THE STREETS OF LONDON MET HAVO 4

school ja a r

2 011-2 0 12

2 De leerling centraal

Boeken moet je reserveren!

3

Een sectie stelt zich voor Ophalen boekenpakket schooljaar 2012 – 2013

4 Geslaagden 2012 5 De eindexamens 2012

|

nu m m e r

2 6

|

6 Knappe Leerlingen 7 Mijn voorbeeld Eerste schooldag

8 Waar zijn ze gebleven? Het Marnix wordt 75 Ouderraad Dichter bij de leerling

j ul i

|

2 01 2

9 Er is een tijd van afscheid 10 Column De rekentoets komt er aan! Vakantierooster 2012-2013 Colofon

THE STREETS OF LONDON MET HAVO 4

Dit jaar werd de havo4-leerlingen naast de mogelijkheid om naar Berlijn, Parijs of de Ardennen te gaan voor het eerst Londen als optie aangeboden. Medio mei vertrokken drie docenten en 37 leerlingen per bus en boot naar de Britse hoofdstad. De leerlingen waren van tevoren op school voorbereid op hun trip en hadden een informatiebrief mee naar huis gekregen. Verder kregen ze in de bus een programmaboekje om zich in te lezen. Tijdens hun reis en verblijf hadden ze in groepen van vier een foto-opdracht gekregen. Al deze foto’s samen worden in een boek gebundeld.

Na een vertrek om half twee ’s nachts kwam vier havo tegen het midddaguur in Londen aan. De begeleidende docenten Bert de Vries, Ariën Vorselman en Corine

de Boer hadden voor een vol programma gezorgd, want “met het reizen erbij hadden we maar anderhalve dag effectieve tijd, dus dan moet je flink wat highlights gaan zien.” Het programma moest meteen aangepast worden omdat bij St Paul’s Cathedral alles was afgezet wegens een bezoek van de Dalai Lama. Er werd eerst uitgeweken naar het Tate Modern Museum via de Millennium Bridge. De dag werd afgesloten met een bezoek aan Covent Garden, waar gelukkig nog wat straatartiesten het slechte weer trotseerden. De volgende ochtend werd na een bezoek aan London Eye toch nog een bezoek aan St Paul’s gebracht. Alleen de echte die hards

klommen helemaal tot de top. Menigeen moest echter vanwege hoogtevrees afhaken. Vervolgens stond een wandeling door Whitehall en St James' Park naar Buckingham Palace op het programma. Maar aangezien het cats and dogs regende, moest de wandeling een bustocht worden. In de daaropvolgende vrije tijd moest er natuurlijk stevig geshopt worden. Bij het verzamelpunt op Trafalgar Square was er twee uur later echter geen leerling te bekennen. “Oxford Street bleek een te grote afleidende factor”, concludeerde Corine, en de leerlingen hadden de afstand ook danig onderschat. Verder regende het deze keer niet alleen, maar het hagelde en onweerde ook. De mobieltjes van de drie docenten gingen menigmaal af voordat de hele club weer voltallig was. ’s Avonds werd er nog een Jack the Ripper Tour gedaan waarbij de leerlingen bij schemer door de smalle, donkere steegjes van Whitechapel langs de plekken werden geleid waar Jack the Ripper zijn slachtoffers vermoordde. De volgende dag na het ontbijt maakte de groep zich alweer op voor een terugreis van tien uur via Dover en Calais. Er was geen onvertogen woord gevallen en “met wat aanpassingen is deze reis zeker voor herhaling vatbaar”, aldus Corine. door Ginette Wieken

Het einde van het schooljaar is in zicht, zoals aan dit nummer van Marnix Motief te merken is. Op het moment dat de namen van alle geslaagde examenkandidaten bekend gemaakt kunnen worden, de afsluitende toetsweek achter de rug is en de vakantiedata van de volgende cursus definitief worden gepubliceerd voor op het prikbord in de keuken, kan het niet anders of de gedachten van iedereen binnen en rondom de school beginnen al een beetje op vakantiestand te staan. Dat is ook heel begrijpelijk, want hoe dan ook, zowel voor leerlingen als docenten en onderwijsondersteunend personeel komt die zomervakantie altijd als de heerlijke (en welverdiende) beloning voor een jaar hard werken. Je zou daarom haast denken dat de laatste dagen van het schooljaar één groot feest zijn, waarin iedereen sereen glimlachend en blijmoedig op weg is naar de zomer. Toch is dat niet helemaal waar, want tijdens die laatste dagen is er ook altijd dat ene brok-in-de-keelmoment waarop we als school afscheid nemen van een of meer Marnix-medewerkers die voor kortere of langere tijd deel van onze Marnixgemeenschap uitmaakten. Die door hun werk, hun prestaties en hun persoonlijkheid een onlosmakelijk en onvergetelijk deel van onze schoolgeschiedenis zijn geworden. En hoewel de aanleiding voor hun vertrek meestal niet verdrietig of akelig is, doet het toch altijd pijn die bekende gezichten, die bevriende collega’s, die getalenteerde, bevlogen docenten en onderwijsondersteuners te zien vertrekken. Daarom in de laatste “Van de schoolleiding” van dit jaar uitsluitend aandacht voor die gewaardeerde Marnixdocenten en OOP’ers die we volgend jaar niet meer in ons midden zullen hebben en van wie we op vrijdag 6 juli helaas afscheid zullen moeten nemen. Daarom, beste Margriet Blaauw, Theo van der Heijden en Wim den Ouden: ontzettend bedankt voor jullie jarenlange inspirerende, waardevolle en uitzonderlijke inzet voor ons Marnix College. Jullie hebben absoluut een steen verlegd! Alle Marnix-leerlingen, -ouders en -medewerkers wensen jullie een lange, gezonde en gelukkige pensioentijd toe! En, beste Jan Willem Pol, John Kavanagh, Renske Krajenbrink, Rick van Weert, Anne de Fraiture, Anja Wiethorn: bedankt voor de afgelopen periode waarin wij als school van jullie talloze talenten en vaardigheden mochten profiteren. Het was een eer en een genoegen met jullie samen te werken. Tot slot: beste Myrthe Ebbers, Sanne Kemper, Ellen Vehoff, Erik Horst, Lida Rengifo, Hélène Hoeben, Robert Tatsis, Body Bosgra en Willem van Doorn, dank voor het soms ondankbare vervangingswerk dat jullie bij ons hebben willen doen. Jullie hebben ons goed uit de brand geholpen. Wij wensen jullie alle geluk, gezondheid en succes in jullie nieuwe (werk)omgeving. Het ga jullie allemaal goed. En dat geldt natuurlijk alle Marnix-leerlingen, -ouders en -medewerkers: het ga jullie allemaal heel erg goed in de komende zomerweken en tot ziens straks, aan de andere kant van de zomervakantie. Kom allemaal veilig terug! door Leo Spelt, rector

2

w w w. m a r n i x c o l l e g e . n l

De leerling centraal die jaren. Hij was er altijd om ons aan te horen en ons te helpen.” Neslihan valt haar zusje bij: “Hij gaf ons altijd een kans en dan dachten we: we moeten het nu anders doen, alleen al voor hem.” Ze bevestigt: “Hij was echt een vader voor ons.” Neslihan: “Iets anders: mevrouw Van Kleef is een grote schat, maar het wordt tijd dat de kantine gezonde dingen gaat verkopen.“ Arzu onderbreekt haar: “Ze is heel lief, want ze heeft voor ons zelfs een kaarsje gebrand, voor ons examen. En we mochten altijd even komen babbelen, zo gezellig.” Neslihan: “Ook mevrouw Van Hoeflaken is geweldig, zij heeft ervoor gezorgd dat ik wiskunde leuk ging vinden.” Arzu: “En je moet écht tot de laatste schooldag doorgaan met huiswerk maken en met oefenen van examenopdrachten en –teksten.”

De zusjes Sariusta staan centraal in dit artikel. Arzu van 18 en Neslihan, haar jongere zus van 17, hebben ten tijde van dit interview hun laatste mavo-examen achter de rug. Al in 2010 vertrouwden ze mij in Berlijn (tijdens de buitenlandse reis) hun droom toe: een eigen bedrijf administrateur/boekhouder. Ze zijn van plan om samen een woonruimte te zoeken wanneer ze daar de leeftijd voor hebben, en ze hadden indertijd zelfs al een werkverdeling bedacht. Hoe lang zitten jullie al op het Marnix College? Arzu: “6 jaar, vanaf de brugklas, ik ben blijven zitten in de 3e en gezakt in de 4e.“ Neslihan: “Ik ben in de 3e pas naar het Marnix gekomen. Eerst zat ik op Het Streek Vossenvelde. De overgang van deze school naar het Marnix was in eerste instantie te moeilijk en waarschijnlijk ging het daarom ook niet goed vorig jaar. Ik voel me op het Marnix College echt huis. Het Marnix is een goede school en je leert er veel. Wel zijn ze hier af en toe wat streng, want liefdesverdriet is op het Marnix geen reden om een so niet te maken, zoals op de Vossenvelde.” Als je terugkijkt, wat zou je dan anders doen? Arzu: “Ik zou veel meer huiswerk maken, want dat heb ik niet genoeg gedaan. Mijn hoofd zat toen veel te vol om genoeg te werken. In klas 4 ging het eigenlijk goed, en het feit dat ik was gezakt was een enorme teleurstelling. Ik hoop natuurlijk heel erg dat ik nu wel slaag.” Neslihan: “School vond ik toen veel minder belangrijk dan nu. Werken en geld verdienen vond ik belangrijker, maar toen ik me realiseerde dat school een enorm belangrijke stap in de richting van een goede toekomst is, ging ik harder werken voor school. Maar toen was het helaas al te laat. Dit jaar heb ik het helemaal anders aangepakt. Alleen voor Engels sta ik niet zo goed, maar voor de rest sta ik een volle voldoende. Ook ging ik minder werken. En af en toe hielp mevrouw Van Hoeflaken me met wiskunde.”

Neslihan: “Op het Marnix is het mogelijk om invloed uit te oefenen en dat is erg goed. Je kunt bijvoorbeeld in de leerlingenraad gaan. Dat is een goede zaak. Ook worden er veel bijzondere dingen georganiseerd zoals theateravonden, muziekavonden, feesten, excursies en reizen. Dat is echt leuk aan het Marnix.” Het is de meisjes opgevallen dat er dit schooljaar veel meer huiswerkcontrole was dan het vorige schooljaar. Wat vinden jullie daarvan? Arzu en Neslihan: “We vinden dat heel goed, en volgens ons kan het nog wel strenger. Het is belangrijk dat docenten vertellen waarom ze huiswerk controleren; dat dat niet is omdat ze ons wantrouwen, maar omdat zij willen dat we met goede cijfers zullen slagen. Als je in de les goed oplet en vervolgens je huiswerk maakt, dan heb al de helft van je toetscijfer binnen. Maar voor een mavo-leerling is het is zo ver weg, dat examen; je bent veel meer bezig met je dagelijkse dingen, zoals verliefd zijn, vriendschap of, als je pech hebt, problemen thuis. Dan zit je hoofd veel te vol om goed te kunnen luisteren naar goede raad. Docenten zouden ons meer moeten kunnen motive-

Boeken moet je reserveren! Hoe kom ik aan mijn boeken? Om straks in augustus boeken te kunnen ophalen, moeten alle leerlingen boeken reserveren via de website van onze boekenleverancier Iddink. Wat moet je doen? 1. Ga naar www.iddink.nl 2. Kies leerlingen. 3. Klik op bestellen. 4. Registreer jezelf als nieuwe klant (en onthoud je gebruikersnaam en wachtwoord). 5. Voer je schoolcode in: 5K8T77C2. 6. Volg verder de aanwijzingen op de website www.idink.nl Als je je nog niet aangemeld hebt, doe dat dan in elk geval voor 9 juli! door Esther Baudoin beheerder van het boekenfonds

ren. Ervoor zorgen dat de leerling het leuk vindt in de les en de stof begrijpt. Nu moet ik ook wel zeggen dat een leerling dat soms niet serieus neemt.” Neslihan: “Docenten moeten in klas 3 al een examen voor onze neus leggen zodat we al kunnen zien en voelen wat er op ons afkomt. Als je wilt slagen, moet je gewoon erg je best doen.” Arzu: “Aan de andere kant denk je als vierdeklasser dat de wereld vergaat als je zakt en gelukkig is dat niet zo.” Neslihan: “Je leert het meest door het mee te maken, het zelf te doen. Arzu, ineens enthousiast uitroepend: “Mevrouw, kunnen we ook iets over meneer Stevens zeggen? Want als hij er niet was geweest, was ik vast en zeker gestopt met school. Hij was een soort vader van ons, al

Waar zien jullie jezelf over 10 jaar? Neslihan: “Dan ben ik getrouwd.” (Arzu, lachend: doe normaal!) Arzu: “Het ligt eraan. Als ik slaag, zie ik een andere toekomst dan wanneer ik zak. Als ik slaag, zit ik over 10 jaar achter een groot bureau met een mooi mantelpak aan en ben ik van alles voor mijn bedrijf aan het regelen.” Neslihan: “Over 10 jaar ben ik vast getrouwd en werk ik mee in het bedrijf van Arzu.” En beide meiden sluiten af: “En als ik dan thuis kom van het werk, heeft mijn man het eten klaar!” Arzu en Neslihan, twee sterke meiden met een heldere blijk op de toekomst. Bent u benieuwd of ze zijn geslaagd? Kijk dan op de namenlijst in deze Marnix Motief. door Marian de Jong

3

Een sectie stelt zich voor

In iedere Marnix Motief krijgt een sectie de kans zich nader voor te stellen aan ouders en leerlingen. Deze keer is de sectie economie aan de beurt. Belangrijk is om direct aan te geven dat de sectie eigenlijk de sectie economie en Management en Organisatie zou moeten heten. Binnen de sectie houden met name Helma van Kooten en Andries Dusink zich bezig met het vak Management en Organisatie. Kort samengevat kun je zeggen dat het vak economie zich bezighoudt met de economische werkelijkheid waarin de leerling zich iedere dag bevindt en het vak Management en Organisatie legt zich met name toe op de processen die binnen en rond bedrijven plaatsvinden. In dit artikel zal vooral het vak economie centraal staan. Voornamelijk omdat wij bezig zijn met het invoeren van het nieuwe economieprogramma onder de titel: Economie moet je doen! De sectie economie bestaat dit en ook komend jaar uit een zestal docenten. Het gaat hierbij om Helma van Kooten,

Hennie Stevens (tevens afdelingsleider mavo 2, 3 en 4), Bea van Santen, Andries Dusink, Marijke Hoftijzer en Peter Jonker. Een drietal collega’s werkt al een groot aantal jaren binnen de sectie, maar Andries, Marijke en Bea zijn recentelijk tot de sectie toegetreden. De sectie heeft het afgelopen jaar mogen ervaren dat het prettig is om op zijn tijd nieuw bloed binnen te krijgen. Andries heeft voor zijn onderwijscarrière 15 jaar ontwikkelingswerk gedaan, maar staat nu al 11 jaar voor de klas, Marijke verdeelt haar tijd tussen een eigen bedrijfje en het onderwijs en Bea is zij-instromer na een groot aantal jaren in het bedrijfsleven werkzaam te zijn geweest. Ze zijn binnengekomen met leuke, originele en kwalitatief hoogstaande ideeën. In de sectie heeft dat, samen met het feit dat wij bij ons vak een totaal nieuw programma aan het invoeren zijn, geleid tot veel inspiratie en nieuw werk. Dat werk leidt langzaam tot een prachtige databank van bruikbare films, artikelen, nieuwe lesideeën en experimenten.

Inderdaad, experimenten. Tot nu toe verwacht u die waarschijnlijk meer op de tweede verdieping, waar de secties biologie, natuur- en scheikunde te vinden zijn. Maar de schrijvers van het nieuwe programma economie hebben een methode opgezet waarbij binnen de klassensituatie getracht wordt de economische werkelijkheid in een experiment te vatten. Het afgelopen jaar hebben leerlingen zich bijvoorbeeld gedragen als tweedehandsautoverkopers, werknemers in een minifabriek in het produceren van papieren kubussen, hebben ze zich af moeten vragen wat er met de prijs van een fles cola gebeurt als het warm is en je die vervolgens direct van de docent kunt kopen, wat er gebeurt als je je tegen een spelletje knokkelen gaat verzekeren. enz. Onze sectie is af en toe nog zoekend naar de perfecte invoering en uitvoering van die experimenten, maar het maakt ons wel enthousiast. Theorie en praktijk komen in deze experimenten mooi gecombineerd

naar voren en de economische theorie lijkt ons menselijk gedrag hier en daar toch behoorlijk goed in te schatten. Het woord voorspellen zullen wij als economen niet zo snel in de mond nemen. Als wij economen iets beter waren geweest in voorspellen, was een groot aantal van de huidige problemen te voorkomen geweest. Dat neemt niet weg dat de leerling door ons vak wel veel beter in staat zal zijn om de economische werkelijkheid die op hem af komt te begrijpen en te verklaren. Zo kan de leerling komen tot een standpunt waarbij hij of zij een reële inschatting kan maken van verscheidene situaties waar de leerling, als individu dan wel als onderdeel van een collectief, een rol in speelt. Het programma van de mavo is niet gewijzigd, maar de nieuwe aanpak op de havo en het vwo zal ongetwijfeld ook prettig merkbaar worden op de mavo. door Peter Jonker

Ophalen boekenpakket schooljaar 2012 – 2013 Boekenpakketten moeten opgehaald worden in de gymzalen. Voor de examenklassen is dat in J006 en voor de overige klassen is dat in J016 en J017. De boeken van de 2e en 3e klassen zullen in een doos verpakt zijn. Zorg dus voor een goede snelbinder op je fiets om de doos mee te kunnen nemen. De leerlingen van klas 4 en hoger moeten zelf zorgen voor een goede tas om de boeken mee naar huis te kunnen nemen. Brugklassers krijgen hun boeken op maandag 27 augustus. Nadere informatie volgt. Ophalen boekenpakket op woensdag 22 augustus: Klas 3 gymnasium + tvwo: 09:00– 09:45 uur Klas 3 atheneum: 10:00 – 10:45 uur Klas 3 havo: 11:00 – 11:45 uur Klas 3 mavo: 12:00 – 12:30 uur

Ophalen boekenpakket op donderdag 23 augustus: Klas 4 mavo: 13:30 – 14:00 uur Klas 4 gymnasium + tvwo: 14:15 – 14:45 uur Klas 4 atheneum: 15:00 – 15:45 uur

Ophalen boekenpakket op donderdag 23 augustus: Klas 2 gymnasium + tvwo:09:00– 09:45 uur Klas 2 atheneum: 10:00 – 10:45 uur Klas 2 havo: 11:00 – 11:45 uur Klas 2 mavo: 12:00 – 12:30 uur

Ophalen boekenpakket op vrijdag 24 augustus: Klas 4 havo: 09:00 –09:45 uur Klas 5 vwo: 10:00 – 10:45 uur Klas 5 havo: 11:00 – 11:45 uur Klas 6 vwo: 12:00 – 12:45 uur

4

w w w. m a r n i x c o l l e g e . n l

Geslaagden 2012 Mavo Wander Alblas Soufian Aslassy Amy Bakker Tibor Bedö Laura Berkhout Güney Bingöl Cyan Dalebout Bram Frissen

Havo

Maarten Adrichem Remco van Alen Marc Andree Rianne van Ast Ebru Aydin Karim El Bachrioui Ayoub El Banay Natalya van Beek Kevin Benjamins Marliek Bonnecroy Jessica Brackman Alice Bubbers Alperen Çelik Floortje Daamen Wilke Dekker

Atheneum Isam Ahdour Jesse Arens Ilia Awakimjan Nadia Baalbaki Romeo Bas Rosanne van Beek Jalini Bindraban Arvid Das Claire van Dijk Kirsten van Dijk Florieke Drenth Nora Foo Charlotte Gevaert Leah de Haan Angelica de Haas Annelijne Hamminga

Sandra Groeneveld Charlotte Groenewold Anass El Hassnaoui Bo Hoekstra Linda Hol Rik Jansen Sharon Jansen Rick Janssen

Britt Kannegieter Patrick Kapel Daisy Klok Jill Kreeft Thomas Merison Chaima Mitalsi Naomi Ninaber Diego de Ridder

Leon de Ridder Kevin Roseboom Mark Ruijtenberg Arzu Sariusta Neslihan Sariusta Nick Schiphorst Miranda Schonewille Nihad Tighadouini

Marit van Veldhuizen Menthe van Vierssen Mark Vos Wesley van Vugt Esmée Wagter Claudia Wereldsma

Matthijs van Delft Kasper van Deutekom Krijn van Dijk Coen van Drunen André Eekhof Manon Evers Wei Yi Foo Iwan van Geest Kim Gerits Mark van der Graaf Frederico Griffioen Niels de Groot Dylan Hesseling Sterre van den Heuvel Marit Hiensch

Marius ter Horst Marije Huijsman Eva IJzermans Françoise van Isselmuden Ursula Kamsteeg Merwin Korterink Ayumi Kuramae-Izioka Tamara Laverman Ab Laverman Danny Linssen Nynke Lokhorst Jorien Luiten Peter van Meijgaard Martijn Merison René Moerman

Maartje Moormans Yvette van Nieuwamerongen Jos Pattinasaranij Leonie van de Peppel Barbara van de Pol Remco Pots Mees Prins Martique Ribbers Lotte van Roekel Freerk Scheltens Céline Schoeman Jens Schuurman Henk Slotboom Jasper Speer

Mitch Steenis Rick Stolk Laura Struik Sebastiaan Tiemessen Daan Titalepta Elke Utens Daan Verkuijl Lorèna Verschoor Rik Verweij Simone Visser Ciara de Voos Martijn Wessels Els van de Zande

Kaspar Heijnen Janno Heinen Emma Hijnekamp Merel Hilgersom Irene Hinssen Jeroen Hols Maarten Hopman Hugo van der Horst Maxime Hovenkamp Samare Huls Iris IJsselstijn Eva de Jong Willard de Jong Herjo de Jong Hilde Kamphuisen Inge Kiezebrink

Bram Kleinhout Rozemarijn Kolken Teun Kooijman Bart Koopman Noor van de Kraats Dimitri Krabbenborg Jorian Krol Rosalie Kronenburg Lenna Lammertink Yvon Lenssinck Mathijs Lössbroek Annelot Lourijsen Jasper Maiwald Martijn Maiwald Christian Manuputty Sanna Mc Gregor

Lisette Mijnen Toine van Mourik Jasper van Noordenburg Ruben Olthof Ruben Rekers Thomas Rekers Charlotte van Rhee Tim Riemens Arjan de Ruijter Sander de Ruiter Christiaan de van der Schueren Judith Schut Nienke Slobbe Ilana Snaterse Peter Spijkers

Victor Stastra Nathalie van Steen Kevin van Straten Mae-Ling Stuyt Sjors Teunissen Tim Uijttewaal Hilde Vaessen Paul Verkooijen Bianca Vermeer Yordi Vink Jim Visschers Judith Völke Mariama de Vries Roos van der Zandt

Angélica de Jong Allard de Jong Tjerk van Kammen Johan Knol Eva van de Kraats Nikè Lambooy Nicole Langhout Tjerk van Loenhout

Martijn Lu Maaike van Lynden Lois van der Meijden Emmalien Meijer Mirjam Mulder Jelle Oliemans Emma Oosterbeek Hanke van Prooije

Michelle Schreuder Jesper Silvius Sophie Slaats Karim Smit Charlotte Teunis Carlijn Verhagen

Gymnasium Daan Achterberg Esther Berends Lotteke Blok Maarten Boek Anne Briër Anja de Bruin Serte Donderwinkel Ruben Doornenbal

Dustin Eekhof Daan de Groot Ewout Hardeman Kim Heiwegen Rosa Huetink Pim Huitink Joanne Hullegie Alexander Hulsbergen

5

De eindexamens 2012

Voor aanvang van het examen: zenuwachtig heen en weer geloop, het flesje water en de mueslirepen keurig in de rechterbovenhoek van de speciale examentafel klaarleggen, vlug alsnog naar je kluisje om je telefoon op te bergen, kermend tot de ontdekking komen dat je je woordenboek vergeten bent en blij zijn met de redding die de surveillant biedt, vragen of je vriendin reservebatterijen voor de rekenmachine bij

zich heeft, stil uit het raam kijken en proberen je te concentreren. Na afloop van het examen: hoogrode wangen, verontwaardiging dat je zo weinig rekenen en zoveel bewijzen moest, graaien in de bak met opgaven en kladpapier die bij de conciërgeloge wacht, van mening verschillen over of je nu wel of niet op de site van het cito de correctiemodellen moet gaan bekijken, met veel lawaai on-

der de platanen achter de school napraten over de vragen en antwoorden en een uitgesproken mening hebben over hoe het vroegtijdige vertrek van X uit de examenzaal geïnterpreteerd moet worden. Op het moment dat deze Marnix Motief naar de drukker gaat, is het tweede tijdvak van het centraal schriftelijk eindexamen nog gaande. We publiceren hiernaast de namen van de leerlingen die na het eerste

tijdvak al geslaagd waren. Van harte gefeliciteerd. We zijn heel trots op jullie! Zodra de uitslagen van het tweede tijdvak bekend zijn, publiceren we de namen van de kandidaten die daar succesvol waren op de site van de school.

door Josephie Brefeld

6

w w w. m a r n i x c o l l e g e . n l

Knappe Leerlingen

In april vond voor havo 4 en vwo 5 de poëziewedstrijd De Knappe Marnix plaats. De finale van dit project leverde bijzondere middagen op. Leerlingen, docenten en het dichtersduo Kila en Babsie droegen hun mooie teksten voor op een manier die ontroerde, liet lachen en voor kippenvel zorgde.

Het project Alle leerlingen schreven in de les een gedicht. De opdracht hiervoor was volledig vrij en leerlingen kwamen met de meest uiteenlopende onderwerpen. Van bier tot liefdesverdriet, van voetbal tot onzekerheid;

de inspiratie kwam van allerlei kanten. Nadat iedereen zijn tekst voordroeg in de klas, hadden de docenten de zware taak een selectie te maken van vijf leerlingen die deel mochten nemen aan een workshop onder leiding van Kila en Babsie. Zij stoomden de dichttalenten klaar voor een ijzersterke performance tijdens de finale. Het enthousiasme daarvoor was na deze ochtend groot.

Kila en Babsie De spil van dit project was het duo Kila en Babsie (http://www.kilababsie.nl). Deze dichteressen maken lichte, ontroerende en

vooral ook humoristische stereopoëzie. In de voordracht kwam hun talent onmiddellijk naar voren. De aanpak van deze poëten sloot fantastisch aan bij docenten en leerlingen.

Knappe Marnix Tijdens de afsluiting van het project, de finalemiddag, was er een leerlingjury die bestond uit vijfde- en zesdeklassers. Deze leerlingen namen hun taak zeer serieus en durfden het aan om uit de vijftien jonge dichters een winnaar te kiezen. Met een enorme betrokkenheid en inzet slaagden

zij er in één leerling per jaarlaag aan te wijzen die zowel taalvirtuoos als aansprekend in de voordracht was. Een moeilijke klus met al het aanwezige talent. Na stevig beraad konden twee leerlingen gelauwerd worden met een kroontje. Susanne Maas (havo 4) en Marit van Veenendaal (vwo 5) mogen een jaar lang de titel Knappe Marnix dragen. Vast en zeker de knapste leerlingen van onze school. Weliswaar slechts voor een jaar…….. door Twan Robben

Ken je dat? Dat je pannenkoeken wilt bakken, maar geen melk hebt en dan naar de supermarkt gaat om melk te halen en als je er toch bent ook maar aardbeien voor als toetje en slagroom voor erbij en tampons, want die waren op en een deobus en ook maar vast sperziebonen en schnitzels voor morgen en dat je dan thuis komt met alles behalve melk? Dat heb ik met jou. Ik wilde van je houden, maar ik had geen liefde dus ging ik een relatie met je aan en toen ik er toch was ging ik ook maar de hond met je uitlaten en met je op de bank zitten en met je zoenen en met je ouders eten en over je neus aaien en toen het over was kwam ik erachter dat ik vergeten was van je te houden. Je kan geen pannenkoeken bakken zonder melk en je kan niet van iemand houden zonder liefde. Daarom mislukken mijn pannenkoeken ook altijd. Kila en Babsie

Soms vind je de dingen als je durft te verdwalen Het leven kan raar uitpakken met de meest vreemde verhalen. Iedereen heeft zijn eigen levenspad. Soms kom je de mensen tegen die je hele leven veranderen. Soms heb je ups en downs Soms huil je, soms lach je. Soms maak je een fout, soms doe je iets goed. Soms zijn de dingen bitterzoet. Lig hier alleen in bed en denk aan jou de persoon waarvan ik hou je geeft me moed wanneer het moet regendruppels op een zondagmorgen spoelen weg al mijn zorgen. Jihane Makrani (h4)

7

Duisternis Ik ken je niet Heb je nooit gezien Maar weet wel wie je bent Foto’s, verhalen Tranen, een lach Vertelde over jou Zo jong nog, elf was je Zoveel pijn Niemand kon je helpen Bewondering van mij Voor jou Zo’n sterk kind dat alles doorstond Ziekte, pijn Mijn lieve oudste nichtje Jij ging heen voor ik bestond

Weglopen Ik kan het niet vinden Ik zie het niet meer Gaat dit over? Misschien ooit een keer?

Sta ik in de verkeerde schoenen Woon ik in het verkeerde huis Hoe warm het hier ook aan mag voelen Een huis betekent nog geen thuis

Er zijn tijden dan doet het me pijn Ik voel me kwetsbaar en oh, zo klein

Misschien moet ik wat afstand nemen Mijn schoenen hebben mij nu aan De mist blijft hangen in mijn hoofd Maakt mijn fouten ongedaan

Soms dan denk ik Waar is 't licht gebleven? Dan denk ik aan jou en glimlach ik, even

Weglopen is geen antwoord Maar er is nooit iets gevraagd En hoe kan iets verkeerd zijn Wanneer je geen regels maakt

Want jij bent de zon die mij mee laat schijnen Jij bent het licht dat mijn duisternis doet verdwijnen

Marit van Veenendaal (winnares, v5)

Susanne Maas (winnares, h4) Marijke van 't Hooft (h4)

Eerste schooldag Op maandag 27 augustus 2012 begint het nieuwe schooljaar met een kennismaking met de nieuwe mentor. Alle leerlingen krijgen dan hun rooster. De schoolgids zal niet meer aan alle leerlingen meegegeven worden, maar staat op de website van de school.

Om 14.00 uur verwachten we de leerlingen van alle 2e en 3e klassen en van de eindexamenklassen: 4 mavo, 5 havo en 6 vwo. Om 15.00 uur verwachten we de leerlingen van 4 havo, 4 vwo en 5 vwo.

In de hal zal de lokaalindeling gepubliceerd worden. Brugklasleerlingen krijgen hun rooster tijdens de begroetingsdag, dinsdag 28 augustus. Zij worden in een speciale brief over de begroetingsdag geïnformeerd.

27 Augustus Back to School

Mijn voorbeeld Er waren meer fantastische leraren, maar één stak er toch met kop en schouders boven uit Als ik terugkijk op mijn middelbareschooltijd besef ik hoeveel goede docenten ik heb gehad. Zo was er een docent Nederlands die mij de liefde voor de Nederlandse literatuur heeft bijgebracht, maar die weerstand opriep vanwege het feit dat hij altijd hetzelfde pak aan had en daarom stonk. Zo had je de docent Frans, die mij de logica van de Franse taal leerde, over zijn culinaire hoogstandjes vertelde en recepten in het Frans uitdeelde. En niet te vergeten: de leraar maatschappijleer. Zijn enthousiasme voor de politiek was zo groot dat ik mij bij de inschrijving voor de werkweken meteen voor de politieke werkweek heb ingeschreven. De interesse voor alles wat zich in de binnenlandse en buitenlandse politiek afspeelde, is altijd gebleven en heeft er zelfs toe geleid dat ik onlangs nog een studie Internationale Betrekkingen heb afgerond. Er waren meer fantastische leraren, maar één stak er toch met kop en schouders boven uit en dat was meneer Baas. Zijn geschiedenislessen waren altijd weer een verrassing. Hij was een groot verteller, en daarnaast kon hij het verleden en heden uitzonderlijk goed met elkaar verbinden. Hij wist het voor elkaar te krijgen ons in beelden te laten denken, zodat de historische processen zich als een film in onze hoofden afspeelden. Eén gebeurtenis kan ik me nog als de dag van gisteren herin-

neren. Dat was toen hij ons beloofde dat wij een spectaculaire film te zien zouden krijgen die wij ons ons leven lang zouden herinneren. Hij heeft gelijk gehad: ik weet het nog precies. Het was een realistische film over de atoombom. Het hele proces van het afwerpen, de explosie, gevolgd door de enorme drukgolf waarbij huizen letterlijk worden weggevaagd, de krachtige winden die vervolgens ontstaan, gevolgd door branden en daarna die afschuwelijke straling. De film eindigde met beelden van mensen die het hadden overleefd, maar die allerlei afschuwelijke verwondingen hadden. De straten boden een desolate aanblik. Die vreselijke beelden staan nog altijd op mijn netvlies gebrand. Mensen te leren over de geschiedenis met het idee dit nooit meer te laten gebeuren, werd voor mij een belangrijke drijfveer om geschiedenisleraar te worden. Inmiddels weet ik dat misdaden tegen de menselijkheid nog aan de orde van de dag zijn. Meneer Baas heeft mij geleerd over dit soort zaken na te denken. In mijn lessen hoop ik die kritische houding eveneens aan mijn leerlingen mee te geven en hen medeverantwoordelijk te maken voor wat er in de wereld gebeurt.

door Liane Vissers

8

w w w. m a r n i x c o l l e g e . n l

Waar zijn ze gebleven? Dat Niklaas Hoekstra naar het Marnix zou gaan, was een uitgemaakte zaak. Zijn familie onderhield al lang een band met het Marnix. Zijn moeder, tante en twee ooms gingen hem voor, zijn oma en moeder zaten in het curatorium en zijn vader was er jarenlang docent geschiedenis. Niklaas kwam in 1978 in Gym1a terecht. Hij ontdekte er al gauw dat hij een echte alfa was. Wiskunde was voor hem een straf, maar het lezen van boeken allerminst. Dat kwam goed uit, in de bovenbouw prijkten er ruim 70 titels voor Nederlands en de moderne vreemde talen op zijn boekenlijst. In die tijd kon je je boekenlijst afstemmen op de voorkeur van je docent. Zo las Niklaas onder andere de Driegroschenoper, een toneelstuk met liederen van Bertold Brecht. Zijn docent Duits, Bert Krumm, vroeg tijdens een mondeling tentamen of hij misschien een lied wilde voorzingen. Dat vond Niklaas geen enkel probleem. Direct had hij een dikke negen te pakken. Na het gymnasium vertrok Niklaas voor een jaar naar de VS. Iets wat in die tijd nog niet zo heel gebruikelijk was, hoewel zijn moeder hem in de jaren ’50 was voorgegaan. Via de uitwisselingsorganisatie AFS kwam

oud-leerling Niklaas Hoekstra hij in Williamsburg, Virginia terecht bij een Amerikaans gezin waarmee hij tot op de dag van vandaag goede contacten onderhoudt. Zijn fascinatie voor de (politiek van de) VS is in die tijd ontstaan. Zo reisde hij naar Washington voor de inauguratie van Ronald Reagan. “Een jaar naar het buitenland kan ik iedereen aanbevelen. Zeker als je je afvraagt of je al wel aan studeren toe bent. Je krijgt de kans om een jaartje groter te groeien. En dat komt later altijd van pas”. Halverwege de middelbare school had Niklaas gezworen om nooit, net als zijn beide ouders, geschiedenis te gaan studeren. Toch werd het geschiedenis in Groningen, gevolgd door de studie Internationale Betrekkingen en Organisaties. In 1991 belandde hij tijdens zijn studie als stagiair bij de Atlantische Commissie in Den Haag. Deze organisatie geeft voorlichting over en stimuleert onderzoek naar thema’s als de betrekkingen tussen de VS en Europa, ontwikkelingen in de NAVO en Europese veiligheidskwesties. “Wanneer je de kans krijgt om tijdens je studie op stage te gaan, moet je dat zeker doen. Het helpt je een duidelijk beeld te vormen van wat je wel of niet wilt en niet onbelangrijk: te ontdekken wat voor soort organisatie bij je past”.

Niklaas is trouwens nooit meer weggegaan bij de Atlantische Commissie. Na zijn stage werd hij stafmedewerker en vervolgens hoofd publicaties. Sinds een aantal jaar is hij hoofd secretariaat en beheert hij de website. Al zolang op dezelfde werkplek? Dat is in deze tijd toch wel redelijk uitzonderlijk te noemen. “Als ik me ergens op mijn plek voel, ben ik erg trouw. Waarom zou ik dan vertrekken? We vormen met zeven mensen een kleine organisatie, we hebben nauwelijks last van bureaucratische toestanden. Als er iets geregeld moet worden, kan dat snel en efficiënt. Bovendien vind ik het inhoudelijk interessant, het bevalt me hier nog steeds erg goed.” Jammer genoeg heeft Niklaas moeten breken met een aloude familietraditie. Hij woont met zijn gezin in Utrecht. Voor zijn kinderen geen Marnix dus. Toch komt hij nog regelmatig in zijn oude woonplaats Bennekom: om toneel te spelen bij de Spelgroep NPB, iets wat hij al sinds zijn middelbareschooltijd doet.

op zaterdag 13 oktober organiseren. Per 1 maart jl. is een speciale website in de lucht waar oud-leerlingen en (oud-)medewerkers zich voor deze reünie kunnen inschrijven: www.marnix75.nl. In de volgende Marnix

Motief zullen we het volledige programma van de feestelijke viering van onze verjaardag bekend maken.

door Jeannette de Boer

Het Marnix wordt 75 Het is je bijna niet voor te stellen, maar in oktober wordt ons Marnix College, ooit de eerste en enige middelbare school in Ede, alweer 75 jaar. Natuurlijk zullen we die verjaardag uitgebreid met onze huidige medewerkers en leerlingen vieren met een programma dat

maar liefst twee hele dagen beslaat: donderdag 11 en vrijdag 12 oktober 2012. Maar hoe je het ook wendt of keert, het hoogtepunt van onze 75ste verjaardag zal voor velen zonder meer de grote reünie zijn die we

Ouderraad

Dichter bij de leerling

Gevraagd: reacties van enthousiaste ouders De Ouderraad (OR) is een groep van twaalf enthousiaste ouders. Aan het eind van dit schooljaar zullen twee ouders de OR verlaten, waardoor er twee vacatures ontstaan. De OR zoekt daarom enthousiaste ouders die deze plaatsen kunnen opvullen; vanwege de huidige samenstelling bij voorkeur vaders. In de OR-vergadering bespreken we iedere keer andere onderwerpen. In de eerste helft van de vergadering neemt de plaatsvervangend rector, Josephie Brefeld, namens de schoolleiding de actuele schoolzaken door. Afgelopen keer verving de rector, Leo Spelt, haar. Het was leuk om hem eens te ontmoeten. Het was een informele en informatieve vergadering waarbij de heer Spelt zelfs de naam van zijn eerste jeugdliefde aan ons toevertrouwde. In de tweede helft van de vergadering bespreken we ORzaken onderling. Een beknopt verslag van iedere OR-vergadering staat sinds kort op onze site. Deze keer hebben we o.a. de afgelopen thema-avond over sociale media

nabesproken. Aangezien we erg benieuwd zijn naar opmerkingen van ouders die geweest zijn, hebben we hen via de mail om een reactie gevraagd. Persoonlijk vond ik het jammer dat het verslavingsgedrag van kinderen om maar online te zijn te weinig aan bod kwam. Ik had idealiter een min of meer panklaar plan van aanpak gehoord hoe ik mijn kinderen meer gescheiden van hun mobieltje of computer een hele dag door zou kunnen laten komen. Alhoewel ik het aan de andere kant toch ook wel weer heel leuk vond, dat ik van mijn zoon die op reis naar Schotland was regelmatig WhatsApps ontving. One-liners, dat wel. Het is voor een puber toch chill om voor het eerst zonder ouders maar met je klasgenoten naar het buitenland te gaan. Hij had zelfs oog voor het ruime landschap gehad, vond het mooi en het eten heel lekker. Nou, met ons erbij was dat beslist anders geweest. Volgend jaar is er weer een thema-avond en we streven natuurlijk weer naar een zaal

door Leo Spelt

met meer dan 200 ouders. Van u als ouders horen we graag suggesties voor een onderwerp. Het is best een lastige klus om een onderwerp uit te zoeken dat iedereen aanspreekt. Het lijkt gemakkelijk omdat we als ouders veel gemeen hebben. Wat we bijvoorbeeld gemeen hebben, is dat we de school van onze kinderen belangrijk vinden. En die school heeft een actieve OR nodig. Dus denk eens na over een onderwerp dat u graag besproken wilt zien en of u in de OR wilt. U kunt ons bereiken via onderstaand e-mailadres, het liefst voordat u met een dik boek een heerlijke ligstoel naar achteren klapt en met het ruisen van de zee het afgelopen schooljaar langzaam hoort wegebben! door Ellen Okkersen [email protected]

Er was eens een examen M&O 10 meisjes, 16 jongens. Er zijn 7 lange broeken 19 korte en er is één ijsmuts. Buiten is het 29 graden. Binnen zeker ook. Die ijsmuts intrigeert me. Is het een fashion-item? Een identiteitsverklaring? Had hij een badhairday? Maakt ‘ie deel uit van een weddenschap? Of heeft de drager ervan gelezen dat oververhitte hersenen beter presteren en gelooft hij dat? door Charlotte Olsman

9

Er is een tijd van afscheid Na een langdurig docentschap aan het Marnix College nemen vier mensen die jarenlang aan de school verbonden zijn geweest afscheid. Theo van der Heijden, Wim den Ouden en Margriet Blaauw gaan met pensioen en Jan-Willem Pol heeft een nieuwe baan. Ze blikken terug op vele jaren Marnix College en ze maken ook nieuwe plannen.

Theo van der Heijden heeft met 38 jaar Marnix College de langste staat van dienst op onze school. Ooit begon hij als 21-jarige invaller en zijn leerlingen waren maar twee jaar jonger dan hij. Er was een overschot aan leraren en het lukte hem niet om een volledige baan te vinden in Brabant, waar hij geboren en getogen was. Het Marnix College in Ede had die wel. “Ik heb hier echt moeten wennen. Het was een andere tijd. Ik was een van de weinige katholieke docenten op school en dat voelde je wel. In Brabant kon ik gewoon mijn huis schilderen op zondag.” Hij heeft de leerlingen in de loop der tijd wel zien veranderen: “Ze kunnen heel ontwapenend zijn, maar ze zijn ook nogal egocentrisch.

ik blij met de komst van het tweetalig onderwijs, want toen was ik echt aan een nieuwe uitdaging toe.” En dat was het wel, want Wim was met een onvoldoende voor Engels van de middelbare school gekomen: “Maar ik heb er lol in gekregen en als ik tegenwoordig een roman lees, lees ik die ook altijd in het Engels.” Hij heeft altijd veel plezier beleefd aan de omgang met de leerlingen en ook aan het lesgeven aan degenen die niet bepaald een wiskundeknobbel hadden. Hij vindt wiskunde C – de gemakkelijke variant – een prima vak. “Deze leerlingen hebben op het examen altijd een voldoende gehaald. Het is mooi om te zien dat ze weer plezier krijgen in wiskunde.”

fietsen naar school, dat mis ik toch wel.”

Margriet Blaauw heeft er twaalf jaar Marnix College op zitten en gaat met pensioen. Voordat ze het onderwijs in ging, werkte ze onder andere bij de NS op de reisinformatie en ze zat in de ondernemingsraad. Ondertussen studeerde ze wiskunde. “Ik wilde van jongs af aan het onderwijs in en door allerlei omstandigheden heb ik dat

Jan-Willem Pol werkte 23 jaar aan het Marnix, de eer-

Wat meer discipline en verantwoordelijkheidsbesef zou absoluut niet verkeerd zijn.” Ook zag hij in zijn vak – Engels – dingen veranderen. “Spreekvaardigheid was vroeger een ondergeschoven kindje en dat is niet meer zo. Dat is een hele verbetering. Wel merk ik dat leerlingen veel minder lezen. Hun woordenschat is beduidend kleiner dan vroeger.”

ste helft als wiskunde- en natuurkundedocent en daarna als afdelingsleider van de derde klassen havo en vwo. Daarna raakte hij betrokken bij de roostering en de introductie van Magister op school en de verdere digitalisering. “Dat laatste kan me niet snel genoeg gaan”, zegt hij, “Over tien jaar zijn de telefoon en de computer zo naar elkaar toegegroeid dat boeken en schriften niet meer nodig zullen zijn. Leerlingen worden door Magister ook zelfstandiger. Ze kunnen zelf dingen opzoeken. Ik verwacht verder dat in de toekomst het onderwijs steeds meer op het individu toegesneden zal zijn.” Hij vindt dat de leerlingen niet veel veranderd zijn in de loop der jaren: pas op mijn 48ste kunnen realiseren, maar het is wel een goede keus geweest.” Ze was jarenlang brugklasmentor en na een paar jaar stortte ze zich vol verve op het tweetalig onderwijs. “Ik was ook blij met de komst van de digiborden. Het kost me veel tijd, maar ik heb er ook erg veel plezier in. Er zijn nu veel meer manieren om leerlingen dingen te leren.” Ze vindt het een goede zaak dat wiskunde een verplicht vak is: “Het is belangrijk om kinderen tot het uiterste te prikkelen. Ook al doe je niets met wiskunde, je leert er toch analytisch door denken. Het is niet goed dat je de krant leest en niet zou weten dat er met statistieken gemanipuleerd kan worden.”

In 1995 werd het tweetalig onderwijs ingevoerd en daar heeft Theo een grote rol in gespeeld. “In het begin leidden we de docenten hier op school zelf op. Dat was een hele opgave, want het kwam niet iedereen aanwaaien. Maar het werd een succes.” Telkens maar vakdocenten vinden die les kunnen en willen geven in het Engels zal een hele klus blijven voor de school, voorspelt Theo, maar is wel een absolute voorwaarde voor kwaliteit. Hij maakt inmiddels plannen voor zijn eigen toekomst. Een rondreis door Canada en de nationale parken van de Verenigde Staten staat op het wensenlijstje. Ook Wim den Ouden, die 30 jaar wiskunde gegeven heeft op het Marnix, heeft toekomstplannen. Zijn grote wens is onderzoek doen naar de geschiedenis van het wiskundeonderwijs in Nederland. “Dat wordt nog een hele klus, want in de 16e eeuw zijn de publicaties in het Latijn en in de 17e eeuw werd in het Frans geschreven”, verzucht hij. Wim heeft zijn wortels in het basisonderwijs liggen, waar hij zeven jaar lesgaf. Daarna volgden zeven jaar aan een mavo en ondertussen studeerde hij verder tot hij zijn eerstegraadsbevoegheid had gehaald. Toen maakte hij de overstap naar het Marnix: “Ik heb er nooit weggewild, want ik had het naar mijn zin. Wel was

“Het is meer zo dat je zelf verandert. Je wordt ouder en daardoor wordt ook de afstand tot de leerlingen groter.” Jan-Willem had het prima naar zijn zin op het Marnix toen er een nieuwe baan op zijn pad kwam: “Tijdens een cursus bij Magister raakte ik aan de praat met de cursusleider. Van het een kwam het ander en nu ben ik zelf cursusleider bij School Master, dat Magister levert.” Nu reist Jan-Willem heel Nederland door en zegt: “Het

Margriet kijkt met plezier op haar Marnixjaren terug: “Ik heb hier altijd met plezier gewerkt en het is mooi om jonge mensen te helpen op hun weg naar volwassenheid.” Maar nu haar man al met pensioen is, lokken er toch weer andere plannen. “Ik wil nog meer gaan zwemmen. Verder speel ik accordeon en ik wil ook nog harmonica gaan spelen. En hoewel ik geen oppasoma wil worden, vind ik het ook heerlijk om tijd te hebben voor mijn zes kleinkinderen. Die zijn tussen de een en de zeven en daar wil ik ook nog veel van genieten.”

door Ginette Wieken

w w w. m a r n i x c o l l e g e . n l

10

Column

My kingdom for a leaflet men een schuldige te moeten vinden voor het feit dat ze achterstaan. “Jij doet ook zo sloom”, wordt dan een medeleerling verweten en voordat het kan ontaarden in een ruzie, leg ik dan uit dat dit soort gedrag niet kan en dat het bovendien het produceren van goede antwoorden helemaal stil legt. Bijna elk jaar is er ook een groep die achterstaat en mij de schuld geeft. Zij hebben die vraag wel gekregen over het Oceanarium of de Swannery, maar het antwoord staat niet in de folder. “Jawel, hoor”, zeg ik dan, “Ik heb die vragen gemaakt door in de folders te kijken.” “En toch staat het er niet in”, houdt een leerling dan dapper vol of, “dan heeft u die vragen niet goed gemaakt.” “Zou het kunnen dat het antwoord er wel staat, maar dat jullie het niet kunnen vinden?” probeer ik. Altijd blijft er wel eentje die daar niet van wil horen. Dan zijn het even stomme vragen tot iemand het antwoord vindt en daarna klaart de boel weer op. Soms wordt mij dan enthousiast gemeld: “Mevrouw, het staat er wel in, hoor”, alsof ik daaraan twijfelde. Een enkele keer roept een leerling verbijsterd: “Maar mevrouw, Summerlee, daar ben ik geweest! Echt waar!” Blijkbaar werd er gedacht dat alle door mij aangerukte folders een virtuele wereld betroffen. Een enkele keer wordt het wedstrijdelement wat leerlingen te veel. Boos beginnen ze te roepen naar een groep die maar steeds geen folders doorgeeft waardoor ze niet verder kunnen. Dan moet ik even ingrijpen. Als het tegen het eind loopt, spotten leerlingen soms ook een groep met een folder

Tijdens mijn frequente bezoeken aan Engeland neem ik altijd folders mee van allerlei toeristische attracties. Sommige gebruik ik om de klaslokalen op te leuken en toen de stapel hoog genoeg werd voor tien klaslokalen, terwijl er niet zoveel Engelse lokalen zijn, ging ik er iets anders mee doen. Ik bladerde de folders door en maakte zo’n 64 vragen, ongeveer twee per folder. De leerlingen zette ik in groepjes van vier en elk groepje kreeg zo’n vijf folders om mee te beginnen. Hadden ze een antwoord gevonden, dan schreef degene met het netste handschrift dat op en een ander bracht (“Nee, brengen, niet gooien!”) de folder naar de volgende groep. Elke groep boog zich over vragen als: How many vehicles are there in the Tank Museum? What does Ride 2 cost in Weymouth Water when you’re under 15? When are the Water Gardens open? In what three cities do you find the Cyclex Shops? Ik had niet verwacht dat mijn leerlingen zo bloedfanatiek konden worden, want dit soort vragen vind je ook in tekstverklaringstoetsen. Als je daarmee aankomt, wordt er onmiddellijk gezucht, maar zien ze échte folders, dan kunnen ze gezamenlijk gaan zoeken, zeg je als docent simpelweg: "Ik ben benieuwd welke groep het eerst klaar is”, en ze gaan als dollen aan de slag. Ze zijn er zo’n anderhalve les mee zoet en elk kwartier roep ik even wat de tussenstand is. In het ene groepje gaan ze elkaar dan opzwepen en in een ander groepje meent

waaruit zij nog dat ene antwoord moeten halen. Hoewel de regel is dat ze moeten wachten tot ze folders krijgen en alleen mogen doorgeven wat ze afgehandeld hebben, sluipt er soms iemand van zijn of haar groepje weg om de felbegeerde folder te stelen. Twee jaar geleden rolden ineens twee jongens over de vloer met de folder van The Blue Pool and Tea House, een plek waar geen

De rekentoets komt er aan! met gericht reparatiewerk in de eerste helft van het komende schooljaar heel acceptabele uitslagen behaald kunnen worden. Op de havo daarentegen, zijn de resultaten zorgwekkend: in H3 scoorde een magere 23% een voldoende en wordt van de leerlingen en de school een stevige inspanning gevraagd om het tij te keren.

Zoals we in Marnix Motief al eerder berichtten, bereidt de school zich voor op de komst van de rekentoets, een toets die onderdeel is van het eindexamen. Sinds augustus 2010 hebben we een begeleider taal en rekenen die leerlingen met lacunes opspoort en begeleidt. We hebben vorig jaar en dit jaar derdeklassers bijles gegeven en in maart jl. heeft een behoorlijk aantal van onze leerlingen deelgenomen aan de pilot rekentoets van het CITO. De school wilde graag aan de pilot meedoen om te weten te komen hoe de rekentoets er uit ziet, maar ook om te kunnen beoordelen of haar leerlingen goed genoeg voorbereid zijn op die toets.

Ter verdediging van onze havisten: de eisen waaraan zij moeten voldoen, zijn relatief hoog. De wetgever heeft bepaald dat havisten op eenzelfde niveau moeten kunnen rekenen als vwo’ers (referentieniveau 3F). Het ligt overigens niet in de lijn van de verwachting dat de eisen voor havisten omlaaggeschroefd zullen worden. De regering heeft een onderzoekscommissie opdracht gegeven voor vwo’ers een rekentoets op een hoger niveau te ontwikkelen (referentieniveau 3S). Vooral de leerlingen op de havo zullen daarom een flinke inspanning

Inmiddels zijn de resultaten bekend. Over de mavo en het vwo hoeven we ons niet al te grote zorgen te maken. Zowel in M2 als V4 scoorde 79% een voldoende. Dat is nog niet een percentage dat we Marnix-waardig vinden, maar we hebben het vertrouwen dat

Wat gaan we doen om onze leerlingen voor te bereiden op de rekentoets die van de winter of in het vroege voorjaar van 2013 afgenomen zal worden in M3, H4 en V5? In V5 moeten alle leerlingen die we als zwakke rekenaars hebben leren kennen naar steunles of kwt rekenen. In M3 en H4 krijgen alle leerlingen tot het moment van de rekentoets één uur per week rekenen. De leerlingen uit H4 gaan dat uur rekenen volgen in plaats van een kwt-uur. Omdat de school aan de pilot meedoet, zullen alle kandidaten een extra herkansing krijgen. Wie de eerste keer niet slaagt, gaat ook in de tweede helft van het schooljaar verplicht naar rekenles om zo goed mogelijk op de herkansing voorbereid te zijn. door Josephie Brefeld

Herfstvakantie

15 t/m 19 oktober 2012

Meivakantie

29 april t/m 3 mei 2013

Kerstvakantie

24 dec 2012 t/m 4 jan 2013

Hemelvaart

9 en 10 mei 2013

Pasen

28 maart t/m 2 april 2013

Pinkstermaandag 20 mei 2013 Zomervakantie

door Ginette Wieken

Colofon

moeten leveren om op niveau te komen.

Vakantierooster 2012 - 2013 Voorjaarsvakantie 18 t/m 22 feb 2013

dertienjarige aangetroffen wil worden. Ze konden niet meer wachten tot ze het goede antwoord hadden gevonden. Zo gemotiveerd krijg ik ze nou nooit bij een gewone leestoets.

15 juli t/m 30 augustus 2013

Marnix Motief is een uitgave van het Marnix College Ede en zal vier maal per jaar verschijnen, telkens voor het begin van een vakantieperiode. redactie: Jeannette de Boer Josephie Brefeld Marian de Jong Leo Spelt Ginette Wieken adres: Postbus 8037, 6710 AA Ede Telefoon: 0318 - 650035, [email protected] foto’s: Rob Arts lithografie en drukwerk: BDU Grafisch Bedrijf Barneveld verzending: TNT

marnix > gewoon een bijzondere school