d n HMVV-er Nr

d’n HMVV-er Nr.3 - 2011

Beste lezers, Dat de jeugd de toekomst heeft, bewijzen de F1 en E2 van HMVV. Dankzij hen hebben we namelijk weer trotse kampioenen in onze gelederen. Voor de F1 betekende dit zelfs prolongatie van hun titel. Deze HMVV-er doet uitgebreid verslag van deze toppers uit onze florerende jeugdafdeling en was tevens getuige van het kampioenschap van het 6e elftal. Daarnaast volgde een van onze correspondenten de selectie naar Riga, wat een onvergetelijke trip bleek te zijn. Mis dit artikel dus zeker niet! En natuurlijk nog veel meer… De redactie wens jullie weer veel leesplezier!

d’n HMVV-er Nr.3 - 2011 Inhoudsopgave Voorwoord .............................................................................................................................................................. 1 D’n Aftrap door (inmiddels) Jannie de Laat ............................................................................................................ 2 Ut 6de eindelijk kampioen! ...................................................................................................................................... 3 HMVV F1 wederom KAMPIOEN! ............................................................................................................................. 5 E2 kampioen! .......................................................................................................................................................... 8 Uitje HMVV 3 ........................................................................................................................................................... 9 De Verontruste HMVV-er ...................................................................................................................................... 10 Kees van Gool-bokaal ............................................................................................................................................ 10 Smokkelaarskamp (jeugdkamp) ............................................................................................................................ 11 HMVV-ers in de spotlights..................................................................................................................................... 14 Selectie weekend Riga 3, 4 en 5 juni 2011 ............................................................................................................ 15 Agenda .................................................................................................................................................................. 19

Voorwoord Beste HMVV-ers, Het zit er al weer op. Seizoen 2010-2011 is ten einde. De laatste activiteiten vinden nog plaats op het sportpark, maar we maken ons allemaal op voor een welverdiende zomerstop. HMVV 6 is kampioen geworden, evenals de F1 en de E2. Proficiat allemaal. De meeste teams zijn aardig in de middenmoot geëindigd. Het tweede is net geen kampioen geworden en het eerste moet na 1 jaar derde klasse volgend jaar weer aan de bak in de vierde klasse. Jammer dat ze niet nog een jaar langer in de derde klasse hebben kunnen leren, maar ik denk dat de meeste HMVV-ers er wel vrede mee kunnen hebben. Het zegt immers genoeg als er op de dag van de degradatie net zo veel bier op is als op de dag van de promotie. Complimenten aan iedereen die dat mee opgedronken heeft, maar nog meer complimenten voor ons kantineteam dat er weer voor gezorgd heeft dat het voor ons allemaal klaar stond. Voor ons als bestuur in elk geval weer de bevestiging dat we de mooiste club van de wereld hebben! De bouw van de kleedhokken, bergruimte en tribune komt in de afrondende fase. We hopen dat we nog

even een beroep op jullie kunnen doen en dan kunnen we volgend seizoen gebruik maken van de nieuwe faciliteiten. Uiteraard gaan we dit ook weer feestelijk openen en vooral de personen die tijdens de bouw zo nadrukkelijk de kar mee getrokken hebben nog eens extra in het zonnetje zetten. Het trainingsveld is opnieuw ingezaaid. Ingebruikname kan pas plaatsvinden na goedkeuring door de gemeente. We zullen dit dan ook aan jullie doorgeven via de Technische Commissie. Tijdens de jaarlijkse feestavond is de opkikker uitgereikt aan Ton Heesterbeek en Hans Mooren. Namens alle leden van HMVV willen we hun een hart onder de riem steken in deze voor hun zo moeilijke tijd. Mark Rens zal de taken van Hans als penningmeester over gaan nemen. Ik wil Mark veel succes wensen bij het invullen van deze leuke taak binnen HMVV. In de zomerstop hebben we nog een aantal maal overleg met de gemeente inzake de verlenging van het recht van opstal van onze gebouwen. Bedoeling is dat we dit in september allemaal rond hebben bij de notaris, waarna we kunnen beginnen met een concrete

1

d’n HMVV-er Nr.3 - 2011 inventarisatie met betrekking tot overdracht van een aantal taken richting Stibex. Voor komend seizoen zullen we als speerpunt Normen en Waarden op de agenda hebben. Daarbij willen we ook met jullie de dialoog aangaan, hoe we met elkaar omgaan. Zowel op het voetbalveld, als daarbuiten. Dit heeft met heldere afspraken binnen een team te maken, maar ook met respect naar leiders en

scheidsrechters. Als we met zijn allen plezier willen blijven beleven aan het spelletje, zullen we ook moeten zorgen dat we netjes met elkaar omgaan. Iedereen een fijne zomervakantie gewenst… Groeten Geert Wouters, Voorzitter HMVV

D’n Aftrap door (inmiddels) Jannie de Laat Kees heel erg bedankt voor deze aftrap. Als ik geweten had dat jullie zo’n grote fles hadden, was ik waarschijnlijk eerder in Hooge Mierde komen voetballen. Achter dat verhaal van “gejoopt” kom ik niet achter Kees. Hij zegt altijd tegen me dat hij veel scoorde, maar dat lag waarschijnlijk aan jullie eigen keeper die ze doorliet.

M

ijn voetbalcarrière begon bij Reusel sport. Na eerst heeeeeel even te hebben gekorfbald ging ik toch maar voetballen. Ik stond in een team met 7 meiden en de rest waren jongens. (hoezo mannensport) Dat jongens er veel moeite mee hebben om tegen meiden te voetballen bleek wel uit de beslissingswedstrijd tegen Bladella D1. Huilend als kleine ventjes verlieten ze het veld na een pak slaag van ons (het blijft Bladel hè). Toen ik werd uitgenodigd voor het Brabants team was ik zeer vereerd maar de school mocht er niet van lijden zei onze pa. Ik mocht eerder weg om te trainen en ons ma reed door heel Nederland naar waar ik wedstrijden moest spelen. Helaas kwam er een abrupt einde aan, niet een blessure maar school die roet in het eten gooide. Er ging toch veel vrije tijd zitten in die school en onze pa is een man van zijn woord. Stoppen dus!

Tussen het feesten door moesten we ook nog voetballen en dat ging steeds moeilijker op het einde van de dag. Toch kunnen we terug kijken op een supertijd daar. Natuurlijk moest het er van komen. Ook ik lonkte naar een transfer naar een grotere club. Aangezien mijn man toen al een belangrijke pion was in HMVV 6, kon een transfer naar Hooge Mierde niet uitblijven. We begonnen met een geheel nieuw team met niet al te veel voetbal ervaring. Leuke uitdaging dus. Ad van Gool was onze trainer en hij had veel geduld. Jaar na jaar ging het beter tot dat de baby’s begonnen te komen. Superleuk al die kinderen langs de lijn maar het gaat natuurlijk ten koste van het voetbal. Volgend jaar komen er weer een paar vedettes terug en gaan we Peter een mooi jaar bezorgen.

Dan maar gewoon met vriendinnen in het eerste (dames) van Reusel Sport. We hadden een goed team en werden ook kampioen.

Nou dit was een hele opgave voor me maar ik heb toch iets op het papier gekregen. De volgende aftrap wil ik geven aan Sjef en Bart onze nieuwe vlaggers.

Als afsluiting van het seizoen gingen we altijd op toernooi in Kelpen. Met de tent en onze voetbalschoenen reisden we af naar Limburg.

Jongens denk er maar eens goed over na en vertel hier maar eens hoe jullie je eerste seizoen tussen al die vrouwen bevallen is.

2

d’n HMVV-er Nr.3 - 2011 Ut 6de eindelijk kampioen! Jaren en jaren hebben we geploeterd met toch grote talenten als de familie Larmit, Kees Snelders, houten Wim (Meulenbroeks), Twan Verspaandonk, Jan van Gool en Peter Wouters. Helaas hebben zij nooit het geluk gehad om met het toen 4de kampioen te worden. Na een paar jaar verder te zijn en andere trainingsmethode en een paar redelijke aankopen hebben we het dus eindelijk geflikt, KAMPIOEN! TEKST: JOOP DE LAAT

H

et seizoen begon veelbelovend tegen SDO. Ik als de nieuwe PEP moest echt nog wennen aan de nieuwe aankopen en begon dus met een ijzersterke as als basis, we stonden binnen no-time met 1-0 achter. Na een stevig overleg met mijn assistent en wat tactische omzettingen wisten de wedstrijd te doen kantelen en in de laatste minuut naar ons toe te trekken (1-10)

missen van een erg moeilijke penalty en een schot op de paal weet je dat het doelpunt aan de andere kant valt. Wat een domper, maar na een flinke peptalk van en nog wat wijze woorden van onder andere Jeroen gingen we erg gebrand de tweede helft tegemoet.

Als we ondertussen een paar wedstrijden verder zijn en onze eerste nederlaag in Knegsel hebben geleden staan onze vedettes weer met beide voeten op aarde. Op de trainingen merkte ik al snel dat Tom (Louwers) zich ontpopte als een echte laatste man. Dus probeerde we het een wedstrijd en hij deed het nog niet zo slecht daar, wel raar dat nooit iemand dat heeft gezien bij HMVV. Johan van Raak mocht tot zijn opluchting weer terug naar het middenveld waar hij weer lekker kon buffelen. Alles stond dus als een huis, sterke aanval, goed bewegend middenveld en een stugge verdediging met op rechtsback het kapmes Bas en op doel onze benjamin Frank Schel. De coach had het dus goed staan, na de winterstop werd er geen wedstrijd meer verloren. Beerse Boys pakte nog een puntje van ons maar dat hadden ze nog tegoed van HMVV zeiden ze (wij hadden er toch genoeg). Samen met Wilhelmina Boys vochten we om de hoofdprijs, het kampioenschap. Voetballend waren we natuurlijk veel sterker maar na het

Helaas bleven de doelpunten uit en het einde naderde. De coach bleef rustig maar onze vlagger liep als een zenuwachtige jack russel langs de lijn. Ik zag gelukkig op tijd waar de schoen knelde en wisselde 10 minuten voor tijd wat uitpakte in een overwinning. En een winnende coach heeft altijd gelijk. Na nog een paar lastige klanten die we onze hakken lieten zien volgde onze laatste en beslissende wedstrijd thuis tegen Oirschot.

3

d’n HMVV-er Nr.3 - 2011 Het was zeker geen makkie maar we redden er ons toch goed uit en wonnen met 3-2. Eindelijk was het zover, HMVV 6 werd kampioen. Na de plechtigheid met de voorzitter en zijn ontroerende woorden was het tijd voor iets te drinken. Voordat het echte feest losbarste, moest Cor Schoormans eerst zijn bloemen naar huis brengen want, hier had hij 35 jaar voor gevoetbald. Het ging echt los toen de DJ herrie begon te maken en we de veel te dure kampioenshirts hadden aangedaan. Wie regelt nou zoiets? Na een flinke bijdragen van onze sponsor (bouwbedrijf Rens) en de voorzitter was dat shirt al lang vergeten bij sommigen.

Helaas moesten we vervolgens afscheid nemen van Paul van Gisbergen die zijn carrière afsloot met 28 doelpunten (wordt nog een hele opgave voor jou, Roel). Klasse Paul. Als afsluiting wil ik graag alle spelers bedanken die ons hebben geholpen dit seizoen en natuurlijk onze eigen spelers die dit jaar flink hebben geknald. Hans en Bart die er elke week voor zorgden dat we genoeg talenten hadden en onze vaste supporter, bedankt! Tot volgend seizoen. Er zijn nog een paar seizoenskaarten te koop dus wees er op tijd bij! Fijne vakantie. De coach.

4

d’n HMVV-er Nr.3 - 2011 HMVV F1 wederom KAMPIOEN! Voor de eerste editie van d’n HMVV-er van dit kalenderjaar heeft leider Frank van Limpt een stukje geschreven waarin zijn laatste zin was ‘Wie weet???’ duidend op wat er in het voorjaar mogelijk is want, na een zeer goede najaars competitie werd de F1 ongeslagen kampioen en in de voorjaarscompetitie deden deze de jongens dit nog eens glashard overnieuw. Deze keer een interview met de succescoaches Frank van Limpt en Mark Visser. SAMENSTELLING: LUUK HENDRIX

Na afloop van het laatste fluitsignaal: De F1 met technische staf in extase

O

p 5 mei 2011 om 19:00u maakten we de afspraak om bij Frank thuis het interview af te nemen. Vanzelfsprekend was ik er op tijd, Mark maakte nog even gebruik van het wel bekende ‘Mierds kwartiertje’ maar uiteindelijk kon er onder het genot van een vers kopje koffie begonnen worden met de vragenlijst.

meteen antwoord en bedankt meteen, bij Frank duurde het wat langer ‘Ja, eigenlijk moet je ons niet bedanken maar de jongens, die hebben hier uiteindelijk zo’n mooi seizoen van kunnen maken, dat hadden we van te voren niet durven dromen.’ Hadden jullie hiervoor al meer ervaring met het leiding geven en trainen van een jeugdteam?

Allereerst natuurlijk proficiat met het behalen van het tweede kampioenschap is één seizoen. Mark geeft

5

d’n HMVV-er Nr.3 - 2011 Mark: ‘Ja ik wel, ik ben in het verleden jaren lang leider geweest van het 2e en 3e elftal. ‘

als het kampioenschap, we moesten het alleen nog maar even winnen in Riethoven.’

Frank: ‘Voor mij was dit mijn derde jaar met deze jongens. We zijn toen onze zonen begonnen met voetballen meteen samen begonnen als leider van dit team. Dat is ons eigenlijk zeer goed bevallen.’

Dan komt de kampioenswedstrijd uit tegen Riethoven F1. Hoe leefden de jongens naar deze wedstrijd toe?

Frank, in jouw stuk in de eerste uitgave van ‘d’n HMVVer’ van dit jaar had je het over de trainingsopkomst. Die was 100%. Hoe was dit nu?’ Frank: ‘Helaas was het weer veelal slecht en dan heb je wel een kans op een zieke binnen het team, maar verder waren ze er allemaal, voor zover ik weet is er niemand thuis gebleven omdat hij geen zin had. Dit maakt natuurlijk nog maar eens duidelijk dat een team tijd nodig heeft om samen te kunnen voetballen, de spelers spelen nu enkele jaren samen en dat merk je. Vanaf wanneer hadden jullie het idee dat je nu weer kampioen zou kunnen worden? Mark: ‘Eigenlijk niet meteen, je ziet natuurlijk meteen bij wie je in de competitie zit en onze zes assistent-trainers (de andere vaders) hadden vrij snel in kaart gebracht wat deze teams in hun najaars-competitie hadden gedaan.’ Frank: ‘Precies, hiermee hadden we wel het idee dat we in ieder geval leuk mee konden doen. De eerste wedstrijd moesten we thuis tegen de F1 van ZSC uit Westerhoven. We wisten dat hierin een aantal jongens speelde die door PSV gescout waren en dus moest dit wel een goed team zijn. Toen we deze wedstrijd met 6-4 wisten te winnen wisten we zeker dat we in ieder geval leuk mee zouden moeten kunnen in de competitie.’ En dan win je eigenlijk alle wedstrijden met goede cijfers en komt de nummer twee op bezoek, Reusel Sport F2 Frank: ‘Gelukkig winnen we deze wedstrijd met 1-0 door een goede goal Joris. Uit het boekje zoals je dat zou kunnen noemen, perfect.’ Mark: ‘Gelukkig kreeg Reusel de bal niet achter onze topkeeper en doordat wij niet scoorden wonnen we de wedstrijd met 1-0. Voor de jongens voelde dit eigenlijk al

Mark: ‘We hoefden ze niets te vertellen want de jongens wisten zelf heel goed dat ze bij winst kampioen zouden zijn. Aangezien ze dat enkele maanden eerder ook al hadden meegemaakt vielen de zenuwen nog enigszins mee.’ Frank: ‘We komen in de wedstrijd binnen 5 minuten op een 1-0 voorsprong en denk je dat het wel goed gaat komen, maar Riethoven werd steeds sterker en was de spanning voor ons denk ik nog hoger dan voor de jongens zelf. Verschrikkelijk zoiets.’ En dan wederom kampioen, waaraan is dit te danken? Frank: ‘Ik denk dat dit puur te danken is aan de inzet van de jongens zelf’ Mark: ‘We hebben dan misschien niet de beste spelers maar zeker wel het beste team. Ze weten elkaar perfect te vinden en iedereen kent zijn rol in het team.’ Frank: ‘We hadden ook geen “Pietertje” die nog boterhammen met pindakaas moest eten en beter kon zwemmen. Het zijn stuk voor stuk goede voetballers.’ Volgens clubicoon en ere-lid Kees van Gool is er nog nooit in één seizoen door een jeugdteam 2 keer een kampioenschap gevierd. Jullie hebben hiermee ook nog eens geschiedenis geschreven. Hiermee wordt het feest natuurlijk alleen nog maar groter! Frank: ‘Jazeker, dit is een beloning voor het harde werken van de jongens de laatste 3 jaar.’ Mark: ‘In die tijd verloren we wekelijks met dubbele cijfers en hadden de jongens het zwaar.’ Frank: ‘De jongens voelden zich toen een beetje als zo als het 5e zich nu ook voelt.’ Ja Frank dan weet ik wel hoe jullie je dan voelden... Mark: ‘Ondanks dat zijn we toen toch begonnen met 2 keer trainen in de week.’

6

d’n HMVV-er Nr.3 - 2011 Frank: ‘Zeker, onder de begeleiding van Herman Moors die ze die Wiel Coerver methode heeft aangeleerd, kappen, draaien, passen en balvastheid. Hiervan hebben de jongens dit seizoen de vruchten geplukt! Toch nog wel jammer dat je de laatste wedstrijd thuis tegen de aartsrivaal SDO’39 F1 helaas niet weet te winnen (1-1). Mark: ‘Ik snap er eigenlijk niets van, ze zijn laatste geworden maar zo slecht waren ze ook zeker niet.’ Frank: ‘Ik denk dat de jongens deze wedstrijd ook zoiets hadden van ja we zijn al kampioen dus zo erg is het niet. We speelden die wedstrijd ook in onze kampioenshirts.’

Denken jullie dat er toekomstige 1e spelers bij zitten? Denk je dat ze daarvoor genoeg talent hebben? Mark: ‘Ik ben ervan overtuigd dat, als we dit team bij elkaar houden en de jongens blijven trainen, misschien dit hele team wel in het 1e terecht kan komen. Frank: ‘Dat denk ik ook, als ze allemaal hard blijven werken weet ik zeker dat ze hierna nog meer geschiedenis gaan schrijven. Om te beginnen met volgend seizoen dan gaan we wederom voor het kampioenschap! De redactie van d’n HMVV-er feliciteert Jakko, Bas, Joris, Tijn, Rick, Jurre, Thijs en Ruud wederom met het behalen van het kampioenschap met de F1!

Voor deze succesformatie staat volgend jaar wederom een afspraak genoteerd!

7

d’n HMVV-er Nr.3 - 2011 E2 kampioen! 24 April 2011, de scheidsrechter kijkt voor de laatste maal op zijn horloge en blaast voor het einde van de wedstrijd. Na een nipte overwinning op hekkensluiter Bladella is het dan zover, de jongens van de E2 kunnen een vreugdedansje maken, ze zijn KAMPIOEN! Een mooie voorjaarsreeks wordt heerlijk afgesloten, jawel HMVV E2 pakt verdiend het kampioenschap!!! TEKST: MICHEL SWAANEN

H

MVV wist met mooi voetbal en werklust de tegenstand achter zich te laten, Best Vooruit leek in het begin de gevaarlijkste tegenstander, maar uiteindelijk was het Dommelen die het vuur aan de schenen van onze mannen wist te leggen. Met één puntje verschil trokken onze jongens echter aan het langste eind en was de ontlading daar!

verdedigster van de Kempen, Fenna Maas. Op het middenveld en voorin staan Roy van Strijdhoven, alias Zoef Zoef het Puntje, Stijn Meulenbroeks de techneut van het gezelschap, Het arendsoog Bram Sanders en als afsluiter Lars Verspaandonk, de wervelwind.

Uiteraard kon de traditionele platte kar niet ontbreken! De kampioenen van de E2 nemen de de cup met de grote oren voor hun rekening.

Allemaal heel leuk voor “onze jongens ” maar wie zijn het nu precies? Voor alle duidelijkheid even de opstelling: Op doel de uiterst betrouwbare springveer Niek Hermans. In de verdediging het duo Schoffel en Stofzuiger, Bas Hermans en Tijn van Raak, vergezeld door de meest betrouwbare

Dit winnaarsteam maakte er nog een mooie dag van. Beginnend met een mooie rit op de platte kar door de straten van Hooge Mierde en Hulsel, waarna de officiële uitreiking van de diploma’s plaatsvond. En aansluitend werd er natuurlijk een knetterend kampioensfeest gevierd! Jongens nogmaals een dikke proficiat!!!

8

d’n HMVV-er Nr.3 - 2011 Uitje HMVV 3 Weken geleden werd het aangekondigd: het officiële HMVV 3 uitje. Iedereen keek er naar uit. Hier kwamen ook wat vragen de kop op steken. Wat gaan we doen? Hoe goed is het wel niet georganiseerd? Die vragen bleven onbeantwoord tot de dag zelf. TEKST: MARC VAN BAKEL

H

et is 21 Mei, een uitstekende dag voor een uitje. We spraken af te verzamelen bij de Bijenkorf, voordat we naar de eerste activiteit gingen. Er werd ons hier verteld dat het ging om twee activiteiten en een overheerlijk diner bij huize Staal. Ondanks het wachten op bepaalde spelers, zoals altijd, waren we op tijd voor de eerste activiteit. Dit was goed ingecalculeerd door de organisatie(die anoniem wil blijven). Handboogschieten! Na een hele tocht rond de Bijenkorf waren we aangekomen bij de Handboogvereniging de Taxandriërs. Ik kwam er al snel achter dat het een hele kunst was om goed te kunnen schieten. De techniek en veiligheid werd ons uitgelegd aan de hand van een videoband (Ja videoband, wij wisten zelf ook niet wat het was) onder het genot van een heerlijk kopje koffie, MMMlekker! Nadat de techniek uitgelegd was en het bier klaar stond om genuttigd te worden, werd het tijd om de snaar zelf aan te spannen. Al gauw werd duidelijk dat er bepaalde favorieten waren. Bas- het stalenoog- Staal, Rob- altijd raak- Wouters en de koning van het schieten, Nick- OmygodWouters. Hij schoot keer op keer raak. Na drie keer achter elkaar werd het duidelijk dat we hier met een natuurtalent te maken hadden en de ‘O my god’ kwam al snel ter sprake. Na een afvalrace werd Omygod eerste. Als prijs mocht hij nog een koud flesje uit de koelkast halen. Wat een enorme bofkont. Na deze enorme ervaring op gebied van concentratie en hand-oog coördinatie, gingen we terug naar de Bijenkorf voor een drankje en een bittergarnituurtje. Er gingen ondertussen geruchten over wat de organisatie als 2e activiteit gepland had. Paintballen, laserschieten, schaatsen, discozwemmen? Nee, het was nog beter: bowlen. We gingen bowlen. Ja, lieve mensen, bowlen, onderschat niet de kracht van die lomp zware bal met die drie gaten erin…

Na een autorit met de bijhorende Nederlandse knallers op de radio, betraden we het terrein van Landal Het Vennebos. Een mooie wandeling door het Puk en Pelle bos bracht ons bij de bowlingbanen. Eerst die klote schoenen aan, voordat je de baan op mocht, hier werd al duidelijk waarom Matt Luijten niet mee kon, er waren namelijk geen schoenen in zijn maat te vinden. Op de baan ging het er wild aan toe. Er werd patroonloos gegooid wat zich uitte in niet al te best spel. Na een tip van bowlexpert Ivo van Gemerden: ‘Ge moet hard gooien, wilde nun kegel roaaaken’, ging het steeds beter. Ook de twist techniek van Jorrit- Knitte- Wouters werd al snel favoriet onder de meeste bowlers. Het einde naderde, maar er waren nog wel bowlingballen over, waar Rob en Bas wel raad mee wisten. Er lagen nog bowlingballen bij de baan naast ons en met een mooie onderhandse worp werd deze doorgegooid naar onze baan. Hier waren ze niet zo van gediend bij het Vennebos. Met als waarschuwing dit niet meer te doen, ging de lol er voor ons ook snel af. Bowlingschoenen uit en op naar de barbecue. Voordat we naar de barbecue konden gaan, moesten we het Puk en Pelle bos weer door. Dit keer was het anders. De paden waren smaller, het bos dichter begroeid en Puk en Pelle waren nergens te vinden… Door samenwerking en kameraadschap, werden de auto’s toch nog gevonden. De schrik zat er nog wel even in en na de nodige huilpartijen en omarmingen gingen we op weg naar de barbecue. Een overheerlijke barbecue bij familie Staal waar je U tegen moet zeggen. Gelukkig hoefde dit van Jan Staal niet, want Jan is meer van het je en jij. Na het rijkelijke eten en drinken werd er afscheid genomen van onze meest ervaren en trouwe verdediger Niels Bel, die voor het laatste jaar nog had gevlamd op het podium van het 3e. Ook hier werden wat

9

d’n HMVV-er Nr.3 - 2011 vuiltjes in de ogen gevonden. Als slot van de barbecue werden nog wat sterke, toch geloofwaardige verhalen verteld over het mooie HMVV 3.De taxi stond om 23.00uur klaar om dit prachtteam naar de saloon in Reusel te brengen. Hier werd nog wat afgetwist en de goudgele jongen burgemeester, dan wel soldaat, gemaakt.

Kortom, ben ik blij dat ik deel heb mogen nemen aan dit avontuur. Wat een mooie afsluiting van een prachtjaar. Kan het uitje van volgend jaar dit jaar overtreffen? Hier zijn de meningen over verdeeld. Moeilijk als je het mij vraag

De Verontruste HMVV-er

V

erontrust zijn wij om Paul Voets. Na een dag vol emoties - hij werd in de ochtend kampioen met HMVV 6 en in de middag haalde zíjn AFC Ajax eindelijk na zeven magere jaren de derde ster binnen – liep hij in zijn veronderstelling naar huis. Eenmaal thuis aangekomen eiste zijn moeder dat hij zijn fiets moest gaan halen. Paul dacht deze achtergelaten te hebben op het sportpark en besloot deze de volgende dag maar te gaan halen. Echter, de volgende dag stond de fiets niet in het fietsenrek en Paul begon sterk te twijfelen aan zijn geheugen, (die hem ongetwijfeld niet de exacte reconstructie kon geven van de vorige dag). Zeer teleurgesteld

kwam hij daarna thuis en vreesde hij voor de donderspeech van moeder Joke. Maar deze angst veranderde al snel in schaamte bij thuiskomst. Zijn fiets had namelijk al die tijd nog gewoon in de schuur thuis gestaan! De redactie is daarnaast verontrust over het gegeven dat er zo weinig kopie is voor de verontruste HMVV-er. Is er niemand meer binnen onze club die verontrust raakt over de degradatie van het 1e elftal? Het uitstapje naar Riga, het kampioenschap van het 6e of het uitje van het 3e? De redactie vindt dat in één woord: Verontrustend.

Kees van Gool-bokaal

‘B

ij de afsluiting van het seizoen voor de jeugd wordt er zoals gebruikelijk nog een keer alles uit de kast gehaald. Voormiddags strijden de Mini's, de E- en F-jeugd om de Kees van Gool bokaal. In het kader van hun trainerscursus hebben Frank Schellekens en Peter Tijssen hiervoor een mooi 4 tegen 4 toernooi opgezet met klinkende namen en een prachtig stel enthousiaste begeleiders. Uit de winnende teams PSV, Manchester United en AC Milaan, worden door de coaches de spelers geselecteerd waarvan zij vinden dat ze de Kees van Gool-bokaal verdiend hebben. En deze kanjers zijn: Rick Dings voor de mini's, Joris Visser bij de F en Dirk Meulenbroeks bij de E. Na de traditionele ouder-kind-wedstrijden is de finale van de penaltybokaal met aansluitend het toetje om de supercup die dit jaar voor het eerst

naar Hulsel gaat! Jorn, en ook alle andere winnaars1, proficiat.’ 2

1

Winnaars penalty-bokaal: Mini’s Tom Wouters, F2 Chiel Sanders, F1 Tijn Moors, E2 Niek Hermans, E1 Bram van Limpt, D Sven Spooren, C Jorn Roest, B Rick Keustermans, MB Corine Jansen, A Matt Luijten

2

Dit bericht is gekopieerd van de HMVV- jeugdsite

10

d’n HMVV-er Nr.3 - 2011 Smokkelaarskamp (jeugdkamp) ‘Hebben jullie Iets aan te geven?’ Een norse douanebeambte met een forse zonnebril tikt op de zijruit van de zojuist bij de Achelse Kluis aangehouden auto met kampgangers. De toon is gezet; het smokkelaarskamp is begonnen. TEKST: GUST VAN GISBERGEN

E

r volgt een benepen ‘Nee’ van een Fspelertje; maar z’n grote ogen en stijve blik verraadden duidelijk het tegendeel. Deze HMVV-er had namelijk flink wat zakjes met een, niet nader bepaald wit poeder bij zich; allemaal om in de smokkelaarssfeer te komen. Nou dat is gelukt. Even later wordt een wagen met wat oudere smokkelaars aangehouden; nee, ook niets aan te geven natuurlijk! Maar nu met een ondeugende glimlach op het gezicht. Fout dus; dat pikken de grensdieners niet. ‘Doe de koffer maar eens open. Van wie is die tas?’ Even later liggen Gijs z’n bullen over de inrit van de abdij. Opruimen? Nee natuurlijk niet, dat staat niet in hun taakomschrijving. ‘Wij zijn er om te controleren; jullie moeten het zelf maar opruimen’. En dat met een ondertoon van: misschien verdwijnt dan eindelijk die grijns van je gezicht. Maar de boodschap is duidelijk; er wordt nog volop gesmokkeld in de regio en als we iets verdachts zien dan moeten we hun bellen. Even later lijkt het grensincident al weer vergeten en wordt er keihard gewerkt aan het inrichten van onze fraaie kampplaats. Boven zijn de E en de Fspelers volop bezig met het oppompen van de luchtbedden, terwijl de D eerst aan de bak moet met het opzetten van de legertent; want dat wordt hun verblijf. Ook de andere basisvoorziening voor een geslaagd kamp, het panna-panna-spel wordt bij voorrang in elkaar geschroefd. Als eerste spelonderdeel staat het introductiespel op het programma. De spelers moeten aan de hand van een aantal, soms best lastige vragen, zien te achterhalen bij welke groep ze horen. En ja, zeg het maar; wie is Chris en wie is Stijn?

 Uiteindelijk wordt het toch allemaal duidelijk en kunnen de groepen de tanden zetten in een rebus en een woordzoeker.

Na het eten is er weer tijd ingeruimd voor het traditionele stratego-spel, dat om in het thema te blijven is gevuld met saboteurs, smokkelaars, douaniers en de vliegende brigade. Op de weg naar het stratego-bos wordt een rare snuiter met een zwarte pet en een koffer gespot; zodra hij ons ziet zet hij het op een lopen; en wij ook natuurlijk; daar willen we meer van weten. Op de plek waar hij ons zag vindt Stijn een soort van plattegrond, met op de achterkant allerlei geheimzinnige aantekeningen. Maar de vogels was inmiddels al lang en breed gevlogen en we kwamen uiteindelijk om stratego te spelen. Dus dat wordt weer volop spanning en lekker strategisch (of net niet) door het bos heen rennen en dan maar hopen dat je de tegenstander uiteindelijk weet te verslaan. Terug op het kamp wordt het douchen, nog wat spelletjes doen en dan richting slaapzak; morgen weer een dag! En die morgen is er zeker voor de jongste smokkelaars al weer heel erg vroeg.

11

d’n HMVV-er Nr.3 - 2011 Na het eten staat de voetbalclinic op het programma; via een spelcircuit komen de groepen bij een 6-tal voetbalspelvormen uit, waar ze hun uiterste best doen om punten te vergaren voor de ploeg. Zo was er een poortencircuit, moest de bal over een bank tegen een plaat worden gekruld om uiteindelijk uit te komen bij de krattenproef, waarbij lege kratten van een bank en een balk moesten worden getrapt. Volop strijd en inzet. In de namiddag wordt de zeskamp afgewerkt; ook hierbij is er een spelcircuit uitgezet en gaat het er weer flink tegenaan. Op een breed gebied worden onze smokkelaars getest; zo is er een voetgolfbaan uitgezet dwars door de bossen, dus met legio vervelende bomen die in de weg staan en ook nog eens een vervelende sloot. Maar daarnaast wordt ook het evenwichtgevoel van onze makkers op de proef gesteld bij de eierhelmproef en verder wordt ook het natuurkundig inzicht beproefd via de brugbouwtest. Ook hier ontbrandt weer een hevige strijd om het record van de voorgangers te verbeteren. Aan de hand van een beschrijving over ‘Den Draod’ die in de blokhut hing werd een heleboel duidelijk. ‘Den Draod’ was een hoogspanningsafscherming die de Duitsers in de Eerste Wereldoorlog hebben gebouwd om spionnen en smokkelaars tegen te houden aan de grens. In dit verhaal wordt ook melding gemaakt van een forse portie Russisch goud die indertijd in deze regio is verdwenen. Alle reden dus om op zoek te gaan. Na een ferme wandelpartij kwamen we aan bij een gerestaureerd stuk van de grensafzetting en al snel vindt Bram de koffer van de smokkelaar met 3 klompen Russisch Goud. Nou onze dag is gemaakt!. Tijdens de terugweg wordt er al volop gespeculeerd over wat we er allemaal mee konden gaan doen. Uiteindelijk leidt dat tot het plan om Ronaldo maar eens aan te kopen; moet kunnen.

Omdat het uiteindelijk toch om Russisch goud ging en dus helaas geen HMVV-goud, besloten we om de douane maar te verwittigen, maar de mannen waren al weg en de telefoniste wist alleen maar te melden dat ze morgen in de loop van de dag wel iemand langs kon sturen. ’s Avonds wordt er natuurlijk weer stratego gespeeld, maar wel met wat zorgen; 180 miljoen aan goud moeten we misschien toch maar niet zo achter laten. Uiteindelijk wordt de grootste en de lelijkste aangewezen om het goud te bewaken; Matt dus. En hoewel ie best lelijk is, en behoorlijk groot, is er toch wat bezorgdheid te bespeuren. En die bezorgdheid blijkt later op de avond terecht; Matt is overvallen; het bloed zit nog op zijn hoofd en het goud is spoorloos. Shit happens.

De volgende morgen vindt Jasper een embleem, dat wel heel erg doet denken aan het embleem dat de douaniers bij de Achelse kluis op hadden en dat ook op de visitekaartjes staat die we van hun hebben meegekregen. Erg verdacht allemaal. Maar het kampprogramma leidt de gedachten weer even af; er moet weer geknokt worden voor de groep. Deze morgen staan de groep-tegengroep spellen op het programma. Via een labiele

12

d’n HMVV-er Nr.3 - 2011 versie van het kussengevecht op de paal, het kranten-zoek-spel, het verover-de-zakspel en de pallet-ruk-proef wordt onderling uitgemaakt hoe de verhoudingen op dit vlak liggen. Ook hier weer geen klagen over de inzet. Door alle consternatie over wat te doen als de douaniers zouden komen, maar ook doordat de wandeltocht naar ‘Den Draod’ bij de meeste nog vers in het geheugen (en hier en daar ook in de benen) zat, hebben we besloten om de speurtocht van deze middag te skippen en te vervangen door een vrijblijvend programma met water. Dat begint met voorzichtig wat buikschuiven en eindigt ermee dat zowat iedereen zeiknat is. Iets wat gezien de temperatuur hartstikke lekker is. Nadat de waterlol is weggeëbd, wordt de raketfles in stelling gebracht en tovert Peer ergens een grote zak met kauwgomballen vandaan; een extra stimulans dus; naast de eeuwige roem voor diegene die de fles na zijn ‘ruimtevlucht’ weet te vangen. Geen eenvoudige klus, zou blijken. Maar in dit spontane spel zit een valkuil; na verloop van tijd belandt een van de flessen boven in een van de vele bomen; geen probleem verzekeren enkele jonge leider ons; ‘die trap ik er zo wel weer uit met een bal’; Juist ja; even later liggen er dus ook twee ballen boven in de bomen; en voordat onze jongens goed en wel doorhebben dat deze actie wellicht niet helemaal Frans-Paridaans-proof zou blijken, groeit het aantal boomballen tot 7! Een duidelijk geval van Oeps dus. Inmiddels is Jan van de Slachter ook gearriveerd en weet onze hongerige smokkelaars weer prima aan zich te binden; je kent dat wel, wat grappige verhalen, maar vooral veel lekkere frikadellen, hamburgers en spek. Omdat van de Douaniers geen spoor te bekennen is gaan we na de BBQ toch maar naar het stratego-bos en het lijkt er net een beetje op dat Luke nog een ietsepietsie van eerherstel aan het behalen was als stratego-strateeg als daar

ineens de douaniers verschijnen. Met veel bombarie willen ze snel even ons goud komen halen. Maar ja, dat hebben we dus niet meer; en... zij hebben geen embleem meer op hun jasje. Afin van het een komt het ander en even later zijn wij hún auto aan het doorzoeken en vinden bij de reserve band de koffer met de goudstaven. Tijd voor harde actie dus.

Een tiende seconde later liggen de nepdouaniers met hun gezicht in het zand en worden ze geboeid met de overblijfselen van de strategogevangenis. Afvoeren die hap! Op het kamp aangekomen wordt snel even de politie gebeld en de afspraak gemaakt dat we de schurken en het goud wel even zouden komen brengen. Zo gezegd, zo gedaan. Zo en nu eerst.. oh nee; er hangen nog een tros ballen in de boom. Via een katapult van fietsbanden met bamboepijlen, slagen we er in een setje ballen naar beneden te krijgen, een aantal dat de volgende dag na een ruige klimpartij en een gericht schot met de raketfles nog werd verhoogd. Maar... een viertal ballen krijgt definitief de status MIA (missing in action). Neemt niet weg dat we weer een leuk en spannend kamp hebben gehad, met een prachtige locatie en prima weer. Een mooie ervaring voor onze jeugdspelers. Maar ook voor onze leiding; ook die kijkt met plezier terug... een beetje moe, maar voldaan zoals De Booij dat noemt. En met ‘ne dikke mercie’ vanuit de club voor hun inzet en enthousiasme.

13

d’n HMVV-er Nr.3 - 2011 HMVV-ers in de spotlights De afgelopen periode is onze geliefde club weer een paar keer bedoeld, dan wel onbedoeld in het nieuws geweest. Opvallend daarbij is dat HMVV blijkt te beschikken over een karrenvracht aan voetbalknowhow. TEKST: THOMAS CASTELIJNS Paul Voets, speler van kampioen HMVV 6, leek ook lang op weg naar de titel bij het programma ‘Play like a champion’. Vooral zijn optreden in de achtste finale was indrukwekkend. Gesteund door opa Kees wist hij met verbluffende cijfers (6-7) te winnen van zijn opponent. Wie dit tafereel nog eens wil terugzien kan kijken op http://playlikeachampion.nl/Gv.aspx. Helaas werd hij overmand door de spanning en kon hij het nét niet bolwerken in de kwartfinale. Toch heeft Paul, trots gehuld in HMVV trainingspak, zijn visitekaartje afgegeven als voetbalkenner.

Paul met zijn harde kern

Ook binnen de eigen gelederen van d’n HMVVer bevindt zich een echte voetbaldeskundige. Redactielid Tom Roymans wist met zijn assistent Mart Lavrijsen de tweede plek te bemachtigen bij de Bladella voetbalquiz. Deze quiz werd georganiseerd vanwege het 100-jarige bestaan van de voetbalclub uit Bladel. Zij moesten alleen het oppermachtige en ervaren duo Niels Fouchier en Marco Villevoye van Sarto voor laten gaan. Tevens deed HMVV-er Peter Tijssen mee aan de finale van deze voetbalquiz, maar helaas strandde hij in het zicht van de haven. Daar kunnen Johan Derksen en consorten dus nog een puntje aan zuigen!

Tom en Mart met hun tweede prijs: een boekenpakket

14

d’n HMVV-er Nr.3 - 2011 Selectie weekend Riga 3, 4 en 5 juni 2011 Door de initiatiefnemers Joris, Niels en Bart werd een paar maanden geleden het idee geopperd om een weekendje weg te gaan met de selectie, waarbij al snel het woord “ Riga ” viel. Kennelijk hadden de vele verhalen over deze Baltische Stad ook Hooge Mierde bereikt want vanaf dat moment werd er serieus werk van gemaakt en werd er voor uiteindelijk 24 personen een plekje in het vliegtuig naar Letland en een hostel in Riga gereserveerd. TEKST: TOM ROYMANS

V

rijdag 3 Juni 2011: D-day. Rond de klok van 02.00 uur werd er verzameld bij De Bijenkorf, om hierna rond 03.00 uur met een taxi naar Charleroi -Brussels Airport te vertrekken. Echter bij de Bijenkorf aangekomen bleken we ineens met 25 man te zijn. Nadat enkele heldere geesten een beetje hadden rondgekeken, bleek tot onze opluchting dat midden in het gezelschap Bas van den Borne na een wilde nacht zijn roes lag uit te slapen. Omdat jullie dit natuurlijk niet zouden geloven zijn er hiervan wat foto’s gemaakt. Misschien een idee voor de spelers van HMVV 4 om hiervan een kalender uit te brengen. Mocht deze er komen: even omdraaien wanneer er jeugdactiviteiten op het sportpark plaatsvinden. Goed, nadat we om 03.30 uur vertrokken, reden we om 03.31 uur (in z’n achteruit) weer terug. Drie wonderkinderen vonden het namelijk nodig om Bas nog even de weg naar huis te wijzen, en bleken dus niet in de taxi te zitten. Dus uiteindelijk toch met 24 man op weg op weg naar het vliegveld in België. Daar gekomen liepen we in één vloeiende beweging ( zoals we van de selectie gewend zijn ) door naar de paspoortcontrole, die nauwelijks noemenswaardig was. Misschien was het de laffe controle of de algehele onoplettendheid van de SPELERS van de selectie, maar na drie dringende oproepen scheelde het niet veel of de helft van de selectie had het weekend doorgebracht op het vliegveld. Natuurlijk had de staf al lang en breed zijn plaats in het vliegtuig veroverd en zat hoofdschuddend op ons te wachten, net als de overige 177 passagiers. Riga, Letland ! Place to be. Na het pinautomaat op het Letse vliegveld vakkundig ontdaan te hebben van al z’n biljetten en alles direct weer ingeleverd te

hebben bij Meesterchef, vertrokken we met de bus naar het centrum van Riga. Na een klein uurtje kwamen we aan in het Hostel met de vertederende naam “ Naughty Squirrel”. Kamers verkend, tassen gedropt : doen waar we voor gekomen waren: niet al te veel lopen , drinken en eten. Vrij logisch dus dat we op hemelsbreed 100 meter op een terras neer plofte en de indrukken over ons heen lieten komen. Hamburger: goed, Bier: goed, Bediending: eerste 10 minuten goed, toen was het moois er al vanaf gekeken vanuit alle hoeken van het terras. Driek zijn ogen deden er pijn van en hij besloot een zonnebril te gaan kopen ( waarschijnlijk geïnspireerd door de trainer) en kwam terug met een glanzende Ray-Ban : goede keuze. Een paar gangen en pintjes verder werd besloten om voor het lucratieve bedrag van 35 Lats ( ongeveer 50 euro) eens te doen wat de meesten heel het seizoen na hadden gelaten: Met scherp op doel(en) schieten. Na een busreis die van het centrum door enkele nog erg communistisch ogende buurten ging, kwamen we uiteindelijk uit op een atletiekbaan voorzien van een voetbalveld een een heerlijke robuuste tribune stammend uit het Sovjet tijdperk. Hierbij tijdens het wachten in hogere sferen gebracht door Lange Thijs zijn meesterlijke afsprong op de verspringbaan. Zelfs de afgetrainde Letten verderop waren er stil van. Nadat iedereen de bouwvalligheid van de tribune had bekeken, ging de deur voor ons open naar de schietbaan: een naar vocht en schimmel stinkende bunker, onder de tribune……………. Na een uitleg van (o)ma Flodder, “vakkundig” ondersteund door drie doorgeladen ! vuurwapens: een pistool Glock, een Kalasnikov (AK 47) en een schotgun type Terminator, mocht een ieder die betaald had en getekend ( wie weet waarvoor) om

15

d’n HMVV-er Nr.3 - 2011 de beurt de doelen onder vuur nemen, waarbij de winnaar een kleine attentie zou ontvangen. Gretig werden er hulzen gemaakt, waarbij er door het merendeel in een dusdanig tempo werd geschoten dat de afzuiging overuren maakte. Niet veel later bleek deze geen overuren te maken maar gewoon kapot, waardoor het schieten meer leek op de mistwedstrijd van Ajax in de jaren 70, met het gezondheidsrisico van Tjernobyl. Uiteindelijk bleek Henri deze keer onverstoorbaar en in het juiste tempo over de meeste doelgerichtheid te beschikken. Teleurstelling voor hem was de plastic minibokaal en het ontbreken van de overwinningszoenen waar hij op had gehoopt.

werk op te knappen. Gelukkig liep ook Bart nog rond om zo nu en dan tijdig een einde te maken aan wat onderonsjes. Zo werd ook deze avond goed afgesloten. Ook technische wonderkinderen Pieter en Dirk hadden het tactische verhaal goed begrepen en ontpopten zich tot sterren van de avond. Even later kwamen we elders in de stad nog wat oude bekenden tegen waarmee we de avond passend afsloten. Gelukkig was dit ook vlakbij het hotel zodat we rollend van het lachen huiswaarts keerde.

Back to base: Het hostel. Daar kwamen we, een uitzondering daargelaten, niet aan. We ploften neer in een kroeg tegenover het Hostel dat zich voordeed als “ oudste café van Riga ”. Of het café het oudste was laten we in het midden, de tap was dat in ieder geval wel. Hierna met zijn allen de stad in om een hapje te eten. Dat bepaalde personen dan net het slechtste restaurant van Riga moesten kiezen was natuurlijk niemand zijn schuld, opvallend was wel dat de technische staf immers maar vlug gesmeerd was voor we er erg in hadden. Tijd om dit alles weg te gaan spoelen in het bruisende nachtleven van Riga! Dit gebeurde in eerste instantie met een georganiseerde kroegentocht. Omdat dit naar vrijwel ieders mening geen overweldigend succes was, besloot een verkenningseenheid onder leiding van Harry en aangevuld met Henri, Mart en Pieter andere oorden te gaan opzoeken. Nadat de rest toch weer was meegelokt naar een tegenvallende kroeg was het tijd om zaken te gaan doen. Nadat ondergetekende even vakkundig werd afgeleid door een Zweeds decolleté, kwamen uiteindelijk uit in THE CLUB, een middelgrote discotheek. Hier werd de teleurstelling van afgelopen seizoen als nog goed weg gedronken, werden mooie plaatjes geschoten, en werd vooral aan de teamgeest gewerkt: Niemand bleek te beroerd de ander zijn plaats even over te nemen of het vuile

Uiteraard was de technische staf aangevuld met technisch directeur Toon van Limpt aanwezig in THE CLUB om alvast te ‘scouten’ voor volgend seizoen

Topscoorder van het seizoen 2010/2011 doet het in de kroeg nog eens dunnetjes over.

Hulde toch aan de vrijwilligers/gezellen die zich deze avond toch weer van hun goede kant lieten zien, en die zich ondanks hun marginale rol in het afgelopen seizoen toch een volwaardig vervanger konden noemen.

16

d’n HMVV-er Nr.3 - 2011 Moet er alleen nog wel bij worden gezegd dat er door het eerdergenoemde wonderduo een sleutelbos is gevonden met het opschrift “Ballenhok HMVV “ Deze werd even buiten THE CLUB gevonden. Diegene die m kwijt is weet vast waar hij deze mogelijk verloren heeft. Af te halen aan de bar in de kantine! Dag 2: Slechts 5 uur slaap maar toch iedereen goed geluimd. Ontbijten in een té luxe winkelcentrum. De uitsmijters, soepjes en pannenkoeken vonden gretig aftrek. Maag gevuld, dus op naar het terras. Een enkeling waagde zich met het openbaar vervoer naar het strand voor een middagje zon, de meerderheid ging gestrekt in een zetel op een marktplein in het centrum. Gelukkig waren de strandbezoekers niet te beroerd geweest wat mooie kiekjes te schieten op het voor sommige betoverende strand. Dat de alcohol in het centrum ook zo zijn invloed had werd later die middag duidelijk toen even verderop wat straat theater begon te spelen. De altijd cultureel onderlegde Mart vond dat bij dit schouwspel geen alcoholische versnapering kon ontbreken. Nadat voor het oog van de Policija zijn pint in één beweging adje trok, dacht de Letse Policija hier echter iets anders over.

aandenken door Dirk werd het voorval afgedaan met het tonen van het paspoort en het betalen van 20 LAT. Iedereen blij. Na een vlugge hap en een vlugge douche stond iedereen weer paraat voor de afsluitende stapavond. Nadat tijdens een aperitiefje in het oudste café van Riga, met de meest dronken barman van Riga, Siem en Niels zelfs hier de toegang werd ontzegd, kon de afsluiting beginnen. Natuurlijk in één rechte lijn naar THE CLUB, verassend. Maar wat goed is, is goed dus geen klagen van niemand, ook niet van Ralph Jansen. Deze vond zijn Hostel bed waarschijnlijk fijner liggen als de bar, want hij haakte voortijdig af. Of hij daadwerkelijk ook echt is gaan slapen in het Hostel of andere oorden heeft opgezocht kan niemand bevestigen. Technische leiding Toon , Driek en Hakkie en Mieke natuurlijk, waren er deze avond weer als de kippen bij en genoten ook weer zichtbaar van alles wat er voor hun ogen afspeelde

Nadat een enkeling beneden in de lounge room hun Wat een SHOW!

En hij was maar een clown…

Resultaat: Een plaatsje achter in de politie wagen midden op het plein, tranen met tuiten, en na enkele bemiddelende gesprekken van wonderkind Pieter en het maken van een fotografisch

droom uitzag komen en dit even fotografisch werd vastgelegd, werd er door Meesterchef een dusdanig drinktempo bepaald dat het bier op den duur in THE CLUB gewoonweg op bleek te zijn. Omdat een merendeel van de groep toch al was verjaagd door een Letse rap act, verliet ook het laatste deel van de groep THE CLUB. Hierbij moet gezegd worden dat Bart deze avond geprezen kon worden om zijn familiaal gedrag, en niet te beroerd bleek iets weg te geven. Dat hij even later op de “dansvloer” in

17

d’n HMVV-er Nr.3 - 2011 slaap viel, terwijl hij er juist toen moest staan, vergeten we dan maar even. Ook de eenheid in de groep was op het einde ver te zoeken, en het leek er op dat sommige het woordje “storen” en “doorschuiven” ineens wel begrepen, wat uiteindelijk overigens nog een dure grap bleek te zijn. Sommige maakten nog een cultureel uitstapje door het stadspark, een ander waagde zich nog even in de Sovjet-Unie. Moet worden gezegd dat onze aanvoerder deze keer zijn verantwoording nam en de overgebleven mensen keurig aan de hand meenam tot het bittere eind.

De inhoud van Dirk zijn emmertje water kwam gelukkig voor ons, en helaas voor onze twee Letse vrienden, net voorbij toen wij alweer binnen waren. Nadat de rust was wedergekeerd en ook voor deze groep welgeteld één uurtje slaap (het 6e van dit weekend) was weggelegd, bleken de taxi’s rond de klok van 08.30 uur voor te staan. Nadat ook Niels, Mart en hun bruine vriend waren gearriveerd, kon de terugreis worden ingezet. Nadat Ron alsnog zijn halve toilettas ingenomen zag worden, en dit het laatste obstakel bleek voor een goede terugreis, bleek het riool in het vliegtuig aardig verstopt, en kwam het aroma ons in vlagen tegemoet. Mét de taxibus, zónder airco werd de terugreis vanaf Charleroi ingezet. Na nog even het teamgevoel te hebben getoond bij een Belgisch tankstation, keerden we moe maar voldaan terug op het Myrthaplein. Als het teamgevoel, de daadkracht, de tactische aanpak, de gemaakte afspraken , de schoten en het scorend vermogen volgend jaar net zo optimaal en doeltreffend zijn als tijdens dit weekend, word het volgend seizoen er voor de selectie één om nooit te vergeten.

Genoeg lengte in de aanval: Captain Lange Thijs, vergezeld door Lange Lekah.

Bij het Hostel aangekomen, en denkend dat we de laatste waren, zagen we vanuit de andere richting Gust en Siem komen aanlopen. Omdat het toch al 07.00 uur was werd besloten om “ Ook al staan we onderaan VV ACHT gaat eraan!” met ontbloot bovenlijf te scanderen door de straten van Riga. Niet iedereen kon dit waarderen, het zal de taalbarrière zijn geweest…

Net als dit weekend trouwens! Voor wie dit alles gemist heeft: met een beetje geluk waren de give-away’s van Bart zwaar over datum en kunnen we over 9 maanden nog eens terug! Blijft uiteindelijk toch de vraag waar Ralph Jansen al zijn afwezige uren heeft doorgebracht... T.R.

18

d’n HMVV-er Nr.3 - 2011 Agenda

Donderdag 4 augustus

Aanvang training selectie

Donderdag 11 augustus

Aanvang training overige teams

Zo dit was weer de laatste HMVV-er van het seizoen 2010/2011. Een jaar waar we vier kampioenen hebben mogen verwelkomen, maar helaas ook een degradatie moesten incasseren van het vaandelteam. Ondanks dit smetje mogen we stellen dat we weer een fantastisch jaar achter de rug hebben en ook wij van d’n HMVV-er hebben erg veel plezier gehad om al die kampioenschappen, feestavonden en dergelijke op papier te zetten. Hier hebben we vaak de hulp gehad van gastschrijvers die het ons erg makkelijk maakten om steeds weer een vol nummer te krijgen. Erg bedankt hiervoor dus! Wij hopen dan ook dat we volgend jaar net zo veel mooie stukken mogen ontvangen van jullie, zodat ook volgend jaar weer een (volle) HMVV-er bij jullie op de deurmat zal vallen. Het eerste nummer van volgend voetbaljaar zal uiteraard in het teken staan van de opening van de nieuwe kleedhokken en tribune. Rest ons nu nog jullie allemaal een leuke Hooge Mierd kermis toe te wensen en natuurlijk een onbezorgde en fijne vakantie! Tot volgend jaar! De redactie van d’n HMVV-er

Bij het lezen van deze HMVV-er zal u vast een aantal zaken opgevallen zijn. Ook kan het zo zijn dat je bepaalde suggesties hebt over de invulling van het clubblad. Mocht dit zo zijn, dan kunt u altijd een van de redactieleden aanspreken. De huidige redactie bestaat uit: Thomas Castelijns, Tom Roymans, Jan Hermans (Djus) en Luuk Hendrix. Of mail naar [email protected]

19