De zelfmoord van Kurt Cobain Een slachtoffer van de tweevoud en bifobie? Pierre Tremblay / Bi-Info Site / Vereniging Bi-kring de Samenkomst 10 maart 2006
c T.H.
Dit artikel is afkomstig van de site van Pierre Tremblay, http://www.youth-suicide.com/gay-bisexual/links9.htm. Reacties gaarne aan Rogier van Berkel
[email protected] of aan Pierre Tremblay
[email protected] (alleen Engels).
1
Introductie (2000):
“The Suicide Of Kurt Cobain: A Victim Of The Binary And Biphobia?” was oorspronkelijk deel van het hoofdstuk, “The Suicide of Kurt Cobain and Bobby Steele”, in het 1994 boek, The Gay, Lesbian And Bisexual Factor In The Youth Suicide Problem door Pierre Tremblay. De woorden “binair” en “bifobie”, echter, werden niet gebruikt toen het hoofdstuk was geschreven. Het “binaire” verwijst naar het recente geloof dat alleen homoseksuele en heteroseksuele mensen bestaan, en dit geloof komt uit de gevolgtrekking dat in het opkomende Noord-Amerikaanse jeugdzelfmoord ratio sinds 1950, mannen verantwoordelijk zijn voor ongeveer 90% in de toename in jeugdzelfmoorden (Tremblay en Ramsay, 2000). Kurt Cobain identificeerde zichzelf als biseksueel in een hooglijk bifobische binair-gelovende persoonlijke omgeving die zijn zelf-realiteit onderhandelde. In het 109-pagina tellende artikel, “Het epistemische contract van de biseksuele verwijdering”, gepubliceerd in de Stanford Law Review [53 (2),353-461], evalueerde Kenji Yoshino de hooglijk schadelijke effecten van het “binaire” geloof in die vaak biseksuele mensen negatief beïnvloeden omdat zij niet mogen bestaan, maar individuen die claimen om 100 procent homoseksueel te zijn zijn ook goede verliezers in de sociale constructie om de volgende reden" “Zoals Naomi Mesey heeft beargumenteerd, proberen heteroseksuelen collectief een “heteroseksuele ethiek” in stand te houden, een ethiek dat heteroseksualiteit heeft op de seksuele normen en waarden. Om de heteroseksuele ethiek zichzelf te laten presenteren als congruent met deze normen en waarden, hoewel, moet de homoseksuele chic gepresenteerd worden als congruent met “waarde”. De overleving van de heteroseksuele chic is dus afhankelijk van de binaire kijk op de wereld van “juist en fout, of gezondheid en ziekte, of heteroseksueel en homoseksuelen”. Mesey omschrijft de krijgshaftige retoriek van homofobie als voortkomend uit deze afhankelijkheid. Ze neemt dan geslepen waar dat de werkelijke vijand voor
I
de heteroseksuele chic niet de genoemde vijand van homoseksualiteit is, maar de ongenoemde vijand van biseksualiteit. Door de heteroseksuele / homoseksuele binariteit de deconstrueren, brent biseksualiteit naar buiten dat het niet isomorf kan zijn zonder waarden / deugd binariteit. Het bedreigt dus de heteroseksuele ethiek op het collectieve niveau zoals het bedreigen van de heteroseksuele identiteit op het individuele niveay” (Kenji, 2000: 4004). Mijn gerelateerde commentaar in een presentatie over een ander onderwerp was: “Daarom, werd ’homo’ mensen gecreëerd en bestond om de status in stand te houden vanwege de waarde en macht die heteroseksuele mannen doorgaand genieten welke, in ruil daarvoor, betekent dat “homo zijn” een dubbele binding is. Homoseksuele mensen werden gemaakt door heteroseksuele mannen om vast te houden aan wat “hegemonistisch heteroseksualiteit” heet, en homoseksuele individuen handelen er vervolgens naar. Waarom zijn homoseksuele mannen en lesbiennes het bed in gekropen met heteroseksuele mannen en vrouwen met respect voor om biseksuele individuen te misbruiken en hun niet bestaandheid te verlangen moet geanalyseerd worden voor al zijn implicaties.” In 1994, had een hooggeplaatste (veel aangenomen) autoriteit op het gebied van homoseksualiteit in Calgary mijn boek gelezen maar het deed niet om zijn “binaire” geloof te veranderen. Voor hem, in de “therapeutische setting”, was een client ofwel homoseksueel of heteroseksueel omdat biseksualiteit niet bestaand werd beschouwd. Met andere woorden, alle cliënten die biseksueel te zijn werden gezien als “daar moet aan gewerkt worden” om een resultaat te produceren die consistent was met de geloofsovertuiging van de therapeut. Nadat hij gezegd had wat zijn basale geloof was aan een groep van ongeveer 30 professionals betrokken met het welzijn van homo, lesbische en biseksuele en transgendere jeugd, schreef ik hem een brief – een kopie werd naar een andere MD gezonden – die de serieuze problemen weergaf gerelateerd aan zijn geïmplementeerde politiek met zijn cliënten. Ik had in het bijzonder problemen door het feit dat hij niets geleerd had van de potentieel hooglijk dodelijke sociale / persoonlijke omgevingen die de mogelijkheid onderhandelen dat biseksuele individuen bestaan - zoals ik benadrukt had in “The Suicide of Kurt Cobain”. Kurt Cobain was ook niet de enige zelf-geïdentificeerde biseksuele individu die ook zelfmoord pleegde in Courtney’s Loves naaste omgeving. Als ik een het stuk opnieuw zou schrijven, zou ik een aantal veranderingen maken, maar ik zou in principe het zo laten zoals het was. In de bibliografie worden URL’s gegeven voor referenties die beschikbaar zijn gekomen op het Internet. Een “Internet Resources” sectie was ook toegevoegd aan de webpagina. Na het scannen van het internet voor relevante informatie, wordt het schrijven van een Addendum (2000) overwogen.
2
De zelfmoord van Kurt Cobain en Bobby Steele
2.1 Kurt Cobain Charles Frank, “OPINION” columnist voor de Calgary Herald, wijdde zijn column van 16 april 1994 aan Kurt Cobain’s suicide. Het begint met: “Kurt Cobain was een loser. Ja, hij was een getalenteerde musicus. En volgens alle maatstaven een rijk man. Maar maak geen fout, hij was geen loser” (44). Tegen het einde van het artikel, benadrukte Frank dat Cobain ook getrouwd was en een jonge dochter had, wat een goede reden was om zichzelf niet dood te schieten. Waarom zou een hooggetalenteerde, rijke en bekende musicus die getrouwd is (heteroseksueel?) en een 19-jaar-oude dochter heeft zichzelf ombrengen? Helaas, verlicht Franks schimprede tegen Cobains zelfmoord ons niet in dit opzicht. Hij is zo over zijn toeren, in feite, dat het idee dat een man die had zelfmoord pleegde dat hij alles wat positief zat aanvalt. In antwoord op mensen die geloven dat “de wereld niet alleen een artiest verloren had, maar een visionair”, spreekt Frank over wat hij noemt “weinig perspecief... verlangt.” Daarom, “Cobain was beroofd van alle antwoorden” omdat hij zelfmoord pleegde, en dit punt werd later benadrukt. “FEIT: Cobain heeft geen duidelijk beeld van de mening van het leven, in het bijzonder die van zichzelf.” Niettemin, werd er interessante onverklaarde informatie gegeven over Kurt Cobain in Franks schimprede. “...Cobain werd herhaaldelijk afgeschilderd als een niet begrepen ziener gemarteld door persoonlijke demonen dat de enige plausibele oplossing voor dit ongeluk zelfmoord was. Welke natuurlijk een leugen is... Hij was een diep verstoord zelfingenomen individu... [met] emotionele demonen waar hij regelmatig mee worstelde tijdens zijn kindertijd.” Tegen het einde van het artikel, voor het emotionele effecten en veroordelende doeleinden, worden Cobains vrouw en dochter voor het licht gebracht. “Hier was een jonge man met geld en de mogelijkheid om zichzelf te helpen. Om zijn vrouw te helpen. En om er te zijn voor zijn jonge dochter voor de komende jaren. Hun verlies is op hetzelfde moment oncalculeerbaar en tastbaar. Meer zo omdat het niet noodzakelijk was.” Het einde van het artikel volgt. “Ironisch, door het nemen van zijn eigen leven, kan Kurt Cobain een statement maken vitaler en coherenter dan een ieder die hij geprobeerd heeft te maken of elke die werden toegerekend aan hem toen hij nog in leven was. De vraag natuurlijk bleef: was iedereen aan het luisteren?”
II
Frank, natuurlijk. wenst naar ons te luisteren en het bericht te accepteren die hij uitbraakte, maar inzicht is noodzakelijk, in het bijzonder als we beter wensen te begrijpen waarom Cobain zelfmoord pleegde. Binnen hemzelf, werd dood gezien als de enige oplossing voor wat hem dan ook dwars zat, maar wat was het? Was het zo slecht dat, vergeleken met wat hij voelde, de dood gezien werd als het enige antwoord? Kon deze zelfmoord gerelateerd zijn aan de “demonen” die Frank opmerkte dat ze bestonden maar nooit opzocht om te onderzoeken te omschrijven? Wat waren de demonen waar Cobain mee geworsteld had sinds die kindertijd? In februari 1994 vertelde een homofobe vrouw (hooggeplaatst in een ouderlijke ondersteuningsorganisatie in Calgary) over de zelfmoord van een Calgary man die een kind en twee kinderen had. Zijn homoseksuele identiteit kon niet meer worden ontkent, maar alleen nadat hij terecht gekomen was in een huwelijk en het hebben van kinderen, dus het serieuze problemen veroorzakend voor anderen. De vrouw verklaarde dat deze zelfmoord een positief resultaat was omdat zijn vrouw een behoorlijke som geld via een verzekeringspolis had gekregen, met genoeg om zelfs te betalen voor deze kinderen hun toekomstige universitaire onderwijs. Als zoiets als een scheiding had plaatsgevonden, zouden de resultaten niet zo positief zijn geweest (Noot 116). De homoseksuele “demonen” hadden deze man ingehaald, en hij had vele negatieve consequenties ervaren. Hij had zijn vrouw verteld over zijn lang ontkende homoseksuele natuur en hij zich volledig realiseerde dat hij anderen die hij lief had kwetste - en zou kwetsen. Een scheiding zou zeker een negatief effect op hem gehad hebben, en hij zo misschien het leven als een homoman totaal onacceptabel gevonden hebben. Uiteindelijk had hij zijn dood gezien als de beste oplossing voor de situatie – zijn huwelijk en het hebben van kinderen – welke hebben geresulteerd van de ontkenning van zijn homoseksuele identiteit. Deze man was niet beroemd en zijn zelfmoord was niet een rechtvaardiging van een Charles Frank artikel. Als zo’n artikel geschreven zou zijn, echter, zou hij waarschijnlijk benadrukt worden dat deze getrouwde (heteroseksuele) vader van twee kinderen voor de hand liggend niets wist van het leven en de betekenis van het leven; hij was zeker een loser; en dat hij zo exceptioneel wreed voor zijn vrouw en kinderen was omdat hij zelfmoord pleegde. Zoveel voor iemand die niets begrepen had omdat hem het aan “de feiten” ontbrak en het “kleine [realiteit] perspectief” die hij nodig had beter begreep waarom de zelfmoord plaatsvond. In onze maatschappij, zoals opgemerkt in een Newsweek artikel gerelateerd tot Cobains zelfmoord en zelfmoord in het algemeen, wordt zelfmoord vaak gezien als een “een enorm egoïstische handeling” (51: 46). De gevoelens van Cobains moeder tot haar zoons zelfmoord reflecteert weer een andere algemene opinie. “De zanger werd vermist en zijn moeder was bang geweest dat de meest in beroering gebrachte en getalenteerde ster van zijn generatie dezelfde weg zou lopen als Jim Morrison en Jimi Hendrix. ‘Nu is hij weg en is bij de domme club gegaan’, vertelde ze de Associated Press. ‘Ik heb hem verteld niet bij deze stomme club te gaan’ ” (53: 46). Helaas helpt het geloof dat zelfmoord stom of egoïstisch is, en dat het zelfmoordslachtoffer een loser is, niet om iets te begrijpen over zelfmoord, wanneer zekere specifieke redenen bestaan om te verklaren waarom individuen zichzelf ombrengen. Wie was Kurt Cobain? Zou hij een homoseksuele man geweest kunnen zijn? Wat zouden we hebben gezien als we geleefd hadden in “redneck” Aberdeen, Washington (Pop. 17.000) waar hij opgroeide? Helaas, een jaar voor zijn dood, kwam Cobain naar buiten met belangrijke informatie over zijn jonge jaren in het eerste interview wat hij gaf voor een homoblad, The Advocate, aan het einde van 1992, of januari 1993. “... Ik ben altijd een werkelijk ziekelijk, vrouwelijk persoon geweest, dus ik dacht dat ik homo was voor een tijdje omdat ik geen van alle meisjes op school aantrekkelijk vond... Dus ik dacht dat ik voor een tijdje homoseksueel wilde zijn voor een tijdje, maar ik wordt gewoonweg seksueel meer aangetrokken tot vrouwen... Ik bedoel, ik ben zeker homoseksueel in geest, en waarschijnlijk kan ik biseksueel zijn” (03: 40) Het 1981 Bell en Weinberg onderzoek liet zien dat, van alle factoren die geëvalueerd waren in hun vergelijking van homoseksuele en heteroseksuele mannen, geslachtelijke non-conformiteit (mannen die een geschiedenis hadden gehad van geslachtelijk niet conform, of vrouwelijk geïdentificeerd) was het meest significante onderscheidende attribuut, ofschoon dit niet van toepassing is op alle homoseksuele mannen (08: 74-77). In Westerse samenlevingen, als de man vrouwelijk is, en als hij pronkt met een homoseksuele identiteit, kan je serieuze problemen verwachten. Cobain omschrijft zijn adolescentie. “Ik pretendeerde dat ik homoseksueel was om met mensen te neuken. Ik had de reputatie dat ik een homoseksueel was sinds ik 14 was. (Of “krijg het homo-etiket” zoals hij later opmerkt) Het was werkelijk “cool”, omdat ik een paar homovrienden in Aberdeen vond – wat verbazend is!” (03: 40) Was hij alleen maar aan het doen “alsof”? Omdat Cobain “geen van alle meiden van zijn middelbare school aantrekkelijk vond” dacht hij dat hij homoseksueel was. Waarom? Was dat omdat hij homoseksuele verlangens of fantasieën had? Adolescente mannen masturberen vaak en hebben seksuele fantasieën en een jongen zou zeker niet geloven dat hij homoseksueel is als zijn seksuele fantasieën vrouwen betrekken. Er zijn ook meer vrouwen in de wereld dan degenen die gebeuren in iemands middelbare school, maar Cobain voelde zich niet seksueel aangetrokken tot hen ofwel omdat dit hem tegengehouden had om te concluderen dat hij homoseksueel was. Voor de hand liggen waren vrouwen afwezig in Cobains seksuele leven, en de reen is niet degene die gegeven wordt: “De meiden in mijn middelbare schooltijd hadden werkelijk
III
walgelijke haardrachten en verklote houdingen”. (03: 40) Cobain was een “ziekelijk, vrouwelijk” jongentje die zich niet aangetrokken voelde tot vrouwen, en hij was bij voorbaat homoseksueel (zoals hij ons graag wilde doen geloven). Zoals zoiets belachelijks zeggen als: “Als ik niet seksueel aangetrokken wordt door vrouwen, dan moet ik homoseksueel zijn.” Hij wilde ons ook doen geloven dat hij seksueel niet aangetrokken werd tot mannen, omdat hij waarschijnlijk deed alsof hij homoseksueel was. Is dit waar? Als hij seksueel aangetrokken was tot vrouwen, waarom ging hij niet voor “het proberen om homoseksueel te zijn voor een tijdje”? Waarom probeerde hij niet heteroseksueel te zijn voor een tijdje? Is het daarom mogelijk om te geloven dat, na het opmerken dat hij alleen maar aan proberen was om homoseksueel te zijn, hij in werkelijkheid “meer aangetrokken werd tot vrouwen”? Misschien, maar dit zou alleen van toepassing zijn voor het recente verleden. Cobain gaf zichzelf het “homo” etiket tijdens de adolescentie, en dat was niet omdat hij “seksueel meer aangetrokken werd tot vrouwen” op een moment. Hij accepteerde niet alleen het “homo etiket”, maar pronkte ermee tot op het punt dat zijn zichtbaarheid hem in contact bracht met bekende homoseksuele mannen die een zeldzaamheid bleken te zijn in Aberdeen. Hij wist ook, zoals alle mannen doen, dat een hoge prijs hiervoor te betalen was. “Ik werd vaak in elkaar geslagen, natuurlijk, omdat ik me associeerde met hen” (03: 40). Maar niet omdat hij homoseksueel was zoals hij ons wilde doen geloven. Verondersteld dat hij geen homo was, uitgezocht en verwelkomt mannelijke vrienden die bekend stonden als homoseksueel (die alleen maar zijn mannelijke vrienden leken), en die herhaalde slagen wilden incasseren welke kwamen met deze pretentie? Het is onfortuinlijk dat Cobain niet bevraagd werd door een inzichtelijke interviewer omdat een belangrijke vraag gevraagd moest worden, we kunnen dit niet doen (zoals een goede therapeut dat wilde) omdat hij nu dood is. Niettemin, hij gaf belangrijke informatie over zichzelf in The Advocate interview. “Kijk, ik wilde altijd mannelijke vrienden hebben waar ik echt intiem mee kon zijn en praten over belangrijke dingen met en affectief kon zijn met dat persoon zoals ik wilde zijn met meiden. Door mijn leven heen ben ik altijd zeer betrokken geweest met vrouwen en vrienden gemaakt met meisjes” (03: 40). Deze waren de meisjes die hij niet alleen seksueel aangetrokken werd door zijn adolescentie heen. De homo geïdentificeerde mannelijke vrienden die hij ontmoette waar ook als vrouwen, of zoals hemzelf gegeven deze “vrouwelijke” zelf-definitie. Waren dit zijn homoseksuele vrienden en zijn vrouwelijke vrienden – met wie hij “werkelijk heel dichtbij” kon zijn – wat Cobain wilde op het liefde / seksuele niveau? Ik betwijfel dat nogal op basis van mijn kennis van homoseksuele mannen die zichzelf omschreven hebben als “vrouwelijk” en een adolescentie had die gelijk was zoals omschreven door Cobain. Deze mannen hebben vaak seks, noch worden zij verliefd met mannen die zoals hen zijn, en in het bijzonder niet met de werkelijke vrouwen met wie zij vaak een intieme niet-seksuele relatie vormen. Het is mogelijk dat naar welke mannen Cobain refereert toen hij zei dat hij intieme, affectieve vriendschappen wilde met andere mannen. De bovenste omschrijving is van een typerende stereotype homoseksuele man, maar iets wat gebeurd bij deze (gesloten? homo?) man. Het lijkt op wat hij wilde als “normaal”; om getrouwd te raken en kinderen te hebben. Wat voor soort vrouw zou zo’n man kiezen om zijn vrouw te hebben, gegeven de opdoemende mogelijkheid dat hij op één dag de waarheid moet accepteren over zichzelf en de waarheid moet accepteren over zichzelf? In antwoord op de interviewers statement dat zijn vrouw, Courtney Love, een “fag hag” was, antwoordt Cobain: “Oh, dat is ze. Dat was alles wat ze vijf, zes jaar van haar leven deed – rondhangen in homoseksuele clubs” (03: 40). In een mei 1994 interview met Courtney Love (welke gebeurd is voor Cobains dood in April) wordt het “fag hag” etiket beter omschreven. “Het komt als een verrassing om haar te horen zeggen dat ze opgevoed was door drag queens die leerden zelf een drag queen te zijn” (199: 24). Cobain koos daarom, voor een vrouw, een vrouw die een “drag queen” was, of een vrouw die zich voordeed als een man die zich voordeed als een vrouw. Zoals, ze zou homo-positief zijn, en ze zou waarschijnlijk erg comfortabel zijn door homo onderwerpen naar voren te brengen. Voordat Loves “fag hag” opgemerkt was, echter, had Cobain uitgelegd: “Ik bedoel, ik ben zeker homoseksueel in geest maar kan ook biseksueel zijn. Maar ik ben getrouwd, en ik wordt meer aangetrokken tot Courtney dan ik naar een persoon, dus er was geen punt om te proberen om graan te zaaien op dit punt. (Gelach) Als ik Courtney niet gevonden zou hebben, zou ik waarschijnlijk doorgegaan zijn met een biseksuele levensstijl. Maar ik vind haar juist totaal attractief op allerlei manieren” (03: 40). Dit klinkt bijna ongelooflijk, behalve dat Cobain een belangrijke onthulling maakt op zowel de lijn en tussen de lijnen. Als hij een seksuele “levensstijl” had met Love, dan was dat zeker niet heteroseksueel geweest. In feite, zoals hij toegegeven had, probeerde “hij een tijdje homoseksueel te zijn voor een tijdje”, gedurende zijn tienerjaren en waarschijnlijk zijn vroege volwassenheid. Hij geeft aan dat, als hij Love niet “getrouwd” had gedurende zijn leven dat hij “biseksueel” was geweest, welke de onthulling is dat hij seks had met mannen (en nog steeds had), en waarschijnlijk alleen met mannen die alleen maar gegeven zijn geschiedenis niet seksueel aangetrokken werden tot vrouwen (Noot 117). Maar Love veranderde (?) dit alles, verondersteld dat hij rapporteerde dat hij “meer aangetrokken werd tot Courtney dan ik ooit was tot een ieder ander persoon”. Wat anders, echter, had ik kunnen verwachten van hem om te zeggen dat gegeven dat hij Love kende hij het interview zou lezen? In feite, in het begin van het interview, kwam ze terug waar ze geïnterviewd
IV
werd onder de voorwaarde: “Ik ben bezorgd wat (de Advocate interviewer) (er) geschreven gaat worden”. Maar dit is niet waar. In tegenstelling, ze is er bezorgd over wat hij naar buiten mag brengen over zichzelf in het eerste interview met het homoblad. Haar laatste commentaar laat de oorzaak van haar angst zien. “Wanneer ze voor de derde keer vertrekt, zegt ze, ‘Is het een homoseksuele publicatie, Kurt, dus vergeet niet over hen te vertellen over de tijd dat je je korte broek gestolen hebt van je moeders lade.’ Cobain lacht, ze lacht en zucht. ‘Ik denk dat het een effect heeft op mannen. Doei.’ En ze gaat voorgoed, Frances’s kinderwagen buiten de deur drukkend” (03: 37). Love had Cobain zeer bewust gemaakt van haar paniek en zijn natuur, welke boven bedoeld is, en wat een jaar later expliciet gemaakt werd in het OUT interview met Love. “Mijn vriend Roddy van Faith No More uitte zichzelf. Hij was mijn vriend en nadat hij homoseksueel was. De derde jongen die homoseksueel werd nadat ze uitgingen met mij. Ik weet niet dat dat betekent. Ik neem het als een compliment, eerlijk gezegd” (119: 29). Verdacht zij Kurt ervan, die zichzelf geïdentificeerd had als homoseksueel in zijn tienerjaren, dat hij ook homoseksueel was? Het is mogelijk, maar dat werd ontkend. Love was met hem getrouwd, en zijn dochter was 6 maanden later geboren (39: 44), welke betekent dat het huwelijk gebeurd was voordat Love 3 maanden zwanger was. Dit was zijn kind zo, en hij zou gevoeld hebben dat hij Love getrouwd was om deze reden alleen. Zij, in ruil daarvoor, zou waarschijnlijk hem niet getrouwd hebben als ze wist dat hij homoseksueel was. In The Advocate interview, waar hij bevestigt wat Love inderdaad wilde horen en geloven: “... Ik ben meer seksueel aangetrokken tot Courtney dan ik ooit ben geweest naar een persoon... Ik vind haar totaal attractief op alle manieren” (03: 40). Maar, Cobain, geeft toe dat hij een “biseksueel levensstijl” heeft gehad, welke bedoeld dat hij een homoseksuele levensstijl heeft geleefd gegeven het feit dat hij niet seksueel aangetrokken werd tot vrouwen. Hij was zelf ook gegeven het biseksuele etiket door zover te gaan door te zeggen dat hij “biseksueel zou zijn” (met een geschiedenis van 100% homoseksueel te zijn), en hij deed dit met de volledige kennis van Loves gevoelens over “biseksuelen”. “Ik geloof niet in biseksualiteit, eigenlijk. Het is een farce.” Schemel, de vrouwelijke drummer in Loves rock groep, Hole, is het er mee eens. “Dat doe ik ook niet. Het is een berg rotzooi” (119: 28). Dat is, zij geloven allebei dat mensen die zichzelf het “biseksuele” label geven in werkelijkheid homoseksueel zijn, en dat zo’n groep eigenlijk liegen tegen zichzelf en anderen. Schemel wordt beschreven als iemand die een “lesbienne die uit is” in de groep (119: 24). In The Advocate interview was Kurt voor de hand liggend een poging aan het doen om zich te “outen” bij Love, terwijl ze nog steeds probeerde zich opnieuw te verzekeren (op een niet overtuigende manier) van zijn heteroseksuele status. Hij zei dat ze nog steeds degene was naar wie hij nog steeds zo seksueel mogelijk aangetrokken was, alsof hij moest vertellen dat hij een huwelijk mogelijk was. Loog Cobain? Waarschijnlijk niet, ofschoon het lijkt dat hij zichzelf aan het bedriegen was, en daarom tegen haar “loog”. Hoe kan dit gebeurd zijn? Het is mijn geloof dat homoseksuele mannen die hun homoseksuele natuur onderdrukken of ontkennen, voor welke reden dan ook, vaak een speciaal type nodig hebben om zich seksueel op te winden. Deze vrouwen kunnen fysiek en / of psychologisch “mannelijk” zijn, welke het attribuut is waarvan mannen seksueel opgewonden moeten raken. Seks hebben met een vrouw is daarom mogelijk en het staat toe te geloven dat ze niet homoseksueel zijn. In Loves geval waren de drie homoseksuele mannen die in ontkenning van hun homoseksuele identiteit zijn, dat ze op hun laatste stap in hun “ontkenningsweg” zijn. Zij vonden dat alles bij haar seksueel stimulerend was, waarschijnlijk omdat ze een “drag queen” zelf was. Ze heeft zichzelf gemaakt tot een “man” die zich als een vrouw voordoet. Gedurende The Advocate interview, manifesteerde Love de bezorgdheid dat ze “gay geworden was” – alsof ze uiteindelijk accepteerde dat hij homoseksueel was – wat ook haar mans lot zou zijn. In antwoord op wat ze verteld werd dat drie mannen “homoseksueel waren geworden nadat ze uitgegaan waren met (Love)”, de OUT interviewer vroeg: “Is Kurt de volgende?” Ze antwoordde: “Dat is wat mensen denken, maar hij is zo hetero als een pijl. Hij zou willen dat hij homo was?” Nadat ze verteld werd dat biseksualiteit een farce was, kon de interviewer niet helpen om te verwijzen naar Cobains Advocate onthulling dat hij biseksueel was. In response daarop, zei zij: “Mensen lijken te denken dat ik de manvrouw ben en hij het vrouwelijke. ‘Oh, Courtney, manvrouw is top’, maar het is, zo, het tegenovergestelde” (119: 29). Love was weer aan het benadrukken dat Cobain aan de top was, en daarom 100% heteroseksueel op een hele stereotype manier. Dit is ook wat de vrouwen waar ik seks mee had gedurende mijn eigen transitie ook geconcludeerd hadden, maar dat zou ook totaal verkeerd zouden zijn geweest. Zij wilden seks hebben met een homoseksuele man die geloofwaardig genoeg was om heteroseksueel te zijn (zelfs naar hemzelf), ook van vrouwen hield en plande om te gaan trouwen en een vader te zijn. De vrouw waar ik het dichtst bij kwam om mee te trouwen trouwde en homoseksuele psycholoog die, zoals ze uiteindelijk ontdekte, weekenden spendeerde om seks met mannen te hebben. Courtney heeft haar eigen seksuele identiteitsproblemen, zoals vastgesteld is van de beschikbare informatie. Ze vertelt dat ze “met 15 vrouwen geslapen heeft...” Ze zegt: “Ik ben niet homoseksueel (noch biseksueel omdat het een farce is), maar ik houdt van vrouwen... ik denk niet dat ik biseksueel ben omdat ik seks met meisjes heb gehad.” Ze gelooft daarom zelf dat ze 100% heteroseksueel is zelfs na het rapporteren: “Ik heb de hele tijd homoseksuele dromen” (119: 28). De wijzen zouden dat ze alleen haar geloof accepteerde met dezelfde gegeven achterdocht dat we zouden hebben wanneer we een zelf-verklaarde heteroseksuele man horen zeggen: “Ik droom dat ik de hele tijd seks met mannen heb, en dat seks met
V
manen hebben, maar het betekent helemaal niets.” Daarenboven, nadat Love seks had met deze vrouwen, haar antwoord voor hen naar hen veranderde altijd. Het doel was om dan “hen uit de deur te halen voor zonsondergang”. Ze schreef dit aan misogynie toe, maar het is het algemene gedrag van zelfhatende homoseksuele mannen (nog steeds in ontkenning) die niettemin de noodzaak hadden om seks te hebben met mannen. Zodra orgasme plaatsvindt, zet de aan de teniet doende noodzaak voldaan en paniek (resulterend van sociaal geïnduceerde zelfhaat) in. Zij moeten snel afstand nemen van de persoon waar ze seks mee hebben gehad omdat deze individu hen herinnert aan hun onwelkome innerlijke (daarop gehandeld) wanhopige willen en noden. Het huwelijk tussen Love en Cobain was daarom een huwelijk tussen een lesbienne en een homoseksuele man die beide die beide de noodzaak hadden om te geloven om heteroseksueel te zijn. Dit was meer van toepassing op Love dan op Cobain die op zijn minst het “biseksuele” zelfetiket te accepteren. Voor Love, haar vrouwelijke drummer, en mogelijk anderen in haar onmiddellijke omgeving, was de “wereld” zwart en wit. Een was ofwel heteroseksueel of homoseksueel, en dit was een wereld waartoe Cobain niet kon behoren als een zelf-gedefinieerde “biseksueel”. Noch kon bassist Kristen Pfaff, een van Courtney’s bandlede, omdat ze een zelf-gedefinieerde biseksueel was, “maar zich nooit vermoeid genoeg voelde aan haar punt om 2 uur ’s nachts om te beargumenteren na een 12 urige dag” (119: 28). Niet lang na dit interview, pleegden de twee die niet pasten op Loves kijk op de wereld zelfmoord. In de vroege april maand, schoot Cobain een schietgeweer leeg op zijn linkerslaap, en Pfaff stierf van een duidelijke drugsoverdosis in ongeveer twee maanden later. In vele artikelen wordt het opgemerkt dat Cobains serieuze problemen blijkbaar begonnen op de leeftijd van 8 wanneer zijn ouders scheidden. “In interview op interview, en in zijn teksten, citeert Cobain de scheiding van zijn ouders... zoals de definiërende tragedie van zijn leven. (Hij refereerde aan het geheugen in zijn zelfmoordbriefje, schrijvend dat “sinds de leeftijd van 7 jaar ik hatelijk ben geworden tegen alle mensen in het algemeen”)” (71: 26). “Zijn wereld stortte in elkaar in 1975 toen zijn ouders scheidden. Ze stonden toe dat hun kinderen, in het bijzonder 8 jaar oude Kurt, serieus gewond waren geraakt door de wettelijke en emotionele oorlogen die volgden. ‘Het vernietigde zijn leven’, zei Wendy (zijn moeder). ‘Hij veranderde compleet’ Terugslaande voor zijn ongeluk, schetste Kurt de ruwe karikaturen van zijn ouders op zijn bedkamermuren, hen vastleggend als “Pa is niets” en “Ma is niets”. Woedender groeiende en moeilijk te controleren (terwijl ze leven met zijn vader, eindigde Kurt levend met een paar familieleden en zijn grootmoeder was de enige persoon die hem liefde gaf zonder condities” (39: 41-42). Kurt was een “ziekelijk vrouwelijke jongen” of niet comfortabel met zijn geslacht, en zulke jongens (op zijn minst voor de degenen die eventueel hun homoseksuele identiteit accepteerden), herinneren vaak dat ze zich “verschillend” voelen op de leeftijd van 4 of 5. Als een regel, herkennen ze zichzelf niet in wat er van ze verwacht wordt of niet, maar de resultaten van dit (in termen van vroege kindertijd gedrag) moeten gewantrouwd worden en bestudeerd. Mijn voorbereidende onderzoek van deze situatie suggereert dat problemen ADD (Attention Deficit Disorder) en “hyperactiviteit” “de beste kleine jongen in de wereld” syndroom (noot 118), en zelf de zaden voor een later leven van delinquenties, gerelateerd kunnen zijn aan een gemanifesteerde of onderdrukte geslachtelijke niet-comfortabele identiteit (algemeen geassocieerd met de latere ontdekking van een homoseksuele identiteit) wat plaatsvond tussen de leeftijden tussen 3 en 6. Op een vroege leeftijd, en zeker voor de leeftijd van 8, begonnen Cobains probleem. Hij was een “vroegrijp, energetisch kind die het leuk vond om te tekenen en Beatles liedjes te zingen. Cobain werd gediagnosticeerd als een hyperactief voorscholier. Doctoren schreven Ritalin voor, een amphetamine gebaseerd medicijn dat hem wakker hield tot 4 a.m. Om het medicijn zijn bij-effecten tegen te gaan, werd hem ook pijnstillers gegeven. Maar Kurt herinnerde zich deze dagen als “gezegende tijden... I was voortdurend aan het schreeuwen en zingen” ” (39: 41). Willen dat je door je ouders geliefd wordt is een belangrijke noodzaak voor alle kinderen, en het is een monumentaal onderwerp voor homoseksuele kinderen en jeugd. Het “coming-out” proces wordt, in feite, gekarakteriseerd door enorme paniek – vaak terreur – bij de gedachte van het vertellen van ouders hun waarheid, omdat de mogelijkheid om verworpen te worden en gehaat te worden door hen gevreesd wordt. Kurt, echter, heeft echter ervaren dat deze verwerping het resultaat is van de echtscheiding, welke betekent dat hij weinig te verliezen had door “uit de kast te komen”. Op de leeftijd van 14, had hij dat gedaan, welke het product was van een doorgaand mentaal proces jaren gebeurd voor het “uit de kast komen” gebeurtenis plaatsvindt. Cobain heeft een hoge prijs betaald om vrouwelijk te zijn, homoseksueel geïdentificeerd (en ermee pronken), en om er artistiek mee te zijn. Hij werd blijkbaar “hatelijk” vanwege de scheiding van zijn kinderen, maar het is mogelijk dat hij “hatelijk” werd omdat hij wist hoe hij gehaat kon worden – dat de wereld hem zou haten – zelfs als zij de waarheid wisten over zijn seksuele oriëntatie. Door de leeftijd van 14, was hij klaar om gehaat te worden voor wat hij was, en dat hij ook in elkaar geslagen wilde worden door een groep mannen die hij het meest haatte: de “jocks” die stereotype anti-homoseksueel waren en vaak potenrammers. In de mainstream media artikelen gerelateerd aan Cobains zelfmoord, werd behoorlijk wat informatie gegeven over zijn adolescentie. Hij werd beschreven als een “behoorlijk woedende jongeman”, maar de reden werd niet gegeven voor zijn
VI
“outsider” status (53: 47). Hetzelfde is van toepassing toen hij omschreven werd als een artistieke loner met wie hij opgroeide in de houttuin” (158). Hij startte met het schrijven van dichtkunst tijdens de hoge school maar hield het geheim.” ook voor een onverklaarde reden. “Hij sloeg (ook) de hele tijd klassen over”, vertelde een bibliothecaris me in 1992, “maar hij was altijd van alles aan het lezen hier” (84). (Homoseksuele kinderen zijn vaak als de dood voor iedereen die weten wat ze aan het lezen zijn in de bibliotheken, vanwege een aantal redenen.) De hinten dat Cobain een homofiele tiener was waren veel, maar de mainstream media kon niet de moed voeden om het woord “gay” of “homoseksueel” te bruiken om hem te omschrijven. De meest lawaaierige hint dat hij een homo tiener was werd gegeven in de Entertainment Weekly cover-story. “Cobain zei dat hij ook leed door de handen van de middelbare school pesters omdat hij kunst en muziek leuk vond en sport haatte. ‘Ik was een serieus depressief kind.’; zei Cobain vorig jaar. ‘Elke nacht op een bepaald punt ging ik naar bed om mijn hoofd mijn kop eraf schreeuwend. Ik probeerde mijn hoofd eraf te laten exploderen door mijn adem in te houden, denkend dat als ik mijn hoofd eraf liet ploffen, ze sorry zouden zeggen’ ” (71: 28). Cobain was een verstoorde tiener, in het bijzonder omdat hij een gehaat en verworpen homo geïdentificeerde vrouwelijke jongen was, zoals hij zichzelf omschreef. Helaas, niet in een van de mainstream (lees: heteroseksuele en traditioneel homofobe) media artikelen werd het genoemd dat Cobain een homoseksuele kind was die zelfs pronkte met zijn homoseksuele identiteit, dat hij er zelfs voor in elkaar werd geslagen, dat hij vaak geëtiketteerd werd als een “Kloteflikker!”, en dat hij een loner was omdat hij bijna iedereen haatte, verwierp, misbruikte en kwetste. Het woord “vrouwelijk” werd gebruikt om hemzelf te beschrijven als een jongen (in The Advocate interview) werd niet genoemd in de mainstream artikelen, ofschoon het eufemisme vaak gebruikt in de maatschappij om hetzelfde ding te zeggen als: “De jongen houdt van kunst, muziek, en lezen, maar haat sport.” De stad van Aberdeen is altijd zeer wreed geweest voor hun zeer artistieke homoseksuele zoon, en vele stadslui zouden ‘weten’ dat zei niet onschuldig zijn in respect tot Cobains eventuele zelfmoord. Dit werd gearticuleerd in een juli artikel gerelateerd aan een beeld die gemaakt werd van Kurt Cobain, welke de controverse veroorzaakte in Aberdeen. “Sommige walgden van de manier waarop zijn geboorteplaats geportretteerd werd door de media – als een doorgewinterde gemeenschap van rednecks – en de gevolgtrekking dat het op een één of andere manier te blameren is voor zijn zelfmoord” (136). De waarheid doet vaak pijn, maar alle Noord Amerikaanse steden zijn verantwoordelijk voor de dood van talloze homoseksuele kinderen, gegeven de schatting dat ongeveer een derde van jongere zelfmoorden homo, lesbische en biseksuele jeugdigen betreft, en dat zij gerapporteerd hebben dat de geprobeerde zelfmoorden ligt tussen de 20 tot 50 procent. Deze adolescenten zijn vaak depressief, worden spijbelaar, gaan vroegtijdig van school, en soms raken ze betrokken bij criminele activiteiten; maar wat ander kan verlangd worden van het ongelooflijke misbruik van deze jongens? Zij zitten op een hoog risico voor drugs- en alcoholgebruik, welke het meest beschikbare “coping” medicijn is voor deze kinderen. “Tijdens zijn eerste jaar op de middelbare school, was Kurt marijuana aan het roken op bijna dagelijkse basis.” En, op de leeftijd van 18 jaar toen hij begon te werken als een deeltijd portier op zijn middelbare school, “botste hij waar hij kon, op een bepaald moment levend onder een brug. Dagen werden gespendeerd aan het drinken en drugsgebruik. ’s Nachts molde hij auto’s en misvormde hij gebouwen. Kurt schilderde, achtervolgende stem en zijn talent als gitarist bevrijdde hem van een leven van kleine misdaad” (39: 42-43). Maar, tijdens de middelbare school, ofschoon Cobains zelfs zei dat hij geen goede student was, “hij twee staatsbeursen voor de kunst had gekregen maar besliste om universiteit over te slaan en daarentegen te gaan leven als wat hij zag als de ‘Aberdeen fantasie versie van het zijn van een punk rocker’ ” (39: 42-43). Op sommige manieren, ofschoon hij een slachtoffer van zijn redneck homohatende gemeenschap was, vocht hij terug, en eventueel deed hij dat met een speciale vriend, Krist Novoselic, de bassist van Nirvana die bij Cobain kwam “toen ze nog steeds tieners waren. Dit onwaarschijnlijke paar werden verenigd in hun uitgescheten status, de woede en de pijn welke hun muziek van de start brandstof gaf. De symbiotische relatie van Cobain en Novoselic was de sleutel tot Nirvana’s succes. Zij complimenteerden elkaar, met Novoselic uitgesproken, woordenrijk en komisch. Hij zorgde voor de broedende Cobain, die bij alle mogelijkheden een loner was voordat zij hun krachten bundelden” (84). Cobain en Novoselic, echter, deden veel meer als het maken van muziek. Om deze gemeenschap te vergelden, zou Cobain de nacht doorbrengen met het spuiten van “GOD IS GAY” op mensen hun auto’s en trucks. Zijn grootste plezier, zoals hij rapporteert in The Advocate, “was eigenlijk de handeling maar de volgende morgen stond ik vroeg op in de ochtend om door de buurt te lopen die ik terroriseerde na de slag. Dat was het slechte ding dat ik op hun auto’s spoot. Niets kon effectiever zijn’ ” (03: 40). In 1985, op de leeftijd van 18, werd hij gearresteerd wanneer hij en Krist Novoselic HOMOSEXUAL SEX RULES op de zijkant van de bank erop spoten” (03: 36). Op een concert, “sloot Cobain het nummer “Stay Away” door te roepen ‘God is gay’ ” En, wanneer Nirvana verscheen op Saturday Night Live, “maakte Cobain en Novoselic een punt door de camera te kussen” (03: 37). Zijn verklaring van dit was: “We wilden niet proberen subversief te zijn of punk rock; we waren iets idioots aan het doen en stom op de laatste minuut” (03: 38). Is dit waar? Waarschijnlijk niet, gegeven dat Kurt geweten zou hebben dat de eerste keer was dat twee mannen kusten op zo’n manier op de Amerikaanse televisie. Cobain was subversief en het was waarschijnlijk erg belangrijk, persoonlijk, dat deze kus hemzelf zou zijn en Noveselic. Interessant genoeg, in alle artikelen gerelateerd tot Cobains zelfmoord, wordt Krist
VII
Novoselic slechts 1 keer geciteerd. “Kurt sprak tegen ons in onze harten. Dat is waar de muziek altijd zal zitten. Altijd.” (39: 39). Maar, hij kende Cobain beter dan een ieder, inclusief Courtney Love, en hij moet onbetaalbare kennis hebben gehad om Cobain volledig te kennen. Novoselic was degene die Cobain dronken wilde noemen, depressief, en die Nirvane wilde verlaten (03: 43). Cobain was op weg naar zijn dood voordat zijn school begon toen hij zich “verschillend” voelde en drugs had gegeven om met de symptomen om te gaan die gezien werden als “het probleem” door ouders en dokters. Hij was een speciale artistieke “vrouwelijke” jongen die snel de intense haat zou ontdekken die iedereen had voor hem, en de drugs zou een manier worden om er mee “om te gaan”, tot het punt van eventueel hebben van een “$500 heroïne gewoonte” (71: 18). Hij werd omschreven om een “zelf walgend” iemand te zijn, wat begrijpelijk is als hij zijn homoseksuele identiteit aan het onderdrukken was, die heteroseksueel wilde zijn, zelfs getrouwd en een kind had om dit te realiseren. (Een nummer genaamd “I hate myself and want to die” werd opgenomen voor Nirvana’s laatste album “In Utero”, maar het werd verwijderd van het album (71: 18)) Hij had ook een ander attribuut. Hij had een “red de wereld” dispositie vaak gevonden bij mensen, in het bijzonder tieners die suïcidaal zijn, en drugs gebruiken en / of alcohol. (Persoonlijke communicatie met een psycholoog die gewerkt heeft met zulke jongeren voor ongeveer tien jaar. Ook gebaseerd op andere observaties en onderzoeken die ik ben gaan maken in dit opzicht.) Op de leeftijd van twaalf, kwam Cobain een maatschappij tegen die gedomineerd werd door rechtervleugel “Reaganistische rotzooi”, zoals hij dat noemde, en rapporteerde deze periode van zijn leven in The Advocate interview. “Ik was hulpeloos toen ik 12 was, toen Reagan werd gekozen, en er was niets wat er tegen kon doen” (03: 41). Hij wilde daarom een andere wereld, en wilde de wereld veranderen in iets wat acceptabeler was dan hijzelf. Een bericht van Cobain in de zijlijnen voor het album “Incesticide” laat zijn ongeluk zien met een wereld die homofobisch, racistisch en seksistisch is. “Als eenieder van jullie op enige manier homoseksuelen haten, mensen van verschillende kleur, of vrouwen, doe ons één plezier – laat de fuck alleen! Kom niet met onze shows en koop niet onze albums” (03: 37; 39: 47). Het probleem met dit, echter, is dat vele homoseksuelen homofoob zijn en een zelfhaat probleem hebben, en de meeste mensen zijn homofoob tot op zekere hoogte. Verder realiseert de wijze Noord-Amerikaan dat het bijna onmogelijk is om op te groeien in onze maatschappij zonder racistisch tot op zekere hoogte te zijn. We leven ook in een seksistische maatschappij en we zijn allemaal geïnfecteerd met seksisme tot op zekere hoogte. Idealisme is gemakkelijker om te preken dan te praktiseren, en iemands idealisme kan voortkomen uit de erkenning dat men iets is wat waar een ander van walgt. Zoals ik het zie, had Cobain een serieus probleem met geïnternaliseerde homofobie (waarschijnlijk het meeste van zijn zelfwalging veroorzakend), en het veroorzaakte uiteindelijk bij hem om zijn eerst erkende homoseksuele identiteit te ontkennen. Hij was ontkenning aan het tegenkomen met sterke anti-homofobe opmerkingen, als een deel van hem dat homoseksueel wilde zijn. Hij wilde ook een man zijn die seks had met vrouwen, zoals de jocks die hij zo haatte (en op spuugde wanneer het mogelijk was gedurende de adolescentie) die berucht waren om het te doen (03: 40; 39: 42). Uiteindelijk, werd zijn kind geboren, nadat ze een kind ter wereld hadden gebracht. “Twee jaar geleden zou ik het niet eens overwogen hebben om een kind te hebben. Ik zei dat een persoon die een kind ter wereld bracht in zijn leven egoïstisch is” (03: 41). Iets is gebeurd, echter, met de jongen die “altijd wist hoe je dingen kunt bevragen. Mijn hele leven geloofde ik de meeste dingen in geschiedenisboeken niet en een hoop dingen die ik heb geleerd op school” (03: 43). Dit is een indicatie van bijzondere intelligentie, en het kan verklaren waarom hij het niet goed deed op school. Zijn kijk op de wereld was daarom waarschijnlijk niet wat andere geloofden, dus toevoegend aan zijn geïsoleerde “loner” status. Cobain zag de wereld in zeer negatieve termen, maar veranderingen werd gemaakt aan zijn “wereldkijk” gedurende de laatste twee jaren van zijn leven, leidend tot “de les” waarvan gezegd wordt dat hij die geleerd heeft: “Ik heb het recht niet om iets te oordelen.” Cobain was daarom zeer verschillend geworden van het hooglijk beoordelende individu die hij was geweest. “Ik was meer een radicaal dan wat ik nu ben” (03: 41). Hij was ook veranderd op allerlei manieren: “Ik probeer optimistisch te zijn, en dingen lijken alsof ze beetje beter worden” (03: 41). Maar, een belangrijk deel van zijn brein veranderde niet zijn perceptie, en “het” herinnerde hem eindeloos van dit feit, dus daagde de overtuigende kijk die hij had verkregen had om te rechtvaardigen dat hij een kind op de wereld had gezet. “Ik heb de hele tijd apocalyptische dromen” (03: 43). Door deze adolescentie, had Cobain geleefd in pijn. Hij was homo-geïdentificeerd, pronkte met zijn homo-identiteit, werd gehaat en vaak aangevallen, en was daarom een loner. Hij overleefde dit sowieso, maar hij overleefde niet zijn heteroseksuele huwelijk (waarschijnlijk voortkomend van zijn wanhopige - homofobie-gebaseerde - verlangen om heteroseksueel te zijn), en een kind op de wereld te zetten (welke een andere manier was om “te bewijzen” dat men heteroseksueel is). Hij had geloofwaardig “doen alsof” je homo bent overleegd, maar hij overleefde niet zijn minder geloofwaardige voordoen als heteroseksueel; en Love was een deel van de nachtmerrie waar hij zich in gewaagd had. Hij werd alles wat hij niet was, en zijn leven was in toenemende mate ondraaglijk. Zoals genoteerd in zijn zelfmoordbrief: “Het is geen pret meer voor me. Ik kan dit leven niet leven.” (39: 41). Op 4 maart, in Rome, heeft Cobain zijn eerste zelfmoord poging gedaan. “... hij was in een coma gezonken naar een
VIII
overdosis op een mix van pijnstillers en champagne.” Voor de vier weken na zijn terugkeer uit Rome, “gleed hij terug naar zijn oude drugsgewoonten” (39: 41). Op maart 18, “gedurende een huiselijke ruzie”, had hij zichzelf opgesloten in een kamer met een geweer. Courtney belde de politie op die drie handgeweren verwijderden van huis, maar Kurt ontkende zelfmoordplannen. “Courtney was het er (toen) mee eens om zogenaamde harde-liefde interventie en, met meerdere andere vrienden, confronteerde Cobain op 25 maart over zijn drugsgebruik. ‘Ik vertelde hem’, zei zij, ‘Je moet een goede vader zijn. We moeten goede ouders zijn.’ Maar de interventie ging mis toen Cobain 36 uur na het inchecken op 28 maart op het Exodus Recovery Center zich afgrendelde, een drugskliniek faciliteit in Marina Del Ray, Calif” (39: 41). Cobain gebruikte een geweer om zichzelf dood te schieten rond de 5e april 1994, en zijn lichaam werd gevonden op de 8e april. Courtney’s “harde liefde” interventie faalde. In feite, dit was mogelijk het slechtste ding om te doen met Cobain. Het opbrengen van het idee dat hij een “goede vader moest zijn”, dat hij een kind had gebracht tot de wereld, was naast het centrum van zijn interne dilemma. Verder, van wat ik heb geleerd over drugs en alcohol misbruik behandelcentra, en zelf over zelfmoordpreventie centra, (op basis van persoonlijke ervaringen en gerelateerde studies), wordt het verwacht dat de “expert” waarschijnlijk het tegenovergestelde doen van wat gedaan moest worden om hoogintelligente en creatieve mensen zoals Cobain te helpen. Dit is in het bijzonder van toepassing wanneer ze te maken hadden met eens homogeïdentificeerde mannen, nu zijn homoseksuele identiteit onderdrukkend, die getrouwd is, een klein kind heft, en ook een “red de wereld” instelling heeft. Hij leek te zeggen: Deze wereld moet veranderen, omdat er geen manier is waarop ik kan doorgaan om er een deel van te zijn. Vergeleken met wat ik voel, is de dood een welkom alternatief. De dood is mijn enige keuze. Ik kan niet zo doorgaan met leven in deze wereld. The verklaringen voor Cobains dood waren veel, zoals het vaak het geval is wanneer een bekend persoon zelfmoord pleegt, en sociale ‘politiek’ in het plaatje komt te staan. Bijvoorbeeld, de “versplinterde familie waarden’, gerepresenteerd door de scheiding van Cobains ouders, wordt gepresenteerd als de wortel van zijn problemen (71: 26). Zoals het trendy was om te geloven, moeten serieuze persoonlijke problemen het resultaat zijn om op te groeien in een “niet functionerende familie”. “Alcoholisme en niet functionerende huwelijken plaagden de Cobain clan.” “Depressie heeft, in feite, de familie gerund. Twee van Kurts vaders ooms hebben zelfmoord gepleegd in de late zeventiger jaren...” (39: 41). Niet vergeten waren de mensen die zelfmoorden wijten aan het misbruik van alcohol en drugs. “Maar de zangers zelfvernietiging streep lijkt te onuitwisbaar opgebonden te zijn mijn drugs (53: 46). Waarom zou Cobain aan de drugs zijn? “Cobain had altijd een slechte constitutie (hij werd onderworpen aan bronchitis zowel als de herhaaldelijk maagpijnen waarvan hij claimde dat het hem dreef tot een heroïne verslaving)” (53: 47). Het gebruik van drugs, en depressief zijn, zijn ook aan elkaar verbonden. “Tussen stoten van heroïne gebruik, was hij onderworpen aan episodes van depressie” (51: 46). Kurt pleegde zelfmoord omdat hij “juist viel bij het verkeerde publiek” (158). Het meeste van het bovenste werden dat gecombineerd met het feit dat Kurt succesvol was geworden en “voor de hand liggend” niet kon omgaan ermee. “Cobains leven begon zich te ontrafelen niet lang nadat zijn band de hitlijsten in knalde, hem aandacht brengend dat hij niet kon handlen” (51: 46). “Bij elkaar gepuzzeld, zijn Cobains laatste dagen van een ijzingwekkend portret van wat gebeurd als je jong bent, getalenteerd, een serieus depressieve muzikant die zichzelf vind in het centrum van een miljoenen dollar zaak” (39: 44). Tot dit werd een ander feit toegevoegd. “Het geruchtenmolen zei dat Cobain en Loves huwelijk op de klippen was gelopen.” Dat dit een “slecht huwelijk” was (51: 46; 53: 46). “Gedurende de laatste weken, waren de geruchten overal aanwezig – dat liefde op de rand van hem verlaten stond en dat de band uiteen zou kunnen vallen” (71: 18). Het eigenlijke idee dat Courtney, nu zijn rouwende weduwe, oorzakelijk had kunnen zijn bij Cobains zelfmoord wordt niet makkelijk opgevat om een al pijnlijke situatie te laten verslechteren. Daarom wordt Cobains zelfmoord gepresenteerd als onontkoombaar, en dat Courtney (en zijn huwelijk met haar, inclusief zijn kind) een positief effect op hem had. Jack Endino die werkte met Cobains eerste album, Bleach, in 1989, spreekt het idee tegen dat Love oorzakelijk is in de zelfmoord. “Als er iets was denk ik dat hem langer heeft doen laten rondhangen, dan dit. Er is geen twijfel over dat ze elkaar lief hadden, en dat hij toegewijd was aan Courtney en de baby, welke het zelfs nog meer verbazend maakte dat hij het eindigde” (71: 24). Assumptions are only Sbaffling ¸ Tˇ when they donŠt tally with the major fact that Cobain killed himself with the full knowledge that he had a wife and child. He was therefore saying: SDeath ¸ is better than this!Tˇ Yet, no one wants to take the blame for someoneŠs suicide, even when it is clear, especially with respect to the suicides and suicide attempts of gay and lesbian teenagers, that parents, teachers, peers, religious leaders, and all of our traditionally homohating society share the blame. This includes mental health professionals who are usually not given the education needed to understand these youth and therefore often cannot provide effective Squality ¸ Tˇ services certainly not made available to Cobain. Helaas maar volgens zelfmoorddeskundigen, “in alle mogelijk zaken, ... zijn het erover eens dat er een onderliggende psychiatrische ziekte is – vooral depressie, gevolgd door alcoholisme en middelengebruik” welke aan de wortel ligt van de zelfmoord (51: 48). Maar “de werkelijke scherpe kant van zelfmoordonderzoek is biochemie”. Sommige bewijzen suggereren dat lage serotonine niveaus in het brein kunnen bestaan die hersens van mensen die zelfmoord plegen (51: 48). Als
IX
het zo is, dan is er niemand verantwoordelijk wanneer een zelfmoord plaatsvindt. (Ik ben het er niet mee eens dat door een aantal redenen is, maar ik wil niet erover argumenteren op dit moment.) Een beschrijving van Cobains muziek suggereert het bestaan van een geestelijke stoornis. “Zijn muziek was manisch en depressief, vaak binnen hetzelfde liedje. Het liet ook een intense schroeiende passie zien om zijn leven opnieuw uit te vinden en iets anders te worden, iets beters. Als hij het kon maken door dit moeras van zelftwijfel, zelfwalging, paniek en toegevingen – zoals hij aangaf in zijn laatste interviews – dan kon iedereen het maken door zichzelf” (71: 22). Tragisch voor degenen die hopen om hun levens opnieuw uit te vinden wiens levens al een uitvinding zijn, zoals “onrealistisch” zijn. Voor zovele homoseksuele individuen is de progressie naar geestelijke gezondheid een zaak van het opnieuw uitvinden iemands leven, maar meer een proces van het reiken naar binnen, te ontdekken en hun ontkende zelven te accepteren zodat een leven eigenlijk een hun eigen innerlijke resultaten reflecteert. Sommigen hebben deze taak gereflecteerd, terwijl anderen miserabel mislukten, alleen om “opnieuw uitgevonden” zelf vast te kunnen houden. Sommigen, zoals Cobain, leken een leven uit te vinden (of ondernemen in) die nog meer verwijderd waren hun innerlijke zelven, het resultaat een ondraaglijke vervreemding gekarakteriseerd door zelfhaat. Cobain voelde zich voor de hand liggend niet op zijn gemak met homoseksueel zijn, en wetend dat zijn definitie van “homoseksueel zijn” noodzakelijk zou zijn om hem beter te begrijpen en de problemen die hij had in dit opzicht. Verder zouden we ook moeten weten hoe de natuur van zijn relatie met Courtney was, in het bijzonder op het seksuele niveau. Dit zou inclusief het kennen van het type van heteroseksualiteit zijn, als die er was, welke hem toestond seksueel te handelen met een vrouw. Het is mogelijk dat hij een zeer misogynistische seksualiteit had, zoals degene die ik had. (Deze “heteroseksualiteit” verdween zo goed als toen ik volledig mijn homoseksuele identiteit accepteerde.) De vrouwen waarmee ik omging, echter, omdat ik vrouwelijk-geïdentificeerd was (tot op zekere hoogte) en als mijn gelijke beschouwden (zoals Cobain deed), zou nooit kunnen bevroeden dat dit deel van mij bestond. Zoals een “heteroseksualiteit”, welke bestond in de geest van een man die vrouw-geïdentificeerd is (en liefde voor vrouwen reflecteert), wat een monumentaal conflict kan creëren voor deze homoseksuele mannen in intieme relaties met vrouwen. Misschien, op een dag, zou een creatief individu met inzichten het werk doen die noodzakelijk is om ons een goed begrip te geven van Cobain en anderen zoals hem, zodat we eindelijk de slachting van deze individuen kunnen beëindigen. Hij verdiende het niet om te sterven. Noch was hij de klootzak waar Love herhaaldelijk hem voor uitmaakte omdat hij zelfmoord pleegde. Op een op band gezet bericht voor een buitenhuis nachtwake met kaarsen, brak Love. “(Zij) onderbrak haar lezen en vervloekte zichzelf om Cobain te onderwerpen aan de ‘harde-liefde rotzooi’. Met een krakende stem zei ze: ‘Hij heeft gezegd dat hij iedereen zou gaan overleven en 120 zou gaan worden... Hij was zo’n klootzak. Ik wil heel hard ‘klootzak’ roepen.’ Tegen het eind van het voorlezen, vroeg ze de fans om te zingen. ‘Zeg, dat je een hufter bent.’ En zeg dan dat je hem lief wilt hebben!” (39: 44). Cobain is dood omdat er niemand was die hem werkelijk wilde help, en ik denk niet dat hij ooit geloofde iemand hem liefhad. Zijn dood was daarom een vrijheid van de wereld die we traditioneel deden tegen individuen zoals hem. Hij had geen geestelijke stoornis, en het was niet Cobain die de “stomme” was, de “hufter”, de “klootzak” en de “loser”, omdat deze woorden slechts op ONS van toepassing zijn. In feite, om te geloven dat Cobain een loser was betekent dat WIJ winnaars zijn. Is dit waar? Waarom? Is het omdat WIJ geen zelfmoord hebben gepleegd, wanneer WIJ misschien het hadden moeten doen? Zou het zo kunnen zijn dat WIJ niet anders zijn dat de “levende doden”, ons voordoend dat wat we leven LEVEN is? Cobain zei: “Ik kan dit leven niet (meer) leven” (39: 41) omdat hij niet het LEVEN aan het leven was. Wat hij aan het ‘leven’ was was meer als dood voor hem, en hij maakte simpelweg in wat hij geworden was. Pas op jezelf Kurt. Iemand had daar moeten zijn wanneer, als een tiener, dat je geëindigd was in je kamer waar je elke nacht zit te huilen, denkend dat als je jezelf wilt vermoorden hun spijt zullen krijgen. Jij weet dat zij allemaal de schuld te geven zijn voor hoe je je voelt, maar mensen leven in ontkenning. Hebben zij niet geweigerd om de rol in jouw dood te accepteren? Zij zijn de hufters, de klootzakken en de stommelingen, wat zeer onthullend is over hun eventuele mislukking om hun ware “loser” status te erkennen. WIJ zijn degenen die jullie verloren hebben, zoals WIJ zovele anderen hebben verloren zonder te begrijpen “WAAROM”? zo vaak opgemerkt in artikelen gerelateerd aan je dood. De meeste van ONS willen niet begrijpen, welke de reden is waarom de mainstream kranten columnisten betalen zoals Charles Frank om artikelen te schrijven die onze doorgaande onwetendheid garanderen over zelfmoord. De vaak gerapporteerde ontwetendheid van vele zelfmoorddeskundigen continueerden met respect voor de zelfmoorden van de homoseksuele, lesbische en biseksuele jeugd. “... in waarheid, deze die de zanger kennen zeggen dat er een werkelijke breekbaarheid begraven lag tussen het lawaai van zijn muziek en zijn leven” (53: 47). Hij was een “vrouwelijke” homoseksueel geïdentificeerde jongen die “vaak in elkaar geslagen werd” (03: 40). NOOT: – De “homoseksuele” informatie gerelateerd aan Kurt Cobain welke de hierboven genoemde “psychologische autopsie” is te vinden in twee homoseksuele en lesbische magazines: The Advocate en OUT. Volgens de regel kopen alleen
X
homoseksuele en lesbische mensen deze magazines beschikbaar in sommige winkels in Calgary, maar zij zijn niet beschikbaar in de Calgary Public Library (Noot 120), noch op de University of Calgary bibliotheek. Daarom, als niet homoseksuele informatie aan het onderzoeken waren om beter te begrijpen waarom Kurt Cobain zelfmoord heeft gepleegd, zouden ze niet de “homo” informatie tegengekomen zijn die boven gebruikt wordt, dus zeer hun begrip beperkend van de situatie; daarentegen waren ze het lezen verkregen van “tussen de regels” expertise die homoseksuele en biseksuele historici an het ontwikkelen zijn geweest. “Tussen de regels schrijven en spreken” is een homoseksuele traditie in homo-negatieve maatschappijen. De censuur van homoseksualiteit-gerelateerde informatie over bekende mensen, en in het bijzonder voor de degenen die bekend geworden zijn voor hoog positieve redenen, is de regel. Zo is de ontkenning dat een jongere homoseksueel was, lesbisch of biseksueel, in het bijzonder nadat ze zelfmoord had gepleegd, en zelfs wanneer er een overvloedige bewijslast was bij dit effect. De zelfmoord van Bobby Steel in Edmonton, Alberta is zo’n zaak. Het tweede deel van het hoofdstuk, De Zelfmoord van Bobby Steele, is beschikbaar via een andere webpagina. 1 Noot (2000): In Calgary’s GLB gemeenschap, had ik een lange geschiedenis om het woord “homoseksueel” te gebruiken in relatie tot mezelf maar ik zou het algemeen kwalificeren met variatie van: als, echter, een onderzoeker mij aan het bestuderen was en hij / zij wetenschappelijk was, zou ik als “biseksueel” gedefinieerd worden.
3
Addendum (2000)
In de introductie (2000), werd het eventuele schrijven van deze sectie opgemerkt. Zijn doel was om verder te werken op de vele manieren individuen grote problemen ervaren wanneer “homoseksualiteit” verbonden wordt met hun leven op verschillende manieren. Bijvoorbeeld, een individu zoals Cher, voor Ingetogendheid naar haar kwam als een lesbienne, zou hij geschaald zijn – gebruikmakend van huidige homofobie geteste instrumenten - zoals niet alleen erg tolerante homoseksuelen, maar accepteren van individuen die homoseksueel zijn. Sowieso, ze was al een lange tijd in Hollywood, en het is bijna onmogelijk om niet in de nabijheid van “zichtbare” homoseksuele en biseksuele mensen daar te zijn, en vaak genoeg om zulke individuen te hebben als kennissen of vrienden. Wanneer Ingetogenheid (haar dochter) naar Cher kwam, echter, “verloor” Cher “het”, en zulke antwoorden laten zien dat homofobie – of homo-negativiteit – multi-dimensionaal is (‘gelaagd’ of ‘begraven’, en dat mag voor de hand liggend zijn) binnen de hersenen van mensen. Dat is, wanneer vragen beantwoord zijn voor homoseksualiteit, mag een individu “intellectueel” antwoorden (of op manieren wanneer zij geloven “politiek correct” te zijn), en hun “werkelijke gevoelens” over homoseksualiteit niet naar buiten gebracht mogen worden / gedetecteerd. De situatie is gelijk aan de Amerikaanse blanke racisten die Afrikaans-Amerikanen zouden willen accepteren totdat ontdekt wordt dat hun responses “conditioneel” zijn. Hun “acceptatie” is alleen van toepassing zolang zwarte mensen “op hun kant van het spoor blijven”. Hun extreme racistische percepties kunnen daarom duidelijk worden als een Afrikaans-Amerikaanse familie hun buurman wordt, of hun nakroost rapporteert dat hij / zij een AfrikaansAmerikaans individu zal trouwen. Chers werkelijke gevoelens over homoseksualiteit zelf wanneer homoseksualiteit zichzelf dichtbij huis zich manifesteerde, in de vorm van Ingetogenheid zichzelf openbarend dat ze een lesbienne was. Kurt Cobain lijkt ook erg accepterend te zijn geweest van homoseksualiteit, maar nadat hij zich geïdentificeerd had als homoseksueel, hij “ontkende” dat hij homoseksueel was en “een soort van” uitspraak deed dat hij biseksueel was. Courtney, echter, ontkende de mogelijkheid van biseksualiteit, wat betekende dat Kurt zowel homoseksueel was of heteroseksueel, en zij geloofde dat Kurt 100% heteroseksueel was, misschien om de mogelijkheid te ontwijken dat hun huwelijk een mislukking was. Als Kurt niet heteroseksueel was, echter, als hij Courtney had geloofd, en hij grip had kunnen krijgen met deze zelf-realiteit, zou hij voor zichzelf moeten erkennen dat hij in een leugen had geleefd, niet alleen in relatie tot zijn publieke persoon, maar ook in relatie tot een deel van zijn leven dat gezien wordt als het meest belangrijke voor hem: zijn vrouw en dochter. We ‘leven’ elk in onze geesten, welke wat Kurt ook als zijn “beslissing” heeft gemaakt tot zijn leven, dus alle “positiviteit” in gevaar brengend – het belang – dat Kurt bevestigd had om te bestaan in relatie tot Courtney en zijn dochter, Frances Bean. Of misschien niet! Misschien waren de twee zo belangrijk dat zijn eigen bestaan niet meer te harden viel omdat hij in toenemende mate over zichzelf erkent heeft, welke toestond om te zeggen: “Ik bedoel, ik ben zeker homoseksueel in geest en kan zeker biseksueel zijn. Maar ik ben getrouwd, en ik wordt meer aangetrokken tot Courtney dan ik naar een persoon ben geweest, is er geen noodzaak om te proberen om mijn graan te zaaien op dit punt. (Lachen) Als ik Courtney niet had gevonden, zou ik waarschijnlijk doorgegaan zijn met een biseksuele levensstijl. Maar ik vind haar op alle mogelijke manieren aantrekkelijk” (03: 40). 1. Dit artikel verschijnt niet bij de Bi-Info Site, daar het onderwerp te Amerikaans is, red.
XI
Kurt gebruikt zijn antwoorden op Courtney om op een een of andere manier te “verklaren” dat hij niet door kon gaan met, of ondernemen in, een “biseksuele levensstijl” welke toegemoetkomend betekent (of misschien een toegemoetkoming – ofschoon dit ontkent is) in de gelijke sekse seksuele activiteit. Dit betekent, echter, dat Kurts seksuele verlangens voor mannen waarschijnlijk de motivator voor hem is in het aangaan in homosex. Hij mag, echter, een geschiedenis van problemen hebben met dezelfde sekse verlangens omdat, in een 1992 SPIN interview, hij rapporten heeft gehad die contempleren in een onderneming van mannelijke prostitutie: Kurt: Ik heb altijd naar de grote stad willen verhuizen. Ik wilde naar Seattle verhuizen, een “chicken hawk” vinden, mijn reet verkopen, een punk rocker te zijn, maar ik was te bang. Dus ik ben te lang in Aberdeen gebleven, tot ik 20 jaar oud was. SPIN: Vergeef me om niet onderwezen te zijn, maar als je “chick hawk” zei – Kurt: Een “chicken hawk” is zoals een oude homoseksuele man. SPIN: Ok. Kurt: We verkoopt kinderen, zoals in Oliver Twist, weet je. (Spin, December, 1992) De implicatie van het hier bovenstaande is erg interessant. Ik ben homoseksuele / biseksuele mannen tegengekomen die zulke verlangens hadden als adolescenten en jonge volwassenen, anderen die de prostitutie in gingen, en nog steeds anderen die prostitutie gebruikten als een manier om in het reine te komen met hun seksuele verlangens met andere mannen. Dit werd bereikt door het beginnen met een situatie waar ze zeggen – tot zichzelf en anderen – dat de seks die ze hebben met mannen voor “het geld” is en daarom het niet betekent dat ze homoseksueel zijn of zelfs in enige mogelijkheid biseksueel. Op hetzelfde moment echter, ervaren ze alle seks met mannen dat iedere homoseksueel of biseksueel zelfs zou willen met een bonus: zij worden er ook voor betaald. Zoals daarboven opgemerkt, wanneer ik de tijd heb, zal ik het Addendum schrijven, de verschillende factoren van Kurts leven ontbinden – als dat mogelijk / waarschijnlijk is binnen zijn geest – welke, in totaal, zijn leven ondraaglijk heeft gemaakt, zeker voor hemzelf. Mijn eigen ervaring met het medische gebruik van morfine zal ook gerapporteerd worden, in het bijzonder zijn erkende effect op mijn geest in termen van het verzwaren van een innerlijke verbinding waar sommige personen de noodzaak hebben om te overleven: dezelfde verbinding welke het de grootste emotionele strijd veroorzaakt heeft en tot welke creatief is in sommige opzichten. De implicatie van een adolescente man die zijn directe wereld uitdaagt met concepten zoals “Homosexual Sex Rules” en “God is Gay” – en de laatste werd een deel van de tekst in het nummer, Stay Away (Nevermind Album, 1991) – zal geadresseerd worden. Het meest significante is de opmerking “iedereen is homoseksueel” welke een deel van het nummer “All Apologies” in de 1993 album “In Utero” was. Gerelateerd commentaar wordt gemaakt in “Het Laatste Interview” door John Savage. De GUITAR WORLD: Jouw tekst bevat enige provocerende homoseksuele referenties, in het bijzonder de regel, “Iedereen is homoseksueel” van “All Apologies.” Is dat een reflectie van die tijd? KURT COBAIN: Ik zou niet zeggen dat het een reflectie van die tijd was. Ik was alleen maar doorgegaan met het geloof van nu. Ik denk dat het provocerend is in commerciële zin, omdat we zoveel albums verkocht hebben. Kurts opmerking dat “iedereen homoseksueel is” daarom een reflectie is van zijn doorgaande geloof, met de implicatie dat de conclusie ook van toepassing is op zichzelf. Niet verklaard, echterm is hoe hij gekomen was tot deze conclusie, in het bijzonder over “iedereen”. Weinige op deze planeet hebben de geest creatief genoeg te zijn om te verklaren wat Kurt verkregen of doorgekregen had om realiteit te zijn – welke behoorlijk belangrijk hadden kunnen zijn voor zijn dood. Het concept “iedereen is homoseksueel” betekent ook dat Kurt niet de betekenis van “homoseksueel” codeerde zoals het op dit moment gedefinieerd is, maar het geeft ook aan dat hij “iets” erkent had over mannelijke “heteroseksualiteit” dat weinig “heteroseksuele” mannen zouden willen erkennen. Sommige gerelateerde inzichten zijn beschikbaar in het Tremblay en Ramsay (2000) artikel, “The Social Construction of Male Homosexuality...” welke belangrijke kansen bevat voor de “aangenomen” “100 procent mannelijke homoseksualiteit” status voor de meeste mannen. Pierre
4
Noten
116. Ik keek naar deze vrouw die ook het idee teruggaf dat deze homoseksuele man het verdiende om te sterven gegeven de mogelijkheid dat deze vrouw een causale rol heeft gespeeld in zijn zelfmoord en gerealiseerd had, als was het deze zaak, zij niet zulke informatie gegeven had voor eenieder die deze zelfmoord onderzocht. Hij was “zo verkloot” en vanwege dit was het overwegen van de mogelijkheid dat zijn vrouw een causale rol heeft gespeeld in zijn zelfmoord en zich dat realiseerde, als dit het geval was, zij nooit de kans gegeven zou worden om deze zelfmoord te onderzoeken.
XII
117. Op het moment van schrijven, was informatie gerelateerd aan Cobain die ooit seksuele relaties met vrouwen had anders dan Courtney Love niet beschikbaar voor de auteur. 118. Dit is de title van een boek geschreven door John Reid. In deel beschrijft het wat sommige homoseksuele jongen doen in de hoop van het niet verliezen van hun ouders hun liefde als ze niet hun “homo” geheim zouden ontdekken. Op de cover van het boek wordt een samenvatting gegeven, zoals geciteerd van een boekbespreking in de New York Times: “De beste kleine jongen in de wereld... altijd de topper van zijn klas, eerde moeder en vader, afgeschoven naar ouderen en excelleerde in sporten...” 119. Het werkelijke figuur staat dichter tot 50% of meer. 120. Als resultaat van een aantal communicaties met de Calgary Public Library in de lente en zomer van 1994, zal het een lidmaatschap hebben van de The Advocate van januari 1995. Het zal ook een verkrijgen van een vrij lidmaatschap tot CLUE! zijn, Calgary’s homo en lesbisch magazine. Dit wordt geleverd door CLUE! Andere kansen kunnen ook voorkomen, in het bijzonder in relatie tot het verbeteren van services aan gay, lesbische en biseksuele jeugd.
5
Bibliografie (in Engels)
: 03. Allman, Kevin. The Dark Side of Kurt Cobain: Nirvana’s Frontman Shoots From the Hip (Cover-story). The Advocate, February 9, 1992, 35-43. Internet: - http://grwy.online.ha.cn/NIRVANA/6.htm - http://www.duke.edu/ jlb20/advocate.htm http://www.burntout.com/kurt/articles/int4.html - http://www.1hopefield.freeserve.co.uk/kint4.htm . 08. Bell, Alan P; Weinberg, Martin S; and Hammersmith, Sue Kiefer. Sexual Preference Its Development in Men and Women. Indiana University Press, Bloomington, Ill., 1981. 39. Dougherty, Steve; Dodd, Johnny; Donnahue, Bill; and Tomashoff, Craig. NO WAY OUT (Cover-story). People, April 25, 1994, 38-43. Internet: - http://www.interlog.com/ jenj/people940425.htm http://people.aol.com/people/people_profiles/emags/emags183381.html . 44. Frank, Charles. Kurt Cobain searching for Nirvana. Calgary Herald, April 16, 1994, A-4. 51. Gelman, David et al.. The Mystery of Suicide (Cover-story). Newsweek, April 18, 1994, 44-49. 53. Giles, Jeff. The Poet of Alienation. Newsweek, April 18, 1994, 46-7. Internet: - http://www.1hopefield.freeserve.co.uk/kint0.htm . - http://www.nirvanaclub.com/interviews/newsweek.htm . 71. Kennedy, Dana, and Swetky, Benjamin. REALITY BITES (Cover-story on Kurt Cobain.). Entertainment Weekly, April 22, 1994, 16-29. Internet: - http://www.interlog.com/ jenj/ew-940422.htm . 84. MacDonald, Patrick. TROUBLED SPIRIT: NirvanaŠs Kurt Cobain finally free from the fright and confusion. Calgary Herald, April 9, 1994, C-1. (Reprinted from Seattle Times.) 91. Maurstad, Tom. Cobain now a myth to the media. Calgary Herald, April 23, 1994, E-7. (Dallas Morning News.) 98. Muretish, James. HOLE THRIVES ON CHAOS. Calgary Herald, June 26, 1994, E-2. (Herald interview with Hole guitarist Eric Erlanson.) 119. Rogers, Ray. Hole Mouths off. OUT, May, 1994, 24-29. (Interview with Courtney Love.) The interview not at the official Hole we site: - http://www.hole.com/ . Nor anywhere else. Information related to Courtney’s views on bisexuality are, in part, available at - http://www.heavenlyrain.com/cr/musician/press/94/2-19-94.html . 133. Seattle (AP). CobainŠs friend bought gun. Calgary Herald, April 16, 1994, B-7. 136. Serrano, Barbara A. Statue becomes touchy subject. Calgary Herald, July 8, 1994, E-3. (Reprinted from Seattle Times.) 158. Whitley, Peyton. There were two sides to the Kurt Cobain tale. Calgary Herald. (April, 1994. Exact date not recorded. Reprinted from the Seattle Times.) Internet Resources Related to Kurt Cobain The Internet Nirvana Fan Club: Interviews, Articles and More: - http://www.nirvanaclub.com/interviews/ . Article Listing: - http://www.interlog.com/ jenj/SUMMART.html . Kurt Cobain’s Suicide Note: - http://www.burntout.com/kurt/articles/grant03.htm . An original copy of the suicide note: http://www.hotshotdigital.com/WellAlwaysRemember.2/KurtCobainNote.html .
XIII
The Fallout of the Burnout by Malcolm Jones Jr. (Rock: The sad, sordid last days of Kurt Cobain), Newsweek. April 25, 1994: - http://members.aol.com/mystryxia/mags/newsweek1994.html . Kurt Cobain - Hero or Zero? by Billy Bob Hargus (November 1995): - http://www.furious.com/perfect/cobain.html . Remembering Kurt by Gavin Edwards, Details, June 1994: http://www.interlog.com/ jenj/Det9406.html . Kurt Cobain: Short Biographies: - http://__nirvana_.homestead.com/kurtsbio.html http://www.hotshotdigital.com/WellAlwaysRemember.2/KurtCobainBio.html http://pages.bolt.com/music/mansonstar69/ - http://www.mrshowbiz.go.com/people/kurtcobain/content/bio.html http://www.englishnirvana.ic24.net/QuickTime/s/KurtCoba.htm http://peve2000.iwarp.com/photo3.html - http://apologies.tripod.com/kurt.html c 2006 P IERRE T REMBLAY / B I -I NFO S ITE / V ERENIGING B I - KRING
S AMENKOMST. V ERTALING : V ERENIGING B I - KRING DE S AMEN E MAIL : BIKRING @ HOME . NL . U KUNT OOK TELEFONISCH CONTACT OPNEMEN MET V ERENIGING B I - KRING DE S AMENKOMST. B EL DAN : 06-29336947 (TON ). DE
KOMST .
D IT DOCUMENT MAG VERSPREID WORDEN ZOVEEL MEN WIL EN KAN . c INTACT HOUDEN . G RAAG WEL DE
XIV
