CONVO JUNI Inhoudsopgave. ! Naar de Alpen : ASAC Week en NSAC Chalet. Redactioneel. Van de Voorzitter... Marceneau Klimmer en kunstenaar

CONVO JUNI 2002 Redactioneel

4

Van de Voorzitter...

5

Marceneau Klimmer en kunstenaar

6

Sterren Een zicht in de nacht

9

! Naar de Alpen : ASAC Week en NSAC Chalet "

11 12

Cartoon

13

Mededelingen

14

Een terugblik Hoogte onderzoek in Californië

16

Waarschuwing !

18

50 / 50

20

Inhoudsopgave

Agenda & Activiteiten

ASAC Weekend naar Bleau 22

Colofon

HET IS WEER ZOMER! asac convo juni 2002 ASAC Week 2001 - Martijn baddert in een smeltwatermeertje

3

Redactioneel

Convo Nieuwe Stijl: Het Verhaal

door Anne De avond waarop ik Commis-saris Convo werd, kreeg ik een vuilniszak vol oude Convo’s. Meteen die nacht nog heb ik toen stapel na stapel verslonden—nieuwsgierig naar het ASAC verleden. Daarbij vielen me twee dingen op. Ten eerste bleek de vormgeving van het Convo weinig veranderd door de jaren heen. Ten tweede was aan de uitstraling van elke uitgave voelbaar tot welke jaargang ze behoorde. Hoezeer ik me verheugde op het maken van het Convo; het meest van alles verlangde ik naar het moment na afloop, wanneer ik zou terugkijken op mijn eigen jaargang Convo’s. Egocentrisch? Niet per sé. Wat een blik op de Convo’s van afgelopen jaar bij mij oproept, zijn de herinneringen aan alle mensen en gebeurtenissen, die samen een stempel hebben gedrukt op een jaargang Convo’s, en op een jaar lang ASAC. Afgelopen jaar is er veel gebeurd. Een groeiproces dat in 1996 al ontketend werd, is dit jaar weer in een versnelling geschoten. Kijk naar de hoge belang-stelling voor de NSAC wintercursussen en onze geslaagde Dies. Kijk naar een aantal van de afgelopen weekenden, waarvan zowel nieuwe als oude leden hebben genoten. Kijk naar de drukte en gezellig-heid in THEA. En kijk nu naar dit Convo—wie had dít ooit gedacht!? Ik in ieder geval niet. Visioenen van het Convo als zo’n dampend hete pizza (zie Redactioneel Convo april: Rob) had ik ook. Zeker is wel, dat zonder redactionele versterking, het nooit veel meer dan een lauw misbaksel zou zijn geworden. Jos. Hij was vaaf het begin zeer uitgesproken betreffende een aantal punten. Als we dit project gingen verwezenlijken, wel zo professioneel mogelijk—was zijn kernvoorwaarde. Een uitgewerkte bladformule was absoluut noodzakelijk; voor de opmaak hadden we een fatsoenlijk computerprogramma nodig en met die per post te verzenden Nieuwsbrief moest het afgelopen zijn: dat geld kon beter besteed worden. 4

Met betrekking tot andere zaken was hij minder standvastig. Al namen we ons nog zo streng voor om niet te laat te stoppen, uiteindelijk werd er toch weer gestaag doorgewerkt. 00:47 uur: ‘Ik ga wel zo slapen hoor Anne, want ik heb morgen wel gewoon een afspraak.’ 02:05 uur: ‘Hij wordt MOOI!’ 02:51 uur: ‘Nog even een overview, zo… Mogen we weer trots zijn!’ 04:38 uur: ‘Goh, het wordt al licht, joh…’ Tollend van de slaap afscheid nemen in de vroege ochtend werd eerder gewoonte dan uitzondering. Rob. Ik ontmoette hem voor het eerst toen ik in THEA de Nieuwsbrief uitdeelde aan nieuwe leden. De gretigheid waarmee hij toen de Nieuwsbrief opende, gaf de aanleiding om later in zijn bijzijn iets te laten vallen over het oprichten van een redactie. Hij ging er direct op in. Rob bleek een genie in het bewerken van plaatjes, figuren en foto’s. Toen het nummer van april verscheen, waavan hij de gehele opmaak verzorgde, was de kwaliteit van het Convo reeds behoorlijk gestegen. Toen het ontwerpen van de kaft een struikelblok bleek, kwam Rob met de creatieve oplossing. ‘Zouden we het niet kunnen, eh, hoe noem je dat? Dat de tekst er iets dieper in komt te liggen. Stansen of zo?’ Het Resultaat Resultaat. ‘Aha, pregen dus,’ zegt de drukker van het prachtige zaakje in Oud-West, terwijl we bij een kop thee ons verhaal doen. En hiermee wordt dan de totale metamorfose van het Convo werkelijkheid. Wel is het pregen een arbeidsintensieve klus. De prijs kan hij redelijk laag houden, aangezien de drukkerij deel uitmaakt van een stichting, die cursussen en vrijwilligerswerk aanbiedt aan werklozen. Dus als we zelf een handje willen helpen, graag. Daar valt mee te praten. Elke twee maanden zullen wij er voor zorgen dat de inhoud goedkoop geprint en gekopieerd wordt. Vervolgens gaan we naar onze drukker om de kaften te maken en om het geheel in elkaar te vouwen en te nieten. En we brengen natuurlijk iedere keer een paar eigen ASAC werklozen mee om te helpen. Hartstikke gezellig! En er is nog gratis thee ook. Leve de actieve ledenparticipatie! asac convo juni 2002

Van de Voorzitter... door Bart

Goeie Zaak! Het kan dus toch:

Reacties over het nieuwe convo kun je sturen naar: [email protected] asac convo juni 2002

5

Laatste stand voor de zomer

buiten klimmen. Dan heb je geen tijd, dan komt het er niet van en dan op een donderdag beslis je toch te vertrekken. Dat zijn de betere weekendjes! Dat ik eerder werd weggeregend in Hotton, werd afgelopen weekend goed gemaakt. Lekker in het zonnetje boven…ja?… boven de l’Ourthe natuurlijk. Pas in Hotton trouwens goed op de ganzen van de camping, ze zijn wel lief maar daag ze niet uit! ’s Nachts ook leuk, dan ganzegakken (dat rare geluid heet toch zo?) ze zo’n meter van je tent. Verder kun je er terecht met je volwassen problemen, want de motorjeugd van 50 jaar en ouder treurt in het campingcafé met een biertje in de hand… zwijmelend op karaoke (geweldig om te zien stiekem). En dan ga je toch maar naar je tent… jammer dat de fles rosé is weggespoeld (of meegenomen door de kids). In de hal is het een dag later weer bikkelen, want ja, wat doe je in een weekendje… beetje genieten van het buiten zijn. In de hal moet ik helaas ook weer snel weg, omdat ik in Haarlem

woon. (Dit is trouwens een vette hint: ik zoek een kamer in A’dam.) Dus wat aantal biertjes betreft… Tijdens mijn eerste paar vergaderingen merkte ik dat het allemaal best goed loopt. Zo lopen de weekenden naar wens; zijn de materialen op orde; wordt de website bijgehouden; is het convo onderhevig aan een facelift en wordt er gewerkt aan de inkorting van de debiteurenlijst. Erg fijn! En het is ook gezellig gelukkig. Zo vergaderen we binnenkort in Zandvoort… het kan allemaal zomaar! En… maken we ons ook al op voor de zomer? Van veel leden hoor ik al over stoere bergtochten anno 2002. Ook zijn er ingeschrevenen voor zomercursussen en zijn er weer twee AKI’s bij (gefeliciteerd!). Verderop in het convo wordt ook de ASAC-week besproken, dus mocht je zelf nog niet zijn toegekomen aan een planning… zie daar! Oké… rest mij nog een ieder een goede, en ook veilige start van de zomer! Bel Erica maar als je even wilt uitwaaieren op een rots!

Marceneau door Bernardo

Markant figuur

Enkele weken geleden was ik op de ASAC borrel, alwaar ik aan een tafel met een groepje mensen een beetje op laag niveau zat te babbelen over fleece truien, toen ik terloops de naam Marceneau liet vallen. Als groot bewonderaar van deze markante man weet ik mij meestal verzekerd van volledig onbegrip, aangezien het gros van de mensen nog nooit van hem gehoord schijnt te hebben (?!). Nu echter bracht deze naam iets in beroering bij een prominent asac lid. Wat bleek? Er was nog een Marceneau kenner binnen de asac! Al gauw ontstond er een boeiende discussie tussen ons. Al pratende vatten wij het plan onze mede asacers kennis te laten maken met Marceneau. Jean Luc Marceneau. Wat een naam! Wat een man! Een man die eigenhandig zijn stempel op het surrealisme van de twintigste eeuw heeft weten te zetten. Een ieder heeft wel eens zijn grootste meesterwerk mogen aanschouwen. Zijn bekendste doek De wenende soldaat prijkt al sinds jaar en dag in het Museum Ludwig te Keulen. Toch blijft zijn relatieve onbekendheid onder het grote volk een vreemd gegeven. Hoe kan het toch dat iemand, die door elk zichzelf respecterende surrealist als inspiratiebron wordt genoemd, toch zo in een waas van mysterie wordt gehuld?

6

Het antwoord op deze vraag kan gegeven worden door te kijken naar de band die Marceneau met André Breton had. Breton, die in 1924 met zijn Maniveste du surréalisme het surrealisme gestalte gaf, was een jeugdvriend van Marceneau. Marceneau en Breton waren in hun jonge jaren enthousiaste alpinisten. Rond de twintiger jaren maakten zij talloze zelfstandige toeren. Eén van deze toeren was de beklimming van de Trifthorn in het Zwitserse Mattertal. Op de dag van de beklimming was het weer vrij onbestendig. Marceneau en Breton klommen naar het Triftjoch alwaar zij hun bezorgdheid over het slechte weer uitspraken. Volgens het verhaal wilde de onstuimige Marceneau niet op Breton wachten en is alleen naar de top door gegaan. Toen Marceneau op de terugweg de uitgeputte Breton tegen kwam schijnt hij tegen hem gezegd te hebben, ‘Vites dare-dare! Il ne faut pas etre d’anxieux?’ (vrij vertaald: ‘schiet op! Je bent toch niet van dat benauwde?’). Nu had Breton een vreselijke hekel aan dat benauwde (wie niet trouwens?) en deze opmerking schoot hem dan ook dusdanig in het verkeerde keelgat dat Marceneau en Breton een hooglopende ruzie kregen, die er uiteindelijk toe heeft geleid dat het tot een breuk tussen hen kwam. Breton die als ‘paus’ van het surrealisme veel invloed had, is vervolgens een soort anti-

asac convo juni 2002


Centraal staat het venster, dat door Marceneau werd gezien als een deur naar nieuwe kennisvergaring en als een andere manier van beleving die reëler en completer functioneert. Het logo, uh…ik bedoel de afbeelding van de driehoek staat

Markant figuur

campagne tegen Marceneau begonnen. Door zijn invloed kreeg hij voor elkaar dat Marceneau niet mocht publiceren in bijvoorbeeld Révolution Surréaliste. Marceneau die als surrrealist pur sang, schilderkunst niet zag als een doel op zich, maar als een middel om zichzelf beter te leren begrijpen, voelde zich geïsoleerd en zag zich genoodzaakt het schrijven op te geven. Teleurgesteld verkocht hij zijn huis in Parijs en begaf zich richting de bossen van Fontainebleau alwaar hij zijn atelier had. Gedurende zijn leven in de bossen van Fontainebleau produceerde Marceneau enkele van zijn, mijns inziens, beste werken. Ik zou er graag één uit willen lichten en daar kort wat over vertellen. Het afgebeelde schilderij heeft de pakkende titel de gepijnigde geest van de schepper (Le latifundium reste une réalité qui a été peu touchée par les réformes).

voor de drie elementen van Heraclitus alwaar de complete, moderne mens in filosofische zin uit bestaat. Marceneau zag de mens als een schepper en maakte hiermee een analogie met de bergbeklimmer.

7

De bergbeklimmer wordt gevormd door de zwaartekracht, door de wil om te stijgen en door de opoffering van de prestatie (bloed) zoals de aarde gevormd wordt door de elementen vuur, water en lucht. Opmerkelijk is dat hij het element bloed (vierde element volgens Empedocles) wel in zijn driehoek

uitzet, terwijl hij zich verder op de elementen van Heraclitus baseert. Dit moet worden bekeken in het licht van een alles omvattende…..O wacht de thee is klaar. Bron: Grote Winkler Prins Encyclopedie. 1977 - Zevende druk. Elsevier Nederland.

MEDEDELING van de REDACTIE PER SEPTEMBER 2002 ONTVANG JE DE NIEUWSBRIEF ALLÉÉN NOG PER E-MAIL. MELD JE DAAROM NU AAN MET JE HUIDIGE E-MAILADRES: [email protected]

8


Sterren door Tobias

Elke klimmer die ook nog eens van

Goed, nu een iets praktischer gegeven misschien. Als je naar de sterrenhemel kijkt zijn er tig sterrenbeelden te zien, met de bekendste de Grote Beer, oftewel het steelpannetje (te zien in het plaatje). Dit sterrenbeeld is gedurende het hele jaar te zien in Europa. Als je nou de achterste rand van het pannetje doortrekt over ongeveer vijf keer zijn eigen lengte kom je bij een redelijk heldere ster. Dit is de Poolster. Deze staat altijd in het noorden. Hopelijk zul je je er nooit op hoeven te oriënteren, maar als je bijvoorbeeld onthoudt waar hij staat, kun je de volgende dag daar wel de tijd aan afleiden. De zon staat namelijk precies om 13:00 uur in het zuiden (voor de zomertijd, wintertijd om 12:00 uur)

Een ster die je ziet kan dus best al lang uitgedoofd zijn, of geëxplodeerd, waardoor hij veel helderder zou zijn.


9

Wetenschap

de natuur om zich heen geniet heeft wel eens voor zijn tent of voor de hut naar de sterren zitten kijken. Fantaserend over hoe ver weg het allemaal is en over wat er daar allemaal zou gebeuren op dit moment; of voor de wat filosofisch aangelegden onder ons, over wat er nu gebeurt terwijl wat je ziet al duizenden jaren geleden gebeurd is. Voor degenen die dat nog niet beseft hadden of het niet door hun ouders uitgelegd hebben gekregen: het licht van de sterren dat je nu ziet, is al miljoenen jaren geleden uitgezonden. Vergelijk het met een geheid wordende heipaal die je van een afstand bekijkt: je ziet de heipaal een klap krijgen maar je hoort het pas een fractie van een seconde later, afhankelijk van hoe ver je ervandaan staat. Hetzelfde gaat op voor licht, het plant zich voort met de lichtsnelheid en als de afstand erg groot is, is wat je ziet dus al een tijd geleden gebeurt.

Wetenschap

dus precies tegenover waar de afgelopen nacht de poolster stond. De poolster is vervolgens weer het begin van de kleine beer, ook een steelpannetje, maar dan met een pan die er wat meer vierkant uitziet. Goed, zo kun je nog wel een tijd doorgaan om alle sterrenbeelden af te leiden.

Door dit samenpersen wordt een proces op gang gezet wat uit zichzelf doorgaat. Het gas zal gaan klonteren en sterren gaan vormen. Over een periode van honderdduizenden jaren ontwikkelt de gaswolk zich tot een agglomeratie van sterren.

schouders Een ander fascinerend feit (vind ik), vindt plaats in het Orion sterrenbeeld. Orion is te zien van oktober tot maart dus dit moet je nog even Betelgeuze onthouden voor je ernaar kunt kijken. Als je naar Orion kijkt, ook wel bekend als een jager met een zwaard (je kunt er een soort zandloper-figuur in zien met een riem en een zwaard) zie je ten eerste linksboven (de jager z’n zwaard riem schouder) de ster Betelgeuze (=vertaald: ‘oksel’). Deze ster is stervende, en is zo groot dat hij als je z’n centrum op de plek van de Orion Nevel zon zou zetten, hij de ruimte tot Jupiter zou opvullen! Maar over stervende sterren nu even niks. Wat nog fascinerender is vindt momenteel plaats in de Orion Nevel, deze is nog net met het oog Dus als ik naar Orion kijk na een te zien op zeer donkere en heldere dag skiën en ik zie de nevel en plaatsen. In de bergen moet hij besef dat er daar duizenden sterren zeker te zien zijn. De nevel bevindt ter grootte van de Zon gevormd zich midden op het zwaard (zie worden, bedenk ik altijd dat die plaatje) en bestaat uit een grote bergen eigenlijk helemaal niet zo gaswolk. Deze gaswolk is in imposant en groot zijn. Maar goed, principe stabiel. Als deze alleen misschien voor jullie wat om naar verstoord wordt door bijvoorbeeld te kijken in plaats van na te denken een passerende ster (!) zorgt de over de stoere routes die je de opgewekte schokgolf voor volgende dag gaat maken. samenpersen van het gas.

10


Naar de Alpen ASAC week: 2002 Vorig jaar was het de Bernina; het jaar daarvoor in het Mattertal bij Zermat en dit jaar wordt het Göschenen in de Urner Alpen, Zwitserland…

Locatie Camping Göscheneralp in het Göschenertal (de enige camping). Tussen Andermatt en de Sustenpas, in de Urner Alpen, Zwitserland. Tel: +41 (0)41 885 00 85 Mogelijkheden Mooie gletschertochten en flink heftig graniet klimmen. Meer informatie Tobias Telefoon 020 779 0848 E-mail [email protected]

NSAC Chalet 2002 In de tweede, derde en vierde week van juli 2002 staat het NSAC chalet weer open voor iedereen om langs te komen, af te spreken, mensen te ontmoeten. Zo gauw de exacte plek bekend is, zal dit op de website verschijnen. (nsac.climbing.nl of asac.climbing.nl). Het zal vrijwel zeker in de omgeving van Andermatt zal zijn, in de Urner Alpen in Zwitserland.

Bart, Joep, Jasper - ASAC Week 2001


11

Zomeractiviteiten

Wat is de ASAC week? Elke zomer organiseert de ASAC ergens op een camping in de Alpen , een week waarin iedereen elkaar na een halve zomer klimmen, klooien, cursussen, etc. kan ontmoeten. Wie zin heeft kan langs komen, alleen of met anderen. Het idee is een week samen klimmen, bivakkeren, spelen en gewoon lekker buiten zijn. Je betaalt je eigen onkosten, de ASAC trakteert op een barbecue ter afsluiting. Zorg voor eigen materiaal (ook te huur via de ASAC - zie blz. 15).

Periode Zaterdag 3 tot zaterdag 10 augustus 2002.

Activiteiten

Agenda 14 t/m 16

juni

Wadlopen

15 t/m 16

juni

NSK Sportklimmen

22-23

juni

Weekend Dave

22-23

juni

AKI-examens Sy

29

juni

Bjoeks Boulder Experience

29-30

juni

Blokweekend Ith

8 t/m 28

juli

NSAC chalet open

27 juli t/m 4

aug

USAC Alpenweek, Valnontey, Gran Paradiso, Italië

27 juli t/m 4

aug

YETI week Lo Scoiattolo, San Marino, Italië

27 juli t/m 10

aug

TSAC Alpien Basiskamp Vicosoprano, Bergell, Zwitserland

3 t/m 10

aug

ASAC week Göschenen, Urner Alpen, Zwitserland

Bjoeks Bouldering Experience Wat Datum Locatie Kosten Inschrijven

Info 12

Boulderevenement met een competetief tintje Zater dag 29 juni 2002 Klimcentrum Bjoeks, Bieskemaar 3, Groningen • 10 voor volwassen en • 7,50 voor jeugd t/m 17 jaar, inclusief barbecue en live muziek. Tot 27 juni via [email protected] Mail je naam, adres, telefoonnummer, of je man of vrouw bent, en of je wilt blijven slapen (in Bjoeks, dan wel in een tent). Telefoon 06 1443 2483 asac convo juni 2002

Wadlopen 14, 15 en 16 juni gaan we wadlopen! Vrijdag vertrekken we. We verblijven in de wereldstad Dokkum, goed voor het meest bruizende uitgaansleven ooit, aldus intimi. Zaterdag vroeg op en al ploeterend door modder, zee en wadden naar Ameland toe. Daar staat tussen de duinen wederom een fantastische camping. ‘s Middags kan iedereen naar hartelust al fietsend het eiland verkennen.

‘s Avonds wacht wederom een lange nacht (karaoke liefhebbers opgelet!). Helaas zijn er maar een beperkt aantal plaatsen dus schrijf je snel in. Prijzen zullen +/- 50 euro zijn (all in!). (Voor de klimaholics is dit natuurlijk een uitstekende voorbereiding voor de alpen). Interesse in het organiseren van activiteiten? Stuur een mailtje naar [email protected]

13

© Coen Wijnands

Cartoon


Mededelingen Nieuwe kortingsregeling Bever De ASAC heeft een nieuwe kortingsregeling afgesloten voor de aankoop van ASAC materiaal, en voor persoonlijke aankopen door leden. Per 1 juni 2002 krijgen alle ASAC leden 10% korting bij Bever Zwerfsport te Amsterdam, op vertoon van een geldig legitimatiebewijs (niet je ASAC pasje). Je kunt niet met een creditcard betalen, wel pinnen. De regeling is op alle dagen geldig. Einde kortingsregeling Demmenie De kortingsregeling bij de Demmenie is per 1 juni 2002 niet meer geldig.

Nieuws

Geleend materiaal Heb je nog ASAC-materiaal in je bezit? Graag zo gauw mogelijk teruggeven aan de Materiaal Commissaris, zodat andere mensen het weer kunnen lenen! Boetes hoef je waarschijnlijk niet te vrezen, als je tenminste een beetje aardig doet… Nieuwe ASAC -AKI’s Sinds 12 mei 2002 heeft de ASAC er weer twee nieuwe AKI’s bij, te weten Tobias Tiecke en Jochem Valkenburg. Gefeliciteerd met het behalen van jullie examen en veel plezier ermee! Gezocht: nieuwe NSAC Winterprogrammacoördinator Hoi allemaal, het winterseizoen zit er weer op. Jammer genoeg zijn niet alle cursussen doorgegaan, maar de cursussen die zijn doorgegaan waren een succes! Voor mij als coördinatrice zit het er ook bijna op. Ik moet alleen nog wel iemand vinden die mij gaat vervangen. Lijkt het jou leuk om komend jaar het winterprogramma voor de NSAC te organiseren, of wil je eerst even wat meer info over wat je precies moet doen? Bel of mail me dan even. Groeten, Sjula Rozendal NSAC Winterprogrammacoördinatrice Telefoon 06 4837 2678 / [email protected]

14


Van de Materiaal Commissaris... Dag ASAC-leden! De zomer staat voor de deur en jullie hebben vast allemaal grootse plannen! Als materiaal commissaris zou ik graag van jullie willen weten of er vraag is naar het huren van spullen zoals pickels, helmen, gordels etc. Het depot is maar beperkt, dus wie het eerst komt, wie het eerst maalt! Dus, als je materiaal wilt huren, laat het me even weten (mailen of bellen), en doe dit uiterlijk 17 juni. Sowieso moet de eventuele verhuur voor 3 juli allemaal geregeld zijn, want dan vertrek ik zelf voor twee maanden... Groeten, Sanneke Telefoon 06 4713 2144 / [email protected]

- Opgeven per telefoon/voicemail bij Erica Pepping: 06 4732 0712 - Iedereen zorgt zelf voor een klimkaart (NKBV: 0348 409 521) of BMC kaart (www.thebmc.co.uk) - Je moet een bergsportverzekering hebben (NKBV). - Aanmelden uiterlijk op de zondag voor vertrek i.v.m. blokkaarten. Verhuisd Kieran Larkin Pieter van der Doesstraat 17s 1056VB Amsterdam Pauline Broertjes Meer en Vaart 342 k7 1068 LH Amsterdam tel. 06-24880740


- Afmelden uiterlijk de maandag voor het weekend per telefoon (06 4732 0712). - De ASAC heeft een brander en kan plekken in een tent en helmen regelen (opgeven als je geen tent hebt!). - Vertrek vrijdag 19.00 uur bij de taxistandplaatsen van station Amsterdam Amstel. Prijzen Naklimmer / advo AKI KI

• 35,• 20,• 15,-

(Eén KI per weekend, de eerste die zich aanmeldt, rest gaat mee als AKI).

15

Nieuws

ASAC Weekendregelement

Een terugblik... door Marieke Pronk

Onderzoek

Na een maandagavondje gezellig klimmen in THEA, ben ik eindelijk geïnspireerd om nog eens een stukje voor het Convo te schrijven. Dit keer niet vanuit California, maar gewoon vanuit Amsterdam, Nederland. Het land waarin we langzamerhand ook gaan wennen aan Amerikaanse praktijken (lees: moordaanslagen op politici) en hypocriete gedragingen (lees: Srebrenica). Maar dat nu terzijde….. Ondanks het feit dat ik al 2 ½ maand geleden weer voet op Nederlandse bodem heb gezet, blijf ik denken (en zeggen) dat ik pas net ben teruggekomen. Deze gedachte wordt versterkt door mijn sporadische klimavondjes in THEA, waarbij ik steeds weer nieuwe (oude) gezichten tegenkom die me steevast blijven vragen, ‘Hoe was het in Amerika? Was het leuk?’ En op deze manier word ik heerlijk herinnerd aan mijn belevenissen tijdens mijn onderzoek en reis. Terugzwijmelend zie ik me dan weer door New York sjouwen met mijn grote rugzak vol met buitensportartikelen. 16

Daarbij vroeg ik me af wat ik het beste in 4 uur in Manhattancentrum kon doen: WTC of Empire State Building? Enfin, op 1 juli 2001 (heenreis) koos ik voor het laatste, op 11 september 2001 had ik hiervan spijt en op 24 februari 2002 (terugreis) koos ik dan ook het laatste! Na verdere rondzwervingen door de Canadese Rockies en Vancouver Island, vloog ik vanaf Seattle richting San Diego. Daar ontmoette ik al snel mijn onderzoeksmaatjes (lees: professoren) en medeproefpersonen. Hiermee zou ik een zeer uitgebreid onderzoek gaan doen naar de effecten van langdurig verblijf op hoogte (lees: zet 5 mensen in een hut op 3800 meter en kijk wat er gebeurt). Het onderzoek bestond uit 3 subonderzoeken met ieder een eigen onderzoeksvraag en testen. Test 1 bestond uit: vastketening op een roze, plastic strandstoel aan een ademhalingsmonitor. Vervolgens werd de hoeveelheid zuurstofdruk verlaagd, waardoor de asac convo juni 2002

Gelukkig stonden er in WMRS ook heel wat positieve dingen tegenover. Een kokkin die iedere dag gratis het meest fantastische eten op tafel toverde (bijv. 2 keer per dag verse taart/muffins/ brownies); een slaapplaats in een


sterrenwachthutje waarbij het geopende dak iedere nacht toegang gaf tot een immens grote sterrenhemel; fijne collegae en medewerkers van het WMRS met wie ik kon tafeltennissen, biljarten, hardlopen, mountainbiken, boulderen, hoefijzers gooien, filosoferen, tv kijken, etc. en een verblijf midden in de bergen met de meest fantastische uitzichten over woestijnen, bergketens en zoutvlaktes.

Onderzoek

zuurstofopname uit de lucht bemoeilijkt werd. Normaal gesproken gaat een persoon hierdoor meer ademhalen… Ik niet, waardoor mijn lipjes langzaam blauw werden! (Misschien dat ik daarom niet zo goed kon slapen de eerste week) Voor test 2 en 3 werd er een gat in mijn armbloedvat geprikt, waar vervolgens een naald met spuit in werd gehangen. Zodoende kon men continu bloed tappen en kijken wat er met verschillende bloedgaswaarden gebeurde. Dit werd gedaan in rust (op hetzelfde strandstoeltje) en op de fiets tijdens een maximale fietstest. Bij dit laatste dien je voor te stellen dat je dus groen, geel, paars ziet tijdens een zeer zware fietstest en dan gaat er vervolgens iemand voor je neus bloed staan afnemen! Al met al werden deze testen uitgevoerd op zeeniveau (in “sun-city” San Diego) en op 3800 meter hoogte (White Mountain Research StationWMRS), waarbij ze 5 tot 10 keer werden herhaald.

Marieke ondergaat de ademhalingstest

Al met al een ervaring om nog lang van na te genieten! Vriendelijk verzoek dus om nog vaak tijdens een klimavondje in THEA me verbaasd aan te kijken en te vragen, ‘Ben je al lang terug?’ en ‘Hoe was het in Amerika?’ Alvast bedankt!

17

Waarschuwing!

Roddels

door een ASAC-er (die ie uit veiligheidsoverwegingen liever anoniem wil blijven)

H et is maandagavond. Een avond waarop tientallen fanatieke ASAC’ers samenstromen, de gevaren van één van de meest linke buurten van Amsterdam trotserend, om in THEA hùn sport te beoefenen, om zich vast te bijten in series boeiende routes vol uitdagingen. Terwijl alle andere ASAC’ers hun grenzen opzoeken in vijfjes, zesjes of zelfs zevens, zit Pocus aan een tafeltje in de hoek met een Palmpje voor zich op tafel. Niemand die ondertussen nog verbaasd opkijkt dat Pocus daar nu weer alleen aan dat tafeltje zit, de gesprekspartners van zoëven zijn namelijk weer gaan klimmen, waarvoor zij immers gekomen waren. Er schuiven ondertussen weer andere mensen aan. Een oplettend toeschouwer zou al gezien hebben dat Pocus deze keer zijn slippers aan heeft. Nu zie je hem tijdens het geanimeerde gesprek naar zijn voet wijzen. In een even van pijn vertrokken gezicht verontschuldigt hij zich voor zijn aanwezigheid bij de bar. ‘Van het fietsen’ roept hij, ‘ik werd zomaar aangereden toen ik net met een snelheidsrecordje bezig was! Jaah… ‘t was mijn eigen schuld, maar ’t was toch een lul’. De ander kijkt hem meewarig aan, maar knikt uit sociale overwegingen begrijpend met het hoofd. Het wordt ook steeds ongeloofwaardiger. Vorige week verhaalde Pocus over een voetbaltoernooi wat hij net gehad zou hebben. Slidings, Tackles, enzovoort, enzovoort. Een ware uitputtingsslag

18

zou het zijn geweest. ‘Klimmen? Nee, vette spierpijn, dat wordt niks!’. Een volgend palmpje wordt hem aangeboden. Onbescheiden wordt deze geaccepteerd. Een glimlach trekt over zijn gezicht, de intense pijn van daarnet lijkt weer geheel verdwenen. Neem dan de maandagavond van twee weken geleden. Een blessure aan zijn vinger. Ja ja, maar ondertussen ging hij wel in de Ith klimmen… of zou hij daar ook alleen maar biertjes gedronken hebben en andere klimmers van hun prestaties hebben afgehouden? Steeds meer ASAC’ers schuiven ondertussen aan. Moe maar voldaan drinken zij hun Extran terwijl Pocus genereus een rondje bier aanbiedt. Als hij een vol dienblad van de barman krijgt klinkt het opgetogen, ‘zet maar op de rekening van Bernardo, dat komt wel goed.’ Hoe kan een klimvereniging nog serieus genomen worden met zulke leden? Op deze manier wordt toch het elan van een gemotiveerde groep sporters van binnenuit ondermijnd! Er zouden zelfs al meerdere klimmers zijn – genoemd worden onder andere ene Broer K. en een zekere Snuf B. – die op vergelijkbare wijze in de klimhal zijn waargenomen. Beste leden, wordt het zo langzamerhand niet tijd voor actie? Misschien kunnen we… of wacht, wellicht moeten wij nog even de rust bewaren en afwachten waar Pocus volgende week mee komt. Laten we hem nog eenmaal het voordeel van de twijfel geven, maar dan…



19

50 / 50

Klimweekenden

door Coen Wijnands

Op het allerlaatste moment heb ik me nog opgegeven voor het Bleauweekend. “Busje,” denk ik, en pak niet al te conservatief mijn rugzak in. Net na zevenen ben ik er. Op het gras achter het station bij de taxirotonde zit een eenzame ASAC’er. Ik ga er naast zitten. Dan voegt Bart zich bij ons. Hij heeft het vervoermiddel opgehaald. Ik kijk rond. Geen busje? “Ja, nee, het is die daar...” De vinger wijst naar een donkerblauwe auto die, weliswaar groot, toch niet geschikt lijkt voor het vervoer van vijf man (wat is er mis met boulderen, dames?). Vijf man die allemaal een busje verwachtten. Inmiddels zijn ook Jasper en Oscar gearriveerd. De rugzakken worden zwaar gemolesteerd om toch in de bak te passen. Alle chips gaan op de hoedenplank en het brood wordt gelijkmatig door de auto verspreid. Uiteindelijk is alles min of meer in de auto gestouwd en gaan we op weg. Voor mij zo ongeveer het twintigste bezoek aan Bleau; voor anderen de eerste keer. 20

Het is twee uur als we bij de camping arriveren. “Complet”, laat een bordje ons weten. We wisten niet of er gereserveerd was… Toch maar de camping op. Er is toch nog plek en tegen half drie slapen we. Donderdag is een prachtige dag! Ik stel voor om naar het gebiedje “Le Cul de Chien” te gaan. Het is vlakbij, de rotsen zijn er niet zo hoog, alles van plaatjes tot daken en je landt vrij goed; er is veel zand. Bovendien kom je langs een

Le Bilboquet Fontainebleau

van de meest markante rotsblokken van Bleau: le Bilboquet. Het heeft wat weg van een grote hondenkop. Eigenlijk is het niet de bedoeling dat je er op klimt, het is een soort ‘monument’, maar we zien steeds groepjes bij het blok. Hier voegt ook Kelvin, die met iemand anders meegereden was, zich bij ons. Okee dan! We zijn er, spelen maar! asac convo juni 2002

Een boulder is een compact klimprobleem van meestal enkele meters hoog of lang. Het mooiste is, als je ‘m net niet kunt, maar na denkwerk en proberen kunt oplossen. Je merkt dan ook dat je bewegingen steeds vloeiender worden, efficienter. Bleau vraagt om techniek, vooral van de voeten. Plaatjes klim je niet met brute kracht, maar op vertrouwen en precisie. Daarnaast kenmerkt boulderen zich door explosiviteit. Een korte (krachts-)inspanning, nadat je het probleem hebt uitgewerkt. En aangezien er duizenden ‘problemen’ zijn in Bleau, kun je wel even vooruit.

Tegen elven houdt de regen op en langzaam breekt de zon door. Er zijn maar een paar gebieden in het grote Bleau-bos, die na regen snel drogen. Naast Cul de Chien is dat 95.2. Je komt er dan bijna iedereen tegen… Tot na achten vermaken we ons ook daar weer op de zandstenen mega-korrels.


Over de zaterdag kan ik kort zijn: regen. De hele dag. En wat doe je dan, als je wil klimmen? Wachten. Gelukkig hoef je dat niet op een natte camping te doen, maar heeft Milly-la-Foret, één van de van-middeleeuwseoorsprong dorpjes vlakbij, een café met pooltafel en tafelvoetbal en een goede bakker. Nog even lange afstand-frisbeeën. Kokend onder een grote boom gaan er even stemmen op om die avond al naar Nederland te vertrekken. Maar uiteindelijk blijven we… en worden beloond met een mooie zondag. Op naar de Cul de Chien maar weer, want de andere gebieden liggen meer in het bos en worden langzaam droog. Zo hebben we nog een mooie afsluiting van dit weekend. De consensus is dat boulderen erg leuk is—iedereen heeft wel mooie problemen opgelost—Bleau een prachtige speeltuin, en pizza lekker. Tegen twaalven zijn we terug in het land zonder hoogtelijnen… 50/50 is mijn gemiddelde in Bleau wat droge-/regendagen betreft. Daar is niets aan veranderd.

21

Klimweekenden

Tot laat in de middag proberen we, falen we, klimmen we hier en daar en overal. Na een flinke maaltijd slapen we om tien uur… om de volgende ochtend wakker te worden met regen. Alles is zeiknat. Maar niet getreurd: Al gauw wordt een nieuwe tak van sport enthousiast beoefend: Tree-Frisbee. Zoek een plek uit met bomen. De eerste takken redelijk hoog. Positioneer een aantal spelers zo, dat er een paar bomen tussen ieder is en verzin dan aparte worpen om de bomen heen of er tussendoor. Ach, het houdt je bezig…

In plaats van koken gaan we Bleau in. Op naar Mimi’s! Mimi’s heeft naast erg leuke serveersters ook prima pizza’s, wat iedereen kan beamen.

Het ASAC Convo is het orgaan van de Amsterdamse Studenten Alpen Club No. 3, Jaargang 20, juni 2002 Verschijning 5 keer per jaar Oplage 200 Druk Kaft Drukkerij Polka, Amsterdam Offset Copyrette, Amsterdam Kopieerwerk De Beste, Amsterdam

Aan dit nummer werkten mee: Aart, Bart, Coen, Martijn, Tobias, Bernardo, Max, Pieter, Pocus

Convo Redactie Jos Khoeblal Rob Marjot Anne Slootweg

06-24669451 06-28248721 06-48074584

ASAC Bestuur Voorzitter Bart Vosters 06-41240129 Secretaris Aart Breedt Bruyn 020-6861095 / 06-28337345 Penningmeester Mathijs van Beusekom 020-4422610 / 06-24657097 Commissaris Weekenden Erica Pepping 06-47320712

Colofon

E-mail: [email protected] Kopij aanleveren per e-mail of diskette. De Redactie behoudt zich het recht voor om artikelen te weigeren of in te korten. No. 4 verschijnt op 7 oktober 2002 Deadline: 24 september 2002

Commissaris Materiaal Sanneke van Asselen 06-47132144 Commissaris Convo Anne Slootweg 06-48074584 E-mail : [email protected]

Weekendreglement Opgeven bij Erica Pepping uiterlijk zondag voor vertrek. Afmelden bij Erica Pepping uiterlijk maandag voor vertrek. Klimkaart en bergsportverzekering verplicht. Vertrek vrijdag 19.00 uur bij de taxistandplaatsen van Station Amsterdam Amstel. Betaling bij vertrek: •35,Naklimmer / advo •20,AKI •15,KI (eerste aanmelding, rest = AKI). Lange weekends zijn duurder. Materiaaldepot & Bibliotheek Sanneke van Asselen

ASAC Lidmaatschap Contributie •24,- op giro 4517030 t.n.v. ASAC, Amsterdam Aanmelding nieuwe leden In september en februari Opzegging voor 1 september 2002 Adreswijzigingen doorgeven s.v.p.

ASAC Postbus 3833 1001 AP Amsterdam [email protected] http://asac.climbing.nl Giro 4517030

Copyright © 2002 - Alle rechten voorbehouden. 22


CONVO JUNI Inhoudsopgave. ! Naar de Alpen : ASAC Week en NSAC Chalet. Redactioneel. Van de Voorzitter... Marceneau Klimmer en kunstenaar

Recommend Documents