Contactblad september 2015 Hierbij nodigen wij u uit voor onze clubavond op maandag 21 september 2015. Wijkcentrum “De Groene Hoven” Koninginnelaan 280 Apeldoorn. Aanvang 20.00 uur. Agenda: 1. Opening. 2. Verslag vorige vergadering. 3. Ingekomen post. 4. Mededelingen en verzoeken. 5. Samenwerking NBVV 6. Ringenbestellingen 7. Informatie Tentoonstelling 2015 8. Rondvraag. 9. Vogelbespreking. 10. Sluiting.
Vogelvoer bestellen Rik bellen! Telefoon: 5221306 Iedere dinsdagavond kunt U voer halen in onze berging. Geopend van 18.30-19.30 uur. Ook tijdens de vogelmarkten.
TIMOR RIJSTVOGELS Algemeen. Wetenschappelijke Naam: Lonchura fuscata Duits: Timor Reisfink Engels: Timor Java Sparrow Frans: Padda du Timor Deens: Brun Risfugl Italiaans: Padda di timor De Timor rijstvogel komt voor op de Indonesische eilanden Timor, Semau en Rote. De Timor rijstvogels leven in grasvlakten, licht beboste veeweiden, struikgewas en aan de randen van gecultiveerde gebieden, tot een hoogte van ongeveer 720 meter. De vogel is aangetroffen op zoutvlakten, overdekt met oliehoudend struikgewas. Ook op verwilderde landbouwgrond en overwoekerde tuinen, maar niet op bewerkte landbouwgrond of tegen droge rijstvelden. In de vrije natuur is 1
gezien, dat deze soort gebroken rijst eet, rond de dorpen. Ook eet de Timor rijstvogel zaadkoppen van 0.5-1.0 m hoog gras in natte veeweiden. Vogels zijn gezien drinkend uit een kleine bron en etend van de grond in pas verbrand nat bos, met daarin voornamelijk de Corypha palm. In onze kweekruimtes moet de Timor rijstvogel gezien worden als een natuurvogel. Ondersoorten Van de Timor rijstvogel zijn geen ondersoorten beschreven. Erfelijkheid en veerstructuur Van de Timor rijstvogel zijn geen mutaties bekend. Fysieke standaard Formaat De Timor rijstvogel is 13,5 cm. lang, gemeten tussen de punt van de snavel en het uiteinde van de staart. Model De Timor rijstvogel is een volslanke, maar geen geblokte vogel. Van opzij gezien moet de borst-/buiklijn, vanaf de keel tot aan de onderstaartdekveren, van voldoende volume zijn en regelmatig verlopen. Van voren gezien dient de borst goed rond te zijn, maar niet vet. Het achterlijf mag niet de indruk wekken, dat dit is uitgezakt. De rug moet, vanaf de nek tot en met de staart, een nagenoeg rechte lijn vormen. De niet overdreven ronde kop moet een regelmatige gebogen lijn vormen, met het oog centraal t.o.v. de schedel. De staart is aan het uiteinde afgerond. Houding Een Timor rijstvogel dient rustig op stok te zitten. Hij hoort rechtop te zitten en het lichaam dient los van de stok te blijven. De vleugels dienen strak langs de romp gedragen te worden, waarbij de vleugelpunten sluiten op de stuit. De kop wordt iets opgericht gedragen. Conditie Een goede lichamelijke conditie is een eerste vereiste. Poten De poten moeten recht en stevig zijn, zonder verruwingen of vergroeiingen. De tenen, waarvan drie naar voren en één naar achteren, dienen op een natuurlijke wijze stevig om de stok te klemmen. Elke teen is voorzien van een iets natuurlijk gekromde nagel. Ringmaat 2,9 mm.
2
Snavel Relatief en kegelvormig snaveltje. Onder- en bovensnavel dienen goed op elkaar te sluiten en moeten onbeschadigd zijn. Bevedering Het onbeschadigde verenkleed dient strak en aaneengesloten gedragen te worden. Tekeningspatroon De tekeningsonderdelen van de Timor rijstvogel zijn: • Teugel en schedel: De teugel en schedel zijn vanaf de bovensnavel zwart en deze kleur loopt door tot in de nek. Onder het oog loopt, vanaf de zwarte teugel, een fijne zwarte streep, welke achter het oog aansluit op de bovenschedel. • Keel: Vanaf de ondersnavel is de keel zwart. • Wang: De wang is wit. De wang wordt begrensd door de zijkant van de ondersnavel, onder langs de teugel en langs de zwarte oogstreep om dan langs de bovenschedel door te lopen tot in de nek om vanaf dit punt een lijn te vormen richting zijde van de keel.
NEOPHAEMA DE SPLENDID. Van alle Neophema-soorten is de Splendidparkiet Neophema splendida niet alleen de kleurrijkste maar ook de rustigste vertegenwoordiger. De Splendid zijn grote ogen zijn aangepast aan het zien in de schemering. De achterkant van zijn kruin, zijn flanken, hals en borst zijn groen. De voorkant van zijn kruin is evenals zijn teugels en aangezicht kobaltblauw. Hij heeft een rode hals en borst. Zijn anaalstreek en buik zijn geel. De slagpennen zijn omzoomd met blauw. Het vrouwtje vertoont geen rood: noch op de voorkant van haar hals noch op haar borst. Ook is het geheel van haar verenkleed fletser. Ze wordt soms verward met het vrouwtje van de turquoisineparkiet, hoewel de laatste geen blauwe teugels heeft en haar vleugelvlekken veel bleker zijn. Herkomst Deze vogel is in onherbergzame gebieden in zijn element: droge vlakten met eucalyptussen, acacia's en andere Australische soorten bosjes. Het klinkt wat vreemd maar men heeft ontdekt dat hij graag in gebieden zit waar de plantengroei net verwoest is door brand. Vanwege het zwervende bestaan dat deze parkieten leiden, is het niet gemakkelijk de grootte van de populatie precies vast te stellen. Ze verplaatsen zich in kleine groepjes van het westen naar het noordwesten en trekken rond in het zuiden van Australië.
3
Kweek De periode waarin de balts plaatsvindt, is onderhevig aan de klimaatomstandigheden. Het mannetje hipt dan al fladderend rondom het vrouwtje. Deze parkieten geven de voorkeur aan tussen de bomen door te vliegen. Ze nestelen in natuurlijke uithollingen in de droge eucalyptus; alleen het vrouwtje broedt. Ze wordt dan door het mannetje gevoed. Men heeft waargenomen dat ze wacht tot het mannetje nadert; dan steekt ze haar kop uit het gat. Vervolgens gaan ze samen op een tak van een dode boom in de buurt zitten. Daar laat het vrouwtje zich door het mannetje voeden, wat niet meer dan tien minuten in beslag neemt. Hierna keert het vrouwtje weer terug naar het nest, terwijl het mannetje in een andere richting vertrekt. In gevangenschap accepteert ze een nestkastje. Ze legt drie tot vijf eieren, die ze twintig dagen bebroedt. De jongen verlaten het nest als ze een maand oud zijn. Hoewel de vogel sterk is, is hij gevoeliger voor kou dan de turquoisineparkiet. In tegenstelling tot de andere parkieten van het neophema-geslacht is deze parkiet niet erg luidruchtig. Het basisvoedsel bestaat uit wilde zaden. Tijdens het zoeken naar zaden kunnen ze uren op de grond doorbrengen. Ze vliegen wel meteen de bosjes in wanneer ze onraad bespieden om vervolgens -als de kust weer veilig is- weer snel naar de plek terug te keren.
Hoe krijgen we de Budgie terug? (kleine wildvorm grasparkiet) De volgende richtlijn is geschreven door Harrie van der Linden. In de groep is hij degene met de meeste ervaring en tevens de meeste kennis van vererving en hoe daarvan gebruik te maken. Ook, gelukkig, om allerlei ingebakken eigenschappen weer kwijt te raken! Wil het project slagen dan moeten we met velen zijn. Ik zal proberen uit te leggen waarom. Het totale erfelijke materiaal van de grasparkiet is aanwezig in de soort zoals die in de vrije natuur leeft. Het gaat hierbij om miljoenen vogels die tezamen in staat zijn de soort in stand te houden. 4
Het zal duidelijk zijn dat de in gevangenschap levende exemplaren slechts een fractie van het totale erfelijke bestand van de soort als geheel bezitten. Daar komt bij dat het erfelijke bezit van de in gevangenschap levende Budgies belast is met een ontstellende hoeveelheid mutaties: kleurmutaties, bevederingsmutaties, mutaties die het wildvormtype aantasten, mutaties die de groeisnelheid aantasten of de gevoeligheid voor bepaalde ziekten beïnvloeden, enz. Met name de recessieve mutaties geven de meeste problemen. Alleen al om de zuivere wildkleur in homozygote toestand terug te krijgen is een hele opgave. De wildkleur grasparkiet kan immers split zijn voor een hele reeks recessieve kleurmutaties. Als je zeker weet dat die wildkleur grasparkiet niet split is voor bijvoorbeeld blauw of overgoten, is hij of zij misschien wel split voor een andere recessieve mutatie. Dat moet allemaal uitgeprobeerd worden en daar heb je veel vogels en dus veel deelnemers voor nodig. Let wel, als we het doen, dan moeten we het goed aanpakken. Het zou immers een ramp zijn als er over tien of twintig jaar bij onze vermeende raszuivere groene vogels een recessieve kleurmutatie tevoorschijn komt. Dat zou dan betekenen dat we het niet goed gedaan hebben en weer opnieuw moeten beginnen en dat lijkt me niet de bedoeling. Als we eenmaal een wat de kleur betreft raszuivere stam vogels hebben, ook al wijken ze in grootte, ergo fysiek, nog van elkaar af, komt het doel snel dichterbij. Men kan vanaf dan de raszuivere vogels in ruime volières in kolonieverband houden en de natuur zal zijn werk doen en ons helpen de fysieke factoren op den duur met elkaar in overeenstemming brengen. Ook dient streng gelet en dus ook geselecteerd te worden op de vruchtbaarheid van de vogels, want die 5
is met het domesticatieproces van de grasparkiet eveneens drastisch teruggelopen. Zo zou ik nog een hele tijd door kunnen gaan, maar ik denk dat dit voor vandaag wel voldoende is om ons te realiseren waar we aan beginnen. BESTE PARTROPIKA LEDEN, Hoe was uw vakantie? Of bent u lekker thuis gebleven, daar was wat het weer betreft niets mis mee dit jaar. Ook uw vogels hebben als zij naar buiten mochten kunnen genieten van de mooie dagen. Hoe dan ook uw vogels zijn bezig volwassen te worden en zijn een verenpak te ontwikkelen dat geschikt is voor onze tentoonstelling . Deze wordt op 22,23 en 24 oktober gespeeld. Wij houden dit jaar een onderlinge tentoonstelling, dus gewoon gezellig onder elkaar. Maar wij hebben natuurlijk wel vogels nodig en wel die vogels die nu in uw vlucht hunkeren naar de waardering van de keurmeester. Dus beste baasjes, inzenden die geveugelde vriendjes die bij u op de stok zitten te pronken. De vogels kunnen op dinsdag 20 oktober worden ingebracht en op woensdag 21 oktober worden ze gekeurd. Het inschrijfformulier treft u bij dit clubblad aan en natuurlijk krijgt u tijdens de volgende vergadering op 21 september uitgebreide informatie over dit jaarlijkse evenement. Inschrijven via de site is ook mogelijk, heeft onze voorkeur. Tot 21 september, Het Bestuur
KLEINE KAREKIET De kleine karekiet is een algemene rietvogel, die zich graag laat horen. Hij is nieuwsgierig is en laat zich makkelijk zien. Heeft de gewoonte onophoudelijk en rusteloos langs rietstengels heen en weer te wippen of van de ene naar de andere te springen. De koekoek kiest vaak het nest uit van de kleine karekiet om haar ei in te leggen. Hij is ongeveer 13 cm. En heeft een warmbruine bovenkant en lichtere onderdelen met een spitse lange snavel. 6
De kleine karekiet is een echte moerasbewoner. De markante, krassende zang (met altijd een 'karre-karre-kiet-kiet-kiet' achtige strofe) maakt vrijwel elke natte ruigte en ieder rietland compleet. De voorkeur van deze onopvallende bruine vogel gaat uit naar rietlanden, welke met de stengels in ondiep water staan. Kleine karekieten zoeken naar voedsel in natte ruigten, waar ze grote aantallen insecten verorberen. In goede broedgebieden, zoals de laagveenmoerassen in Nederland, kunnen kleine karekieten in kolonies broeden. Kees Kiet. Uitwerpselen aanduiding van de ziekte Gepubliceerd op donderdag 07 juni 2012 22:31 |
|
| Hits: 3299 Uitwerpselen een aanduiding van ziekten Ingezonden.
Een regelmatig onderzoek van de fecale [lees uitwerpselen ]kan veel onheil voorkomen.Er zitten immers al te vaak besmettingen van verschillende aard in deze verborgen zonder dat de vogel uiterlijk ziek blijkt .Door deze controle kan vaak erger voorkomen worden .Ook moeten we het uiterlijk van de uitwerpselen leren lezen , dat er zich een ziekte kan verbergen,denk maar aan platte of groengekleurde uitwerpselen deze werden reeds in andere artikels aan gehaald . Nu hoe zit de spijsvertering in mekaar:De krop of eetzak v.d.vogels zeker goed zichtbaar bij oudere dieren die voedsel hebben opgenomen,dient om het voedsel te bevochtigen met speeksel .De volgende stap van het verteringproces is de eerste v.d. twee magen [de adenodis genoemd],hier begint de toevoeging van verschillende vloeistoffen [verteringssappen] bijvoorbeeld zoutzuur,daarna gebeurd het ontharden en gelijkstellen van het harde en zachte voedselcomponenten [lees deeltjes].De volgende stap in het proces teert het voedsel naar de tweede maag de gespierdebuik genoemd ,deze verwerkt verder het geplette voedsel mede door de verschlillende steentjes die onze vogels tot zich nemen [zie hier het belang van grit en of piksteen die we zeker niet mogen vergeten]De verdere weg is de twaalfvinger darm,aan het begin van deze bevind zich de alvleesklier hierin worden verschillende enzymen geassimileert [lees opbouw van chemische stoffen in het orgaan] om het verterings proces verder vlot te laten verlopen. 7
Er bevinden zich ook twee blinde darmen die op hun beurt de andere organen verbinden met de twaalfvingerdarm ,hierin gebeurd de afbraak van hardere voedsel onderdelen door middel van bacterieen.Bij sommige vogels zoals papegaaien en duiven ontbreekt deze darm. Aan het einde van de twaalfvingerdarm is deze verbonden met urineleiders en de voortplantingsorganen. De herkenning van problemen.Als de kleur van de uitwerpselen bruin naar groen is kan dit duiden op een wormbesmetting die men best onmiddellijk behandeld om erger en uitbreiding in uw vogelbestand te voorkomen.Als de vogel ziek is zal ook de kleur van de uitwerpselen veranderen,ook bij verkeerde voeding zal men dit waarnemen.Bij infecties door bacteriën, ziekte van de lever of fysiologische veranderingen zal ook direct verandering van kleur waarnemen,zo als de ontlasting rood naar roodbruin kleurt wijst dit op bloed in deze,mogelijke oorzaak kan op een besmetting door vervuild voedsel wijzen waardoor onze vogel besmet is met bacteriën of parasieten duidelijke verwijzing naar coccidiose.Als de ontlasting rood kleurt kan dit ook komen door het eten van wortelen,gekleurde bessen of anderen .Bij geel groene kleur zal het meestal een lever en of galblaas infectie betreffen [ornitose]. BIJ grijs bruine grote ontlasting wijst dit op een ernstige ziekte van de alvleesklier door niet volledig omzetten van vet en zetmeel .In vele gevallen diaree veranderd van kleur en slecht van geur infectie door bacteriën,parasieten of schimmels oorzaken kunnen gezocht worden bij voedselveranderingen teveel aan groenvoer of fruit, ook door stress[verandering van kooi en of omgeving].Bij vogels die overtollig veel voedsel tot zich nemen en toch vermageren kan er sprake zijn van een schimmel of e-colie besmetting. Als de ontlasting drijft in het vocht wijst dit op een infectie v.h.zenuwstelsel.Een laatste tip : men mag zich zeker niet vergissen als poppen leggen of broeden, dan treedt er verandering op bij de ontlasting,deze kan veranderen van kleur maar ook van hoeveelheid ,dit is geen reden tot ongerustheid maar volkomen normaal. Zo zien we dat op een eenvoudige en oplettende manier veel onheil kunnen voorkomen ,wees dus steeds op je hoede zeker als beginnende kweker. Site Wout van Gils.
8
