Het Y-journaal 27 oktober 2012

Papieren praaibericht van Zeilvereniging Het Y, opgericht 3 april 1885 te Amsterdam. Onderscheiden met de Koninklijke Erepenning. Editie 27 oktober 2012

Het Y-journaal

27 oktober 2012

In memoriam Guido Aanstoot Van de bestuurstafel Registratie werkplicht en vrijwilligerswerk Evenementenagenda 2012 Tocht per haven Marken Woord van dank Verslag Trintel Race Verslag dinsdagavondwedstrijden Wereldomzeiling volbracht Aanvullend verslag 8 Uren van Het Y Op de Mobilae naar Thailand Wat gebeurde er in Durgerdam? Kandidaat-leden Mutaties leden- en jachtenregister Bestuursleden en commissies

Simon Borensztajn Iet Vallenduuk Bestuur Evenementencie. Clariet Kok Dirk Zoutendijk Peter Palmboom Edward Norg Sita en Frans Swart Jan Palmboom Marjolein van Wamelen Nolly van Borssum Waalkes Anne Kooyman Leen Schulting Redactie

2 3 4 5 6 8 9 11 13 16 17 22 24 27 28

Losse bijlage Vergaderstukken 127ste najaarsledenvergadering, te houden op vrijdag 16 november 2012

Editie 6

Kopijstop 1 december

Verschijnt op 15 december

Dienstrooster 16 april t/m 15 oktober Maandag t/m zondag: Ochtend 8-12 uur, middag 15-17 uur, avond 19-21 uur Pauze 12-15 uur en 17-19 uur

Y-Journaal 2012 nummer 5

Zeilvereniging Het Y, Jachthaven Durgerdam Durgerdammerdijk 116a, 1026 CG Durgerdam, www.zvhety.nl Algemene informatie: [email protected] Havenmeester Durgerdam: Jos van Voorst, telefoon (020) 490 4717, GSM 062522 3142, fax (020) 490 4748. E-mailadres havenmeester: [email protected]

t

1

5

Ter herinnering Op de middag van mijn verjaardag werd ik gebeld met het bericht dat op 30 augustus jl. plotseling is overleden

Guido Aanstoot schipper van de Mamamia

Dat bracht naast mijn schrik ook een aantal herinneringen aan hem naar boven. Hij immers was het die met zijn broer Hein mijn aanvraag voor het lidmaatschap van 't Y adviseerde en vervolgens ondersteunde. Guido was iemand die niet schroomde om op vergaderingen van onze vereniging zijn persoonlijke mening uitgebreid te ventileren. En meestal had hij ook nog wel het gelijk aan zijn kant. En als hij daarbij wat emotioneel werd, dan excuseerde hij zich voor zijn temperament dat een logisch gevolg was van zijn roots, zoon zijnde van een Italiaanse moeder. De avond na mijn aanstelling als havencommissaris in Enkhuizen werd ik direct al door hem benaderd. Als oud-havencommissaris gaf hij mij een uitvoerig exposé over de tactiek om zoveel mogelijk ligplaatsen in de Compagnieshaven voor onze leden te behouden, respectievelijk uit te breiden. Dat gaf blijk van zijn betrokkenheid bij het wel en wee van ’t Y.

Niet alleen de vereniging was voor ons belangrijk; wij deelden samen ook een andere passie en wel het zeilen op ruimer water en dat ook nog in eenzelfde type zeilboot, een Hallberg Rassy 36. Onze contacten waren niet veelvuldig, maar als je Guido ontmoette binnen ‘t Y of soms in Muiden, waar hij met zijn schip een ligplaats had, was het altijd een hartelijk weerzien. In het voorjaar van 2003 troffen wij elkaar noodgedwongen in Medemblik. Samen stonden wij te kijken naar de restanten van wat eens zijn trotse Mamamia en mijn Xiphias waren. De brand had niet alleen onze schepen vernietigd maar daarmee ook veel persoonlijke bezittingen met hun eigen herinneringen. Maar, zoals ik en vele anderen Guido kenden, duurde het niet lang of hij stond weer achter het stuurwiel van een bijna identieke Mamamia. Mijn keuze werd overigens enige tijd later die van een motorjacht. Nu is Guido definitief van boord gegaan en laat hij ons verslagen achter met veel herinneringen aan een aimabel en bijzonder mens. Mede namens het bestuur en de leden van 't Y wens ik Marleen, de kinderen en de overige familie veel sterkte toe om dit plotselinge verlies te kunnen verwerken. De herinneringen aan hem blijven. Simon Borensztajn, oud-bestuurslid en lid van verdienste

2

Van de bestuurstafel Voor mijn gevoel hebben we een onrustige zomer achter de rug. Veel invalhavenmeesters, veel moest ad hoc geregeld worden doordat we Jos en Marian als stabiele factor in de haven moesten missen. In het vorige stukje schreef ik al over het pessimisme omtrent Jos’ terugkeer. Inmiddels is daar zekerheid over: terugkeer naar zijn baan als havenmeester is niet mogelijk. En aangezien Zeilvereniging Het Y geen andere functies kent, betekent dat einde verhaal. Ook voor Marian, die immers was aangesteld als assistent-havenmeester. Omdat de woonark een dienstwoning is, ontstond de noodzaak te gaan denken over een ander onderkomen. De wens om dan dichter bij dochter Samantha te kunnen wonen, is in vervulling gegaan: recentelijk werd hen een woning aangeboden in Hoogerheide. Alles ging ineens in een stroomversnelling. Momenteel zijn we bezig een en ander goed te regelen en af te handelen. De bestuursleden zijn het unaniem eens dat er weer een havenmeester moet komen, liefst weer een ‘stel’ dat samen haven en bar kan besturen. Een goede gastheer, toezicht, een vast aanspreekpunt, het op orde houden van de administratie, het is belangrijk. En natuurlijk, we hebben het aardig gered met alle vrijwilligers en zouden het zonder u absoluut niet gered hebben! Maar ook met invallers moet er een

centraal iemand zijn die een rooster maakt, overdracht regelt, financiën controleert etc. Inkoop bar moet worden geregeld, sanitair en clubschip moeten worden schoongemaakt. En in het hoogseizoen valt dat niet mee. Iedereen wil met de boot op stap, wil zo lang mogelijk met vakantie. En wat heerlijk als dan alles is geregeld en op rolletjes loopt! Het is deze zomer met kunst en vliegwerk en veel inzet van enkelen gelukt, maar de verhouding is scheef als die verantwoordelijkheid bij enkele vrijwilligers ligt. De afgelopen periode is er meermalen een oproep gedaan voor nieuwe bestuursleden. We zijn zeer verheugd dat zich een paar leden hebben gemeld. Met enkelen kunt u (hernieuwd!) kennismaken op de komende ALV. Ik kan u verzekeren dat ik heel blij ben met de aanmelding van Cobie Fransen. In de maanden dat ik de dubbelfunctie secretaris/penningmeester heb vervuld, waren er momenten dat ik me een dubbel geklutst Y-tje voelde... (Wellicht altijd nog beter dan een hard gekookt Y-tje?!) Van Yvonne, de tweede secretaris, heb ik veel hulp gehad. Wanneer de leden akkoord gaan met de benoeming van Cobie per maart, zullen Cobie en ik de komende maanden de overdracht gaan voorbereiden. Nog een week en het is 15 oktober, einde zomerseizoen. Buiten onweert het en klettert de regen in

3

vlagen tegen de ramen. De wind doet ook zijn best. De buitenthermometer geeft niet meer aan dan 12 tot 14 graden. Hadden we nog bewijs nodig dat de zomer voorbij is?!

Plannen voor het nieuwe seizoen zijn en worden al gemaakt. We hopen op 16 november veel leden te mogen verwelkomen om samen een begin daarmee te maken. Iet Vallenduuk, secretaris/penningmeester a.i.

Registratie werkplicht en vrijwilligerswerk Op de voorjaars-ALV is in principe besloten tot het invoeren van werkplicht voor de vaste liggers in Durgerdam en Marken en een wachtlijst-bonussysteem voor vrijwilligerswerk van de overige leden, onder voorbehoud van een evaluatie in de najaars-ALV. Ter ondersteuning van deze evaluatie is er een inventarisatie gemaakt van de tot nu toe verrichte activiteiten. Deze kunt u vinden op de website, via de aankondiging in de rechter bovenhoek van de home page. Mocht u onverhoopt uw naam niet terugvinden of mocht het aantal dagdelen niet kloppen, neem dan contact op met de coördinator van de activiteit die u hebt verricht, zodat dit kan worden gecorrigeerd.

Omdat er leden zijn die zoveel voor de vereniging doen dat het moeilijk is bij te houden, is er voor de registratie van de werkplicht niet verder geteld dan zes dagdelen, het minimum om voor een bonuswachtlijstjaar in aanmerking te komen. Tot nu toe heeft ongeveer de helft van de vaste liggers in Durgerdam en Marken aan de werkplicht voldaan en heeft een dertigtal andere leden zich ingezet. Het jaar is echter nog niet voorbij en er is nog gelegenheid om zich voor de vereniging in te spannen. Zie de website onder vereniging/werkplicht als u zich alsnog wilt aanmelden. Het bestuur

4

E ve n e menten

AGENDA

agenda

Datum

Activiteit

Contactpersoon

oktober 28 oktober

Bar Clubschip open 14-19 uur

Evenementencie.

november 5 november 16 november

Vergadering Dagelijks Bestuur Najaarsledenvergadering

Secretariaat Secretariaat

december 1 december 3 december 23 december

Winterevenement Vergadering Algemeen Bestuur Kerstopening

Evenementencie. Secretariaat Evenementencie.

Januari 2013* .. januari 27 januari

Nieuwjaarsreceptie Bar Clubschip open 14-19 uur

Evenementencie. Evenementencie.

Februari 2013* 16 februari

Winterevenement

Evenementencie.

Maart 2013* 23 maart

Bar Clubschip open 14-19 uur

Evenementencie.

April 2013* 14 april

Seizoensopening

Evenementencie.

* Alle reeds voor 2013 opgenomen data zijn onder voorbehoud. De volledige agenda voor 2013 treft u aan in Y Journaal nr. 6, dat op 15 december a.s. verschijnt.

5

Tocht per haven Marken september 2012

Al vroeg in de week werd de feesttent uit Durgerdam door Cees Jan Hendriks en de zijnen op de kade van Marken gedropt. Het vlot deed vervolgens dienst als vervoermiddel naar het eiland, waar vrijdag om 12.00 uur de werkploeg (vijf man sterk) o.l.v. Hans van Huijstee aantrad om de tent op te zetten. Wat een klus toch elke keer weer! Maar... als ie éénmaal staat, heb je er veel voldoening en vooral veel plezier van. Zaterdag vanaf 12.00 uur nam de bedrijvigheid aanzienlijk toe. Het leken wel mieren op de middensteiger, die zich met de armen vol "spullen", nodig voor het feest heen en weer bewogen. Wat een saamhorigheid! Geweldig! Om drie uur ‘s middags werden we hartelijk ontvangen door het

organiserend comité bestaande uit Evelien en Cees Jan (VN46) en Hans en Ria (Aragorn). Na uitleg van het dag/avondprogramma begaf iedereen zich te voet naar het Museum(pje) van Marken, waar we onze kennis over het Marker leven in al haar facetten en tradities weer eens konden ophalen. Hoogst interessant zijn de mores t.a.v. de klederdrachten: van normaal, halve rouw tot diepe rouw. Dit is zelfs al bij de kinderkleding direct te onderscheiden. Terug in de tent maar vooral nog er buiten in het zonnetje wachtte ons een quiz over vuurtorens, gemaakt door Hans (Aragorn). Moeilijk hoor, al die verschillende vuurtorens te onderscheiden - van Zeeland tot en met de Waddeneilanden! Herkent u de vuurtoren van

6

de KNRM op Marken en weet u waar de Bukdijk precies is? Winnaar werd de bemanning van de Sabijn (Clariet en Onno). Ondertussen was onze kok Rob (Aaltje Vis) "mét pijp" al druk bezig met de BBQ en schoven we alras aan tafel. Deze stond in de volle lengte van de tent en bood de mogelijkheid af en toe te wisselen van gesprekspartner. Leuk om zoveel verschillende mensen te kunnen spreken! Het was zó genoeglijk dat Marga en Wijnand (Labberdaan) niet eens zijn toegekomen aan het spelen op hun meegenomen trekzakken. De volgende dag om half elf liep ongeveer iedereen die aan boord was gebleven, heen en weer te sjouwen met van alles, wat rond en uit de tent kwam. Alweer zich voortbewegend als een stelletje hardwerkende mieren op de middensteiger. Peter en Lenie (Chara) voeren nog even uit, althans dat hadden ze gedacht. Een touw in de schroef speelde hen parten. Midden in de haven dook Peter vele malen, maar uiteindelijk niet tevergeefs, onder water onder toeziend oog van velen. Wat een pech! En... vooral koud!

7

7

Nu is het langzamerhand helaas weer tijd voor de winterstalling. Kreten als "dag, fijne winter!" of "tot volgend jaar!" maar ook "dag, tot op de najaarsvergadering of andere festiviteit!" Evelien, Cees Jan, Ria en Hans, veel dank voor dit geslaagde festijn! Het stokje wordt volgend jaar overgenomen door Glenn en Margriet Krab (Zoëa) en Robert en Caroline van Bergen (Sagamore). Daar kijken we natuurlijk allemaal weer naar uit! Clariet Kok (Sabijn) Foto's: Joep Homan (Almare) en Clariet Kok (Sabijn). Deze en nog veel meer foto’s ziet u in kleur op www.zvhety.nl/foto’s. U kunt uw favoriete plaatje daar ook downloaden.

Een woord van dank Familie, buren, dorpsgenoten, Y-leden en alle andere bekenden, Op deze wijze dank ik u allen heel hartelijk voor het getoonde medeleven bij het overlijden van mijn vader. De vele kaarten en brieven die ik heb ontvangen en de vele bloemen die zijn meegenomen bij zijn begrafenis hebben mij goed gedaan. Dirk Zoutendijk

8

8

Verslag Trintel Race 2012

Voor het eerst sinds we de Trintel Race organiseren hebben we er dit jaar voor gekozen de op 8 september jl. gevaren editie 2012 in combinatie met Flevomare in Muiderzand te organiseren. Deze combinatie waarbij zowel Jan Arts namens het Y als Leo van Raam namens Flevomare de kar hebben getrokken, was een succes en voor herhaling vatbaar. Hadden we vorig jaar geen inschrijvingen, dit jaar telden we dankzij extreem mooi najaarsweer 22 deelnemers verdeeld over 4 klassen, te weten ORC groot, ORC klein, SW groot en SW klein. Helaas liet de wind ons na 14.00 uur volledig in de steek met als gevolg dat de schepen die na 10.30 uur waren gestart niet anders konden dan in het laatste rak kansloos naar de

finish drijven. Dat er schepen abusievelijk eerder dan in hun eigen startklasse waren gestart, met als gevolg dat één schip daardoor twee uur eerder finishte dan de nummer 2, mocht de pret niet drukken. Het was namelijk niemand eerder opgevallen en er waren geen protesten. De einduitslag van deze Trintel Race is als volgt: ORC groot 1ste prijs: Sea’s out - F.Andela 2de prijs: Gotcha2 - W. Verhaar 3de prijs: Hops - John Stuart ORC klein 1ste prijs: Quinto - J.van Rijn 2de prijs: Tintamarre - J . Arts 3de prijs: Svea - Ger Janssen

9

SW groot De Karlek van Gert Krab was als eerste binnen (hij finishte exact twee uur eerder dan nummer 2), maar heeft zich wegens te vroeg starten heel sportief teruggetrokken. 1ste prijs: Tuiga – Hans Donkersgoed 2de prijs: Rampallion Jaap Homan 3de prijs: Chara - Peter Palmboom

2de prijs: Atanua Klaas van der Veen 3de prijs: Banjaard - W. Geijssen De race werd dit jaar geleid door Flevomare; het uitstekende buffet en het avondprogramma werden in ons eigen clubhuis opgeluisterd door de uitstekende zanger/gitarist Menno de Bruin. Het uitzonderlijke mooie weer van +25 graden gaf deze Trintel Race een gouden randje. Namens ieder spreek ik dan ook de wens uit dat u allen volgend jaar vooral (weer) meedoet. Als zeilvereniging zouden in combinatie met Flevomare 35 schepen dan toch echt mogelijk moeten zijn!

SW klein 1ste prijs: Almare - Joep Homan (finishte exact 512 minuten eerder dan nummer 2)

Peter Palmboom, Wedstrijdcommissaris en schipper van de Chara

10

Verslag dinsdagavondwedstrijden

Wanneer je op dinsdagavond de haven van Durgerdam weer in vaart, voelt het anders. Hoe anders…? Nou gewoon anders. Hoe kan dat dan? Nou dan kan doordat je maar een paar uurtjes bent weggeweest, maar het voelt als een heerlijk weekend. Even niet vanuit de file richting piepers, pasta of pampers maar vanaf de A10 richting de P12. Dit terwijl 99% van de botenbezitters thuis op de bank met de afstandsbediening op de buik ligt te kijken naar de driehonderdduizendste aflevering van De Wereld die zogenaamd Doordraait. Half acht is juist óns moment om de lieren nog eens rond te draaien. Met de kop in de wind genieten van de laagstaande zon en het lege IJsselmeer. Dit seizoen hebben we wel een bijzonder mooie serie gehad. Slechts één keer donkere wolken en storm boven Durgerdam. De rest prach-

tige wedstrijdavonden. Gelukkig waren er zo’n 22 booteigenaren die snappen dat je dit soort momenten moet pakken en zich hebben gemeld aan de startlijn. Zo’n 10 tot 15 boten waren er de meeste van de 14 avonden bij en deden dus ook mee voor de mooie prijzen en, nog belangrijker, de eeuwige roem. We hebben het geluk dat we elke week weer konden rekenen op een vaste groep fantastische vrijwilligers met- en op het startschip. Hierdoor kan iedereen er op vertrouwen dat er weer een mooie baan wordt aangekondigd die past bij de windrichting en sterkte. Dit afgewisseld met de intensieve maar oh zo leuke en leerzame windward – leeward banen. Oftewel de banen met afwisselend een kruis- en een voordewinds rak. Ook dit jaar hebben we de deelnemers weer in twee groepen verdeeld. Om 19.30 u vertrok de wed-

11

strijdklasse, 5 minuten later gevolgd door de Heerenklasse, die het iets rustiger aan mocht doen en geen spi hoefde te zetten. Zelf mag ik, als schipper van de Gemene Deler, de wedstrijden beleven. Op sommige momenten trots op de mooie dingen die gebeuren in handeling, stuurmanskunst of tactiek. Maar vanzelfsprekend zie je op de andere boten vergelijkbare dingen, die vervolgens weer afgewisseld worden met te laat aangetrokken genua’s, spi’s in zandlopers en wind shifts die gemist worden. Gelukkig is de bar een uitstekende plek om de koeien nog eens goed in de kont te kijken en met behulp van louter lotgenoten exact te bepalen wat we volgende week toch echt anders gaan doen. De eigenaren en boten die dit jaar de meeste dingen goed en de minste dingen fout hebben gedaan, zijn in de Heerenklasse Jan Arts met de Tintamare en in de wedstrijdklasse Bas Boer met de Spanker. De heren

zijn op 18 september na afsluiting van het seizoen bedolven onder de verschillende prijzen en felicitaties. Bij dezen nogmaals proficiat! Tja… Het mooie van het wedstrijdzeilen is dat je je voor élke wedstrijd 100% voorneemt om alles perfect te doen en dat je na élke finish er weer achter komt dat het niet gelukt is. Er is dus nog een wereld te winnen. En dan bedoel ik niet die wereld die door-draait om half acht op NED 3 maar de echte wereld met zon, zee en water. En moet je dan een sportboot hebben, een halve professional zijn of een complete wedstrijdbemanning hebben om mee te doen? Nee, gewoon inschrijven voor de nieuwe serie die weer start in mei 2013, na de wedstrijd weer richting de haven van Durgerdam varen en je merkt het vanzelf…..het voelt anders. Namens de wedstrijdcommissie, Edward Norg, Gemene Deler

12

Wereldomzeiling volbracht. We zijn weer thuis.

Nu zult u waarschijnlijk denken, ik wist niet eens dat ze weg waren. Dat klopt. U hebt er in het Y Journaal nog nooit eerder iets over kunnen lezen. Wij waren ook niet van plan een wereldreis te gaan maken. Gewoon, nu het werken was gedaan, lekker wat gaan zeilen, was de bedoeling. Toen de kinderen klaar waren met hun studie en zelfstandig vorm konden geven aan het leven, zeiden wij tegen hen: "Mam en pap gaan een stukje zeilen en wie weet, wel wat verder van huis". Ze vonden het prachtig. "Vervul eindelijk jullie droom". Maar tegen elkaar zeiden ze "Die twee komen heus niet ver, want zodra Mama een storm over zich heen krijgt, is ze gelijk weer thuis". Gelijk hadden ze. Wij dachten dat ook, maar het liep heel anders. Mijn vrouw is bang voor alles, vooral op de weg, maar op zee bleek geen storm haar enthousiasme voor het zeilen te kunnen verminderen. Bijzondere zeilers zijn wij niet. Er waren binnen de Y-

familie zoveel goede zeilers met prachtige verhalen, wat zouden wij daar nog aan kunnen toevoegen? Nee we moesten eerst maar eens kijken hoe het zou gaan en of het ons zou bevallen. Vooral geen grootse verwachtingen uitspreken want dat brengt ongeluk. Wij zijn namelijk een beetje bijgelovig. Beter gezwegen dan van het spreken hinder gekregen. Achteraf gezien, zijn we daar blij om. Er is nooit enige druk op ons gelegd. We hoefden nooit iets waar te maken waar we geen zin in hadden. En dat we geluk hebben gehad, is zeker. Wie zou dat niet beamen, als je na 16 jaar rondzeilen over alle oceanen, met meer dan 70.000 nm op ons log, RAYA thuis brengt, zonder een krasje en nog met de originele SCHOKKER zeilen, zonder een scheurtje? Toegegeven, wij zijn defensieve zeilers en zeker geen helden.Een mijltje sneller of langzamer maakt ons niet veel uit. Als het maar safe en lekker zeilt. Alles on-

13

toen wij de Moray Fifth bereikt hadden en Bucky aanliepen. We waren dolenthousiast. Caledonisch kanaalIerse Zee naar Dublin en Cork. Heerlijk die muziek en het enthousiasme ondanks de regen.

der controle. Zelfs op lange tochten van 5 of 7.000 mijl kon het ons niet schelen of we een weekje eerder of later aan zouden komen. Het is geweldig op zee. We genoten volop en zeilen is absoluut de mooiste manier van reizen. Het ging ons niet alleen om het zeilen. Andere landen, andere culturen, andere mensen leren kennen, was even aantrekkelijk. Nergens was je een toerist. Overal maakte je vrienden en je kon plekken bezoeken waar vrijwel niemand kwam. Wij houden van de rust en de stilte. De absolute stilte, zoals je die bijna nergens meer kunt beleven. Waar zijn we geweest? Het begon dus met alle landen rond de Oostzee. Hanzesteden. Prachtig is de oostkust van Zweden, de Aaland eilanden en Finland. Maar ook een bezoek aan Sint Petersburg, met de Hermitage, was onvergetelijk. Fantastisch was ook de tocht door het GOTA kanaal. Gehele westkust van Noorwegen, adembenemend. Het beviel ons allemaal geweldig, maar hoe nu verder? De eerste oversteken zouden gemaakt moeten worden. Drie nachten doorzeilen om Schotland te kunnen bereiken. Slapeloze nachten hadden wij. Je kunt het je nu niet meer voorstellen, maar na deze eerste drie nachten dansten wij op het voordek

Nieuwe uitdaging. Golf van Biskaje. Mijn God, als dat maar goed gaat. Nu wel een week op zee moeten verblijven om Lagos, Portugal, te bereiken. Het lukte en ons zelfvertrouwen nam toe. Fantastische tijd. We bleven een jaar. Zonnig Madeira en de Canarische eilanden werden de volgende bestemming. Porto Santo, La Graciosa, Lanzarote en Gomera waren bijzonder de moeite waard. Via Kaap Verdische eilanden naar Brazilië, Salvador de Bahia. We beginnen de smaak te pakken te krijgen. Prachtig land, gastvrije mensen en onvergetelijk carnaval. We waren er 9 maanden voor we eruit

geknikkerd werden. Foz de Iquasu een belevenis. Uruquay, Argentinië. Rio de la Plata- Buenos Aires. Kregen les van een Professor de Nautica, die ons enthousiast maakte voor Tierra del Fuego en Patagonië. We moesten vooral Kaap Hoorn niet vergeten. Hij had gelijk. Mooiste plek op aarde. Ik had nog nooit zo'n mooie sterrenhemel gezien. Chili.

14

Een land naar ons hart. Veilig, gastvrij, schitterende natuur, geweldig zeilgebied als je niet opziet tegen een beetje wind. Van Puerto Williams tot Antofagasta en de

Atacama woestijn. We bleven er twee jaar. We hadden het nooit willen missen. Als we jong waren zouden we er misschien wel naar willen emigreren. Uitstapje naar Robinson Crusoe (Juan Fernandez). Van Chili naar de Marquesas eilanden. Voor het eerst zagen wij andere cruisers die via het Panamakanaal gekomen waren. We verbaasden ons, dat we niet meer alleen op de ankerplaatsen lagen. Op naar de Hawaï Eilanden en vandaar naar Alaska. Glacier Bay en The Inside Passage van Juneau tot Seattle. Hoogtepunten: zalm vissende beren, het vangen van een heilbot van 1.70 lang, en het schitterende zeilgebied van Brits Columbia en Vancouver Island. We bleven er een jaar. Amerika van Seattle tot San Diego. We kregen een storm van een week over ons heen alvorens onder de Golden Gate Bridge door te kunnen zeilen. We kochten een camper en bleven er een jaar. Goudzoeken en alle nationale parken bezoeken.

Yellowstone, Red Woods, Yosemite waren de moeite waard. Toen we weer de zeilkriebels kregen, zeilden wij in een ruk naar Tahiti, Papeete. Vervolgens vrijwel alle Pacific Eilanden langs de Coconut run. Eindigend in Nieuw Zeeland waar we ons geweldig vermaakten. Bleven er twee jaar en ook weer met een camper zagen we alles. Jammer dat mijn vrouw verschrikkelijk last had van de Sandfly's, anders waren we er misschien nog wel langer gebleven. Zeiltechnisch een vrij moeilijk gebied waar het geweldig kan stormen. Via het schitterende Nieuw Caledonie en Papua Nieuw Guinea naar de Torresstraat. Van Darwin non stop naar Port Louis, Mauritius, over de Indische Oceaan. Onder Madagaskar door naar Zuid-Afrika. Bezochten na-

tuurlijk het Kruger Wildpark en vele andere. Swasiland en Lesotho. Namibie en Botswana. We vonden Afrika in velerlei opzichten zo fascinerend dat wij er drie jaar bleven. Nu de kinderen in de gaten kregen dat hun verwachting dat Mama wel snel thuis zou komen na haar eer-

15

ste storm, geen werkelijkheid werd, gooiden ze het over een andere boeg. We hadden genoeg genoten. Tijd om naar huis te komen, te babysitten en het gras te maaien. Nou dat moesten we dan maar doen. Non stop Kaapstad-Horta (Azoren) leek ons op onze oude dag, we zijn inmiddels dik over de 70, een mooie afsluiting. We dachten er 60 dagen voor nodig te hebben. Het werden er 74 omdat wij de laatste 3.000 mijl alleen maar de wind op de kop hadden. Alles kruisen dus waardoor de tocht niet rond de 6.000 nm maar 7.200 nm werd. Het weer is werkelijk in de war en van een stabiele passaatwind kun je alleen nog dromen. Zelfs in de dolldrums, waar vroeger de schepen soms weken lagen te drijven door gebrek aan wind, kregen we 60 knopen wind over ons heen, bakken water en onophoudelijke bliksem.

Horta- Amsterdam bleek niet eenvoudig. Op de valreep leden wij nog bijna schipbreuk, maar uiteindelijk bereikten we zonder kleerscheuren IJmuiden. Na 16 jaar weer thuis. De wereld rond ging vanzelf. Steeds maar een eindje verder zeilen en dan terug. Eigenlijk verbaast het ons ook een beetje want we zijn maar twee angsthazen. U weet nu zo'n beetje wat we gedaan hebben en mocht u vragen hebben of in het Y Journaal nog eens iets meer willen lezen over bepaalde gebieden of leuke anekdotes, maak het maar kenbaar op mijn e-mail: [email protected]. Met de allerhartelijkste zeilersgroet van Sita en Frans Swart

Aanvullend verslag Saudade 8-uren Eerder schreef ik dat de meest afgelegde mijlen gevaren zijn door de Saudade. De wisselprijs hebben wij vol trots ontvangen. Saudade zal wederom prijken op het klassementsplaatje, net als in 2011. Wat het verhaal niet vertelt, is dat de stuurkwaliteit van Onno Klazinga bepalend is geweest voor deze prijs. Met veel enthousiasme heeft Onno de Saudade behendig en professioneel de rakken laten doorkruisen. Een crewlid met veel passie voor zeilen. Dit bericht wilden wij u niet onthouden. Chapeau! Jan Palmboom

16

Op de Mobilae naar Thailand

We realiseren ons dat bovengenoemde titel wat pretentieus klinkt maar toch is dat wat we willen doen. Uiteindelijk... Want we beginnen ‘gewoon’ in Lissabon. Maar laat ik bij het begin beginnen. In 2010 waren wij weer in ons geliefde Thailand. Over het avontuur dat wij daar beleefden aan boord van een Nederlands charterzeiljacht vertellen wij in een volgend Y Journaal. Toch deed deze ervaring onze liefde voor de Thaise wateren er niet minder op worden. De adembenemende schoonheid liet ons maar niet los en wij besloten het land ooit op eigen kiel te gaan verkennen. Wij gingen onderzoeken op wat voor type zeilschip wij ons willen richten voor onze grote reis. Mijn gevoel van veiligheid op een boot had door bovengenoemd verhaal toch wel een deukje opgelopen. En al pratend en boten kijkend stelde ik op een gegeven moment voor om misschien ook eens te kijken naar een catamaran. Dat zou het begin worden van

een flinke zoektocht want het idee ging ons meer en meer aanstaan, maar…… we hadden geen bal verstand van catamarans en de merken zeggen ons helemaal niks. Via internet leerden we meer en meer en we gingen er zelfs enkele bekijken die in Nederland te koop lagen. Zo werd ons toch wel steeds duidelijker wat we nou eigenlijk wel of juist niet wilden. Toen was de natte HISWA er en er zouden enkele cat’s liggen. We bezochten bewust eerst de monohulls die we toch graag wilden zien en eindigden de dag met het bezoek aan een catamaran type Lagoon 400. We raakten in een enthousiast gesprek met de eigenaar, die de overstap van monohull naar multihull de beste stap ooit noemde. Hij merkte dat we serieus geïnteresseerd waren en bood ons aan om na de HISWA een middag mee te zeilen op zijn schip. Dat lieten we ons geen twee keer zeggen en zo zeilden we

17

Alle technische voorzieningen voor uw boot van a tot z • Inbouw, reparatie en revisie van diesel-, benzine- en buitenboord motoren • Onderdelen voor scheepsmotoren, keerkoppelingen, pompen • Accurate mobiele service dienst • Groot assortiment nieuwe en gebruikte motoren en onderdelen • Lassen, draaien en freesen • Watersportartikelen Oostersekade 5 1011 LH Amsterdam Tel: 020 - 625 16 15 / Fax: 020 - 624 99 89 Dealer van: Solé / Sabb / Ruggerrini / Renault / Selva buitenboordmotoren / Technodrive keerkoppelingen / Johnson pompen

18

twee weken erna voor het eerst van ons leven op een catamaran. De Lagoon bevalt ons qua indeling erg en ook de veiligheidsaspecten van dit schip spraken ons zeer aan. De middag zeilen is wennen, heel anders zeilen maar toch erg goed bevallen. We namen de eigenaar en zijn vrouw als dank mee uit eten en zo werd ook de avond dusdanig gezellig dat we bij het uit elkaar gaan werden uitgenodigd om eens een heel weekend op te stappen. En ook dat lieten we ons geen twee keer zeggen. Toen we een weekend meezeilden was het winterskoud. Eind november en er stond behoorlijk wat wind. Variërend van 4 Bf tot 6 Bf, uitschieters naar 7 Bf. De Lagoon is een snelle jongen en als het buiten erg koud werd, zeilden we gewoon binnen zittend als de zeilen goed stonden! Je hebt immers zicht rondom vanuit de riante kajuit. In Medemblik lijken we bijna de enige passanten in deze barre kou. Het afmeren gaat fantastisch; dankzij het feit dat een catamaran twee motoren heeft, is deze perfect te manoeuvreren! Wij waren inmiddels wel overtuigd van het feit dat ook wij zouden gaan overstappen op een catamaran om daarmee onze droomreis te realiseren. We bekeken een stuk of vijf soorten Catamarans maar de Lagoon won het steeds. We boekten op weer een ander merk catamaran een week als opstappers, samen met vijf andere gasten. We willen ook ervaren hoe het is om te charteren. Die week zeilen we dus met allemaal onervaren particulieren in de Algarve op een catamaran met schipper. Wij zijn de enige zeilers, dus we kunnen ons uitleven en zei-

len zoveel we willen. En hoewel dat type catamaran ook weer niet onze keuze zou zijn, kunnen we het zeilen zelf mooi verder uitproberen. Aan het eind van die week weten we dat de Lagoon nog steeds onze favoriet is én dat commercieel charteren niks voor ons is. Opstappers die niks van zeilen weten blijken ook geen idee te hebben van de waarde die zo’n boot vertegenwoordigt en bijna elke dag is er wel iets te repareren door de schipper. We besluiten dus definitief op zoek

te gaan naar een Lagoon. In de tweede week Algarve hadden we een appartementje gehuurd en die week wilden we gebruiken om veel te koop liggende Lagoons te gaan bekijken. De Lagoon 400, waar we op het IJsselmeer op gezeild hadden, is een prachtig type maar nog maar kort op de markt. Geen betaalbare occasions dus. De oudere types die we bekeken waren allemaal wat groter en eigenlijk was dat ook niet helemaal wat we zochten. We kwamen er niet erg uit en besloten het enige type Lagoon dat we nog niet gezien hadden, op te zoeken. Toen we bij een scheepsmakelaar navraag deden naar de Lagoon 380, wist hij dat een bevriende Lagoondealer in Lissabon zijn Lagoon 380

19

demoschip ging verkopen. Na een telefoontje bleek die Lagoon in de Algarve te zeilen, een half uurtje rijden van ons verwijderd. Toeval bestaat niet, dus de volgende dag gingen we er met de makelaar naar toe. We stapten op de boot en eigenlijk overviel ons allebei direct een gevoel van: dít is 'm. En zo werden we twee maanden later de trotse eigenaren van een mooie jonge Lagoon 380. Het enige nadeel van de 380 is de ronde zithoek in de kajuit. Niet mijn favoriet maar ach… we gaan in warme oorden zeilen en zullen meer buiten dan binnen leven. En laat de zithoek buiten nou gewoon U-vormig zijn. Helemaal goed. Onze Lagoon 380, inmiddels “Mobilae” gedoopt, lag nog steeds

in Lissabon en werd in de afgelopen wintermaanden klaargemaakt voor lang verblijf aan boord. Zonnepanelen boven de (nieuwe) dinghy, een windgenerator (wel een gekke, want de rechte paal bleek een sta in de weg voor de giek bij een voordewindse koers, dus is er een ‘haakse bocht’ in gelast) en op beide motoren staat een grotere dynamo. En op het moment van schrijven zeilen we sinds 6 weken op onze heerlijke catamaran Mobilae. We zijn nog in de Algarve en benutten deze periode vooral om de boot zoveel mogelijk door en door te leren kennen. We zeilen er veel mee; de Algarve is een mooie proeftuin want de dagen starten hier veelal windstil maar eindigen bijna dagelijks met 6

• • • • • • • • • •

Zomerstalling Winterstalling Vetus Center Scheepswinkel Helling Doe-het-zelf loodsen Boegschroef inbouw Dieselmotor inbouw In / uithijsen van uw boot Vuilwatersystemen

$ $ $ $ $$$$$$$ $$$$$$$$ $$$$$$$$ $ $ $ $ $ $

#"!! $"$$$ "!!""!!$$ "!!""!!$$  $$  $$  $$  "$ $ $$$ "$ $ $$$ $ $$
$ $ $ $$
$ $

• • •

Dieselmotoren ! Scheepsaccu’s ! Boegschroeven !

Informeer naar de aanbieding op de Hiswa (Vetus stand) of kom langs bij ons in de winkel.

20

of 7 Bf. We kunnen dus mooi het reven, het gennakerzeilen, het overstag gaan etc. oefenen en oefenen en oefenen. Windgenerator en zonnepanelen functioneren fantastisch!

Stroom is geen enkel probleem! En met de 600 liter water in de tanks kunnen we ruim twee weken vooruit als we niet te ruig gebruiken. Verder zijn we inmiddels aardig gewend aan het niet meer onder helling zeilen. We stouwen niet meer en bereiden geen etenswaren voor. Die maken we gewoon als we trek hebben. We slapen heerlijk in ons riante bed met raam direct naast het hoofdkussen en het is een luxe om te mogen douchen in onze ‘douchezaal’. Groter dan thuis…! We ankeren bijna uitsluitend achter ons 25kg Rocna-anker, behalve als we in een haven moeten zijn om één van de kinderziektes te laten verhelpen. Zo staat er dagelijks na het zeilen wat water in beide bilgen en aangezien dat zout water is, willen we dat absoluut laten verhelpen. Ook hadden we veelvuldig ‘ruzie’ met de apparatuur maar daarbij krijgen we gelukkig deskundige hulp van een ‘bijter’ die het niet op zich laat zit-

ten dat de apparatuur niet precies werkt zoals het zou moeten. We scharen dit gemakshalve maar onder aanloopkosten… Hierna willen we de komende wintermaanden waarschijnlijk bij de Canarische Eilanden doorbrengen, het leventje in warme temperaturen bevalt ons goed! Volgend voorjaar willen we dan door naar de Middellandse Zee, waar we de meeste tijd vermoedelijk door zullen gaan brengen in Griekenland en Turkije. En als we het gevoel hebben dat we ‘het daar wel zo’n beetje gezien hebben’ willen we de boot vanuit Turkije op transport laten zetten; door de Rode Zee en langs de piratengebieden en weer laten lossen op veilig vaarwater. Daar vandaan willen we dan naar Thailand zeilen. Of dat onze eindbestemming zal worden? Degenen die ons blog op www.mobilae.waarbenjij.nu lezen, kunnen het u vast vertellen over een aantal jaren… We hopen links of rechts nog wel een Y-lid tegen te komen…. Wie weet. Hartelijke zeilersgroet, Maarten en Marjolein van Wamelen, SY Mobilae

21

Wat gebeurde er in Durgerdam? Intussen is iedereen wel weer teruggekeerd tussen de palen en is het winterseizoen officieel van start gegaan. De een maakt het schip winterklaar voor een dobberend verblijf in de haven, de ander bereidt zijn of haar boot voor op de tocht naar een drogere winterstalling. Jan Arts had, als een van de weinigen die gemachtigd is de kraan te bedienen, de laatste weken dan ook de handen meer dan vol aan het strijken van alle masten. Jan, ook jij hebt je weer met recht kranig geweerd dit jaar, waarvoor dank! Op 29 september werd het Y’se zomerseizoen officieel gesloten. Ditmaal niet met de tradionele tocht, maar ter gelegenheid van het a.s. aftreden van Gerrit van Empel als evenementencommissaris met een mix van Durgerdamse activiteiten. Door gebrek aan deelnemers kon het onderdeel match racen helaas niet doorgaan. Wel schreven zich 8 boten met in totaal 20 bemanningsleden in voor de puzzeltocht langs Yburg en de veelal vertrouwde, maar soms toch ook nog onbekende punten rond het Ymeer. De volgende winnaars mochten na afloop hun welverdiende prijs in ontvangst nemen: 1e prijs Ragazzi met Charles en Marjolein Boucher, met als extra bemanning Chris en Margreet Broere, Chiel en Jacqueline Koops. Wij zijn extra blij met deelname van de Ragazzi; nu zij na hun verhuizing naar IJmuiden een ligplaats

‘aan huis’ hebben, komen zij - mede door drukke werkzaamheden - nog maar zelden in Durgerdam. We missen hen heel erg, maar zijn blij dat zij de nacht na het sluitingsevenement weer als vanouds in Durgerdam hebben doorgebracht. Deze éclatante winnaars, alles gezeild!! ontvingen een pyjama en een verhuisdoos. Chris en Margreet Broere + Chiel en Jacqueline Koops ontvingen een fles kruidenbitter voor hun feitenkennis. 2e prijs Doordrijver met Suze Eisma. Zij ontving een fles van haar meest favoriete drankje: cola! 3e prijs Isrea met aan boord Jos en Els Koopman + Han en Hill Brink van de Alca Torda. Beide koppels ontvingen welverdiend een fles wijn. Poedelprijs Triton met Hans en Marga van der Meijden, die dit jaar voor het eerst de zomermaanden in Durgerdam doorbrachten. Eveneens een fles wijn om gebogen over de kaarten hun nieuwe vaargebied beter te leren kennen en lengtes beter te kunnen inschatten. Aansluitend aan de prijsuitreiking was er weer een overheerlijk buffet met enerzijds de vertrouwde visbakkers Willem en Henk, en anderzijds een barbecue die vaardig werd bediend door het duo Hans en Hans. Ongeveer 62 leden prikten een vorkje mee en dat terwijl zich

22

Het Y journaal

twee weken voor de sluiting slechts circa 20 leden - en in de week voor de sluitingsdatum nog eens 25 officieel hadden aangemeld. Het buffet ging schoon op en de vrijwilligers achter de bar of achter de kookpotten vonden de hond in de pot. Dit mag natuurlijk nooit weer gebeuren. Zullen we daarom bij dezen afspreken dat we het leven van de evenementencommissie wat makkelijker maken door ons voortaan wel tijdig aan te melden voor deelname?! De zomer mag dan nu zijn afgesloten, op die manier wordt het vast ook een heel gezellige winter!

Inleveren van kopij: Indien mogelijk de kopij graag getypt insturen op diskette, of liever nog als Word-bijlage bij uw begeleidende e-mail. Dat maakt de verwerking ervan voor uw redactie een stuk gemakkelijker. Teksten zonder opmaak en met normaal hoofdlettergebruik aanleveren! Bij reisverhalen graag ook foto’s of andere illustraties aanleveren. Foto’s liefst digitaal in.jpg formaat of als goede afdruk meezenden. Meer informatie over het ideale beeldformaat (pixels) voor digitale verzending vindt u op www.zvhety.nl onder tabblad Vereniging/Y-Journaal. In verband met de beperkte ruimte in het Y-Journaal wordt, indien noodzakelijk, het recht voorbehouden teksten iets in te korten of in een volgende editie te plaatsen. De volgorde die in dat geval bepalend is voor plaatsing is: voor evenementen de datum van het evenement, voor reisverhalen de datum van toezending van de kopij aan de redactie.

Nolly van Borssum Waalkes

23

Yacht Painting Lelystad Specialist in: • • • •

spuiten van boten. lak en schade herstel. osmose behandeling. Coppercoat: duurzame onderwater bescherming.


Y-leden: 10% zomerkorting. website: www.ypl.nl E-mail: [email protected] Tel: 0320 26 85 67 __________________________________________________

Jacht Service Lelystad • voordelige winterstalling • bootlift tot 20 ton. • mastkraan all-in winterstalling: 18,90 m2

• 2x hijsen – opbokken – afspuiten

all-in knippen en scheren: 22,- p/m • 2x hijsen – opbokken – afspuiten – 14 dagen op de kant.


Y-leden: 10% korting. E-mail: [email protected]

Tel: 0320 26 85 67

_____________________________________________________ Bezoek adres:

Zuidersluisweg 52

8283 RC Lelystad.

• Eenvoudig per boot bereikbaar via de Noordersluis. Net voorbij de 1e jachthaven stuurboord. • Marifoon: kan. 84

26