Een buik van wol. Tom! Tom! Cato kwam hard aan rennen En zei: vandaag word mevr. Catharina 90 jaar en ik wil haar een heel mooi cadeau Geven. Ja maar wat zei Tom. Umm wacht ik Weet het zei Cato een herinnering. Een Herinnering. Ja een herinnering. Maar hoe Doe je dat zei Tom. Nou makkelijk je moet Gewoon in alle koffers kijken. Oké dat Gaan we doen. En ze gingen zoeken. Zullen we deze doen zei Cato. Oké antwoorden Tom en ze maakten de koffer open en wat zat erin: Een hoed. Oh ja dat weet ik nog Zei Cato. Mevr. Catharina was bij een Bushalte en daar waren altijd deftige Meneren met een hoed. En toen kwam Er een meneer naar mevr. Catharina En zei: wil jij mijn vriendin zijn en Mevr. Catharina zei natuurlijk : ja! Een paar maanden later gingen ze Trouwen. En op een dag werd de meneer Wakker door een lekkere lucht die hij rook.
Hij trok zijn kleren aan en ging naar Buiten. Mevr. Catharina ging even later ook Naar buiten en zei toen. Het is winter!!!! Het mooiste van mevr Catharina leven Ze gingen met de sneeuw scooter door het Bos crossen dit is leuk!!!! Toen stopten de Meneer en wat lag daar een heel lief wit Hondje. Mevr. Catharina stapte uit de sneeuw Scooter en pakte het hondje op. Ah wat schattig hoe zal ik hem noemen?? Ik noem je ijsbeer. alleen ik hoop dat jij van niemand Anders bent maar dat denk ik niet. Dit is de beste winter ooit!!
Oké dus dat was het verhaal Cato. Ja zullen we dit geven?? Dat is een goed idee. De mooiste herinnering ooit!!!!
Geschreven door Babette.
Een buik van wol Mevrouw Catharina was is jarig Tom en Cato hadden nog geen cadeau voor mevrouw Catharina Dus ze dachten na opeens had Cato een idee Ze zij of ze een herinnering konden geven Tom dacht nog even na Tom had het hij dacht of ze zelf een herinnering konden maken Cato zij nee een die er al is is leuk Misschien de eerste zij Tom ze gingen hem zoeken Toen ze de hem hadden zijde ze wat schattig maar misschien moeten we een andere geven dat vond Tom wel een goed idee ze vonden er heel veel toen mevrouw Catharina met de vogeltjes speelden en toen ze lekker buiten was en toen het ging sneeuwen dat vond ze het aller leukst ze woonde dicht bij een bus halte daar kwamen in de sneeuw altijd sjieken mensen en die ging ze bekogelen met sneeuw ballen een meneer was er heel vaak die vond het ook best leuk in de sneeuw toen ging die meneer haar een keer terug bekogelen met sneeuw en ze vonden elkaar zo leuk dat ze gingen trouwen en ze mocht op de sneeuw schuiver van haar man op en dag ree ze een klein dier aan het was een hondje ze was schattig en ze maakten hem weer beter toen ging ze overal posters op hangen maar hij was van niemand dat vond zij leuk en toen mocht ze hem houden toen op een dag liep hij weg ze zocht en zocht maar ze kon hem niet vinden en haar man kromp en toen was er niks meer van hem over
einde
Een buik van wol Groep 5 en 6 zijn naar een voorstelling gegaan een buik vol wol. We zijn samen met groep 6 er heen gaan lopen . Het was erg leuk nou dat vind ik tenminste. Ze gingen eerst vertellen wat er allemaal in je hoofd zit en dat was best grappig. toen zijden ze waar ze wonen en ze wonen en ze wonen helemaal boven in het hoofd de kofferkamer. En die zit vol met koffers het zijn er wel duizend. Hele kleine koffers en hele grote koffers. Hele brede koffers of hele dunne koffers. Ronde koffers of ovale koffers. Koffers met wielen en koffers met ramen. Het ging tenminste over koffers. En mevrouw Catharina was jarig. Tom en Cato zochten de mooiste herinnering Voor mevrouw Catharina. Geschreven door Lara makrani.
Een buik van wol.
Mevrouw Catharina was jarig en hield haar 80 verjaardag. Kato en Tom moesten een cadeau verzinnen voor mevrouw Catharina. Maar ze wisten niks. Toen zei opeens Kato we kunnen een herinnering op halen van vroeger. Ja maar wat. Zei Tom we kunnen kijken in alle koffers of we wat vinden en dat deden ze. Kijk zei Kato ik heb hier een beertje. Oh ja ik weet nog dat mevrouw en meneer Catharina Door het bos liepen en dat ze een beertje vonden. Oh ja en dat ze hem ijsbeer noemden. Elke ochtend als mevrouw Catharina opstond zag ze ijsbeer liggen voor de openhaard. En dat gaf haar een lekker gevoel. Ja dit is het beste cadeau zei Kato. Maar dit is juist het slechtste cadeau zei Tom. Want ijsbeer was der op een dag niet. Mevrouw en meneer Catharina zochten overal maar vonden ijsbeer niet. En elke dag kromp meneer Catharina een heel klein stukje. Mevrouw Catharina was helemaal niet blij. Vanaf die dag ging mevrouw Catharina de hele dag breien dag in dag uit. Maar nu is het later en Mevrouw Catharina is alles weer vergeten.
EINDE Gemaakt door Lotte de wijs
Een buik van wol Tom! Tom! Mevrouw Catharina is vandaag jarig ja Cato. Wat zullen we voor cadeautje geven Tom weet ik niet Cato. Ik weet het zegt Tom een herindeling. Nee, de allermooiste natuurlijk zegt Cato. Ja goed idee Cato zegt Tom. Ik dacht al dat je dat zou zegen Tom. Tom pakt zijn boek waar allemaal schorten herindelingen in staan. We nemen herinnerring 3000 dat is deze toch Tom. Ja Cato wat zit er in maak maar open Cato. Oké Tom er zitten breipen in.
Matijn
Een buik van wol We gingen met groep 5 en 6 naar een voorstelling Het hete een buik van wol en toen we binnen we binnen kwamen zag het er heel vrolijk uit er stonden veel koffers. En toen de het ging beginnen en in het verhaal was Catharina. Jarig en Tom en Cato wisten niet wat ze wat ze moesten kiezen voor haar verjaardag en toen wisten wat ze moesten Doen een herinnering geven die enen van toen ze hondje aan rijden ze namen hem naar mee naar huis en ze zetten hem voor de kachel en ze gaven hem warme chocolademelk Hij kwam weer een beetje bij en toen die weer beter was ging ze naar het strand en de volgende dag Naar het zwembad en toen de volgende dag gingen had mevr.Catarina een man ontdekt waar ze een oogje op had en ze gingen danse danse danse danse en naar een hele tijd gingen ze slapen en volgende dag gingen een ritje maken met de sneeuwscooter en het was heel leuk geweest en ging sneeuwen en het was heel glad op de weg en ze gingen hard zeg en toen gingen ze weer terug met sneeuwscooter en toen ze thuis waren lieten ze het hondje weer los en mevr.Catarina moes wel een beetje huilen omdat het hondje het was een heel lief hondje eigenlijk we hebben niet eens hem een naam geven onze kom terug we hebben je nog geen naam geven maar het was te laat hij was weg jammer nou. einde
Mees wolfswinkel
Een buik van wol Mevrouw Catharina is jarig. Tom mevrouw Catharina is jarig. We verzinnen een leuke herinnering. Ze zochten de leukste herinnering. Van mevrouw Catharina en ze konden hem niet vinden. Dus verzonnen ze er zelf een herinnering een hele leuken herinnering en ze hebben een hele leuke verzonnen en mevrouw Catharina was er blij mee en ze aten taart en de taart was leuker mevrouw Catharina hat een leuke verjaardag gehad en ze leefde nog leefde nog lang en gelukkig en ze was zo blij dat ze een cadeautje aan Tom en Kat gaf ze aan anderen die het beter kon gebruiken dan zich zelf dat vond ze een goed idee The einden
Melanie
!!!!!!!!!!! Een buik van wol !!!!!!!!! Het was zo ver we gingen naar het theater Een buik van wol. We liepen in de gym rij naar de Kameleon. Daar was het namelijk. Ik liep dus naast Roel ( zoals gewoonlijk ) . We hadden het de hele tijd over Clash of Clans en Hai Dai . Toen we er waren moesten we de hele tijd wachten . Toen we eindelijk naar binnen mochten. Begon het . Cato een mevrouw. En Tom een meneer Ze vertelde dat ze in hersenen woonde op de zolder vol ……….. herinneringen Mevrouw Catharina is jarig vandaag !!!!!!!! Zij de ze we zoeken de mooiste herinnering. Maar ze zijn allemaal zo mooi weet je we maken een nieuwe herinnering nee herinnering 1 Tom. Jaaa!!!! Die doen we. Oke Alles ging mis en aan het eind moesten ze er zelf een maken maar het is gelukt
Einde
Een buik van wol. We gingen met groep 5 en 6 naar de voorstelling een buik van wol. Eerst gingen we lopen naar de kameleon. Toen we er waren moesten we nog even wachten. Maar al naar een paar minuten mochten we naar de gymzaal. Toen we allemaal een plekje hadden. Begon het. Ze begonnen met zichzelf voorstellen . daarna begon het echte verhaal. Jaren geleden dachten we dat het nooit zou geburen . maar toen op een mooie dag werd mevr. Catharina geboren Tom! Tom! riep Cato. mevr. Catharina is vandaag jarig. Komt ze er wat zachter achteraan. O nee roept Tom we moeten snel een cadeau verzinnen. wacht we geven haar een herinnering we geven haar een nieuwe herinnering nee zegt Cato. En na een paar uur heel goed zoeken hebben ze de goeden
Geschreven door Robin
Een buik vol wol Het ging over dat Cato en Toon in de herinnering kamer van mevrouw Catharina zitten. En mevrouw Catharina is jarig en ze wilden een herinnering geven de allermooiste. De eerste herinnering was dat mevrouw Catharina geboren werd. En een dat mevrouw Catharina bij een bushalte meneer Catharina voor het eerst had gezien. En hij werd haar man. En een dat ze met meneer Catharina op de sneeuwschuiver mocht. Toen stopte de sneeuwschuiver en hoorde je BONK toen ze gingen kijken was het een Hondje. Ze wikkelde hem in doeken en namen hem mee. En het werd hun hondje ijsbeer noemde ze hem. Deze herinneringen waren niet goed want der gebeurde daarna iets niet leuks. Het was winter en mevrouw Catharina rende naar beneden maar hun hondje ijsbeer was er niet meer ze zochten overal vonden hem niet. Mevrouw Catharina zat de hele dag te huilen en ze wist het niet maar meneer Catharina kromp steeds een klein beetje waar je niks van kon zien en een maand Later was alleen nog zijn hoed over. Toen gingen Cato en toon zelf een herinnering maken
Einde Gemaakt door Sarah
Een buik van wol Mevrouw Catharina is jarig. Ze wordt al oud. In haar hoofd wonen twee Mensen een man en een vrouw de man heet Tom en de vrouw heet Cato. Ze wilden een cadeau geven aan mevrouw Catharina maar ze wisten niet wat Ze moesten geven. Er stonden grote en kleine koffers en in die koffers zaten herinneringen. De herinneringen die mevrouw Catharina had mee gemaakt. Ze wouden de mooiste herinnering geven die ze ooit had mee gemaakt. Ze Maakte de koffers open. Wat later hadden ze er een. Ze maakten de koffer met De mooiste herinnering. En zagen mevrouw Catharina toen ze iets in de 20 was. Het was toen winter en gooide sneeuwballen naar chique mannen met een pijp. Dat deed ze op een dag weer toen daarna ging die man met haar dansen. Aan het eind van die dag sproken ze nog een keer af. Ongeveer een week later waren ze verliefd. Het was vroeg in de ochtend en de man kon al ruiken dat er Sneeuw lag tijdens hij lag te slapen. ze gingen naar beneden en meteen in de sneeuwschuiver rond rijden ze reden een straat in en hoorde een raar geluid het was een hondje dat op straat lach ze namen hem mee naar huis. toen ze weer in thuis waren gaven ze het hondje een naam en die naam was ijsbeer omdat hij wit was en mevrouw Catharina houd van ijsberen. Het was laat en gingen naar bed de volgende morgen lach er nog steeds sneeuw ze liepen naar beneden en het hondje kwam kwispelend op hun af en likten hun. Ze gingen weer met de sneeuwschuiver rond rijden toen ze thuis kwamen was het al weer heel laat ze gingen naar bed. De volgende ochtend gingen ze weer naar beneden maar er was geen kwispelend hondje dat hun kwam likken ze zagen dat de deur was een heel klein beetje open. Mevrouw Catharina was heel verdrietig. Ze gingen hem zoeken met de sneeuwschuiver maar ze vonden hem niet ze bleven wel een week door zoeken maar ze hadden hem nog steeds niet gevonden. Die herinnering geven Cato en Tom aan Mevrouw Catharina.
Om de koffer met de herinnering zit een grote mooie rode strik en de koffer was bruin.
Een buik van wol. Op een morgen werd ik wakker. ik ging naar school. Op school gingen we naar de Kameleon. Bij de Kameleon moesten we heel lang wachten. Eindelijk gaan we naar binnen. Het verhaal gaat over een mevrouw Catharina genaamd. Het verhaal gaat ook over dat twee mensen in haar hoofd die een cadeau proberen te bedenken omdat mevrouw Catharina 90 is geworden. Eerst denken ze aan de knuffel in de pot en daarna haar eerste herinnering en daarna aan de hond. Het moest alleen de mooiste zijn. Aan het einde hadden ze zelf een herinering gemaakt
Einde - Thijmen
