Fundament Nieuws voor en van alumni van de Hoge Hotelschool Maastricht | nummer 29 | april 2010
In dit nummer Kasteel wordt hotel | Marijke Peer in de Wending | Ger-Jan Wassink in the Picture | De Mening over de waarde van de Funda| Lisette de Later op wereldreis in de Sprong
1
designed by D/Dock
1
3
Architect en docent Luc Coenegracht over het kasteel als hotel
door Nicoline Wisse Smit [F 1994]
Architect Luc Coenegracht doceert sinds 1993 aan de HHM. Een gewaardeerd docent onder studenten. Naast zijn werk als docent is hij als architect werkzaam bij Ton Vandenbergh Architekten te Heerlen. Vanuit zijn dubbelrol vormt Luc de brug tussen theorie en praktijk. Een brug die ook met de transformatie van kasteel tot Teaching Hotel Château Bethlehem wordt geslagen. Luc deelt zijn visie over de rol van het hotel in het onderwijs en vertelt over zijn bijdrage aan de totstandkoming. ‘De grootste verrassing’, steekt Luc van wal, ‘die is er eigenlijk niet. Het omvormen van kasteel tot hotel is eigenlijk heel logisch. Het plan is niet voor niets al vaker uitgewerkt in cases. Ik gaf de studenten dan de opdracht om het kasteel om te vormen tot een hotel. Daar kwamen altijd mooie dingen uit. Voormalig directeur Lodewijk van der Grinten heeft
dat ook gezien. Hij wilde het kasteel teruggeven aan de studenten. Zijn ambitie was niet gering en ligt aan de basis van het hotel dat in september officieel geopend wordt.’ Al in juni vangen de eerste studenten met proefdraaien aan. Grootste aandachtspunt is de nieuwe manier van denken die het hotel meebrengt. Niet één kamer is hetzelfde. Dit vraagt om creatief denken en innovatieve oplossingen. Luc vervolgt: ‘Bij de realisering is gekozen om te werken met verschillende Nederlandse designers. Grote namen zoals Jurgen Bey, Piet Hein Eek, Evelyne Merkx en Studio Job.’ Een opzet die afwijkt van de geijkte paden in de hotellerie. De designers kregen een vrije, brede opdracht mee. Het enige verzoek was om de monumentale elementen van het eeuwenoude kasteel te respecteren en een inspiratiebron voor de student
neer te zetten. De opdrachtomschrijving bood de designers de ruimte om de kamers op een unieke, niet voor de hand liggende, wijze vorm te geven en los van de geldende normen binnen de hotelindustrie. De innovatieve opzet van het hotel moedigt de student aan tot een actieve houding bij het inspelen op de verwachting van de gast en het managen van de beleving. Directeur Ad Smits legt de ambitie nog hoger. Het is de bedoeling dat de studenten het hotel straks volledig zelfstandig runnen. Luc geeft aan dat er tot die tijd nog genoeg uitdagingen zijn: ‘Met module 10 hebben we onlangs het Lloyd Hotel bezocht. De receptie had het even lastig met het inchecken van zo’n grote groep studenten. Sommige studenten moesten wel even wennen aan het design van de kamers. Daarom is het belangrijk om ze straks goed
★ | Fundament pagina 1
★ | In en om de HHM www.hotelschoolmaastricht.nl
designed by Richard Hutten
moodboard by Luc Coenegracht
te begeleiden. Het château is een prachtige speeltuin vol design en zo moet het straks ook voor de studenten voelen. Hier moeten theorie en praktijk elkaar versterken.’ De wisselwerking tussen theorie en praktijk is ook terug te vinden in de samenwerking met het werkveld. Niet alleen bekende Nederlandse designers hebben bijgedragen, maar ook studenten van de Academie Beeldende Kunsten Maastricht ontwierpen design elementen in de gangen onder leiding van Bart Vos. Het concept voor Restaurant L’Etoile is afkomstig van de jonge designer Leon de Lange die is afgestudeerd aan de Design Academy Eindhoven. En de samenwerking gaat verder. Want zonder de bijdrage van sponsors was het hotel in deze vorm niet haalbaar geweest. Met de oprichting van een platform voor innovatie, The Innovation Circle, krijgt de samenwerking met het werkveld een blijvende plaats binnen het onderwijs. Kennisontwikkeling staat hierbij centraal. De samenwerking met partners op verschillende gebieden sluit aan bij de ambitie van de HHM om naast ‘kennis te halen’ ook ‘kennis te brengen’ naar de hospitality industry. Ook Luc werd als architect betrokken. Hij werd gevraagd om de vier spreekkamers/vergaderzalen, vorm te geven. Hij volgde daarbij het traject zoals hij het de student ook leert, met oog voor de architectuur van het gebouw, inrichting en kosten. Hij werkte vanuit moodboards. Elementen als historie van het kasteel, Maastricht, industriële verleden, maatschappelijk verantwoord ondernemen en de onderwijsdoelstellingen resulteerden uiteindelijk in het ontwerp van vier ruimtes rondom creativiteit. ‘De thema’s van de kamers liggen in het verlengde van de Franse benaming van het Château en zullen straks de namen Les 5 Sens, Le Cabinet, l’Une en l’Autre dragen. De spreekkamers l’Une en l’Autre zijn aan elkaar gespiegeld. Dit sluit aan bij reflectie die essentieel is in het onderwijs en bij het verlenen van gastvrijheid in het algemeen. Le Cabinet ademt de geschiedenis van het kasteel, terwijl Les 5 Sens te maken heeft met zintuigen. Een ruimte om te experimenteren met het beïnvloeden van brainstormsessies op basis van kleur, licht, geur en geluid. Jan Janssen, lid IHAB (International Hospitality and Advisory Board), vertelde tijdens een presentatie dat de wijnomzet met 30% steeg door gebruikmaking van een wijngeur in de gangen. Oud-student Paul Rinkens [F 1985], creapreneur, heeft interesse om in de toekomst, in samenwerking met de Universiteit Maastricht, inzichtelijk te maken hoe de ruimte invloed heeft op het gedrag van mensen. Luc besluit: ‘Het hotel is een grote stap in de geschiedenis van de HHM. Een stap om trots op te zijn.’ ★
designed by Studio Job
Slapen in je oude kasteelkamer? In september wordt het kasteel officieel teruggegeven aan de studenten. (Oud-)studenten krijgen dan ook als eerste de kans om Château Bethlehem als Teaching Hotel tot leven te zien komen. Vanaf 1 juni tot 2 juli gaat de proeffase van start. (Oud)studenten kunnen dan in een state of the art designkamer van Nederlandse bodem overnachten voor slechts 60 euro per kamer, inclusief ontbijt voor 1 of 2 personen. Overnachten is mogelijk van maandag tot en met donderdag. Vanaf 30 augustus gelden hogere prijzen. De officiële opening vindt plaats in de tweede week van september. Voor meer informatie over het kasteel surf naar Hotel Château Bethlehem op www.hotelschoolmaastricht.nl Voor het maken van een reservering gebruik e-mailadres
[email protected]
nog in bouw – Gerben van der Molen
★ | Fundament pagina 2
★ | De Wending www.hotelschoolmaastricht.nl www.hotelschoolmaastricht.nl
Work hard, play hard Niet al onze afgestudeerden komen in de hotellerie terecht. Sommigen kiezen voor een loopbaan in het bankwezen, de facilitaire dienstverlening of een aanverwante branche. Weer anderen gooien het roer radicaal om. Over deze alumni gaat ‘de Wending’. In dit nummer is Marijke Peer [F 1993] aan het woord, stadhouder van Ronald McDonald VU Kinderstad. Van Work hard, play hard... Na de HHM reisde Marijke af naar het Midden Oosten en ging zij werken voor het Hilton in Abu Dhabi. De overgang van studeren naar werken viel mee: ‘work hard, play hard’, het sociale leven was bruisend. Als assistant F&B manager van the Hilton beach organiseerde ze voor de expats onder andere openluchtconcerten met grote namen (zoals Simply Red, Wet Wet Wet, Randy Crawford, Tom Jones). Na een aantal jaren in poloshirt en korte broek in het warme zand was het tijd voor iets nieuws. In Sri Lanka zette zij een restaurant (Deli Market) op in het WTC te Colombo. Terug in Nederland bleek de bureaucratie van een grote catering organisatie niet bij haar te passen. Ze miste de dynamiek en ruimte voor ondernemerschap. Ze werd benaderd om een aantal indoor speelparadijzen op te zetten waarna ze hetzelfde heeft gedaan voor Fitness First, zij het voor een iets andere doelgroep. De ommekeer bracht haar in een hele andere sector. Ruim twee jaar geleden hoorde Marijke bij toeval van een dispuutsgenoot dat Ronald McDonald VU Kinderstad in aanbouw op zoek was naar een manager alias Stadhouder. Kinderstad is een initiatief van Ronald McDonald Kinderfonds en VUmc. De huizen van het Kinderfonds zijn bekend. Famillie van jonge patienten kan hier in de nabijheid van het ziekenhuis logeren. Kinderstad was en is nieuw en uniek. Het laat zich omschrijven als een ‘state of the art’ speelparadijs direct naast de kinderafdeling in het ziekenhuis. Twee etages groot met veel gadgets, zoals een Spyker sportauto met ingebouwde Xbox, een mini vliegtuig, Ajax indoor voetbalveld, TV werkplaats, radio 538 studio en een KPN wizzkids corner. De etages zijn verbonden door de reuzenglijbaan en de brede theatertrap. Voor de kinderen met infuus, rolstoel of aan bed gekluisterd is er een lift. De ‘wall of fame’, een muur vol foto's van BN’ers tijdens de vele activiteiten die Marijke initieert, is de dragende kracht van kinderstad. En dat is gelijk een belangrijke taak: sponsorwerving. Want Kinderstad is geheel afhankelijk van sponsoren.
door Barbara Sassen [F 1995]
...tot spelen door werken Het was een grote overstap, van commercieel naar non-profit, van betaalde medewerkers naar een 100% vrijwilligersorganisatie en met een totaal nieuwe doelgroep. Haar talenten vormen de perfecte match met het profiel van de stadhouder. Ze wist het direct: dit wil ik doen. Bij de start was Marijke verantwoordelijk voor de inrichting en het opzetten van de organisatie. Het verbeelden van de Kinderstad in volle glorie was in goede handen. ‘Er was veel ruimte voor eigen inbreng en ik heb ingezet op laagdrempeligheid en beleving. Alle praktische zaken moesten ingevuld worden inclusief het werven en inwerken van vrijwilligers. Zij zijn de gidsen van de stad. Daar komt het gastvrij denken en de hotelschool om de hoek kijken. ‘De ‘hands-on’ mentaliteit van de HHM kun je in deze functie goed gebruiken. Je moet zien wat er moet gebeuren, aanpakken. Niet afwachten en oog hebben voor en aanvoelen wat iemand nodig heeft. Het gaat dan niet alleen om de kinderen maar ook om de ouders. De behoefte om hun verhaal kwijt te kunnen of juist rustig een koffie te drinken in de huiselijke woonkamer, terwijl een vrijwilliger even met je kind speelt.’ ...en even kunnen vergeten dat je ziek bent In Kinderstad draait het allemaal om ‘even vergeten dat je ziek bent’. De verhalen achter die spelende kinderen vernemen is wel lastig. Soms doet een verhaal je maag omdraaien, maar als iemand behoefte heeft om te praten, luister je. Je zoekt het niet actief op, maar je ziet dat ouders hun verhaal soms kwijt willen. Ik maak op mijn fiets naar huis mijn hoofd leeg, maar naar de vrijwilligers toe ben ik bijna 24/7 het klankbord. Als manager wil ik benaderbaar en beschikbaar zijn, in die zin ben ik ondernemer in mijn eigen bedrijf. Ik heb mijn werkplek bij de ‘poort van de stad’. Ik hoor en zie alles, de post-it memo ‘niet reageren!’ hangt niet voor niets op mijn PC.’ Maar vrijwilligers horen ook alles. ‘Opzetten en creëren zit in mijn bloed, men vraagt dus wel eens hoe lang ik hier nog blijf omdat het nu volledig draait.’ Een vrijwilliger die een half woord opvangt, kijkt verschrikt op ‘je gaat toch niet weg?’. ‘Nee hoor ’, stelt Marijke haar gerust, ‘ik vind het hier te leuk. Directe dankbaarheid en ervaren wat je betekent voor de kinderen en hun familie is uniek. De mooiste waardering schreef een meisje in het gastenboek: ‘Ik kan niet meer komen, want ik ben helaas beter’. En straks hebben we hier het WK op groot scherm. Nee, verveling kennen we hier niet!’ ★
★ | Fundament pagina 3
★ | In the Picture www.hotelschoolmaastricht.nl
Ger-Jan Wassink Dit keer staat Ger-Jan Wassink in de spotlights. Ger-Jan is Hotelmanager van het nog te openen Teaching Hotel Château Bethlehem. ‘In the picture’ vertelt je meer over deze bescheiden persoonlijkheid die zich door de jaren heen in verschillende rollen heeft ingezet voor de Hotelschool. Een man die niet zichzelf, maar de HHM centraal stelt. Hoe kwam je op de HHM terecht? Samen met een collega van sterrenrestaurant de Echoput had ik het idee opgevat om via Zuid-Limburg en Brussel naar Frankrijk af te reizen. De Echoput had destijds één ster en ik wilde verder. Prinses Juliana, met twee Michelin sterren, stond bovenaan mijn lijstje. Verder dan Valkenburg ben ik nooit gekomen. Ik werd verliefd en ben gebleven. Die collega is trouwens ook in Limburg verliefd geworden, maar heeft Brussel nog gehaald. In Valkenburg werkte ik als Chef de Rang en vervolgens gedurende vijf jaar als Maître d’Hôtel in Kasteel Wittem. Toen ik een advertentie voor praktijkbegeleider op de Hotelschool voorbij zag komen, was ik meteen geïnteresseerd. Ik was toe aan een pauzemoment en de vacature leek daarbij aan te sluiten. Hoe heb je je ontwikkeld in je loopbaan op de HHM? Het pauzemoment is uitgemond in alweer 24 jaar HHM. Na jaren dag en nacht werken was het een welkome verademing om niet iedere avond pas om twee uur thuis te komen. De overstap kwam ook vanwege de geboorte van onze oudste dochter goed uit. De HHM heeft me steeds afwisseling geboden. Door de jaren heen werkte ik als praktijkbegeleider, docent wijnkennis, programmabegeleider en docent afstudeerprojecten. Het is Anton Geuzendam die me destijds aanspoorde om mijn 2e en 3e graads bevoegdheid te halen. In mijn huidige rol ben ik als Hotelmanager verantwoordelijk voor het Teaching Hotel Château Bethlehem. Wederom een uitdaging. Helemaal daar het de bedoeling is om ook het management van het hotel in de toekomst neer te leggen bij de studenten. Wat maakt het Teaching Hotel Château Bethlehem bijzonder? Het hotel is de kers op de taart. Het klinkt misschien oneerbiedig, maar we hebben altijd restaurantje gespeeld. Het hotel is een bedrijf. Het is om het echie. De opzet van het hotel vraagt om omdenken van zowel docenten als studenten. Helemaal met de ambitie om het hotel op termijn volledig door studenten te laten runnen. Dit wordt een grote omslag in de carrière van de HHM. Het hotel is 24/7 geopend. Hier ontmoet de student de realiteit. Komen theorie en praktijk samen. Die realiteit is soms hard, maar wel leerzaam. Hier leer je problemen op te lossen voordat je de deur achter je dicht trekt om naar huis te gaan. Deze vorming draagt bij aan volwassenheid en onderscheidt de Maastrichtse student van die van andere hotelscholen. Wat is je absolute hoogtepunt in jouw carrière? Dat vind ik moeilijk. Ik kijk terug op veel mooie dingen. Het werken met bepaalde mensen. Hun visie. Samen ideeën werkelijkheid maken. Ik stam uit de tijd dat Walter van Eerdenburg, Ger Blommers, Petra van Leur, Jan Tenten, Sjra Theunissen en natuurlijk Jan Vlasman het praktijkdeel kleurden. Ik heb goede herinneringen aan die tijd. Ook nu heb ik nog regelmatig contact met Jan Vlasman. Tevens roept module X met Jan de Kroes
Ger-Jan Wassink Naam: Gerrit-Johannes Wassink Roepnaam: Ger-Jan Geboren: Op 30 juni 1959 te Apeldoorn Burgerlijke stand: Getrouwd en twee dochters (21 en 25 jaar) Opleiding: Gastheer restaurant en verschillende opleidingen vinilogie. Heeft een tweede en derde graads onderwijsbevoegdheid. Werkervaring: Hotel Bloemink te Apeldoorn, Restaurant de Echoput te Hoog-Soeren, Restaurant Prinses Juliana te Valkenburg, Kasteel Wittem te Wittem en Hoge Hotelschool te Maastricht. Vrije tijd: Wijn en sport. Probeert af en toe een halve marathon te lopen. Verenigingen: Buitengewoon lid van de Sociëteit ‘Het Goede Glas’ van Kasteel Bethlehem, een kleurrijke club van oud-studenten van de HHM.
de nodige herinneringen op. Ik ben acht jaar lang betrokken geweest bij die module. De vier excursies per jaar hebben voor mooie en spannende momenten gezorgd. Momenten onder de noemer code-code-code. Voor mij hoort ook Lodewijk van der Grinten in het rijtje thuis. Hij heeft de eerste stap naar het hotel gemaakt. Onderwijs of praktijk? De combinatie spreekt mij aan. De spagaat tussen de twee, er zijn immers altijd ‘frictiepunten’. Een bijzondere combinatie waarbij je niet bang moet zijn voor knelpunten. Durf ze maar te ervaren. Dat zal straks ook in het hotel een belangrijke rol gaan spelen. Het in de praktijk oplossingen durven te zoeken voor nieuwe, onbekende situaties. En de toekomst? Tot de beste hotelscholen van Europa behoren. ★
★ | Fundament pagina 4
★ | De Mening www.hotelschoolmaastricht.nl www.hotelschoolmaastricht.nl
Wat is de Funda voor jou? In ‘De Mening’ zijn afgestudeerden van diverse pluimage aan het woord. Zij geven hun mening over een bepaalde stelling of thema. Dit keer vragen we net afgestudeerden en alumni hun mening over ‘Wat is de Funda voor jou?’.
Verder ontwikkelen
Ellis Verlinden – [F 2009] Basis voor mijn toekomst om me verder te ontwikkelen in het werkveld. Nu doe ik dat deels op de afdeling personeelszaken bij Fitland Mill en deels bij het naastgelegen Hampshire Hotel Dormylle achter de receptie. Ze zijn daar nu een wellnesscomplex aan het realiseren. Zodra dit klaar is, zal ik daar de functie van afdelingshoofd receptie/sauna gaan vervullen.
Perfecte basis
Marcel van der Zanden – [F 2009] Perfecte basis voor een heel mooie, ambitieuze toekomst. Ik ben werkzaam bij KPMG Accountants en volg daarnaast de opleiding accountancy aan Nyenrode School of Accountancy & Controlling. In de toekomst wil ik Registeraccountant worden en doorgroeien binnen KPMG Accountants om zoveel mogelijk uit mezelf te halen.
Afsluiting drie bijzondere jaren
Roland de Vries – [F 1976] Afsluiting na bijna dag en nacht bezig te zijn met studie, studentenleven en werken. De ontwikkelingen in de buitenwereld gingen aan me voorbij. Het was een soort van pressurecooker-effect: klaarstomen om volcontinu bezig te zijn, verantwoording te dragen en te genieten van het leven. Nu ben ik als senior loopbaanadviseur zelfstandig ondernemer. Ik zit zelf volop in de operationele begeleiding van hoger opgeleide kandidaten, daarnaast ben ik druk met bestuurlijke en inhoudelijke activiteiten. Door mijn Funda heb ik geleerd te werken in een omgeving waar sociaal hoge eisen gesteld worden. Er zijn weinig mensgerichte managementopleidingen waar studie en praktijk elkaar zo dicht raken. Zonder Funda zou ik waarschijnlijk iets anders hebben
door Susan Wanders [F 2004]
bereikt. Ik heb technische bedrijfskunde vaarwel gezegd om de HHM te doen. Ik heb ook andere opleidingen gevolgd. Als persoon was de kans in ieder geval groot dat ik in een functie terecht zou komen waar ik met voldoende autonome regelruimte iets zou doen met mensen en organisaties. Er zijn met de legosteentjes van je kwaliteiten en talenten zoveel verschillende dingen te maken, dit is slechts één variant. Mijn Funda ligt netjes opgeborgen tussen alle officiële documenten. Een Fundalist herken je wel, zonder dat hij zijn diploma aan de muur heeft hangen.
bestaande bedrijven, versterk ik de bedrijfsvoering van ondernemingen. Op beurzen en congressen in de USA, China of India, presenteer ik Maastricht als dé stad om een bedrijf te vestigen. En daarnaast ben ik gastheer namens Burgemeester en Wethouders om bedrijven en evenementen te ontvangen in het Stadhuis van Maastricht. Niet een functie waar je tijdens de opleiding aan de HHM aan denkt. Maar het hebben van de Funda is zeker een meerwaarde voor het uitvoeren van deze functie. Het diploma heeft dan ook een prominente plaats tussen alle vakliteratuur in mijn boekenkast.
Basis voor meer
Afsluiting
Jeanne Dinkgreve – [F 2009] Basis voor een carrière met vele mogelijkheden. Ik ben nu management assistent op de Hoge Hotelschool Maastricht, vooral werkzaam bij bureau stages. Gaandeweg wil ik graag ontdekken wat ik wil en mijn kwaliteiten verder blijven ontwikkelen. Wellicht nog een Master volgen.
Toegevoegde waarde
Birgit Goumans – [F 2009] Niet alleen een basis voor studie en carrière, maar ook toegevoegde waarde met betrekking tot stage- en managementervaring en op het gebied van zelfkennis. Na veel persoonlijke leermomenten, zoek ik nu meer verdieping op academisch vlak in de Master IB Entrepreneurship en SME Management. Na afronding van de Master wil ik werkervaring opdoen, waarbij ik hetgeen ik geleerd heb in mijn studie kan combineren en mezelf kan blijven uitdagen.
Beste naar boven halen
Marc Croymans – [F 1992] Gastvrijheid en ondernemerschap zijn voor mij de kernwaarden verbonden aan de opleiding. Om je Funda te kunnen behalen, moet je deze waarden al in je hebben. De opleiding haalt ze verder naar boven en geeft ze richting. Als Programmamanager Acquisitie bij de gemeente Maastricht, behoren gastvrijheid en ondernemerschap tot mijn kerntaken. Ik acquireer nieuwe bedrijven om zich te vestigen in Maastricht. Als accountmanager voor
Martijn Op den Camp – [F 2009] De afsluiting van een leuke, leerzame periode en het officiële begin van mijn carrière binnen de hotellerie. Ik werk nu als Restaurant Manager in het Renaissance Mayflower Hotel Washington D.C., Verenigde Staten. In de toekomst wil ik mijn carrière voortzetten binnen de internationale (luxe) hotellerie. Mijn uiteindelijke doel is op het hoofdkantoor van een hotelketen te werken als (regio) directeur.
Papiertje zelf niets
Hanneke de Koningh – [F 1994] Het symboliseert de afsluiting van een leuke, dynamische periode waarin ik veel leuke en ondernemende mensen heb ontmoet en is het entree kaartje voor nieuwe avonturen. Mijn ervaring en herinneringen draag ik bij me en bouw ik dagelijks uit. Nu zit ik in het bestuur van Stichting Emergo. Wij zetten ons in om jongeren motivatiebewust te maken. We zijn ervan overtuigd dat wanneer jonge mensen weten wat hun intrinsieke motivatie is en waar hun natuurlijke talenten liggen, zij betere keuzes kunnen maken. Vooral de periode dat ik op de HHM zat, de oplossingsgerichtheid, pragmatische aanpak, het kunnen communiceren door de organisatie heen en het empatisch vermogen, hebben een bijdrage geleverd. De selectie aan de poort is een fantastisch middel. Hierdoor breng je gelijkgestemde en gemotiveerde mensen bij elkaar die elkaar naar een hoger plan brengen. Dit komt de kwaliteit van de opleiding ten goede. In al mijn banen heb ik profijt gehad van dingen die ik geleerd heb. Ik werkte met leuke mensen, ik kon mijn talenten inzetten en leren. Ik ben een bouwer en pionier. Of ik dit zonder Funda ook zou kunnen? Ik denk het uiteindelijk wel. ★
★ | Fundament pagina 5
★ | Om te weten www.hotelschoolmaastricht.nl
Om te weten
door Leonne Huveners
Ben je verhuisd, heb je promotie gemaakt, een post-hbo op post-universitaire studie afgerond of ben je voor jezelf begonnen, laat het ons weten. ‘Om te weten’ besteedt aandacht aan wetenswaardigheden van de HHM en somt veranderingen en ontwikkelingen op betreffende jouw loopbaan. ‘Om te weten’ staat stil bij het wel en wee van alumni. Feiten en cijfers, geef ze aan ons door!
Geboren op 5 november: Tijl Alexander, zoon van Sander de Fost [F 1999] en Laura van der Heyden [F 2002], broertje van Tygo
Babies Geboren op 26 augustus: Brent, zoon van Rob Boersma [F 2005] en Kirsten Overdijk [F 2004]
Geboren op 1 januari: Marius, zoon van Janneke Kothuis [F 1995] en Mark Leferink
Geboren op 6 september: Sebastián, zoon van Anke Inostroza-van der Tol [F 1999] en Rodrigo Inostroza, kleinzoon van Peter van der Tol [F 1971]
Geboren op 3 januari: Lila, dochter van Susan Peeters [F 1999] en Dion Konings
Geboren op 15 oktober: Julian, zoon van Tamara Lagerweij [F 1999] en Alexander van der Haagen
Geboren op 4 januari: Daan, zoon van Mariëlle Siertsema [F 1996] en Kurt van Heerewaarden
Geboren op 20 september: Daan, zoon van Maud van Mook [F 2000] en Wouter Ten Bosch, broertje van Tijs Geboren op 27 oktober: Boet, zoon van Louise Snieders [F 1990] en Walter van Benthem, broertje van Katrien en Wout Geboren op 4 november: Sef, zoon van Tamara Sörensen [F 1996] en Don Funcken
vereniging De Sociëteit ‘Het Goede Glas van Kasteel Bethlehem’, die al twintig jaar bestaat, is een vereniging van afgestudeerden van de HHM, allen werkzaam in de wereld van wijn. De vereniging is opgezet om een branche gericht sociaal netwerk te creëren voor het ontwikkelen van zowel zakelijke als privé contacten. Bovenal is het een gezellige vereniging voor jong en oud. Twee maal per jaar komen we bij elkaar. Eenmaal per jaar opent de HHM haar deuren weer voor ons en de andere keer biedt een van de leden een uniek kijkje in zijn of haar bedrijf. Ben jij ook werkzaam in de wijnbranche en geïnteresseerd in ‘Het Goede Glas’? Neem dan contact op met Veroniek Meijer [F 2005] via
[email protected]
Getrouwd Mark Bogaerts [F 2001] en Elske van Kammen zijn op 25 april [‘09] in Amsterdam in het huwelijk getreden. Tamara Sörensen [F 1996] en Don Funcken zijn op 5 oktober in het huwelijk getreden.
★ | Fundament pagina 6
★ |De Sprong www.hotelschoolmaastricht.nl
Lisette de Later [F 2008] op wereldreis door Ankie Hoefnagels
Elk jaar nemen zo’n 250 studenten hun Funda in ontvangst. Wat gaan ze daarna doen? Meteen een baan, nog even doorstuderen, of eerst een wereldreis maken? In De Sprong kijken we hoe het leven van een oud-student er na een jaar of wat uitziet. Lisette de Later [F 2008] koos voor de wereldreis en is na anderhalf jaar nog steeds niet terug. Maar heeft wel een plekje gevonden waar ze zich thuis voelt. Een aantal HHM collega’s volgt Lisettes kosmopolitische avonturen trouw via www.waarbenjij.nu. In dit artikel haar impressies van 18 maanden reizen. Van nieuwe vrienden, onverwachte gastvrijheid, budgettaire uitdagingen, bosbranden en, op de valreep, een aardbeving. Na de Funda ‘Op 19 september 2008 kreeg ik, na netjes 4 jaar gestudeerd te hebben aan de HHM, mijn Funda uitgereikt. Voor mij waren het vier fantastische jaren en anderhalf jaar na dato realiseer ik me nog steeds hoeveel profijt ik van deze studie heb gehad. Voordat ik aan de HHM ging studeren, was ik er al zeker van dat ik veel van de wereld wilde zien. Het leren kennen van nieuwe plaatsen en vooral nieuwe mensen met andere culturen en talen heb ik van kinds af aan altijd zeer interessant gevonden. De theorieën van Geert Hofstede in module 3 behoorden dan ook tot mijn favorieten. Voorbereiding Uiteraard vergt het maken van een wereldreis enige voorbereiding, vooral op financieel gebied. Vanaf het eerste studiejaar besloot ik zodoende een aantal bijbaantjes te nemen naast de studie. Tien dagen na de Funda-uitreiking was het dan zover. Mijn wereldticket had ik al een paar maanden eerder gekocht (www.roundtheworldflights.com). Met mijn nieuwe backpack overladen met boeken en kleren en toch wel wat gespannen begon ik de echte reis in London, vanwaar ik naar Abu Dhabi International Airport vloog. 4 Sterren luxe De Verenigde Arabische Emiraten is niet echt een backpacker bestemming. Maar omdat de Arabische wereld me trok en ik bovendien een Filippijnse kennis had in een van de Emiraten, besloot ik de uitdaging aan te gaan. Door miscommunicatie belandde ik de eerste twee nachten met een grote cultuurshock in een 4 sterren-hotel.
Weliswaar met korting, maar nog steeds flink boven mijn daily budget. Gelukkig kwam ik via mijn Filippijnse kennis terecht bij landgenoten van haar die een huisgenoot zochten. Een fantastische ervaring om met deze lieve en super gastvrije mensen samen te wonen en volledig op te worden genomen door de ‘familie’. Na een haastig afscheid vanwege een vergissing in de vluchtdatum werd ik door twee Filippijnse vrienden naar het buuremiraat Dubai gebracht. Mijn nieuwe uitdaging? India, een land waarvoor ik door velen gewaarschuwd werd er niet alleen te reizen (vooral niet in de trein), veel medicijnen mee te nemen en niemand te vertrouwen.
Een avontuurlijke reis van 36 uur per boot, bus en trein bracht me in het moderne Singapore, waar ik net op tijd aankwam om een van de grootste jaarlijkse technofestivals mee te pakken. Vermoeid kwam ik in Hongkong aan vanwaar ik een visum moest regelen naar het vasteland van China. Het is prachtig om te zien hoe de oosterse en westerse wereld in Hongkong samen leven. Vanuit Hongkong vloog ik naar Shanghai, om daar een weekje mijn Chinese vrienden van de praktijkstage te bezoeken. Mijn stagebegeleider was GM geworden van een Holiday Inn hotel. Daardoor kon ik tegen laag tarief in een luxe hotelkamer bijkomen van drie maanden reizen.
Chaos en gastvrijheid in Mumbai ’s Ochtends om 04.30 arriveerde ik op het chaotische ‘Chatrapati Shivaji International Airport’ in Mumbai, waar ik opgehaald zou worden door een vriendin van een kennis van een van mijn Filippijnse huisgenoten. Vier uur later zat ik samen met haar en een andere Indiase vriend in een scheurende riksja. Ik belandde in een huis in een suburb van het overvolle Mumbai, waar vier jonge Indische stewardessen woonden. Een geweldige ervaring om me als enige toerist in een ‘gevaarlijke’ wijk te bevinden. Het kopen van dagelijkse benodigdheden zoals bijvoorbeeld een treinticket of een boek bleek een dagtaak te zijn en ik bevond me regelmatig op plaatsen waar ik me realiseerde dat enige voorbereiding niet verkeerd was geweest. Ondanks de waarschuwingen voor de onbetrouwbare bevolking ontmoette ik echter uitsluitend vriendelijke mensen. Zo werd ik bij verschillende gezinnen thuis uitgenodigd. Bij mensen met weinig bezittingen waarvan sommigen amper een huis bezaten, maar die altijd lachten en alles met elkaar deelden, en dus ook met mij. De reis van een maand door India, waar ik werkelijk mensen van goud heb ontmoet, heeft een heel grote emotionele impact op me gehad. Net terug in Mumbai werd ik achterop de motor midden in de nacht naar het vliegveld gebracht , waar ik voor de 2e keer deze reis in een final calling werd omgeroepen.
Down under Vlak voor Kerst werd ik in Australië opgehaald door mijn nichtje Emilie, die sinds een paar jaar in Sydney studeert. Voor mensen die niet kunnen kiezen tussen heerlijke stranden of een bruisende metropool is Sydney de oplossing! In deze prachtige stad vulde ik mijn dagen dan ook vooral met strand en feesten. In Tasmanië heb ik nog als fruitplukker gewerkt en de oostkust bereisd. Met Emilie heb ik daarna in Melbourne en The Great Ocean Road een van de heetste zomers (48°C) ever en de daardoor ontstane bosbranden overleefd. Aan de oostkust van Australië kan ik zeker het hippiegeoriënteerde Byron Bay en Fraser Island als grootste zandeiland ter wereld aanraden!
Naar Zuid-Oost Azië Vergeleken met Mumbai bleek Bangkok een uiterst relaxte wereldstad te zijn en ik besloot dat ik na India behoefte had aan tropische ontspanning. De hoofdbestemming in Thailand was het rustieke en nog redelijk onontdekte eiland Koh Lipe, waar ik samen met een ander Nederlands meisje in een bamboo-hutje op het strand verbleef. Na 10 dagen verliet ik het paradijs op aarde.
Ook Nieuw Zeeland is een van mijn favorieten. Het leven en de mensen in dit land zijn gezond, fris en zeer aangenaam en daarnaast is het de ideale plek om outdoor adventure te beleven, wat helaas wel een aanslag op mijn portemonnee betekende. De oceaan over om Spaans te leren en verliefd te worden Na zes maanden reizen en leven als een koningin, arriveerde ik in Santiago de Chili. Ik voelde me er vanaf dag één thuis en leerde er veel mensen kennen. Omdat ik geen Spaans sprak, besloot ik een intensieve taalcursus te volgen en bij een Chileense familie in te trekken. Niet goedkoop, maar absoluut een goede investering. Na een maand bleek het budget voor tien maanden op. Gelukkig kwam er een baantje op mijn pad als receptioniste in een hostel, waarbij ik uiteraard mijn Spaans goed zou kunnen verbeteren. De voorwaarde was echter dat ik minimaal zes maanden zou moeten werken. Omdat ik mijn retourticket al drie maanden later zou moeten gebruiken,
★ | Fundament pagina 7
★ | Colofon Nummer 29, april 2010 Fundament is een uitgave van het Alumni Netwerk van de Hoge Hotelschool Maastricht. Afkortingen HHM – Hoge Hotelschool Maastricht
moest ik daar uiteraard een nachtje over slapen. Wat zou ik Nederland gaan doen na terugkomst? Omdat ik geen antwoord op deze vraag kon geven, besloot ik de uitdaging aan te gaan, mijn ticket te laten verlopen, me tot december in Santiago te settelen en daarna nog een klein reisje door Zuid-Amerika te maken. In december ben ik gestopt met werken in Hostal Providencia waar ik geleerde theorieën en ervaringen in praktijk heb kunnen brengen, veel mensen heb leren kennen, maar waar ik mijn doelen bereikt had. Na een maandje relaxen ben ik met een vriend gelift naar het zuiden van Chili en vervolgens alleen doorgereisd naar Argentinië. Aangekomen in Buenos Aires drong na 3,5 week het besef tot me door dat er een nieuwe periode in mijn leven is aangebroken. Ik was niet alleen verliefd geworden op de stad en het leven in Santiago maar ook op Mario, een jonge ondernemer.
Ik heb me aangemeld voor een MBA aan de Universidad Católica hier in Santiago en daarnaast heb ik een beurs van de Nuffic, het HSP-Talentenprogramma aangevraagd. In mei zal ik van beide de uitslag krijgen. Als deze positief is blijf ik zeker nog anderhalf jaar in Chili en begin ik in september aan de MBA. Zo niet, dan blijf ik waarschijnlijk ook nog wel een tijdje en zal ik op zoek moeten gaan naar een andere uitdaging. De kansen voor jonge ondernemers in Santiago liggen immers voor het ‘oprapen’.’ Nawoord Vlak na ontvangst van dit stuk zag Lisette’s leven er opeens weer helemaal anders uit. Chili werd op 26 februari jl. getroffen door een aardbeving van 8,8 op de schaal van Richter. Een angstaanjagende ervaring waarbij helaas veel slachtoffers zijn gevallen. Lisette is ‘shaken’ maar gelukkig ongedeerd. ★
Redactie Annemiek Geurts, Ankie Hoefnagels (adviseur), Leonne Huveners, Nicoline Wisse Smit Ontwerp Obidesign, Maastricht Redactie-adres Hoge Hotelschool Maastricht Alumni Netwerk Postbus 3900 6202 NX Maastricht T: (043) 352 8282 F: (043) 352 8285
[email protected] De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden stukken te herzien voor publicatie. De meningen en ideeën weergegeven in Fundament komen niet noodzakelijkerwijs overeen met die van de redactie. Copyright is in handen van Fundament en van de individuele auteurs. Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd zonder goedkeuring van de redactie.
ISSN: 1876-4088
★ | Fundalisten
Funda-uitreiking 12 maart 2010, 40 Fundalisten
Op 12 maart hebben 40 studenten hun Funda tijdens een feestelijke zitting in de Spronckzaal in ontvangst mogen nemen.
★ | Fundament pagina 8
