De rijkdom van Leopoldsburg is te groot voor een mens, te groot voor slechts twee ogen, te overweldigend voor slechts één pen!
Dichter bij LEOPOLDSBURG Gedichten van gemeentedichter Marc Bungeneers, geïllustreerd met foto’s van René Van Beeck
Voorwoord
Beste inwoner Voor je ligt de dichtbundel van onze eerste gemeentedichter, Marc Bungeneers. Een bundel vol grappige, originele en rake gedichten over Leopoldsburg. Marc werd in 2008 door de poëziejury gekozen als gemeentedichter. Zijn opdracht bestond erin om een jaar lang over onze gemeente te dichten. Het harleytreffen, defensie, de Koning Leopold III laan, de Heikapper, de marketentster… Marc belicht Leopoldsburg in al haar typische facetten. En het resultaat mag er wezen. We bedanken Marc Bungeneers dan ook oprecht voor zijn prachtige gedichten en hopen dat hij nog vaak met plezier terugdenkt aan Leopoldsburg. Ook bedanken we René Van Beeck voor zijn knappe artistieke foto’s bij de gedichten.
Veel poëzieplezier!
Dany Punie wd. gemeentesecretaris
Erwin Van Pée burgemeester
Dichter bij Leopoldsburg Gemeentedichter zijn was een arbeidsintensieve periode maar ik nam een leuze die gepast zou kunnen zijn voor de Kampenaars - ‘Cedemus Nunquam’ (wij geven nooit op) - tot de mijne. Het was een hemels geschenk en een bijzondere eer gemeentedichter te mogen zijn van deze prachtige gastvrije gemeente. Misschien had ik telkens geluk, maar steeds ontmoette ik hier hartelijke mensen voor wie geen moeite te veel was. En zo hebben de Kampenaars eigenlijk zelf deze bundel geschreven met hun heden en verleden, met hun vreugde en verdriet. Ik hoefde slechts naar hun verhaal te luisteren en mee te stappen in woorden die zich rangschikten tot zinnen. Zo eenvoudig is dus poëzie. Bedankt Kampenaars. Dank ook aan het stadsbestuur dat mij zoveel creatieve vrijheid liet. Niets moest en alles mocht. Bedankt voor die open geest, voor die ontwapenende (gast)vrijheid! Dank ook aan fotograaf René Van Beeck die deze bundel met zijn sublieme foto’s daadwerkelijk een meerwaarde geeft, de nec plus ultra van de gevoelige lens! Ik hoop dat vele dichters mij mogen opvolgen, andere en betere, want over deze prachtige gemeente vol visuele poëzie valt nog zoveel te schrijven en iedere dichter heeft een andere invalshoek, een andere kijk op deze gemeente. Al zal Leopoldsburg een heel klein tikkeltje kleiner zijn want in mijn hart neem ik een stukje mee naar mijn heimat. Daar zal ik het blijven koesteren tot de dag dat ik zal ademen zonder lucht!
Bedankt Kampenaars! Ik leg een hand vriendschap als een warme sjaal om uw schouders. Marc Bungeneers
VERREZEN UIT HET KWELZIJN VAN HET LEVEN Voor J.M.H. Berckmans Terwijl Leopoldsburg jouw heimwee droeg lokte liefde jou naar de grauwzone van Barakstad waar je leed aan het leven. Met chaos, bier en tabak stond jouw grillige genie telkens weer op uit de eigenzinnige excessen van het bestaan. Over puinen van een dag bulderde en kolkte je soms taal die geen luisteren meer verdroeg. Maar erudiet en authentiek als je was schreef je meesterlijk het delirium voorbij. Want schrijven kon je! Jouw pen zong jazz en rock ’n roll maar de inkt waarop je woorden dreven vielen vaak gruwelijk samen met jouw bestaan. Ook al was je veel meer belezen dan gelezen toch schreef je de crematoria voorbij. Jouw ster is op 31 augustus niet gedoofd ze is ontstegen uit het aardse banale naar de epifanie van het sacrale je bent nu van jouw lichaam bevrijd en jouw woorden worden voor alle ogen bewaard in de eeuwige ster van de tijd.
LEOPOLDSBURG MASSAAL VOCAAL (Lied, geschreven naar aanleiding van Leopoldsburg Zingt 2008)
Leopoldsburg wat hou ik toch van jou ik moet overal aan je denken of ik nu in Peking ben, in Londen of Moskou ik mis de sfeer en monumenten de smaak van piotten en het steppegras uw soldatenkoeken en een kampens borrelglas Wij zingen dan ook massaal vocaal Leopoldsburg ik zie u graag gisteren, morgen en vooral vandaag De pukkelpop werd hier geboren en Collettekes rijstpap kan iedereen bekoren Op beroemdheden staat hier geen maat Gezelle, Verhaeren en Conscience zijn hier zelfs een straat Vorsten en vorstinnen, heren en dames met faam gaven wij zonder dralen hun eigen laan. Wij zingen dan ook massaal vocaal Leopoldsburg ik zie u graag gisteren, morgen, en vooral vandaag Dewulf en Walter Grootaers kwam hier kreunen in hun wieg, Van Thilt stuurden we naar den tv en de Deruddere naar ‘t filmarchief Onze soldaten brengen vrede en trekken overal hun plan
van Mexico tot Congo en Afghanistan maar toch blijft Leopoldsburg the place tot be voor ‘t eten van een frietje bij de Swa of de Swoenie Wij zingen dan ook massaal vocaal Leopoldsburg ik zie u graag gisteren, morgen en vooral vandaag Leopoldsburg aan u heb ik mijn hart verloren ik hou van het Groene Water en uw folklore buitenbeenpop en motortreffen zorgen hier voor dolle pret we gaan uit de bol met carnaval en de heks van contrequette van het geleeg, Boskant tot Strooiendorp zijt gij ontwapenend gastvrij dus zit gij voor altijd diep in mij. Wij zingen dan ook massaal vocaal Leopoldsburg ik zie u graag gisteren, morgen maar vooral vandaag Leopoldsburg ik blijf met u verbonden als een huisje met de slak bij u heb ik het geluk gevonden gij zijt voor mij meer dan een stad want met al uw stilte, vredigheid en groen zijt gij van alle plaatsen de superkampioen! Wij zingen dan ook massaal vocaal Leopoldsburg ik zie u graag gisteren, morgen maar vooral vandaag.
LEOPOLDSBURG Land van 15000 zielen Eendrachtig in de strijd Ontgonnen door een koning Plaats van carrés en eeuwigheid Operatiekwartier van Market-Garden Louis Goetz vond hier die stilte die ook De Dodengracht tot zwijgen strekt Sherman-steak verzacht de oorlogspijn en Borrels van Johan Van Orshoven klinken op Uren van Kampse gezelligheid Ratatouille anno 1936 vat alles samen, het is een Gemeente uniek van samenhorigheid.
HARLEY DAVIDSON WEEKEND De zon straalt zoals het verlangen van de bikers. Die weten zich welkom en voelen zich king of the road. Onophoudelijk scheuren Harley’s door de straten, een harteklop van drie dagen. Duizenden toeschouwers zwelgen als een geluidsscherm de decibels op. In Brasserie “Bij de burgemeester” leggen wij ons oor te rusten bij wat pasta en sla. ‘s Avonds houden beeldschone amazones, zonder schroom, bikini bike wash op paardekracht van blinkend chroom. Als we verzadigd huiswaarts keren, kopen we brood bij patisserie Jacques alsof we de unieke sfeer van ‘t Kamp thuis nog wat langer willen proeven.
HARLEY DAVIDSON
TREURGRACHT
Het lijkt op een aubade wanneer hij als een leeuw zich uit de nevels spint. Hij juweelt zich door het landschap een pracht van leer en chroom en al wat blinkt. Een wervelwind in cilinders de Rolls Royce van de klas uniek in eenheid van verscheidenheid het is een onvergankelijke legende in een sfeer van broederschap een passie trouw en faam de som van alle vingers Is de hand van heel de bende.
Gekooid om hun gedachten hadden zij dagenlang geen leven meer alleen nog een bestaan. Zij ademden van hoop en droomden zich een wereld van misschien en wat daarachter. Een judaskus van eigen heimat brak de vleugels van herwonnen vrijheid maar niet de gaafheid van hun ideaal. Zonder ontfermen noch erbarmen schoten harteloze daders, - die zelf nog dieper vielen dan de leegte na de rand -, beschaving en 22 levens aan flarden later was voorbij taal viel zonder woorden en stilte beneden het geluid de dood werd klein van schaamte. De stilte is hun graf waarvan zijn dagelijks genezen want ook bij overdaad en vrede worden hun namen niet vergeten zij zijn voor ons dé weg ons dagelijks geweten want morgen is er weer een nieuwe dag al weet niemand het zeker.
KONINGSHUIS Het is het ABC van dynastie een paleis boven de tijd er hangt een sfeer van eeuwige trouw en de geur van revolutie verdriet en vreugde wonen in elk moment de vlag wordt er gehesen de stem wordt er verheven voorbij klank en perkament tijd maakt er gekke sprongen en koninginnen verzamelen zich op relikwieënkastjes tot een ontmoeting eeuwigheid jonge prinsjes of prinsessen lachen als gezegende genade en overleden vorsten kijken eindeloos achter verloren zwijgen of prevelen bedrukt op een enveloppe het verzegelen van hun lot geschiedenis genesteld in een skelet van zijn in dit paleis huist slechts één keizerin het is Astrid Bammens zij woont bij alle vorsten in!
DE HEIKAPPER
DE BIKER
Hij heeft twee handen die pas rusten wanneer hij ademloos zal zijn en zijn getaand gelaat draagt de stilte van een vergezicht. In de noodzakelijkheid van onophoudelijk overdoen zeist hij het trage ruisen van de heide tot zijn schouders haast te barsten gaan en bij iedere haal hoor je de natuur naar adem happen. Heikappen is een zaak van Heppen en zijn, steeds in het getouw, en met heimwee van de jaren kappen zijn handen stiller, vager tot hij één wordt met de aarde en een beeld zijn versteende getuigenis bewaart.
Hij rijdt de zorgen uit de wielen bevrijd van werk en das vanop zijn koninkrijk ronkt hij voorbij verscheidenheid van rang of stand of ras met de zekerheid van seizoenen en een schakel samenhorigheid scheurt hij zich naar een taal van weidse verten, onhoorbaar voor de leek ontstaat een conversatie tussen de natuur en de Harley een geheime code die weergalmt een sirene waar geen biker aan weerstaat.
MOTORRIT
DE MARKETENTSTER
Met gestamp en wat damp ontwaakt hij gulzig uit zijn rust en scheurt dan zeer bewust naar de vrijheid in zijn vlucht als een veer danst het landschap op en neer en gezwind speelt de wind als een vogel in de lucht struik en heg mens en weg huizen en een autorij vliegen in een flits aan hem voorbij en hij racet als een geest langs de bomen in één fase naar de dromen van extase.
Zij is de moeder van het kamp een silhouet alom aanwezigheid, synoniem van moed en kracht zij vouwt de onherroepelijke uren op en legt de dag weer in de plooi geduldig als oceanen lost zij radeloosheid op tot zin, onder een vadem hulpvaardigheid draagt zij als een antwoord voor heel even een tonnetje balsem voorbij het klaaglied van de strijd de marketentster is niet alleen de mobiele zoethoudster voor geweld of de jeneveraal van ’t veld zij is zoveel dan meer zoveel te groot voor woorden en iedere avond wordt zij eeuwiger want strijd en tijd zijn in haar moederlijke armen ademloos en voor altijd uitgeteld.
LEGEROPOLDSBURGERIJ Hier ontwaakt iedere dag in goedgemutste orde of in de ongedwongenheid der dingen en door welke vage grens je ook bent ingedeeld er is geen morzel grond waar een Kampenaar zich verveelt er hangt een mystiek van vreemde tuinen maar leger en burgerij vormen hier los van elkaar en toch verbonden een logisch land en bij de opendeurdag worden bevelen even uit hun stem geheven schuttingen openen de kleuren van de schemer zoals kinderen hun verbeelding
Leopoldsburg is weer een open raam waarin kinderen zich uit de stilte spelen en stoeien als de wind een wind die niet weet wie de militair is wie het kind want ze ruilen de waarheid van elkaar een soldaat droomt zich tot kleuter en die kleuter weet zich een generaal zo vloeien lang close combat death rides of handgranaten twee werelden speels in elkaar en bij de laatste vuurkracht van de adem eerst alleen nog het gevoel van Kampenaar.
REQUIEM VOOR EEN BOOM Hij is geworden, gegaan, geweest een filosoof van jaren die generaties heeft geheerst hij wachtte geduldig de seizoenen herbergde vogels in veiligheid van bestaan je kon hem blindelings vinden statig als een koning, in de Leopold III-laan doch gisteren heeft een kind van eigen adem, een bijl, mijn trouwste vriend geveld hij kraakte bij zijn heengaan de klacht honderdvoudig in hem gekneld ik schreide tranen als een requiem voor deze kameraad met stille stem en wijsheid van een vader. Nu rest er slechts een lege plek gevuld verdriet maar morgen wortelt in zijn vertrouwde aarde een nieuwe vriend voor later en onzichtbaar wordt de wonde zoals een traan zich onherkenbaar mengt met water.
verantwoordelijke uitgever: Erwin Van Pée, K. Astridplein 37, 3970 Leopoldsburg © 2009
