0406.2014
dienst communicatie
DIRECTEURS NEMEN ELK ÉÉN MUSEUMSTUK MEE NAAR BRUSSEL
Vlaamse musea betogen voor verdubbeling subsidies HASSELT - De 24 door Vlaanderen gesubsidieerde musea vragen een verdubbeling van hun subsidies. Van 8 naar 16 miljoen euro. “Anders dreigen we onze internationale rol en de band met het publiek te verliezen,” klinkt het. Donderdag om 11u45 zullen de 24 directeurs, waaronder die van Bokrijk en het Gallo-Romeins Museum, een actie houden op het Brusselse Martelarenplein, waar de Vlaamse regering zetelt. Elk zullen ze één museumstuk meebrengen naar de betoging.
De 21 landelijke musea, door Vlaanderen erkend, samen met de drie Vlaamse musea, ontvingen in 2012 in totaal 3,4 miljoen bezoekers. In 2014 zou dat aantal stijgen tot 3,7 miljoen, maar toch trekken de musea aan de alarmbel. “De werkingssubsidies voor de landelijke musea bedragen dit jaar 8,12 miljoen en die van de drie eigen Vlaamse musea 7,98 miljoen, maar procentueel daalt de inbreng van de overheid. In 2009 was dat nog 19 procent, maar dit jaar daalt dat
Welke musea doen mee? 1. Hoeveel bezoekers ontvangt u jaarlijks? 2. Hoe groot is uw jaarlijks budget? 3. Waarvoor heeft u meer geld nodig? 4. Met hoeveel moet uw budget verhoogd worden? 5. Welk museumstuk zal u donderdag meebrengen naar het Martelaarsplein?
M HKA ANTWERPEN
MUSEUM DR. GUISLAIN GENT
Bert De Vlegelaer, communicatieverantwoordelijke
1 2 3
“80.000 bezoekers per jaar.” “6 miljoen euro, waarvan 4.726.000 van de Vlaamse Gemeenschap.” “Onze kerntaak: aankopen, verzamelen en tonen van kunst. Een jaarlijks aankoopbudget van 100.000 euro is veel te weinig om een collectie uit te bouwen.” “Een verdubbeling zou ademruimte geven.” “Extraterrestrial van James Lee Byars, een menselijke figuur in zwart tule die opengevouwen 245 meter lang is.”
4 5
Patrick Allegaert, artistiek leider
1 2 3
“70.000 bezoekers per jaar.” “In totaal iets meer dan 2 miljoen, waarvan 600.000 van de Vlaamse overheid.” “Nieuwe stukken kopen, wetenschappelijk onderzoek doen, tentoonstellingen van internationaal niveau creëren, ons educatief aanbod… Eigenlijk staat onze werking noodgedwongen op alle vlakken op een laag pitje.” “Graag een verdubbeling, al hebben wij in vergelijking met de andere musea nog een relatief hoog bedrag gekregen.” “Dat gaan we pas donderdag bekendmaken.”
vermoedelijk tot amper tien procent op een omzet van ongeveer 90 miljoen euro. Dat is ondermaats vergeleken met het nabije buitenland”, zeggen de directeurs. “In de beleidsperiode 2009-2013 werden de subsidies door besparingen ook niet geïndexeerd. Tegelijk wordt ons personeel ouder. Bij ongewijzigd beleid lopen we daardoor alleen al 2,3 miljoen euro mis”, menen de directeurs, die in 2012 935 voltijdse werknemers tewerkstelden.
OPENLUCHTMUSEUM BOKRIJK
PROVINCIAAL GALLOROMEINS MUSEUM
Steun Het verenigde directeursfront krijgt alvast steun. “De Inspectie van Financiën vindt onze vraag meer dan verantwoord. Ook de Vlaams Parlementsleden van de commissie Cultuur erkenden heel recent nog dat de museumsector ondergesubsidieerd is. En ze vonden dat unaniem”, zegt Carmen Willems, directeur van het Gallo-Romeins Museum in Tongeren. Jan BEX/Joos MEESTERS
M - MUSEUM LEUVEN
Liesbeth Kees, directeur
Carmen Willems, directeur
Luc Delrue, directeur
“Het openluchtmuseum, een deel van het Domein Bokrijk, heeft 300.000 bezoekers in zes maanden tijd.” “Het domein draait op 6 miljoen euro, het openluchtmuseum is daar een deel van. “365 dagen per jaar open zijn, digitalisering voor een virtueel bezoekerscentrum, meer depotruimte, en als het even kan, een onthaalsite aan de ingang van het museum. Zodat mensen in een minuut tijd zien wat ze mogen verwachten.” “We vroegen 900.000 euro per jaar, we krijgen 317.000 euro.” “Een foto van de schuur van Oorderen. Die is nu uitgebouwd voor het publiek zoals we het willen. Nu nog onze 114 andere gebouwen.”
“Tussen 125.000 en 200.000 per jaar.” “2.064.000 euro (algemene werkingskosten, excl. investeringen en personeel)” “Een grotere staf. Ook de digitalisering van de collectie kunnen we onvoldoende uitdiepen.” “We vragen een verdubbeling voor de hele groep. Zelf hebben we met 480.000 euro ongeveer gekregen wat we vroegen. Maar we vragen een verdubbeling voor de hele groep. Dit is een collectieve actie.” “De ring van keizer Commodus, een object waar pas een jeugdboek aan gewijd is.” is.
“135.000 bezoekers per jaar.” “Cyclisch tussen 5 en 6 miljoen euro.” “Een van vele voorbeelden: een Coxcie kopen, een schilderij dat absoluut in onze collectie thuishoorde. Bij de bieding hadden we 20.000 euro te weinig budget. We kunnen geen aankoopbeleid realiseren. Privéverzamelaars overklassen ons.” “Als we de slag met steden als Amsterdam en Keulen niet willen missen, zouden we van 400.000 euro Vlaamse subsidie naar 1 miljoen moeten gaan.” “Hand van Christus van het Kromme of Bruine Kruis. Uit 1200. Een stuk van een beeldhouwwerk uit 1200 dat door de grote brand van 1914 vernield werd. Het stuk vraagt nog veel onderzoek. De vragende hand is symbolisch voor onze actie.”
Foto van de Schuur van Oorderen in Bokrijk.
De ring van keizer Commodus.
Hand van Christus van Kromme of Bruine Kruis.
1 2 3 4 5
1 2 3 4 5
1 2 3 4 5
4 5
MUSEUMDIRECTEUREN KOMEN DEZE WEEK OP STRAAT
Musea juichen en bloeden ‘De beheersovereenkomst die musea met de overheid ondertekenen, is haast een vergiftigd geschenk’ CARMEN WILLEMS Gallo-Romeins Museum
Het Gallo-Romeins Museum bekoort jong en oud, maar slaakt nu toch een noodkreet. © Koen Broos
Het Gallo-Romeins Museum nam gisteren de Museumprijs in ontvangst, maar reageert bezorgd. ‘Musea krijgen lof voor hun publieksbereik, maar achter de schermen verliezen ze aan slagkracht.’ Deze week volgt er actie. GEERT VAN DER SPEETEN
useumdirecteuren die op straat komen: dat moet de eerste keer zijn. Donderdag voeren 24 Vlaamse musea actie op het Martelarenplein in Brussel. Ze willen duidelijk maken dat het water hen aan de lippen staat en dat de beperkte middelen de toekomst van hun instelling in gevaar brengen. De actie is het gevolg van bevroren budgetten voor de periode 20142018. Uittredend minister van Cultuur Joke Schauvliege (CD&V) slaagde er niet in om de beloofde inhaalbeweging voor musea te realiseren. De 21 nationaal erkende instellingen bleven steken op 8,1 miljoen euro. Over een verhoging van 2,5 miljoen euro raakten de politieke partijen het niet eens. Grote spelers als het Smak en het Museum voor Schone Kunsten in Gent gingen er zelfs op achteruit. Bij het nieuws, december vorig jaar, klonk ontgoocheling. Onze
musea zijn veroordeeld tot een tweedeplansrol, zo luidde de bittere conclusie. De musea zelf willen het daar niet bij laten. Deze week vormen ze front. Ze willen een verdubbeling van het budget afdwingen, met stip genoteerd in het Vlaamse regeerakkoord. ‘Dat we tot de categorie van erkende musea behoren, is een kwaliteitslabel’, zegt Carmen Willems van het Gallo-Romeins Museum in Tongeren. ‘Maar de overheid plaatst daar ook eisen tegenover voor collectiebeheer, ontsluiting, maatschappelijke verankering. Stilaan wordt de kloof tussen de hoge verwachtingen en de schamele middelen onhoudbaar. De beheersovereenkomst die musea ondertekenen, is haast een vergiftigd geschenk.’ Samen met M in Leuven en Guislain in Gent speelt het Gallo-Romeins Museum woordvoerder van de actie. De drie behoren niet tot de klagers, zeggen ze. Ze kregen
zelfs een lichte verhoging van de middelen. ‘Maar we zijn solidair met collega’s waar de scheefgroeiing hard aankomt’, zegt Willems. ‘Het welzijn van een hele sector staat op het spel.’ Schadelijk
In Vlaanderen krijgen 21 musea een werkingssubsidie op Vlaams niveau. Stuk voor stuk hangen ze af van andere overheden, gemeentelijke of provinciale. Daarnaast zijn er ook drie Vlaamse musea: Muhka, KMSKA en het Kasteel van Gaasbeek. De 21 musea bieden samen bijna duizend personeelsleden werk. Ze genereren een omzet van 88 miljoen euro en halen 20 procent uit eigen inkomsten. Het Vlaamse subsidiepotje van 8,1 miljoen euro is daarbij een peulenschil. De inbreng van de Vlaamse Gemeenschap in het totaalplaatje is zelfs gedaald van 25 procent in 2009 naar 13 procent in 2014, zo becijferden de musea. Carmen Willems: ‘De gevolgen zijn niet meteen zichtbaar, maar wel schadelijk op termijn. Verzamelbeleid en wetenschappelijk onderzoek, basisfuncties voor musea, verzeilen op de achtergrond. Behoud en beheer van de collecties raken in het slop. En dat terwijl Vlaanderen juist graag uitpakt met zijn erfgoed.’ Prijs!
De onrustwekkende situatie achter de schermen van de Vlaamse musea staat in contrast met hun
brede weerklank. Onze musea zijn paradepaardjes van het cultuuraanbod. Ze rijgen de tentoonstellingen aan elkaar en scoren met bezoekerscijfers. Hun publiekswerking is professioneel en vaak voorbeeldig. Om dat laatste in de verf te zetten reikte Openbaar Kunstbezit Vlaanderen gisteren al voor de negende keer museumprijzen uit. Een van de hoofdprijzen ging naar... het Gallo-Romeins Museum. Het museum in Tongeren, gespecialiseerd in archeologie, was al voor de derde keer genomineerd. Twee jaar geleden mocht het ook al de Europese museumprijs in ontvangst nemen. De sterke kant van dit vernieuwde en dynamische museum: een moeilijk thema, doorgaans verbannen naar het hoekje ‘droge kost’, vertalen naar een breed publiek. Willems: ‘Buitenlandse collega’s benijden onze tentoonstellingen, die vlot 100.000 bezoekers halen. Maar het blijft hard werken. Ze in de markt zetten en voorbereiden kost drie jaar. Grote expo’s beginnen bij recent onderzoek en nieuwe inzichten, gelinkt aan onze collectie. Vaak werken we samen met wetenschappelijke instellingen en buitenlandse musea. Zoals ook weer voor onze volgend project, over de Vikingen.’ Een diversiteit aan publiek is het uitgangspunt. ‘Kinderen moeten erdoor aangetrokken zijn, de meerwaardezoeker moet iets bijleren. Bij elk project mikken we op diverse bezoekerstypes.’
Museumprijzen 2014 Vlaanderen: Gallo-Romeins Museum, Tongeren b Brussel: Museum van de stad Brussel, Grote Markt b Wallonië: Musée provincial Félicien Rops, Namen b Publieksprijzen: Red Star Line Museum (Antwerpen), Muziekinstrumentenmuseum (Brussel), Musée des Beaux-Arts (Luik) b Prijs kinderjury: Gasthuismuseum Sint-Dimpna (Geel), Autoworld (Brussel), L’Hôpital Notre-Dame à la Rose (Lessen) b
Vanavond Dwars door de Zilten Vanavond wordt het Orthopedisch Centrum Sint IdesbaldteRoeselarevollediginpalmddooratleten. Jemagerdonderopzeggendatvoordezepopulaire midweekwedstrijd andermaal een recordopkomst wordt genoteerd. Dwars door de Zilten is met zijn dertigsteverjaardagimmersaaneenjubileumeditie toe en is de derde manche van het regelmatigheidscriterium‘RoeselareLoopt’.Dezemassaloopisuitgetekend op een volledig verkeersvrij traject en moet al naargelang de gekozen afstand één of vier keer worden afgelegd. De jogging over 3,5km vertrekt om 19 uur, de prestatieloop van 14km start om 19.10 uur. Het wedstrijdsecretariaat, de kleedkamersendouchesbevindenzichinditverzorgingscentrum.VanavondkanDriesDepoortere,deglansrijke winnaar van de eerste twee wedstrijden, geschiedenis schrijven door ook die derde manche op zijn naam te schrijven. Niet uitgesloten al ligt te duchten concurrentie op vinkenslag. (DVMT)
SINT-TRUIDEN Kelly na amper een week al ontslagen uit afkickcentrum
Selfies met kapelletjes voor het goede doel Lesley Blancard (27) en Hailey Baker (27) uit Moerbeke maken tot 1 september zoveel mogelijk selfies met kapelletjes op de achtergrond. Samen gingen ze een weddenschap aan voor het goede doel.
Weddenschap vriendinnen steunt leukemiepatiëntje
TEKST EN FOTO’S LIESELOTTE COWIE EVERGEM/ZELZATE De twee twintigers zijn al jarenlang vriendinnen en daagden elkaar vroeger ook al uit voor weddenschappen. ‘Zo zaten we eens 48 uur aan elkaar vastgebonden, zelfs in het kleinste kamertje zaten we aan elkaar gebonden’, zeggen de hartsvriendinnen. ‘Deze actie is een uit de hand gelopen grap. We hadden een groep op Facebook gemaakt en Hailey heeft per ongeluk haar hele vriendenlijst toegevoegd.’ De twee vriendinnen nemen elk zoveel mogelijk selfies met kapellen op de achtergrond. ‘De verliezer maakt een wandeltocht vanuit Moerbeke naar Sleidinge en zo naar de Lourdesgrot in Oostakker. Maar wel verkleed als non en begeleid door een ezel. We zoeken wel nog een ezel voor de tocht’, vertelt Hailey. De hartsvriendinnen besloten om de weddenschap aan te gaan voor het goede doel. Lesley werkt in het Psychiatrisch Centrum Sint-Jan-Baptist in Zelzate, samen met collega Elke Dejaegere uit Evergem.
,,
Hailey Baker en Lesley Blancard nemen zoveel mogelijk selfies met kapelletjes op de achtergrond.
LESLEY BLANCARD Initiatiefneemster
We willen Sara en haar familie een hart onder de riem steken Elkes dochter, de zevenjarige Sara de Jonge, heeft leukemie. ‘Daarom willen we hen een hart onder de riem steken en geld inzamelen door bijvoorbeeld de kilometers te laten sponsoren’, zegt Lesley. Elke en Sara zijn in de wolken. ‘Het komt echt onverwacht en het geeft een heel hartverwarmend gevoel’, zegt mama Elke. ‘De behandeling duurt nog twee jaar. Zulke acties helpen ons wel.’ Het tweetal zoekt nog sympathisanten die willen meestap-
Lesley, Sara, Hailey en mama Elke. pen en een ezel of geld sponsoren. ‘En wie kapelletjes weet staan, mag ons dat altijd laten weten. In Vlaanderen zouden er zo'n 7.000 staan.’ Gedreven is het tweetal wel, want na enkele dagen hebben ze elk al meer dan 200 selfies
genomen. ‘We gaan er echt voor. Na en voor het werk, in de gietende regen, nemen we foto‘s. Ik nam zelfs al enkele overuren op’, lacht Lesley. INFO
[email protected] of facebookgroep ‘Baker vs Blancard’.
Kelly Vanelderen (30) is na amper een week gewongen opname weer op vrije voeten. De vrouw die in het tv-programma ‘Alloo in de vrouwengevangenis’ toegaf dat ze zwaar aan de harddrugs zat en die behandeld wilde worden, is door de directie van het psychiatrisch ziekenhuis Asster ontslagen omdat ze heroïne zou hebben gebruikt. Kelly ontkent. Marina Vanelderen, de moeder van Kelly, liet haar dochter op 21 mei colloqueren. “Hoe kan iemand in een afkickcentrum aan drugs geraken?,” foetert Marina. Een van de gasten in Kelly’s leefgroep die naar buiten mocht, zou de heroïne hebben binnengesmokkeld. Jaak Poncelet, directeur van Asster, benadrukt dat verslaafden in hun afkickproces leren omgaan met vrijheden en daarom naar buiten mogen. “Het is dus niet uitgesloten dat drugs toch binnengesmokkeld worden. Ook al wordt er zeer streng gecontroleerd, geen enkel centrum kan dit garanderen, aldus nog Poncelet. “Helaas zijn sommige patiënten niet gemotiveerd. Vele patiënten zijn gedwongen opgenomen en sommigen willen zelf niet behandeld worden.” Kelly’s advocaat, Michiel Van Kelecom, geeft aan dat hij haar als cliënte wil blijven verdedigen, maar dan moet ze ook geholpen willen worden. Zoniet rest er maar een oplossing en dat is de gevangenis. JCr
‘Ik wil graag Thibaut Courtois ontmoeten’ Frauke uit Assenede mag eind juni, samen met haar papa Dirk, naar het WK in Brazilië. ‘Dit is een droom’, zegt de jonge Duivelfan. ‘Ik ken Thibaut Courtois alleen nog maar van tv. Nu ga ik mijn idool eindelijk eens in het echt zien.’
Frauke (9) mag samen met papa naar Brazilië
CHRIS THIENPONDT ASSENEDE/ WACHTEBEKE Frauke Van Vooren, die school loopt in Sint-Laurens Overslag in Wachtebeke, is één van de vijftien jonge fans die een reisje Brazilië won dankzij Iedereen mee, ook de jongsten, een wedstrijd van Ketnet, MNM, één en de Nationale Loterij. En die win je niet als je niet van aanpakken weet. De creatieve meid maakte een affiche van haar idool, loste een aantal Duivelse quizvragen op en ontwierp een spandoek voor Steven Defour, voldoende om het kransje van de 50 finalisten te halen. In die finale, in het oefenstadion van de Rode Duivels in Tubeke, was het meteen prijs voor vader en dochter..
Zelf voetballen ‘Dit is een droom’, reageert Frauke, een échte voetbalfan. Het hoogtepunt van het weekje Brazilië wordt dan ook de wedstrijd België-Zuid-Korea op 26 juni in de veelbesproken Arena Corinthians in Sao Paulo. ‘Ik volg voetbal op tv en heb heel wat spulletjes van de
,,
Frauke en haar vader Dirk Van Vooren zien de trip naar Brazilië al helemaal zitten. Foto: cte DIRK VAN VOOREN Papa
Ik een chansaar? Zeg dat wel Rode Duivels en Thibaut Courtois, mijn idool. Ik ken Thibaut Courtois alleen nog maar van tv.’ ‘Nu ga ik hem ook ééns in het echt zien. Na de zomer ga ik trouwens zelf voetballen bij FC Assenede, papa achterna. En Thibaut. Want ik ga voor keeper.’ Ook papa Dirk is blij, vooral voor zijn dochter, maar ook voor zichzelf. ‘Een chansaar? Zeg dat wel. Als je aan zo'n wedstrijd begint, denk je dat
je geen enkele kans maakt. Maar dan ben je opeens bij de 50 finalisten, stijgen je kansen naar 1 op 3 en begint het wel te kriebelen.’ Met zijn voetbalverleden Dirk speelde altijd bij FC Assenede - was de finale een koud kunstje. Al bij allereerste proef, een hindernissenparcours waarbij vader en dochter met samengebonden benen wat kunstjes moesten opvoeren, waren de tickets richting Zuid-Amerika binnen. Frauke zelf verwacht ook heel wat kunstjes van de Rode Duivels. ‘We gaan goed spelen en wie weet, misschien worden we wel wereldkampioen. Met de beste keeper van de
wereld moet dat lukken.’ ‘Het gaan vooral vijf lastige dagen worden’, is Dirk nuchter. ‘We hebben een heel druk programma. Vervelen gaan we ons zeker niet doen. En die match tegen Zuid-Korea wordt wel spannend natuurlijk.’
Geen voetbal Terwijl Dirk en Frauke de bloemetjes buiten zetten in Brazilië, blijven moeder Veronique en de oudste dochter Fleur thuis. ‘Nee, ze zijn helemaal niet jaloers. Zij gaan ook heel veel doen als wij weg zijn. Alles, als het maar niet met voetbal te maken heeft.’
BUITENGEWOON ONDERWIJS DREIGT LEERLINGEN TE VERLIEZEN DOOR DECREET
Jongeren met autisme kunnen nu ook beroepsopleiding volgen in Maasland MAASEIK BuSo Sint-Jansberg wil in september starten met een richting hout en metaal voor jongeren met een vorm van autisme of met gedragsproblemen. Het gaat om een beroepsopleiding voor normaal begaafden. “Tot nu toe kun je voor deze onderwijsvorm niet in het Maasland terecht”, zegt directeur Luc Brouns. De school wapent zich zo ook tegen de gevolgen van het nieuwe decreet voor het buitengewoon onderwijs. Ze vrezen hierdoor leerlingen te verliezen. In Hasselt (Kids), Lummen (Sint-Ferdinand), Overpelt (SintElisabeth), Lommel (Provil Ion) en Tongeren (Sibbo) hebben ze al een zogenaamde opleidingsvorm nummer vier voor normaal begaafde jongeren met een vorm van autisme of met socio-emotionele problemen. Ze krijgen ook een diploma secundair onderwijs waar ze mee kunnen voortstuderen. “In september zouden we heel graag starten, ons dossier is ook in orde. Maar we hebben wel minstens 15 leerlingen nodig, 11 geïnteresseerden hebben zich al gemeld. We beginnen met de eerste graad en we bouwen de school zo verder uit”, zegt Luc Brouns. De nieuwe richting krijgt een eigen stek. “In de Pelserstraat, we voorzien er prikkelarme klassen. We bieden ook speciaal de richting hout en metaal aan omdat we hier mee vertrouwd zijn. In de eerste graad gaan we proberen te ontdekken wat de interesses zijn van de jongeren, pas vanaf de tweede graad gaan ze echt aan de slag met machines.” Wat ook meespeelt, is het nieuwe de-
creet voor buitengewoon onderwijs. Dat is eerder dit jaar goedgekeurd en zal ingaan vanaf 1 september 2015. Bedoeling van dit decreet is om meer kinderen in het gewoon onderwijs te krijgen, want vooral de groep kinderen met een lichte verstandelijke beperking is oververtegenwoordigd in het buitengewoon onderwijs. In het totaal zitten er in Vlaanderen 20.000 jongeren in het buitengewoon secundair onderwijs. Elk jaar gaat er 880 miljoen euro naar het buitengewoon onderwijs, dat is een groot deel van de totale 10,6 miljard voor onderwijs. Aan de budgetten wordt niet geraakt, zo is beloofd. Maar de scholen zijn op hun hoede.
❞
VANAF 2015 KUNNEN KINDEREN DIE EEN IQ HEBBEN HOGER DAN 60 IN PRINCIPE NAAR HET GEWOON ONDERWIJS GAAN
Dilsen-Stokkem plant gelijkaardige opleiding
Luc Brouns van BuSo Sint-Jansberg: “We 15 kinderen nodig om te kunnen starten, 11 hebben er zich al gemeld.” Foto Jeffrey GAENS
“Het is nu nog wachten op de uitvoeringsbesluiten om meer duidelijkheid te krijgen”, zegt Brouns. Feit is dat dit decreet een grote impact zal hebben op de toekomst van de school. “We hebben nu veel jongeren met een lichte verstandelijke beperking.” Die zullen volgens het nieuwe decreet naar het gewone onderwijs gaan en heel wat scholen van het buitengewoon onderwijs hebben schrik voor de gevolgen. “In 2010 barstten we
nog uit onze voegen, we zaten toen met 277 leerlingen en we hebben een miljoen euro geïnvesteerd in onze werkplaats. Vanaf 2015 zullen kinderen die een IQ hebben dat hoger is dan 60 in principe naar het gewoon onderwijs gaan. Scholen voor gewoon onderwijs zullen hen dan in elk geval niet zomaar kunnen weigeren. Dat zullen we in onze school wel voelen in het aantal leerlingen.” Liliana CASAGRANDE
Ook de Stedelijke bouwvakschool van Dilsen-Stokkem een school voor buitengewoon onderwijs - wil starten met een opleiding voor normaal begaafden met een vorm van autisme of met gedragsproblemen. Al moet eerst hun nieuwe school klaar zijn. “Wij moeten ook kijken naar ons personeel”, zegt schepen Sofie Vandeweerd (Open Vld). “We verwachten minder leerlingen in het buitengewoon onderwijs. Maar we zien onze school zeker niet als concurrent voor Sint-Jansberg, want nu is er in het Maasland helemaal niets en moeten kinderen erg lang op een bus zitten om een aangepaste opleiding te krijgen.” LC
“Tijd maken voor anderen geeft vreugde” Emmanuel Van Lierde 04-06-2014 Pag. 16
Emmanuel de Ruyver (1979) is een van de jonge priesterstudenten die in Rome studeren en verblijven in het Belgisch college. Hij specialiseert zich in gezinspastoraal aan het Instituut Johannes Paulus II. “De heiligverklaring van die paus van de families en de komende synodes sterken me in de overtuiging dat ik een goede studiekeuze maakte”, zegt hij. Emmanuel Van Lierde | “Een kind groeit niet alleen fysiek uit tot een volwassene, maar ook geestelijk. Ik ben van huis uit katholiek, maar je moet ook christen worden. Je het geloof eigen maken, kan op diverse manieren gebeuren. Ik had het geluk dat in onze familie geloof een plaats had, maar ook buiten het gezin waren er plaatsen die mijn geloof hielpen verinnerlijken. Ik denk aan de parochie van Terhulpen die veel aandacht had voor kinderen en jongeren. En aan de Europascouts. Als puber neem je afstand van je ouders. Dan een vriendengroep en leiders om je heen hebben die tonen dat de gelovige dimensie naast de ontspanning en het plezier voor hen belangrijk is, helpt je dat ernstig te nemen. Ik ontdekte er dat geloven niet alleen iets was voor ouderen, maar dat het ook jongeren kon aanspreken. Geloof doorgeven Door die oorden van vriendschap die duidelijk christelijk waren, leerde ik langzaamaan God in het leven te ontmoeten. Volgens mij blijven gezin, parochie, school en jeugdbeweging wezenlijk om het geloof door te geven. Ik vergezelde mijn ouders soms naar een gebedsgroep en leerde daar het gebed kennen als een vorm van intimiteit van hart tot hart. God was me niet vreemd. Toch dacht ik aan het einde van mijn middelbaar niet aan het priesterschap. Hoewel mijn hart ervoor openstond, was ik toen misschien nog doof voor Gods roepstem. Ik vond een gelovig leven belangrijk, maar om dat te realiseren, hoefde ik geen priester te worden. Ik dacht dat te kunnen waarmaken in een gezin en in mijn beroepsleven. Ik studeerde voor burgerlijk ingenieur, had een vriendin en was scoutsleider. Daar ontdekte ik dat tijd maken voor anderen je zoveel vreugde geeft. Mezelf geven aan die jongeren maakte mij gelukkig. Je ontvangt meer dan je geeft. Misschien moest ik dan toch niet per se het geluk zoeken in een gezin. Tussen twee vuren Toen kreeg God me te pakken. Tijdens de Wereldjongerendagen in Rome in 2000 gebeurde dat. Geen evidentie, want mijn studies liepen vlot en ik had een toffe vriendin. Ik had nog twee studiejaren voor de boeg. Dat gaf me de tijd om die roeping uit te zuiveren, begeleid door een priester en met de steun van mijn ouders. In die jaren voelde het alsof ik tussen twee vuren zat. Het was oncomfortabel. Ik stopte mijn relatie, ging frequenter naar de eucharistie en intensifieerde mijn gebedsleven. Na een retraite stond het voor mij vast dat het geen bevlieging was en vanaf toen kon ik volmondig ja-zeggen tegen die roepstem. In september 2002 begon ik aan de seminarieopleiding, een tijd van spirituele, intellectuele en pastorale verdieping. Het zou veel gelovigen deugd doen gedurende één of twee jaar zo'n herbronning, kerkvorming en menswording te ondergaan. Ik behoorde in 2009 tot de laatste lichting die door kardinaal Godfried Danneels tot priester werd gewijd. Toen al klonk de vraag of ik wou verder studeren. Dat wou ik wel, maar niet meteen. Na vijf jaar ingenieurstudies en zeven jaar seminarie wou ik eerst even uit de boeken zijn en het veld intrekken om pastorale ervaring op te doen. Jeugd en gezin Zo kwam ik in Waver in een equipe met drie pastoors terecht. Die broederlijkheid onder priesters is in deze tijden van groot belang. Je hebt compagnons de route nodig. Ik gaf mijn jawoord aan Christus, maar vroeg Hem me vrienden te geven. Alleen kun je dit niet, het gemeenschapsleven draagt je in dit werk. Ook met mijn medestudenten uit het seminarie komen we een keer per maand samen om te bidden, te eten en te discussiëren. Priesters moeten niet alleen de naastenliefde preken, ze moeten het evangelie ook met anderen beleven. Vier jaar lang kon ik projecten voor jongeren realiseren. Het is een genade voor hen een jongere priester te ontmoeten. Het geeft een ander beeld van de kerk dan als een oudere of buitenlandse priester voorganger is. Ik was veel aanwezig in de scholen en bij de jeugdbewegingen, niet alleen voor vieringen, maar om de jongeren, leiders en leerkrachten te leren kennen en hen te bemoedigen. Ik was beschikbaar voor hen, ze mochten alle vragen stellen. Ook voor mij ging er een wereld open. Maar ondertussen waren ze me in het aartsbisdom niet vergeten en kwamen terug aankloppen met de vraag verder te studeren. Ik koos me te verdiepen in gezinspastoraal aan het Pauselijk Instituut Johannes Paulus II in Rome. De Poolse paus richtte dat studiecentrum rond huwelijk en familie in 1981 op na de bisschoppensynode over het gezin. Het interdisciplinaire van de opleiding verrijkt enorm. We benaderen het gezin en de familie vanuit antropologische, psychologische, Bijbelse, sacramentele, ethische invalshoeken. Verder boeit me de samenhang met de jeugdpastoraal. Het gezin begint niet bij het jawoord van het huwelijk, maar vanaf je geboorte groei je op in een familie en komt het eropaan jongeren te laten groeien in liefde. Horizon verruimen Aan dit instituut studeren behoorlijk wat gehuwden en niet alleen priesters en religieuzen. We komen uit alle continenten. Dat breekt je wereld open. De kerk is niet louter Europees, maar universeel. De Wereldjongerendagen hadden me al laten proeven van de wereldkerk, maar in Rome kun je die nog sterker waarnemen. Het is altijd nodig dat we als mensen onze horizon verruimen en inzien dat er ook andere visies dan de onze bestaan.” Kaderstukje: Red Angels spelen mee in Clericus Cup Niet alleen de wereld is in de ban van het voetbal met het wereldkam-pioenschap in Brazilië, ook het Vaticaan draagt die sport een warm hart toe en houdt jaarlijks een toernooi voor priesters en seminaristen die in de eeuwige stad verblijven. Onder de naam Red angels – met een knipoog naar onze Rode Duivels – speelden dit jaar ook de Belgische priesterstudenten, aangevuld met broeders van Liefde, mee in die Clericus Cup, al schopten ze het niet tot in de finale van 24 mei. “Het Vaticaan benadrukt met deze Cup, die aan zijn achtste editie toe was, het belang van sport voor de menselijke en sociale ontwikkeling. Sport kan bijdragen aan het mooie in het leven, aan ontspanning en vriendschap, gemeenschapsvorming en teamspirit, al komt de competitieve geest en het strijdvaardige temperament eveneens naar boven. Er wordt wel eens gescholden en getierd, maar dat toont dat priesters ook maar mensen zijn”, merkt Red Angel Emmanuel de Ruyver op. “Vooral de universiteiten en colleges staan in voor het vormen van ploegen. Het is de eerste keer dat België meedeed.” Zaterdag 7 juni ontvangt paus Franciscus de voetballers. “Op de truitjes die de inrichters aan iedereen bezorgden, staat 'Onze kapitein is paus Franciscus'. Als voetbalfan inspireert hij ons tot eenheid en groepsgeest. Het is een aangenaam en sympathiek gebeuren tussen het studeren door”, vindt de jonge priester. (EVL)
