DUIKVERENIGING OKE ZOMER 2012

DUIKVERENIGING    OKE      ZOMER 2012   

Hellevoetse Onderwatersport Vereniging Oké Secretariaat: Postbus 237 3220 AE Hellevoetsluis tel: 0181- 328873

Postbank Giro: 7236298 Rabobank Rek.nr.34.48.18.500

═════════════════════════════════════════════════════════════ Voorzitter: Peter Ouwens 0181 - 311486 Secretaris: Lucien van Dee 0181 - 328873 Penningmeester: Harold Homberg 0181 - 320769 [email protected] Bestuurslid: Cor Terlouw 0181 - 317984 Bestuurslid: Kees Groenendijk 0181 - 417434 Bestuurslid: Fred Meulstee 06 - 44494464 Bestuurslid Teun Roest 0181 - 327078 Alle bestuursleden: [email protected] ═════════════════════════════════════════════════════════════ Conditietrainers: Luc Coenen 0181 - 322811 [email protected] Opleidingen: Kees Groenendijk 0181 - 417434 [email protected] ═════════════════════════════════════════════════════════════ Redactie: Sjaan & Cor Terlouw 0181 - 317984 [email protected] ═════════════════════════════════════════════════════════════ Kascontrole: Luc Coenen 0181 - 322811 ═════════════════════════════════════════════════════════════ Lief & Leed: [email protected] ═════════════════════════════════════════════════════════════ Ledenadministratie: Luc Coenen 0181 - 322811 [email protected] ═════════════════════════════════════════════════════════════ NUMMER KAMER VAN KOOPHANDEL ROTTERDAM: 40386029 INSCHRIJFNUMMER NOB: 122 KWARTAALCONTRIBUTIE VERENIGING € 43,00 REKENINGNUMMER RABOBANK: 34.48.18.500 GIRONUMMER POSTBANK: 7236298 WEBSITE: www.duikvereniging-oke.nl WEBMASTER: [email protected] ADVERTENTIES: hele pagina € 45,- en halve pagina € 25,- per jaar ═════════════════════════════════════════════════════════════

Van de Voorzitter  20‐06‐2012  Hoi beste buddy’s;       

De laatste dagen heb ik zo zitten mijmeren over wat er in de laatste tijd  zoal aan de gang is bij onze vereniging.  De inzet, enkele maanden geleden, was om een aantal veranderingen  door te voeren op divers gebied met de bedoeling om een opener en  toegankelijker vereniging te worden voor buitenstaanders. Veel leden  hebben de uitdaging opgepakt en het resultaat wat wij hopen te  bereiken is dat enkele buitenstaanders, die een of meerdere malen  mee duiken of zwemmen, kennis met onze vereniging maken en  wellicht lid worden om mee te genieten van onze weergaloos mooie  hobby waarin voor ieder wat is te beleven.    De site is intussen voorzien van een nieuw voorblad dat mag worden  gezien.  In de komende tijd zullen er nog enkele zaken aan worden toegevoegd.  Bedenk dat een goede site er een is die leeft, veranderd, vernieuwd en  de juiste informatie geeft. Nou dat doet onze site al sinds jaren en zal  dat, naar wens, hopelijk nog lang doen.  Waarvoor dank aan onze site beheerder en allen die er aan  meewerken.   Kijk dus met regelmaat naar de site, u zult worden verrast en u kunt  dan ook meteen even kijken waar de volgende duik zal worden  gemaakt, handig toch?  Ook zijn de medische keuringdatums in de bestuurs administratie  opgenomen voor een ieder die ze opgeeft. 

Dat heeft voordelen voor de oppervlakte coördinator, voor haar/hem  zullen we op de lijst  ( Nog aan te passen, Keulen en Aken zijn tenslotte ook niet op een dag  gebouwd ) aanvinken wie er is gekeurd, en tot welke datum, zodat die  stap al is genomen en kunnen we sneller het water in, maar ook voor u,  u zult namelijk twee weken voor het verlopen van uw duikkeuring een  herinneringsmailtje krijgen, dus geef het door aan de webmaster voor  uw eigen gemak en veiligheid.    Ook de duikveiligheid, Arbo in het algemeen, heeft de aandacht  gekregen die het verdiend.  Het veiligheidsboekje is tot op heden onze RIE. Dit is wel een document  dat elk jaar zal moeten worden gecontroleerd op nieuwe inzichten  en/of wetgeving en daarop moet worden aangepast. Voorzichtigheid is  daarbij wel geboden, wij kunnen en mogen de richtlijnen die ons  worden aangedragen door de bond en de wetgever niet negeren en  daarbij onbedoeld  verantwoordelijkheid nemen daar waar de duiker  die zelf heeft.  U weet wel “plan uw duik en duik uw plan” blijft het motto.   In het volgende bericht meer over de RIE.    De evenementen zoals de Paas duik, Pinksterduik, Duik trip Egypte,  Zomerfeest Hellevoetsluis Etc. staan op de lijst en zijn weer goed  bezocht of zullen dat, naar dat ik hoop, worden zoals ook de duiken  tijdens de zomerstop die in de afgelopen jaren veel belangstelling  hebben genoten. De clubduiken zoals op de lijst gepland zijn  voortvarend van start gegaan bij het begin van het seizoen en lopen als  een (onderwater)trein.  Ook de opleidingen beginnen, of zijn weer in volle gang waarbij enkele  al weer zijn afgerond.  Veel is ervaren en veel is geleerd.       Beste duikgroeten van uw voorzitter,  Peter Ouwens 

D  U  I  k   t  a  n  k     Er is mij gevraagd om een stukje te schrijven over het op stapel staande  evenement .  We gaan als club mee doen aan een evenement in de vesting van  Hellevoetsluis en daar zullen we onze club naar buiten brengen en  bekendheid gaan geven ,dit door middel van een stand en duiktank.   Wat gaan we dus een weekend lang gaan doen ,we gaan onze club  promoten zodat we mogelijk wat nieuwe leden kunnen binnen halen,  want dat heeft dit tot doel. Dit met behulp van een duiktank waar we  dus een lekker weekend  in kunnen duiken en mensen mogelijk bekend  te maken met de onderwatersport en dat we zo mensen enthousiast  kunnen maken voor deze sport.   Ik heb binnen onze club een hoop enthousiaste leden kunnen bereiken  welke dit evenement ook een warm hart toe dragen en zullen dan ook 

aanwezig zijn om onze club naar buiten toe een gezicht te geven  en vol  overgave zullen vertellen en zullen duiken.  Wanneer zal het evenement plaats vinden : 3e weekend van Augustus  in Hellevoetsluis. We zullen een plek krijgen op het zuidfront,   dus voor  de leden welke willen komen kijken zijn we makkelijk te vinden.  Dus heb je nog vrienden of familie welke je ooit verteld heb over je  mooie sport is dit misschien een mooie gelegenheid ze ook kennis te  laten maken met de sport.  Als we  hopelijk een aantal aanmeldingen hebben zullen we na het  evenement een avond in  introduik organiseren waar de mensen dan in  het zwembad onderbegeleiding van onze instructeurs een proefduikje  kunnen maken .  En ik hoop dat er dan een aantal nieuwe leden zich zullen melden  waardoor we dan direct een 1* opleiding kunnen beginnen .  Dit even in het kort de opzet en doel van het evenement.  Ik hoop dan ook dat het een geslaagd evenement gaat worden.          De  secretaris    Lucien van Dee   

DUIKVERENIGING OKĖ HELLEVOETSLUIS 

MARSA ALAM 2012  Van 31 mei t/m 7 juni 2012.   

Donderdagochtend om 9.20 uur vertrekken we uit Spijkenisse naar  Schiphol.   Op Schiphol is bijna iedereen er en checken we in. Eerst een kop koffie  gedronken en nog wat geshopt waarna de 17 deelnemers op het  geplande vertrek van 13.00 uur met Transavia richting Marsa Alam. Er  moest ook nog een tussenlanding in Luxor gemaakt worden, maar  uiteindelijk om 19.00 zijn we geland. Door de douane, zoals altijd op z’n  Egyptisch, richting het busje. De bagage op het dak en een uur rijden  naar de boot. Isham was weer onze gastheer. Een hartelijk welkom en  alles gecheckt. Het avondeten genuttigd en toen taart, want Annika  was jarig. Nog even na afloop gezellig op het dek gezeten en naar bed.  

 

 

 

 

Vrijdag 1 juni.  Na het ontbijt gaan varen naar de eerste duikstek. Abu Dahab I. Een  niet zo diepe duik om alles weer te controleren. De groep van Hisham  had geluk, want die zagen een White Tip rifhaai. Een kleine 2 meter  lang. Na de lunch de 2e duik bij Abu Dabab II. Er werd weer het een en  ander gezien: schildpad, grote murene en waarschijnlijk weer de 

rifhaai. Na een rustpauze de avondduik. Er werden enkele grote  naaktslakken gezien, geen Spaanse danseres.  

   

   

  

Het avondeten was weer goed en ook nu weer even nagebabbeld  boven op het dek.   

Zaterdag 2 juni.  Al om 4.30 uur ging de boot varen, maar i.p.v. een uur richting  ElphinStone stopte hij al na een minuut of twintig. We legden aan bij  Abu Dabab IV. Door de harde wind was het niet verstandig verder te  varen. Hier de eerste 2 duiken gemaakt. Murenes en veel klein leven  waren hier te zien. Na de lunch weer bijna 2 uur varen en toen waren  we bij Marsa Ambark waar we de middagduik en een nachtduik gaan  maken. De vrouwen gingen snorkelen om de zeekoe te vinden en ja  hoor het was raak. Een paar foto’s gemaakt en ook een filmpje. Ze 

kwamen ook nog een schildpad tegen.  De duikers hadden geen geluk, wel een  mooie duik,maar geen bijzonderheden.       Tijdens de nachtduik een sepia en een  oktopus gefilmd en midden op het zand  een vrij grote steenvis en deze bleef  maar poseren. Tijdens de nacht een lange vaart  naar Qutta Elbuhar.  Zondag 3 juni.  De ochtend duik daar  gemaakt en toen naar  Qutta Heaven. Hier de morgen duik  gemaakt en tijdens de lunch naar Satayah (Dolphins House). Heerlijk  met de dolfijnen gezwommen. Wel iets minder, maar ze bleven de hele  tijd om ons heen, echt super. Hier ook de middag duik en de nachtduik  gemaakt.  

 

 

Maandag 4 juni.  Op naar Shaab Claudia. Eerst de ochtendduik en ook de morgenduik  waren schitterend. Veel klein leven, maar ook diverse grote vissen,  door een grot heen. Bij de 2e duik vergat Cor Terlouw af te slaan en  door de omzwerving eindigde hij zonder lucht aan boord. De  middagduik bij Big Abu Galawa (groot binnen zwembad in het rif) hier 

waren ook een paar andere boten. Een mooie duik die eindigde bij een  mooi begroeid wrak, gezonken in 1946. Wil v.d.Jagt dacht Cor T na te  doen door na 8 minuten een O‐ring eruit te laten knallen, maar  gelukkig zag echtgenoot Cor het gebeuren en was er snel genoeg bij  om te assisteren. De nachtduik wordt hier ook gemaakt.  Dinsdag 5 juni.   De ochtendduik bij Small Abu Galawi en ook hier ligt weer een wrak.  De morgenduik bij een mooi groot wrak welke schuin omhoog ligt. Abu  Ghousen Wreck.  Hiervandaan gevaren naar Sheniniat en hier de 

middagduik gemaakt met veel koraal. De avondduik gemaakt bij   Dahra Wadi Elgemal. Hier heb ik voor het eerst een opgeblazen egelvis  gezien, bizar hoe groot z’n vis zich kan maken. Ook nog slakken gezien. 

 

    Woensdag 6 juni.  Vandaag de laatste duikdag en we gaan 2 duiken maken. Om zonder  andere duikers de 1e duik te maken, gaan we al vroeg op om om 5.30  uur het water in te gaan en dat lukte. Een mooie dropoff bij Qutta  Sharm. Een relaxte duik die het diepste was van alle duiken. De 2e  groep heeft nog tonijn gezien. Door voor de laatste duik vlakbij het  eindpunt Shaab Marsa Alam. Hier ligt een wrak van een verbrande  boot. Cor T. heeft een jonge haai gevonden in de wand en telkens als  hij de haai eruit trok zwom deze weer op zijn plek terug. We werden  om 14.30 uur opgehaald en naar een resort gebracht, Marine Lodge bij  Port Ghalib. Dit vonden we prettiger, dan op de boot blijven en pas de  laatste dag naar het vliegveld. Anderhalve dag op de boot zonder te  mogen duiken is niet het ideaal. Normaal gingen we ook naar een  resort, maar door het afzeggen van 2 tours was het niet anders. Tijdens  het avondeten kon Wil v.d.J. zich helemaal uitleven met een  buikdanseres en zelf meedoen met dansen. We vermaakten ons goed  met z’n allen. 

 

 

 

Donderdag 7 juni.  Na het ontbijt lekker onder een afdak relaxen. Op een gegeven  moment kwam de entertainment erbij met een beetje muziek. Toen  starten ze met een soort aquajogging en uiteraard deed een groot  aantal OKE‐ers mee. Het was een leuk gezicht om iedereen in het  water de nodige activiteiten zien mee doen. De foto’s en filmpjes 

werden volop gemaakt.  Zeker waard om op YouTube  te plaatsen. Om 16.30 uur  verzamelen voor de ingang,  want de taxi‐bus zou ons op  komen halen, maar er stond  zelfs een hele touringcar.  Het gebruikelijke inchecken  op de luchthaven. We  vertrokken zelfs een  kwartier eerder en de vlucht was tien minuten korter dan gepland. Om  1.20 uur landen we op Schiphol. De bagage kwam snel en na het  afscheid nemen van elkaar, ging iedereen naar huis.  Ben Broekhof. 

 

 

Wist u dat  Er drie man nodig zijn om Cor T zijn fles af te doen. Peter O zijn vinnen aan doet in het water zonder zijn automaat. Hij het toch wel even benauwt kreeg. Dat de bolderkar van Harold en Kees niet sterk genoeg was. Dat de wielen het begaven en afbraken. Wietse uit Engeland gekomen is om een duikje te maken in de Grevelingen. Luc en Brigit Opa en Oma worden. Marcel met een vol mandje vlees vd. Plus naar de BB komt. Zijn worstje leeg loopt tijdens het BB. De jongste deelnemer van de pinksterduik 2 maanden is. Het weer heel gezellig was. Er een hoop “wist u datjes” zijn van de Rode zee cruise. Er schijnbaar op het thuisfront niks bijzonders is gebeurd. We weer met 17 man/vrouw deze duikcruise gemaakt hebben. Sjaan en Cor de auto niet wilde starten op tijd van vertrek. Wil d'r koffer door de Marechaussee onderschept werd. Het kwam door haar "werpmes". Het weer niet door ging naar de Brothers vanwege veel wind. Dat we dezelfde duikleider (Hisham) hadden als 2 jaar geleden. Dat Leo de onderwaterwereld door een geheel andere bril heeft bekeken. Dat Teun net zulke goede ogen heeft als Leo. Dat er niemand zeeziek geweest is. Pia,Greetje en Sjaan gingen snorkelen.

Dat Greetje een afspraakje had om 16.00 uur met een zeekoe. Dat alleen Pia en Sjaan mee wilden naar dat afspraakje. De zeekoe op tijd was en zich liet bewonderen. De groep best wel jaloers was, daar die een mindere duik hadden gemaakt. De vrouwen daar kostelijk om hebben gelachen. Dat we midden tussen de dolfijnen gezwommen hebben. Dat Cor en Sjaan zwanger zijn van een kleindochter. Dat Wietse ons erg mist Dat Ruud heel veel foto's kwijt is. Dat hij realy realy realy sure was.... John foto`s wilde maken in de diepte. Hij daar zijn toestel alleen op af stuurde. Kees hem gelukkig kon vangen tijdens zijn reis in de diepte. Wil een suiker doos is. Wil ook een O-ring er uit kan blazen en dit spannend is onder water. Kees wel een heel raar handsignaal heeft voor een grotje. Dit zeker geen signaal is voor jeugdige duikers. Ruud en Greetje tijdens de cruise 36 jaar getrouwd waren. De kok een mooie en lekkere taart had gebakken. Je Bert kan herkennen tijden een nacht duik. Hij altijd twee lampjes aan heeft en veel wilt kijken met zijn flitser. Groep 2 een wrakduik gingen maken zonder wrak. De hele groep er elke dag op gewezen werden om veel water te drinken. Dit bij elke briefing weer werd verteld. De meeste al om 21.00 naar bed gingen. De meesten ook weer om 06.00 uur in het water lagen.

Er zelfs een duik bij was dat we al om 05.15 in het water lagen. Zij ook nog een nacht in een hotel zaten. Zij daar op de dag AQUA Gym kregen en het super leuk vonden. Kees dit wilt opnemen voor de zwembad training. We 2 GPS trackers onder ons hadden. Op het eind van de reis er een te nat was en de ander nog op de boot lag toen we al weg waren. Het weer een zeer geslaagde duikreis was waar we allen weer zeer van genoten hebben. Er op het vliegveld grote piza`s werden gegeten en dat de cappocino`s ook erg groot waren. De redactie hoop op net zoveel wit u datjes als deze aflevering. We een duiktank hebben voor in de vesting. Lucien nog wel wat hulp kan gebruiken. Dit een zeer goed evenement is voor de club. We ook hopen op vele nieuwe leden. Er ook verwacht word dat een ieder dit door verteld aan iedereen. Er binnen kort een uitnodiging komt in het clubhuis. Er dan word nagepraat over de duikcruise. Er dan ook vele foto`s en filmpjes worden getoond. Er voor iedereen die komt ook DVD`s worden uitgedeeld.

We bijzondere dingen hebben gezien. De redactie een ieder bedankt voor zijn bijdrage aan de wist u datjes.

Reisverslag Motor- Duikreis Indonesië Na aankomst in Indonesië zijn we de 2e dag om met gehuurde 200cc Honda Tiger motoren gaan rijden van Sanur naar Amed. Al na 30 Km is de eerste onderuit gegaan door een lekke voorband. Onderweg veel gestopt om dingen te bekijken, dorpjes en rijst plantages. De wegen zijn tot nu toe nog prima te doen. Wel links rijden! De 3e dag zijn we naar de duiklocatie gegaan. We hebben 3 wrakduiken gedaan op het Liberty-Wreck. De 1e duik van achter tot het midden en de 2e duik van het midden tot voor. En ’s avonds een nachtduik gedaan op het schip, wat er weer heel anders uit zag. Het onderwater leven is heel diverse. Verschillende koralen en vissen van klein tot groot.

De 4e dag naar de duiklocatie voor 2 duiken. 1e duik een drift duik gedaan langs een wand (met de stroming mee gaan en alleen maar kijken.) De 2e duik vanaf een bootje vlak bij het hotel aan het strand gedoken. De 5e dag zijn we naar de ferry gereden en naar Lombok gevaren. Hier aangekomen zijn we met de motoren naar Sekotong gereden (zuid lombok). De wegen zijn echt slecht met flinke kuilen in de weg en zand, kippen, honden, ezels en geiten op de weg. De 6e dag moesten we met een klein bootje naar een eiland, om vervolgens met een grote boot om naar de duiklocatie “Gili eilanden” te gaan. Hier in twee dagen 4 duiken gemaakt. 1e duik was een drift duik. De andere drie waren een stuk rustiger. Het leven onder water is hier meer macro.

De 9e dag zijn we met een busje vertrokken we naar een baai waar de boot lag. Met de boot vertrokken we naar de 1e duiklocatie, Shark Point, hier een driftduik gemaakt. Erg veel stroming, het is niet te doen om er tegen in te zwemmen. We hebben een rifhaai, schildpadden en grote steenvissen gezien. De 2e locatie, Bounty eiland. We hebben hier een aantal grote schildpadden gezien. Een hele grote lag lekker te rusten en werd schoongemaakt door poetsvissen. Verder nog een triggervis gezien, die mij heeft aangevallen en in mijn vin zat te bijten. De volgende paar dagen niet gedoken omdat we het binnenland van lombok in gingen richting Sumbawa. De 12e dag aangekomen in Sumbawa. Hier gedoken met een lokale duikschool. Maar goed dat ik mijn eigen spullen bij me had. Eerst lijkt het net of we in zeeland zijn qua zicht, maar verderop werd het gelukkig beter. Veel lionfish gezien, krabbetjes, een hele grote kogelvis. De 14e dag was de laatste rij-dag. De motoren hebben we op een vrachtwagen geladen en die is terug gegaan naar Bali. Wij zijn op de Bingtang Laut gegaan. Dit was onze boot voor de komende dagen. De volgende dag vroeg op voor een rondleiding op Komodo eiland en de varanen te bekijken, die overigens erg groot zijn. Terug aan boord gingen we varen naar onze 1e duikbestemming van vandaag, Manta point. De duikboot komt ons vanuit Flores tegemoet varen. Hier hebben we diverse Mata’s gezien. Wat een mooie vissen zijn dat zeg.

De 2e duik hebben we gemaakt bij Batu Bolong, een klein rond eiland wat onderwater verder uitdijt. We beginnen in het midden van het eiland op 20 m en gaan zigzaggend van beneden naar boven tussen de 2 stromingen. Super mooi. s’ Avonds nog een nachtduik gemaakt bij Pulau. De volgende dag de 1e duiklocatie gemaakt bij Pengah eiland. Hele mooie duik, veel gezien en weer zigzaggend zoals de dag ervoor. Veel mooi en groot koraal. Tafels, waaiers etc. De 2e en tevens de laatste duik weer een paar schildpadden gezien. De boot heeft ons de volgende dag op Flores afgezet. Hier moesten we een dag wachten om met het vliegtuig terug naar Bali te gaan. Ook in Bali moesten we nog een dag wachten dus zijn we gaan raften

Totaal hebben we 1000 KM met de motoren gereden en 17 duiken gedaan. Natuurlijk kan ik nog veel meer vertellen. De foto’s houden jullie nog tegoed. Grz Fred Meulstee

Bijzonder oud wrak bij Stavoren 26-04-12 In het IJsselmeer bij Stavoren is het scheepswrak van een handelsschip uit de 16e eeuw gevonden. Een spectaculaire vondst, daar er maar weinig bekend is over schepen uit die tijd. Johan Opdebeeck van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE) vertelt waarom ‘die oude planken’ voor ons belangrijk zijn. Wat is er zo bijzonder aan dit schip? Het scheepswrak (Stavoren 17) dat onderzocht is, ligt net buiten de haven van Stavoren in wat nu het IJsselmeer is. Het schip is waarschijnlijk gezonken in het begin van de 16de eeuw. Wat dit wrakje zo bijzonder maakt is zijn ouderdom in combinatie met de manier van scheepsconstructie. Het gaat hier om een zogenoemd overnaads schip. Deze schepen werden gebouwd waarbij de huidplanken dakpansgewijs over elkaar werden gelegd. Voor de 16de eeuw was het heel gewoon om schepen overnaads te bouwen, in de tweede helft van de 16de eeuw veranderde de bouw echter en werden schepen steeds vaker gladboordig gebouwd (waarbij de huidplanken niet meer over, maar naast elkaar gelegd worden). Mogelijk zegt dit schip wat over hoe die overgang van overnaads naar gladboordig is verlopen.

Wanneer en door wie is het in eerste instantie ontdekt? Het schip werd in 2000 door de Landelijke Werkgroep Archeologie Onderwater, duikteam Miramar uit Friesland ontdekt. De RCE heeft nauwe banden met de LWAOW, geeft training en adviezen en er wordt tussen de twee groepen informatie over het onderwater cultureel erfgoed uitgewisseld. Het was dus vanzelfsprekend dat duikgroep Miramar het schip meldde bij de RCE. Waarom duurde het zo lang voor deze onderzoeksweek plaatsvond? Met verscheidene sportduikers(verenigingen) hebben wij binnen de RCE een goede verstandhouding. Zij melden ons vondsten en posities, wij helpen/begeleiden hun met hun onderzoek naar de onderwater site. Wij bieden dus de mogelijkheid voor deze groepen om zelf meer informatie te verzamelen van de vindplaatsen. Dit wrak is gemeld en verder onderzocht door duikers die lid zijn van de LWAOW (landelijke werkgroep voor Archeologie Onder Water). Naast archeologische begeleiding helpt de RCE het onderzoek ook met data / gegevens die wij aan onze Rijkspartners zoals RWS kunnen vragen, zoals Multi beam / sonarbeelden. Verder hebben wij ook een dendrochronologisch monster

(jaarringonderzoek) laten uitvoeren, waarbij men tot een kapdatum van 1501 AD voor het hout kwam. Sportduikers mogen echter niet intrusief te werk gaan. Dat houdt in dat zij de objecten onder water mogen documenteren zonder de bodem te verstoren en zonder objecten te bergen. De gegevens die de sportduikers verzamelden waren dusdanig interessant dat afgesproken is dat de RCE een vervolg onderzoek zou instellen met als doel het wrakje officieel te waardestellen. Dat is nu dus gebeurd. Waarom dat soort onderzoek niet onmiddellijk door de RCE wordt uitgevoerd is vrij makkelijk uit te leggen: Het Nederlands deel van het Continentaal Plat beslaat 60.000 vierkante kilometer. De landoppervlakte van Nederland is ca. 35.000 vierkante kilometer, met het zoete water meegerekend is de oppervlakte 41.500 vierkante kilometer. Dat houdt in dat Nederland 65.000 vierkante kilometer wateroppervlakte heeft oftewel bijna 60% van Nederland is dus zee.

Wat hebben jullie afgelopen week gedaan? De bedoeling van het onderzoek in Stavoren was tweeledig: - Ten eerste een waarderend onderzoek verrichten op het scheepswrak. Een waarderend onderzoek houdt in dat men gaat onderzoeken wat de archeologische waarde van een site is. Is het een archeologische belangrijke site, ja dan nee.

- Ten tweede was het de bedoeling van de RCE dit onderzoek uit te voeren met de hulp van studenten / net afgestudeerden. Het is voor de huidige generatie archeologen die zich willen specialiseren in de maritieme en onderwaterarcheologie in Nederland, bijna niet mogelijk om voldoende praktijkervaring op te doen. Dit kan vaak niet tijdens de studie en ook zeer moeilijk daarna. Dit heeft mede te maken met de strenge duikregels. Juist omdat die ervaring niet kan verkregen worden, wil de RCE een kleinschalige fieldschool voor onder water opzetten. Dit is een kortstondig project waarin al (sport)duikende archeologen of archeologisch studenten de kans krijgen om een training te volgen in waardestellingen onder water. Wat gaat er verder met het schip en de informatiegebeuren? Er is veel informatie verzameld uit het wrak. Dit wordt nu uitgewerkt en moet resulteren in een waardestellend rapport. Aan de hand van dit rapport wordt een selectieadvies opgesteld. Naargelang het archeologisch belang zijn hierna verschillende paden te bewandelen. Deze gaan van opgraving tot een (voorlopig) einde van het onderzoek vanuit de RCE. In situ beleid is een optie. Als er geen imminente bedreiging van de vindplaats is (door geplande werken, baggeren, zandwinning en noem maar op….) dan is dit de eerste optie. In situ wil zeggen dat men de vindplaats – in dit geval wrak – met rust laat en mogelijk beschermd tegen verdere vernietiging. Het gebied waar Stavoren 17 ligt, lijkt nu redelijk stabiel te zijn. Het is nu zoetwater, dus er is geen paalworm meer, en er is geen stroming. We brengen de mogelijke gevaren ook in beeld en zullen dan zien welke mogelijke extra maatregelen nog genomen moeten worden willen we het wrak in situ beschermen. De bescherming van dit cultureel erfgoed is niet enkel het fysisch afdekken en beschermen van een vindplaats maar houdt meerdere aspecten in, zowel beleidsmatig als juridisch.

Wat doet de RCE eigenlijk? De Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed laat de erfgoedzorg in Nederland beter functioneren. Dit kan het gebouwd erfgoed, collectiestukken en archeologische belangrijke site op land als onder water zijn. Bij het meest waardevolle erfgoed van ons land zijn wij nauw betrokken bij de aanwijzing, het behoud, de duurzame ontwikkeling en het toegankelijk maken ervan. We verbinden beleid, wetenschap en praktijk. We adviseren en stellen informatie en kennis beschikbaar. We voeren de wettelijke taken uit die aan ons zijn opgedragen.

Zijn er nog meer vindplaatsen waar objecten van historisch belang liggen? Ten eerste kan men stellen dat de Noordzee toen en nu nog steeds een van de drukst bevaren zeeën ter wereld is. Nederland was van de late Middeleeuwen tot het midden van de 18de eeuw een van de grote economische wereldmachten. De handel voer van het Oostzee gebied, naar Zuid Amerika tot Indonesië. Bulk transport werd vroeger uitsluitend over water vervoerd. Het is pas in de jaren 50 en 60 van de 20ste eeuw

dat vrachtwagens een groter belang in het transport betekenen. De zeeën waren toen dan ook de snelwegen van nu. Ten tweede had men toen niet het gebruik van moderne scheepsnavigatie zoals GPS systemen. Als men ziet dat zelfs tegenwoordig grote passagiersschepen vergaan, kan men wel vermoeden dat scheepsrampen vroeger schering en inslag waren. Het resultaat is dat enorm veel schepen een gebied doorkruisten en waarbij oorlogen, ongevallen en stormen hun tol eisen. Sommige stormen zijn verantwoordelijk voor het vergaan van honderden schepen in één nacht. Het resultaat is dat de Nederlandse wateren bezaaid zijn met wrakken al dan niet gekend en allemaal potentieel archeologisch belangrijk. Er is nog veel werk voor de boeg. Hoe kunnen sportduikers een bijdrage leveren aan het werk van RCE? Door de jaren heen is duiken veiliger en toegankelijker geworden voor een grotere groep van mensen. De groeiende duikactiviteiten (beroeps en recreatief), de meer verfijnde opsporingstechnieken en de verbeterde duikapparatuur zorgen ervoor dat het aantal gevonden, archeologische interessante sites spectaculair toeneemt. Aan de andere kant komt ‘bodemarchief’ door de toenemende activiteit op zee en in de zeebodem, steeds verder onder druk te staan. Sportduikers hebben een belangrijke taak in het beschermen van het onderwatererfgoed. De informatie van de lokale duikgroeperingen is hoogst noodzakelijk, omdat zij een onovertroffen kennis van het gebied hebben. Zij kunnen met recht en rede de ‘ogen en oren’ van de maritieme archeologie onder water genoemd worden. Meer info: Landelijke Werkgroep Archeologie Onder Water Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed  

Expeditie Doggersbank 2012: ontdekkingstocht naar een onbekende wildernis 20-06-12 Op zaterdag 23 juni vertrekt de tweede expeditie Doggersbank vanuit Scheveningen om het bijzondere onderwaterleven op de Doggersbank en Klaverbank te onderzoeken én wrakken te ontdoen van visnetten en -lijnen. Het expeditie team bestaat dit jaar weer uit een gevarieerde groep marien biologen, fotografen, onderwater filmers en duikers van Duik de Noordzee schoon aan boord. De Doggersbank en Klaverbank zijn toekomstige natuurgebieden in de Noordzee. Bekend is dat de soortenrijkdom hier hoog is, maar er valt nog veel te ontdekken. Expeditie Doggersbank heeft als doel de biodiversiteit van de Doggersbank en de Klaverbank te onderzoeken en terug te komen met onderzoeksgegevens, beelden en verhalen. Ook zullen de expeditieleden verloren vistuig van wrakken verwijderen, zodat er een veilige leefomgeving ontstaat voor het onderwaterleven. Vorig jaar zette het expeditie team voor het eerst koers naar de twee banken. Expeditie Doggersbank 2011 werd een groot succes: in korte tijd vonden de biologen die mee aan boord waren, tijdens hun duiken zo’n tien voor Nederland nieuwe diersoorten. De verwachtingen voor de tweede expeditie zijn dan ook hooggespannen. In het verleden is niet veel onderzoek gedaan naar de biodiversiteit in deze gebieden, zeker niet op de wrakken die er liggen. Expeditie Doggersbank hoopt in 2012 opnieuw met bijzondere ontdekkingen thuis te komen. Niet alleen op gebied van biodiversiteit, maar ook wat betreft de culturele en historische waarde van de wrakken waar de expeditieleden op gaan duiken. Daarnaast gaan de duikers ook dit keer weer op grote schoonmaak: achtergebleven visnetten en –lijnen worden verwijderd. Het probleem van ghost fishing is namelijk een grote

bedreiging voor het leven op de wrakken. Wrakken fungeren als kraamkamers en schuilplaatsen voor veel dieren. Het expeditie team heeft zich ten doel gesteld om 500 kg vistuig te bergen en 80 verschillende soorten te monsteren voor de collectie van Naturalis. De biologen aan boord houden hun ogen goed open voor nieuwe toevoegingen aan de Nederlandse faunalijst. De expeditie is onderdeel van ‘Bescherm een wrak’. Dit is een initiatief van Vereniging Kust & Zee, Stichting De Noordzee, Duik de Noordzee schoon en Sportvisserij Nederland. Samen met alle gebruikers en liefhebbers van scheepswrakken in de Noordzee proberen wij deze te beschermen en duurzaam te gebruiken. Eén van deze duurzame oplossingen is het ontwikkelen en verspreiden van milieu vriendelijke loodalternatieven voor vissers. www.beschermeenwrak.nl

 

Reanimatie en   AED gebruik  Wat is reanimatie voor de leek?  Reanimatie is met massage van buiten af proberen om de circulatie dusdanig in  stand te houden dat professionele hulp bij aankomst met hun hulpmiddelen nog  kan proberen om een persoon weer terug te krijgen. 

Wat doen we met de reanimatie?  Door het leeg pompen van het hart drukken we het bloed weer door de  slagaderen. Dit is natuurlijk lang niet zo efficiënt als het hart dat zelf zou doen,  dus we rekken tijd opdat er of met een AED een fibrillerend hart weer in een  normaal ritme kan komen of professionele hulp het van ons overneemt. 

Wat is de volgorde van handelen?  Allereerst kijken we of er geen gevaar aanwezig is voor de hulp verlener,  omstanders dan wel slachtoffer.  Vervolgens knielen we op twee knieën naast het slachtoffer (men zit dusdanig  dat men het slachtoffer in het gezicht kijkt) en roepen deze aan (met luide stem  "kijk me eens aan") om te kijken of deze reageert, gelijktijdig met het aanroepen  pakken we voorzichtig de schouders beet en kijken naar het gezicht en lichaam  van het slachtoffer of deze hierop reageert.   Als het slachtoffer niet reageert, weten we zeker dat er sprake is van een  bewusteloos slachtoffer.  Omdat we zeker weten dat er nu een ambulance moet komen, vragen we aan  een omstander om alvast zijn/ haar GSM te pakken. Is er niemand aanwezig, 

dan gaan we door met het volgende. Nu komt de ademhaling controle.  De hand aan de hoofd zijde plat op het voorhoofd leggen (dit voorkomt dat het  hoofd heen en weer draait)  Met de andere hand met twee vingers de kin op tillen. Het gevolg is dat de  ademweg vrij komt.  Vervolgens het eigen hoofd boven dat van het slachtoffer plaatsen dusdanig dat  men naar de buik kan kijken of deze op en neer gaat en men met het oor kan  voelen of er een ademhaling is. 

Dit maximaal 10 seconden vol houden om er zeker van te zijn dat er wel of geen  ademhaling is.  Bij geen ademhaling 112 laten bellen! Vragen naar de ambulance dienst in de  plaats waar men zich bevind (met uitzondering van op dit moment Den Haag,  Rotterdam en Amsterdam omdat men daar gelijk naar de juiste alarmcentrale  wordt doorverbonden, dit komt later in geheel Nederland) en door geven dat er  sprake is van een reanimatie op (locatie) en de beller laten doorgeven wat de  ambulance dienst verteld heeft.   In de tussen tijd vragen naar een AED (als die in de buurt is) en beginnen met de  reanimatie.  Men plaats de muis van de hand op het midden van de ribbenkast en plaatst de  ander hand daar over heen waarbij de vingers in elkaar grijpen en opgetild  worden.   Vervolgens leunt men zonder druk uit te oefenen over het slachtoffer heen, net  zover dat de armen loodrecht op de ribbenkast staan.    Vervolgens ontspant men de rugspieren en door het gewicht zakt men naar 

beneden (ongeveer 1/3 van de hoogte van de ribbenkast ongeveer 5 tot 6 cm),  men spant de spieren weer aan en het lichaam komt weer omhoog (net zover  dat men nog net de ribbenkast aanraakt en dus geen druk meer uitoefent).  Dit gaat dertig keer achter elkaar in een tempo van honderd keer per minuut.  (duurt ongeveer 19 seconden per 30 massages)  Vervolgens dient er twee keer geprobeerd te worden om te beademen.  Leg de hand aan de hoofd kant op het voorhoofd van het slachtoffer en knijp  met duim en wijsvinger de neus dicht. Met ander hand weer de kin op tillen  gelijk als met de ademhalingcontrole en vervolgens de eigen mond ruim over de  mond van het slachtoffer heen zetten en rustig uitademen , weer adem halen en  nog een keer uitademen, telkens ongeveer een seconden beademen ( de  geoefende hulpverlener doet hier maximaal vijf seconden over).   Daarna weer de handen op de ribbenkast en verder gaan met een volgende keer  dertig massages.  Hiermee gaat men door tot de ambulance komt of dat er een AED komt.  Als men moe wordt (vaak al na ongeveer twee minuten (is ongeveer zes keer  het masseren en   beademen) af laten wisselen door een ander!  In dien er een AED komt, stoppen met reanimatie en gelijk de stikkers op de  aangegeven plaatsen plakken (let op dat de AED is aangezet (sommige types  moeten apart aangezet worden met een groene knop)) De AED neemt nu de  leiding over en gaat kijken of er sprake is van een fibrillerend hart (een hart wat  snel ongecontroleerd samen trekt in en onregelmatig patroon) Men mag het  slachtoffer niet aan raken tijdens de controle!! Als er sprake is van een  fibrilerend hart, zal het apparaat aan geven dat een schok gegeven dient te  worden.   Bij de vol automaat geeft het apparaat aan dat een schok gegeven gaat worden  en telt af, geeft de schok en daarna de melding dat er weer met de reanimatie 

begonnen dient te worden.  Bij een half automaat. Gaat er een oranje knop knipperen en dient men deze in  te drukken. Ook dan krijgt men te horen dat er een schok gegeven is en dat men  weer dient te gaan reanimeren.  Dit alles herhaalt zich om de twee minuten (ideaal moment om een ander plaats  te laten nemen opdat die dan twee minuten verder kan gaan met de  reanimatie). 

Waarschuwing!!  Een AED kan niet gebruikt worden in een ruimte waar mogelijk explosieve  gassen aanwezig zijn, dit omdat er mogelijk een vonk optreed tijden het schok  geven. Ook mag het apparaat niet gebruikt worden in een ruimte waar  hoogspanning dichtbij is (is nog niet bewezen, maar veiligheid voor alles)  Indien er van een de voorgaande sprake is, dient het slachtoffer eerst met  behulp van de greep van Rautec verplaatst te worden.  In het geval dat een slachtoffer weer gaat ademhalen (komt voor bij gebruik van  de AED) dient het slachtoffer in de zo genaamde stabiele zijligging gelegd te  worden, dit gebeurd met de eventuele stickers van de AED gewoon op hun  plaats. Dit laatste omdat het niet denkbeeldig is dat het slachtoffer weer stopt  met de ademhaling en men dan weer met reanimatie/ AED moet beginnen.   

DRUKWERK

Hellevoetse Onderweatersport vereniging OKE Secretariaat: Postbus 237 3220 AE Hellevoetsluis tel: 0181- 328873