Afgiftekantoor: Brussel X P708417
oktober - november - december 2015
Inhoud 2 Editoriaal 3 Alumninieuws Alumni in de kijker: 4
Katrien Meire
6
Nadia Van Baelen
7
Philippe Benijts
9
Annelien Verschaeve
11 Valknieuws 11 In memoriam: Walter Van Gerven 15 Bericht van VRG-studenten
Alumni in de kijker :
Katrien Meire
Nadia Van Baelen
Philippe Benijts
Annelien Verschaeve
Laureaat Alumniprijs 2016
Stafhouder Mechelen
Financieel Adviseur DDEL Portfolio Solution
Advocaat Linklaters
23ste Alumnidag – vrijdag 11 maart 2016 • Verantwoordelijke uitgever: Roger Blanpain, Tiensestraat 41, B-3000 Leuven, www.vrgalumni.be •
Editoriaal 2016 wordt fantastisch (en 2015 was het ook al) Beste alumni, Als u vrolijk de eindejaarsfeesten wil ingaan, kijkt u wellicht best niet teveel naar de jaaroverzichten. Want 2015 was - 14 jaar na 9/11, dat (religieuze) terreur hoog op de agenda plaatste met reële impact op ons dagelijks leven, zeker voor wie af en toe het vliegtuig neemt – opnieuw een jaar waarin Terreur een hoofdrol opeiste, en vooral wel erg dichtbij kwam. Er waren de aanslagen op Charlie Hebdo en de daarop volgende schietpartij in een Joodse supermarkt in Parijs, een verijdelde aanslag in Verviers, het neergehaalde Russische vliegtuig uit Sharm-El-Sheik, de recente massale aanslagen in Parijs die voor een algemene angstpsychose zorgden, waarbij de vele linken naar Molenbeek Brussel even van Europese hoofdstad omtoverden tot spookstad, een jaar van para’s in het straatbeeld, en strenge toegangscontroles aan o.m. gerechtsgebouwen… Maar de onrechtstreekse menselijke impact was nog veel groter, door de gigantische stroom van vluchtelingen die haarden van oorlog en terreur ontvluchtten in de hoop hier een beter leven te kunnen uitbouwen, met alle miserie, logistieke problemen en de ideologische of zelfs existentiële discussies die daarmee gepaard gingen. En dit alles tegen de achtergrond van een steeds grotere bezorgdheid over de evolutie van het klimaat, waarbij bij het ter perse gaan wel net de klimaatconferentie in Parijs werd afgerond met een akkoord, maar dan eentje dat volgens vele waarnemers “too little too late” was. Een mens zou er zowaar de Griekse crisis bij vergeten. Op het eerste gezicht lijken er dus weinig redenen om de toekomst hoopvol tegemoet te zien. Toch mogen we dit allemaal ook een beetje relativeren: toen ikzelf mijn “wonderjaren” beleefde in de magische jaren ’80 van de vorige eeuw, hing er ook jarenlang een klimaat van terreurdreiging, met de aanslagen van de CCC en de moordende raids van de Bende van Nijvel. Op mondiaal vlak was er de voortdurende onderhuidse dreiging eigen aan de Koude Oorlog en angst voor een totale kernoorlog, met grote vredesmanifestaties en nummers als “De Bom” (Doe Maar) en “99 Luftballons” (Nena) die de tijdsgeest treffend weergaven. Ook aan echte menselijke tragedies geen gebrek: uit Ethiopië kwamen mensonterende beelden over uitgemergelde slachtoffers van een vreselijke hongersnood, die o.m. door de muziekwereld onder leiding van Bob Geldof voor het voetlicht moest worden gebracht, met initiatieven als Live Aid.
• 2 •
Klimaat en milieu stonden toen overigens ook al serieus op de agenda: er werd veelvuldig gesproken over de bedreiging van de zure regen die al onze bossen zou vellen, massale vissterfte in de binnenwateren, het gat in de ozonlaag enz., wat in Europa de opmars van de ecologische partijen inluidde. En er was de kernramp in Tsjernobyl: bovenop de (vaak irrationele en daardoor disproportionele) angsten die zo’n ramp sowieso al oproept, was er ook nog eens het gegeven dat dit gebeurde in het gesloten Sovjetregime achter het Ijzeren Gordijn, dat wel informatie maar geen radioactieve straling tegenhield, wat het mysterie en de hysterie nog deden toenemen. Kortom, hoewel we de neiging hebben om dit (overigens vanuit mijn beleving inderdaad zeer mooie) verleden te idealiseren en te denken dat het toen allemaal beter was, zijn we er objectief gezien zeker niet op achteruit gegaan. Hoewel er uiteraard nog veel werk aan de winkel is, is de wereld er vandaag zeker op vele vlakken (nog) veel beter op geworden en houdt de globalisering niet alleen risico’s, maar vooral ook onnoemelijk veel kansen en een enorme verrijking in. Er is wel degelijk veel meer mondiale samenwerking dan in die jaren ’80, de economie doet het objectief veel beter (ook toen was er voortdurend sprake van crisis, herinnert u zich nog de devaluatie van de Belgische frank?), het aantal conflicthaarden en dictatoriale regimes ligt nu aanzienlijk lager (ook al lijkt dat misschien niet altijd zo), grote delen van de wereldbevolking hebben zich opgewerkt van absolute armoede naar een enigszins aanvaardbaar welvaartsniveau, en er wordt nu tenminste concreet werk gemaakt van milieu- en klimaatinitiatieven… Die positieve evoluties concretiseren zich elke dag in onze kleine levens, maar halen meestal niet het nieuws, waardoor ons globale wereldbeeld overdreven somber kleurt. Maar in werkelijkheid was 2015 dus een schitterend jaar, en 2016 wordt ongetwijfeld nog beter! Ook op ons bescheiden alumnifront ziet de toekomst er mooi uit. We kennen dit jaar voor het eerst sinds lang een forse stijging van het ledenaantal, met bijna 10%. We willen de volgende jaren nog meer inzetten op het samenbrengen van onze alumni, niet alleen op onze jaarlijkse Alumnidag (dit jaar in een wat nieuw kleedje, met kortere academische zitting en een uitgebreide receptie, met als doel nog meer de contacten tussen onze alumni aan te wakkeren, zie blz. 5), maar ook via het actief ondersteunen en aanmoedigen van jaarreünies. Hebt u het idee dat het al een tijdje geleden is dat uw promotiejaar nog eens samenkwam en wil u graag uw schouders zetten onder een reünie ? Contacteer ons dan, dan zorgen wij voor alle logistiek. Wij wensen u alvast een mooi eindejaar en een fantastisch 2016 en danken u voor uw niet aflatende steun via het VRG-lidmaatschap. Robbie Tas – secretaris VRG-Alumni
Alumninieuws Bent u recent getrouwd, heeft u nageslacht op de wereld gezet, bent u onderscheiden en wilt u dit graag meedelen aan de juristengemeenschap... laat het ons weten, wij zorgen er dan voor dat het in deze kolommen op 16.000 exemplaren gedrukt wordt. Geboortes, huwelijken, overlijdens, enz. van alumni kunt u meedelen op het volgend adres: VRG-Alumni, t.a.v. Jacqueline Van Hal, Tiensestraat 41 bus 3438, 3000 Leuven, tel. en fax 016/250 600, e-mail
[email protected] . Indien u een reünie plant met uw promotiejaar, kunt u dat ook op deze pagina laten weten.
Geboortes Hannah (6 februari 2015), zusje van June en dochterje van An Vanden Eynde (promotie 2000) en Prakash Advani. Mira (16 juni 2015), zusje van Marius en dochtertje van Ilse Dupont en Pietro Iacopucci (promotie 2000). Constant (28 oktober 2015), zoontje van Christoph Castelein (promotie 2001) en Hélène Ingels (promotie 2009)
Alain Morel (promotie 1975) – 31 juli 2015 Victor Neesen (promotie 1949) - 23 mei 2015 Philippe Sintobin (promotie 1972) – 15 juli 2015 Leopold Smeyers (alumnus 1952) - 24 januari 2015 Tom Valckx (promotie 2000) – 12 juni 2015 Marc Van Beeck (promotie 1973) - 10 juni 2015 Chantal Vandenput (promotie 1976) - 10 juli 2015 Victor Van de Poel (promotie 1960) – 9 november 2015 Walter Van Gerven (promotie 1957) – 8 juli 2015
Huwelijken Pieter Lens (promotie 2004) huwde met Lee Ketter op 8 Augustus 2015 te Chicago
Overlijdens
Reünies
Benoit Carre (promotie 2005) - 8 juli 2014 Louis D’aes (promotie 1945) - 23 januari 2015 Fernand Debaedts (promotie 1947) – 17 maart 2015 Philippe De Boom (promotie 1979) Fernand De Boosere (promotie 1956) – oktober 2014 Liliane Deldycke (promotie 1955) - 2004 Johan Droogmans (promotie 1984) Katharina Erard (promotie 1985) - 25 juli 2015 Jacques Fransman (promotie 1955) Henk Jans (promotie 1979) – 6 juli 2015
Promotie 1986: 14 oktober 2016 contactpersoon: Pascale Lauwereys (
[email protected]) Promotie 1991: 4 juni 2016 contactpersoon: Bert Schoofs (
[email protected]) Promotie 1971: 21 mei 2016 contactpersoon: Marc Van der Stock (
[email protected])
Colofon Bestuur
Roger Blanpain, Robbie Tas, Dimitri Droshout.
Werkende leden
John-John Ackaert, Manu Bande, Steven Boeynaems, Wim Bollen, Sofie Caeyers, Tom De Coster, Frédéric De Graeve, Anne De Hondt, Jo De Meester, Frank Fleerackers, Naomi Glibert, Alexander Hamels, Michel Looyens, Jochem Martens, Gert-Jan Struye, Bernard Tilleman, Karel Van de Velde, Frans Van Ham, Barbara Van Speybroeck, Arthur Vermeire, Jonas Vernimmen.
Redactieleden
Robbie Tas (hoofdredacteur), John-John Ackaert, Roger Blanpain, Steven Boeynaems, Dimitri Droshout, Naomi Glibert, Gert-Jan Struye, Jacqueline Van Hal.
Ereleden academiejaar 2015-2016 Jan De Leyn (promotie 2013) Mia De Schamphelaere (promotie 1984) Lionel Dewulf (promotie 1970) Egied Verbeeck (promotie 1998)
• 3 •
Laureaat VRG-Alumniprijs 2016
Katrien Meire CEO voetbalclub Charlton Athletic FC De VRG-Alumniprijs 2016 gaat naar Katrien Meire — promotie 2007. Met nog geen tien professionele jaren op de teller doorliep ze reeds een gevarieerd en verrassend carrièrepad. Katrien startte haar loopbaan nochtans volgens een klassiek en beproefd recept: in de harde juridische sector, als beoefenaar van het mededingingsrecht bij de Europese Commissie en enkele gerenommeerde advocatenkantoren. Maar ondertussen vind je haar terug in Greenwich, op en rond The Valley, het stadion van Charlton Athletic FC uit de Engelse Football League, en wel als CEO van deze Engelse traditieclub. Met de toekenning van de Alumniprijs wil VRG-Alumni haar bijzondere parcours erkennen. Katrien Meire verliet het evidente pad en ging voluit voor een ambitieuze en niet altijd evidente rol in een wereld waarin men nog te vaak verbaasd reageert wanneer een enthousiaste en doortastende jongedame op het veld, in de loges of aan de onderhandelingstafel verschijnt en daar, ook in woelige waters, haar mannetje weet te staan. Zij is het levende voorbeeld dat je met een rechtenstudie de meest diverse wegen kan inslaan, dat dat snel kan en dat gender noch leeftijd daar vandaag nog aan in de weg hoeven te staan, zelfs niet in bastions waar dat tot voor kort erg zware hordes bleven. Door Dimitri Droshout
Kan je even schetsen hoe je carrière tot nu toe verlopen is? Na Leuven ben ik nog een jaar extra gaan bijstuderen in London aan UCL waar ik een master in Competition Law heb behaald. Daarna ben ik aan de slag gegaan in het competition department van het advocatenkantoor Freshfields. Na een jaar heb ik een stage afgewerkt bij de Europese Commissie in het Kartels Department van DG Comp. Het was goed om eens de kant van de autoriteiten te zien, waarna ik ben teruggekeerd naar Freshfields en dan via nog een paar advocatenkantoren bij Baker&McKenzie beland, vooraleer ik besliste om met advocatuur te stoppen. Ik ben begonnen net in het jaar van de bankencrisis in 2008. Hoewel dat allicht één van de meeste indrukwekkende periodes in mijn carrière was, aangezien wij van nabij betrokken waren bij één van de bankendossiers, betekende dit wel dat het voor de advocatuur veel moeilijker zou worden. Ineens viel het aantal mergers & acquisitions dat moest worden aangemeld bij de Europese Commissie terug met de helft. Ik heb zowel op Belgische als op Europese mededingingsdossiers gewerkt, wat ik een interessante mix vond. Ik vind mededingingsrecht nog steeds één van de boeiendste rechtstakken en mis het soms wel een beetje, want ik heb nu niet genoeg tijd meer om het allemaal nog te volgen. Tijdens mij stageperiode in de advocatuur kwam ik dan in aanraking met een dossier over de collectieve verkoop van tv-rechten voor voetbalwedstrijden. Ik begon erover te lezen en mij erin te verdiepen. Aangezien ik altijd een grote sport-/ voetbalfanaat ben geweest, begon ik met het idee te spelen om mij extra te specialiseren in het mededingingsrecht voor sportzaken (tv-rechten, staatssteun voor stadions, etc.). Toen ik in de krant las dat Roland Duchatelet, toenmalige voorzitter van mijn voetbalploeg STVV, de collectieve verkoop van tv-rechten in vraag stelde, heb ik hem op goed geluk een mailtje gestuurd om te zeggen dat ik hierin gespecialiseerd was en bovendien fan van zijn voetbalploeg. Tot mijn grote verbazing kreeg ik een uitnodiging om hem te
• 4 •
ontmoeten en hem hierover te spreken. Na onze ontmoeting en enkele adviezen, stuurde ik Roland Duchatelet sporadisch juridische ontwikkelingen door die mij relevant leken voor zijn voetbalclubs. Na enkele jaren hadden we opnieuw een ontmoeting en vroeg hij mij of ik geïnteresseerd zou zijn om voor hem te komen werken. De jobomschrijving was vaag, ik zou uiteraard de juridische dossiers opvolgen voor zijn voetbalclub en daarnaast moeten netwerken met andere clubs. Ik besefte dat dit een ongelofelijke kans was om te mogen samenwerken met een zeer succesvol iemand die bovendien zeer visionaire ideeën heeft. Langs de andere kant was ik net begonnen bij Baker&McKenzie en had ik het er echt naar mijn zin, ik werkte in een leuk team en op interessante dossiers. Maar “you only live once”. Ik besefte dat ik niet snel nog zo’n kans zou krijgen en wilde later geen spijt hebben dat ik het niet had geprobeerd. Gedurende 2 maanden werkte ik voor Standard de Liège, toen Roland Duchatelet ineens Charlton Athletic kocht in Londen. Ik was betrokken bij de verkoop en aangezien ik al gestudeerd had in Londen, ontstond het idee om mij te betrekken bij die club door mij bestuurder te maken. Toen we op de club aankwamen en alle werknemers interviewden, bleek al snel dat iemand permanent aanwezig moest zijn om alles te leiden, maar ook om Roland Duchatelet’s visie en stijl van ondernemen te vertalen naar de club. Ik heb natuurlijk niet lang moeten nadenken en heb binnen de week mijn valiezen gepakt in België en ben verhuisd naar Londen. Hoe ziet een gemiddelde dag/week er voor jou uit? Heel gevarieerd, van een job als advocaat waar ik 10-12u/ dag achter de computer teksten zat te schrijven, ben ik geëvolueerd naar een veel operationelere job. Ik heb elke maandag senior management meetings waar we de week plannen (ticketing, communicatie, commercial etc). Daarnaast ga ik minstens 1x per week langs op onze
training ground waar onze jeugdspelers en senior spelers trainen, want ongeveer 40 mensen werken op die locatie. Meestal heb ik de rest van de dagen vergaderingen met spelersmakelaars en stakeholders in het engelse voetbal en daarnaast veel netwerking. Ik probeer 1-2 dagen per week geen afspraken aan te nemen, zodat ik tijd heb om het team aan te sturen. Het belangrijkste aspect van mijn taak zijn de contractsonderhandelingen. We hebben 48 profspelers, dus er zijn er altijd wel een paar die opnieuw moeten worden onderhandeld en het duurt toch snel een paar weken vooraleer er een akkoord is. En op zaterdag ga ik naar de match, zowel uit als thuis. Wanneer we thuisspelen heb ik meestal vóór en na de match opnieuw afspraken met spelersmakelaars en commerciële partners. Ook tijdens een uitmatch hebben we meestal commerciële partners mee die we moeten ‘entertainen’. Daarnaast is het opbouwen van goede relaties met collega’s die dezelfde positie als ik bekleden bij andere clubs, ook heel belangrijk. Hoe kijk je terug op je studententijd? Leuven is een goede universiteit en een geweldige stad voor studenten. Ik heb een superleuke tijd gehad: die 5 jaren zijn voorbij gevlogen en mijn puberteit ook (lacht).
Aan welk vak/welke prof in Leuven bewaar je de beste/ slechtste herinnering en waarom? De slechtste herinnering heb ik aan Bronnen & Beginselen
van Professor Tilleman. Ik denk dat het het eerste jaar was dat hij les gaf in Leuven. Hij ging rond met de microfoon en betrok iedereen bij de les, of je dat nu wilde of niet! Het was ook mijn eerste examen aan de universiteit. Ik kwam bij hem en het eerste wat hij zei was dat mijn papieren er te slordig uitzagen voor een advocaat! Wat is de meerwaarde van je rechtenstudie voor je (huidige) carrière? Ik denk dat je tijdens de rechtenstudie en later ook in de advocatuur echt leert om te letten op de details. Je leert ook een advies te geven dat onderbouwd is door onderzoek, en leest teksten na tot in het oneindige. De standaard ligt heel hoog, en die attitude komt je later overal van pas. Wat ervaar je, vanuit de dagelijkse praktijk, als een tekortkoming tijdens je studies? Ik denk dat “people management”, onderhandelingstechnieken en ook meer spreken in het publiek, zeker in elke opleiding moeten zitten, niet enkel in rechten. Wat is je boodschap voor de rechtsstudenten van vandaag? Werk hard en probeer tijdens vakanties praktische werkervaring op te doen zodat je na je studies al een beter idee hebt wat je wilt doen. Rechten is een goede basis, maar na je studies moet je jezelf opnieuw bewijzen en je weg zoeken, waarbij het belangrijk is te weten wat je wilt en er dan voor te gaan.
23ste Alumnidag: 11 maart 2016 Katrien Meire ontvangt de alumniprijs tijdens de VRG-Alumnidag die plaatsvindt op vrijdag 11 maart 2016. De laudatio wordt uitgesproken door Dimitri Droshout (hoofd juridische dienst KU Leuven). Het programma start om 12u30 met een plenaire sessie waarin minister van Justitie Koen Geens een stand van zaken geeft van de uitvoering van zijn justitieplan. Daarna volgen de klassieke voordrachten in 2 sessies. Dit jaar werken we met een nieuw concept, waarbij academische zitting en receptie eveneens plaatsvinden in College De Valk. De academische zitting wordt sterk ingekort en er is een veel uitgebreidere receptie met hapjes, in de hal van de Nieuwe Valk, i.p.v. het traditionele buffet. Het definitieve programma wordt u toegestuurd half januari 2016. Noteer de datum alvast in uw agenda !
• 5 •
Alumni in de kijker
Nadia Van Baelen Stafhouder balie Mechelen
Nadia Van Baelen (promotie 1994) koos doelbewust voor rechten om advocaat te kunnen worden. Na een half leven in de advocatuur werd ze dit jaar de eerste vrouwelijke Stafhouder aan de balie van Mechelen. Door Robbie Tas
Hoe is je carrière tot nu toe verlopen? Nadat ik in 1994 was afgestudeerd, heb ik mijn advocatenstage aangevat aan de balie van Mechelen. Ik heb het geluk gehad stage te kunnen lopen bij stafhouder Herman Van den Berghen, die mij onmiddellijk de aandacht voor de deontologie heeft bijgebracht. Tot 2006 ben ik werkzaam geweest in het advocatenkantoor Van den Berghen, eerst als stagiaire, later als medewerkster en tenslotte als vennoot. Tussen 1997 en 2003 werd ik moeder van vier kinderen en werd het een moeilijke evenwichtsoefening om mijn taken binnen het gezin te combineren met mijn engagement als vennoot van een middelgroot advocatenkantoor. Ik heb er dan heel bewust voor gekozen een eigen kantoor te beginnen, in de overtuiging dat dit mij zou toelaten mijn werk op een andere manier te organiseren. Dat is een goede beslissing gebleken. Ondertussen maakt mijn kantoor deel uit van het netwerk ‘Amelia Advocaten’, een samenwerkingsverband met drie andere advocaten. Naast mijn gezin en mijn job als advocaat, ben ik steeds actief geweest in het balieleven. Ik ben al acht jaar lid van de raad van de orde van advocaten in Mechelen en was van 2006 tot 2012 afgevaardigde van de balie Mechelen in de algemene vergadering van de Orde van Vlaamse Balies. Sinds een aantal jaren ben ik plaatsvervangend rechter bij de rechtbank van eerste aanleg Mechelen, thans de rechtbank van eerste aanleg Antwerpen, afdeling Mechelen. Hierdoor heb ik het voorrecht genoten tot drie maal toe een aantal maanden te zetelen als werkend plaatsvervangend rechter. Op dit ogenblik ben ik ervan overtuigd dat de advocatuur, mijn eerste liefde, ook de ware is. Ik ben wel van plan na mijn stafhouderschap tijd te nemen om grondig te reflecteren over mijn verdere professionele carrière. Wat trekt je aan in het ambt van Stafhouder? Ik heb onmiddellijk beseft wat de globalisering van de maatschappij, de hertekening van het gerechtelijk landschap en het snel evoluerende beroep van de advocaat naar een advocaat-ondernemer, met zich
• 6 •
mee zou brengen. Binnen de raad van de orde heb ik er dan ook steeds op aangedrongen dat wij als kleine balie proactief te werk zouden gaan. Daarbij heb ik steeds het standpunt ingenomen dat de advocatuur het zich niet kan permitteren vast te houden aan bepaalde principes uit het verleden. Om gezond en concurrentieel te blijven, moeten de advocatuur en de balie beseffen dat het onmogelijk is alles bij het oude te laten. Het is dan ook voornamelijk dit beleid, het uitzetten van nieuwe krijtlijnen voor de advocatuur, met het belang van de advocaat voorop, dat mij aantrekt. Ik hou wel van een uitdaging. Daarnaast kan je als stafhouder de kernwaarden van het beroep bewaken, wat ik heel belangrijk vind. Enkel op die manier kan de advocatuur haar autonomie en zelfregulering behouden. Wat betekent het voor jou om de eerste vrouwelijke Stafhouder van Mechelen te zijn? Ik begrijp waarom vrouwen dit ambt minder vaak opnemen. Het stafhouderschap vraagt tijd en energie, en laat het net dat zijn dat de meeste vrouwen ontberen omdat zij de zorg voor het gezin al combineren met een drukke job als advocaat. Vrouwen hechten bovendien veel belang aan warme, sociale interacties en daar boet je als stafhouder nu eenmaal op in. Ik word heel vaak aangesproken op het feit dat ik de eerste vrouw ben die stafhouder van Mechelen is, terwijl ik daar zelf niet bij stil sta. Ik ben niet zozeer bezig met het feit dat ik vrouw ben, ik hoop wel in mijn functie van stafhouder bepaalde zaken te kunnen verwezenlijken. Hoe ziet een gemiddelde dag/week er voor jou uit? Ik hecht veel belang aan tijd voor mijn gezin en voor mijzelf. Ik streef er dus naar de verschillende puzzelstukken optimaal in elkaar te laten vallen. Een strikte organisatie, een doorgedreven efficiëntie en een gezonde dosis discipline dragen daar toe bij. In rustigere tijden hield ik mijn privéleven en professioneel leven strikt gescheiden, daar slaag ik op dit ogenblik niet meer in. Alles loopt meer door elkaar. Waar ik in mijn
beginjaren als advocaat voornamelijk met individuele dossiers van de rechtszoekende bezig was, besteed ik nu veel tijd aan vergaderingen en overleg. Een gemiddelde dag is moeilijk te beschrijven. Elke dag is verschillend. En onvoorspelbaar. Ik stel vast dat ik op dit ogenblik echt in het moment leef. Hierdoor heb ik leren ‘loslaten’ wat voor een planmatig iemand als ik wel verrijkend is. Hoe kijk je terug op je studententijd? Mijn studententijd heb ik als een fantastische periode ervaren. Ik genoot met volle teugen van de vrijheid. Op dat ogenblik besef je het niet, maar achteraf blijkt dat de vrienden die je ontmoet, vrienden voor het leven worden. Ik was actief in het VRG(-praesidium) en samen met mijn engagement in het scoutsleven was dat een goede basis om ook later, in mijn professioneel leven, verantwoordelijkheid op te nemen. Aan welk vak/welke prof in Leuven bewaar je de beste/ slechtste herinnering en waarom? Ik weet nog heel goed dat er de eerste jaren aan de universiteit een wereld voor mij openging. Psychologie, sociologie (gedoceerd door professor Huyse), filosofie, ik vond het ongelooflijk interessant. Ik ben ervan overtuigd dat mijn rechtenopleiding er toe heeft geleid dat ik op een onbevangen manier naar de wereld kan kijken en
over vele zaken een genuanceerd en kritisch standpunt kan innemen. Wat ervaar je, vanuit de dagelijkse praktijk, als een tekortkoming tijdens je studies? Mijn studentenjaren liggen vele jaren achter mij, ik neem aan dat er ondertussen op dat vlak veel veranderd is. Ik heb, in tegenstelling tot vele anderen, een zeer bewust keuze voor de rechtenstudies gemaakt, omdat ik advocaat wilde worden. Het was evenwel moeilijk om je, tijdens de studies zelf, reeds toe te spitsen op dat doel. Met een aantal gedoceerde vakken, ben ik achteraf nooit meer in aanraking gekomen. In mijn ogen was de opleiding te weinig praktijkgericht. Wat is je boodschap voor de rechtsstudenten van vandaag? Ik ben een fan van de tekst van Baz Luhrmann ‘Everybody’s free to wear sunscreen’. De boodschap, zoals verwoord in deze tekst, heb ik ook aan de nieuwe stagiairs aan onze balie meegegeven. In een notendop: Leef, durf, pieker niet over de toekomst. En voel je niet schuldig als je niet weet wat je met je leven wil doen. De interessantste mensen die ik ken, wisten het op hun 22ste ook niet – sommige van de boeiendste veertigers die ik ken, weten het nog steeds niet.
Philippe Benijts
bestuurder en financieel adviseur DDEL Portfolio Solution Philippe Benijts (promotie 2001) koos na zijn rechtenstudies onmiddellijk voor een internationale ervaring in een job met een eerder economisch dan juridisch profiel, en ging aan de slag in de marktenzaal van een grote Franse bank. Ondertussen keerde hij terug naar België, liet hij de eigenlijke banksector voor wat ze was en is nu aan de slag als financieel adviseur voor een onafhankelijk vermogensbeheerder. Hij blikt terug op een opmerkelijk carrièrepad van bijna 15 jaar en op zijn studententijd. Door Dimitri Droshout
Kan je even schetsen hoe je carrière tot nu toe verlopen is? Nadat ik in 2001 was afgestudeerd, ben ik in de marktenzaal voor afgeleide producten van Société Générale in Parijs gaan werken. Ik volgde in die periode ook nog een bijkomende financiële opleiding. Geen klassieke start voor een rechtenstudent, maar ik wist bij de aanvang van mijn rechtenstudies al dat ik niet in de advocatuur wou terechtkomen. Bij Société Générale waren de Belgen sterk ondervertegenwoordigd waardoor ik bij allerlei nevenprojecten
werd betrokken voor de Benelux. Mijn achtergrond als jurist kwam dan vooral van pas voor de contacten met de beurswaakhond FSMA. De stress van een marktenzaal is een aanslag op je gezondheid. Traders van 40 jaar lijken 20 jaar ouder. Bovendien wou ik graag iets doen met mijn rechtendiploma en daarom keerde ik na 2 jaar terug naar België. Ik heb toen het geluk gehad om met professor Parisis (Universiteit Luik) het departement
• 7 •
Estate Planning van de private bank Puilaetco van nul te kunnen uitbouwen. Mijn liefde voor financiën verdween niet en in die periode heb ik nog een internationaal diploma als financieel analist (CIIA) behaald. 7 jaar later maakte ik dan binnen de bank de overstap naar portefeuillebeheerder. De matige kwaliteit van het beheer en de niet-transparante manier waarop banken klanten behandelen, hebben me 3 jaar geleden definitief uit de klassieke financiële industrie weggedreven. Ik kon niet meer leven met het permanente belangenconflict tussen financiële spelers en hun klanten. Vandaag werk ik als financieel adviseur voor een echte onafhankelijke vermogensbeheerder: DDEL Portfolio Solution. Internationaal academisch onderzoek vormt de basis van ons beheer. Daarvoor staan we in direct contact met professoren die wereldwijde faam genieten, waaronder een aantal Nobelprijswinnaars. Hoe ziet een gemiddelde dag/week er voor jou uit? Ik woon in Hasselt en ons kantoor is in Brussel. De files vermijd ik door ‘s morgens enkele uren thuis te werken. Een groot deel van mijn tijd besteed ik bij mijn klanten over heel het land. De belangrijkste taak van een financiële adviseur is om beleggers op koers te houden tijdens extreme momenten van euforie of paniek. Dat doe je door hun zo goed mogelijk de werking van de financiële markten uit te leggen en samen met de klant een lange-termijnplan uit te werken in tempore non suspecto. Elke klant heeft zijn persoonlijk verhaal en we proberen hun vermogen hierop af te stellen. Daarnaast begeleid ik klanten om hun juridisch-fiscale situatie te optimaliseren. Als jurist kan ik de eerste zorg toedienen, maar we verkiezen om beroep te doen op onafhankelijke gespecialiseerde advocaten. Uit ervaring weet ik dat een estate planner die voor een bank werkt, geen oplossing aanbiedt die nadelig is voor de bank. Verder zit ik wekelijks ook meerdere malen samen met de oprichters van ons bedrijf om nieuwe evoluties in de financiële wereld te analyseren en de dagdagelijkse problemen te bespreken. Tenslotte reis ik regelmatig naar London, Amsterdam of Frankfurt om conferenties bij te wonen. Hoe kijk je terug op je studententijd? Ik kan mijn studententijd in 3 periodes opdelen. Eerst waren er mijn kandidaturen in Namen. Ik kwam uit een streng jezuïetencollege en in Namen kon ik voor de eerste keer proeven van de volledige vrijheid. De band tussen de Vlamingen was er heel hecht. Grote feestzalen waren er niet, dus werden fuiven op kot gegeven. In Leuven was zoiets ondenkbaar door de hoge boetes voor geluidsoverlast. Vervolgens was er de eerste en tweede licentie aan de KU Leuven. De syllabussen werden dikker en het nachtleven intenser. In die periode was ik ook praeses van de studentenclub Heidebloem. In tegenstelling tot wat veel mensen denken, heeft mijn studentenclub een goede invloed gehad op mijn punten. Op een bepaald moment
• 8 •
hield het feesten op en werden hardleerse fuifbeesten door clubgenoten op de vingers getikt. Mijn laatste licentie behaalde ik tenslotte met het Erasmusprogramma in Spanje. Dit was de kers op de taart van mijn studentenleven. Ik had het geluk om in Granada te studeren. De stad is eigenlijk één groot geschiedenisboek over de middel-eeuwen en de clash tussen de Arabische wereld en het katholieke Europa. Ik raad elke student aan om van dit uitwisselingsprogramma te profiteren, want het verruimt je blik op de wereld. Ik maakte er vrienden voor het leven. Hier merkte ik ook welke uitstraling de KU Leuven heeft tot ver buiten onze grenzen. Aan welk vak/welke prof in Leuven bewaar je de beste/ slechtste herinnering en waarom? Professor Raf Verstraeten heeft me ooit een nachtmerrie bezorgd door het examen strafprocesrecht verkeerd te verbeteren. Gelukkig ben ik het examen gaan inkijken en een 5 op 20 bleek door een telfout uiteindelijk 12 op 20 te zijn. Hierdoor zijn er een aantal professoren uit vakantie moeten terugkomen om opnieuw te delibereren. Koen Geens vond ik een briljante professor vennootschapsrecht. Hij slaagt erin om zijn lessen te doorspekken met zijn ervaringen uit de ondernemingswereld. Wat ervaar je, vanuit de dagelijkse praktijk, als een tekortkoming tijdens je studies? Het is blijkbaar een terugkerend zeer in deze rubriek, maar tijdens mijn studies heb ik nooit voeling gehad met de praktijk. In Amerika en Frankrijk maken stages deel uit van de universitaire opleidingen. De universiteiten hebben nauwe banden met het bedrijfsleven en studenten kunnen proeven van het ondernemingsleven. Amerikaanse universiteiten staan al decennia lang aan de top in de financiële wereld omdat de verwevenheid tussen het academisch corps en de bedrijfswereld zo groot is. Wat is je boodschap voor de rechtsstudenten van vandaag? Spreek tijdens uw studies al met zoveel mogelijk mensen over hun werkervaringen. Na je rechtenstudies staan er enorm veel deuren open. Studenten geneeskunde hebben deze luxe bijvoorbeeld niet. Ga zoveel mogelijk deuren binnen en verdiep u in de materies die je graag doet en waar je goed in bent. Eenmaal uw gading gevonden zal je nooit meer het gevoel hebben dat je moet werken. Tenslotte, geniet met volle teugen van je rechtenstudies. De vrienden die je er maakt, zal je nog vaak tegenkomen in uw professionele leven. Als je studeert, studeer dan hard, als je feest, feest dan hard.
Annelien Verschaeve advocaat bij Linklaters It’s the most wonderful time of the year en ditmaal sprak ik voor het magazine opnieuw met een jonge alumna van ons Collegium Falconis. Annelien Verschaeve is afgestudeerd in 2008 en werkt sindsdien als advocaat, eerst aan de Balie van Leuven en vervolgens aan de Balie van Brussel. Gepassioneerd en steeds met een enorme toewijding zet zij zich elke dag in voor de belangen van haar cliënten. Maar de boog kan niet altijd gespannen staan. Ik vroeg haar, van de ene jonge mama aan de andere, enkele tips om dat moeilijke evenwicht tussen werk en privé-leven waarnaar wij allen streven, te bereiken. Een goed voornemen voor het nieuwe jaar? Door Naomi Glibert
Waarom koos je voor de advocatuur? Ik ben in 2008 gestart als advocaat-stagiair aan de Balie van Leuven bij het advocatenkantoor Nelissen Grade. Ik doorliep er mijn eerste stagejaar en besloot vervolgens de overstap naar de Balie van Brussel te maken, waar ik bij het advocatenkantoor Philippe & Partners begon te werken. Eind 2012 is Philippe & Partners gesplitst, en ben ik een aantal vennoten gevolgd die het advocatenkantoor Buyle Legal hebben opgericht. Bij Buyle Legal legde ik mij vooral toe op geschillen en adviesverlening in het banken financieel recht. In juni 2015 maakte ik vervolgens de overstap naar het departement “Dispute Resolution” van het advocaten-kantoor Linklaters. Als student wilde ik eigenlijk geen advocaat worden, maar eens afgestudeerd leek het mij logisch eerst een stage aan de balie te doorlopen, en vervolgens te bepalen welke weg ik wilde inslaan. Mijn papa, eveneens jurist, moedigde dit mee aan omdat de stage volgens hem de beste uitvalsbasis was en de meeste opties zou bieden in de toekomst. Achteraf bekeken kan ik dat alleen maar beamen. Je leert enorm veel aan de balie, en die ervaring kan je, denk ik, ongeveer overal – wat je achteraf ook beslist te doen – benutten. Hoe ziet een gemiddelde dag/week er voor jou uit? Ik werk vier dagen per week op kantoor in Brussel, en één dag werk ik thuis. Hoe mijn dag er concreet uitziet, hangt af van wat er op de agenda staat. Er zijn dagen waarop ik voornamelijk achter de PC zit, en er zijn dagen waar er zittingen, vergaderingen, conference calls, etc. op de agenda staan. Het leuke aan de advocatuur is dat je werk heel gevarieerd is en je dus niet zo gemakkelijk in een “routine” valt. Het werk is heel uitdagend en vereist dat je scherp blijft. Je bent een jonge mama van twee flinke zonen (Quinten: net 4 jaar en Nathan: 1 jaar en 5 maanden), die uiteraard
ook veel van jouw tijd vragen. Hoe combineer je dit met jouw werk bij Linklaters, dat toch verre van een 9 to 5 is? Heb je tips voor andere jonge mama’s (to be) in dezelfde situatie? Een job als advocaat is inderdaad geen 9 to 5, maar er zijn uiteraard veel jobs die dat niet zijn, ook buiten de advocatuur. Het belangrijkste voor mij was het besef dat ik zelf de balans tussen werk en leven diende te vinden, zonder mij teveel blind te staren op wat anderen daarover zeggen. Ik herinner mij nog goed dat ik, toen ik de eerste keer zwanger was, vaak de reactie kreeg “ah, dan ga je nu een andere job zoeken zeker, want aan de balie blijven als je kinderen hebt, dat is niet echt een optie he?” Ik ben blij dat ik daar toen niet naar geluisterd heb en voor mezelf heb uitgemaakt of de advocatuur met mijn gezin te combineren valt. Ik denk dat we soms (te snel) de neiging hebben om op voorhand al te beslissen dat het niet zal lukken, terwijl je dat volgens mij pas met zekerheid kan weten door het te hebben geprobeerd. De balans tussen werk en leven is iets heel persoonlijks, en ik ben er voorlopig in geslaagd die goede balans voor mezelf te vinden. ’s Morgens breng ik mijn zoontjes weg en probeer ik (voor zover ik ’s morgens geen zitting of vergadering heb) daar voldoende tijd voor te nemen. ’s Avonds is mijn vriend op tijd thuis en ben ik er wat later, maar (in principe) wel op tijd om nog even bij mijn zoontjes te zijn. Op donderdag werk ik thuis en stop ik vroeger met werken om ook eens tijdens de week wat meer tijd met mijn zoontjes te kunnen doorbrengen. Donderdag is ook de dag waarop ik privé-afspraken probeer in te plannen (bv. een afspraak bij de tandarts). Die donderdag is voor mij heel belangrijk, maar ik ben wel flexibel genoeg om, wanneer er net op donderdag iets belangrijks op het werk gepland wordt,
• 9 •
mijn donderdag naar een andere dag te verplaatsen. Als het nodig is, werk ik ’s avonds nog wat door wanneer mijn zoontjes al slapen. In het weekend werk ik (tenzij wanneer het nodig is) niet. Deze regeling werkt voor mij tot op vandaag heel goed, al besef ik wel dat de balans tussen werk en leven een dynamisch gegeven is, wat betekent dat de regeling in de toekomst mogelijk zal moeten worden bijgestuurd. Eveneens belangrijk voor mij was het besef dat ik niet alles zelf kan doen, mijn prioriteiten moet stellen, en hulp moet aanvaarden. Gelukkig zijn er in mijn nabije omgeving diverse mensen waarop ik kan terugvallen. Daarnaast is het ook heel belangrijk om ook op het werk over die balans en over de verwachtingen op dat vlak openlijk te communiceren. Zo zijn de verwachtingen voor iedereen duidelijk en kunnen misverstanden vermeden worden. Tenslotte bestaat de kunst er volgens mij in om die goede balans te proberen verzoenen met je eigen professionele ambities. Dat is vaak het moeilijkste omdat je geconfronteerd wordt met anderen (zowel mannen als vrouwen) voor wie die balans minder belangrijk is en die bijgevolg op het werk minder of geen opofferingen moeten doen om die balans in stand te houden. Dat betekent volgens mij daarom niet dat je je ambities moet opbergen. Ik blijf er in geloven dat het, met een beetje begrip en goede wil van de mensen uit jouw omgeving, mogelijk
moet zijn om beide zaken met elkaar te verzoenen. Wat is je boodschap voor de rechtsstudenten van vandaag? Het is vaak moeilijk om als student al te weten welke weg je op professioneel vlak wil inslaan. Een rechtendiploma biedt heel veel mogelijkheden, wat het op het vlak van het maken van keuzes uiteraard niet gemakkelijker maakt. Het belangrijkste is dat je probeert te vinden wat je graag doet en waar je goed in bent. Vaak kan je dat pas weten door het ook effectief in de praktijk te proberen. Een stage aan de balie lijkt mij, zoals gezegd, een goede uitvalsbasis, hoewel dat natuurlijk ook niet voor iedereen zo zal zijn. Eens je aan het werk bent, is het volgens mij belangrijk om het voldoende tijd te geven en niet te snel te oordelen. Je gevoel kan na een tijdje immers helemaal veranderen. Langs de andere kant is het leven te kort om iets te blijven doen wat je niet graag doet. Welke professionele uitdaging(en) zou je in de toekomst eventueel nog willen realiseren? Ik probeer niet te ver vooruit te denken en gewoon de kansen te grijpen die zich voordoen. Ik sta open voor elke uitdaging die mij verder kan doen groeien. Ik leer heel graag bij en omring mij graag met inspirerende mensen die mij dat extra duwtje in de rug kunnen geven om steeds beter te worden in wat ik doe.
• 10 •
Valknieuws Bij het afscheid van
Walter Van Gerven Het overlijden van Walter Van Gerven heeft velen erg getroffen. Ik moge enkele bedenkingen overnemen uit mijn bijdrage in de Juristenkrant nr 313 van 16 september 2015. door Prof. em. Roger Dillemans
Velen zullen, zoals ik, het erg moeilijk hebben om met het onherstelbaar verlies van Walter Van Gerven om te gaan. Het is veel te vroeg gekomen, voor hem en voor ons. Walter was, jawel, uniek. Geboren in St-Niklaas, met een vader advocaat, en getogen in Leuven, waar hij ook zijn echtgenote zou vinden in de Rechtsfaculteit. Een hecht paar, echt-genoten for ever. En vier zonen. Niet te verwonderen dat hij zich thuis voelde in de rechtswereld als zijn vader, broer, schoonbroer, twee zonen, en vooral echtgenote Frieda, zijn weggenoten waren in de wereld van het recht. Behind every succesful man… Zijn kranige echtgenote-manager en familie hebben hem gesteund richting een onovertroffen loopbaan. Ik heb Walter leren kennen, mede vanuit zijn V.S.ervaring die wij beiden koesterden, maar vooral als jonge beloftevolle collega die vlot alle stadia doorliep die naar een bijzonder succesvolle academische loopbaan leidden. Zijn intens wetenschappelijk onderzoek mondt in 1962 uit in een hooggestemde aggregaatsthesis met als titel “Bewindsbevoegdheid. Rechtsvergelijkende bijdrage tot een algemene t(h)eorie van bewind over andermans vermogen”, waarvoor hij werd gelauwerd met de Emiel Van Dievoet-prijs. Walter wordt assistent aan de Rechtsfaculteit bij professor Georges Van Hecke. In 1959-60 was hij “teaching fellow” aan de Universiteit van Chicago, waar hij in 1968 nog visiting professor zou worden.
t.a.v. het maatschappelijk gebeuren: Walter Van Gerven, Roger Blanpain, Eric Suy, ikzelf en de ondertussen ons vroeg ontvallen Louis-Paul Suetens. Drie van ons, Walter, Roger Blanpain en ikzelf hebben jaren samen gewoond op de fameuze vijfde verdieping van het nieuwe college De Valk. Het waren gezegende jaren. Walter was goed georganiseerd: vlijtige assistenten en doctorandi en optimale administratief medewerksters. Hij werkte intens en niets in de rechtswereld ontging hem. Later moest hij afdalen naar de vierde verdieping om het Handels- en Economisch recht te gaan leiden, in de geest van Jan Ronse en met een zekere Koen Geens in aantocht. Hij heeft veel jongeren gemotiveerd en begeleid als doctorandus en assistent. Walter gaf zeer goed les. Zijn benadering van het recht was vernieuwend. Naast het academisch perspectief van onderwijs en onderzoek ging zijn interesse van bij het begin ook naar de rechtspraktijk en deze tweesporige inzet zou zijn ganse professionele rechtsloopbaan blijven tekenen. In 1957 al begon hij als advocaat-stagiair aan de balie van Dendermonde. Na zijn doctoraat/aggregatie gaat hij deeltijds in een Brussels advocatenkantoor met Amerikaanse banden. Dat zinde hem. En in 1970 richt hij samen met Jean-Pierre De Bandt een advocatenkantoor op. Hij zou daar blijven tot 1981.
In 1962, het jaar van zijn thesis, wordt hij benoemd tot docent aan de Leuvense Rechtsfaculteit en in 1967 tot gewoon hoogleraar, met start in het Familierecht. Vanaf 1964 wordt hem het basisvak “Handels- en Economisch recht” toegewezen. En daar zou hij sterk in doorgaan. Later kwamen er de vakken “Rechtstheorie” en “Verbintenissen” bij, die hem goed lagen.
De universiteit bleef zijn thuisbasis. Hij bleef steeds nauw verbonden met zijn Faculteit en het universitaire gebeuren. En op jonge leeftijd werd al op hem beroep gedaan voor het medebestuur van de KU Leuven. Van 1970 tot 1976 leverde hij een grote bijdrage als vice-rector tot de uitbouw van de Vlaamse KU Leuven. Hij aanvaardde nog de functie van Groepsvoorzitter Humane Wetenschappen. Vanaf 1986 zou hij lid worden van de “Inrichtende Overheid”.
Hij behoorde tot de groep van de vijf jonge docenten, die, mede dank zij hun buitenlandse ervaring, een nieuwe werksfeer brachten in de Faculteit, met directer contact met studenten – toen waren er nog bijna geen assistenten – interactief onderwijs, case studies, rechtsvergelijking, innoverende research, en alerte, kritische opstelling
Kort daarop werd hij aangezocht als voorzitter van de Bankcommissie en ging dus over naar de staat van buitengewoon hoogleraar. En buitengewoon is hij altijd gebleven. Hij is de eerste Vlaamse voorzitter van de Bankcommissie. Zijn opdracht in de bank- en bedrijfswereld viel zwaarder uit dan verwacht, vooral
• 11 •
ook door de fameuze herrie rond de overname van de Generale Maatschappij. Overtuigend bleef Walters geloof in het belang van de ware rechtsstaat en zijn inzet en ijver daarvoor. En dan wel in zijn meergelaagdheid, gaande tot de Europese draagwijdte. Het Europese project is hem steeds meer gaan aanspreken. Hij heeft het ook van dichtbij beleefd, niet alleen in zijn hoge functie in het Europees Hof van Justitie, maar ook als actief lid van meerdere adviescommissies. Het waren gelukkige en gelukte jaren van 1988 tot 1999, die hij in Luxemburg als advocaat-generaal bij het Hof van Justitie doormaakte. Een Europese basiscodex van wetgeving zag Van Gerven blijkbaar nog niet dadelijk in het verschiet, toch droomde hij van een ius commune als draagvlak voor een echte Europese samenleving. Mogen de jonge, vaardige experten die mede door hem zijn gevormd dit ideaal koesteren en doorzetten. De lijst van zijn onderscheidingen en vervulde hoge functies overschrijdt het bestek van deze bijdrage. Opmerkelijk toch zijn eredoctoraat aan de Universiteit Gent en de Universiteit Leiden en zijn titel van Honary Benchers Gray’s Inn aan de Londense balie. En zijn plaats in de Koninklijke Academie alhier en in Nederland. Zijn publicatielijst is indrukwekkend. “Ontelbare” artikels in de best genoteerde tijdschriften en meerdere boeken, met als ankerpunten “Het beleid van de rechter” in 1973, ‘Met recht en rede” in 1987 – dat ook zijn leuze zal worden bij zijn adellijke titel – en dan zijn nieuw Algemeen Deel in de reeks “Beginselen van Belgisch Privaatrecht” van 2010. Daarnaast speelde hij een sturende rol in de hoofdredactie van tijdschrijften zoals het “Tijdschrift voor Privaatrecht” en van de Reeksen die zich in elk juridisch kantoor bevinden: de losbladige “Tweetalige Wetboeken”, waarin hij het Wetboek Economsich en Financieel Recht voor zijn rekening nam en de “Groene Reeks” handboeken “Beginselen van Belgisch Privaatrecht”, die wij samen oprichtten en die in 1969 startte met de publicatie van het “Algemeen Deel” van zijn hand. Tot op heden zijn daarin 24 delen (40 volumes) verschenen, waaronder zes over Handels- en Economisch Recht waarin Walter de hand had. Walter zal velen bijblijven. Met Walter denk ik terug in termen van toen, die nu voorbijgestreefd zijn: idealisme, zorg voor het algemeen welzijn, sociaal personalisme. Hij stelde het goed hier. Met kritische opstelling en bezorgdheid, maar steeds gesteund op een basisvertrouwen en een positieve wereldbeschouwing, geïnspireerd door zijn christelijke geloofsovertuiging. Walter was een minzaam man. Toegankelijk en aanspreekbaar. Hij heeft de nodige wonderen gedaan in zijn hooggeoriënteerd leven. Met hem weten we hoe hoog een mens kan reiken. Hij was een man zonder schaduw. Geestelijk rechtop, ook als de stappen onzeker werden. Het oogcontact bleef doordringend. Een mens zonder grens.
Activiteiten open voor alumni: Oraties van professoren Ingrid Boone en Stephan Dusil Prof. dr. Ingrid Boone geeft een oratie over ‘Het gedeelde geluk: fragmentatie van ouderschap in intentionele meeroudergezinnen’. De oratie van prof. dr. Stephan handelt over ‘Edouard Meijers en het Ligurische erfrecht in Europa: geschiedenissen van het privaatrecht’. Ten slotte brengt em. prof. dr. Herman Cousy een hommage aan em. prof.dr. Walter Van Gerven. Inschrijven voor de lezingen kan via www.pvthemis.be. Praktisch: Dinsdag 5 januari 2016 om 16 uur, Promotiezaal Universiteit
Twee juristen eredoctor van de KU Leuven In februari 2016 reikt de universiteit vijf eredoctoraten uit waarvan twee aan eminente juristen. Peter N. Bouckaert is directeur van het emergencies team van Human Rights Watch. Hij trekt naar conflictgebieden en verzamelt er bewijsmateriaal van eventuele mensenrechtenschendingen. Hij verrichtte onder meer werk in Kosovo, Irak en Afghanistan. Tijdens de Arabische Lente ging hij ter plaatse in Libië en Syrië, en recent rapporteerde hij over de situatie van de vluchtelingen in Griekenland en Oost-Europa. Peter Bouckaert getuigde over zijn ervaringen en bevindingen in de Amerikaanse senaat, de Raad van Europa en het Joegoslaviëtribunaal in Den Haag. Promotor van het eredoctoraat is Cedric D’Hondt, studentenvertegenwoordiger van de Faculteit Rechtsgeleerdheid. Carrie J. Menkel-Meadow is als socioloog en jurist gespecialiseerd in internationaal conflictmanagement, feministische rechtstheorie en rechtsethiek. Ze treedt regelmatig op als bemiddelaar in conflicten en werkte als consultant voor onder ander de Verenigde Naties en de Wereldbank. Doorheen haar carrière leidde professor Menkel-Meadow advocaten, rechters, diplomaten en bemiddelaars op over de hele wereld. Professor MenkelMeadow zet zich in voor de zwakkeren in onze samenleving en is een rolmodel voor vrouwen in onze maatschappij. Deze voordracht kadert in de gemeenschappelijke opleiding rond bemiddeling van de Faculteit Rechtsgeleerdheid, de Faculteit Sociale Wetenschappen en de Faculteit Psychologie en Pedagogie. Promotoren van het eredoctoraat zijn professoren Alain Laurent Verbeke, Martin Euwema en Koen Matthijs. Praktisch: Openbare lezing Carrie J. Menkel-Meadow dinsdag 9 februari 2016 om 17 uur, Promotiezaal Universiteit. Uitreiking eredoctoraten: 10 februari 2016 om 17 uur, Promotiezaal Universiteit.
• 12 •
Cyrille Fijnaut Lectures: Nederlandse accenten in het veiligheidsbeleid van de Europese Unie Ter ere van de 70ste verjaardag van professor Cyrille Fijnaut organiseert de Faculteit Rechtsgeleerdheid een lezingenreeks over de Nederlandse invloed op het veiligheidsbeleid van de Europese Unie. Inschrijven voor de lezingen kan via www.pvthemis.be.
Tentoonstelling: ‘de stille dimensie’ in de Rechtsbibliotheek De tentoonstelling ‘de stille dimensie’ werd geopend op donderdag 8 oktober 2015 en loopt tot eind februari 2016 in de Bibliotheek van de Faculteit Rechtsgeleerdheid.
and Liability Law van de Universiteit Utrecht. Haar onderzoek richt zich op de hedendaagse trend foreign direct liability claims: grensoverschrijdende civiele aansprakelijkheidsprocedures die aangebracht worden voor rechters in Westerse landen tegen multinationals in verband met schendingen van mensen milieugerelateerde belangen in de gastlanden waar zij hun activiteiten (laten) verrichten. Enneking is als juridisch expert actief betrokken bij het academisch en maatschappelijk debat over (internationaal) maatschappelijk verantwoord ondernemen, eerlijke handel en bedrijven en mensenrechtenschendingen. Ze spreekt regelmatig op nationale en internationale conferenties en heeft een variëteit aan wetenschappelijke artikelen en een aantal boeken geschreven over onderwerpen binnen haar onderzoeksveld. Op 13 mei geeft zij een lezing met als titel ‘People, Planet, ... Procedure? Over de zorgplichten van bedrijven in het kader van internationaal maatschappelijk verantwoord ondernemen’. Inschrijven voor de lezing kan via www.pvthemis.be. Praktisch: Inaugurale lezing vrijdag 13 mei 2016 om 14 uur, Promotiezaal Universiteit
Benoemd en onderscheiden Prof. dr. Koen Lenaerts benoemd tot president van het Europees Hof van Justitie
Deze tentoonstelling, in samenwerking met LUCA School of Arts, is een mix geworden van gevestigde waarden en jong talent. De faculteit hoopt aldus te kunnen bijdragen aan de loopbaan van jonge kunstenaars die nog geen prestige of naambekendheid genieten. Anderzijds is de tentoonstelling een mooie inleiding tot de wereld van kunst en cultuur voor haar studenten. Jonge mensen, met hun drukke sociale leven en nog drukkere studiebezigheden, vinden soms de weg niet naar onze musea en cultuurhuizen. Door een deeltje van deze wereld te ontsluiten in hun favoriete werkplek, de bibliotheek, hoopt de faculteit de kiemen te zaaien van een levenslange passie voor de kunst. Kunstenaars: Peter Beyls, Rob Buelens, Jeroen Boussier, Veronica Brovall, Joachim Devillé, Joëlle Dubois, Gilbert. ‘De stille dimensie’ wordt georganiseerd met de steun van prof. dr. Katlijn Malfliet, vicerector cultuur, en de Commissie Actuele Kunst KU Leuven. Praktisch: 8 oktober 2015 - 28 februari 2016, Rechtsbibliotheek (openingsuren: zie http://bib.kuleuven.be/rbib/)
De faculteit feliciteert professor Koen Lenaerts van harte met zijn verkiezing tot president van het Hof van Justitie van de Europese Unie. Professor Lenaerts was rechter in het Gerecht van de EU (toen Gerecht van Eerste Aanleg) van bij de oprichting van het Gerecht op 25 september 1989 tot 6 oktober 2003. Hij is sinds 7 oktober 2003 rechter in het Hof van Justitie, waarvan hij sinds 9 oktober 2012 ook vicepresident is. De benoeming van professor Lenaerts tot voorzitter van het Hof van Justitie is een bijzonder grote eer voor de Faculteit. Na professor Josse Mertens de Wilmars, die van 1980 tot 1984 president van het Hof van Justitie was, mag de Faculteit Rechtsgeleerdheid zich met de verkiezing van professor Lenaerts erop beroepen dat de beide Belgische presidenten van het Hof uit haar rangen komen.
Prof. dr. Geert De Baere benoemd tot kabinetschef Nederlandse rechter Hof van Justitie
TPR Wisselleerstoel rond maatschappelijk verantwoord ondernemen De TPR wisselleerstoel werd toegekend aan Liesbet Enneking. Professor Enneking is als Universitair Docent verbonden aan het Utrecht Centre for Accountability
• 13 •
Prof. dr. Geert De Baere wordt per 1 januari 2016 hoofd van het kabinet van de Nederlandse rechter bij het Hof van Justitie, Sasha Prechal. Professor dr. Geert De Baere blijft verder voor 10 % verbonden aan de faculteit. Hij zal onder meer het vak External Relations of the EU verder blijven doceren.
Chaire Francqui toegekend aan Sophie Styns De Chaire Francqui 2015-16 werd door de Université Saint-Louis toegekend aan prof. dr. Sophie Styns en prof. dr. Bernard Dubuisson (UCL). Het is de eerste keer dat het een tweetalige Leerstoel betreft. Het gezamenlijke project van professoren Sophie Styns en Bernard Dubuisson heeft als titel: « Pour une révision du droit des obligations contractuelles et extracontractuelle ». Titel van de gezamenlijke inaugurale les is « Faut-il réformer le Code civil belge? Réponses et méthodologie pour le droit des obligations contractuelles et extracontractuelles ». Praktisch: donderdag 3 maart 2016 om 18 uur, Auditoire 1, 43 Boulevard du Jardin Botanique, Université Saint-Louis.
Prof. dr. Raf Van Ransbeeck benoemd tot directeur van het Instituut voor gerechtelijke opleiding Het Instituut voor gerechtelijke opleiding staat in voor de opstelling van de opleidingsprogramma’s, de uitvoering en de evaluatie ervan. De directie is belast met het dagelijks bestuur van het Instituut en wordt geleid door een directeur van de gerechtelijke opleiding.
Preciosaproject: de faculteit vraagt uw steun De faculteit wil haar waardevolle historische rechtsboeken uit de zestiende en zeventiende eeuw op optimale wijze conserveren. Daartoe beoogt zij de aankoop en installatie van een klimaatgecontroleerde kast waarin de werken bewaard zouden worden. Naar het voorbeeld van andere gekende bibliotheken zoals die van Harvard Law School of de British Library wil de faculteitsbibliotheek dat doen op een stijlvolle manier.
Bijdragen tot het preciosaproject kan via een storting op het bankrekeningnummer KBC BE45 7340 1941 7789 (KU Leuven) met de gestructureerde mededeling 400/0012/32545. Zowel kleinere als grotere bijdragen worden zeer gewaardeerd. Een fiscaal attest is verkrijgbaar op aanvraag bij giften vanaf 25 euro.
ZAP Vacatures De Rechtsfaculteit heeft in het academiejaar 2015-2016 drie ZAP-vacatures: • Een voltijdse vacature in het Europees Institutioneel en Constitutioneel recht • Een voltijdse vacature in het Internationaal Publiek recht • Een 10 %-vacature in het boekhoudrecht De faculteit streeft hierbij naar een zo ruim mogelijk kandidatenveld. Verdere inlichtingen kunnen bekomen worden bij de decaan prof. dr. Bernard Tilleman.
Doctoraten 3 oktober 2015: Hanne Cuyckens ‘Revisiting the Law of Occupation.’ Promotor: prof. dr. Jan Wouters 16 oktober 2015: Pierre Schmitt ‘The Right of Access to Justice for Individual Victims of Human Rights Violations by International Organizations.’ Promotor: prof. dr. Jan Wouters 8 december 2015: Elke Van Hellemont ‘The Gang Game: The myth and seduction of gangs’ Promotor: Prof. dr. Letizia Paoli Copromotoren: prof. dr. Johan Leman en prof. dr. Lode Walgrave 11 december 2015: Leonie Reins ‘The Coherent Regulation of Energy and Environment in the European Union, Using Shale Gas as a Case-Study’ Promotor: prof. dr. Geert Van Calster 29 januari 2016: Evelyne Maes ‘De rol van een grondwettelijk hof in een rechtsstatelijk perspectief.’ Promotor: prof. dr. André Alen
De leden van de faculteit zijn erin geslaagd reeds een aanzienlijk bedrag bij elkaar te brengen. De faculteit doet bij dezen ook een warme oproep aan haar alumni.
• 14 •
Bericht van de VRG-studenten VRG gaf er dit jaar vanaf dag één een ferme lap op. Tijdens de Openingsweek werd alles uit de kast gehaald om VRG op de kaart te zetten: alle tickets voor de VRG Openingscantus, -receptie, -BBQ en Take Off-TD vlogen de deur uit, waardoor elke Rechtenstudent z’n agenda meteen volgeboekt was. Een onvergetelijke start. De maanden daarop bleef VRG op snelheid en dat werd bewezen tijdens de 24 urenloop. Gesteund door professoren, assistenten en bevriende rechtenkringen, kwam VRG de zware nachtelijke uurtjes door. De machine sputterde even bij het opkomen van de zon, maar uiteindelijk konden we een mooie negende plaats vasthouden. Oef! Er werd nog meer verbroederd tijdens Law in Motion. Voor het eerst in vijf jaar viel het het VRG nog eens te beurt om de Rechtenkringen van de andere Vlaamse steden uit te nodigen in het mooie HdR. Tien gratis vaten lieten de vriendschap wat vlotter groeien en als kers op de taart werden de eerste pintjes daarvan getapt door professoren Tilleman, Sagaert en Demarsin. Een niet-te-evenaren spektakel. Voor we in een korte winterslaap gaan (lees: beginnen blokken), willen we u ook nog even uitnodigen voor de Lustrumactiviteiten van VRG. Deze vinden plaats tijdens de Lustrumweek (11-18 maart), dus daarvoor kan u al een groot rood kruis in uw agenda zetten. Bent u geïnteresseerd in de werking van VRG? Neem dan een kijkje op onze vernieuwde website (www.vrg.be) of volg ons via Facebook (VRG). Jonas Vernimmen, praeses VRG 2015-2016
• 15 •
Jan Verplaetse & Charles Delmotte Del
isbn 9789046607930 | 244 blz. | €25,-
sponsor van de VRG Alumni • 16 •