d’n HMVV-er Nr.1 - 2011
Na de nostalgische HMVV-er van de vorige keer nemen wij je deze keer wederom mee in de historie van HMVV. Zo wordt er stilgestaan bij een vergeten kampioen uit het seizoen 1988/1989 en bij de jubilarissenavond waar opgeteld meer dan 300 jaar historie gehuldigd werd. Ook de rubrieken uit de oude doos komen weer voorbij. Zo wordt de gastcolumn deze keer geschreven door Jorrit Wouters. Veel leesplezier!
1
De redactie
d’n HMVV-er Nr.1 - 2011 Inhoudsopgave Voorwoord .............................................................................................................................................................. 2 D’n Aftrap door Jorrit Wouters ............................................................................................................................... 3 Jubilarissenavond 2010 ........................................................................................................................................... 4 In Memoriam: Wout Peijs ....................................................................................................................................... 6 Een-tweetje: Luke van Dommelen en Ad Spooren ................................................................................................. 7 Blauwwitte doopceel .................................................................................................................................... 7 Interview ....................................................................................................................................................... 9 Kampioenschap F1! ............................................................................................................................................... 11 Kampioenen van toen: HMVV 2 seizoen 88/89 .................................................................................................... 12 Vrijwilliger van het jaar: Nic Meulenbroeks .......................................................................................................... 17 De Verontruste HMVV-er ...................................................................................................................................... 17 Bouwactiviteiten sportpark De Leeuwerik ............................................................................................................ 18 Agenda .................................................................................................................................................................. 20
Voorwoord Beste HMVV-ers, Zo, de redactie heeft er de wind aardig onder. Als ik nu elke 2 maanden een voorwoord moet schrijven, zal ik de tekst toch maar eens gaan inkorten.
brengen. Dit zal, naar alle waarschijnlijkheid, gerealiseerd worden in de zomer 2012. Nog een jaartje geduld dus. Vrijwilliger van het jaar is Nic Meulenbroeks geworden. Ik zal niet zijn hele lijst met verdiensten voor HMVV op gaan sommen, maar het feit dat deze HMVV-er weer bij jullie in de bus ligt, is mede vanwege de ontelbare kilometers die Nic en Jo nog fietsen voor ons clubke.
Zo rond de kerstdagen is het met het voetbalgebeuren altijd wat gezapig, alleen hebben we dit jaar door kunnen trainen in de schuur van Jan Hermans. We lijken bijna een En wat ik natuurlijk niet mag vergeten: we hebben weer professionele club te worden…. een kampioen in ons midden. De F-jeugd heeft in de De bouw van de kleedhokken, bergruimte en tribune najaarsreeks het kampioenschap binnen weten te halen. begint al aardig vorm te krijgen en zo kunnen we voor het Allemaal van harte gefeliciteerd. einde van de competitie al gebruik gaan maken van deze Iedereen alle goeds in 2011 en maak er een mooi jaar uitbreiding van ons sportpark. van…. Ook is de gemeente tot overeenstemming gekomen met van den Hout, waardoor we de plannen voor het Groeten verplaatsen van de Gildehut en het opnieuw inrichten van Geert Wouters, Voorzitter HMVV ons trainingsveld eindelijk tot uitvoer kunnen gaan
2
d’n HMVV-er Nr.1 - 2011 D’n Aftrap door Jorrit Wouters Aftrappen na Miel, in wederom een wedstrijd van t 5de; er is voor mij nog nooit een grotere eer geweest. Een wedstrijd der giganten. Bij het 5de hebben we zo’n zwaargewichten dat zelfs het bankje in het kleedlokaal van EFC ons niet kan dragen. Tjsa, wat doe je om de komst van zo’n lokaal gerenommeerd elftal voor te bereiden? Dat is nog maar weinig verenigingen goed gelukt. Het is namelijk een heel gewiekst elftal. Zo gewiekst dat nog niemand ze heeft kunnen weerhouden van het prolongeren van die schitterende nul.
T
oen ik aan het begin van dit seizoen moest debuteren bij dit team van mythische proporties, wist ik niet goed wat ik moest verwachten. Wat had ik te zoeken tussen al deze heroïsche figuren? Ik moest me natuurlijk wel kunnen meten. Een team met de steevaste doelman Mark van de Borne. Een verdediging bestaande uit de de onvermoeibare Arjen, rots in de branding Kees, Ausputzer Harm, allrounder Miel en de altijd optimistische Stan. Maar ook op het middenveld kan ’t niet stuk met spelverdeler Porrie, de stugge Krijn, koning van de pass Mathijs en alleskunner Hein. De offensie is er ook een om rekening mee te houden. Een aanval bestaande uit de balvaste Jan Jansen, Speedy Gonzales Coen, technicus Frank, de bonkige rugbyspeler Gertjan en de man die alleen maar wereldgoals kan maken: Ben v.d. Borne. Daarnaast hebben we ook nog een pinchhitter: de autoritaire Materazzi Luuk.
zelfvertrouwen begon te knagen. Maar na een paar wedstrijden werd me al meteen duidelijk dat de komst in het team me niet moeilijk gemaakt zou gaan worden. Er werden zelfs meteen al verantwoordelijkheden toegedicht aan mij. Ongeacht of deze verantwoordelijkheden voldaan kunnen worden, ben ik blij dat ik in dit team beland ben.
En dan heb ik het niet eens gehad over het teamspel zelf. Het is geen Catenaccio, ook wel betonvoetbal of weg-is-weg genoemd, wat gespeeld word door dit elftal, verre van zelfs. Dat zou naar mijn eigen mening hotseknots begonia voetbal zijn. Nee, totaalvoetbal is het juiste woord; oorlog stichten in de zestien van de tegenstander.
Bij deze wil dus het vijfde elftal bedanken voor de mooie ontvangst, die ik gekregen heb en die ik ga proberen te beantwoorden met meer goals en assists (en twee kratten bier en een doos Coronasigaren).
En daar zou ik, kind van de hedendaagse patatgeneratie, onderdeel van worden. Het
3
Diegenen die niet aan scorebordjournalistiek doen, merken meteen dat het vijfde elftal van HMVV er een is die niet vergelijkbaar is met ieder ander team. Het zijn geen omhooggevallen vedetten. Sterker nog, een veel gezelliger elftal is niet te bedenken. Bij het vijfde is het namelijk wekelijks feest. En als er dan een ander feest is met dit team, dan zijn de gevolgen ervan ook amper te overzien. Mensen die naar het verkeerde dorp fietsen, mensen die aangehouden worden door de pliesie, noem maar op.
Ik hou de pen in handen van het vijfde elftal. Ik schenk ‘m aan Kees Klap. Succes captain.
d’n HMVV-er Nr.1 - 2011 Jubilarissenavond 2010 Na een succesvol verlopen jubilarissenavond 2009, besloot het bestuur van HMVV deze avond in stand te houden. Dit seizoen zijn er 7 jubilarissen aan de beurt, die in de loop der jaren hun diensten hebben gewezen voor HMVV. Sommigen jubilarissen lopen nog wekelijks op de Leeuwerik rond en zijn een bekend gezicht voor de jonge garde. Andere hebben vooral in het verleden een naam opgebouwd en acteren nu op de achtergrond. Ik als relatief jonge HMVV-er (13,5 jaar) heb moeite te bevatten wat de oudere jubilarissen hebben betekend voor HMVV. Het waren de woorden van voorzitter Geert Wouters, waarop ik me aangesproken voelde: “En voor de jongeren hier aanwezig worden er wellicht mensen gehuldigd die zij nog nooit gezien hebben. Dus let vanavond maar eens goed op, want hier staat het fundament waar HMVV vandaag de dag op gebouwd is.” TEKST: THOMAS CASTELIJNS
Bvlnr: Ad Spooren (50jr), Ben van den Borne (25jr), Thijs van den Borne (25jr), Tom Hermans (25jr). Ovlnr: Jan Wouters (60jr), Cees Dickens (60jr) Jack Antonius (55jr)
H
et woord ‘fundament’ is hier zeker op zijn plaats. HMVV bestaat vandaag de dag ruim 81 jaar en de jubilarissen hebben dus gemiddeld ruim de helft van de historie van de club bewust meegemaakt. De grondslag van HMVV heeft zeker ook
4
betrekking op alle leden die net 53, 44 of 28 jaar lang lid van de club zijn. Zij maken echter de keerzijde van dit ingevoerde systeem mee. Zij worden (nog) niet gehuldigd. Toch mag dit gegeven geen reden zijn niet te beginnen met dit gebeuren. Dit zal nog een paar jaar de boodschap
d’n HMVV-er Nr.1 - 2011 zijn, maar wanneer wij, als HMVV, zorgen dat we deze avond in stand houden, zal over een paar jaar hopelijk niemand meer buiten de boot vallen. Ik luister naar de toespraken over onze 60 jarige jubilarissen Jan Wouters en Cees Dickens. Ik begin langzaam te beseffen wat deze coryfeeën betekend hebben voor HMVV. Het respect waarmee het bestuur en de rest van de leden hen eert voldoende. Zo heeft Cees Dickens maar liefst 1000 (!) wedstrijden voor HMVV gespeeld, verdeeld over 50 jaar. Jan Wouters heeft jarenlang zijn dienst bewezen als kantinebeheerder, maar ook als vaste chauffeur van jeugdspelers naar uitwedstrijden. Nu schoppen zijn kleinkinderen elke zaterdagochtend tegen een bal op de Mierdse velden. Zo blijft Jan nog steeds verbonden met zijn club HMVV. Ook Jack Antonius verdient een eervolle vermelding. Nadat hij als 50 jarig HMVV-lid ‘vergeten’ is door het bestuur, krijgt hij als 55jarige HMVV-er toch zijn verdiende huldiging. Ook al zullen maar weinig leden van mijn leeftijd hem echt kennen. Als iemand ‘mister HMVV’ zegt, weet iedereen dat je het dan over Jack hebt. Naast al die wedstrijden voor HMVV 1, was hij ook jarenlang bestuurslid en 9 jaar kantinebeheerder. Vervolgens komt Ad Spooren aan bod. Zijn lange voetballoopbaan heeft hem bijna 50 jaar langs de Mierdse velden gevoerd. Vervolgens actief als scheidsrechter(zie ook pagina 7). Dan is de beurt aan Ben van den Borne. De eerste jubilaris die ik zelf bewust meegemaakt heb. In het seizoen 2003-2004 was hij samen met Kees Wouters en Dirk de Brouwer mijn trainer van de C2. Hij had niet de makkelijkste groep onder zijn hoede als ik me niet vergis. Hij zal dat ongetwijfeld bevestigen. Nu speelt hij in het vijfde elftal. Een nog betere bekende voor mij is Tom Hermans. Van de 6e naar de 3de klasse in 10 jaar tijd. Een geweldige prestatie. Op zijn 31e jaagt hij nog steeds de backs van de tegenstander af, ook al staat hij voorstopper. Maar bovenal is hij nog
5
steeds de inspirator voor de jonge groep van het eerste. Ten slotte wordt dan nog Thijs van den Borne gehuldigd. Deze man heeft evenals Tom drie promoties op zijn naam staan. Hij is ondanks de generatiekloof, nog steeds de smaakmaker in de kleedkamer van HMVV 1. Als jeugdscheidsrechter heeft hij vele malen op zaterdagmiddag de jeugd gefloten. Vervolgens word er door Gust van Gisbergen en Geert Wouters een ludieke presentatie gegeven, dat bij vele HMVV-ers mooie (en minder mooie) herinneringen oproept. Na afloop wordt er geproost en geniet ieder op zijn manier na van deze mooie avond. De jubilarissenavond was ook dit jaar weer een groot succes en hopelijk kan het bestuur dit initiatief nog decennia lang voortzetten.
Reactie: Een supporter, die gek genoeg anoniem wil blijven, had op het gastenboek de volgende reactie gezet over de jubilarissenavond: ‘Helaas kon ik de jubilarissen niet persoonlijk komen feliciteren. Gelukkig geven de foto's op deze site een mooi sfeerbeeld. Geweldig leuk om fanatieke SDO-ers, Reuselsporters, Bladella-legenda's en misschien wel PSV-ers in de HMVV-kantine samen te zien proosten. Een fraai voorbeeld wat de meerwaarde van buitensport is in elk kerkdorp in elke gemeente. Blijft dat zo, dames en heren van de politiek?’
d’n HMVV-er Nr.1 - 2011 In Memoriam: Wout Peijs Op 12 oktober 2010 bereikte HMVV het droevige bericht dat Wout Peis op 76 jarige leeftijd overleden was. Wout is in totaal meer dan 50 jaar lid geweest van HMVV, waar hij in 2009 op de jubilarissenavond nog voor gehuldigd was. Tijdens de begrafenis is er namens HMVV een laatste groet voor Wout gedaan. ‘Wout Peijs: 19-9-1934 / 12-10-2010 Wout… of mag ik zeggen… Wotje, Bijna een jaar geleden heeft HMVV je nog gehuldigd. Je was toen vijftig jaar lid. We hebben toen in de kantine nog met zijn allen lang-zal-ieleven voor jou gezongen. En vandaag nemen we definitief afscheid van “ons” Wotje Peijs. Je had het niet gemakkelijk. Jij niet met ons en wij niet met jou. En toch ben je al die jaren onze club trouw gebleven. Toen het de laatste jaren moeilijker werd om elke zondag naar het voetbalveld te komen, konden we er in de bestuurskamer de klok op gelijk zetten. Tegen vijf uur ging de telefoon. Dan wou je weten wat ons eerste had gedaan. En de keren dat je zelf kwam kijken, kon je na afloop van de wedstrijd aan de bar, wel een uur mopperen over hoe slecht er was gespeeld. Het tekendehoe fanatiek je was. Want Wotje, fanatiek ben je heel je voetballeven geweest. Al in de jeugd lukte het jou in een wedstrijd tegen Reusel Sport om de bal bij het eigen doel te veroveren en een solo over het hele veld met een doelpunt te bekronen. Jaren was je een vaste waarde als speler in HMVV 2 en later als grensrechter van HMVV 1. Weinig mensen konden jou van gedachten doen veranderen. Ook een scheidsrechter niet. Bijvoorbeeld toen je in een wedstrijd tegen Broekhoven je vlag zo kwaad weggooide dat ie hoog in de bomen bleef hangen.
6
Maar ook buiten het veld was je eigenzinnig en gedreven. Meer dan 20 jaar was jij, Wotje, de grote man van de toto binnen HMVV. Steevast kwam je op donderdagavond in half Mierd achterom met de toto, en – later ook – met de lottoformulieren. Met dubbeltjes en kwartjes haalde Wotje kapitalen binnen voor de club. Ook bij je werkgever Philips had je vele vaste klanten, die net als jij, tot soms ver na hun pensioen, onze voetbalclub zijn blijven steunen. Laten we niet vergeten dat je in diezelfde periode nog eens ruim 15 jaar terreinconsul bent geweest op Sportpark De Leeuwerik. In 1993 heb je dan ook een dikverdiende oorkonde gekregen toen je benoemd werd tot “Lid van Verdienste” van HMVV. Dat viel samen met je afscheid van de toto en lotto waarbij je werd gehuldigd met de Zilveren SNS-speld. Een speld die je in een opwelling van fanatisme al eens heb teruggegeven maar die we uiteraard hebben terugbezorgd. Want zoals ik al zei: je had het niet altijd gemakkelijk met ons en wij niet met jou. Namens bestuur en leden sluit ik af met een laatste groet. Wotje. Je was een gouden HMVV-er. Een kanjer voor onze voetbalclub. Met respect en waardering zullen we herinneren, voor alles wat je voor de voetbalclub in Hooge Mierde hebt gedaan. Geniet van je welverdiende rust.’
d’n HMVV-er Nr.1 - 2011 Een-tweetje: Luke van Dommelen en Ad Spooren Blauwwitte doopceel Persoonsgegevens Achternaam
:
van Dommelen
Spooren
Voornamen
:
Luke Franciscus Lambertus Majella
Adrianus Antonius Johannes
Roepnaam
:
Luke
Ad
Bijnaam
:
-
-
Geboortedatum
:
05-10-1990
26-02-1950
Verliefd op
:
-
-
Gehuwd met
:
-
Sjaan Lemmens
Kinderen
:
-
Iwan en Petra
Lid sinds
:
F-jeugd
1959
Eerste jeugdelftal
:
F
C
Eerste jeugdleider(s) :
Dennis van Boekel en Kees Snelders
Frans Speijs en Fons van de Borne
Laatste jeugdleider(s) :
Sjakkie van Gestel en Kees Pony
-
Doorlopen teams
:
Alle jeugdteam uitgezonderd de A
C-B-A
Kampioen met
:
D1
B-A
Wedstrijd met de B tegen Steensel
Kampioen A-jeugd
Actieve Juniorentijd
Het mooiste moment :
(zie interview) Het moment dat je het liefst wil vergeten:
7
HMVV-De Valk (zie interview)
Verloren van Reusel Sport C1
d’n HMVV-er Nr.1 - 2011 Actieve Seniorentijd Eerste seizoen
:
2008-2009
1967
Eerste seniorelftal
:
HMVV 4
3de elftal
Doorlopen elftallen
:
4-3
2-3-5-7
Huidig elftal
:
HMVV 3
Geen
Kampioen met
:
-
3-5
Mooiste moment
:
Uitstapje HMVV 4
Kampioen met het 5de
Het moment dat je het liefst wil vergeten:
Oefenwedstrijd HMVV 4 tegen Esbeek, Met het 7de verliezen tegen Hapert. waar Roy Becker mij per ongeluk een
Anders waren we kampioen geweest
gebroken neus sloeg. Gestopt in jaar
:
-
2008
Jeugdleider van/tot
:
-
-
Jeugdbestuur vanaf
:
-
1977
Eerste functie hierin :
-
-
Laatste functie hierin :
-
-
Seniorenbestuur vanaf:
-
1994
Eerste functie
:
-
Algemene Commissie
Laatste functie
:
-
Algemene Commissie
Overige activiteiten
:
-
Jeugdleider
Actief aan de zijlijn
8
d’n HMVV-er Nr.1 - 2011 Interview Het interview met Ad Spooren en Luke van Dommelen vond plaats op 29 december om 10.00 uur bij Luke thuis aan de keukentafel. Een voor mij zeer bekende tafel omdat hier heel wat besproken is voor de Sinterklaasviering van HMVV. Nu zit ik hier met de oudste en jongste scheidsrechter van HMVV. Na een paar bakken koffie als ‘warming-up’ gaan we van start met de vragen. TEKST: JAN HERMANS Sinds wanneer zijn jullie officieel scheidsrechter? Ad: Ik ben geen officiële scheidsrechter maar clubscheidsrechter en dat ben ik sinds 2004. Als ik moest fluiten speelde ik vaak van tevoren nog een halve wedstrijd. Luke: Ik heb wel een opleiding voor scheidsrechter gevolgd bij de KNVB voor pupillen en junioren Een D. Daarna met Jan Staal en Ralph Jansen basisopleiding scheidsrechter. Daardoor mag ik fluiten tot de 3e klasse senioren, uitgezonderd de standaardelftallen. Hoe komt het dat je scheidsrechter bent geworden? Ad:Destijds door Frans Peijs gevraagd, als er weer eens geen scheids was. Luke: Ook ‘vrijblijvend’ gevraagd. Ben bij de E jeugd begonnen met Frank Schellekens en Ben van der Heijden. Wat verdient een scheidsrechter? Ad: De koffie en een paar consumptiebonnen. En een uitnodiging voor de vrijwilligersavond. In het begin kreeg ik nog € 10.00 per wedstrijd maar dat is op verzoek van de scheidsrechters zelf later afgeschaft. En het kostuum krijgen we via de club. Luke: Bij de jeugd kregen we nog een feestje. Nu bij de senioren geldt voor mij natuurlijk hetzelfde als voor Ad. Wat is het leuke aan scheidsrechter spelen?
9
Ad: Het leuke? Daar moet ik even over denken. Dat je op conditie blijft en toch nog betrokken bent bij het voetbal en de club. Luke: Het leuke? Dat kan ik echt niet zeggen. Je doet het vooral om je club te helpen. Wat is het vervelende eraan? Ad: Nou, bij HMVV 7 - Spoordonkse Boys 5, gaf ik een penalty en de speler die de penalty veroorzaakte gaf mij een klap in mijn gezicht. Heb hem natuurlijk een rode kaart gegeven en weggestuurd. Je doet het natuurlijk nooit goed. En je moet zeker niet alles horen, want dan kun je wel zowat iedereen van het veld sturen. Een kaart nadien doorstrepen wil ik ook nog wel eens doen en daarbij maakt het me niet uit of het een HMVVer is of iemand van de tegenpartij. Ik probeer wel altijd één lijn te trekken en als iemand zelf stevig uitdeelt moet hij ook niet gaan ’klagen’ als hij teruggepakt wordt. Ik ga dan ook niet discussiëren in het veld. Luke: Voor mij is het heel vervelend als ik ’s ochtends moet fluiten, ik bij mijn eigen elftal meestal de 1e helft reserve sta omdat zij de warming-up al gedaan hebben als ik arriveer. Daarnaast heb ik geen prettige herinnering aan HMVV 6 tegen de Valk. Dat duel eindigde met 3 rode kaarten, waarvan 2 voor HMVV en 1 voor de Valk. Het zijn toch vaak de HMVV spelers, die je als scheidsrechter in een moeilijke situatie brengen, vind ik. Ad knikt bevestigend.
d’n HMVV-er Nr.1 - 2011 Heb je nog een leuk voorval dat je als scheids meemaakte? Ad: Bij een wedstrijd van HMVV tegen RKDSV zei ik tegen een speler van Diessen “Hier kommen” En dat tot drie keer toe. Waarop hij antwoordde: “Ik benne ginne hond” waarop ik zei: “Daar heb jij weer gelijk in” Gelukkig zagen we er allebei wel de humor van in. Luke: Ik heb niet echt een voorval, maar ik vind wel dat je veel makkelijker de dames kunt fluiten dan de heren. De dames zeggen als commentaar hooguit “scheids” maar verder wordt er niet gevloekt of gescholden. Wat zou je willen zeggen tegen mensen die er wel eens aan denken om scheidsrechter te worden? Ad: Als je één keer gevraagd bent hebben ze je in het net. Er wordt dan langzaam maar zeker steeds meer een beroep op je gedaan. Dat kunstje verstaan ze bij HMVV wel. Luke: Als je een paar keer gefloten hebt weet je al niet meer beter. En je staat er niet alleen voor. Er is altijd wel iemand van het bestuur aanwezig, die als wedstrijdcoördinator fungeert. Dat is bij ons wel goed geregeld. Hebben jullie nog een anekdote? Ad: Dat was als ik het goed heb in 1979. Toen zijn wij met het 3e naar Parijs geweest. Daar speelde ik toen in met o.a. Piet Rens en Wal Vugts uit
10
Diessen. Maar ook speelde bij ons nog een stel van die jongelui zoals Frans van de Borne, Jos Staal en Jan van de Voort. Toen het bestuur(Frans Peijs en Kees van Gool) ter ore kwam dat wij naar Parijs zouden gaan, moesten ‘de ouderen’ op het matje komen. “Was het wel verantwoord dat wij met de Jeugd naar Parijs gingen?”. Nou het is een onvergetelijke gebeurtenis geworden, waarbij Wal Vugts, die nog nooit buiten de deur had geslapen, alleen maar in een kamer op de begane grond wilde slapen. Als er iets zou gebeuren, moest hij weg kunnen. Wim Biekörf was toen onze chauffeur en deed niet voor ons onder. Luke: We moesten met de B-jeugd tegen Steensel. Sjakki van Gestel en Kees Pony waren onze leiders en onze ‘Pap’ was grensrechter. Heel de jeugd van ETS was naar Steensel gekomen, want als Steensel niet vans ons won, waren zij kampioen. In de 2e helft begon de scheidrechter meer en meer voor Steensel te fluiten. Met als resultaat dat zij in de 7e minuut van de blessuretijd scoorden en dus kampioen waren. Uit goed fatsoen besloot de scheidrechter dat wij nog mochten aftrappen. Toen gebeurde het ongelooflijke. Marc van Bakel maakte meteen na de aftrap met een ’frustratie’ schot een doelpunt. Steensel-HMVV 2-2 en ETS kampioen. Na het interview en al wat ik gehoord heb, neemt mijn bewondering voor de scheidsrechter in het amateurvoetbal in zijn algemeenheid, en voor Ad en Luke in het bijzonder, alleen maar toe.
d’n HMVV-er Nr.1 - 2011 Kampioenschap F1! Na 2 jaar te hebben gewerkt aan het incasseringsvermogen van de jongens van HMVV F1 was het dan eindelijk zover. We starten de najaarcompetitie met een mooie overwinning. Vanaf de eerste wedstrijd begon de groep er in te geloven dat dit wel eens een leuke competitie zou kunnen worden. TEKST: FRANK VAN LIMPT
T
ussen de wedstrijden door werd er fanatiek getraind en je zag ze met de week beter worden. De opkomst van de trainingen was dan ook 100%. Ook de tweede wedstrijd werd overtuigend gewonnen. Maar er was nog een team dat goede uitslagen haalde. Het was de F4 van Bladella, die dan ook onze grote concurrent zou worden in deze competitie. Met mooi voetbal werd de ene na de andere tegenstander verslagen. Toen kwam Bladella op bezoek op sportpark de Leeuwerik. De jongens wisten dat dit een belangrijke wedstrijd was. De spanning was dan ook groot, vooral bij de leiders en de trainers. HMVV had de hele wedstrijd het betere voetbal, maar Bladella bleek een goede counterploeg te zijn. Drie minuten voor het einde van de wedstrijd maakte Bladella de gelijkmaker (2-2). De jongens wisten dat er meer in zat, en door een geweldig slotoffensief wisten ze nog te winnen met 4-2. De eerste stap naar het kampioenschap was gezet. Maar alle andere wedstrijden moesten nog wel gewonnen worden. Dit besefte de jongens maar al te goed en op professionele wijze werd dat dan ook gedaan. Ook de concurrentie maakte geen fouten en bleef al hun wedstrijden winnen. Het einde van de competitie kon niet spannender worden afgesloten. Met drie punten voorsprong gingen we vol goede moed naar Bladella. Het was ‘s morgens nog spannend of deze kampioenswedstrijd wel door zou gaan vanwege de sneeuwval. Met de vele meegereisde supporters van HMVV kregen we een
11
geweldige wedstrijd te zien die uiteindelijk overtuigend met 5-2 werd gewonnen. Na het laatste fluitsignaal was de ontlading dan ook groot. HMVV F1 was ongeslagen kampioen. Met champagne in het kleedlokaal werd de overwinning gevierd. Bij aankomst op sportpark de leeuwerik werden onze helden nog eens gehuldigd met een ‘kampioensdiploma’. Nog even met de platte kar door het dorp. Het was een onvergetelijk moment na een geweldig najaarsseizoen. Jakko, Bas, Joris, Tijn, Rick, Jurre, Thijs en Ruud van harte gefeliciteerd met dit wel verdiende kampioenschap. Na de winterstop gaan we vol goede moed weer beginnen aan de voorjaarsreeks. Wie weet ??? PS: Voor alle wedstrijdverslagen verwijs ik jullie graag naar onze eigen website. Deze is te vinden op de HMVV site. Klik door op Jeugd, vervolgens op kopje F-site naast de foto van de F1.
d’n HMVV-er Nr.1 - 2011 Kampioenen van toen: HMVV 2 seizoen 88/89 Vergeten Kampioenen. Echte teams, Op basis van teamgeest en wilskracht, ontstaan op Kempische bijvelden. Veel Modder, weinig gras, weer en wind. Wie waren deze echte kampioenen, wat typeerde het team en wat doen ze nu. Ruim 20 jaar later blikken we terug. TEKST: TOM ROY
Bvlnr: Kees van Gool, Frans Hermans, Johan Luijten, Hans van Raak, Carl Verspaandonk, Tonny Heesterbeek, Wilfred Meulenbroeks, Jan Hermans, Geert Wouters, Jos van Gisbergen, Bart van den Borne Ovlnr: Jan Staal, Jac Antonius, René Schellekens, Ad Maas, Richard Staal, Jac Rens
J
a, die foto waarop ik niet echt gelukkig kijk ondanks het net behaalde en kampioenschap kan ik me inderdaad nog heel goed herinneren, zegt Carl Verspaandonk (40). Ik stond vrijwel heel dat seizoen in de basis, maar in de bespreking voorafgaand aan de kampioenswedstrijd thuis tegen Bladella deelde leider Bart Voerman (van den Borne) mij doodleuk mee dat ik er vandaag dan toch maar niet instond, omdat “ze” zogezegd een bepaalde zekerheid in wilde bouwen. Nou dat vond ik toen op zijn zachts gezegd minder leuk, zegt hij nu met een grijns. Ik werd die wedstrijd volgens mij vervangen door Jac Antonius, die niet altijd meer vanaf het begin
12
meespeelde, maar wel één van de beste, dan niet de beste voetballer was die HMVV ooit had. Tegen hem keek destijds iedere (jonge) speler toch wel op, dus echt veel in te brengen had ik niet. Bart was overigens een hele rustige leider, nooit schreeuwend of tierend langs de lijn, maar op dat moment kon ik hem wel schieten. Nu, ruim twintig jaar later, begrijpt hij wel waarom het toen zo liep: We hadden een fantastisch elftal en waren het jaar hiervoor met vrijwel hetzelfde team ook al kampioen geworden. De kloof tussen het eerste en het tweede was destijds vrij groot en voor de club was het dus noodzaak dat we nog eens zouden promoveren om het niveauverschil
d’n HMVV-er Nr.1 - 2011 met het eerste zo klein mogelijk te houden. Aangezien we voor de laatste wedstrijd nog geen zekerheid hadden, liep het op deze manier. Twee maal achtereen kampioen met een tweede elftal is op zich een hele goede prestatie, maar het team was er ook wel naar zegt Carl: We hadden een ideale mix van routine en jong talent, aangevuld met spelers, die al jaren voor het tweede uitkwamen. Naast mijzelf waren Hans van Raak en Geert Wouters het jaar ervoor vanuit de jeugd bij het tweede gekomen. Achterin stond het meestal als een huis. Vooral onze twee backs, de gebroeders Staal. Jan was op zich een normale voetballer die het duel niet schuwde, maar Richard die was echt spijkerhard, en deed zijn naam echt eer aan. Dat was echt zo’n type, die je liever in je team had dan tegen. Uiteindelijk is dat nog wel mijn redding geweest in de bewuste kampioenswedstrijd. Richard was de hele wedstrijd al flink tekeer gegaan en hij bevond zich zo gezegd in de gevarenzone. Toen ben ik geloof ik een kwartier voor tijd voor hem in mogen vallen om te voorkomen dat we met 10 man kwamen te staan. Ad Maas, onze doelman, was een ongelofelijke zenuwpees als het ging om hoge ballen en corners, maar was wel degelijk een uistekende lijn keeper, en pakte daarmee voor ons de punten en centraal achterin vormde Tonny Heesterbeek en René Schellekens een duo dat elkaar perfect aanvulde. René was trouwens echt de grappenmaker van het elftal, net als Wilfred Meulenbroeks met zijn treffende opmerkingen. Daarmee hebben we veel kunnen lachen en beide konden ook goede pot voetballen . Wilfred speelde deze wedstrijd trouwens ook niet. Volgens Bart kon Wilfred ons de laatste twee wedstrijden beter van dienst zijn als vlagger dan als speler. Dat vond Wilfred natuurlijk ook niet echt leuk om te horen en moest zelfs nog zijn voetbalbroekje afstaan aan Hans van
13
Raak haha. Maar hij vlagde onze laatste twee wedstrijden vervolgens wel uitstekend. Op het middenveld hadden we een genoeg voetballend vermogen, met Jan Hermans en Franske Sèrres (Hermans) als spelmakers. Jan zijn inzicht was uitstekend en hij was een soort spelbepaler. Frans en Jan zagen het spelletje in ons team als geen ander. Daarnaast hadden we Geert Wouters natuurlijk, die kon ook goed voetballen, was snel en kon op meerder posities uit de voeten. Met name Sèrres wil ik nog even apart vernoemen. Frans was niet iemand die het hoogste woord voerde en was klein van stuk, maar was wel degelijk een hele goede en slimme voetballer, en niet te vergeten een super vriendelijke vent. Hij debuteerde volgens mij ook op zijn 16e of 17e in het eerste. Ik denk dat Frans de “pech” heeft gehad dat hij net in de lichting terecht kwam die naar de naar de 4e klasse was gepromoveerd en niet brutaal genoeg was zichzelf staande te houden in dat team. Dat is me altijd bijgebleven. Ik heb als jonge speler, onder anderen van hem, wel degelijk wat van hem opgestoken. En in mijn ogen was hij wel wat ondergewaardeerd. Helaas is hij enkele jaren geleden op veel te jonge leeftijd overleden. De kracht van dit elftal moet ik zeggen, lag in het feit dat de meeste spelers niet aan één positie gebonden waren en voor elkaar door het vuur gingen. Zo speelde Johan Luijten vaak als diepe spits in het elftal, maar kon ook Hans van Raak daar uistekend uit de voeten. Dat heeft hij later wel bewezen toen hij nog in de eerste en tweede klasse speelde met Hapert. Het zegt genoeg dat ik op het middenveld en voorin niet zo de vaste posities kan opnoemen. Johan Luijten, had een beren conditie en was een echte wildebras. Ja, Johan was absoluut niet
d’n HMVV-er Nr.1 - 2011 gemeen maar hij was gewoon onrustig, onbewust was dat opgesloten in zijn spel en in zijn karakter. Ik weet nog dat we een keer tegen Oirschot speelden en hij het op een gegeven moment weer eens te bont maakte op het veld. De scheidsrechter wilde hem een kaart geven en vroeg zijn naam, maar voor hij kon zeggen wie hij was riep zijn directe tegenstander, die helemaal gek van hem werd, “ Schrijf maar The Terminator op, want zoiets heb ik echt nog nooit gezien “. Dat zegt denk ik genoeg haha. Voorin hadden speelde we verder vaak met Jos van Gisbergen op rechtsbuiten, hij vetrok na dit seizoen uit Hooge Mierde. Hij was zeer snel en vaardig net als Jac Rens. Jac was als linksbuiten natuurlijk een geweldige speler om in je team te hebben en had al legio wedstrijden in HMVV 1 gespeeld. Hij had scorend vermogen, snelheid en een passeer beweging. En met spelers zoals Jos en Jac konden we er lekker snel over de flanken uitkomen vanuit onze solide verdediging, en dan stond er vaak wel iemand klaar om het af te maken. Het tweede was destijds ook echt een heel gezellig elftal. Natuurlijk mede gevoed door de prestaties, maar ik ben mijn wetens nooit met tegenzin gaan trainen of voetballen. De trainingen waren ook altijd fanatiek en druk bezet. We trainden samen met het eerste onder leiding van Gerard Wijnen uit Eersel, die trainer/speler was bij het 1e. De kampioenschappen werden met elkaar groots gevierd in Hooge Mierde. Waarbij we natuurlijk bij Laurance begonnen, en dan vervolgens alle kroegen in Hooge Mierde afgingen. Ook op maandag en dinsdag nog. Ik weet nog dat we op een gegeven moment na dit kampioenschap met z’n allen dat bij de Bijenkorf zaten. Hans van Raak, die in die tijd nog op de Havo zat en wiens tentamen- of examenperiode was begonnen was
14
er ook bij. Op een gegeven moment zagen wij dat de moeder van Hans, Mariet, voorbij kwam fietsen en een keer naar het terras omkeek. Toen ze net voorbij was, zei Hans ineens heel vlug : ” Ik denk dat ik zo toch maar eens moet gaan….. “. Ook waren we op een gegeven moment op één van die avonden Adje Maas ineens kwijt. Wij wisten dat hij vaak bij Wolters zat, en dat hij wel eens in slaap viel, dus we besteden er eigenlijk in eerste instantie niet zoveel aandacht aan. Adje reed destijds een Honda Prelude. Toen wij vervolgens bij, volgens mij, café Den Hoek aankwamen lopen zagen we daar die Honda van Ad staan met de deuren wagen wijd open. Toen zijn we toch maar even polshoogte gaan nemen en zagen we tot onze grote hilariteit dat Ad languit over de stoelen z’n roes uit lag te slapen. Dat kon toen allemaal, een mooie tijd. Ik bewaar , net als de anderen denk ik, sowieso nog wel meer mooie herinneringen aan die twee kampioenschappen. Al met al heb ik dus een geweldige tijd gehad met dit elftal en ben ik hierna nog voor het eerste uitgekomen, vervolgt hij. Alleen waren de jaren hierna qua prestaties stukken minder en heb ik nooit meer zoveel plezier gehad als met dit elftal. Misschien kwam dit ook wel door de prestaties in de jaren ‘90, waarbij vooral het eerste ver afgleed. Ik ben destijds nog wel ooit in een oefenduel nog uitgekomen voor het Nederlands Militaire elftal, waar ik tijdens mijn dienstijd meetrainde in Den Bosch. Hier speelde ik toen met onder andere oudajacied en international Ferdy Vierklau in het team, toch ook wel een hoogtepunt voor mij persoonlijk.In 2005 ben ik uiteindelijk met actief voetballen gestopt, en ben ik jaren actief geweest als jeugdleider. Hier ben ik een 3 jaar geleden definitief mee gestopt. Ik ben nu rustend lid en woon inmiddels al enige tijd in Reusel en werk als leidinggevende bij de kwekerij van Ergon in Son,
d’n HMVV-er Nr.1 - 2011 waar ik mijn handen aan vol heb en wat me dan ook uitstekend bevalt.
vestigingsdirecteur bij VDL in Helmond, maar woont nog steeds in Hooge Mierde.
Erelid Kees van Gool (72) was destijds voorzitter, een functie die hij tussen 1969 en 1995 bijna 30 jaar zou vervullen. Mede hiervoor werd hij onderscheiden met zowel de gouden KNVB als de gouden NKS speld, en werd in 2008 vrijwilliger van het jaar. Hij is al enige tijd met pensioen en woont in Hooge Mierde. Zijn kleinkinderen Paul, Eric, Harrie, Els en Toos spelen bij HMVV, waar hij zelf nog een groot deel van zijn tijd doorbrengt.
Tonny Heesterbeek (57) speelde in het eerste van V.V Steensel, zijn geboortedorp, voor hij naar Hooge Mierde verhuisde en voor HMVV uitkwam. Bij HMVV voetbalde hij echter voornamelijk verdienstelijk in het 2e elftal. Na hierna jaren in lagere elftallen te hebben gespeeld, doet hij het momenteel wegens gezondheidsredenen rustiger aan, wat hem er niet van weerhoud aanwezig te zijn de wedstrijden van het 7e elftal. Hij woont in Hooge Mierde.
Frans Hermans ( Sèrres ), debuteerde op zijn 16e voor het 1e elftal van HMVV, waarmee hij een aantal seizoenen speelde om hierna het 2e te gaan versterken. Hij overleed in 1999 geleden op 46 jarige leeftijd. Zijn zoon Rik voetbalt bij het vierde elftal van HMVV. Johan Luijten (49) stopte in 2003 met voetballen en is conciërge op de Eindhovense School, een grote scholengemeenschap. Hij is al geruime tijd verzorger bij HMVV 1 en lid van de technische commissie. hij woont in Hooge Mierde en zijn zonen Matt en Jort voetballen allebei bij HMVV. Jan Hermans (51) is al jaren leider van HMVV 1. Samen met Johan Luijten vormen ze hier iedere week een markant en opvallend duo langs de lijn. Ook zit hij in de technische commissie van HMVV en runt een zelfstandig agrarisch bedrijf in Hooge Mierde waar hij ook nog woont. Zij zoon Niek is ook actief bij HMVV in het vierde elftal. Hans van Raak (40) speelde hierna met Hapert nog in de 1e en 2e klasse KNVB om vervolgens na een aantal jaren terug te keren naar HMVV, waar hij ook nog voor het eerste team en diverse lagere elftallen uitkwam. Na aanhoudend blessureleed, besloot hij hier een aantal jaar terug mee te stoppen, waarna hij nog korte tijd trainer/leider was van het 2e team. Hij werkt als
15
Wilfred Meulenbroeks (44) was voorzitter van HMVV tussen 1995 en 2004 en ontwikkelde ondermeer de nieuwe bestuurlijke structuur van de club. Ook was hij hierdoor nauw betrokken bij de organisatie van het 75- jarig jubileum, dat een groot succes werd. Hij woont in Hooge Mierde en is leider van HMVV E1, waar zijn zoontje Dirk in speelt. Zelf voetbalt hij nog voor HMVV 7. Hij werkt als manager bij Draka Comteq , een bedrijf wat optische glasvezel ontwikkelt. Geert Wouters (39) is inmiddels gestopt met voetballen en was in 2004 voorzitter van de commissie HMVV 75 jaar, waarmee hij destijds een geweldig jubileum organiseerde. Na dit jubileum werd hij aangesteld als voorzitter van HMVV, dat hij tot vandaag de dag nog steeds is. Mede door zijn goede contacten met v.v Hulsel voegde enkele jeugdteams van beide clubs zich recentelijk samen. Hij woont in Hooge Mierde en is als hoofd veevoeding werkzaam bij FranssenGerrits mengvoeders in Erp. Jos van Gisbergen (46) vertrok na dit kampioenschap in 1989 wegens zijn studie uit Hooge Mierde en stopte hierdoor met voetballen bij HMVV. Hij was daarvoor ondermeer redactielid van de HMVV-er en maakte jaren deel uit van het
d’n HMVV-er Nr.1 - 2011 jeugdbestuur. Hij werkt als manager bij SABICInnovative Plastics in Bergen op Zoom, waar hij ook woont. Bart van den Borne (55), leider van dit succesteam, stopte zelf wegens een knieblessure in 1985 met voetballen. Hij was hierna nog enkele jaren jeugdleider bij HMVV en zat ook nog jaren in de technische commissie. Hiermee is hij inmiddels alweer een aantal jaren gestopt en is nu rustend lid van HMVV. Hij is werkzaam bij de Gemeente Eindhoven, waar hij afdelingshoofd van de financiële afdeling is, en woont nog in Hooge Mierde. Jan Staal (56), aanvoerder van dit team, vervuld(e) binnen HMVV vrijwel ieder functie en staat bekend als echte clubman. Op dit moment is hij al bijna 40 jaar secretaris en is ook al enige tijd actief als scheidsrechter. Hij werd onderscheiden met de zilveren KNVB en een gouden NKS speld. Hij werd als jeugdleider met diverse jeugdteams kampioen. Zijn zonen Koen en Bas zijn ook actief bij HMVV. Bas speelt in HMVV 3 en Koen was voor zijn blessureleed speler van het 2e en 1e elftal. Jan werkt als hoofdadministratie bij J.A van Gisbergen in Hooge Mierde waar hij ook woont. Jac Antonius (64) speelde veel wedstrijden voor HMVV 1, waaronder in de 4e klasse KNVB en nam uiteindelijk in 1998 afscheid van het actief voetbal. Er klonken vaak lokroepen van onder meer Bladella uit Bladel, waar hij nog steeds woont, maar hij bleef HMVV trouw. Met zijn vrouw Rien beheerde hij ook jaren de Kantine op het sportpark. Door al deze verdiensten voor de club, werd hij in 1998 benoemd tot erelid van HMVV en ontving hij tevens een zilveren KNVB speld. Zijn zoon Mark speelde wel een aantal jaar zeer verdienstelijk in 1e van Bladella , maar nadat deze was gestopt, is Jac weer vrijwel elke thuiswedstrijd van HMVV 1 aanwezig op de Leeuwerik.
16
René Schellekens (48) stopte in 1991 bij HMVV en woonde een jaar in Budel waar hij voor het 1e en 2e van Rood-Wit 67 uitkwam. Hij verhuisde vervolgens naar De Weebosch, waar hij nog steeds woont, en kwam hier voor het 1e, 2e en 4e elftal uit. In 2006 stopte hij wegens een knieblessure met voetballen, en is sinds 2003 voorzitter van R.K.S.V de Weebosch. Hij is werkzaam bij de gemeente Bergeijk, waar hij zich bezig houd met milieuvergunningen en brandpreventie. Doelman Ad Maas (51) stopte in 2006 wegens een schouderblessure met voetballen. Hij was daarvoor jeugdleider en maakt nu deel uit van de algemene commissie. Tevens schrijft hij de wedstrijdverslagen van HMVV 1, waardoor hij de afgelopen jaren vrijwel geen wedstrijd van het 1e elftal van HMVV miste. Tot voor kort was hij werkzaam bij de Rabobank de Kempen-West en woont nog steeds in Hooge Mierde. Richard Staal (54) is als uitvoerder werkzaam bij J.A van Gisbergen. Hij speelde naast het 2de nog in diverse lagere teams en was een aantal jaren jeugdleider bij HMVV. Hij stopte een aantal jaar geleden met voetballen. Hij keerde nog korte tijd terug op de velden maar wegens blessures stopte hij niet snel daarna definitief met voetballen. Hij woont in Hooge mierde en zijn zoon Roel speelt momenteel in het vaandelteam van HMVV. Jac Rens (54) tenslotte speelde veel wedstrijden voor HMVV 1 alvorens hij bij HMVV 2 terecht kwam. Hij maakte ook deel uit van het 1e team dat in 1977 historie schreef door naar de 4e klasse KNVB te promoveren. Hij speelt nu nog zijn wedstrijdjes voor HMVV 7 en woont in Poppel, België. Hier runt hij samen met zijn twee zonen, die ook nog ooit bij de club voetbalden, een agrarisch bedrijf.
d’n HMVV-er Nr.1 - 2011 Vrijwilliger van het jaar: Nic Meulenbroeks
T
ijdens de vrijwilligersavond op 14 januari 2011 is Nic Meulenbroeks gehuldigd als vrijwilliger van het jaar. De jury, die dit jaar bestond uit Frans Paridaans, Kees van Gool en Piet Rens, koos uiteindelijk vanwege zijn enorme staat van dienst voor Nic. Zo heeft Nic meer dan 25 jaar in het bestuur gezeten, zorgde hij voor het veldonderhoud, trok hij de lijnen en maakte hij de bouw van de 1e en de 2e kantine mee. Daarnaast is hij in 1985 gehuldigd door de KNVB met de gouden speld. HMVV benoemde hem in 1988 al tot erelid en nu dus ook als vrijwilliger van het jaar. Momenteel bezorgt hij nog altijd dit clubblad bij de leden thuis. Ook zijn vrouw Jo Meulenbroeks verdient een vermelding. Zij was altijd zijn steun en toeverlaat en zelf ook een HMVV-ster in hart en nieren
De Verontruste HMVV-er
V
erontrust ben ik over het feit hoe HMVV 1 en 2 het van half januari tot eind februari moeten zien te redden zonder hun zeer trouwe supporters, Jac en May Rens. Verontrust, en dat is nog zweer zwak uitgedrukt, ben ik echter ook over Jac en May zelf. Hoe gaan zij zich redden in Nieuw Zeeland met alleen maar het Mierds en Reusels dialect. Verontrust ben ik over de poster van HMVV 7, die doet namelijk niet alleen de Tiroler jurk opwaaien maar ook heel veel stof. Wat me daarbij ook verontrust is het volgende; dat Tijn Schellekens na zijn opzienbarend typetje van 4 december nu terugkomt als Tiroler Bube verrast mij niet. Maar wie is toch die dame? Ik heb met de loep de dame bekeken maar ik herken er niemand in van het damesteam. Wat me aan de poster verder nog verontrust is dat velen binnen HMVV deze
17
verkeerd interpreteren. Erotische gedachten maken zich van menig persoon meester, maar ik zal je uit de droom helpen. Om een geraffineerde manier wordt hier duidelijk gemaakt dat deze avond niet gratis is, maar dat er “een gat gedicht “ moet worden. Verontrust ben ik ook om Guido Valckx. Hij is namelijk wel erg zenuwachtig, wanneer zijn zoon Lars op de bank zit bij het eerste team. In de uitwedstrijd bij Valkenswaard stond vader zo ongeveer wel 60 minuten te ijsberen. Verontrustend daarbij is dat Guido pas ophielt toen zoonlief het veld in kwam. Hij maakte zich blijkbaar meer zorgen dan Lars zelf. Guido stond haast in de dug-out en verloor zijn zoon niet uit het oog. Dit alles, terwijl Guido toch zelf zou moeten weten dat bankzitten tegenwoordig weinig gevaar met zich mee brengt.
d’n HMVV-er Nr.1 - 2011
Bouwactiviteiten sportpark De Leeuwerik Zoals de meeste HMVV-ers al hebben vernomen, is HMVV met een speciaal bouwteam begonnen met de bouw van nieuwe kleedhokken en een bergruimte. Tevens wordt er gewerkt aan een tribune bij het hoofdveld, een entreeruimte voor DDW, een EHBO-ruimte en een extra scheidsrechtersruimte.
De nieuwe tribune: Kan dit bolwerk het legendarische duivenhok doen vergeten?
I
n samenwerking met korfbalvereniging DDW hebben beide verenigingen het volgende bouwteam de opdracht gegeven tot de bouw en verbouw van de nieuwe voorzieningen: Henri Smolders, Ben van de Borne, Wilfed Meulenbroeks, Peter Bruininx, Tijs Kokken, Bas Staal en Koen Staal van HMVV en Wim van der Heijden en Jos Stokkermans van DDW. Zij moeten de bouwactiviteiten in goede banen leiden. Dat HMVV en DDW niet zonder de onvoorwaardelijke steun van hun vrijwilligers en sponsors kan, bevestigt dit project weer eens. Elke zaterdagochtend en middag staan namelijk weer diverse leden klaar om het bouwteam te ‘versterken’. Zelfs voor de linkshandige onder ons
18
heeft het bouwteam diverse werkzaamheden. De bouwactiviteiten zullen tot en met april nog elke zaterdag plaatsvinden. Aanmelden kan bij Wilfred en binnenkort zullen er ook werkzaamheden in de avonduren plaatsvinden! Ook de sponsors laten zich van hun beste kant zien. De materialen, die de bouw mogelijk maken, worden grotendeels geleverd door de bekende bouwbedrijven in Hooge Mierde: J.A. Van Gisbergen, De gebroeders van Gisbergen en bouwbedrijf J. Rens. Heb je tips om aan goede, eventueel gesponsorde materialen of diensten te komen kun je dit ook altijd laten weten bij het bouwteam!
d’n HMVV-er Nr.1 - 2011 Nadat de vrijwilligers in de ochtend en middag hard gewerkt hebben, staat er altijd koffie, bier of fris klaar. Het bouwteam hoopt dat ze ook in de komende maanden kunnen rekenen op de steun van alle vrijwilligers. Zo kan op het einde van dit seizoen gebruik gemaakt worden van de nieuwe faciliteiten.
Topoverleg: Ad en Eric filosoferen over het gedane werk
En voor de personen die het bouwteam ondersteund hebben gedurende het project, ligt een grandioze beloning in het verschiet. Het team organiseert namelijk in april of mei een bouwfeest voor al de vrijwilligers, die meegeholpen hebben aan de bouwactiviteiten in de afgelopen jaren op het sportpark. Aarzel dus niet en meld je aan bij Wilfred. Email:
[email protected]
Feiten
Ook de bergruimte wordt onder handen genomen
Totale oppervlakte van de bouwactiviteiten: 215 m2 Inhoud van de bouwactiviteiten: 725 m3 Afmetingen tribune: 25 x 4 x 4 meter Aantal zitplaatsen tribune: 150 – 175 volwassenen Aantal gemaakte uren vrijwilligers bouwactiviteiten tot nu toe: 400 uur
De eerste contouren van de nieuwe kleedhokken
19
d’n HMVV-er Nr.1 - 2011 Agenda
20
