Risico s van financiële instrumenten

Risico’s van financiële instrumenten Informatie voor Particuliere Cliënten Appendix 2

1. Inleiding Het functie van dit document is om beleggers enig inzicht te geven in de typen risico’s die verbonden zijn aan allerlei beleggingsinstrumenten. De gerealiseerde prijs of waarde van een belegging hangt af van fluctuaties in financiële markten, die buiten onze macht liggen. Beleggers weten maar al te goed dat prestaties uit het verleden geen garantie vormen voor prestaties in de toekomst. Zij kunnen een deel van of al hun geld verliezen afhankelijk van het type belegging. Wij raden u met klem aan de risico’s van elke belegging die u overweegt goed in u op te nemen. Uw portfolio manager van Lombard Odier zal u graag van geval tot geval verder advies geven over het risiconiveau van specifieke beleggingen.

2.

Financiële instrumenten en de risico’s ervan

1. Aandelen Aandelen vertegenwoordigen een belang in het aandelenkapitaal van de vennootschap. Vanuit economisch perspectief kan de aandeelhouder zichzelf zien als de eigenaar van een deel van het kapitaal van de onderneming. Aandelen kunnen op naam of aan toonder zijn, en risicodragend vermogen behelzen. Aandeelhouders hebben geen recht op restitutie van kapitaal en de aandelen kunnen waardeloos worden als de vennootschap failliet gaat. Aandeelhouders komen mogelijk in aanmerking voor dividend, maar de directie van de vennootschap bepaalt of er dividend wordt uitgekeerd. Het rendement voor aandeelhouders uit beleggingen in aandelen ligt in de marktwaarde van de aandelen op het moment van verkoop. De marktprijs wordt beïnvloed door vraag en aanbod die, op hun beurt, beïnvloed worden door een reeks factoren die van invloed zijn op de markt waar de vennootschap opereert en factoren die verband houden met de vennootschap zelf. Hierdoor kunnen de risico’s van een belegging sterk uiteenlopen, onder andere afhankelijk van de ontwikkeling van de activiteiten van de Vennootschap en de kwaliteit van het management.



2.

Certificaten van aandelen Global Depositary Receipts (GDR) en American Depositary Receipts (ADR) zijn door de Depositobank (bijv. JPMorgan Chase of Citigroup) uitgegeven certificaten, die het eigendom van een onderliggend aantal aandelen vertegenwoordigen. Zij worden onafhankelijk van het onderliggende aandeel verhandeld en afgewikkeld en worden vaak gebruikt om te beleggen in buitenlandse ondernemingen en ondernemingen in ontwikkelings- of opkomende markten (bijv. Rusland). De risico’s zijn in principe dezelfde als de aan de onderliggende aandelen verbonden risico’s.

3. Obligaties Obligaties zijn schuldbekentenissen van een lening uitgegeven door een overheid of bedrijf. De entiteit (uitgever) die de obligatie heeft uitgegeven, betaalt van te voren vastgestelde rente over de schuld en betaalt de nominale waarde terug op een overeengekomen datum (afloopdatum). Obligaties kunnen uitgegeven worden met bepaalde kenmerken op het gebied van rente, aflossing, en speciale leenvoorwaarden. Het rendement op een obligatie kan bijvoorbeeld afhankelijk zijn van de toepasselijke rente of van de winst van de uitgever van de obligatie (zoals winstdelende obligaties en inkomstenobligaties). Er bestaan ook obligaties waarop geen rente wordt betaald ("zero coupon bonds"). Deze obligaties worden uitgegeven tegen een nominale prijs, waarbij de gerealiseerde waarde het verschil is tussen de waarde waarvoor ze gekocht zijn en de nominale waarde die aflosbaar is aan het eind van de looptijd. Obligaties worden verhandeld tegen prijzen die boven of onder de nominale waarde kunnen liggen, die een weerspiegeling zijn van de aantrekkelijkheid ervan in verhouding tot actuele rentestanden. De prijsstelling van obligaties kan van dag tot dag variëren, en ook de kredietwaardigheid van de uitgever weerspiegelen, die kan veranderen indien een rating agency zijn inschatting van de financiële kracht van de uitgever verandert. Een verlaging van de rating kan de prijs van een obligatie laten dalen. Beleggers in obligaties zijn blootgesteld aan het risico dat de uitgever in gebreke blijft en kunnen in geval van faillissement weinig of niets terugkrijgen van hun eerste inleg.



4.

Converteerbare obligaties Een converteerbare obligatie, of converteerbare schuldbekentenis, is een type obligatie dat kan worden geconverteerd in aandelen van de uitgevende vennootschap, gewoonlijk in een van te voren vastgestelde verhouding. Het is een hybride effect met kenmerken die lijken op die van schuld en effecten. Hoewel ze gewoonlijk een lage rente kennen, wordt de houder gecompenseerd met de mogelijkheid de obligatie te converteren in gewone aandelen, gewoonlijk met een aanzienlijke premie op de marktwaarde. Vanuit het perspectief van de uitgever is het voornaamste voordeel van geld uit de markt halen door converteerbare obligaties uit te geven dat er lagere rente-uitkeringen in contanten gedaan hoeven worden. Maar het voordeel van lagere rente-uitkeringen gaat ten koste van een verlaging van de waarde van het eigen vermogen als gevolg van aandelenverwatering die optreedt als obligatiehouders hun obligaties in nieuwe aandelen converteren. Converteerbare obligaties hebben kenmerken van zowel aandelen als obligaties; vandaar dat de belegger risico’s kan verwachten die vergelijkbaar zijn met aandelen en obligaties.

Risico’s van financiële instrumenten | Januari 2014 | 3

5. Warrants Een warrant is een in de tijd gelimiteerd recht van inschrijving op aandelen, schuldbekentenissen of overheidsobligaties, en kan uitgeoefend worden tegen de oorspronkelijke uitgever van de onderliggende effecten. Een relatief kleine wijziging in de prijs van het onderliggende effect heeft een disproportioneel grote wijziging, gunstig of ongunstig, tot gevolg in de prijs van de warrant. De prijzen van warrants kunnen dus volatiel zijn. Het is essentieel voor iedereen die overweegt warrants aan te schaffen te begrijpen dat het recht om op aandelen in te schrijven dat een warrant verschaft gewoonlijk beperkt is in de tijd, met als gevolg dat indien de belegger dit recht niet binnen de van te voren vastgelegde termijn uitoefent, de belegging waardeloos wordt. U moet geen warrants kopen als u niet bereid bent uw inleg volledig te verliezen, inclusief eventuele commissies of andere transactiekosten. Bij transacties in niet-beursgenoteerde warrants is er nog een extra gevaar boven op een beursverhandelde warrants omdat er geen markt is waarop u uw positie kunt liquideren, of de waarde van de warrant of de mate van risico te beoordelen. Bied- en laatprijzen hoeven niet genoteerd te zijn, en zelfs als dat wel het geval is, worden zij vastgesteld door handelaars in deze instrumenten, waardoor het lastig kan zijn te bepalen wat een realistische prijs is.



6.

Gesecuriseerde derivaten Deze instrumenten kunnen een recht verlenen één of meer types belegging te verwerven of te verkopen dat gewoonlijk uitgeoefend wordt tegen iemand anders dan de uitgever van die belegging. Ze kunnen ook rechten verlenen op grond van een contract op verschillen, wat speculatie mogelijk maakt op de fluctuaties in de waarde van een onderliggende belegging van welke aard dan ook of een index, zoals de FTSE 100 index. Bij deze instrumenten is er vaak een hoge mate van "gearing" of "leverage" betrokken, zodat een relatief kleine wijziging in de prijs van de onderliggende belegging resulteert in een veel grotere verandering, gunstig of ongunstig, in de prijs van het instrument. De prijzen van deze instrumenten kunnen dus volatiel zijn. Deze instrumenten hebben een beperkte levensduur, en kunnen (tenzij er een gegarandeerd rendement is op het bedrag dat u inlegt) aan het eind van de looptijd waardeloos zijn indien het onderliggende instrument niet presteert zoals verwacht. U dient dit product alleen te kopen als u bereid bent uw inleg volledig te verliezen, inclusief eventuele commissies of andere transactiekosten.



7.

Niet-beursverhandelde transacties in derivaten Wij zullen u informeren wanneer u een transactie in niet-beursverhandelde derivaten aangaat. Hoewel sommige niet-genoteerde markten bijzonder liquide zijn, kunnen transacties in niet-beursgenoteerde of "niet-overdraagbare" derivaten risicovoller zijn dan beleggen in beursgenoteerde derivaten omdat er geen beursmarkt is waarop u een open positie kunt "closen". Het kan onmogelijk zijn een bestaande positie te liquideren, een eerlijke prijs te bepalen of de mate van risico. Bied- en offerteprijzen hoeven niet genoteerd te zijn, en zelfs als dat wel het geval is, worden zij vastgesteld door handelaars in deze instrumenten, waardoor, nogmaals, het lastig kan zijn te bepalen wat een realistische prijs is.



8.

Futures & termijncontracten Future- en termijncontracten hebben dezelfde functie: het zijn contracten voor het kopen of verkopen van een actief tegen een overeengekomen prijs op een bepaalde datum. Futurecontracten worden verhandeld op een beurs, maar termijncontracten zijn onderhandse contracten tussen twee partijen buiten een beurs. Aangezien zij op een beurs verhandeld worden, zijn futures gestandaardiseerde contracten, waarbij dagelijkse waardeverschillen elke dag afgewikkeld worden ("marked to market"), terwijl termijncontracten onder speciale voorwaarden tussen twee contractpartijen gesloten worden en alleen aan het eind van de looptijd afgewikkeld. Zowel future- als termijncontracten behelzen markt- en kredietrisico’s, hoewel het kredietrisico groter is op termijncontracten, aangezien daarbij blootstelling aan de andere partij betrokken is, niet die van het "clearing house" van een beurs, en niet het voordeel van dagelijkse afwikkeling heeft. Transacties in futures houden de verplichting in op een toekomstige datum het onderliggende activa van het contract te leveren of geleverd te krijgen, of in sommige gevallen de positie contant af te wikkelen. Het risico is zeer groot. De "gearing" of "leverage" die bij futures vaak mogelijk is betekent dat een kleine margin-inleg tot zeer grote verliezen of winsten kan leiden. Deze betekent ook dat een relatief kleine marktbeweging kan resulteren in een verhoudingsgewijs grotere beweging in de waarde van uw belegging, zowel in uw voordeel als in uw nadeel. Bij handelen in futures op basis van een marginstorting houdt een potentiële voorwaardelijke verplichting in. Dit risico wordt beschreven onder Beleggingstransacties in voorwaardelijke verplichtingen (sectie 11).

Risico’s van financiële instrumenten | Januari 2014 | 4

9. Opties Er zijn allerlei verschillende typen opties met verschillende kenmerken, waaronder de volgende: Opties kopen Als u een optie koopt, krijgt u het recht, maar niet de verplichting, een onderliggend effect of ander actief te verwerven op een toekomstige datum en tegen een van te voren vastgestelde prijs. Opties kopen is minder risicovol dan opties schrijven omdat, indien de prijs van het onderliggende actief zich voor u ongunstig ontwikkelt, u de optie eenvoudigweg kunt laten verlopen. Het maximale verlies is beperkt tot de premie, plus commissies en transactiekosten. Maar als u een calloptie op een futurescontract verwerft en de optie later uitoefent, dan verwerft u de future. Daarmee wordt u blootgesteld aan de risico’s beschreven in "Futures" en "Beleggingstransacties met voorwaardelijke verplichtingen" (sectie 8 en 11). Opties schrijven Als u een optie schrijft, is het risico daarvan aanzienlijk veel groter dan bij het kopen van opties. U kunt aansprakelijk zijn voor een marginstorting om uw positie te behouden, en u kunt blootstaan aan verliezen die de ontvangen premie ver overschrijden. Door een optie te schrijven, aanvaardt u een wettelijke verplichting het onderliggende actief te kopen of te verkopen indien de optie tegen u uitgeoefend wordt, hoe ver de marktprijs ook is afgeweken van de uitoefenprijs. Als u het onderliggende actief bezit dat u overeengekomen bent te verkopen (de optie geldt dan als "gedekte calloptie") is het risico lager. Als u het onderliggende actief niet bezit ("ongedekte calloptie") is het risico mogelijk onbeperkt. Alleen ervaren personen moeten overwegen ongedekte opties te schrijven, en zelfs dan niet zonder eerst volledige gegevens op te vragen over de toepasselijke voorwaarden en potentiële risicoblootstelling.



10.

Contracts for Differences Futures- en optiecontracten die afwikkeling van de verplichtingen van de partijen alleen toestaan in contanten (in plaats van fysieke levering van de onderliggende activa) worden "Contracts for Differences" genoemd. Dit kunnen zowel opties en futures op indices als valuta- en renteswaps zijn. Het verschil met andere futures en opties is dat deze contracten alleen in contanten afgewikkeld kunnen worden. Bij beleggen in Contracts for Differences gelden dezelfde risico’s als van beleggen in een future of optie, en u dient deze goed te beseffen; ze staan vermeld in respectievelijk sectie 8 en 9. Transacties in Contracts for Differences kunnen ook een voorwaardelijke verplichting kennen, en u dient de implicaties daarvan te beseffen; ze staan vermeld in sectie 11 "Beleggingstransacties in voorwaardelijke verplichtingen".



11.

Beleggingstransacties in voorwaardelijke verplichtingen Beleggingstransacties in voorwaardelijke verplichtingen, die margins kennen, vereisen dat u een aantal stortingen doet op de aankoopprijs, in plaats van de hele aankoopprijs ineens te betalen. Indien u in futurescontracten voor verschillen handelt of opties schrijft, kan uw verlies oplopen tot de totale marge die uw bij uw bank hebt gestort om een positie te in te nemen of te behouden. Als de markt zich ongunstig voor u ontwikkelt, kunt u gevraagd worden op korte termijn aanzienlijke extra margin te storten om de positie te behouden. Indien u dit niet binnen de vereiste termijn doet, kan uw positie met verlies geliquideerd worden en bent u verantwoordelijk voor het tekort. Zelfs als er voor een transactie geen marge geldt, kunt u in bepaalde omstandigheden nog steeds verplicht zijn tot verdere stortingen bovenop het bedrag dat u betaald hebt toen u het contract aanging.



12.

"Leveraged" beleggingsproducten Deze producten (die op de markt gebracht worden onder namen als turbo, sprinter of speeder) bestaan typisch uit beleggingen in onderliggende activa zoals aandelen, indices of valuta, waarbij de uitgever van het product leverage biedt door de belegger extra beleggingskapitaal te verschaffen. Dit leenelement in de belegging is onderhevig aan financieringskosten, die de belegger aan de uitgever betaalt. Deze producten worden met verschillende niveaus van leverage aangeboden en volgen een langetermijn- of kortetermijnbeleggingsstrategie. Door de aard van deze belegging kan de belegger hogere rendementen behalen in een stijgende markt dan door zonder leverage te beleggen, maar in een dalende markt worden verliezen ook vergroot. In het algemeen bevatten deze producten een stop-loss mechanisme, zodat de belegger niet verplicht is extra kapitaal te storten, behoudens de financieringskosten, maar dat neemt niet weg dat hij zijn volledige belegging kan verliezen. Als de belegde activa in een andere munteenheid luiden dan de basismunteenheid van belegger, bestaat er tevens een risico op verliezen door fluctuaties in wisselkoersen. Deze producten zijn in het algemeen uitsluitend geschikt voor ervaren beleggers die zoeken naar mogelijkheden om te verdienen aan kortetermijnbewegingen in financiële markten.



13.

Fondsen voor gemene rekening Een fonds voor gemene rekening (FGR) maakt het mogelijk samen met andere beleggers, in een pool, in allerlei onderliggende beleggingen te beleggen. Een FGR kan de vorm hebben van een trust, vennootschap of maatschap, waarbij de belegger eenheden, aandelen of een belang in de maatschap toegewezen krijgt, naar gelang het ingelegde bedrag. De waarde van de belegging is afhankelijk van de waarde van de onderliggende activa. De frequentie waarmee u uw belegging kunt verkopen is afhankelijk van de oprichtingsdocumenten van het FGR. Beleggingen worden als regel dagelijks ingekocht overeenkomstig de intrinsieke waarde van een FGR, hoewel er bij sommige FGR’en sprake kan zijn van inkoopperiodes van een week of langer. De hoogte van het beleggingsrisico van een FGR hangt af van de onderliggende beleggingen en hoe goed gediversifieerd die zijn. Risico’s van financiële instrumenten | Januari 2014 | 5

Sommige FGR’en gereguleerd zijn, zodat hun beheerders de regels van hun samenstelling na dienen te leven, met beperkingen aan de typen van onderliggende beleggingen, de frequentie en de prijs waartegen ze kunnen worden afgelost. Deze regels leggen beperkingen op aan het gebruik door de FGR van leverage en derivaten. Andere FGR’en zijn ongereguleerd en dus niet gebonden aan dergelijke regels. De volgende secties zetten de risico’s uiteen van specifieke types van ongereguleerde FGR’en: hedgefondsen, private equity en vastgoedfondsen.

14. Hedgefondsen De benaming "hedgefonds" wordt algemeen gegeven aan collectieve beleggingsvehikels die geen vergunning hebben om aangeboden te mogen worden aan het algemene publiek, en uitsluitend beschikbaar zijn op privé-inschrijving. Inschrijving en inkoop zijn misschien maar eens per maand of minder mogelijk, wat het moeilijk kan maken voor een belegger om de risico’s van de fondsen te controleren. Dergelijke fondsen kennen geen beperkingen qua beleggingsbenadering of categorieën activa, kunnen short gaan maar ook langetermijnbeleggingsposities aanhouden, en kunnen derivaten en leverage gebruiken om bovengemiddelde rendementen te behalen. Hierdoor kan de waarde van deze fondsen extreem volatiel zijn en kunnen beleggers binnen korte tijd een significant deel van een belegging verliezen. Hedgefondsen hebben de reputatie dat zij aanzienlijke rendementen genereren, al volgen ze niet allemaal volatiele beleggingsstrategieën. Desondanks dient u een gedegen evaluatie uit te voeren van de beleggingsdoelstellingen en -benadering van dergelijke fondsen voordat u erin belegt.



15.

Private equity fondsen Private equity fondsen zijn ongereguleerde FGR’en die beleggen in financiële instrumenten uitgegeven door vennootschappen die geen beursnotering hebben. Soms nemen dergelijke fondsen beursgenoteerde vennootschappen over met de bedoeling ze van de beurs af te halen. De prestaties van deze fondsen hangen af van het vermogen van de beheerder de prestaties van de vennootschappen waarin zij hun geld beleggen te verbeteren. De aard van een belegging in een private equity CIS wordt vaak een "commitment" genoemd, waarbij de belegger overeenkomt een bedrag in het fonds te investeren, dat het fonds opneemt wanneer zij de private equity belegging moet maken. Private equity fondsen hebben een levensduur van enkele jaren en het is meestal niet mogelijk voor de belegger om zijn belegging af te lossen tot de fondsbeheerder de onderneming(en) waarin geïnvesteerd is verkoopt. Hoewel hun rendementen aanzienlijk hoger kunnen zijn dan van anderen standaardtypes beleggingen in effecten, betekent beleggen in private equity fondsen een hoge mate van risico gedurende enkele jaren. Dit type belegging is uitsluitend geschikt voor beleggers die bereid zijn hun gehele belegging te verliezen.

16. Vastgoedfondsen Vastgoedfondsen zijn ongereguleerde CIS’en die in vastgoed beleggen of in ondernemingen die in vastgoed beleggen. De aard van het risico en de wijze van belegging zijn, in termen van commitment, vergelijkbaar met private equity fondsen, hoewel de aard van het beleggingsrisico sterk verbonden is met factoren die vastgoed beïnvloeden, zoals een daling van de vastgoedmarkt en cash flow risico’s op grond van het vermogen van huurders de huur van bedrijfsvastgoed op te brengen.



17.

Beleggen in gestructureerde producten Gestructureerde producten zijn ontworpen voor een specifieke handels- of beleggingsdoelstelling en kunnen kenmerken combineren van twee of meer financiële instrumenten (bijv. een index en een derivaat). Derivaten zijn vaak onderdeel van gestructureerd producten, die ook een leverageelement kunnen hebben zodat relatief kleine bewegingen in de waarde van het onderliggende actief een significant effect kan hebben op de waarde van het gestructureerde product. Gestructureerde producten worden gewoonlijk niet verhandeld op gereguleerde markten, en beleggers gaan het risico aan van het feit dat de wederpartij het gestructureerde product uitgeeft. Er is geen erkende markt voor deze beleggingen, zodat het moeilijk kan zijn in deze belegging te handelen of betrouwbare informatie te vinden over de waarde ervan en de risico’s waaraan zij blootstaan. Gestructureerde producten kunnen een element van kapitaalbescherming bieden, maar dit is geen garantie dat u in alle omstandigheden het volledige bedrag terugkrijgt. In het algemeen is kapitaalbescherming alleen beschikbaar als het gestructureerde product tot het eind van de looptijd wordt aangehouden, en in het algemeen afhankelijk van de kredietwaardigheid van de wederpartij die het product heeft uitgegeven. Gestructureerde producten zijn vaak "high-risk" beleggingen, en u kunt het belegde bedrag deels of geheel verliezen. Er kunnen specifieke risico’s aan bepaalde gestructureerde producten verbonden zijn, en u moet zich daarvan op de hoogte stellen voor u erin belegt.

Risico’s van financiële instrumenten | Januari 2014 | 6



18.

Buitenlandse markten Voor buitenlandse markten gelden andere risico’s dan in uw plaatselijke markt. In sommige gevallen zijn de risico’s groter; in opkomende markten in het bijzonder kan het niveau van de transparantie, liquiditeit, efficiency en toezicht beperkter zijn dan in ontwikkelde markten. Op verzoek geven wij uitleg over de relevante risico’s en bescherming (of gebrek eraan) waarvan sprake is in elke buitenlandse markt, evenals de mate waarin wij aansprakelijkheid aanvaarden voor verzuim van een buitenlandse firma via welke wij handelen. Het winst- of verliespotentieel uit transacties in buitenlandse markten of contracten in andere muntsoorten wordt beïnvloed door fluctuaties in wisselkoersen.



19.

Beleggen in opkomende markten Opkomende markten kunnen beschouwd worden als landen die een of meer van de volgende kenmerken hebben: •

een zekere mate van politieke instabiliteit;

•

relatief onvoorspelbare financiële markten en economische groeipatronen;

•

een financiële markt die zich nog in de ontwikkelingsfase bevindt;

•

een zwakke economie.

Wat zijn opkomende markten? De lijst van opkomende markten is voortdurend aan wijziging onderhevig en deze kwalificatie is gebaseerd op criteria vastgesteld door een aantal verschillende organisaties, zoals de International Finance Corporation of de Wereldbank. Ruwweg gaat het om alle landen met uitzonderling van Australië, Oostenrijk, België, Canada, Denemarken, Finland, Frankrijk, Duitsland, Hongkong, Ierland, Italië, Japan, Luxemburg, Nederland, NieuwZeeland, Noorwegen, Portugal, Singapore, Spanje, Zweden, Zwitserland en het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten. De markten van deze landen gelden als ontwikkelde markten. Op wat voor type risico’s moet ik vooral letten als ik in opkomende markten wil beleggen? Bij beleggingen in opkomende markten is er grotere nadruk op bepaalde typen risico’s waarvan zelden sprake is in meer ontwikkelde markten. Hieronder worden deze risico’s geschetst: Politiek risico Politieke onervarenheid van een regering of instabiliteit in het politieke systeem van een land kunnen het risico verhogen van plotselinge drastische verschuivingen in de economie en politiek van het land. De consequenties voor u als belegger kunnen uiteenlopen van confiscatie van uw activa zonder compensatie of beperking van uw recht over uw activa te beschikken tot een dramatische terugval van hun waarde. Economisch risico De economieën van opkomende markten zijn gevoeliger voor wijzigingen in rentestanden en inflatiecijfers, die sowieso aan grotere uitslagen blootstaan dan in ontwikkelde landen. Vaak hebben die economieën een tamelijk smalle focus, waardoor de impact van een enkele gebeurtenis groot kan zijn. Kredietrisico Beleggingen in schuldpapier (bijv. obligaties of wissels) uitgegeven door overheden van of bedrijven in opkomende markten kennen gewoonlijk een veel hogere mate van risico dan schuld in ontwikkelde markten. Dit kan het gevolg zijn van lagere kredietwaardigheid, een hoge overheidsschuld of een gebrek aan markttransparantie. Valutarisico De muntsoorten van landen met opkomende markten staan bloot aan sterke onvoorspelbare waardefluctuaties. "Hedging" (risicoafdekking) kan de verliezen uit valutafluctuaties te beperken, maar nooit uitsluiten. Marktrisico Onvoldoende geavanceerd toezicht op financiële markten in landen met opkomende markten kan leiden tot geringe markttransparantie, liquiditeit, efficiëntie en regelgeving. Juridisch risico Er is in opkomende markten gewoonlijk minder overheidstoezicht en -regelgeving voor bedrijfs- en branchepraktijken. De ontwikkeling van de juridische infrastructuur is wellicht nog onvolledig en erkenning van privé-eigendom kan minder strikt gehandhaafd worden in vergelijking met ontwikkelde landen. Dit betekent dat het mogelijk moeilijk of onmogelijk kan zijn uw rechten, waaronder eigendomsrechten, af te dwingen. Afwikkelrisico Er kan in opkomende markten een breed palet aan clearing en afwikkelsystemen bestaan, of in het geheel geen. Deze zijn vaak ouderwets en ontvankelijk voor verwerkingsfouten en sterke vertraging bij afwikkeling en levering. Afhankelijk van het type beleggingsproduct, kunnen ook elders in deze Bijlage beschreven risico’s relevant zijn.

Risico’s van financiële instrumenten | Januari 2014 | 7

Luxembourg Luxembourg Lombard Odier (Europe) S.A. 5, allée Scheffer · 2520 Luxembourg · Luxembourg Kredietinstelling onder toezicht van de Commission de Surveillance du Secteur Financier (CSSF). E-mail: [email protected] Communication in: FR, EN.

Netherlands Amsterdam Lombard Odier (Europe) S.A. · Netherlands branch Herengracht 466 · 1017 CA Amsterdam · Nederland Kredietinstelling onder toezicht van de Commission de Surveillance du Secteur Financier (CSSF) en De Nederlandsche Bank (DNB). E-mail: [email protected] Communication in: NL, EN.

Belgium Brussels Lombard Odier (Europe) S.A. Luxembourg · Bijkantoor België Avenue Louise 81 · Box 12 · 1050 Brussels · Belgium Kredietinstelling onder toezicht van de Commission de Surveillance du Secteur Financier (CSSF), de Nationale Bank van België (NBB), en de Financial Services and Markets Authority (FSMA) E-mail: [email protected] Communication in: FR, FL.

Spanje Madrid Lombard Odier (Europe) S.A. · Sucursal en España Paseo de la Castellana 66 · 28046 Madrid · España Kredietinstelling onder toezicht van de Commission de Surveillance du Secteur Financier (CSSF), de Banco de España, en de Comisión Nacional del Mercado de Valores (CNMV). E-mail: [email protected] Lombard Odier Gestiòn (España) S.G.I.I.C., S.A.U Paseo de la Castellana 66 · 28046 Madrid · España Beheermaatschappij onder toezicht van de Comisión Nacional del Mercado de Valores (CNMV). E-mail: [email protected] Communicatie in: SP.

Verenigd Koninkrijk Londen Lombard Odier (Europe) S.A. · UK Branch Queensberry House · 3 Old Burlington Street · London W1S 3AB · England De bank heeft een vergunning en staat onder toezicht van de CSSF in Luxemburg; de vestiging in het VK heeft een vergunning en staat onder toezicht van de Prudential Regulation Authority en de Financial Conduct Authority. Geregistreerd in Luxemburg onder nummer B169907 E-mail: [email protected] Communicatie in: EN

www.lombardodier.com

Risico’s van financiële instrumenten_AMS_NL_01.2014