d’n HMVV-er Nr.2 - 2011
Beste lezers, Het is niet eenvoudig de continue aanvoer van het 5e elftal te negeren. Naast het feit dat d’n Aftrap deze editie al weer voor de 3e maal achtereen in handen is van een coryfee van dit roemruchte team, delen ze ook maar al te graag met jullie wat hun jaarlijkse teamuitje heeft gebracht! Ook doet deze HMVV-er o.a. verslag van de Tiroler- avond voor diegene die er wellicht niet bij waren of voor diegene die wellicht bepaalde ‘details’ vergeten zijn. Namens de redactie wens ik jullie weer veel leesplezier! Thomas Castelijns
d’n HMVV-er Nr.2 - 2011 Inhoudsopgave Voorwoord .............................................................................................................................................................. 1 D’n Aftrap door Kees Wouters: HMVV’s fles whisky............................................................................................... 2 Herinnert u zich deze nog?...................................................................................................................................... 3 De Verontruste HMVV-er ........................................................................................................................................ 4 Reportage: Mierdse jongens maken furore bij geelblauwe buren ......................................................................... 5 Een-tweetje: Frank Schellekens en Peter Tijssen .................................................................................................... 8 Blauwwitte doopceel .................................................................................................................................... 8 Interview ..................................................................................................................................................... 10 HMVV 5 schiet met scherp vanaf 11 meter .......................................................................................................... 13 Tirol voor een avondje in Hooge Mierde .............................................................................................................. 16 Agenda .................................................................................................................................................................. 19
Voorwoord Beste HMVV-ers, Het ziet er naar uit dat de redactie echt met een sneltreinvaart haar copij naar de leden wil slingeren. HMVV is goed uit de winterstop gekomen en alle teams draaien op het moment goed. Het eerste is volop punten gaan pakken en het tweede en het zesde zijn nog steeds in de race voor het kampioenschap. Neem daar nog bij dat het vijfde zelfs punten aan het halen is, en dan zal duidelijk zijn dat we met zijn allen de opwaartse lijn te pakken hebben. Ook een compliment aan ons zevende elftal, dat het voortouw genomen heeft om een donderdagavond in de kantine te verzorgen. Deze Tiroler- avond was een groot succes. Wordt wel moeilijk overtreffen voor de andere teams. De bouw van de kleedhokken, bergruimte en tribune heeft in de wintermaanden toch enige vertraging opgelopen, maar we hopen aan het eind van het seizoen deze werkzaamheden af te kunnen ronden. Iedereen die
nog tijd over heeft is van harte welkom om een avondje te komen klussen. Verder zijn de eerste gesprekken gevoerd met de gemeente voor de herinrichting van het trainingsveld. Dit zal komende zomer al plaats gaan vinden. Hierbij wordt het Gilde tijdelijk verplaatst naar het trapveldje om zodoende het veld voor HMVV al vast in te kunnen zaaien. We zullen nog wel even rekening moeten houden met elkaars activiteiten. De bezuinigingen van de gemeente hebben ook de sport niet ongemoeid gelaten. In eerste instantie zou dit onze club een extreem hoge huur van de velden op gaan leveren. De afspraken die we uiteindelijk gemaakt hebben, komen een stuk vriendelijker uit, maar we zullen toch de broekriem aan moeten gaan trekken. Hier zullen we jullie tijdens de ALV van juni 2011 tot in detail over informeren… Iedereen een fijne afsluiting van het seizoen gewenst… Groeten Geert Wouters, voorzitter HMVV
1
d’n HMVV-er Nr.2 - 2011 D’n Aftrap door Kees Wouters: HMVV’s fles whisky Ten eerste wil ik Jorrit bedanken voor de geweldige analyse van ons 5 e elftal. We doen het al stukken beter want we hebben onze eerste zes punten in de pocket. Verder heb ik ook niets te klagen over Jorrit. Hij is namelijk nog steeds gedeeld topscorer met maar liefst 4 doelpunten…
G
enoeg over HMVV-5. Misschien herinneren jullie je het nog: Sinds de verbouwing van de kantine heeft er altijd een hele mooi (en grote) fles whisky in de vitrine van de bar staan. Voor de meeste mensen zal het wel een mooie fles zijn geweest die paste in het nieuwe interieur van de kantine. De fles was gewoon een versiering, zoals al onze mooie scoreborden en de HMVV gadgets vitrine. De eeuwige klager zal zich hebben afgevraagd waarom er een fles whisky in onze kantine mag staan terwijl er geen sterke drank verkocht mag worden.
Toch hebben we dat nooit gedaan omdat we nooit een geschikt moment konden vinden. Maar waarom niet? Voor mij was de fles niet van ons, maar voor alle vrijwilligers die in het verleden en het heden elke week weer zo’n tweehonderd mensen te laten sporten. Misschien is vrijwilligers werk wel net als whisky, de smaak wordt alleen maar beter. Als ik nu weer zie hoe er door vele handen en met nog meer plezier gewerkt wordt aan de nieuwe kleedlokalen en tribune dan blijf ik terug denken aan de inmiddels bijna lege fles.
En toen in 2010: De fles moest leeg! Voor het eerste werd het vorig seizoen plotseling een lust object toen de promotie dichter bij kwam. De jeugd had lang genoeg naar deze fles gekeken. Ik weet dat de voorzitter dit lang tegen heeft proberen tegen te houden gezien de historie van de fles, maar ook hij moest toegeven dat promotie naar de derde klasse een zeer bijzondere gebeurtenis was voor ons clubke die de historie van de fles oversteeg. De promotie naar derde klasse kwam, de fles werd leeg gedronken en er was geen beter moment te bedenken om afscheid te nemen van de fles. Ik heb deze fles samen met Frans Paridaans en Joop de Laat (HMVV kantine inrichting commissie) mogen aannemen van de barbouwer tijdens de opening van de kantine. Frans, Joop en ik hebben vaak tegen elkaar gezegd dat we de fles eens open moesten maken.
Maar past dan een lege fles nog wel in de kantine? Gezien ik tot nog toe geen tijd heb gehad (gemaakt) om mijn handen uit de mouwen te steken zit ik na te denken welk nieuw symbool de fles zou moeten vervangen. Maar wat ik ook zou geven zal het moment van de promotie van ONS eerste niet kunnen vervangen. Misschien zou een mooie zwart-wit foto van dat moment niet misstaan in de kantine (net zoals vroeger de magische foto van de 4-4 tegen LONGA). Gezien dat Frans (gelukkig) nog steeds super actief is bij de club en Joop als coach waarschijnlijk in de stress zit over het eventuele kampioenschap van HMVV-6 leek het me verstandiger om Joop’s aanstaande voetbalvrouw Jannie Hermans de pen door te geven. Jannie misschien heb jij nog wel ideeën hoe de fles vervangen kan worden of kun jij misschien een nieuwe draai geven aan de verouderde HMVV term “gejoopt”.
2
d’n HMVV-er Nr.2 - 2011 Herinnert u zich deze nog? Niet iedereen is HMVV-er van de wieg tot het graf. Diverse oud-leden zijn hun heil elders gaan zoeken. Sommigen hebben zelfs het buitenland opgezocht. Omdat enige nieuwsgie…..euh belangstelling ons niet vreemd is, hebben we ze opgespoord. Hoe gaat het toch met ze? Wat doen ze? Missen ze HMVV? SAMENSTELLING: GIJS VAN DER LINDEN Naam: Hein Abrahams Leeftijd: 35 Huidige woonplaats (en land): Burg Stargard (het beloofde land) Beroep: Boer (nu niet meteen doorbladeren s.v.p.) Gehuwd/samenwonend (en met wie dan wel)/ single/kinderen/huisdieren: Gelukkig getrouwd met herinnert u zich deze nog...Geert van den Borne, je weet wel de Johan Cruijf van het Dameskorfbal. Verder heb ik 4 schatten van koters: Dries, Pien, Wout en Jet HMVV-lid: van 1979 t/m in mijn hart nog steeds Ben je op dit moment nog actief bij een voetbalclub? Welke? Andere sporten? Jawohl, die SV Burg Stargard alte Herren, net geen Bundesliga. We hebben pas een nieuw kunstgrasveld gekregen en dat komt ons “one touch-voetbal” zeker ten goede. Op welke gebied(en) ben je actief geweest bij de club (speler/trainer/bestuur)? Met wie deed je dat? Louter voetballend, mijn generatiegenoten waren helaas volslagen talentloos, maar het was wel gezellig.
Kwam je vaak in de kantine? Geen idee, maar gezien mijn loopbaan in ieder geval geen 3 keer in de week. Waarom heb je HMVV in de steek gelaten? Tja, aanbiedingen uit het buitenland Hoe zou jij het HMVV-gevoel omschrijven? En is dat nog aanwezig? Luister, dat blauw-witte hart trekt zich niets aan van afstanden! Een quizje om je HMVV-gevoel te testen: Welke clubkleuren heeft HMVV? Je doet me tekort Wie is de huidige voorzitter? De meest begeerde vrijgezel van het noordelijk halfrond.
3
d’n HMVV-er Nr.2 - 2011 Noem enkele spelers van het huidige eerste of 1 van het zesde elftal? Ik heb wel een paar namen maar kan voetbaltechnisch niet zeggen of ze in het 6de of het 1ste spelen. Hoe heet het sportpark van HMVV? Ja duh!! ´t Kantje Tegenwoordig heeft HMVV zijn eigen merchandise. Een minitenue dat je in je auto kunt hangen, maakt daar onderdeel van uit. Als jij er eentje in je bezit had, doe je dat dan ook? Sterker nog, ik heb er eentje in mijn bezit, was een van die
onbenullen die zich in beschonken toestand heeft laten strikken voor de club van 50. HMVV-namen (leiders/trainers/spelers/bestuur etc.) die je te binnen schieten? Who let the dogs out...................!? Leukste HMVV-herinnering/anekdote: Die zwierlampjes boven de toog Maak de volgende zin af: Als er een supersonisch vervoermiddel bestond en ik binnen een kwartier in Hooge Mierde kon zijn, dan woonde ik niet in Duitsland.
De Verontruste HMVV-er
V
erontrust ben ik om Coen van Gisbergen. Hij hecht zoveel waarde aan zijn lichaamsgeur dat hij het 3e elftal daardoor in de wachtkamer zet. Hij moest, nadat hij met het 5e thuis tegen DEES heeft gespeeld, meedoen met het 3e tegen UNA. Coen was echter wel van mening dat hij tussendoor nog even moest douchen. Het kan toch nooit zo zijn dat hij niet fris aan een wedstrijd kan beginnen.
Tenslotte ben ik erg verontrust om Kees van Gool. Onderstaand vervoersmiddel stond onlangs op zijn(!) parkeerplaats. Hebben we hier te maken met een nieuwe hobby van Kees of gaat het hier om een vreemde snelheidsduivel die zijn plek niet kent? Wat denkt u?
Verontrust ben ik ook om Michel Swaanen. Hij is druk bezig te solliciteren naar de keepersposten bij verscheidene voetbalverenigingen in de buurt. Dat hij met het Carnaval gespot is in het shirt van v.v. Hulsel, zagen wij de grap nog van in. Echter, na de wedstrijd tegen DOSKO’32, is hij ook gesignaleerd in een shirt van de Duizelse voetbalvereniging. Al dan niet in beschonken toestand, pretendeert hij zich als een ware clubhopper. Wij hopen dat Michel volgend jaar, bij gebrek aan interesse, toch weer te zien is op de Leeuwerik.
4
d’n HMVV-er Nr.2 - 2011 Reportage: Mierdse jongens maken furore bij geelblauwe buren Zoals de meeste HMVV-ers weten, is HMVV in 2008 begonnen met een samenwerkingsverband met voetbalvereniging Hulsel omtreft de jeugdopleiding. Jeugdleden van beide verenigingen werden samengevoegd om zo tot volwaardige elftallen te komen. Meestal was het zo dat deze combiteams speelden onder de naam van HMVV, vanwege de numerieke meerderheid van de Mierdse voetballers. Dit seizoen echter, speelt een aantal jongens uit Hooge Mierde in de A1 van Hulsel. D’n HMVV-er ontving deze jongens in de kantine van HMVV peilde hoe zij deze ‘tijdelijke’ overstap hebben ervaren. TEKST: THOMAS CASTELIJNS
Bvlnr: Frank Adams, Luuk Adams, Ron Vosters, Matt Luijten Ovlnr: Ben van der Heijden, Eric Voets, Harrie van Gool
H
et is na afloop van de training als Ben, Luuk en Eric aanschuiven voor een gesprek. Belangrijkste reden voor deze ontmoeting is de samenwerking die HMVV heeft met v.v. Hulsel. Zij zijn het er unaniem over eens dat het dit jaar allemaal vlekkeloos is gegaan. Eric: ‘’ De meeste jongens kenden we al
van school en het stappen en sommigen waren zelfs al vrienden. Dat heeft de overstap een stuk makkelijker gemaakt’’. Doorvragen verraadde dat op Matt Luijten na niemand aanvullende eisen had om het geelblauw aan te trekken, maar daarover straks meer.
5
d’n HMVV-er Nr.2 - 2011 Als zoon van ‘ijzeren Wim’, was Ben van der Heijden al bekend met de ins en outs van de voetbalvereniging uit Hulsel. Vader Wim van der Heijden maakte als voetballer - ja hij heeft ooit gevoetbald! - vele malen zijn opwachting in het eerste elftal van Hulsel. ‘’ Ik werd er al vrij snel op gewezen dat ik wel op mijn vader leek. Hij dacht het ook allemaal te weten hoe het spelletje werkte. Hij was dan meer een spijkerharde back en ik speel liever toch op het middelveld’’ zegt Ben. Voor velen was de overstap van Ben een vreemde. Hij speelde vorig jaar, immers nog in het 3e en 2e elftal van HMVV. Reden hiervoor is zijn enkel die in 3 jaar al twee keer gebroken is en zo tracht hij zijn enkel rust te geven. Als we graven in het verleden van Eric’s familie vinden we ook daar raakvlakken met de vereniging uit Hulsel. Zo was zijn opa Voets jarenlang hoofdtrainer van Hulsel. Daarnaast heeft hij ook jarenlang in het bestuur gezeten. ‘’ Ik sta in Hulsel dan ook vooral bekend als de kleinzoon van’’ zegt Eric. Op de vraag hoe zijn andere opa (Kees van Gool) reageerde op de overstap van Eric en Harrie naar Hulsel begint Eric te glimlachen: ‘’ Ook al is hij een rasechte HMVV-er, hij vindt het vooral belangrijk dat Harrie en ik gewoon lekker kunnen voetballen en komt meestal ook kijken. Ook al is dat bij de buurman’’. Omdat er de senioren bij HMVV regelmatig onderbezet zijn, worden vaak jongens uit de Ajeugd ingezet. Hoogte punt voor Luuk Adams was de wedstrijd met HMVV 2 tegen Hulsel 2. ‘’Die speciale wedstrijd zal ik nooit vergeten. Eerst speelde ik met Hulsel op zaterdag in de A-jeugd en vervolgens speel ik met het 2e van HMVV tegen Hulsel’’. Helemaal apart is dat trainer Berry Maas aanvoerder van dat elftal is. Tijdens deze wedstrijd kreeg Luuk een doodschop, die wel drie keer rood verdiende van (de Hulselse) Sjors Wenting. ‘’ De week erop stond ik op de training weer tegen
hem, maar niemand in Hulsel die dat vreemd vond’’. Ze vinden het allen heel leuk om waar nodig de senioren van HMVV te helpen, maar soms stribbelt het lichaam tegen. ‘’ Dan speel ik op zaterdag al de hele wedstrijd bij de A1 en dan moet ik op zondag de hele wedstrijd met het 3e meedoen. Af en toe is het teveel van het goede’’ zegt Ben. Als er gevraagd wordt naar positieve punten van Hulsel ten opzichte van HMVV is er even onenigheid tussen de jongens. Welke kantine is nu gezelliger? Daar komt geen verlossend antwoord op. Feit blijft wel dat ook de kantine in Hulsel af en toe te gezellig is. Ben heeft daar over het algemeen geen last van, want hij bobt meestal naar de training. Daarnaast zet Kees van Fistbergen, de kantinebeheerder, na de training altijd gratis koffie klaar! In de najaarsreeks is de A1 geëindigd op een verdienstelijke 3e plaats, maar deze competitie bracht niet de uitdaging die de jongens zochten. Bijna alles werd met meer dan 5 doelpunten verschil gewonnen. In de voorjaarsreeks zijn de tegenstanders zwaarder en is de competitie een stuk spannender. Nu de competitie naar een eind toe loopt is het raadzaam alvast in de toekomst te kijken. Waar ligt hun toekomst? Ben gaat over naar de senioren en ook de teruggekeerde Ron Vosters gaat naar HMVV. Luuk, Matt en Harrie blijven waarschijnlijk in de A1 voetballen. De kleur van hun shirt is nu nog niet duidelijk. Waarschijnlijk wordt dit het blauwe tenue van HMVV. Als dat zo is heeft Hulsel geen enkel jeugdteam meer en dat is jammer. Eric: ‘’ Meestal is het op zaterdagmiddag best dood op sportpark ’t Kantje. Wij zijn nu nog het enige jeugdelftal
6
d’n HMVV-er Nr.2 - 2011 maar hoe gaat dat volgend jaar als we naar HMVV komen? Later in de avond laat Matt Luijten ook nog van zich horen. ‘’ Ik had na de training in Hulsel nog zo veel energie over dat ik besloot nog even met het 3e mee te trainen’’. Het zegt alles over de inzet van Matt. Deze drive heeft hem dit seizoen al veel gebracht. Waar hij in het verleden niet echt bekend stond als veelscorende spits breekt hij dit jaar al zijn persoonlijke records. ‘’ Op het begin vond ik het wel raar om naar Hulsel te gaan en ik zei ook tegen Joris van de Voort dat ik er niet voor niks bij Hulsel ging voetballen, waarop hij zei dat ik voor elk doelpunt een pint zou krijgen. Met 23 doelpunten heb ik bijna een krat bij elkaar gesprokkeld!’’. Reden voor deze opmars kan hij wel geven: ‘’ Het systeem wat we nu spelen is me op het lijf geschreven. We spelen lekker aanvallend met 3 spitsen en ik mag het als centrumspits afmaken. ‘’ Matt is erg te spreken over de samenwerking. De jongens kunnen onderling allemaal goed opschieten. Berry Maas en Daan Perry zijn uitstekende trainers volgens de spits. Ook de betrokkenheid van de seniorenafdeling kan hem behoren. Ondanks het feit dat de seniorentak van Hulsel in principe niets aan de Hooge Mierdse jongens heeft, worden ze wel betrokken in trainingen van de senioren en dat bevalt Matt wel. Het bevalt hem zelfs zo goed dat hij hierover een gewaagde uitspraak doet: ‘’ Mocht ik over een paar jaar niet het eerste elftal van HMVV halen en Hulsel zou mij die kans wel gunnen, zou ik daar zeker over nadenken’’.
Shot uit een wedstrijd van Hulsel A1
Conclusie na al wat ik gehoord heb van deze jongens is dat de samenwerking op alle fronten succesvol is gebleken. Volgend jaar zijn ze waarschijnlijk weer op de Mierdse velden te bewonderen en ik wens ze een succesvolle rentree toe!
7
d’n HMVV-er Nr.2 - 2011 Een-tweetje: Frank Schellekens en Peter Tijssen Blauwwitte doopceel
Persoonsgegevens Achternaam
:
Schellekens
Tijssen
Voornamen
:
Fransciscus Rudolphus Godefridus
Petrus Adreas Nicolaas
Roepnaam
:
Frank
Lange, lange lekah
Bijnaam
:
Frunk
-
Geboortedatum
:
07-12-1991
02-01-1982
Verliefd op
:
-
Momenteel niet
Lid sinds
:
1995
1988 bij Reusel Sport
Eerste jeugdelftal
:
F3
F3
Eerste jeugdleider(s) :
Ons mam en Ingrid Meulenbroeks
Ad Heesters en ons pa (Nico Tijssen)
Laatste jeugdleider(s) :
Frank Adams en Peter Tijsen
Ad Heesters
Doorlopen teams
:
F-E-D-C-B-A en weer B
F3-F3-E2-E1-D1-C1-B1-A2-A1
Kampioen met
:
E2
A2
Kampioenschap in de E-jeugd.
Kampioen A2, 2e plaats Hoofdklasse
Het Vessem toernooi in de C jeugd.
met de A1, 4-tegen-4 toernooi
De legendarische wedstrijd tegen
gewonnen met de E1
Actieve Juniorentijd
Het mooiste moment :
Steensel B1 Het moment dat je het liefst wil vergeten:
Verloren tegen Hoogeloon door
2e jaar B1 (ruzie met de trainer en niet
blunder van mij tegen veel
veel wedstrijden gespeeld)
klasgenoten
8
d’n HMVV-er Nr.2 - 2011 Actieve Seniorentijd Eerste seizoen
:
2009-2010
2005-2006
Eerste seniorelftal
:
HMVV 3
3de elftal
Eerste leider(s)
:
Mark Rens en Peter Tijssen
Kees Perd en Dirk Toemes
Doorlopen elftallen
:
Half jaartje 3e , Half jaartje 2e
3-3-5-3-2
Huidig elftal
:
HMVV 6
HMVV 2
Kampioen met
:
-
3de
Mooiste moment
:
Aanstaande kampioenschap
Kampioensschap met het 3de
HMVV 6 Het moment dat je het liefst wil vergeten:
Verschillende dramatische
Rode kaart krijgen van Ralph Jansen
Wedstrijden met HMVV 2 Actief aan de zijlijn Jeugdleider van/tot :
2009 tot nu
Vanaf 1997-1998 bij Reusel Sport En vanaf 2006-2007 bij HMVV
Eerste jeugdelftal
:
E1
Reusel Sport F8, HMVV C1
Laatste jeugdelftal
:
C1
B1
Kampioen met
:
E1
Reusel Sport F8
Kampioenschap E1
Kampioenschap E1
-
HMVV B1- LEW B1, wedstrijd eindigde
Het mooiste moment : Het moment dat je het liefst wil vergeten:
in een massale vechtpartij Overige activiteiten :
Verschillende jaren scheidsrechter
-
geweest
9
d’n HMVV-er Nr.2 - 2011 Interview Het is vrijdag 11 maart 2011 als ik Frank Schellekens en Peter Tijssen op bezoek heb. Twee uiteenlopende persoonlijkheden, maar hebben sinds korte tijd een ding gemeen. Beiden kunnen namelijk (met trots) zeggen dat ze geslaagd zijn voor de pupillen trainerscursus in Hoogeloon. En omdat de jeugd van HMVV niet veel gediplomeerde trainers kent, is dit natuurlijk een fantastische prestatie! Reden dus om de twee aan de tand te voelen middels een ‘een-tweetje’. SAMENSTELLING: THOMAS CASTELIJNS Allereerst, kunnen jullie uitleggen wat deze cursus nu precies inhoud? Peter: Het is een cursus die geleid word door een docent van de KNVB. Het doel is om gericht een training weg te zetten en vanuit verschillende optieken het spelletje te benaderen. We begonnen met een groot deel theorievorming in een klas van 20 trainers. Daarnaast was het praktische deel ook erg belangrijk. Van die 20 man gingen steeds 8 cursisten een D, E of F-team van een vereniging trainen, de rest observeerde die training dan. Frank: Er deden trainers van verschillende verenigingen mee. Wij waren de twee trainers van HMVV, maar er zaten o.a. ook trainers van Hoogeloon en Bladella in onze klas. Na afloop van de trainingen gingen we steeds rond de tafel met de docenten en evalueerden we met de hele klas tot in detail de training. Na een serie van 8 bijeenkomsten konden we op 7 januari ons diploma ophalen op het sportpark van Hoogeloon. Waar kwam de ambitie vandaan om dit felbegeerde diploma te behalen? Peter: Ik heb binnen de vereniging aangegeven dat ik een dergelijke cursus wilde gaan doen. Voornamelijk omdat ik de invalshoeken van de KNVB en andere verenigingen op het gericht geven van trainingen wilde ervaren. Daarnaast geeft dit diploma mij de mogelijkheid om later mezelf aan te melden voor de Trainer-Coach III (TC-III).
Frank: Ik had hetzelfde als Peter. Ook ik wil wellicht in de toekomst de cursus TC-III doen en meldde me onder andere daarom aan voor deze cursus. Wat zou je zeggen tegen mensen die eraan denken deze cursus te willen gaan volgen?
Peter: Allereerst wil ik zeggen dat de club deze cursus veel meer moet stimuleren! Jongens als Dirk Verstijnen en Pieter Michelbrink moet HMVV vaker bij de jeugd betrekken. Zij trainen nu al een aantal jaren de jeugd en zijn toe aan nieuwe inzichten. Het is vooral ontzettend leerzaam en met de 20 man heb je onderling geregeld contact en kun je ervaringen uitwisselen. Frank: Doordat er veel cursisten bij zitten van een andere vereniging, kun je veel leren van andere invalshoeken. Wat gebeurt er bij Bladella en hoe doen ze het bij Hoogeloon etc. Daarnaast is de cursus voor iedereen toegankelijk. Er was iemand bij die totaal geen ervaring had met voetballen, maar wel het team trainde van zijn zoon. Wat is het leuke aan het trainer/coach vak? Peter: Het begeleiden van die jonge gasten. Ik vind het mooi om te zien dat er gedurende een seizoen vooruitgang gemaakt wordt en dat jij daar een steentje aan bij hebt mogen dragen. Uiteraard is winnen leuk, maar winst boeken is voor mij veel belangrijker, vooral in de jeugd. Daar wil ik mee zeggen dat goed voetbal het belangrijkste is op de lange termijn en ik wil met mijn teams zeker niet
10
d’n HMVV-er Nr.2 - 2011 vanaf het begin de lange bal spelen. Als je dat consequent blijft volhouden komen de kansen en goals vanzelf. Frank: Ik vind het leuk om te zien hoe groot de verschillen kunnen zijn per team. Vorig jaar had ik de E1 onder mijn hoede en werd ik kampioen. Het was een talentvolle groep. Dit jaar begeleid ik de C1 en is minder talentvol maar daar is de instelling weer stukken beter dan in de E1. Daar zit hem dan ook de uitdaging in om een groep zo veel mogelijk te leren. Het ene moment hoef je een groep alleen te prikkelen en te motiveren, een ander moment kun je het alleen over voetbal hebben. In beide zit een leuke uitdaging. Wat zijn de mindere kanten eraan? Peter: Bij de jeugd van HMVV is het veel meer de taak de groep te motiveren dan dat je bezig bent het team beter te maken. Als je een (jeugd)team van grotere verenigingen traint kun je veel meer trainen op tactiek en details. Ik besef dat dit inherent is aan een kleine club als HMVV, maar dit is niet het hele verhaal. Tegenwoordig is de beleving veel minder dan vroeger. Toen ik vroeger in de jeugd speelde bij Reusel Sport dachten mijn teamgenoten en ik na school alleen aan voetbal. Tegenwoordig komen daar Nintendo’s en andere spelcomputers bij, wat zeker ook inherent is aan de maatschappij, en dat vind ik jammer. Daarnaast heb ik even gedacht ermee te stoppen na de beruchte wedstrijd HMVV B1- LEW B1. Ik heb alle moeite moeten doen om krukken te ontwijken, klappen op te vangen en om mijn team in bescherming te nemen. Zaken die allen niets met voetbal te maken hebben. Een absoluut dieptepunt. Dat vervolgens de KNVB ons ten onrechte 2 punten afpakte is dan nog niet eens zo van belang, maar werkt wel door op de instelling van de groep.
Frank: Ik vind het vooral jammer dat als je enorm je best doet om vanuit je school/werk naar huis te komen. Je eet snel wat en je doet er alles aan om de training op tijd te laten beginnen en dan staat de jeugd niet open voor je oefenstof. Je offert als het ware tijd op voor die gasten en dit werd niet altijd gerespecteerd. Zij denken vaak nog dat je zelf heel de dag thuis zit. Hoe vergaat het jullie daarnaast als voetballer bij HMVV? Peter: Ik speel in het 2e elftal en heb het daar goed naar mijn zin, ondanks veel blessures die mij parten spelen. Kampioen? Natuurlijk gaan wij voor de titel! Frank: Ik keep inmiddels in HMVV 6. Ook wij worden kampioen. Wij hadden tot nu toe nog geen punt mogen laten liggen gezien de wedstrijden die we gespeeld hebben, maar door slordigheden is dat wel gebeurd. Leren jullie ook bij als trainer bij de eigen trainingen? Peter: Jazeker. Ik neem oefeningen over en breng daar mijn eigen accenten aan. Gecompliceerde oefenvormen probeer ik te vereenvoudigen. De Bjeugd is namelijk (nog) geen selectie. Frank: Nu leer ik van mijn eigen trainingen (bijna) niets meer bij. Dit komt enerzijds doordat ik nagenoeg niet meer train door mijn studie in Maastricht en anderzijds doordat het niveau met alle respect niet al te hoog ligt bij de lagere elftallen. Daar ligt de nadruk op lekker een uurtje voetballen. Vorig jaar echter toen Harry mij vaak vroeg als 2e keeper te fungeren op de trainingen van het eerste leerde ik wel erg veel. Harry verstaat de kunst eenvoudige oefeningen zeer effectief te laten verlopen. Deze zijn bijna in zijn geheel weer
11
d’n HMVV-er Nr.2 - 2011 toe te passen op de E-jeugd die ik destijds trainde. Je verlegt alleen de accenten een beetje. Wat zijn jullie toekomstplannen als trainer van HMVV of elders? Peter: Ooit hoop ik een eerste elftal te trainen. Onder meer doordat over het algemeen hier de motivatie en instelling al goed zit en je zelf kan werken aan de tactiek en specifieke onderdelen. Je zult mij niet horen zeggen dat ik heel mijn leven bij HMVV blijf als trainer, maar vooralsnog blijf ik nog een aantal jaar de jeugd trainen. Frank: Zoals eerder al verteld wil ik in de toekomst wellicht een keer de TC III doen en kijken waar mijn plafond als trainer ligt. Ook ik denk eraan ooit een eerste elftal te gaan trainen. Hebben jullie nog een leuke anekdote van jullie tijd bij HMVV? Peter: In het jaar dat we kampioen werden met het 3e elftal gingen we met het hele team op stap in Valkenswaard. We waren in een club waar paaldanseressen werkzaam waren en zij deden dat met verve. Echter Tom Lauwers, Paul Plus en
Michel Swaanen vonden blijkbaar van niet. Zij besloten de rol van paaldansers op zich te nemen en ik zie die danseressen nog kijken: ‘’ Wat doen jullie nu!? Wij worden hier voor betaald!’’. Frank: In de C-jeugd gingen we zonder illusies naar het Pinkstertoernooi in Vessem, ook wel the Champions League genoemd. In de competitie hadden we van de tegenstanders alleen van DEES gewonnen. Hoogeloon, SDO en Vessem waren in de competitie te sterk voor ons. We begonnen met een 0-0 tegen DEES en de moed zakte ons in de schoenen. Na wederom een 0-0 tegen Hoogeloon leek ons sprookje definitief te stranden. Echter, door twee minimale overwinningen (1-0 en 1-0) tegen respectievelijk SDO en Vessem, veroverden we met een doelsaldo van (2-0) deze prestigieuze cup. Hebben jullie nog iets toe te voegen? Peter: Aan de jongens van de B-jeugd: Nog beter je best doen en wellicht zit er nog heel veel in dit seizoen! Daarnaast raad ik iedereen aan deze cursus te doen. Frank: Daar ben ik het volledig mee eens!
12
d’n HMVV-er Nr.2 - 2011 HMVV 5 schiet met scherp vanaf 11 meter Team uitje van HMVV 5 van 19-02-2011 Voetbal. Wat is voetbal eigenlijk? Een relatief eenvoudig spelletje waarbij een bal met de voet tussen een stel palen geschoten moet worden. Easy toch? Echter, als iemand (meestal een vrouw) zoiets zegt als: “Voetbal, het is maar een spelletje” kun je als man toch niet ontkennen dat er ergens iets begint te knagen. Een stemmetje in je achterhoofd fluistert: “Ze snapt er helemaal niks van”. Want in ons hart weten wij mannen allemaal wel beter. Voetbal is meer dan een spelletje. Maar waarom dan toch? Waarom is het zo belangrijk voor ons? Ik heb hier wel een theorie over. TEKST: COEN VAN GISBERGEN
O
Ik weet het mannen, je zou er bijna somber van worden. Wat is, op ons zaad na, dan in Godsnaam nog onze functie in deze wereld? Wat is ons doel? Wat houdt ons draaiende?
Welk instinct dan wel? De mannelijke agressie? De laatste keer dat ik iemand agressief heb zien worden werd ie door vijf omstanders besprongen en even later door de politie in de boeien geslagen. De waarheid is dat onze agressieve aard in deze moderne maatschappij niet langer noodzakelijk noch gewenst is.
JUIST! Zaken zoals voetbal! Voetbal is al sinds jaar en dag het bolwerk van de man. Het geeft ons de mogelijkheid om die essentiële oerinstincten zoals competitiedrang en agressie weer te laten bloeien als een maagd die met Ron Jeremy van bil is gegaan. In de groene arena die wij het veld noemen voeren mannen onder de volstrekt betekenisloze vlag van ‘Fairplay’ een heuse oorlog met elkaar. Mano-a-mano! Moge de sterkste winnen! Geef het maar toe. De adrenaline giert door je lijf als je 2 minuten voor tijd een open kans krijgt om het winnende doelpunt te scoren. Het testosteron drijft je agressie tot kookpunt als je voor de zoveelste keer zo’n gemeen tikje meekrijgt van die kloteverdediger. Het natrappen van de tegenstander, het schelden op de scheidsrechter, de onbesuisde flying tackle, het niet kunnen verdragen van verlies. Het zijn allemaal oerinstincten van ons mannen. En die moeten we koesteren!
m te beginnen, vraag jezelf nou eens eerlijk af: Wanneer voelde je jezelf voor het laatst ECHT een man? Waarschijnlijk schiet er nu een gedachte van een of andere stevige vrijpartij uit het verleden door je hoofd, maar dat is te vanzelfsprekend. Dus, seks even niet meegerekend: Wanneer voelde je jezelf voor het laatst ECHT een man? Waarom stel ik deze vraag? Omdat ik namelijk denk dat de moderne maatschappij veel te weinig ruimte geeft voor de basisinstincten van ons mannen. Ga maar na. Welke oerinstincten van de man zijn vandaag de dag nog nodig in onze maatschappij? Het jachtinstinct? Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar het zwaarste deel van mijn jacht naar vlees is de vraag of ik mijn Albert Heijn bonuskaart bij me heb.
Onze competitiedrang dan misschien? Helaas pindakaas! In tegenstelling tot wat sommige mensen denken is competitiedrang in het bedrijfsleven een ongunstige drijfveer gebleken. Communicatie, samenwerking en netwerken zijn daar veel belangrijker. Allemaal fronten waarop vrouwen beter scoren dan mannen. Dat is dan ook de reden dat vrouwen steeds succesvoller worden in onze maatschappij.
En met deze gedachte in ons achterhoofd waren de spelers van het 5e dan ook aangenaam verrast toen we te horen kregen dat we wat schietoefeningen gingen doen vanaf 11 meter. Het ultieme duel; doelman versus veldspeler. Echter, was er bij deze oefening geen doelman noch goal aanwezig. Slechts een half dozijn metalen schijven ongeveer zo groot als een kleine pannenkoek vormden het doelwit. Geen gemakkelijk doelwit zou je zeggen. Zeker vanaf 11 meter afstand. En oh ja, voor ik het vergeet, de spelers waren uitgerust
13
d’n HMVV-er Nr.2 - 2011 met een .45 semi-automatisch geweer. Say what!? Je hoort het goed. Het bleek een schietoefening met de meest mannelijke stukjes speelgoed ooit gemaakt door mensenhanden: Vuurwapens. Ik herinner het me nog prima. Gelijk een stel opgewonden schooljongens liepen de senioren van HMVV 5 de kleine muffe kantine binnen van Schietvereniging Valkenswaard. Alwaar we ontvangen werden door een oude man wiens grijze haren strak achterover gekamd waren. Zijn ouderwetse kledingstijl gecombineerd met zijn grootse zelfverzekerdheid op het gebied van wapens deed vermoeden dat deze man een verleden had. Laat ik het zo zeggen; Het had me niets verbaasd als deze man ergens geduurde de jaren ’40 menig telefoonpaal had opgeblazen of Duits pantservoertuig had gesaboteerd. Echter, toen een van ons hem begroette met de uitspraak “Leve de koningin, Hoera!” straalde zijn gerimpelde gezicht verdacht weinig emotie uit. Hoe dan ook. Het concept van een schietbaan bleek net zo eenvoudig als het bakken van een appeltaart met zelfrijzend bakmeel van het C1000 huismerk. Zes doelwitten, zes kogels en schieten maar! De kunst was om zoveel mogelijk doelwitten te raken over een reeks van vier keer zes schoten. Voor de wiskundigen onder ons: iedereen had dus 24 kogels. Na een zelfgeschreven contract te hebben ondertekend (wat onze bejaarde begeleider vrijstelde van blaam voor het geval iemand het geniale idee mocht krijgen om een van zijn medespelers om zeep te helpen) werden we in groepjes van drie man begeleid naar ‘de bunker’. De bunker was in feite een verassend goed geïsoleerde kelder met schietbaan. Deze kelder lag recht onder de kantine en oogde sterk genoeg om een kleine atoomaanval te kunnen doorstaan. Dus, beste lezers, mochten de Duitsers ons land ooit nog eens een keer binnenvallen met grof geschut: this is the place to be! Eenmaal in de kelder aangekomen kregen de drie schutters een twintig seconden durende spoedcursus hoe-schiet-ik-een-stalenpannenkoek-dood. Hieruit bleek dat het de truc
was om niet al te gehaast te schieten: “Neem je tijd voor een schot. Niet missen!” luidde het advies. Helaas zitten wij mannen nu eenmaal zo in elkaar, dat wanneer we geconfronteerd worden met opwindende zaken, we soms een beetje onze zelfbeheersing verliezen. Met andere woorden: Vergeet het advies! Gelijk een slecht geregisseerde Arnold-Schwarzenegger-film schoten de veteranen van het 5e er op los. De een schoot zijn magazijn nog sneller leeg dan de ander. Sommigen met akelige precisie en anderen met de nauwkeurigheid van een zwaar beschonken Parkinson-patiënt op stelten. De overige bovengrondse leden van het voetbalteam hielden de prestaties van hun ondergrondse medeschutters vanuit de kantine nauwlettend in de gaten via een televisieschermpje dat waarschijnlijk ooit nog eens een live-uitzending van de eerste maanlanding had geprojecteerd. Hoe dan ook. De trend was duidelijk: Het ging erom wie het snelste kon schieten! Wie kon zijn semi-automaat het meeste op een machinegeweer doen laten lijken? Raken en missen was bijzaak.
Wie qua puntentelling uiteindelijk de winnaar was van het geheel blijft dan ook tot op de dag van vandaag een raadsel. Maar feit was wel dat gedurende de paar seconden waarin we wild ons kruit verschoten we ons weer heel even Rambo voelde. Het oermens, het beest, de redder, de
14
d’n HMVV-er Nr.2 - 2011 held, de verlosser, de beer, de Man in ons allen kwam heel even in zijn puurste vorm bovendrijven. En wat doe je na afloop van een dergelijke activiteit als pure man zijnde? Inderdaad! Je gaat samen met je medemannen je dag voortzetten in de kroeg. De Bijenkorf wel te verstaan. Alwaar, onder het genot van een uitgebreide maaltijd in de vorm van een dode koe en een pint, de mannen van HMVV 5 toezagen hoe voor hun ogen een
heus mirakel zichzelf ontvouwde. Mathijs van Gisbergen had ooit een belofte gedaan, die hij tot op heden nog niet had ingelost maar gelukkig zagen Jan en Luuk als organisatie van het uitje van het 5e de harde noodzaak hiervan in. Nu was het dan zover: Warmloop shirts voor het hele team! Gelijk een jonge knul die zojuist zijn eerste Legodoos van Sinterklaas had gekregen schreeuwden sommige leden van het team hun blijdschap uit. De dag van de helden van HMVV 5 was compleet…
Ook een teamuitje binnenkort? Stuur een verslag in naar
[email protected] en laat de rest van HMVV meegenieten van deze onvergetelijke dag!
15
d’n HMVV-er Nr.2 - 2011 Tirol voor een avondje in Hooge Mierde Speciaal voor degenen die er niet bij konden zijn en voor de anderen die het zich niet meer helemaal kunnen herinneren: een terugblik op de Tiroler-avond in de kantine van 10 februari jongstleden. Ook kan dit artikel voor partners en echtgenotes een verklaring zijn waarom sommige HMVV-ers vrijdag de 11e misschien een tikkeltje duf waren. Want op de donderdagavond ervoor werd de Leeuwerik voor even omgedoopt in KleinTirol. Met alle gevolgen van dien. TEKST: GIJS VAN DER LINDEN Hoe halen het ze het toch in hun hoofd ocht het jullie nog niet zijn opgevallen dat het HMVV-veteranenteam haar donderdag avonden altijd zeer nuttig besteedt, dan lezen jullie dat hier voor het eerst. Zo ook op een regenachtige donderdag aan het begin van dit seizoen. Met de kritische ondertoon, zoals men mag verwachten van mannen met een flinke dosis levenservaring, werd tegen sluitingstijd iets te hard geroepen dat de donderdagavond wel eens een feestje kon gebruiken. Met dank aan het kantineteam dat vervolgens niet te beroerd is om HMVV-7 aan te spreken op die grootspraak. Zo werd dus een afspraak gemaakt om in de eerste maanden van 2011 een feestje te organiseren in de kantine. Maanden voetbalde het 7e haar wedstrijden en trainde gestaag door, maar opeens stond 2011 voor de deur. Tijn Schellekens toonde zich een waar ceremoniemeester en opperde meerdere keren “dat er eens wat op papier gezet moest worden”. Nadat hij die woorden zeer consequent 4 weken op een rij had uitgesproken, viel zelfs het kwartje bij de rest van het team. Toch werd iedereen pas echt enthousiast toen Tijn een heuse reclameposter te voor schijn toverde. Al betwijfel ik of iedereen de tekst helemaal gelezen heeft. Nu wil ik het liefste schrijven “En de rest is geschiedenis”, maar zo goedkoop kom ik er niet van af bij de redactie van dit clubblad.
M
Het was duidelijk dat er in een korte tijd een hoop moest gebeuren. Te beginnen met het kiezen van een passend thema. Hoewel de Hoge duin niet in de buurt komt van een alp en er in Hooge Mierde
zelden gejodeld wordt, was het niet ‘Oh oh Cherso’ maar wel degelijk HMVV 7 die als eerste met ‘Tirol’ op de proppen kwam. Menig lid van het 7e had daar ooit een mooie natuurfilm over gezien en dat zagen ze wel zitten als thema om een feestje te bouwen. Aldus geschiedde. Werk aan de winkel Samen met het kantineteam werd er van alles geregeld voor een natje en…nog een natje en nog een natje. Zo waren er pullen, Gluh wein, Flugel en een heuse wijnautomaat op de kop getikt. Ook werden Michelle en Ilone omgeturnd tot Heidy en Heidy. Wel zo makkelijk als je wat wil bestellen. Verder werd de kantine wat aangekleed en buiten vuurkorven aangestoken. Allemaal voor die unieke Oostenrijkse gemutlichkeit. Maar daarmee waren we er nog niet. Als wij als HMVV 7 ergens een hekel aan hebben dan is dat wel: Zomaar wat bier drinken met zijn allen op donderdagavond. Er moest daarom ook wat te doen zijn voor alle bezoekers. Gelukkig hebben wij de jaloersmakende combinatie van creativiteit en uitvoeringskracht in ons team. Dat leidde tot activiteiten als: spijker-slaan, hout zagen en worst hakken. Muziek en installatie werden geregeld via Christian van Gisbergen en Jac Rens’ zoon Johan. Op de training draait Ruud van Herk al iedereen gek dus dat kunstje mocht hij in de kantine gewoon voortzetten. Het feest kon beginnen, denken nu de lezers van dit stuk. Maar dan kennen jullie de HMVV-veteranen nog niet. Zij leggen de lat graag wat hoger. En zijn daarvoor bereid zelfs
16
d’n HMVV-er Nr.2 - 2011
hun persoonlijke grenzen op te zoeken. En wel met een stukje entertainment. Sommigen riskeerden daarvoor hun knoken in een Oostenrijks dansje met hoogstaande choreografie. Anderen ondergingen voor een playbackact met de meest poëtische teksten een tijdelijke geslachtsverandering. Kein abend wie jeder andere Toen was het zover. We verzamelden die donderdag tijdig aan de Leeuwerik om de vuurkorven en spelletjes te installeren. Vervolgens hezen we ons zelf in geruite bloes met lederhose en plaatsten een hoedje op onze knar. Want we weten dat je pas een echt team bent als je allemaal hetzelfde pakkie aanhebt. We waren er klaar voor. Eerst moesten bier en Gluh-wein worden voorgeproefd en de wijnautomaat worden getest. En of het werkte. Muziek aan en wachten op publiek. Gelukkig liep de kantine eerder vol dan
wijzelf en kon de eerste act beginnen. Op het wijsje van ‘ Tiroler Holzacker Baum’ werd een zeer professioneel dansje uitgevoerd met zagen, klappen, hoedjesdans en mes slijpen. Het was erg fijn om te zien dat het publiek het vele oefenen kon terugzien in de uitvoering. De toeschouwers beloonden ons dan ook met een warm applaus. Het werd gezelliger en gezelliger, maar er moest ook nog geplaybackt worden. Na de wervende opener “Heeeeeeeeeeeeeeeee…….. biertjeeeee?” zat de stemming er gelijk goed in. Daarop volgden: ‘Berentanz’, ‘FrankyBoy’, ‘Maanus haal die vinger uit mijn ….’, ‘Heidy Heidy’,’Hey, Wir Wollen Die Eisbären Sehen’ en ‘Als je nou niet springt…’. Afgesloten werd met ’Tingelinge ling .. Alpenexpress ‘ in de vorm van een polonaise, die volgens mij de hele avond niet meer is opgehouden. Het gaat te ver om hier uit te weiden
17
d’n HMVV-er Nr.2 - 2011 over de vele goede gesprekken die die avond nog hebben plaatsgevonden. Dan past deze HMVV-er niet meer door de brievenbus. Namens het 7e wil ik iedereen die heeft meegewerkt hartelijk bedanken voor hun inzet en de bezoekers voor hun komst. Wij hebben er met zijn allen erg genoten van de Tiroler-avond. En aan de sfeer te merken waren we niet de enigen. Binnenkort organiseert het 1e team ook een avondje. Wij wensen hun veel plezier toe en adviseren ze de vrijdag erna een snipperdag te nemen. Gelukkig hebben we de foto’s nog!
N.B. Het regelen van zo’n feest is voor heel het 7e een erg leuke, maar even vermoeiende bezigheid geweest. Zo’n avond maak je nu eenmaal maar één keer in je leven mee. Dan wil je maximaal uitpakken en dat kost de nodige energie. Hoewel ik bovenstaande naar eer en geweten heb opgeschreven, sluit ik niet geheel uit dat door uitsluitend oververmoeidheid beperkt geheugenverlies is opgetreden. Grondige navraag bij ploeggenoten maakte het er niet eenduidiger op.
Oproep
W
ie heeft deze ‘dame’ naar huis gebracht? Op desbetreffende avond 10 februari was zij opvallend actief jegens het andere geslacht. Na het verlaten van de kantine is zij nooit meer gesignaleerd. Voor het ergste wordt gevreesd. Al kan het niet veel erger…. Met eventuele reacties, die uiteraard vertrouwelijk worden behandeld, kunt u terecht bij de redactie van dit blad Via deze weg wil de redactie ook Arnoud en Trudy Baak, die niets met deze foto te maken hebben, feliciteren met het feit dat ze in het huwelijksbootje zijn gestapt. Wij zijn ook blij te horen dat Arnoud na een operatie aan zijn darmen weer herstellende is.
18
d’n HMVV-er Nr.2 - 2011 Agenda
Bij het lezen van deze HMVV-er zal u vast een aantal zaken opgevallen zijn. Ook kan het zo zijn dat je bepaalde suggesties hebt over de invulling van het clubblad. Mocht dit zo zijn, dan kunt u altijd een van de redactieleden aanspreken. De huidige redactie bestaat uit: Thomas Castelijns, Tom Roymans, Jan Hermans (Djus), Gijs van der Linden en Luuk Hendrix Daarnaast kun je ook je bevindingen mailen naar
[email protected]
19
