Weer een nieuw jaar
Edito
In dit laatste nummer van deze jaargang van Brandpunt wens ik het jaar 2003 en wel op het eerste blad in te luiden. Het ogenblik is nu aangebroken om de balans op te maken, zoals trouwens overal bij het jaareinde gedaan wordt. We hebben enkele teleurstellende momenten gekend in het voorbije jaar. Eerst hadden we de parkeermoeilijkheden te wijten aan de werken op de Grote Markt. Verder was er het feit dat we dringend een ander lokaal moesten vinden, met het in der haast bekend maken daarvan aan de leden. Ondanks deze problemen hebben we toch nog een paar manifestaties georganiseerd, maar dan wel ver buiten het stadscentrum. We hadden nl. het festival in Const‚ncia, Portugal (zonder parkeerproblemen!) en dan was er nog de tentoonstellingsstand in Golden Life in de Nekkerhal (ook gemakkelijke parking! ). Het jaar 2003 zal er voor anders uitzien omdat we in een nieuwe lokaal zullen vergaderen. Ik hoop dat dank zij de constructieve medewerking van de leden, de KMF de kracht, de moed en de middelen zal vinden om het nieuwe jaar tot een goed einde te brengen. Dat de fotografen, die eigenlijk de steunpilaren vormen van de club, tijdens het jaar 2003 er in slagen hun artistiek streven vorm te geven en dat het een voorspoedig jaar weze voor positieve experimenten. Dat alle leden kunnen genieten van de warme familiesfeer, van een inwendige vrede en van een sterke gezondheid. Uit naam van het bestuur en uit mijn eigen naam wil ik u mijn beste wensen aanbieden voor een voorspoedig en gelukkig nieuw jaar, en ik twijfel er niet aan dat 2003 een jaar van vriendschap zal zijn voor de leden van onze kring. Jacques Denis
Brandpunt
–1–
Clublokaal
Wij hebben een nieuwe vergaderzaal gevonden!
Na heel wat zoeken en na veel wikken en wegen viel uiteindelijk de beslissing…
Taverne – Restaurant
DE KRAANBRUG
Persoonshoek 9, Mechelen. (Tel. 015/20 00 98)
wordt van woensdag 12 februari 2003 om 20:00 uur het nieuwe onderdak van onze kring. Wij weten bij ervaring dat veranderen van lokaal soms wat moeilijkheden voor gevolg heeft. Dat is niet alleen ons probleem, dat valt elders ook voor. Het lag dan ook in onze betrachting - in de mate van het mogelijke - iedereen voldoening te schenken, wat beslist niet gemakkelijk was. Wij menen dan ook dat we zonder meer in ons opzet geslaagd zijn. De taverne is goed bereikbaar en toch midden in ’t centrum, vlakbij het Cultuurcentrum aan de Melaan en de nieuwe site Lamot. Het is er best gezellig en sfeervol en je kan er terecht voor een hapje en een drankje. Met goed weer is er nog het buitenterras op de boot, met uniek uitzicht op de Dijle en omgeving. Tel daarbij een vriendelijke en gedienstige waard en waardin en dito personeel. We mogen er beschikken over een modern vergaderlokaal met alle comfort, zelfs met opbergmogelijkheid van enig materiaal zoals lichtbak en projectietafel. Wie met de wagen komt vindt zeker parking in de buurt, vooral op woensdag avond. De fiets of moto raak je eventueel “kwijt” in het complex. Voor wie niet zo vertrouwd is met de omgeving en zou vrezen het noorden te verliezen bij de zoektocht naar de taverne: als je de Melaan verlaat richting brug over de Dijle, is de ingang links vóór de Kraanbrug (zie foto met pijl). Het vergaderlokaal is ook bereikbaar via de taverne. Als je links van het buffet via de toiletten rechtdoor gaat kom je aan de deur met de pijl, ga rechtsaf, dan linksom en tok tok aan de volgende deur links. Hierbij doen we nogmaals beroep op al onze leden, actieve en non-actieve (op fotografisch gebied althans) om zoveel mogelijk de vergaderingen bij te wonen, zoniet dan toch een lekker koffietje of een smakelijke en goedgetapte pint te komen drinken. De werkavonden zullen voorlopig nog doorgaan op zolder bij Memis en zullen altijd aangeduid zijn in Brandpunt. Het bestuur Kraanbrug - Foto: Paul Versteven
– 2 –
Brandpunt
Kraanbrugzijkant - Foto: Paul Versteven
Persoonshoek: Ingang vergaderzaal K.M.F.
Ra,ra, wat is dat - Foto: Gomaire Raes
Brandpunt
–3–
Enkele bedenkingen
Cultuurraad
Daar Jacques belet was en dus niet aanwezig kon zijn op de laatste vergadering van de Cultuurraad op 28 november ll., had hij me gevraagd om hem daar te vervangen. Gommaire zou ook aanwezig zijn in functie van effectief vertegenwoordiger van de KMF. Dat doet hij al sinds de ziekte, gevolgd van het overlijden van ons aller Gaston Neckers. “Twie koppe weite mier as ienne” zegge z’oep ze Meichels en zodoende probeerden we samen de met enige vertraging begonnen vergadering te volgen. Enerzijds waren er de startproblemen met de slides (met laptop), anderzijds was er de vertraagde opkomst naar het welgekende Mechels uur, zodat de inschrijvingen ook al niet vorderden. Uiteindelijk kon voorzitter Marcel Kocken melden dat het gelukt was en kon men van start gaan. Verwacht hier van ons geen tot in de punten omstandig verslag van de vergadering, dat zou ons niet alleen ruim te ver leiden (er is trouwens nog geen beslissing gevallen over de hervorming van de raad) en zou de ruimte voor foto’s in Brandpunt weer in beslag genomen worden. Marcel Kocken verwelkomde de afgevaardigden van de culturele kringen, waarvan er minstens de helft ontbraken. Hij startte zijn betoog met de uitstap naar Amsterdam aan te kaarten, waarvoor 28 deelnemers genoteerd werden. Dat waren 2 te weinig om de kosten de dekken; 1 inschrijver was verontschuldigd, dus moest de kas aangesproken worden. Hij ging verder met de aankondiging dat er 78 inschrijvingen waren voor de poëziewedstrijd voor 5e en 6e leerjaar. Aan de aanwezige leden werd gevraagd om eventueel hun kinderen of kleinkinderen aan te sporen om nog op de valreep deel te nemen, vermits de afsluitingstermijn gesteld werd op 6 december. Verder deed hij een oproep om verdienstelijke personen op cultureel gebied voor te dragen vóór eind december. Een cursus paleografie wordt in het vooruitzicht gesteld in het kader van genealogische opzoekingen. Hij sprak over 25 jaar archeologische opgravingen en haalde de huidige werken aan de Veemarkt aan om dit te staven en het bestaan van een 2000-tal dia’s van vorige graafwerken. Verder werd aangehaald dat door het blokkeren van de verkoop van erfgoed een deel van het patrimonium kon gered worden. Dan kondigde hij Cultuurreflex aan dat zou doorgaan in het voorjaar, waarbij o.m. de laureaat van de ‘Prijs Stad Mechelen voor Verdienste op Cultureel Gebied 2002 zal gevierd worden. Hij besloot dat volgende jaarvergadering zal doorgaan in januari 2003 en stelde volgende spreker voor. Vervolgens werd het beleidsplan van het Cultuurcentrum ingeleid door cultuurbeleidcoˆrdinator directeur Wim Mariën, en verder voorgesteld door zijn assistenten cultuurfunctionarissen. Aan de hand van de slides werd dit plan stuk voor stuk belicht. Wie daarover meer concrete informatie wenst kan deze terugvinden op www.cultuurcentrummechelen.be in een te downloaden PDF- bestand van 33 blz. De interne situatieschets over cultuurspreiding, cultuurparticipatie, gemeenschapsvorming en culturele diversiteit en ten slotte de interne organisatie kwamen daarna uitgebreid aan bod, gevolgd door de externe situatieschets waarbij voornamelijk de situatie van de stad Mechelen evenals de culturele voorzieningen toegelicht werd. Verder werd er nog een overzicht gegeven waarin de conclusies, de visie, de algemene en concrete doelstellingen, de beleidsinstrumenten en ten slotte de implementatie, evaluatie en bijsturing vermeld werden. Toen was het de beurt aan Wim Mariën. Onder de titel “’t Doet er toe” deed hij voorstellen om samen te werken aan het nieuwe beleidsplan. Hij stelde zichzelf voor als Mechelaar, – 4 –
Brandpunt
die tot nu toe intens betrokken was bij het Socio-culturele gebeuren en dus het cultureel leven en zijn noden van nabij kende. Een wijziging t.a.v het vorig beleid, zegde hij, is dat de plannen nu voorgelegd worden aan de leden (feitelijke verenigingen) van de cultuurraad, die functioneert in opdracht van de stad onder druk van het decreet. Hij schetste daarna zijn visie in volgende punten: 1- Het integraal cultuurbeleid: bewaring van het patrimonium (archeologie), productie, spreiding, participatie, vorming, gemeenschapslevenafstemming en werking 2- Steeds in het kader van de cultuurraad een behoefteonderzoek starten b.m.v. een vragenlijst 3- Organisatie van een cultuurdag op 3 maart 2003 in het Minderbroedercomplex waar een cultuurmarkt zal doorgaan, werkgroepen georganiseerd worden, evenals een evenementenfeest en natuurlijk wordt het geheel bekroond met een receptie 4- De reeds voordien voorgestelde hervorming zou tegen april/mei een voldongen feit moeten zijn. 5- Inspraak van de cultuurraad in het beleidsplan Hij concludeert dat door vergrijzing en tijdgebrek door drukke werkzaamheden van 2verdieners de activiteiten van sommige verenigingen achteruitboeren. Ook is er behoefte aan werkruimte. Op deze punten komt men later terug tijdens deze vergadering in het vragenuurtje.
Toekomst van een hervormde cultuurraad
In 2 organogrammen werd zowel het 1e als het nieuwe voorstel doorgelicht. Samenstelling: Vrijwilligersorganisaties, professionele organisaties, gecoˆpteerde deskundigen, werkend onder een overkoepelende cultuurraad ondergebracht in Deelraden onder een Raad van Bestuur. Een eikel punt daarin is de Raad van Professionelen waarover later nog uitvoerig werd doorgedramd en de meest positieven stelden dat een samenwerking van amateurrs en profs best zou kunnen . De voorstel van 3 deelraden, onder de noemer Socio-culturele Raad, Erfgoedraad en Kunstenraad, lokte achteraf nog heel wat vragen uit. Ondanks het late uur worden er nog heel wat vragen gesteld, zodat de voorzitter besloot de stemming uit te stellen tot volgende vergadering. Er is immers geen haast stelde hij, als we er in april maar uit zijn. Iemand deed een opmerkelijke tussenkomst. Hij merkte op dat er tot nu toe al veel gepalaverd was over decreten en hervormingen. Zijn probleem was: wat gaat de raad (en de stad) doen aan het meer dan dringend probleem van werk- en vergaderruimten, nu de stad van plan is heel wat beschikbare ruimten ten gelde te maken, terwijl tal van verenigingen op hun honger blijven zitten. Voorzitter Marcel Kocken dacht dat de oude stadsfeestzaal weldra zal omgevormd worden in een Centrum van de Verenigingen, maar gezien zijn structuur niet zo direct geschikt om o.a. toneelvoorstellingen te geven. Verder zag hij nog een lichtpunt: In de Begijnenstraat staat er nog een schoolcomplex leeg dat best geschikt zou kunnen gemaakt worden. Door het reeds verlate uur haakte ondergetekende af om 22:30, reeds voorafgegaan van collega Gommaire, nadat de meeste tussenkomsten
Brandpunt
–5–
reeds gedaan waren. Het slotwoord van de voorzitter hebben we dus niet meer gehoord.
Een droom
Onlangs was er op RTV een item waarin vermeld werd dat de stad een statige burgerswoning had geërfd van de wed. Van Roy-Michiels J., die op 28 mei ll. overleed. Het pand is gelegen aan de Koningin Astridlaan en was voordien eigendom van haar vader, dhr. Frans Emiel Michiels, bij leven stichter en afgevaardigde beheerder van de n.v. Sedia. Men zegt dat de voorwaarde voor de erfenis was dat het huis zou ingericht worden als museum, gezien de talrijke kunstschatten die het bezit. Kwatongen beweren nu dat de stad deze kunstvoorwerpen reeds zou laten weghalen hebben en in kelders opgeborgen. De prachtige woning zou verkocht worden aan de meestbiedende. Dat zou me niet verwonderen, gezien de geilheid waarmee het huidig stadsbestuur omgaat om zijn bezittingen te verkopen?
Vanmorgen werd ik blij wakker want een onwezenlijke droom stond me nog helder voor de geest: De stad had het fantastische initiatief genomen een Huis van Cultuur op te richten, met een permanente tentoonstelling van beeldende kunsten van amateurs. Jeanne Michiels hoefde zich niet te keren in haar graf! Helaas, ik vrees dat het slechts bij een ijle droom zal blijven (I had a dream: M.L.K.). Eddy Coremans
De spiegel van Middelheim - Foto: Jos De Vadder
– 6 –
Brandpunt
Golden Life - Ken je Mechelen?
Uit het oogpunt van deelnemers
Met veel plezier hebben we deelgenomen aan de fotokwis. Tijdens een 2 uur durende wandeling door Mechelen, (her)ontdekten we vele straatjes, steegjes en interessante details in de architectuur. Na al dat moois, waren alle vragen opgelost, behalve de vragen rond Battel-Zennegat, en de vroegere namen van de beiaardschool. We trokken dus richting Zennegat. “Zennegat Hoek” was snel gevonden, alsook het gebouw van foto1, maar nergens te bespeuren of het om een Spaanse hoeve gaat of een tolhuis. Dan maar vragen aan een tuinier een beetje verder. “Madame, dat is de Spaanse hoeve, ik ben daar geboren. Maar vroeger, wel 400 jaar terug, was dat een tolhuis”. We bleven met ons probleem.
S’ avonds, op internet, geen spoor van een Spaanse hoeve, maar wel de afbeelding van foto 1, duidelijk beschreven als een voormalig tolhuis, “Boerenaut” genaamd! Toch blijft twijfel bestaan, vooral nadat we een ander tolhuis vinden in Battel. Ten slotte dan maar naar café “In het bergske” om daar plaatselijke mensen te polsen. Een aangenaam madammeke achter de toog bevestigd ons dat het gebouw wel degelijk Spaanse hoeve wordt genoemd, maar dat het vroeger een tolhuis was. Uiteindelijk kozen we voor Spaanse hoeve, omdat er een ander tolhuis staat in Battel.
Bleef nog de 2 oude namen van de beiaardschool. “Het Schip” was relatief snel gevonden, maar een tweede naam was niet te bespeuren op het gebouw. Mensen binnenin konden ons ook niet helpen. Internet bracht ons ook niet verder dan “Het Schip”. Ook de infodienst van stad Mechelen had geen antwoord. Uiteindelijk na een uur zoeken in de Bibliotheek, vonden we een boekje met de namen van gebouwen in Mechelen. Nadat we begrepen hadden dat de vroegere naam voor Merodestraat “rue des vaches” (koestraat) was, vonden we onder nr 63 de eigenaardige naam : “Bargie”, later “Le Navire”. Dit kozen we dan als antwoord, ook al bij gebrek aan tijd om een bevestiging te vinden. Door dit prachtige initiatief van KMF beleefden wij een mooie en leerrijke zoektocht ! Philippe en Francine Demot
Een nabeschouwing
Onze deelname aan het Golden Life gebeuren in de Nekkerhal was, het moet gezegd zijn, geen onverhoopt succes ondanks onze niet geringe investering aan inschrijvingsgeld, elektriciteitsrekening en drukwerken. Daar zijn uiteraard een aantal redenen voor te vinden en daar zou ik er graag een aantal van opsommen. Niet dat ik mezelf zou willen vrijpleiten van enige onachtzaamheid, laat staan nalatigheid (heb ik wel voldoende gedaan om leden en vrienden te mobiliseren?). Een analyse maken van wat is en kon mislopen is hier misschien wel op zijn plaats. Te eerste voldeed het geheel van het opzet van de beurs niet aan de verwachtingen van het gros van de standhouders, vermits de doelgroep - de actieve senioren - het massaal liet afweten. Was het omdat de inkomprijs vrij hoog lag voor wie geen verminderings- of vrijkaarten wist te bemachtigen? Vier of vijf euro toegang, drie euro parkinggeld, twee euro voor de minste consumptie, daar krijg je een doorsnee gepensioneerde, zij het nog actieve Mechelaar niet mee in beweging. De speciaal ingelegde bus van het station naar de Nekkerhal was voor de 60-plussers wel gratis maar ook geen onverdeeld succes, mede door de Brandpunt
–7–
onduidelijke en gebrekkige informatie zowel aan het vertrekpunt aan het station als aan de infobalie van de hal. Naargelang de wind vertrok de chauffeur de ene maal aan het perron 1 zoals aangeduid in het infokantoor van de lijn. Ging je een volgende keer weer aan dezelfde halte staan, liep je het risico voor hetzelfde geld te staan schilderen, vermits de bus soms aan de stationsingang vertrok! De hostesjes aan de ingang verwezen me door naar een niet aangekondigde infobalie, waar ik na enig aanschuiven de vertrekuren aan de Nekker kreeg. Achteraf bleken het die te zijn van aan het station (een infoblaadje had volstaan om nutteloos aanschuiven te vermijden). Gevolg: de 1e avond in de regen en tegen windkracht 7 in een spurt naar de halte op de N 16 van bus 2 die juist op punt van vertrekken stond. Gelukkig nog op tijd, maar buiten adem en met een kletsnat pak naar huis. Tot daar nog aan toe… dat droogde wel aan de mast. Wat onze stand betrof, die mocht mijn inziens best gezien zijn. 14 Mooie kleurfoto’s met
G.L.Stand - Foto: Gommaire
de historische zwart-wit opname van Lode Van Zeir pal in het midden als blikvanger (zoals Mw. Dhaens van Expo+ het zelf voorgesteld had: een oudere persoon met een kindje aan de hand). Deskundig belicht met 2 spots gemonteerd door Gommaire. Alles samen moest dat wel de aandacht van de bezoekers trekken. Achteraf beschouwd stonden we op een strategisch neutrale, dus verkeerde plaats. Tengevolge de herschikking van de 1e planning door de organisator verloren we onze eerst met zorg uitgekozen plek vlak bij het podium, waar het “gros” van de bezoekers zou vertoeven. Daardoor stonden we in een dwarsgang waar in het algemeen de meeste bezoekers nauwelijks aandacht aan besteden. Je zou zeggen laat dit een les zijn voor de toekomst. Maar is er nog wel toekomst voor zulk evenement te Mechelen? Aan de standhouders te horen – 8 –
Brandpunt
blijkbaar niet. Voor sommigen bleek het een bittere ontgoocheling te zijn geweest. Wat wil je, een meestal dure stand en weinig of geen klanten over de vloer. De Hollandse bloembollenverkoper zag het na de 2e dag al niet meer zitten! Gelukkig viel het plaatsen van de panelen buiten onze kosten!
Om nu op onze zoekwedstrijd terug te komen: m.i. hebben we niet genoeg nadruk gelegd op het doel van onze onderneming. Ondanks de affiches die Jacques ontworpen had en welke Mark bereidwillig - waarvoor onze hartelijke dank - op A3 formaat had afgeprint, bleken de meeste bezoekers er weinig of geen aandacht te besteden. Misschien hebben we op dat gebied nog wat te leren en was het geheel te amateuristisch voorgesteld. Maar ja, wij zijn tenslotte slechts fotoamateurs en geen professionele standhouders. Misschien met een bar met drankje erbij, of met een hostesje en een hip muziekje (of omgekeerd?) zouden onze kansen zeker veel hoger gescoord hebben. Al bij al en alle gekheid op een stokje, soms kregen we een echte fotokenner over de vloer. Steevast werd dan met waardering gesproken over de kwaliteit van de foto’s, dank zij de bijna professionele inzet van Dedée, Jacques en Gommaire. Een andere keer hadden we een groep enthousiaste vrouwen te gast, die zonder mankeren allen beloofden te zullen deelnemen. Alleen lag voor die dames blijkbaar de moeilijkheidsgraad te hoog, want we wachten nog steeds op hun inzendingen. Conclusie: wie trekt er nu te voet of met de fiets naar Battel en naar ’t Zennegat in zulk godgeklaagd weer? Hebben ze zich daarbij laten afschrikken? Blijkbaar wel en misschien niet zonder reden.
Wat het deelnameformulier betreft, dat lijkt me een voorbeeld te zijn van oerdegelijkheid en overzichtelijk-heid. Dank zij de synergetische samenwerking tussen Jacques en Pierre Haenen (bijgestaan door deskundige Marcel Kocken) kon dat trouwens niet stuklopen! De een voor de afbeeldingen van de foto’s en lay-out, de 2 anderen voor de subtiel gestelde vragen. Al bij al, een zoektocht organiseren in een stad die bol staat van toeristische evenementen is vragen om problemen en dus risicovol, dat hebben we nu wel aan de lijve ondervonden. Zoiets doe je best in de lente of in de G.L.Stand - Foto: Eddy Coremans zomer, met een beperkte spreiding (b.v. het Begijnhof en het centrum) en dan nog liefst met de nodige publiciteit er rond. Spijtig dat de Streekkrant en de G.V.A. niet ingegaan zijn op onze vraag om publicatie. Misschien hadden we het Bureau voor Toerisme mee moeten inschakelen? Alleen was de tijdspanne tussen het evenement en de uiterste inzendingdatum daarvoor te kort. Laten we tot slot terzake komen en hierbij die enkele deelnemers feliciteren die, het moet gezegd zijn, méér dan een paar namiddagen opgeofferd hebben om een bijna feilloos ingevuld document in te leveren. Van onzentwege mogen ze vanaf nu rekenen op het erelidmaatschap van onze kring en het ontvangen van Brandpunt, zodat ze ons reilen en zeilen van nabij kunnen opvolgen. Uiteraard hoort daar nog een compensatie bovenop uit de ons ter beschikking gestelde prijzen door de stad Mechelen, brouwerij Het Anker, de boekhandels Forum, Standaard en Salvator, de firma’s Belgacom en Nelissen, waarvoor onze welgemeende dank.
Mechelen, 27 november 2002. Eddy Coremans
Brandpunt
–9–
Lidgelden 2003
Voor sommigen onder u is het misschien wat veel gevraagd om nu reeds het lidgeld voor 2003 te vereffenen, terwijl de meest geestdriftigen prompt bij de eerste vraag de geldbeugel bovenhalen. Maar, geef toe, onze penningmeester oefende steeds erg veel geduld uit, en incasseerde de bijdragen van vergeetachtige leden ook nog, zowel cash als per overschrijving, in het reeds ver gevorderde werkjaar. Helaas bezorgde hem dit steeds bijkomend werk (wat nu niet bepaald de leukste kant van zijn hobby is). Daarom nogmaals onze bede aan al wie als goed lid steeds met veel aandacht Brandpunt leest (al was het maar als appreciatie voor het werk van diegenen die daar gedurende 10 maand verschillende dagen voor opofferen), om onmiddellijk de daad bij het woord te voegen. Ter herinnering, je kan kiezen uit twee formules: • Wil je gewoon lid zijn van de K.M.F. dan betaal je 20 e per jaar (25 e voor twee leden van één gezin) Gepensioneerden komen ervan af met 10 e (15 e voor twee leden)
Zo kan je tevens genieten van alle faciliteiten die bij het lidmaatschap horen (gebruik maken van tentoonstellingsmateriaal, kaders, flitsers, enz...), inbegrepen ons tijdschrift BRANDPUNT dat om de drie maanden verschijnt. • Wil je ook lid zijn van het Centrum voor Beeldexpressie (ex-VFF) dan komt er een meerprijs van 12,50 e per persoon. Deze formule bied heel wat voordelen zoals o.a.: dekking SABAM voor de klankdiawerkers, een verzekering “Burgerljke Aansprakelijkheid” tijdens je fotografische activiteiten, deelname aan wedstrijden en korting op alle activiteiten van CvB. Bovendien ontvang je niet alleen ons BRANDPUNT, maar ook vijf maal per jaar het magazine BEELD EXPRESS (ex-KONTAKT) van het CvB.
Te storten op rekening Nr. 001-0950750-32 van de Kon. Mechelse Fotokring (of contant te betalen bij de penningmeester).
– 10 –
Brandpunt
Louis Van Zeir
Deel 2: Medestichter van de Mechelse Fotokring
Wat was er aan dit evenement voorafgegaan? Fotografie intrigeerde Van Zeir reeds van toen hij nog zijn broek op de banken van het kollege versleet. Één van zijn schoolkameraden had zo ‘n klein “boxke” waarmee hij fotootjes maakte tijdens een bedevaartprocessie naar Onze-Lieve-Vrouw van Hanswijk. Daar was hij totaal van onder de indruk. Later, wanneer hij al op het stadhuis zat, liep zijn chef er rond met een fotoapparaat dat hem de ogen uitstak. Het was een bezoek aan een tentoonstelling (we schrijven augustus 1924) van de toenmalige Boomse fotokring dat echter de doorslag gaf. Hij wou en zou ook fotograferen. Op die bewuste tentoonstelling had hij een tijdschrift gekregen. Daarin stelde men zich de vraag of er te Mechelen werkelijk niet genoeg fotoamateurs aan te treffen waren om over te gaan tot de oprichting van een fotokring. Er werden dus een paar vrienden aangesproken die onmiddellijk voor het idee gewonnen waren. Oorspronkelijk waren er 13 stichtende leden en 2 zogenaamde “stromannen”. De laatste 2 waren collega’s van Lode Van Zeir die, buiten hun medeweten, tot stichtend lid waren gebombardeerd. Later zijn zij echter met volle overtuiging tot de K.M.F. toegetreden. Het klinkt erg ongeloofwaardig, maar op het ogenblik dat Louis de Mechelse Fotokring stichtte bezat hijzelf geen fotoapparaat. Er werd echter al vlug een aangekocht, een zgn. 13 x 18 met een lens als een kanon en bijhorende plaathouders. Eenvoud was er troef en de uitbreiding volgde slechts met mondjesmaat. De eerste foto waarmee Lode Van Zeir aan een wedstrijd deelnam was een winterzicht. Later werd hij vooral bekend door zijn regenzichten van Mechelse straatjes. De glimmende kasseien oefenden een onweerstaanbare aantrekkingskracht uit. Deze decors waren toen nog veelvuldig voorhanden, voornamelijk dan in zijn zo geliefd Begijnhof. Van technische snufjes heeft hij trouwens nooit erg veel moeten weten. Zo heeft hij haast nooit
Glimmende kasseien. - Foto: L. Van Zeir
Brandpunt
– 11 –
een lichtmeter gebruikt. Zijn intuïtie en zijn enorme ervaring stelden hem in staat op het gevoel af zijn fototoestel in te stellen.
Het meest bekende fotografische onderwerp dat Van Zeir ooit op de gevoelige plaat vastgelegd heeft was de Sint-Romboutstoren. In het vooruitzicht van de wereldtentoonstelling van 1958 te Brussel werd zijn foto van de toren gekozen als het meest kenmerkende zicht van onze stad. Deze beroemde foto ging bijna de hele wereld rond en prijkte op duizenden zichtkaarten, folders en programma’s. Zijn enorme fotografische gave en zijn allesoverheersende liefde voor Mechelen zijn een unieke combinatie geweest die vooral van onschatbare waarde bleek te zijn. Hij heeft dikwijls voelen aankomen dat tal van pittoreske hoekjes of bijzondere gebeurtenissen gedoemd waren om te verdwijnen. Hij heeft dan ook geen ogenblik geaarzeld ze op de gevoelige plaat vast te leggen. Op die manier droeg hij zijn steentje bij tot de geschiedschrijving van de stad.
Cornelia Vaneen Zeirongelooflijk met dochtertje rijke Berthafotocollectie. in de Kruidtuin Heel anno 1928 Foto LVZ Hij bezat wat -publicisten, waaronder Korneel
Goossens en Frans Vermoortel, hebben daaruit kunnen putten voor het illustreren van hun publicatie’s. Zelf heeft hij trouwens het boek “Mechelen, van mensen en dingen” uitgegeven, een realisatie samen met Marcel Kocken, zijn goede vriend en ex-collega (zie Brandpunt 2001, 4e trimester blz. 10). De realisatie waar de stichter van de fotokring steeds het meest trots op was, was de eerste internationale fototentoonstelling in 1949, naar aanleiding van het 25-jarig bestaan van de K.M.F. Liefst 3 jaar voorbereiding ging aan dit evenement vooraf. Meer dan 1500 buitenlandse fotokringen werden aangeschreven en uitgenodigd tot deelname.
Er werden 2.064 foto’s ontvangen uit 40 deelnemende landen, waaronder Australië, Zuid-Afrika,
– 12 –
Brandpunt
China, Hawaï en Nieuw-Zeeland. Voor de eerste maal werden daarbij in België kleurenfoto’s geëxposeerd en dan nog wel op formaat 50 x 60. Geen wonder dus dat deze tentoonstelling een ware overrompeling kende; zelfs scholen van buiten Mechelen brachten er een bezoek. Tot slot werden de eregasten uitgenodigd op een beiaardconcert met aan het klavier Staf Nees. Als men deelneemt aan nationale en internationale fotosalons, krijgt men een vignet toegestuurd wanneer je ingezonden werken aangenomen worden. Lode had een album die uitpuilde van de vignetten. Hij deed mee aan 47 nationale tentoonstellingen, 28 internationale (o.m. te Stellenbosch, Zuid-Afrika ; Sao Paulo, Brazilië ; Bombay, India en Cairo, Egypte) en 23 andere tentoonstellingen met regionaal of nationaal karakter, maar niet door fotoverenigingen ingericht.
Tekst geput uit krantenknipsels door Eddy Coremans.
Van Zeir in het Begijnhof
Hoe dikwijls heeft Louis zijn ongenoegen niet geuit in de kring over het destijds asfalteren van de bestrating van het Begijnhof. Het typische karakter van deze historische buurt werd daardoor totaal verkwanseld en opgeofferd aan de “moderne tijd”. Gedaan voor hem het fotograferen van de glimmende “kin-derkopjes” in een mistige, regenachtige sfeer met een snuifje zon. Gelukkig heeft men enkele jaren terug, onder druk van de gewijzigde mentaliteit, deze grove fout hersteld door de straatjes terug te kasseien. Spijtig dat hij dit eerherstel aan zijn geliefde plekjes niet meer heeft meegemaakt. (E.C.) L.V.Z. in zijn geliefd Begijnhof met uitgever v.d. postkaart anno 1920
Even P(au)oseren?
Op de binnenkoer van het stadhuis stonden een paar achtergelaten kanonnen uit de 1e wereldoorlog. Een unieke gelegenheid om even te poseren tijdens de middagpauze? De foto toont echter niet de hele realiteit. Het 2e stuk stond geflankeerd naast de gevel van de oude, verkrotte Lakenhalle ... Kort daarop, in 1924, werd het voorste gedeelte van het gebouw gerenoveerd en ingericht als politiebureel, nu kantoor voor Toerisme. In 1940 werd het geschut door de Duitsers prompt weggehaald. (E.C.)
Louis Van Zeir en J.T. van den Audenaeren 1920/ 21
Brandpunt
– 13 –
Het Stadhuis speelt Voetbal
In 1930 speelde een voetbalploeg, samengesteld uit personeel van het Mechels stadhuis, een match tegen een ploeg van het stadhuis van Jette op het terrein van K.V. Mechelen. Er werd gespeeld met 10 man; een elfde man kon niet gevonden worden. De foto toont ons die gelegenheidsploeg van L. naar R.: Beire (Albert Michiels, zoon van de legendarische Kobe); Jean Van Geysel als keeper; Jomme Volkaerts, brigadier van de waterleiding. Staande: Louis Ruys, bediende Frans Collet, George Groote, de gekende revuespeler; Jef van den Dries; bediende Jef De Roeck en Louis Van Zeir. (F.V.) De slogan “een gezonde geest in een gezond lichaam” zal voorwaar ook het devies geweest zijn op het toenmalige stadhuis. Van Zeir was hiermee niet aan zijn proefstuk. Hij stond voordien al opgesteld in de ploeg van de “Bond der Ridders van het H. Sacrament” in 1921. Hoe de match afgelopen is in 1930 hebben we niet kunnen achterhalen. Dat Van Zeir later afdelingschef werd op de dienst Bevolking is een feit. Zijn ijzersterke gezondheid en zijn doorzettingsvermogen lagen zeker hierbij aan de basis. Hij was zodanig met zijn dienst vergroeid dat hij tot zijn 75e zijn post bleef waarnemen. (E.C.) Zie ook: “Mechelen, Kroniek van een Stad 1830-1952”, Frans Vermoortel; uitgeverij M. Van de Wiele Brugge – 14 –
Brandpunt
Een Blik - Foto: Jacinto da Silva Santos
Brandpunt
– 15 –
Programma 2003
8 januari • Nieuwjaarsdrink. • Jurering van de foto’s van Imago Hamme • Binnenbrengen, bespreking en selectie van foto’s en/of dia’s voor: 1 DIA’S: Internationaal salon “DiaTheMa 2003” in Mamer, Luxemburg. Onderwerp: levende dieren, ook huisdieren. 2 FOTO’S: 1er Salon International de la Photographie, Pessac (F) 3 FOTO’S: 11ëme Salon Interntional d’Art Photog. Denain. Twee REEKSEN van 6 foto’s. 4 FOTO’S: 17de Salon Artec Mouscron. 5 FOTO’S en DIA’S: 9de Salon United Artist Photog. Ass. Hong Kong 15 januari • Etienne Van den Bulcke presenteert en bespreekt zijn foto’s (zwart-wit) over INTERIEURS & AUSCHWITZ. Niet te missen. 22 januari • Algemene Vergadering • Bespreking van enkele foto’s van het FIAP patrimonium 29 januari • Gebruik van de polarisatiefilter met voorbeelden. • Binnenbrengen KLEURENFOTO’S: Festicolor, Agfa-Gevaert Fotoclub 5 februari • Werkavond op zolder van Memis (met model) 12 februari Vanaf nu in lokaal van “De Kraanbrug”, Persoonshoek 9. • 1ste clubwedstrijd kleurenfoto’s (max. 5 foto’s) 19 februari • 1ste clubwedstrijd zwart-wit (max. 5 foto’s) 26 februari • 1ste clubwedstrijd dia’s (max. 5 dia’s) • Binnenbrengen FOTO’S en/of DIA’S voor de prijs Van Vlaanderen (4 werken per discipline) 5 maart • Bespreking foto’s en dia’s van de laatste werkavonden 12 maart Geen vergadering
– 16 –
Brandpunt
19 maart
In lokaal van MEMIS, Olivetenvest 16 • Werkavond op zolder van Memis (met model)
26 maart • Vrije bespreking dia’s en selectie voor de 2de clubwedstrijd dia’s 2 april • 2de clubwedstrijd dia’s (max. 5 dia’s)
Een leuke meid - Foto: Lode Tors
Brandpunt
– 17 –
La Carmencita - Foto: Gomaire Raes
– 18 –
Brandpunt
Nieuw bij de Digitale Camera’s
Eindelijk een serieuze digitale camera 24 x 36 op de markt voor de (meer) gevorderde amateurs! Het meest opmerkelijke feit op de Photokina dit jaar was de voorstelling door Kodak van de DCS Pro 14n digitale reflex camera met een pixelcapaciteit van 13,89 miljoen, op basis van een 35 mm CMOS sensor. Hierdoor zijn op de camera alle lenzen van Nikon te gebruiken, inclusief de groothoekobjectieven, vermits de lensvatting van hetzelfde type is. Gezien de CCD full frame of 24 x 36 mm is, zijn de brandpunten van de gewone lenzen zonder meer bruikbaar. Op andere digitale toestellen kon men wel een groothoek van b.v. 20 mm plaatsen, maar deze kwam overeen met een normale brandpuntsafstand en was dus geen groothoek meer. In de ontwikkeling is dit de zesde generatie digitale camera’s bij Kodak. Volgens Kodak dé camera waarop professionele fotografen zaten te wachten. Canon heeft eveneens de EOS-1Ds aangekondigd, ook full frame -dus gelijkaardig- maar met 11 miljoen pixels. Dit toestel is compatibel met de meer dan 60 EF-objectieven van Canon. De prijs van deze toestellen is moeilijk te achterhalen maar zou ook “full frame” zijn, namelijk tussen 6 000 tot 10.500 e, voor de body alleen!
M.i. voor het ogenblik speelgoed voor de (meer) kapitaalkrachtige amateurs.
Op de uitkijk - Foto: Gomaire Raes
Brandpunt
– 19 –
De relativiteitstheorie van Einstein
Plaatst uw hand op een hete pan gedurende één minuut en dat zal u één uur schijnen. Ga zitten bij een mooie meisje gedurende één uur en dat zal u één minuut schijnen.
Dït is de relativiteit.
Albert Einstein
Ergens gelezen
Een paar minuten nadenken voor de ontspanner in te drukken laten toe van veel tijd en geld te besparen. Een goed middel om in fotografie zijn vooruitgang te meten is: elk jaar tellen hoeveel negatieven men belicht en hoeveel de waard zijn om bewaard te blijven. Het is dikwijls moeilijker een goede afdruk te maken van een slecht negatief, dan de opname te herbeginnen. Twintig ondermaatse opnamen zijn één goede niet waard.
Een leraar zegt aan zijn leerlingen: “De intelligente mensen hebben altijd twijfels. Alleen de stommeriken zijn altijd affirmatief”. “Zijt ge daar werkelijk zeker van” vraagt een leerling. “Absoluut zeker! “ antwoord de prof. Niets doen is een vermoeiende job want het is onmogelijk te stoppen of een rustpauze te nemen. In kunst bestaat geen vooruitgang, maar alleen veranderingen. Man Ray Tracht niet om een mens te worden die succes heeft. Tracht een mens te zijn die waarde heeft.
– 20 –
Brandpunt
Levend standbeeld - Foto: Jos De Vadder
Angst - Foto: Jacques Denis
Brandpunt
– 21 –
Dat beetje extra sfeer…
Sneeuw
Voor de natuurfotograaf geeft sneeuw een extra dimensie aan zijn of haar fotografie. Zelf ben ik een fanatiek sneeuwfotograaf. Wonend op de Veluwe zijn er voldoende mogelijkheden als de wereld wit wordt. Fotograferen in de sneeuw heeft zo zijn specifieke mogelijkheden en problemen. Het is iets prachtigs, maar de moeilijkheid met het fotograferen van sneeuw is toch vaak de belichting. Daarnaast is de onderwerpskeuze ook niet altijd even makkelijk. Sneeuw geeft opnamen een typisch winters karakter en enorm veel sfeer; het is dé tijd om de kerstkaart te fotograferen voor volgend jaar. Ik probeer altijd om als eerste de verse sneeuw te betreden, want doorgaans verstoren de pootafdrukken van mensen de opname. Bandensporen zijn voor een natuurfotograaf trouwens ook geen fraai gezicht. Als er sneeuw ligt wil ik al gauw het massale fotograferen: landschappen onder een laag met sneeuw. Je loopt dan echter makkelijk voorbij aan details waarbij de sneeuw een minder indrukwekkende rol speelt zoals structuren in een boomstronk of details van een tak met wat sneeuw. Bij sneeuwfotografie is de vraag: “waar ga je naar toe” heel belangrijk. Eigenlijk wordt alles interessant en moet je overal tegelijk zijn. Ik heb altijd veel onderwerpen waar ik mee aan de gang wil. Fraaie gebiedjes of specifieke landschappen die ik tegenkom schrijf ik op in een notitieboekje. Ligt er sneeuw, dan pak ik als eerste dat boekje er bij.
Favoriete onderwerpen
Zo heb ik een aantal favoriete onderwerpen. Water, in de vorm van een beek of ven, laat prachtig zijn vormen zien als er sneeuw ligt. Zo ontdekte ik een prachtige bocht in de Hierdense beek (tussen Nunspeet en Harderwijk). Toen er sneeuw lag ben ik er naar terug gegaan. Ik sta dan vroeg op en neem wat extra tijd voor het reizen in acht, want de binnenwegen zijn dan nog niet gestrooid. Op locatie had nog niemand de sneeuw betreden, behalve wat dieren zoals een vos. Met de 20 mm en de huishoudtrap kon ik de beek zo fotograferen dat het naar de horizon verdween. Door het trapje sta je ander halve meter hoger en zie je net iets meer van het landschap en het water. Een trap is een erg handig hulpmiddel bij landschapsfotografie. De vorm van de beek bepaald in grote mate het beeld. Je moet oppassen dat je met je eigen afdrukken in de sneeuw de opname niet verpest. Vooraf dus eerst even nadenken welke stukken je kan betreden. Vergelijk het met fotografie in de duinen. Soms zitten je eigen voetafdrukken in de weg. Als het water is dicht gevroren is het effect weg. De sneeuw accentueert dus de structuur van de beek. Dit geldt ook voor allerlei andere onderwerpen, zoals bomen. Bomen zijn een dankbaar onderwerp. De in de winter zo kale taken laten met een klein laagje sneeuw hun structuur zien. Loofbomen hebben mijn voorkeur. De structuren zijn fraaier en een loofbos biedt meer doorkijkjes dan een naaldbos. Als de dooi in aantocht is, wat in ons land vaak het geval is, moet je er wel snel bij zijn. sneeuw op de takken is als eerste weg. In de afgelopen sneeuwperiode, rond oud en nieuw, was de sneeuw op de takken snel verdwenen. Naast landschappen fotografeer ik ook graag vogels en zoogdieren in de sneeuw. Ik ga eerst voor de landschappen op pad (vanwege de korte tijd voor de beste omstandigheden). Voor vogels kan ik dichter bij huis blijven. Op en rond de voerplank in de achtertuin komen diverse vogels. Je kunt ze op die plek lokken die je zelf wil. Ook de achtergrond heb jezelf in de hand. Ik zoek een stronk uit en plaats, onzichtbaar vanuit de camera, wat voedsel. Eventueel plaats ik extra sneeuw op die plekken waar ik het wil hebben. Aan het begin van de – 22 –
Brandpunt
winter begin ik met voeren zodat er regelmatig vogels in de tuin komen. Als er dan sneeuw ligt zijn ze juist op het voer aangewezen want in de natuur is er dan minder beschikbaar. Het is dan kwestie van wachten in het schuiltentje voor zover je die nodig hebt. Een roodborst komt in onze tuin op 2 meter bij je zitten en kijkt je aan of er nog wat gevoerd kan worden. Ik heb er zelfs aan gedacht om een laken te beschilderen voor een juiste achtergrond omdat de tuin nogal klein is. In de afgelopen sneeuwperiode heb ik 8 uur in het tentje in de tuin doorgebracht. De zon staat in de winter zo laag dat ik geen direct zonlicht op het onderwerp had. Voorheen heb ik wel wat geflitst. Maar aangezien ik geen goede flitsinstallatie heb kon ik iedere keer maar 1 opname maken omdat de flitser zich moet opladen. Bij het fotograferen van vogels wil je meerdere opnamen achter elkaar maken want de vogels zijn bewegelijk en nemen gauw een andere stand aan. In de schuur stond nog een oude spiegel. Deze heb ik zo geplaatst dat er op de stronk wat licht kwam. Wat je dan in je hoofd hebt, gebeurt ook. De mezen gaan op die plek zitten waar ik het wil. Door het draaien van de aarde moest ik wel iedere 15 minuten de spiegel verzetten om licht op het onderwerp te houden. Ik gebruikt de 500 mm en een tussenring om op ruim 4 meter afstand te kunnen fotograferen. Met de 500 mm krijg je een rustige achtergrond. Mezen en vinken zijn gek op zaden. De merel, heggenmus en roodborst eten graag wat broodkruimels en brinta.
Wild in de sneeuw
Dieren zijn meestal wel in de buurt. Heideschapen, runderen en paarden die voor begrazing in natuurgebieden worden gebruikt zijn niet schuw en dus makkelijk te fotograferen. Een hertenkampje biedt ook mogelijkheden. Een wild zwijn of een ree wordt al een stuk moeilijker. De wilde dieren zijn de eerste sneeuwdagen schuw. Alles is zo wit waardoor ze extra zichtbaar zijn. Daarnaast is er niet veel voedsel en dienen ze schaars met hun energie om te gaan. Ze gaan zich dus niet onnodig verplaatsen. Om het wild te fotograferen heb je twee mogelijkheden: gaan wachten op een goede plek op de dingen die gaan komen, of het wild gaan opzoeken. Lopen dus. Als het erg koud is duurt wachten lang en zul je al gauw de voorkeur geven aan op pad gaan. Je loopt dan de plekken af waar je wild kunt verwachten, bijvoorbeeld een druk belopen wissel dat uit een rustgebied komt. Waar je moet zoeken in dit jaargetijde zul je proefondervindelijk te weten moeten komen. Een praatje met iemand die het gebied goed kent kan je ook aardig op weg helpen, maar het beste is om het gebied zo vaak mogelijk te bezoeken, je ziet dan waar je de dieren kunt verwachten en onder welke lichtomstandigheden.
Omstandigheden
De omstandigheden waaronder je de mooiste opnamen kunt maken zijn voor mij: verse sneeuw op de kleinste takjes, een klein zonnetje en wat blauwe lucht om wat meer kleur in de opname te krijgen. Je begrijpt dat deze situatie er niet vaak is, je moet het dus van de juiste momenten hebben. Dit geldt trouwens vaak bij buiten- en natuurfotografie. Ik heb ook gemerkt dat je niet te vroeg in de ochtend moet beginnen met fotograferen. Bij bewolking ontstaat er al gauw een blauwzweem als je voor zonsopkomst fotografeert. Een blauwe lucht in een sneeuwlandschap speelt een belangrijke rol, omdat bij bewolkt of mistig weer de opnamen eentonig en grauw worden. Een blauwe lucht geeft de opname een extra kleur waardoor die tot leven komt, maar dat is iets anders dan blauwzweem. Blauwe lucht is de kleur van de hemel, blauwzweem wordt veroorzaakt door koel Brandpunt
– 23 –
licht (zie ook de artikelen over filtergebruik. Sneeuw is wit en deze wil ik dan ook wit op de dia hebben. De belichting is echter vaak een probleem. Overbelichten is het advies om mooie witte sneeuw op de dia te krijgen. Meestal maak ik een belichtingstrappetje: 2/3 stop, 1 stop en 1 1/3 stop overbelichting levert over het algemeen wel een goede plaat op. Een belichtingstrapje kan je met de hand instellen, maar veel moderne instellen bieden ook een automatische “Bracketing” mogelijkheid. Zoals ik al noemde geeft sneeuw sfeer aan een opname. Vallende sneeuw geeft nog meer sfeer. In combinatie met een mooi landschap en/of een dier is een kerstkaart snel gemaakt. Ik hoop iedere winter weer op meerdere sneeuwperiodes. Geurt Besselink Met dank overgenomen uit “Fotorail Brussel”
Sneeuwlandschap - Foto: Gomaire Raes
– 24 –
Brandpunt
De bedelares - Foto: Gomaire Raes
Brandpunt
– 25 –
Op uw agenda
Musée de la Photographie, Charleroi
Tentoonstellingsprogramma van 23 november 2002 tot 16 februari 2003. Regards sur le monde, 1860-1914 Een collectie foto’s uit het rijke fonds van het Franse ministerie van buitenlandse zaken, de Quai d’Orsay. Een reis in de tijd en in de ruimte die een indruk geeft van de internationale relaties van onze zuiderburen. De collectie omvat foto’s waarmee diplomaten in de tweede helft van de 19e eeuw hun rapporten illustreerden. Na 1880 wordt het spectrum breder: amateurfoto’s, foto’s van ministers, ambassadeurs en diplomaten, reportages, foto’s van wetenschappelijke missies, van grote werken van openbaar nut en van natuurlijke fenomenen. De tentoonstelling is opgedeeld in vijf secties die elk een geografische regio betreffen: Azië, Latijns Amerika, het Nabije Oosten, de Magreb-gebieden en Afrika.
Jacques Dubois
Jacques Dubois (1912 - 1994) is graficus van beroep en fotograaf door roeping die o.m. heel wat brochures realiseerde voor grote bedrijven. Hij was een leerling van Cassandre en van Jean Carlu aan wie vermoedelijk de gedegen compositie en de geometrische opbouw van zijn vroeg fotowerk (Parijs, 1934) te wijten zijn. Maar zijn werk evolueerde naar het poëtische, naar tederheid en humor. Jean Dubois publiceerde verschillende boeken waaronder ‘Les Auvergnats’ in samenwerking met Robert Doisneau (1991). Het museum is toegankelijk van dinsdag tot zondag van 10 tot 18 uur. Info: tel. 071-43 58 10, fax 071-36 46 45, e-mail:
[email protected].
Groepstentoonstelling van de Kon. Fotoclub Merksem: KFM te gast in de ATAB-Gallery D’Herbouvillekaai 80, 2020 Antwerpen van 3 tot 26/01 /03, iedere werkdag van- 8.30 tot 17 u.
De Kempische Verbroedering van Fotokringen
Deze geleding houdt zijn 28e Kempens Foto en Diasalon in de Gemeentelijke Kleuterschool te Meerhout, Gasthuisstraat 33. Opening: zaterdag 18 januari 2003 om 15.00u, zondag van 10.00u tot 12.00u en van 14.00u tot 20.00u. Projecties om 11.00u, 16.00u en 19.00u.
7de foto- en diasalon en 3de Digi-doe-dagen bij Obscura vzw Zoersel in C. C. Zonneputteke. Opening vrijdag 24 januari 2003 om 20 u. Verder toegankelijk op 25 jan. van 10 - 23 u. En 26 jan. van 10 - 20 u.
12de Clubsalon Foto- en diaclub AMFOGRAF – 26 –
Brandpunt
Parochiecentrum, Schoolstraat 28, Itegem. Open op zaterdag 1 en zondag 2 februari 2003 van 14 - 21 u. proj. op zaterdag om 16, 18 en 20 u., zondag om 15, 17 en 19 u.
Galerie Baudelaire, Sint-Paulusstraat 41, Antwerpen: Werk van Rudo Prekop, Vasil Stanko en Miro Svolik. Za 14/18 uur tot 22 maart 2003
Carl Uytterhaegen
toont een bloemlezing van zijn eigen werk. Gemeentelijke Bibliotheek, Dijsegemweg 1, Merelbeke: Vrij te bezichtigen tijdens de openingsuren van de bibliotheek: m a 1 4 / 2 0 , d i e n d o 1 4 / 1 9 u u r, w o e 1 0 / 1 2 u u r e n 1 4 / 1 7 u u r, za 9/13 uur. Tot 31 januari 2003.
Alexia - Foto: Marc van den Boeck
Brandpunt
– 27 –
Batalha - Foto: Andrée Denis
– 28 –
Brandpunt
Zwart-wit foto’s printen.
Tegenwoordig zijn er hoge kwaliteitsinkjetprinters, die een ware revolutie teweeg brengen in de digitale fotografie. Hoewel de kwaliteit van geprinte kleuren al uitstekend was op digitale printers, zijn fotografen tot nu toe wat terughoudend geweest om van hun zwart-wit donkere kamers over te stappen op digitaal. Toch kan de nieuwe generatie fotoprinters uitstekende zwartwitfoto’s produceren, evenals kleurenfoto’s! Voordat de zwartwitfoto kan worden uitgeprint, moet u hem digitaliseren. Er zijn hiervoor verschillende technieken beschikbaar. De meest algemene manier is om de foto in kleur te nemen, in kleur te scannen en dan te converteren naar zwart-wit. Als de foto gescand is kunt u populaire fotobewerkingssoftware als Adobe Photoshop gebruiken, dat veel kan op het gebied van beeldbewerking, zoals bewerken en retoucheren. Om gebruik te maken van de toning of kleuring die u in de foto heeft aangebracht middels uw fotobewerkingssoftware, print u de RGB-file zonder die te converteren naar de grijswaarde. Sommige fotografen werken alleen met het rode kanaal, sommige alleen met het groene, en sommige converteren automatisch RGB naar grijswaarde. Er bestaat geen vaste regel en elke fotograaf heeft zo zijn eigen methode al naar gelang zijn ervaring. Eenmaal uw zwartwitfoto volgens uw wensen digitaal geoptimaliseerd is, bent u klaar om hem uit te printen. Bij het printen van zwartwitafbeeldingen zijn er twee opties - printen met puur zwart of daarnaast ook de kleureninkt gebruiken (samengesteld zwart).
• Puur Zwart
Als u kiest voor de puur zwart modus wordt er slechts één inkt - de zwarte - gebruikt voor het genereren van de foto. Dit betekent dat u een heel neutrale foto krijgt, ook onder verschillende belichtingsomstandigheden. Vooral in de lichte tinten echter krijgt de afbeelding een grote korrel vanwege de puntgrootte van de zwarte inkt. Dit hangt ook af van uw printer: hoe kleiner de druppelgrootte, hoe beter de printer hier mee om kan gaan. Om de puur-zwart modus te kiezen, selecteert u simpelweg Zwart in het inktmenu van uw printerdriver (dit menu staat doorgaans onder de Geavanceerde instellingen).
• Zwart met kleureninkt
Het voordeel van het printen van zwart met kleureninkt zit hem in een betere nuancering door de additionele lichte inktsoorten voor cyaan en magenta en ook in de mogelijkheid uw foto te tinten. Door de lichte inktsoorten ziet u geen afzonderlijke stippen, maar krijgt u veeleer een zachte gradatie. U krijgt subtiele grijstinten en veel meer detail in de afbeelding Alles bij elkaar is het dankzij de voordelen van het printen van zwart in kleurenmodus mogelijk om betere resultaten te krijgen dan wanneer u alleen zwarte inkt gebruikt. Het vergt echter wel wat afregeling omdat de afbeelding niet neutraal is en in sommige gevallen een lichte kleurzweem kan geven. Om de samengesteld-zwart modus te kiezen, selecteert u simpelweg “Kleur” in het inktmenu van uw printerdriver (dit menu staat doorgaans onder de Geavanceerde instellingen). De volgende stap is het kiezen van de juiste soort papier. Voor het printen van zwartwitfoto’s heeft u de keus uit - Hoogglanzend, glanzend en halfglanzend papier- Mat papier: glad of aquarel Fine Art Papier, glad of met structuur ... Al met al betekent digitaal gaan dat u dingen moet leren en ervaring moet opdoen, zoals toen u begon met conventionele fotografie. Het biedt intrigerende mogelijkheden die verandering kunnen brengen in de manier waarop men kijkt naar fotografie - en niet alleen wij, maar ook de rest van de wereld. Fotografie is tenslotte verven met licht, en is een op zichzelf staande kunstvorm. Het verdient het beste van het beste. Bron: bewerkt van internet (photoexpert).
Brandpunt
– 29 –
Dagorde
van de
Algemene Vergadering
Al de leden van de Koninklijke Mechelse Fotokring zijn uitgenodigd om de Algemene Vergadering van 22 januari 2003 bij te wonen.
Dagorde
1. Verwelkoming en toespraak van de voorzitter. 2. Verslag van de secretaris 3. Verslag van de penningmeester. 4. Bepaling van de bijdrage voor volgende jaar. 5. Uitreiking van de prijzen en eretekens voor het voorbije jaar. 6. Verkiezing van de bestuursleden. • zijn uittredend en herkiesbaar: Dhr. Jos De Vadder Dhr. Gommaire Raes Dhr. Peter Put • zijn niet uittredend: Dhr. Jacques Denis Mevr. Andrée Denis Dhr. Eddy Coremans Eventuele kandidaten voor een bestuursfunctie dienen zich kandidaat te stellen bij de voorzitter vóór de aanvang van (of eventueel tijdens) de algemene vergadering. 7. Situatie van ons clublocaal. 8. Manifestaties voor 2003. 9. Bepaling van het opgelegde onderwerp voor de clubwedstrijden van einde 2003. 10. Formule Jury zwart-wit 11. Rondvraag en allerlei. Na de Algemene Vergadering: Bespreking van enkele foto’s van het FIAP patrimonium.
Evi in ‘t zand - Foto: Jozef De Groof
– 30 –
Brandpunt
Prestaties van de leden
KLEURENFOTO’S
FAF (Federatie van Argentinië)
Salon “Masters of FIAP”. Jacques Denis Het beton, het meisje en de trap
Op uitnodiging
Toegepaste Sociale Fotografie (CvB)
Aanvaard voor het patrimonium. Jacques Denis Indien ik kon Jacques Denis Voor mij de bal Jacques Denis Moeilijk gaat ook Jacques Denis Koers op wielen Jacques Denis Ik ben er bijna
Website www.fotoforum.lu
Reeksen van 6 kleurenfoto’s van: Andrée Denis Le chapeau de paille… de voyage Jacques Denis Exodus
Op uitnodiging Op uitnodiging
LEDEN VAN DE KMF ZIJN VAN DE JURY GEWEEST: Wedstrijd CvB klankdiareeksen Andrée Denis en Jacques Denis
Wedstrijd GPB klankdiareeksen Andrée Denis en Jacques Denis
Quiberon/ - Foto: Jaques Denis
Brandpunt
– 31 –
Inhoud
Edito..........................................................................................................................................1 Clublokaal...............................................................................................................................2 Cultuurraad............................................................................................................................4 Golden Life - Ken je Mechelen?.......................................................................................7 Lidgelden 2003................................................................................................................. .11 Louis Van Zeir..................................................................................................................... .11 Programma......................................................................................................................... .16 Nieuw bij de Digitale Camera’s.................................................................................... .19 De relativiteitstheorie van Einstein............................................................................ .20 Ergens gelezen.................................................................................................................. .20 Sneeuw................................................................................................................................ .22 Op uw agenda................................................................................................................... .26 Zwart-wit foto’s printen.................................................................................................. .29 Dagorde van de Algemene Vergadering.............................................................. .30 Prestaties van de leden.................................................................................................. .31
Cécile - Foto: Jacinto da Silva Santos
– 32 –
Brandpunt
