Thuis
In dit nummer:
>> P. 03 Nieuwe betaaldatum voor huur >> P. 04 Team Bergen op Zoom Oost stelt zich voor >> P. 08 Computerclub Fort-Zeekant >> P. 12 Buurtsuper Lepelstraat geopend >> P. 14 Nieuwbouw in Tholen >> P. 16 Comfort en energiebesparing in Steenbergen
1e jaargang nr. 4 | december 2011
Column
Die senioren van tegenwoordig Corry van Popering beschrijft in deze ‘Thuis’ hoe verzorgingshuizen meer en meer vervangen worden door woonzorgcentra. Daar is zorg op maat dichtbij als je die nodig hebt, maar blijf je wel zo zelfstandig als je kan. Jan en Janny uit Tholen kijken dan ook uit naar hun woning in Buitenhof, het woonservicecomplex dat daar in aanbouw is. Een uitkomst want, zoals ze zelf zeggen: “ouwe Tholenaren moet je niet meer verplanten”. Tegelijkertijd willen ze natuurlijk ook niet ‘achter de geraniums’. Het deed me denken aan opa en oma E. bij wie ik wel eens met mijn ouders op bezoek ben geweest. Die hadden net een aanleunwoning bij een, toen, nieuw bejaardenhuis betrokken. Ik kreeg een ijsje, het is lang geleden. In de straat waar ze daarvoor gewoond hadden stond aan de overkant een basisschool. Toen nog een lagere- en een bewaarschool. Dat kan lastig zijn, een paar honderd kinderen die speelkwartier hebben produceren best wel wat decibellen. (Niet zoveel als een openluchtzwembad dat je van een kilometer nog hoort, maar toch.) Ze waren verhuisd, dat was beter. Oma E. werd wat hulpbehoevend en het was in de buurt waar hun zoon woonde. En toen zaten ze daar, in de mooie nieuwe woning, tussen het groen, met het bejaardenhuis aan de overkant van de straat. Opa E. had wel soms zo zijn bedenkingen, hij zei: “De lijkwagen zie ik hier regelmatig, maar de kraamverzorgster nooit.” Naar zo’n bejaardenhuis als aan de overkant, daar ging je pas naar toe als het echt nodig was. Toen mijn eigen opa van zijn welverdiende pensioen ging genieten was hij nog behoorlijk fit, maar zag er toch al wel uit als een oud mannetje. En genieten deden hij en oma. Voordat ze een beetje begonnen te sukkelen hebben ze nog jaren een druk leven gehad. Moderne senioren zijn vaak zelfs jonger en fitter en drukker navenant. En da’s maar goed ook want als ze zich gaan vervelen en allemaal van die BenidormBastards-stunts uithalen dan zijn de rapen gaar. Met de vergrijzing zijn ze namelijk met steeds meer. Dan is het, niet alleen vanwege de zorg, ook wel goed dat ze gezellig bij elkaar wonen in een woonservicecomplex. Ter bescherming van de rest van de maatschappij! Laat ze die grappen en grollen maar met elkaar uithalen! Ik weet niet van hoever je een woonservicecomplex kunt horen als het ‘speelkwartier’ is. Da’s me nooit echt zo opgevallen. Maar die senioren van tegenwoordig! Vroeger was dat wel anders.
Rob Höhnen, medewerker vastgoedbeheer Stadlander
Column: Die senioren van tegenwoordig………
p. 2
Uw vragen beantwoord ………………
p. 3
Vestiging Bergen op Zoom Oost………
p. 4
Regie bij de klant………………………
p. 6
Computerclub Fort-Zeekant……………
p. 8
‘Wij zijn geluksvogels’………………… p. 10 Buurtsuper opent haar deuren in Lepelstraat …………………………… p. 12 Brandpreventie………………………… p. 13 Jan en Janny zien zichzelf al in Buitenhof wonen………………… p. 14 Meer comfort, lagere energierekening………………… p. 16 Tuintips………………………………… p. 18 Een gewaarschuwd mens telt voor twee…………………………… p. 19 Puzzel!………………………………… p. 20 Een publicatie van Stadlander. Het magazine verschijnt in een oplage van 15.000 exemplaren en wordt gratis onder de huurders verspreid. Gehele of gedeeltelijke overname van artikelen is alleen toegestaan na schriftelijke toestemming van het redactieteam. Stadlander aanvaardt geen aansprakelijkheid voor persoonlijke of materiële schade veroorzaakt door onjuistheden in de tekst. Aan de inhoud van deze uitgave kunnen geen rechten worden ontleend. redactieteam Bert Jansen Maartje Verboven Esther Hoppenbrouwers Lonneke van Eekeren interviews Ben v.d. Aarssen Kees van Rixoort fotografie Tonny Presser ontwerp- en opmaak ROGG grafisch ontwerp- en communicatievormgeving druk Graphic Support
correspondentieadres Postbus 203 4600 AE Bergen op Zoom e-mail
[email protected] Bezoekadressen Boerenverdriet 20 Bergen op Zoom 088 562 63 00 Rooseveltlaan 150 Bergen op Zoom 088 562 62 00 Haven 9 Sint-Maartensdijk 088 562 65 00 Fabrieksdijk 6 Steenbergen 088 562 64 00
Onze vestigingen zijn geopend op maandag t/m donderdag van 09.00 uur tot 16.30 uur en op vrijdag van 09.00 uur tot 12.00 uur.
Heeft u tips voor de redactie? Laat het ons weten via
[email protected]
Uw vragen beantwoord…
Een nieuwe betaaldatum voor de huur en andere weetjes Met ingang van 1 januari moet de huur op de eerste dag van de maand worden voldaan. Een deel van de huurders van Stadlander was dat anders gewend. Marieke van Loenhout is een van de huurders met vragen. Kees Withagen, teamleider wonen centraal, weet antwoord.
Geldt die nieuwe datum voor alle huurders? “Ja, op één uitzondering na. Stadlander volgt hiermee de wet. Op de eerste dag van de nieuwe maand moet de huur op onze rekening staan. Dat geldt zowel voor huurders die hebben gekozen voor een automatische machtiging, voor de huurders die betalen met een door ons toegestuurde acceptgirokaart en voor degenen die hun bank elke maand opdracht geven om de huur naar ons over te maken.” Wat is de uitzondering dan? “Voor huurders met een sociale uitkering kan het anders liggen. Vaak ontvangen zij hun uitkering pas tussen de tiende en de vijftien-
de dag van de maand. Zij moeten een afspraak met ons maken. In onderling overleg kijken we dan of de huur ook op een later tijdstip kan worden betaald.’’ Welke acties moet ik zelf ondernemen? “Dat hangt ervan af welke betaalwijze je gekozen hebt. Wie ons eerder heeft gemachtigd voor automatische incasso, hoeft helemaal niets te doen. Betaal je met een acceptgirokaart, dan zorgen wij ervoor dat deze op tijd bij onze huurders is. Maar wie zijn bank heeft gemachtigd voor een periodieke betaling, die moet in actie komen. Voor deze groep huurders is het belangrijk om de nieuwe betaaldatum in december aan de bank door te geven.” Eigenlijk is automatische incasso dus veruit het gemakkelijkst? Dat klopt, zowel voor ons als voor de huurder is dat gemakkelijk. De machtigingsformulieren zijn gratis te verkrijgen op al onze Thuis ›› pag. 3
vestigingen. En ze zijn eenvoudig aan te vragen via onze website.” Maar betaal ik bij de overgang naar het nieuwe systeem niet twee keer kort achter elkaar? “Dat kan gebeuren, bijvoorbeeld als je de huur voor december op de tiende van de maand betaalt. Dan moet je op de eerste werkdag van het nieuwe jaar meteen ook de huur voor januari betalen. Wie daar problemen mee heeft, kan met ons contact opnemen. Gewoon, bij de eigen vestiging, dicht in de buurt. Samen gaan we dan op zoek naar een oplossing.” Verandert er nog meer per 1 januari 2012? Ja, het bankrekeningnummer waar de huur voortaan op voldaan dient te worden gewijzigd in 65.55.11.423, ING bank t.n.v. Stadlander Bergen op Zoom. Daarbij is het niet meer mogelijk om contant bij onze vestigingen af te rekenen.
Vestiging Bergen op Zoom Oost
‘Bij ons komt de klant altijd van rechts’ SAMBA: Samen, Ambitieus, Mensgericht, Betrouwbaar, Aanspreekbaar. Hoe draag je die kernwaarden van Stadlander uit richting de klant? Hoe vertaal je die naar de dagelijkse praktijk? De vestiging Bergen op Zoom Oost weet het wel: “Wij werken vanuit ‘de Plus’. Dat wil zeggen dat we klanten meer willen geven dan ze verwachten. Zodat de klanten onze ambassadeurs in de wijken worden.”
e vestiging Bergen op Zoom Oost is er voor de klanten tussen de spoorlijn en de A58. De klanten dus die wonen in de wijken Gageldonk, Warande en Borgvliet-Langeweg. Deze vestiging van Stadlander aan de Rooseveltlaan telt in totaal 27 medewerkers. Het gaat om gebiedsconsulenten, gebiedsbeheerders, medewerkers klantenservice, gebiedsopzichters en de vestigingsmanager. Allemaal bogen zij zich onlangs over de visie, missie en kernwaarden van Stadlander. En dachten na over de vertaling daarvan richting hun dienstverlening. “Wij vinden dat de klant altijd van rechts moet komen”, vat
vestigingsmanager Thea de Feyter samen. “We willen de klant verrassend tegemoet treden en in ons gedrag enthousiasme en positivisme laten zien. Persoonlijke aandacht geven, laten merken dat we ons in kunnen leven in de vragen die klanten stellen.” Laagdrempelig zijn, dat vindt de vestiging Bergen op Zoom Oost ook belangrijk. Thea de Feyter: “Bereikbaar en benaderbaar zijn. Eerlijk zijn. Laten merken dat we meedenken in oplossingen en alternatieven. Alles draait om samenwerking en de resultaten tellen.” Hoe dat vorm zal krijgen, is een punt van overleg met de bewonerscommissie.
Thuis ›› pag. 4
Successen vieren “Het team wil trots zijn op elkaars resultaten en successen”, vervolgt Thea de Feyter. “We delen ervaringen, zowel de positieve als de negatieve. Elkaar vragen stellen is niet meer dan iets vanzelfsprekends. Net als de interactie met andere collega’s. We dagen elkaar uit en helpen elkaar. En we vieren successen.” Klinkt misschien allemaal als een ‘roze wolk’. Volgens Thea de Feyter moet er nog veel gebeuren voordat deze visie in de genen van de hele vestiging zit. “Niet iedereen heeft de vaardigheden om de vraag achter de vraag te herkennen. We spelen praktijksi-
tuaties na om van elkaar te leren. Allemaal om voor onze klanten vanuit ‘de Plus’ te werken.”
“Alles draait om samenwerking Thuis ›› pag. 5
Regie bij de klant
In gesprek met…
Dertig jaar geleden was er in de regio Tholen/Sint Philipsland één woonzorgcentrum: De Rozeboom. Veel ouderen kozen toen nog voor een verzorgingshuis of verpleeghuis. Sindsdien is er veel veranderd. In de meeste kernen in de regio is een woonzorgcentrum gerealiseerd. Ouderen wonen er zelfstandig en als het nodig is ontvangen ze thuis zorg en ondersteuning. Zo houden ze zelf de regie over hun leven.
Corry van Popering blikt terug op veranderingen in ouderenzorg orry van Popering heeft zich namens zorgorganisatie SVRZ nadrukkelijk beziggehouden met het opzetten van woonzorgcentra op Tholen en Sint Philipsland. Ze werkte 32 jaar voor de organisatie, eerst als oproepkracht en later als hoofd extramurale zorg. Sinds 1 september is Corry met pensioen. Tijd voor een terugblik. “Inhoudelijk was de zorg vroeger niet veel anders dan nu, maar de klant had weinig te vertellen. De organisatie besliste dat je bijvoorbeeld op donderdag onder de douche ging. Alles werd voor je gedaan als je in een verzorgingshuis ging wonen. Je hoefde niet meer te koken en geen boodschappen te doen. Je kwam letterlijk achter de geraniums te zitten”, zegt Corry. Gelukkig is dat voorbij. “In een woonzorgcentrum woon je zelfstandig en bepaal je zelf hoe je leeft en wat je doet. De nadruk ligt op wat je zelf nog kunt.”
Zorg dichtbij In 1995 begon de omslag van verzorgingshuis naar woonzorgcentrum. In Sint-Maartensdijk ging het verzorgingshuis, de Sint Maartenshof, dicht en gingen twee jaar later de deuren open van woonzorgcentrum Maartenshof. “Je kon er vanaf het begin wonen zonder zorg. Wonen en zorg zijn gescheiden. Alle bewoners hebben een eigen appartement, terwijl ze vroeger een kleine kamer hadden, met een badkamer op de gang. Ach, dat was toen normaal... Zoals het toen ook normaal was dat er 24 uur per dag zorg was. Nu woon je zelfstandig en is de zorg dichtbij als je die nodig hebt.” Na de realisering van de Maartenshof is het hard gegaan in de regio. Woonzorgcentrum na woonzorgcentrum verrees. Steeds in eendrachtige samenwerking tussen SVRZ en de woningcorporatie die nu
Stadlander heet. Corry: “SVRZ wil zich met zorg bezighouden, niet met wonen. Dat hoeft ook niet, want dat doet de woningcorporatie. Stadlander verhuurt de appartementen en SVRZ levert de zorg. De cliënt mag zelf een zorgaanbieder kiezen, dat is logisch. Maar als iedere cliënt in een woonzorgcentrum een eigen zorgaanbieder meebrengt, dan gaat de zorginfrastructuur onderuit. Dan kun je niet garanderen dat er 24 uur per dag iemand is voor de alarmopvolging.” Daarom geeft Stadlander bewoners van een woonzorgcentrum het dringende advies om zorg af te nemen van SVRZ.
Sociale contacten In iedere kern van enige omvang is inmiddels een woonzorgcentrum. “Dat is belangrijk”, vindt Corry van Popering, “want de cliënt wil het liefst in zijn eigen dorp blijven wonen. Vroeger moest je verhuizen naar Tholen, Sint-Maartensdijk of Sint-Annaland, nu hoeft dat niet meer. Je blijft in je eigen kern en dus blijven je sociale contacten in stand. Als je ouder wordt, is dat wel zo prettig.” Zelf behoort Corry onderhand ook tot de doelgroep. Aan wonen in een woonzorgcentrum moet ze voorlopig nog niet denken. Maar, geeft ze aan, in de toekomst kan het een uitkomst zijn. “Als ik tachtig of negentig ben...” Op haar werkzame leven kijkt ze met genoegen terug. “Het was heel intensief en heel leuk: zo afwisselend als wat. En het is steeds beter voor de klant geworden. Er is voor iedereen zorg op maat. Dat is ook veel efficiënter. Ik ben trots op de resultaten. Het was destijds best triest toen de Sint Maartenshof dicht moest. Maar als je ziet wat ervoor in de plaats is gekomen... En daarna de woonzorgcentra in alle andere kernen... Mooi, dat ik daar een steentje aan heb mogen bijdragen.”
Thuis ›› pag. 6
Thuis ›› pag. 7
Computerclub Fort-Zeekant
Een plek om anderen te ontmoeten Niet iedereen heeft zin, tijd of geld voor een computercursus. Aan de andere kant: zonder internet is het leven bijna niet meer voor te stellen. Computerclub Fort-Zeekant maakt jong en oud wegwijs op de digitale snelweg. Ook maken de leden spelenderwijs kennis met techniek. Wij namen een kijkje op een van de bijeenkomsten in wijkhuis De Olifant in Bergen op Zoom.
ot een jaar geleden had Ad Lambrechts (62) eigenlijk nog nooit een computer aangeraakt. Ad is geboren en getogen in de Oranjebuurt. De Jordaan, zoals dat in de Bergse volksmond heet. Bijna heel zijn leven heeft hij in deze buurt gewoond. Glaszetter van beroep, bij Snepvangers Glashandel. Toevallig werkt hij veel voor Stadlander. Met een dienstverband van 37 jaar heeft Ad bijna elke woning in de stad wel van binnen gezien. Ad is een tevreden mens. Toch slopen er steeds vaker kleine ergernissen binnen in zijn bestaan. Praktische dingen die hij niet meer goed kon regelen. Bij het ziekenfonds, de bank, overal. “Ik kon nergens meer met een telefoontje terecht.” Steeds vaker werd Ad verwezen naar internet. Maar hoe doe je dat als je niet weet hoe een computer werkt? Ad trok de stoute schoenen aan. Samen met echtgenote Joke werd hij lid van Computerclub Fort-Zeekant. Voor hem bijna om de hoek. Een wereld ging open. Ad is druk bezig geweest met het regelen van een uitstapje in Zuid-Limburg, met kerst. Op internet heeft hij gezocht naar de beschikbare hotels en een overzicht van de kerstmarkten in de regio. Een stuk wijzer is hij geworden, dankzij de hulp van de leden van de computerclub. “Alleen had ik dat nooit voor elkaar gekregen.” Helemaal tevreden is Ad nog niet. “Ik heb het hotel geboekt met de telefoon. En ook mijn bankzaken regel ik nog niet met de computer. Dat is allemaal nog net wat te moeilijk.”
Robots Het verhaal van Ad is dat van zoveel anderen. Dat is ook de ervaring van Xander Marks, een stuk jonger dan Ad en ook lid van de computerclub. Xander woont in de Karmel, hij huurt van Stadlander. De circa honderd leden van de club komen volgens hem overal
vandaan, uit de hele regio. Iedereen heeft zo zijn eigen motief om lid te worden. Zelf is Xander gepassioneerd bezig met robots. Het bouwen en programmeren van robots, om precies te zijn. Op de club treft hij anderen met dezelfde interesse. Het naadje van de kous willen ze weten. Over de techniek en hoe dingen werken. Xander hoort duidelijk bij de gevorderden op deze bijeenkomst. Met zijn kennis is hij ook een vraagbaak voor anderen. Mensen die meer willen doen met hun digitale camera. Leden die hun eerste stappen zetten op de digitale snelweg. Anderen die willen weten hoe Skype werkt, om op die manier in contact te blijven met kinderen die verder weg wonen. Legio redenen om lid te worden, zegt Xander. Nog een passie van hem: het schrijven van kinderboeken. De verhalen rollen over tafel. Want ook dat is de computerclub: een plek om anderen te ontmoeten, een sociaal gebeuren. Voor Xander is dat zeker ook een reden om lid te zijn. “Je raakt bevriend met elkaar. Het is een netwerk. En het is leuker om dingen samen te doen, dan alleen op je zolderkamer te zitten.”
Leefbaarheid Hans Dorst, de oud-voorzitter en oprichter van de club, ziet het allemaal goedkeurend aan. Hans (72) begon met de club omdat hij zelf te weinig van computers afwist. Hij is blij met de financiële steun van Stadlander, een van de sponsors van de club. Zeker geen weggegooid geld, zegt Hans. “Want wij leveren een bijdrage aan de leefbaarheid in de wijk en de stad.” De kracht van de club is volgens Hans de laagdrempeligheid. Dankzij de sponsors is het contribu-
Thuis ›› pag. 8
Ook Stadlander maakt steeds vaker gebruik van internet. Wist u bijvoorbeeld dat u als huurder via internet een reparatieaanvraag kunt doen?
Xander Marks
tiebedrag voor iedereen betaalbaar. “En alle onderwerpen kunnen op onze bijeenkomsten aan bod komen.” Hans kent leden die zich toeleggen op videobewerking of het beveiligen van hun huis met technische snufjes, domotica met een moeilijk woord. Ook worden soms (oudere) huurders van Stadlander geholpen. Met het energieloket bijvoorbeeld, een slimme manier om de energiekosten in de woning omlaag te krijgen. Of met het via de computer indienen van een reparatieverzoek. De robotica is eveneens een belangrijk onderdeel van de club. Met name jeugd wordt op die manier wegwijs gemaakt in de wondere wereld van de techniek. “Op school hebben ze daar later voordeel van. Ze weten hun weg in het leven daardoor beter te vinden.” Thuis ›› pag. 9
Hans Dorst
‘Wij zijn geluksvogels’ Samen meer dan 33.614 euro per jaar verdienen en toch een woning toegewezen krijgen met een huur van net 500 euro per maand. Kan dat? Ja, Daisy Bot en Wesley Buijzen zijn het levende bewijs. Het stel trok eind november in een prachtig opgeknapte huurwoning van Stadlander. “Wij zijn echt superblij.”
oor woningzoekenden met een middeninkomen (vanaf 33.614 euro per jaar) is het er niet makkelijker op geworden. Europese regelgeving maakt het hen sinds 1 januari moeilijk om in aanmerking te komen voor een woning met een huur tot 653 euro per maand (prijspeil 2011). Bij Stadlander kunnen woningzoekenden met een jaarinkomen tot 43.000 euro echter gewoon terecht. Ook voor een betaalbare huurwoning. Daisy (24) woonde tweeënhalf jaar op zichzelf in een portiekflat in Bergen op Zoom. Wesley woonde nog bij zijn vader. Daisy: “Ik was tevreden met mijn woning, maar samen met Wesley start ik liever in een andere woning. We wilden een huisje naar onze wens, met een ‘boven’ en ‘beneden’ en een tuintje. Straks komen er misschien kinderen, dan is dat allemaal makkelijker dan een portiekflat zonder lift. Je moet
Thuis ›› pag. 10
toch steeds al die trappen op. Een tuintje heeft ook meer dan een balkon.” Ze hebben gevonden wat ze zochten. Al zag het er aanvankelijk anders uit. “Toen we gingen kijken, was de renovatie van de woning nog niet klaar. De tafels van de stucwerkers stonden nog binnen. We dachten: moeten we dit wel doen, we gaan er niet op vooruit”, zegt Wesley. “Maar toen alles klaar was, zijn we nog eens gaan kijken. Toen hoefden we niet lang meer na te denken. Alles is nieuw: het toilet, de douche, de keuken, de plafonds...” Daisy zegde direct de huur van haar portiekflat op. Dat was eind oktober. Een maand later moest de verhuizing achter de rug zijn. “Het geeft een supergevoel om samen in ons nieuwe huisje te wonen.”
Middeninkomens kunnen bij Stadlander betaalbare woning huren Sinds 1 januari 2011 moeten corporaties minimaal 90 procent van de vrijkomende woningen met een huur tot 653 euro per maand (prijspeil 2011) toewijzen aan huishoudens met een jaarinkomen tot 33.614 euro. Deze toewijzingsregel gaat in tegen het beleid van Stadlander om alle mensen te helpen die niet zelfstandig aan een woning kunnen komen. Ook als zij een huishoudinkomen hebben boven 33.614 euro. De regels treffen vooral huishoudens met een bescheiden middeninkomen, zoals gezinnen van politieagenten en verpleegkundigen. Met een inkomen tussen 33.614 en 43.000 euro kunnen zij geen woning kopen of zich een hoge huur veroorloven. Deze gezinnen vallen tussen wal en schip zodra ze een andere woning nodig hebben. Bij Stadlander kunnen gezinnen met een inkomen tot 43.000 euro een betaalbare woning huren (met een huur tot 653 euro per maand). Maar ook komen zij in aanmerking voor de middeldure huurwoningen van Stadlander. Woningzoekenden met een huishoudinkomen vanaf 43.000 euro kunnen bij Stadlander uitsluitend een woning huren met een huur vanaf 653 euro per maand. Stadlander maakt maximaal gebruik van de vrije ruimte die de regel biedt: de 10 procent die overblijft als de corporatie 90 procent van de sociale huurwoningen toewijst aan klanten met een jaarinkomen tot 33.614 euro.
“Wij zijn echte geluksvogels.” Daisy en Wesley doelen met die uitroep niet alleen op hun ‘huisje naar wens’, maar ook op het feit dat ze ervoor in aanmerking kwamen bij Stadlander. Het gaat namelijk om een sociale huurwoning, met een huur van iets meer dan 500 euro per maand, terwijl Daisy en Wesley de inkomensgrens van 33.614 euro een stukje overschrijden. “Het was spannend, ons inkomen is eigenlijk te hoog.” Ze sprongen dan ook een gat in de lucht toen ze hoorden dat ze volgens de regels van Stadlander toch een betaalbare woning konden gaan huren. “Hartstikke blij waren we. Want financieel scheelt dat best. We hebben ook wel even gedacht aan een huis kopen. Maar met ons inkomen zijn de mogelijkheden bij de bank niet groot. Bovendien geeft huren ons een veiliger gevoel.”
Thuis ›› pag. 11
Buurtsuper opent haar deuren in Lepelstraat Eindelijk is het zover. Lepelstraat heeft na vier jaar haar langverwachte buurtsuper terug. Wethouder Maarten van Eekelen opende de winkel aan de Kerkstraat onlangs in het bijzijn van tientallen dorpsbewoners. Kinderen van basisschool de Wegwijzer maakten het plaatje compleet met witte en oranje ballonnen. achten duurt altijd lang. In de rij voor de kassa van een supermarkt bijvoorbeeld. Nog langer duurt het als er helemaal geen buurtsuper meer is. Als je voor je dagelijkse boodschappen naar een andere kern moet. Zoals in Lepelstraat het geval was. Vier jaar lang moesten ze het ‘in de Straot’ zonder doen. Een groot gemis voor de leefbaarheid in het dorp. Geen praatje meer, om de hoek. Altijd in de auto, voor elke boodschap. En wat als je op leeftijd bent en geen auto hebt? Daarom moest de buurtsuper terug in het dorp vond Stadlander. En met Stadlander gelukkig nog een groot aantal andere partijen. Van een leien dakje ging het niet. Keer op keer bleek het niet haalbaar. Des te groter de tevredenheid bij de opening. Dat vond ook Maarten van Eekelen die in zijn laatste werkweek als wethouder de sleutel van de winkel mocht overdragen aan een medewerker. Inmiddels is hij wethouder af, vanwege zijn leeftijd. Maar nog steeds is hij inwoner van Lepelstraat in hart en nieren. En blij met de winkelvoorziening. “Ik ben trots dat het uiteindelijk toch is gelukt.”
Vertrouwen Stadlander, de gemeente Bergen op Zoom, stichting Samen Werken en stichting Wonen Werken West-Brabant (WWWB) zijn er samen in geslaagd de winkel te openen. Stadlander stelt het pand beschikbaar, WWWB en Stichting Samen Werken zorgen voor personeel. Het gaat om circa acht mensen met een verstandelijke beperking of mensen met een grote achterstand tot de arbeidsmarkt. Zij nemen plaats achter de kassa en vullen de schappen. Ton Ringersma, directeur-bestuurder van Stadlander, heeft veel vertrouwen in het project. “Wat in Scherpenisse kan, moet hier ook mogelijk zijn.” Hij doelt daarmee op het succes van de dorpswinkel in het Thoolse dorp. “Maar het lukt alleen als de inwoners hun boodschappen bij de buurtsuper doen.” Ouderen Vooral ouderen zijn gelukkig met de winkel in hun dorp. “Wat heb ik dit gemist”, zegt Riet de Groot (79) uit Lepelstraat. “Wekelijks ging ik met mijn kinderen om boodschappen in Halsteren. Nu kan ik weer zelfstandig.” Niet alleen ouderen zijn blij met de komst van de winkel. “Reuze handig als je net iets vergeten bent”, zegt Bas Uiterwaal (36). De winkel voorziet in alle levensbehoeften. Van vers tot voorverpakt en streekproducten. Volgens Yvonne Brugmans, cliëntbegeleider bij Wonen Werken West-Brabant, wordt iedereen beter van de buurtsuper. “Voor ons is het belangrijk dat mensen met een beperking actief kunnen deelnemen aan de maatschappij.’’ Voorlopig heeft de buurtsuper over belangstelling niet te klagen: zowel in regionale, plaatselijke als landelijke pers is er volop aandacht voor dit bijzondere initiatief. En belangrijker: ook de dorpsbewoners weten de winkel te vinden. Thuis ›› pag. 12
Brandpreventie
Niets aan het toeval overlaten Brandweer in de straat. En servicemedewerkers van Stadlander. Dat was onlangs het geval in de wijk Borgvliet in Bergen op Zoom. Geen alarm. Wel een controleronde om bewoners attent te maken op veilig wonen en wat je er allemaal zelf aan kunt doen. Iedereen was blij met de verstrekte tips. Wie wilde kon bovendien gratis brandmelders laten installeren.
e Nationale Brandpreventieweken. Zo heet het project. Het doel: mensen bewust maken van veiligheidsrisico’s in hun eigen woonomgeving. De huisbezoeken zijn vooraf per brief aangekondigd. Daarom raakt niemand in paniek als de brandweer ineens voor de deur staat. Bij Henk Viel en Jenny van Riemsdijk in de Ruijsdaellaan is de ontvangst zelfs hartverwarmend. Of we koffie willen? Nee, een wijntje dan? Jos Loos, medewerker risicobeheersing bij de brandweer, slaat het aanbod beleefd af. Wij ook. Tenslotte moeten er 32 vragen beantwoord worden. Een checklist over zaken waar je niet elke dag bij stilstaat. Bij Henk en Jenny is eigenlijk alles in orde, zo blijkt tijdens het vraaggesprek in hun gezellige serre. Ze wonen dan ook al 42 jaar in hun huurhuis van Stadlander. Na zoveel jaar is dat je eigen plek geworden. Dan zorg je dat alles in orde is. “We hebben altijd alles goed onderhouden”, zegt Henk. Wel is er even twijfel of de brandmelder in de gang het wel doet. Een snelle test maakt duidelijk dat er niets loos is, stelt Jos van de brandweer vast. “Alleen is hij aan de muur bevestigd. Aan het plafond heeft het meer effect.”
Frituurpan Aan de hand van de vragen worden de mogelijke veiligheidsrisico’s in huis afgestreept. Van de frituurpan met thermostaat en de
kookplaat tot de afzuigkap. Van het pluizenfilter in de wasdroger tot het waterslot op de slangen in de keuken. Ook de elektrische bedrading in huis wordt kritisch bekeken. Bij Henk en Jenny branden er kaarsjes in de serre. “Maar altijd op een veilige ondergrond”, aldus Jenny. Er is zelfs een brandblusser in huis. “En die laten we regelmatig controleren, door iemand die er verstand van heeft.” De inspectie maakt duidelijk dat Henk en Jenny niets aan het toeval overlaten. Henk weet wel hoe dat komt. “Ik heb twee keer in mijn leven een fabrieksbrand meegemaakt.”
Goede actie Ook op andere adressen in de wijk nemen de brandweerlieden de vragenlijst met de bewoners door. Iedereen krijgt een tasje met extra informatie en kortingsbonnen, voor bijvoorbeeld een blusdeken. Bewoner Omar Kaddouri is blij met de actie. Tijdens het bezoek worden er twee brandmelders geplaatst. Dat is een karweitje voor de servicemedewerkers van Stadlander. Vandaag zijn dat André Landa en Henk van der Zande. Een ingespeeld duo. André zorgt voor de kit, Henk doet de rest. Binnen een paar seconden is het bij de familie Kaddouri ineens een stuk veiliger. Het gezin is er blij mee. “We wilden al veel langer brandmelders plaatsen. Het was er nog niet eerder van gekomen. Van uitstel komt afstel. Daarom is dit een goede actie.”
Thuis ›› pag. 13
Jan en Janny zien zichzelf al in Buitenhof wonen
onen in een vertrouwde omgeving. Dat is waar Buitenhof voor staat. Wonen zonder zorgen. In de wijk Stadszicht II. Mooie en ruime huurappartementen, van alle gemakken en comfort voorzien. Precies dat vertrouwde is het wat Jan (81) en Janny (78) aanspreekt. “We zijn ouwe Tholenaren. Die moet je niet meer verplanten.” Buitenhof staat ook voor buuten weune, zoals ze dat in Tholen zeggen. Landelijk wonen, aan de rand van het stadje. Polder en natuur om de hoek. Ook dat vinden Jan en Janny een sterk punt van het plan. “Op onze leeftijd heb je frisse lucht nodig.” Een minpuntje zien ze ook: het vertrek van de supermarkt naar de nieuwe wijk VesteTuin. Een beetje ver van Buitenhof, vinden Jan en Janny. “Maar gelukkig rij ik nog auto”, zegt Jan. Janny ziet ook weer wel voordelen. Ze komen straks veel dichter bij hun kerkgebouw te wonen, als de verhuizing doorgaat. “Misschien kunnen we dan wel te voet.”
lijk zijn ze daar gelukkig mee. Samen hebben ze lief en leed gedeeld. “We hebben ook wel eens ruzie hoor”, bekent Janny. Altijd hard gewerkt. Zoals het vroeger eigenlijk gewoon was. Jan in de schoenmakerij, waardoor hij nog steeds een bekende Tholenaar is. Later werd het vis, de branche waar de familie van Janny naam in maakte. Ook werkte Jan nog in ziekenhuis Lievensberg, als medewerker van de apotheek. “Mooie jaren waren dat.” Het verhaal van Janny is dat van zoveel vrouwen van haar leeftijd. Alles draaide om het gezin. Zes kinderen opgevoed. In alle opzichten is het een rijk leven geweest. Negen kleinkinderen zijn er. En ook het eerste achterkleinkind is geboren. Jan en Janny zijn er dankbaar voor. De meeste van hun kinderen hebben hun toekomst buiten de regio gevonden. In de Randstad en op de Veluwe. Mooi dat het appartement in Buitenhof een extra slaapkamer heeft. “Gemakkelijk als er iemand wil blijven slapen.”
Dankbaar Mooie verhalen vertellen ze, Jan en Janny. Nog altijd wonen ze zelfstandig. Zonder thuishulp, of andere ondersteuning. “De lamme helpt de blinde”, zegt Jan daar gekscherend over. Natuur-
Nieuwsgierig Jan en Janny hebben vertrouwen in de toekomst. Natuurlijk merken ze dat de jaren gaan tellen. Janny heeft astma en nog wat andere gezondheidsproblemen. “Die krijg je vanzelf als je ouder wordt. Ik
Thuis ›› pag. 14
Nieuwsgierig naar wonen in Buitenhof? Kijk op www.zuidwestwonen.nl/informatie/projecten of vraag de brochure aan bij onze vestiging in Sint-Maartensdijk.
‘Ouwe Tholenaren moet je niet meer verplanten’ Samen staan hun achternamen voor het Thoolse gevoel. Jan Quist en Janny Schot. Al vijfenvijftig jaar gelukkig getrouwd. De zes kinderen allemaal goed afgeleverd. En nu willen ze graag naar Buitenhof, het woonservicecomplex dat Stadlander in Tholen bouwt. “Voor ons is dat het beste. We zijn toe aan een kleinere behuizing, met alles gelijkvloers.”
kan steeds moeilijker de trap op.” Jan mag niet klagen. “Maar soms heb ik een stokje nodig.” Samen hebben ze besloten dat het tijd werd om te kiezen voor een gelijkvloerse woning. Kleiner ook. “Ik kan alles niet meer schoonhouden”, zegt Janny. Voor Jan wordt de tuin een belasting. “Bukken is lastig.” Jan en Janny kijken al een tijdje rond naar geschikte huisvesting. De Vliethof heeft weinig verloop. De VesteTuin schiet niet hard genoeg op. Aan Buitenhof wordt volop gewerkt. “Dat wordt ons stekje”, hoopt Janny. De eigen woning aan de Mossellaan is inmiddels al verkocht. “Binnen veertien dagen. In deze tijd een hele prestatie.” Jan ziet het al helemaal zitten, hoewel de appartementen in Buitenhof nog officieel moeten worden toegewezen. “Ik ben stiekem al een paar keer gaan kijken. Je bent toch nieuwsgierig. Je wilt weten of het opschiet.”
Thuisgevoel Buitenhof roept voor Jan en Janny een thuisgevoel op. Nu al, terwijl er nog volop wordt gebouwd. Een medewerker van Stadlander heeft hen enthousiast gemaakt. “Fijn wonen, in het stadje waar je heel je leven hebt doorgebracht.” Buiten-
hof richt zich op woningzoekenden van 55 jaar en ouder. Met 36 royale huurappartementen in een gebouw van drie woonlagen. Bijna alle appartementen bevinden zich op de eerste en tweede verdieping, met balkons op de zonnige zijde. Drie groepswoningen voor cliënten van SVRZ maken deel uit van het complex. Deze groepswoningen zijn bestemd voor mensen met dementie. Voor hen is 24-uurs zorg aanwezig. Een ideale oplossing voor ouderen, waarvan de partner dementerend is. Daardoor kunnen zij toch samen in één gebouw wonen en elkaar vaak zien. Jan en Janny vinden het een mooi plan. “We hopen er nog lang, gezond en zelfstandig te wonen. Maar het is ook een geruststelling als je weet dat er hulp beschikbaar is, als het moet. Tenslotte zijn we allemaal mensen van de dag.” Jan en Janny hebben nog iets leuks ontdekt in het bouwplan: de ontmoetingsruimte op de begane grond. “Ideaal als je met de familie je verjaardag wilt vieren.” Jan en Janny zien zich al in Buitenhof wonen. Ze hopen echt dat ze hier een woning toegewezen krijgen. “Anders gaan we op de Veluwe wonen.”
Thuis ›› pag. 15
Energiebesparende maatregelen uitgevoerd in Steenbergen
Meer comfort, lagere energierekening Geen moment heeft ze getwijfeld. Toen Stadlander met het voorstel kwam om diverse energiebesparende maatregelen in haar woning uit te voeren, zei Volie van der Wal direct ja. In drie weken tijd is het huis aan de David van Orlienstraat in Steenbergen grondig onder handen genomen. Het gevolg: energielabel B, het op één na zuinigste label en een verwachte besparing op de energielasten van ca. 25 euro in de maand. olie van der Wal woont er sinds 2003. Met plezier. “Het is hier prima. Met mijn twee zoons heb ik ruimte genoeg. Verder is het een gezellig buurtje. Wat wel tegenvalt is de gehorigheid van de woning”, zegt de bewoonster, die zichzelf omschrijft als kritische, maar reële consument. Het is begin november. De werkzaamheden zijn bijna afgerond. “Drie weken geleden ging de bel en stroomden de werklieden in groten getale mijn huis binnen. Ik heb er wel twintig geteld: aannemers, glaszetters, schilders, en ga zo maar door. Het was een hele invasie. Er is aardig wat koffie doorheen gegaan Al met al stonden de afgelopen drie weken helemaal in het teken van de verbouwing. De impact is enorm: een verstoring van je gewone leven. Zulke gaten zijn er geboord (met haar handen geeft ze een diameter van zeker 20 centimeter aan). Het hele huis zat onder het stof.” De woning is voorzien van isolerend HR++ glas. Beneden is het oude dubbelglas vervangen en boven is het nieuwe glas in de plaats gekomen van
enkel glas. Verder is er een nieuwe combiketel geplaatst en een nieuw ventilatiesysteem, dat werkt op basis van vraag en aanbod (via een CO2-sensor). Tot slot is isolatiemateriaal aangebracht in de kruipruimte. “Chips, wokkels van polyester”, beschrijft Volie het materiaal dat onder de vloer is verdwenen. Al deze maatregelen zorgen ervoor dat het energielabel van de woning uit 1978 is verschoven van D naar B. Stadlander heeft de werkzaamheden gecombineerd met de schilderbeurt, zodat Volie en haar buren maar één keer lastiggevallen hoefden te worden.
Besparing Tegenover de energiebesparende maatregelen staat een huurverhoging van € 12,97 per maand. Die verhoging is gelijk aan de helft van de te verwachten besparing op de energiekosten. Die kosten zullen immers dalen nu de woning beter geïsoleerd is en is voorzien van een zuiniger cv-ketel. Daarnaast zorgen de uitgevoerde maatregelen voor meer comfort in huis. “Die huurverhoging heb ik er wel voor over”, zegt Volie. “Ik heb veel waardering voor de aanpak van Stadlander. Goed, je zit drie weken in de rotzooi, maar je krijgt er wel wat voor terug. Dat nieuwe ventilatiesysteem is helemaal top, echt geweldig. Of ik veel zal gaan besparen op de energierekening? Tja, dat zal moeten blijken. Ik ben benieuwd. Eigenlijk ben ik altijd al bewust bezig met het energieverbruik. Boven heb ik de verwarming nooit aan en als ik weg ben draai ik de thermostaat altijd terug.” Tot slot wil de kritische consument nog wel even wijzen op wat ze een misser noemt. “De ventilatieroosters in de nieuwe ramen. Kijk, we zitten hier aan een ‘snelweg’. Er komt veel verkeer langs en dat hoor je nu beter dan ooit. Gaan er twee fietsers voorbij, dan kun je hun gesprek woordelijk volgen, hier binnen. Dat kan toch niet de bedoeling zijn. Verder had ik vooraf graag wat meer informatie gekregen over wat er allemaal te gebeuren stond.”
Thuis ›› pag. 16
De ambitie van Stadlander Woonconsulent Bert van Rijen: “Ons uitgangspunt is om al onze woningen op gemiddeld energielabel B te brengen. Dat betekent in veel gevallen: twee of drie labelstappen vooruit. Stadlander is ambitieus en wil koploper zijn bij het energiezuinig maken van de woningvoorraad. Dat doen we om goed woningbezit te hebben waar ook in de toekomst mensen graag wonen. Maar naast dit eigenbelang speelt ook het belang van de huurder een grote rol. We zorgen er namelijk voor dat de huurder niet te maken krijgt met energiekosten die de pan uitrijzen.” Het project aan de David van Orlienstraat en Binnenvest was het eerste in Steenbergen. Meer projecten volgen, ook in de andere regio’s van Stadlander. “Dit was een proef”, zegt Bert van Rijen. “Van dit eerste project leren we om volgende projecten nog beter te doen. De kritische opmerkingen van Volie over de ventilatieroosters en de communicatie zullen we daarin zeker betrekken.”
Thuis ›› pag. 17
Het is winter
Tuintips
Buiten is het koud en guur, binnen warm en sfeervol. Dan zit u liever met een kop hete chocolademelk op de bank dan dat u zich buiten in de tuin begeeft. Toch zijn er nog klusjes te doen, zodat uw tuin de winter goed doorkomt. Hoe pakt u dat aan?
Gazon Ruim gevallen blad op. Laat geen bladeren op uw gazon liggen, want dan stikt het gras. Als er sneeuw op het gazon ligt of als het erg nat is, loop er dan niet teveel op. Dit beschadigt zowel het gras als de ondergrond, waardoor het geen water meer afvoert. Beplanting • In de winter snoeit u bladverliezende bomen en heesters. Doe dat op een vorstvrije dag. Maar let op: planten die in het vroege voorjaar in bloei staan, snoeit u pas na de bloei. Bomen zoals de esdoorn, berk en walnoot snoeit u in de zomer. • Controleer of planten goed beschermd zijn tegen vorst. Zet kuipplanten op een koele plek binnen of bescherm ze met een juten zak of noppenfolie. Geef de kuipplanten soms water. • Sneeuw werkt als een deken voor uw tuin; het beschermt planten tegen vorst en uitdroging. • Heeft u een kleine ondiepe vijver die snel bevriest, overweeg dan om de vijverplanten binnenshuis te laten overwinteren. • Zolang het niet vriest, kunt u bloembollen planten. • Ondersteun planten van 45 centimeter of hoger en druk de aarde rondom goed aan. Deze planten zijn kwetsbaarder voor harde, gure wind. • Vrolijk uw winterterras of -balkon op met mooi gevulde
bloembakken. Gebruik hiervoor winterharde plantjes als heide en helleborus of vul ze met fris gekleurde winterviolen. Ook een mand met takken, dennenappels en stukjes schors of mos, staat heel decoratief. • Help vogels de winter door en voer ze bij. Heeft u geen vogelhuisje? Hang dan pindaslingers, vetbollen en appels op. Dat ziet er nog leuk uit ook. • Strooi geen zout maar zand op uw gladde tuinpaden. Dat is veel milieuvriendelijker. Uw beloning voor een uurtje in de frisse buitenlucht werken? Die lekkere kop warme chocolademelk op de bank. En een nette tuin!
Thuis ›› pag. 18
Een gewaarschuwd mens telt voor twee!
!
Babbeltruc 1 Twee jongetjes staan aan de deur en hebben hun bal in uw tuin geschopt. Beleefd vragen zij of ze hun bal mogen pakken. Op hetzelfde moment duiken twee mannen op. Ze willen namens Stadlander graag even iets in uw huis controleren. U kunt gerust met de jonge voetballers meegaan, zeggen ze. Terwijl u dat doet, neuzen ze rond. U begrijpt het al: na het bezoek is er geld weg.
Babbeltruc 2 Iemand van Stadlander aan de deur. Graag wil hij u als trouwe huurder een leuk cadeautje aanbieden. Gratis. Of hij even binnen mag komen? Hij heeft ook nog een luxer cadeau bij zich. Maar dan moet u een klein bedrag bij betalen. U begrijpt het al: de portemonnee komt tevoorschijn, met alle gevolgen van dien. Deze babbeltrucs zijn uit het leven gegrepen. Ze zijn echt gebeurt. Gelukkig niet te vaak maar het is goed om een gezond wantrouwen aan de dag te leggen. Let daarom op de volgende zaken:
•V raag altijd naar een legitimatie. Elke medewerker van Stadlander kan zich legitimeren. •E lke medewerker van Stadlander draagt op straat duidelijk herkenbare bedrijfskleding. •V aak zijn medewerkers van Stadlander te herkennen aan de bedrijfsauto. •W ie werkt voor Stadlander moet zich ook kunnen legitimeren. Dat geldt bijvoorbeeld voor glaszetters, schilders en andere vaklui. •D eze servicemedewerkers maken ook altijd vooraf een afspraak. •A ls u het niet vertrouwt of niemand verwacht, vertel de bezoeker dan direct dat u met ons zult bellen en doe dit ook echt. Laat de bezoeker intussen buiten wachten en sluit de deur terwijl u belt. •W ilt u iemand ergens mee helpen, laat deze dan ook buiten staan en sluit de buitendeur terwijl u haalt wat u wilt geven (een bal, een glas water of het alarmeren van een hulpdienst bijvoorbeeld).
О Thuis ›› pag. 19
Puzzel Horizontaal: 1 koek 5 gebak 10 Chinese leider 12 basketbalcompetitie 14 Russische rivier 16 bonbon 19 oude lengtemaat 20 jongensnaam 22 muziekinstrument 23 ijsmerk 24 Israëliet 26 automerk 27 tevens 29 Nationaal Forensisch Instituut (afk.)
30 knot 31 dief 33 omroeporganisatie 34 onderzoeksruimte 36 smaad 40 salaris 42 boom 43 hulporganisatie 46 Bijbelse naam 47 public relations (afk.) 48 pofmaïs 50 intensive care (afk.) 52 lichaamsdeel 53 voordeel 55 banket 56 snoepgoed
1
De oplossing van de vorige Stadlander puzzel is: Stadsspeeltuin De gelukkige prijswinnaars zijn: 1e prijs A .F. Tjin-Tham-Sjin, Burg. Stulemeijerlaan, Bergen op Zoom 2e prijs E .M.E. Quist-Boer, Simon Lindhoutstraat, Tholen 3e prijs P . Hack, Princesseplaat, Bergen op Zoom Heeft u de oplossing gevonden? Stuur uw antwoord, met vermelding van uw naam en adres, voor 1 februari naar
[email protected] of naar : Stadlander t.a.v. Magazine Thuis Postbus 203 4600 AE Bergen op Zoom.
9
2
3
Verticaal 2 voorzetsel 3 beker 4 plaats 6 in het jaar 7 Friese voetballer 8 rondhout 9 Haags snoepje 11 toetje 13 Limburgse taart 15 levensbeschrijving 17 houding 18 Oostenrijkse rivier 19 getal 21 soort gebakje 23 oudejaarsgebak 25 stekel
4
5
15
16
24 27
19
26 29
28 31
34
33 37
38
42
43
47
39
35 41
40 45
44
46 50
49
48 53
52
Onder de juiste inzendingen verloten we drie VVV-cadeaubonnen ter waarde van € 40,-, € 25,- en € 10,-. De winnaars worden bekendgemaakt in de volgende editie van Thuis.
13
23
30
36
8
18
17
25
32
7
22
21
20
6 12
11
10
14
26 schroot 28 medisch specialisme (afk.) 29 heuvel 32 aardappelsnack 35 snelle hap 37 grondsoort 38 piek 39 rivier (Spaans) 41 uitroep 43 lekkernij 44 Veiligheid Checklist Aannemers (afk.) 45 Tsjechische stad 48 bar 49 niets 52 muzieknoot 54 soort verlichting
54
56
55
Oplossing 15
52
7
45
26
53
5
35
19
30
17
56
51