La Madrinie
La Madrinie Het is inmiddels 1 november. Al lijkt het qua temperatuur nog niet zo, we breken een warmterecord vandaag. De winter is dichtbij en de vakantie lijkt ver weg. Deze blog gaat over een uniek vakantiehuisje in de Charente, net boven de Dordogne in Frankrijk. Het vakantiehuis La Madrinie is vernoemd naar het dorpje waar het in staat. Met recht een dorpje. Ik schat dat het ergens tussen de 50 en 100 inwoners heeft.
Het huis en het terrein Voor de luxepaarden is La Madrinie misschien wat minder geschikt. Het huis is basic ingericht en biedt plaats aan maximaal twee volwassenen. Er is geen TV, telefoon of WIFI aanwezig. Dat kwam ons overigens wel goed uit, we hadden een drukke tijd achter de rug en het concept van La Madrinie paste helemaal in het idee dat wij van de zomervakantie 2014 hadden: rust en natuur. We zijn er ruim een week geweest en totaal tot rust gekomen 2)
Het glooiende terrein van 3 hectare (30.000 m bestaat grotendeels uit bos. Op het terrein zijn twee meertjes eentje dichtbij het huis en een andere achter in het terrein. Vooral het achterste meertje leent zich goed om te zwemmen. De meertjes waren vroeger waterreservoirs; uitgravingen in de loop van een beek die er achter in stroomt en er voor weer uit. Dus altijd brandschoon, helder water. Voor het huis is een groot grasveld. De plek is ideaal; er zijn maar buren aan één kant (die wij nooit gezien hebben). Verder aan alle kanten vrij. Optimale vrijheid en privacy.
De omgeving van La Madrinie La Madrinie ligt in de Charente op de grens van de Dordogne en de Haute Vienne, dit is ongeveer 50 autominuten van Limoges. We reden er vanuit Ede iets meer dan 10 uur over. Het is een prachtige heuvelachtige streek met veel landbouw, bosgebieden, rivieren en meertjes. Ondanks dat ook hier de natuur te lijden heeft onder de landbouw en de bemesting, waardoor veel oorspronkelijk plantenleven is verdwenen, is er nog steeds een rijke natuur. Doordat de ruilverkaveling hier minder desastreus heeft toegeslagen dan in ons land zijn er nog veel houtwallen, poeltjes en ongebruikte stukken land. Dit komt het dierenleven ten goede. Veel insecten en daarom ook veel andere dieren die het van insecten moeten hebben.
Omdat het een stuk zuidelijker van Nederland ligt, maar niet echt in een heel andere klimaatzone, tref je hier dieren en planten aan die ook in ons land voorkomen, maar hier soms zeldzaam zijn. Het gebied ten zuiden van La Madrinie is een ‘parc natural régional’ (PNR). Dit is een verbintenis in Frankijk tussen locale en centrale overheid om de natuurlijke schoonheid, het culturele erfgoed en het landschap van een plattelandsgebied te beschermen. Ook streeft men in zo’n samenwerking naar een duurzame economische ontwikkeling van het gebied. In 2014 zijn er ca 50 parcs national régional, die beslaan 15% van het Franse grondgebied (7.000.000 hectare). Het PNR Periogord Limousin ten zuiden van La Madrinie strekt zich uit over twee departementen nl. de Haute Vienne en de Dordogne. Boodschappen deden we in Montbron (15 km). Hier is de dichtstbijzijnde supermarkt en het dichtsbijzijnde stadje van enige betekenis. In Montbron is ook de dichtstbijzijnde VVV gevestigd, waar je voor de deur (betaald) op WIFI kan en het gebruikelijke foldermateriaal te halen valt, waaronder een paar heel aardige wandelingen.Een tip voor een cultureel uitstapje is het kasteel van Rochechouart, waar een museum voor moderne kunst is gevestigd (bleek op dinsdag in het hoogseizoen (!) dicht).
De dieren van La Madrinie Rond La Madrinie barst het van het leven. Op onze eerste avond werden we al geconfronteerd met de zevenslaper (Gris gris), de relmuis. Die onder de dakpannen resideert. De relmuis is een ‘kruising’ tussen een eekhoorn en een muis. Een alleraardigst diertje, dat ’s nachts wel wat lawaai kan maken door onderling geroep en geren over het dak. Over dit knaagdier verder geen informatie, hier komt nog een aparte blog over. Verder zijn er de talloze insecten, waaronder een vliegend hert, die voor de deur zat. De volgende dag bleek het diertje niet meer over
zo’n beste gezondheid te beschikken. Hij overleed uiteindelijk en hij staat nu in mijn werkkamer opgespeld op een stukje tempex. Ook kwam er op een avond een keer een flinke boktor langs wandelen. Verder hebben we de hop gezien, een kleine uil, maar ook de ijsvogel, bonte specht en zwarte roodstaart. Talloze soorten insecten, waaronder natuurlijk heel veel soorten vlinders (waaronder de koninginnepage), libellen, waterjuffers, kever en torren. Tijdens het vissen zwom er een keer een ringslang (niet giftig) voorbij en in een oude barbecue voor het huis leeft een stelletje levendbarende hagedissen. Ook kwam er een keer een ree buurten. Het vissen op La Madrinie is een verhaal apart. Ik had al van de schoonvader van de eigenaar, die ook vist, begrepen dat het goed vissen was in de meertjes. Er zat ook karper. Ben geen karpervijver, maar heb wel ooit eens een karperset gekocht voor een vakantie in Tsjechië. Niks mee gevangen destijds in 2004 en nu in 2014 weer niet. Ze zaten er onmisbaar gezien de belletjes en volgens verre voorgangers uit het gastenboek werden ze ook gevangen maar deze vislukkeling is het niet gelukt. Boillies, mais, drijvende korst, meerdaagse voerplekken, niets mocht baten. Deze jongens vragen kennelijk een heel eigen aanpak. Dan maar met de meegebrachte maden op ruisvoorntjes, die er massaal voorkomen. Groter dan een centimeter over 15 werden ze niet. Met een klein spinnertje vanuit de boot op het achterste meertje leverde wat baarsjes op en waarachtig een keer een flinke ruisvoorn van 25 cm. De visje zijn allemaal weer keurig teruggezet. Voor rust en natuur een ideale plek! Wij gaan er zeker nog eens heen.
