Den Dido en Jorisha de Samber op… Het weekend 8-9 augustus diende er links en rechts nog wat geklust te worden (o.a. WC-pot gebruiksklaar maken op de Undine) vooraleer we onze zomervakantie konden aanvatten. Bovendien zat ook het tij niet goed om onze trip al aan te vatten. Maandag 10 augustus 5u30 uit de veren, niet zo erg als dit is om op vakantie te vertrekken.Om 6u50 varen we door de Zwarthoekbrug van onze thuishaven. Echter rond 8u kwamen we in een dichte mist terecht, vastmaken en wachten maar. Tegen 10u zorgde de zon ervoor dat mist wegtrok. Dus de motoren werden opnieuw gestart en al vlug vaarden we de Schelde op, in een heerlijk zonnetje. Om 13u verlieten we de sluis van Wintam en gingen we richting Brussel. Voor de sluis van Zemst werd het wachten ingevuld met een reddingsoperatie: Den Dido hielp een Nederlander (die de betekenis van gele betonning even kwijt was en zijn schroefas vast vaarde) feilloos aanleggen aan een dukdalf. Om 17u aankomst in de koninklijk jachthaven van Brussel, het enig wat er koninklijk was, was de prijs!? Spijtig dat Albert en Paola niet thuis waren anders konden we nog op de koffie. Onze Nederlander kwam daar eveneens aanmeren, maar kende ons blijkbaar niet meer!
Ziehier het bewijs van de professionele hulp van Dido aan onze Noorderburen die we niet vlug zullen vergeten door de dankbaarheid die ze betuigden.
Dinsdag op naar Halle waar we 3 nachten bleven. De bemanning van de Jorisha fietste er Witse achterna maar had het glooiende landschap verkeerd ingeschat! Mooi fietsen, maar de kuiten dienen goed ingesmeerd te worden voor de aanvang. Vrijdag half 11 daar vertrokken en half 1 aangekomen in Itrre, een mooie rustige jachthaven. Zaterdag 15 augustus (feestdag) 9u15 vertrokken richting hellend vlak van Ronquière. We hadden geluk tegen dat wij er arriveerden was er juist een stremming verholpen. Dus vastmaken in de badkuip en ons naar boven laten trekken. Verder richting Charleroi, tot plots Dido het Canal du Centre op wou… wij zijn nog steeds de groentjes dus luisteren maar… maar al gauw gingen we toch maar terug… 15u30 vaarden we door de spookstad.
17u lagen we vast in Landelies, een nog mooiere en rustiger jachthaven en aangekomen op de Samber. De zondag op verkenning in Landelies. De Col de Landelies daar raakten we met onze (vouw) fiets niet op (een mooi excuus). Langs het water 2 sluizen verder fietsen dat was makkelijker en zo konden we proeven van welke mooie zichten we de komende dagen zouden kunnen genieten. ’s Avonds bbqtje langs het water, want de temperaturen die waren al een paar dagen zuiders te noemen (het zal blijken dat we 3 weken prachtig zomers weer cadeau krijgen).
Ziehier het bewijs van de professionele hulp van Dido aan onze Noorderburen die we niet vlug zullen vergeten door de dankbaarheid die ze betuigden.
GENIETEN Dinsdag 18 augustus trekken we verder de Samber op tot in Thuin. Ongelooflijk pittoresk varen, voor ons groentjes het mooiste water dat we tot nu toe afvaarden. De écluses zijn niet meer op te roepen met de marifoon, maar de sluismeesters zijn zeer sympathiek en verwittigen steeds de volgende sluis. Den Dido en Jorisha kunnen er juist gepast samen in, maar voor den Dido wel wat smal en toch besluit hij zijn zwemtrap héél te laten.
Ook de sluishuisjes pasten perfect in het plaatje. Aangekomen in Thuin is het eerste wat we opmerken ‘een frietkot’ vermits we al hadden afgesproken dat we daar toch naar op zoek zouden gaan, was dit alweer een probleem dat opgelost was. Want veel andere problemen hadden we tijdens onze reis nog niet ervaren (het zal blijken dat we gedurende deze trip ook gespaard blijven van mogelijke pannes). In Thuin is er heel wat te bezoeken: het belfort, de hangende tuinen, trammuseum, ... Thuin staat ook bekend als de stad van de binnenschippers, daarvan getuigt het schipperskwartier en het bootmuseum.
Aanvankelijk was het plan om nog een stuk tot voorbij de franse grens te varen. Maar ondertussen hadden we de info dat voorbij de grens al vlug een stremming opdook (een defecte brug die niet meer wordt gemaakt).
Toch wel een vermoeiende reis voor die twee! Vrijdag 21 augustus vatten we de terugreis aan, eerst terug naar Landelies. Zaterdag (= captain’s birthday) (= 8 sluizen) (= 12 uur onderweg) Speciaal voor den Dido zijn we dan ook via het Canal du centre teruggekeerd. De lift genomen in Stripétieu, met heel wat supporters. 8u ’s morgens vertrokken en om 20u ’s avonds vast in Mons. Moe maar voldaan en gelukkig konden we ons in Mons te goed doen aan een lekkere en prijslijke maaltijd in de kantine. ’s Anderendaags was het er rommelmarkt en veranderde Mons in het Knokke Zoute. Maandag 24 augustus vertrek naar Peronnes, 5 uurtjes varen en slechts 1 sluisje. Daar maakten we kennis met een bootje van Zelzate en tot onze grote verbazing bleek de bemanning in onze eigenste straat te wonen! Zo hebben we er weer een kennis bij. Dinsdag varen we naar Oudenaarde onder ‘leiding’ van de Scorpio uit Kallo, een schipper met 35 jaar ervaring en dat was er aan te zien. We verkregen overal een zeer vlotte doorgang. In Oudenaarde krijgen we bezoek van Zottegemse vrienden. Het leuke weerzien gaat uiteraard gepaard met het uitwisselen van straffe verhalen. Want zij vaarden met de Undine wel over de Franse grens! (en wij niet). Woensdag ‘JOEPIE’ voor de die van de Jorisha we komen aan in Gent. Dat was voor ons toch al een beetje thuiskomen… nog geen 10 minuten aangelegd en weg was ze ’t stad in! Daar kregen we onverwachts bezoek van Aalsterse vrienden met hun Forever. En samen waren we getuige van de opnames van Code 37 op de Angelique en op de Lindelei.
