TENNISVERENIGING
Dukenburg “Smash ‘70” Uitgave ter gelegenheid van het Veertigjarig Jubileum
Inhoud Van de voorzitter ........................................................... 2 Smash 40 jaar jong ....................................................... 3 Smash 1970 – 1980 ……………………………………… 5 Smash 1980 – 1990 ……………………………………… 9 Smash 1990 – 2000 ……………………………………… 13 Intermezzo ………………………………………………… 15 Smash 2000 – 2010 ……………………………………… 19 Intermezzo ………………………………………………… 21 Intermezzo ………………………………………………… 25 Wie de jeugd heeft ……………………………………….. 25 Van de zandbak naar baan 10 ………………………….. 27 Een hechte vriendenclub ………………………………… 29 Goede herinneringen …………………………………….. 31 Leden aan het woord …………………………………….. 33 Foto’s door de jaren heen ……………………………….. 39 Argus ………………………………………………………. 47
48
1
Van de voorzitter
Onze gastschrijver uit het verleden, Argus, herinnert zich …. Herinneringen
In 2010 vieren wij het 40-jarig bestaan van onze vereniging en aan mij de eer om in dit jubileumboek het voorwoord te mogen schrijven. Wij zijn – 40 jaar na de oprichting – nog steeds een bloeiende vereniging en dat is zeker in deze tijd van individualisering waarin steeds meer verenigingen moeite hebben vrijwilligers te vinden iets om trots op te zijn. Er is binnen onze vereniging natuurlijk veel gebeurd in deze 40 jaar want ooit begonnen met een paar tennisbanen en een oude schaftkeet als clubhuis en een honderdtal leden zijn wij in de loop der jaren gegroeid naar een ledental van 1000 en hebben wij nu de beschikking over 9 banen in een prachtig tennispark en is er ook een schitterend clubhuis neergezet. Net als bij vele andere verenigingen is ons ledental ook afgenomen maar gelukkig is de laatste jaren weer een groei in het aantal leden te constateren. Ik hoop dat deze groei zich de komende jaren zal doorzetten en ik hoop tevens dat voor onze leden de vereniging nog steeds de plaats zal blijven waar iedereen zich zal thuis voelen. Ik wil graag van deze gelegenheid gebruik maken om alle leden van de jubileumcommissie en de redactie van deze jubileumuitgave te bedanken voor hun inzet. In de afgelopen maanden hebben zij veel tijd gestoken in de organisatie van het jubileumjaar en zonder deze inzet was het niet mogelijk geweest dit jubileum te vieren. Vervolgens wil ik graag onze (jubileum)sponsors bedanken want zij hebben de viering van dit jubileumjaar en de extra evenementen mede mogelijk gemaakt.
Soms denk ik met weemoed terug aan de gezellige en soms hectische tijd die ik een aantal jaren geleden bij Smash heb beleefd. Het gezegde: "Ontspanning door inspanning" kan zonder enig bezwaar op die periode worden geplakt. Vooral de trainingsavonden waren een rustpunt in mijn toen nog vrij drukke bestaan. Wat precies de reden was om het tennisracket aan de willigen te hangen, of liever diep in de gangkast op te bergen, staat mij niet meer helder voor de geest. Mijn dierbare echtgenote noemt deze blackout van de geheugenspot onder het schedeldak "Altzheimer Light". Misschien komt het er ooit nog van om de tennissport weer op te pakken. Volgens de bekende slogan: "Tennissen, van 8 tot 80" moet dat op mijn huidige leeftijd wellicht lukken. Gezien mijn vertrek naar buiten Dukenburg, zal dat waarschijnlijk bij een andere vereniging zijn. Of ik daar dan terug zal vinden wat ik bij Smash aan vriendschap en begrip voor mijn gebrek aan tenniskwaliteiten heb ervaren, betwijfel ik ten zeerste. Wie weet, zien we elkaar nog ergens op een of andere tennisaccommodatie terug. Aangezien ik, ook al is het passief, een trouw bezoeker van een vroegere sport ben geworden, is de kans op een wederzien erg klein. Toch wil ik niet nalaten jullie de hartelijke groeten te doen en veel succes te wensen met jullie geweldige vereniging. Argus
Als laatste wil ik graag al diegene die in de afgelopen jaren lid zijn geweest - of nog zijn - van het bestuur of van de diverse commissies en de vele overige vrijwilligers bedanken voor hun grote inzet. Zonder deze inzet zou Dukenburg “Smash ’70” niet zo’n rijk verleden hebben gehad en ook niet zo’n goede toekomst tegemoet gaan. Ik wens u allen een spetterend jubileumjaar en veel tennisplezier in de komende jaren toe. Wim van Kessel Wie de jeugd heeft …
2
47
Dukenburg “Smash ’70” is 40 jaar jong. Tijd voor een terugblik en vooruitblik. De commissie, die in het leven is geroepen om het 40-jarig jubileum van onze tennisvereniging vorm te geven, was unaniem van mening, dat er een soort herinneringsdocument moest worden uitgebracht ter gelegenheid van het bereiken van deze mijlpaal. De vraag, die zich dan onmiddellijk aandient, is hoe we ervoor kunnen zorgen, dat er een prettig leesbaar en ook enigszins waardevol boekje ontstaat, waarin de geschiedenis van de vereniging weliswaar centraal staat, maar waarbij ook interessante zijsprongetjes het boekje opleuken. Een belangrijke vraag is hoe onze tennisvereniging Dukenburg “Smash ’70”, kortweg Smash genoemd, gekarakteriseerd kan worden. Een sluitende definitie is hierbij niet mogelijk en we doen onze tennisvereniging in ieder geval tekort, als we uitsluitend praten over de mooie tennissport. Smash is veel méér dan dat. Het sportieve element is uiteraard een hele belangrijke factor binnen onze vereniging, maar we mogen zeker niet uit het oog verliezen, dat Smash ook in haar 40-jarig bestaan een algemene maatschappelijke ontspanningsfunctie heeft gespeeld en nog steeds speelt.
Mogen wij ook even? …
De opzet en nadere uitwerking van dit boekje is in grote lijnen als volgt. -
-
-
-
Een globale geschiedenis van het bestaan van onze vereniging, verdeeld in 4 blokken van tien jaar, van 1970 tot 1980, van 1980 tot 1990, van 1990 tot 2000 en van 2000 tot heden. Om te proberen om het gevoel van de afgelopen 40-jaren ook op algemeen gebied levendig in beeld te krijgen, zijn per blok van 10 jaar ook een aantal willekeurige nationale en internationale gebeurtenissen vermeld, die misschien in onze herinnering zijn blijven hangen, welke tot de verbeelding spraken of als opmerkelijk kunnen worden beschouwd. Een drietal interviews met leden van onze vereniging uit verschillende leeftijdscategorieën om daarmee een actueel, maar natuurlijk niet geheel objectief beeld te scheppen van gevoelens en toekomstverwachtingen, die binnen onze vereniging leven. Een blokje “Jeugd”, want die heeft de toekomst. Een aantal mijmeringen en tussenartikeltjes als intermezzo’s.
De jubileumcommissie voor het 40-jarig jubileum wenst u veel leesplezier en een prettig jubileum(jaar). De Ladies bij de Masters …
46
3
Het eerste gemengde team uit de jaren ’70 …
Iedereen was van de partij …
Oefenen voor de uitvoering …
De bouwkeet …
4
45
En ze zagen dat het goed was …
Smash 1970-1980. Nijmegen, stad aan de Waal, heeft zich in de jaren na de 2e wereldoorlog geleidelijk aan hersteld van alle oorlogsgeweld en bijbehorende ellende en timmert flink aan de weg. Het gaat weer goed in Nijmegen en er is economische groei. Het inwonersaantal van onze stad loopt op en de ruimte tussen de Waal en het Maas en Waalkanaal is zo goed als volgebouwd. Nijmegen barst uit zijn voegen en heeft expansie nodig. Hierbij wordt in eerste instantie gekozen voor de sprong over het Maas en Waalkanaal. Het oude, gammele bruggetje, dat Hatert met de landerijen aan de overkant van het Kanaal verbindt, wordt vervangen door een grote nieuwe brug en ook in de buurt van het grote Philipscomplex wordt uiteindelijk een nieuwe, grote brug over het Kanaal gelegd, terwijl in de loop van de tijd ook de brug via de Graafseweg richting Den Bosch wordt vergroot en gemoderniseerd. Door deze bruggen wordt een grootschalige ontsluiting van een nieuw stadsdeel mogelijk. Genoemd naar het oorspronkelijke landgoed Duckenburg, ontstaat geleidelijk aan het nieuwe stadsdeel Dukenburg. Eerst verrijst in de late 60-er jaren de wijk Aldenhof, gevolgd door de wijk Malvert, waarna in de loop van de tijd ook de wijken Weezenhof, Lankforst, Meijhorst, Tolhuis en Zwanenveld ontstaan. Er worden veel huizen en andere voorzieningen gebouwd en Dukenburg stroomt gestaag vol met “nieuwe bewoners”. Waar mensen wonen, moet ook gesport worden. Hoewel de tennissport in die periode nog een behoorlijk elitaire status heeft, kan het toch niet uitblijven, dat er ook in Dukenburg een tennisvereniging van de grond zal komen. In overleg met de gemeente werpen een aantal vrijwilligers zich op om de kar te gaan trekken en dat resulteert in de geboorte van tennisvereniging Dukenburg Smash ’70, die officieel in januari 1970 statutair wordt opgericht. Op dat moment beschikt de vereniging nog niet over eigen tennisbanen, maar met bemiddeling van de Gemeente Nijmegen kunnen de eerste leden van onze tennisvereniging Smash gebruik maken van de banen van onze zustervereniging Union, waarvan het tennispark binnen redelijke afstand vanaf Dukenburg bereikbaar is. Het is allemaal wel een beetje behelpen, maar daar komt verandering in als Smash in 1973 aan de Staddijk de beschikking krijgt over een eigen tennispark met een aantal hardcourtbanen. Een clubhuis en kleedkamers zijn er dan nog niet, dus het is flink improviseren in een soort bouwkeet, die als onderkomen dient. Maar ook daar komt verandering in en in de loop van de 70-er jaren komt er een clubhuis en kleedkamers en zijn we een “echte” vereniging. Eind 70-er jaren worden met eigen middelen en met de hulp van veel vrijwilligers enkele banen van verlichting voorzien, waardoor het ook ’s winters mogelijk
Toch vermoeiend zo’n nachttoernooi …
44
5
Masters van weleer … Opening van ons park in 1974 …
Veel belangstelling … Masters van nu …
6
43
wordt in de avonduren te tennissen. Dukenburg stroomt steeds verder vol met bewoners en onze tennisvereniging komt meer en meer tot bloei. De eerste 10 jaar van ons bestaan zijn er uiteraard wel de nodige aanloopproblemen geweest, maar in de loop van deze eerste 10-jarige periode komt de vereniging tot volle wasdom. In dit decennium gebeurde ondermeer het volgende:
Autorally tijdens het 10-jarig bestaan …
Trainen in de gymzaal …
42
1970 De BTW wordt ingevoerd. Alle prijzen gaan omhoog, afhankelijk van het BTW-tarief. Paul Mc Cartney maakt bekend, dat de Beatles uit elkaar gaan. 1971 Greenpeace wordt opgericht om milieu-overtredingen stevig aan te pakken. Nijmegen telt 150.000 inwoners. 1972 Ajax wint de Europacup door met 2-0 te winnen van AC Milan door twee doelpunten van Johan Cruyff. Lichte aardschokken zijn voelbaar in Nijmegen. 1973 Het begin van de oliecrisis met daarbij de invoering van de autoloze zondag. Station Nijmegen Dukenburg wordt in gebruik genomen. 1974 Het Nederlands Elftal verliest de finale van het WK-voetbal met 2-1 van Duitsland. De populaire radiopiratenzenders Radio Veronica en Radio Noordzee houden noodgedwongen op te bestaan. 1975 De eerste aflevering van de populaire TV-serie Swiebertje wordt uitgezonden. Het dragen van een autogordel wordt verplicht in Nederland. 1976 Een treinbotsing in Schiedam kost 24 mensenlevens. Fidel Castro wordt president van Cuba. 1977 Het bekende culturele centrum O 42 aan de Oranjesingel wordt in gebruik genomen. Molukkers gijzelen grote groepen mensen in een trein bij De Punt en een school in Bovensmilde. 1978 Het allereerste Open Toernooi van Smash Dukenburg wordt in augustus gehouden. In het Vaticaan overlijdt Paus Paulus de Zesde. Zijn opvolger Paus Johannes Paulus de Eerste overlijdt eveneens, en wel 33 dagen na zijn inauguratie. 1979 De presidenten van Amerika en Rusland, Carter en Breznjev, ondertekenen het Saltverdrag ter beperking van de kernwapens. Het eerste dames veteranentoernooi voor singles en dubbels wordt gehouden, welk toernooi later grote bekendheid zal krijgen
7
Voor de inwendige mens …
als Smashing Ladies. Ook wordt er in dit jaar voor het eerst een Wintercompetitie buiten georganiseerd.
Goedbezochte bijeenkomst …
Doorkijkje …
8
41
Smash 1980-1990. Het gaat heel goed met Smash en het aantal leden rijst de pan uit. De tennissport is sowieso in opkomst en wordt steeds meer door het “gewone“ publiek ontdekt. Er moet bij Smash zelfs een ledenstop worden ingevoerd en er ontstaat een wachtlijst om lid te “mogen” worden. Er is heel veel tennissende jeugd, er zijn trainingsmogelijkheden, er is talent, er is drukte, er is gezelligheid, kortom Smash gaat als een speer. Het bestuur doet zijn uiterste best om aan de razendsnelle ontwikkeling van de vereniging sturing te geven. Gelukkig zijn er vele vrijwilligers, die de handen uit de mouwen steken en het uitgebreide takenpakket binnen de vereniging weten te verwezenlijken. Er wordt volop meegespeeld met diverse competities. Smash timmert aan de weg. Er wordt heel veel aandacht besteed aan de ontwikkeling van de jeugd en er worden uitwisselingen gehouden met andere verenigingen. Het kost allemaal de nodige organisatie, maar vele handen maken licht werk. De accommodatie, waaronder het clubhuis, wordt aangepast en gemoderniseerd. Het feestvieren is de leden van Smash niet vreemd en menige gelegenheid wordt aangegrepen voor een feestje. Er wordt nog steeds gespeeld op 9 hardcourtbanen, waarvan 2 banen uiteindelijk worden vervangen door kunstgrasbanen, wat in die tijd een heel vooruitstrevende ontwikkeling is. Het gaat goed met Smash en de bomen groeien bijna tot in de hemel. Tijdens wedstrijden is het vaak heel druk met publiek, het terras zit vaak mudjevol, zelfs op gewone doordeweekse avonden. Een nadeel hierbij is, dat het vaak zo druk is met liefhebbers, dat er volop afgehangen moet worden en er soms best lang gewacht moet worden vóór je de baan op kunt en na één periode kun je dan weer verder gaan zitten wachten tot je weer een keer mag. Er wordt zelfs heel serieus nagedacht over het aanleggen van 2 extra tennisbanen om het grote en groeiende aantal leden van dienst te kunnen zijn. Deze zeer succesvolle periode van onze tennisvereniging maakt het ook noodzakelijk, dat ons clubhuis in deze periode enkele malen wordt verbouwd en wordt aangepast en gemoderniseerd. In de loop van dit decennium wordt Smash door privatisering als eerste tennisvereniging in de regio eigenaar van het tennispark.
Effe bijpraten …
Aandachtige luisteraars …
40
9
Interessante partij ?…
Op de schoot van de Sint…
Stilte voor de storm … Ballet tijdens het 15 jarig jubileum…
10
39
Toen ik kampioen damesdubbel was.
In dit decennium gebeurde ondermeer het volgende:
- Heb je nog opmerkingen?
1980 Het eerste team gemengd zaterdag promoveert naar de hoogste klasse. Er wordt een aanvang gemaakt met de herbouw en renovatie van de benedenstad. 1981 Piersonrellen in Nijmegen. Het leger en Leopard-tanks worden ingezet om rellen bij de ontruiming van gekraakte panden te beëindigen. Prins Charles van Engeland trouwt met Lady Diana Spencer. 1982 Smash heeft inmiddels 246 jeugdleden en het clubhuis van Smash ondergaat zijn eerste verbouwing. Toos van der Valk, echtgenote van de horecatycoon Gerrit van der Valk, wordt door 2 Italianen ontvoerd, maar wordt later weer vrijgelaten. 1983 In Den Haag vindt de grootste demonstratie in de Nederlandse geschiedenis plaats. Er demonstreren 550.000 mensen tegen de plaatsing van kruisraketten in Nederland. Alfred Heineken en zijn chauffeur Ab Doderer worden ontvoerd door Willem Holleeder en zijn kompanen. 1984 De banen 5, 6 en 7 van ons tennispark worden van verlichting voorzien en het eerste damesteam promoveert naar de 1e klasse. De eerste Zevenheuvelenloop vindt plaats. 1985 Voor het eerst sinds 1963 wordt er weer een Elfstedentocht gereden. De winnaar is Evert van Benthem. De snelweg A73 ten zuiden van Nijmegen wordt geopend. 1986 De clubkampioenschappen van Smash worden gehouden met het ongelofelijke aantal van 260 deelnemers. 1987 Ien Dales wordt burgemeester van Nijmegen. Dit jaar worden ook de banen 1 t/m 4 van ons park voorzien van verlichting. 1988 Het Nederlands Elftal wordt Europees Kampioen, waarbij de halve finale tegen aartsrivaal Duitsland als de grootste triomf wordt beschouwd. Het eerste damesteam van Smash speelt 1e klasse en wordt districtskampioen. 1989 Winkelcentrum Dukenburg wordt overdekt en aan ons clubhuis wordt een serre gebouwd. De val de Berlijnse Muur. De voorbode van de hernieuwde hereniging van de beide Duitslanden.
Twee keer per jaar Open Dag organiseren om leden te krijgen.
Dit waren de interviews. Wij bedanken de geïnterviewden voor hun spontane en openhartige medewerking.
De vijfigplussers …
38
11
Interview 3: Irene Tjon (categorie 60 jaar). - Sinds wanneer ben je lid van Smash? Sinds 1974, daarna gestopt in verband met problemen (labels wisselen) bij labelen en in 1984 weer ingeschreven als lid. - Waarom heb je ervoor gekozen om juist lid van Smash te worden? Vlak bij huis. - Wat vind je van het huidige Smash? Kom niet zo vaak meer in verband met andere sportactiviteiten, zoals fitness. En wat arrogante tennissers. - Hoe vaak tennis je? Één keer bij Smash en één keer bij mijn werkgever de Gemeente Nijmegen. - Heb je wel eens vrijwilligerswerk bij Smash gedaan en hoe groot schat je het belang van vrijwilligerswerk in?
Prijzen met toezichthouder …
Bardienst, samen met mijn zus. - Zijn er zaken, waaraan bij Smash meer of andere aandacht zou moeten worden besteed? Ja, baanhuur verlagen naar € 2,50 per halve dag, want je speelt meestal maximaal twee uurtjes. Ook graag toilettengebruik in het weekend (als de bar gesloten is) mogelijk maken door met een pasje binnen te kunnen komen bij de WC. - Hoe zie je de toekomst van Smash en hoe ziet Smash er over nog eens 40 jaar uit? Minder leden in verband met meerdere tennisclubjes. Vergrijzing. - Omschrijf SMASH in 5 woorden? Leuke club om te tennissen. - Wat is het mooiste/leukste/merkwaardigste moment, dat je hebt meegemaakt bij Smash? Prijzen met prijswinnaars …
12
37
Smash 1990-2000 - Wat is het mooiste/leukste/merkwaardigste moment, dat je hebt meegemaakt bij Smash? Daarvoor ben ik helaas nog te kort bij de club. De leukste ervaringen zijn tot nu toe toch wel de lesavonden en de “labelavonden”. - Heb je nog opmerkingen? Nee, niet direct. Ik zou zeggen: op naar de volgende 40..........
De ingezette trend van de 80-90-er jaren zet zich voort. De tennissport leeft als nooit tevoren en ook het ledental van Smash blijft constant zeer hoog. Het clubhuis wordt rigoureus verbouwd tot een imposant geheel van 3 verdiepingen. Door het hele jaar is het een drukte van belang op ons tennispark. Een voordeel is, dat we met de hardcourtbanen een baansoort hebben, waarop ook ’s winters gespeeld kan worden, behoudens sneeuw en gladheid. Ook ’swinters wordt er heel goed gebruik gemaakt van onze accommodatie. Er wordt volop meegedaan met de zaterdag- en zondagvoorjaarscompetitie. Vele kampioenen kunnen worden gehuldigd en uiteraard zijn er ook teleurgestelde degradanten, maar ook dat hoort bij de sport. Het is ook een periode, waarin zowel bij onze eigen vereniging als in de omgeving door het jaar heen steeds meer toernooien worden georganiseerd. Ook hierbij weten veel van onze leden als prijswinnaars de eer van onze vereniging hoog te houden. In dit blok van 10 jaar komt ook het vraagstuk van de vervanging van de banen aan de orde. Na heftige discussies en drukbezocht bijeenkomsten in het wijkcentrum Meijhorst en ook nog eens een probleem met de leverancier van de nieuwe hardcourtbanen, wordt ons tennispark omgetoverd in een kunstgraspark. Uiteindelijk is bijna iedereen daar toch wel heel blij mee en we zijn hierbij, blijkt achteraf, toch wel een voorloper, want tegenwoordig beschikken de meeste tennisparken over kunstgras. Nog steeds kan Smash zich gelukkig prijzen, dat een beroep kan worden gedaan op een grote groep vrijwillige medewerkers, die het mogelijk maken, dat Smash een bloeiende vereniging is en blijft. In 1995 wordt op grootse wijze het 25jarig bestaan gevierd. Een geweldig programma en een geweldig feest. Echt Smash. Toch tekenen zich aan het einde van de 90-er jaren de eerste haarscheurtjes af. De tennissport raakt heel geleidelijk wat van zijn populariteit kwijt en dat is ook al een beetje merkbaar bij Smash. Ook valt niet te ontkennen, dat Smash een vereniging “op leeftijd” begint te worden. Het aantal leden begint af te nemen, er komt steeds minder tennissende jeugd en ook is al sprake van enige vergrijzing in het stadsdeel Dukenburg. De toekomst ziet er nu toch iets anders uit dan 10 jaar geleden.
Ons prachtige park “by night” …
36
13
Interview 2: David Verheijen (categorie 40 jaar). - Sinds wanneer ben je lid van Smash? Sinds de Open Dag van 2009. - Waarom heb je ervoor gekozen om juist lid van Smash te worden? Het ligt in de wijk Dukenburg. Dichtbij en, naar verwachting, meer bekenden. Ook hoorden we goede berichten over Smash. - Wat vind je van het huidige Smash? Een gezellige vereniging, waar éénieder op een ongedwongen manier kan tennissen. Wat ik zo zie, in de korte tijd dat ik lid ben, is dat er geregeld wat georganiseerd wordt. Ook zie ik veel enthousiaste mensen op de dagen, dat ik tennis. - Hoe vaak tennis je? 1 tot 2 keer per week, waarvan één keer les op de donderdagavond. - Heb je wel eens vrijwilligerswerk bij Smash gedaan en hoe groot schat je het belang van vrijwilligerswerk in?
Goed toeven op ons park …
Nee, ik heb nog nooit bij Smash vrijwilligerswerk gedaan, maar ik zie het belang zeker in. Ik denk zelfs, dat zonder vrijwilligers Smash geen bestaansrecht heeft. - Zijn er zaken, waaraan bij Smash meer of andere aandacht zou moeten worden besteed? Ik vind Smash wel een “oudere” club. Daarmee bedoel ik, dat er te weinig jongeren zijn. Daar zou wellicht meer aandacht aan besteed kunnen worden om te zorgen, dat er meer “jongeren” bij de club komen. Wellicht gebeurt dat ook wel, maar ik zie het nog niet. - Hoe zie je de toekomst van Smash en hoe ziet Smash er over nog eens 40 jaar uit? Geen antwoord op gegeven. - Omschrijf SMASH in 5 woorden? Een gezellige, open en ongedwongen vereniging. Prijsuitreiking …
14
35
Intermezzo Zeker in de winterse periode met korte dagen zou het fijn zijn, als er ook in de avond getennist kan worden. Met andere woorden, als de lampen ’s-avonds aan kunnen. - Hoe zie je de toekomst van Smash en hoe ziet Smash er over nog eens 40 jaar uit? Smash heeft vooral veel oudere leden, die over 40 jaar niet meer op de ledenlijst zullen staan. Zaak is te blijven investeren in de jeugd en als ik zie wat voor leuke activiteiten er allemaal georganiseerd worden, dan zit dat wel goed. Misschien alleen de zaak wat groter promoten. - Omschrijf SMASH in 5 woorden? Een gezellig, actief, mooi gelegen tennispark. - Wat is het mooiste/leukste/merkwaardigste moment, dat je hebt meegemaakt bij Smash?
Tennis: Een sport voor altijd. Als je een stukje wilt gaan hardlopen, heb je in feite alleen maar een paar loopschoenen nodig. Als je wilt gaan fietsen, heb je een goede fiets nodig. Dat valt dus allemaal nog best wel mee, hoewel beide activiteiten wel een beetje saai zijn. Als je wilt gaan voetballen, heb je 22 spelers nodig, ook een scheidsrechter en zelfs netten in de doelen en cornervlaggen. Dat vergt een hele organisatie. Als je wilt gaan zwemmen, heb je liefst een lekker zonnetje en zwemwater nodig, dat een beetje op temperatuur is. Dat is zomaar niet altijd voorhanden. Maar wat moet je als je wilt gaan tennissen? Je hebt wat tenniskleding nodig, een racket en een setje ballen. Het tennispark is altijd beschikbaar. De banen liggen er al en een tegenspeler is meestal zo geregeld. Op kunstgras kun je altijd spelen, behalve als er sneeuw op ligt. Dus is de conclusie, dat tennis niet alleen een hele leuke sport is, maar je kunt in feite ook bijna altijd tennissen zonder veel poespas. Dat is mooi meegenomen.
Op sommige avonden is het zo druk, dat je nog wel eens wordt uitgedaagd door twee andere spelers voor een dubbelspel. Dat zijn altijd leuke momenten, zeker als je er een tennispartner aan overhoudt natuurlijk. - Heb je nog opmerkingen? Keep up the good work.
34
15
Leden aan het woord. Het leek ons aardig eens aan een aantal min of meer willekeurige Smashleden een lijstje met vragen voor te leggen hoe hun gevoelens over Smash zijn. De enige willekeur, die er niet in zit, is het gegeven, dat we leden uit verschillende leeftijdscategorieën wilden hebben. We hebben dus in het ledenbestand gezocht naar een drietal leden, die in ons jubileumjaar ongeveer 20 jaar, 40 jaar en 60 jaar zijn. Het was verheugend te constateren, dat de drie benaderde leden allen spontaan hun medewerking aan het “interview” toezegden. Uiteraard kregen deze drie leden dezelfde vragen voorgelegd. Uit de antwoorden blijkt, dat er toch wel redelijk divers over onze vereniging en het randgebeuren daaromheen wordt gedacht en geoordeeld. En zo zal het ook in bredere zin binnen onze club het geval zijn. Interview 1: Arjen Fagel (categorie 20 jaar). - Sinds wanneer ben je lid van Smash? De eerste spade …
Sinds mei 2009 ben ik weer lid, na een pauze van twee jaar. Daarvoor heb ik anderhalf jaar les gehad. - Waarom heb je ervoor gekozen om juist lid van Smash te worden? Gezellige club met niet al teveel leden, in de buurt gelegen. Mijn jongere broertjes waren al langere tijd lid, dus het was een gemakkelijke keuze. - Wat vind je van het huidige Smash? Geen klachten. Alles lijkt goed geregeld. Veel leuke initiatieven. - Hoe vaak tennis je? Als het kan een keer of twee in de week. - Heb je wel eens vrijwilligerswerk bij Smash gedaan en hoe groot schat je het belang van vrijwilligerswerk in? Nog nooit. Ik neem aan, dat vrijwilligerswerk, zoals bij elke andere kleine club, een grote rol speelt. - Zijn er zaken, waaraan bij Smash meer of andere aandacht zou moeten worden besteed?
Er volgen er nog vele …
16
33
Daarom vind ik het ook erg mooi dat we het laatste jaar zoveel nieuwe leuke en enthousiaste mensen hebben gevonden, die zich met veel plezier hebben ingezet voor de jeugd en aan hebben gegeven dit volgend jaar weer te willen doen! Ik wens deze groep onder de bezielende leiding van Peter Fagel veel succes en plezier bij de organisatie van de komende activiteiten. Ten slotte, een oproep aan de jeugd van Smash: Ga lekker trainen, speel toernooien en competitie! Er ligt elke dag een prachtig tennispark voor jullie klaar om te spelen. Hoe meer je speelt, hoe beter je wordt en vooral hoe leuker het wordt! Als jij ook jouw steentje wilt bijdragen aan de organisatie, dan kan dat altijd! Meld je dan aan via de jeugdsite van Smash! Tot op de tennisbaan! Frank Gommans Voorzichtige conclusie: Het zijn leuke, spontane verhalen, die een heel plezierig beeld geven en waarin “samen” toch wel het sleutelwoord is. We moeten er met z’n allen (dus ook de oudere leden) naar streven het clubonderdeel “jeugd” en prominente plaats te blijven geven in ons verenigingsleven, want wie de jeugd heeft, heeft de toekomst.
’n Bomvol clubhuis …
32
In dit decennium gebeurde ondermeer het volgende: 1990 Nelson Mandela wordt vrijgelaten uit de gevangenis en maakt zijn rentree in de politiek. Marco Borsato wint de Soundmixshow. 1991 De Golfoorlog breekt uit tussen Amerika en zijn bondgenoten en Irak en zijn bondgenoten. De oorlog houdt de gemoederen in de wereld flink bezig en maakt het gat tussen de westerse en de islamitische cultuur steeds groter. Queen-zanger Freddy Mercury overlijdt aan de gevolgen van aids. 1992 Aardbeving met een kracht van 5.8 op de schaal van Richter met het episch centrum in Roermond, maar ook goed te voelen in Nijmegen. In de Bijlmer in Amsterdam stort een Israëlisch vrachtvliegtuig neer op 2 flats. Er vallen 43 doden. 1993 Bill Clinton volgt George Bush sr. op als president van de Verenigde Staten. Koning Boudewijn van België overlijdt plotseling en wordt opgevolgd door zijn broer Albert. 1994 De veerboot Estonia vergaat in de Oostzee, waarbij 852 mensen verdrinken. Nelson Mandela wordt president van Zuid-Afrika. 1995 Zowel het gemengde 40+team, als het heren 40+team op de zaterdag wordt Gelders Kampioen. Bijna watersnoodramp. Duizenden evacués uit de Ooijpolder en het Land van Maas en Waal worden ondergebracht in Nijmegen. 1996 Als eerste Nederlander in de geschiedenis wint Richard Krajicek het herenenkel op Wimbledon. De laatste in Nijmegen gelegerde militairen varlaten Nijmegen vanaf het Limosterrein. 1997 Alle afdelingen van de hogescholen in Arnhem en Nijmegen fuseren tot één hogeschool Arnhem-Nijmegen, de HAN. De Engelse prinses Diana komt om het leven bij een autoongeluk in een tunnel in Parijs. 1998 Bill Clinton ontkent op de Amerikaanse televisie, dat hij een sexuele relatie heeft gehad met stagiaire Monica Lewinsky. De eerste nieuwbouwwoningen in de Waalsprong worden gerealiseerd. 1999 Brand in de autotunnel onder de Mont-Blanc. Er vallen 39 dodelijke slachtoffers. Opening van het nieuwe museum Het Valkhof. 17
Goede herinneringen Het jaar 1970 was het jaar, waarin Andre Agassi werd geboren, John Newcombe Wimbledon won en de VS met Arthur Ashe de Dacis-cup won, maar het belangrijkste tennisnieuws van dat jaar was toch wel de oprichting van Smash! Daar had ik toen niks mee te maken, maar het heeft geleid tot de mooiste tennisvereniging van Nederland! En ik ben blij dat ik daar al 15 jaar (grotendeels jeugd) lid van ben. Samen met Tom (mijn broer) ben ik in 1995 gaan trainen. We vonden het gelijk erg leuk en al snel trainden we twee keer in de week en speelden geregeld toernooien, uitwisselingen en competitie. Ook de activiteiten op Smash, zoals het kamp en het Herfsttoernooi waren daarbij hoogtepunten. Later, rond mijn vijftiende zijn we ook met de wat oudere jeugd een weekend weggeweest naar de Groene Heuvels. Daar hebben we echt een topweekend gehad! Ik wil bij deze ook nog eens de mensen bedanken die dat al die jaren hebben georganiseerd. In mijn herinnering heeft Nicole Pahlplatz niet veel later jongens als Tim Maertens, Chris Gerrits, Han Bruers, Sander Jacobs, Dimitri Pelser en mij gevraagd om iets te betekenen voor de jeugd van Smash. Gezien de goede herinneringen aan alle leuke activiteiten van Smash zijn wij toen allemaal begonnen met de organisatie of ondersteuning van toernooien, kampen of wat dan ook. Ik heb dat altijd geweldig gevonden om te doen. Ik vind het fantastisch om de nieuwe jeugd enthousiast bezig te zien, maar ik vind het ook gewoon leuk om met een groep tennisvrienden een week of weekend bezig te zijn en na afloop gezellig een biertje te drinken. De laatste jaren is deze groep mensen gaan studeren/werken en heeft zich langzaamaan over het hele land verspreid. De zoektocht naar mensen, die zich konden/wilden inzetten voor de jeugd, was daarom niet altijd gemakkelijk. Maar door een aantal die-hards en enkele nieuwe enthousiaste krachten hebben we de afgelopen jaren toch een mooi programma voor de jeugd kunnen draaien. Ik denk met een goed gevoel terug aan al deze dagen op Smash en wil alle mensen bedanken met wie ik dit samen heb gedaan. Het succes en de charme van jeugdactiviteiten bij Smash is altijd geweest dat het grotendeels door jonge mensen wordt gedaan met de ondersteuning van een aantal ouderen. Ik hoop dat we die traditie in ere kunnen houden, omdat het, denk ik, een mooi uithangbord is voor Smash.
Dauwtrappen …
Zingen tijdens het jeugdkamp …
18
31
Smash 2000-2010 Al met al heb ik velen van u door de jaren heen leren kennen, wat de binding met de vereniging ook enorm versterkt. Dat de kern van mijn vriendenkring zijn oorsprong heeft bij Smash deelt hier natuurlijk ook in mee. Helaas heeft deze binding ook zijn ‘keerzijde’. Door de jaren heen zijn er helaas al aardig wat Smashleden ons ontvallen. En waar ik herinneringen ophaal zullen ook zij zeker niet worden vergeten. Ik spreek hierbij de wens uit dat onze tennisclub als een gezonde vereniging richting goud mag gaan! Hier kan ieder lid zijn of haar bijdrage aan leveren. En wie weet vormt de kroost van de eerdergenoemde vriendenkring te zijner tijd een deel van de nieuwe jeugdlichting… Ik wens u allen een plezierig jubileumjaar toe!! Bas Albers
Uitwisseling met Rot-Weiss Kleve …
30
In de loop van het eerste decennium van de nieuwe eeuw neemt het ledenaantal gestaag verder af. Het tennis leeft niet meer zo als in de periode daarvoor en Dukenburg is meer en meer aan het vergrijzen. Het valt niet te ontkennen, dat deze ontwikkelingen een nadelige weerslag hebben op het reilen en zeilen binnen onze vereniging. Het is zeker niet de bedoeling nu een negatief beeld over Smash te gaan schetsen, maar het heeft ook geen enkele zin de zaken mooier voor te stellen dan ze zijn. Het plan uit de 90-er jaren om misschien wel een paar extra banen aan te leggen, is allang overboord gegooid. Van ongeveer 1000 leden in de topjaren, is het ledental in de loop van dit decennium geleidelijk teruggelopen tot een dieptepunt van 580. Maar er gloort weer volop hoop en vertrouwen aan de horizon, want in de loop van 2009 is het ledental weer gestegen tot iets boven de 700. Afhangen moet uiteraard nog steeds, maar wachten op een baan is tegenwoordig eerder een uitzondering dan regel. Ook is het heel opvallend, dat het tegenwoordig overdag vaak drukker is als ’s avonds. De haarkleur van de meeste spelers op de baan is in de loop van de tijd ook aangepast aan de vergrijzing van het stadsdeel Dukenburg. Nog steeds wordt er door Smashleden volop meegedaan aan de diverse competities en toernooien. Het bestuur van Smash doet steeds zijn uiterste best om de organisatie van de vereniging op het juiste niveau te houden. Dat valt vaak niet mee, want het aantal vrijwilligers is in de loop van de tijd zienderogen afgenomen en het is vaak een hele toer om alle noodzakelijke taken en klussen in goede banen te leiden. Het lukt tot op heden gelukkig nog steeds om doordeweeks te zorgen voor barbezetting van het clubhuis op de gebruikelijke speeltijden. Dat is ook wel heel belangrijk, zodat de leden van onze vereniging in ieder geval het gevoel kunnen vasthouden, dat onze club een verzamelplek heeft, waar naast het tennissen ook een maatschappelijke gezelligheidsfunctie aanwezig is. We moeten elkaar als leden kunnen blijven ontmoeten, dan is en blijft er een toekomst voor Smash. Tennis is een heerlijke sport om te spelen en een leuke en enerverende sport om naar te kijken. Een zekerheid is, dat tennis zeker zal blijven bestaan. De toekomst van Smash is niet geheel duidelijk zoals overigens niets in het leven zeker is. Als we met z’n allen de schouders er flink onder blijven zetten, zullen we hopelijk nog heel lang de weg weten te vinden naar het mooie tennispark van Smash aan de Staddijk. Dan kunnen we met recht spreken over een vereniging, die niet 40 jaar oud, maar 40 jaar jong is.
19
Een hechte vriendenclub Mij werd gevraagd een bijdrage te leveren aan dit jubileumblad, waarbij vooral mijn periode als jeugdlid in de schijnwerpers diende te staan. Nu loop ik al een aardige tijd bij Smash rond, maar als jeugdlid ben ik – vanaf 1990 - slecht vier jaar actief geweest. Daarbij mag ik het eerste jaar niet als volwaardig tellen; een vierde gezinslid kostte niet zoveel en dus werd een fanatiek voetballende Bas ook maar lid gemaakt. Vanaf het tweede jaar bleek het fanatisme op de tennisbaan de overhand te krijgen. Ik begon met trainen en competitief tennisspelen. Naast de voorbode voor veel tennisplezier, bleek het tevens de opmaat voor een brede en hechte vriendenkring. Met als absolute slagroom op de taart ook het feit dat mijn vrouw Nicole en ik elkaar bij Smash hebben mogen ontmoeten. In mijn eerste jaar (jeugd)competitie kwam ik toevalligerwijs in een team terecht met een drietal schoolgenoten. Helaas zijn de dames (toen meiden), net als velen uit een grote jeugdlichting (!), geen lid meer. De jongen, ene Ivo van den Broek, waarmee ik destijds op de baan stond staat nu, 19 jaar later, nog steeds aan mijn zijde!
Uit volle borst …
Met de competitie noem ik gelijk het voor mij jaarlijkse hoogtepunt. Hier kijk ik steevast weer naar uit en de 19 afgelopen jaren hebben een schat aan mooie herinneringen opgeleverd. De legendarische afsluitingen op de zondag die uitgroeiden tot grote feesten, maar ook zeker de ongelooflijke lol die wij de laatste jaren met ons vriendenteam hebben. Voor wat betreft de jeugdjaren staan de jeugdkampen, met ieder een eigen verhaal, nog vers in het geheugen. Velen heb ik er als deelnemer en later (mede)organisator mee mogen maken. Feitelijk zou ik voor iedere activiteit wel een herinnering aan kunnen halen. Het zijn er echter te veel om te beschrijven, maar ik noem toch even een rijtje van activiteiten waar ik bij (betrokken) ben geweest. Wellicht komen er bij het lezen uw eigen herinneringen weer naar boven; - Clubkampioenschappen jeugd-/ senioren (met het imago dat ze de vorige eeuw hadden) - Herfst Jeugdtoernooi – Dukenburg Open – SBO - Paasvoetbaltoernooi – Dauwtrappen – Kampeerweken bij externe toernooien (Grave/ Lent) – Uitstapjes naar bijvoorbeeld het grastoernooi in Rosmalen – Kerstbingo’s – Masters – 25 jarig Jubileum – Nachttoernooi – Vrijwilligersavonden – 20+/35- Toernooi – etc…
Hoge bomen …
20
29
-
Het opzetten van de Jeugdraad, de verbouwing van het clubhuis, het ‘Nachttoernooi’, het dauwtrappen, de vele jeugdkampen en zo kan ik nog wel even doorgaan…
Maar wat ik me vooral kan herinneren was de ongedwongenheid van onze vereniging en de mensen die mij hebben zien opgroeien van kleine snotneus naar de ‘man’ die ik nu ben. Een aantal is inmiddels niet meer onder ons zoals Hans Bach, Ger Knoop, Johan van Arensbergen, Martin Mast, Harrie Rutten, Theo Wijsman, Wim van de Water en Diny Groen. Maar ze leven voort in onze gedachten. Gelukkig zijn er uit die tijd ook nog veel mensen over die nog steeds bij onze club actief zijn, waaronder veel mensen die ik nu tot mijn vriendenkring mag rekenen. Inmiddels allemaal wat ouder en vader of moeder geworden. Met hen sta ik nu nog steeds op de baan of eerlijk gezegd naast de baan. Het enige verschil met mijn jeugdjaren is dat de zandbak nu voornamelijk omgeruild wordt voor Baan 10… Ivo van den Broek.
Intermezzo Tennis: Ik zit een beetje te mijmeren. Het is een donderdagavond. Het is vandaag wel heel mooi weer geweest. Ik heb de hele dag hard gewerkt. Nadat ik thuis ben gekomen, heb ik gegeten en even de krant doorgelezen. Ik heb afgesproken vanavond te gaan tennissen. Ik ben moe en ik heb niet overdreven veel zin om te gaan. Maar afspraak is afspraak, dus tegen 19.00 uur kleed ik me om en pak ik mijn tennisspullen. Ik ga op de fiets, ik waai al lekker een beetje uit en ik begin zowaar zin te krijgen in een lekker potje tennis. Mijn maatjes zijn er al en na een paar minuten inslaan, spelen we een partijtje. Het is een leuk potje en zelf ben ik in vorm. Na anderhalf uur vinden we het mooi geweest en de shirts zijn flink nat geworden. Eerst even lekker douchen en dan op het terras lekker met z’n allen wat drinken. Het is heerlijk zacht weer. We zitten gezellig te kletsen over tennis en over andere dingen. Ik zit te genieten. Na ruim een uur bij elkaar gezeten te hebben, gaan we weer naar huis. Het was een fantastische avond. Het leven is goed. Ik kom vrolijk thuis en merk, dat ik niet meer moe ben. Mooi toch.
’t Valt niet mee, die bal- en slagvaardigheid …
28
21
Van de zandbak naar Baan 10… Mijn jeugd bij Smash begon eigenlijk naast de baan en dan voornamelijk in de zandbak (ja, die hadden we toen nog). Gezien het simpele feit dat mijn ouders, broer en zo ongeveer de rest van mijn familie lid waren van Smash, zat er voor mij niet veel anders op dan gedwee ieder weekend langs de baan te vertoeven. Maar begrijp me niet verkeerd, dat was zeker geen straf! Tijdens competitiedagen of toernooien hadden mijn ouders geen omkijken naar mij. Ik vermaakte me wel en werd gefêteerd door Jan en Alleman met ijsjes en flesjes Ginger Ale (ja, die hadden we toen ook nog). Maar goed, het moest het er toch een keer van komen: uit de zandbak en met mijn befaamde Pinguïn racket de tennisbaan op. Destijds overigens nog rode hardcourtbanen. Een van mijn eerste herinneringen op de baan was ‘Bal en Slagvaardigheid’ op de woensdagmiddag voorzien van ranja en spelletjes met de ouders. Vervolgens begon het trainingstraject in die tijd verzorgd door naar ik meen Ad Labeé, maar pin me er niet op vast, want ik heb in mijn jeugd heel wat trainers zien komen en gaan. Het werd al vrij snel duidelijk dat het talent in de familie bij mijn broer, Pancho, zat. Daar konden onder andere Peter, Marian, Pieter, William en tot slot Paul niets aan doen. Ach ja, ik moest het hebben van mijn andere kwaliteiten…
Clubkampioenschappen Junioren …
Verdere gedachten aan mijn jeugdjaren die bij me opkomen zijn: - Je ‘ziek’ eten aan de heerlijke zure bommen tijdens het Open Toernooi. - Het Jeugdhonk in de oude kleedkamers (de plek waar nu de parkeerplaats is). Hier werd in die tijd door de ‘oudere’ jeugd hun eerste biertje gedronken, het eerste sigaretje gerookt en de eerste kus gegeven of ontvangen... - Samen met Rob (Schuurs) en Marcel (Jacobs) gluren bij de oude bestuurskamer die tijdens het Open Toernooi werd gebruikt als kleedkamer voor de modeshow. - Mijn optreden als ‘Ciske de Rat’ bij de Mini Playbackshow tijdens het vijftienjarig jubileum. - De jeugduitwisselingen met tennisvereniging Kleef. - Mijn eerste stappen in het ‘DJ vak’ met Rob (Jansen) tijdens een van de afsluitingen van de competitie waar Ton Rossen met een parasol boven zijn hoofd voorop de polonaise liep. Clubkampioenschappen Senioren …
22
27
In dit decennium gebeurde ondermeer het volgende: 2000 De opening van de Marikenstraat met koopgoot en de Dobbelmanfabriek wordt gesloopt. Grote vuurwerkramp in Enschede met 23 doden. 2001 In de eerste uren van dit jaar een catastrofale brand in uitgaanscentrum het Hemeltje in Volendam met 14 dodelijke slachtoffers. Er wordt een wet aangenomen ter legalisatie van het homohuwelijk. 2002 De invoering van de Euro. Het leven wordt er niet goedkoper op. In februari trouwt prins Willem-Alexander met Maxima Zorreguieta. 2003 Het begin van de tweede Golfoorlog tegen Irak. Het regime van Sadam Hoessein stort in elkaar. Bagdad valt in Amerikaanse handen. Geboorte van prinses Amalia, onze nieuwe koningin voor de verre toekomst. 2004 Opening van fietsbrug De Snelbinder. Prins Bernhard overlijdt op 93-jarige leeftijd. 2005 Viering van 2000 jaar Nijmegen. Politiek activist Louis Sevèke wordt in het centrum van Nijmegen vermoord. 2006 Sadam Hoessein, die inmiddels uit een schuilplaats is opgepakt, wordt veroordeeld tot de dood door ophanging. De Vierdaagse wordt na één dag gestaakt vanwege het overlijden van twee deelnemers. 2007 De eerste aanwijzingen voor een wereldwijde recessie kondigen zich aan. Thom de Graaff wordt burgemeester van Nijmegen. 2008 De anti-Koran-film van Geert Wilders wordt op internet gepubliceerd. Barak Obama wint in Amerika de presidentsverkiezingen. 2009 Tijdens Koninginnedag in Apeldoorn rijdt Karst T. met zijn Suzuki Swift in op het publiek, waarbij uiteindelijk 8 doden vallen, waaronder de dader. Het aantal inwoners van Nijmegen is in mei 2009 opgelopen tot 161.634. 2010 Tennisvereniging Dukenburg “Smash ’70” bestaat 40 jaar. Hiep hiep hoera.
Sint en Piet op de bakfiets …
Wachten op je beurt …
26
23
Intermezzo Tennis. Het lijkt tegenwoordig wel tovenarij. Ik zie het nog zo voor me. Houten rackets met een klein tennisblad. We wisten niet beter en dachten zeer goed materiaal in handen te hebben. En we konden er in ieder geval leuk mee tennissen en hadden lol. Moet je dat tegenwoordig zien!! De meest moderne materialen, licht en sterk, wetenschappelijk ontwikkelde bespanningen, supergoede tennisballen en ook de trainingsmethodes zijn veranderd. Als wij op de televisie op de grote toernooien de wereldtoppers zien spelen, dan is er ten opzichte van het verleden toch wel het nodige veranderd. Het lijkt wel magie. Wat een ontzettend hoog tempo, wat een ongelooflijke balwisselingen, wat een loopvermogen, wat een toverballen, wat een service. Kan het nog beter of sneller. Lijkt me niet, maar dat dacht ik 40 jaar geleden ook en zie maar eens wat er veranderd is. Hoe zou het er over 40 jaar met de tennissport voor staan ??? Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. Naar aanleiding van bovenstaand gezegde, is aan een aantal jongere leden, die hun jeugd ook voor een deel bij Smash hebben doorgebracht, gevraagd hun gevoelens over die periode op papier te zetten. Door een aantal hiervan is daaraan gelukkig gevolg gegeven, zodat een beeld ontstaat over hoe die periode bij hen heeft geleefd.
Dollen op de baan …
De één heeft een korter of juist langer verhaal dan de ander, maar dat maakt niet uit, want het gaat om de sfeer, die het verhaaltje oproept. “Ik tennis nu alweer zo’n 11 jaar bij Smash en ik kan mij nog goed herinneren, dat de eerste activiteit, waaraan ik deelnam, het jeugdkamp was. Ik heb daar voor het eerst de mensen ontmoet, waarmee ik nu nog steeds contact heb op de vereniging en ondertussen al heel veel leuke ervaringen heb meegemaakt. Allereerst zelf als deelnemer aan het jeugdkamp, maar later ook als organisator. Wat mij met name is bijgebleven, zijn de organisaties van het jeugdherfsttoernooi en de jeugdkampen. Garant voor een week of weekend gezelligheid en lol met elkaar. Met name het als groep tot een goed einde kunnen brengen van zo’n activiteit was altijd erg leuk om mee te maken. Opvallend is wel, dat nog steeds dezelfde groep elkaar al jaren lang positief blijft betrekken in de verschillende activiteiten. Dimitri Pelser.
Barpraat …
24
25
