Anti-inbraak Special
2009
www.politie.nl/haaglanden
Meld wat je ziet!
Samen voorkomen we inbraak
5
Inbrekers in de val gelokt
6
Laat mijn huis met rust!
7
juni
Eens een boef, niet altijd een boef…
Inbraak? Dat gebeurt mij niet… toch? Misschien is er bij u nog nooit ingebroken. Wellicht denkt u: ‘dat overkomt mij niet’. En misschien denkt u daarom dat deze Politiepost voor u niet interessant is. Let dan op! Iedereen loopt de kans om ooit slachtoffer te worden van een inbraak, ook u. In de Schilderswijk en Transvaal wordt veel ingebroken. In totaal deden in 2008 ruim
720 buurtbewoners aangifte van diefstal uit hun woning. Dat zijn er twee per dag! Nergens in de Haagse regio wordt zoveel ingebroken als in de Schilderswijk en Transvaal. Uw buurt dus! In de twee wijken samen werd vorig jaar bijna 12 procent van alle 6.300 inbraken in de regio gepleegd. Met andere woorden: één op de negen
inbraken vond plaats in uw woonomgeving. Het zorgelijke is dat het aantal inbraken niet minder wordt en in sommige delen van de wijken zelfs sterk is gegroeid. Alle reden dus om deze Politiepost goed te lezen en samen met ons de strijd tegen woninginbraken aan te gaan. Met z’n allen kunnen we er wat aan doen!
Met de ‘M’ van melden! Wat doet u als u informatie heeft over een misdrijf of een dader? Misschien wel niets. Omdat u de dader kent. Of bang bent dat de dader ontdekt dat ú degene bent die hem heeft ‘verraden’. Begrijpelijk. Daarom is er Meld Misdaad Anoniem, kortweg M. Via M. kunt u zorgen dat informatie bij de politie terechtkomt zonder dat u zelf gevaar loopt.
Straatconsulent werkt hartstikke goed
Extra ogen en oren gezocht Gemeente en politie zijn op zoek naar bewoners van de Schilderswijk die als contactpersoon voor hun straat willen optreden. Deze ‘straatconsulenten’ letten extra op in hun buurt en geven problemen door aan de politie. “Elf jaar geleden werd er in Bezuidenhout veel ingebroken”, weet Guus Schouten van de gemeente Den Haag. “Toen hebben we bewoners gevraagd mee te werken. Elke straat kreeg zijn eigen contactpersoon die klachten doorgaf aan gemeente en politie. Omgekeerd gebeurde hetzelfde. Als de politie vond dat de mensen hun deuren beter moesten afsluiten, gaf de contactpersoon dat aan iedereen door.” Het was een groot succes. “Het contact tussen de bewoners werd beter en alledaagse ergernissen, bijvoorbeeld over hondenpoep, werden door de bewoners en de gemeente samen opgelost. Maar ook de misdaad nam sterk af. De vrijwilligers kregen de smaak helemaal te pakken; vooral 2
haaglanden
vrouwelijke straatconsulenten hebben later een betaalde baan gevonden.”
Samen doen Het actief betrekken van de burgers staat ook anno 2009 bij de politie en gemeente nog hoog op de agenda. Guus: “Wij kunnen de strijd tegen misdaad en verloede-
ring niet winnen zonder hun hulp. We moeten het echt samen doen. De Schilderswijk met haar 120 verschillende nationaliteiten kan wat meer verbondenheid heel goed gebruiken.” Nieuwe straatconsulenten leren tijdens een training bij de politie hoe ze onveilige situaties kunnen herkennen en hoe ze verdachte figuren zo kunnen aanspreken dat zij niet boos worden, maar wel vertrekken. Binnenkort krijgen alle bewoners een brief over het project.
Ook Transvaal zoekt actieve bewoners Transvaal kent al jaren het project Samen Sterk. Bewoners bespreken hun klachten regelmatig met gemeente, politie en woningbouwvereniging. “Dat werkt goed tegen overlast en verloedering”, zegt bewoner Wim Chow. “Maar we kunnen wel wat versterking gebruiken.” Mensen die zich aan willen sluiten, kunnen contact opnemen met Bewoners Organisatie Transvaal (www.transvaalkwartier.nl). “Ik hoop dat ook Turkse en Marokkaanse bewoners mee gaan doen”, zegt wijkagent Marc van Schaik van politiebureau De Heemstraat.
Als u M. belt, hoeft u uw naam niet te noemen. Uw telefoonnummer is niet zichtbaar, wordt niet geregistreerd en gesprekken worden niet opgenomen. De telefonist(e) noteert alleen de informatie die u geeft en zorgt ervoor dat deze terechtkomt op de juiste plek, bijvoorbeeld bij de politie. M. is geen politie, maar een onafhankelijk doorgeefluik. Wel vraagt M. om duidelijke informatie. Over wie gaat het? Wat is er gebeurd of wat gaat er gebeuren? Wanneer is het gebeurd? Met vage tips kan M. weinig. M. zal u ook vragen of u de enige bent met informatie over het misdrijf. Als dat zo is, is het mogelijk dat de dader weet dat alleen u de tipgever kunt zijn. Omdat uw anonimiteit dan niet zeker is, zal M. geen melding opmaken. Bedenk daarom goed of er meer getuigen kunnen zijn. M. is bereikbaar via telefoonnummer 0800 - 7000 van: • maandag tot en met vrijdag van 8.00 uur tot 24.00 uur • weekeinde van 10.00 uur tot 24.00 uur.
Veilige ‘We zijn de overlast spuugzat’ omgeving Van hangjongere tot surveillant
Ze waren de criminaliteit in de wijk zo zat, dat ze nu op straat surveilleren om de hangjeugd op hun gedrag aan te spreken. Zes voormalige hangjongeren uit Schilderswijk Noord – allemaal werkzaam bij buurthuis Samson - willen dat hun buurt veiliger wordt. De 24-jarige Mustapha Laari vertelt over hun burgerinitiatief. ze weten welke weg we zelf hebben afgelegd. Van criminele hangjongere tot iemand met een goede baan die zijn wijk leefbaarder wil maken. Ze zien ons niet als overlopers, want ze weten waarvoor we het doen: een betere wijk voor iedereen en een toekomst voor henzelf. Bevoegdheden hebben we niet, maar we spreken jongens actief aan op hun gedrag. Vragen of ze rare dingen gezien hebben en maken melding van ingeslagen autoruiten en kapotte lantaarnpalen. We zeggen ze ook: je kunt de politie beter mét je hebben dan tégen je.”
> Buurthuis Samson in de Schilderswijk. “Van andermans spullen moet je gewoon afblijven. Daar ben ik inmiddels wel achter. Ik heb geen zwaar crimineel verleden, maar was vroeger zeker geen lieverdje. Ik heb het nodige uitgehaald – nooit een woninginbraak trouwens. Later ga je wel denken: wat wil ik met mijn leven? Ik kan beter gaan werken en een opleiding afmaken. Daar krijg je niet alleen voldoening van, maar ook waardering voor. Ik was vrijwilliger in buurthuis Samson en kreeg daar een baan aangeboden. Ik wilde een bijdrage leveren aan de vermindering van de overlast door hangjongeren. Onze buurt omvat Vaillantlaan, Houtzagerssingel, Om En Bij, Hooftskade, Jacob Catsstraat en Van Ostadestraat. Die straten
Vaker surveillancerondes moeten veiliger! Dat is voor iedereen wel zo prettig. Wij - mijn collega’s van het buurthuis en ik - zijn de overlast en criminaliteit spuugzat. Het moet gewoon stoppen. We hebben ons plan om als jonge burgervaders een keer in de twee weken te gaan surveilleren op papier gezet en aan de gemeente, politie en woningbouwvereniging voorgelegd. We kregen groen licht van alle partijen.”
Vertrouwen “Ik kom uit de Schilderswijk, ben hier opgegroeid, ken alles en iedereen. Ik kan heel veel tegen die jongens zeggen en wek meer vertrouwen dan de politie in honderd jaar zal kunnen. Als wij in de buurt zijn, gebeurt er niets. We zijn een voorbeeld voor ze, want
“Die woninginbraken zijn echt de limit. Van iemands spullen blijf je af. Punt. Maar mensen moeten er ook zelf op letten dat ze de deur goed achter zich dichttrekken, de ramen dichtdoen als ze weggaan en kostbare spullen uit het zicht leggen. Sluit je huis met goede sloten af. Het werkt ook goed als de politie vaak surveillancerondes rijdt in de avonduren of de fiets pakt bij mooi weer. Alles om maar uit te stralen dat ze in de buurt zijn. Zodat criminelen weten: ik waag het er niet op. Wij letten ook op woninginbraak en mensen kunnen hun bevindingen doorgeven aan ons. Wij kunnen dat anoniem doorspelen aan de politie. Binnenkort willen we drie keer per week gaan surveilleren. Hopelijk wordt het dan echt rustiger.”
Aangifte doen helpt Aangifte doen na een inbraak is altijd een vervelende klus. Al dat wachten op het politiebureau… Als het niet moest van de verzekering, zouden veel mensen het niet eens doen. Politie Haaglanden heeft daar iets op gevonden: we komen meteen langs als u een inbraak meldt. “Gemiddeld wordt maar vijf procent van de inbraken opgelost”, zegt Jan, ploegchef recherche van politiebureau De Heemstraat. “Wij maken de kans op succes groter, omdat we de slachtoffers thuis opzoeken. Onze agenten gaan er meteen naartoe. Ze kijken of er sporen zijn en doen een buurtonderzoek. Misschien hebben buren iets gezien.” De agenten maken een voorlopige aangifte op en sturen dezelfde dag nog een forensisch assistent langs. Die gaat op zoek naar vingerafdrukken. Pas als hij is geweest, kunnen de bewoners opruimen, kijken wat er weg is en de gestolen-goederenlijst invullen. Die lijst is nodig om de aangifte compleet te maken.
De recherche bekijkt elke aangifte op aanknopingspunten. “Als er informatie is waar we wat mee kunnen, krijgt dat onderzoek voorrang”, zegt Jan. “De bewoners krijgen via de post de complete aangifte met een brief erbij. In de brief staat of we verder onderzoek kunnen doen of niet. Als dat niet zo is, maar de dader wordt later toch aangehouden, dan horen de mensen dat natuurlijk ook.” Elke week legt de recherche alle aangiften naast elkaar om te kijken of er patronen te ontdekken zijn. Misschien lijken bepaalde inbraken wel op elkaar. “Dat is van belang, want daar kunnen wij onze acties op afstemmen. Ook daarom is het zo belangrijk dat elke inbraak wordt gemeld.”
Het zal u maar gebeuren. Bij thuiskomst is de woning een ravage, alles is overhoop gehaald. De televisie is weg, maar ook uw onvervangbare sieraden en erfstukken. Elk jaar overkomt het honderden mensen in de Schilderswijk en Transvaal. Deze extra editie van Politiepost is dan ook geheel gewijd aan het fenomeen woninginbraak. Dat er in de wijk veel wordt ingebroken, zal voor u waarschijnlijk geen nieuws zijn. Maar wat doet de politie eigenlijk om het aantal inbraken terug te dringen en de daders op te sporen? Wat kunt ú doen om de kans op een inbraak te verkleinen? En wat kunnen we als politie, gemeente en bewoners samen doen in de strijd tegen inbraak? Daarover kunt in deze Politiepost alles lezen. Ik hoop dat de informatie in deze krant een bijdrage levert aan de veiligheid in uw wijk en het vertrouwen in de politie. Want het is mijn wens – en ik ga ervan uit dat het ook de uwe is – dat alle inwoners van de regio kunnen leven in een rustige en vooral veilige omgeving. Die veilige omgeving willen wij samen met u creëren. Ook in de Schilderswijk en Transvaal. Henk van Essen Korpschef Politie Haaglanden
Vrijwilliger worden? Geef je op! De politie zoekt vrijwilligers. Wilt u helpen bij het verkeer regelen, achter de telefoon of aan de balie zitten? Of voelt u meer voor ondersteuning achter de schermen: slachtofferhulp, administratief werk of reparatiewerkzaamheden? Dan is een baan als vrijwilliger bij de politie wellicht iets voor u. Meer weten? Bel voor informatie naar 0800-0233222, stuur een mail naar
[email protected] of stuur de ingevulde antwoordbon in een gesloten envelop naar:
Politie Haaglanden Bureau Vrijwilligers Antwoordnummer 2010 2501 XR Den Haag
(Een postzegel is niet nodig)
Naam:
Adres/postcode:
Plaats:
Telefoon:
E-mail:
Politiepost Haaglanden juni 2009
haaglanden 3
Het gebruik van een lokwoning, zoektochten naar kluizen en andere gestolen goederen, onderzoeken door de recherche. Politie Haaglanden doet er alles aan om de daders van woninginbraken op te sporen. Uit de verhalen op deze twee pagina’s blijkt hoe moeilijk dat is. Én hoe u een bijdrage kunt leveren aan succesvolle resultaten.
Zó spoort de Anti-inbraak Special
Inbrakenteam boekt goede resultaten
‘Politie heeft bewoners keihard nodig’ Woninginbraak staat voor de politie boven aan de actielijst, vooral in de veelgeplaagde Schilderswijk en Transvaal. Maar waarom is het probleem dan nog niet opgelost? En wat helpt wél om inbrekers te stoppen? Harald, ploegchef recherche van politiebureau Hoefkade, legt het uit. Hoe komt het dat hier zo veel wordt ingebroken? “In dit deel van Den Haag zijn groepen jongeren actief die altijd op de loer liggen en die zonder gewetensbezwaren bij hun eigen buren inbreken. Veel Turkse en Marokkaanse bewoners zetten hun spaargeld niet op de bank, maar bewaren dat thuis in een kluis. Net als het goud en zilver voor hun oudedagsvoorziening. Dat lokt die jongeren naar binnen. Ze nemen kluizen mee en breken ze open in kelderboxen. Bewoners die daar
4
haaglanden
iets van zeggen, worden geterroriseerd.” Waarom is het zo moeilijk die inbraken op te lossen? “Ten eerste hebben we geen onbeperkte voorraad politiemensen. In ons werkgebied zijn vorig jaar maar liefst 426 inbraken gepleegd. Ten tweede kunnen wij niets beginnen zonder bewijs. We hebben de hulp van de bewoners keihard nodig. Maar zij zijn vaak bang om iets tegen ons te zeggen. Bovendien kunnen slachtoffers lang niet altijd precies vertellen wat ze kwijt zijn.
Ja, een mobiele telefoon en tien gouden ringen, maar welk merk die telefoon had en hoe die ringen er precies uitzagen, dat weten ze vaak niet.” Wat doet de politie om het tegen te gaan? “Alle inbraken waarover we bruikbare informatie hebben, worden onderzocht. De recherche heeft een vaste coördinator die alle inbraakonderzoeken begeleidt. Hij is deskundig, heeft overzicht en ziet overeenkomsten tussen verschillende zaken. Daarnaast proberen we zoveel mogelijk informatie in de buurt zelf te krijgen. Dat gaat vooral via de wijkagenten. Als er veel wordt ingebroken, surveilleren wij extra. We doen sporen- en buurtonderzoek na elke inbraak. We gaan ook bij opkopers langs om te kijken of zij gestolen goederen in huis hebben. Van tijd tot tijd vormen we een speciaal inbrakenteam, waarin alle soorten
politiemensen zitten. Zij gaan de wijk in en houden zich alleen maar bezig met inbraakonderzoek. Vorig jaar heeft zo’n team een aantal verdachten op heterdaad betrapt. We gaan dat zeker vaker doen.” Wat kunnen de bewoners zelf doen? “Deuren en ramen goed afsluiten met goede sloten, waardevolle spullen beschrijven en fotograferen, maar vooral: melden wat ze zien. Zonder verklaringen van de buurt kunnen wij niets beginnen. Vorig jaar kwamen we dankzij een melding op tijd bij een pand. Drie inbrekers waren nog binnen. Ze liepen recht in onze armen, met buit en al. Een vierde verdachte is later aangehouden. Zulke meldingen hebben we nodig! Wij begrijpen best dat bewoners bang zijn, maar ze moeten zich afvragen hoe lang ze dit nog pikken. Sta met zijn allen op, dan maak je het de inbrekers onmogelijk om wraak te nemen op één ‘verklikker’.”
politie inbrekers op Inbrekers in de val! Midden in de Schilderswijk richtte de politie een leegstaande woning in als ‘lokwoning’. Vorig jaar zijn zes inbrekers in de val gelokt! Vijf van hen zijn inmiddels veroordeeld. Dankzij dat succes willen andere politiekorpsen de truc van de Haagse politie overnemen. Najaar 2008: drugsdealers en inbrekers maken bewoners van de Schilderswijk het leven zuur. Midden in de wijk staat een pand: de ideale observatiepost. De politie vraagt de woningcorporatie om te waarschuwen als er in het pand ruimte vrijkomt. Ze willen er een lokwoning inrichten, in de hoop dat daar inbrekers op afkomen. Als het zover is, doen politieagenten zich voor als nieuwe bewoners. Andere politiemensen zijn zogenaamd klussers die de boel komen verbouwen. In werkelijkheid zijn dat technische politiemensen, die camera’s ophangen en de woning zo
inrichten dat ze sporen van indringers zullen vinden. Als dat klaar is, trekken ze de voordeur achter zich dicht.
Alles ondersteboven Al die tijd hebben deze agenten het gevoel dat ze in de gaten worden gehouden door criminele jongeren. Dat blijkt te kloppen; binnen een uur breken deze criminelen al in bij de ‘nieuwe buren’. Op de camerabeelden is goed te zien hoe ze te werk gaan: twee jongens komen binnen en zorgen voor een vluchtweg door een balkondeur aan de achterkant open te zetten. Twee andere jongens graaien
> De lokwoning is zo ingericht dat sporen van inbrekers duidelijk achterblijven. snel wat spullen bij elkaar. Blijkbaar verwachten ze meer te kunnen ‘scoren’, want even later komen ze terug met nog twee vrienden. Ze halen alles ondersteboven. “Het leek wel een huiszoeking”, zegt recherchecoördinator Jan-Herbert achteraf.
Dankzij de filmbeelden hebben vijf jongens inmiddels hun straf gekregen, variërend van een taakstraf tot zeven maanden cel. De zesde dader is nog niet gevonden. Elders in het land is de belangstelling voor deze bijzondere opsporingsmethode heel groot.
Kluizenkerkhof in de Houtzagerssingel Als niemand iets wil zeggen, wordt het heel moeilijk om inbraken op te lossen. De politie was daarom blij met de tip over gestolen kluizen in de Houtzagerssingel. Daar zouden nog sporen op kunnen zitten. Duikers gingen te water en geloofden hun ogen niet: de singel lag vol met kluizen en ander gestolen spul. “Eind vorig jaar hebben we veel kelderboxen doorzocht”, zegt recherchecoördinator Jan-Herbert. “Daar zouden criminelen op hun dooie gemak gestolen kluizen openbreken. We vonden inderdaad allerlei gestolen goederen. Al snel hoorden we dat de inbrekers het op hun heupen kregen door deze actie; ze moesten van de spullen af.” Kort daarop vertelde een buurtbewoner dat hij op de Houtzagerssingel mannen had gezien, die iets naar het water droegen. Toevallig hadden wijkagenten in diezelfde periode een plons gehoord. Zij schakelden de brandweer in en die viste een kluis op. “We besloten de singel te doorzoeken. Misschien konden we een of twee kluizen vinden waar nog sporen op zaten.” Dat ze een compleet kluizenkerkhof zouden aantreffen, had niemand verwacht. “We heb-
ben zeker dertig kluizen opgevist. ME’ers, motoragenten, iedereen hielp mee. Uiteindelijk konden we maar één kluis terugbrengen naar de eigenaar. Daaruit blijkt weer hoe belangrijk het is om spullen te registreren. Noteer serienummers, maak foto’s! En laat die foto’s niet in je camera zitten,
want die kan ook gestolen worden.” De politie surveilleert nu vaker op de singel en hoopt dat mensen voortaan meteen bellen als ze zien dat er iets gedumpt wordt. “Misschien vinden wij dan nog bruikbare sporen, zodat we meer inbraken kunnen oplossen.”
Anti-inbraak Special
Geef de dief geen kans! U moet er toch niet aan denken: u komt thuis en al uw waardevolle spullen zijn gestolen. Hoe zorgt u ervoor dat een inbreker uw huis met rust laat?
De juiste sloten op de juiste plaats maakt de kans groot dat een inbreker uw huis links laat liggen. Een voordeurslot dat voldoet aan de eisen van het Politiekeurmerk Veilig Wonen® (PKVW) is het allerbeste. Vaak is één slot dan voldoende. Heeft uw hoofdslot geen keurmerk, plaats dan op kniehoogte een bijzetslot met keurmerk. Extra sloten maken het voor een inbreker erg lastig. Bij veel oudere woningen steken de cilinders van de sloten uit. Met een baco-sleutel kan een inbreker gemakkelijk de cilinder afbreken en zijn slag slaan. Zorg ervoor dat de cilinder is opgesloten in goedgekeurd veiligheidsbeslag en niet meer dan 3 millimeter uitsteekt.
Openstaande dakramen en balkondeuren: elke inbreker vindt het prachtig. Er staat altijd wel een vuilcontainer in de buurt. De inbreker klimt erop, trekt zich op aan de balkonrand of stapt in de dakgoot en hij is binnen. Gaat u weg, sluit dan ook deze ramen en deuren.
Zonder het te weten, maken bewoners het inbrekers soms erg gemakkelijk. Door een openstaand bovenraampje (klepraam) kan iemand zo naar binnen. Breng barrièrestangen aan. Tussen de stangen mag maximaal 15 centimeter zitten. Daar kan echt niemand doorheen. Zit er onder het bovenraam nog een groot raam dat open kan: zet hier dan een afsluitbaar slot op. Zo voorkomt u dat de inbreker dit raam via het openstaande klepraam met een stuk ijzerdraad kan open ‘hengelen’.
Het belangrijkste is dat u uw ramen en deuren dicht doet en afsluit. Ook als u even voor een boodschapje weggaat. Haal de sleutels uit de sloten. Vergeet niet de voordeur op het nachtslot te draaien.
Zo houdt u inbrekers buiten Schaf hang- en sluitwerk aan dat voldoet aan de eisen van het Politiekeurmerk Veilig Wonen®. Adressen bij u in de buurt: www.preventiecertificaat.nl Sluit ramen en deuren goed af. Laat geen sleutels aan de binnenzijde van de sloten zitten. Bent u langere tijd weg, zorg dat de brievenbus regelmatig wordt geleegd. Is een portieklamp kapot, vervang deze zo snel mogelijk. Inbrekers houden niet van fel licht.
6
haaglanden
Afgesloten portiekdeuren zijn er voor uw veiligheid. Laat die deuren niet openstaan. Ook niet als u snel even iets van beneden wilt halen. Een inbreker glipt zo naar binnen en kan op een galerij ongezien zijn slag slaan.
Achterpaden hebben vaak hekken. Zorg dat die hekken altijd zijn afgesloten. Ziet u dat er toch één openstaat: sluit deze dan af. Is een inbreker eenmaal achter de huizen, dan kan hij zich overal verstoppen. Zonder dat iemand hem ziet, kan hij de woningen begluren en kijken waar hij gemakkelijk kan inbreken.
Eens een boef, niet altijd een boef
Rachid trok op tijd aan de noodrem diefstal, inbraken en drugshandel. “We hadden de duurste kleren en de mooiste sportschoenen.” Rachid wordt meerdere keren aangehouden en veroordeeld. Veel indruk maakt dat niet, tot een rechter dreigt met jeugd-tbs, hij is dan zeventien. “Toen heb ik aan de noodrem getrokken. Ik besefte dat ik moest kiezen: of een criminele carrière of een andere weg. Ik koos voor dat laatste.”
Hij jatte uit winkels, brak de boel af tijdens voetbalwedstrijden en pikte brommers. Maar aan woninginbraak deed Rachid nooit. Dat was voor hem ‘over de grens’, al hadden zijn vrienden daar minder moeite mee. Sommigen kozen voor een criminele carrière. Rachid niet. Hij heeft zijn eigen bedrijf en bedrukt kleding. “Van mijn eerste verdiende geld kreeg ik een grotere kick dan van de rottigheid die ik uithaalde.” Rachid groeit op in de Reitzstraat. Samen met zijn Nederlandse moeder. Broertjes en zusjes heeft hij niet. Zijn Marokkaanse vader is op de vlucht voor de politie en een criminele groepering, zo ontdekt hij jaren later. “Ik was altijd op straat. Als ik problemen had, moest ik ze zelf zien op te lossen. Lessen op straat zijn hard, maar je leert snel.”
Hagenees. “Ik ging naar elke wedstrijd. Mijn oudere neef was erbij, dus mijn moeder dacht dat het wel goed zat.” De werkelijkheid is anders: Rachid wordt opgenomen in een vriendengroep. Rond de wedstrijden plegen ze vernielingen en zijn ze betrokken bij grote vechtpartijen. Rachid ontwikkelt zich tot expert op het gebied van vuurwerkbommen.
Als Rachid elf is - begin jaren tachtig - neemt zijn neef hem mee naar het Zuiderpark. Voetbal, FC Den Haag, Midden Noord. Vanaf dat moment speelt het een hoofdrol in het leven van de jonge
Ook buiten het voetbal treffen de jongens elkaar. Ze gaan op strooptocht in de binnenstad, pikken brommers en handelen in gestolen onderdelen. Andere jongens houden zich bezig met auto-
“Ik ging werken op de Haagse Mart en op braderieën. Ik had een eigen stand met textiel en verdiende meer geld dan met mijn criminele activiteiten. Dat gaf een grotere kick dan de rottigheid die ik in de jaren ervoor had uitgehaald. Op mijn twintigste kon ik een gloednieuwe Volkswagen Golf kopen. Sommige vrienden zijn niet gestopt. Die jongens hebben enorme moeite om een bestaan op te bouwen. Het is gevangenis in, gevangenis uit. Ze blijven hangen tussen wal en schip en staan buiten de maatschappij.” Rachid komt nog vaak in het ADOstadion, waar ongeregeldheden nauwelijks meer aan de orde zijn. Ook woont hij nog altijd in Transvaal. Hij ziet veel jongens die hem aan hemzelf doen denken. Jongens van wie hij vreest dat ze niet goed terechtkomen: “Die jongens zijn jong en hard. Ze praten lacherig over een inbraak. Dat vinden ze stoer. Mijn eigen neefje van dertien heeft net een paar weken vastgezeten, omdat hij een oude vrouw heeft beroofd. Ik ontferm me nu over hem. Het zal niet meevallen om dit soort jongens op het rechte pad te krijgen en te houden. Het zijn jongens van de straat, die gaan echt niet voor
7!!+:!!- %. $)%.34"!!2
Werken bij de politie doe je nooit alleen
een baas werken. Bovendien hebben ze het gevoel dat ze nergens worden geaccepteerd. Je moet ze iets bieden wat ze leuk vinden én waarin ze hun intelligentie kwijt kunnen. Want dom zijn ze niet. Ik probeer ze ervan te overtuigen dat in criminaliteit weinig toekomst zit. Met werken verdien je meer geld en het is een stuk veiliger.”
Studenten geven anti-inbraakles Een bijzonder initiatief: jongeren gaan samen met de politie de deuren langs om bewoners op inbraakrisico’s te wijzen. Deze studenten van het ROC Mondriaan volgen een opleiding voor de beveiligingsbranche. Ze kijken met een inbrekersblik naar woningen, noteren wat er mis is en bellen aan om bewoners te vertellen hoe ze zich kunnen beveiligen. “Als je door de ogen van een inbreker naar woningen kijkt, zie je meteen wat er mis is”, zegt Guus Schouten, die zich bij de gemeente bezighoudt met het voorkomen van diefstal. “Er staat een deur of raam open, de vuilnisbak biedt een ideaal opstapje om naar binnen te klimmen, er hangt een touwtje uit de brievenbus of het cilinderslot steekt uit. Gelegenheidsinbrekers zijn makkelijk te stoppen als je ze geen kans geeft.” Maar veel mensen zijn nogal nonchalant, vindt Schouten. “Bijna niemand draait bijvoorbeeld de voordeur op het nachtslot als hij boodschappen gaat doen. Jongens aan de overkant zien dat, ze flipperen het slot open en zijn binnen. Dat is zo makkelijk. Je kunt zelf veel ellende voorkomen, bijvoorbeeld door een tijdschakelaar in te stellen als je op vakantie gaat, waardoor het licht ’s avonds uitgaat in de huiskamer en aan in de slaapkamer. Dat kost bijna niets, maar het houdt inbrekers wel buiten.”
Politie in de buurt
Je ziet ze meteen voor je. De politieagenten die achter een verdachte aan
tieorganisatie. Wil jij daar deel van uitmaken? En helpen om Nederland veilig
gaan. Wat je meestal niet ziet, is het enorme team erachter dat ook direct in
en leefbaar te houden? Dan willen we je graag in ons team. Meer weten over
actie komt. Van de meldkamercentralist die het signalement verspreidt tot de
werken bij Politie Haaglanden? Of ben je nieuwsgierig naar de vacatures?
facilitair medewerker die de gestolen spullen bewaart. Iedereen zet alles op
Kijk dan op www.kombijdepolitie.nl/haaglanden.
alles om de dader op te pakken en de slachtoffers bij te staan. Als je werkt bij de politie sta je er dus nooit alleen voor. Wat je functie ook is, geüniformeerd
Wil je graag persoonlijk iemand spreken?
of niet, als het nodig is, kun je altijd rekenen op je collega’s uit de hele poli-
Bel dan Werving en Selectie: (070) 424 45 45.
Om dit de bewoners duidelijk te maken, zet de gemeente studenten in. Persoonlijk contact werkt immers beter dan folders verspreiden. De bewoners schrikken volgens Schouten niet van het onverwachte bezoek. “Ze gaan met een grote groep op pad, dragen herkenbare hesjes, stellen zich netjes voor en blijven buiten staan. Bovendien is er altijd politie in de buurt om vragen te beantwoorden.” We weten dat deze methode helpt. In Bezuidenhout is fietsendiefstal met 57 procent afgenomen na een voorlichtingsactie met Mondriaan-studenten. “Je ziet een klik ontstaan tussen de bewoners en de jongeren. Daardoor komt de boodschap goed over.”
Van agent tot hoger leidinggevende; kijk voor een baan die bij jou past op www.kombijdepolitie.nl
haaglanden 7
Betrapt!
Inbreken is stoer en levert geld op, denken bepaalde jongeren. Ze beseffen vaak niet dat ze een hoge prijs moeten betalen als ze worden aangehouden. Heb je snode plannen? Lees dan even verder. Inbraakverdachten worden standaard drie etmalen vastgehouden, ook als ze minderjarig zijn. Daar zullen je ouders niet blij mee zijn. De kans bestaat dat je van school wordt gestuurd als je zomaar een paar dagen wegblijft, om over je eventuele baas maar te zwijgen; je baantje ben je waarschijnlijk kwijt. Zijn er verzwarende omstandigheden - heb je bijvoorbeeld al een strafblad - dan kan het voorarrest op last van de rechter verschillende keren worden verlengd. Dat kan een maandenlang verblijf opleveren in een huis van bewaring of jeugdinrichting, nog voordat de rechtszaak begint. Daarna ben je zeker je baan kwijt, en als je zelf huur moet betalen waarschijnlijk ook je woning.
Snode plannen? Besef dan welke prijs je moet betalen
Inbrekers die na drie dagen alweer vrij zijn, komen later alsnog voor. In de tussentijd kunnen minderjarige verdachten onder toezicht worden gesteld. Dat betekent dat de Kinderbescherming eisen stelt aan wat je doet, waar je komt en hoe laat je weer thuis bent. Word je ten slotte veroordeeld, dan moet je rekening houden met een gevangenisstraf. Hoe lang die wordt, hangt af van je strafblad en van hoeveel narigheid je met de inbraak hebt aangericht. De rechter kan als bijkomende straf bepalen dat je de schade moet vergoeden. Dat kan behoorlijk lastig worden. Werkgevers houden namelijk helemaal niet van een strafblad, dus hoe kom je aan het geld..?
Slachtoffer zwijgt niet langer
‘We moeten hier samen een einde aan maken’ Buurtbewoners zijn vaak bang voor de jongeren die inbraken plegen. Ze zien en horen van alles maar houden hun mond; tot wanhoop van de politie. Karima* was ook zo, totdat ze zelf slachtoffer werd. “Voortaan bel ik meteen de politie als ik iets zie. We moeten elkaar helpen, anders gaan die jongens gewoon door.” “Er was een keer politie aan de overkant, met wel tien wagens. Ze doorzochten een huis, maar vonden niets. Toen ze net weg waren, zag ik ineens twee jongens uit de schuur komen met een computer, een plasmascherm en nog meer spullen. Een auto kwam uit verboden richting aanrijden, daar gooiden ze die spullen in. De moeder van een van de jongens keek toe en zei niets. Vijf seconden later kwam de politie om een andere jongen thuis te brengen. Die hadden ze verhoord, denk ik. Ik zat op het balkon te koken van woede, ik wou zo graag iets zeggen! Maar ik zei niks, ik was bang.” “Twee jaar geleden was ik zelf aan de beurt. Ik was bij familie een bruiloft aan het voorbereiden. Mijn man kwam thuis en werd door buren gewaarschuwd: er zijn inbrekers geweest. Binnen leek al-
Colofon Politiepost extra editie Transvaal/ Schilderswijk is een uitgave van Politie Haaglanden en gemeente Den Haag en wordt huis-aan-huis verspreid. Wilt u reageren op deze Politiepost? Stuur dan een e-mail naar:
[email protected].
les normaal, tot hij bij onze slaapkamer kwam. Daar was zo’n ravage aangericht, dat hij de deur bijna niet open kreeg. Hij haalde mij op. Ik raakte totaal overstuur. We waren jaren niet naar Marokko geweest om voor een auto te sparen. Dat geld was weg. Al mijn goud, dat ik had klaargelegd om op de bruilof te dragen… verdwenen. Daar zat ook mijn bruidsschat bij, geschenken van mijn overleden vader, van oma uit Marokko. Dat doet zo’n pijn, nog steeds.” “Uit angst sliep ik maandenlang in de woonkamer. Ik heb mijn overhoop gehaalde kleren nooit meer gedragen. Ik controleer wel drie keer of ik alles heb afgesloten. Mijn man wordt er soms gek van. Vroeger was ik een sterke vrouw, die
voor iedereen klaarstond. Nu ben ik bang en depressief. Die criminelen hebben mijn leven verpest. Ik wil niet dat anderen dat ook moeten meemaken.” “Onze inbrekers zijn gezien door de buren, maar niemand durfde met de politie te praten. Ik doe daar niet meer aan mee. Als ik iets zie, meld ik het meteen bij onze wijkagent. Dat zouden we allemaal moeten doen, dan heeft de politie tenminste een kans. Zolang iedereen bang blijft, hebben die jongens het gevoel dat ze ongestraft hun gang kunnen gaan. Daar moeten we samen een einde aan maken.” * Karima heet in werkelijkheid anders.
Wijkagent: ‘Meld wat je ziet’ Horen, zien en zwijgen is het motto in de Schilderswijk en Transvaal. Bewoners kijken de andere kant op als ze buurjongens zien inbreken, uit angst voor problemen. “Dat is begrijpelijk”, zegt wijkagent Marc van Schaik. “Maar wij kunnen niets doen zonder informatie. Officieel getuigen is niet altijd nodig. Bel op het moment dat er iets gebeurt, praat met de wijkagent, of bel Meld Misdaad Anoniem. Dan wordt je naam niet bekend, maar weten wij wel wat er speelt.”
U kunt ook abonnee worden van onze wekelijkse digitale Politiepost. Zie www.politiepost.nl
Eindredactie: Quita Hendrison, Els van der Pijl Bladmanagement: Jeroen Molenaar Tekst: Merijn van Grieken, Pauline van der Mije, Robbert Salome Fotografie: Roel Dijkstra, Harmen de Jong, John Korsel, Peter Monteny, Fons Sluiter Beeldredactie/traffic: Ilse Geverink, Danielle Toonen
Vormgeving: Robert Vermolen/atlast.nl Druk: HEGA, Rijswijk Copyright: Artikelen of illustraties uit deze Politiepost mogen
www.politie.nl/haaglanden
geheel of gedeeltelijk worden overgenomen, mits de bron wordt vermeld. Oplage: 23.000