Doopsgezinde Gemeente Aalsmeer | 28 oktober 2012 | ds. L. Geijlvoet Schriftlezingen: Matteüs 18 Aansteken kaars – moment van stilte en inkeer In het licht van deze kaars Herkennen we Jezus Christus, Licht der wereld, zoon van God De mensenzoon, die als broer onder ons wilde wonen Omdat hij dichtbij wou zijn, waar mensen in de verdrukking komen, worden apart gezet, lijden. In zijn licht zien wij Gods licht. Licht dat ons aanstoot TT 118 vs 1 en 2 “Onze Hulp” “Onze Hulp is in de naam van God, die de Hemel en de aarde gemaakt heeft, Die trouw is en blijft , tot in eeuwigheid, Die niet loslaat, van ons, mensen en wereld, tot in eeuwigheid van dagen Genade zij ons en vrede, Van God onze Vader, en van Jezus Christus onze Heer, Amen.” Licht dat ons aanstoot vs. 3 Thema In het weekend van 13 t/m 15 oktober was de najaarsconferentie van wereldwerk. Deze keer was gekozen voor het thema Herselrecht - restorative justice. Het is een methode van rechtdoen na delicten aan de mensen die bij een delict betrokken raakten. Het slachtoffer, de dader, en de gemeenschap waar zij in staan. Volgens een methode waarin beiden aan het woord komen. Het is een methode van zoeken naar gerechtigheid, waarin de gemeenschap ruimte schept om mensen in hun menselijkheid ruimte te geven om wat gebeurt is uit te spreken en daarmee een plek te geven. Een volgende stap kan zijn om samen een manier te vinden waarop mensen door een taakstraf iets aan de gemeenschap teruggeven waardoor er een soort van nieuwe weg gevonden is. Aan het woord kwamen twee geestelijk verzorgers uit het gevangeniswezen. Waaronder Harry Brandsma die vanuit de Gemeente Zaandam werkzaam is in detentie. Verder kwam aan het woord Jacob James Fehr van het Deutsches Mennonitisches Friedenskomite. Hij sprak over de theologie die ontwikkeld is om op het gebied van herstelrecht nieuwe wegen te zoeken voor omgaan met slachtoffers, daders en de gemeenschap waarin wij leven. Vandaag in de dienst wil ik speciaal aandacht vragen voor de plek die wij als gemeente mogen innemen in de wereld. Dat van ons als navolgers van Christus Jezus, gevraagd wordt om ruimte te scheppen voor mensen die niet gehoord en gezien worden in de maatschappij’. Mensen die getekent zijn door wat hen in hun leven is overkomen, en een plek zoeken om als mens gezien en gehoord teworden. En mensen die anderen iets hebben aangedaan, in het groot en in het klein, die ook als mens gezien en gehoord willen worden. Omdat een mens meer is dan zijn goede of slechte daden allen. Maar een optelsom van alle goeds en minder
goeds dat je in je hebt of in de wereld zet, door woorden, daden of door juist te zwijgen en niet te handelen. En dat wil ik doen aan de hand van Mattheus 18. Over Jezus die een kind in het midden stelde en zei: als je niet verandert en wordt als een kind, dan zul je het koninkrijk van de hemel zeker niet binnengaan. Verder heb ik in gedachten onze Fairtrade maaltijd dinsdag en de fairtrade avond bij de middagzusterkring. Daarom wil ik in een gebed uit Vietnam dat gaat over een beschutte plek waar mensen elkaar mogen ontmoeten. Zomaar een rijstveld, maar een plek van vrede. Gebed om vrede Graag wil ik enkele dingen zeggen, Simpel als een veld vol rijst, Of een stille zondagmorgen. Laat me alstublieft De lucht van gisteren weer ademen, Laat kinderen dartelen in de zon Met vliegers over bamboebruggen. Een lapje grond dat is genoeg, Met een rijtje bamboe eromheen En een poortje om erin te komen. Geliefden kunnen daar samen praten En oma’s keuvelen er met elkaar. Geef alstublieft die dingen terug, Ze zijn toch klein en simpel Als een vogel en zijn zang, Als een moeder met haar baby, Als een gedicht uit vroeger tijd. Vietnam. Hoang Minh Nhan. Wij zingen: Lied 437 “Vernieuw gij mij” vs 1 t/m 3 Lezen Matteüs 18 Matteüs 18 We luisteren naar een lied dat is geschreven ten tijde van de Irak Oorlog. En die gaat erover geen goede of foute kant in een oorlog. En geen goede of foute mensen. Wel zijn er conflicten tussen mensen ,die proberen een weg in hun leven te vinden. Hun kinderen naar school te brengen, hun verhaal te vertellen en gehoord te worden. Maar dat je niet in de conflicten moet vastblijven zitten. Maar moet proberen om elkaar een hand te reiken. En beseffen dat de ander ook een mens is, die vastzit inzichzelf of in een gevangenis. Ruimte scheppen, want niemand is Goed, en niemand is Fout. We luisteren naar : Michael Franti ‘noboddy right noboddy wrong’ They say you got to chose your side and, when its done. Nobody right, nobody wrong. It ended in a great big fight and, when its done. Nobody right, nobody wrong
VERSE 1 Conflict each and every day, at home and in the streets,. and in my soul every way Its hard to keep the faith, when I feels so far away. Times i feel connected, times I'm runnin' away. But Whoa Whoa, Cant you see, all the sickness, hunger, and poverty. War on the land and war on the seas. Whoa, War is a painful thing. One argument that none of us can hide,. is the one thats ragin down deep inside Tryin' to make a point, or have the last word. But most the time people just tryin to be heard. CHORUS They say you got to chose your side and, when its done. Nobody right, nobody wrong. It ended in a great big fight and, when its done. Nobody right, nobody wrong. But how many people never eva broke a rule. And how many people tryin to get their kids to school And how many people prayin they only find a job. And how many poeple are afraid of gettin robbed. Whoa Whoa, nobody knows. And whoa whoa, only god knows. Numbers escalate, wall street, crime rate. From the Bahgdad streets, to my city by the bay. Hey they say you got to chose your side and, when its done. Nobody right, nobody wrong. It ended in a great big fight and, when its done. Nobody right, nobody wrong. And I say, can you say what you mean? And can you mean what you mean what you say? And can you say what you mean? And can you mean what you mean what you say? And can you say what you mean? Every single day? Whoa, whoa, whoa. Reach out a hand to somebody who needs a hand. And reach out a heart to somebody torn apart. Its hard, this livin, this life we've been given. Locked in your soul, or locked up in prison. Remember you have to reach high to be risen. The day you let go is the day you are forgiven. So they say you got to chose your side and, when its done. Nobody right, nobody wrong. Nobody right now. Nobody right, nobody wrong. Nobody right, nobody wrong. And I say, one man got a jet fighter, and the other got a song. Nobody right, nobody wrong.
Overdenking: Het kind in het midden. Wie is het kind? Soms zijn er bijbelstukken die lijken alsof er na het schrijven van het evangelie nog stukken over waren die niet meteen een plekje hebben gevonden, maar wel de moeite waard zijn om over te leveren aan volgende generaties. En daarom zijn ze gewoon achter elkaar gezet, als een soort verzameling spreuken en annecdotes. Vaak lezen we het hoofdstuk 18 van Mattheus als losse onderdelen maar niet achter elkaar. Daardoor ontnemen we de kracht aan het verhaal. En ook de betekenis. En waarom doen we dat? Omdat wij vanuit onze wereld en tijd, niet meteen de betekenis kunnen ontdekken die er in de tijd van de schrijvers en vertellers van de bijbelverhalen wel voor mensen in herkent werd. Want wat zet ons op het verkeerde been? Het antwoord op de vraag WIE is het Kind? Of Wat vertegenwoordigd een Kind? Vorig jaar steunden we een project voor Masaii kinderen. Een volgens oude tradities levende nomadenstam in Kenia. Een groep mensen die sterk tot de verbeelding spreekt van ons westerlingen. Omdat het trotse mensen zijn, heel lang en heel mooi, en ook nog met mooie kralen omhangen. De man die dit project opgezet heeft, ken ik zelf als Trainee in Amerika Moses Ole Sakuda. Hij was als baby in de wildernis gelegd omdat hij bij geboorte een gebrek vertoonde dat niet geaccepteerd wordt door de Massaii. Als je hem nu ziet kun je je niet voorstellen wat dat geweest moet zijn. Een boom van een man, met een groot charisma. Dat hij inzet voor zijn volk, maar ook voor zijn godsvolk, de Mennonite Board of Mission. De plek van een kind in de tijd van Jezus moet je zoeken in zulke voorbeelden uit onze tijd. Een kind had namelijk in de tijd van Jezus geen plek. De huisvader van het gezin, de Pater Familias, kon beschikken over het leven van een kind. Als er te eten was , dan kregen de kinderen eten. Als er geen eten is, dan krijgen ze niets en eten ze de kruimels die onder de tafel vallen. In de tijd van de Romeinse maatschappij werden kinderen te vondeling gelegd bij het vuil, en als je een slaaf zocht dan kon je ze meenemen en hiertoe opvoeden. In onze tijd klinkt dit ongehoord. Vooral als je vanaf september de sint en kerst reclame op tv moet aanhoren. En de kleine stemmetjes die roepen, Oh DAT IS MOOI< IKWIL DAT OOK> De plek van kinderen in onze samenleving is erg goed. Tenminste. De plek die ze in ons ideaal van menszijn innemen is erg goed. Een kind is een onbeschreven blad, puur en onschuldig. Ontvankelijk en open. Ondertussen kent onze samenleving haar eigen onrecht dat we kinderen aandoen. In detentie centra, in jeugdzorg, en zogenaamd ver van ons bed in de sexindustrie, die toch ook zo dichtbij kan zijn als amsterdam. Maar het kind dat Jezus centraal stelt is de mens zonder rechten. Op geheel logische wijze vervolgt Mattheus het verhaal over de kleinen in onze wereld. Over de aandrang die een hand kan hebben om je in het verderf te storten. Over de mens die de ander in het verderf wil storten. Want , immers, de gelegenheid creeërt de dief… Onze wereld is zo complex, zoals het lied van Michael Franti beschrijft. En de complexiteit van het leven is voor veel mensen een valkuil. Wie komt ongeschonden door een leefsituatie die geen mogelijkheid wil bieden aan de kleinen?
Is niet een groot percentage van wat wij criminele jeugd noemen, niet vaak jeugd met een laag geestelijk vermogen? Jongens met een laag IQ en vaak nog bijkomende gedragsproblemen en sociale achterstand? Is de man die door werkeloosheid en uitzichtloosheid moeite heeft om zijn agressie onder controle te houden een fout mens? Of schuilt er een probleem aan leefruimte, spreekruimte, ademruimte achter veel geweld en agressie? Het kind bij uitstek, vertelde onze mennonite broeder in de conferentie in Schoorl, is de mens die door deze levensproblemen in positie van totale geïsoleerdheid gerechtkomt. Namelijk, in detentie. We hoorden in de vredesweek van Willy Hugo ook weer van het project Exodus in Honduras, waar aan jonge mensen die door jeugdbendes in de gevangenis zijn gekomen, een nieuwe kans wordt gegeven. Door scholing en opvang. Jezus verteld de gelijkenis van het verloren schaap. De 99 schapen uit de kudde laat hij achter om die ene die verloren is gelopen te zoeken en terug te halen in de gemeenschap. Ook verteld hij over de slaaf die een grote schuld werd kwijtgescholden maar zelf niet leert om een ander zijn schuld te vergeven. Vergeven is een van de moeilijkste opgaven die een mens in zijn of haar leven kan krijgen. Vergeven kan alleen door het nemen van stappen in een nieuwe richting. Die je vaak niet alleen en zelf kunt nemen. Maar waar je de gemeenschap bij nodig hebt. Een plek om in een gemeenschap mens te mogen zijn. Die gemeenschap , zoals een rijstveld met een beschuttende haag van ijzersterk bamboe, met een deur om naar binnen te komen. Zijn wij dat als gemeente? Waar mensen elkaar mogen ontmoeten? Kwetsbaar en open, afhankelijk van de ander? Moeten wij dan eerst zelf kind durven zijn? Of het kind zoeken in onze samenleving? Het is wellicht een vergevende levenshouding zoeken… dat is anders dan dat jij zelf de ander die jou iets aandeed moeten vergeven. Maar niet vervallen in een levenshouding van goed tegenover kwaad. Alleen dat al, kan vergeving van de ander, en ook van jezelf , ja ook jezelf moet je kunnen vergeven en een nieuwe kans laten hebben. Een vergevende levenshouding. Daar gaat het om in mattheus 18. Hoe worden wij zelf als dat kind? Het is een manier van leven, dat is wat Jezus ons voorhoud. Loslaten van de veilige muren van jij bent fout, ik ben goed. En vasthouden aan eigen gelijk. Maar het kind, dat geen recht heeft en geen stem, zoeken en een stem geven, een oor om te luisteren en een plek in onze wereld. Worden als een kind, is zoeken naar wie buiten de gemeenschap valt en samen mens zijn. Een vergevende levenshouding zoeken, ook als gemeente. Wat kunnen wij doen om dat in ons gemeentleven gestalte te geven? Als afsluiting woorden uit het lied van vrede van Michael Franti.. Remember you have to reach high to be risen. The day you let go is the day you are forgiven. Bedenk dat je de lat hoog moet leggen om op te staan. De dag dat je loslaat is de dag dat je vergeven wordt.
Amen,. Open ruimte Voorbede – stil gebed – “Onze Vader” Lieve Heer, U vraagt ons om te zoeken naar het kind in ons midden, en gelijk te worden aan dat kind. Gelijkheid, niemand fout, niemand goed. Iedere dag lijkt het een pijnlijk proces. Want er is immers een goede weg, de weg die u aan ons voorlegt. De weg ten leven. Maar hoe anders is die weg, dan dat de wereld ons voorhoudt? We hebben elkaar in de Gemeente nodig om steeds opnieuw deze weg samen te zoeken. Welke ruimte scheppen wij? Welke plek geven wij? Aan stemmen die gehoord willen worden, van mensen die geen stem hebben? Wij willen bidden voor: Wij willen u bidden dat wij de ander een weg willen bieden naar een toekomst van verzoening en vergeving. Wij willen bidden dat U ons een weg leert voor onszelf om zo’n leven te vinden en gestalte te geven.. Dat wij zo kwetsbaar durven zijn als een kind… Misschien dat Jezus ons dat wil geven in het gebed waarin wij mogen zeggen < Onze Vader. Wij bidden om wat wij nodig hebben om los te laten van de muren die we om onszelf optrekken. Muren waarmee we de ander op afstand willen houden, en onszelf gevangen? Of de ander gevangen en onszelf op afstand. Laten we stilzijn, en bidden om wat wij graag zouden willen zeggen naar U en naar onze medemens. Onze Vader in de hemel, laat uw naam geheiligd worden, laat uw koninkrijk komen en uw wil gedaan worden op aarde zoals in de hemel. Geef ons vandaag het brood dat wij nodig hebben. Vergeef ons onze schulden, zoals ook wij hebben vergeven wie ons iets schuldig was. En breng ons niet in beproeving, maar red ons uit de greep van het kwaad. Want aan u behoort het koningschap, de macht en de majesteit tot in eeuwigheid. Amen. Collecten: 1e voor eigen gemeente / 2e Nederlands Bijbel Genootschap Wij zingen: Iona 40 Zegenbede Geef, God, licht in mijn hart En licht in mijn ziel,
Licht op mijn tong, Licht in mijn ogen En licht in mijn oren. Geef licht aan mijn rechter – En licht aan mijn linkerhand, Licht achter mij en licht voor mij uit, Licht boven mij en licht onder mij. Geef licht in mijn spieren En licht in mij vlees, Licht in mij bloed, Licht in mij haar En licht in mijn huid. Geef mij licht, Versterk mijn licht, Maak mij tot licht. Profeet Mohammed. We zingen lied Iona 2 nr 31
