#01. Mobiele mens Coffee & care to go pag 14. Powersnoepgoed Gezond en duurzaam pag 11

JAN 2014 > Uiterste verkoopdatum: 4 februari 2015 > Jaargang 20 > Vaste verkoopprijs: € 2,- (waarvan € 0,65 naar de verkoper)

Powersnoepgoed Gezond en duurzaam pag 11

Mobiele mens Coffee & care to go

pag 14

#01

Advertentie

inhoud #01

Straatnieuws #012015

De Kessler Stichting zet zich in voor mensen die sociaal kwetsbaar zijn, in het bijzonder daken thuislozen, die opvang en/of zorg en begeleiding nodig hebben. Ook ambulante hulp is mogelijk. De stichting beschikt over meerdere locaties in Den Haag. Al ruim honderd jaar is de Kessler Stichting een begrip in de regio. Als gespecialiseerde, professionele instelling stemmen we de hulp af op de hulpvraag, behoeften en mogelijkheden van de cliënt. We hanteren een vernieuwende werkwijze en een motiverende, activerende benadering, waarbij we de vaardigheden van de

cliënten vergroten, zodat zij beter kunnen functioneren in de huidige maatschappij. Daarnaast kijken we met belanghebbende partijen en ketenpartners continu hoe het hulpverleningsaanbod actueel kan worden gehouden en delen we onze kennis hierover actief. Wilt u meer weten over de werkwijze en het hulpverleningsaanbod van de Kessler Stichting of over de samenwerkingen, kijk dan op de website of bel het secretariaat via telefoonnummer 070 8 500 500.

kesslerstichting.nl @dakloos 070 8 500 500 (24/7 bereikbaar)

zoekt sponsors! uw logo?

uw logo?

Straatnieuws is dé straatkrant van Den Haag: een eigenzinnige, betrokken krant die wordt verkocht bij supermarkten, winkels en stations door in totaal 175 dakof thuislozen. Zij verdienen daarmee een kleine maar welkome aanvulling op hun bescheiden inkomen. De krant wordt volledig subsidievrij

uw logo?

uw logo?

gemaakt. Wel zoekt Straatnieuws sponsors: organisaties en bedrijven die betrokken zijn bij de krant én bij wat leeft in de stad. Zij krijgen een flinke korting op advertenties en advertorials en een eervolle en dankbare vermelding op deze sponsorpagina. Daarnaast worden sponsors uitgenodigd voor de jaarlijkse Straatnieuws-lunch, samen met

> colofon Straatnieuws wordt verkocht en mede gemaakt door daken thuislozen in Den Haag, Rijswijk, Rotterdam, Leidschendam-Voorburg, Westland, Delft, Gouda, Zoetermeer, Wassenaar en de Bollenstreek. De verkopers kopen de krant in voor € 1,35 en verkopen hem op straat voor € 2. Het verschil is een bijdrage in hun levensonderhoud. U herkent de Straatnieuwsverkoper aan de witte pas en het (niet verplichte) rode hesje.

de Haagse burgemeester én Straatnieuwsambassadeur Jozias van Aartsen. Interesse? Neem contact op met het campagneteam van Straatnieuws via [email protected], en uw logo kan in de volgende editie van de krant al op deze pagina staan.

Verslaggeefster Tanya van der Spek gaat naar een dragking workshop om haar mannelijke kanten te ontdekken. ‘Ik zit helemaal in mijn rol. Schouders naar achteren, rechtop, kaken op elkaar. Zelfverzekerd en dominant.’

Oplage 5.400 Adres Redactie Straatnieuws Riviervismarkt 5, 2513 AM Den Haag, 070 363 1821 Email [email protected] Website www.haagsstraatnieuws.nl Advertenties en distributie 070 363 1821 Coördinator Den Haag Arjen Geut: 06 2812 6950 E [email protected] Coördinator Rotterdam Patrick Deliën: 06 3806 9479 E [email protected] Hoofdredacteur Floor de Booys Redactie en eindredactie Hester Heite Medewerkers aan dit nummer: Dagmar Bosma, Christiaan Donner, Jeroen Funke, Bertus Gerssen, Henriëtte Guest, Suzanne van der Kerk, Annette van Kester, Lamelos, Mathilde Leendertse-Venderbos, Caroline Ludwig, Diana Mosterd, Mylène Siegers, Tanya van der Spek, Suzanne Stam, Mariëtte Storm, Justin Verkijk en Paul Waayers. Ontwerp en opmaak Marieke de Roo Coverfoto Petra van Velzen Druk Wegener Nieuwsdruk Gelderland Editie 2 verschijnt op donderdag 5 februari 2015

04

06 COLUMN JUSTIN POËZIE OP POOTJES Het 'Haagse gevoel' in dichtvorm 07 TAXI Kinky Stelletje

Chauffeur Dick krijgt van zijn passagiers een ongebruikelijk voorstel.

08 VERSLAG Koninklijk bezoek voor Stichting Pluspunt

Deze Rotterdamse stichting is een werkactiveringscentrum voor mensen die daken thuisloos zijn of zijn geweest en biedt bezoekers structuur en een zinvolle dagbesteding. Donaties Giro 7544612 t.n.v. Stichting Haags Straatnieuws, Den Haag.

Deze bedrijven zijn onlangs al sponsor van de krant geworden. En zoals u ziet, is er nog genoeg ruimte voor het logo van uw bedrijf of organisatie.

uw logo?

04 VERSLAG Voor één dag man

08

10 HAGENEES IN ROTTERDAM Statistiek STRAATTEKST Jip en Janneke 11 WERKPLAATS Powersnoepgoed 12 TIJDSBEELD 1986 14 TREND Het nieuwe station

We verplaatsen ons met de smartphone in de ene hand en een latte macchiato in de andere. De moderne mobiele mens. En daar spelen de nieuwe stations in Den Haag en Rotterdam op in.

14

17 BAGAGE van Saskia Laurijsen van PR-bureau COOS! 18 GODENSPIJS Eenvoudige perfecte pasta 19 RECENSIE Maison Kelder, het huis van de hazelnoot

Journalist Danny Verbaan schreef een boek over de befaamde taart van de Haagse banketbakker Kelder. Een boekbespreking.

19

21 CRYPTO 245

Puzzel en win het boek Eet Mij van Asha ten Broeke en Ronald Veldhuizen. 22 AGENDA en UITTIPS Rivalen aan het Haagse Hof en Meysara 24 KAASHELD EN POEPHOOFD Op het station

3

4

verslag dragking


Voor één dag man Eens in de zoveel jaar wordt er een in Nederland gegeven: een dragking workshop. Waarbij je je als vrouw zijnde verkleedt, schminkt en leert gedragen als man. Straatnieuws-verslaggever Tanya van der Spek meldde zich aan. ‘Ik ben best nerveus. Ontdek ik straks een kant van mezelf die ik liever ontken?’ tekst Tanya van der Spek foto’s Petra van Velzen

> De fascinatie heb ik al langer. Maar nu de dag van de dragking workshop is aangebroken, groeit mijn weerzin. Mijn vriendin geniet al weken van de voorvreugde en ik ontvang berichten als 'Stropdassen zijn nu maar zeven euro bij de V&D!' Ik heb een colbert en stropdas van mijn vader geleend. Een dragking is het mannelijke equivalent van de dragqueen: een travestiet, een (homo)man opgemaakt als vrouw.

Over die flamboyante dames met jurk, dikke make-up en boa worden met regelmaat films gemaakt, bijvoorbeeld The Adventures of Priscilla, Queen of the Desert (1994), Connie and Carla (2004) of Chez Nous (2013.) Dragqueens zijn dan ook uitbundig en een bron van hysterisch vermaak. Dragkings verschijnen niet in films. Ze zijn niet alleen vrij onbekend, het is ook een behoorlijk serieuze aange-

legenheid om een dagje man te zijn, ontdek ik. Zenuwen In het gebouw van WORM in Rotterdam, een stichting voor experimentele, avantgarde- en undergroundkunst, zijn we samen met twintig vrouwen. Van hetero tot lesbisch, van zeer vrouwelijk tot norse koppen en gespierde armen. Zenuwen gieren door

mijn lijf. Waar ben ik bang voor? Het is een kant van mezelf die ik liever onderdruk. Ben je jongensachtig als vrouw of meisjesachtig als man, is dat vanaf de middelbare school een reden om gepest te worden. In de brugklas maakte het feit dat ik wat stoerder was, me populair. De jaren erna wilde ik juist voldoen aan de stereotiepen en liet ik mijn haren groeien en deed ik zo vrouwelijk mogelijk.

kijk nors spreek vanuit je buik

houd afstand

laat je niets vertellen

neem ruimte in

5


Louis(e) de Ville verschijnt. Hij/zij is artiest, bekend van extravagante shows. Een prachtig mooie Amerikaanse die in Frankrijk woont. Maar nu is het lange haar verstopt onder een korte pruik, de borstkas plat, hij heeft snorretje en bakkebaarden, staat breedbeens, handen in de zakken, hoofd in de nek. Louis zegt: "Let eens op hoe jullie naast elkaar zitten. Jullie maken je klein. Dat is typisch vrouwelijk. Armen binnen de leuningen, benen over elkaar." Rekverband De verkleedpartij begint. Dat blijft niet bij een stropdas. De bh's gaan uit en de helft van de vrouwen duwt de borsten plat opzij, terwijl de andere helft er rondjes omheen loopt om rekverband aan te brengen. "Wees niet bang", roept Louis, "je borsten bestaan uit vetweefsel, je beschadigt niets." Het doet geen pijn. Wel vind ik mijn buikje zo onder een platte borstkas nogal vooruit steken. Diep ademhalen gaat niet meer. "Zie die inperking maar symbolisch", zegt Louis. "Mannen mogen geen emoties tonen." Dan begint het knutselen van een penis. We krijgen allemaal een huidkleurige pantysok. Op aanwijzing van Louis pakken we allemaal twee plukken watten. Dan blijkt dat hij ons voor de gek houdt. "Guys! Hoe kan het nou dat jullie zo braaf luisteren? Jullie zijn mannen, jullie laten je toch niets vertellen? Natuurlijk gebruiken we geen twee plukken, dan is het net alsof we allemaal met een erectie rondlopen!" De watten gaan als een drolletje in de pantysok, twee bolletjes eronder vormen de balzak. Doordat het gedeelte voor de tenen dikker en donkerder is, lijkt hij besneden. "Wie rechtshandig is, draagt hem naar links." Terwijl we zo knutselen, ben ik al mijn zenuwen kwijt. En penisnijd blijft uit, ik vergeet zelfs binnen een minuut dat ik hem draag.

‘Kijk maar nors, een man glimlacht niet de hele dag’

Nu begint het leukste, het schminken. "Dit is het moment van de workshop waarbij je uitroept dat je op je broer of vader lijkt", weet Louis die dit werk al veertien jaar doet. "We beginnen met de wenkbrauwen. In plaats van binnen naar buiten, strijken we de mascara

van buiten naar binnen, zodat ze lekker borstelig worden." ‘Oei, wat lelijk’, denk ik als ik mezelf in de spiegel zie. Ik houd van epileren. Ik lijk wel een rover of piraat. En ook op mijn broer inderdaad! Nu komen de snorren, de baarden en de bakkebaarden. "Bedenk van tevoren wat voor man je bent", zegt Louis, om een rommeltje te voorkomen. "Ben je een zakenman met een 'five o'clock shadow' baard, ben je een tienerjongen met een vlassig snorretje of ben je een hipster met een dikke, volle baard?" Ik weet precies wat ik wil: een Johnny Depp-snorretje en sikje. Er liggen synthetische geknipte haartjes in drie kleuren: donkerblond, bruin en zwart. Je kunt ze opplakken met gel of lijm. Het jeukt verschrikkelijk! Ik houd het niet uit en poets alles er meteen weer af. Gelukkig liggen er ook sponsjes waarmee je je gezicht kunt bestempelen. Het ziet er verdraaid realistisch uit. Met wetlook gel brouw ik een Leonardo DiCaprio-lok op mijn hoofd. Ik heb er plezier in! Adamsappel Nadat ook de adamsappel is getekend, bekijken we elkaar. Er is een Charlie Chaplin met bolhoed, een Ciske de Rat met bretels en platte pet, twee rappers met grote honkbal shirts en caps en gangsters met gleufhoed. Een deelneemster, die ook nerveus was, zucht gelukzalig: "Die baard doe ik nooit meer af." Nu we eruitzien als mannen, moeten we ons ook zo gedragen. Louis: "Als je loopt, plant je je hakken in de grond, je hebt geen haast. Mannen zien hun lichaam als een machine. Als vrouw ben je altijd aan het glimlachen met je ogen wijd open, je bent ontvankelijk voor iedereen. Op straat ga je opzij voor anderen. Als man niet. Je hoeft niet te lachen, niemand zal ooit tegen je zeggen: 'Hee wat kijk je chagrijnig'. Als een man nors kijkt, denkt de ander meteen: 'Oh, hij heeft diepzinnige gedachten' of 'Oh hij beoordeelt mijn uiterlijk, zit mijn haar misschien gek?'" Louis vertelt dat hij als feminist inmiddels clementie heeft gekregen voor mannen. "Hun manieren zijn net zo aangeleerd als die van ons, mannen zitten net zo gevangen als wij. Het doel van mijn werk is bewerkstelligen dat we wat vrijer worden en dat er meer varianten op mannelijk en vrouwelijk mogen zijn." Ik zit inmiddels helemaal in mijn rol. Schouders naar achteren, rechtop, kaken op elkaar. "Confident and dominant", roept Louis steeds. We moeten elkaar de hand schudden. "Mannen bewegen hun pols niet, wel hun hele arm. Laat de ander niet te dichtbij komen, dan domineert hij jou, maar blijf ook niet teveel op afstand, dan wek je wantrouwen." We leren dingen die we ons nooit eerder hebben gerealiseerd.

Op de cover: Lee Machetti, de bekendste dragking van Nederland Ik ben Lee Machetti. Ik ben een dragking artiest uit Amsterdam (House of Galore). Ik treed op bij shows, als model bij fotoshoots, geef workshops en ben host bij feesten en evenementen. Mijn drag CV bestaat onder andere uit: Tijdschriften (De Volkskrant, Vrij Nederland, Zij aan Zij), televisie (Je zal het maar zijn, Spuiten en Slikken, RTL Boulevard) en optredens (Gay Pride, Valtifest, Boom Chicago, Paradiso, Supperclub). Je kunt me boeken via Facebook of [email protected].

Ook bij het drinken van een flesje bier: til het op met je hele arm, omklem het met je hele hand niet alleen je vingertoppen. Tot nu toe vind ik de workshop erg serieus, er wordt nauwelijks gelachen. Maar we schateren het uit als we dansen. "Net zoals travestieten het vrouwelijke helemaal tot het extreme uiten, gaan wij het mannelijke tot het extreme nadoen!", roept Louis boven de muziek uit. We moeten wijzen als John Travolta, we moeten een bokshouding aannemen, we zijn lomp en bonkig terwijl onze voeten stampen, het ziet er niet uit. Mijn vriendin, die van nature vrouwelijk en sensueel danst, krijgt de slag maar niet te pakken, zie ik vanuit mijn ooghoek. Alter ego Tot de laatste minuut blijft Louis streng. Het einde bestaat uit een tweede voorstelronde, nu als onze alter ego's. Hoe heet je als man en wat doe je in het dagelijks leven? 'Mannen' die

een te zachte, onzekere of hoge stem hebben, worden direct gecorrigeerd. "Spreek vanuit je buik!" Ik heb de naam Tom voor mezelf bedacht. Ik werk bij een bank en ben net gescheiden omdat ik een versierder ben. Mijn zelfverzekerde praatje gaat me verbazingwekkend goed af."Dit is gewoon een kant van jou en die mag je best vaker laten zien", zegt mijn vriendin. "Je bent op deze manier vol zelfvertrouwen en dat voelt heel prettig." Stof om over na te denken. Na de workshop gaan we eten op een terras. Zullen we verkleed gaan? Nee, dat durven we niet. Wattenschijfjes vol dikke baarden en losgeknipt verband vliegen door de ruimte. Een deelneemster komt als brave scholier haar pantykousje gevuld met watten bij Louis inleveren. "Die heeft net drie uur lang in jouw onderbroek gezeten", reageert Louis verbaasd. "Wat moet ik daarmee?"

6

column justin

poëzie op straat


taxi


7

> In de taxi met Arno van Vugt. Verhalen van bijzondere ritten in Den Haag.

Poëzie Op Pootjes foto Roos Koole

Bekijkt ’t, met Justin. Bekende Hagenaar Justin Verkijk deelt zijn eigenzinnige kijk op het leven.

Kinky stelletje deel 1

Poëzie Op Pootjes is een gedichteninzamelingsproject, dat de afgelopen jaren mensen opriep hun ‘Haagse Gevoel’ in dichtvorm om te zetten. Liefst 273 Hagenaars en Hagenezen gaven gehoor aan de oproep en een groot aantal van de ingezonden gedichten zal in januari ruimschoots te lezen, te beluisteren én te bekijken zijn in de verschillende Haagse media en in onder andere de Bibliotheekvestigingen. Op donderdag 29 januari vindt in de Centrale Bibliotheek aan het Spui de slotavond plaats, waaraan ook onder andere Nico Dijkshoorn en Howard Komproe een bijdrage zullen leven. De avond begint om 20.00 uur en is gratis toegankelijk.

Scheveningse Schoonmaak Dit jaar gaat het gebeuren in Scheveningen, de grote schoonmaak. Op het strand bij de boulevard is Rijkswaterstaat vast begonnen met wat kustonderhoud. Meer zand. Nóg meer ja. Begin april is het echt einde oefening voor kraakpand De Vloek en surfdorp F.A.S.T. Op de huidige locaties in ieder geval. Dat is op z’n zachtst gezegd jammer. Ik heb de afgelopen jaren best wel wat van dit soort plekken verloren zien gaan en me daar ook lekker over opgewonden, onder andere in deze krant. Maar dat ga ik niet meer doen. Ik heb het licht gezien. Iedereen weet namelijk aan het begin van zo’n project dat het niet voor altijd is. Het tijdelijke karakter is ook de grootste kracht. Toch kun je de klok er op gelijk zetten dat er weerstand komt als het moment van inpakken en wegwezen daar is. Bij de één (lees: De Vloek) wat heftiger dan bij de ander. Natuurlijk moet je knokken voor je plek en moeten we met z’n allen er voor waken dat de betreffende plek niet vervolgens nog een paar jaar leeg staat. Logisch. Een paar weken terug was ik in de hoofdstad om mezelf nog voor de laatste keer flink te verliezen in Trouw. Een nachtclub die zes jaar lang huis hield in een gebouw waar vroeger het gelijknamige dagblad werd gedrukt. Vanaf dag één wisten ze daar dat dit moment ging komen. Ze leefden er naar toe en gingen er uiteindelijk op het hoogtepunt uit. Met een knal en zonder te zeiken. Dan ben je voor mij een echte held. Legendarisch. Alle ingrediënten om een flink potje te demonstreren voor behoud van Trouw waren in principe aanwezig, maar het gebeurde niet. Godzijdank. Niet getreurd dat het over is, maar wees blij met dat het gebeurd is.

Justin

Den Haag Den Haag Slingerende autobanden in een vlakte van opgespoten zand, Opgevist uit reeds lang gedempte grachten. De getijden trekken zich terug achter het braakliggend strand, De branding gesmoord aan de einder van het aangelengde land. De werkzaamheden duurden zo veel langer dan we dachten Meeuwen nestelen zich op de platte daken van de stad, Verruilden het strand en de golven voor asfalt en het zebrapad. Stoepranden en autobanden, grijs witte vogels van de zee op jacht. Neusklanken met de geur van een kater in een natte vacht, Den Haag

De Haagse Voedselbank

Marc van Bilderbeek

Het is zaterdagnacht, even na twaalven. Op de Kurhausweg stappen een man en vrouw van middelbare leeftijd in. Ze nemen plaats op de achterbank en willen naar de Prinsestraat. Dick bekijkt het stel in zijn spiegel. tekst Arno van Vugt foto Suzanne van der Kerk

Na een verloren liefde en werk Klerendagen, voedsel vragen De voedselbank maar schenkt. Sjekkie draaien toch maar bellen, Wat je armoede verlengt. Je hond is te behouden. Maar zijn bak altijd leeg. Solliciteren, brieven schrijven, Slapen onder brug of steeg. Slenteren door de binnenstad. Mens kijken, ogen dwalen, Ketting is toch zo gejat. Geld aan drank besteden. Scheiden is een dure stap Mensen moeten eerst eens denken Voor dat je uit het huwelijk klapt Geen mens is helemaal volmaakt Verliefd zijn is voor even En voor je het weet is het gestaakt De schuld verschuiven te overleven Als je oude liefde net een ander heeft Om vervolgens weer aan te kloppen Bij het voedselbankje dat jou wat geeft.

Wybo Suijten

Op straat Ik sta in de stad met een straatkrant Alles wat ik vraag op de straat is koop toch is een krant in dit land en vooral in den haag dat is wat me behaagt en ik het aan iedereen vraagt op straat

Robert Donkers

> De vrouw heeft een mediterraan uiterlijk en is eigenlijk veel te mooi voor de man, die er als een pafferige corpsbal uitziet. Ze heeft bruine ogen en een paardenstaart tot op haar middel. Direct na vertrek begint het stel zachtjes te smoezen. Dick is gewend aan gefluister op de achterbank en slaat geen acht op de twee. Dan – ter hoogte van Madurodam – schraapt de man zijn keel. 'Chauffeur, mag ik je iets vragen?' klinkt het geaffecteerd. 'Weet jij wat 'partnerruil' betekent?' Dick knikt. 'Mooi!' gaat de man verder. 'Het zit namelijk zo: mijn vrouw vindt het ontzettend lekker om hard door andere mannen genomen te worden, terwijl ik kijk. Dus nu is mijn vraag eigenlijk: zou jij mijn vrouw keihard willen nemen?' Met open mond kijkt Dick het stelletje aan. Hij heeft als taxichauffeur het nodige meegemaakt, maar dit slaat werkelijk alles. Nog nooit is hem op zo'n directe manier seks aangeboden. Terwijl hij naar woorden zoekt, knipoogt de vrouw. 'Ik heb zin in je,' zegt ze uitdagend. Dick twijfelt. Hoewel de vrouw

erg aantrekkelijk is, is het wel zaterdagnacht, de drukste nacht van de week. Tot in de vroege morgen kan hij veel geld verdienen. Als hij besluit om aan het verzoek van het kinky stelletje te voldoen, is hij zomaar een paar uur van de straat en verneukt hij zijn hele werkweek voor een snelle wip. Dus schudt de Hagenees

‘Pas nu ziet hij hoe ongelooflijk sexy zijn passagiere is’

uiteindelijk zijn hoofd. 'Bedankt voor het aanbod, misschien een andere keer,' antwoordt hij beleefd. 'Als het

vandaag maandag of dinsdag was geweest, dan had ik het gedaan.' Na zijn weigering wordt er de rest van de rit niet meer gesproken. 'Tien gulden en zeventig cent alstublieft,' zegt Dick na aankomst in de Prinsestraat. De man pakt zijn portemonnee. 'Potverdorie kerel, ik zie dat ik niet genoeg geld bij me heb,' verontschuldigt hij zich bijna direct. 'Zou je even mee naar binnen kunnen komen? Dan betaal ik je daar.' Dick volgt het stel tot in de hal van het yuppenappartement. Terwijl de man het geld gaat halen, hangt de vrouw haar lange regenjas aan de kapstok. Ze draagt een mantelpakje met een decolleté waarin haar vormen prachtig uitkomen. Sprakeloos kijkt Dick haar aan. Pas nu ziet hij hoe ongelooflijk sexy zijn passagiere eigenlijk is. 'Ja, dat is niet verkeerd hé?' zegt de man als hij weer binnenkomt. 'Kijk maar eens goed naar wat je bent misgelopen. Of ben je soms van mening veranderd?' Dick voelt de krijger in zich naar boven komen.

Tegen zoveel testosteron is hij niet opgewassen, zelfs op zaterdagnacht niet. 'Oké,' zegt hij ineens vastberaden. 'Ik doe het.' Er verschijnt een glimlach op het gezicht van de man. 'Hier ga jij geen spijt van krijgen, kerel!' roept hij triomfantelijk. 'Kom mee naar de huiskamer. Wil je wat drinken?' Dick neemt plaats op de bank. 'Doe maar een colaatje,' zegt hij terwijl hij verlangend naar de ronde billen van de vrouw kijkt. Ze loopt heupwiegend de kamer uit. Bij de deur draait ze zich nog even om. 'Tot zo,' fluistert ze.

Wordt vervolgd in editie 2 van Straatnieuws.

8

verslag pluspunt

Straatnieuws

9

Straatnieuws

#012015

#012015

‘We verwachten hem over één minuut’, zegt een man met een oortje in. Op de binnenplaats van Pluspunt is het drukker dan normaal. ‘Kijk nou toch eens! ’ roept een van de aanwezigen verrast. De koning is gearriveerd. tekst Suzanne Stam foto’s Diana Mosterd

> Eind november 2014 brengt Koning Willem-Alexander een werkbezoek aan Stichting Pluspunt aan de Noorderhavenkade in Rotterdam Noord. Pluspunt is een werkactiveringscentrum voor mensen die daken thuisloos zijn of zijn geweest en biedt bezoekers (cliënten) structuur en een zinvolle dagbesteding. Participatie en zelfredzaamheid zijn het uitgangspunt, men zet een ‘punt’ achter het verleden en wordt gecoached om nieuwe stappen te zetten in de maatschappij. Er komen rond de vijftig bezoekers bij Pluspunt, ook op de tweede locatie aan het Samuel Mullerplein in Rotterdam Delfshaven. De stichting wordt gesteund door het Oranjefonds, waar Koning WillemAlexander en Koningin Máxima beschermpaar van zijn. Aan tafel Eenmaal binnen neemt de koning aan tafel plaats om met enkele bestuursleden, medewerkers, bezoekers en samenwerkingspartners te praten. Ria Olsthoorn is coördinator en vrijwel vanaf de oprichting bij Pluspunt betrokken. Terwijl haar hond Gijsje op schoot springt bij de koning vertelt ze:

“Zo’n tien jaar geleden ben ik hier als vrijwilliger begonnen. De oprichter John Bergenhenegouwen had zelf een tijdje op straat gewoond en wilde een plaats creëren waar mensen die in eenzelfde situatie zaten, weer op een laagdrempelige manier aan het werk konden komen. Hij startte met een fietsenmakerij en in de jaren is Pluspunt uitgebreid met een laswerkplaats, een timmer-

‘Koning WillemAlexander en Koningin Máxima zijn beschermpaar’

werkplaats, een recycleplaats, een kringloopwinkel, een klussenbus en een buurttuin. Nu werken er vier mensen in

vaste dienst, hebben we negen stagiaires, acht vrijwilligers en zo’n vijftig bezoekers. En we bieden de bezoekers elke middag een warme maaltijd, die ze met elkaar bereiden. Het belangrijkste wat we hier doen, is werken aan de basiscompetenties van mensen. Dus op tijd komen, je goed verzorgen, even wachten op elkaar voor je begint te eten. Vrij normale dingen. Maar als je jaren op straat hebt geleefd, ben je dat verleerd. Daarnaast zorgen we er hier voor dat mensen een dagbesteding hebben. Als bezoekers hier voor het eerst komen, mogen ze een paar weken lang kijken wat hen ligt. Vervolgens gaan ze aan de slag, of het nou in de fietsenwerkplaats is, in het winkeltje of in de keuken, iedereen maakt zich nuttig.” Koning Willem-Alexander luistert geïnteresseerd. “En vinden mensen ook weer een weg naar betaald werk?”, wil hij weten. Ria: “Als je jaren op straat hebt geleefd, is het voor veel mensen moeilijk om weer voor een baas te werken. Het zijn eigenlijk kleine zelfstandige ondernemers geworden. Sommige mensen die hier kwamen zijn voor zichzelf begonnen, zo heeft iemand nu zijn eigen fietsenmakerij.

Laatst hadden we een man die al 24 jaar illegaal in Nederland was. We hebben ervoor gezorgd dat hij eindelijk zijn verblijfsvergunning kreeg en dat hij kon afstuderen. Nu is hij docent Frans. Wat dat betreft ben ik een bull-terriër, als ik mijn tanden ergens in zet, laat ik niet los. Dat was toch wel een pareltje. Maar de meeste bezoekers die hier komen, blijven hier werken.” De koning wil weten wat voor mensen er bij Pluspunt komen. Ria: “Dat zijn mensen van allerlei pluimage; mensen die dakof thuisloos zijn geweest, mensen die in een sociaal isolement terecht zijn gekomen, even zijn vastgelopen in hun leven en om wat voor reden hun werk zijn kwijtgeraakt. Van vuilnisman tot mensen uit de financiële wereld. Het zijn mensen die toch weer wat van hun leven willen maken. We hebben enkele duidelijke regels: als je hier bent, ben je clean. Er wordt niet gebruikt en niet gedronken. We werken hier met machines, dus het moet veilig zijn, ook voor de andere bezoekers.” ‘Ha moeder!’ De 75-jarige Annie Bergenhenegouwen, de moeder van de oprichter, vertelt:

foto Bar t Hombur g

Koninklijk bezoek voor daken thuislozen

“Toen John bezig was met het starten van Pluspunt, belde ik hem elke maand op om te vragen hoe het er mee ging. Op een dag vroeg ik of ik langs kon komen om te kijken waar hij mee bezig was. Dat mocht. Hij vertelde me toen dat hij zelf ook een tijd op straat had geleefd, dat hoorde ik voor het eerst. Hoe zwaar dat was geweest. En hoe hij op een dag van drie kapotte fietsen één goede fiets had gemaakt en die had verkocht. Hoe het balletje toen is gaan rollen en hij een plek had gevonden waar hij dat met meer fietsen wilde doen. En zo ook andere mensen kon helpen die in dezelfde situatie zaten. Nadat ik bij Pluspunt was geweest, vroeg John of ik vaker wilde komen. Dat wilde ik heel graag en voor ik zou beginnen, ging ik eerst nog op vakantie. Toen ik een week later terugkwam, is hij onverwacht overleden. Dat was erg heftig, ja. Toen ben ik hier komen werken als vrijwilliger. Ik vond het erg fijn dat ik hier mocht blijven. Dat is zeker goed geweest voor de verwerking. Nu ben ik hier op de ‘DD’-dagen, de dinsdag en donderdag, dan kom ik vanuit Alphen aan den Rijn. Ik biedt een luisterend oor, geef advies en help

met allerlei dagelijkse dingen, ik hou het gezellig. Ook verstel ik de kleding van de mensen. Ik vervul een beetje de moederrol. ‘Ha moeder’ of ‘ha oma’ zeggen ze dan.” Na de gesprekken aan tafel is het tijd voor een rondleiding. Koning WillemAlexander kijkt overal uitgebreid rond en neemt de tijd om met de bezoekers te praten. In de fietsenmakerij treft hij een bezoeker die daar werkt en doof is. Een van de stagiaires kan gebarentaal. Als de koning met hem op de foto gaat, vertelt ze: “Toen ik hier kwam, was ik de eerste die op die manier met hem kon communiceren. Er ging een wereld voor hem open. Pluspunt is een bijzondere plek hoor, na mijn afstuderen hoop ik dat ik hier betrokken kan blijven.” De locatie ligt aan een binnenplaats, midden in een woonwijk, de koning kan zich voorstellen dat er kritisch gekeken wordt naar de stichting en de bezoekers. Daar is Dieter Werther, bestuursvoorzitter van Pluspunt helder over: “Communicatie is het sleutelwoord. We hebben intensief contact met de VVE. De omwonenden willen bijvoorbeeld geen rommelig binnenplein. We zijn heel welwillend en staan altijd open

voor een gesprek. Andersom vinden de buurtbewoners ook goed de weg naar ons. Ze kunnen hier terecht om hun fiets te laten maken, hun tuin op te knappen of voor kleine verhuizingen voor een kleine prijs.” Terwijl buiten de rondleiding doorgaat, zit een 41-jarige bezoekster binnen een logo te schilderen. “Ik kom hier nu vier jaar. Ik heb kunstacademie gedaan en had mijn eigen ontwerpstudio. In Spanje, waar ik toen werkte, ontmoette ik de vader van mijn kind. Na een roerige periode kwam ik met mijn zoontje terug in Nederland en moest ik helemaal opnieuw beginnen. Hier kon ik op adem komen en tegelijkertijd mijn creativiteit blijven ontwikkelen. Ik kan hier mijn ei kwijt, al is het soms uitda-

‘Straks ga ik leren lassen, dat vergroot mijn kans op werk’

gend omdat iedereen zijn of haar eigen mening heeft en die graag deelt. Een ander voordeel van Pluspunt is dat het

gesteund wordt door de Voedselbank. Ik eet hier drie dagen per week, dat geeft mij meer financiële ruimte voor mijn zoontje. Ik heb het gevoel dat ik mijn leven weer een beetje op orde krijg, straks ga ik hopelijk ook leren lassen in de laswerkplaats. Dat vergroot mijn kans weer op een baan. Of misschien word ik wel stewardess. Ik wil gewoon weer aan het werk!” Niets bijzonders Uitgelaten en enthousiast wordt Willem-Alexander na een uur weer uitgezwaaid door de bezoekers van Pluspunt. ‘Echt gers dat hij hier was’ lacht een van de bezoekers. Als de rust is weergekeerd, ademt Ria Olsthoorn even diep in en uit en vertelt ze over de sociale functie van de stichting. “Eigenlijk is het heel simpel wat we hier doen. Gewoon voor elkaar zorgen. Kijk naar onze buurman Wim. Hij is aan het dementeren maar komt elke dag hier. Er wordt hier voor hem gezorgd, de bezoekers kletsen met hem, zorgen dat hij er netjes uitziet, we knippen zijn haren en zetten de zenders op zijn tv weer goed. Of fietsen met hem naar plekken die hij nog kent. We onderhouden contact met zijn familie. Hij is hier beter af dan in een verzorgingstehuis. En de bezoekers houden zo hun sociale vaardigheden op peil. Maar eigenlijk is het niets bijzonders, gewoon heel simpel, een beetje zorgen voor elkaar.”

10

column

straattekst


werkplaats eetopia


11

> Sleutelen, schaven, (bij)spijkeren. In deze rubriek bezoeken Paul Waayers en Bertus Gerssen werkplaatsen waar oude ambachten herleven.

Ooit werkte Sarah van der Kuip in de EKO-Plaza als traiteur. Een nieuw contract bleef uit en mede daarom startte ze in februari 2014 haar onderneming Eetopia. tekst Paul Waayers foto’s Bertus Gerssen

HAGENEES in ROTTERDAM Statistiek Het werd een fikse rel in Den Haag: de politie zou discrimineren en het politieoptreden zou racistisch zijn. Jongeren in de Haagse Schilderswijk zegden het vertrouwen in de politie op. De politie ontkende en sprak van etnisch profileren: als er een dadersignalement wordt uitgegeven voor 2 jongens met Noord-Afrikaans uiterlijk, dan is de kans dat je wordt aangehouden als je als Marokkaanse Hagenaar over straat loopt, natuurlijk groter dan als je een blonde Duindorper bent. Dat valt te begrijpen. Leidse onderzoekers noch de Nationale Ombudsman vonden aanwijzingen voor discriminatie. Er waren goede intenties bovendien. Maar er waren ook incidenten. Ik ben niet zo onder de indruk van de verhalen over het aantal malen dat dejongeren om een ID wordt gevraagd. Vervelend, dat wel. Maar evenmin van de resultaten van het Leidse onderzoek naar discriminatie. Uit Amerikaanse cijfers blijkt dat er iets minder blanken (45,9%) dan zwarten (50,6%) worden vermoord in de VS. Maar, lees ik in de krant, de kans dat je als moordenaar van een blanke wordt geëxecuteerd is meer dan vijf keer groter (77%) dan als moordenaar van een zwarte (15%). Dat is pas schokkend. En deze: het cannabisgebruik onder blanken verschilt niet zoveel van dat onder zwarten (11,8 resp. 14,2%). Maar kijk je naar de cijfers van arrestaties in verband met cannabisgebruik, dan ligt het aantal gearresteerde zwarten bijna vier keer hoger (190 blanken gearresteerd per 100.000 inwoners, 710 zwarten). Ik maak mij bezorgd over de uitkomsten van onderzoek van vergelijkbare statistische gegevens in Nederland. Gelukkig executeren wij geen moordenaars. Maar onderzoek eens dan de neus lang is. De politie heeft een geweldsmonopolie. Dat kan alleen maar geloofwaardig worden uitgeoefend als het met dezelfde waarborgen voor alle burgers is omkleed.

Marieke Bolle

In de prehistorie tekenden onze voorouders op rotsen en in grotten; de moderne mens laat boodschappen achter op muren, stoeptegels en wc-deuren. Fotograaf Mylène Siegers legt de meest bijzondere stadse straatteksten vast. Waar: Snoekstraat, Den Haag Tijdstip: 14.42 uur Datum: 16 december 2014 Terwijl de discussie rondom de assistenten van de goedheiligman nog lustig voortraasde, zag ik in de Snoekstraat een multicultureel antwoord op het beroemde door Annie M.G. Schmidt gecreëerde en door Fiep Westendorp getekende duo Jip en Janneke. Wat de maker(s) beoogt hebben met deze versie, is iets waar je als toeschouwer over na mag denken of gewoon om mag glimlachen. Ik heb voor het laatste gekozen. Als oefening voor 2015. Dat u allen maar lachend het jaar door mag komen! Wilt u reageren op deze straattekst of andere straatteksten onder de aandacht brengen, mail [email protected].

Powersnoep van Eetopia > Eetopia, staat voor culinaire kwaliteit die nu eens niet met het ducktape van E-nummers, kleur-, geur- en smaakstoffen aan elkaar geplakt is. Nee, de Power Cigar uit het assortiment bijvoorbeeld is different cake. Goudeerlijke ingrediënten zoals biologische noten, zaden en zuidvruchten zijn de basis van dit ambachtelijk gemaakt snoepgoed dat niet voor watjes is. “Je kunt er nog echt op kauwen”, stelt oprichtster Sarah van der Kuip. Maar de beloning na deze kaakinspanningen is er dan ook naar als het product zijn palet aan smaaksensaties prijs geeft. Hoewel de filosofie van Eetopia behoorlijk op gezondheid en duurzaamheid geënt is, was de aanleiding tot oprichting behoorlijk capitalism old school: er was een grote vraag naar dit powersnoepgoed. Sarah: “En dan niet zozeer om een product te krijgen, maar juist om producten niet meer te willen krijgen. Veel mensen in mijn omgeving willen geen gluten meer eten. Die willen geen zoetstoffen, smaakversterkers, lecitine, glucose, frutosestroop, witte suikers, gemodificeerde zetmelen of die hele wereld aan

‘Je krijgt iets goeds én lekkers binnen’

E-nummers meer naar binnen werken. Maar die troep zit echt overal in. Dus als je met voedsel je gezondheid niet wilt ondermijnen, dan zal je zelf aan de slag moeten. Uiteindelijk ben ik hier in mijn keuken gaan experimenteren. Het eerste resultaat was snoepgoed in een rolletje met de afmeting van een sigaar.

De Power Cigar was geboren. Je krijgt iets goeds en, heel belangrijk, lekkers binnen. De mensen aan wie ik het liet proeven, waren gelijk enthousiast. Voor mij dé reden om Eetopia op te gaan zetten. McDonalds-achtigen De lekkernijen van Sarah vinden inmiddels hun weg naar diverse bedrijven, zoals biologisch-vegetarisch restaurant Baklust aan de Veenkade, koffiebranderij Boon aan de Prinsenstraat, de gymnastiekfabriek in de Juffrouw Idastraat, Lola Bikes en Coffee op het Noordeinde, koffie- en theewinkel Kali Tengah in de Weimarstraat. Daarnaast

geeft Sarah workshops op onder meer scholen, om de kids een smaakbesef bij te brengen tegen de stroom van Unilever-eenheidsworst en McDonaldsachtigen in. Wat Unilever zelf betreft; die nodigde Sarah eveneens uit voor een presentatie. De gigant wilde namelijk door het piepkleine Eetopia geïnspireerd worden om in te kunnen haken op de gezond eten-trend. “Een denkfout”, constateert Sarah. “Het is namelijk geen trend die weer overwaait, maar een bewustwording die blijvend is. Als jij een maandje geen suiker eet, krijg je allerlei belangrijke signalen van je lijf. Dan voel je vanzelf wat goed voor je is.

Qua Unilever houdt dat dus in dat je eigelijk geen enkel product van ze kan eten als je je gezondheid wilt optimaliseren. Want in al hun producten zitten smaakversterkers dan wel zoetstoffen, suikerverbindingen, zetmeel en tarwe. Het enige goede van Unilever is hun marketingapparaat. Daarom eten veel mensen die troep. En dan proberen ze zich nu wel als duurzaam te marketen, maar naar mijn smaak is dat een grote luchtbel.” Positieve intenties Blijft de vraag: is Eetopia een culinaire Don Quichotte tegen Unilever en soortgelijke multinationale windmolens? Sarah: “Er is op dit moment een grote kritische bewustwording gaande. Steeds meer mensen beseffen dat we de aarde noch onze gezondheid op de huidige manier kunnen blijven uitbuiten. Kijk, alles is één dus wat je aan positieve intenties in je daden stopt, komt er ook weer uit. Dat leidt ook tot een andere manier van bijvoorbeeld ondernemen. Ik denk dat het nog wel even duurt voordat een multinational daarop kan reageren.”

12

tijdsbeeld


13


1986 Een deel van het Stationsplein in Rotterdam, ter hoogte van het Centraal Station. In 1957 werd het eerste Centraal Station (ontworpen door architect Sybold van Ravesteyn) opgeleverd en geopend. Daarvoor had Rotterdam geen Centraal Station, maar vier stations in en rond het centrum: Delftse Poort, Beurs, Maas en Hofplein. In juni 2004 gaven Prorail en de Gemeente Rotterdam de opdracht aan Team CS (een samenwerkingsverband van verschillende architecten) om tot een ontwerp te komen voor het nieuwe centraal station, dat de hogesnelheidstrein, de RandstadRail en het toenemende aantal reizigers aan zou kunnen. Op 13 maart 2014 (tien jaar later!) is het station officieel geopend door Koning Willem-Alexander. Wat meteen opvalt is hoe het oude station van Sybold van Ravesteyn in dit nieuwe ontwerp bewaard is gebleven. Zo zijn de letters 'Centraal Station' in een geactualiseerde led-versie teruggekeerd en de vertrouwde klok prijkt aan de glazen pui van de hal. Maar het meest zichtbaar zijn ‘de speculaasjes’: twee beeldhouwwerken die aan de zijvleugels van het oude station prijkten (te zien op de foto). De speculaasjes (vanwaar de bijnaam is niet bekend) staan nu boven de in- en uitgang van de fietsen voetgangerstunnel. Maar wie goed oplet, ziet ze op meer plaatsen. Ze zijn als patroon verwerkt in de wanden van het kantoorgedeelte. En de grootste toepassing van het speculaasjesmotief heeft bijna niemand in de gaten. Om die te kunnen zien moet je van bovenaf kijken op de glazen sporenoverkapping. Daarop zijn duizenden zonnecellen aangebracht op plaatsen waar nu en in de toekomst de meeste zon komt. Met elkaar vormen ze een repeterend patroon. De overkapping lijkt één gigantisch speculaasje! Foto: Stadsarchief Rotterdam Fotograaf: Alex de Herder op 28 mei 1986

14

trend het nieuwe station


De mobiele mens We verplaatsen ons met de smartphone in de ene hand en een latte macchiato in de andere. De moderne mobiele mens. Koffie to go én een bezoek aan de huisarts on the go. tekst Hester Heite foto’s Eveline van Egdom

Koffie drinken Burger King en Albert Heijn. En je kunt er stante pede terecht. Directeur Henk Goldschmidt: “Als je een afspraak met jouw huisarts wilt maken, dan bel je een nummer en krijg je een bandje te horen. Je kunt er pas een paar dagen later terecht. Hier kun je zelf een afspraak maken via internet of gewoon binnenlopen. De huisarts zit op jou te wachten, in plaats van andersom.” Gemakkelijk en snel. Maar daar betaal je dan ook voor.

> Met een kop koffie van Starbucks en een ontbijtje van De Broodzaak wakker worden in de trein van Den Haag naar Rotterdam. Onderweg op de smartphone je e-mail en het laatste nieuws checken. Op het spiksplinternieuwe Station Rotterdam Centraal bij Dudok of Leonidas een lekkernij oppikken voor tijdens het werkoverleg, dat eveneens plaatsheeft op het station, op een flexwerkplek van Seats2Meet. Nog even kleding shoppen bij Sissy Boy, bijpraten met een vriendin in het Grand Café. En dan weer terug naar Den Haag Centraal Station, om boodschappen te doen bij de Albert Heijn To Go en een bezoek te brengen aan huisartsenpost CareToGo. Kinderopvang en fitnesscentra Oftewel: onderweg je werk, sociale leven en dagelijkse rompslomp bijhouden. Hoe efficiënt. Want dat is de moderne mens: een mobiele consument. En de Nationale Spoorwegen richten zich daar steeds meer op in. ‘Door klanten in staat te stellen sociale, recreatieve en zakelijke doelen naadloos te laten overvloeien in de reis die ze daarvoor maken’, staat te lezen in de visie van het bedrijf voor het jaar 2020. ‘Nieuwe stations bieden alle essentialia elke dag. Kinderopvang en supermarkten, leisureshops en restaurants, fitnesscentra en theater, nieuwscentra en kanto-

ren, autowasserettes en lounges voor mobiel zakendoen. Dat betekent: onderweg alles doen wat nodig is waardoor reistijd weer eigen tijd wordt.’ Zowel Den Haag als Rotterdam hebben een nieuw centraal station, zij het dat de verbouwing in Den Haag nog gaande is. Een groeiend aantal mensen maakt gebruik van die stations. Volgens cijfers van de NS zijn dat er op het Den Haag Centraal Station dagelijks 170.000, en in 2020 naar verwachting 240.000. ProRail berekende het aantal reizigers via Station Rotterdam Centraal op 110.000 per dag, met een verwachtte groei tot 320.000 in 2025. En voor al die mensen is plek nodig. ‘Daarnaast verandert de behoefte van de reizigers; zij willen comfort en de korte tijd die zij doorbrengen op het station ook nuttig en aangenaam besteden’, aldus de NS. En dus kan er op de nieuwe stations anno 2015 al veel meer dan voorheen. Zo is het in Den Haag sinds zelfs mogelijk om op het Centraal Station naar de huisarts te gaan. Gemakkelijk en snel CareToGo lijkt op een doorsnee dokterspraktijk, met een wachtruimte, behandelkamer, huisarts (acht in totaal, die elkaar aflossen) en assistent. Maar de nooduitgang komt uit op die van

Een bezoek aan de stationshuisarts kost 27,25 euro. Dat passantentarief, dat je ook betaalt als je naar een andere dan je eigen huisarts gaat, wordt niet vergoed door de ziekenkostenverzekering. Dat dat stuit op kritiek, daar windt Goldschmidt geen doekjes om. “SP-kamerlid Renske Leijten was een van de eersten die hier langskwam na de opening in oktober 2014.” Niet voor een consult, maar om polshoogte te nemen. “Ze vindt dat deze dienst niet nodig moet zijn. Ik ben het daar mee eens. Huisartsen zouden altijd klantgericht moeten zijn, een bezoek zou altijd anoniem moeten kunnen en er zouden geen wachtlijsten meer moeten zijn. Maar dat is nu niet zo. Je hebt al een tweedeling: mensen die het zich wel en niet kunnen permitteren. Dat is vreselijk, dat klopt. Maar dat betekent niet dat je het niet moet doen. We voorzien in een behoefte.”

‘Er is behoefte aan medische zorg onderweg’ In de paar maanden dat de huisartsenpraktijk open is, zijn er tweehonderd mensen geholpen. Een derde komt uit de stad, in verband met lange wachttijden bij hun eigen huisarts. Twee derde is passant, met haast. Veel van hen vulden na afloop een evaluatieformulier in en waren ‘absurd positief’, volgens Goldschmidt. De praktijk richt zich op gezonde mensen met simpele

klachten, maar weinig tijd. “Een advocaat die in Amsterdam woont en in Den Haag werkt, met een blaasontsteking of verstuikte enkel”, geeft Goldschmidt als voorbeeld. “Door met zijn klacht hier te komen, verzuimd hij niets. En de kosten stellen voor hem ook niets voor.” Koop het in Ook de mogelijke anonimiteit kan een reden zijn om naar de stationshuisarts te gaan. Goldschmidt: “Wij doen wat de patiënt wil: de informatie wel of niet doorsturen naar de eigen huisarts of GGD. Handig voor die verslaafde meneer uit een klein dorp waar hij de huisarts privé kent.” En voor mensen die zich bijvoorbeeld willen laten testen op een SOA of zwangerschap. “Maar een nieuwe voorraad slaappillen, daar trappen we niet in.” Dat er behoefte is aan een huisarts on the go komt volgens Godschmidt door ‘onthechting’. Mensen willen niet meer perse naar die huisarts die ze zo goed kennen. Ze willen medische zorg onderweg. Dus koop je het in, net als dat je een boek koopt.”

CareToGo draait nu, met zo’n tien patiënten per dag, verlies. Het moeten er twintig worden om kostendekkend te zijn. Lukt dat, dan komen er meer van dit soort praktijken. “We willen uiteindelijk te vinden zijn op de vijf grote stations: naast Den Haag ook Rotterdam, Amsterdam, Utrecht, en Eindhoven, Leiden of Groningen. Voor wie het kan betalen dus. Maar dat is op de stations en in de trein zelf niet anders. Er moet geconsumeerd worden. Een verkoper van Straatnieuws is in de stationshal van Den Haag Centraal niet welkom, ondervond de hoofdredacteur van deze straatkrant eerder al aan den lijve, toen ze zelf een dagje aan de slag ging als verkoper. “Ik werd gewoon weggestuurd”, aldus Floor de Booys. “En dat ging niet bepaald vriendelijk.” Bij de stationshuisarts blijven ze dat wel, ook als je het passantentarief niet kunt betalen. “Acute zorg geven we altijd. Er was hier laatst een vrouw die de weg kwijt was. Die hebben we doorverwezen naar haar eigen huisarts. Maar als ze hier met een bevroren teen was binnengekomen, hadden we haar natuurlijk wel geholpen. Of we bellen een ambulance.”

Aurelia en Nicoline tellen hun geld in de Starbucks op Den Haag Centraal Station. Er kan nog net een koffie latte van 3,45 euro af. “We komen hier elke twee weken, want dan hebben we theaterles aan het Spui”, aldus de basisschoolleerlingen uit Ypenburg en Scheveningen. “In de pauze kun je hier gezellig zitten. Maar we kopen dan niet altijd allemaal koffie, dat wordt te duur.”

Cadeautjes shoppen Riet en haar dochter Fenny zoeken sokken uit bij Jambelle op Station Rotterdam Centraal. “We kwamen hier met de metro aan en wilden even kijken. Het is lekker warm hier.” Volgens de verkoopster van been- en ondermode doet de speciaalzaak al vijftien jaar goede zaken op het station. “Mensen komen hier omdat ze in het voorbijgaan iets zien wat ze willen hebben, omdat ze dan niet speciaal naar de winkel hoeven, of omdat ze een panty of onderbroek vergeten zijn mee te nemen op reis.”

Mail checken

Winkelen Marian komt uit Delft. Ze gaat zo de stad in, maar snuffelt eerst nog even bij kledingwinkel Sissy Boy, nieuw op Station Rotterdam Centraal. “De stad begint nu hier.”

Tom komt uit Engeland en woont sinds kort in Zwitserland. Maar nu zit hij zijn mail te checken op zijn laptop aan een tafeltje in de Starbucks op Den Haag Centraal Station. “Een Hollands bakkie? Nee, deze koffie is overal hetzelfde. Behalve dat je er in Zwitserland acht euro voor betaald.” Werken doet Tom graag onderweg. “Ik ben er niet de persoon naar om meer dan een paar uur achter een bureau te zitten.” Hij werkt als ‘een soort van accountant’ bij een onderwijsinstelling, dat een kantoor in Geneve en Den Haag heeft. “Ik moet zo naar het Haagse kantoor, maar zie nu dat het te ver lopen is, dus pak ik een taxi.”

Advertentie

bagage saskia


17

> Mensen dragen nogal wat met zich mee. In deze rubriek leren we stadsgenoten kennen aan (de inhoud van) hun tas.

en Naam Saskia Laurijs Woont in Voorburg j haar thuis Locatie interview Bi Tijd 14.30 uur ndam Merk tas Vlieger & Va

Tashionista met sigarenknipper

Maatje Sander Horsman: "Sinds mijn vijftiende houd ik mijn inkomsten en uitgaven bij. In het maatjesproject merk ik dat dat lang niet voor iedereen vanzelfsprekend is. Daarmee kan ik mensen dus helpen." Om privacyredenen is de persoon op de foto niet Sanders werkelijke cliënt. Foto: Floris Scheplitz

'Ik geef mijn maatje de regie terug over haar financiën' Tientallen Hagenaars zetten zich in om als budgetmaatje stadsgenoten te helpen grip op hun financiën te krijgen. Budgetmaatje Sander Horsman van Budgetmaatjes070 startte onlangs zijn tweede maatjestraject en er is altijd plek voor nieuwe maatjes. "Ik vind dat we elkaar als maatschappij moeten helpen." Tekst: Ellen Mannens "Weet je wat me vooral opviel aan het project Budgetmaatjes070? De mensen van wie we maatje zijn, hebben lang niet altijd een laag inkomen. Het zijn in mijn geval mensen van wie het leven van de ene op de andere dag veranderde door een ongeluk. Ze hoefden nooit op hun uitgaven te letten, omdat er genoeg binnenkwam, maar dat is nu veranderd." Aan het woord is Sander Horsman (27). Sinds augustus 2013 maatje in het project Budgetmaatjes070 (voorheen Vandebankaf) van Stek – voor stad en kerk. Hij is niet het type dat 's avonds thuis op de bank gaat zitten. Dus is Sander naast zijn werk op het Ministerie van OCW ook BHV'er, lid van de sportdagcommissie én maatje. "Ik wilde vrijwilligerswerk doen. Daarom ben ik gaan nadenken wat ik kan met mijn financiële achtergrond. Zo kwam ik op het idee mensen te helpen die schulden hebben."

Via de meest logische weg – google – kwam Sander bij Stek terecht. Sinds 2010 koppelt de organisatie vrijwilligers aan mensen met schulden om hen te helpen grip te krijgen op hun financiën. "Ik houd zelf sinds mijn vijftiende mijn inkomsten en uitgaven bij. In het maatjesproject merk ik dat dat lang niet voor iedereen vanzelfsprekend is. Daarmee kan ik mensen dus helpen." Zijn eerste jaartraject met zijn maatje heeft hij inmiddels afgerond, het tweede jaar met een nieuw maatje is twee maanden geleden begonnen. "Dat begint altijd met een kennismakingsgesprek. Het belangrijkste gesprek, want als de klik er niet is, gaat het niet werken. Tot nu toe heb ik steeds een goede match gehad." Daardoor leerde hij zijn maatje niet alleen met financiën om te gaan, maar leerde hij ook iets over zichzelf. "Wat voor mij belangrijk is, is geduld. Ik werk meestal snel naar een resultaat toe, maar je moet ook rekening houden met het proces van je maatje. Mijn huidige maatje wist dat ze schulden had, maar durfde haar bankrekening niet te openen en er lag een flinke stapel post. Toen we alle inkomsten en uitgaven op een rijtje hadden, moest ze daar echt even van bijkomen." Een ander leerpunt is het feit dat Sander ontdekte dát hij het leuk vond om mensen te helpen. "De

uitdaging daarin is om niet de redder te worden. Tijdens de tweedaagse training voorafgaand aan het project leer je de verschillende vormen van een vertrouwensband opbouwen. De redder doet alles voor zijn maatje, maar daardoor wordt je maatje niet zelfstandig. In eerste instantie ben je een redder, doordat je orde aanbrengt, maar daarna geef je je maatje langzaam de regie weer terug over zijn financiën." Wat voor type moet je zijn om budgetmaatje te worden? "Ik denk niet dat er één type aan te wijzen is. Er zijn ook zoveel soorten cliënten. Ik ga uit van de kracht van mensen zelf. Als iemand het even niet redt, moet de maatschappij bijspringen. Daarmee bedoel ik niet de overheid, maar wij als maatschappij zelf. En als je er zo over denkt, moet je je dus wel inzetten voor een ander. " Word ook budgetmaatje Stek organiseert vier keer per jaar een tweedaagse training voor nieuwe maatjes. Voor informatie en aanmelding, neem contact op met Pauline Eggink of Annemieke Leidekker via 070-3181616 / [email protected] of [email protected] Kijk ook op www.stekdenhaag.nl/budgetmaatjes070

Saskia Laurijsen, eigenaar van PR-bureau COOS! en uitgever van expatkrant The Underground, heeft nogal wat tassen. En nogal wat gelegenheden waarbij ze die draagt. “Je kunt beter investeren in schoenen en tassen dan in een jurkje.” tekst Caroline Ludwig foto’s Henriëtte Guest

Oei, wat een gevaarlijke tas heb je daar. “Dit is de pistooltas van het Nederlandse ontwerpduo Vlieger & Vandam. Gekocht in de winkel van Liefhertje en De Grote Witte Reus op de Stationsweg in Den Haag. Het pistool vind ik humor; ook al durf ik er niet mee langs de douane. Op het vliegveld verberg ik ‘m snel in een grote tas, haha. Deze clutch is perfect om een outfit een beetje jeu te geven. Ideaal voor festivals.” Volgens mij ben jij een echte tashionista. Hoeveel exemplaren bezit je? “Oh, dat weet ik niet precies, tussen de tien en vijftien serieuze tassen denk ik. Die tassentic is eigenlijk gekomen toen ik er achter kwam dat je beter kunt investeren in goede tassen en schoenen dan in het zoveelste jurkje. Met de juiste accessoires maak je een outfit af. Tassen gaan heel lang mee en ik ben

er zuinig op. Om ze in vorm te houden, prop ik ze vol met oude kleren. Van een dure tas koop ik niet een te wild model, dus geen heftige prints of een roze Gucci, maar een kleur die je makkelijk kunt combineren.” Wat zit er meestal in je tas? “Zonnebril, portefeuille, parfum, sigarenknipper, usb-stick met presentatie, make-up, visitekaartjes, los geld, pen, telefoon en sleutels.” Herinner je je eerste tas nog? “Dat was in de brugklas, zo’n beige leren schooltas, die had iedereen toen. Loodzwaar, ik viel echt om als ik dat ding droeg. Binnen een paar dagen lag dat ding in de hoek en nam ik mijn boeken mee in een pukkel met zo’n lang hengsel. Mijn eerste echte tas weet ik niet meer.” Heb je altijd een tas bij je? “Ja, het nadeel van dameskleding: er

zitten geen zakken in. En ik neem altijd veel mee. Om de paar weken wissel ik van tas.” Wat is de meest bijzondere plek waar deze tas geweest is? “Bij een concert van Beyoncé in Parijs. Charlotte, onze oudste, werd zestien. Zij en haar zus Rosalie gebruiken mijn tassen overigens ook intensief. De pistooltas moest ik voor de foto echt even opvragen. Ze nemen ‘m gewoon mee naar school of naar feestjes. In een oude Tods-tas worden nu hockeyspullen vervoerd. Maar de meest recente aankopen, daar moeten ze af blijven.” Wat heb je er voor over om tas te bemachtigen? “Nou, ik ga niet ergens op een wachtlijst staan. Chanel, Hermès dat gaat me te ver. Een tas is voor mij een gebruiksartikel, geen statussymbool of museumstuk. Grote logo’s vind ik niets.”

Welke bagage draag je met je mee? “Wie goed doet goed ontmoet. Het is fantastisch om anderen iets te geven. Op kantoor heb ik een re-integratieplek voor mensen die terug willen keren in het arbeidsproces. Vaak hebben ze een burn-out en zijn ze het vertrouwen in zichzelf een beetje kwijt. Bij ons kunnen ze op krachten komen en weer leren werken. Je haalt zo geweldige mensen binnen en ik krijg er veel energie voor terug. Voor de Underground werken we met een groot team vrijwilligers. Samen nieuwe dingen creëren is fantastisch.” Tot slot: hoe zit het met die sigarenknipper? “Ik vind het leuk om af en toe een sigaar te roken en dan kun je die knipper maar beter bij je hebben. Afbijten kan natuurlijk ook, maar dan heb je zo’n half sjekkie in je mond.”

18

kookrubriek godenspijs


recensie maison kelder


19

> Dominee Christiaan Donner kookt even graag als dat hij preekt, met goddelijke gerechten als resultaat.

Maison Kelder, het huis van de hazelnoot

De domineekok vertelt een oud verhaal aan jongens in een jeugdinrichting. De reacties van teleurstelling, angst en hoop zijn om stil van te worden. Opgevolgd door een eenvoudige pasta. tekst Christiaan Donner beeld Henriëtte Guest/Annette van Kester

Met zijn nieuwe boek over de befaamde hazelnoottaart van banketbakker Kelder, legt oud-Haagse Courant-journalist Danny Verbaan het even verborgen als fascinerende verhaal van Maison Kelder bloot. Het leverde een smaakvol boek op. tekst Paul Waayers foto boek PR portretfoto Danny Verbaan Andrea Ege

> We zitten in een kring met dertig jongens van zo’n veertien tot zeventien jaar in het stiltecentrum van de jeugdinrichting. De pastor, vrijwilligers en ik als dominee. Ik vertel een oud verhaal van een oude man die met allerlei mensen, jong en oud, aan een tafel zit. Zij eten. Hij niet, hij kijkt toe. En zegt: “Straks gaan jullie weer naar huis, om te werken. En jullie werken hard, dat weet ik. Nu eten jullie. En als ik jullie vraag waarom, dan zeggen jullie: “Om te kunnen werken”. En als ik jullie vraag: waarom werken jullie, dan zeggen jullie: “Om te kunnen eten, wij en onze kinderen”. Jullie werken om te eten en jullie eten om te werken en dat doen jullie niet voor jezelf, maar voor jullie kinderen. En die gaan dat weer voor hun kinderen doen. Wat mij

betreft, zei de wijze man: Ik wacht.” Hij zweeg even en toen zei hij zacht: “Ik wacht. Op die ene mens, die nog geboren moet worden. Op die mens die niemand kan máken, maar die komen moet. Op die mens die weerloos is, maar tegelijk alle machten te sterk af. Op die mens die een stem is, die je wakker schudt, die je bijblijft, die je leven verandert. Op die mens die recht doet, de rechtvaardige. Op die mens die de vrede zelf is, meer dan het gewone. Op de nieuwe mens die komen moet, op de onontkoombare geboorte.” Meteen reageert één van de jongens, fel opkijkend onder z’n rauwe rastalokken: “Ik weet heus wel over wie u het hebt, die is er toch al geweest? Die hebben ze toen met z´n allen vermoord en ...”(ik zal de rest van zijn woedende woorden

maar niet herhalen). En hij voegt er aan toe: “Die had God toch gestuurd? Om de mensen te redden? En toen hebben ze hem vermoord, zeg maar. En nou zeggen ze dat hij weer komt. Nou, als ik hem was, zou ik dat niet nog een keer doen”. Een jongen aan de andere kant van de kring, duidelijk uit een overzees gebiedsdeel, maar met geblondeerd haar, zegt met de ogen groot van schrik: “Maar daar was ik toen toch helemaal niet bij, hoe kan ik dat dan helpen, dat hij dood is?” Het is even stil. “Weet je”, zegt dan een derde jongen van een jaar of zestien van Marokkaanse komaf, “misschien juist daarom, omdat het zo lang geleden is en omdat wij er niets mee te maken hadden, misschien geeft God ons nou weer een nieuwe kans en

komt hij toch weer terug, die man”. Drie reacties, razendsnel achter elkaar. In de eerste klinkt die teleurstelling mee over de ontdekking dat niets goeds het lang houdt. In de tweede de angst, dat je in het leven van van alles beschuldigd kan worden, als je even niet uitkijkt. En de derde weet alle onzekerheid tot hoop om te buigen. De mens van de vrede kwam als een geheim ter sprake, niemand sprak zijn naam uit. We hebben daarna maar lang gezwegen, daar in die kring.

Nodig (voor 4 personen) 3 ansjovisjes uit potje 6 zwarte olijven ontpit 1 el kappertjes 2 el pijnboompitten 5 teentjes knoflook ½ bosje bladpeterselie 3 takjes rozemarijn 6 takjes tijm 1 klein Jalapeño pepertje 2 el geraspte Grana Padano (it. kaas) verse peper genoeg olijfolie 200 gr gerookte zalmfilet tagliatelli of bijv. Paglia e Fieno

Eenvoudige perfecte pasta Bereidingswijze • Zet de pasta op. • Rits de rozemarijn en de tijm af (moet samen 2 el opleveren), hak de peterselie en de knoflook grof en doe met de rest van de ingrediënten in een blender, giet de olijfolie erbij tot het net onder staat, meng tot dik vloeibaar. • Giet de gare pasta af en meng er direct de pesto door. • Snij de zalmfilet grof en meng die erdoor. Klaar en serveren maar.

> Zo oud-journalist Danny Verbaan iets is, is het een hardnekkige zwoeger. Journalist van de oude stempel ook. Als een mijnwerker daalt hij af in de onderaardse gewelven van zijn verhaal. Legt de laag onder de laag bloot. Stoft gelijk een behoedzame archeoloog met zijn journalistieke kwastje de gevonden feiten-scherven af, om die vervolgens met de inkt van zijn prachtige pen weer aan elkaar te lijmen tot een even kloppend als schitterend verteld verhaal. Kortgeleden voegde hij een nieuwe loot aan zijn hoogwaardige journalistieke oeuvre toe: Maison Kelder, het huis van de hazelnoot. Het boek verhaalt over een naam die we allemaal kennen van het hazelnootgebak, maar waarvan we eigenlijk niets weten. Een ideale spanningsboog die als het ware schreeuwde om ingevuld te worden. Het startsein daartoe werd gegeven op een ondernemersbijeenkomst. Hilarische anekdotes Danny: “Ik had net een boek geschreven over ondernemer Jan Verkaart, die zijn kapitaal gebruikte om in Kenia scholen en medische centra te bouwen. Een schitterend verhaal. Loop ik een paar maanden later op die ondernemersbijeenkomst Lucas Jonker tegen het lijf. Hij is de zoon van Wiggert Jonker die in 1946 het banketbedrijf had overgenomen van Dick Kelder, die in 1934 de zaak opgericht had. Lucas volgde zijn vader op en was eigenaar van begin jaren tachtig tot 2011. Hij liep over van de mooie verhalen en hilarische anekdotes. Ja, dan heb je mij! Het fascineert mij altijd om aan de hand van menselijke verhalen na te gaan hoe bijvoorbeeld een bedrijf groot is geworden. Zo schreef ik ooit eens een boek over het

Scheveningse havengebied. Tot de datum nauwkeurig kun je terugvinden wanneer de milieuvergunningen waren afgegeven. Maar wat er nou daadwerkelijk in dat bedrijf gebeurde; daarvan ontbrak ieder spoor. Kijk, dan raak ik helemaal enthousiast. Dan ga ik de mensen zoeken die daar hebben gewerkt en laat ik ze vertellen. Van de timmerman tot aan de directeur en alles wat daartussen zit. Want iedereen heeft een verhaal in een bepaald tijdsgewricht. En door al die verhalen ontstaat uiteindelijk hét verhaal. Tja, dan ben ik verkocht. En ga ik echt tot het uiterste.” Erin geluisd Terug naar het Maison Kelderboek, dat trouwens niet alleen in de boekhandel, maar ook bij alle drie de filialen van Maison Kelder én in de bakkerij zelf te koop is. Een boek waarin de verhalen zich samenballen tot één smakelijk geheel. Verhalen over de roots van het bedrijf die deels in Overijssel blijken te liggen. Verhalen over het oorlogsverleden van oprichter Dick Kelder, die aanvankelijk na de oorlog verdacht werd van verraad. In feite zat Dick juist in het verzet en werd hij erin geluisd door de even geraffineerde als misdadige SD-rechercheur Krom. Verhalen over het heimelijk begraven op landgoed Oostduin van een overleden Joodse onderduikster en de complicaties die dat met zich meebracht. Verhalen ook over slimme noviteiten binnen de bakkerij om het werk efficiënter te laten verlopen. Verhalen samengebald in 319 pagina’s, die even smakelijk zijn als het Kelder-hazelnootgebak zelf.

Tot slot, die intrigerende titel: Maison Kelder, het huis van de hazelnoot. Een titel met wederom een laag onder de laag. Danny: “Maison Kelder, het huis van Kelder dus, is niet alleen het huis van het hazelnootgebak, maar ook het huis van de familie Jonker, en een thuis voor het personeel. Tussen de familie Jonker en het personeel hing namelijk

een hele loyale sfeer. Het personeel bijvoorbeeld was bijzonder trots op het feit dat het voor Maison Kelder werkte. Ik denk dat dit een hele belangrijke factor is geweest voor de vitale levensduur van dit bedrijf. Want waar vind je nog een dergelijk springlevend banketbakkersbedrijf in Den Haag met zo’n lange en bewogen geschiedenis?”

Advertentie

245


door Mariëtte Storm

1

2

3

23

4

crypto 245

5

6

21

7

10

11 18

8

9

10

11

12

24

6

4

M a a t j e sge z o c h tv o o r w i nk e l e n,w a nd e l e no f k o f ﬁ e d r i nk e n Aandacht en persoonlijk contact doen iedereen goed. En juist mensen bij wie het niet altijd op rolletjes loopt. We zoeken daarom maatjes voor mensen die zelfstandig wonen met begeleiding van het Leger des Heils. Interesse? Bel 070-3044416 of mail [email protected].

Horizontaal 1 Gevreesd in de jaren ’50, genieten nu Rotterdamse kleuters van hem (2+9) 6 De miljoenen trokken hem na Feyenoord over het Kanaal (5) 8 Vrucht met een zelfkant (5) 9 Vervoer van pechvogels per vogel (10) 13 en 15 Haags feestje voor de kleine uurtjes (13+8) 14 Dus (past de wetenschap het werk aan de mens aan) (4) 15 Zie 13 18 De ‘elfde’ buitenlandse loterij (4) 20 Kan biljarten ergernis veroorzaken? (8) 23 Rotterdamse Postema besliste zelf over zijn naam (4) 24 Kun je terecht om je Haagse dansritme te vinden (5) 25 en 19 verticaal Na het eerste succes volgt dit jaar geen tweede. Dat kruis moet men in het kassengebied dragen (10+5) 28 Slechte vulling bij de tandarts (7) 31 Alternatieve Haagse vogel (5) 33 Toernooi voor slimme, brabbelende Haagse en Rotterdamse peuters? (4+5+5) 34 Is te vinden in Cosmicus College en op de Zuiderbegraafplaats (4) 35 Verkocht zijn eerstgeboorterecht voor een kom soep (4) 37 Slaaphuis (5) 37 en 40 Kun je vakantie vieren zonder je kamer te verlaten (10) 39 Met der is het overal (3) 40 …blind, of (ligt nu achter ons) de langste … (5) Verticaal 1 Hierin is het milieu een twijfelgeval (5) 2 Stopwoordje (3) 3 Is uw vroegere echtgenoot een vrouw geworden? (5) 4 Ai, dit dubbele grasland levert een kunstenaar op (3) 5 Aaaa, om in te bijten (3) 6 Hard gezegd, een Haagse seksclub (3) 7 Kunstminnende, vreemde medicijnman M/V (4) 9 Plaveisel van de weg naar de hel (5+10) 10 Zo te horen heeft de druif familie in Sesamstraat (5) 11 Schenkt wijn uit het luchtledige (7) 12 Ex-Kamerlid met huidklachten (7) 13 In Den Haag moet je met je auto durven rijden (11) 14 Wil haar en hem gelijkstellen, terwijl hij er al in zit (11) 16 Leesvoer bespreken (6) 16 en 30 Eind deze maand is het letterlijk smullen in Ahoy (12) 17 Zo’n plantje leidt tot samenwerking van stad en kerk (4) 19 Zie 25 hor. 21 Vlaamse en Nederlandse kunstenaars gebruiken geen spijkers op Katendrecht (2+5) 22 Streekgenoot van 26 26 Achteruitgang (4) 27 Was het voorstel niet van Robert Redford aan Demi Moore (7) je bezoek aan de supermarkt 29 Hoofdproef (4) zal nooit meer hetzelfde zijn 30 Feest(maal) (6) 32 Reis van 31 hor. was in 1934 een hoogtepunt voor de KLM (6) 36 Brandend(e liefde) (3) 38 Korte trekker (3) Waarom eetgewoonten zo makkelijk af te leren.

tot stand komen en zo moeilijk zijn

Waarom ons lichaam geen onderscheid en hongersnood.

Hoe we dagelijks verwikkeld zijn in een ten, marketeers en reclamebureaus.

kan maken tussen op dieet zijn

ongelijke strijd tegen supermark-

Waarom dikke vrouwen minder verdienen dit bij mannen precies andersom is.

dan dunne vrouwen en waarom

vormen het perfecte duo voor het schrijAsha ten Broeke en Ronald Veldhuizen en van eten. Asha studeerde psychologie ven van een boek over de psychologie ze is dun. Asha is columnist bij trouw, waar Ronald biologie. Asha is dik, Ronald het nieuws schrijft. Van Asha verscheen elke dinsdag over de wetenschap achter denkbeeld, hardnekkig een van Ontmaskering eerder bij Maven Het idee m/v: non-fictie 2010 van Vrij Nederland. Ronald dat opgenomen werd in de lijst Beste en NWt. schrijft onder andere voor de Volkskrant

Ten Broeke & Veldhuizen–Eet [email protected]

de psychologie van eten, diëten en te veel eten

het formaat van de borden die je En waarom afvallen meer afhangt van je hebt. in huis haalt, dan van hoeveel wilskracht

15

14

15

16 22

8

17

18

19 20

20 26

21

21

22

23 14

24 9

25

26

27 16

28

29 2

3

30

31

32

33 17

19

12

1

34 35

36

37

38

13

39 25

7

40 5

245

1

2

3

4

5

6

7

8

19

20

21

22

23

24

25

26

9

10

Uitgepuzzeld?

Als u bent uitgepuzzeld leest u in de gekleurde hokjes een nieuwjaarswens van de Cryptovillemaakster. Stuur uw oplossing vóór maandag 26 januari naar: Straatnieuws, Nutshuis Riviervismarkt 5, 2513 AM Den Haag of mail naar [email protected].

Asha ten Broeke & Ronald Veldhuizen

EEt mij

maken en van discipline. Wie niet Afvallen is een kwestie van slimme keuzes geen doorzettingsvermogen. Of allebei. afvalt, is dus onverstandig of heeft Of klopt hier iets niet? de combineren de nieuwste inzichten in Asha ten Broeke en Ronald Veldhuizen en maken zo gehakt van de vele mishersenwetenschap, genetica en fysiologie en te veel eten. Op humorvolle en zeer vattingen en fabels over eten, diëten zoals: toegankelijke wijze behandelen ze onderwerpen

w w w . l e ge r d e s h e i l s d e nh a a g. nl

13

Straatnieuws verloot onder de winnaars het boek Eet mij - de psychologie van eten, diëten en te veel eten van Asha ten Broeke en Ronald Veldhuizen.

Asha ten Broeke & Ronald Veldhuizen

de psychologie van eten, diëten en te veel eten

dik én dun.’ te kost voor ‘Verplichwetenschapsjourna list en columnist voor de Volkskrant Hans van Maanen,

31-10-12 16:14

1

De winnaar van crypto 244 is Els Vennemans uit Wassenaar. Het boek Kinderen die de wereld hebben veranderd van Floris van Straaten en Els Kloek wordt opgestuurd.

11

13

12

14

15

16

17

18

OPLOSSING CRYPTOVILLE 244: A Festival of Nine Lessons * * P * * * * * G R A S * D * D * * * * *

* M I K * * * * O * * O * U B E R P O P *

* * S * * * K O O P * P * I * N * E * * *

D E T O B B E * T * * * * S C H E E N * F

E * O * O * R * * * H E I T * A * T * * O

A * N E O * S * M * O * * E * A * O B E R

R * * * M E T R O P O O L R E G I O * * *

K N O O P * K * U * G * I * V * * M O N D

* * * * J A A R W I S S E L I N G * * * E

* * * * E * A * * * T * F * L * * R * * P

* P L A S * R Y N L A N D * * * * E * * A

* * O * K I T * A * M * E * K A L E B A S

W O L G A * E * L * * * * * O * I * E * S

* O * * D O N D E R B U S * K U N D E R A

* M O L E N * * K * O * O * E * G * S * G

* * * * * S * * * L E K K E R K O N T J E

Straatnieuws geeft adresgegevens niet door aan derden, maar gebruikt deze incidenteel voor eigen mailings.

22

agenda januari/februari


23


eerde Straatnieuws select ratis uit de agenda twee g or u. of goedkope uitjes vo www.haagshistorischmuseum.nl 23.30 Havana: Thank God it's Friday. (18+) Elke vrijdag Thank God it's Friday bij Havana. Geniet van dance, latin, R&B, classics, house en top 40-muziek. Gratis. www.havanadenhaag.nl za 24 januari 20.00 Paard van Troje: Elementary Penguins. Britrock op z'n Hollands, dat zijn The Elementary Penguins. Amsterdams-Britse trio speelt pakkende poprockliedjes. € 5,www.paard.nl

Den Haag do 15 januari 16.30 Spuiplein: Bright Nights 3D Video Mapping. Betoverende videoprojecties laten gebouwen tot leven komen! Laat je verwonderen op het Spuiplein en bekijk het Kurhaus in een heel ander licht! Gratis. www.denhaag.nl 21.00 Musicon: Salsadansen. Deze gezellige en voor iedereen gratis toegankelijke Salsadansavond is inmiddels al meer dan tien jaar een begrip in Den Haag. Gratis. www.musicon.nl

Vertellingen met levende muziek en projectie van antieke platen met behulp van een Hughes Biunial Toverlantaarn uit 1860. € 8,www.podiumvocale.nl ma 19 januari 20.00 Korzo theater: Monday Movement Classes. Een wekelijkse dansles voor iedereen die geïnteresseerd is in dans en open staat voor nieuwe ervaringen. € 7,50 www.korzo.nl/nl/producties/ monday-movement-classes

za 17 januari 14.30 Kooman’s Poppentheater: De Parapluvogel. Vrolijke voorstelling over parapluvogel Sumba die naar de haven van een zonnig eiland wordt verscheept. € 9,- uitpas € 8,www.koomanspoppentheater.nl

do 22 januari 12.30 Christus Triumfatorkerk: Lunchconcert door studenten Koninklijk Conservatorium. Een belangrijk aspect in de studies van het Koninklijk Conservatorium is het opdoen van podiumervaring, tijdens de lunchconcerten krijgt het publiek de gelegenheid nieuwe talenten te ontdekken en beluisteren. Gratis. www.koncon.nl

zo 18 januari 16.00 Theater Dakota: Verreck Zondagmiddag. Marcel Verreck en Paul Pleijsier brengen hun muzikale talkshow Verreck Zondagmiddag. Met bijzondere gasten uit de wereld van theater, muziek en literatuur. € 10,-. www.marcelverreck.nl 16.00 Podium Vocale: Toveren met licht.

vr 23 januari 14.00 Haags Historisch Museum: Exclusieve bezoeken aan het stadhouderlijk kwartier. Uniek arrangement waarmee de bezoeker mee terug de geschiedenis in wordt genomen. Na een korte rondleiding door de tentoonstelling wordt een bezoek gebracht aan het Stadhouderlijk Kwartier. € 10,-

1

zo 25 januari 14.00 Theater Ludens: Wietske Vogels - Huis op hol! (4+) Mevrouw Stipt heeft alles graag goed voor elkaar. Zo woont ze in een huis vol met uitvindingen die ervoor zorgen dat alles precies gaat zoals zij heeft bedacht. € 7,www.wietskevogels.nl 15.00 Theater Dakota: Brechtje Roos. Brechtje Roos neemt je weer mee op ontdekkingsreis door de muziek. € 10,www.brechtjeroos.nl wo 28 januari 14.00 Theater Ludens: Mr. Morgan's Last Love. Een toevallige ontmoeting met een prachtige jonge vrouw. Twee mensen die 'het moment' herkennen. € 6,www.theaterludens.nl vr 30 januari 23.00 Haagse Toren The Penthouse: Popcake. (18+) Popcake het Straight Friendly feest, met het mooiste uitzicht van Den Haag vanaf de 42ste verdieping van The Penthouse. Popcake: de leukste manier om je weekend te beginnen! € 5,www.ilovepopcake.nl 23.00 Magistrat: The New School. Dit nieuwe concept, welke elke laatste zaterdag van de maand zal plaatsvinden in Magistrat, zal dj's, producers, labels of organisaties hosten die het laatste jaar zijn opgekomen als nieuwe naam in de scene. € 7,- t/m € 10,www.facebook.com/clubmagistrat za 31 januari 19.45 Theater aan het

Spui: Supercolleges. Kennis opzuigen en je laten inspireren door bevlogen sprekers. Toegang gratis, reserveren wordt aanbevolen via [email protected]. www.theateraanhetspui.nl 22.00 Paard van Troje: Pann. Het populairste gayfeest van Nederland is begin 2014 wederom te vinden in het Paard van Troje met PANN Den Haag! € 7,www.paard.nl zo 1 februari 14.30 Diamant Theater: Rainbow City Rotterdam – Arwen en haar papa's. De educatieve kindervoorstelling Arwen en haar papa's gaat in op de overeenkomsten tussen de diverse gezinsvormen in plaats van de verschillen. Gratis. www.diamanttheater.nl 15.00 Café Momfer de Mol: Podium X. Evenement met poëzie, muziek, cabaret en een open podium. Presentatie: Alexander Franken. Gratis. www.ergsterk.nl wo 4 februari 11.00 Theater de Veste: Op stap met Dirk Scheele: op de boerderij. Gebaseerd op de gelijknamige televisieserie. € 10,- jeugd € 8,www.dirkscheele.nl 12.45 Kloosterkerk: Pauzeconcerten. Geniet tijdens je pauze van een half uur durend lunchconcert georganiseerd door de Stichting Kunstcentrum Kloosterkerk. Concerto da Camera. Gratis. www.kunstcentrum-kloosterkerk.nl

Rotterdam

do 15 januari 20.00 WORM: Off Screen. In deze editie van Off Screen een preview op het IFFR 2015 met als hoofdgast directeur Rutger Wolfson. € 5,www.worm.org 20.15 Theater Zuidplein: Meysara. Meysara’is het hoopvolle antwoord op een Nederland dat steeds verdeelder lijkt. Ontmoet., leef en zing met ons mee! Al is

2

het alleen maar vanaf je stoel. € 5,- www.theaterzuidplein.nl vr 16 januari 20.30 Studio de Bakkerij: Gistpodium. Pareltjes van de muziekschool en toptalent uit het hele land: een cocktail van muziekstijlen en spoken word. € 2,50 www.studiodebakkerij.nl 22.15 Tinto (Vessel 11): Matthew Caws. De Nada Surf-frontman komt solo langs op het rode Lichtschip. € 8,www.restauranttinto.nl za 17 januari 16.00 Maaspodium: Foutje. Het dagelijks leven als slapstick – Ken je dat? ‘Foutje’ is een reis door een dag vol virtuoze mislukkingen en vrolijke misverstanden. Drie zwervende artiesten buitelen vallen, rollen en struikelen hun weg door de wereld. Vanaf € 8,www.maastd.nl 21.00 De Machinist: Brand Zwaar Blond Comedy Night. Elke 3e zaterdag van de maand is het tijd voor en stand-up comedy show in de Machinist. Geniet elke maand van de leukste cabaretiers en grappenmakers onder het genot van een hapje en drankje. € 6,50 t/m € 8,50 www.demachinist.nl zo 18 januari 14.00 BIRD: Brazilian Afternoon. Deze zondagmiddag staat in het teken van de Braziliaanse choro en samba van de muziekschool EPM Holanda. Met familie en lekkere hapjes. Gratis. www.bird-rotterdam.nl di 20 januari 20.00 Witte de Withstraat: De Derde Dinsdag. Waar moet je de komende maand heen? Culturele talkshow De Derde Dinsdag geeft in anderhalf uur een update met korte interviews, performances, filmpreviews, theaterscènes en live muziek. Uw donatie is onze entree - PAYP www.dederdedinsdag.org za 24 januari 15.00 Concert- en congresgebouw De Doelen: Nosferatu (1922). Zonder meer de meest invloedrijke horrorfilm aller tijden, door F.W.

Murnau. De film wordt met een geïmproviseerde filmscore live begeleid door Bert Mooiman en Geert Bierling op het Doelenorgel, harmonium en piano. Gratis. www.dedoelen.nl 19.00 Hofpleintheater: Hasse Simonsdochter. (5+) Een razend spannende avonturenvoorstelling naar het bekende jeugdboek van Thea Beckman. Vanaf € 10,www.jeugdtheaterhofplein.nl zo 25 januari 13.30 Grounds: Praten met Snaren. Warme zondagmiddag vol Flamenco voor de hele familie. Geniet van een mooi programma met live optredens, workshops en heerlijke hapjes en drankjes. € 7,50 www.grounds.nu

tip 1 vr 23 januari > Rivalen aan het Haagse Hof Hof laat het museum zien hoe deze vrouwen elkaar constant de loef probeerden af te steken.

Laat je meenemen naar het weelderige hofleven van Den Haag in de 17e eeuw tijdens dit exclusieve arrangement.

Bij deze tentoonstelling organiseert het Haags Historisch Museum samen met de Eerste Kamer en de Raad van State een uniek arrangement waarmee de bezoeker mee terug de geschiedenis in wordt genomen. Na een korte rondleiding door de tentoonstelling wordt een bezoek gebracht aan het Stadhouderlijk Kwartier. In dit deel van het Binnenhof is nu de Eerste Kamer gehuisvest, maar vroeger woonde hier Amalia van Solms en Frederik Hendrik. We bezoeken de slaapkamers van Frederik Hendrik en Amalia van Solms in de Hoektoren en in de Mauritstoren , de Amalia van Solms galerij en de slaapkamer van Mary Stuart, die nog voorzien is van de originele plafondschildering. Hierna lopen we door naar het huis waar Elizabeth Stuart heeft gewoond, het voormalig woonhuis van

ma 26 januari 20.30 Rotown: Luke WinslowKing. Luke Winslow-King is een 19 jarige zanger en componist die helemaal gek is van de vooroorlogse blues en traditionele jazz. Hij studeerde muziek in de muziekstad van de Deep South: New Orleans. € 9,www.rotown.nl

Van 25 oktober 2014 t/m 15 maart 2015 staan in het Haags Historisch Museum twee van de meest invloedrijke vrouwen uit de Gouden Eeuw recht tegenover elkaar: Elizabeth Stuart (15961662) en Amalia van Solms (1602-1675). In de tentoonstelling Rivalen aan het Haagse

do 29 januari 10.00 Ahoy Rotterdam: Boekenfestijn. Het Boekenfestijn is de consumentenbeurs op het gebied van actuele boeken, multimedia en hobby-artikelen. Gratis . www.boekenfestijn.com 20.00 Holland Casino Rotterdam: Indisch Feest. Beleef een echt Indisch feest met aantrekkelijke optredens en heerlijke hapjes. Met gezellige dansmuziek van de allroundband The Entertainers en een zangoptreden door Sandra Reemer. € 5,-

tip 2 do 15 januari > Meysara

zo 1 februari 11.00 Theater Walhalla: Theatercollectief Zonder Mouwen – De Eendagsvlieg. (4+) Eendagsvlieg leeft maar een dag en wil tijdens die dag het allerleukste doen wat er bestaat. Eendagsvlieg is geïnspireerd door de vrolijke dierenverhalen van Toon Tellegen. € 6,50 www.theaterwalhalla.nl

Johan van Oldenbarnevelt. In dit gebouw is nu de Raad van State gehuisvest.

De wandeling vindt plaats van 14.00 tot 16.00 uur. De kosten voor het arrangement bedragen 10 euro. Aanmelden

is verplicht o.v.v. arrangement + datum en uw naam (en de persoon waarmee u aanmeldt) via [email protected] of bel 0703123066. Denkt u eraan uw identiteitsbewijs mee te nemen. Let op: dit arrangement is niet geschikt voor mindervaliden. www.haagshistorischmuseum.nl

Rotterdam

Ken je mij? Ik ben Meysara van de Lage Landen. Ik ben het symbool van een generatie, het gezicht van een strijd. Misschien ook wel van een revolutie. Ik ben een wereldvrouw, maar ook een dochter, een zus, een vriendin, een moeder. Ik ben van hier en van ergens anders. Van het oosten en van het westen. Ik ben de toekomst. En mijn lievelingskleur is oranje.

Jaoualia Ouazizi, Leyla Cakir, Alia Azzouzi en Fatima Lamkharrat zijn inspirerende jonge Nederlandse vrouwen van vlees en bloed en van Marokkaanse en Turkse afkomst. In Meysara zoeken zij het podium op om zich aan je voor te stellen. Samen met het publiek gaan zij op zoek naar wie ze zijn

Den Haag

Deze verhalen worden omgezet in een toneeltekst en professioneel geregisseerd en worden gespeeld door de verhaal-eigenaren zelf, in plaats van door professionele acteurs. Verhalen delen is een van de belangrijkste wapens tegen vervreemding die we hebben. Het RWT biedt mensen de kans hun verhaal te delen op het toneel.

en vragen zich daarbij af: Is wie ik ben afhankelijk van jouw beeld van mij? Meysara is het hoopvolle antwoord op een Nederland dat steeds verdeelder lijkt. Ontmoet, leef, en zing met ons mee! Al is het alleen maar vanaf je stoel. Aangenaam kennis met je te maken. ‘Deze meiden willen vooral zichzelf zijn en niet moslim,

Turks, Marokkaans, of wat dan ook. Ze maken dit op een grappige en ontroerende manier duidelijk aan het publiek’, aldus regisseur en tekstschrijfster Jasmina Ibrahimovic. Meysara is een productie van het Rotterdams Wijktheater. Het RWT maakt theatervoorstellingen die gebaseerd zijn op persoonlijke verhalen van verschillende Rotterdammers.

De voorstelling begint om 20.15 in de kleine zaal van Theater Zuidplein. Kaarten kosten 5 euro. www.theaterzuidplein.nl

#01. Mobiele mens Coffee & care to go pag 14. Powersnoepgoed Gezond en duurzaam pag 11

Recommend Documents