hij haar op agressieve wijze tot een leven als burlesque gezelschapsdame. Wanneer ze de illusionist Orlando ontmoet, valt hij direct voor de mooie Ewa en zet hij alles op alles om haar te redden. Bruno geeft echter zijn beste inkomstenbron niet zomaar op. De film was opgenomen in de officiële selectie van het Cannes Filmfestival 2013.
www.pathe.nl/utrecht
De Oud-Utrechter - Dé gratis krant voor de echte Utrechter
Dinsdag 19 augustus 2014
pagina 9
Afscheid van bibliotheek Lombok Bibliotheek Lombok was gevestigd in een bijzonder gebouw. Er bestaat nog een leuke foto uit 1927 van het toenmalige patronaatsgebouw, dat ontworpen is door architect W.A. Maas in de toen zeer moderne stijl van de Nieuwe Zakelijkheid. In de winter van 1927 was op het dak een ‘kunstijsbaan’ aangelegd en op de achtergrond van de foto, die in het boek Groeten uit Lombok staat, is de oude Jan Nieuwenhuizenschool te zien en in de verte het Jaffaterrein. In ‘mijn tijd’, ik ben van 1944, werd er jammer genoeg niet meer op het dak geschaatst. Dat had ik wel leuk gevonden. Wel ben ik heel vaak in het parochiehuis geweest. In de toneelzaal werden films gedraaid waar je voor tien cent naar toe kon. Als leerling van de meisjesschool, de Sint Antonius mulo, heb ik tijdens schooluitvoeringen op het toneel gestaan, maar het vaakst kwam ik in de bibliotheek die zich toen op de benedenverdieping bevond. Mijn ouders en ik woonden in een zijstraat van de Laan van Nieuw Guinea. Wij waren fervente lezers, die graag en veel gebruik maakten van de parochiebibliotheek. Mijn moeder bracht boeken van Havank voor mijn vader en kinderboeken voor mij mee. Ik weet nog dat ik zo genoten heb van de boeken over Pinkeltje, van schrijver Dick Laan. Vrijwilliger Later werd ik er op uitgestuurd om stapels boeken te halen die de vrijwil-
ligers achter een traliehek voor je uitzochten; de zogenaamde gesloten uitleen. Op een dag stelde Jan Ram, een oudere vrijwilliger, verzekeringsagent en voordien kruidenier aan de Groene Weg, voor dat ik zelf maar boeken moest komen uitzoeken achter de balie, omdat wij al zoveel gelezen hadden. Ook vroeg hij me of ik vrijwilliger wilde worden. Daar had ik wel oren naar, want het leek mij leuk werk en ik werd vrijwilliger op de zaterdagavond. De sfeer in De Boekenclub, de grote groep vrijwilligers waar ook mensen van mijn leeftijd in zaten, zoals Peter en Jacques Froon, Paul Frintrop, Daan Vlugt en Willem Ellenbroek, was erg leuk en er werd veel gelachen als we samen waren. In 1961 werd de parochiebibliotheek een filiaal van de Rooms Katholieke Leeszaal en Bibliotheek en werd een ‘echte’ bibliotheek met leestafel en kinderhoek. Een hele mooie bibliotheek, waar je zelf je boeken kon
uitzoeken. Als vrijwilligers moesten we wel wennen aan het uiteraard wat zakelijker systeem. Sommige vrijwilligers glipten nog wel even weg op de zaterdagavond om een pilsje te drinken, maar we waren erg gesteld op Lia Broekman, de eerste bibliothecaris, en hielpen goed mee. Administratieve kracht Ik had sinds augustus 1960 een baan bij de Coöperatieve Raiffeissenbank, maar toen de directeur van de hoofdvestiging aan de Kromme Nieuwe Gracht, de heer Kemme, in 1961 aan mij en Willem Ellenbroek vroeg of wij geen zin hadden om als administratieve kracht in de centrale bibliotheek aan de Kromme Nieuwe Gracht te komen werken, hoefden we niet lang na te denken en zeiden ja. Wel bleven we nog een tijdje naast onze vaste baan vrijwilliger op de zaterdagavond. Willem Ellenbroek is later journalist geworden, eerst bij dagblad Het Centrum en daarna bij De Volkskrant.
In 1927 lag er een kunstijsbaan op het dak van de bieb in Lombok (Foto Groeten uit Lombok : het wijk in de twintigste eeuw, St Oud-Lombok, collectie Klein)
Ik vond het werken in de bibliotheek zo leuk dat ik de bibliotheekopleiding ben gaan doen, bibliothecaris ben geworden en vele jaren met plezier in de Openbare Bibliotheek heb gewerkt. Achter de tralies Liesbeth Ram, dochter van Jan Ram, werd later mijn collega. Ik ben nog steeds blij dat hij mij “achter de tralies” gehaald heeft en denk met veel plezier terug aan die tijd in de bibliotheek aan de Kanaalstraat.
Cereolfabriek in Oog in Al komt, veel succes en zal ook in de toekomst graag gebruik blijven maken van de nieuwe bibliotheek. Hanneke Fonville Bizetlaan 4 3533 KC Utrecht 030 2943433
[email protected]
Ik wens bibliotheek Lombok, die samen met bibliotheek Oog in Al in de
Boekenclub was echte vriendenclub In 1961 kwam ik de parochiebibliotheek Sint Antonius binnen. Als bibliothecaresse van de Katholieke Leeszaal en Bibliotheek aan de Kromme Nieuwe Gracht, had ik een klein filiaal in de Potgieterstraat. Het gebouw van dit filiaal werd verkocht en mijn directeur, de heer Kemme, zocht een nieuw pand. Hij liet zijn oog vallen op het parochiehuis in de Kanaalstraat waar een grote parochiebibliotheek gevestigd was. De boeken werden uitgeleend voor 10 cent en op een kaart werd bijgehouden wat iedereen leende. Circa twintig vrijwilligers runden het met veel enthousiasme en vormden een echte vriendenclub, De Boekenclub. De bibliotheek was ook op zaterdagavond open, na de kerk, en veel mensen kwamen daar gezellig boeken lenen en samen praten. Het was net een sociëteit. Na afloop gingen de jonge vrijwilligers soms tafeltennissen in een aangrenzend zaaltje. Cowboyboeken Er was ook een bestuur met wat ouderen. Zij kochten de boeken waarvan zij dachten dat die mooi gevonden werden, vooral veel cowboyboeken. De pastoor van de kerk droeg de verantwoordelijkheid voor het gebouw, alsmede voor de bibliotheek. Natuurlijk ontving hij geen huur voor het gebouw en de bibliotheek kostte alleen maar geld. Hij had dus wel oren naar het voorstel van de heer Kemme om, tegen veel geld, de parochie-
bibliotheek onder te brengen als filiaal van de Katholieke Leeszaal en Bibliotheek. Deze werd gesubsidieerd door de gemeente en was daardoor gebonden aan subsidievoorwaarden die vooral het boekenbezit betroffen. Te begrijpen is wat er gebeurde. Ruzie Grote ruzie tussen de Boekenclub, de pastoor en de heer Kemme. De laatste werd overspannen en moest er drie maanden tussenuit. De verhuizing werd binnen een week beklonken en ik belandde met een dubbel boekenbezit en twee uitleensystemen in de Kanaalstraat. Mijn directeur vertrok en gaf mij als 21-jarige, net afgestudeerde, bibliothecaresse de opdracht: “Doe maar wat, de boekenclub is zo boos, ze gaan vanzelf wel weg.” Maar de vrijwilligers, enthousiast als zij waren, bleven. Aanvankelijk boos, om de veranderingen die zij door hun strot geduwd kregen, maar al gauw
zagen ook deze boekenliefhebbers de voordelen van het veel bredere en rijkere boekenbezit. Voordeel Als bibliothecaresse zag ik het grote voordeel van de grote diversiteit aan mensen, die met zovelen mij hielpen om met elkaar van deze bibliotheek een geweldig filiaal te maken. Immers, mensen zonder bibliotheekopleiding hebben door hun beroep soms veel meer administratieve ervaring dan ik ooit in mijn opleiding tegen kwam. Wanneer er van de talenten en de opleiding van een ieder gebruik gemaakt wordt binnen een goede structuur, wordt er veel geld bespaard. Het opruimen van de boeken, een tijdrovend werk dat dagelijks terugkwam, werd door anderen als prettig ervaren en uitstekend uitgevoerd. Er kwamen boekbesprekingen waarin de nieuwe boeken besproken werden en ook de samenwerking in de Antoniusbibliotheek werd gezamenlijk bespreekbaar gemaakt en gestructureerd. Binnen een jaar was onze bieb het
grootste, best lopende filiaal van de Utrechtse Openbare Leeszaal en Bibliotheek. Het heeft mij geleerd hoeveel vrijwilligerswerk kan toevoegen. Toen directeur Kemme terugkwam van zijn noodzakelijke time out was hij zeer enthousiast en begon direct met de gemeente Utrecht over verbouwing van het pand te onderhandelen. Verbouwing De verbouwing kwam er en de bibliotheek zat tijdelijk op de zolder van het gebouw aan de Kanaalstraat. Daarna werd er weer naar de benedenverdieping terug verhuisd. Een enorme klus voor de grote groep vrijwilligers. De
bibliotheek was prachtig verbouwd en iedereen was blij en trots, zowel de vrijwilligers als de beroepskrachten. Mijn tijd zat er op. Ik trouwde met een van de vrijwilligers en na bijna 50 jaar kijken we met plezier terug op die heel bijzondere fusie. April 2013 was er een reünie in de Antoniusbibliotheek en de huidige bibliothecaressen ontvingen ons zeer gastvrij. Vrijwilligers zijn er niet meer. Jammer! Vooral in een tijd van bezuinigen. Worden we te perfectionistisch? Wie zouden daar de dupe van worden? Lia Rentinck-Broekman
[email protected]
pagina 10
Dinsdag 19 augustus 2014
GEEF UW MEUBELS EEN TWEEDE KANS! Ambachtelijke meubelstoffeerderij DREWES Wij bestaan dit jaar 80 jaar!!
Westerkade 35, 3511 HC Utrecht, Tel. 030- 23.10.180
Alle bestellingen binnen twee weken klaar! Optimale service, garantie en kwaliteit.
Gespecialiseerd in:
* Herstoffering van banken en fauteuils * stofferen leren meubels * vernieuwing van binnenwerken * fauteuils op lengtemaat maken * fineren en politoeren * antiek restauraties * biezen, rieten en rotan stoelen * leerrestauraties o.a. brandgaten, verkleuringen enz. * interieuradviseur/stylist
De Oud-Utrechter - Dé gratis krant voor de echte Utrechter
BOEKENFESTIJN MET VEE L HOB BY-ART IKELEN
JAARBEURS UTRECHT (HAL 1) don
www.advano.nl
Voor een zorgeloze, comfortabele vakantie met een jonge camper!
vrij
4
• Familiebedrijf • 12 jonge campers • Variërend van klein compact tot grote luxe automaat campers met omvormer en TV schotel • Kilometervrij • Huur inclusief inventaris
zat
5
SEP
zon
6
SEP
7
SEP
SEP
10.00 - 21.00 UUR
10 - 18 U
GRATIS TOEGANG
Amstelkade 5 | 3652 MD Woerdense Verlaat | Tel. 0172 - 40 75 91
8,99
7,50 voor tuinmeubelen, zomerkleding, gewone meubelen, serviesgoed enz……. of om eens iets leuks te kopen voor een ander of jezelf. Gouda Woerden IJsselstein Houten Nieuwegein Havenstraat
Nijverheidsweg
De Brug
PAK MEE DAT VOORDEEL!
Utrechthaven
Die oude juwelen… Open inloopdag voor kunst en curiosa in IJsselstein In het laadje slingeren nog wat oude juwelen van vroeger. Die zilveren miniatuurtjes, zijn die nog wat waard? Is dat schilderij van een bekende schilder? Zouden die snuisterijtjes op zolder nog wat opbrengen op een veiling? Herkenbaar?
SAMEN GENIETEN MET DE KLEINTJES!
Voor meer inlichtingen MPO, Tel. 030-6063944
Open inloopdag Elke donderdag van 10.00 – 14.00 uur MPO , Energieweg 7 IJsselstein
0,99
3,99
U bent niet de enige met vragen over kunst, curiosa of andere verzamelobjecten. Vaak gekregen van familie, vrienden of zelf met zorg verzameld. Het ligt er al jaren maar wat is het eigenlijk waard? Om die vraag te beantwoorden, houdt veilinghuis MPO in IJsselstein ELKE DONDERDAG een OPEN INLOOPDAG. Wie deze dag zijn of haar stukken gratis en deskundig wil laten beoordelen, kan zonder afspraak tussen 10.00 en 14.00 uur terecht bij de MPO, Energieweg 7 te IJsselstein. Kom langs en wie weet blijkt u de eigenaar te zijn van een kostbaar stuk!
9,50
4,50
1,99
4,99
1,99
2,99 HEEL VEEL KEUS IN HOBBY EN VARIA!
2,99
1
,50
Stempelsetje.
0
,99
Magneten.
0,99 Crêpepapier.
Markeerstiften.
BOEKENFESTIJN WAARDEBON
Kies één gratis boek uit bij de afdeling ‘Actieboeken’ tijdens het Boekenfestijn in Utrecht en lever deze bon in bij de kassa. Alle dagen gratis toegang. Jaarbeurs Utrecht, 4 t/m 7 september 2014 do/vrij/za 10.00-21.00 uur zon 10.00-18.00 uur.
UTRECHT
MAX. 1 ORIGINELE BON PER BETALENDE KLANT
OUDUTRECHTER14
GRATIS BOEK
Burg. van Reensingel
5,95
ZATERDAG EN ZONDAGMIDDAG KINDERACTIVITEITEN 13.00 - 17.00 UUR KIJK OP WWW.BOEKENFESTIJN.COM
Dinsdag 19 augustus 2014
De Oud-Utrechter - Dé gratis krant voor de echte Utrechter
pagina 11
Nr. 1
Sjorsklanten reden op een Puch De Puch leeft. Zoveel is wel duidelijk na het lezen van de vele reacties die we ontvingen op onze oproep herinneringen op te halen aan de afgebeelde bromfiets. Alle inzenders herkenden direct het merk en beschreven hun ervaringen en avonturen met hun Puch of Tomos. Velen hebben spijt dat ze hun ‘karretje’ weg hebben gedaan. Heel duidelijk wordt hoe verdeeld de jeugd was. Er waren twee groepen, die weinig met elkaar hadden. Vetkuiven en Sjorsklanten Fred Wilbrink legt eerst de verschillen uit tussen een Puch en een Tomos, die veel op elkaar leken. “Op de foto staat een Puch afgebeeld. De Tomos had een rondere koplamp, die van de Puch was platter en breder. Op mijn 23e kocht ik in 1969 bij Cor Macco in Zuilen, toen nog gevestigd in de Adriaan Mulderstraat, mijn Puch met oranje tank en opbergkastjes in dezelfde kleur. Puch en Tomos werden bereden door Sjorsklanten. Je herkende hen aan het lange haar, een lange tweed jas met dubbele rij knopen. De schoenen waren Mocassins. Sjorsklanten hielden ook van een ander soort muziek, bijvoorbeeld de Beatles. De Vetkuiven reden op een Kreidler, Batavus Whippet of een Zündapp. Een hoog stuur op de Puch was stoer, je maakte indruk. Vrouwen op deze brommers kan ik mij niet herinneren. Zij reden meer op een Solex of Kaptein Mobylette. In 1970 ging ik met mijn verkering, nu mijn vrouw, op de Puch naar Valkenburg. Zij zat op een kussentje op de metalen bagagedrager. In Valkenburg sliepen wij apart! In pension San Sourcie.” Ook Ate Zwaan herinnert zich nog goed de verschillen tussen langharige Puch-rijders en de jongens op een Zündapp. “Ook ik was in het bezit van een dergelijk exemplaar, dat ik op mijn zestiende verjaardag in 1965 cadeau kreeg voor het enorme bedrag
van 800 gulden (€ 363,-). Deze Puchs werden bereden door zogenaamde kikkers, meestal middelbare scholieren die verder gehuld waren in een zwart glad plastic regenjack, een broek met wijde pijpen, witte sokken en pennyshoes met een opgepoetste stuiver erin (Een nacht in een afwasmiddel en de munt glom je tegemoet). Ja, het meisje zat op het ijzeren zitje, maar had daar geen bezwaar tegen. Een Puch met buddyseat zag er niet uit. Met het hoge stuur onderscheidde je je. Deze subcultuur was de tegenhanger van die anderen, meestal de werkende jeugd (de huidige Johnny’s en Anita’s), die zich met vetkuif en echt leren jasje op een Zündapp of een Kreidler Florett voortbewogen. Een buikschuiver, noemden we die, met lang zadel.” Je zag het weinig, maar er zijn altijd uitzonderingen. Mariska van Baalen was zo’n uitzondering. “Dit is natuurlijk de Puch VS 50. Ofwel de kikkerbek. Een geweldige brommer! En jawel, meisjes reden er ook op. Zelf had ik een zwart/ wit exemplaar met twee versnellingen met voetschakeling. Ik had de brommer van een buurjongen overgenomen en hij had deze volgens mij omgebouwd naar voetversnelling. De brommer reed geweldig, had een ideaal zweefzadel met veel vering. Ik gebruikte hem om uit te gaan in Houten, zelf woonde ik in Utrecht en om met vriendinnen achterop te gaan toeren. Deze brom-
Ken je dit nog?
Nr. 2
Velen zullen direct herkennen waar het hier om draait en zullen er met gemengde gevoelens op terugkijken. Het werd natuurlijk met de beste bedoelingen gedaan, maar ja, je zal nou net niet zo’n liefhebber van dat witte vocht zijn geweest. Probleem was ook dat de meester of juffrouw er scherp op lette of je de inhoud wel tot je nam. Ook zullen er velen zijn die er met genoegen aan terugdenken. Belangrijk was de temperatuur van het goedje. Was het lekker koud of vies warm? Schrijf uw herinneringen op, hoe u probeerde te smokkelen als u niet wilde drinken of hoe u juist naar die gezonde lekkernij uitkeek. Stuur uw ervaringen naar postbus 615, 3500 AP Utrecht of naar
[email protected].
mer had ik van ongeveer 1976 tot 1979. Ik was een vrije meid en de kleding die ik droeg was typerend voor die tijd: een oude bontjas van je oma en Mexicaanse/Spaanse leren laarzen. Voor de rest een spijkerbroek/-jasje en een trui die een maatje te groot was. Favoriet was ook het gilet van je vader of oom met een blouse eronder. Je haar los en dan een bloem erin. Het was eind flowerpowertijd, maar toch nog een beetje de kenmerken ervan. Het was een rustige en gezellige tijd met vrijdagmiddag, na schooltijd, even biljarten in café De Vriendschap in Utrecht. Had ik die brommer nog maar.” Mariska van Baalen kocht haar Puch van haar buurjongen, die er een voetversnelling op had gemonteerd. Het zou zo maar kunnen dat Herman Uittenhout haar buurjongen was. Lees waarom. “Ik had in de jaren 60 een Puch, maar ook een Tomos. Ik weet nog goed dat ik die Puch tweedehands kocht voor 400 gulden. Ik heb in die tijd veel gesleuteld, want zij waren makkelijk op te voeren. Ik kwam veel bij de Robot op de Amsterdamsestraatweg en bij De Witte in de Lauwerecht voor onderdelen. Tevens heb ik een voetversnelling aangebracht op zowel die Puch als de Tomos. In de jaren 60 had je twee stromingen; de Vetkuiven en de Sjorsklanten. De Vetkuiven reden op een Kreidler of Zündapp en de Sjorsklanten op een Puch of Tomos. In die tijd kwam ik veel in de bekende kelders aan de Oude Gracht, zoals de Catacombe.” Je moest er wat voor over hebben, wilde je van opa en oma of je ouders zo’n duur cadeau krijgen. Hans van Hoeven kan erover meepraten. “Mijn Puch kreeg ik van mijn oma in december 1965, op voorwaarde dat ik mijn lange haar liet afknippen, hetgeen in twee beurten (eerste keer was voor oma niet kort genoeg) lukte door Arie, de snelkapper aan de Balijelaan. Ik moest nog een half jaartje wachten voordat ik er op mocht rijden. Gelukkig was mijn haar intussen weer flink aangegroeid, zeg maar Puch-waardig. In mijn brommertijd (1966-1969) reden er namelijk vooral langharige middelbare scholieren op. En achterop zitten was voor de meiden geen probleem, ze moesten er iets voor over hebben om mee te mogen rijden. Zelfs op de Puch nog een verre, probleemloze reis gemaakt naar Luxemburg. Nog altijd spijt, dat ik mijn brommertje in 1969
verkocht heb. Nu is het een collectors-item.” “Ja, de foto roept een heleboel herinneringen op”, bekent Loes de Groot. “Hij was van mijn grote liefde van toen, nu al 42 jaar mijn man. Toen hij zestien werd, kocht hij na flink gespaard te hebben, de brommer. Het was een grote uitgave, maar hij had hem nodig voor zijn werk. Destijds hoorde je tot een groep: Nozems (Zündapp of Kreidler) of Sjorsklanten (Puch of Tomos). Mijn man was geen échte Sjorsklant, maar wel een groot liefhebber van deze brommer. Er kwam een ander stuur op en voor het gemak ook een buddyseat. Hij versierde de Puch met aan de bagagedrager een ‘kattenstaart’. We hebben in onze verkeringstijd heel wat kilometertjes afgelegd. Het was een trouwe kameraad, die mijn man ook naar de vele klusadressen bracht voor zijn werk bij Vroom & Dreesmann, destijds gevestigd aan de Stadhuisbrug. Totdat de Puch werd gestolen op de Oude Gracht. Mijn man was in alle staten. Een paar dagen later zag mijn zwager op de Kromme Nieuwe Gracht tot zijn verbazing de Puch staan met de kattenstaart. Wat was mijn man blij.” Jef Wustlich is een echte liefhebber, hij sleutelt nog steeds. “Toen ik deze week mijn Puch VS50 L verkocht aan de 63-jarige Ad uit Utrecht liet hij mij uw oproep van dinsdag 22 juli lezen. De afgebeelde brommer is een Puch VS50 L of D, afhankelijk van de versnellingen. Toen ik in 1965 zestien werd, kreeg ik, zoals veel jongens uit het Gooi, een brommer. Mijn vader betaalde voor mijn Puch 780 gulden. Ik woonde en woon nog in Blaricum en zat op de middelbare school in Laren. Dan moest je of een Puch of een Tomos hebben, beslist géén buikschuiver, geen Kreidler en al helemaal geen Zündapp. Daar reden de jongens van de ambachtsschool mee en, hoe raar het nu ook klinkt, daar mocht je niet mee geassocieerd worden (achteraf te belachelijk voor woorden). Maar omgekeerd was het hetzelfde! Onze kleding bestond uit een parka, een pukkeltje (militair tasje) en een sjaal van minimaal twee meter. Eigenlijk vond ik de Kreidlers mooi en daarom heb ik jaren later (al in de 50) een Kreidler aangeschaft. Daarna kwam er een Puch VS50 bij. Nu ik gepensioneerd ben, is mijn passie voor brommers nog steeds groot en restaureer ik als hobby bij voorkeur Puchs VS50.”
Dinsdag 19 augustus 2014
pagina 12
De Oud-Utrechter - Dé gratis krant voor de echte Utrechter
Comfortabel huren in terwijde Centrum
wonen in
wonen
winkelen
lunchen
boodschappen
sporten
ik woon waar ik winkel en daar parkeer ik ook
recreëren
spelen treinen
Huurappartementen vanaf ca. € 765- p.m.
parkeren
Comfortabel wonen met voorzieningen op loopafstand. Boven het winkelcentrum worden 199 appartementen van ca. 53 m2 tot ca. 140 m2 verhuurd. In Terwijde centrum woont u stads, gezellig én centraal. Huurprijzen vanaf ca. € 765,- tot ca. € 1.095,- per maand (inclusief luxe keuken voorzien van inbouwapparatuur en moderne badkamer).
www.terwijdecentrum.nl
• • • •
Van ’t Hof Rijnland Vastgoedmanagement 088 – 126 66 60
Gelijkvloers veiliG en comfortabel WeiniG onderhoud voorzieninGen op loopafstand
• • • •
Beumer garantiemakelaars 030 - 677 60 00
Kleinschalige woongebouwen lift, berging en eigen parKeerplaats heerlijK balKon of daKterras uitsteKende bereiKbaarheid met oV
www.hureninterwijde.nl
Het Grote Spoor Boek: het officiële jubileumboek in Nederland 175 jaar. In deze lange periode veranderde niet alleen het land, maar ook het spoorbedrijf ingrijpend. Het nieuwe vervoermiddel zorgde ervoor dat mensen ‘vlug, veilig en voordeelig’ van a naar b konden reizen. De komst van de spoorwegen bracht ook de bouw van spoordijken, bruggen en monumentale stations met zich mee. En niet onbelangrijk: onder invloed van het spoor ontstond een uniforme tijd, die overal in Nederland gelijk was.
In deze reeks verschenen eerder Het Grote 40-45 Boek René Kok en Erik Somers In samenwerking met het NIOD
Het Grote Spoor Boek geeft aan de hand van zo´n 450 veelal onbekende foto’s een aantrekkelijke impressie van wat er al die jaren op en naast het spoor gebeurde. De foto’s zijn voor het grootste deel afkomstig uit de collectie van het Spoorwegmuseum in Utrecht. De samenstellers hebben de foto’s ondergebracht in thema’s als personeel, reizigersvervoer, goederen op het spoor, stations en veiligheid. De samenstellers van deze visuele geschiedenis van 175 jaar spoor wegen in Nederland zijn Guus Veenendaal, Jos Zijlstra en Johan de Bruijn. Veenendaal schreef als bedrijfshistoricus van de Nederlandse Spoorwegen diverse publicaties. Zijlstra is conservator van het Spoorwegmuseum en beheert de omvangrijke fotocollectie van het museum. De Bruijn verzorgde samen met Zijlstra de beeldredactie.
Het Grote Jaren 50 Boek Paul Brood, René Kok
Erik Somers
H E T G ROT E
BOEK WWW.WBOOKS.
COM
GUUS VEENENDAA L JOS ZIJLSTRA JOHAN DE BRUIJN
liefhebberij. Guus Veenendaal, de bekende spoorweghistoricus die eerder het standaardwerk Spoorwegen in Nederland schreef, zorgde voor de begeleidende teksten. In dezelfde reeks verschenen eerder onder andere Het Grote Jaren 50 Boek, Het Grote Jaren 60 Boek en Het Grote Boerderijen Boek. 384 pags, 24,5 x 21 cm, gebonden, ca. 450 afbeeldingen, ISBN 978 94 625 8033 6, € 49,95 Teksten: Guus Veenendaal. Beeldredactie: Jos Zijlstra & Johan de Bruijn. In samenwerking met Het Spoorwegmuseum
en
In samenwerking met het
Nationaal Archief
Het Grote Boerderijen Boek Onder redactie van Ben Kooij en Judith Toebast In samenwerking met de Rijks dienst voor het Cultureel Erfgoed
SPOOR
kende wijze mens én materieel belicht. Iedereen die iets met de spoorwegen heeft, zal zich aangesproken voelen door dit magnifieke kijk- en leesboek. Sfeer Het Grote Spoor Boek geeft aan de hand van zo’n 450 foto’s een overzicht van de periode 1839 tot heden. De vaak niet eerder gepubliceerde foto’s (de vroegste komt uit 1860!) zijn voornamelijk afkomstig uit het Spoorwegmuseum in Utrecht. Het boek biedt geen allesomvattend en specialistisch beeld van de Nederlandse spoorweggeschiedenis, maar geeft vooral een sfeervolle impressie van alles wat er door de jaren heen op en naast het spoor gebeurde. De samenstellers hebben de foto’s ondergebracht in aansprekende thema’s zoals stations, de mannen en vrouwen van het spoor, reizigers, goederen en veiligheid, treinen van Nederlands fabricaat, koninklijke reizen en de spoorweg-
H E T G ROT E
BOEK
BOEK
De komst van de spoorwegen bracht ook de bouw van spoordijken, bruggen en stations met zich mee. En niet onbelangrijk: onder invloed van het spoor ontstond een uniforme tijd, die voor het eerst in de geschiedenis overal in Nederland gelijk was. Ter gelegenheid van dit jubileum verschijnt bij uitgeverij WBOOKS Het Grote Spoor Boek, in samenwerking met het Spoorwegmuseum. Het is het officiële boek bij 175 jaar spoor dat op aanspre-
H E T G ROT E
SPOOR In 2014 bestaan de spoorwegen
SPOOR
In 2014 bestaan de spoorwegen in Nederland 175 jaar en dat wordt op allerlei manieren gevierd, onder meer met de uitgave van een nieuw boek. In deze lange periode veranderde niet alleen het land, maar ook het spoorbedrijf ingrijpend. Het nieuwe vervoermiddel zorgde ervoor dat mensen ‘vlug, veilig en voordeelig’ van a naar b konden reizen.
Het Grote Gouden Eeuw Boek Jeroen Giltaij The Great Golden Age Book Jeroen Giltaij Het Grote Jaren 60 Boek Paul Brood, René Kok en
Erik Somers
In samenwerking met het
Nationaal Archief
Dinsdag 19 augustus 2014
De Oud-Utrechter - Dé gratis krant voor de echte Utrechter
pagina 13
Jo, de groentevrouw en haar schimmel Sinds zes jaar zijn mijn vrouw Miep en ik vrijwilliger bij het zorgcentrum Kulenburg in Culemborg. Een van de dames-bewoonsters die we iedere week ontmoeten, is mevrouw Johanna (Jo) Smit-Van der Wurff. Sinds een jaar of drie woont zij in de Kulenburg. Ze is lichamelijk beperkt en huist in een rolstoel. Geestelijk is zij nog top. Haar geheugen is, voor een 91-jarige, nog niet noemenswaardig afgenomen, wat tot uiting komt in de kinderversjes waarvan zij de coupletten nog kent. Ook in spelletjes waar spreekwoorden aan te pas komen, doet zij voor niemand onder. Regelmatig gaat zij dinsdagmorgen naar de markt in Culemborg en geniet daar intens van. Mede dankzij vrijwilligers, die bewoners in de rolstoel daar naartoe brengen. Humor is haar niet vreemd, ook niet als ik haar aanspreek met haar meisjesnaam: mevrouw Van der Wurff. In 1953 is zij getrouwd met Pieter Smit; zij kregen twee dochters. Ik heb het volgende verhaal uit haar eigen mond opgetekend. Ik noem haar bij haar meisjesnaam: Jo. Bonifatiusschool Jo werd in 1924 als vijfde kind geboren in Maartensdijk in een gezin van twaalf kinderen. Later verhuisde het gezin naar de Hogenoord, langs de Vecht tussen de Draaiweg en de Lagenoord in Utrecht. Onder de stank van de beenzwartfabriek, door Utrechters meestal Benenkluif genoemd. Dichtbij was het Knollenbrugje over de Vecht
nabij de Draaiweg; in 1964 vervangen door de David van Mollembrug. De familie was zeer katholiek. Dus ging Jo naar de roomse Bonifatiusschool in de Doornboomstraat. Volgens een oude foto van het Utrechts Archief zou het een zijstraat van de Weerdsingel zijn geweest. Mannenwerk Vader Van der Wurff was aanvankelijk tuinder. In Utrecht werd hij groenteboer en ging met de groentekar langs de huizen. Jonge mensen kennen het woord groenteboer niet meer. Je sprak toen over melkboer, kolenboer, schillenboer, aardappelenboer (Wouters’ roem, allemaal bloem) en dus ook over groenteboer; vader was dus een kleine zelfstandige. In de ogen van een buitenstaander klonk dat heel wat, maar er waren genoeg handwerkslieden in dienst van een werkgever, die het beter hadden dan mensen met een eigen bedrijfje. Voor hen stopte de werkweek niet bij 48 uur; vakanties waren er meestal niet bij. Bovendien had de politiek bepaald, dat de zelfstandigen geen aanspraak konden maken op kinderbijslag. Om nog een
redelijk inkomen te halen, werkten de kinderen vaak mee. Al op 13-jarige leeftijd ging Jo met haar vader op pad als hulp bij het venten van aardappels en groenten. Toen haar vader door een gebrek aan zijn benen niet meer kon werken, ging Jo, na het behalen van het middenstandsdiploma, op 18-jarige leeftijd zelfstandig aan de deur verkopen. Samen met paard en wagen trok zij door noord-Utrecht, het meest in Zuilen. Waarschijnlijk was zij de enige in haar soort; meestal was dat mannenwerk. Ongeval Het paard van Jo is een verhaal apart. Deze witte schimmel, die Corrie heette, was een intelligente merrie. Zij wist precies waar de volgende klant woonde, liep daar automatisch naartoe en stopte voor de deur. Juffrouw Jo was dol op haar. Anderen hadden ook in de gaten dat er meer in Corrie zat, dan alleen het trekken van de groentekar. Dat viel Sinterklaas ook op en zo gebeurde het dat Corrie in de decembermaand van 1950 dienst deed als rijdier van de goedheiligman. Zo verstreken een paar jaar, tot er een
dramatisch ongeval plaatsvond. De zus van Jo deed zo af en toe als bestuurster van de Jo van der Wurff toen, 24 jaar en nu, 91 jaar groentewagen dienst en op een je niet met zo’n trouwe vriendin. Uitnoodlottige dag ging het mis. Of zus Agnes te hard aan de teugels trok of eindelijk belandde Corrie een poosje het paard ergens van schrok, is nooit in een mooi groen en sappig weiland. bekend geworden: paard en wagen Maar door de opgelopen longontstemet bestuurster belandden in de Vecht. king ging het steeds slechter met haar Toen alles weer op het droge stond, en moest de dierenarts haar verlossen was de schade bij Corrie het grootst. uit haar lijden. Blijkbaar had zij zoveel water binJo heeft het daar heel erg moeilijk mee gehad en er veel om gehuild. Ook nengekregen, dat het nooit meer goed bij het vertellen van dit verhaal was gekomen is met haar. het nog even slikken geblazen en niet alleen bij haar. Slachthuis Er volgde een dilemma; wat moest Jo Fred London, Beusichem met haar trouwe viervoeter? Naar het 0345 50 14 93 slachthuis was voor Jo, nog steeds een
[email protected] kordate vrouw, uitgesloten. Dat doe
Brandpreventie voor studenten Sinds een jaar of tien geeft de Veiligheids Regio Utrecht brandpreventievoorlichting aan eerstejaars studenten die in Utrecht komen studeren. Wellicht zit er een kind of kleinkind van u tussen. In het reclamespotje, voorafgaand aan het verschijnen van een nieuwe editie van De Oud-Utrechter, zegt Henk Westbroek op de radio altijd; “Jong en oud mag, nee, MOET deze krant lezen!”
In de serie Brand Los! vertelt brandweerman Cor (Cor Kraaijenhagen) over zijn jarenlange ervaringen bij de Utrechtse brandweer. Reageren mag, brand los en stuur uw verhaal naar: redactie@deoud-utrechter. nl of als een brief naar De Oud-Utrechter, Postbus 615, 3500 AP Utrecht.
En dan hoop ik dat ook mijn verhalen gelezen worden. Ik schrijf ze altijd met de achterliggende gedachte mensen aan het denken te zetten en de stad een beetje brandveiliger te maken! Tijdens de introductiedagen, die altijd in augustus plaatsvinden, komen duizenden jonge studenten kennis maken met onze Domstad. Voor de meesten is alles nieuw, ze komen op kamers, krijgen les op een hoge school of universiteit en krijgen meer verantwoordelijkheid. Vorige week woensdag was het weer zover. Mijn collega’s en ik hebben de blaren op onze tongen gepraat en demonstraties gegeven om de jongelui duidelijk te maken dat er gevaar op de loer ligt. We hebben zoveel praktijkvoorbeelden voorhanden waar het is misgegaan. De jonge studenten zijn tijdens de intro-
ductiedagen in een jolige stemming, er wordt namelijk heel wat afgefeest kan ik u vertellen. Als de brandweer ze dan even om hun aandacht vraagt en praktijkvoorbeelden laat zien, worden ze al snel een stuk rustiger, want ze zien de noodzaak van het verhaal wel in. Voorop in ons verhaal staat het vluchtplan. We laten ze ervaren hoe het is om uit een met rook gevulde ruimte te vluchten. In een container bootsen we een studentenkamer na, die over het algemeen vol staat met spullen. Nadat ze dat, onder begeleiding, gedaan hebben, schrikken ze ervan hoelang het duurt voordat ze buiten zijn en wat voor een effect het heeft als een kamer vol rook staat. Want, ik heb het al vaker gezegd, maar voor hen is het vaak voor het eerst dat ze het horen, je hebt maar drie minuten de tijd om een
pand te verlaten. En dan heb ik het over een normaal pand, maar de studentenkamers staan tjokvol met spullen waar je normaal al je nek over breekt, laat staan in geval van nood. Ik druk ze altijd op het hart de vluchtroute vrij te houden van fietsen, bierkratten, wasrekken, matrassen enzovoort. Ook heel belangrijk is dat ze zich ervan bewust worden dat roken in bed levensgevaarlijk kan zijn. Dat slaapgenot, weet u het nog, is groter dan het rookgenot. En natuurlijk begin ik altijd maar weer over die werkende rookmelder, dat levensreddende apparaatje dat iedere student in huis MOET hebben! Nog enkele voorbeelden waardoor brand snel kan ontstaan; ondeugdelijk elektrisch materiaal (teveel snoeren en stekkers met elkaar verbonden, tv stand-by), kaarsen die omvallen of te dicht bij gordijnen staan. In de studentenkeukens slaat regelmatig de vlam in de pan. Studenten zijn uit geweest, willen nog even wat snacken, zijn moe en hebben een slokje op, vallen in slaap en vergeten hun pannetje met vet, met alle gevolgen
van dien! Ik laat in de praktijk zien wat je wel en beslist niet moet doen en laat het de studenten ook aan den lijve ervaren. Nóóit water op een pan met vet. Dat laat ik ter plekke zien; er ontstaat een metershoge steekvlam! De studenten snappen heel goed dat ze een groot probleem hebben als dat in hun keukentje gebeurt. Meestal zijn we daarna nog een tijd bezig vragen te beantwoorden, want onze voorlichting zet ze wel aan het denken. Veiligheids Regio Utrecht is blij dat ze een van de eersten is, die de nieuwe groep studenten een wijze les mag geven! En dan nog een tip; voor de studenten, maar ook voor alle andere lezers. En dan is er ineens tóch brand……. Wat te doen? Blijf kalm, waarschuw uw huisgenoten, verlaat via de kortste weg de woning, ga naar de afgesproken verzamelplaats, controleer of iedereen buiten is, bel 112, vertel je naam, adres en huisnummer, wacht op de brandweer en meld bijzonderheden.
pagina 14
Dinsdag 19 augustus 2014
TANTE POST Lof Theo de Ruiter schreef in De OudUtrechter nummer 15 van dinsdag 22 juli terecht eerst over Utrechtenaren en vervolgens over Utrechters. Er zijn namenlijk niet zo veel mensen die het verschil weten. Alleen jammer dat hij de tekst van het liedje van Rijk de Gooijer niet juist weer gaf: “Als ik boven op de Dom sta” moet zijn: “Als ik boven op de Dom kom”. Verder niets dan lof voor het artikel. Jacques Rademaker
[email protected] St. Nicolaasbieb Het artikel over de bibliotheek van de St. Antoniusparochie roept bij mij aparte herinneringen op. Ook de St. Nicolaasparochie had een bibliotheek, in de Rietstraat. Kort na de Tweede Wereldoorlog kreeg mijn vader de eervolle opdracht van pastoor Koelman de aanwezige boeken te controleren of zij geschikt waren voor de katholieke lezer. Wij hadden een ouderwetse hoge kinderwagen met kleine wieltjes. Alle kinderen Zijderveld (11), hadden daar als baby in gelegen. Wij haalden een wagen vol boeken en duwden hem met z’n tweeën naar huis. Gelukkig was de bieb bij ons in de straat, dus we waren snel thuis. We hadden een ronde potkachel, die het hele huis moest verwarmen. Mijn vader ging naast de kachel zitten en een voor een gaven wij een boek aan. Mijn vader bekeek eerst de titel en las enige tijd stukjes, voordat hij besliste of het boek zijn goedkeuring kon wegdragen. Dat boek werd weer in de kinderwagen gelegd. Soms had mijn vader genoeg aan het zien van de titel om het boek op de grond te gooien. Voor ons was dat het teken dat er gescheurd mocht worden. Ze mochten de kachel in. We kwamen er al snel achter dat je een boek niet intact in de kachel moest doen, want dat wilde niet goed branden. Je moest dunne partjes maken. Dit ging zo uren door. De berg op de grond werd behoorlijk groot en het kacheltje kon het bijna niet aan. Het kreeg een roodgloeiende buik, dus we moesten af en toe pauzeren. Toen mijn vader alle boeken had gekeurd, lagen er aanzienlijk minder boeken in
In verband met de privacywetgeving wijst De Oud-Utrechter de lezers erop dat zij met het insturen van een oproepje akkoord gaan met het vermelden van hun adresgegevens in de krant en daarmee tevens in het krantenarchief op het internet.
Utrechtse studentenvriendinnen op cruise Utrecht werd in 1974 studiestad van de tien vrouwelijke studiebollen Catrien, Caroline, Ineke, Mariëtte, Mieke, Monette, Monique, nog een Monique, Emilie en Wuif. Voornamelijk afkomstig uit Rotterdam en de rest van de Randstad, gingen de borelingen van 1953-1956, naast hun studie, wonen en leven rondom de Dom. In september 1974 werden ze lid van de in 1899 opgerichte Utrechtsche Vrouwelijke Studenten Vereeniging (UVSV) in het bijzonder jaarclub de ‘Driftkikkers’, die ondertussen het veertigste levensjaar haalde. Bijzonder is dat de ‘tien’ - sinds het voltooien van hun studie mondiaal uitgezwermd - elkaar nog steeds zien en spreken. Samengeteld dus een band van vierhonderd persoonlijke jaren. “Aan de stad Utrecht hebben we enorme herinneringen, daar is ons verdere leven gevormd. Sinds de oprichting van ons verband treffen we elkaar elk jaar minstens drie keer”, vertelde een van hen op het achterdek van het riante cruiseschip, waar ze tijdens de cruise elke middag bij een of meer flessen wijn - soms hoorbaar - herinneringen en wetenswaardigheden uitwisselden. “Onze achternamen doen er niet zo toe, ons clubje wil voor de buitenwacht anoniem blijven, terwijl we onderling heus alles van elkaar weten. In onze groep zitten veel juristen en vooral gespecialiseerde medici. Néé, mannen laten we niet toe.” “Als het moet stellen we onze kennis ook in dienst van elkaar als zich bijvoorbeeld problemen met onze kinderen voordoen. Zo werkt dat binnen onze groep. Ook bespreken we wereldproblemen en proberen hiervoor oplossingen te bedenken.” de kinderwagen. Dat vonden wij niet erg, ze moesten weer terug naar de bibliotheek en dan hoefde je niet zo zwaar te duwen. Of het goed of fout was wat mijn vader deed, weet ik niet. Wat ik wel weet, was dat wij een paar warme avonden hadden, met dank aan de pastoor. Joop Zijderveld Houten
[email protected] Collegialiteit in de Twijnstraat Uiteraard was het smullen, het artikel over slager Roos in de laatste De OudUtrechter, maar mijns inziens was het niet compleet. Als organisator van braderieën in stad en regio heb ik met veel winkeliersverenigingen te maken gehad. Op een gegeven moment werd ik aangeschoten door Frits Mulder van Logica, de rookartikelen- en tijdschriftenwinkel, met het verzoek voor de Twijnstraat een braderie te organiseren. Zoals gebruikelijk ging ik ter plekke kijken hoeveel kramen ik kon plaatsen, want de doorgangen naar de winkels moesten vrij blijven. Dat bekijken deed ik zeer vroeg in de mor-
gen, zodat de straat niet vol met geparkeerde auto’s stond. Daar wilde ik met Frits Mulder overleggen, maar bij zijn winkel aangekomen trof ik iemand met een baard die de vroege klanten al stond te helpen. Ik besloot op een later tijdstip terug te gaan en tot mijn verwondering trof ik weer iemand anders achter de toonbank, gestoken in een witte jas. Bij de derde poging trof ik inderdaad Frits aan. Op mijn vraag of dit allemaal personeel was, hoorde ik: “Nee hoor”, die met die baard is Rinus van de fietsenwinkel en met de witte jas was slager Roos. Wij hebben hier in de Twijnstraat zo’n vertrouwensband dat we elkaars sleutels hebben. Mulder vertelde: “Als ik bijvoorbeeld eens te laat kom, gooien mijn collega’s de zaak alvast open en als er klanten komen, worden ze netjes geholpen. Ik was perplex en dacht, dit kan toch niet, maar in de Twijnstraat kan dit wel. Zo’n collegialiteit ben ik nergens ooit tegen gekomen, vandaar ben ik van mening dat er meer eer gegeven moet worden aan de winkeliers van de Twijnstraat. W. J. Westerhout
Ontvang voortaan De Oud-Utrechter in uw brievenbus
Ja, ik wil een jaarabonnement op De Oud-Utrechter. Ik ontvang hiervoor een factuur van De Oud-Utrechter BV en betaal: € 49,90 (in Nederland)
Dhr./Mevr. Voorletters
€ 75,00 (buitenland) Tussenvoegsel
Achternaam
Adres
Postcode
Plaats
Telefoon E-mail Ingangsdatum Wilt u dit abonnement cadeau geven? Vul dan hieronder de gegevens in van de ontvanger. Dhr./Mevr. Voorletters Tussenvoegsel Achternaam Adres
Postcode
Plaats
Deze bon kunt u opsturen naar: De Oud-Utrechter BV, Postbus 615, 3500 AP Utrecht of ga naar www.deoud-utrechter.nl en vul de bon digitaal in.
Zeist
[email protected] Vierhouten Het is niet zo gek, Frans Landzaat, dat u als AJC-lid in Vierhouten terechtkwam (De Oud-Utrechter, 5 augustus 2014). De AJC had daar al voor de Tweede Wereldoorlog op De Paasheuvel een vakantieoord. De markante Zonnehal en een aantal andere gebouwen staan er nog steeds, zoals ik onlangs tijdens een fietstocht kon constateren, al is de band met de sociaal-democratie vrijwel verdwenen. Tegenwoordig is het terrein vooral in gebruik als camping en de Zonnehal als conferentie- en trainingscentrum. En hoewel het nu soms anders lijkt, wijzen ook uw warme banden van destijds met het jonge Israël in de richting van de sociaal-democratie. Vakbonden en arbeidersbeweging zijn voor een deel terug te voeren op de organisatiekracht van Joodse arbeiders in ‘min of meer intellectuele’ beroepen (drukkers, diamantslijpers, etc). En tot de jaren zeventig was de Arbeiderspartij leidend in de Israëlische politiek, het wordt nu graag vergeten, maar ook
Moshe Dayan was aanvankelijk lid van die partij. En toen in 1973 Israël de Palestijnse gebieden binnenviel, sprak het kabinet Den Uyl bij monde van PvdA-minister Van der Stoel (Buitenlandse Zaken) Nederlandse steun uit en haalde ons land daarmee de oliecrisis op de hals. “’t Kan verkeeren”, zei Bredero al. Tjark Reininga Utrecht
[email protected] AJC-keet in de fik Alweer een verhaal over de AJC zullen de trouwe lezers denken. Dit gaat niet over de AJC als club, maar over een onderkomen, dat eens op ‘t Zand in Zuilen stond. Het AJC-huisje stond op een stukje grond tussen de Lelimanstraat en de Amsterdamsestraatweg. Het was meer een houten keet. Het zal omstreeks 1951 geweest zijn toen mijn vriendje Jaap Verbeek (de witte genoemd vanwege zijn haar) met een voorstel kwam. We haalden wel meer kattenkwaad uit en hadden al een reputatie op dat gebied. Hij stelde voor het clubonderkomen in de fik te steken. Dat vond ik wat te gortig en ging daar niet in mee. In het begin van de avond zat ik thuis bij mijn ouders in de Bazelstraat, toen Jaap bij ons achterom naar binnen kwam rennen. Nog hijgend zei hij alleen maar: “Ik heb het gedaan.” Toen wist ik al genoeg. Even later ging de brandsirene van de garage vlak achter de Bazelstraat en gingen de eerste brandweermannen, die op ‘t Zand woonden, al voorbij. Kramer voorop met zijn helm aan het stuur en wapperende jaspanden. Want als je als eerste het ruitje in sloeg waar de sleutel hing, ontving je een premie. Jaap zag dat met angst en beven gebeuren. We hadden afgesproken om in alle talen te zwijgen. De keet brandde tot op de grond toe af. Onze ouders zijn het nooit te weten gekomen en verder ook niemand. Ik neem aan dat het nu wel verjaard is en ik er nu wel mee naar buiten kan komen. Dus Jaap, geen angst dat je alsnog in de bak moet. L.van den Heuvel
[email protected]
U
Colofon
De Oud-Utrechter - Dé gratis krant voor de echte Utrechter
De Oud-Utrechter is een uitgave van: De Oud-Utrechter BV Postbus 615 3500 AP Utrecht Tel: 030 - 302 00 17 Email:
[email protected] Website: www.deoud-utrechter.nl Administratie:
[email protected] Advertenties: Yvonne van Veenendaal, Esmay Hoekman: Tel: 06 – 20 60 02 85 Tel: 030 - 82 00 570 Eindredacteur: Dirk Mellema Tel: 030 - 302 00 17 Email:
[email protected] Vormgeving: Reclamestudio Baasimmedia, Nieuwerkerk a.d. IJssel
De Oude Stad B.V. neemt bij de vervaardiging van De Oud- Utrechter grote zorgvuldigheid in acht, doch aanvaardt geen enkele aansprakelijkheid voor de inhoud van redactie of advertentie. Prijswijzigingen en zetfouten zijn voorbehouden. Copyright De Oude Stad BV; niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd voor publicatie in andere media zonder uitdrukkelijke schriftelijke toestemming van de uitgever.
De Oud-Utrechter - De krant voor de 50-plusser
Dinsdag 19 augustus 2014
pagina 15
Showdrumband Fortissimo herleeft Het is alweer heel veel jaren geleden dat je Showdrumband Fortissimo met grote regelmaat door de straten van Ondiep kon zien paraderen. Dat vele individuen en hele gezinnen veel tijd besteedden aan deze muziekvereniging en daar fijne herinneringen aan bewaren, blijkt wel uit het feit dat er een paar weken geleden een facebookpagina is gestart waarvan oud leden met tientallen tegelijk lid worden. Utrecht heeft altijd bol gestaan van de drumbands. In een tijd met weinig televisie, geen social media en geen internet, vermaakten velen zich met musiceren.Tromgeroffel en trompetgeschal was altijd wel ergens te horen in de Utrechtse straten. Zo ook in de wijken Zuilen en Ondiep. Een van de markantste drumbands was Fortissimo, opgericht na een afsplitsing van Forssando in 1969. Het Fortissimoleven van destijds zit bij veel oud-leden vast in het geheugen. Jongens en meisjes vonden elkaar in de vereniging. Niet zelden heeft dat geleid tot
een huwelijk. Vele ups en downs vielen Fortissimo ten deel. Een tiendaags optreden in Nice en Monaco, vele weekenden naar Frankrijk en Duitsland, drie avonden per week repeteren, talloze zelf georganiseerde Fortissimo drumbandfestivals, maar ook afscheidingen en scheuringen. Na 25 jaren vele gezinnen te hebben beziggehouden viel het doek voor Fortissimo, net als trouwens voor andere muziekverenigingen in de stad. De lol leek er af, natuurlijk ook door veranderingen in het sociale
In de Galgenwaard
Op weg naar Nice
leven en opkomst van televisie en internet.
Nu blijkt dat ook leden beschikken over zelf bijgehouden plakalbums en heel, heel veel herinneringen.
Reünie Op dit moment steken diverse oudleden de koppen bij elkaar. Niet om opnieuw te beginnen, maar wel om oud-leden eenmalig bij elkaar te brengen in de vorm van een reünie. Het archief van Fortissimo is altijd blijven bestaan, compleet met foto’s, krantenartikelen, uniformen, maandbladen, lidmaatschapskaarten en dergelijke.
Puzzel mee en win !!! Boerencampings zijn de leukste. De drie winnaars zijn C.G. Rook uit Polsbroek, F.L. van Lent uit Vianen en G. Hulsink-Wiltenburg uit de Meern.
Stuur uw oplossing voor vrijdag 29 augustus naar postbus 615, 3500 AP Utrecht of mail naar
[email protected]
Zij ontvangen de CD World Cruise van The 3 Jacksons.
Verticaal 1. medische verrichting (operatie); 2. bescherming bevolking (afk.); 3. mannetjesschaap; 4. stand der edelen; 5. bagagedrager; 6. koningin-regentes; 7. bijensoort; 8. plaats in Zeeland; 9. roem; 10. titel (afk.); 11. deel van stereoinstallatie; 16. opening (bres); 18. voordeel (baat); 20. lidwoord; 21. modern pepmiddel (afk.); 23. Europeaan; 25. deel van jaar; 26. vruchtenbrij; 27. Europese munt; 29. zeer koud gebied; 32. al de partijen van een meerstemmig muziekstuk; 34. herkauwer; 36. scheldnaam voor Hollander; 37. arbeidsplaatsenovereenkomst (afk.); 39. inleidend muziekje; 40. pauselijke driekroon; 42. groot muziekinstrument; 43. groep van voorname mensen; 45. sluiskolk; 46. huisdier; 51. wandversiering; 53. visgerei; 54. sufferd (piekeraar); 55. aanmoedigingskreet; 56. jong dier; 57. deel van een jas; 59. telwoord; 60. gekookte meelballetjes; 62. rechtsgeleerde; 63. medemens; 66. vordering; 67. schuw dier; 69. channel service unit (afk.); 71. naaldboom; 73. afwezigheid van twist (pais); 74. deel van gebit; 75. aanduiding van biljoenvoud; 78. aardkluit; 80. telwoord; 82. familielid; 85. lengtemaat (afk.).
Op de facebookpagina Fortissimo Reunie Utrecht hebben thans zo’n 100 oud-leden elkaar weer gevonden. Overigens wordt het totaal aantal personen dat ooit lid is geweest geschat op 400. Als zich onder de lezers van deze krant mensen bevinden die ook ooit lid geweest zijn, of anderen kennen die bij Fortissimo hebben gezeten,
Voor de puzzel in deze krant hebben we nogmaals dezelfde prijs. Dit wereldberoemde accordeontrio reisde in hun hoogtijdagen de hele wereld over. Zij traden op in Europese landen, maar ook in Canada, Amerika, Australië en Nieuw Zeeland. Zij reisden vaak met cruiseschepen van de Holland Amerika Lijn en traden daar dan ook op. De songs, die ze toen speelden, vinden we terug op deze CD, vandaar de titel World Cruise.
Het is natuurlijk een kwestie van smaak. De één gaat op vakantie naar een vijfsterren hotel, de volgende naar een vakantiehuisje en dan zijn er natuurlijk de kampeerders. Die laatste groep heeft er de afgelopen decennia een nieuw soort bestemming bij gekregen, waar het goed toeven is. De oplossing van de puzzel luidt dan ook:
Horizontaal 1. kraak of diefstal; 7. reptiel; 12. verfrissing; 13. geliefde van Julia; 14. sterk ijzerhoudende grondsoort; 15. gouverneur-generaal (afk.); 17. spijskaart; 19. groot binnenwater; 21. xenon (scheik. afk.); 22. vlug; 24. iemand die niets uitvoert; 27. Baskische afscheidingsbeweging; 28. Engelse universiteitsstad; 30. Trans Europa Expres (afk.); 31. onnozel persoon; 32. ijshockeyschijf; 33. bovendien; 35. belhamel; 37. bloeiwijze; 38. bestuurder van een vliegtuig; 41. oogholte; 42. volksopstand; 44. trip (tocht); 46 onbewoonbare woning; 47. woonplaats; 48. belastingterm; 49. regenboogvlies van het oog; 50. dagbladwezen; 52. kampeerverblijf; 54. Japans automerk; 56. vaatwerk; 58. plaats in België; 61. godin van de dageraad; 62. dameskleed; 64. scheerlijn (touw); 65. uitvinder van de telefoon; 67. pulverig; 68. uniforme artikelcodering (afk.); 70. toespraak; 72. deel van zitvlak; 73. schildersgerei; 76. kleur (Engels); 77. loofboom; 78. soort groente; 79. Egyptische havenstad; 81. neon (scheik. afk.); 82. afgemat; 83. erwtensoep; 84. vertragingstoestel; 86. plaatselijke taal; 87. Nederlandse filosoof en theoloog.
dan kunnen zij zich melden op eerder genoemde facebookpagina. Voor de niet-facebookers, want ook dat zijn er heel veel, is er een e-mail adres, te weten
[email protected]. Naar verwachting zal de reünie over een aantal maanden plaats hebben. Men neemt ruimschoots de tijd om zo veel mogelijk vrienden van vroeger op te sporen. En zo laat Fortissimo nog steeds van zich horen.
1
2
3
4
5
12 15
16
22
23
19
29
25
34
39
35
21
32
36
37 42
43
46
48 50
54
49
51
52
55
56
61
57
62
66
58
68
73
77
53
63
67
72
59
69
70 75
78
79
71 76
80
83
84
86
60
64
74
82
11
27
41 45
47
10
20
31
40
9
26
30
44
65
8 14
18 24
33 38
7
13 17
28
6
81 85
87 2
59
4
74
37
60
40
58
27
56
36
28
13
39
87
16
48
63
25
20
43
22
8
51
70
45
52
7
68
49
79
pagina 16
Dinsdag 19 augustus 2014
De Oud-Utrechter - Dé gratis krant voor de echte Utrechter
ING T R O K + 5 6 Mogen wij ons even voorstellen ? Miedema & zn. is een ouderwets vertrouwd Hollands bedrijf waarbij kwaliteit, service en persoonlijk contact nog echt bovenaan staan !! Voor al uw stoffeerwerk, leer-, antiekrestauratie en interieuradviezen bent u in onze winkels aan het beste adres.
Altijd een duidelijke, geheel vrijblijvende offerte vooraf ! Stoffeerwerk
Wij beschikken over een grote collectie meubelstoffen waarmee wij al uw eetkamerstoelen, oorfauteuils, bankstellen en sofa’s herstofferen. Zowel klassiek als modern. Wij zijn gespecialiseerd in bekende merken o.a. ARTIFORT, LEOLUX, GELDERLAND, ROLF BENZ, GISPEN, PANDER en OISTERWIJK meubelen.
Leerbewerking
Wij kunnen diverse leer reparaties verrichten, o.a stiknaden, uitgerekt leer innemen, gedeeltelijk vernieuwen van leren banken of stoelen. Uiteraard bekleden wij met het beste kwaliteit leer. Wij leveren de originele huiden van alle bekende merken. Wij zijn gespecialiseerd in het repareren en herstofferen van o.a. CHESTERFIELD meubelen.
Restauratiewerk
Wij restaureren antieke kasten, kabinetten, bureaus en tafels. Ook kunnen wij antieke meubels voorzien van nieuwe was en/of politoerlagen. Heeft u stoelen met biezen of rieten zittingen die versleten of beschadigd zijn, dan kunnen wij deze voor u vernieuwen. Tevens verwijderen wij houtworm en logen wij al uw meubels.
48 uur service
Doorgezakte banken of fauteuils, kussens veerloos, leeg of uitgezakt? Wij proberen u binnen 48 uur te verhelpen van uw klachten d.m.v. de vullingen aan uw houding aan te passen, en u zo te voorzien van een perfect zitcomfort. Bel voor meer informatie of een vrijblijvende afspraak bij u thuis of kom even langs in onze winkel
Openingstijden: ma. t/m vrij. 08.30 - 17.00 uur en zaterdag 10.00 - 16.00 uur
Veldweg 22 - 1404 CV Bussum - Tel: 035-6912905
GRATIS
HALEN EN BRENGEN LEVERING ONDER 3 JAAR GARANTIE
Fase 1 Fase 2 100% verkocht 70% verkocht
Hoge Weide Fase 2 Het nieuwbouwproject MyOwnhome – Hoge Weide Fase 2 bestaat uit 21 grondgebonden eengezinswoningen met tuin en eigen parkeerplek in de Utrechtse wijk Leidsche Rijn. Na de succesvolle verkoop van fase 1 is nu fase 2 al voor 70% verkocht. Op dit moment zijn er nog 6 woningen beschikbaar vanaf €201.000,- VON. Het Woonconcept Het nieuwe en unieke woonconcept MyOwnHome springt op innovatieve wijze in op jouw woonwensen. Denk ‘out of the box’ en stel zelf je eigen woning samen, zodat het ontwerp precies aansluit op jouw eigen woonideeën en past binnen je budget. Met behulp van een handige online ontwerpmodule kun je heel eenvoudig en slechts in 6 stappen je eigen woning samenstellen. Pak je kans en ontwerp nu nog je eigen woning via de woonconfigurator op myownhome-utrecht.nl.
H Hoge Weide Leidsche Rijn Le Utrecht U
WWW.MYOWNHOME-UTRECHT.NL WWW. W MYO W. Y WNHOME-UT YO
Verkoopinformatie
Een ontwikkeling van Meerndijk 7, De Meern Tel. (030) 677 60 00