deherculaan Hans Bosma, een betrokken Herculaan Tenniskids, een nieuwe competitievorm voor de jeugd tot 12 jaar A1 levert groot aantal jeugdtrainers

O F F I C I E E L O R G A A N VA N D E U S V H E R C U L E S

deherculaan jaargang 98

-

nummer 1

-

najaar 2013

Hans Bosma, een betrokken Herculaan Tenniskids, een nieuwe competitievorm voor de jeugd tot 12 jaar

A1 levert groot aantal jeugdtrainers

Inhoud l l l l l l l



Hercules doet mee met tenniskids 4 A1 levert groot aantal jeugdtrainers 6 Sponsorplan klaar, nu de commissie nog 9 Jan Veldhuizen voelt zich thuis bij Hercules 10 Koop loten van de grote clubactie 13 Interview met Hans Bosma 14 Zoek de verschillen tussen de cricketafdelingen van Hercules en Kampong 18

De Hercules clubcard Op zoek naar extra inkomsten introduceert Hercules een heuse clubcard. Voor 50 euro krijgt de bezitter een aantal aanbiedingen, waarmee de kaart snel is terugverdiend. Ook geeft de kaart voorrang bij uitwedstrijden van zondag 1 voor toegang tot de spelersbus en gratis deelname aan verenigingsactiviteiten. Gratis entree voor ouders van spelers bij thuiswedstrijden bijvoorbeeld, of voor andere belangstellenden. De opbrengst komt vooralsnog ten goede aan extra activiteiten voor de zondagselectie en voor 1/5 deel aan het algemeen Hercules belang. Mocht de kaart een succes worden - en daar lijkt het op met inmiddels meer dan 60 verkochte kaarten in een week! - dan kan deze verhouding later worden aangepast. Mogelijk gaat de card worden uitgebreid met een cashless

Medewerkers: Jan van der Galie Nils de Kruijff Ton Meijs Ton van Rietbergen Hans Veldman Reinier van de Vrie

bijdrage in de kosten voor een trainingskamp of een andere teambuildingsactiviteit; zodat de eigen bijdrage van de jongens daarin wat naar beneden kan….

Aanbiedingen op de website

betaalsysteem, maar daarover is Hercules nog in gesprek met pachter Emile. Handig, zo’n extra clubchipknip! Directe aanleiding voor de kaart is de promotie van zondag 1 naar de hoofdklasse. Uit de reguliere begroting zijn niet alle zaken te financieren, die wenselijk zijn bij deze sportieve niveauverbetering. Denk bijvoorbeeld aan een

De aanbiedingen zijn heel divers. Wat te denken van een knipbeurt voor de halve prijs, 10% korting op uw aankopen bij Utrechts beste patissier, gratis bitterballen bij uw bowlingballen en nog eens 25% korting op de baanhuur, een maand gratis fitness, 15% korting bij onze voetbal-hofleverancier, enzovoort. Kijk op www.usvhercules.nl/clubcard voor de exacte aanbiedingen. Ook een Hercules Clubcard? Neem contact op met Mark Maas via: 06-28430301, [email protected] of [email protected]. Donald Noorhoff tekende voor het ontwerp van de clubcard!

Jeugdtennis moet verslavend leuk worden Hercules doet mee met Tenniskids Met het doel de tenniscompetitie voor de jongste jeugd spannender en leuker te maken introduceert de tennisbond een nieuwe programmaopzet: Tenniskids. Net als veel andere verenigingen is ook Hercules enthousiast. Je ziet kleine kinderen soms wanhopig met een racket op een grote tennisbaan heen en weer zwaaien. Er lijkt voorlopig geen kans dat de bal op een fatsoenlijke manier wordt geraakt. De meeste tijd zijn ze bezig met ballen rapen. Dan is het maar de vraag of ze niet voortijdig gefrustreerd afhaken, terwijl er misschien best talent aanwezig is. Een goede training is daarom van groot belang. Kinderen moeten voor een optimale sportontwikkeling op een speelse en natuur-

lijke manier leren rennen, springen, gooien en vangen. En natuurlijk met een racket leren omgaan. Zo vindt de KNLTB. Maar er hoort volgens de bond ook bij dat kinderen van jongs af aan regelmatig leuke wedstrijden spelen. Dat heeft namelijk ook een positief effect op de trainingen. Om daar in tegemoet te komen heeft de tennisbond voor de jeugd tot circa twaalf jaar een nieuwe competitievorm bedacht, Tenniskids genaamd. Kinderen moeten daardoor steeds enthousiaster worden gemaakt voor de sport. De bond hoopt dat ze tennis zelfs ‘verslavend leuk’ gaan vinden. Het tennisbestuur, de jeugdcommissie en de tennistrainers van Hercules zien wel wat in Tenniskids en doen er aan mee. Karin Hesselink, die veel jonge kinderen bij de club lesgeeft, vindt het een goed programma omdat het kinderen spelenderwijs leert tennissen.

4

Wat ze ook sterk vindt, is dat de competitie goed aansluit bij de trainingen.

Drie kleuren Na zestig jaar is de competitie voor de jongste jeugd per 1 september dus ingrijpend veranderd. De nieuwe competitieaanpak is opgedeeld in drie fases, aangeduid met rood, oranje en groen. De jongste kinderen vanaf vijf jaar beginnen in rood en afhankelijk van ontwikkeling en leeftijd gaan ze vervolgens naar oranje en groen. Per fase zijn de grootte van het veld, het formaat racket, de balsoorten en de spelregels aangepast aan het niveau. Per jaar zijn er negen speelweken. Met uitzondering van december, januari en februari is er iedere maand een com-

competitie van Tenniskids meedoen. Alleen de besten blijven net als nu de voor- of najaarscompetitie spelen, waarin dus wel de nadruk ligt op prestatie. Karin Hesselink is na de eerste speelronde alleen maar enthousiaster geworden voor Tenniskids. Ook bij spelertjes en ouders merkt ze positieve reacties. Niet alleen Hercules is enthousiast. Landelijk hadden zich begin september al zo’n 2300 teams met ruim 14.000 kinderen zich voor ingeschreven. petitiedag. De rode en oranje groepen spelen de eerste zondag van de maand. De wedstrijden worden wisselend bij verschillende clubs gespeeld. Hercules is op de zondagochtenden 6 oktober en 3 november de gastvereniging. De competitie is heel flexibel opgezet. Aan de competitie kunnen per kleur 2-15 kinderen per vereniging meedoen. Er wordt niet gespeeld in vaste teams. Dat betekent dat iedere tennisser in principe mee kan doen en het niet erg is als op het laatste moment iemand afhaakt. De nadruk ligt op spelplezier en sportiviteit. Individuele prestaties worden niet apart bijgehouden. Jonge kinderen kunnen vaak nog heel slecht met verlies omgaan. Vooral in singlepartijen levert dat nog wel eens dramatische taferelen op, in en op de baan. Bij Tenniskids ligt

meer accent op ontwikkeling dan op competitie. De verrichtingen van het gezamenlijke team tellen wel, waardoor er toch een competitie-element blijft bestaan.

World Tour De rode en oranje teams spelen hun wedstrijden in de Tenniskids World Tour, deze is gekoppeld aan de ATP/WTA World Tour waarin de professionals spelen. Het idee is dat de kinderen zich spiegelen aan de topspelers die ze regelmatig op televisie zien. Wat dat betreft lijkt de tennisbond goed gekeken te hebben naar het voetbal waar de jongste kinderen in kleine teams hun Champions League spelen. Wat is nou mooier om in je favoriete team te spelen, liefst in het shirt van je eigen held? Alle kinderen bij Hercules die les hebben kunnen aan de

5

Actieve ouders Bij Tenniskids wordt van de ouders verwacht dat ze zich actief opstellen en hun kinderen op een positieve stimuleren in de ontwikkeling van het tennis. De verenigingen vinden het uiteraard ook prettig als ze zich actief inzetten voor onder meer vervoer en ondersteuning bij trainingen en wedstrijden. Karin Hesselink hoopt dat tennisouders en oudere (tennis)kinderen van Hercules zich aanmelden om te helpen, bijvoorbeeld bij de organisatie van de competitie op 6 oktober en 3 november als Hercules de gastvereniging is. Reinier van de Vrie Voor meer informatie: www.tenniskids.nl of www.facebook.com/ tenniskidsnl

Jeugdtrainer bij Hercules:

Veel leuker dan een baantje bij de Appie Heijn ‘Selectievoetballers worden verwend’ aldus stuurlui langs de lijn. Kniesoren vinden soms zelfs teveel... Maar ze krabben zich wellicht achter diezelfde oren over het volgende. De A1 leverde vorig seizoen en levert dit seizoen een groot aantal jeugdtrainers voor de F-jes, E-tjes en D-tjes. Zo leiden we eigen spelers op als trainers voor de toekomst, allemaal in het kader van het Technisch beleidsplan Jeugdvoetbal. Even voorstellen! jeugdopleiding bij Hercules goed geregeld: “Iedere maand evalueren we en bespreken we met alle trainers het trainingsprogramma van de volgende maand.”

Khalid el Jebli (18) is de

Mike Maas (18) is al bezig aan zijn zesde seizoen als jeugdtrainer en al 15 jaar lid! Hij volgt de opleiding ‘Sport & Bewegen’ aan het ROC te Hilversum; destijds begonnen als assistent van Richard Bicker bij de E2. Nu is Mike trainer/ coach van de E2, en traint hij ook nog een F-team. Dat betekent driemaal trainen in de week en de wedstrijdcoaching op zaterdag. “Het verdient minder dan een baantje bij Appie, maar het is zoveel leuker en zo doe ik ook nog eens wat voor de club. Mike vindt de

vorig jaar stage als jeugdtrainer. Samen met Ben Zweers traint en coacht hij de C3 dit seizoen. ”Ik vind het vooral leuk om van mijn hobby straks mijn werk te kunnen maken en met kinderen te kunnen werken”, aldus Khalid.

jongste voetbaltelg van de’ el Jebli’s’ bij marineblauw - wit. Zijn broers Youssef (zondag 1) en Mounir (zondag 2) speelden al bij Hercules toen hij drie jaar geleden de stap maakte van VVOO naar Hercu. Khalid doet het Sportcollege ‘Sport & Bewegen’ aan de ROC MiddenNederland, en liep daartoe

Frank Terwiel (18) - voorheen Sporting - traint en coacht dit seizoen de F2: “Ik kreeg hier meteen een kans om een selectieteam te trainen in mijn stage voor de opleiding Sport & Bewegen (ROC Midden-Nederland, red.), die

6

ik net ben begonnen. Het lijkt me hartstikke leuk om zelf te leren en dat over te brengen op kinderen. “

Sportacademie van het MBO Utrecht. “Ik ben voetbalgek en vind het geweldig om in voetbal les te kunnen geven. Daarom ga ik dit seizoen ook nog eens op voor mijn TC3. Bij Hercules is het allemaal goed geregeld, vooral de stagebegeleiding van Rene van der Kooij en Mitch Maas. Dat maakt echt het verschil!”

Aron van der Weert (19)

Mayron van der Weert (19) - afkomstig van Houten is dit seizoen trainer/coach van de F1. Daarnaast is hij assistent van Mitch Maas bij de C1. Ook Mayron doet Sport & Bewegen, maar dan via de

volgt opa op! Als kleinzoon van oud Velox- en Kampong-trainer Cienus van Kooten heeft hij dit seizoen de D2 onder zijn hoede als trainer/coach. Ook loopt hij stage bij de B1 van Maikel Tak. “Ik heb vorig jaar samen met Mayron van der Weert (geen familie!, red.) de E6 gedaan. Dat was geweldig.

7

Wat stage betreft is het bij Hercules prima voor elkaar. Ik vond het bijvoorbeeld heel prettig dat er tussendoor wat te eten en te drinken was geregeld als ik na trainingen zelf moest gaan trainen.”

Jeremy Vrede (17) speelt al vanaf de voetbalklas bij Hercules, met een uitstapje van twee jaar naar JSV... Van zijn keeperskunsten profiteren de selectiekeepers van de E-tjes en de F-jes. “Ik geef al heel veel jaren training, omdat ik dat gewoon heel leuk vind! Daarom ben ik destijds ook de opleiding Sport & Bewegen gaan doen.”

bijbaan”, aldus Hylke, die momenteel studeert in Leiden en dit seizoen de B2 onder zijn hoede heeft.

Raymond van Nistelrooij (18) vindt jeugdtraining bij

Hylke de Sauvage (19) is een gedreven liefhebber en bezig aan zijn 4e seizoen bij Hercules. Het seizoen bij de E5 sloot hij af met een weekendje Veluwe voor de jongens, dat op zijn initiatief werd georganiseerd! “Daar hebben ze het nu nog over. Wat ik goed vind aan jeugdtraining bij Hercules? Dat er heel veel jongens trainer worden die zelf voetballen. Wat mij betreft geen vaders voor de groep! Leuk dat ze het willen doen, maar volgens mij willen jonge kinderen vooral met jonge gasten werken die het spelletje zelf ook zelf ook spelen. Voor mij is training geven en coachen vooral een leuke

Hercules heel goed georganiseerd. “Vooral de communicatie daarover is goed. Die is open, eerlijk en duidelijk en dat leidt weer tot betere trainingen. Vorig jaar heb ik de E5 van Hylke overgenomen en dit seizoen train en coach ik de E3. Daarnaast assisteer ik D1-trainer Frank Bruinis voor mijn TC3-opleiding”, aldus Raymond die in het 3e jaar van de Sportacademie Utrecht zit.

Nicky Besamusca (18) traint en coacht ook een jeugdteam, maar dat is op het moment van dit interview nog niet bekend. Wat voor Nicky wel duidelijk is? “De goede onderlinge sfeer tussen de jeugdtrainers. En bij Hercules is het allemaal uitstekend geregeld, als ik de verhalen hoor van medestudenten bij andere clubs. Ik koos voor Hercules omdat ik mijn voetbal in de A1 zo kon combineren met mijn opleiding aan de Sportacademie Utrecht van het ROC”. Ton Meijs

Nieuw technisch duo A1 Vorig seizoen handhaafde de A1 zich uiteindelijk in de 3e divisie landelijk, een knappe prestatie gezien het grote aantal eerstejaars A-spelers. Na een zeer stroeve start en een trainerswissel smeedde technisch jeugdcoördinator René van der Kooij de A1 tot een team en loodste het in veilige haven. Dit seizoen is veelbelovend, mede vanwege de nieuwe technische staf. De groep staat onder leiding van trainer/coach Kevin Ligtermoet en assistent Jordy van der Laan. Zondag 1-voetballers die tot de verbeelding spreken. Zo maken ook zij zich dienstbaar voor het jeugdvoetbal bij Hercules.

8

Oproep Mark Maas hoofdbestuurslid fondsenwerving USV Hercules

Sponsorplan klaar, nu de commissie nog Hercules heeft inkomsten nodig uit sponsoring. Deze extra gelden voor de vereniging dienen als aanvulling op het totaal aan inkomsten. Hiermee kunnen we het kwaliteitsniveau voor de leden verder verbeteren. Hercules is zeer aantrekkelijk voor bedrijven om hun commerciële doelstellingen te realiseren en hun betrokkenheid bij de gemeenschap te verwezenlijken. We bieden bedrijven een groot scala aan sponsormogelijkheden, toegespitst op hun wensen en doelstellingen”. Aan het woord is Mark Maas, gedreven en slagvaardig als altijd. Hij is onlangs benoemd in het hoofdbestuur als ‘lid fondsenwerving’. Daarmee onderstreept Hercules het belang van sponsoring voor de hele vereniging. “Er ligt al een kant-en-klaar sponsorplan. Nu zijn vooral leden nodig in de sponsorcommissie bij de uitvoering ervan. En die moeten er vast zijn op een ledenbestand van meer dan 2700, toch? Graag kom ik in contact met iedereen die het plan mee tot een succes wil maken. Of het nu gaat om het aandragen van leads, het

meedenken over de invulling van tegenprestaties, de uitvoering van de contracten of het ontwikkelen van nieuw beleid. Die hulp is absoluut noodzakelijk gezien de ambitieuze doelstelling om de sponsorbijdrage binnen drie jaar te van € 65.000,- naar € 100.000,- te tillen“, aldus Maas, voormalig commercieel TNT manager en sinds 2000 zelfstandig ondernemer in de logistiek.

Lid sponsorcommissie “Wat nodig is voor de functie? Eén à twee uur per week gedurende het jaar, een commerciële achtergrond, goede communicatieve vaardigheden en sociaal vaardig”, somt Maas op. Hij besteedt al jaren een aanzienlijk deel van zijn tijd aan Hercules. Waarom? “Ik vind het gewoon een geweldige vereniging, waar ik graag wat voor terug wil doen. Er zijn vast meer leden die dat ook

9

willen”! Mark is bereikbaar via 06-28430301, e-mail: [email protected] of info. [email protected] Ton Meijs

Jan Veldhuizen voelt zich thuis bij Hercules Jan Veldhuizen is niet alleen de trainer die Hercules naar de hoofdklasse van het zondagvoetbal loodste; hij is ook de man die aanschuift aan de bar als het gezellig wordt in het paviljoen. Samen met zijn vriendin Melissa zijn ze snel vertrouwde gezichten geworden bij Hercules. De Herculaan sprak met Veldhuizen onder meer over voetbal, de bekerstunt van Lienden, gezelligheid en zijn trucjes om de groep te prikkelen.

10

Je bent nu een jaar bij Hercules. Wat is je indruk van de vereniging?

met Melissa. Ze houdt van voetbal en komt graag kijken. Dat is toch al lekkerder dan als je vriendin niets met het spelletje heeft. Zelf kon ze ook heel behoorlijk voetballen hoor. Ze speelde in het eerste dameselftal van Lienden, maar moest stoppen wegens een hardnekkige blessure.’’

,,Ik heb het hier enorm naar mijn zin. De organisatie is dik in orde, de accommodatie is mooi, er staat een lekkere spelersgroep en met de toeschouwers kan ik het meestal ook vinden. Mijn gevoel was meteen positief toen ik kennismaakte met deze vereniging en dat is niet veranderd.’’

Je kwam van Lienden, een topklasser met geld en ging trainen bij Hercules, een eersteklasser zonder geld. Een stap terug?

Wat wist je vooraf van Hercules? ,,Niet zo erg veel eigenlijk. Ik wist dat het een nette club was. Vergelijkbaar met HBS en AFC. We speelden met Lienden een keer een oefenwedstrijd tegen Hercules. Ik herinner me dat het na afloop erg gezellig was. Hans Kraay en ik deden zo ongeveer het licht uit. Kort daarna werd ik benaderd door Hercules. Ze hadden hun huiswerk goed gedaan en wisten veel van me. Na een paar gesprekken met Werner voelde ik snel dat het goed zat.’’

,,Zo zie ik dat niet. Voetbaltechnisch heb ik een prima keuze gemaakt. En de faciliteiten bij Hercules doen niet onder voor die van Lienden. Er wordt bij Hercules niet betaald, dat is een verschil. Bij Lienden liepen jongens die er verder niets naast deden. Die konden rond komen van het voetbal. Dat had ook zijn nadelen. De vijfde colonne bij Lienden was groot en invloedrijk. Ze vulden een deel van de spelersselectie ook in. Wie betaalt, bepaalt. Bij Hercules is dat helemaal niet aan de orde. Maar de gedrevenheid proefde ik meteen. Deze club wil liefst met eigen jeugd de hoofdklasse in. Dat is een mooi streven, zeker als het ook nog lukt.’’

Vind je Hercules nog steeds een nette club? ,,Jawel, maar ook weer niet zo kakkineus als wel eens wordt geroepen. De Utrechtse mentaliteit proef ik ook wel. Lekker brutaal. Al moet ik zeggen dat de brutaaltjes in de selectie vooral de jongens zijn die van andere clubs zijn overgekomen. Maar mijn gevoel bij Hercules is warm. Ik voel me echt op mijn gemak en vind het ook leuk dat mensen na een wedstrijd op me af komen om te vertellen wat ze er van vinden. Daar hou ik wel van. En als ik het niet eens ben met de analyses dan zeg ik het ook. Moet kunnen toch?’’

Bij Lienden was je toch de stroman van Hans Kraay Junior? ,,Zo kun je dat noemen. Hans heeft niet de vereiste papieren, ik wel. We hebben gekke dingen meegemaakt hoor. Er zaten echt spionnen van de VVON (vereniging van oefenmeesters red.) in de bosjes van het trainingsveld die controleerden of Hans wel echt de training leidde. Daar hebben we veel lol om gehad. Hans heeft mij zelf benaderd om naar Lienden te komen als zijn assistent. Maar we deden eigenlijk wel alles samen. Voor de sponsoren is Hans natuurlijk een mooi uithangbord. Met zijn babbel en uitstraling brengt hij een hoop teweeg. Maar hij is ook een goede trainer en een fijn mens. We hebben een klik en zijn goede vrienden geworden.’’ Voor de beker schakelde jullie zelfs Vitesse uit Ja, dat was een sensatie. In Arnhem worden ze er

Je bent ook van de partij met je vriendin Melissa op feestavonden ,,Ja leuk hè? Wij houden daar wel van. Als op de club mensen zich inzetten voor gezelligheid dan moet je er bij zijn. Ook als trainer. Ik vind het trouwens geen verplichting, maar juist leuk. Vorig jaar vroegen ze me mee te doen met een muziekquiz tegen Ad van der Wal. Waarom niet, denk ik dan. Ik heb het trouwens erg getroffen

11

nog steeds niet graag aan herinnerd. De volgende ronde moesten we tegen Roda JC. De sponsoren vonden het gepast om ter voorbereiding een trainingskampje te beleggen in Valkenburg. Hans en ik hebben ’s nachts om half vier na het stappen de opstelling gemaakt in het hotel. Tegen Roda slaagden we er niet in opnieuw te stunten, maar we hebben wel een hoop plezier gehad aan dat bekertoernooi.’’

een speerpunt van Hercules om eigen jeugd in te passen. Dat is prima, maar soms vind ik het een dooddoener, want de jeugd moet wel goed genoeg zijn voor dit niveau. ‘’

De indeling in de hoofdklasse C betekent verre reisjes naar het oosten en het noorden. Niet liever in West gebleven? ,,Nee, dat maakt me niets uit. Ik vind het eerder een voordeel dat we in C spelen. In die contreien wordt minder betaald dan in west, dat betekent dat deze hoofdklasse vermoedelijk iets zwakker is dan A. Ik ken een hoop ploegen uit die afdeling uit mijn tijd bij Lienden. Tja en de afstand. Het zijn inderdaad behoorlijke afstanden. Drie keer Friesland, twee keer Meppel, Oldenzaal, Lichtenvoorde; het is even rijden. Maar wat maakt het uit: je bent toch de hele dag op pad. Of je nou naar Sneek of naar Haarlem of Den Haag rijdt. ‘’

Die branie van Hansie Hansie is jou ook niet helemaal vreemd toch? ,,Als het zo is dan zeg ik dat. Zo zit ik in elkaar. Ik heb vorig jaar een paar keer in de media geroepen dat we voor de prijzen gaan. Op grond van onze selectie vond ik dat geen onzinnige uitspraak. Nu heb ik weer in het AD geroepen dat we geen degradatiekandidaat zijn in de hoofdklasse. Daar sta ik achter. Natuurlijk wil ik de boel ook een beetje prikkelen met zulke teksten. Het mag best wat brutaler. Die Amsterdamse ploegen staan vaak al met 1-0 voor als ze het sportcomplex op wandelen. Dat mogen we bij Hercules best wat meer uitdragen. Wij zijn Hercules, een club om rekening mee te houden.’’

Je blijft met de groep twee keer trainen. Is dat voldoende voor de hoofdklasse? ,,Ik vind dat je niet van de jongens kan verwachten dat ze drie keer trainen. Ze voetballen voor een geringe vergoeding (vorig jaar kregen de spelers 25 euro per punt red.). Als ze nou zoals bij grote zaterdagclubs honderden euro’s per maand verdienen, dan kun je wat meer verlangen, maar bij Hercules vind ik dat niet gepast. We trainen twee keer in de week stevig en lang. Dat moet voldoende zijn.’’

Heeft Hercules dan voldoende kwaliteit voor de hoofdklasse? ,,Ik denk het wel. We hebben een paar goede nieuwe spelers erbij gekregen en niet onbelangrijk Francis van Rooij is weer terug. Als hij zijn oude niveau oppakt dan kunnen we mooie momenten beleven. Voor sommigen zal het best even wennen worden in de hoofdklasse, maar de voorbereiding toont dat we daar echt geen gek figuur hoeven te slaan. Ik heb er veel zin in. We hadden overigens wel een heel nieuwe elftal kunnen opstellen met al die belangstelling van spelers. Na de promotie werden we gek gebeld, maar de meesten wilden geld. Dan moet je het elders proberen, kregen ze dan te horen. Een paar jongens zijn echt naar Hercules gekomen vanwege de uitstraling van de club en de promotie naar de hoofdklasse. Verder is het natuurlijk

Hoe is de samenwerking met voetbalvoorzitter Werner van Geelen. ,,Uitstekend. Hercules is Werners kindje. Hij leeft voor de club net als de rest van zijn familie. We zijn heel open naar elkaar. We kunnen het best wel eens oneens zijn, maar het respect is wederzijds. De randvoorwaarden zijn goed geregeld bij Hercules. We hebben een goed team met mensen als Richard Bikker, Ton Goené en de familie van Geelen.’’

12

Koop loten van de Grote Clubactie!

Je bent laatst ook wezen eten met de gebroeders Haagman. Is het bevallen? ,,Was reuze gezellig met Bob en Max. Ze hadden me een etentje beloofd als we naar de hoofdklasse zouden gaan. We hebben heerlijk gegeten. Ze praten best veel. Soms zou je ze net als je telefoon even uit moeten kunnen zetten ha ha. Het is geen nachtwerk geworden, want ze wilden Portugal-Nederland op televisie zien. Maar dit soort mannen maken de club wel speciaal.’’

80%

Deelname aan een loterij levert Hercules geld op. van opbrengst Reden waarom Hercules voor Hercules dit seizoen verenigingsjeugd breed deelneeamt aan de landelijke Grote Clubactie. Elk verkocht lot à € 3,- levert de club maar liefst € 2,40 op, oftewel 80%. De doelstelling is om via de vereniging tenminste 1500 loten te verkopen. “De opbrengst gebruikt Hercules voor meer medische zorg tijdens wedstrijd- en trainingsdagen (EHBO-voorziening op woensdagen, zaterdagen en zondagen, red.), vaker trainen door gediplomeerde trainers en extra trainingsmaterialen die niet in de afdelingsbegrotingen zijn opgenomen. Vooral de jeugd moet hiervan profiteren.” Dit zegt Mark Maas, die de actie coördineert. De hoofdprijs van de Grote Clubactie is € 100.000,- belastingvrij. Daarnaast zijn er tal van andere prijzen te winnen, zoals vakantietrips, cadeaubonnen en waardecheques. Kijk voor meer info op www.clubactie.nl

Heb je zelf trouwens hoog gevoetbald? ,,Valt wel mee. Ik ben een Veluwse jongen. Mijn vader was boer in Lunteren en ik heb als jongen ook nog op het land gewerkt voordat ik als vertegenwoordiger aan de bak ging. Ik heb altijd in de buurt van Lunteren gespeeld. Tweede klasse was het hoogste.’’

Tenslotte: is de topklasse het volgende doel? ,,Nee, dat is met deze verenigingsstructuur niet haalbaar. Dan moet je echt sponsors binnen halen om spelers te betalen. Handhaven en een stabiele hoofdklasser worden is nu even de doelstelling.’’ Nils de Kruijff

“Het is de bedoeling dat vooral jeugdleden de loten gaan verkopen, jeugdleden van alle afdelingen! Zo worden ze zich bewust dat ze op deze manier iets voor hun club kunnen betekenen. De verkoop is begonnen op 14 september. De trekking vindt plaats op 28 november 2013. Mocht een jeugdlid u aanspreken? Schroom dan niet en koop een lot. Hercules vaart er wel bij!

Paspoort Jan Veldhuizen: Geboren: 29-9-1966 te Lunteren Beroep: vertegenwoordiger onder meer in keukens en sportkleding Relatie: vriendin Melissa, drie kinderen van 14, 11 en 9 jaar uit eerder huwelijk Trainer: Beatrix (Hoenderloo), SDS (Wekerom) , Blauw Wit (Ede) en Lienden (4 jaar als stroman voor Hans Kraay, 1 jaar hoofdtrainer), Hercules

Ton Meijs

13

Hans Bosma, ‘Het gaat om het gevoel dat je samen iets doet’ ‘Dit wordt mijn eerste interview’ en onmiddellijk vertrekt Hans richting keuken om terug te keren met een fles wijn en twee glazen. Het is nog midden op de dag en we bevinden ons met D1 t/m D4 in recreatiepark Zilvermeer in België en hebben net de eerste voetbalpartijtjes achter de rug. Zoals niet ongebruikelijk heeft het huisje Bosma de eerste prijs gepakt waarbij het goddelijke uitschuifbare linkerbeen van Hans weer een grote rol heeft gespeeld. Hans Bosma is nu zo’n vijf jaar bestuurlijk actief bij Hercules voetbal en heeft inmiddels een indrukwekkend aantal zaken in portefeuille zoals accommodatie, materialen, voetbaladministratie en website. Waarom doet iemand dat nu allemaal en hoe komt hij eigenlijk bij Hercules terecht? Tijd voor een

monoloog over voetbal, geloof, ICT, saamhorigheid en verantwoordelijkheidsgevoel. ‘Ik wilde vooral mijn jongens Michiel, Steven en Joris, leuk laten voetballen. Na enkele jaren bij Hercules heb je dan het idee dat het een slag beter moet en kan, en dan meld je

14

jezelf aan. Bij een voetbalclub is het vaak nog steeds zo dat een kleine club heel veel doet en een grote groep vrijwel niets. Bij Hercules zijn er ook een aantal mensen die al jaren cruciaal zijn in de organisatie zoals Gea Engelbart, Lex de Bruin, Werner van Geelen, Mark Maas, Lucien Voers en Rob Bronckers. Het is wel belangrijk dat we in de vereniging met veel mensen het werk doen. Meer mensen actief krijgen vind ik wel mijn missie. Dat moet trouwens van twee kanten komen. De kleine groep moet ook taken willen en durven afstoten en uiteraard moeten er andere mensen opstaan. Inmiddels doe ik zelf ook al

teveel en moet het voor mijzelf ook echt wel minder tijd gaan vragen’.

Dekkertje was mijn favoriet ‘Zelf heb ik mijn voetbal jeugd bij Uitgeest doorgebracht. Een klein clubje in Noord Holland. Ik was een snelle linksbuiten met een behoorlijk talent maar te bescheiden. Niet iemand die bij een trainer of bij scouts iets afdwingt. Het was geen grote club maar wel speelde ik steeds in de hoogste teams. Mijn favoriete trainer in die tijd heette ‘Dekkertje’. Iedereen liep weg met die man. Een soort Wiel Coerver eigenlijk. Alles met de bal en veel geleerd over kappen en draaien. Daarna kregen we een soort van commando als trainer die ook de kopgalg introduceerde. Hele trainingen koppen en draven maar, dat was niet echt mijn type trainer. Hij vond ons allemaal maar doetjes en toen we een keer kampioen konden worden kwam hij met een geweldig plan. We zouden de avond bij hem doorbrengen en een film van Rambo en de befaamde klassieker ‘met jouw waldhoorn tussen mijn Alpen’ of het kan ook ‘de slipjes van Tirol’ geweest zijn, bekijken. Onze commando wist zeker dat het de puisterige watjes tot grote hoogte zou opstuwen. We verloren de volgende dag kansloos met 8-0. Exit commando’!

Landskampioen bij studenten ‘Ik had het op die club wel geweldig naar mijn zin. Voetballen, tafeltennissen en de godganse dag André Hazes. Vooral beviel me dat ik heel andere jongens tegenkwam dan op mijn protestantse school. Dat is volgens mij nog steeds het mooie van voetbal, dat je echt met heel veel verschillende mensen in aanraking komt. Ik ben wel gelovig opgevoed maar met het geloof heb ik eigenlijk nooit zoveel gehad. Zwart wit denken staat sowieso haaks op mijn karakter. Echt grote ambitie had ik eigenlijk ook niet. Gewoon leuk voetballen. Lol in het spelletje dat is het voornaamste. Dat zie ik ook bij mijn kinderen. Dat klinkt vreemd want Michiel heeft lang bij FC Utrecht gespeeld en Steven bij PSV maar het is bij hen toch vooral talent en niet echte ambitie. Sterker, de jongste Joris, die gewoon bij Hercules in de D1 speelt, is van de drie nog wel het meeste met voetbal bezig. Na de middelbare school ben ik informatica gaan studeren aan de TU Twente. Daarmee ben ik nog een keer landskampioen bij de studenten geweest. Toch een mooi succesje. Daarna heb ik nog wel even bij Voorwaarts gevoetbald in de kelder van het amateurvoetbal maar daar had ik het snel gezien want qua voetbal stelde het dan wel niet

15

zo veel voor op het gebied van schoppen en sarren was dit de absolute top. Na nog wat tennis kwam de tijd van de kinderen en na het zien van de prachtige shirts was de keus voor Hercules snel gemaakt. Inmiddels werk ik al een hele tijd bij Ordina in de ict. Zo werk ik op dit moment aan het ontwikkelen van ict voor gedetineerden.’

Moeten we niet eens af van al dat selectie denken? ‘t Gevoel dat je samen iets doet, is voor mij de allerbelangrijkste drijfveer om actief te zijn in een vereniging. Waar is het allemaal om te doen? Waar doe je het voor? Bij mij

Michiel, ‘Ik ben bij de D2 van FC Utrecht begonnen. Toen werkte Hercules nog niet samen met PSV en vond een scout dat ik echt bij de FC moest komen spelen. Ik heb een mooie tijd bij de FC gehad tot ik een knieblessure kreeg en om je dan terug te vechten valt niet mee. Ik hoorde nooit bij de top 5 maar zeker ook niet bij de slechtsten maar je weet ze gaan alleen maar voor de allerbesten. De mooiste ervaring was dat ik op mijn verjaardag een afscheidswedstrijd tegen AC Milan kreeg. Nu speel ik bij Hercules in de B1. Ik vind het wel goed dat Hans zo veel voor Hercules doet en we voetballen ook nog steeds graag op straat. Dat kan hij eigenlijk best goed.

staat het voetbal zelf centraal, in voetbal zit veel van wat mooi is in het leven. Juist voor de kinderen uit Tuindorp en omgeving is voetbal een soort van levensschool. Ze hebben toch een tamelijk makkelijk leventje en nu zien ze voor het eerst dat ze ergens voor moeten knokken. Dat het niet zo maar vanzelf gaat en ze komen hele andere type jongens tegen en niet te vergeten oneerlijke scheidsrechters en grensrechters. En je dan leren beheersen en je ook niet laten aftroeven is een ware levensles. Daarbij moeten we oppassen niet alleen maar op de besten te letten. De jongens die het gaan maken. Juist de breedte en interesse voor elkaars prestaties zijn cruciaal voor het succes van een vereniging. Daarom pleit ik al lang voor het afschaffen van de term selectie. Ik ben er voor dat we op een hoog niveau willen

voetballen maar waarom moeten we dan een aantal teams als selectie betitelen? Iedereen doet het dus zal het wel nuttig zijn. Maar wat ik zie is dat het gelijk een tweedeling in de club teweegbrengt: de selectie en dan de andere teams. En waarom? Wat is er het nut van? Ik zie meer nadelen dan voordelen van zo’n tweedeling.

Gewoon over hogere en lagere teams spreken dus. Ook bij het eerste, ons vlaggenschip, vind ik dat. Die moeten in de club ingebed zijn en niet op een eiland staan. Prachtig dat ze zo hoog spelen maar ook hier gaat het me vooral om betrokkenheid. Dus spelers uit het eerste wil ik ook bij de jeugd zien en omgekeerd ook jeugdspelers bij het eerste. Gelukkig zie je dat nu ook met Mitch Maas, Ashraf en nu ook Kevin Ligtermoet die allemaal wat bij de jeugd doen. Daar ben ik heel blij mee’.

Een ochtendje commissie van ontvangst is een aanrader ‘Zelf ga ik graag naar de commissie van ontvangst. Al die verhitte koppen die langzaam door Gea en de andere dames tot rust worden gebracht. Dat

Steven, ‘Ik speelde bij Hercules F1 toen een scout van PSV mij benaderde of ik niet bij hen wilde komen kijken. Ik ben begonnen in de E1 bij PSV. Door de jaren heen ben ik vaak kampioen geweest. In de E1, in de D2 en bij de C2. Wel mooi al die wedstrijdjes tegen ploegen als Ajax, Feyenoord en AZ. Het mooiste vond ik een tournooi met PSV in Zuid Korea. Daar speelde we tegen teams uit de hele wereld. Het meeste indruk maakte een team uit Mexico waar we in de finale van verloren. Die lui waren wel wat ouder maar het slimste was dat ze na elke aftrap luid gillend ten aanval trokken. Daar hadden we even niet van terug. Misschien ook wel iets voor Hercules. Ik speel nu weer bij Hercules in de C1 en zit lekker op het Jordan in Zeist wat niet alleen een echt leuke school is maar waardoor ik veel minder hoef te reizen. Mijn vader kan aardig voetballen maar om zijn trucjes (als er niemand in de buurt is) moet ik wel lachen.

16

Joris, Ik speel nu voor het tweede jaar bij de D1 van Hercules. Dat mijn broers bij een profclub speelden vond ik persoonlijk niet zo geweldig, want alles moest alltijd op ze afgestemd worden. Met vakanties of bij het eten; alles moest altijd wijken. Die partijtjes met mijn vader en broers vind ik wel leuk hoor en Hans kan ook wel aardig voetballen maar grote partijen vind ik veel leuker. Ik vind wel dat hij te veel voor Hercules doet. Hij moet heel vaak ‘s avonds weg en als hij dan thuis is, zit ie ook nog vaak achter de pc.

is geweldig om te zien. Hoe je ziet dat mensen vaardigheden hebben en ontwikkelen, mensen groeien in hun functie. Maar ik kan ook genieten van bijvoorbeeld de harmonieuze sfeer bij de D1 van het afgelopen jaar of zo’n Joland Pompies die twee teams op sleeptouw neemt. Of het eigen D5 toernooi dat ze helemaal zelfstandig uit de grond stampen.’ Van onze René van der Kooij die met ongelooflijke passie en energie onze jeugdtrainers begeleidt. Onze A of B-jeugd die jonge jongetjes aan het trainen zijn. Een moeder met kinderwagen op het trainingsveld bij de Champions League. Voorbeelden te over.

Het spelletje Met name in de hele jonge jeugd (F en E) hebben ze het bij PSV goed voor elkaar. Een prachtige speeltuin waar Steven het geweldig naar zijn zin had. Vrijheid, blijheid. Gaandeweg wordt dat minder. Meer en meer moet er aan

opdrachten worden voldaan. Steven zat wel in een zeer goede lichting. Werd bijna elk jaar kampioen en heeft trips naar Zuid Korea en Duitsland gemaakt maar het blijft een bescheiden jongen die moeite heeft om zich te profileren en dat is toch wel nodig in die wereld. Je moet jezelf wel laten gelden. Voetballen bij Hercules in de C1, waar ze hem met open armen hebben

ontvangen en weer naar school in de eigen regio, heeft ook veel voordelen. Bij FC Utrecht was het allemaal wat minder qua organisatie al hebben ze de laatste jaren wel hele grote stappen gemaakt. Michiel heeft het daar ook goed gedaan maar kreeg op een gegeven moment een zware knieblessure. Hij heeft zich onder zijn favoriete trainer Ab Plugboer nog wel geweldig ontwikkeld maar het was te laat en ook hij is nu terug bij Hercules. In de B1 heeft hij in elk geval meer vrienden dan bij de FC want bij profclubs komt het daar toch niet zoveel van. En ja als we het toch over mooi voetbal hebben. Die dvd van Dennis Bergkamp bij Ajax dat is een echte must! Ton van Rietbergen

Ariadne, Voor de jongens ben ik niet blij maar zelf vind ik het wel prettig dat ze alle drie weer bij Hercules zitten. Langs de lijn is het daar toch wel veel leuker dan bij PSV of FC Utrecht. Ik ken de meeste mensen hier ook al heel lang. Bij die profclubs worden ze zo afgeschernd dat als er een tournooi is je ze soms maar 10 minuten ziet en verder mag je je ook nergens mee bemoeien. Zeker bij PSV moest ik ook wel wennen want het zijn toch veelal Brabanders en Belgen. Bij Utrecht was dat makkelijker en veel ouders kenden we daar ook vanaf het begin. Ja, die partijtjes met het gezin. Heeft Hans je wijsgemaakt dat hij dat vooral voor de jongens doet? Ha, ha, dat is onzin. Hij vindt het zelf verreweg het leukst en dan komt Michiel en de anderen doen dan ook maar mee. Tja, en over Hans en bestuur. Mooi,dat hij het alemaal doet maar het wordt wat mij betreft wel tijd voor een tandje minder, want het loopt de laatste tijd de spuigaten uit.

17

De cricketafdelingen van Hercules en Kampong hebben een hoop gemeen. Strijden om het voortbestaan en om een plek op het complex van een omnisportvereniging. In de schaduw staan van een afdeling die vele malen groter is. Sportieve en financiële ups en downs. Maar er zijn ook - of eigenlijk vooral - belangrijke verschillen. Daarom gaat het in dit stuk ook over De Andere Club uit Utrecht. Hercules cricket ligt aan het infuus. Kampong cricket zit in de lift en kijkt vooruit. Hercules zoekt het intern, Kampong is met allerlei partijen van buiten de vereniging in de weer. Hercules is een financieel volledig afhankelijk radertje in de omnivereniging, Kampong is financieel eigen baas binnen een federatie. Kampong heeft ruim kader en ruim spelers en speelsters, bij Hercules komt het al jaren op een dappere groep volhouders aan. Uw Herculaanreporter speelde ‘zoek de verschillen, en de parallellen’ met Floris Jansen, de drijvende kracht bij Kampong de afgelopen jaren, en onze eigen cricketvoorzitter Ad de Vries.

Floris Jansen, drijvende kracht achter Kampong Cricket, bereid tot helpende hand

Wij hebben er niets aan dat het slecht gaat met Hercules Kampong. Maarschalkerweerd. Achter het grote (hockey)clubhuis lag ooit een van de mooiste cricketvelden van Nederland. Aan 2 kanten omgeven door sloten en voor de rest door hoge bomen. Veel groen. Een karakteristiek scorehuisje en een veld als een biljartlaken. Bereikbaar over een smal bruggetje. Mooie cricketwedstrijden en ruim publiek want de hoogste teams bij zowel de dames als de heren speelden in de bovenste regionen. Dat bleef niet zo. Cricket viel ten prooi aan de expansiedrift van de hockeyafdeling. Het cricketveld moest wijken voor kunstgras. Waar eens topspelers als Peter Cantrell, Ron Elferink, Godfrey Edwards en Floris Jansen met Kampong 1 streden om de landstitel cricket, lopen nu kleine meisjes en dikke bierbuiken kromgebogen met een stokje in de hand over eindeloze vlakten nepgras achter een wit balletje aan. Kampong Cricket kwam in sportief, bestuurlijk en financieel verval. Na vele omzwervingen op het eigen complex belandde men op de sfeer-

loze grasvlakte van De Domeinen, naast het Kampong complex en de atletiekbaan. Veel ruimte maar troosteloos. Dat was een jaar of 10-15 terug. Inmiddels is er op alle fronten veel veranderd. Kampong zit als één van de weinige cricketverenigingen in Nederland in de lift, en boordevol plannen. De Herculaan sprak met de drijvende kracht achter de Kampong revival: oud eerste team icoon en cricketinternational, erelid, ex-voorzitter, barcommissaris, beheerder clubhuis en verenigingsfunctionaris Floris Jansen.

18

Nederlands cricketteam kan daar dan interlands spelen. Maar ook de Kampongteams zelf (heren, dames, zami en jeugdteams in alle categorieën), bedrijfscricket, de veteranen van SGS en jaarlijks een stroom aan tourende Engelse teams. “Uiteindelijk zou hier het hele jaar door gecricket moeten worden. Een indoor locatie met 5 of 6 netten, een oefenblok op gras, een ruimte voor de spelers: alle jeugdselecties hier lunchen, eten en trainen. Het nationaal hockeycentrum is hier al en wordt uitgebreid. Als cricket moeten we meeliften. Nieuw clubhuis, sportmedische faciliteiten, fitness … “ mijmert Jansen. “Het is leuk om ambitieus te zijn”. Financieel koos Kampong voor de tegenovergestelde weg die Hercules bewandelt: Kampong werd een federatie met autonome afdelingen die allemaal zelf verantwoordelijk zijn voor hun inkomsten en uitgaven. Bij Hercules houden de afdelingen hun handje op bij de hoofdpenningmeester. “In het begin was het lastig, niet meer worden bijgeplust door de grote vereniging. Nu genieten we ervan. Iedereen eigen sponsors, een paar collectieve sponsors, allemaal ons eigen plekje in de federatie. Het was wel een lang proces, met 6 onafhankelijke verenigingen”. Het clubhuis wordt behalve voor cricket gebruikt door een BSO (af te scheiden gedeelte), de nationale hockeyselecties en cricketselecties tussen hun centrale trainingen op Maarschalkerweerd door (“weg van het drukke van het grote clubhuis”) en voor feesten en partijen. Allemaal inkomsten voor cricket. “Ik doe het onderhoud, maak schoon, plan de kosten en de inkomsten, zorg dat we geld verdienen, dat de club loopt en dat het bestuur ondersteund wordt”. De velden worden gehuurd van 1 mei tot 1 september. Kampong voetbal huurt ze de rest van het jaar.

Ruim 10 jaar geleden vonden twee cruciale ontwikkelingen plaats bij Kampong: de cricketafdeling werd ‘verbannen’ naar de sportvelden van Defensie een eindje verderop, en Kampong kreeg een federatiestructuur. “Er werden destijds hockeyers van de velden geplukt voor de stemming in de ledenvergadering” herinnert Floris zich. “Het was een moeilijke tijd en een moeizaam begin op de Domeinen. Maar achteraf was het een goede zet”. Vanaf de banken, plantenbakken en grote parasols op het terras voor het clubhuis glijdt de blik over het complex. Twee grote cricketvelden naast elkaar, waarvan het hoofdveld met graswicket. Aangelegd samen met de KNCB, verbeterd en onderhouden vanuit de vereniging zelf. “We hebben afgelopen jaar de square gedraaid en een sprinklerinstallatie aangelegd”. Als het complex binnenkort wordt uitgebreid met een grote lap grond door het vertrek van onderhoudsbedrijf Achterberg - krijgt het veld de One Day International status. Kort samengevat: het

“Ik ben na mijn tijd als speler een tijdje weggeweest. Toen ik hier een jaar of 5 jaar geleden begon was het sociale prima op orde. Er waren

19

4 herenteams, een zami, een damesteam. Er was een graswicket, een clubhuis, een locatie... maar er gebeurde helemaal niks! Een dobberend eerste team, geen jeugd en geen ambitie”. “Het begint met mensen die het vuur aansteken” zo omschrijft hij zijn rol. “Dan komen er mensen hun handen warmen, en uiteindelijk hoop je dat ze mee gaan doen”. Hij somt een aantal mensen op die de kar hielpen trekken. “Ik had nog nooit iets in een bestuur gedaan. We zijn begonnen met de lijken uit de kast te halen, financiën op orde te brengen en hebben hele duidelijke doelstellingen geformuleerd. Een topplek zijn voor training en opleiding, vrouwencricket, bij de top 10 van Nederland, jeugdteams in alle leeftijdscategorieën, goede structuur, organisatie en financiën, en een goede relatie met de gemeente en de federaties”. Jansen doet nu nog de bar, het clubhuis en coördineert -als gedeeltelijk door de Gemeente Utrecht betaalde verenigingsfunctionaris- de inspanningen op de scholen voor het Hart voor de sport project met Cumulus Welzijn. “We geven veel lessen en clinics op buitenschoolse opvanglocaties, basisscholen en middelbare scholen. Ik doe de organisatie, gekwalificeerde (speler-)coaches zoals Jason Yip doen de lessen. Inmiddels ook in de omgeving van Hercules, via Cumulus in Overvecht. Ik heb aangeboden om die voor en met Hercules te doen. Maar Ad de Vries zegt: “we doen het zelf wel”. Natuurlijk is het doel dat talenten uiteindelijk de weg naar Kampong vinden. Dat je op deze manier speler-coaches aan je kunt binden is ook meegenomen. Maar: “Je kunt 100 jaar clinics op scholen geven, maar er komt nooit iemand naar de club als je geen mensen hebt om het goed uit te voeren en een follow-up. Paar keer op school, een evenement organiseren en dan 6 weken laten meetrainen op de club bijvoorbeeld. Het moet ergens landen. De kinderen moeten ergens heen kunnen”. Bij Hercules kan dat op het ogenblik niet stel ik vast: er is geen jeugd, er zijn geen mensen. En we hebben het al jaren over

scholen bezoeken maar doen nog altijd niets. Als Hercules ter sprake komt is Jansen voorzichtig om zich teveel met de zaken van een andere vereniging te bemoeien, maar een mening heeft hij wel. “Als je geen tijd hebt, geef het dan toe en zoek hulp. Dat hoeft niet met ons, praat met de KNCB, directeur Richard Cox of David Wouterse. De KNCB heeft development officers die met de clubs samenwerken en naar scholen gaan” “Wij hebben er niets aan dat het slecht gaat met Hercules”. “Fusie? Wat heb je nog te fuseren? Je bent samen anderhalf, nooit 3. Misschien dat je ooit op 1 cricketlocatie speelt, als 2 verenigingen” Volgend jaar speelt Hercules na de promotie nog 1 klasse onder Kampong. “Ik heb ze dit jaar zien spelen. Leuk om te zien. Veel energie, enthousiasme, passie, ze zijn goed bezig” complimenteert Floris. Wat de dames en de jeugd betreft heeft Kampong voorlopig het rijk alleen. De dames zijn top van Nederland - niet in de laatste plaats door de inbreng van de Hercules-connection Laura Brouwers en Carmela Appel. Maar ja, Hercules heeft geen damescricket (meer). In alle jeugdcategorieën spelen Kampong teams, al dan niet in combinatie met andere clubs. De toptalenten van Hercules (Rifais Hanoeman & Pierre Jacod in O-12, de Appel tweeling Damien en Matthé in O-14) spelen inmiddels op Maarschalkerweerd. “Het wordt steeds lastiger om jeugd te binden, want de hockey en voetbalseizoenen worden steeds langer: tot eind juni. Het is zoeken naar momenten dat het te combineren is. Zondagochtend in de winter bijvoorbeeld. Je moet zorgen dat er iets is en dat ze zin hebben om naar cricket te gaan en een leuke dag te hebben. Wedstrijden, een winterprogramma, kampen, per leeftijd skills leren, uitdagen...” HV

20

Ambities cricketvoorzitter Ad de Vries ondanks twee kampioenschappen bescheiden

Een patient moet je eerst stabiliseren”

Een interview met de voorzitter van Hercules cricket Ad de Vries is al op voorhand interessant. Er zijn namelijk meerdere Ad’s. Er is een goedaardige met beeldende anekdotes en een vleugje humor. Er is een belerende, vol wijsheden, zijn evangelie prekende, een vleugje Louis van Gaal (Ad is, Louis was leraar). Er is er eentje die alle medewerking staakt als ie het ergens niet mee eens is. En er is de cricketliefhebber pur sang, bij voorkeur in het veld, maar als de afdeling hem nodig heeft dan ook maar erbuiten. Uw Herculaanreporter zat tijdens het interview met ze allemaal aan tafel. “We hadden vorig jaar niet mogen degraderen, dus we moesten ook zo snel mogelijk weer terug”. Ad is koel en zakelijk over het kampioenschap van Heren 1. “Met veel jongens die Hercules roots hebben, en geen spelercoach” klinkt het niet zonder trots. In de Overgangsklasse B eindigde het Eerste voor concurrenten Amstelland United en ACC2. Ook Kampong 2 werd verslagen. Twee buitenlandse spelers droegen wel nadrukkelijk hun steentje bij. Wicketkeeper & batsman André Roach kwam over uit Barbados. Openingsbowler en middle order batsman Bryan Vorster kwam van Western Province in ZuidAfrika. Het is een tijd stil geweest rond dit cricketbolwerk uit de regio rond Kaapstad, Zuid Afrika. In het verleden was Hercules (bestuur Jan Heerkens) trendsettend, door zich niet meer te richten op oudere vaak vooral vakantievierende buitenlandse profs die een zomertje cricket in Nederland combineerden met de geneugten des levens. In plaats daarvan werd een uitwisseling met een vooraanstaande Zuid Afrikaanse pro-

vincie opgezet op jeugdspeler niveau. Dat legt Hercules zowel in het veld als daarbuiten geen windeieren. Goed om te zien dat de contacten -in de persoon van Jan Heerkens en Nabil Dien- nog daar zijn. En wellicht in de toekomst weer nieuw leven in worden geblazen? Wat Ad betreft in ieder geval wat Bryan Vorster betreft (en ook André Roach): “We zijn erg tevreden. Als deze 2 jongens zin hebben, nodigen we ze volgend jaar weer uit”. Ook verder is er veel positiefs te melden. Allereerst het tweede kampioenschap natuurlijk, van de Zami’s onder leiding van Maarten Zwinkels. Met 18 uit 11 lieten ze Hermes DVS en Concordia achter zich. Een succesverhaal op alle fronten. Maarten sloeg zelf maarliefst 358 runs (gemiddelde 89,50!), Lucas Brouwers, Erno Ruchtie, Bryan Vorster en Jasper Helberg sloegen 50+ in een wedstrijd en Steven Zwinkels eindigde met 13 vangen bovenaan bij het fielden. Dat het naar meer smaakte bleek ook al tijdens het seizoen in de derde innings. En als je zelfs voetbalmonumenten als Cobs en Kemphaan in de

21

witte flanellen krijgt, doe je het goed! In een volgende Herculaan wellicht meer over dit team. “Buiten het veld hebben we de binnenkooi weer terug, in de sporthal. Grotendeels zelf gebouwd, door Ferdinand en Wim Smit”. Ad verleende hand- en spandiensten. “De komende winter kunnen we voor het eerst in 3 jaar weer trainen. Het is daardoor wel vechten voor zaaluren. We zijn een tijd weggeweest en badminton en zaalvoetbal draaien goed”

“ Ik ben de afgelopen 2 jaar vooral bezig geweest met het voortbestaan van de afdeling” Als de Andere Club ter sprake komt betrekt het gezicht van Ad. “De samenwerking met Kampong beschouw ik niet als een samenwerking” is het enige dat hij on the record morrend kwijt wil. Er was afgelopen winter 3 of 4 keer overleg met Floris Jansen en iemand van de jeugd van Hilversum. Voor Hercules werd het er niet beter op: de toptalenten van Hercules (de tweeling Appel) vertrokken -al dan niet gesouffleerd van buitenaf over grotere kansen op selectie voor de KNCB jeugdselecties- naar Maarschalkerweerd. Zus Carmela volgde naar de dames. Broer Brendan bleef bij Hercules spelen. “Het is jammer maar het schijnt goed in de familie besproken te zijn” wil Ad er over kwijt. “Carmela kan ik niets bieden. De jongens zijn altijd welkom om terug te komen. Voor hun ontwikkeling zou het beter zijn als ze hier komen” bromt hij. We spreken hier niet met een fan van de organisatie of het trainingsniveau van de jeugd op Maarschalkerweerd, zoveel wordt duidelijk.

Kampong profiteert (net als trouwens badminton bij Hercules) van de subsidieregelingen die er zijn. Dat is in de eerste plaats alert. Er zit een lange termijn plan achter en vervolgstappen. Ze stoppen er tijd en moeite in en het gaat volgens mij tot tevredenheid van Gemeente en scholen. En de bonussen zijn dat je inkomsten genereert, je door hierbij je buitenlandse speler-coach in te zetten deze aan je vereniging kan binden, en dat er leuke spelers naar jouw club komen. Wie zou dat niet willen? Bovendien is van de huidige spelende cricketeden (hoog diehard gehalte) naar schatting meer dan de helft 35+, een kwart zelfs 50+. Hoe lang gaan die nog mee? Moeten we het jeugdgebeuren niet zo snel mogelijk oppakken? Actief werven bij andere afdelingen en op scholen? “We hebben nu geen jeugd nee. De jeugd en de scholen hebben de komende 1 à 2 jaar geen prioriteit”. Als zich een vraagteken vormt boven

Behalve het spelersacquisitie beleid, kan ook de scholenaanpak van Kampong niet op veel bijval rekenen. Objectief bekeken lijkt het toch niet zo raar:

22

het hoofd van uw reporter: “Een groot deel van de familie De Vries heeft een medische achtergrond. Als je daar enig verstand van hebt, weet je dat je een patiënt eerst moet stabiliseren voor je hem kan genezen”! “Op zich hebben we wel jongens die het zouden kunnen doen hoor. Maarten en Steven Zwinkels, Jasper Helberg... Maar op scholen moet je kijken wanneer het in het rooster past. Dan kan het in september maar dan moet je echt niet denken dat je dan die jongens in april op de training ziet”.

de jeugdtrainingen, over belangrijke thuiswedstrijden, weer eens wat positief nieuws de wereld in over kampioenschappen. Een geïrriteerde blik en een plausibel verhaal: “Of je 1100 leden hebt of 40 is wel even een ander verhaal. Iedereen heeft gemiddeld anderhalve wedstrijd per week gespeeld. Dan heb je geen tijd of zin om ook nog bestuurs- of commissiewerk te doen. Daarbij moeten we van de KNCB ook nog voor 15 wedstrijden 2 umpires leveren. Dat aantal van 2 geldt ongeacht of je nu 150 leden hebt of 40. In het verleden deden Marco Verkroost en Erno Ruchtie dat, nu heb ik dat met Jan Hilhorst gedaan. Je betaalt je blauw aan de KNCB en krijgt er nauwelijks iets voor terug”

“Ik ben de afgelopen 2 jaar vooral bezig geweest met het voortbestaan van de afdeling. Dat is nu geen issue meer, heeft ook algemeen voorzitter Jon Bolte laatst nog bevestigd. Nu richten we ons eerst op de senioren. De basis van het eerste is zeker voor de Eerste Klasse volgend jaar aan de krappe kant. De zami’s is een enthousiast team met nieuwe gezichten waar ruimte is voor jongens vanaf 14-15 jaar, broertjes, vriendjes, collega’s enzovoort. Een groei van 3 naar 4 teams zou mooi zijn. Ik hoop dat we het komend jaar naar rond de 50 leden kunnen”. “In Engeland hebben ze een systeem van een lage basiscontributie en een match fee. Je betaalt per wedstrijd die je speelt. Dan heb je een lagere drempel, en je krijgt een veel breder draagvlak van spelers. Maar dat is niet iets wat ik binnen 1 of 2 jaar kan realiseren

Euhm... samenwerking met de Andere Club dan? Als we er zelf niet aan toe komen en iemand biedt hulp aan is dat toch meegenomen… “Laat Floris zijn ding doen, dan doe ik het mijne” klinkt na enig aandringen kortaf. “We hebben een heel gezellig jaar gehad, met meer activiteiten dan vorig jaar, we richten ons op intern en alles wat er van extern aan spelers komt is welkom”. Ik vat dat op als een duidelijke ‘nee dankjewel’ “Komende winter gaat het beleidsplan op de schop. Rik Snooy is met de website bezig en we denken na over cricketactiviteiten voor heel Hercules. De samenwerking tussen de afdelingen is sinds ongeveer anderhalf jaar ook weer beter. In de Zami’s lopen voetballers, en we hebben al eens iets gedaan met de B1 van Maykel Tak”.

Sponsoring dan maar. “Financieel blijven we ook dit jaar weer binnen de begroting, of ongeveer er binnen. De begroting is niet meer op sponsoring gebaseerd. We krijgen giften en hebben de Aktie (wedstrijd)bal. Alles gaat via de geleidelijke weg”

Een ding is duidelijk: cricket bij Hercules wordt vervolgd. Uw lijfblad blijft het met belangstelling volgen. Vastberadenheid en clubliefde uit Voordorp tegen visie en middelen uit Maarschalkerweerd? Een mooi duel met hopelijk 2 winnaars.

Nog wat meer moed bij elkaar rapen en dan ook maar de communicatie ter sprake brengen. Het woord ‘aanfluiting’ ligt op mijn lippen. De website loopt twee jaar achter, en het is een aaneenschakeling van gemiste kansen: informatie over

HV

23