EDUCATIEF PAKKET VOOR DE LAGERE SCHOLEN
2
Werelddag van verzet tegen armoede Beste, Jaarlijks organiseert de werkgroep 17/10 van het Trefpunt Armoede op 17 oktober de ‘Werelddag van verzet tegen armoede’ in Limburg. Op deze dag brengen we met de Limburgse armoedeverenigingen het armoedeprobleem onder de aandacht en vragen we aan de beleidsmakers om actie te ondernemen om armoede tegen te gaan. 15 % van de Belgische bevolking heeft een armoede-risico. Mensen die in armoede leven, merken dag in dag uit dat ze geen toegang hebben tot kansen en mogelijkheden die anderen wél krijgen.
Ook kinderen blijven helaas niet gespaard van armoede. Het is hartverscheurend als we naar de armoedecijfers kijken en moeten vaststellen dat kinderarmoede alleen maar toeneemt. Maar liefst 1 kind op 10 groeit op in een kansarm gezin! Armoede is geen ver-van-mijn-bed-show. Het komt ook voor in de leefomgeving van de leerlingen, vaak zonder dat zij hiervan bewust zijn. Eveneens zijn sommige leerlingen er zélf slachtoffer van, wat een negatieve impact kan hebben op hun toekomstkansen. Wij vinden het enorm belangrijk dat ook kinderen stilstaan bij de armoedeproblematiek en dat er met hen over gesproken wordt. Daarom werkten we met de werkgroep 17/10 een educatief pakket uit voor de Limburgse lagere scholen. Een educatief pakket samenstellen is op zich niet zo moeilijk. Mogelijkheden en materialen zijn er in overvloed: één klik op Google en je bent op weg. Daar nemen wij als werkgroep 17/10 geen genoegen mee! Dit pakket werd samengesteld door en met ‘onze mensen uit de doelgroep’. Hun kennis en vaardigheden zijn van onschatbare waarde! ‘Hoe realistisch of hoe herkenbaar brengen we armoede en kwetsbaarheid naar buiten?’, ‘hoe zullen kwetsbare kinderen dit ervaren?’, ‘met welke emoties gaan onze kinderen straks naar huis?’,… Deze aandachtspunten zijn redenen om niet te diep in te gaan op de harde dagelijkse realiteit van het maar al te bekende cliché beeld van armoede maar eerder om in te spelen op de stem, de krachten en de samenwerking van de kinderen. Elk deel van dit educatief pakket kan los van elkaar gebruikt worden. Scholen en klassen kunnen ervoor kiezen om het hele pakket te gebruiken of er een thema uit te halen dat het beste aansluit bij hun mogelijkheden. Ook is het pakket geschikt voor alle leeftijdsgroepen binnen de lagere scholen, zodat ‘iedereen kan deelnemen’. Wij hopen dat het werken met dit educatief pakket voor jullie een boeiende en leerrijke ervaring zal zijn. Het zou fijn zijn als we achteraf foto’s en reacties mogen ontvangen.
Met vriendelijke groeten
Trefpunt Armoede en de medewerkers van de werkgroep 17 oktober (neem ook eens een kijkje op 17oktoberlimburg.be)
3
4
Korte inhoud van het educatief pakket 1
Armoede: wat is dat? Deze powerpointpresentatie met bijhorende tekst laat kinderen op een interactieve manier kennismaken met het begrip ‘armoede’, aan de hand van situaties die voor kinderen heel herkenbaar zijn. Niet alleen de kwetsbaarheid maar ook de kracht van mensen in armoede wordt hiermee duidelijk. De leerkracht kan de inhoud van de tekst aanpassen aan het leeftijdsniveau van de klas. In de hogere leerjaren kunnen de teksten door de kinderen zelf gelezen worden.
2
Aan de slag met het witte laken De leerlingen leren de betekenis kennen van het witte laken als symbool van de strijd tegen armoede. Bovendien ervaren zij dat zij samen van een eenvoudig wit laken een mooie en sterke slinger kunnen maken die toont dat alle leerlingen van de klas zich verzetten tegen armoede. Met de bijhorende tekst over de symboliek krijgt iedere kleine stap (van lintjes scheuren tot de stukjes aan mekaar knopen) een grote betekenis.
3
Lantaarns van hoop, een lichtje tegen armoede De lantaarns verwijzen naar de fakkeltocht waar de Werelddag van verzet tegen armoede traditioneel mee afgesloten wordt. De kinderen kunnen zelf een mooie lantaarn maken en met de hele klas een wandeling mee maken. De bijhorende tekst bevat de betekenis achter het vuur als bron van licht en warmte en als teken van hoop voor een wereld zonder armoede.
4
Een kaartenhuisje bouwen Door samen een kaartenhuisje te bouwen ervaren de kinderen hoe belangrijk het is om samen na te denken over de aanpak, mekaar aan te moedigen en de moed niet op te geven. De bijhorende tekst toont dat het leven van kwetsbare mensen vaak telkens als een kaartenhuisje in mekaar stort en dat het moeilijk is om steeds opnieuw te beginnen maar ook dat deze mensen, ondanks de vele moeilijkheden, de kracht hebben om te overleven. Ook willen wij de boodschap geven dat mensen in armoede de hulp en steun van ons allemaal nodig hebben en dat wij samen kunnen bouwen aan een wereld zonder armoede.
5
De armoedezoeker Een woordzoeker waarbij de leerlingen op zoek kunnen gaan naar woorden die te maken hebben met armoede en kwetsbaarheid.
6
Meer doen rond armoede? Wenst uw school méér te doen rond de thema’s armoede en kwetsbaarheid? Er bestaan verschillende websites en boeken om verder mee aan de slag te gaan.
5
INHOUDSTAFEL 1
Armoede: wat is dat? ....................................................... 7
2
Aan de slag met het witte laken ..................................... 25
3
Lantaarns van hoop, een lichtje tegen armoede ............. 27
4
Een kaartenhuisje bouwen ............................................. 32
5
Armoedezoeker ............................................................. 34
6
Meer doen rond armoede? ............................................ 35
6
Armoede: wat is dat? Deze powerpointpresentatie met bijhorende tekst laat kinderen op een interactieve manier kennismaken met het begrip ‘armoede’, aan de hand van situaties die voor kinderen heel herkenbaar zijn. Niet alleen de kwetsbaarheid maar ook de kracht van mensen in armoede wordt hiermee duidelijk.
Benodigdheden De powerpointpresentatie in de bijlage.
Een inleiding over armoede De powerpointpresentatie kan gezien worden als een inleiding over het thema armoede. De leerkracht kan de presentatie (of een gedeelte ervan) tonen en aan de hand van de tekst in eigen woorden wat extra achtergrondinformatie geven, naargelang de leeftijd van de kinderen en de tijd die eraan besteed kan worden. Leerlingen van de hogere leerjaren kunnen ook zelf de tekstjes over de verhalen van de kinderen in de powerpointpresentatie lezen (zie verder).
De presentatie Met de eerste 4 dia’s willen we de kinderen laten kennismaken met 17 oktober, Werelddag van verzet tegen armoede en vooral met de betekenis van ‘zich tegen iets verzetten’. We leggen de nadruk op het feit dat niet alles zomaar vanzelfsprekend is en we willen de kinderen laten nadenken over de dagdagelijkse dingen. De volgende dia’s tonen situaties uit het dagdagelijks leven van kinderen. Deze kunnen voorgelezen worden door de leerkracht of eventueel door de kinderen zelf. Er staan steeds twee gelijkaardige scenario’s tegenover elkaar waardoor het contrast tussen de situaties van kinderen met en zonder armoede-ervaring duidelijk wordt. Belangrijk is om bij elk verhaal te verwijzen naar de talenten van kinderen in armoede en naar hun zorgzaamheid voor hun gezin en omgeving. We willen laten zien dat elk kind op een heel vindingrijke manier leert omgaan met de beperkingen van zijn of haar leefwereld. Ze ontwikkelen een sterkte die hen vormt tot zelfredzame kinderen.
7
Een cirkel van verbondenheid Zich ‘samen verzetten tegen armoede’ willen we bereiken door in een cirkel van verbondenheid te gaan zitten en elkaar een hand te reiken. Laat de kinderen een beetje harder in elkaars hand knijpen zodat de cirkel zeker niet onderbroken wordt. Vervolgens kunnen jullie samen: o o
jullie stemmen heel luid laten horen door luid en duidelijk ‘STOP’ te roepen als teken van verzet (en nog een keertje tot ze goed op dreef zijn) het even stil te maken voor een moment van bezinning. Sssst…
Een gevoelensrondje Tijdens dit rondje kunnen de kinderen hun gevoelens bij de verhalen uiten. Wat maakt hen vrolijk of verdrietig? Waar worden ze er helemaal stil van? Wat maakt hen boos? Wat begrijpen ze niet goed? Laat hen hierover even ventileren. Ieder kind heeft andere gevoelens, andere ideeën, andere oplossingen,… o o
o
in het eerste rondje vertelt elk kind over zijn gevoel tijdens de verhalen (de leerkracht noteert het op het bord) dan doen we een rondje ‘stop zeggen tegen…’, bv. ‘ik zeg stop tegen elkaar pijn doen’. De leerkracht schrijft dit op het bord. Laat nu elk kind een voorbeeld geven en noteer dit op het bord. Wanneer iedereen aan de beurt geweest is, vraagt de leerkracht nog even ‘wat hebben we nu gedaan? We hebben ons ‘verzet’ tegen dingen die we niet leuk vinden’. dat we goed zijn in ‘ons verzetten’ weten we nu. Kunnen we ook even goed complimentjes geven? Bv. ‘ik vind dat jullie vandaag al heel goed meegewerkt hebben’? Alle kinderen mogen een compliment geven aan iemand anders, aan de hele klas, aan zichzelf of aan iemand uit de verhalen. Ook deze complimenten worden op het bord genoteerd.
Door achteraf naar het geheel te kijken wordt duidelijk wat een sterke kinderen er in deze klas zitten: iedereen heeft talenten, maar ze zijn niet altijd even zichtbaar. Vandaag heeft iedereen goed meegeholpen aan een ‘dag van verzet’, want ze hebben heel duidelijk ‘neen’ gezegd, heel hard ‘stop’ geroepen en samen overlegd. Hopelijk zijn ze ook een stapje dichter naar elkaar gegroeid.
8
Armoede: Wat is dat? Dia 1
Een ‘werelddag’ tegen armoede: Ieder jaar wordt op 17 oktober in de hele wereld stilgestaan bij en actie gevoerd tegen armoede. Ook al spreekt men een andere taal, heeft men een ander geloof of een andere huidskleur, op deze dag zijn we het met zijn allen eens dat armoede een onrecht is. Door met zoveel mensen samen te werken krijgt onze werelddag een krachtige stem zodat de hele wereld weet dat wij ons verzetten tegen armoede.
Dia 2
‘Verzet’: wat betekent dat nu eigenlijk…? Iedereen heeft al eens ‘neen’ gezegd tegen bv. naar school gaan, huiswerk maken, naar de tandarts gaan of spruitjes te moeten eten. Door heel duidelijk ‘neen’ te zeggen, ‘ik wil dit of dat niet’, laat je van je horen en betekent het dat je je verzet tegen dingen die je niet graag doet. Natuurlijk kan verzet ook over veel ernstigere dingen gaan, zoals op 17 oktober. Op de ‘werelddag van verzet tegen armoede’ zeggen we heel duidelijk ‘neen’ tegen honger, uitsluiting, oorlog,… Het is niet eerlijk als kinderen geen kansen krijgen om naar school te gaan of uitgesloten worden omdat ze niet hip of cool zijn. Armoede is duidelijk meer dan alleen geen centen hebben.
9
Dia 3
We zijn het zo gewoon… We zijn het zo gewoon dat er water uit de kraan komt, het eten op tafel staat, de verwarming een graadje hoger kan. We zijn het zo gewoon: een heerlijk warm bad, er nog even gezellig in spelen, onze pyjama aan en veilig ons bedje in. We zijn het zo gewoon uit te kijken naar sinterklaas, kerstmis, verjaardagen… We zijn het zo gewoon om te kiezen naar welke school we gaan en bij welke voetbalclub we gaan spelen. Gaan we naar de Chiro, KLJ, of naar de scouts? Soms is er zóveel dat we niet weten wat te kiezen. Willen we dokter, verpleegster, verkoopster of politieman worden? We zijn zo rijk aan kansen om te kiezen. Op 17 oktober, Werelddag van verzet tegen armoede, weten we dat de kansen en mogelijkheden om te kiezen niet voor iedereen hetzelfde zijn. We weten maar al te goed dat er te veel kinderen zijn die te veel zorgen hebben en te veel verbergen om net als elk ander klasgenootje te zijn en erbij te horen. Laten we nu samen de gevoelens ontdekken in de verhalen van Kobbe, Marieke, Inna, Samira en nog vele andere kinderen. Ieder kind heeft talenten, elk kind is ergens goed in, ook al zien we het niet altijd even goed van elkaar. Ieder kind telt mee!
10
Pieter en Sara hebben geluk: hun kleren liggen klaar en hun boterhammetjes zijn gesmeerd. Ze moeten zich ’s morgens niet haasten, de boterhamdoos kan zo de boekentas in. Mama brengt hen met de auto naar school voordat ze naar haar werk rijdt. Na schooltijd gaan ze nog even naar de opvang waar Pieter eerst zijn huiswerk maakt. Pieter weet dat als hij nu zijn huiswerk al maakt, mama of papa het straks gewoon nog even moet nakijken. Zo heeft hij thuis meer tijd om te spelen. Sarah is nog te klein voor huiswerk, zij kan haar stukje fruit of haar koekje opeten en dadelijk gaan spelen.
Sofieke is al heel lang wakker voor ze naar school gaat: zusje en broertje aankleden, boterhammetjes smeren,… In het gezin van Sofieke zijn er vijf kinderen. Dat maakt het niet gemakkelijk! Haar mama staat er alleen voor. Voor Sofieke is het normaal dat ze een handje moet toesteken. Mama heeft ook veel zorgen met Janna, die het moeilijk heeft op school. Sofieke helpt waar ze kan. Ze doet het goed op school, zodat ze haar broertjes en zusjes met hun huiswerk kan helpen terwijl mama het eten maakt. Naar de opvang gaan kunnen ze niet want dat kost teveel centjes, zegt mama.
11
Anke heeft een eigen kamer … Ze vindt dat leuk! Ze kan er rustig lezen, huiswerk maken, eventjes alleen zijn of vriendjes uitnodigen om te komen spelen. Ze heeft de kleuren van haar kamer zelf mogen kiezen. Dat was niet zo gemakkelijk, want er waren zóveel kleuren in de winkel... Papa begon al een beetje boos te worden door haar getreuzel. Mama die had er geen probleem mee. Zij vond het ook leuk om het ene kleurtje naast het andere te leggen en na te denken over welke gordijnen, dekentjes en kussentjes de kamer kunnen opvrolijken … Zo is Anke haar mama wel: het moet allemaal mooi samen passen!
Thomas heeft thuis geen (rustig) plekje om zijn huiswerk te maken. Thomas heeft geen eigen kamer. Hij moet die delen met zijn kleinere broertjes! Zij gaan vroeger slapen, waardoor Thomas zijn huiswerk in de living moet maken. Mama is nog druk aan het opruimen en zijn oudere broer speelt nog met de buurjongen. Er is veel lawaai. Hij weet dat het niet anders kan: hun huis is veel te klein en een groter huis is veel te duur. Mama gaat al heel veel werken om alles te kunnen betalen en het beter te hebben voor Thomas en zijn broers. Ze zegt altijd dat Thomas héél goed zijn best moet doen op school, zodat hij een diploma kan behalen. Thomas probeert zeker zijn best te doen zodat mama fier kan zijn.
12
Maarten mag in de winkel een nieuwe boekentas kiezen. De ouders van Maarten zijn heel fier dat hij naar het eerste leerjaar gaat. Hij kiest een boekentas van kabouter Plop en nog wat extra schoolgerief. Eigenlijk heb je dat niet nodig want in het eerste leerjaar krijg je alles om te beginnen, maar wat leuke spulletjes hebben is altijd fijn. Verder maken ze er nog een gezellig uitstapje van en gaan een ijsje eten. Mama probeert ook aan Maarten uit te leggen dat niet iedereen een nieuwe boekentas krijgt om naar school te gaan en dat hij er zeker niet mee moet pronken. Hij is nog een beetje te klein om te begrijpen wat mama daarmee bedoelt.
Saartje kan geen nieuwe boekentas gaan kiezen. Mama is gisteren een nieuwe boekentas gaan kopen voor Saartje. Ze had al een boekentas gekregen van iemand uit de buurt, maar mama wou toch liever een nieuwe kopen. Mama is heel fier dat Saartje naar het eerste leerjaar gaat maar ze is ook ongerust. September is altijd een moeilijke maand om alles betaald te krijgen. Ze wil dat Saartje net zoals elk ander kind naar school kan gaan en heel fier kan zijn op haar nieuwe boekentas. Mama kan geen dure boekentas kopen, maar let er wel op dat de tas stevig genoeg is. Mama vindt het wel spijtig dat ze niet samen met Saartje naar de winkel kon gaan om nog wat extra schoolgerief te kopen. Er zijn zoveel leuke spulletjes in de winkel waarop mama dan steeds zou moeten zeggen “dat gaat nu niet, een ander keertje als het met de centjes weer een beetje beter gaat”. Mama heeft het er moeilijk mee om steeds maar ‘neen’ te moeten zeggen, daarom laat ze Saartje liever thuis als ze naar de winkel gaat.
13
Robby speelt heel graag buiten met zijn vriendjes! Ravotten, in de bomen klimmen, voetballen of gewoon samen op het gras zitten en grapjes maken… Robby kan daar zó van genieten! In zijn straat wonen veel kinderen. Ze zitten bijna allemaal bij hem op school zodat ze steeds kunnen afspreken wanneer ze buiten gaan spelen. Bij slecht weer kan hij wel bij één van zijn vrienden langsgaan of komen ze bij zijn thuis spelen. Hij heeft altijd wel een oplossing om zich niet te vervelen.
Marieke kan niet buiten spelen. Ze moet voor haar zusje zorgen… Haar mama is met de fiets naar de winkel. Een auto hebben ze niet, waardoor het niet zo gemakkelijk is om haar kleine zusje mee te nemen naar de winkel. Marieke kan heel goed op haar kleine zus letten. Als ze een beetje ouder is wil ze graag gaan babysitten zodat ze een centje kan bijverdienen. Ze hoopt dat mama vlug terug thuis is, zodat ze nog even buiten kan spelen. Ze kijkt wel uit het raam en haar vriendinnetjes roepen ook altijd in de verte of ze ook komt spelen. Als mama terug is helpt ze eerst nog even met alle boodschappen weg te zetten. Mama is na het winkelen altijd heel erg moe. Het is een heel stuk fietsen naar de winkel. Ze wonen ook nog eens op de derde verdieping en de lift is meestal stuk. De huisbaas wil de lift niet laten maken. Hij is altijd aan het klagen dat het zoveel geld kost.
14
Kobbe is ziek en gaat naar de dokter, blijft thuis of wordt verwend bij oma… Kobbe komt thuis van school en voelt warm aan. Mama neemt zijn koorts. Er zijn veel kinderen van de school ziek. Mama is een beetje ongerust en beslist om toch maar even naar de dokter te gaan. Kobbe’s keel doet een beetje pijn. De dokter schrijft nog geen medicijnen voor maar geeft wel de raad om een paar dagen niet naar school te gaan en goed uit te rusten. Morgen moet mama niet gaan werken en kan Kobbe thuis blijven. De andere dagen gaat hij naar zijn oma. Bij oma mag hij veel tv-kijken en krijgt hij altijd zijn lievelingseten.
Samira voelt zich ziek maar gaat toch naar school, anders mist ze te veel… Samira slaapt met haar twee zusjes op één kamer. Haar jongste zusje is al een tijdje aan het hoesten zodat Samira ’s nachts vaak wakker wordt. Ze gaat liever naar school. In de klas is het warmer dan thuis en er zijn nu toch geen centjes om naar de dokter te gaan. Het gebeurt al eens vaker dat ze moet thuisblijven als er geen centjes zijn om de bus te betalen. Ze mag nog niet alleen naar school want dat vindt mama te gevaarlijk. Mama gaat dagelijks mee met de bus naar school en dat kost 2.40€ per dag. Dat lijkt niet zoveel, maar van maandag tot vrijdag kost het mama 12€ per week. Voor Samira haar mama is dat veel geld. Gelukkig mogen Samira en haar zusjes gratis met de bus meerijden.
15
Jonas wordt vaak uitgenodigd voor verjaardagsfeestjes. Hij vindt het altijd leuk om erbij te zijn. Volgende maand is ook hij jarig! Hij weet al welke vriendjes en klasgenootjes hij gaat uitnodigen. Mama is al aan het plannen en vraagt zich af of ze het thuis zou doen of in het bowlingcentrum. Dat vinden jongens toch altijd fijn en voor mama is dit minder werk, want anders ligt het hele huis overhoop. Ze heeft het zo al druk genoeg met haar werk en bovendien moet ze Jonas 3 keer per week naar de voetbal en zijn zus naar de tekenles brengen. Oma en opa komen ook naar Jonas’ verjaardagfeestje. Zelfs de buren, die heel goede vrienden zijn, worden uitgenodigd. Het is altijd een leuke drukte met lekkere frietjes en natuurlijk vele cadeautjes.
Lien gaat bijna nooit naar een verjaardagsfeestje omdat ze zelf nooit een feestje kan geven. Op haar verjaardag doet Lien steeds of ze ziek is. Het is op school de gewoonte om koekjes uit te delen. Ze zitten met 28 leerlingen in de klas. Ze durft nooit te vertellen dat ze thuis geen geld hebben om zoveel koekjes te kopen. Mama heeft het zo al moeilijk genoeg om elke maand alles betaald te krijgen. Lien mag haar buurmeisje uitnodigen. Mama bakt een mooie taart waar Lien heel fier op is. Oma en opa komen ook en hebben altijd een heel leuk cadeautje bij. Lien vindt het wel jammer dat ze zelden naar een feestje kan gaan, maar als je zelf niemand kan uitnodigen en nooit mooie cadeautjes kan geven, dan vragen ze je steeds minder en minder…
16
Marco wil niet naar school, hij speelt liever thuis met zijn eigen speelgoed. Op school vindt hij het maar niks. Tikkertje spelen en voetballen vindt hij kinderachtig en saai. Hij speelt veel liever met zijn nieuwste spelletjes op de Playstation. Mama vindt dat niet leuk: altijd een gezeur om naar school te gaan en ‘s avonds nooit zijn huiswerk willen maken. Op school praat hij steeds met zijn vrienden over de scores die hij behaalt, tot opscheppens toe, steeds wil hij de beste zijn.
Jasmine gaat graag naar school. Daar is zoveel om mee te spelen! Thuis heeft Jasmine niet zoveel speelgoed en moet ze het altijd delen. Op school kan ze kiezen waarmee ze speelt en met wie. Thuis moet ze altijd eerst haar vaste klusjes doen en daarna haar huiswerk maken. Veel lawaai mag ze ook al niet maken tijdens het spelen. De muren bij Jasmine thuis zijn zo dun dat je bijna alles hoort en mama wil zeker geen ruzie met de buren.
17
Brent gaat graag met zijn ouders winkelen. Er is altijd wel iets lekkers bij. Voor Brent is winkelen gaan heel leuk. Samen met het hele gezin beslissen ze wat ze deze week gaan eten: zeker geen spinazie, bah!! Met Huubke kibbelt Brent altijd over de cornflakes. Brent wil graag de gele doos met die grote honingbij, die is lekker zoet, maar Huubke kijkt altijd naar het speelgoedje dat erin zit en dan blijft hij zeuren tot… hij die krijgt. Mama wil dat Brent en Huubke gezond eten en zorgt er dan ook voor dat er genoeg fruit gekocht wordt. Ze moeten van mama ieder dag een stukje fruit mee naar school nemen. Brent lust niet alle fruit maar ze moeten luisteren naar mama. Ze kijkt altijd de boterhamdoos na of vraagt aan de juf of ze hun stukje fruit ook wel echt opeten. Als Brent flink was mag hij de volgende keer in de winkel een extra snoepje kiezen.
Elke gaat niet zo graag mee winkelen. Ze weet dat ze geen extra snoepje kan vragen… Als mama zegt “het geld is bijna op” dan weet Elke heel goed wat dat betekent: dat er niet veel in de koelkast ligt, dat ze vaker een boterham moet eten en ze niets extra mag vragen. Ze kan dan zeker geen vriendjes uitnodigen om te komen spelen, want al het eten en drinken wat er in huis is hebben ze zelf nodig. Mama probeert hen elke dag iets gezond te laten eten: één dag zijn het groentjes en de andere dag is het een stukje fruit. Melk drinken ze elke dag en frisdrank krijgen ze als ze bij oma op bezoek gaan. Op vrijdag is het restjesdag. Dan eten ze wat er nog over is of maakt mama een lekker dikke maaltijdsoep. Daarmee is hun buikje ook gevuld. Op school houdt Elke haar boterhamdoos altijd dicht zodat niemand ziet dat ze bijna altijd hetzelfde tussen haar boterhammen heeft.
18
Kevin nodigt vrienden uit om te blijven slapen. Omdat Kevin al zo vaak ergens anders is blijven slapen, vindt mama dat hij nu ook maar eens een paar vriendjes moet uitnodigen. Kevin weet al dadelijk wie hij gaat uitnodigen. Mama heeft iets lekkers in huis gehaald. Oh, dat gaat feesten worden!!
Esra vraagt zelden een vriendinnetje om te blijven slapen. Er is niet zoveel plaats thuis. Dit weekend mag Esra bij een vriendinnetje gaan slapen. Wat spannend! Ze mag bijna nooit ergens gaan slapen. In de klas hoort Esra hen vaak onder elkaar afspraakjes maken, maar zij wordt nooit gevraagd. Ze doet net of ze het niet hoort, maar het doet pijn om er niet bij te horen. Esra kan nooit iemand uitnodigen om te komen slapen. Hun huis is veel te klein, ze moet haar kamer nu al delen met haar zusjes. Ze schaamt zich soms als ze andere kinderen hoort vertellen hoe groot hun huis en hun tuin is. Als ze in de klas moeten vertellen hoe hun kamer er uitziet liegt Esra altijd een klein beetje: dan vertelt ze al over haar nieuwe kamer als ze eens in een groter huis gaan wonen. Esra vraagt dikwijls aan mama wanneer ze gaan verhuizen maar dat weet mama niet.
19
Liesje gaat op vakantie met het vliegtuig. Dat vindt ze spannend. Het is haar eerste keer. Bang is Liesje niet: mama en papa zijn al vaker met het vliegtuig weggeweest. Nu is het haar beurt! Ze kan er niet over zwijgen in de klas. Ze verzint de gekste verhalen tot zelfs op een onbewoond eiland landen. Ze weet dat ze op heel veel dingen moet letten en misschien best een dagboek kan bijhouden. Op school moeten ze meestal in de eerste week van het nieuwe schooljaar een opstel maken over hun vakantie. Oh, als zij dan haar dagboek gebruikt kan ze zeker een opstel van 20 bladzijden maken. Daar zal de juf zeker blij mee zijn!
Eva is heel vindingrijk in de vakantie: ze gaat naar gratis activiteiten en vindt zelf leuke spelletjes uit! Eva luistert niet naar de verhalen van haar klasgenootjes. Ze weet dat er nu geen centjes zijn voor een verre reis. De auto is pas stuk gegaan en papa is niet zeker dat hij zijn werk kan blijven behouden. Thuis vertelt ze niets van de verhalen die haar klasgenootjes vertellen, ze weet dat het mama en papa verdriet doet: ze willen ook graag op vakantie gaan. Eva maakt al plannen om met de kinderen van de buurt te spelen. Ze heeft zelfs een nieuw spel bedacht dat ze gaat uitproberen. Als dat goed lukt kan ze het na de vakantie ook met haar klasgenootjes spelen. Slim van haar hé?! Ze gaat dan wel niet op reis, toch heeft ze ook iets nieuws om te vertellen en zelfs iets om samen te spelen wanneer het nieuwe schooljaar begint.
20
‘Joepie!’ roept Floortje. De feestdagen komen eraan! De feestdagen komen eraan! Mama is druk in de weer: dit jaar zorgen wij voor het familiefeest. Voor Floortje is kerst iets waar ze weken naar uitkijkt. De pakjes liggen al dagen onder de boom en iedereen zit elkaar super nieuwsgierig te maken. Iedereen denkt altijd te weten wat erin zit. Voor mama moet alles netjes zijn, zelfs Floortjes kamer moet helemaal opgeruimd zijn. Dágen op voorhand is ze al met het menu bezig.
Met de feestdagen zijn er voor Emma niet altijd pakjes! Mama probeert een centje aan de kant te houden voor de feestdagen. Dat is niet gemakkelijk! Mama is blij dat ze iedereen toch een cadeautje kan geven. Het is steeds een cadeautje dat ze kunnen gebruiken, want zomaar iets extra kopen gaat niet. Emma vindt dat natuurlijk niet leuk: voor haar zijn dat geen echte cadeautjes, want op school hoort ze steeds verhalen van andere kinderen die van alles en nog wat hebben gekregen om mee te spelen. Als ze vertelt dat ze een broek of een paar schoenen heeft gekregen, kijken ze raar… Ja, dan verzint Emma maar iets anders om toch ook iets leuks te kunnen vertellen en erbij te horen. Zij hebben met kerst nooit een groot familiefeest, maar met Nieuwjaar gaan ze altijd naar de zus van mama, tante Miet. Zij verwent Emma dan altijd met extra lekkere koekjes.
21
Kasper speelt voetbal. Opa komt altijd kijken. Deze namiddag speelt de voetbalclub van Kasper een match. Zijn ouders proberen steeds te komen kijken, maar dat lukt niet altijd. Kasper is heel fier wanneer zijn ouders er zijn. Opa is een echte voetbalgek: roepen en fluiten, net alsof hij zelf aan het meespelen is. Als Kasper een goed rapport heeft, mag hij in de vakanties extra voetbalkampen meedoen. Dat is tof! Dan gaan ze ook op uitstap en helpen de mama’s met koken. Ze bakken altijd lekkere cakejes of wafels. De papa van Kasper helpt ook mee met de eetdagen. Hij brengt het drinken rond. Op vrijdag na de training mag er al eens iemand van zijn ploeg blijven slapen.
Byram gaat meestal alleen voetballen. Zijn mama gaat niet zo vaak kijken, omdat ze ook op de andere kinderen moet passen. Naar de wedstrijden gaan kijken met de kinderen kost weer extra centjes: een frisdrankje, een zakje chips en zelf wil ze ook graag met andere ouders een praatje maken en een kopje koffie drinken. Byram is dat zo gewoon. Hij is al blij dat hij mag gaan voetballen. Hij weet dat het veel centjes kost en mama en papa er alles voor doen zodat hij kan blijven voetballen. Ze zijn de trainer heel erg dankbaar om hem steeds mee te nemen als ze op verplaatsing gaan want dat is soms heel ver weg. Ze hoort van de trainer dat Byram heel erg zijn best doet en daar zijn ze fier op.
22
Tessa heeft een briefje in de agenda… ze maakt zich geen zorgen. Er zit een briefje in haar agenda. Het is weer de tijd van de luizen op school. Ze heeft heel mooi lang haar. Het zal heel veel pijn doen als ze dat moet uitkammen. Mama heeft wel een heel goed product dat vlug helpt. Ze klaagt dat het een heel duur product is en ze met haar lange haren er veel van nodig heeft. Tessa is blij dat ze geen luizen heeft want ze weet zeker dat ze anders heel erg gepest wordt. Ze ziet en hoort het vaak van andere kinderen. Maar mama stelt haar steeds gerust door te zeggen “dat iedereen luizen kan krijgen, zelfs de koning” en dan moeten ze samen lachen.
Rosalie wordt gepest door het briefje in haar agenda. Rosalie komt slechtgezind thuis van school. Ze kreeg (zoals iedereen) een brief mee waarop staat dat er luizen op school zijn. Tom begon haar dadelijk te pesten. Rosalie heeft het zo al moeilijk om erbij te horen. Eerst was ze al het arme schaapje van de school en nu begint die stomme Tom over de hele speelplaats te roepen dat ze een luizenbol is. Maar Rosalie heeft het daar niet bij gelaten hoor! Ze heeft aan zijn haren getrokken. Ze zijn samen naar de directrice moeten gaan en hij heeft zijn verontschuldigingen moeten aanbieden voor de hele klas. Rosalie beseft dat ze Tom geen pijn had mogen doen, maar nu is en blijft ze wel weer de luizenbol van de hele school… Fijn hoor! Mama probeert haar te troosten: ‘Je kan beter doen alsof je Tom niet hoort. Dan stopt hij wel vanzelf en vinden ze hem een vervelende pestkop. Weet je wat mijn oma altijd zei als ik zo’n briefje meekreeg? “Dat zelfs de koning luizen kan krijgen”. Daar moest Rosalie heel hard om lachen.
23
Laten we nu samen even in een cirkel gaan zitten en elkaar een hand geven. (zie de inleiding van deze presentatie, ‘een cirkel van verbondenheid’ en ‘een gevoelensrondje’)
24
Aan de slag met het witte laken We zijn allemaal stuk voor stuk sterke schakels Benodigdheden: wit laken/grote lap wit stof, schaar, verf/stiften
Witte lakens Als we aan lakens denken, denken we als eerste aan ons warme bed in onze eigen kamer, een goede-nachtzoentje, een knuffel, mama of papa die je onderstopt en zegt ‘slaap zacht mijn schat’. Met lakens kunnen we ook spookje spelen of ons eronder verstoppen en griezelige verhaaltjes vertellen. Maar het leukste is toch wel zalig wegdromen en ons veilig en geborgen voelen. Een ‘echte thuis’ hebben waar je je veilig en geborgen voelt klinkt heel normaal, maar veel mensen hebben dit niet. Geen eigen warm bed, niemand die hen liefdevol ‘slaapwel’ zegt, geen mooie dromen, … Als we naar het laken kijken, zien we een gewoon wit stuk stof maar … als we dit stuk stof van dichterbij bekijken zien we vele kleine draadjes die allemaal stevig aan elkaar geweven zijn tot één grote, sterke lap. Vandaag gaan we ontdekken hoeveel kracht we samen hebben. Het gaat niet om wie de sterkste of de snelste is maar om de kracht van samenwerken met elkaar. We gaan van het laken een symbool maken waarmee we ons sterk maken tegen het onrecht van armoede en waarmee we aan de wereld willen tonen dat we samen opkomen tegen armoede.
Lintjes scheuren Samen gaan we van een groot stuk stof kleine lintjes scheuren. Zie je hoe klein de lintjes zijn en hoe de kleine draadjes opzij rafelen? Mensen die het moeilijk hebben en het gevoel hebben dat ze ‘er niet bij horen’ voelen zich ook klein en kwetsbaar. Hebben jullie zich ook al eens zo gevoeld? Of hebben jullie al eens iemand geholpen die zich niet goed voelde?
Er iets moois van maken Als we nu naar onze lintjes kijken, zien we allemaal losse deeltjes die ooit één geheel waren van “één sterk laken”. Nu is het maar een hoopje lintjes. Zuchtend, uitgeput van het vele scheuren kunnen we ons nu de vraag stellen “wat gaan we ermee doen?” Vele mensen zouden zeggen dat ze nog juist goed genoeg zijn voor een poetsdoekje, of erger nog, het gewoon weggooien. Dat willen we na zoveel werk zeker niet laten gebeuren! We kunnen nog zóveel met die kleine stukjes stof doen! Elk lintje kunnen we een mooie, speciale betekenis geven met bv. onze naam, een tekening over onze dromen of een tekst met onze wensen voor een mooie wereld, zonder armoede. Hoe kleurrijker, hoe beter. Zo kunnen mensen in armoede jullie inzet, moed, hoop en warmte zien en voelen en weten zij dat ze er niet alleen voor staan.
25
Lintjes knopen tot een ketting Wat maakt één enkel klein lintje nu uit? Veel! Ieder klein stukje is nodig om een sterk geheel te maken. Elk lintje is een kleine schakel die we kunnen samenbinden tot een stevige ketting. Grote of kleine knopen, gemaakt door rijk of arm,… dat maakt allemaal niet uit want iedere schakel is belangrijk en maakt de ketting sterker. Samen knopen we onze kleine stukjes stof aan mekaar, zodat ieder lintje van ieder kind deel uitmaakt van onze stevige ketting. Heb je al eens een knoop in een laken gezien? Vb. in een stripverhaal waarin iemand met een laken ontsnapt uit een raam. Met een geknoopt laken willen we tonen dat ontsnappen aan armoede een zaak is voor iedereen! Mensen kunnen in armoede terechtkomen omdat ze ziek worden, omdat ze hun werk verliezen,… Dat kan iedereen overkomen! Ken je de uitspraken ‘knoop het in je oren’ of ‘leg een knoop in je zakdoek’? Daarmee bedoelen we dat je boodschap heel belangrijk is en niet vergeten mag worden. Met de knoop in het witte laken zeggen we dat opkomen tegen armoede veel aandacht verdient!
De ketting zo lang mogelijk maken Stel je nu eens voor dat al de geknoopte kettingen van alle klassen van de school met elkaar verbonden zouden zijn een hele lange ketting vormen. Die ketting krijg je niet zomaar stuk, want we hebben ze samen gemaakt en samen zijn we sterker dan alleen. Als we deze lange ketting aan het schoolgebouw of aan de schoolpoort hangen, tonen wij aan iedereen die er voorbijkomt dat alle leerkrachten en leerlingen van deze school opkomen tegen armoede! En … we kunnen de ketting nóg langer maken, door alle kettingen van alle scholen in je gemeente aan mekaar te knopen!
Zo zie je maar dat je met een laken nog veel meer kan doen dan alleen maar je bed ermee opmaken. Vertellen jullie het ook verder aan mama, papa, broer, zus, oma, opa,…?
26
Lantaarns van hoop een lichtje tegen armoede
Benodigdheden en werkwijze Wat heb je nodig?
de sjablonen (in de bijlage, zelf uit te knippen) melkbrik van 1 L 2 gekleurde vellen A4- papier o Bij voorkeur geel of oranje o Bij voorkeur iets steviger papier geel crêpepapier lijm schaar meetlat potlood/pen perforator touw LED-kaarsjes ( te koop bij o.a. Axion)
Let op! Deze lichthoudertjes zijn niet geschikt voor echte theelichtjes. Daarom werken wij met kleine LED-lampjes.
27
Hoe ga je ermee aan de slag? Stap 1
Meet 9 cm vanaf de onderkant van het pak en trek daar een streep.
Stap 2
Meet vanaf het midden van deze streep nog eens 9 cm omhoog en zet daar een streepje.
Stap 3
Druk nu de bovenkant van het pak plat en knip de zijkanten uit, zodat je een driehoek krijgt.
Stap 4
Teken met sjabloon 1 de bekleding en met sjabloon 2 de driehoeken op het gekleurd papier en knip dit uit.
Stap 5
Plak dit op het uitgesneden melkpak.
Stap 6
Teken met sjabloon 3 of 4 de zon uit het ander gekleurd papier en knip dit uit.
Stap 7
Knip uit het crêpepapier een vierkantje van 10 cm op 10 cm en plak dit op de achterkant van de zon.
Stap 8
Teken met sjabloon 5 een rondje op het melkpak en knip dit uit.
Stap 9
Plak nu de zon op het pak.
Stap 10
Maak tenslotte nog een gaatje bovenaan de driehoek en trek hier een stukje touw doorheen.
28
Lantaarns van hoop een lichtje tegen armoede Licht… Het is er iedere dag en het is zo vanzelfsprekend. Soms is het licht er vanzelf, zoals de zon die opkomt. Dat gebeurt iedere dag en we hoeven er niets voor te doen. Soms moeten we het zelf aansteken, zoals op de schakelaar drukken zodat het licht in de klas aanspringt. Licht hebben we nodig om te kunnen lezen, schrijven en spelen, om te kijken waar we lopen zodat we niet tegen mekaar opbotsen, om te zien wat er rondom ons gebeurt,… Licht lijkt de normaalste zaak van de wereld.
Warmte… De zon, een haardvuur, een kaars, een theelichtje… ze geven niet alleen licht maar ook warmte. Niets zo fijn als in de zomer de warme zonnestralen op je gezicht te voelen en in de winter gezellig samen met je familie of vriendjes rond de warme haard te gaan zitten.
Licht en warmte kunnen zoveel betekenen… Iedere dag een nieuw begin Elke ochtend, als de zonnestralen de kamer binnenvallen en we onze ogen openen, gaan we een nieuwe dag tegemoet. Het ochtendlicht geeft ons energie om hetgene wat we die dag gaan doen (bv. naar schoolgaan, huiswerk maken, met broertje en zusje spelen, thuis een handje toesteken,...) tot een goed einde te brengen.
Je wordt er vrolijk van Zonnestralen op je snoet geven ons niet alleen warmte maar schenken ons ook vrolijke gedachten waarin we zalig kunnen dagdromen… “wat wil ik later worden? Een brandweerman, dokter of zelfs een president?”, “nog 3 keer slapen en ik verjaar! Waarmee zullen mama en papa mij verrassen?” Een mooie zonnige en warme dag lokt ons ook naar buiten om te gaan spelen, nieuwe vrienden te maken, andere mensen te ontmoeten, … Een feesttafel met gezellig kaarslicht brengt ons helemaal in de feeststemming, en als er vuurwerk wordt afgeschoten, kijken we vol bewondering naar de vele kleuren in de lucht.
29
Een kaarsje branden… ik denk aan jou! Heeft je oma of opa al eens gezegd: “Ik ga een kaarsje voor je branden”? bv. als je een zware toets had, als je op reis vertrok? Of als er iemand ziek was? Als mensen een kaarsje voor je laten branden, hopen ze dat het jou bescherming, moed en geluk brengt. Op die manier zijn ze in gedachten bij jou. Natuurlijk gaan er hier nu velen van jullie zeggen “ja, maar dat deden ze vroeger. Dat is nog van uit de jaren stillekes. Mijn oma en opa die doen dat niet meer, die zijn modern”. Ja, dat is zo! Tijden veranderen en is het kaarsje branden voor veel mensen veranderd in het sturen van een sms’je of een berichtje op facebook. Toch blijft de bedoeling hetzelfde: ze denken aan jou!
Een lichtje in de duisternis Als het donker is, voelen we ons geruster als we een beetje licht zien. Bij vele kleine kinderen brandt in hun slaapkamer een nachtlampje om de spoken weg te houden. Als het buiten donker is, zijn we meer op ons gemak als er bv. een straatlamp brandt. Licht verdrijft onze angsten en geef ons een veilig gevoel.
Vuur, licht en warmte als veelbetekenend symbool Bij belangrijke gebeurtenissen, speelt vuur vaak een belangrijke rol. Dit is zowel op vreugdevolle momenten, denk maar aan de Olympische Spelen waar als eeuwen lang het Olympische vuur wordt aangestoken dat de spelers moed en energie geeft als op moeilijke momenten, bv. op stakersposten bij bedrijven waar mensen hun werk dreigen te verliezen. Het geeft de mensen warmte en een gevoel van samenhorigheid. Als er iets ergs gebeurd is, bv. een natuurramp of een zwaar ongeluk, branden vele mensen ontelbare kaarsjes om aan de slachtoffers te tonen dat er aan hen gedacht wordt en dat ze er niet alleen voor staan.
Licht en warmte … niet voor iedereen! Veel mensen hebben zoveel zorgen aan hun hoofd dat ze geen energie hebben om aan een nieuwe dag te beginnen. “Het haalt toch allemaal niets uit” denken ze. Dagdromen, plezier maken, … lukt hen niet meer. Zij kunnen alleen maar denken aan hun problemen, waar maar geen einde aan komt. Zij hebben het gevoel dat er niemand aan hen denkt en voelen zich daardoor erg hulpeloos, eenzaam en verlaten. Mensen die het moeilijk hebben, zien geen lichtpuntje meer en denken dat zij er helemaal alleen voor staan.
30
Lantaarns van hoop: licht en warmte voor mensen in armoede Aan al die zorgen, al dat verborgen verdriet en al die eenzaamheid van mensen in armoede willen we iets doen. Daarom knutselen we ‘lantaarns van hoop’. Mensen in armoede zien geen uitweg meer voor hun problemen. Daarom geven wij hen licht dat hen kan helpen om, ondanks hun vele problemen, toch door te zetten op de weg naar een betere toekomst. Mensen in armoede hebben het gevoel dat ze in de kou staan en dat er niemand aan hen denkt. Daarom geven we hen warmte. Dit toont hen dat we in gedachten bij hen zijn en dat ze er niet alleen voor staan.
Een fakkeltocht als teken van hoop voor een wereld zonder armoede Vele lichtjes van vele mensen maken samen een zee van vuur. Ieder jaar op 17 oktober lopen ergens in Limburg honderden mensen mee met de fakkeltocht tegen armoede. Zo kan iedereen zien dat zij het opnemen voor mensen die het moeilijk hebben en hopen op een betere wereld, zonder armoede. Ieder jaar gaat de fakkeltocht in een andere stad of gemeente in Limburg door, zodat we telkens weer aan andere mensen kunnen tonen hoe belangrijk het is om op te komen tegen armoede. Telkens op het einde van de fakkeloverdracht geeft de burgemeester de fakkel door aan de burgemeester van de stad of gemeente waar de dag van verzet tegen armoede het volgende jaar doorgaat.
Zouden jullie dit ook willen meemaken? Vraag aan je mama of papa of ze met je meekomen naar de fakkeltocht! Vergeet dan zeker je mooie lantaarn van hoop niet!
31
Een kaartenhuisje bouwen Een kaartenhuisje bouwen … het lijkt helemaal niet zo moeilijk. Gewoon een paar kaarten tegen mekaar zetten! Als we er een beetje dieper op ingaan kan het bouwen van een kaartenhuisje voor de leerlingen op een speelse manier een krachtige betekenis krijgen in samenwerken, elkaars hulp vragen, je stem laten horen, samen overleggen en het allerbelangrijkste: elkaar aanmoedigen om niet op te geven. Dit zijn onmisbare vaardigheden waarmee we in ons leven tegenslagen kunnen aanpakken door samen oplossingsgericht aan de slag te gaan, want een “stevig kaartenhuisje” bouwen is toch wel moeilijker dan we denken.
Een huis van steen Een kaartenhuisje is broos en onstabiel. Eén zuchtje en het valt in elkaar! Als we naar onze eigen thuis kijken, de huizen in onze straat of naar onze school, dan zien we stevige bouwwerken, gebouwd op een sterk fundament. (‘fundament’ wat een moeilijk woord. Maar het is de ondergrond waarop een heel huis gebouwd wordt en dat zelfs honderden jaren kan blijven staan) Heel vaak komt er een architect aan te pas die alles vanaf de eerste steen heel goed berekent en uittekent zodat alles mooi recht, stevig en veilig gebouwd wordt.
Niet zomaar een hoop stenen op mekaar Vanaf de eerste steen bouwen we niet alleen een huis maar ook toekomstplannen. We hebben grote dromen en hopen dat we er iets moois van kunnen maken. Ieder deel van een gebouw heeft een doel. Hier op school is elke klas gevuld met leerlingen, banken en boeken om van jullie allemaal professors te maken die sterk in het leven staan en de wereld kunnen veranderen (grapje! natuurlijk zitten we hier in de klas om zelf te kunnen kiezen wat we later graag willen worden). Iedere steen van onze school is bewust gemetst om van deze school “de beste school” te maken die de kinderen kan voorbereiden op hun verdere leven.
Samen een kaartenhuisje bouwen, zonder spelregels Iedereen in de klas kan zelf een eigen kaartenhuisje bouwen, zonder spelregels en zonder na te denken over hoe je dit het beste kan aanpakken. Het zal er wel rumoerig aan toe gaan en automatisch ontstaat er een wedstrijd om het grootste kaartenhuisje te maken of om als eerste klaar te zijn. Als je er te snel aan begint, is de kans is groot dat je huisje in elkaar valt. Het is niet stevig omdat je alles zo snel mogelijk wil doen. Dan kan het met één zuchtje helemaal in elkaar vallen. Dan geef je misschien op omdat je het niet meer ziet zitten om er opnieuw aan te beginnen. Dat is natuurlijk niet onze bedoeling!
Samen een kaartenhuisje bouwen, met spelregels Als we nu ons kaartenhuisje eens samen zouden bouwen met spelregels over samenwerken, samen nadenken en mekaar aanmoedigingen zal ons kaartenhuisje niet zomaar omvallen en een ‘stevig bouwwerk’ worden. Door deze spelregels toe te passen werken we net als een architect.
32
We beginnen eerst met samen te dromen over wat we graag willen: hoe moet ons kaartenhuisje er uitzien? Daarna bedenken we hoe, waar en waarop we onze eerste kaarten zetten, die de basis vormen voor ons kaartenhuis. Als we het op een bepaald moment niet meer zien zitten omdat het toch wel moeilijker is dan we dachten, moedigen we elkaar aan om vol te houden zodat we ons doel, een ‘stevig kaartenhuis’ kunnen bereiken. Als ons kaartenhuis af is zijn we allemaal trots op wat we samen gemaakt hebben.
Het leven van kwetsbare mensen valt vaak als een kaartenhuisje in elkaar Kwetsbare mensen hebben het vaak hard te verduren: weinig geld, vaker ziek, niemand die hen begrijpt, zich alleen voelen, … Hun leven valt vaak als een kaartenhuisje in mekaar waardoor zij geen moed meer hebben om telkens helemaal opnieuw te beginnen. Het dagdagelijkse leven is zeer zwaar voor hen, maar toch slagen zij er in om te overleven. Op 17/10, de Werelddag van verzet tegen armoede, willen we deze mensen tonen dat zij er niet alleen voor staan en hen hoop en steun geven zodat zij de moed niet verliezen en de kracht vinden om te blijven vechten voor een beter leven. We willen ook aan de hele wereld duidelijk maken dat het voor kwetsbare mensen erg moeilijk is om telkens opnieuw te beginnen en dat zij hierbij hulp nodig hebben.
Zo kunnen zij bouwen aan een beter leven voor zichzelf en bouwen wij aan een betere wereld zonder armoede!
33
Armoedezoeker
34
Meer doen rond armoede? Tips voor scholen die verder aan de slag willen met armoede en kwetsbaarheid
Didactische pakketten om met kinderen te werken rond kansarmoede:
www.welzijnszorg.be www.armoede-in-zicht.be www.cego.be (Lopke) https://chiro.be/actie/jaarthema/kabaal
Boeken over kansarmoede:
Kermis voor Sam – Bettie Elias (4-6 jaar) Een meisje van karton – Stefan Boonen (+ 9 jaar) De vlecht – Kolet Janssen (9-12 jaar) Milan moet mee! – Karel Verleyen (9-12 jaar)
35
DIT EDUCATIEF PAKKET IS EEN REALISATIE VAN HET TREFPUNT ARMOEDE EN DE WERKGROEP 17 OKTOBER MEER INFORMATIE Ann Vanhengel Ondersteuner Trefpunt Armoede Marktplein 9 bus 21 3550 Heusden-Zolder 011 22 21 96 - 0490 56 50 75
[email protected] www.rimo.be/trefpuntarmoede www.trefpuntarmoede.org Met de steun van
NEEM OOK EENS EEN KIJKJE OP WWW.17OKTOBERLIMBURG.BE
36
