Vrijdag 19 oktober 2007 De eerste reis van Tafel 4, part two, staat te beginnen. De samenkomst is lekker vertrouwd; Amsterdam Centraal. Rond vieren komen onze vrienden tezamen. Opgetogen over het op handen zijnde feest, vallen De G., De V., W en Z elkaar op Amsterdam CS in de armen. De G. heeft zowaar een sluitend reisschema in elkaar weten te draaien en Z. is zo slim geweest om aan vriend De V. op te dragen zorg te dragen voor enige versnaperingen tijdens de treinreis naar het verre Heerlen…… Nou, als je onze vriend De V. vraagt om versnaperingen te verzorgen, DAN KRIJG JE OOK VERSNAPERINGEN!!!!!
Een fraai uitzicht Dit is ook geen overbodige luxe, als wij terug gaan in de tijd, toen de leden eveneens afreisden naar het verre zuiden (zie het verslag uit 2000 naar Maastricht) en een ware marteltocht dienden te ondergaan. Dus een prachtige verzameling ham en worst op eveneens verrukkelijke toast brengt tot uiting dat De V. wel om een boodschap gestuurd kan worden. Een druppeltje Rutte & Co Corenwijn van de heer W. is een aardige opwarmer voor hetgeen onze kalende held aansluitend in petto heeft: een Saint Emillion Grand Cru. Om een toastje ham mee weg te spoelen, voorwaar niet slecht! Het blijkt dat De V. een juiste inschatting van de reisduur heeft gemaakt: precies twee flessen Saint Emillion Grand Cru…………….
Saint Emillion Grand Cru x 2 Onderweg treffen onze vier helden nog een gezelschap dat een odeur met zich meedraagt dat in ieder geval op alcoholbasis wordt vervaardigd, maar dat men niet vaak pleegt aan te brengen op de huid….. Voorts een blijmoedige dame die zich mag verheugen in het altijd uitdagende gezelschap van een fles spa blauw. U zult begrijpen: de reis vliegt om!
GENIETEN met hoofdletters Op station Heerlen aangekomen, dient de volgende uitdaging zich alweer aan. Waar kunnen de leden hun verblijfplaats voor het komende weekend vinden? Deze verblijfplaats is wederom door ons aller Z. geregeld en zoals de enigszins ingevoerde lezer inmiddels weet: dat is in het verleden ook niet altijd een onverdeeld succes gebleken! Hoe heet het optrekje ook alweer? Waar is het zwembad? De bar? Enfin, u raadt het al, de leden kunnen niet wachten om het hun koffertjes op wieltjes het etablissement te bestormen. Ternauwernood ontsnappen de leden aan een forse bekeuring wegens geluidsoverlast, want wat een herrie maken vier van trolleys!!!!!!!!! In een, voor een stel bejaarden, nog acceptabel tempo bereiken onze helden zonder al te veel strubbelingen het onderkomen, dat een Best Western hotel, met de veelzeggende naam “Grand Hotel Heerlen”. blijkt te zijn. Een lieftallige jongedame (hoe kan het anders) staat de mannen van Tafel 4 te woord en doet dat met een onvervalste Limburgse tongval, hetgeen direct bij de heer De G. een allergische reactie teweeg brengt. Naar later blijkt dit weekeinde openbaart deze reactie zich telkens als iemand ook maar enigszins zangerig van wal steekt. Het blijkt dat De G. hier wel medicatie voor heeft, maar juist voor dit weekeinde deze is vergeten………. Na een korte inspectie van de onderkomens (het moet gezegd, dik in orde Z.!) dalen de leden af naar the place to be in dit hotel: de bar! Een warm welkom is er van de “patron” van het Grand Hotel, die (heel commercieel) de website van de leden heeft bezocht en de leden in ieder geval het gevoel geeft welkom en gewaardeerd te zijn. De leden worden vervolgens direct in de armen gesloten door de barman die ook uit de streek komt (ja, inderdaad De G. moet direct langs de toiletten), genaamd Willy. Inmiddels zijn onze vier helden in de afgelopen jaren wel het een en ander gewend, maar laten we zeggen dat zij nog immer verrast kunnen worden. Bij Willy gaat direct het dak eraf! Alleen laat hij dat niet zo duidelijk merken aan Tafel 4. Na een heel innige start toont Willy zich overigens wel bereid om een toepasselijke omgeving voor het nuttigen van het diner voor de leden vast te leggen. Ja, die Willy dat is me d’r eentje (wordt vervolgd)! Aldus wordt de reis aangevangen naar de uitspanning waar de eerste echte kennismaking zal
plaatsvinden met de Heerlense horeca. De auteur moet tot zijn schaamte bekennen dat de naam van het etablissement, welke Tafel 4 met een bezoek zal vereren hem volledig ontschoten is. Of dit komt door de kwaliteit van de gepresenteerde dranken en spijzen of domweg aan de naar Altzheimer neigende vergeetachtigheid van deze auteur laten we wijselijk buiten beschouwing. De uitbaters van het eetcafé (het was iets met Frijns…..toch?) zijn onmiskenbaar personen uit de streek. Dit is zeker uit de reactie van De G. op te maken (trillende oogleden, onophoudelijk krabben en zangerig roepen om hulp), maar ook de kelners zelf maken met snedige kwinkslagen over westerlingen e.d. en enigszins sneue imitaties van de Amsterdamse tongval duidelijk dat de leden “vreemdelingen” zijn……….
Ongeveer zo……………………….. Het voedsel en de drank is in orde, daarover geen klagen, maar als de leden besluiten om het eetgedeelte van dit eetcafé te verlaten om aan de bar een beetje sfeer op te snuiven wordt duidelijk dat dit waarschijnlijk niet de plaats is om ook maar iets op te snuiven en al helemaal geen sfeer. Als er dan toch een kenschets gemaakt moet worden van deze “sfeer”, past de term “dooie boel” het beste hierbij. Over dooie boel gesproken; het komt op dat moment de leden ter ore dat Jan Wolkers is overleden….een groot verlies voor literair en kunstminnend Nederland. Kortom, de leden maken zich met gezwinde spoed uit de voeten. Een korte zoektocht brengt de leden vervolgens in een horecagelegenheid, alwaar de leden zich te buiten gaan aan heerlijke cola (wow!!!).
Coca Cola en Tafel 4: een buitengewoon zeldzame combinatie De vier helden zonderen zich af van de rest van de aanwezigen (niet echt mengen onder locals, heren!!!!), totdat Don Juan De V. zijn oog laat vallen op twee lieftallige jongedames, met wie hij moeiteloos contact maakt. De overige drie leden houden zich angstvallig afzijdig, tot het moment dat de heer W. niet langer kan wachten om te onderzoeken waarom twee zulke aantrekkelijke dames zich willen inlaten met het orakel uit Uithoorn? Vrijwel direct weet W. de verklaring bloot te leggen: deze dames werken namelijk in de gezondheidszorg! Ja, zult u zeggen, en dan? Welnu, zij werken niet zomaar in de gezondheidszorg, maar zij werken met psychiatrisch patiënten!!!!!!!!!! Het mysterie is ontrafeld. Ook het contact met W. en later met De G. en Z. verloopt probleemloos doordat deze dames vanuit hun professie gewend zijn om te gaan met mannen met een handicap………………… Deze parels uit Landgraaf (ja, U weet wel van Pink en Pop enzo) weten dan ook moeiteloos af te dalen naar het communicatieniveau van Tafel 4.
Grote ogen opzetten krijgt een nieuwe dimensie Opzienbarend tijdens de rest van de avond is de muziekkeuze van de aanwezige DJ (van Guns n Roses tot Madonna), maar nog veel opzienbarender is dat met name drie van de vier leden
van Tafel 4, die nu niet echt bekend staan als heavy metal beesten, deze kakofonie zich lieten welgevallen. Overigens wordt de cola alras ingeruild voor whisky en de avond verloopt buitengewoon genoeglijk…………… Als uiteindelijk de “muziek” driekwart van Tafel 4 écht teveel wordt, druipen de leden, na een innig afscheid van onze gezondheidszorgsters, af naar het Grand Hotel. Daar wordt nog even gezocht naar etenswaar, want tja, de innerlijke mens van de leden heeft toch zeker een minuut of 10 geen aandacht gehad en daar moet wat aan gedaan worden. Gelukkig heeft de echtgenote van de heer Z. de leden getrakteerd op een chocoladeletter (waarvoor langs deze weg nog even een driewerf hoera!) en er blijkt ook nog een verdwaalde zak Engelse drop voor handen te zijn……………… Kortom, de leden kunnen fijn met een volle maag tussen de vette lappen. Bijkomstig voor(????)deel van de keuze van Z. voor deze locatie: de hotelkamers van sectie Aalsmeer en sectie Haarlem van Tafel 4 zijn slechts gescheiden door een tweetal tussendeuren. Als één van de secties in problemen mocht komen dan is snel en daadkrachtig optreden door de andere sectie in ieder geval mogelijk. Zaterdag 20 oktober 2007 Na een geslaagde nachtrust zijn de leden er helemaal klaar voor! Eh………………waarvoor ook alweer? Tja, dit is natuurlijk part two en daar is nog niet geheel uitgekristalliseerd welke invulling er door de leden aan zal worden gegeven….. Enfin, eerst maar eens de welbekende inwendige mens versterken. Dus op naar het ontbijt!! De leden dalen af naar de ontbijtzaal, alwaar zij ontvangen worden door een plaatselijke versie van Erica Terpstra, maar dan alleen qua fysieke gesteldheid. Want daar waar de echte Erica een gemoedelijkheid en enthousiasme aan de dag legt, geeft deze Limburgse “schone” een wel heel aparte invulling aan de Limburgse gastvrijheid. Ze gebruikt nog net geen fysiek geweld om de leden duidelijk te maken dat de tafel, die onze helden in gedachten hebben om aan plaats te nemen, niet haar voorkeur heeft. Als de heer Z. het waagt om een vuil tafellaken te verplaatsen lukt het haar collega maar net om haar ervan te weerhouden Z. aan te vliegen……………. U begrijpt, de leden beleven een onvergetelijk ontbijt! Na deze frisse start, wordt het menens voor de leden: de zinvolle invulling van de zaterdag!! In goed overleg besluiten de leden allereerst de plaatselijke VVV met een bezoek te vereren. Dit bastion van informatie heeft in de traditie van Tafel 4 immers een prominente rol gespeeld en Tafel 4 part two wil hier eigenlijk geen verandering in aanbrengen. De jongeman die de leden te woord staat is aardig, maar enigszins schuchter en toch ook argwanend (zoals meerdere limbo’s zullen de leden dit weekend vaker ondervinden). Als de leden vragen naar het dichtstbijzijnde bejaardentehuis (door Tafel 4 is immers het plan opgevat om tijdens de zaterdagen van de jaarlijkse T4 weekeinden gedurende een paar uur vrijwilligerswerk te gaan doen in een plaatselijk ouderencentrum), neemt de argwaan toe……, maar uiteindelijk vertrekken onze helden met de broodnodige info.
Wat een knappe kerels, niet? Monter vangen de leden de voetreis aan naar de Valkenburgerweg, alwaar zich een bejaardencentrum bevindt. Onderweg worden zij deelgenoot gemaakt van de deelname door een lieftallige jongedame aan een televisieprogramma, waarin wordt bepaald of iemand in een musical mag gaan zingen (Evita). Flyers waarin zij worden opgeroepen om toch vooral op zondagavond a.s. te bellen en stemmen op……… hoe heet ze ook alweer. Tevens ontsnappen de leden ternauwernood aan de toorn van een vaag sujet die zelfs uit zijn auto dreigt te stappen, omdat één of meer leden naar hem hebben durven kijken. Rare snuiters, die Heerlenaren……. Na een stevige wandeling arriveren de leden bij het bejaardenhuis aan de Valkenburgerweg, betreden de receptie, leggen de alleraardigste receptioniste uit wat hun plan is, krijgen te horen dat dit schier onmogelijk is door allerlei regels en voorschriften en druipen vervolgens weer af. Een ervaring rijker en een illusie armer, zullen we maar zeggen. In ieder geval heeft Tafel 4 hier een welbekend leermoment. Er zal de nodige effort (“sollicitatiebrieven” opstellen, de website upgraden, etc.) gestoken moeten worden in deze opdracht om ervoor zorg te dragen dat dit voor de komende jaren een succes wordt. Met name de heren De G. en W. hebben al visioenen over hoe dit eruit zal komen te zien. Op naar een gelegenheid waar de leden datgene kunnen tonen waar ze écht goed in zijn: eten
en drinken! Hiertoe wordt een etablissement betreden dat in het centrum van Heerlen is gelegen en de alleszeggende naam heeft: “Het Glaspaleis”. Dit geheel glazen gebouw herbergt de bibliotheek op de parterre en een café-restaurant op de bovenste verdieping. Nadat de leden en passant een poging doen om alle computers van de bibliotheek van de startpagina www.tafel4.com te voorzien, betreden zij het dakterras van de uitspanning met dezelfde naam als het gebouw. Zij worden warm onthaald door een jongeman, die in Sittard blijkt te studeren en oorspronkelijk afkomstig is uit Utrecht. Er is een klik die dit weekend bij Tafel 4 nog niet veel eerder is voorgekomen, maar dit is geen local! De man heeft zo zijn ideeën over inwoners van de provincie Limburg en met name De G. voelt zich erg op zijn gemak bij deze gastheer. Er wordt gekozen voor koffie met gebak, maar het blijkt verdraaid lastig om die twee consumpties ook tegelijkertijd te serveren. Het moet wel gezegd dat met name het gebak uitermate geslaagd is. En zo zittend in de herfstzon ontspruiten er diverse gedachten aan de breinen van onze helden.
Koffie, gebak en op de achtergrond de skyline van Heerlen! Met name het brein van de heer De G. werkt op volle toeren en hij maakt de overige leden hier vol enthousiasme deelgenoot van. Zijn voorstel is eenvoudig: Tafel 4 zal afreizen naar Sittard (!!) per bus, om zo in contact te komen met “plaatselijken” en de sfeer op diverse plekken eens flink op te snuiven! Zoals te doen gebruikelijk schikken de overige leden zich in hun lot en wordt spoorslags de route richting Sittard ingezet. Allengs worden de plannen
enigszins bijgesteld. De bus wordt de trein en het contact wordt zoveel mogelijk gemeden. De V. begint tijdens de treinreis al weer enige signalen af te geven van zijn welbekende in zichzelf gekeerde zenuwtrekje: de dienstverhalen. Hij probeert aan de overige leden heldhaftige verhalen over dodenmarsen te slijten. De Kennedy-mars is zijn klapstuk…………….
Géééééf acht!!! Bij aankomst in Sittard spelen vrijwel collectief de magen van onze helden op. Tja, dat is ook geen wonder dat is toch al gauw een klein uurtje terug dat er iets in is verdwenen. Even wordt wederom een herinnering opgeroepen uit de rijke historie van Tafel 4: Arnhem, 2003, toen de leden De G. en De V. werkelijk iedere meter per taxi wensten af te leggen……. De G. en De V. wensen niet te lopen naar een gelegenheid waar een lichte (nou ja, lichte) lunch kan worden genoten! Sectie Haarlem (W. en Z.) hebben geen enkele behoefte het benenwerk te schuwen, maar eerdergenoemde luie donders laten zich niet snel van dit wanstaltige idee afbrengen. W. en Z. worden echter te hulp geschoten uit een onverwachte hoek, te weten de taxichauffeurs, die door sectie Aalsmeer wordt gevraagd naar een geschikte plaats voor vorengenoemde lunch. Deze koeriers geven op niet mis te verstane wijze aan dat er twee straten GELOPEN moet worden om het doel te bereiken, zodat sectie Aalsmeer met de staart tussen de benen afdruipt en zich in het triomfantelijke gezelschap van sectie Haarlem begeeft naar een lunchplaats. Op de weg naar het centrum worden nog twee oudere dames met weer zo’n zangerig accent (ja, De G. wordt angstvallig op de achtergrond gehouden) aangesproken en deze dames geven de tip: Murphey’s. Volgzaam als onze helden zijn, wordt gevolg gegeven aan deze tip en zo betreden de leden een locatie die drukbezet is en een stemmig plasmascherm aan de muur heeft waar een romantisch haardvuur te ontwaren is. Er wordt gegeten en gedronken en de hoop dat er nog contact zal zijn met de locale bevolking verdwijnt allengs naar de achtergrond. De pogingen tot dit contact stranden jammerlijk in het feit dat sommigen gewoonweg te argwanend zijn of doordat anderen domweg niet te verstaan zijn. Maar in ieder geval weten de andere leden dat De V. de Kennedy-mars heeft gelopen en dat is toch ook iets…….. In dit etablissement maakt een gemeenschappelijk medelijden zich meester van geheel Tafel 4: er beweegt zich een jong meisje voort dat waarschijnlijk haar eerste, of in ieder geval één van haar eerste, werkdagen beleeft. Verkeerde bestellingen, gebruikte glazen neerzetten in plaats van schone, noem maar op. En dan loopt ze ook nog continu met een blik in de rondte als kan zij ieder moment in tranen uitbarsten………………… En zo is daar opnieuw een leermoment voor Tafel 4: zij hebben met haar te doen en dat gebeurt niet vaak bij deze, door het (zaken)leven geharde, ruwe bolsters (of zou dat toch ook een beetje komen door de welgevormde bilpartij van deze jongedame?). Uiteindelijk blazen zij de aftocht en zetten koers naar Heerlen, alwaar een bezoek aan een delicatessenwinkel de invulling geeft aan de
traditie die Tafel 4, evenals het bezoek aan de plaatselijke VVV, ook bij part two in ere wil houden: de geschenken voor het thuisfront. Overigens ontvangen de leden van de eigenaren (broer en zus) van deze sfeervolle delicatessenwinkel een tip om het diner te gaan genieten: “Vlaanderen”. Na al deze vermoeienissen dient er weer ernstig aandacht te zijn voor de inwendige mens! Derhalve strijken de leden neer op een terras. Het is weliswaar tegen het vriespunt, maar met de warme tenues zijn onze vier helden niet voor een kleintje vervaard. Tevens worden vier glazen port besteld en zo valt vrijwel alles op zijn plaats. Oh ja, vanzelfsprekend wordt daar een bittergarnituur aan toegevoegd en geheel Tafel 4 zit zich gelukzalig suf te genieten. Er volgt dan ook nog een spontane reactie van enkele andere terrasgasten op de aanwezigheid van Tafel 4. Met behulp van een briefje wordt de aandacht van Tafel 4 getrokken en vervolgens wordt door de Tafel 4 ambassadeur W. afgevaardigd om de boodschap te verkondigen. En met doorslaand succes, want de dame in kwestie vraagt of via
[email protected] ook mogelijke toekomstige opdrachten mogen worden doorgegeven…………………….. Als uiteindelijk de lippen aan de glazen dreigen vast te vriezen, wordt het tijd om af te reizen naar het Grand Hotel om de vermoeide lijven even te rusten te leggen. Rond zes uur wordt het Grand Hotel betreden en de leden besluiten om nog één glaasje corenwijn tot zich te nemen, alvorens eerdergenoemde rust te pakken. Eens kijken of Willy corenwijn in het assortiment heeft……. Zodra de leden de bar betreden, maakt zich een zekere opwinding van de leden meester. In de bar bevinden zich namelijk vier of vijf beeldschone jongedames in “het lang”, vergezeld door eveneens vier of vijf strak in het pak gestoken jongemannen. U zult begrijpen dat niet de jongemannen, maar de jongedames de opwinding veroorzaken, alsmede het feit dat Willy inderdaad corenwijn heeft en dat deze ook nog eens ijs- en ijskoud is……. Binnen een tiental minuten is de gehele bar gevuld met in niets verhullende lange jurken gestoken jongedames. De leden kijken hun ogen uit en doen zich tegoed aan corenwijn. Na bijna een uur vertrekken de studenten (het blijkt namelijk een dispuut uit Amsterdam te zijn, die een feest in Heerlen hebben) en blijven de leden enigszins onrustig achter. Dan blijkt er een gezelschap ook kennis te hebben genomen van het studentengedruis, maar ook met name van het Tafel 4 gedrag……. Dit gezelschap blijkt een vriendengroep die al zo’n 10 jaar met elkaar op wintersport gaan. De openingszin die er vanuit deze groep aan Tafel 4 wordt gesteld, luidt: “Beetje genoten, jongen?”. Ach ja, Tafel 4 wordt ook een dagje ouder. Het wordt erg gezellig met de groep waar onder anderen Wil, Ton, Marco, Frank en jan onderdeel van uitmaken. Het raden van de beroepen van eenieder is een buitengewoon vermakelijke bezigheid. En de corenwijn vloeit. Rond de klok van 8 (de leden hebben gereserveerd in eerdergenoemd restaurant “Vlaanderen” om acht uur) moeten de leden op een holletje naar de kamers om de inkopen achter te laten en aansluitend naar Vlaanderen. Bij in ieder geval twee van de vier leden heeft de corenwijn zijn uitwerking niet gemist. De G. en W. balanceren op de rand van omvallen, maar het vertrouwen is er dat in Vlaanderen het tij gekeerd zal worden. Uiteindelijk worden vijf flessen water door Tafel 4 achterover geslagen en één schamel flesje wijn, maar helaas sorteert dit voor De G. in ieder geval niet het gewenste effect. Het eten is voortreffelijk, maar wordt niet geheel op waarde geschat als gevolg van de invloed van eerdergenoemde sluipmoordenaar corenwijn.
Bij het serveren van het hoofdgerecht werpt De G. de handdoek. Meer dood dan levend maakt hij onderdeel van het gezelschap uit, maar zijn strijd wordt uiteindelijk beslist in het voordeel van de afwezige galblaas (deze wijsheid is ontleend aan de wetenschappelijke studie, alsmede de eigen ondervinding die de heer Z. aan dit onderwerp heeft gewijd). Een allerliefste serveerster vraagt aan De G. of “het wel goed met hem gaat”. Het antwoord laat zich raden. En dus zetten de leden zich in de richting van het Grand Hotel om het lichaam van De G. de rust te gunnen waar het zo uitbundig om schreeuwt. De G. wordt te rusten gelegd en de overige leden dalen nog eenmaal af om in de bar in het gezelschap van Willy (en later nog enkelen van het eerdergenoemde skigroepje) de zaterdag uit te luiden onder het genot van een lekkere whisky of andere lekkernij en muziek naar eigen keuze. Toch wel voldaan begeeft Tafel 3 zich vervolgens naar de hotelkamer, alwaar De G. vanzelfsprekend in diepe, diepe rust wordt aangetroffen. De overige leden maken nog even snel het resterende deel van de chocoladeletters soldaat en kruipen aansluitend onder de vette lappen.
Zondag 21 oktober 2007 De start van weer een nieuwe dag verloopt op zijn zachtst gezegd wat verschillend bij de afzonderlijke leden. Daar waar de spinnenwebben welig tieren in het hoofd van De V., heeft De G. (hoe is het ook mogelijk na zo’n 11 uur slaap) een vliegende start. Met een overdosis aan energie drijft het ventje zijn slaapmaatje tot wanhoop. Sectie Haarlem kent eigenlijk een heel gemoedelijke start en kan zonder al te veel problemen afscheid van de lakens nemen. Er staat namelijk nog een uitdaging op het menu: ontbijten gehuld in sarong (zie ook de belevenissen van Tafel in Utrecht in 2004). Op zich een niet onoverkomelijke actie, maar rekening houdend met de ervaringen van de ochtend daarvoor (de ontbijtpitbull die haar territorium zo fijntjes afbakende), is het verschijnen in een rok niet geheel van gevaar ontbloot…… De lift uitwandelend, maakt een lichte opwinding zich dan ook meester van de leden. Als zij echter de eetzaal binnenlopen maakt deze lichte opwinding plaats voor schier blinde paniek: in deze eetzaal bevinden zich namelijk een heel groot deel van de aantrekkelijke studentes die de vorige avond voor die hevige hormonale prikkelingen heeft gezorgd! De reactie van een aanwezige (duidelijk Indische) employee (“Oh, hoe komen jullie nou aan een sarong?”) breekt echter het ijs en vervolgens stappen de leden bijna triomfantelijk in de rondte, zich ondertussen lavend aan het ontbijtbuffet enerzijds en aan de vrouwelijke aandacht anderzijds. Deze traditie zal ook in ere worden gehouden!!!! Er wordt besloten niet al te laat Heerlen te verlaten, aangezien de reis toch meer dan 3 uur in beslag neemt. Maar vanzelfsprekend dient eerst afscheid te worden genomen in stijl: onder het genot van koffie met gebak. Aangezien de leden hun hart wel een beetje hebben verpand aan het Glaspaleis wordt daar het slotakkoord gegeven van dit gedenkwaardige Tafel 4 part two weekeinde.
Vervolgens worden de trolleys gestart en begeven de leden met veel kabaal richting Heerlen CS. Op het station wordt nog even de kiosk aangedaan om………….u raadt het al, wat eten en drinken te bemachtigen, want stel je voor dat er ook maar iets zou gebeuren dat ergens in de buurt van honger of dorst komt? Een opvallend actieve terugreis, waarbij De V. nauwelijks de gelegenheid krijgt zijn legendarische “power-nap” (Middelburg, 2005) ten beste te geven. En passant duikt er nog een jongeman op die geen mobiele telefoon blijkt te hebben, deze wel nodig heeft, in Weert woont en in Den Haag werkt, het telefoonnummer van zijn werk niet uit zijn hoofd kent en als klap op de vuurpijl in de psychiatrie werkzaam is. Dit doet de nadrukkelijke overtuiging bij Tafel postvatten, dat de gehele wereld een verzamelplaats is van psychiatrisch patiënten (van de omroepdame tot aan de koffiejongen)…………………….. In ieder geval leven de leden alweer toe naar de volgende episode van het Tafel 4 jongensboek:
Tafel 4 part two, deel 2, te ????????
