Hallo. Lieve Brugvrienden,

Hallo ‘Lieve Brugvrienden, Aan alles merk je dat de lente weer zijn intrede doet in het land. Je wordt ‘s morgens wakker met het drukke gekwetter van de vogels die weer vollen bak aan hun nieuwe nestje aan het werken zijn. En na die lange en zware winter geniet iedereen weer met volle teugen van de eerste warme zonnestralen. Bedrijvigheid alom met toffe en soms minder toffe werken. Bij de laatste categorie horen dan bij voorbeeld de werken aan de Antwerpse Ring, waarvan je nu al uitkijkt naar het einde ervan. Bij de eerste categorie horen de werken van de Brug. En het zijn al drukke eerste maanden geweest: iedereen is druk bezig om de projecten tot in het detail in orde te krijgen en dit lijkt aardig te lukken. En men is al begonnen met de voorbereidingen voor het Ontbijt aan Bed op zondag 22 mei. Wij wensen u in ieder geval al een heel zonnig voorjaar en waarschijnlijk tot ziens ‘s morgens heel vroeg bij het ontbijt!’ Ann Costermans

1

?

Heb je vragen over de werking van De Brug? Wil je meer weten over haar activiteiten? Ben je geïnteresseerd in een bepaald project? Is één en ander je niet duidelijk bij een storting of overschrijving? ........ Bel dan gerust één van de volgende Bruglijnen: 03.666.84.33 03.667.63.55 03.666.72.39 03.666.20.69 0475/31.33.99

Inge Beyers Ann Costermans Koen Francken Micky Poelemans Kristel Verpoten

Indien er problemen zijn om post door te zenden naar België dan kan U gebruik maken van het faxnummer 03.666.24.81 van de familie Roosens-Poelemans Lieven en Micky of van het e-mail adres: [email protected]

ONS REKENINGNUMMER

833-3647592-68 (BACOB)

Ontwikkelingshulp ‘De Brug’ vzw Brasschaatsesteenweg 64 2920 Kalmthout

AAN ALLE CORRESPONDENTEN Gelieve te noteren in uw agenda: Op vrijdag 29 april om 20 uur is er een vergadering voor alle correspondenten van De Brug in het parochiecentrum van ACHTERBROEK.

2

Verslag van de bestuursvergaderingen D I N S DAG 6 JA N UA R I 2 0 0 5 Aanwezig: Inge B., Koen F., Mieke G., Ann C., Micky P., Guy V., Kristel V. Voorbereiding algemene vergadering 14/1/05 Solidariteitsmaal 2004 De winst per deelnemer is dit jaar opmerkelijk gedaald. Oorzaken: +/- 120 minder deelnemers 102 euro minder aan giften vaste kosten blijven +/- gelijk aankoop vlees dit jaar +/- 90 euro duurder dan 2003 prijs voor de zaal in Heide is met 100 euro gestegen Projecten tegen 1/4/05 alle documenten van projecten in orde. De projecten zullen pas uitbetaald worden als alle documenten volledig in orde zijn. Indien het project voor 1/4/05 niet in orde is, zal dat project dit jaar niet uitbetaald worden en blijft het geld op de rekening staan. Ontslag en benoemingen Projectaanschrijvers: Volgende personen zullen volgend jaar (voorlopig?) geen projectaanschrijver meer zijn: Mady Cattoor, Jos Baeten, Gretel Beyers, Hilde Francken, Ann Francken, Elke Verhoeven, Jos Bierkens, Lutgard Buyens. Nieuwe projectaanschrijvers: Lina Van den Bergh. Vragen aan Cecile Kalhofer of zij het project van Frank wil overnemen. Schakels: Koen Cassimon neemt ontslag maar blijft wel projectaanschrijver Bestuursleden: Guy neemt ontslag maar blijft wel actief in Support. Varia: erfenis-legaat Eerstdaags zal het bedrag van 54372 euro gestort worden afkomstig van een erfenislegaat. Op een komende bestuursvergadering zal hierover beslist moeten worden hoe we dat geld gaan besteden.

3

M A A N DAG 7 F E B RUA R I 2 0 0 5 Aanwezig: Micky P., Inge B., Koen F., Kristel V. Verontschuldigd: Mieke G., Ann C. 1. Evaluatie Algemene vergadering en planning afgesproken items Goede vergadering met zeer professionele presentatie. Toevoegingen aan het verslag van de AV: gespreksavonden: + Jef Lombaert 2. Verdeling bestuursfuncties (o.v.) voorzitter: Koen F. secretaris: Micky P. + GROS vertegenwoordigster schatbewaarder: Inge B. Projectverantwoordelijken: Mieke G. + Ann C.. Bestuurslid: Kristel V. 3. Formaliteiten vzw Ledenlijst, jaarrekening en begroting moeten jaarlijks neergelegd worden om aan de VZW wetgeving te voldoen. 4. Stand fiscale attesten Inge heeft de lijst doorgestuurd naar Micky. Eerstdaags zullen de fiscale attesten verstuurd worden. Enkele mensen komen net niet aan 30 . Dit is nog steeds het gevolg van de omzetting naar de euro. Tegen volgende vergadering zal Inge nakijken wie dat is en deze mensen zullen hiervan op de hoogte gebracht worden. 5. Stand projecten Om de 14 dagen stand van zaken opstellen en dit tot deadline van 1 april. Dossiers van projecten die al in orde zijn, reeds doorgeven aan Guy V. Er zal gepoogd worden om via de paters van Steyl een nieuw contactpersoon te zoeken voor het project van pater Swerts om zo na te gaan of het project misschien in de toekomst verder gezet kan worden. 6. Erfenis-legaat Voorstel om het bedrag niet in 1 jaar te verdelen maar te spreiden over vb. 3 jaar. Op deze manier kunnen projecten die omwille van een bepaalde reden volgend jaar voor 1 jaar niet gesteund zullen worden, toch ook nadien nog een deel van dit geld ontvangen.

4

7. Varia Arcopar-aandeel: Omdat dat in het verleden financiële voordelen had, heeft de Brug een arcopar-aandeel (van het vroegere Bacob). Inge zal navragen of dit nu nog zin heeft en dit eventueel verkopen. Wijziging mailadressen: Ann C. [email protected] Kristel V.: [email protected]

VRIJDAG 11 MAART 2005 Aanwezig: Micky P., Inge B., Koen F., Ann C. Verontschuldigd: Mieke G., Kristel V. 1. Verdeling bestuursfuncties Ontslag Mieke Goetschalckx De bestuursfuncties, afgesproken in vorige vergadering, zijn bevestigd. 2. Formaliteiten vzw 1 Mieke Goetschalckx: ontslag als bestuurslid. 2 Volgens Ad Vernooij moet de boekhouding van de vzw, jaarlijks nagekeken worden door ‘externe rekening commissarissen’. Guy Verpoten en Ad Vernooij worden voor deze functie gevraagd. 3. Stand projecten – 14 projecten zijn volledig OK – 4 projecten worden snel OK verwacht. – Ann neemt actie om nog zo veel mogelijk projecten voor 1 april OK te krijgen. – Aanvraagformulieren voor volgend werkjaar: • Ann herwerkt (vereenvoudigt) de formulieren • Vergadering voor alle correspondenten op vrijdag 29 april in PC Achterbroek (zaal is geboekt). 4. Erfenis-legaat Het voorstel van vorige vergadering is aangepast. Afhankelijk van de inkomsten willen we het kapitaal spreiden over een periode van 3 à 5 jaar, waarbij we gedurende deze periode, elk project een bedrag van minstens 1500.00 euro garanderen.

5

5. Project F.Schrauwen F.Schrauwen (burgemeester Essen) heeft een brief gericht aan de Brug om het project van zijn dochter Veerle te Ghana, te mogen voorstellen in het boekje van De Brug. Dit is geen probleem voor ons, zie eerder Edgard Francken. Koen belt naar F. Schrauwen om een afspraak te maken (samen met Ann) om eventuele mogelijkheden tot samenwerking met het gemeentebestuur van Essen te bekijken. 6. Varia – OAB: *Sponsors gevraagd + doorgeven aan Guy. *Ann contacteert Koen C. aangaande de kaas. – Boekje: Zie lijst Gerarda om leden die niet meer reageren, geen boekje meer toe te sturen. Indien niet akkoord met deze lijst: doorgeven aan Gerarda aub.

twaalfde

‘ONTBIJT AAN BED - actie’ op zondag 22 mei 2005

6

Brieven INFORMATIE BETREFFENDE HET VERSCHIJNEN VAN DE BRIEVEN IN HET TIJDSCHRIFT. Het tijdschrift wordt 4 maal per jaar uitgegeven nl. eind januari (1), eind april (2), eind juli (3) en eind oktober (4). Daar er meerdere personen meewerken aan het boekje dienen de brieven op de redactie binnen te komen uiterlijk eind december voor boekje nr. 1 (dat verschijnt eind januari), eind maart voor nr. 2 (dat verschijnt eind april), eind juni voor nr. 3 (dat verschijnt eind juli) en eind september voor nr. 4 (dat verschijnt eind oktober), zodat iedereen de nodige tijd heeft om zijn taak in orde te brengen (typen, lay-out, fotokopiëren, bijeenrapen en nieten en verdelen of verzenden). Dat werk is gespreid over een volledige maand.

MAGDA GEUDENS - Egypte

december 2004

Adres: GEUDENS Magda, Langbaanvelden 144, 2100 Deurne.

Nieuwjaarsbrief aan de lezers van ‘De Brug’ en aan alle mensen van goede wil, Moge 2005 een sprankelend en boeiend jaar worden voor ieder van u! De laatste werkweken in Egypte waren intensief en vermoeiend, maar het resultaat mag er zijn. Om het met de woorden van Sœur Monique te zeggen: ‘Tout vibre et étincelle dans la joie de Noël. Nos jardinières sont vraiment résuscitées à une vision nouvelle de la vie des enfants- les parents aussi, grâce à la journée ‘portes ouvertes’. En daar was het ons toch om te doen: een kindvriendelijk en geweldloos kleuteronderwijs! Ook kreeg ik op het allerlaatste moment het bericht dat ‘Caritas/Egypte’ dan toch twee verantwoordelijken kon (of wilde) vrijmaken voor een bezoek aan de leprozerie. Een hele opluchting voor de Italiaanse zusters die de camionette hadden volgestouwd met 120 kerstpakketten: 102 voor de melaatsen en 18 voor het personeel om chantage en diefstal te voorkomen. In Egypte worden nog elk jaar een aantal nieuwe besmettingen vastgesteld.Ik kon dus mee naar Amreya, een melaatsendorp in de buurt van Alexandrië, op 30 km afstand van het stadscentrum. Eigenlijk is deze desolate plek, een oude Britse legerkazerne op de kust en de melaatsen wonen in de grote oude loodsen waarin destijds de legervoertuigen werden ondergebracht; ieder heeft een brits met paardendeken en een vies roestig kastje. En er is geen enkele vorm van privacy. Medische verzorging en voedselhulp krijgen zij van Caritas, die op zijn beurt mag rekenen op financiële hulp o.a. van ‘Damiaanactie’. Maar behalve de meest rudimentaire hulp is er niks voor deze mensen, in tegenstelling tot de leprozerie ‘Abou Zaabel’ bij Caïro, waar jaarlijks tijdens de zomervakanties West-Vlaamse studenten verpleeg-

7

kunde en tuinbouw een paar weken vrijwilligerswerk komen doen. De vraag viel dan ook of ik voor een gelijkaardig project in deze leprozerie, geen mensen kon aanspreken? Dan voel je weer eens hoe groot en overweldigend de noden zijn en hoe beperkt de middelen en de mogelijkheden. Achmed was er ook, een 21-jarige student die 2 jaar geleden op Paaszaterdag werd binnengebracht. Omdat hij al een tijd last had van zijn voet en geen passende schoenen meer kon vinden, was hij naar de dokter geweest, die hem stante pede naar de leprozerie liet voeren en daar stond hij dan, in zijn keurig westers kostuum, met zijn boekenpakket onder de arm, verbouwereerd en met een onthutste blik in zijn ogen: de leprozerie werd zijn nieuwe thuis, voor Achmed was er geen toekomst meer, gedaan met het familie- en studentenleven…… Ik zag hoe hem een brits werd toegewezen, ééntje in de lange rij tussen al deze norse, verminkte mannen. En nu stond hij daar, 2 jaar later in dezelfde kleren, gekreukt en slonzig naast zijn bed, in zijn ogen de blik als van een getemd dier en ik kreeg het pas echt te kwaad toen hij door het medisch team (dokter, kinesist en schoenmaker) in het midden van onze kring werd gezet, om een mal van zijn verminkte voet te laten maken voor een aangepaste schoen. Maar echt razend was ik bij een vorig bezoek toen mijn blik viel op een voetje zonder grote teen, toen een kleuter zijn woede uitschreeuwde omdat zijn moeder het pas gekregen pakje chips uit zijn handjes rukte om het te verkopen voor enkele sigaretten! Een bezoek aan de leprozerie is steeds een beklemmende en beklijvende ervaring; de morele drempel is zeer laag en ik kan hier niet echt iets doen, alleen maar tegemoet komen aan de vraag van de zusters om een deel van de facturen mee te betalen en om hen het gevoel te geven dat ze er niet helemaal alleen voor staan. Ziehier mijn verdere planning voor wie daarin geïnteresseerd is. Zoals de voorgaande jaren zal ik de eerste 4 maanden weer gidsen in het Provinciaal Veiligheidsinstituut op de tentoonstelling over drugspreventie, afgewisseld met een paar periodes van stagebegeleiding van studenten kleuterleidsters in een hotel van ‘Intersoc’. En ook tijdens de schoolvakantie staat het vrijwilligerswerk bij ‘Intersoc’ op het programma. Het zal mij de tijd geven om financieel, fysiek en emotioneel weer op krachten te komen. En hopelijk kan ik in het najaar weer een aantal weken naar Egypte, deels naar Alexandrië, deels naar de woestijn, voor de supervisie van de gestarte vormingssessies die nu ook doorgaan tijdens mijn afwezigheid. Misses Hella zal workshops organiseren met de pedagogische pakketjes die ik samenstel met het materiaal van ‘Altiora’ en die ik af en toe verstuur. En misschien is dan ook de grimmige sfeer rond sommige van onze missieposten in het zuiden weer wat bekoeld, want volgens Sœur Viviane, die ik ontmoet heb op haar doorreis naar het zuiden, heeft men een aantal Libanese zusters naar huis moeten sturen omdat hun veiligheid niet meer kon gegarandeerd worden. Zodoende. C o r r e s p o n d e n t e : H i l d a Va n L a e r .

8

LOUISE SMEULDERS - Brazilië

12 december 2004

Adres: SMEULDERS Louise, Santa Casa, C.P. 1034, C.E.P. 39400.103 MONTES CLAROS, M.G., Brasil.

Aan allen van harte mijn beste Kerst- en Nieuwjaarswensen en ik bid opdat al jullie wensen voor 2005 in vervulling mogen gaan. Ik hoop van jullie volgend jaar in goede gezondheid weer te zien, in juni kom ik in verlof. Met mijn werk gaat alles goed. De groep van alfabetisering kreeg verleden week het brevet. Zij kunnen nu lezen en schrijven. Ik dank jullie nog eens van harte voor al jullie inzet, goede wil en moed om ons hier te helpen in onze werken, want het is met jullie steun dat we dat alles kunnen doen. Vele warme groeten vanuit het grote Brazilië en tot kijk. Correspondent: Roland Putseys

TOBIAS SAMELLA - Malawi

12 december 2004

Adres: SAMELLA Tobias, Archdiocese of Blantyre, P.O.Box 385, BLANTYRE, Malawi.

Eerst en vooral wil ik je graag bedanken voor je leuke brief die ik een tweetal maanden geleden kreeg. Ik was blij te horen dat je mijn beide brieven had aangekregen. Sorry voor de vertraging. Misschien komt het doordat ik een jaartje ouder word dat ik wat meer tijd nodig heb om te schrijven; in november ben ik 39 geworden. Hartelijk bedankt voor je wensen. Ik was ook erg blij via jou te vernemen dat het aanvraagformulier naar behoren was ingevuld. Je verdient echt een pluim voor al het vertaalwerk dat je gewoon doet om het mij gemakkelijker te maken. Doe zo voort, alsjeblieft! We zitten nu in het regenseizoen. De regens zijn begonnen half november en totnogtoe doen ze het goed. Het is hoopgevend: we hebben de afgelopen twee weken bijna dagelijks goede regens en felle zon gehad. Ik hoop en bid dat de regen niet te overvloedig valt of te snel verdwijnt voor onze gewassen. Ik heb twee stukken grond kunnen reserveren voor het voedselproductieproject voor onze wezen. Het merendeel van het tuinierwerk werd gedaan door acht arbeiders, om te vermijden dat de kinderen te veel moesten doen uit vrees beschuldigd te worden van kindermisbruik. De kinderen hebben nochtans ook wat moeten helpen waar nodig. Momenteel hebben de ze vakantie en wieden de ouderen de moestuinen. Onze maïs groeit goed en is al 30 cm hoog. Zodra we gedaan hebben met wieden, hopen we meststoffen te kunnen gebruiken. Ik heb zes zakken gekocht, maar mogelijk is dat niet voldoende.

9

Het grote probleem is dat meststoffen hier in de winkels schaars zijn. Zodra ze terug voorradig zijn, zal ik nog enkele zakken extra kopen. Ik ben ervan overtuigd dat we een goede oogst zullen hebben als de regens zo doorgaan. Dat zou een lange voedselcrisis voor onze kinderen vermijden. Nog wat ander nieuws. Samen met Home Based Care heb ik een Kerstviering georganiseerd voor al de wezen binnen ons ‘recruteringsgebied’. We zullen ook een aantal wezen uitnodigen die niet bij ons geregistreerd zijn en die hun dagen doorbrengen met bedelen op straat. We zouden graag hebben dat ze ook naar het weeshuis komen in plaats van op straat te bedelen. Tijdens die Kerstviering (op 26 december) zullen we de kinderen ook eten en drinken geven; daarna zullen we nog onder andere kleding, zeep en andere dingen verdelen. Er zullen ook sociale activiteiten zijn zoals voetbal en netbal. Ondanks al de moeite die we doen om iets voor de wezen te veranderen, botsen we toch steeds weer op uitdagingen, waarbij de belangrijkste het enorm stijgende aantal wezen is. Sommige kinderen komen gewoon om hulp vragen en verdwijnen onmiddellijk zonder te zijn geregistreerd. Er is ook een aantal kinderen, voornamelijk meisjes, die geneigd zijn om snel na hun lagere school te trouwen. Op dit moment zijn er twee meisjes die al bij hun vriendjes wonen. Het is jammer dat ik maar heel weinig aan dat probleem kan doen omdat ik hun vrijheid moet respecteren. Door een tekort aan bakstenen heeft de bouw van het weeshuis een tijdje stilgelegen snel nadat de funderingen af waren. Er moesten dus weer 25.000 bakstenen gevormd en gebakken worden. De metsers hebben intussen hun werk hervat. Het werk duurt te lang en dat komt voornamelijk doordat het gedaan wordt door vrijwilligers, mensen van goede wil die niet betaald willen worden voor het werk dat ze doen. Bijgevolg nemen ze er hun tijd voor. Hopelijk zal de bouw tegen het midden van volgend jaar klaar zijn. Op politiek vlak komen we terug op onze plooien. Onze nieuwe president, een katholieke christen die niet gewenst was door veel Malawiërs omdat hij was aangesteld door de vorige president, blijkt nu een redder te zijn, iets wat vele Malawiërs niet verwacht hadden. Hij verricht momenteel al wonderen. Hij heeft al grote mensen gearresteerd in de partij die hem de verkiezingen deed winnen. Sommigen vrezen zelfs dat hij uiteindelijk zelfs zijn voorganger die hem heeft aangesteld, zal laten oppakken voor corruptie. Door zijn strijd tegen de corruptie heeft hij de harten van velen gewonnen, zowel in het binnen- als in het buitenland. Laten we hopen en bidden dat hij aan zijn principes vasthoudt. Het was inderdaad erg goed nieuws te horen dat je zus bevallen is van een vierde kind en eerste dochter, Margot. Mijn gelukwensen! Ik bid voor haar goede gezondheid. Deze keer heb je niet veel over jezelf geschreven of over wat je op dit moment doet. Geef je nog steeds les? Voor ik deze brief afsluit, wil ik je nog even zeggen dat het me spijt dat ik je email-

10

adres nog steeds niet heb kunnen gebruiken. Het grote probleem is eigenlijk dat Malawi een erg arm land is wat technologie betreft. Het is dus moeilijk voor veel mensen, waaronder ook ik, om te weten hoe een e-mail te versturen. Maar ik ben er zeker van dat ik er ooit in zal slagen. Hetzelfde geldt ook voor foto’s. Ik wou dat ik foto’s van de kinderen enzovoort kon sturen, maar het probleem is dat mijn fototoestel al een hele poos stuk is. Ik hoop er snel weer een te kunnen kopen. Intussen hoop ik ook eens foto’s van jou en de bestuursleden van De Brug te mogen zien! Ten slotte wens ik jou, je familie en al de leden van De Brug een Zalig Kerstfeest en een Gelukkig Nieuwjaar! Beste groeten. Brief van 1 maart 2005 Je hebt intussen vast mijn vorige brief al gehad. Ik hoop dat mijn project goedgekeurd wordt; de weeskinderen zouden er erg onder lijden als er dit jaar geen steun van De Brug is. Iets cruciaals waarover ik het in deze brief wil hebben, zijn de regens. Je herinnert je vast dat ik in één van de vorige brieven schreef dat het regenseizoen erg voorspoedig begonnen was en dat we soms zelfs vreesden dat er te veel regen zou vallen voor de gewassen. Maar helaas: toen de maïs bijna halfweg was, is het gestopt met regenen. Er was gedurende een maand geen regen en de zon was zo heet dat het grootste deel van de gewassen verschroeid is. De situatie is erg schrijnend en iedereen zit in met de oogst. Terwijl ik deze brief schrijf, regent het al terug, maar het is te laat voor de gewassen. Onze enige hoop voor de weeskinderen is nu nog de steun van De Brug. Het betekent namelijk dat ik dit jaar veel maïs zal moeten aankopen voor hen. Ik denk niet dat onze moestuinen iets bruikbaars zullen opleveren. Ik hoop dat in België alles goed gaat. Ik gedenk jullie steeds in mijn gebeden. Gelieve ook voor ons en onze weeskinderen te bidden. Mijn beste groeten Fax van 17 maart 2005 Het doet me werkelijk heel veel plezier je te kunnen meedelen dat het geld van De Brug voor 2005, 1550, op mijn bankrekening is aangekomen. Volgens de informatie van de bank is het geld hier aangekomen op 14 maart 2005, veel vroeger dan de vorige jaren en deze keer zonder enig probleem. Ik ben er zeker van dat ik daaruit kan opmaken dat de formulieren en brieven die ik je per fax en per post stuurde, goed zijn aangekomen. Ik neem dan ook aan dat het bestuur van De Brug er tevreden over is en dat mijn projectvoorstel voor 2005 hen overtuigd heeft. Ik wil jou in het bijzonder ten zeerste bedanken omdat je onvermoeibaar doorgaat om alles correct en tijdig in orde te krijgen. Ik wil iedereen uit de grond van mijn hart bedanken. Eerlijk gezegd is deze gulle gift een heel grote geruststelling voor de kinderen en mij-

11

zelf. Zoals ik al duidelijk maakte in mijn vorige brief, heeft het veel te weinig geregend in Malawi en andere landen in zuidelijk Afrika. De situatie is schrijnend. Dankzij het geld van De Brug zullen we gered zijn. Momenteel ben ik al op zoek naar maïs. Onze president, dr. Bingu wa Mutharika, was in België vorige week. Heb je hem op tv gezien? Ik ben er zeker van dat zijn missie er gedeeltelijk op gericht was om hulp te vragen van de regering daar. Alvast bedankt. Ik wil nogmaals mijn grote dankbaarheid voor de bestuursleden van De Brug uitdrukken en voor al die goede mensen die meehelpen om de behoeftigen op andere plaatsen in de wereld te helpen. Ik beloof dat ik voor jullie allen zal bidden en dat we jullie zullen gedenken tijdens de eucharistievieringen. Met mijn beste groeten, en moge God jullie zegenen. Een vrolijk en zalig Pasen. C o r r e s p o n d e n t e : Ve e r l e D e S c h e p p e r

GANI EHIDO - Congo

Kerstmis 2004

Adres: Gani (Isagani) EHIDO, Maison SVD, 171, 8ème rue Limète, B.P. 7463, KINSHASA 1, Congo

Paroisse Ss Pierre et Jean, MC Tumikia Vandaag 28 november: de eerste zondag van de advent. 31onderrichters en catechisten komen naar hier op bezinning …De personages Elisabeth, Zacharias en Jozef inspireerden mij. Ik maakte de bedenking dat zij tot symbool staan tot de mensen die men minacht, uit onze omgeving. Zoals de ouderen en nederige eenvoudige mensen. Maar juist zij dragen de Hoop met zich mee...Hoop is wat wij hier in Congo moeten hebben … HOOP voor een vreedzame, blijmoedige, vruchtbare en eensgezinde toekomst. Een weinig nieuws: op 1november kreeg ik een aanval van malaria.Werd met kinine behandeld. Twee dagen daarna trok ik naar het weeshuis bij de zusters.Twee kinderen waren ernstig ziek en hadden een bloedtransfusie nodig. Niemand was bereid hen bloed te geven.Vermits ik bloedgroep ‘O’ heb vroeg de zuster mij hen bloed te geven!! Dus om 18.20 u tapte men 280cc af en om 18.30 u droeg ik de H.Mis op, daar mijn 2 collega’s naar het dorp waren. Ik voelde mij duizelig na de mis …Resultaat: twee dagen in bed! Daarna ging ik naar de dokter in Kikwit. Ik moest er 5 dagen blijven en daarna nog twee weken verplichte rust. De dokter zei: dat was onverantwoord wat je deed. Maar ik dacht bij mezelf: ‘t was een generositeit. Nu voel ik mij terug goed en ben zeer tevreden dat het met de twee kinderen prima gaat. Kerstmis nadert...het maakt ons erop attent dat Jezus naar ons gekomen is om ons zijn liefde te tonen en zijn leven te schenken. Ik bid dat deze Kerstmis ons nieuwe HOOP voor de toekomst brengt en dat het nieuwe jaar vruchtbaar wordt voor ons allen.

12

Ik wil U ook bedanken voor de spirituele, morele en materiele steun...voor dat alles !un grand MERCI! Hierbij, in naam van mijn medepaters Guillome en Roberto en alle ‘Tumikiens’ wens ik U een: Merry Christmas and a blessed New Year !!! De groeten aan allen. Brief van 10 februari 2005 Ik ben blij van U een brief te hebben ontvangen, spijtig genoeg maakte het nieuws mij heel triestig….. Moge Frank in het eeuwige paradijs nu in vrede leven. …………………… Ik ben voor een vergadering in Kinshasa. Als alles meezit zal ik volgende week terug in Tumikia zijn. Ik heb tegenslag hier met mijn emailadres. Het is afgesloten daar ik 5 maanden afwezig was en in Tumikia zijn we nog niet aangesloten. In mijn kerstbrief gaf ik wat toelichtingen over mijn werk hier. Is die brief tijdig aangekomen? Op 21 januari hadden we hier een oecumenische dag. Er waren veel deelnemers. Een tiental protestantse predikanten en hun 8 koren hebben deelgenomen aan de muziekwedstrijd. Het was een mooie dag: we zijn gestart om 8 u. met gebeden tot 11.15, daarna hebben we samen gegeten en rond 14u begon het concert. Tot slot werd er een toneelstuk gebracht door de leerlingen van het Instituut Tumikia. Iedereen was zeer tevreden, maar ook heel moe. De week daarna kwam er een groep jongeren tussen 7 en 15 jaar. Zij volgen hier af en toe een opleiding. De zaal die ik heb opgeknapt (dank zij de tussenkomst van De Brug) doet nu dienst als opleidings- en studieplaats voor de leerlingen van Tumikia. Het weekend daarop was er een voetbalmatch tussen Tumikia en Mosango. Resultaat 0-0. Het voetbalveld waar we op spelen is ook gefinancierd door De Brug…BRAVO aan De Brug ! ! ! Zoals ik in mijn brieven reeds gezegd heb zou ik nu graag iets doen voor de kleine kinderen, natuurlijk zonder daarbij de volwassenen te vergeten. Ik probeer zoveel mogelijk met en voor de kinderen te werken zonder rekening te houden met hun religieuze geaardheid. Ik wil voor hen een « sportief centrum » oprichten met speeltuigen zoals: een schommel, een wip, een glijbaan enz. ………….. Kan ik nog steeds op jullie beroep doen, voor zowel spirituele als financiële steun nu onze dierbare Frank naar O.L.Heer geroepen is? Neemt iemand bij De Brug zijn taak over? Ik hoop dat mijn naam nog steeds op jullie lijst staat en ik vraag jullie het eventuele bedrag te storten zoals voordien naar: Missionaires Scheutes (procure St Anne) Kinshasa. Dank bij voorbaat. ………. De groeten aan DE BRUG. Correspondente: Cecile Kalhöfer

13

JEF VERCRAEYE - Colombia

4 januari 2005

Adres: VERCRAEYE Jef, Barrio Manrique, Calle 78 nro 43/57, MEDELLIN, Colombia.

Einde van het jaar en een nieuw begin is terugkijken en een vooruitzien. Dank aan De Brug, de vele vrienden, voor wat we hebben kunnen doen en ook dank voor het vertrouwen dat z allen hebben in ons werk. Ook het lezen van de brieven in De Brug is telkens een opkikker. Elke week schrijf ik hier op een bord een kleine tekst van bezinning. Nu met Kerstmis en einde van het jaar was dat ‘uitEINDElijk het eindpunt van wat we doen en zijn is Gods glorie’. Is dat misschien nog een naklank van de jaren bij de Jezuïeten in Turnhout?... Ad mayorem Dei gloriam’. In alle geval: het is op en top evangelie. Goed, verleden jaar hebben we dezelfde zorg en tijd(-geld) kunnen besteden aan 23 bejaarden, veel zorg gaat er naar de zieken, maar de meesten zitten in de 80 en overschrijden de gemiddelde leeftijd in Europa volgens de plaatselijke krant van Medellin. Nu met Kerstmis hadden ze de gelegenheid ‘op vakantie’ te gaan bij familie of bekenden, maar van de 23 zijn er nauwelijks 4 die er op ingingen. Wel een teken dat ze zich hier thuis voelen. Ook in het kindertehuis in het dorp Caldas, dat we voor de helft steunen, gaat het prima: 60 weeskinderen. Buiten de klasuren doen ze aan sport, vooral ‘sjotten’ en allerhande bedrijvigheden: metaalbewerken, timmeren en tuinarbeid. Het tehuis ligt aan de uitgang van de vallei van Medellin naar de bergen toe. Daarmee is het daar frisser en regent het er meer, in de volksmond heet het er de ‘kapotte hemel’, een klimaat waar je moet oppassen voor longaandoeningen. Zo is er een vier jaar geleden de stichter Ricardo, een goede vriend die opbelde telkens hij in nood zat, aan een zware bronchitis overleden op 44-jarige leeftijd. We waren van plan dit jaar het bejaardentehuis uit te breiden met de bouw van een 15-tal individuele kamertjes, maar goed gezien vinden we dat er meer dringende noden zijn in de wijk. Daarom opteren we voor een directe hulp met voedselpakketten aan alleenstaande moeders. We zijn begonnen met 40 families, die aan huis bezocht worden (huisvesting, aantal kinderen enz...) en die elke 14 dagen hier komen aanschuiven. Het kan wat de schijn hebben van liefdadigheid en het is misschien ook bewust een manier om te ontsnappen aan de steeds toenemende greep van de officiële instanties, maar uiteindelijk moet ge aan de stadsautoriteiten geen toelating vragen om aan een hongerige een stuk brood te geven. Beste vrienden, dankzij de fax aan de familie Roosens is het nog tijd voor wensen van voorspoed en zegen in 2005. Mijn koffie is ondertussen koud. Het is 2 uur in de namiddag en buiten is er een brandende zon. C o r r e s p o n d e n t e : A g n e s Va n L a e r

14

JEANNE VANDEKEYBUS - Brazilië

20 januari 2005

Adres: VANDEKEYBUS Jeanne, Santa Casa, C.P. 1034, C.E.P. 39400.103 MONTES CLAROS, M.G., Brasil.

Eerst en vooral veel dank voor alles in giften en voor alle goeds van 2004. En graag wens ik jullie allen een zeer gelukkig jaar 2005 ! Voor allen een goede gezondheid. Hier is alles goed. Gelukkig heeft het al geregend de laatste 2 weken. Het was er droog; in december was er maar een beetje regen. In ons ziekenhuis Santa Casa hebben we al veel met uw hulp kunnen verwezenlijken. Voor de arme volwassenen en kinderen bijv. deden we al veel gevraagde onderzoeken. Ook hebben we antibiotica gekocht voor de kinderen voor als ze naar huis gaan. Vooral na een herstelperiode van een long-, been- of gewrichtsontsteking. Dat komt hier veel voor. Op de kinderafdeling is nu een zaal bijgebouwd voor de ontspanning van de kinderen. Deze wordt ook gebruikt als leslokaal ‘s namiddags. De zieke kinderen leren lezen, schrijven, tekenen en knutselen. De leerlingen van de opvoedschool komen hier stage doen. Vooral voor kinderen met erge brandwonden, die tot 2 maanden op de afdeling verblijven, is dit zeer goed. Ook de moeders die dag en nacht bij hun kindje blijven, krijgen les bv. over hygiëne, algemene verzorging en voorkomen van brandwonden. Veel moeders hebben de kans niet gehad om te leren hoe ze hun kinderen moeten verzorgen. Een jongen van 9 jaar verbleef 16 dagen in het ziekenhuis. Toen hij naar huis mocht zei hij: ‘Ik ben hier precies op vakantie geweest’. Hopelijk kunnen we nog vele arme, zieke kinderen helpen. Ook met Kerstmis was het zeer goed. De kinderen hebben het verhaal van de geboorte van Jezus uitgebeeld. Het was echt aandoenlijk... Nogmaals veel dank, want door uw hulp kunnen we de zieke kinderen helpen. Correspondente: Sonja Broos.

WIST JE … Dat dit tijdschrift in het kader van een arbeidstraining werd bijeengeraapt, geniet en gevouwen door de leerlingen van opleidingsvorm 2 van BuSo Berkenbeek-Wuustwezel. Onze hartelijke dank aan leerlingen en personeel!

15

JAN ANTHONISSEN - Filippijnen

januari 2005

NIEUW ADRES: Rev. Fr. ANTHONISSEN John, Tabuk Pastoral Center, Bulanao, Tabuk, 3800 KALINGA, Philippines.

Hartelijk bedankt voor uw brief, voor het goede nieuws dat erin stond en een dikke proficiat aan al die mensen die zich belangloos blijven inzetten voor hun evennaasten, verspreid overal op deze wereldbol. De som die mij te wachten staat is voldoende voor vijf nieuwe goede en aangepaste computers. Daarmee is het programma al een hele stap vooruit. Moest het kunnen van nog een keer zo een stap later, dan zijn we er helemaal. Ik heb zeker nu en ook later nog heel wat te doen met Santo Rosario School en met alle tien de scholen in ons bisdom die, vooral voor wat de centen aangaat, gedeeltelijk onder mijn bevoegdheid en verantwoordelijkheid vallen. Mijn werk is er zeker niet gemakkelijker en lichter op geworden. In drie van de missieposten hier zijn er nog Vlaamse Scheutisten werkzaam, voor zolang het nog kan duren, want ze zijn alle drie nog een dagje ouder dan ik. Daar draait alles gelijk het moet en hoef ik dus mijn hersens niet op zeer te doen. Maar de anderen, dat is een ander paar mouwen en vooral dan de scholen. Ge weet dat de scholen hier volledig op eigen middelen zijn aangewezen en om dat financieel allemaal te beredderen, dat is voor de meeste mensen van hier nogal veel gevraagd. Dat is een beetje boven hun krachten. Er zat dus niks beter op dan maar direct mijn mouwen op te stropen en aan de slag te gaan. Wij bedank ons Heer dat die vreselijke tsunami ons gerust gelaten heeft, hoewel de Filippijnse eilanden van dezelfde vulkanische oorsprong zijn als de Indonesische. Een paar maanden geleden gebeurde er wel een serieuze ramp in een paar provincies, maar dat was dan voornamelijk het werk van de mensen zelf. Het is verboden van hele streken te ontbossen, want dat brengt met overvloedige regens overstromingen teweeg en zo zijn er in die provincies overstromingen geweest die voor miljarden schade de huizen en velden en wegen en bruggen vernielden en enkele honderden mensen werden gedood en er zijn nog een massa vermisten die ze dus zeker nooit gaan terug vinden. Het zijn de mannen die de wetten gemaakt hebben en die dan vierkant daar hun voeten aan vaagden omdat er miljarden mee te verdienen zijn. De eerste weken na de ramp verklaarden ze allemaal als uit een mond dat ze nu een keer voor goed een einde zouden maken aan de verwoesting van die bossen. Nu horen we er niks meer van, dus gaat de ontbossing weer gewoon verder gelijk te verwachten was. Als er later papieren moeten ingevuld worden, kunt ge dan de formulieren opsturen? Nog heel heel veel groeten en hou er de moed maar in. Met dankbare groeten. Correspondent: Fons Elst

16

FONS VAN HOOYDONCK - Haïti

29 januari 2005

Adres: VAN HOOYDONCK Fons, Mon Rêve, B.P. 1594, PORT-AU-PRINCE, Haïti (West Indies).

Bedankt voor uw brief van 18 januari. Ja, mijn nieuwjaarsbrieven zijn ellendig laat toegekomen in België. Zo wat vijgen na Pasen ! Spijtig. Ze waren nochtans al de eerste dagen van december in Port-au-Prince. Ja, ik mag niet vergeten te vermelden dat onze BP veranderd. B.P. 1594 blijft nog geldig tot juni, maar dan wordt het 19252 en HT 6110 wordt nu HT 6112. Ge ziet dat er iets verandert in Haïti ! .... De laatste maanden probeer ik het project echt een vaste vorm te geven, zodat ik er absoluut niet volledig rechtstreeks meer mee zou moeten bezig zijn en dat het kan voortbestaan. Ik zoek daar eigenlijk al jaren naar en dat zou eigenlijk heel gemakkelijk moeten zijn,...maar zo is dat niet in Haïti. De groep Scheut wordt kleiner, de zusters worden ook minder talrijk. Ik had gehoopt de Anglicaanse kerk te vragen, maar die sluiten de deelname van de mensen erg uit, vind ik. De verantwoordelijken van de afdeling oftalmologie zegde me dikwijls het niet door te geven aan de plaatselijke verantwoordelijke van het hospitaal. Maar ik denk dat ik verleden week de ingeving van de H. Geest gekregen heb. Ik sprak al met een paar verantwoordelijken en dat is oké. Een financiële hulp werd me aangeboden als het nodig moest zijn om een contract voor een paar jaren op te stellen. Ik moet nog met een verantwoordelijke in Port-au-Prince praten en ik vermoed en denk dat hij het alleen maar kan steunen en blij zijn dat de toekomst meer verzekerd is. Het zou een echt Paasgeschenk zijn... Licht, bevrijding, meer leven !! Over de toestand in Haïti heb ik nu niet veel te vertellen. op dit ogenblik is het rustiger... Goddank. We zullen proberen dag op dag te leven. Maar 2005 zou een verkiezingsjaar moeten zijn en dat is in Haïti nog nooit rustig geweest. Zorgen voor morgen ! Met Kerstmis en Nieuwjaar was mijn gezondheid niet zo goed, maar nu is het veel beter. Misschien dankzij al die goede wensen van goede gezondheid en moed die ik van zovele mensen mocht ontvangen ! Ik wil u liever bedanken voor al die toewijding en inzet van U en van de Brug voor de mensen hier ! Dank ! Het zijn jullie allemaal die ons hier dienst bewijzen. Dat schrijfwerk is zeker niet zo aangenaam, het kan heel lastig zijn, maar het is zeker geen te grote opgave. Ik moet nu stoppen want het is bijna tijd voor de avondmis. Hartelijke groetjes en wensen aan De Brug en aan iedereen. C o r r e s p o n d e n t e : B e r n a d e t t e Va n L o o v e r e n

17

MARLEEN RENDERS – Guatemala

januari 2005

Met deze willen wij U van harte bedanken voor de waardevolle steun die U biedt aan het project. Het leven in Guatemala is niet te vergelijken met dat van België. De economische, politieke en sociale situatie kennen geen optimale ontwikkeling. Met ons project proberen wij een bouwsteen te zijn voor emancipatie, welzijn en een solidaire samenleving. Zonder uw hulp zou dit onmogelijk zijn. Maar al te vaak komen we als mensen terecht in situaties waar onbegrip en egoïsme overheersen. Wij vinden het dan ook heel nobel van U een project te steunen zover weg van huis, een project dat U niet kent. Het doet de medewerkers echt veel plezier te zien hoe ze elk jaar opnieuw zoveel mensen hebben leren lezen en schrijven, hoe ze elk jaar opnieuw zoveel mensen de hand hebben kunnen geven een hoger academisch niveau te bereiken; een basisrecht, een middel om hun eigen leven in handen te nemen, een voorwaarde om een toekomst uit te bouwen, een bevrijdingsleer in de praktijk. U speelt hierin een belangrijke rol. Heel erg bedankt. C o r r e s p o n d e n t e : R i a Va n T h i l l o

JAN VAN EECKHOUT - Bolivië

1 februari 2005

Adres: Padre VAN EECKHOUT Juan, Casilla 789, SUCRE, Bolivia, America del Sur.

Dank voor uw brief van 16 januari laatstleden. Dank ook voor het verslag over uw laatste reis naar Bolivië. Ik zal het bij gelegenheid wel kunnen lezen in El Molino. Op 10 december 2004 werd het licht in Esquiri ingehuldigd. De mensen hebben heel de nacht gedanst op de ‘Plaza’. Wat een vreugde ! Maar 2 dagen licht en dan niets meer. op één maand tijd hebben we 10 dagen licht gehad. Maar dan heb ik er mij mee gemoeid en nu is alles in orde. We hebben permanent licht. O.K. In Melena Alta is er nog altijd geen licht. De brug: nog altijd niets. Paciencia ! Met Marven is ook alles oké. Hij loopt zonder krukken en één dezer dagen komt zijn moeder hem halen. We gaan tijdelijk 2 kinderen opnemen die met hun ouders in het gevang zaten. Charo zorgt daarvoor. Ik blijf pendelen tussen Sucre en Esquiri. Hier is alles goed. We werken verder met Gods hulp. Vanaf half december is het goed beginnen regenen en de aardappelen in de pampa staan in bloem. Zeer hartelijke groeten. Correspondente: Gerarda Hoefman

18

ETIENNE VAN EYGEN - Kinshasa

7 februari 2005

Zojuist komt er iemand me het tijdschrift van de brug brengen, met de naam van Charles Swertz doorgestreept en vervangen door bovenvermelde. Ik weet niet of u al op de hoogte bent van het overlijden van Charles Swertz. Waarschijnlijk wel, maar voor alle zekerheid hier enkele gegevens. .......................... Zijn dood heeft ons erg aangegrepen, vooral omdat hij nog heel actief was, en een fijne confrater waarop je kon rekenen. Er zijn ook fouten gemaakt, vooral door hem te laten opnemen in een hospitaal dat vroeger een goede naam had, maar op het ogenblik vervallen is. Maar de eigenlijke reden van mijn schrijven is het volgende. Ik wist dat Charles contact had met u (François De Meulder) om vooral voort te zetten wat Willy Van Tichelen met u begonnen was. Ik heb de brief van Charles gelezen en er wordt gesproken over een project van insuline voor de zieken rond Ngondi. Vanmorgen heb ik even over de phonie met Ngondi gesproken en ze hebben me gevraagd om contact met u op te nemen. Ik kan me voorstellen dat onze confraters in Ngondi er zeer op gesteld zijn dat het project verder zal lopen. Hiermee wil ik graag als tussenpersoon functioneren. Wij hebben hier als svd’ers nog twee Belgen, mijn confrater uit de buurt van Overijse, Emile Vanderlinden en ik, Etienne Van Eygen uit Londerzeel. Als procureur in Kin probeer ik mijn confraters in het binnenland van het nodige te voorzien. Regelmatig moet ik insuline sturen naar Kenge waar het aantal mensen die aan suiker lijden met de dag toeneemt. Men zegt dat het is omdat de mensen de maniok niet lang genoeg in het water laten. Kwestie van bepaalde zuren die moeten opgelost worden. Voilà, dat was het ongeveer wat ik wilde zeggen. Ik ben dus bereid om tussenpersoon te spelen tussen De Brug en Ngondi. Ik verwacht van u een klein antwoordje en op het ogenblik functioneert de post weer, ondanks dat die mensen van de post al jarenlang niet meer betaald werden. Correspondent: François De Meulder

19

HENRI MAES - Congo

10 februari 2005

Adres: Rev. Père MAES Henri, B.P. 10020 Ndjili-Aéro, KINSHASA 24, Congo.

Gisteren ontving ik uw brief van 23 december. Sinds vijf maanden werden alle brieven op de post achtergehouden, op zoek naar geld dat daarin soms verborgen zit. Alleen tijdschriften komen door, maar zelfs ‘De Brug’ is niet doorgekomen. Dank voor uw wensen en moge 2005 ook voor U en uw familie zegenrijk zijn. Deze dagen is het snikheet en daar kan ik niet goed meer tegen. Ik ben wat ziek geweest. Met onze varkens gaat het behoorlijk en ik dank daarvoor de Brug, ook hun laatst overleden leden, voor hun inzet voor ons. Ik krijg ook elke dag sukkelaars aan de deur en ik help naar vermogen. Maar er is te veel nood, onoverzichtelijk en dan nog die aids. De toestand is slechter dan 58 jaar geleden in 1947 toen ik hier voor de eerste keer belandde. En dan nog de doorlog in Rwanda in de Kivu. De helft van de kinderen van Kinshasa kunnen niet naar school omdat hun arme ouders de onderwijzer niet kunnen helpen betalen. De staat moet dat doen, maar die doet het al 12 jaar niet meer en toch inspecteert de staat de scholen. Die kinderen worden straatkinderen en wat dan later? Ik geef nog elke week op vrijdag mijn passiepreek op de katholieke radio, al jaren lang. Ik verzorgde een tweede uitgave van mijn veel gelezen boek: 100 korte passiemeditaties en ik schreef ook nog een ander boek en hier en daar artikels, ook in het Vlaams. Op onze 150 parochies van Kinshasa zitten de weekendmissen steeds vol. De mensen bidden heel veel, vooral de rozenkrans. Ik heb veel biechtelingen uit heel de omgeving. Dat zijn toch enkele lichtpunten. God zegene U allen. Heel hartelijk. Brief van 21 maart 2005 Gisteren heeft uw telefoon mij gerustgesteld dat heel de kwestie van mijn varkensproject geregeld werd, want uw brief van 16 januari kwam maar op 19 maart aan, wegens als die stakingen op de post. Daarom zend ik nu mijn brieven met andere personen, maar dan zijn er die niet ter bestemming komen. Wellicht zal ons volgend project zijn: ons kippenproject. Dat werkte jaren goed, maar we hadden pech. De kippen werden ziek en moesten afgeslacht worden. Onze overste is een bekwame kippenfokker. God zegene U allen en alle mensen van de Brug. C o r r e s p o n d e n t e : I r m a Va n G e s t e l

BERNADETTE BUANA - Congo

22 februari 2005

Adres: Soeur Bernadette BUANA, Soeurs Servantes des Pauvres, Paroisse St. Gerard, BP 29, MVUZI/MATADI, Congo.

Met plezier schrijf ik deze brief bij het begin van het jaar 2005 (ik kan hem meegeven met een pater Redemptorist). Ik wens voor ieder van jullie een Gelukkig Nieuwjaar. Dat dit jaar voor iedereen een vruchtbaar en gezond jaar moge zijn. Met mijn gezondheid gaat het goed en ook in de school gaat alles goed. Ik verzet nog heel wat werk ondanks mijn leeftijd. In mijn land bestaat er geen vast pensioen, noch voor het medisch korps, noch voor staatsbeambten en nog minder voor het onderwijzend personeel. Men stopt met werken wanneer het niet meer gaat. Ik denk dat velen onder jullie het wereldnieuws volgen en zeker dat uit Congo. Het gaat nergens goed, maar in Congo is het het ergste ! We leven van dag tot dag zonder programma. De politiek, de economie en de sociale voorzieningen, niets werkt. Er azijn vele vergaderingen maar zonder resultaat. De ouders willen dat hun kinderen onderwijs krijgen, maar ze moeten dat zelf betalen en ze hebben geen inkomsten. Dezen die wat grond kunnen bewerken kunnen hun waar niet vervoeren, want er zijn geen onderhouden wegen. De politieke leiders doen niets om het volk te helpen. Binnenkort zijn er verkiezingen. Wat gaat ons dat brengen? Misschien komt er staking in het onderwijs, omdat de onderwijzers slecht betaald worden. Er zijn 3 klassen in de kleuterschool met 50 kinderen en 7 klassen later onderwijs met 199 leerlingen. Er zijn leerlingen die 3 km moeten afleggen om naar school te komen. Ze verkiezen naar onze school te komen. De parochie St. Gerard is groot en Matadi heeft veel inwoners. De uniformen van de kinderen laat ik naaien door een jonge moeder. De stof koop ik zelf. Sommige ouders van de kinderen kunnen de kosten niet betalen voor het maken van het uniform. Ik weet niet of ik nog geld zal hebben voor het volgend schooljaar. Door jullie vrijgevigheid steun ik een paar kinderen, maar het is moeilijk. Wanneer ik bv. 100 dollar geef aan een universiteitsstudent, 20 à 30 dollar voor de lagere school en indien ik 10 leerlingen help, zelfs maar voor 2 trimesters is dat een fortuin. Voor het project van 2004 denk ik dat het beter is om die studies te steunen, want iets bouwen in dit onstabiel land lijkt niet mogelijk. Ik dacht wel dat mijn project te duur zou zijn want ‘de Brug’ heeft te beperkte mogelijkheden. Ik ben teleurgesteld dat de kinderen dit jaar geen steun krijgen. Met de beste groeten. C o r r e s p o n d e n t e : M a r i e - R o s e Va n E c k e

21

A.L. DAMEN -België

22 maart 2005

Adres: DAMEN A.L., Geluwestraat 10, 2600 BERCHEM.

Alvorens op 31 maart af te reizen naar Brazilië wil ik nog graag dit artikeltje schrijven voor ons zo gewaardeerde tijdschrift ‘De BRUG’. De heimwee naar mijn geliefd Brazilië is enorm groot. Ik zal er zeven weken verblijven. Ik snak weer naar dat land, waar ik 41 jaar met Gods Genade mocht werken. Ik snak naar die goede en mooie mensen, ik snak naar de warmte van zon en mensen. De zon aan de hemel zal me zeker ook echt deugd doen en hopelijk een goede remedie zijn tegen de artrose, die me sinds mijn terugkeer naar België pijnlijk parten speelt. Het is de bedoeling van ginds vele mensen te ontmoeten. Het is de bedoeling mijn vele aldaar uitgevoerde projecten te bezoeken en aan te moedigen. Het lijkt me wel dat ze allemaal gunstig marcheren. Op 03 april zal ik dan persoonlijk kunnen aanwezig zijn bij de feestelijke inhuldiging van het project dat ik verleden jaar in april heb opgestart in het dorp DIVISA NOVA, ook een seizoenarbeiderdorp zoals Bandeira do Sul, waar ik 15 jaar pastoor was. Dat project 2004 betrof de ‘HEROPBOUW-REF0RMATIE-UITBREIDING’ van de Santa Casa-kliniek, die ik omwille van het verticale verval heb laten afbreken. Men is bezig met de laatste werkzaamheden, zoals ook het schilderen. Met man en macht is men er nog met 5 metsers en 5 gasten aan bezig om het pikfijn af te werken. Men schrijft me dat het iets knap is. Nogmaals dank aan DE BRUG die dat project in 2004 met 15O5,- Euro heeft gesteund. Bij mijn vorig bezoek aan Brazilië heb ik die mooie bijdrage ‘in de hand’ kunnen meenemen. De bekroning is dus zeer dichtbij. Nu wil ik in april al dadelijk starten met een nieuw project, nl. de heropbouw-reformatie-uitbreiding van een GEHANDICAPTENSCH00L (men noemt dat A P A E) in CABO VERDE, één van de zovele arme dorpen in het zuiden van Minas Gerais, op 50 km. van Bandeira do Sul. Voor dit project is de steun van de Brug van 2005 bestemd. Verleden jaar heb ik in mei de aldaar bestaande APAE bezocht. Ik was er diep door getroffen toen ik met eigen ogen moest aanzien in welke erbarmelijke toestand de gehandicapte kinderen en jongeren ondergebracht werden in een schandalig vervallen oud gebouw. Schier onmenselijk. Het gebouw heeft vroeger dienst gedaan als ‘melkerij’. Men mocht er ‘gratis’ in wonen. Het terrein word nadien door de gemeente geschonken aan het instituut Apae. Deze Apae is een filantropische instelling. Zowel Staat als Gemeente springen wel bij in de uitbetaling van personeel en voor de voeding (twee maaltijden per dag) van de gehandicapten. Ondertussen dreigen de muren en zeker het verhakkelde dak te begeven. Het kan zo echt niet verder. De arme bevolking kan echt niets bijdragen om een nieuw gebouw van de grond te krijgen. Zowel moeders als vaders van die gehandicapte kinderen moeten op het land gaan werken, als koffieplukkers, aardappelrooiers, suikerrietsnijders of ander

22

werk binnen het knechtensysteem dat de grootgrondbezitters in stand houden. In gelijk welke Apae is dagopvang voorzien. Momenteel zitten er in de vroegere ‘vervallen melkerij’ 63 gehandicapten, maar dat getal zal door onze tussenkomst tot boven de honderd stijgen. Met veel moed start ik dus met dit nieuwe project. Het wordt dan mijn vierde gehandicaptenschool. De nieuwbouw wordt over één jaar gespreid, zodat ik voor 2006 volop aandacht zal kunnen schenken aan de INRICHTING ervan, zoals fysiotherapie en allerlei revalidatieapparatuur. Ja, dat wordt dan wellicht mijn project voor 2006. Het blijft spannend en boeiend. De zon schijnt wel lekker maar staat nog niet op zijn hoogste punt! Dank aan DE BRUG! Zeer genegen. Correspondente: Angela Blancke

JOS VAN BOXEL - Oeganda

23 maart 2005

Adres: VAN BOXEL Jos, Witte Paters van Afrika, Box 532, JINJA, Uganda - East Africa

Vele zonnige groeten uit Oeganda ! Eerst en vooral wil ik jullie van harte bedanken voor het schone bedrag van 1.550 euro dat ik onlangs mocht ontvangen ter ondersteuning van ons project voor de straatkinderen in Kampala. Ikzelf zit nu bijna anderhalf jaar in Oeganda en ik moet zeggen dat ik mij hier meer en meer thuis begin te voelen. Mijn belangrijkste taak blijft de vorming en opleiding van Afrikaanse Witte pater-kandidaten. Wij hebben er momenteel 35 in opleiding en die mannen komen uit 5 verschillende landen, nl. Oeganda, Kenia, Tanzania, Zambia en Malawi. Daarbij geef ik ook nog les in wijsbegeerte en psychologie aan het Filosofisch Instituut te Jinja (PCJ). Daar studeren ongeveer 150 studenten die behoren tot verschillende congregaties. Onlangs ben ik door de raad van bestuur benoemd tot de nieuwe rector van dit instituut en dit vanaf 1 juni 2005 voor een periode van drie jaar. Dat gaat nu wel wat extra werk meebrengen, vooral wat betreft administratie en vergaderen, maar ik ga toch op de PCJ en thuis. Verder blijf ik het project van KIN in Kampala met hart en ziel ondersteunen, vooral nu we begonnen zijn met de uitbreiding van het opvangcentrum voor straatmeisjes (met een capaciteit van 60 plaatsen). Die meisjes zijn vaak het slachtoffer van seksuele uitbuiting en zij hebben nood aan medische hulp en psychologische begeleiding, onderdak en voeding en een basisopleiding. Daar kruipt allemaal veel tijd en energie in en het kost centen. Vandaar dat wij zo opgetogen zijn met de hulp van De Brug zodat het nieuwe project onmiddellijk van start kan gaan.

23

Ik blijf ook trouw iedere zondag mijn christelijke basisgemeenschap van Mafubira bezoeken voor de zondagsdienst en om wat sociale contacten met de mensen te onderhouden. Tijdens de Goede Week mag ik er ook de diensten verzorgen die hier steeds druk worden bijgewoond en intens worden meegevierd. Van mijn kant wens ik jullie allemaal een Zalig Pasen met de vrede en de vreugde van de Verrezen Heer in ons midden. Shalom ! C o r r e s p o n d e n t : M i e l Va n S t e e n b e r g e n

SALVACION TINSAY - Filippijnen

24 maart 2005

Adres: Mrs. TINSAY, Welcome Home Foundation Inc., Villa Valderrama Subd., BACOLOD CITY 6100, Filippijnen.

Op 27 februari hebben 7 vormelingen hun eerste communie gedaan. In tegenstelling tot België is dit feest geen uitgebreide gelegenheid. Na de mis krijgen de kinderen een christelijk symbool (paternoster, kruis, beelden, etc.) en gaan dan naar huis. Ook de biecht werd aangeleerd bij deze studenten. Het schooljaar 2004 – 2005 is reeds afgelopen in de Filippijnen. 8 Afgestudeerde leerlingen van de kleuterschool in Welcome Home zullen nu naar het lagere openbaar onderwijs gaan. Tijdens het ‘graduation’ feest heeft iedere leerling verteld over hun toekomstdromen: een postman, een verpleger, een lerares, enz. Deze zomerperiode (april-mei) gaan alle medewerkers van onze school naar het eiland Negros waar het hoofdkantoor van Welcome Home zich bevindt. Daar gaan ze een intensieve cursus volgen om hun gebarentaal kennis te bevorderen (vertaling voor televisie en juridische zaken). Als afwerking van de cursus, zullen onze medewerkers verschillende TV programma’s van de stad Bacolod mogen vertalen. Jammer genoeg zal onze projectleider, Josephus Alejandrino ons binnenkort verlaten omdat hij gaat trouwen. Hij verhuist terug naar zijn geboortestad Cebu (in de streek van Visayas). Gelukkig wordt hij vervangen door Mr. Bryan Arevalo, een pas afgestudeerde van de Jezuïeten universiteit, Ateneo de Manila. Als lid van de Jezuïeten vrijwilligers vereniging heeft Mr. Arevalo gekozen om de gebarentaal te leren en met Welcome Home samen te werken. Hij is heel begaan met het lot van de doven. Nog eens heel veel dank voor de steun. Correspondente: Marisa Tinsay

24

LISETTE DE BRUIJNE - Argentinië

24 maart 2005

Adres: DE BRUIJNE Lisette, Colegio Agrotechnico, nro 6, 3763 LOS JURIES, Santiago del Estero, Republica Argentina.

Hoe gaat het ginder? Mooi lenteweer? Hier alles goed, de herfst bracht een onverwacht onweer mee, zodus zijn we allen tevreden, want het was een zeer droge zomer. Stel je voor dat we nu de winter in moeten, en dat het ven droog staat, dat is nog nooit gebeurd, het winterseizoen is een droog seizoen, zodus dienen we geen regen te verwachten... Dat houdt in dat er geen water is voor de koeien, enkel grondwater, zo dienen we drinkbekkens te maken waar de koeien hun dorst kunnen lessen en die drinken heel wat. Ook zal er weinig eten zijn, want er is praktisch geen groen. Afwachten. Deze week hadden we dinsdag en woensdag verlof, want dinsdagavond zwoer de nieuwe provinciale kamer, en woensdagavond nam opnieuw een gouverneur het bewind van de nationale interventie over. In de kamer waren er al moeilijkheden bij de aanstelling, we hebben een radicale gouverneur en die had geen meerderheid, enkele zijn van partij veranderd... Het zal niet gemakkelijk worden. De laatste weken waren er stakingen tegen de interventie in het onderwijs, bij het gerecht, in tribunal de cuenta, daar waar al de uitgaven van de staat gecontroleerd worden, verder ook voor een deel in de geneeskunde, dit allemaal op provinciaal vlak, zodus de nieuwe gouverneur zal te maken hebben met heel wat extreem moeilijke situaties. Hopelijk geven ze hem een kans. Op het college blijft alles ook onzeker, benoemingen, verplaatsingen, volgende week zal beslissend zijn. We zullen snel kunnen beginnen met de bouw van het lokaal van Caritas zodat we veel beter kunnen werken met de gehandicapten. Daar is er echt goed nieuws want we hebben heel wat nieuwe medewerkers, zodat we nu dagelijks les geven. Met dit briefje wens ik je, en al de leden van de Brug een zeer schoon Paasfeest, dat de Heer ieder van ons in zijn verrijzende kracht van vrede moge laten delen. Tot schrijfs. C o r r e s p o n d e n t e : K r i s t e l Ve r p o t e n

25

JEF LOMBART - India

Pasen 2005

Adres: LOMBART Jozef, Bishop’s house Ambikapur, P.O. Phunduldihari 497 110, SURGUJA DT CHHATTISGARH, India. Pater Sylvanus en alle kinderen van Bhaiyathan en pater Lombart sturen hun goede wensen voor een vreugdevol paasfeest. Moge de bezielende Jezus de mensen raken, die de kinderen van Bhaiyathan en de omliggende dorpen verder blijven helpen. Met de bijgevoegde foto’s zal je een beter idee hebben van de blijdschap die deze banken bij de jongeren, de toekomst van India, gebracht hebben. Pater Sylvanus wil nog eens zijn dankbaarheid tonen voor de mooie en zeer bruikbare banken die de Brug geschonken heeft aan de St Xavier Middle School van Bhaiyathan. Hij heeft de dubbele bedden al besteld. Behalve het goede nieuws, is er ook het slechte nieuws dat de prijs van de bedden met 800 roepies (= 14 euro) gestegen is. Voor dit probleem zijn er twee oplossingen: 1) minder bedden kopen 2) wachte tot volgend jaar om de extra prijs van de bedden mee in het voorstel 2006 mee te nemen. De eindexamens van de VIIIste klas zijn pas begonnen. Als ze slagen voor deze examens, zullen ze toegelaten worden tot de ‘high school’ ttz IXde klas. De jongens en meisjes die dit examen afleggen, zullen de school verlaten, en sommige zullen naar de IXde klas op ons college komen en bij ons blijven tot het einde van de XIIde klas. De vakantie duurt van 1 mei tot 15 juni. De pater verwacht een groot toeloop tot 50 jongens in de Vide klas voor het nieuwe schooljaar. Aan de langverwachte POND (=vijver) begint men volgende maand. Op 1 april (geen aprilvis) zullen de schoppen in de grond gestoken worden. 10 à 15 dorpsbewoners zullen de vijver graven. Voor hen is het het geschikte moment van het jaar om wat geld te verdienen omdat het droog seizoen is. Omdat er minder rijst is in de huizen, verlaten de inwoners hun huis en gaan ze werken in Kolkata, Mumbai, Delhi en andere grote steden om zo geld te gaan verdienen om hun familie eten te kunnen geven. Zo helpt uw bijdrage ook onrechtstreeks het dagelijks leven omdat sommige dorpelingen in het dorp blijven om de vijver te graven. Ze verdienen 1 euro per dag. 1 kg rijst kost 10 roepies. Een gezin van 6 personen heeft 2 kg rijst per dag nodig. Als ze thuis blijven, geraken ze dikwijls niet aan eten, maar met 1 euro kunnen ze wat groenten en peulvruchten kopen. Een ander voordeel van het graven van de vijver is, dat de bodem in de buurt vochtig blijft en dat de Pater de nodige groenten en verder wat tarwe en suikerriet kan kweken voor zijn internen. Drie weken geleden is de bisschop gekomen voor de eerste communie van 9 jonge mannen en 12 kinderen. Na de eucharistie hebben de kinderen een paar mooie dansjes opgevoerd om de bisschop te verwelkomen. Tenslotte kregen de 250 aanwezige parochianen eten in de pastorij, allemaal zittend op de grond in de gang. We hebben genoten van die dag, een echt feest van samenzijn. God zegene jullie en jullie dierbaren. Correspondente: Inge Beyers.

26

FREDDY DE GEYTERE - Guatemala Adres: DE GEYTERE Freddy, Casa Parroquial 12013, EL TUMBADOR, Guatemala, Central America.

Verslag van de correspondente: Kris Van Landeghem. Hallo, Ik ben onlangs weer in El Tumbador geweest. Zoals steeds was het weer een zeer intense ervaring. De cultuurshock is verdwenen. Wat blijft is de verwondering. De verwondering over: waartoe mensen bereid zijn. Natuurlijk ervaar ik ook daar allerlei spanningen, misverstanden en ook misbruik van vertrouwen. Er zijn ook toestanden die voor ons zeer moeilijk te bevatten zijn. Maar toch weegt het positieve zwaarder door. Een voorbeeld: María is de directrice van de lagere school. Ze vertelde me dat ze aan ‘de padre’ wilde vragen een extra leerkracht te benoemen. Sinds jaren is er, wegens financiële redenen, één leerkracht per 2 leerjaren. Dit jaar zijn er echter veel meer leerlingen in het eerste leerjaar. Jorge Campos is een zeer goede leerkracht. Toch kan hij nu onmogelijk voldoende aandacht schenken aan zowel het eerste als het tweede leerjaar. Daarom is een aparte leerkracht voor het eerste leerjaar noodzakelijk. Maar, ging ze verder, ik weet al dat de padre zal zeggen dat hij daar onvoldoende geld voor heeft. Vooral omwille van de waterput die geboord wordt. Ik bevestigde dat dit inderdaad zo was. Doch ook zij had gelijk: zowel het eerste als het tweede leerjaar hadden, en hebben, voldoende aandacht nodig. Zonder een degelijke start zouden de leerlingen weinig kansen hebben. Aan de andere kant: wat als er na 7 of 8 maand geen geld meer zou zijn om hun lonen uit te betalen? Ik dacht dat er geen oplossing bestond voor dit probleem. Toch hebben de leerkrachten zelf een uitweg gevonden. Ze stelden voor dat ze in ruil voor een extra leerkracht allemaal zouden afzien van loonopslag. Voor mei was hen namelijk een reeds lang verwachtte en gerechtvaardigde loonopslag van 15 % beloofd. De leerkracht is reeds aan ‘t werk. Het boren van de waterput zal het waterprobleem eindelijk definitief oplossen. De laatste jaren was er bijna nooit water in de wijk waar het revalidatiecentrum en de school gelegen zijn. Dat bracht natuurlijk enorme problemen mee. De waterput moet 150 meter diep worden. Maar dan zal er ook altijd water zijn, zelfs drinkbaar water. Het revalidatiecentrum is tijdelijk gesloten wegens deze werken. Liever dit dan ongevallen riskeren. Daarom worden nu huisbezoeken gedaan. Elke dag is een andere plaats aan de beurt. Bijvoorbeeld dinsdag Pajapita (en omgeving). Pajapita ligt op zo ‘n 25 km van El Tumbador, op 100 m boven de zeespiegel. Er zijn weinig bomen. Het is meer de streek van de veeboerderijen, met grote vlaktes. Het is er dan ook zeer warm.

27

Daniël Alfonso, 2 jaar, is een kindje met hersenverlamming. Zijn familie woont op zo ‘n veeboerderij. Er is geen elektriciteit maar wel water (uit een waterput). De eigenaar behandelt hen zeer goed. Ze wonen in een degelijk huis (de algemene normen voor arme mensen in acht genomen). Om meer schaduw te krijgen liet hij bomen rond hun huis planten. Maar hun loon is even laag als elders. Hij ‘gaf ’ hen ook een koe met kalfje die ze dagelijks mogen melken voor Daniël. Met hun lage loon kunnen ze onmogelijk melk kopen. Een landarbeider op een koffieplantage vertelde me dat hij 600 Quetzal per maand verdient. Dat is 60 euro. (Er zijn er ook die minder verdienen). Eigenlijk te weinig om een gezin te onderhouden. Ik veronderstel dat het loon van deze familie gelijkaardig is. Daniël heeft nog een zusje van 4 jaar, America. Toch komen de ouders getrouw 2 x per week naar het centrum. Doordat ze zo afgelegen wonen kost hen dat per keer 15 Q.. Dat is dus minimum 120 Q. per maand. Een flinke hap uit hun toch al kleine budget. Tijdens de huisbezoeken is het natuurlijk onmogelijk evenveel patiënten te behandelen als wanneer ze zelf naar het centrum komen. Om praktische redenen worden daarom vooral patiënten bezocht die goed bereikbaar zijn. Maar omwille van de grote inspanning die de ouders zelf wekelijks doen, krijgt ook Daniël nu verder zijn behandeling, al is het dan maar 1 maal per week. Woensdag is San Rafael Pie de la Cuesta aan de beurt. Die plaats springt er uit omdat de patiënten zo’n hechte groep vormen. San Rafael Pie de la Cuesta ligt op zo’n 30 km van El Tumbador. Ze hebben zich zo georganiseerd dat hier niet van huis naar huis moet gegaan worden. Daarom kunnen hier wel alle patiënten behandeld worden. Zo gaat het groepsgevoel ook niet verloren. Ze hebben veel steun aan elkaar, zowel op moreel vlak als door onderlinge praktische adviezen. Er zijn zowel zeer arme als betrekkelijk rijke patiënten. De familie van één van die patiënten woont in een groot huis. Ze stellen dit ter beschikking voor de wekelijkse therapie. Ze hebben hiervoor 2 kamers vrijgemaakt: 1 voor fysiotherapie en 1 voor speciale opvoeding. Het lijkt misschien een kleinigheid om 1 x maal per week je huis open te stellen voor een groep waar je zo’n sterke band mee hebt. Toch is het niet zo evident. Zo zag ik een arme en zeer eenvoudige vrouw haar kindje eten geven, terwijl ze in de zetel van het salon zat. Het salon dient als wachtplaats. Door de zware handicap van het kind werd er flink gemorst. De moeder besteedde hier geen aandacht aan. Vermoedelijk woont ze in een hutje, waar de grond uit ruwe aarde bestaat en waar de kippen vrij rondlopen. Het is waarschijnlijk de eerste maal in haar leven dat ze in zo’n mooie zetel zit. Ze beseft misschien niet eens dat het hier niet zo aan toegaat als bij haar thuis. Hier volstaat het niet om te vegen om alles weer in orde te brengen. Aan vlekken in de stoffen zetel heeft ze zeker niet gedacht. Ook de anderen (waaronder de eigenares) maakten hier geen opmerkingen over. Ze namen het er gewoon bij. Enkele geëmigreerde oud-inwoners van San Rafael vormden in Los Angeles een

28

steungroep. Dank zij hun hulp konden ze o.a. lessenaartjes kopen voor de speciale opvoeding (te vergelijken met ons BLO onderwijs) en een extra lerares aannemen. Die geeft nu 2 x per week een extra les. Dat is zeer belangrijk, want niet alle ouders kunnen zelf hun kind voldoende opvangen en begeleiden bij het opgegeven huiswerk. Want 1 maal per week les krijgen is natuurlijk onvoldoende als er thuis niet goed gewerkt wordt. Eergisteren, 2 maart, waren we allemaal heel gelukkig: het had eindelijk geregend …. Dat was geleden van november. Iedereen zat erop te wachten. Binnenkort regent het weer dagelijks, en snakt iedereen weer naar dagen zonder regen. Eigenlijk waren wij gisteren al niet zo gelukkig met de felle stortregens. Fred ging een mis doen in Plan de Arena. De weg er naartoe is zeer slecht, en grote stukken bestaan uit klei. In de zomer zijn die stukken aangenamer om te berijden dan de stukken met ongelijke stenen. Maar als het geregend heeft, is het een ramp. De stenen zijn dan weliswaar ook glibberig, maar in de modderige klei (‘lodo’) geraak je er soms zelfs met een goede auto met 4 - wielaandrijving en ‘retranca’ niet door. Gisteren was het al zover. We moesten tot vandaag wachten om terug te keren. In de voormiddag regent het niet en drogen de wegen wat op. Maar wat zal het in de winter (regenseizoen) worden? De mensen zullen weer regelmatig vruchteloos zitten wachten op de camion met voeding. Wij hadden geluk. We werden zeer gastvrij ontvangen door een arme familie. Ze zorgden voor een avondmaal, een bed en ontbijt. Bovendien reed de man met ons mee tot in El Tumbador, om zeker te zijn dat we onderweg niet bleven steken. Dan zou hij hulp gaan halen. (Hij heeft een zelfstandig beroep en kan de uren van zijn werk dus zelf regelen.). Nu moest hij nog te voet terug naar Plan de Arena. Een tocht van 2,5 uur als de wegen goed zijn. Hoelang hij erover doet op die glibberige wegen, daar heb ik geen idee van. Tot zover weer enkele herinneringen uit El Tumbador. Hartelijke groeten.

29

Ontbijt-aan-bed 2005 Vorig jaar mochten wij tijdens het Ontbijt-aan-bed op uw hulp beroep doen. Zonder de hulp van vele vrijwilligers is deze actie niet denkbaar. Wij hopen dat U ook dit jaar wat tijd kunt uittrekken om ons een handje toe te steken. Om organisatorische redenen zouden wij graag op voorhand weten wanneer U zich ten dienste wilt stellen. Wat wij zoeken zijn: – Vrijwilligers om op zaterdag 21 mei om 13.30 uur de ontbijtpakketten klaar te maken. – Chauffeurs die op zondag 22 mei de pakketten aan huis willen bezorgen. Er worden hiervoor drie toeren uitgestippeld, één vertrekkend om 7.30 uur, één om 8.30 uur en één om 9.30 uur. Indien U bereid bent om één of meerdere toeren te rijden, vragen wij U om minstens 30 min. voor vertrek aanwezig te zijn, zodat uw wagen op tijd kan geladen worden. Om het bestellen te vereenvoudigen is het wenselijk om een bijrijder te voorzien. Het zou voor ons organisatorisch al veel helpen mocht U hiervoor zelf zorgen. Net zoals vorig jaar wordt de actie gecentraliseerd in het GITOK. Graag zouden wij, ten laatste tegen 10 mei, vernemen of U zich enkele uren kunt vrij houden. Naaststaande strook graag terug bezorgen aan: Inge BEYERS Kathleen GOFFIN

Brasschaatsteenweg 64 Kalmthoutlaan 27

03 666 84 33 03 666 99 72

Toegang voor de chauffeurs op zondag 22 mei via Heuvelpad (hoek Cassenboomlaan). Alle andere helpers zetten hun wagen op de parking van Gitok via Vogelenzangstraat.

30

Naam:

................................................................................

Adres:

................................................................................ ................................................................................

Tel:

................................................................................

e-mail

................................................................................

werkt mee aan de actie ‘Ontbijt-aan-bed’ op: – Zaterdag 21 mei om 13.30 uur.

Ja / Neen

– Zondag 22 mei als chauffeur voor toer 1 Ja / Neen toer 2 Ja / Neen toer 3 Ja / Neen Ik zorg zelf voor bijrijder Ja / Neen

(Naam Bijrijder: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ) Ik nuttig het ontbijt op Gitok zelf Ja/Neen Ik neem zelf mijn ontbijt mee naar huis Ja/Neen Zonder tegenbericht van uwentwege, rekenen wij op uw aanwezigheid.

31

Kasverslag IN KAS OP 31/12/2004 PROJECTEN (18 x 1550 EUR) Coenraets Samella De Geytere Van de Velde Geyskens Verbeeck

Moanda De Bruijne Van Boxel Geudens Vandekeybus Maes

GIFTEN EN STORTINGEN 6 13 6 3 13 3 3 6 6 1 1 1 1 1

32

x x x x x x x x x x x x x x

2,48 4,96 7,44 10,00 12,39 12,50 14,87 15,00 24,79 30,00 50,00 100,00 125,00 500,00

= = = = = = = = = = = = = =

49.642,87 EUR -27.900,00 EUR Damen Tinsay Francken Van Eeckhout Gotink Vercraeye 1.440,92 EUR 14,88 64,48 44,64 30,00 161,07 37,50 44,61 90,00 148,74 30,00 50,00 100,00 125,00 500,00

LEGAAT

54.391,96 EUR

IN KAS OP 26/03/2005

77.575,75 EUR