Fore! af. Het heeft er nog even om gespannen of dit nummer

Fore! af… Leuk bin i nenko k mert rtje vo v nde d n we w zelf we w l. Dit in i pla l ats t va v n het zo afg f ezaagde d “i “intr trodu d ctitie”, “t “ten gele l id ide”, “vo v orwo w ord r ”, “i “inle l id iding, “p “ ro r lo l og” en wa w t d es meer ziji. Dus de di d ze “F “Fore r ! af” als l eers r te t pagin i a v n de va d lustr trumuitg t ave v va v n uw en onze golfc f lub di de v ri vo rige maand zijijn 5e lustr trum vi v erd rde. En E da d t “f “fore r !” vraagt ook we vr w l om een beetjtje aanda d cht. t Het is natuurlijk niet geheel toevallig dat de lustrumcommissie gevraagd werd te zorgen voor de samenstelling van dit nummer en het is ook niet toevallig dat deze commissie dit - heel slim - op het bordje deponeerde van de redactiecommissie, wij dus. In een vroeg stadium werd Jaap Westerink om medewerking verzocht omdat hij beschikte over een zeer uitgebreide kennis en archief, waaruit we naar believen konden putten. Helaas overleed Jaap op 28 november 2010. Ook werden bestuur en diverse commissies verzocht ons tijdig van artikelen te voorzien. Speciaal voor de uitgave van dit nummer konden we Hans Oordt strikken, want mensen die Hans kennen, kennen zijn talenten in woord en geschrift van de Nederlandse taal en daarnaast is Hans sinds september 1993 lid van onze club. Op zijn dwingend advies moesten er niet alleen artikelen komen over commissies maar ook over mensen binnen PW Golf. Hij gaf het goede voorbeeld en interviewde Henk Verveld en Renata Damiecka. Hartelijk dank hiervoor Hans èn voor de prima “voorzetten”. De overige interviews werden afgenomen door Diane Engbersen en Gert Bijker; het zal jullie niet bevreemden dat de omslagpagina gemaakt werd door Bob Buschenhenke, en dat er veel foto’s kwamen uit de koker (camera) van Joop Smit. Het is ook altijd te doen gebruikelijk dat er mensen of instituten bedankt worden bij de totstandkoming van een dergelijke uitgave en dat doen we dan ook. Veel dank aan Gerard Geuzendam, die alllle adverteerders voor deze uitgave scoorde.

Pagin i a1

En daarnaast (in willekeurige volgorde) René de Veen, Dick Bertram, Bertie de Wilde, Miep Hümke, Ria Echtermeijer, Herma Westerink, Jan Ingen Housz, Haider El Mokdad, Ada en Benno ten Kate, Coby van Houten, Willem van Oudheusden, Joke, Bart, Michiel en Dirk Brantjes, Henk Verveld, Renata Damiecka, Jacques van Willigen, Paul Rolevink, Betsie Nieuwland, Gerry de Vos, Dick ten Cate en Mieke Schutte; voorts de adverteerders (zie onderaan deze pagina); en natuurlijk Sjaak Janssen voor “de rest van de poen” en niet te vergeten, onszelf. Het heeft er nog even om gespannen of dit nummer uitgegeven zou worden in zwart/w / it of in full colour; echter, tijdens een bijzonder gezellig samenzijn ging onze chancellor of the exchequer definitief voor onze argumenten (hierin ondersteund door onze voorzitter) overstag en dus is het full colour geworden. Als samenstellers van deze uitgave hopen wij dat jullie allen nog veel lustra in gezondheid zullen meebeleven. Dia i ne En E gbers r en, Gert r Bijijker, r Joop o Smit en Bob Buschenhenke

Dit vi vijfd fde lustr trumnummer we w rd r fi financieel mogelilijk gemaakt d or: do Kötte K t r Te T akh k ouse Auto t bedr drijf H & C Gra r ve v er In I du d str trie Smin i k Nijhuis Ni i Rioolr lrein i ig i in i g Gerr rridzen Bouwm w ate t ri rialen Air irosonic i Inte t rn r ati t onal Ste tephanie Ja J nssen Blo l emsierk r unst/ t Th T eo Ja J nssen, Blo l emen- en pla l nte t ngro r oth t ande d l H.J. Th T eusin i k In I te t ri r eurb r ouw Beim i er Meat B.V. V en… d pennin de i gmeester va v n PW Golf

Lustr trumuitg t ave v PW Golf 1986 - 2011

Te groot voor het servet en te klein voor het tafellaken; Bertie de Wilde onze voorzitter aan het woord In alle voorgaande jubileumnummers wordt het ontstaan van de golfclub genoemd, dus dat weten we inmiddels allemaal wel. Maar goed, voor de nieuwkomers: PW Golf is ontstaan door het initiatief van een groepje hockeyers die door de tand des tijds minder goed in staat waren om te hockeyen en dachten nog wel in staat te zijn om te golfen en voilà, de afdeling golf is ontstaan. Een mijlpaal hierbij was wel de bereidheid van de Gemeente Enschede om aan de terreinen van het hockeycomplex een golfbestemming te verlenen. Het oude hockeyclubhuis werd in gebruik genomen nadat het door eigen leden was opgeknapt. Er was meer nodig dan alleen een likj k e verf, aangezien er overal emmers stonden om het hemelwater op te vangen. Er werd begonnen met Ikea klapstoeltjes, oude bankstellen, waarvan de leden blij waren dat ze er vanaf waren, oranje, rieten en houten stoelen. Nu hebben we beneden zelfs een directietafel en dito stoelen staan. In het begin werden de ballen op de driving range onder leiding van en door Benno ten Kate en andere leden met de hand geraapt, in 1990 kwam er een echte ballenraapmachine. Benno maaide ook de fairways en zat dan ook in de technische commissie, waaruit later de DiMo-ploeg ontstond. Hij was ook degene die prachtige witte kalklijnen rond de greens aanbracht om zo het verschil tussen de green en de fairway aan te geven.

Vooral bij uitwisselingen was dit wel eens gênant. In vergelijking met andere clubs moest er toch wel iets gemoderniseerd worden. Zo kwam het dat er een bouwcommissie in het leven werd geroepen die de mogelijkheden bekeek voor een verbeterde accommodatie met kleedkamers douches, toiletten etc. en tevens een uitbreiding van de lockers. Nadat de Gemeente groen licht had gegeven hebben veel vrijwilligers de handen uit de mouwen gestoken om te helpen met slopen, dat scheelde immers veel geld en dat konden we beter gebruiken voor het nieuwe onderkomen. In 1998 kon eindelijk met de bouw begonnen worden.

Zoals gebruikelijk bij het bouwen liepen dingen tegen en waren er discussies over wat wel en niet te doen, het mocht allemaal natuurlijk niet te duur worden. De lockers werden uitgebreid met 46 oude lockers van ’t Sybrook. Uiteindelijk werd in juni na veel bloed, zweet en tranen dan de nieuwbouw officieel geopend door Herman Dingeldein. In februari 2001 kwam de ontvlechting van de Countryclub en ging de golfclub zelfstandig verder. In 1987 telde de club 150 leden, we zitten nu rond de 375.

In 1990 kregen we onze eigen greenkeeper, Henk Verveld. Henk is na twintig jaar nog steeds bij ons en we hopen dat dit nog lang zo blijft. In 1991 werden de eerste lockers aangeschaft, twintig in totaal. In de loop der jaren was er steeds meer behoefte aan lockers en het clubhuis voldeed ook niet meer naar behoren. Er waren geen gescheiden kleedkamers, het “drankhok” deed dienst als kleedkamer voor zowel de dames als de heren. Er was een wastafel met koud water en dan had je het wel gehad.

Pagin i a2

Eind 2008 ben ik door Gerrit Wiggers en Jan te Riet Scholten benaderd om voorzitter te worden van de club en na enige bedenktijd heb ik ja gezegd. Een drukke periode volgde waarin ik intensief met het bestuur heb samengewerkt, vooral met de secretaris Diane Engbersen, de penningmeester Sjaak Janssen en onze alleskunner Willem van Oudheusden. Er is in deze laatste jaren veel veranderd en zoals je zelf met de tijd mee moet gaan, geldt dit ook voor ons clubhuis. Anno 2011 voldoet de accommodatie uit 1998 niet meer aan de eisen van vandaag de dag. Er komen weer emmers aan te pas om het water op te vangen, de balken zijn verrot en de steens muren staan op instorten omdat het cement verpulverd. Het is dus bittere noodzaak om hier gauw iets aan te doen. Lustr trumuitg t ave v PW Golf 1986 - 2011

We zijn de afgelopen twee jaar druk in de weer geweest om te kijken of er toch een baanuitbreiding mogelijk zou zijn en of er een andere locatie voor het clubhuis gevonden zou kunnen worden. Helaas heeft dit net als bij vorige pogingen weer niet zo mogen zijn. Zoals altijd bij PW gaan we niet bij de pakken neerzitten, we hebben weer een bouwcommissie in het leven geroepen en zijn in gesprek met architecten, de Gemeente, leveranciers en ga zo maar door. We gaan onze huidige locatie naar de normen van 2011 en de toekomstige jaren aanpassen. Dit geldt ook voor de lockerruimte, de ruimte voor de handycarts, (het blijkt dat vooral de dames behoefte hebben aan een bredere doorgang om de kar naar binnen rijden), de ruimte voor de pro en de greenkeeper, kortom alles wordt aangepakt.

Als alles meezit en alle vergunningen binnen zijn, kan er in het voorj r aar van 2012 met de bouw/ verbouw begonnen worden, maar dat hebben we nu eenmaal niet helemaal in eigen hand. Ook nu wordt veel in eigen beheer gedaan om de kosten te drukken. Denk hierbij aan de lockers. De keuken wordt uitgebreider zodat we ook eens iets anders aan de leden kunnen voorschotelen. Ik hoop dat het nieuwe clubhuis aan de verwachtingen van een ieder mag voldoen. Dat we met elkaar de handen uit de mouwen blijven steken om deze prachtige club te behouden zoals deze nu is met een prettige, gezellige sfeer. Helaas kan ik geen invloed op het weer uitoefenen maar ik wens iedereen veel zon, weinig regen en heel veel golfplezier ook tijdens de nazit op ons nieuwe terras. O gete Op t kend do d or Dia i ne En E gbers r en

De bouwc w ommis i sie v. v l.n.r. r Bert rtie de d Wi Wilde, Bart r Lasscher (vo v orz r itte t r) r , Sj Sjaak Ja J nssen, Eddy Hors Ed r t, t Danie i lllla Pfa f ff f en Henk Bosscha

Pagin i a3


Kroniek

Bagtags worden ingevoerd en marshalsysteem

1984 Besprekingen over oprichting golfafdeling Commissie: Rinus Tönis, Nans Jacobs, Bram Nordbeck en Frits Oostendorp Professional: Paul Saunders en Joost Poppe

1991 Officiële opening overdekte driving range

1985 De dames dinsdagmiddag wordt opgericht De eerste wedstrijd wordt gehouden over zes holes Professional: Joost Huurman Bestuur: M. Jacobs, J. van Heek, B. Nordbeck, B. ten Kate, H. Wendrich, H. Wefers Bettink, L. Pynn en I. Tönis. 1986 Oude hockeyclubhuis wordt in gebruik genomen.

Op 6 november wordt PW Golf officieel opgericht. Professional: Harm Herrema en Rob v.d. Brink 1987 Informatiebulletin Golfnieuws verschijnt Er zijn 150 leden De nieuwe holes (huidige 3, 4 en 5) worden in gebruik genomen. Professional: Daan Blok 1988 Eerste bridgedrive Proefcompetitie NGF-geassocieerden Professional: Adrian Whitehead 1989 Eerste opstapwedstrijd Ledenstop bij 300 leden. Invoering herenmiddag In juni verschijnt het eerste clubblad PW Golf Jan Broeijer volgt Maarten Jacobs op als voorzitter

Eerste lockers worden in gebruik genomen Eerste lustrumfeest wordt gevierd Bestuur: Jan Broeijer, Jaap Westerink, Jan Voorsmit, Lim Baak, Ilse Tönis en Herman Dingeldein

1992 De bar/keuken wordt verbouwd De holes 6 en 9 worden gerenoveerd Eerste keer wedstrijd dames nodigen de heren 1993 Benoeming leden van verdienste: Nans en Maarten Jacobs, Bram Nordbeck, Frits Oostendorp en Rinus Tönis Eerste Trophee de Mérite wedstrijd Officiële opening holes 6 en 9 Aanleg oefengreen, renovatie eerste green Professional: Focko Nauta en Marc Wolterinck Eerste bladharkdag

1990 Henk Verveld wordt aangesteld als greenkeeper

1995 Wedergeboorte herenmiddag Eerste jeugdwedstrijd Frans van Heek wordt lid van verdienste Truus Coppes volgt Ilse Tönis op in het bestuur.

Pagin i a4


1996 Tweede lustrum in ’t Hof van Eden Begin renovatie green hole 2

Bestuur: Herman Dingeldein, Jaap Westerink, Jan Voorsmit, Lim Baak, Paul Baurichter en Truus Coppes

Eerste golfweek Er worden twee golfcarts aangeschaft en de stalling wordt gebouwd. Aanvang renovatie gevel van het oude clubhuis Ilse Tönis wordt erelid van de CC

1997 De ALV gaat akkoord met de bouw van een nieuwe clubhuisaccommodatie, contributieverhoging en verhoging accommodatiebijdrage. Lim Baak verlaat het bestuur en wordt opgevolgd door Welmoet Berkel

1999 Nieuwe meting van de baan. Slope rating en index wijzigen. Puck Vettorato wordt lid van verdienste

1998 Afbraak oude ballenhok en aanvang nieuwbouw

2000 Invoering EGA-handicapsysteem Het clubhuis loopt lichte schade op tijdens de vuurwerkramp in Enschede. Een derde golfcart wordt aangeschaft 2001 PW krijgt de C-status De ontvlechting met de CC komt tot stand Nieuwe naam Enschedese Golfclub Prinses Wilhelmina De ALV stemt in met renovatie van de holes 3, 4, 5, 7 en 8 en een contributieverhoging Het 3e lustrum wordt gevierd. Truus Coppes verlaat het bestuur. Daniela Pfaff wordt gekozen als bestuurslid. Aantal leden: 360

Invoering nieuwe handicapsysteem Professional: Haider El Mokdad Eerste deelname aan de NoBra-competitie 17 juli officiële opening nieuwbouw

Pagin i a5

Bestuur: Herman Dingeldein, Jaap Westerink, Rob de Rochemont, Welmoet Berkel, Wil van den Beld en Daniela Pfaff.


2002 Renovatie van de holes 3, 4, 5, 7 en 8 Clubwedstrijden worden gehouden bij GC Driene De Gemeente verleent toestemming voor de bouw van een nieuwe loods met extra lockerruimtes Welmoet Berkel treedt af als bestuurslid. Gerrit Wiggers wordt gekozen als bestuurslid. Herfststormen veroorzaken in november veel schade aan bomen. Bestuur: Herman Dingeldein, Jaap Westerink, Rob de Rochemont, Wil van den Beld, Daniela Pfaff en Gerrit Wiggers. Aantal leden: 345. 2003 Meting door de NGF van de gerenoveerde baan: Nieuwe slope rating is 87, de par blijft 56. PW Golf mag GVB-examens afnemen. De nieuwe loods met lockerruimtes wordt in gebruik genomen. PW-hockey heeft behoefte aan een tweede kunstgrasveld. Na bijna 12 jaar voorzitterschap treedt Herman Dingeldein af. Hij wordt benoemd tot erelid en wordt opgevolgd door Gerrit Wiggers. Jan te Riet Scholten en Sytse van der Meij treden toe tot het bestuur. Vanaf nu wordt jaarlijks het qualifying seizoen geopend met de Herman Dingeldein Trofee. Bestuur: Gerrit Wiggers, Jaap Westerink, Rob de Rochemont, Wil van den Beld, Daniela Pfaff, Jan te Riet Scholten, Sytse van der Meij. Aantal leden: 350 2004 Overeenkomst tot aanleg en gebruik van een tweede kunstgrasveld wordt door PW-Hockey, PW-Cricket en PW-Golf voor akkoord getekend. Het marshalsysteem wordt nieuw leven ingeblazen Jaap Westerink draagt het secretariaat over aan Jan te Riet Scholten. Het theelidmaatschap wordt ingevoerd Jaap Westerink verlaat het bestuur. Bestuur: Gerrit Wiggers, Rob de Rochemont, Jan te Riet Scholten, Wil van den Beld, Daniela Pfaff, Sytse van der Meij. Aantal leden: 342 2005 Liz en Herman Dingeldein beëindigen hun redactionele werkzaamheden Beleid om het roken in het clubhuis te beperken wordt ingezet. De functie van caddiemaster en clubhuisbeheerder wordt ingevoerd. Caddiemaster wordt Willem van Oudheusden en clubhuisbeheerder wordt Jaap Scheepers. Bob Buschenhenke presenteert de nieuwe huisstijl. PW-Golf website wordt operationeel Pagin i a6

In september verschijnt de eerste PW-golfnieuws in nieuwe huisstijl met fullcolour voorblad Herman Dingeldein treedt na 15 jaar af als baancommissaris, Gerrit Wiggers neemt voorlopig de functie over. Huishoudelijk Reglement wordt geactualiseerd. Sytse van der Meij treedt af. Stef Huis in ‘t Veld wordt nieuw bestuurslid Bestuur: Gerrit Wiggers, Jan te Riet Scholten, Rob de Rochemont, Wil van den Beld, Daniela Pfaff, Stef Huis in het Veld. Aantal leden: 360 Aantal Theeleden: 8

2006 Er wordt intensief gesproken met PW-hockey over het naleven van gemaakte afspraken. De staat van onderhoud van de baan en directe omgeving krijgt extra aandacht. Honderdste editie van PW-Golfnieuws wordt uitgebracht. Roken in het clubhuis wordt nadrukkelijker bestreden. Nieuwe bagtags conform de nieuwe huisstijl worden in gebruik genomen. Riolering van (onder) het clubhuis wordt gerenoveerd. Accommodatiecommissie wordt geïnstalleerd op 13 december met als opdracht: Advi viseer het bestu t ur en maak pla l nnen in i zake onde d rh r oud en beheer va v n de d accommoda d tite va v n PW Golf in i de d r im ru i ste t zin i . Dra r ag zorg r vo v or een gecoörd rdineerd r de aanp n ak en uitvo v eri ring va v n de d ze pla l nnen. Bestuur: Gerrit Wiggers, Jan te Riet Scholten, Sjaak Janssen, Wil van den Beld, Daniela Pfaff, Stef Huis in ’t Veld; aantal leden: 375 Vrijwilliger van het jaar: Kea Noddings. Speelster en speler van het jaar resp. Miep Hümke en Alex Will. 2007 Marcel Eitink wordt benoemd tot assistent greenkeeper. Peter Douwsma volgt Jaap Scheepers op als clubhuisbeheerder. Bram van der Meer volgt Enno Hommes op als voorzitter van de wedstrijdcommissie. Christien Ludin beëindigt haar werkzaamheden binnen de redactiecommissie. De redactie- en sponsorcommissie worden samengevoegd met als voorzitter Dick Laan. Lustr trumuitg t ave v PW Golf 1986 - 2011

Henk Verveld ziet “Abraham”. EGA Handicap Systeem aangepast. Invoering van het Competition Stableford Adjustment (CSA) tijdens wedstrijden. De eerste Golfnieuws Special, geheel gewijd aan de Golfweek verschijnt. De digitale PW-camera raakt spoorloos en duikt nooit weer op. Echtpaar Lotgerink-Bruinenberg (Joop en Trijnie) stoppen na 20 jaar schoonmaak van het clubhuis. Ledenvergadering: Willem van Oudheusden (caddiemaster) wordt als bestuursadviseur aan het bestuur toegevoegd.

Lidy Wiegerink wordt benoemd tot lid van verdienste. Vrijwilliger van het jaar: Joop Smit. Bestuur: Gerrit Wiggers, Jan te Riet Scholten, Sjaak Janssen, Daniela Pfaff, Stef Huis in ’t Veld, Henk Bosscha, Willem van Oudheusden. Aantal leden: 372 2008 Roken in clubhuis wordt verboden. Invoering van commissiedag voor alle commissieleden en leden van dames- en herencomité op zaterdag voorafgaand aan de verj r aardag van wijlen Prinses Wilhelmina. Uitgifte van het info- en bewaarboekj ke 2008. Haider El Mokdad 10 jaar golfpro bij PW-Golf.

Bestuur: Gerrit Wiggers, Jan te Riet Scholten, Sjaak Janssen, Daniela Pfaff, Stef Huis in ’t Veld, Henk Bosscha, Willem van Oudheusden en Diane Engbersen (toegevoegd) Extra Algemene Ledenvergadering op 27 oktober: Afhankelijk van de beschikbare ruimte worden per de eerste van de maand nieuwe leden aangenomen; regels m.b.t. de betaling van de contributie Pagin i a7

worden strenger. De vrijwillige donatie aan de golfcartcommissie wordt omgezet in een bijdrage van alle leden; deze maakt deel uit van de contributie en wordt gesteld op € 3,50. Er zijn ambities inzake uitbreiding van de baan; hiertoe wordt een commissie ingesteld voor onderzoek naar de uitbreidingsmogelijkheden en de financiële consequenties daarvan. Vrijwilliger van het jaar: de DiMo-ploeg. Aantal leden: 382 2009 Algemene ledenvergadering 23 februari 2009: Bestuur: Bertie de Wilde, Diane Engbersen, Sjaak Janssen, Henk Bosscha, Jacques van Willigen, Stef Huis in ’t Veld, Willem van Oudheusden, Jan te Riet Scholten (bestuursadviseur) Installatie oplaadstation voor accu’s. Maximaal aantal leden wordt gesteld op 400. Eerste PW-Golf “Open dag” knalsucces. Sponsorcommissie lanceert actie “Vrienden van PW-Golf”. Marcel Eitink (assistent greenkeeper) beëindigt zijn dienstverband. Jan ter Hürne volgt Hans Tientjens op. De responscie. wordt opgeheven ten faveure van de redactiecie. en de sponsorcie.; de laatste onder voorzitterschap van Paul Rolevink. Op hole 2/11 worden grasbunkers aangelegd. Invoering “permanente” bardienst in de vorm van gastvrouw/heer. Vrijwilliger van het jaar: Willem van Oudheusden. Aantal leden: 380 2010 Invoering voorzittersoverleg (bestuur met alle “hoofden van dienst”) frequentie: 1 x per 4 mnd. Hiermee vervalt de jaarlijkse commissievergadering. Algemene ledenvergadering van 15 maart: Jan te Riet Scholten en Stef Huis in ’t Veld verlaten het bestuur. Coby van Houten is opvolger van Stef Huis in ’t Veld. De Trophee de Mérite wordt samengevoegd met de commissiedag. De laatste stand van zaken inzake de eventuele uitbreiding(en) van de baan worden geschetst. Er wordt een herzien wedstrijdreglement uitgegeven. Er worden nieuwe grasmaaiers aangeschaft. Sponsoractie “Vrienden van PW-Golf” doorslaand succes. Het bedrijf Starsale treedt op als hoofdsponsor. Nieuwe procedure bij aanmeldingen van wedstrijden in het kader van de golfweek. Henk Verveld 20 jaar in dienst als greenkeeper. Het nieuwe informatiebord wordt in gebruik genomen. Bart Brantjes gaat ledenadministratie verzorgen. Voor de tweede keer wordt een PW-Golf “Open dag” georganiseerd; de belangstelling hiervoor is prima. Ons lid van verdienste Ilse Tönis overlijdt in juni. Extra algemene ledenvergadering geweid aan de eventuele uitbreiding van onze baan en ons clubhuis vond plaats op 29 juni 2010.


Gekozen wordt voor optie A: uitbreiding/renovatie van ons clubhuis. Er wordt een bouwcommissie in het leven geroepen. Op 28 november overlijdt ons oud bestuurslid Jaap Westerink. Haider El Mokdad 12,5 jaar golfpro bij PW-Golf. Vrijwilliger van het jaar: Gert Bijker (tevens werd door het bestuur besloten dit fenomeen af te schaffen). Golfster en golfer van het jaar resp. Joke Razoux-Schultz en Hans Francken. De actie Pink Ribbon levert € 1.000 op. Aantal leden: 378 2011 PW Golfnieuws moet blijven gezien de reacties tijdens de nieuwj w aarsreceptie. Belangrijke wijzigingen voor eisen baanrecht en GVB. Algemene ledenvergadering van 28 februari: Penningmeester: “de club staat er goed voor de komende jaren”. Er zijn 4 nieuwe golfcarts aangeschaft. Er wordt besloten een aantal aanpassingen in de baan te realiseren: hole 2/11: hier wordt een separate damesafslag gesitueerd; cricketmatten en gravelstroken worden verwijderd en de vijver wordt vergroot; hole 12: nieuwe tee naast de green van hole 5/14; hole 16: situering van een afslagplaats, vanwaar de green “anders” moet worden aangespeeld; t.a.v. het “nieuwe” clubhuis zijn er twee schetsplannen gemaakt; tijdens een extra ledenvergadering zal meer informatie worden gegeven en zal een keuze moeten worden gemaakt.

Henk Bosscha treedt af als bestuurslid, maar blijft in functie als “chef” van de accommodatiecie. en baancommissaris. Stef Huis in ’t Veld en Henk Beernink stappen uit de herencommissie; vervangers: René de Veen, Rob van der Landen, John Veldhuis, Gert Bijker en Eddy Westerveld; voorzitter: Herman Rotting.

Pagin i a8

Extra ledenvergadering van 11 april, geheel geweid aan de renovatie van ons clubhuis. Na de twee presentaties werd met zeer grote meerderheid van stemmen gekozen voor optie A, het door architectenbureau BCT ingediende ontwerp. 23 april: Pro Haider treedt in het huwelijk met zijn Evelien.

9 juli: viering van ons lustrumfeest “op eigen bodem”, volgens de reacties van de aanwezigen: “een knalfeest”. De aanwezige 25-jarige jubilarissen worden in de bloemen en speldjes gezet. Op 10 juli werd voor de eerste keer een sponsordag georganiseerd voor onze sponsors en adverteerders; de reacties zijn zeer positief. In het kader van het lustrum wordt op 6 augustus een wedstrijd voor oud-kampioenen gehouden.

Bestuur: Bertie de Wilde, Diane Engbersen, Sjaak Janssen, Jacques van Willigen, Willem van Oudheusden en Coby van Houten.


Wedstrijdcommissie onderhevig aan veel wisselingen van de wacht

- Stef Huis in ’t Veld vertrok eveneens na jaren trouwe dienst uit de commissie, maar blijft wel de uitwisselingen verzorgen.

IIn de d afg f elo lopen vi vijf ja j ar zijijn er ve v el wi wisselilingen in i d samenste de t lllling va v n de d we w ds d tr trijdcommis i sie i gewe w est. t Er E zijijn ve v el commis i sie i le l de d n gesto topt di de zic i h ve v le l ja j re r n hebben in i gezet. t

Alle leden van wie we afscheid hebben genomen hebben zich bereid verklaard lid te worden van een nieuw ingestelde pool van wedstrijdleiders.

We hebben van deze leden afscheid genomen met een wedstrijd en een gezellige maaltijd. Afscheid werd genomen van: - Bram van de Meer die als voorzitter en lid van de wedstrijdcommissie actief is geweest. - Liesbeth Kollewijn die meerdere jaren secretaris van de commissie is geweest.

Zij maken geen deel meer uit van de commissie maar zullen maximaal twee keer per jaar gevraagd worden om bij te springen als wedstrijdleider omdat uit de commissie de bemensing van een wedstrijd niet gaat lukken. Stef had meteen te kennen gegeven dat hij de uitwisselingswedstrijden voor zijn rekening zou nemen. Heel fijn dat we als club op deze manier de taken kunnen verdelen en gezamenlijk alle activiteiten draaiende houden.

V.l.n.r. V r (b ( ove v n) n En E no Hommes, Ste t f Huis i in i ‘t Ve V ld ld, Bra r m va v n de d r Meer, r (o ( nde d r) r Ed Eddy We W ste t rve v ld ld, Liesbeth t Ko K llllewi wijn en Alp l hons En E gbers r en - Enno Hommes die evenals Bram voorzitter is geweest maar daarna lid is gebleven van de wedstrijdcommissie tot en met de zomer van 2011. - Eddy Westerveld die ook vele jaren deel uit heeft gemaakt van de wedstrijdcommissie. - Alphons Engbersen die een tweetal jaren de taak van penningmeester op zich heeft genomen.

Pagin i a9

Voor een aantal nieuwe commissieleden is het heel prettig om samen met een ervaren wedstrijdleider de wedstrijd te leiden en in te richten. Dat is in 2011 o.a. gelukt met de cross country wedstrijd waar Eddy zich weer voor heeft ingezet en de nachtwedstrijd waar Henk van Haarst zich altijd weer bereid verklaart om te helpen met de opzet.


In de laatste twee jaar is, als nieuwe productie, een jaarkalender uitgebracht. Het was een hele klus om die te maken en hij valt nog te verbeteren qua opzet maar het is plezierig om deze, als actief deelnemend lid, in de tas te hebben. Zo kan men raadplegen wanneer er bijzondere wedstrijden zijn waarvoor moet worden ingeschreven en wanneer de wedstrijden zijn ingepland waaraan men deel wil nemen. De golfweek is altijd weer het hoogtepunt van de wedstrijdcommissie. Er wordt met veel inzet van de commissieleden een hele week en lang gewerkt om de verschillende wedstrijden goed te laten verlopen. Uiteraard zijn er dan ook een aantal wedstrijden die onder de verantwoordelijkheid vallen van de heren- en damescommissie maar vooral het zondagprogramma is altijd een heel karwei om rond te maken: De inrichting van de ‘hole in one’ voor Haider, de longest drive, het korte parcours enz. het is altijd nog weer gelukt. In 2010 kwamen we voor het eerst met een nieuwe poster waarop foto’s van de golfweek uit andere jaren waren afgebeeld om de clubleden enthousiast te maken om mee te doen aan de komende golfweek. Dat heeft zeker gewerkt de wedstrijden waren allemaal volgeboekt. . Er is in het laatste jaar nagedacht over een nieuwe invulling van deze laatste dag van de golfweek. Hoe het zal worden is nog niet vastgesteld. In dat zelfde jaar is ook besloten een loting voor de golfweek in te voeren. “Die het eerst komt, die het eerst maalt” is niet langer vanzelfsprekend. Vanaf nu sorteren we de inschrijvingen en gaan (bij over inschrijving) loten en herindelen.

Jan Nijkamp de penningmeester heeft hiervoor de laatste twee jaar op zijn vaste plekj k e op de camping heel veel werk verzet. Het is een hele klus als dat allemaal ingevoerd en gesorteerd moet worden in Excel. De loting heeft altijd plaatsgevonden met andere leden van de wedstrijdcommissie zodat Pagin i a 10

alles transparant en open is. Het eerste jaar is er behoorlijk veel commentaar op de ingevoerde procedure geleverd maar dat is na een succesvolle afronding van die eerste keer helemaal verstomd. Het loopt goed en met enige aanpassingen zullen we op de ingeslagen weg doorgaan. De lustrumcommissie heeft in samenwerking met de wedstrijdcommissie de laatste golfweek, die in het teken van het lustrum stond, tot een heel bijzondere golfweek gemaakt. Vooral voor wat de prijzen betreft was een en ander goed geregeld en deze aanpak heeft alleen maar geleid tot lof over de gekozen combinatie van de golfweek en het lustrum. De zondaginvulling van de golfweek is vervallen door de combinatie van lustrum en golfweek. De ‘longest drive’ wordt daarom apart geregeld in 2011 los van de golfweek. De laatste jaren is de nachtwedstrijd geïntroduceerd. Spelen met verlichte ballen, caps met verlichting, verlichte afslagen en holes. Zo heeft spelen in het donker iets heel speciaals en levert dikke pret op. De sfeer in de baan is dan optimaal en de spelers hebben veel plezier. De wedstrijd is doorgaans helemaal volgeboekt. De laatste twee jaar zijn er themawedstrijden op de kalender ingepland. Helaas is er een aantal daarvan niet doorgegaan. De bedoeling is dat de wedstrijdcommissie samen met de barcommissie het thema uitwerkt. Zo is er een aspergewedstrijd gepland een haringwedstrijd enz. Door het samenvallen met andere belangrijke Twentse evenementen zoals een wedstrijd van FC Twente was er soms te weinig deelname en is de themawedstrijd niet doorgegaan. Jammer maar we proberen het gewoon nog eens. De breakfast cup is altijd een mooie wedstrijd: een soort dauwtrappen op de golfbaan op de vroege morgen. Er zijn doorgaans veel enthousiaste deelnemers en de wedstrijd is maar één keer niet doorgegaan vanwege een tekort aan deelnemers. Onthoudt u maar goed als u dit leest dat het zeker de moeite waard is er wel bij te zijn als u maar enigszins kunt. Alleen al voor het uitstekende ontbijt dat wacht na gedane arbeid. Geweldig met alles er op en er aan. De sfeer is bij die wedstrijden optimaal en de nazit mogelijk nog beter. Soms vloeit de wijn bij het ontbijt al rijkelijk. Moet voor een keertje kunnen lijkt ons. In 2011 is de maandbeker voor twee categorie spelers geïntroduceerd. De commissie ziet dat het veelal de zelfde PW leden zijn die deelnemen aan de wedstrijden. Het zijn dan ook vaak de zelfde mensen die winnen. Nu we twee verschillende handicapcategorieën hebben komt daar verandering in. Er is een verdeling in hoge en lage handicappers en daardoor nu ook een bordje voor twee maandbekerwinnaars op de parkeerplaats. Die verandering is met open armen ontvangen. Lustr trumuitg t ave v PW Golf 1986 - 2011

De 9 holes clubkampioenschappen zijn nu een aantal jaren gespeeld. Er zijn echter enige kanttekeningen te maken. Het is zo jammer dat de categorie leden waarvoor die wedstrijd bedoeld is niet altijd op komt dagen. Terughoudendheid, angst? Wat houdt ze tegen. We weten het niet. Jammer genoeg is deze wedstrijd door een tekort aan deelnemers niet doorgegaan in 2011. De sfeer is altijd goed geweest dus waarom er niet voldoende deelname is blijft een raadsel. Terugblikkend op de volgeboekte wedstrijden die een groot succes waren moet het toch te realiseren zijn dat we ook voor de toekomst voldoende deelnemers krijgen. Volgend jaar moeten de CK van 2010 hun titel weer kunnen verdedigen. Afgesproken! Ook is in de afgelopen jaren de landelijke Bols ‘hole in one’ club bij de club geïntroduceerd. Zij die hem hebben gewonnen zijn op het Bolsplateau vernoemd en hebben van de club de ’hole in one’ prijs gekregen. Van Bols krijgen ze een bagtag waarop kenbaar is gemaakt dat de bezitter een ‘hole in one’ heeft geslagen. Er is een aantal heren die een ‘hole in one’ hebben geslagen op hole 5. Helaas geldt dat succes niet voor Bols, ook al blijft het knap. De oranjewedstrijd is al jaren gespeeld maar in 2011 vervangen door de Queenscup. Niet voor de TV kijken naar de koningin maar heerlijk in de baan zeker als het zonnetje schijnt en iedereen door het

oranjebittertje goede zin heeft gekregen. Evenals bij de sinterklaaswedstrijd, die aan het eind van het jaar gehouden wordt, is er min of meer een gewoonte ontstaan om aan deze wedstrijd 9 vragen toe te voegen uit het regel- en handicapboekj k e. Een extra element in de wedstrijd om punten mee te verdienen. Voor sommigen een verrassing om te ontdekken hoeveel er is blijven hangen nadat ze het examen hebben gehaald en een reden om het regelboekj k e weer eens open te slaan. MMS is door de wedstrijdcommissie inmiddels een aantal jaren in gebruik en wordt steeds optimaler ingezet om de jaarkalender in te voeren en de wedstrijdscores te verwerken. Publicatie van de uitslagen op de website is nu ook een fluitje van een cent. Dank zij de instructies van de IT-commissie en het met veel geduld uitleggen van de manier waarop het werkt, is menig commissie heel bedreven in het bedienen van de wedstrijdmodule. Terugblikkend is vast te stellen dat we op de goede weg zijn met de commissie en aansluiten bij de praktijk die gangbaar is bij andere NGF golfclubs. De wedstrijdcommissie moedigt u aan om ook in de toekomst regelmatig aan de wedstrijden deel te nemen. Coby b va v n Houte t n

De huid idige we w ds d tr trijdcie i .: achte t r v. v l.n.r. r Wi Wim Ni N euwl wland, d Aagj gje va v n Ha H ars r t, t Ma M ri rijke Role l vi vink, k Gerr rry de d V s, Herm Vo r a We W ste t ri rink. Vo V or v. v l.n.r. r Fe F lil Ma M in i gay ay, Coby b va v n Houte t n en Mi M ep e Hümke. Hela l as ontb t re r ken Ja J n Ni Nijkamp m , Ale lex v. v d. d Ve V en en Bets t ie Ni Nieuwl wland op o de d fo f to t .

Pagin i a 11


Een gesprek met Henk Verveld ove v r te t vr vrede d nheid i en geluk Ach, waar hebben we het eigenlijk over. Henk is hartstikke gelukkig met Renata en zij met hem. Doet de rest er dan nog toe?

Maar voor die rest was ik bij hem. En dan heb je het al gauw over “weet je nog van toen.” Over het Havo aan de Borneostraat in de zeventiger jaren van de vorige eeuw, met die jonge nog niet afgestudeerde nieuwe leraar Nederlands Oordt, zeg maar Hans, want we waren destijds heel erg modern. Henk slaagde en ging studeren aan de Hogere Landbouwschool in Dronten en studeerde af als ing. veeteelt, met als deelvakken akkerbouw en economie. Toen ontmoette hij Gert Jan Beimers, destijds penningmeester van de countryclub PW, die hem vertelde dat ze bij PW wel werk voor hem hadden. Hij moest maar eens contact opnemen met de voorzitter, Henk Wefers Bettink. Drie dagen later, we hebben het over 1990, was hij aangenomen. Als proef moest hij wel even met Frans van Heek de green van hole negen maaien, maar dat kon Henk wel. In die tijd werd alles nog door vrijwilligers gedaan. Ook toen was er al een Dimo-ploeg (DInsdagMOrgen, voor wie het niet weet) en kinderen van de hockey raapten de ballen, waaronder de dochters van Marj r olein en Herman Kayser.

Dat ons-kent-ons circuit is verbroken. Jammer? Zinloos om daarover te praten. De golfafdeling werd destijds low budget opgericht door die hockeyers. Vandaar ook dat consumptiekaartsysteem. De leden doen alles zelf. Henk is de enige echte betaalde kracht. Werknemer en spelend lid, een vreemde combinatie, maar Henk zit er niet mee. Hij kan die twee dingen scheiden. Als je geen “flapuit” bent, maar een beetje secundair, dan kom je niet gauw in de problemen en in o.a. Jaap Westerink, Herman Dingeldein en, niet te vergeten, Mieke Schutte, had hij goede raadgevers. Lastig is het soms wel in z’n eentje. Het is weliswaar een kleine baan op zo’n 12 hectare, maar er wordt intensief gebruik van gemaakt en dat geeft veel werk, vooral handwerk. Bovendien is het vette grond. Dat betekent dicht gras. Henk probeert het wel te verschralen, maar dat heeft veel tijd nodig. Meer dan één generatie. Het is een probleem waar veel golfclubs in de omgeving ook last van hebben. Voor je het weet is het gras te lang en te dicht en kun je er geen bal in terug vinden. Mooie rough is schraal, zoals bij de afslag van hole 8. Het nieuwe maaibeleid, dat ook enkele jaren geleden bij Driene is ingevoerd, beschouwt Henk terecht als een verbetering. Het verschil tussen fairway, semi rough en rough maakt de baan interessanter en moeilijker. Vooral bij hole twee is dat duidelijk. Ooit droomde men van een grotere baan en die droom is nog steeds niet helemaal over, maar als je reëel bent, is het goed zo. Er is voor elke golfer wat wils in deze omgeving. Van het Langeloo, via PW, Delden, Driene tot ’t Sybrook. Dus laat PW maar, zoals het is. “Ach”, zegt Henk bij het afscheid. “Weet je Hans, ik ben niet zo goed in mijn eigen p.r.” So what, Henk, of “noe en.” Wees gelukkig met je lieve Renata. Wij zijn gelukkig en op z’n minst tevreden met jou. O gete Op t kend do d or Ha H ns Oord r t

Een ingenieur die greenkeeper werd! In die tijd was de situatie in de landbouw niet bepaald rooskleurig. Een baan als greenkeeper leek een uitdaging en dat bleek het ook te zijn. Een betrekkelijk kleine baan met een behoorlijke bezetting in conditie brengen en houden is nog steeds niet bepaald makkelijk, maar is nog steeds de motivatie van Henks werk. Of hij greenkeeper was gebleven als hij Renata eerder had ontmoet? Nou ja, dat is nu eenmaal niet gebeurd. Men sprak in die tijd graag van de PW - familie. Men hockeyde en/of speelde cricket en vanaf 1986 golfde men. Die familie bestaat niet meer. Lang niet al die golfers hebben ook gehockeyd, laat staan gecricket.

Pagin i a 12


Wat kenmerkt PW nu en in de toekomst? 25 Ja J ar golf, f mid iddenin i En E schede d ! Ik I ga in i di d t stu t k geen uitg t ebre r id i his i to t ri risch ove v rz r ic i ht geve v n va v n wa w t zic i h in i di d e kwa w rt r eeuw allllemaal in i onze club of in i onze commis i sie heeft f afg f esp s eeld ld. U heeft f da d arr ove v r al ve v el kunnen le l zen in i eerd rdere r clubbla l de d n en kronieken. En kr E va v n di d e 25 ja j ar heb ik i zelf maar ru r im i een kwa w rt r meegemaakt. t Ik I ga juis i t pro r bere r n aan te t geve v n wa w t vo v lg l ens miji onze club nu en in i de d to t ek mst kenmerk ko r t, t iets t ove v r handi dicap a s, een beetjtje golfh f is i to t ri r e en to t ch mis i schien een kl klein i re r geltjtje. Om te beginnen ontkom ik er niet aan om een paar van m’n voorgangers (en -sters) te eren. Ik ben namelijk van mening dat één van de specifieke cultuuraspecten van onze club toch wel de aandacht voor regels is. Vaak blijkt in de NoBra- competitie dat PW-ers bovengemiddeld goed hun regeltjes kennen en ik vind natuurlijk dat we dat zo moeten houden voor de komende 75 jaar. En die bovengemiddelde regelkennis van PW-ers is de verdienste (geweest) van: Lim Baak, Gerdien ten Brink, Fred van der Ent, Elizabeth ter Grote, Jan Jansen van der Laak, Benno ten Kate, Henk van Kooten, Carla Luycx, Bram Nordbeck, Hans Oordt, Daniela Pfaff, Lyda Pinn, Theo de Rooij, Jos Sikking, Hans van der Stam, John Voogd, Jan Vos, Boudewijn Wabeke, Wim Waller, Henk Wefers Bettink en Herma Westerink. Ik hoop dat ik nu niemand oversla. Natuurlijk zijn alle huidige leden van de R&H-cie. hierin ook van belang.

En in feite alle leden van onze club. Vaak zijn er discussies over regels op het terras of in het clubhuis, en dat doet me deugd! Het laat zien dat we dat een belangrijk onderdeel van het spel vinden. Dit spelletje vraagt veel van de beginnende speler. Dat is vaak te zien op regelavonden: gezichten die alsmaar meewariger beginnen te kijken. “Wat heb ik mezelf nú weer op de hals gehaald?”, zie je de leerling denken. Dat komt natuurlijk a. omdat het een van de allermoeilijkste sporten is om te doen en b. omdat we ook nog eens een enorme Bijbelkennis theorie vereisen, meer dan in welke andere sport ook. Logisch voor insiders, schier onbegrijpelijk voor beginners. U bent immers altijd uw eigen scheidsrechter, u kunt uzelf straf geven en het speelveld is enorm groot en overal weer anders. Voor sommige clubs en spelers reden om er soepel mee om te gaan - niet voor PW! En dan bestaat er ook nog zoiets als handicap. Ook dat is voor veel beginners iets abstracts en nog ver weg. Voor ervaren golfers is het business as usual. Onze commissie is er natuurlijk continu mee bezig en voor ons is het net zo normaal als gesneden brood. Toch vind ik het jammer dat veel beginners al hun aandacht richten op het najagen van die Heilige Graal: het GVB. Natuurlijk, goed dat dat ooit is geïntroduceerd door de NGF, 25 2 jaar geleden nota bene!, als een soort algemeen baanrecht. Maar het is zeker niet zo dat leren golfen ophoudt zodra men dat ver&*%!@ GVB examen heeft behaald. Mensen, blijf toch af en toe een les nemen! De huid idige R&H-cie i .: Joke Razoux u Schultz t J cqueliline Ve Ja V ld ldhuis i Henk Sto t kvi vis

Danie i la l Pfa f ff f Henk Beern r in i k Anto t nio i Fo F nts t

JJacques v. v Wi Willigen Joop o Smit Rob de d Rochemont

Pagin i a 13


Langzaamaan zien we de gemiddelde handicap van al onze spelers wel licht dalen. Jaarlijks publiceren we daarover. Maar er kan m.i. nog wel wat af bij een hoop van u. Ik vind mijzelf een van de meest eigenwijze mensen die ik ken (en dat praat u dus impliciet ook niet uit mijn hoofd) maar ik heb niet de illusie dat ik mezelf beter kan leren golfen. Ook niet als ik het veel meer zou doen. Daar heb je hulp bij nodig en in dit geval is Haider daarvoor de aangewezen persoon. Waarom nemen de toppers in onze sport en in tal van andere bezigheden wel nog steeds les? Zelfwerkzaamheid is ook iets dat onze club kenmerkt. We mopperen er wel eens over dat iedereen het zo druk heeft. Maar bijna een kwart van onze leden vervult één of meer commissie- en bestuursfuncties. En daarnaast nog een geheel selfsupporting bar maakt ons toch redelijk uniek. Al die vrijwilligers maken toch maar even samen een florerend clubje, 25 2 jaar jong! Ik voorzie daar ook niet zo’n grote bedreiging. Ik denk dat we altijd wel vrijwilligers zullen weten te vinden. Natuurlijk is het noodzaak, om het huidige karakter van de club tenminste min of meer te behouden. Maar het is in de eerste plaats ook leuk om vrijwilliger te zijn, anders deden we het toch niet? Als ik al mijn tijd die ik in commissie- en bestuurswerk stop alleen zou besteden aan golf spelen en golflessen, zou ik inmiddels scratch spelen! (Een beetje overdrijven mag wel, hè?) Nee, met die vrijwilligers zit en blijft het wel goed! Enfin, genoeg gemijmerd. Even wat statistieken. Het getal 25 2 in golf: Regel 25 2 gaat over abnormale terreinomstandigheden. Vroeg of laat krijgt elke golfer en elke baan hiermee te maken. Ik ga hem niet heel uitgebreid behandelen, dit is een tenslotte een feestnummer en in een eerdere editie is-ie al eens uitgebreid aan bod gekomen. Ik herinner u aan het stuk uit april 2010 over het verschil tussen hazen- en konijnenpoep. Simpel gezegd komt regel 25 2 hier op neer: er zijn 11 verschillende soorten (!) abnormale terreinomstandigheden en in principe mag u relief nemen als uw bal erin ligt of als u in uw stand of swing erdoor belemmerd wordt. Droppen binnen één stoklengte van het nearest point of relief. Op bladzijde 25 2 van ons regelboekj k e staat toevallig genoeg ook wat over hoe te droppen i.g.v. regel 25; daarnaast komt regel 26 Waterhindernissen in beknopte vorm aan de orde. De 25 25e Definitie in het regelboekj k e is een hele gemakkelijke: “Een hin i d rn de r is i is elke bunker of wa w te t rh r in i de d rn r is i .” Simpel, toch?

Majorwinnaars in 1986: Major Winnaar Baan Score Prijzengeld asters Jack Augusta 279 $ 144.000 Nicklaus (-9) US Ray Shinnecock 279 $ 115.000 Open Floyd (-1) The Greg Turnberry 280 £ 70.000 Open Norman (par) PGA Bob Inverness 276 $ 140.000 Tway OH (-8) Het prijzengeld is inmiddels wel wat ‘geëvolueerd’! 25 jaar geleden ook werd de Wereldranglijst in Golf 2 voor het eerst geïntroduceerd; deze heette toen de Sony Ranking. Er komen een paar illustere namen op voor:

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Naam Greg Norman Bernhard Langer Seve Ballesteros Tsuneyuki Nakajima Andy Bean Bob Tway Hal Sutton Curtis Strange Payne Stewart Mark O'Meara

Tot zover de historie. Vooruitkijkend kan ik u melden dat de R&H-cie. natuurlijk vrolijk doorgaat met regels & handicaps. Onze vernieuwde baan wordt binnenkort ingemeten door de NGF en we gaan nieuwe scorekaarten maken. Kortom, een nog interessantere baan die klaar is voor de komende 2 jaar. Ik ben ervan overtuigd dat PW in 25 Enschede altijd nog een mooie marktpositie inneemt: laagdrempelig en goedkoper dan de grote banen en tegelijkertijd een goed alternatief biedend aan de golfer op leeftijd die niet meer 10 km en 5 uur wil lopen op een 18-holes baan. En dat gecombineerd met ontelbaar veel vrijwilligers en niet te vergeten de beste pro in de wijde omtrek! In de marketing zouden ze dat unique selling points noemen (niet te verwarren met nearest point); ik zou gewoon zeggen: houwen zo! We zijn een echte golfclub en zullen dat nog héél lang blijven! Blijf golfen! J cques va Ja v n Wi Willigen

De lezer is wellicht bekend met mijn preoccupatie met historie in golf. Hieronder kort een aantal wetenswaardigheden van 25 2 jaar geleden:

Pagin i a 14


Van handicap 0 naar handicap 5 Gefe f lilicite t erd r allllemaal! 25 ja j ar PW Golf. f Rede d n genoeg om fe f est te t vi v ere r n. Het ja j ar va v n de d fe f este t n w t miji betr wa treft ft. Ik I mocht namelilijk di d t ja j ar ook vi v ere r n d t ik da i miji 12, 2 5 ja j ar de d golfp f ro r va v n de d clu l b mocht noemen. Wi W e had ooit kunnen de d nke k n da d t ik i golff pro r zou wo w rd rden in i Nede d rl rland. d Zo Z ve v r va v n mijijn geboort rtela l nd Lib i anon. Golf is mijn passie. Een passie die me is doorgegeven door mijn vader. Hij leerde mij de fijne kneepjes al op jonge leeftijd (zie foto).

Voor mij begon het golf niet op een keurige grasmat. De green bestond uit zand en een mix van zand en olie als toplaag. Mijn vader was toen greensweeper. Ja, gras moet je maaien en zand moet je vegen (sweep). En de eerste keer dat ik een golfclub in de hand nam werd ik er zelf mee geraakt en voelde de schade die je kunt krijgen als je een club tegen je achterste krijgt. Ik was zo oud als mijn dochter nu is, 6 jaar. Golf was namelijk alleen voor de rijke Engelsen die kwamen van de oliebedrijven. Ja, een echte kak-sport. Maar toen het gras eenmaal lag en papa weer eens stiekem ging proberen werd hij ontdekt en een sympathieke Engelsman zorgde voor de juiste opleiding in Engeland. Ja, ik was jong toen ik met de golfsport in aanraking kwam. Sterker nog, ik ben letterlijk geboren op de golfbaan. Mijn ouders hadden een huisje gekregen, vergelijkbaar met het clubhuis van PW en hebben daar hun eerste drie kinderen gekregen. Ik was nummer drie. Helaas werd de veiligheid in Libanon minder, door de omstandigheden kon ik mijn opleiding tot tandarts niet afronden en ben, na wat omzwervingen in Europa, als golfpro aan de slag gegaan in Berchtesgaden in Duitsland. Door wat toevalstreffers kwam ik in Nederland terecht. In Hattem kon ik al snel terecht als golfpro. Ruim 12,5 jaar geleden werd ik met open armen ontvangen door het toenmalig bestuur van PW, Herman Dingeldein, Jaap Westerink en Jan Voorsmit en greenkeeper Henk Verveld. Ook was ik werkzaam bij de Twentsche Golfclub, ‘t Kruisselt en De Gelpenberg in Aalden. Uiteindelijk moest ik een keuze maken waar ik wilde blijven. Die keuze was niet moeilijk. Bij PW voelde ik warmte en hartelijkheid. Dit is mijn club.

Hij was namelijk mijn grote voorbeeld. De beste leraar ooit. Hij heeft moeten vechten voor zijn passie. Lesgeven was namelijk in den beginne niet weggelegd voor de Libanese bevolking. Ze mochten wel caddie zijn en greenkeeper, maar direct contact met de leden was toch uitgesloten. Ook ik ben begonnen in de basis. Greens gemaaid en tassen gedragen. En eindelijk mocht ik dan ook golfen. Niet alleen lesgeven, maar ook on tour. Ik kwam onder andere op voor mijn land in de Mediterranean Open. Waar ik akelig veel in de schijnwerpers kwam te staan. Daar word je nerveus van en dat kost je punten. Dus na een tweetal dagen voorop te hebben gelegen gaf mijn brein het op en sloeg de onzekerheid toe. Zo zie je maar lieve mensen, met golfen moet je je hoofd erbij kunnen houden. Het gaat niet alleen om techniekbeheersing, maar ook om het beheersen van je gedachten.

Pagin i a 15

Velen van jullie vragen welke handicap ik heb; nou tijdens de CocaCola Cup in Caïro, die ik won toen ik 14 was, was het handicap 0. Nu heb ik handicap 5: een vrouw en vier kinderen. Waarvan mijn grootste handicaps mijn twee oudste zoons zijn, die ik lang niet zo vaak zie als ik zou willen. Al mijn tijd wordt opgeslokt door deze vijf en helaas blijft er dan weinig tijd over voor mijn passie… golf. Ik hoop dit weer wat op te bouwen en in het mooiste geval aan mijn kinderen door te geven in de komende jaren. En wie weet heeft PW over 25 jaar nog steeds een pro van El Mokdad. H id Ha ider


Over redactie, redacteuren, PW Golfnieuws en zo Deze ko kop le l zend, d da d cht ik i da d t het we w l gra rappig i zou zijijn eens “p “ re r cies” te t ve v rt rtellllen wa w t re r da d ctite en r da re d cte t ur(( zijijn) eig i enlilijk in i houdt. t Daar gaan we w d s. du De redactie is de groep journalisten (of anderen) die verantwoordelijk is voor of feitelijk werkt aan een publicatie. Met redactie kan ook het feitelijk redigeren bedoeld worden. Een redactie wordt geleid door een hoofdredacteur die onder andere bepaalt over welke onderwerpen verslag gedaan wordt. Een dergelijk figuur kennen we bij PW niet. Op redacties is eveneens vaak een eindredacteur (bij PW zelfs twee Diane en Gert) te vinden, die de laatste praktische en organisatorische verantwoordelijkheid voor het te publiceren materiaal heeft (bijvoorbeeld vormgeving, verwijderen van spel- , of stijlfouten afbrekingsfouten, etc.)

De redactievergadering is vaak het orgaan voor overleg in de redactiecie en komt eenmaal per verschijning van het periodiek (PW Golfnieuws) samen. Redactie in de zin van redigeren houdt in het geschikt maken van materiaal voor publicatie. Een redacteur is iemand die verantwoordelijk is voor de bewerking van de inhoud van een publicatie, bijvoorbeeld een krant, tijdschrift, boek, encyclopedie of website, of die feitelijk werkt aan die inhoud. Een redacteur kan de rol of functie van auteur hebben, of die van beslagmaker. De eindredacteur. Deze laatste is verantwoordelijk voor het bestellen van materiaal, de juiste productiestroom, het halen van de deadlines, de juistheid, correctheid en omvang van het materiaal, de intro's en de koppen en de bestelling en plaatsing van de illustraties. Zo nu weet u ongeveer wat we als PW Golfnieuwsredactie zo allemaal doen. De PW Golfnieuwsredactie is sinds 2006 (ten tijde van het 4e lustrum) met 33,333% gekrompen. Christien Ludin, vanwege afnemende gezondheid (en helaas overleden) en Dick Laan, vanwege grote zakelijke beslommeringen, hebben de redactie verlaten. Diane, Joop, Bob en scribent dezes “are still going strong.” Pagin i a 16

In 2007 leek het een goed plan om de redactie- en de sponsorcommissie samen te voegen tot de responscommissie met o.a. de achterliggende gedachte “het zichzelf moeten bedruipen” van de redactiecommissie, met andere woorden het genereren van advertentieopbrengsten ten behoeve van de noodzakelijke kosten voor het drukken en laten bezorgen van PW Golfnieuws. Na verloop van een aantal maanden bleek deze fusie in de praktijk niet lekker te draaien en daarom werd besloten de commissies weer te splitsen met dien verstande dat de sponsorcommissie verantwoordelijk zou zijn voor de benodigde advertentieopbrengsten. Gesteld moet worden dat de sponsorcommissie deze taak tijdens de achter ons liggende jaren uitstekend heeft uitgevoerd. Om te voorkomen dat PW Golfnieuws een “advertentiebladgezicht” zou krijgen, werd in de loop van 2011 zelfs besloten een rustpauze in te gelasten voor het verkrijgen van advertenties. Hoe was het met de inhoud van ons clubblad gesteld gedurende de laatste vijf jaar (2007/2011) In totaal zagen 30 reguliere golfnieuwsen en 3 golfspecials (geheel geweid aan de golfweek) het licht met in totaal 1.281 pagina’s (excl. omslag), als volgt verdeeld: herkomst: - totaal - advertenties - fotopagina’s - terugkerende overzichten - wedstrijdkalenders t ta to t al “n “ iet ko kopiijj” pag gin i a’s ’ : “ chte “e t ko kopiji” pagin i a’s ’s herkomst van de “echte kop pijj” pag gina’s - totaal - wedstrijdverslagen - redactieteam (wij dus) - R&H-commissie - overig kopij van leden - bestuursmededelingen, incl. “van de voorzitter” - damescommissie - acco-/baancie, dimoploeg - uitslagen wedstrijden - “overgenomen uit” - wedstrijdcommissie - herencommissie - caddiemaster/clubhuisbeheerder - sponsorcommissie - IT-commissie - golfpro - barcommissie - golfcartcommissie - marshalcommissie - greenkeeper

pag gina’s 1.281,00 229,25 215,75 70,00 45,50 560,50 0 7 0,50 72 0 pag gina’s

%-ag ge 100,00 17,90 16,84 5,46 3,55 43,75 75 56,25 5 %-ag ge

720,50 184,00 157,25 91,75 73,25

100,00 25,54 21,83 12,73 10,17

60,00 25,50 23,50 23,25 16,25 16,00 15,00

8,32 3,54 3,26 3,23 2,26 2,22 2,08

10,00 9,25 5,00 4,00 3,00 1,50 1,25 0,75

1,39 1,28 0,69 0,56 0,42 0,21 0,17 0,10


Het zou in dit kader te ver gaan om een waardebeoordeling over de herkomstaantallen te geven, echter wel is duidelijk dat die van het redactieteam met bijna 22% (veel) te hoog is in vergelijking met de diverse commissies (m.u.v. de R&H-cie.) en andere “organen” van PW Golf. Daarenboven verzorgde de redactie nog een tweetal uitgaven van het zgn. “PW Bewaarboekj k e” met in totaal 80 pagina’s. Om het verleden hiermee af te sluiten zij nog vermeld dat het redactieteam (of een gedeelte daarvan) in de afgelopen 5 jaar ongeveer honderd keer bijeen kwam. Laat ons eens proberen in het koffiedik van de toekomst te kijken. Wat willen we eigenlijk straks met PW Golfnieuws. Eerst moeten we dat “we” even splitsen. De eerste “we” zijn de afnemers, de lezers, de kopijleveranciers met andere woorden jullie dus. Nog geen jaar geleden liet een groot aantal nieuwj w aarsreceptiebezoekers ons duidelijk weten dat het clubblad vooral moest blijven. Maar in welke vorm dan, met welke aanpak, met welke kwaliteit en kwantiteit en …? Jullie mogen het beslissen. En dan de andere ”we”, het redactieteam dus. Wat ons altijd voor ogen stond was altijd: een kwalitatief hoogwaardig “vo v or en do d or onze leden” clubblad maken, waar wij met veel plezier en genoegen aan konden werken.

Pagin i a 17

De crux hierbij is “door”, dus bestuur, commissies, winnaars van wedstrijden, leden, met andere woorden jullie dus. Het ligt voornamelijk aan “jullie” of we met een clubblad op de proppen komen dat vooral kwalitatief aan onze eisen voldoet en waarbij ten aanzien van uiterste inleveringdata afspraken worden nagekomen, zodat het blad ook “op tijd” verschijnt. En over “jullie” inbreng in deze zijn we al tijden niet tevreden, zodat “ons” plezier en genoegen fors is afgenomen. En wanneer we daar eens met deze en gene over praten krijgen we opmerkingen in de trant van: “Ach, jullie moeten het allemaal niet zo nauw nemen, want wanneer ik PW Golfnieuws vergelijk met andere clubbladen, doen jullie het best goed”, of: “Ja, dat kan wel zo zijn, maar jullie leggen de lat ook wel erg hoog.” Wij als redactie kunnen hier niets mee, maar misschien moeten jullie en “we” ons afvragen of een regulier verschijnend “gedrukt orgaan”, met aanzienlijke druken verzendkosten, nog wel van deze tijd is. Onze website zou een alternatief kunnen zijn. Maar wat er ook gebeurt: blijf schrijven! Ook namens Diane Engbersen, Joop Smit en Bob Buschenhenke, Gert r Bijijker


Van eigengemaakt naar professioneel Een aanta E t l ja j re r n gele l de d n we w rd r do d or het to t enmalilige bestu t ur va v n PW het id idee op o gep e akt da d t het titijd we w rd r om het di digita t le l pad op o te t gaan. Daarvoor werd een IT-commissie in het leven geroepen bestaande uit Bert Ververda en Joop Smit met ondersteuning van het bureau DOC voor wat betreft de techniek en Bob Buschenhenke voor het grafische ontwerp. De eerste website die het licht zag is grotendeels door Bert in elkaar gezet met ondersteuning van bureau DOC. Het onderhouden en up to date houden van de informatie op de site kwam grotendeels bij Joop Smit terecht, wat al met al toch een hele klus bleek te zijn. De (oude) site voldeed prima tot het moment kwam waarop de voortgang niet meer gewaarborgd kon worden en aangezien ook de technologie wat achterhaald was, is door het huidige bestuur, op voorstel van de IT-commissie, besloten een nieuwe en professionele website te laten bouwen. Door een combinatie van investering en sponsoring door de leverancier Starsale, konden we deze nieuwe site laten bouwen in de vorm zoals we die nu kennen. Het grote voordeel van de site in de huidige vorm is de waarborg van continuïteit en technisch onderhoud, waarbij vooral het eenvoudige inhoudelijke onderhoud minder werk betekent voor de gebruikers. Nog een belangrijk voordeel is dat één van de directieleden van Starsale (en tevens mede ontwerper van de huidige site), Erik Smit, ook lid is geworden van de IT-commissie.

Inmiddels is de website uitgegroeid tot een volwaardige informatiebron voor onze leden en gezien het aantal hits op de site kunnen we stellen dat de PW internet site een niet meer weg te denken onderdeel is in de communicatie en informatievoorziening tussen bestuur en commissies enerzijds en de leden van de club anderzijds. De dames-, heren- en wedstrijdcommissie zijn inmiddels trouwe gebruikers van de site en zetten alle uitslagen, foto's, enz. zo spoedig mogelijk na het verspelen van de wedstrijden op de site. Ook bezoeken van buitenaf hebben tot resultaat, dat het aantal leden van andere clubs (ook uit het buitenland) dat bij ons greenfee speelt, stevig is gegroeid. Naast de website, voor informatie naar buiten toe, maakt PW, voor het onderhouden van het ledenbestand en de handicapadministratie, ook gebruik van het zogenaamde MMS-systeem. Een programma waarin ook alle wedstrijden kunnen worden ingepland, de uitslagen kunnen worden ingevoerd en deze worden direct verwerkt in de handicapregistratie van de NGF en dat bespaart de R&H-commissie weer veel tijd. Kortom, de informatietechnologie heeft zijn intrede gedaan bij Golfclub PW en vormt een niet meer weg te denken deel in de samenhang van de club. Ik wil dan ook iedereen die er toe bijdraagt dat onze website een echte informatiebron wordt, bedanken. Joop Smit, voorzitter IT-commissie

Bert r Ve V rve v rd rda, Er Erikje Smit en pap a a Smit

Pagin i a 18


Vrijdagmiddag, herenmiddag

De here r ncommis i sie v l.n.r. v. r: Herm r an Rottiting, Rob va v n de d r Lande d n, John Ve V ld ldhuis i , René de d Ve V en, P ul Role Pa l vi vink, k Bart r Lasscher, r Gert r Bijijker, r H ns te Ha t r Rie i t. t Guus Coenen, Eddy We Ed W ste t rve v ld l en Ja J n Ni Nijkamp m ontb t re r ken hela l as o de op d fo f to t .

Het “archief” van de herencommissie gaat helaas niet verder terug dan het jaar 2003. Met uitzondering van een korte notitie inzake de golfweek van 9 t/m 16 juli 2000. Ook toen werd er "better ball" gespeeld. De kosten bedroegen toen fl. 50 per paar. Koffie met krentenwegge bij het begin, fruit tijdens de wedstrijd en met een uitgebreide borrelhap werd de vriendendag toen afgesloten. Bladerend in de stukken komen we een aantal illustere namen tegen. Sommigen zijn ons ontvallen, anderen hebben hun weg naar elders gevonden. We begonnen als herencomité onder auspiciën van de wedstrijdcommissie. Later werden we een zelfstandige herencommissie, welke inmiddels uit elf leden bestaat. In de beginjaren werd er slechts op de laatste vrijdag van de maand qualifying gespeeld. Dat ging dan ook gepaard met een aansluitend etentje. De ene maand werd buiten de deur gegeten. De andere maand liet het comité eten aanrukken in het clubgebouw. Alles uiteraard voor eigen rekening. In mijn herinnering lag de opkomst zo rond de 20 personen. Nu wordt er elke vrijdag qualifying gespeeld met uitzondering van..., u raadt het al, de laatste vrijdag van de maand. Dan spelen we een funwedstrijd. Er is de laatste jaren veel veranderd. De opkomst is veel hoger, gemiddeld 34 personen. De traditionele wedstrijd “heren nodigen de dames” wordt nog steeds gespeeld. Nieuwkomers zijn o.a. de

wedstrijd om de wajangpop, een Duitslanddag, de barbecuewedstrijd, uitwisselingen met de heren van De Lage Mors, Driene en ’t Sybrook. En natuurlijk niet te vergeten de sinds 2008 ingestelde PW Ryder Cup. Regelmatig wordt er op haring met corenwijn getrakteerd. Volgens een aantal heren mag dat best elke vrijdag plaatsvinden. Dit jaar hebben we verplicht gesteld dat de winnaar van de vrijdagmiddagwedstrijd een stukj k e schrijft voor het clubblad, dat dringend behoefte heeft aan kopij. Deze stukj k es worden ook gepubliceerd op onze website onder herencommissie. Ook wordt hier wekelijks de tussenstand van het puntenklassement bekend gemaakt. De uiteindelijke winnaar mag een prachtige kristallen bokaal een jaar lang op de schoorsteenmantel tentoonstellen. Tevens vindt u hier de birdiekampioen, longest- en nearykampioen en onze trouwste bezoeker. Elke vrijdag kunnen we een groot aantal heren begroeten die elkaar bestrijden om de punten. Sinds 2010 zijn de te verdienen prijzen logoballen met opdruk “Herenmiddag PW Golf”. Een écht collectorsitem. Na afloop van de wedstrijd is het altijd een heel gezellig samenzijn onder het genot van een hapje en een drankj k e. Waar vind je nog zo’n middag voor slechts € 2,50? Kortom de vrijdagmiddag is hot! Namens de herencommissie, P ul Role Pa l vi vink, k secre r ta t ri ris

Pagin i a 19


Er jubileert iets "Wil je een stukj k e schrijven voor het clubblad? Er jubileert iets". Nee, zo werd het natuurlijk niet geformuleerd, maar ik ben zo'n clublid die zo'n gelegenheid gemist heeft voor ie 't in de gaten had. De golfweek mis ik al consequent elf jaar en aan de roodkoperen ploertenpotwedstrijd heb ik nog nooit mee kunnen doen omdat ie altijd al lang weer vergeven was voor ik wat door had. Ik ben een fanatiek golfer. Te fanatiek, al zie je dat niet meteen aan me af. En ik ben inmiddels ook, op mijn manier, een trouw lid. Ik hobbel nu toch al zo'n dertien, veertien jaar mee, met een onderbreking in een ver buitenland. Een beetje mode binnen onze club, naar het buitenland gaan, er het halve of hele jaar zitten, of net weer even terug zijn.

E n re Ee r de d lilijk gro r te t fo f to t va v n René i.v. v m. zijijn oude d r word w rdende d oogj gjes! Dus ik moet al heel wat jubilea en lustrums gemist hebben. In zalige onwetendheid overigens, want ik ben niet zo'n jubileumbeest. Ik word er zeg maar niet depressief van als er zoiets aan me voorbij is gegaan. En als ik dat wel zou worden dan behandel ik mezelf daar wel voor, dank u! Maar als je dan zo'n opdracht krijgt en hebt de aanleiding toch weer even gemist, dat is minder. Dus laat ik me indekken, ik pak ze allemaal mee! Vijfenzeventig jaar PW! Mensen, waar blijft de tijd? De leden van het eerste uur, waar we er toch nog steeds een aantal regelmatig van in de baan zien, weten het nog wel. Tussen de koeien, de laatste wolf was net uitgeroeid hier. Met houten stokken en nooit wachten bij hole 1! De fiets was net uitgevonden en fietspaden waren er dus nog niet. Wat een mooie tijd. We zijn ver gekomen. En als alles meevalt, Pasen en Pinksteren op een dag vallen en Van Heek eindelijk een hart ontwikkelt, dan komt die baanuitbreiding er dit millennium vast ook nog wel een keer van. Pagin i a 20

Iets zegt me dat dit 'm niet is... Tienjarig bestaan clubblad? Neuh, volgens mij heb ik dat ding al langer. Ik sta daar wel wat ambivalent tegenover. Onmisbaar, maar niet helemaal de Playboy, zal ik maar zeggen. Maar inmiddels qua omslag wel uitgegroeid tot een fullcolor glossy. De fotootjes zijn wat klein aan het worden voor m'n ouder wordende oogjes. Maar verder okay hoor! Niet vol te krijgen alleen, blijkt, omdat de lapzwansen die mij de overwinning op de herenmiddagwedstrijd wekelijks ontnemen geen stukkie willen schrijven over hun daad. Iets met de Herenmiddag. Daar tip ik op."Ter gelegenheid van het feit dat de herenmiddag dit jaar 22 jaar bestaat enige woorden daarover in ons blad". Zonder dollen. Als dit de aanleiding niet zou zijn dan moet het nu toch maar eens even. Want wat zouden we zijn, wat zou ik zijn zonder die middag? Een overspannen wrak (nee, dat ben ik niet, dat zou ik dan zijn!). Een klein wereldje aan trieste herinneringen; die vele gemiste Westerveldbirdieputs, die nooit herhaalde hole in one; armer. Vijf kilo lichter, 5 punten handicap erbij... Maar ook veel mooie herinneringen en ervaringen rijker. Toen ik er voor het eerst kwam daalde de gemiddelde leeftijd van de gezamenlijke aanwezigen altijd met een jaar of 5 als ik binnen kwam, nu blijft die akelig gelijk. Ik ben een van de ouwe jongens geworden. Ik zie mijn broers minder dan ik die koppen op de vrijdagmiddag zie. En soms ontbreekt er ineens zo'n kop, want we blijken niet het eeuwige leven te hebben. Raar gaatje in je hart dan, ineens, even. Golf loutert, soms iets te veel en te hard, maar het bindt ook. Ik hou van vrouwen (sinds mijn scheiding niet geheel onvoorwaardelijk meer, maar dat terzijde), maar wekelijks je rondje lopen met een paar kerels samen, dat is een vaste waarde die structuur en zekerheid geeft in het leven. Neem nou een voorbeeld. Hein mist nauwelijks een tweede bal en als ie het wel een keer doet dan besef je ineens met een schok, en dat is een heel diep existentieel Weten, dat alles, letterlijk alles, kan gebeuren in deze wereld. En, zalige zekerheid, er zijn altijd nootjes en plakjes aan het eind en ook nog vaak dezelfde gelukkig. Je zal toch geroosterde sprinkhaan in je bakj ke vinden. En iedere week weer word je vriendelijk gegroet door mannen wier kop je kent, maar naam niet weet. En da gef niks! Want zij weten het soms ook niet. Soms heb je geluk want dan zit je in dezelfde flight en dan staat het op 't kaartje. En dan ken je weer iemand. En Paul Rolevink is er altijd. Paul is namelijk ofwel onsterfelijk, ofwel hij heeft een tweelingbroer die af en toe zijn plaats inneemt. Paul is er over 30 jaar nog. Lustr trumuitg t ave v PW Golf 1986 - 2011

Als iedereen zou golfen op de herenmiddag dan was er geen misdaad meer op de wereld! Nou ja, alleen kleine misdaad dan, want die zie je op de golfbaan nog wel eens. Maar dan verdwijnt er niks, er is alleen spontaan een gloednieuwe bal gematerialiseerd op een plaats waar je dat niet had verwacht. Een bal die trouwens gek genoeg nooit van jou is. De herenmiddag, die is heilig en voor altijd. Mijn vaste meditatieve moment, m'n derde huisje. Als ik doodga ( wat god toch verhoede zeg!), begraaf me dan op mijn hole in one-hole, zeven. Op 6 mag ook dan komt de drainage daar misschien toch nog een keer goed! Herenmiddag rules! (Maar wat, nondedju, jubileerde er nou toch?!...) René de d Ve V en

Allang geen stiefkindje meer

Intussen beschikken we over 23 marshals, die vrijwillig bij toerbeurt dienst doen. Ondanks herhaalde pogingen daartoe is het nog niet gelukt dit aantal te verhogen. Eén van de redenen is o.i. dat een groot aantal leden al een andere functie bekleedt. Het streven is om elke marshal maximaal één maal per maand dienst te laten doen. Het is de afgelopen tijd helaas enkele malen voorgekomen, dat een extra “beurt” nodig was. Nieuwe marshals zijn dus nog steeds welkom. Ter verduidelijking van de taak van een marshal is de commissie bezig met het opstellen van een “Marshalplan”, waarin deze taak wordt vastgelegd. Afgezien van toezicht op de gedragingen van de spelers heeft de functie van een marshal nog een belangrijk gunstig effect, t.w.: zij verhoogt de status van de baan. Nù helemaal, sinds we beschikken over een echte marshalcar. Dic i k Bert rtram

Naar verluidt is het marshalgebeuren een tijd lang een “stiefkindje”geweest. Dan weer wel marshals en dan weer niet. Rond 2000 kwam er enige regelmaat in, aangestuurd vanuit de wedstrijdcommissie. Mede gezien het feit dat ons “baantje” sinds de voorlaatste jubileumviering veranderd is in een prachtige baan, die steeds vaker door gastspelers bezocht wordt, werd het wenselijker om op een aantal dagen een gastheer in de baan te hebben. Dit heeft uiteindelijk geresulteerd in een echte marshalcommissie.

V orz Vo r itte t r Fr Freek va v n de d r Meer, r secre r ta t ri ris Dic i k Bert rtram en als l in i zet Ed Eddy We W ste t rve v ld l v n de va d mars r halc l ommis i sie

Pagin i a 21


Golfers van het eerste uur I gesp In s re r k met Ada d en Benno te t n Ka K te t Benno is inmiddels 80 en heeft besloten om te stoppen met golfen. Van degenen die 25 jaar geleden met Ada en hem zijn gaan golfen zijn er inmiddels veel naar andere clubs vertrokken of zijn niet meer onder ons. Voor hem heeft de herenmiddag dan ook zijn glans verloren. Toen Rinus Tönis met het idee kwam om een afdeling golf te beginnen voor met name de veteranen van de hockey waren Ada en Benno direct enthousiast. (Ada was al sinds haar 14e lid van PW hockey en dat al 64 jaar lang). Rinus had gezien dat de hockeyclub Be Fair ook met succes een golfafdeling had opgezet. Zo gezegd zo gedaan, de initiatiefnemers vormden het eerste bestuur en Nans Jacobs, die al bekend was met de golfsport, en Lida Pynn-Heutink hebben de schouders eronder gezet en zie daar, PW golf was geboren. Het toenmalige hockeyclubhuis mocht door de jonge golfclub in gebruik genomen worden en menig lid heeft er veel “bloed, zweet en tranen” ingestopt om dit clubhuis een grondige opknapbeurt te geven. De lekken in het dak werden gerepareerd, de muren kregen een verfjfe en het werd van binnen gezellig aangekleed. Ilse Tönis ontfermde zich over de bar, later bijgestaan door Puck Vettorato. Er werd in die tijd ook veel door de dames zelf gekookt. Benno maaide vanaf het begin de fairways en kalkte mooie witte randen om de green, om vooral goed duidelijk te maken waar deze begon. Er kwamen steeds meer leden die iets gingen doen en zo is de eerste DiMoploeg ontstaan. Waarom juist al deze werkzaamheden op de dinsdagmorgen? Nou ’s middags kwamen de dames en dan zag alles er tip top uit. En daar is nog nooit verandering in gekomen. De eerste lichting golfers bestond voornamelijk uit hockeyen later ook tennisveteranen. Er was in die tijd een heuse ballotagecommissie en deze ging er vanuit dat 2/3 van de leden vanuit de hockey moest komen en de overige leden konden aangevuld worden met mensen ”van daar buiten”. Degenen die zich aanmelden moesten in het bezit zijn van drie handtekeningen van bestaande leden en daarna volgde een gesprek met één van de bestuursleden. Bij gebleken geschiktheid mocht je dan eindelijk toetreden tot PW Golf. Er kwam een moment waarop PW hockey een tweede kunstgrasveld ambieerde. PW Golf kon hier wel mee leven, mits er maar geen hekken omheen kwamen te staan. Helaas bleek de hockeybond hier anders over te denken. Met toedoen van de Gemeente Enschede is het draaibare hek Pagin i a 22 2

toen gerealiseerd bij onze driving range en daar had de golfclub zich bij neer te leggen. Zowel Benno als Ada vinden het jammer dat er na al die jaren nog steeds gesteggel is tussen de hockey en de golf. Dit zou toch anders moeten kunnen. Ze hopen dan ook dat dit in de toekomst soepeler gaat verlopen. Een ander punt waar Benno zich wel eens aan stoort, is dat mensen zich niet altijd aan de etiquette houden. Maar ook hierover kun je alleen maar hopen dat het in de toekomst beter wordt.

Volgens beiden is de sfeer bij PW in de loop der jaren niet echt veranderd. Ada gaat nog steeds met veel plezier naar de damesmiddag. Als er dames zijn die zich hier niet aan de regels houden dan kun je hen hier gewoon op aanspreken, zonder gedoe. De hapjes op deze middagen mogen van Ada wel wat minder. In vergelijking met vroeger is het wel eens een beetje teveel van het goede, hoewel ze er, naar eigen zeggen, wel lekker van meepeuzelt. Vroeger nam een enkeling wel eens hapjes mee met een verj r aardag en die werden dan na afloop van de wedstrijd opgegeten, maar dat was dus niet elke week. Dat was volgens Benno bij de heren beter geregeld. Hij stuurde de mensen op de herenmiddag de baan in en ging met het ontvangen geld gauw naar Sanders om kaas en leverworst te kopen. Dit werd dan later achter de bar vakkundig in stukken gesneden. Hij hield ook nog regelmatig een beetje geld over, menigeen vond hem dan ook wel een beetje “zunig”. Die “zunigheid” had Benno ook toen hij bij Paul Saunders in 1985 begon te lessen. Hij dacht dat hij en Ada wel samen met één club konden. Nou, dat werd hem dan toch wel snel duidelijk gemaakt dat er voor twee mensen toch echt minimaal twee clubs nodig waren. In de loop der tijd zijn er gelukkig nog wel meer clubs gekocht.


Benno denkt met weemoed terug aan de tijd dat de lessen bij weer en wind gegeven werden. Er was immers geen overkapping en de lessen gingen wel gewoon door. Hij prees de dag dat het begon te vriezen, dan kon hij er met goed fatsoen de brui aan geven. Twee jaar achter elkaar een Elfstedentocht, wat een geluk! Beiden zijn blij dat Haider al zo lang bij onze club is en ze hopen ook dat dit nog lang zo blijft. Hoewel Benno gestopt is wil Ada hier nog niet van weten. Ze gaat er vanuit dat ze nog aan vele damesmiddagen mag meedoen en op Ada’s vlaggetjesdag nog vaak eigengemaakte cake kan meenemen. O gete Op t kend do d or Dia i ne En E gbers r en

Ken uw verleden IIn 1984 kwa w m ik i in i het hocke keybestu t ur en to t en w rd we r er al do d or (o ( ud) d PW hockey eyers r met ons ges ro sp r ke k n ove v r golf op o het PW te t rr rrein i . PW hocke key s eeld sp lde op o vi vijf gra r sve v ld lden (g ( emaaid i do d or o.a. Arn r old l Bro r okh k uis is) en een kl klein i asfa f lt-oefe f nve v ld ldje en PW cri ricket op o “h “ et moois i te t cri ricketve v ld l ” va v n Nede d rl rland. d PW hockey bestaat, zoals alle hockeyclubs, voor het grootste deel uit jeugd. De verwachting was, dat het aantal jeugdleden zou dalen en de exploitatiekosten zouden stijgen, daarom werd er gezocht naar nieuwe mogelijkheden om het Slagmancomplex intensiever te gebruiken en de kosten te spreiden. Door oprichting van een golfafdeling en invoeging van de cricketclub PW werd een sportvereniging gevormd met een zodanig ledental dat ook voor de toekomst een sluitende exploitatie verzekerd was. De statuten van de hockeyclub PW werden op 6 november 1986 gewijzigd in de statuten van de Countryclub PW. Er was één vereniging met als doel de beoefening van de cricket-, hockeyen golfsport. Zo ontstond het Countryclubbestuur dat ingeschreven stond bij de Kamer van Koophandel en daaronder hingen drie afdelingsbesturen. Deze afdelingsbesturen waren verantwoording verschuldigd aan het bestuur van de Countryclub. De Countryclub had o.a. de volgende taken: ledenadministratie; groundsman; verzekeringen, onderhoud accommodatie, belastingen, energie, huur/pacht, aflossing obligaties, innen contributie, zorgen voor sluitende begrotingen van de afdelingen, financiële meerj r arenplannen maken, contact onderhouden met banken en de Gemeente, enz. De drie afdelingen hadden o.a. als taken: bondsafdrachten, verzekeren leden, trainingen, clubblad, spelmateriaal, plannen maken en voorleggen aan CC-bestuur, enz. Pagin i a 23

Er was één basiscontributie die verhoogd werd met toeslagen afhankelijk van de sporten (alleen hockey, hockey en golf, enz.) die beoefend werden. Door de vele combinatiemogelijkheden was er een ingewikkelde contributiestructuur. De heer T. Wind ontwikkelde een softwareprogramma voor de contributieverwerking dat vele jaren gebruikt is. Door dit programma kwam er een duidelijk beeld m.b.t. de verdeling van de gelden. Er werden bindende afspraken gemaakt over sluitende begrotingen, kostenbewaking en regelmatig overleg over het gebruik van de velden door de accommodatiecommissie. De enthousiaste PW golfers vormden een bestuur en begonnen met de eerste aanleg “plan Bogaart”. Het onderhoud werd te intensief voor de vrijwilligers. Daarom werd er gezocht naar een “groundsman” en zo trad Henk Verveld in 1990 in dienst. Doordat er steeds meer op kunstgras gespeeld werd had ook PW hockey behoefte aan een kunstgrasveld. In het gemaakte plan werd afgesproken dat dit veld op de plaats van het asfaltveldje zou komen zodat de golf er omheen kon spelen. Hiervoor moest de loop van een beekj k e iets worden verlegd en bomen gekapt. De Gemeente wilde het kunstgrasveld liever op het Tensonveld (nu fairway hole 2) maar PW wilde aansluiting bij de bebouwing en de mogelijkheid houden voor een golfbaan. In 1986 werd de Stichting Kunstgras opgericht, een zelfstandige stichting die zelf voor de financiering van het kunstgrasveld zorgde. Uiteindelijk kwam de toestemming voor de huidige locatie en werd het veld in 1987 aangelegd waardoor er niet meer op gras getraind werd. Ook werden de competitiewedstrijden zoveel mogelijk op kunstgras gespeeld maar dit was niet voldoende. Op zaterdag waren de grasvelden (hole1) de gehele dag voor de hockey en op zondag tot 14.00 uur. De driving range was gesloten op woensdagmiddag (training), vrijdagmiddag (maaien) en zaterdag en zondag (behalve tijdens de hockeystop). Ik heb van 1984-1988 in het hockeybestuur gezeten als secretaris en vanaf 2002 nog enige jaren als penningmeester. Vanaf 1986 heb ik het secretariaat en de financiën van de Stichting Kunstgras, met onderbreking van enige jaren, tot heden gedaan. Maar de grootste klus: penningmeester van de Countryclub van 1990 tot de ontvlechting in 2001. Na tien jaar heel hard werken was de tijd gekomen om hier eens mee op te houden. De taken en de verantwoordelijkheid waren, voor een vrijwilliger, te groot. Door het “ontvlechten” werd ieder bestuur verantwoordelijk voor zijn eigen daden.


Hockey wordt bijna niet meer op gras gespeeld en de aanleg van een tweede kunstgrasveld was voor het voortbestaan van PW hockey absoluut noodzakelijk. Bij de “ontvlechting” in 2001 was vastgelegd dat hockey een kunstgrasveld op de driving range mocht aanleggen maar door aangescherpte eisen van de hockeybond ontstond er een nieuw probleem: er moest een hek om het veld. Door de inventieve oplossing van het draaihek (ir. D. Nijsen) en met veel overleg met het golfbestuur zijn we er toch uitgekomen. Er is nu een tweede kunstgrasveld èn een driving range. Angst voor terugkaatsende ballen van hekken en lichtmasten blijkt ongegrond. Door de gekozen locatie heeft hockey zeer veel extra kosten moeten maken die gelukkig door een financiële bijdrage van de Gemeente Enschede konden worden opgevangen.

Als secretaris/penningmeester van de CC zorg ik voor het betalen van huur, salarissen personeel, belasting, pensioen. Deze kosten worden doorberekend aan golf en hockey. Af en toe nodig ik leden van hockeyen golfbestuur uit om met elkaar zaken te bespreken. Zou de CC opgeheven worden dan zou dit ook leiden tot een splitsing in de belangen van de terreinen en volgens mij moeten we dat niet willen. Ik deed en doe het nog altijd graag, hoewel het me wel eens tegenstaat dat ik bij golf gezien wordt als iemand van de hockey en andersom. Ik heb er veel van geleerd, heb er vriendschappen aan overgehouden en misschien ook wel vijanden. Het zij zo. Met hulp van velen is er zeer veel tot stand gebracht. M eke Schutte Mi t

Erehoekje

Helaas is de afdeling cricket van PW (de eerste spelers op het Slagman) na een aantal moeizame jaren opgeheven. Cricket weg, hockey op kunstgras: “automatisch” zijn er nu meer mogelijkheden voor golf. Maar… hockey en golf zijn ook tot elkaar veroordeeld. De explosieve groei van hockey nu ± 610 leden (in 1987 ± 350) en golf nu ± 370 leden (in 1987 ± 110) zorgt van de nodige spanningen. Zij willen en moeten beiden hun sport kunnen beoefenen. En daar is wederzijds begrip en goede communicatie voor nodig. Vroeger verliep dit soepeler omdat de eerste golfers oud hockeyers waren. Naarmate er meer leden kwamen zonder hockey achtergrond werd het begrip helaas minder.

PW Golflid vanaf 1 januari 1988; in 1991 gekozen als bestuurslid en neemt in april 1992 de voorzittershamer ter hand om deze stevig vast te houden tot 21 oktober 2003; wordt op dezelfde dag benoemd als erelid; blijft nog wel “even” (tot 2006) aan als baancommissaris. Nu 86 jaren jong en nog steeds wekelijks in de baan te vinden… Herman Dingeldein: CHAPEAU!!!

De Countryclub bestaat nog wel met als leden de golfen de hockeyclub. Volgens de Statuten heeft zij met name ten doel het bewaken, beheren en administreren van de vermogensrechtelijke belangen die meer dan één van die verenigingen aangaan (gezamenlijk gebruikt terreinen, personeel). Pagin i a 24


Barnieuws van toen en nu 5 Ja J ar gele l de d n besto t nd de d barc r ommis i sie i uit de d vvolg l ende d le l de d n: In I e Deurs r en, Ja J cques va v n Willigen, Ja Wi J n Ni Nijkamp m , Ja J nny n Lic i hte t nwa w gner, r Lid idy W egeri Wi rink, k Ma M ri rion Smit, t Ma M ri rijcke Snellll, Pete t r Douws w ma, Puck Ve V tto t ra r to t , Ti Tineke Hueske k s, Ve V ra r K ls Ka l , Wi Wil va v n de d n Beld l en ik ikzelf. f Nu in 2011 is meer dan de helft nog werkzaam voor de barcommissie nl.: Jacques van Willigen, Joop Teune, Kitty Buddingh, Marijcke Snell, Mimy Geuzendam, Miny Kroes, Puck Vettorato, Tineke Hueskes, Wil van den Beld en ikzelf. Zoals u ziet wordt het werk nu door minder mensen uitgevoerd, terwijl er meer activiteiten zijn. Ook in en om de bar heeft de ontwikkeling en vooruitgang niet stil gestaan. De tijd heeft het bargebeuren bij PW volwassen gemaakt. Er is door de barleden veel veranderd ten voordele van de leden en ook de gezelligheid heeft daar bepaald niet onder geleden. Van zelf kokkerellen zoals de beroemde Chili con carne (recept Puck Vettorato) bij de koperen pot tot allerlei andere gerechten die thuis in de keukens van de bardames gemaakt werden, alles kon. De eigengemaakte tosti’s zijn inmiddels vervangen door kant en klare en de maaltijden komen nu van diverse cateraars, tevens sponsors, uit de stad. Ook de inkoop van drank gaat inmiddels veel professioneler en alle dozen wijn, kratten bier en frisdrank worden elke vrijdag “aan huis” bezorgd door onze hofleverancier Henri Bloem’s Wijnkoperij.

Bij wedstrijden ontbreken naast de pinda’s en chips ook de lekkere hapjes niet. En wat dacht u van de afwas. Van handmatig afwassen met heet water uit de douches tot een echte vaatwasser. Het kistje met geld van de dagopbrengst werd verstopt onder de kookplaat van het fornuis en de sleutel voor de bardienst lag in de dakgoot rechts naast de deur. Nu heeft bijna iedereen een eigen sleutel. In 2007 kregen we een heuse koffiemachine, het beste ooit aangeschaft achter de bar en in 2009 kregen we op de barkaart een echte sponsor nl. Stephanie Janssen Bloemsierkunst. Nu in 2011 draaien we ook buiten de reguliere wedstrijden om bardiensten met gastvrouwen en gastheren en met succes. Het mooie is dat hier veel nieuwe leden met veel enthousiasme aan mee doen. Het is dan ook de bedoeling om daar in 2012 mee door te gaan, intensiever en nog beter georganiseerd. Op dit moment zijn wij bezig de organisatie omtrent bar, bevoegdheden, verantwoordelijkheden en verplichtingen naar de club toe nog beter te organiseren. Eigenlijk kun je zeggen dat de huidige barorganisatie volledig op de schop gaat. Om te beginnen wordt de naam gewijzigd in “ lubhuis “C i commis i sie”. De opstart is inmiddels geweest maar er moet nog veel gebeuren. Ons clubhuis is behalve het ontmoetingspunt van en voor onze leden, tevens het visitekaartje voor onze gasten, zoals greenfeespelers en beginnende golfers.

De barc r ie i .: v l.n.r. v. r naast de d cart r: Puck Ve V tto t ra r to t Mimi Geuz Mi u enda d m J cques v. Ja v Wi Willigen Willem v. Wi v Oudh d eusde d n IIn de d cart r v. v l.n.r. r Mini Kr Mi Kroes Tineke Ti k Hueske k s Wil v. Wi v d. d Belt lilinks k bove v n: Mari M rijcke k Snelll rrechts t bove v n: d ta de tappers r Pete t r en P et Douws Pi w ma lliinks k onde d r: K tty Ki t Budd ddingh’ rrechts t onde d r: Joop o Te T une

Pagin i a 25


Het spreekt voor zich dat alle leden mede verantwoordelijk zijn voor de netheid van het clubhuis, het terras en de omgeving. Uiteraard dragen alle bardienstvrijwilligers hier hun steentje aan bij, evenals alle gastvrouwen –heren wanneer zij onze gasten ontvangen voorzien van de benodigde informatie over onze fantastische golfclub. Het is ook onze wens, en daar doen we ons uiterste best voor, om in 2012 niet alleen ochtend- en middagdiensten te draaien maar ook in de vroege avond en zeker in het weekend. Er zijn de afgelopen tijd veel weekenden geweest waarbij het terras gezelligheid vol zat en er helaas geen bardienst aanwezig was. Dat noemen we gemiste kansen in de dienstverlening naar onze leden. De clubhuiscommissie draagt zorg voor de in- en verkoop van alle dranken en etenswaren, regelt de catering bij wedstrijden en clinics en onderhoudt naast het bargedeelte ook de andere ruimtes in het clubhuis. Zij regelt de barbezetting, geeft de voor bardienstvrijwilligers verplichte IVA-instructie (Instructie Verantwoord Alcoholgebruik) en handhaaft de hygiënecode. Kortom de “clubhuiscommissie” zorgt voor een betere spreiding van taken, verantwoordelijkheden en bevoegdheden. In deze structuur heeft alles een duidelijke link met het clubhuisbeheer, het onderhoud in en om het clubhuis, de wedstrijdcommissie, bijzondere activiteiten zoals de reguliere opstapwedstrijden, de golfweek, etc. Bovenstaande valt en staat natuurlijk met communicatie. Het voorzittersoverleg is hiervan een goed voorbeeld. Maar ook degenen die verantwoordelijk zijn voor de organisatie van wedstrijden/activiteiten zullen goed moeten overleggen met de betrokkenen van de clubhuiscommissie. Al met al een hele verandering die discipline verlangt van iedereen. Willem va Wi v n Oudh d eusde d n

Van een verpieterd plantje naar een gezonde struik… Wanneer we W w de d golfn f ieuws w en va v naf 2006 to t t en met va v nda d ag er op o nasla l an en we w l de d sta t nda d ard r pagin i a 3 (ve v rm r eld lding commis i sies) s da d n is i er zeker qua bezettiting va v n de d sp s onsorc r ommis i sie we w l het een en ande d r ve v ra r nde d rd rd. In I het sep e te t mbern r ummer v n 2006 besp va s eure r n we w nog dr drie namen, in i het nove v mbern r ummer wa w s da d t nog sle l chts t één naam (die va (d v n Chri ris Pfa f ff ff) met twe w e va v catu t re r s en in i het maart rtnummer va v n 2007 is i er sp s ra r ke va v n dr drie va v cat re tu r s en besta t at de d ze commis i sie du d s fe f ite t lilijk niet meer. r

Pagin i a 26

In mei 2007 ontwaren we een sponsorcie. i.o. (in oprichting dus) bestaande uit Eddy Hilbrink (Vz.), Gerard Geuzendam en Dick Rijnberg. In september van dat jaar missen we de aanvulling i.o. en vernemen dat Eddy Hilbrink vanwege zakelijke prioriteiten als voorzitter moet afhaken. Na enig overleg wordt dan besloten de sponsorcommissie en de redactiecommissie samen te voegen en heet dan in de volksmond de responscommissie onder voorzitterschap van Dick Laan. In januari 2008 komt Miep Hümke de gelederen versterken. Het responseverstandshuwelijk was echter geen lang leven beschoren en in juli 2008 werd besloten de beide commissies weer in de oude glorie te herstellen, met dien verstande dat Gert Bijker als a.i. de voorzittershamer van Dick Laan overnam en Chris Pfaff (weer) “in dienst” kwam als penningmeester. Tevens trad Erik Smit toe als lid van de sponsorcie. Medio 2009 zegt Paul Rolevink eindelijk “ja” en volgt Gert Bijker (die secretaris wordt) op als voorzitter. In de loop van de tijd verlaten Joop Smit, Dick Laan, Dick Rijnberg en Erik Smit de commissie. Harry de Vos en Hennie Ardesch treden in de loop van 2011 toe. Wat hebben de leden van de sponsorcommissie nu voor elkaar gebokst? Vermeldenswaardig is natuurlijk het concipiëren van het PW Golf sponsorbeleidsplan, dat na een aantal kleine wijzigingen door het bestuur werd geratificeerd; voor de liefhebbers: artikel 1 hiervan luidt: “De ve v re r nig i in i g heeft f als l do d els l te t lllling ko k ste t nneutr traal te t zijijn. Op O di d ve v rs r e wi wijzen wo w rd rden fifinanciële l onde d rs r te t unin i gen ve v rk rkregen. Ee E n manier is i het we w rve v n va v n sp s onsors r . Dit sp s onsorb r ele l id i is i o.a. v stg va t ele l gd om du d id idelilijkheid i èn wi wildgro r ei te t vo v orr k men.” ko Tot de taken van de sponsorcie. behoren o.a.: * aantrekken van nieuwe sponsors en adverteerders * onderhouden van contacten met de huidige sponsors en adverteerders * opstellen van sponsorcontracten * geven van voorlichting aan leden, donateurs, sponsors, adverteerders en supporters over ontwikkelingen op het gebied van sponsoring * communiceren met het bestuur en de PW Golf commissies * samenstellen van een presentatiemap voor a.s. sponsors (en adverteerders) * structureel evalueren van het sponsorbeleid. Om dit alles in goede banen te leiden vergadert de commissie gemiddeld zes keer per jaar. Vanzelfsprekend maakt de voorzitter van de commissie deel uit van het voorzittersoverleg, een orgaan waarbij bestuur en alle voorzitters van de commissies structureel met elkaar overleg plegen.


Artikel 9 van dit beleidsplan willen we niet onvermeld laten: “B “ iji in i ko k op o aangele l genhede d n te t n behoeve v va v n de d ve v re r nig i in i g zal een sp s onsor altitijd moete t n kunnen meedi dingen naar het ve v rk rkrijgen va v n d op de o dr dracht. t Deze re r gel zal do d or het bestu t ur va v n d ve de v re r nig i in i g dwi wingend aan PW fu f nctitionari rissen, d commis de i sies wo w rd rden op o gele l gd. d” Andere hoogtepunten zijn wel, het initiëren en implementeren van het fenomeen “Vrienden van PW Golf” (dat op jaarbasis ruim € 2.000 oplevert) en het organiseren van de “sponsorbedankdag”, die dit jaar voor het eerst plaatsvond. Op financieel gebied kan gesteld worden dat deze commissie goed is voor een redelijk fors bedrag van zo gemiddeld € 12.000 per jaar, waarvan de advertenties, teeborden en de “Vrienden van PW Golf” de grootverdieners zijn. Daarnaast worden nog substantiële kortingen en waarden “in natura” gerealiseerd. Omdat volgens een oud spreekwoord “het geld moet rollen”, worden van deze gelden natuurlijk ook uitgaven gedaan; in de eerste plaats de druken verzendkosten voor ons clubblad (incl. wat kleinere “stelposten”) ongeveer € 5.000 per jaar; daarnaast noemen we nog de aanschaf van:

* kleding t.b.v. de DiMo-ploeg * zitbanken * afvalbakken * 6.000 driving range ballen * aanschaf van een AED (automatische externe defibrillator) Wat onze toekomstige doelen/w / ensen zijn? * plaatsen van nieuwe teeborden wanneer de wijzigingen in de baan (en de nieuwe afslagplaatsen) gereed zijn * effectief inspelen op vervanging en uitbreiding van ons sponsorbestand waardoor de sponsorinkomsten minimaal gelijk blijven * het scheppen van reële opdrachtmogelijkheden voor onze sponsors bij de aanbestedingen t.b.v. ons “nieuwe” clubhuis * een snelle(re) en effectieve(re) communicatie met de overige PW Golf commissies Laten we allemaal hopen dat het ons lukt. Namens de sponsorcommissie, Gert r Bijijker (s ( ecre r ta t ri ris)

De le l de d n va v n de d sp s onsorc r ie i . Ha H rr rry Vo V s, Bob Buschenhenke, Chri ris Pfa f ff ff, Pa P ul Role l vi vink, k Gera r rd r Geuz u enda d m, Mi M ep e Hümke en Gert r Bijijker. r Hennie Ard rdesch wa w s hela l as afw fwezig i .

Pagin i a 27


Van damescomité tot damescommissie IIn het naj ajaar va v n 2005 we w rd r ons, Bert rtie, Mi M ep e , Ria i en Herm r a, gevr vraagd om het to t enmalilige da d mescomité t op o te t vo v lg l en. Na N in i gewe w rk r t te t zijijn hebben w per 1 ap we a ri ril 2006 het sto t kj kje ove v rg r enomen. Het klikte kl t mete t en tu t ssen ons. Het eers r te t ja j ar hebben wij in wi i de d vo v ets tspore r n va v n het oude d comité geop o er erd re rd; da d arn r a hebben wi wij er een eig i en dr draai aan gegeve v n. Dit wa w s, naar onze menin i g, een heel actiteve v peri riode d wa w ari rin to t ch we w l ve v el in i ititiatiteve v n w rd we rden ontwi wikkeld ld. Als eerste hebben we een speciale “damesmiddag golfbal” laten maken. Het eerste evenement dat op ons pad kwam was de JAB Anstoetz Trofee. Een internationaal toernooi voor dames, waaraan zes Europese landen deelnamen. Qua organisatie was het veel werk, maar wij hebben ervan genoten. Prachtige prijzen werden beschikbaar gesteld met fantastische “Teegeschenke”. De bodywarmers worden nog steeds door de dames gedragen. De winnaressen gingen zelfs naar het buitenland: Miep Hümke naar Valencia en Tineke Hueskes naar Frankfurt. Johan Hümke hield er zelfs een prijs aan over, de partners werden nl. ook uitgenodigd. Na twee jaar hield het op. Nederland was niet meer interessant genoeg!

In het winterseizoen werden iedere maand activiteiten georganiseerd. Te beginnen met Sinterklaas, later vervangen door kerst, daarna de nieuwj w aarsborrel, vervolgens de boerenkoolmaaltijd en omstreeks Valentijnsdag de bridgemiddag.

Joop o Te T une, Mi Mini Kr Kroes, Fr Frits t de d Vr Vries en Bets t ie Boerm r ans aan de d borr rrel. Het feit dat de heren ons uitnodigden en vervolgens wij weer de heren, waren ieder jaar weer ontzettend gezellige middagen. Ook werd de uitwisseling met Golfclub Driene door ons geïnitieerd. De wedstrijdvormen werden aangevuld met de Matchplaycompetitie. .

Aan het begin van het qualifying seizoen begonnen wij met een high tea. Dit werd een jaarlijks terugkerend evenement waar steeds meer dames fraai “gehoed” op af kwamen.

U twi Ui wisseliling Dri r ene

Emmy E m Langela l an, Fo F ks k Ni N euwe w nhuis i en Bets t ie Boerm r ans met fr fraaie i hoede d n. In 2006 organiseerden wij de eerste Algemene Dames Ledenvergadering, waarin wij verantwoording aflegden en de dames suggesties konden doen voor het komende jaar. Een damesmiddag wordt nl. door alle dames gemaakt en niet alleen door de organisatoren. De evenementenkalender werd in 2007 ingevoerd, gecombineerd met een overzicht van de bardiensten. Na een gewenning van enkele weken werkte dit uitstekend! Pagin i a 28

De omadag werd ingewisseld voor de “Goede Doelen Dag”. Het advocaatje met slagroom bleef echter! De eerste keer kwam de opbrengst van deze wedstrijd ten goede aan de kinderpoli van ’t Roessingh. De tweede keer waren de paarden van de manege van ’t Roessingh aan de beurt. Beide giften werden zeer op prijs gesteld! Als je het geluk hebt om op zo’n mooie baan te golfen, is het geen straf om andere mensen (of dieren) ook een beetje geluk te gunnen. De Vriendinnendag tijdens de golfweek, was iedere keer weer een ontzettend gezellige dag. Bij de omliggende clubs waren we zeer bekend vanwege de prachtige prijzentafel waaruit van hoog tot laag ieder paar een prijs kon kiezen. Lustr trumuitg t ave v PW Golf 1986 - 2011

Wij hebben heel wat vergaderd, maar altijd met veel plezier. De deelnemende dames lieten zich ook niet onbetuigd door ons eenmaal per jaar te Verrassen met een geweldige attentie! Door het gevoerde beleid konden wij als afscheidscadeau voor de dames een complete bridge-uitrusting achterlaten.

Het is altijd weer een plezier om de dames op de baan te krijgen. Je kunt het helaas niet altijd iedereen naar de zin maken, want we willen allemaal graag starten op hole 1, maar daar is er helaas maar één van. Inmiddels hebben we al leuke uitstapjes gemaakt naar Burgsteinfurt; dit gebeuren werd twee maal afgelast vanwege het slechte weer. Maar wat zijn deze mensen daar geweldig. We konden het steeds verplaatsen, de derde keer is het ons toch gelukt en hebben we een heerlijke dag gehad. Vorig jaar zijn we in Delden bij “De Lage Mors” geweest.

V n to Va t ililetjtuff ffrouw to t t vo v orz r itte t r De “oude” damescommissie, Bert rtie de d Wi Wilde, Mi M ep e Hümke, Ria i Ec E hte t rm r eijijer en Herm r a We W ste t ri rink De “n “ ie i uwe w ” da d mescommis i sie i , v. v l.n.r. r Din i i Beern r in i k, k Lid idy Wi W egeri rink, k Netty t Gro r oth t uis i en Gerr rry de d Vo V s; H nneke Ni Ha Nijland ontb t re r ekt op o de d ze pre r nt. t En dan hebben we de wedstrijden die elk jaar gehouden worden zoals de vriendinnendag tijdens de golfweek, de uitwisseling met G.C. Driene, “dames nodigen de heren uit”, de “goede doelenwedstrijd”, high tea en natuurlijk “Ada’s vlaggetjesdag”, die elk jaar wordt verzorgd door Ada ten Kate. En zo zijn we alweer bijna aan het einde van het seizoen.

Deeln l eemste t rs r aan de d JA J B Ansto t etz t Tr Trofe f e allllen gehuld l in i hun body d wa w rm r ers r .

(Nieuwe) damescommissie…, na gewenningsperiode toch leuk om te doen.

De vier jaar van mijn lidmaatschap heb ik een prettige tijd gehad en bewonder ik alle vrijwilligers die zich inzetten om van PW Golf de club te maken waar we trots op zijn. Hartelijk dank. Gerr rry de d Vo V s

Het is i alwe w er twe w e ja j ar gele l de d n da d t wi wij, Netty t Gro r oth t uis i , Din i i Beern r in i k, k Gerr rry de d Vo V s en la l te t r aangevu v ld l met Lid idy Wi Wiegeri rink en Ha H nneke Ni Nijland, d d vo de v ri rige da d mescommis i sie i hebben afg f elo l st. t Het was in het begin wel even wennen, maar na een tijdje werd het steeds leuker.

Pagin i a 29


25 jaar PW Golf IIn 25 ja j ar PW Golf natu t url rlijk de d nodi dige “w “wel’s ’ en w e’s we ’ ” meegemaakt en zelfs f aan de d n lilijve v onde d rr v nde vo d n. Aan het wo w ord r Herm r a We W ste t ri rink, k lilid va v n het eers r te t uur. r Op O zate t rd rdag 9 julil 2011 (t (tijdens het lustr trumfe f est) t we w rd rden haar de d ve v rs r ie i rs r ele l n op o ges eld sp l di d e hore r n biji het 25-j -jari rig lilidmaats t chap a ; in i het k de ka d r va v n het gesp s re r k va v n 25 nove v mber jlj., we w l een “w “wel” natu t url rlijk. Zoals zoveel golfers heb ik ook gehockeyd en wel bij de “vijand” DKS en later met Jaap redelijk fanatiek getennist bij “Topspinners”. In die periode hadden we ook het idee om een paar golflessen te nemen en dan zo nu en dan te gaan spelen op openbare golfbanen. Dus toen we in het voorj r aar van 1986 in de krant lazen dat je golflessen kon nemen bij PW hebben we via Jeannette van Heek een afspraak gemaakt voor onze eerste golfles. Op 30 april 1986 kregen onze eerste les van Joost Huurman, waarbij we zelf onze ballen moesten rapen. Dat golfen vonden we best leuk en op die historische 7e november 1986 zaten we met nog zo’n 50 à 60 mensen “opgepakt” in het oude clubhuis; de oprichting van PW Golf was een feit. In de beginjaren werd bij PW golf gespeeld op 5 kleine holes, gelegen op de huidige holes 1 en 2 en het kunstgras hockeyveld. Het baanrechtexamen werd afgenomen door Lida Pynn. Er was in die periode geen sprake van dat je het GVB kon halen op onze baan. Daarvoor moesten we naar “De Sallandsche” in Deventer voor een theoretisch en een praktijkexamen; voor dat laatste moesten er 9 holes worden “gelopen” met een minimum vereiste van “maximaal dubbel par”. De theorie deden we met nog zo’n tien medestanders. Daartoe hielden we thuis “regelavonden” door elkaar te overhoren. Wel waren Carla Luycx en ik van mening dat er weinig structuur te ontdekken viel in het afnemen van het golfvaardigheidsexamen bij de diverse golfclubs in de buurt en dat, als voorbereiding op dit examen, het ontbreken van het geven van regelavonden een gemis was. Deze mening verwoordden we in een brief aan het bestuur en als dank hiervoor werd ons (bijna dwingend) verzocht onze ideeën maar verder uit te werken en dat we dus ook maar zitting moesten in de regel- en handicapcommissie. Dertien jaar heb ik deel uitgemaakt van de R&H Cie. en heb natuurlijk in deze commissie velen, zoals Carla Luycx, Henk Wefers Bettink, Lim Baak, Jan Vos, John Voogd, Theo de Rooy, Fred van der Ent, Gerdien ten Brink, Henk van Kooten, Hans Oordt en Jan Jansen van der Laak zien komen en gaan. In 1994 volgde ik Lim Baak op als voorzitter om in 2001 de hamer aan Daniela Pfaff over te dragen. Fred van der Ent noemde me in die periode “mijn baasje”. Pagin i a 30

Ik moet zeggen dat we in “mijn” periode veel medewerking hebben gehad van de NGF. In dit verband herinner ik mij als de dag van gisteren de opmerking van mevr. Muis de Kempenaer: “Meisje dit is de leukste tijd in een vereniging, lekker ideeën vormen, opzetten, uitwerken, invoeren en waarnodig bijsturen naar eigen inzicht.” Vanaf 2001 kon ik dus wat meer gaan freewheelen, meer zelf gaan golfen voor zover het werk dat toeliet. Een hoogtepunt voor mij was natuurlijk dat ik in dat jaar tijdens het 15-jarig lustrum benoemd ben als lid van verdienste. Een “echte” bestuursfunctie heb ik niet bekleed, maar ik ben wel 13 jaar de secretaresse van de secretaris geweest omdat Jaap, laat ik het maar voorzichtig verwoorden, niet veel affiniteit had met de computer. In 2004 kwam het einde aan het secretaris-schap van Jaap. In datzelfde jaar werd ik getroffen door een herseninfarct, gevolgd door een operatie vanwege een klapvoet in juli 2005. En gedurende die tijd was het: therapie, therapie en nog eens therapie met als resultaat dat ik me weer kon voortbewegen. Vanaf die tijd heb ik de golfdraad weer opgepakt en weer golflessen van Haider genomen, die in het begin bang was dat ik om zou vallen, en in dat jaar heb ik ook zitting genomen in het damescomité (nu damescommissie). Hieraan bewaar ik bijzonder fijne herinneringen want aan deze periode heb ik een paar vriendinnen overgehouden. In 2010 zijn we “en block” uitgetreden. Vanaf 2008 maak ik deel uit van de wedstrijdcommissie. Een paar hoogtepunten, zoals het functioneren in de R&H-commissie, mijn benoeming als lid van verdienste, het functioneren in het damescomité heb ik al genoemd. Andere hoogtepunten zijn natuurlijk ook de 11 clubkampioenschappen (7x matchplay en 4x strokeplay) die ik in de wacht heb gesleept. In die tijd was mijn handicap 17,1 of daaromtrent. En meer recent, de overwinning tijdens de vriendinnendag, hoewel de handicapverrekening wat dubieus was.


Er waren ook dieptepunten; het herseninfarct noemde ik al, maar vooral het overlijden van Jaap was een enorme schok; ik mis Jaap nog elke dag. Helaas heeft hij zijn belofte aan Diane en Gert, mee te werken aan dit lustrumnummer, niet kunnen waarmaken. Ook ervaar ik (en met mij nog vele andere PW golfers) het als onrechtvaardig, dat Jaap voor zijn formidabele inzet niet is beloond met het predicaat “lid van verdienste”.

Er is in die 25 jaar best het een en ander veranderd; de “mensen” zijn veranderd, zo ook de baan met alle uitbreidingen en verfraaiingen, het handicapsysteem, het clubhuis, de input van wedstrijden etc., van de hand naar het MMS systeem. Wat gebleven is, is de gezelligheid, de zelfwerkzaamheid van de leden en het kleinschalige dat zo goed bij PW Golf past. De hoogte- en dieptepunten en alle veranderingen behoren tot het verleden en kijkend in de toekomst ziet het er mijns inziens voor de club best positief uit wanneer ik denk aan de verbetering van de baan en ik verheug met op het “nieuwe” clubhuis. Ook de positieve uitstraling van het bestuur is terug te vinden in het elan van de leden om er een mooie en fijne club van te maken. Ik ben blij en ook dankbaar dat ik na het infarct toch weer ben gaan golfen. Ik zou graag nog jarenlang 18 of desnoods 9 holes willen lopen met m’n oude en toekomstige nieuwe golfmaatjes. Geluis i te t rd r en op o gete t kend do d or: Gert r Bijijker

Ik wist niet dat ik zo ver kon slaan Ben je j we w l eens do d or een hond gebete t n? En E zei de d eig i enaar to t en: “D “ at do d etite ande d rs r nooit”? Ben je j w l eens do we d or een golfb f al va v n een achte t ro r op k mende ko d flflight gera r akt? En E zei da d t flflightltlid to t en: “ oh, ik “G i wi wist niet da d t ik i zo ve v r ko k n sla l an.”? Heb jijij we w l eens een mede d we w gg g ebru r ik i er er op o geatte t nde d erd rd, da d t hiji de d ve v rk rkeers r re r gels l nie i t kende d ? W s da Wa d t een le l uk gesp s re r k? En E heb jijij we w l eens aan Pagin i a 31

een mede d sp s ele l r gezegd da d t hiji de d golfr fregels l nie i t kende d ? Sp S eel je j nog we w l eens met hem? Maar nu even serieus: Het wordt er met de jaren niet beleefder op op de Nederlandse golfbanen en dus ook niet bij PW. En toch hebben we allemaal ooit de etiquetteregels geleerd. Het doel was en is, dat je elkaar( in elk geval tijdens het spel) respecteert. Vergeet niet dat we met ruim 350 leden de golfsport bedrijven op zo’n 10 hectare grond. Nou zijn we er gelukkig niet met z’n ruim driehonderden tegelijk, want dan werd het al gauw knokken geblazen. Maar we zitten elkaar wel steeds op de lip als het druk is in de baan en dan komt het al snel tot irritaties. We spelen nu eenmaal op een kleine baan en daar moeten we rekening houden met elkaar, maar dat doen we onvoldoende. Of moeten we jouw golfspel voortdurend laten begeleiden door marshals. Bij veel golfbanen is dat inderdaad het geval. PW krijgt het niet voor elkaar. Die paar marshals die we hebben, krijgen heel veel ongein over zich heen gestrooid. En dan hebben we het nog niet gehad over de turn van hole 9 naar hole 10. Bij veel 9 holes banen kun je zien wie er van hole 9 naar hole 10 gaat. Bij ons niet en dat levert soms zeer “verheven”gesprekken op. Nu zou je b.v. opfrissingsbijeenkomsten kunnen organiseren voor leden over de golfregels en de etiquetteregels, maar ik vrees dat het stille bijeenkomsten zullen worden. Hans van der Stam en ik hebben dat in het verleden wel eens geprobeerd, maar het werd niets. Dat kan te maken hebben gehad met onze kwalijke karakters of de ten hemel schreiende saaiheid van ons. Toch denk ik, dat er anno 2011 ook weinig belangstelling voor zou zijn. Behalve bij hole 2 moet je niet afslaan als er nog wordt uitgeholed al staan er achter je andere flights te wachten. Sta niet in het zicht van degene die afslaat. Houd je mond als iemand zich aan het concentreren is voor zijn slag. Denk bij zonneschijn aan je schaduw als iemand aan het putten is. (Oh, je hebt geen schaduw??!! Vreemd). Zet je golftas al in de richting van de volgende hole als je op weg bent naar de green. Vul je scorekaart in bij de afslag van de volgende hole. Ga niet snel naar een andere hole als er volgens jou te langzaam wordt gespeeld.( dat gebeurt echt!!) Laat mensen door en blijf niet eindeloos zoeken naar je bal en ga zeker niet uitgebreid vissen als je bal in het water van hole 7 is beland. Zo kan ik nog wel even door gaan. Maar het geldt allemaal niet voor jou. Dat weet ik ook wel. Het geldt natuurlijk voor anderen. Vertel het hun dan eens als je aan het golfen bent. H ns Oord Ha r t ( etitiquette t heililige te t Nede d rl rland e.o.)


Het ontstaan van de golfcartcommissie Toen in 1997 enkele (?) golfers van PW enigszins “krakkemikkig” begonnen te worden namen enkele heren het initiatief om de mogelijkheden van de aanschaf van golfcarts te onderzoeken. De beperkingen van de baan van PW werden in aanmerking genomen evenals het op dat moment ontbreken van voldoende financiële middelen bij PW. Dus…op eigen kracht begonnen de heren; Aad Langevoort, Koos Langelaan, Benno ten Kate en Ben Nieuwenhuis een actie op touw te zetten om de leden te stimuleren sponsor te worden van de “golfcartcommissie PW” Hoe dat liep? Heel goed, er waren leden die royaal een bedrag van 500 gulden schonken, er waren veel leden die zich verplichtten jaarlijks een bijdrage van minimaal 12,50 gulden te doneren. Bij elke festiviteit zoals de golfweek zag je de heren klaar zitten met formulieren waarop men zich kon opgeven als donateur. En toen… werden er twee al gebruikte carts aangeschaft. De technische controle en het onderhoud werd door de heren zelf gedaan en natuurlijk waren er wat startproblemen zoals het zich niet realiseren dat je bij een wat hoge snelheid zomaar in de sloot kunt rijden. Dat gebeurde dan ook prompt met een nat pak, veel gesjor en nog meer gelach. Er moest ook een WA-verzekering worden afgesloten omdat er na hole 9/18 gebruik gemaakt moet worden van de openbare weg. Eind 1998 was de financiële situatie reeds als volgt; in kas 1.100 gulden en op de bank stond een bedrag van 6.950 gulden.

Henk Bosscha, Bets t ie Ni N euwl wland en Henk va v n H ars Ha r t, t Benno te t n Ka K te t ontb t re r ekt. Met het toenmalige bestuur werd afgesproken dat de commissie “zelf de broek zou ophouden” en dat is prima gelukt. Het huidige bestuur nam bij haar aantreden echter de verantwoording voor de carts en daarmee ook voor de financiën over.

Pagin i a 32 3

De bezetting van de golfcartcommisie bestaat zoals bekend uit eigen leden en dit jaar konden er gelukkig vier nieuwe carts worden aangeschaft. Hulde aan de heren die destijds gestart zijn met dit project en hulde aan allen die hielpen aan het in stand houden. Bets t ie Ni N euwl wland, d vo v orz r itte t r

Dick ten Cate, een monoloog Hiij op H o ere r ert r al ja j re r nla l ng in i de d Pri rinses Wi Wilhelm l in i a gele l de d re r n, is i “p “ as” op o 60-j -jari rige le l eft ftijd met sp s ort rten begonnen, is i 23 ja j ar lilid va v n onze golfc f lu l b, is i al j re ja r n een zeer tr trouwe w de d eln l emer aan de d “H “ ere r n” mid iddagen en hoop o t nog een aanta t l ja j re r n met ple l zier met de d mannen mee te t sla l an. Zi Zijn naam: Dic i k t n Cate te t . Dic i k moet eve v n nade d nke k n, maar da d n k men de ko d zin i nen als l va v nzelf. f Dat ik met PW in aanraking ben gekomen is eigenlijk de schuld van mijn echtgenote, in 1947 nog mijn verkering; haar vader Johan Weldink was toentertijd groundsman, dat heette toen nog terreinknecht, voor zowel PW hockey als PW cricket. Samen met zijn vrouw, mijn latere schoonmama dus, moesten ze ook ’s avonds regelmatig aan de bak om feestjes te laten slagen en daarbij moesten dochter en vriend, ik dus, assisteren. Ik heb wat knotsen van ijsstaven bij de brouwerij moeten halen; deze gingen dan in stukken in grote teilen en daar werden kratten bier en een paar flesjes limonade in gelegd om te koelen want over een koelkast beschikte men nog niet. Ik heb destijds heel wat feesten meebeleefd. Van 1948 tot 1950 kon ik helaas niet meehelpen omdat ik de wapenrok moest dragen in Nederlandsch Indië. Later werd onze dochter onder invloed van haar leraar Jan Scheffer aangestoken door het hockeyvirus en ging dus hockeyen bij PW. Jan Scheffer was een fervent PW’er en dan vooral een fanatiek cricketmens en heeft in zijn functie veel kinderen weten over te halen bij PW te gaan hockeyen en/of te cricketen.


Omdat je als ouder natuurlijk ook iets moest doen ben ik clubscheidsrechter van PW hockey geworden en in die hoedanigheid heb ik natuurlijk vele PW’ers zoals bijvoorbeeld Felix Hardeman en Lim Baak leren kennen. Toen deze mannen en andere veteranen besloten om te gaan golfen en mij uitdaagden dit ook te doen, heb ik wel een paar jaar geaarzeld want ik had eigenlijk nooit aan sport gedaan, maar ik had er eerlijk gezegd best oren naar vanwege de vele mooie herinneringen in en om het clubhuis en toen de kogel eenmaal door de kerk was en ik me in het najaar van 1988 als lid van PW Golf had aangemeld kreeg ik les van Adrian Whitehead die natuurlijk door ons Adrianus Witkop genoemd werd. Zijn echtgenote golfde niet maar was een lieve Ierse meid en was afkomstig van het gehucht Croom. Jaren later vertelden onze Engelse vrienden die bij ons op bezoek kwamen dat ze een cottage hadden gekocht in Ierland, jawel in Croom. Rond 1990 maakte ik ook deel uit van de baanrechtcommissie en trad ook op als mentor; dit werk deed ik onder andere samen met Lida Pynn. Haar echtgenoot Peter Pynn heeft destijds nog de tap in het clubhuis gebouwd en deed nog veel meer renovatiewerk. Lida Pynn golfte overigens al voor de tweede wereldoorlog “op de Twentsche” (nu G.C. “Driene”) Peter golfte niet maar speelde wel cricket. Hij is helaas veel te jong overleden. Mijn eerste klant bij het afnemen van het baanrecht was de illustere Jan Rompelman. Voor z’n eerste afslag fluisterde hij me toe dat hij me zwaar lichamelijk letsel zou toebrengen wanneer ik het in mijn hoofd haalde hem het baanrecht te weigeren. Deze waarschuwing was helemaal niet nodig, Jan kwam er met vlag en wimpel door en werd later een van de betere golfers van PW.

Het is jammer dat we er niet in geslaagd zijn met de gemeente en de grondeigenaar tot consensus te komen voor uitbreiding van de baan. Ook spijt het me in samenhang daarmee, dat we er niet in geslaagd zijn aan de grenzen van ons terrein een aantal prachtige houtwallen en de drinkpoel bij de afslag van hole 8 voor verval te bewaren. Jammer. Ik vind dat we die prachtige mooie stukj k es Twentse natuur in ere moeten houden. Dat betekent ook dat we niet alleen naar de kosten moeten kijken, maar ook naar wat we graag willen. Het zou nog steeds kunnen die nieuwe aanplant op de houtwallen, als we er samen aan werken. Vanaf 1989 ben ik bijna elke vrijdag(heren)middag van de partij. Eerst met een handjevol mannen, dat later wat groter werd door het lobbywerk van vooral Herman Wendrich. Wel bleven het in het algemeen de wat oudere mannen die wel tijd hadden. De deelname is natuurlijk vooral in de laatste jaren spectaculair gegroeid. Het meest bijzondere bij PW is dat ik nooit had kunnen dromen dat ik vanaf mijn zestigste levensjaar al 23 jaar veel plezier beleef aan de golfsport, waarbij ik soms veel bewondering heb gehad voor de verschillende besturen en commissies. Wat besturen, commissies en eigenlijk ieder PW-lid zouden moeten blijven doen is het hameren op de toepassing van de regels. En alles wat we doen moeten we zo goed mogelijk doen conform de NGF-beginselen. O gete Op t kend do d or Gert r Bijijker

De wedstrijdcommissie was in de jaren 90 wat anders gestructureerd dan nu. Samen met Elsbeth van Heek heb ik vaak op de woensdagopstap leiding gegeven en ‘s zomers wel 2 x per woensdag; eerst om 13.00 uur en later om 18.00 uur. In de weekends was het ook gebruikelijk voor de wedstrijden alle kaarten van de deelnemers uit te schrijven. Voor de traditionele wedstrijden op Hemelvaartsdag, de breakfast wedstrijd, fabriceerde IlseTönis geweldige chili con carne, als ik er aan denk proef ik die nu nog. Ook heb ik nog een seizoen competitie gespeeld in de Asso, neen niet Aso competitie; Asso stond voor de geassocieerde golfclubs. Deze competitie was niet mijn ding, veel reizen, slecht weer, dure, neen zeer dure consumpties, voor 4 consumpties moest ik eens fl. 17,00 ophoesten, om de hik van te krijgen. Eén opmerking van een hete aardappel in de keel hebbende tegenstrever zal ik (na een niet zo beste slag) nooit vergeten: “Een beetje courage zou hier wel op zijn plaats zijn meneer.” Pagin i a 33


Van vrijloop naar versnelling

vrouwen uitgebreid tot de huidige twaalf. Zij hebben inmiddels gesponsorde dienstkleding:

De vo v orb r ijije peri riode d va v n vi vijf ja j ar wa w s er een va v n consolilidatite. Het clubhuis i wa w s al in i 1998 uitg t ebre r id i met de d twe w ede d vl vleug u el,l wa w ari rin de d kl kleedk dkamers r en d bestu de t urs r ka k mer zijijn gehuis i ve v st. t De eers r te t vleug vl u el (d (de oude d boerd rderi rij) is i zo goed en zo kwa w ad als l het gin i g ove v re r in i d gehoude d n en nu echt aan v rva ve v ngin i g to t e. De baan is i sede d rt r 2003 in i zijijn huid idige conste t llllatite, en da d ara r an wo w rd r t ju j is i t di d t ja j ar een fa f celilft f gegeve v n. De dr drivi ving ra r nge, de d chip ippin i g r im ru i te t en de d oefe f n puttitingg g re r en zijijn we w l zorg r vu v ld ldig onde d rh r oude d n, maar niet we w zenlilijk ve v ra r nde d rd rd. De cri ricke k tk tkooi is i ve v rd r we w nen omda d t PW Cri ricke k t is i o geheve op v n. En E da d t wa w s het da d n, zult u zegg g en.

De we w rk r ers r va v n de d huid idige DiM iMo-p - lo l eg met v. v l.n.r. r Henk va v n Ha H ars r t, t Pi P et Roolvi vink, k Ad Mo M olh l uiz i en, Louis i Huijijske k s, Aagj gje va v n Ha H ars r t, t Pa P ul Role l vi vink, k Fr Frits t de d Vries, Henk Bosscha, Ans We Vr W ste t rve v ld ld, Ja J n In I gen Housz, Ja J n Te T rh r ürn r e, Ben va v n Sp S ijijker, r Gera r rd r Geuz u enda d m en Henk Ve V rve v ld l . Hun inzet is zeer gevarieerd, van bunkers harken tot het repareren van de bedrading in het clubhuis. Hun hoogtepunt is de jaarlijkse bladharkdag, als nog veel meer mensen de gelederen komen versterken, afgesloten met een heerlijke kom erwtensoep in het clubhuis.

Inderdaad, het beeld dat Google Earth van ons golfterrein geeft, is nog niet veranderd. Maar dat kan ook nauwelijks, want ze hebben nog geen nieuwe luchtfoto gemaakt. Maar ook niet omdat de voornaamste vernieuwing in de mensen en de machines zit. De centrale man hierbij is natuurlijk onze greenkeeper, Henk Verveld, tegenwoordig bijgestaan door Jan Terhürne. Onder leiding van baancommissaris Henk Bosscha en bijgestaan door de DiMo-ploeg en met externe assistentie van de firma Heijmans hebben zij gestaag gewerkt aan onderhoud en verbetering van de baan. Over de details daarvan hebt u af en toe in ons clubblad kunnen lezen; zo bij elkaar opgeteld is dat geweldig veel. En dat moet ook, want de baan is intensief bespeeld en toch in zeer goede conditie (volgens zeggen van velen).

Dat brengt ons op het clubhuis, waar Willem van Oudheusden en Peter Douwsma de scepter zwaaien. Vooral de oude helft van het clubhuis is een zorgenkindje, mede hierom moet er echt nieuwbouw worden verricht. De inmiddels permanent opgestelde tent geeft al aan dat dit deel echt te klein is. Maar de sfeer is er geweldig. Het clubhuis is echter niet het enige gebouw, daar komen ook het afdak van de driving range, de grote schuur annex stalling voor de golfcarts en lockerruimte, en de kleine schuur annex werkplaats bij. De beide schuren bevatten een variëteit aan machines en werktuigen waarmee onze baan wordt onderhouden en juist hier is in de afgelopen periode een flinke wijziging gekomen. In het verleden moest Henk de greens op deze wijze maaien:

In die tijd heeft de DiMo-ploeg wel een flinke verandering ondergaan: van de bemanning in 2006 van zeven man zijn er nu nog drie over, maar die zijn gaandeweg met zeven mannen en twee Pagin i a 34

Lustr trumuitg t ave v PW Golf 1986 -2011

Tegenwoordig geschiedt dat zo:

Een kleine stap van hockey naar golf Joke en Bart r Bra r ntjtjes zijijn va v n ki kinds d af aan fa f natiteke k hocke keyers r . Door fy fysie i ke k pro r ble l men di d e het oude d r wo w rd rden met zic i h meebre r ngt hebben ze dr drie j ar gele ja l de d n de d ove v rs r ta tap gemaakt naar golf. f

Ik hoop dat u nu begrijpt wat ik met consolidatie bedoelde. Binnen de bestaande grenzen moet de baan zo effectief mogelijk worden gebruikt. Daarvoor hebben we enkele nieuwe afslagplaatsen en een nieuwe vijver (bij hole 2) aangelegd en er zijn vergaande plannen voor de vernieuwing van het clubhuis. Als het daarnaast zou gelukken ook nog eens het maïsveldje links boven op de luchtfoto bij onze baan te trekken, dan zou onze baan een prachtige expansie ondergaan en een nog grotere uitdaging voor onze spelers worden. J n In Ja I gen Housz

Joke en Bart zijn in 2008 lid geworden van PW Golf. Het hockeyen, helaas niet bij PW maar bij EHV, (toch klein minpuntje) leverde steeds meer problemen op. Hoewel beiden nog in de bloei van hun leven zijn, kreeg Bart last van zijn knie en Joke van haar rug. Om toch fysiek bezig te blijven, zou golf wel eens een optie kunnen zijn. Bart is maar eens een lesje gaan nemen bij Haider, om te kijken wat golf nu precies inhoudt en of hij het leuk zou vinden. Mocht dat laatste het geval zijn, dan hoopte hij Joke ook zover te krijgen zodat ze samen konden golfen. Nou, daar was niet zoveel overredingskracht voor nodig. Joke had tijdens haar wandelingen in het Ledeboerpark vergezeld door hond Tessel (genoemd naar hun favoriete vakantiebestemming) al regelmatig de jonge aantrekkelijke pro zien lopen. Met andere woorden, Bart doe geen moeite! Goede vriend Hans Herbrink speelde al jarenlang golf dus zijn echtgenote Jacqueline ging graag mee. Met z’n drietjes zijn ze gaan lessen. Naast de pro, viel de keuze ook op PW omdat ze lekker dichtbij wonen en het kleinschalige van de club trok hen wel aan. Volgens Bart is de club laagdrempelig, de mensen zijn toegankelijk, beetje nieuwsgierig af en toe, je wordt makkelijk opgenomen binnen de club en daarnaast straalt het clubhuis ook nog een bepaalde charme uit. Bart gaat er vanuit dat deze charme in verbeterde vorm zeker terug komt in het nieuwe onderkomen van PW. Verder is de lengte van de baan een groot pluspunt. Je bent niet teveel tijd kwijt en ook na je werk kun je nog lekker een rondje lopen. Waar kun je de dagelijkse beslommeringen nou beter van je afpraten dan op de golfbaan? Een uitstekend alternatief voor de keukentafel.

De nieuw aangeschaft fte machin i es in i 2010

Pagin i a 35

Ondanks hun “fysieke” probleempjes voelen ze zich toch wel erg jong binnen een club waar de gemiddelde leeftijd nu eenmaal aan de hoge kant is. Vanaf dag één werd direct geïnformeerd of beiden iets voor de club wilden doen. Joke is van mening dat dit niet zo makkelijk is als je nog in het arbeidsproces zit, je hebt dan gewoon een heel ander dagritme dan iemand die gepensioneerd is. Bart is dan ook blij dat hij de ledenadministratie in zijn eigen tijd kan doen en dat hij geen rekening hoeft te houden met vergaderingen e.d.


Dirk wil bij PW graag zijn GVB halen en daarna een EGA-handicap en dan maar zien wat het wordt. Hoewel het spelen op andere banen hem toch ook wel heel erg leuk lijkt. Beide broers zijn wel zo eerlijk om toe te geven dat wanneer hun ouders geen lid waren geworden bij PW, zij dat waarschijnlijk ook niet waren geworden. Hoe het mogelijk is, ik weet het niet, maar ze zijn nog niet benaderd voor vrijwilligerswerk en dat willen ze best, als het tenminste in hun drukke weekschema in te passen is.

De fa f mililie Bra r ntjtjes v. v l.n.r. r : Joke k , Dir irk, Mi Michiel,l Bart r Joke en Bart hebben drie kinderen, hun dochter Loes (21) studeert in Utrecht en golft (nog) niet. Beide zoons Dirk (16) en Michiel (19) wonen nog thuis. Ook zij zijn fanatieke hockeyers. Hockey is de sport waarin ze hun fysieke energie kwijt kunnen en waarvoor ze moeten trainen. Dat is bij golf anders, zij zien golf dan ook als een leuke bezigheid naast hun sport. Beide broers zijn twee jaar geleden lid geworden, Dirk had een iets langere aanloopperiode nodig dan Michiel, maar nadat hij met Haider en Michiel een keer mocht slaan op hole 5 en een birdie sloeg, was hij overstag. Dirk is bij Haider aan het lessen en is al een keer derde geworden bij een snuffelwedstrijd. Michiel is er een jaartje tussenuit geweest om als skileraar aan de slag te gaan en begon bij terugkomst weer vol enthousiasme te golfen. Hij stopt er veel tijd en energie in en heeft dan ook onlangs een handicap behaald, 23 nog wel! (Die handicap is inmiddels ook alweer achterhaald). Veel van Michiel’s vrienden zijn lid bij ’t Sybrook (zijn vriendinnetje ook!) of Driene omdat ze de baan bij PW te klein vinden. Michiel ziet gelukkig veel voordelen in het lidmaatschap bij PW. Afgezien van het feit dat hij dichtbij woont, hoef je geen starttijd af te spreken, je kunt gaan wanneer het jou uitkomt en je kunt altijd even bellen of er nog een plekj k e is op de herenmiddag. Daar heeft hij onlangs gelopen met “cracks” als Herman Rotting en Herman Nijlant die het op hun beurt wel leuk vonden om een keer met een jonge kerel de baan in te gaan. Michiel vindt het best leuk om na afloop met hen een pilsje te drinken, maar hij zou toch ook graag meer jongere leden bij PW willen zien. Het enige nadeel dat Michiel op dit moment kan bedenken, is dat je niet echt met houten clubs kunt oefenen in de baan. Daar staat tegenover dat je bij PW heel goed met ijzers uit de voeten kunt en daar leer je het tenslotte mee. Gelukkig is dit voor hem geen reden om van club te wisselen.

Pagin i a 36

Tijdens hun gezamenlijke vakantie op Texel spelen ze met z’n vieren wel eens op een par-3 baan waar je geen GVB nodig hebt. En dat is wat ze leuk vinden, lekker met z’n viertjes de baan in, en dat kan bij PW! Volgens Bart is het tegenwoordig met golf een beetje zoals vroeger met dansles. Het was een gedeelte van je algemene ontwikkeling, daar moest je naartoe, want daar had je later profijt van. Dat geldt ook een beetje voor golf, je kunt het zowel privé als zakelijk de rest van je leven gebruiken. Het hele gezin heeft nog een pluim voor Haider (in het geval van Joke verbaasd me dat niet). Haider is iemand die je triggert om het beste uit jezelf te halen. Hij heeft voor iedereen een persoonlijke benadering. Op dit moment is Antony met vakantie en Dirk en Michiel hebben nu de leukste baan ter wereld, ballenrapen bij PW. Dus ze houden zich aanbevolen voor een volgende keer!

Al met al voelt de hele familie Brantjes zich prima thuis bij PW. Het is een gastvrije club en alles ziet er altijd prima verzorgt uit. Dat geldt niet alleen voor de baan, maar ook voor het clubhuis, het terras en niet te vergeten de tuin! O gete Op t kend do d or Dia i ne En E gbers r en


Fore! af. Het heeft er nog even om gespannen of dit nummer

Recommend Documents