Uitmuntende resultaten voor oud-mentee

P R O J E C T TALENT ONTWIKKELING I N F O R M AT I E B U L L E T I N VA N H E T P R O J E CT TA L E N TO N T W I K K E L I N G 1 2 /2 0 07

IN DIT NUMMER o.a.: P A G I N A 2 > Mentortraining in België P A G I N A 5 > Mentees worden mentor

> Dag van de Haagse geschiedenis

Uitmuntende resultaten voor oud-mentee

PAGIN A 8

PAGIN A 10

> Even voorstellen

Dit is de laatste nieuwbrief van een, voor ons zeer enerverend, 2007. Behalve veel leesplezier wensen wij u een bijzonder 2008! Namens Team Talentontwikkeling, Sabine ter Steeg & Anna Maria Andriol

Marisha Jairam is 2e jaars studente Bestuurskunde & Overheidsmanagement. Zij heeft haar propedeuse gehaald met gemiddeld een 8, zonder een enkele herkansing. Op het mbo waren haar cijfers ook al hoog, Marisha denkt dat dit onder andere door haar manier van studeren komt. ‘Ik had gedacht dat studeren aan het hbo zwaarder zou zijn, dat het verschil met het mbo groter zou zijn. Dat was dus niet zo. Ik heb mijn aanpak ook niet veranderd; nog steeds lees ik alles een keer, daarna leer ik het en maak ik zelf een samenvatting van de stof. Na het behalen van mijn P heb ik nagedacht over de overstap naar de universiteit. Ik heb toch besloten eerst mijn hbo-opleiding af te maken en daarna zie ik wel verder. Ik heb nog steeds contact met Monica, mijn mentor van destijds. Ik heb veel aan haar gehad, hoewel ik van huis uit ook altijd ben gestimuleerd om te gaan studeren. Ik twijfelde heel erg tussen hbo-recht en bestuurskunde, uit de studiekeuzetest kwam zelfs het advies om Maatschappelijk Werk en Dienstverlening te gaan doen!

Met Monica heb ik toen de beroepengids, een open dag bezocht, een vragenlijst ingevuld etc. en zo kwamen we terecht bij BO.’ Monica Natte, oud-mentor van Marisha, vult aan: ‘Het klikte meteen tussen ons, Marisha was een gemotiveerde student en dat maakte het begeleiden natuurlijk leuker en makkelijker. Ik doe de opleiding Personeel & Arbeid, ben nu 4e jaars, dus in die opleiding komt een aantal zaken die je nodig hebt als mentor al aan bod. Daarbij heb ik ook veel gehad aan de training van Bryan, zoals gesprekstechnieken en inzicht in verbale en non-verbale communicatie. Ik coach nu eerstejaars P&A studenten en mijn docent was lovend over me! Dat komt echt door wat ik van Bryan geleerd heb destijds.’ Marisha tenslotte: ‘Ik zie Monica nog steeds als mentor, als ik vragen heb bel of mail ik haar. Zelfs nu ik zelf mentor ben voor mbo studenten die gedurende een half jaar deels de mbo en al deels het hoger onderwijs volgen. Het is een gewoonte die gebleven is en waar ik nog steeds baat bij heb.’

De Haagse Hogeschool is een kennisinstelling voor kwali­ tatief hoogwaardig en innovatief hoger onderwijs, met als belangrijkste taak het opleiden van haar studenten tot gekwalificeerde en onafhankelijke professionals; tot denkende doeners. Hoe? Door haar studenten uit te dagen, te prikkelen, nieuwsgierig te maken en aan het denken te zetten. www.dehaagsehogeschool.nl. Deze nieuwsbrief is een uitgave van het project Talentont­ wikkeling Hoger Onderwijs van De Haagse Hogeschool. De nieuwsbrief verschijnt drie keer per studiejaar. Hebt u vragen, opmerkingen of wilt u zich afmelden, stuur dan een e-mail naar [email protected].

1

Mentortraining in België Vorig jaar is de Katholieke Hogeschool Kempen gestart met

De interviewer geïnterviewd

het opzetten van mentoring onder de vlag van Talentontwikkeling. De Haagse Hogeschool staat onze Belgische collega’s met raad en daad terzijde om dit project ook daar tot een succes te maken. Zo gaf onze ‘huistrainer’ Bryan Walker op 30 oktober, net als vorig jaar, een mentortraining aan een groep van 8 Belgische Pabo- en verpleegkunde-studenten. ‘Opvallend is het verschil tussen de Belgische studenten en die van De Haagse. De laatste zijn veel vrijer en lopen minder in de pas dan de Belgische studenten. Die doen veel meer wat er van ze verwacht wordt. Leuk om dat verschil te zien! Na het herinrichten van het lokaal was het ijs gelukkig al snel gebroken. Ook een verschil is dat de Belgische mentoren op vrijwillige basis meedoen, het levert ze dus geen studiepunten op. Na de pauze kwam de coördinator van het project, Marc Verdyck, vertellen over de inhoud van het project en specifieke vragen beantwoorden. Het budget voor mentoring is nog heel klein, vandaar dat Marc alles in z’n eentje doet. Sinds het bezoek van Adolfo Bermeo, de grondlegger van de Pedagogiek van de Excellentie, is het draagvlak bij de directie wel vergroot. Tegen half 4 ‘s middags is het enthousiasme bij de studenten net zo groot als hier altijd het geval is, dus wat dat betreft gaat het gelijk op!’

Een goed idee mag best gepikt worden! Tijdens de Beroepskolommanifestatie (www.hetplatformberoepsonderwijs.nl) op 20 november heeft het project Talentontwikkeling zich uitstekend gepresenteerd. De eer komt vooral toe aan de studenten die erbij waren!

Van links naar rechts: Frank de Poorter; coördinator tutoring bij de MER, Daisy Ardaseer; was tutee, is tutor en mentor, Sana Azad; oud-mentor, Phé Engberts; was tutee en is nu tutor, Hajar Haidour; was tutee, is nu tutor, Sabine ter Steeg, projectleider Talentontwikkeling. Tijdens de afsluitende bijeenkomst wordt geopperd dat goede ideeën best gepikt mogen worden van elkaar. Vier mensen werden vervolgens geïnterviewd door een journalist, waarvan twee aangaven dat zij zouden kiezen voor Talentontwikkeling.

2

Esther van der Wegen, bekend van haar gedegen interviews in Focus, werd nu zelf ondervraagd. Voor Focus nr. 49 interviewde zij Adolfo Bermeo (klik hier om de tekst van het interview te lezen). Wat vond Esther van Adolfo? ‘Een leuke charmante man, enorm bezield, echt een prachtig mens! Andere mensen worden bitter van hetgeen ze meegemaakt hebben, hij niet. Hij lijkt helemaal in evenwicht en is liefdevol en respectvol naar iedereen. Het is niet dat hij geen stelling neemt of keuzes maakt, dat doet hij wel. Maar hij zegt: overal zijn ‘bastards’, ga om ze heen in plaats van er negatieve energie in te steken. Een week na het interview met Adolfo had ik een gesprek met iemand die op de Zeedijk geboren is en aan de UvA ging studeren. Hij vertelde me letterlijk hetzelfde als wat Adolfo zei: mensen zeggen niet rechtstreeks wat ze vinden, maar laten het je wel merken. Dat is des te pijnlijker. Ze geven je het gevoel dat je er niet bij hoort. Hem gaven ze bijvoorbeeld het gevoel dat hij beter op de markt kon gaan staan. Adolfo vertelde ook dat hij de kracht om door te gaan haalde uit het feit dat zijn ouders zich letterlijk krom gewerkt hadden om hem te laten studeren. Ik merk ook dat iedereen op dezelfde manier geraakt wordt door hem. Hoewel hij een permanente jetlag heeft door al dat reizen, heeft hij aandacht voor iedereen waar hij mee praat.’

TRIO-bezoek Op 18 oktober bracht een delegatie van TRIO een bezoek aan de Haagse Hogeschool. Anna Maria Andriol, projectleider Talentontwikkeling, licht toe waar TRIO voor staat. ‘De TRIO-programma’s draaien al 30 jaar in de VS (www.coenet.us en klik op de link About TRIO in de linkerkolom). Ze zijn gericht op jonge mensen, met name de eerste generatie leerlingen, en zijn bedoeld als stimulans om naar het hoger onderwijs te gaan. Veel native en afro americans, poor whites en latino’s behoren tot deze doelgroep. De programma’s gaan dus dwars door alle bevolkingsgroepen heen en worden door de federale overheid betaald. In essentie komt het voort uit de burgerrechtenbeweging van zwarte Amerikanen zoals Martin Luther King. Op het hoofdkantoor in Washington wordt de hele dag gelobbyd om deze programma’s gefinancierd te krijgen. Veel Amerikanen die dankzij de TRIO-programma’s nu een toppositie bekleden, lobbyen nu zelf. Ieder jaar wordt er een conferentie georganiseerd waar ruim 2000 mensen bij betrok-

ken zijn en meer dan 70 workshops worden aangeboden op diverse vlakken. Sinds ’95 heeft de Haagse een relatie met TRIO. De echte roots van Talentontwikkeling liggen hier: hoe creëer je een omgeving waarin jonge mensen kunnen excelleren? Mensen vragen zich wel eens af waarom we hierbij naar de VS kijken. Het leven daar is stukken harder dan hier, mensen hebben soms 2 of 3 baantjes om het hoofd boven water te houden. Opleiding is dus geen luxe maar een levensvoorwaarde, een mealticket zeg maar. Dus de drive van mensen die zich bezig houden met het stimuleren van hoger onderwijs is in de VS enorm: ze zien resultaten en ze zien hoe belangrijk het is. De 4 belangrijkste partners van TRIO in Nederland zijn de Haagse Hogeschool, de Universiteit van Amsterdam, de Erasmus Universiteit en de landelijke organisatie ECHO (www. echo-net.nl). Een TRIO-delegatie, waar iedere keer andere afgevaardigden uit verschillende landen deel van uitmaken, bezoekt regelmatig ons land. Men was buitengewoon enthousiast over dit bezoek. Met name aan de discussie over immigratie werd ruim aandacht besteed. Uiteraard is men in de VS ook op de hoogte van de situatie rondom Hirsi Ali en destijds van Gogh. Verder was men blij verrast over de diversiteit aan culturen hier. Bij sommigen leeft nog het beeld dat in Nederland uitsluitend blanke mensen wonen die in klederdracht lopen. Men herkende veel onderdelen van Talentontwikkeling en was ook zeer geïnteresseerd in de dynamiek van de onderlinge samenwerking hier. In de VS

schijnen de verschillende bevolkingsgroepen toch meer tegenover elkaar te staan dan hier. Hoewel wij geïnspireerd zijn door TRIO, waren zij op hun beurt aangenaam verrast over ons tempo.’

Koppelingsbijeenkomsten nieuwe stijl Op 20, 22 en 26 november zijn de koppelingsbijeenkomsten geweest van het mentorproject. Tijdens deze bijeenkomsten werden de mentoren en mentees aan elkaar voorgesteld. In tegenstelling tot vorige jaren is dit jaar gekozen voor een kleinschaliger opzet van de koppeling. Hoe gezellig het was is hiernaast goed te zien! 3

Pedagogiek van de Excellentie bij Bestuur, Recht en Veiligheid Juliette Santegoeds is docent en projectleider Bestuurskunde/Overheidsmanagement bij de Academie voor Bestuur, Recht & Veiligheid. Anderhalf jaar geleden sloot men aan bij tutoring. Zij vertelt over de dag dat Adolfo Bermeo geïnteresseerden van de academie inwijdt in de Pedagogiek van de Excellentie. ‘We hebben de dag in vieren geknipt. ’s Ochtends was de algemene presentatie, daarna hebben we het programma opgesplitst voor de verschillende doelgroepen, te weten de onderwijsontwikkelaars, de SLB-ers en het laatste deel voor International Public Management. Het merendeel was, hoewel het een kritisch publiek is, zeer enthousiast! Er zijn direct ideeën ontstaan, bijvoorbeeld om gegevens te verzamelen en te analyseren zodat de vooronderstellingen die er heersen uitgewerkt kunnen worden. De SLB-ers zijn al van start gegaan met het idee om studiegroepen samen te stellen. Dat zal aan tutoring ongetwijfeld ook een andere draai geven. Ik ben van mening dat het gedachtegoed van de Pedagogiek van de Excellentie leidend moet worden in de studieloopbaanlijn en onderwijsvisie. Zover zijn we helaas nog niet. De kritiek op de Pedagogiek van de Excellentie is dat het te soft is, Adolfo pareert dat echter geweldig! Hij is niet alleen inspirerend maar

ook ter zake kundig en docent. Als een of andere manager aan docenten komt vertellen hoe ze het zouden moeten aanpakken, werkt dat niet, daar staan docenten niet voor open. De gedachte die onder docenten ook vaak heerst is dat als je begrip toont, je onvermijdelijk de regels aan moet passen. Zoals in het geval van de constatering: studenten zijn lui. Onderzoek gerust de oorzaak als je ervan overtuigd bent dat dat zo is. Adolfo geeft, doordat hij zich absoluut niet als betweter opwerpt, een boost om met z’n allen te gaan zitten en er daadwerkelijk iets mee te gaan doen. Minder enthousiast waren de mensen die zich aangevallen voelden; die vonden het erg Amerikaans en beweerden dat het hier bij ons zo erg niet is. Daar gaat het natuurlijk niet om, het gaat om de inhoud en het gedachtegoed. Adolfo vond zelf het gesprek met de ontwikkelaars het meest interessant, dat leverde veel stof op tot verder denken. Bijvoorbeeld de vragen die er zijn over verschillen tussen etnische groepen qua motivatie en discipline. Verder was er een vraag van iemand die wilde weten hoe je kunt voorkomen dat het volgen van tutoring als een zwaktebod wordt gezien? Adolfo antwoordde dat hij, om dat te voorkomen, tutoring voor zijn vakken altijd verplicht stelde. Kortom, het was een zeer inspirerende bijeenkomst die genoeg stof tot verdere activiteiten heeft opgeleverd.’ Ines de Sousa, sinds kort docent bij de academie BRV en onderzoeker, was ook bij de bijeenkomst met Adolfo. Tot dan toe kende ze zijn werk niet. Zelf afkomstig uit een andere cultuur, realiseert Ines zich als geen ander dat, hoewel de omstandigheden hier niet hetzelfde zijn als in de VS, de vraag ‘how to motivate other cultures’ hetzelfde blijft. ‘Ze – misschien moet ik overal ‘we’ gebruiken - zijn bijvoorbeeld de taal niet geheel

machtig. Verder bestaat er zoiets als cultural sensitivity, familie is in veel culturen heel belangrijk, om die reden is het belangrijk dat je die erbij betrekt. Mensen die afkomstig zijn uit een andere cultuur zijn ook vaak veel formeler, ze zullen bijvoorbeeld niet zo snel om hulp vragen. Adolfo’s stelling is: make the effort, don’t blame the student. Ze hebben allerlei redenen om dingen al of niet te doen, onderzoek die. Dus: hoe ga je om met een – al of niet vermeend - gebrek aan motivatie bij de student in plaats van het bij die constatering te laten. Wat mij zo aanspreekt in Adolfo, behalve dat het een heel charismatische man is, is dat hij niet alleen het programma heeft opgezet en afkomstig is uit de doelgroep, maar ook – heel belangrijk - onderzoek heeft gedaan. Daardoor heeft hij ook veel praktische en nuttige tips. Dit is mijn eerste echte docentenbaan, voorheen was ik werkzaam bij de Universiteit van Amsterdam, en ik kan goed de verschillen zien tussen hbo- en wetenschappelijk onderwijs. Hbo-studenten zijn al in een veel eerder stadium bezig met een toekomstig beroep. Ik raad ze aan: stel doelen, maar niet te strak, geniet ook van het hier en nu. Voel je ‘empowered’ maar overdrijf je prestatiedrang niet. Ik vind ook dat je niet alle verantwoordelijkheid bij de student moet leggen, zelf moet je als docent ook je verantwoordelijkheid nemen. Het is helaas ook zo dat lesgeven vanzelf een routine wordt, de zelfreflectie ontbreekt vaak naarmate je langer bezig bent. Het belang van vakken wordt vaak gemeten aan studiepunten en cijfers. Kwalitatief beoordelen zou in veel gevallen inderdaad beter zijn, maar dat vereist nogal wat van een docent. Nieuwe dingen invoeren is vaak veel werk, de tijd ontbreekt daarvoor gewoon. Daarom ook is zo’n bijeenkomst waardevol: je doet weer volop inspiratie op, ongehinderd door de tijd die het in beslag gaat nemen.’

Bezoek Adolfo Bermeo aan de MER ‘Zoals in de nieuwsbrief van afgelopen keer al werd aangekondigd, heeft Adolfo Bermeo in de week van 17 oktober wederom een bezoek gebracht aan De Haagse Hogeschool. Tijdens zijn bezoek waren een aantal tijdstippen ingeroosterd voor een bezoek aan de Opleiding voor Management, Economie en Recht. Op de MER is tutoring erg populair, zowel bij de tutoren en de tutees, maar ook bij de directie van de opleiding. Daarom was Adolfo Bermeo gevraagd om een presentatie te houden voor alle geïnteresseerden van de MER, waarbij ook ruimte was voor vragen en opmerkingen. In de eerste plaats waren er natuurlijk veel tutoren aanwezig, maar ook de docenten van de MER waren ruim vertegenwoordigd. Adolfo Bermeo is zelf een ervaringsdeskundige wanneer het gaat om het inhalen van achterstanden en het ontwikkelen van talenten, op de leeftijd van 15 jaar is hij vanuit Mexico naar de VS verhuisd. Hij werd beschouwd als ‘culturally disadvantaged’ ofwel een risicostu-dent, 4

en dit terwijl hij op zijn 17de twee talen vloeiend sprak (dit is vrij ongebruikelijk in de VS). Hij heeft uiteindelijk zijn PhD (doctorsgraad) gehaald, als eerste van zijn gehele familie. Bermeo vindt dat de universiteiten de verantwoordelijkheid hebben om studenten de mogelijkheid te geven om te kunnen excelleren, het gaat niet om het uitfilteren van studenten, maar om het behouden en ondersteunen van studenten. Wanneer je hoge verwachtingen hebt van een student, zal deze die ook willen waar maken. Studenten hebben vaak een laag zelfbeeld en het is de bedoeling dat we er voor zorgen dat elke student de kans krijgt om zich verder te ontwikkelen. Ik heb erg veel gehad aan de presentatie van Bermeo, ik snap nu nog veel beter waar het gehele tutoring-traject eigenlijk om draait. Het draait allemaal om de student en het geloof in zijn of haar kunnen, het geloof in het potentieel van de student’, aldus Kelly van de Wereld, MER-student en senior tutor.

Mentees worden mentor Na de eerste wervingsronde voor mentoren blijkt dat een aantal studenten die zich aangemeld hebben al bekend zijn met het

destijds deed. Behalve de zaken als proefstuderen, bezoeken van open dagen en het loopbaancentrum, zijn we ook van plan gewoon leuke dingen met de mentees te doen. Met Najlae zijn we zelfs gaan boksen!’

mentorproject doordat zij eerder al als mentee hebben deelgenomen. Dat zien wij natuurlijk graag. De titel kan volgend jaar misschien zelfs uitgebreid worden naar ‘Mentees worden mentor worden senior mentor’. Hieronder hun ervaringen. Sihem en Samira: ‘In 4 havo kregen we te horen dat we als mentee konden meedoen aan het project. Dat vonden we leuk en nuttig, want de keuze was moeilijk. We dachten bijvoorbeeld aan een economische opleiding, maar ook aan de PABO, nogal een verschil dus. Tijdens het schoolbezoek vertelde een van de mentoren dat ze haar 1e jaar over had gedaan, omdat ze een verkeerde keuze had gemaakt, dat wilden wij per sé niet! De meeste klasgenoten meldden zich aan voor het project, we motiveerden elkaar om mee te doen. Wij kregen samen 1 mentor: Najlae. Om de 2 weken hadden we een afspraak met haar. In 5 havo hebben we ons weer aangemeld als mentee, vanuit de gedachte: waarom niet? In 4 havo zijn we tot onze keuze voor de opleiding CE gekomen, in 5 havo hebben we ook naar andere opleidingen gekeken. Vorig jaar, toen we begonnen zijn met de opleiding hier, waren we natuurlijk al op de hoogte van het feit dat we nu als mentor konden deelnemen aan het project. Maar aangezien we eerst ons 1e jaar en P moesten halen, moesten we nog een jaartje wachten. Toen het eenmaal zover was twijfelden we natuurlijk niet: wij wilden graag meedoen! Inmiddels hebben we de training en de koppelbijeenkomst achter de rug en de herkenning is groot. Nu we mentor zijn voelen we ons heel anders dan toen we mentee waren. We zijn van plan om net zoveel tijd in onze mentees te steken als Najlae

Tuba en Nilufer.

Tuba: ‘Desan, die later mijn mentor werd, kwam met een groepje mentoren op schoolbezoek bij ons. Ik wist dat ik wilde doorstuderen, maar wat? Ik twijfelde tussen BE en Accountancy. Ik heb 1 dag proefstuderen bij BE gedaan omdat ik dacht dat ik de opleiding Ac te langdurig zou vinden. Desan heeft me toch gestimuleerd om Ac serieus te overwegen. Ze heeft mij doen inzien dat het verschil tussen werken en een betaalde stage er eigenlijk niet is. Zodoende heb ik uiteindelijk toch gekozen voor Accountancy. De keuze is goed bevallen, het is een pittige opleiding, maar ik heb er geen spijt van! Ik heb ook nog steeds contact met Desan. Ik denk dat oud-mentees en (oud) mentoren het beter doen in hun studie; oud-mentees door de begeleiding die ze krijgen en (oud) mentoren doordat zij een rolmodel zijn. Je moet het wel leuk vinden om contact met andere mensen te hebben, een sociale inslag is onmisbaar als mentor. Verder doe je ook een hoop kennis en ervaring op door het mentorschap die je in je latere leven kunt gebruiken, zoals coachen.’

Nilufer: ‘Ik ben pas halverwege het traject ingestapt als mentee. Ik had me in eerste instantie niet ingeschreven, want ik wist al dat ik niet verder wilde studeren na het mbo. Op een bepaald moment kwam ik Serap, een van de mentoren van het schoolbezoek, tegen in de stad en zij heeft mij overgehaald om haar mentee te worden. We spraken af en toen hoorde ik dat Serap ook de accountancy-opleiding deed. Ik ben ik februari 2006 ingestroomd op de opleiding hier en heb daar helemaal geen spijt van, integendeel! Ik werkte ergens waar ik het heel erg naar m’n zin had, bovendien waren er doorgroeimogelijkheden en ik verdiende er goed. Serap heeft mij de waarde van een diploma doen inzien, met name als je een overstap wilt maken naar een andere werkgever. Mijn motivatie voor het mentorschap heeft te maken met deze ervaring; ik wil anderen behoeden voor een ondoordachte stap. De stap die ik dus heb kunnen voorkomen, dankzij Serap. Ik ben hier zelfstandiger en volwassener door geworden’.

Tuba en Nilufer: ‘Wij hebben geleerd van onze mentoren hoe je het

Sihem en Samira.

mentorschap op een goede manier kunt aanpakken. Wij hebben erg veel zin in dit jaar en weten nu al dat we volgend jaar graag senior mentor willen worden!’ 5

Een mentor voor alleenstaande studerende moeders? Laura Jong studeert sinds 2005 aan de MER en is sinds een jaar tutor en sinds kort mentor bij Talentontwikkeling. Voornamelijk omdat ze achter de doelstelling van het project staat, maar ook omdat de uren voor een deel flexibel in te vullen zijn. Wel zo handig als je alleenstaande moeder van een dochter van 5 jaar bent. Deelname aan het mentorproject bracht haar op een idee: zou het niet handig zijn om (alleenstaande) studerende moeders aan een mentor te koppelen die in dezelfde situatie zit? Vanwaar deze behoefte? ‘Je wordt eigenlijk behandeld als iedere andere student, maar soms is dat niet werkbaar. Met als gevolg dat je in tijdnood komt. Mijn individuele werk lijdt dan onder het groepswerk, want het laatste wat ik wil is mijn medestu-

denten belasten. Ik los dat op door tot een uur of 2 ‘s nachts door te werken, maar dat houd je ook niet lang vol natuurlijk. Daarbij is er soms sprake van onvoorziene omstandigheden. In mijn geval was het op een gegeven moment zo dat hele dagen school en daarna door naar de kinderopvang, teveel was voor mijn dochter. Ik heb toen besloten meer thuis te zijn voor haar. In m’n beide projectgroepen heb ik dit besproken en de ene groep reageerde positief, maar de andere vond dat ik me gewoon aan de gemaakte afspraken moest houden. Docenten reageren ook zeer verschillend, sommigen zeggen dat ik het maar moet zien te rooien, terwijl ze vooraf op de hoogte waren van de situatie. Ik ben van mening dat een docent ook naar de houding en resultaten van een student moet kijken. Mijn resultaten zijn goed, evenals mijn werkhouding, verder doe ik zelden een beroep op anderen tenzij het niet anders kan. Ik ben op 3 open dagen van verschillende hogescho-

len geweest, en heb op basis daarvan bewust niet voor de HES en de HvA gekozen omdat men daar bij voorbaat al zei het niet te zien zitten. Op de HHs heb ik voor mijn inschrijving twee gesprekken gehad met een decaan, die letterlijk zei dat ik ‘geen normale student was, maar behandeld moest worden als een student die topsport beoefent.’ Dat gaf mij zoveel vertrouwen dat ik de keuze voor de HHs heb gemaakt. Jammer dat het in de praktijk tegenvalt, met name de houding van medestudenten is iets waar ik geen rekening mee heb gehouden. Ik ben lid van de St. Steunpunt Studerende Moeders, dat op de Hogeschool Rotterdam zit, waar ik ook op een forum actief ben, en ik hoor dat de situatie eigenlijk overal hetzelfde is. Mijns inziens is het te vergelijken met werkende moeders die in een organisatie werkzaam zijn waar ook geen rekening wordt gehouden met het feit dat zij 2 rollen naar behoren moeten vervullen. Let wel, het laatste wat ik wil is klagen over mijn situatie, maar als ik geweten had wat me te wachten stond was ik beter voorbereid geweest. Daarom had ik zelf destijds wel een mentor willen hebben die in dezelfde situatie zit, maar al een fase verder is dan ik. Leuk was wel dat ik in de bijeenkomst met Adolfo Bermeo, op mijn vraag of de groep studerende moeders niet extra aandacht of steun behoeven, het antwoord van hem kreeg dat ik vanwege mijn drive meteen op de UCLA aangenomen zou zijn. Ik wil hoe dan ook mijn droom – een afgeronde HBO-opleiding - verwezenlijken, niet alleen voor mezelf maar ook voor mijn dochter.’

Doorstroom en Frank de Poorter wint H/Olive Award talentontwikkeling, Tijdens de H/Onderwijsdag van 8 november is de combinatie van motivatie, argumentatie, overDe H/Olive Award voor de eerste maal uitgedraagbaarheid, effectiviteit en ook creativiteit.” reikt. Zowel studenten als medewerkers van De een verkenning Haagse konden docenten en collega’s die op uitDe reactie van Frank de Poorter: Het voortgezet onderwijs en het middelbaar beroepsonderwijs kennen veel verschillende leerwegen en dat geheel is voor leerlingen niet altijd even duidelijk. Structuurwijzigingen zijn niet aan de orde, maar de raad wil wel een verbetering van doorstroom en talentontwikkeling voor alle leerlingen op alle niveaus en voorts wil de raad het eindniveau en de doorstroommogelijkheden waarborgen in plaats van het aanbod. Om dit te bereiken zijn onderhoudswerkzaamheden geboden, aldus de Onderwijsraad. Met zijn verkenning Doorstroom en talentontwikkeling presenteert de raad een onderhoudsplan waarmee deze doelen bereikt kunnen worden. De verkenning is overhandigd aan staatssecretaris Van Bijsterveldt (onderwijs). De gehele tekst is te vinden door hier te klikken.

6

zonderlijke wijze bijdragen aan talentontwikkeling van studenten nomineren voor deze Award. De winnaar van de H/Olive Award 2007 is Frank de Poorter. Uit het juryrapport: “Op de criteria voor H/Olive Award scoorden de drie genomineerden eigenlijk steeds gelijk, natuurlijk gold soms dat een criterium echt in het klein, in het klaslokaal, gerealiseerd werd waar anderen door hun activiteiten vooral ook bijdragen aan de uitstraling naar buiten. Netto een gelijk resultaat voor de student: aandacht, begrepen worden, uitgedaagd worden, geholpen worden, gezien worden. Aandacht voor TALENTONTWIKKELING dus. De drie genomineerden delen ook de passie voor hun vak, de hartstocht waarmee zij hun werk doen. En ze delen hun bescheidenheid: de oprechte verbazing van alle drie dat zij genomineerd waren, bewijst dat. Wat maakt dan uiteindelijk wel het onderscheid? Hoewel met grote moeite - maar er moest een keuze gemaakt worden – heeft de jury gekozen voor de

‘Ten eerste vind ik het natuurlijk heel leuk dat ik de prijs gewonnen heb, het is toch een erkenning voor wat je doet. Ik heb inmiddels 2 weken van felicitaties achter de rug, maar ik beschouw het met name als positief voor het project. En daarbij vind ik echt dat de studenten degenen zijn die het doen. Ook Kelly van de Wereld, de studente die mij voorgedragen heeft en momenteel seniortutor, is daar een voorbeeld van. Verder vind ik het fijn dat door de Onderwijsdag het onderwijs nu eens positief in de schijnwerpers staat in plaats van als een terminale patiënt afgeschilderd wordt. Naast een zeker idealisme is mijn insteek wel degelijk ook zakelijk waar het tutoring betreft. Het lage rendement van de MER-opleiding was voor mij de reden om, na de pilot bij Accountancy en ICT, me met hart en ziel te storten op tutoring aan onze opleiding. Als je dan ziet dat het werkt en studenten tentamens halen die ze voorheen zonder tutoring echt niet haalden, geeft dat enorme voldoening.’

Presentatie

Hoe is het nu met….?

Adolfo Bermeo bij

Hatice Tektas-Özbay is sinds dit jaar seniormentor+ en al 3

Sociale Professies

jaar actief binnen het mentorproject. Ze loopt nu 10 maanden

Studenten SP die de module Coaching of Tutoring doen, waren in oktober ook in de gelegenheid een presentatie bij te wonen van Adolfo Bermeo. Enkele reacties op deze drukbezochte bijeenkomst:

men. 2Samen is een van de grootste stichtingen voor kinder-

Gönül, studente MWD: ‘Ik vond het

‘Het is nu ruim twee jaar terug, dat ik voor het eerst binnenstapte bij talentontwikkeling. Toen ik het hogeschoolbericht las op de portal was ik meteen verkocht. Een keuzemodule waarbij je én mensen kan helpen én jezelf kan ontwikkelen én studiepunten kan behalen, dat is wat ik zoek, dacht ik meteen. Ik had weliswaar mijn broer als ‘mentor’ gehad in het verleden (en nog steeds eigenlijk), maar vond het toch moeilijk om een keuze te maken. Totdat ik tijdens een open dag mijn droomopleiding tegen kwam. De meeloopdag van de opleiding was beslissend, en ja hoor ik was ‘verliefd’! Inmiddels ben ik 4e jaars P&A student. Na een jaar als mentor en vervolgens een jaar als seniormentor gefunctioneerd te hebben binnen het project, ga ik dit jaar een nieuwe functie tegemoet: seniormentor+. Wat de seniormentor+ onderscheidt van de seniormentoren, is dat je niet de mentoren maar de seniormentoren begeleidt. Wat zo leuk is aan het project om het 3e jaar tegemoet te gaan… Talentontwikkeling is een project waarin je blijft leren en ontwikkelen. Ik heb vele vaardigheden ontwikkeld waarvan ik de theorie binnen mijn opleiding al had gehad maar het niet kon praktiseren. Luistervaardigheden zoals actief luisteren, gesprekstechnieken, doorvragen en anticiperen op de vraag en behoefte van de mentee/mentor, procesbewaking, plannen en organiseren, presenteren en communicatievaardigheden (zowel schriftelijk

onwijs geweldig! Zijn verhaal leek het mijne wel. Alles sprak me er in aan. Iedereen weet dat je anders benaderd wordt als je van allochtone afkomst bent, maar niemand praat er over. Ik heb net zo veel rechten als een ander, maar merk het verschil in benadering. Je hebt recht op onderwijs maar door blokkades haken mensen af. Adolfo zegt: doe dat niet. Het moet geen kwestie zijn van ‘you’ll survive’, maar dat is het in de praktijk wel. Het kost heel veel energie. Ik heb die kracht gelukkig altijd gehad, dankzij mijn ouders. Die hielden me voor: in Nederland ben je niets zonder papiertje!’

Ayse, ook 3e jaars studente MWD: ‘Ik kon er helaas niet bij zijn, maar heb inmiddels de enthousiaste verhalen gehoord. Ik heb begrepen dat Adolfo in december weer komt en zal dan zorgen dat ik er wel bij kan zijn. Met name tijdens mijn stage op een basisschool ben ik voorbeelden tegen gekomen van verkeerde benaderingswijzen door leraren. Als een kind zich agressief gedroeg, was de conclusie: dat wordt later een crimineel. Ze vroegen zich zelden af of hun benadering klopte en wat er vervolgens aan gedaan kon worden om dat gedrag in positieve zin om te buigen.’

stage op de afdeling personeelzaken van Kinderopvang 2Saopvang van regio Haaglanden. Hatice vertelt over haar ervaringen bij het project. als mondeling) is maar een aantal voorbeelden van wat je kunt ontwikkelen binnen het project. Maar nog lang niet alles! Je bent eigenlijk je medestudenten een stap voor op de arbeidsmarkt. Werkgevers hebben grote belangstelling voor de studenten die naast de reguliere opleiding zich met deze nevenactiviteiten bezig houden. Ook netwerken komt om de hoek kijken als je het project binnenstapt. Je ontmoet verschillende mensen binnen en buiten de hogeschool en uit het buitenland. Je stapt, met je mentee, naar andere organisaties of opleidingen! Wat het mentorschap zo bijzonder maakt is dat het elke keer weer anders verloopt. Bij elke mentee of elke (senior)mentor loopt de begeleiding anders. De bewustwording van de kennis en vaardigheden van de mentee/mentor is eigenlijk het topmoment van de begeleiding. Een moment waarvan ik elke keer weer geniet en dat niet te vergeten is! Het is een win-win situatie voor zowel de mentee als mentor en absoluut niet een commercieel project. Het doel van het project is dan ook niet de havo of mbo – leerlingen binnen te halen op de Haagse Hogeschool, maar de leerlingen bewust te maken van hun talenten en behoeften en daar een bewuste keuze uit te laten rollen. Met de hoop dat er zoveel mogelijk leerlingen doorstromen naar het ‘hoger onderwijs’ waar dan ook in Nederland…’

Lodi, 3e jaars CMV-student: ‘Martine Verbunt had Adolfo van tevoren beschreven als een hele interessante man en dat was ook zo. Zijn verhaal was heel aansprekend en ik vind het knap hoe hij als Latino zo ver gekomen is in de American Dream. Toch had ik er meer van verwacht, in de zin van concrete voorbeelden en casussen. In mijn rol als coach denk ik na over de dingen die ik doe. Degene die ik coach moet zelf zijn verbeterpunten willen ontwikkelen, ik help daar alleen bij. Ik benoem nooit iets als probleem, dat is veel te zwaar en gewoon geen issue. Maar wat als je vast komt te zitten? Daar had ik wel wat concrete handvatten voor aangereikt willen krijgen. Maar zoals altijd na dit soort bijeenkomsten, kwam ik ook hier weer geïnspireerd en gemotiveerd vandaan.’

7

Dag van de Haagse Geschiedenis Op een koude maandagmorgen sprak ik met Wim Willems, hoogleraar Sociale Geschiedenis aan de Universiteit van Leiden, op zijn statige werkplek aan het Lange Voorhout in Den Haag. Wim is mede-initiator van de Dag van de Haagse Geschiedenis, een jaarlijks terugkerend evenement dat z’n première beleefde in november 2005. studenten van de Haagse Hogeschool afgesproken dat zij voor hun onderzoeksopdracht een evaluatie maken van de filmpjes. Het idee is, dat zij nagaan in hoeverre deze activiteit een vast onderdeel kan worden van het onderwijs in de hoogste klassen van het voortgezet onderwijs.’ Vervolgens spreek ik met Daniëla Petric, Shahlale Amirsarvari en Lotte bij de Leij. Zij zijn 4e jaars studenten CMV en hebben een van de filmpjes gemaakt, getiteld ‘Achter het scherm van Chinatown’. Het maken van dat filmpje besloeg de helft van de 4e-jaars onderzoeksopdracht, de andere helft van de onderzoeksopdracht bestaat uit het evalueren van de filmpjes en het peilen van de interesse bij de scholen om zoiets te integreren in het onderwijsprogramma.

‘Ik ben zelf opgegroeid in Den Haag en door mijn vakgebied natuurlijk geïnteresseerd in de geschiedenis ervan. Zes jaar geleden ben ik begonnen met het schrijven van een reeks artikelen voor de – toen nog – Haagsche Courant over de ontwikkeling van de stad na de oorlog en mijn herinneringen daaraan. Eerst onder de titel ‘Stadskind’, later als ‘Plekken van herinnering’ en de serie die nu loopt, heet ‘De geschiedenis van een plek’. Zelf afkomstig uit een arbeidersgezin en sensitief voor sociale uitsluiting, ontbrandde het heilig vuur voor het vak sociale geschiedenis tijdens mijn colleges bij de hoogleraar Van Arkel. Die probeerde een verklaring te vinden voor het feit dat mensen elkaar sociaal uitsluiten, discrimineren en zelfs uitmoorden vanwege het anders zijn. Door de reeks ‘Stadskind’ en de vele reacties van lezers daarop kwam er vanzelf een reflectie op mijn eigen leven. Zo ontstond een gevoel van verbondenheid, iets wat heel nieuw was voor mij. Het heeft zo moeten zijn dat ik een functie kreeg waarin ik vanuit de wetenschap inzicht kon krijgen in mechanismen van de samenleving. In de 25 jaar dat ik actief ben aan de universiteit, is mijn aandacht verschoven van uitsluiting naar insluiting. Wat verbindt mensen en hoe beleven ze dat? In een stad als Den Haag leidt dat onherroepelijknaar de houding en het gedrag tegenover migranten. De ‘Stadskind’-reeks en de Dag van de Haagse Geschiedenis leverden een hele hoop reacties en samenwerkingspartners op. De enige groepen die ik tot nog toe niet echt bereikte, waren jongeren en migranten. Daar wilde ik iets aan doen, vandaar dat ik scholieren en studenten van allerlei achtergronden bij het project heb betrokken. Door leerlingen van 3 scholen in Den Haag – De Haagse Hogeschool, het Gymnasium Haganum en het City+ College - zijn filmpjes gemaakt over het thema van de Dag van dit jaar ‘Graven in Den Haag’. De bedoeling was dat de filmpjes een impressie zouden geven van een deel van Den Haag en dat de studenten de generatie boven hen bij het verhaal zouden betrekken. Ik wil jongeren graag het besef meegeven dat ze een onderdeel uitmaken van de geschiedenis, dat zij zelf geschiedenis zijn. De filmpjes werden op 2 november jl., tijdens de derde Dag van de Haagse geschiedenis, vertoond. Door het aandeel van jongeren met een migrantenachtergrond zag het publiek in de zaal er ineens heel anders uit dan de jaren ervoor. Dus de opzet lijkt geslaagd. Maar omdat ik niet zo voor een eenmalige activiteit ben en graag wil dat iets beklijft, heb ik met een aantal 8

‘We zijn begonnen met het bevragen van Nederlanders over hun kijk op de Chinese bevolking in Nederland. Daaruit bleek dat iedereen een zelfde beeld had, namelijk van een gesloten ecosysteem, een bevolkingsgroep waar men ‘totaal geen last van had’. Met deze informatie zijn we de straat op gegaan om de Chinezen zelf te interviewen. Al snel zagen we dat hier weinig uit kwam. Toen zijn we via contacten bij de Chinese Kerk, de seniorenwoningen voor Chinezen en de St. Chinatown gericht afspraken met mensen gaan maken. Zij waren voorbereid op het doel van ons bezoek en zodoende kwam er veel meer informatie tot ons dan door de ‘verrassingsaanvallen’ die we op straat uitvoerden. We hebben er veel werk ingestoken en uiteindelijk is het een heel leuk filmpje geworden. Bij ons is het historische besef in ieder geval aangewakkerd. Of dat ook gebeurt bij degenen die het filmpje zullen zien, is nog maar de vraag natuurlijk. Er is nog een filmpje gemaakt door andere studenten van de Haagse Hogeschool dat gaat over binnenlandse migranten – dus mensen die uit andere delen van Nederland naar Den Haag zijn gekomen. Daarin komen 3 generaties vrouwen aan het woord. Wat wij er vooral van geleerd hebben, is dat je geen aannames moet plegen. Het uitgangspunt moet zijn dat, hoewel we allemaal uit andere culturen komen, in het hier en nu samen leven. Dat onze opa’s pinda’s kochten bij de eerste Chinezen die in Nederland kwamen, maakt dat het wel gaat leven. Tot begin februari zijn we nog bezig met dit onderwerp door onze onderzoeksopdracht. Maar misschien zijn we dan zo gegrepen dat we hier nog mee doorgaan in een of andere vorm.’

TU-mult: talentontwikkeling aan de TU Delft Dit initiatief is 2 jaar geleden al gestart vanuit een behoefte van technische studenten. Studenten die interesse hebben en hier meer over willen weten kunnen zich aanmelden bij Sabine ter Steeg ([email protected]) of Anna Maria Andriol ([email protected]). Hierbij ook de tweede nieuwsbrief van TU-mult (klik hier om de nieuwsbrief te lezen), onderdeel van het project ‘ De Eerste Generatiekloof Overbrugd’. Details over het project en wat er zoal gebeurt op het gebied van diversiteit binnen TU Delft zijn hierin terug te vinden.

Alumnibijeenkomst Omdat we altijd benieuwd zijn hoe het gaat met de oud-mentees en –mentoren van het mentorproject leek het ons leuk hen uit te nodigen op de Haagse voor een hapje en een drankje. Op 10 december konden zij zelf vertellen hoe zij in de tussentijd gevaren zijn. Een spetterend optreden van De A-Talents zorgde voor een muzikaal intermezzo.

De Haagse naar de Antillen

Soenita Chander werkt als loopbaanadviseur bij het Loopbaancentrum (LBC) en is daarnaast SLB-er bij de opleiding MWD. Samen met Vicky Trinidad (Studentendecaan voor de Academie Sociale Professies en Mentor voor de Stichting Studiefinanciering Curaçao) maakte zij in november een dienstreis van twee weken naar Curaçao om De Haagse te promoten op de Studie- en Beroepenmarkt. Naast het geven van informatie over het totale studieaanbod en over het studeren in Nederland, wilde De Haagse dit jaar extra aandacht geven aan studie- en beroepskeuzebegeleiding. ‘Omdat het LBC tijdens de jaarlijkse introductieweek van (nieuwe) Antilliaanse studenten Loopbaandagen verzorgt, die door mij gegeven worden, ben ik gevraagd de studie- en beroepskeuzebegeleiding op me te nemen. In grote lijnen heb ik het programma van Vicky gevolgd, naast onze aanwezigheid op de Beroepenmarkt, bestond dat vooral uit het geven van voorlichting op scholen. Daarbij hebben we de leerlingen ook gewezen op de mogelijkheid van deelname aan de workshops die wij gaven: ‘Kiezen is een kunst’ en ‘Kwaliteitenanalyse’. Bij de eerste wordt bewuster ingegaan op het keuzeproces en de tweede gaat vooral over talenten en beperkingen. Voor de leerlingen zijn er 2 wegen om naar Nederland te komen om te studeren: via het IBG, daar vragen ze studiefinanciering aan en regelen verder alles zelf. De tweede mogelijkheid is om dat te doen via de Stichting Studiefinanciering Curaçao (SSC), dan word je gedurende je verblijf in Nederland begeleid op allerlei vlakken. SSC was zeer geïnteresseerd in de workshops dus in de 2e week hebben we twee dagen gereserveerd om die te geven. Via hun eigen netwerk hebben ze jongeren aangesproken om aanwezig te zijn, hetgeen resulteerde in een hele grote opkomst!

zeker herhalen en dan voegen we er, op verzoek, een derde workshop ‘Assertiviteit’ aan toe. We hebben veel geleerd van dit werkbezoek. Zelf heb ik hierdoor een beter begrip gekregen voor de Antilliaanse studenten die hierheen zijn gekomen. De cultuurshock, moeite met de Nederlandse taal vanwege het overheersende gebruik van het Papiaments op Curaçao, de heimwee en niet te vergeten het weer. Het zijn teveel ballen tegelijk die ze in de lucht moeten houden. Als men het eiland verlaat is de meest voor de hand liggende keuze naar Nederland te gaan. Wellicht klopt het beeld dat men heeft niet helemaal met de werkelijkheid. Ik zou dan ook pleiten voor een voorbereidend jaar dat zich voor een deel al daar afspeelt, voor vertrek naar Nederland. Ik ben nog erg bezig met het bezoek, in de zin van wat is er al en wat kunnen wij nog bieden aan ondersteuning? De Haagse Hogeschool heeft een goed imago op Curaçao, het succes van ons bezoek zal moeten blijken uit de instroomcijfers van 2008.’ Vicky Trinidad geeft graag nog een toelichting op de activiteiten van SSC: ‘De studenten worden goed begeleid door SSC, elke studentenstad heeft zijn eigen opvang. De opvang voor nieuwe Haagse studenten wordt in Den Haag georganiseerd door mij, in samenwerking met Talentontwikkeling, en nog 3 andere mentoren van SSC. De eerste twee weken van de begeleiding zijn zeer intensief. Studenten krijgen dan voorlichting, workshops en training over wonen en studeren in Nederland. De voorbereiding zelf begint al in december door SSC op Curaçao.’

Als we vanuit het Loopbaancentrum volgend jaar weer gaan, zullen we deze workshops 9

Activiteitenkalender Talentontwikkeling

Even voorstellen deringen. Bryan en ik zijn allebei van mening dat ontwikkeling belangrijk is, maar niet alles hoeft meteen op de schop. Zo hebben we nu bedacht dat we op regelmatige basis via de email contact willen houden met de studenten die getraind zijn, om het ‘getrainde’ levend te houden. Bijvoorbeeld door het stellen van een vraag als:”Haal jij alles uit het leven?” Ik volg al 8 jaar lang 2 opleidingen per jaar en heb in de loop der tijd heel veel ervaring opgedaan. Maar om nou te zeggen, ik ben klaar, nee, ik denk dat je dat nooit bent.’

31 augustus: Bezoek van de Hogeschool van Utrecht. Grote delegatie die aan verschillende vormen van Talentwikkeling werkt. Zij zijn nog in de beginfase en krijgen van de projectleiding van Talentontwikkeling op de Haagse een presentatie. 12-26 oktober: Bezoek van Adolfo Bermeo (grondlegger van Pedagogiek van de Excellentie) aan Nederland. Geeft verschillende lezingen en workshops op de Haagse. 23 oktober: bezoek Adolfo Bermeo aan de Katholieke Hogeschool Kempen. Lunch met CvB, lezing en workshop over Pedagogiek van de Excellentie. Talentontwikkeling op de Haagse is een voorbeeld in de BENELUX. 18 oktober: Bezoek ECHO en TRIO delegatie aan de Haagse. 30 oktober: Mini-conferentie op locatie Rijswijk, het onderwerp is allochtone studenten in de techniek. 31 oktober: Bezoek van de Hogeschool Arnhem-Nijmegen. De HAN gaat een eigen project Talentontwikkeling opstarten. Zij brachten een bezoek aan de HHS om een kijkje in de keuken te nemen. 8 november: De Haagse Onderwijsdag, rondom het thema Talentontwikkeling. Talentontwikkeling geeft een workshop samen met het Rijswijks Lyceum over mentoring. Frank de Poorter van de MER geeft een workshop over tutoring. 9 november: ECHO Conferentie 2007. Thema: Terugdringen van de uitval en het verbeteren van het rendement. Samenwerking voor de poort van het Hoger Onderwijs maakt dat leerlingen beter voorbereid instromen. Bezoek van delegatie Talentontwikkeling en groep studenten. 20 november: Beroepskolommanifestatie. Op deze eerste manifestatie wordt een totaalbeeld van de stand van zaken binnen het vmbo, mbo en hbo neergezet, want de héle beroepskolom is vertegenwoordigd. Vanuit Talentontwikkeling geven Frank de Poorter en Sabine Ter Steeg een workshop over Talentontwikkeling mbv inzet van studenten. Locatie: World Forum Convention Center (WFCC) in Den Haag 23 november: Workshop diversiteit voor het Netwerk van Nederlandse Opleidingsmanagers Verpleegkunde in Bad Bentheim door Anna Maria Andriol en Sabine ter Steeg. 26 november: BiC Business in Community Haaglanden organiseert een seminar over coachingsprojecten. Twee studenten vanuit Talentontwikkeling vertellen over hun praktijkervaringen 26 november: presentatie onderzoekservaringen in de kenniskring Mentoring van de provincie Zuid-Holland (www.mentoringinonderwijs.nl)

10

Nathaly Walker Nathaly is sinds oktober als projectcoördinator Mentoring werkzaam bij Talentontwikkeling en wil wel het een en ander kwijt over haar ervaringen tot nu toe.

Alphons Vinkesteijn is als docent Informatica werkzaam bij de Academie voor ICT en Media. Dit doet hij momenteel 3 dagen per week. Daarnaast heeft hij een eigen trainingsbureau, onder de naam livinglife. Alphons is sinds de zomer verbonden aan het project Talentontwikkeling door het geven van tutortrainingen. ‘Drie jaar geleden kwam ik al in contact met Talentontwikkeling omdat ik gevraagd werd door Gert (de Ruiter) als coördinator tutoring binnen de academie. Een gesprek met Anna Maria en Sabine volgde en dat klikte meteen. Ik vertelde dat ik nooit nakijk met rode pen, dat was voor hen het ‘bewijs’ dat het gedachtegoed van de Pedagogiek van de Excellentie al in mijn systeem zat. Op dat moment in mijn leven kwam het echter niet goed uit om deze stap te zetten, pas toen Maud Hoefnagels onlangs vertrok als trainer werd het contact hernieuwd. Bryan en ik geven samen, dat wil zeggen afwisselend, de tutor- en DBB-trainingen. Mijn NLP-achtergrond speelt daarbij natuurlijk een belangrijke rol. Sinds ik in ’84 Wayne Dyer heb gelezen en daarna met NLP in aanraking ben gekomen, sta ik anders in het leven. Dat valt anderen ook op. Mijn levensmotto is een uitspraak van Ghandi: Be the change you want to see in the World. Verder ben ik iemand van geleidelijke veran-

‘Hoewel ik nog niet helemaal ingewerkt ben, ben ik wel op precies het goede moment binnen gekomen. Vanaf het nieuwe schooljaar tot aan de koppelbijeenkomsten eind november, is de drukste tijd voor mentoring in verband met de werving van mentoren en mentees. Het doel van het mentorproject was voor mij de reden om te solliciteren. Ik sta daar niet alleen helemaal achter, maar heb zelf ook een lange weg afgelegd voor ik de studie SPH startte. Ik vind dat leerlingen veel te vroeg voor een beroepsgerichte opleiding moeten kiezen, terwijl anderzijds de basiskennis vaak onvoldoende is. De eerste baan na mijn studie was bij de Raad voor de Kinderbescherming, heel pittig. Vervolgens, enigszins als reactie daarop, kwam ik in een salesfunctie bij 3M. Daarna heb ik een aantal jaar bij het CWI gewerkt en tenslotte als stagebegeleider bij het Grafisch Lyceum. Op een bepaald moment merkte ik dat ik behoefte had aan begeleiding van mensen die al wat verder in hun ontwikkeling zijn en nagedacht hebben over hun toekomst. Deze functie sluit daar perfect bij aan. Ook het feit dat we hier faciliterend bezig zijn en de studenten niet aan de hand hoeven nemen, spreekt me erg aan. Hoewel ik open minded in m’n nieuwe functie ben gestapt, had ik natuurlijk toch bepaalde verwachtingen. Die zijn ruimschoots uitgekomen en ik verwacht dat het alleen maar leuker en interessanter wordt. Verder blijft het spannend, omdat het natuurlijk nog steeds een project is: je moet het wel waarmaken!’

Nieuwe gezichten Deze keer maar één nieuw gezicht bij Talentontwikkeling en wel dat van Zarina Shaikh. Zarina komt als projectcoördinator Tutoring ons team versterken. Met ingang van 1 januari zal zij 3 dagen per week bij ons werkzaam zijn. Vanaf 1 november is zij al 1 dag per week werkzaam voor het project. Momenteel werkt Zarina nog als docent bij de agogische opleidingen aan de Hogeschool van Amsterdam. Welkom Zarina!