Maandag 23 juli. Vertrek naar Haarlem. Rond 14.00 uur zijn we met ons hele hebben en houden vertrokken naar Haarlem. Deze keer doen we met 1 zevental (e’s ) en 4 elftallen ( D’s, C’s, A’s en B meiden). De reis liep voorspoedig. Rond vijf uur was iedereen binnen bij Onze Gezellen. Na een kop soep en een kroket kon iedereen kwartier maken. De nacht was zeer onrustig. Ik denk dat iedereen opgewonden was voor wat de komende dagen nog komen zal. Dinsdag 24 juli. De eerste wedstrijddag. De E’s, D’s en de B meiden moesten er het vroegst uit. Zij zaten om ongeveer half acht aan de ontbijttafel,terwijl de A’s en C’s nog lagen bij te komen van een onrustige nacht. Er wordt gezegd, dat sommigen maar twee uur slaap hebben gehad. De eerste wedstrijddag is aangebroken. Om jullie allemaal op de hoogte te houden van het wel en wee van onze spelers, zullen we jullie dagelijks berichten over de uitslagen, opmerkelijke gebeurtenissen en leuke anekdotes. Wij wensen de lezer veel plezier en jullie zijn natuurlijk altijd van harte welkom om onze meisjes, jongens, meiden en aspirant volwassenen te komen aanmoedigen! Hier volgen de eerste wedstrijdverslagen van vandaag. E’s De Haarlemcup. We hebben vandaag voor het eerst onze wedstrijden gespeeld. We moesten 3 spelen, tegen KNVB patriots, Olympia Haarlem en Fallbridge-school. We hadden 4-4 gelijk gespeeld tegen KNVB patriots en tegen Olympia Haarlem hebben we verloren met 1-10. Tegen Fallbridge school verloren we ook; met 0-12. Dat was erg jammer. We hebben ook lekker gegeten; soep en brood. Vanavond gaan we Chinees eten en daarna gaan we levend stratego doen. Het is allemaal superleuk. Groetjes, Lotta en Janneke D’s Maandag. Wind, regen en geen zonneschijn. De eerste wedstrijd hebben we met 2-0 gewonnen, van Amerikaantjes. Lars Meppelink heeft 2 keer gescoord. We hebben stroopwafels uitgedeeld en wij hebben ook wat van hun gekregen. De tweede wedstrijd hebben we natuurlijk ook gewonnen, onder bezielende leiding van Paul, Mark en Roelof (in die volgorde) werd het 3-1. Weer van Amerikaantjes, the Outlaws. Lars Meppelink heeft gescoord en Thomas Meppelink, de nieuwe aanwinst, 2 keer. Klaar en doeg, Anniek, Kim en Desi
C’s Wedstrijd Oost Watergraafsmeer – DSC C1 In de eerste helft konden wij nog aardig goed meekomen, maar we hadden toch 2 tegendoelpunten. In de rust kon iedereen even bijkomen en wat water drinken. De rust was over en Geert werd eruit gehaald en Dennis van Rijnberk kwam voor hem in de plaats. Vijf
minuten na het begin van de 2e helft mocht Andre erin voor Joost. In de tweede helft kregen wij nog 3 tegendoelpunten, dus de eindstand was 5-0. Gerrit. DSC C1 – Westlandia Na veertig minuten lekker rustig te hebben gespeeld, begonnen we vol goede moed aan onze tweede wedstrijd. De wedstrijd begon rustig en we merkten al snel, dat Westlandia gelijkwaardig aan ons was. De ruststand was dan ook 0-0. Het werd een harde wedstrijd, waarbij we het niet altijd eens waren met de scheidsrechter. Westlandia kwam toen al snel op 2-0 door een buitenspelgoal en een onterechte vrije trap. Na aangeven van Jordy op Bart, gaf Andre aan dat de bal diep op Michel Withaar moest. Bart gaf een grandioze crosspass en Michel rondde magistraal af: 2-1. Helaas zat niet alles mee en vond de scheids, dat de eindstand 4-1 was. Jammer, maar helaas. Groet’n, Andre, Bart, Jordy en Michel B-meiden Ik jat zojuist een schrift en bedenk me hoeveel blaadjes ik nodig zal hebben. De eerste wedstrijden waren niet bepaald om over naar huis te schrijven, maar om het thuisfront een beetje te amuseren, zo zonder kiddies, I’ll try. We speelden tegen taaie meiden in een grijs tenue, zowel de eerste als de tweede wedstrijd. Ik ben er zelf nog niet helemaal over uit of het twee keer hetzelfde team was eigenlijk. Iedereen is de hort op, dus ik zal het met m’n eigen informatie moeten doen en die is beperkt. Ofwel; nait barre veul….. Ik geloof dat het Amerikanen waren, ondanks het ontbreken van een rood met blauw tenue en cadeautjes voor ons aan het einde van de wedstrijd. Of zouden we dat al ontgroeid moeten zijn? Acties van beide partijen bleven een beetje uit, ondanks aardige kansen. We gaven de regen maar een beetje de schuld. Het hoorspel van het soppen van onze schoenen maakte het ‘schouwspel’ nog enigszins draaglijk. De eerste wedstrijd eindigde in een 2-0 verlies. Tussen de twee wedstrijden door hadden we ruim de tijd om even een potje te kaarten. De zon begon te schijnen en we leefden weer een beetje op. Vol goede hoop begonnen we aan de volgende wedstrijd. Het was kunstgras en dus even wennen. De bal viel niet meer dood in een plas, maar stuiterde weer. Inmiddels waren alle wissels al op en de vogels stierven op het veld van ellende. Verder was het een grote déja vu. De Amerikanen, het grijze tenue, zelfs de eindstand werd hetzelfde. Bij thuiskomst besloten we dat we goede daden hadden verricht. Het voetbal had slechter gekund en bovendien zullen we in de B-poule meer kansen hebben. Om dat te vieren, togen we naar de MacDonalds, waar onze lieftallige leidster Sabine eventjes de kinderzaal voor ons regelde ‘Kan ik met mien kinderties niet in die zaol?’ En even later zaten we heerlijk te bikken rond de ballenbak. Alle tegenslagen werden goedgemaakt. Met het zicht op morgen,eindigden we de middag met een siesta, een cool woord voor ‘dutje’, zodat we straks weer fris kunnen beginnen zonder wissels en een ontieglijk slaapgebrek. Kortom, er wordt hier goed voor ons gezorgd. We hebben plezier en kunnen nog op onze benen staan. O ja, en uiteraard gedragen we ons als engeltjes…. overdag……. Jolanda FC Marin A – DSC ’65 A
Even na half vijf was het dan eindelijk de beurt voor onze A-junioren om te strijden op het veld van ‘buur’vereniging VVH te Haarlem-Noord. Na de meiden en C-junioren al te hebben aangemoedigd, moesten wij het nu zelf gaan doen.. De technische staf had de tegenstander; Marin FC uit Amerika al geanalyseerd en zag de ploeg met 5-0 winnen. Duidelijk dus dat de mannen er een zware dobber aan zouden krijgen. De tactiek van de coach was dan ook duidelijk: mentaliteit tonen. De Amerikanen werden in een stevig duel op 0-0 gehouden. Men kon, gezien de fantastische inzet van alle spelers, rustig spreken van blijdschap gezien het feit dat er 1 punt was gewonnen! Ook de getoonde mentaliteit van de ploeg werd na afloop geroemd door het begeleidende trio en de vele supporters langs de lijn. Mooi om nog even te benoemen is de fantastisch vlaggende grensrechter, die – zoals nu bekend is – onder de naam ‘Bunsmat’ een bedrijf is begonnen in vrouwelijk schoon. Daan, Sander, Rik Woensdag 25 juli. De nacht was iets langer dan de nacht ervoor. De koppies zien er echter niet florissanter uit. De meiden en de E’s moesten ook vandaag het spits afbijten terwijl de A’s pas laat in de middag in actie komen. Hier volgen de wedstrijdverslagen van deze dag. E’s We hebben vandaag beter gevoetbald dan gisteren. We hadden met 4-4 gelijk gespeeld en nu hebben we met 2-1 verloren en toen hadden we met 10-1 verloren en nu hebben we met 3-1 verloren. Waar we gisteren met 13-0 van verloren en waar we nu met 2-1 van verloren waren bange schijters. De bal lag precies op de lijn van het goal. De getuigen Anne Maartje, Jesse en ik (Iris). Dat ene team zei die telt wel maar de scheids zij hij telt niet en toen zij iemand lul maar wij (het andere team en DSC) waren het niet. Toen had de scheids er genoeg van en liep weg, maar we hadden nog maar 19 minuten gespeeld. Toen kregen we een andere scheids. Daarna gingen we naar zee. We hebben er bijna allemaal in gezwommen. Even later hebben de meisjes de jongens in gegraven.Bij de zee hebben ook nog met z’n allen voetbal gespeeld. ’s Avonds hebben we penalty geschoten. Iris had 1 keer gescoord en Anne Maartje 2 keer van de 5. Laurens had van de E’s gewonnen. Morgenavond zitten Laurens , Thijs, Mette, Gerrit en Ruben in de finale. Vandaag was het een leuke dag. Groetjes Anne Maartje de Boer en Iris Beukeveld. Allebei uit de E’s. D’s DSC’65 – Bullets (USA) We moesten om kwart over zeven uit bed. Na het ontbijt gingen we naar het voetbalveld, waar we om negen uur moesten voetballen tegen de bullets (Amerika). We verloren met 1 – 0. Toen hadden we pauze en daarna moesten we tegen we DVS. We hadden verloren met 0 – 3. Onze trouwe supporters, Erwin en Jolanda, trakteerden ons op een broodje hamburger. Bedankt daarvoor! We gingen daarna naar het strand. Het water was lekker.De die-hards namen een duik in het zilte nat. Daarna gingen wij eruit en kregen een ijsje van Roelof. En vanavond gaan we nog even penalty schieten.
C’s DSC’65 - Globe Trotters SA Met allemaal de neus in 1 richting begonnen we met frisse moed tegen de Amerikanen. Al snel werd duidelijk dat het mogelijk moest zijn om van deze tegenstander 1 of 3 punten af te snoepen. In de eerste helft was het vooral een duel op het middenveld zonder dat er veel kansen werden gecreëerd. In de 2e helft werd het anders. We konden de bal slecht voor ons doel weg krijgen. Het verdedigen was rommelig. De wazig leidende scheidsrechter(we konden niet veel goeds doen) legde de bal op de stip nadat een tegenstander in Erwin’s schoenveter verstrikt was geraakt. Op pannel was Dennis kansloos, 0 – 1. Dit tegendoelpunt bracht wat in de jongens los. Via mooie combinaties werden een 4-tal kansen gecreëerd. De precisie ontbrak echter en zodoende bleef de stand 0 – 1. DSC’65 – SCYL Tigers (Engeland) De laatste poelwedstrijd zou wel een de moeilijkste kunnen worden. Erwin, Jan en Gerrit konden wegens lichamelijke ongemakken niet meedoen. We kwamen vanaf het begin onder druk te staan. Het was achterin alle hens aan dek. De aanval kwamen over links, rechts en door het midden en waren allemaal even flitsend. We konden zelf maar aanvallen tot de 16 meter en hadden dus ook geen doelpogingen. Het was een prestatie op zich dat we in de rust nog maar met 1-0 achter stonden. In de tweede helft was voor een aantal de pijp conditioneel en geestelijk leeg. Er vielen 4 doelpunten waarbij de 0-3 van uitzonderlijke klasse was. Het moppergehalte bij onze jongens in het veld werd hoog en het einde van de wedstrijd was een opluchting. In een gesprek met de leiders op de middenstip werd duidelijk gemaakt dat we het elkaar moeten doen als een collectief. Deze tegenstander was een maatje te groot. In de B poule proberen het opnieuw. A’s Moeie koppen, natte slippers en gescheurde boxershorts waren het gevolg van de heftige nacht. Het was nog lang onrustig aan de van der Aartweg in de nacht. Sander SH en Ruben S kregen er even flink van langs van de leiding en deden op hun beurt iets terug. Dat resulteerde in vier slippers in de stinksloot en twee gescheurde boxershorts… Toen alles al een beetje sliep waren de vroege ochtendvogels al een tijdje aan het fluiten. Maar goed er moest weer gevoetbald worden de volgende dag. Een rekendag, zo noemde Rik de derde dag in Haarlem voor de A’s. Met twee poulewedstrijden tegen FC Crisis en FC Wijdenbosch werd volledig gegokt op het bereiken van de B-finales. Gematigd gemotiveerd gingen we de eerste wedstrijd tegen FC Crisis in. Het team van Crisis bestond uit een groepje vrienden uit Haarlem en omstreken. Het was een niet echt op elkaar ingespeeld team. Het doel van deze wedstrijd was eigenlijk niet geblesseerd te raken en we zouden wel zien wat er dan nog overbleef. De wedstrijd was beschamend te noemen, Crisis zocht de aanval maar wist niet te scoren en wij voetbalden met de rem erop, hoewel Tim toch als enige aardige staaltjes van knap keeperswerk liet zien. Uiteindelijk eindigde de wedstrijd, mede dankzij ons vrijgevige spel in een 0-3 nederlaag.
De tweede wedstrijd was tegen de koploper in de poule, FC Wijdenbosch. De spelers van ons konden maar niet wakker worden van de slaapwedstrijd tegen Crisis. En zo stonden we na vijf minuten al op een bijna kansloze 0-3 achterstand. Toen ook Robert Mulder met zijn arm uit de kom uitviel, was de moraal ver te zoeken. Met het laatste overgebleven sprankje hoop gingen we op zoek naar het doel van de tegenstanders. Na een sluw balletje van Nick Spruyt wist Jasper Bunskoek het eerste doelpunt van de A’s op deze Haarlem Cup te scoren. Maar van een verder vervolg wisten we er niet aan te geven. Een verlies van 5-1 was het gevolg. Onze doelstelling van het bereiken van de B-finales was bereikt en we dachten donderdag vrij te zijn in het schema. Maar door enkele afzeggingen in het toernooi werd alles omgegooid. Zo konden we donderdag maar liefst drie keer aan de bak. Opnieuw tegen FC Crisis en daarna tegen twee Amerikaanse teams. ’s Avonds werd besloten het maar eens rustig aan te doen en het merendeel lag voor Haarlem begrippen redelijk op tijd in. Met Dennis Hofman werd nog even een weddenschap afgesloten. Hij zou donderdag 8 hamburgers opeten gesponsord door medespelers. Met dat gegeven gingen we slapen, totdat er nog even wat blote konten voorbij kwamen van Sander SH, Robert M en Jordy W. Een Pitcher met een rietje was iets teveel voor de mannen. Nick, die ook meedeed, bleef ijzig kalm. De roodwitblauwe captain Donderdag 26-7-07 D’s Donderdag moesten we, zoals gewoonlijk, weer vroeg opstaan. Om half tien zaten we weer met z’n allen aan de tafel, maakten ons eten klaar, en gingen naar het sportpark van HBC. Dan is het zover. De eerste wedstrijd in de B poule, DSC ’65 tegen The Snipers (USA). Onze grote talenten Desi en Marit stonden de 1e helft in de wissel. We begonnen de wedstrijd wat minder. Hierdoor kwamen we halverwege de 1e helft achter te staan met 0 – 1. We vochten ons echter door deze tegenslag. We begonnen de 2e helft met de opgelopen achterstand. Kevin en Sander kregen een wisselbeurt. Vroeg in de 2e helft kregen we een vrije bal. Lars Meppelink mocht hem nemen en schoot de bal hard langs de paal, 1 -1. Dit was nog niet genoeg dus we gingen door met aanvallen. Halverwege de 2e helft kwam er een diepe pass van Mark op Lars van Rijnberk. Lars gaf de bal vanaf de achterlijn voor. Thomas nam de bal aan en schoof hem tussen de palen, 2 – 1. Deze voorsprong hebben we met hand en tand tot aan de laatste minuut verdedigd. We konden met een lach op ons gezicht terug keren naar OG. Lars Meppelink Mark Vester Kevin Wijnands C’s Voor Jan was het toernooi tot een einde gekomen. Hij moest wegens ziekte huiswaarts keren (Jan beterschap). Voor de rest van de C’s begon het toernooi eigenlijk opnieuw. Na 4 verloren wedstrijden was de moraal tot een dieptepunt gedaald. Dit was ook te zien aan het aantal blessures. Michel van Eck had een pijnlijk nek, Gerrit had een zere teen en Erwin had een zeer enkel. We hielden nog 12 min of meer fitte spelers over. Vol goede moed begonne we de
wedstrijd tegen Quick Boys C 2. Al snel werd duidelijk dat we iets in de melk te brokkelen hadden. Al hoe wel het veldspel nog niet alles was creëerden we toch goede kansen. Echter de trekker definitief overhalen was er nog niet bij. De ruststand was 0 – 0. Met een peptalk en Andre voor Gerrit begonnen we aan de 2e helft. De kansen werden groter en groter. Op een gegeven moment stuurde Andere Bart diep weg. Bart schoof de bal niet alleeen bij de keeper langs maar ook naast het doel. De beide hoofdrolspelers van deze aanval probeerden het even later nog een keer op dezelfde manier met het verschil dat de bal er nu wel in ging. Een gejuich brak los. We stonden voor het eerst voor in de Haarlemcup. Even later werd Michel Withaar diep weg gestuurd. Met een weergaloze beweging stuurde hij de keeper het bos in. Als en iedereen van DSC was al in juich stemming maar mister cool schoof de bal niet in het lege doel maar tegen de paal. Hj was hier zelf ook niet blij mee en uitte dat in het fanatiek afjagen van de rechtsback van de tegenstander. Hierdoor versierde hij een hoekschop. Hij nam deze zelf en Bart kopte hem in, 2 – 0. De wedstrijd werd door de verdediging naar een goede einde gebracht. De eerste buit was binnen. De tweede wedstrijd moesten we aantreden tegen National Pride SA (USA). Erwin was weer wat fitter en kon starten. We zaten er direct op en aan val na aanval volgde. Vooral Michel Withaar was in bloedvorm. De Amerikanen hadden weinig in de brengen. Half weg de 1e helft werd Michel op rechts weg gestuurd. Hij passeerde de back en schoof de bal onder de keeper door. Een andere verdediger probeerde te redden wat er te redden viel. Hij was echter te laat, 1-0. De 2e helft was van hetzelfde laken een pak, maar scoren was moeilijk. De Amerikanen kregen echter ook een paar kansen. Daar kwam een einde aan door ons kanon. We kregen een vrije bal op de rechterzijde van het veld op de hoek van de 16. Dennes Hoving gaf aan dat het Kanon in stelling moest worden gebracht. De aanwijzing van leider Rene was duidelijk.”In de linker bovenhoek”. En zo geschiedde. Tikkie breed en Jarno (alias “het Kanon”) streepte hem in de linker bovenhoek. Het doelpunt werd door Jarno gevierd met een vinger in de lucht en een strijdkreet van het elftal welke ik hier niet zal vermelden. In opperbeste stemming keerden we terug naar onze thuisbasis bij OG. Vrijdag 27-07-07 E’s Vandaag hebben we alles verloren. We moesten tegen hele moeilijke spelers en de eerste wedstrijd hebben we met 1-0 verloren. Dat is best knap! D’s We gingen met ons team naar Heemstede. We waren allemaal zenuwachtig of we zouden winnen. De eerste wedstrijd moesten we tegen de Extreem Datuas. Een moeilijke wedstrijd. Die wedstrijd hadden we gewonnen met 1-0 door een doelpunt van Sander. De tweede wedstrijd hadden we gewonnen met 2-0, en Sander scoorde weer met een assist van Lars. Thijs werd in het strafschopgebied onder uit gehaald en toen kregen we een strafschop. Thijs nam hem zelf en scoorde. We kregen ook nog ruzie met de tegenpartij. Toen we naar de sporthal terug reden gingen we eerst naar de Mc Donalds want we waren door!
Door : Thijs Meppelink Thomas Meppelink Rick Finke
