De zaak Malle Babbel 2012-2016i Voorgeschiedenis Café Op d’n Timp in Aalten stond, tot spijt van zowel omwonenden als van bezoekers, al jaren leeg. Het café was niet alleen geliefd bij een breed publiek vanwege de uitstekende keuken, maar ook door een programma van culturele activiteiten. Het was dan ook goed nieuws toen bekend werd dat er een exploitant gevonden was. Frank Wensink, de nieuwe uitbater, herdoopte het café in” De Malle Babbel”. Op 6 april 2012 opende het café zijn deuren. Die nacht brak de hel los. Sindsdien is het niet meer stil geworden in de buurt. De grensoverschrijdende bedrijfsvoering veroorzaakte onduldbare geluidsoverlast tot diep in de nacht. Omwonenden klaagden vrijwel dagelijks bij gemeente en politie over de onleefbare situatie. Ook na herhaalde en steeds dringender verzoeken om op te treden, handhaafde de burgemeester niet. Tijdens een door omwonenden afgedwongen gesprek antwoordde de burgemeester de drie afgevaardigden: “Ik zit in een spagaat. De halve raad zit in dat café. U moet de raad onder druk zetten.” ii Horeca en geluidsverordening De uitbater ging er prat op dat hij de grenzen opzocht. De lokale horeca ondervond in Wensink een geduchte concurrent. Het protest van omwonenden tegen de geluidsoverlast van café De Malle Babbel had dan ook de sympathie van de horecaondernemers. Een van hen stelde voor, namens zijn collega’s, om gezamenlijk actie te voeren tegen Wensink.iii De buurt heeft geen gebruik gemaakt van die uitnodiging. Voor de voorzitter Horeca, afdeling Aalten- Dinxperlo was het wangedrag van uitbater Wensink aanleiding om de noodklok te luiden. Aan de burgemeester schreef hij: “KHN afdeling Aalten-Dinxperlo wil zijn bezorgdheid uitspreken over de gang van zaken bij Café de Malle Babbel. Door de manier van bedrijfsvoering van dit café is de balans tussen de commerciële belangen van de HORECA met de daarbij onvermijdelijke overlast en de leefbaarheid van de buurt compleet verstoord. Een bedrijf dat elke keer de grens opzoekt van de regels en zo blijkt geen conclusies wenst te trekken uit de daaruit voortvloeiende verstoorde relatie tussen een deel van de bevolking en de HORECA, vindt onze afdeling dan ook verwerpelijk te noemen. De hieruit mogelijke verscherping van de regels baart de gevestigde HORECA dan ook ernstig zorgen. U zult begrijpen dat KNH-afdeling Aalten-Dinxperlo zich dan ook volledig distantieert van deze vorm van bedrijfsvoering en dit als zeer ongewenst ervaart. KHN-afdeling Aalten-Dinxperlo zou u dan ook met klem willen verzoeken om bij dit bedrijf de geldende wettelijke geluidsnormen te handhaven en alles wat u in bestuursrechtelijke zin niet moge behagen in goede justitie te effectueren. Dit temeer om de gemeentelijke discussie die er gaande is over het nieuw te ontwikkelen HORECA- beleid een eerlijke kans te bieden”. iv Einde citaat. De sympathie van de horecaondernemers voor de omwonenden bekoelde toen de nieuwe geluidsverordening voor lag en de gevestigde horeca vreesde voor aanscherping van de regels.v Die vrees bleek ongegrond. De geluidsverordening bleef vrijwel ongewijzigd. Politie De politie is jarenlang ieder weekend meerdere keren gebeld vanwege de geluidsoverlast. Zodra de politieauto in zicht kwam, werd de muziek in het café zachter gezet. De agenten draaiden het auto raam open en reden vervolgens door. Als de kust veilig was, ging de volumeknop weer voluit.
1
De politie beschikt niet over meetapparatuur en heeft ook niet de bevoegdheid om geluidsmetingen uit te voeren. Desondanks gebruikte de burgemeester de rapportage van de politie als bewijs voor zijn stelling dat de gemeente een ‘actief” handhavingsbeleid voerde. De gemeenteraad heeft nooit kritische vragen gesteld over de inhoud van de gesprekken van de burgemeester met de teamchef m.b.t. de Malle Babbel. Mediation Uitbater Wensink lapte niet alleen de geluidsverordening aan zijn laars. Hij hield zich ook niet aan het horecaconvenant, dat hij overigens pas tekende op 5 februari 2013, tien maanden na opening van zijn etablissement.vi Dat er niet krachtig tegen zijn grensoverschrijdende bedrijfsvoering werd opgetreden, was voor velen, ook voor raadsleden van de oppositie, een raadsel. Zij concludeerden.“ Het zit in de gemeente. Maar waar ? ” De burgemeester handhaafde niet op de schendingen van de geluidsverordening. Hij koos de vlucht naar voren door zijn verantwoordelijkheid uit te besteden aan een mediator. De adviseur van de Nederlandse Stichting Geluidshinder die over de list van de burgemeester werd geraadpleegd, had hierover een duidelijke mening: “Dat is flauw. De burgemeester moet handhaven.” vii Onder leiding van de mediator werden vijf gesprekken gevoerd met twee partijen: Frank Wensink, de uitbater van café de Malle Babbel enerzijds en tien omwonenden anderzijds. Over de burgemeester noteert de mediator het volgende: “Verder blijkt er werkendeweg een partij te ontbreken, te weten de partij die naar de mening van de bewoners frequenter en intensiever handhavend zou moeten optreden. Met andere woorden: de gemeente. Meermalen dringen de bewoners aan op een volgend gesprek, waar ook de burgemeester aan deel zal nemen. Ik heb dit verzoek overgebracht. Om hem moverende redenen heeft de burgemeester van deelname afgezien”.viii Einde citaat. Aan de weigering van de burgemeester om aan het gesprek deel te nemen lag een conflict ten grondslag met een van de omwonenden. Zij had hem te verstaan gegeven dat hij zijn ontslag moest aanbieden als hij zijn verantwoordelijkheid niet nam. ix Ondanks de gesprekken onder leiding van de mediator volhardde de uitbater in zijn grensoverschrijdende bedrijfsvoering. In het mediation rapport staat: “Langzaam maar zeker ziet de gemeente dat de enige weg om tot oplossing van het conflict tussen partijen te komen, een traject van frequent meten en intensieve handhaving is” x. Einde citaat. De mediator verwijst naar brieven van de gemeente aan uitbater Wensink: “ Uit deze brief blijkt niet dat de uitbater op enigerlei wijze zijn best moet doen om mogelijke overlast te voorkomen. De twee brieven stralen daardoor een dubbele boodschap uit: hou je aan de normen en ga je gang maar”.xi Einde citaat. Deze dubbelhartigheid is kenmerkend voor het college van B&W en loopt als een rode draad door het dossier ” Malle Babbel”, zowel bij de reguliere bedrijfsvoering als bij evenementen. Het mediation traject is afgesloten zonder enig resultaat, zoals was te voorzien. Akoestische rapporten De gemeente heeft uitbater Wensink verplicht tot het maken van een geluidsrapport.xii Uit het onderzoek blijk dat het toelaatbare muziek geluid bij standaard popmuziek 75 en bij housemuziek 72 dBa mag zijn. Dit is het geluidsniveau van een café met achtergrond muziek. In café de Malle Babbel werd continu (te) harde muziek gespeeld. xiii De gemeente heeft geen conclusies getrokken uit het rapport Buijvoets. Zij hebben de grensoverschrijdende bedrijfsvoering van Wensink gedoogd. 2
Illustratief voor de mate van geluidsoverlast waar omwonenden week in week uit aan zijn blootgesteld, is een meting door akoestisch bureau Tideman. In zijn rapport schrijft de geluidsdeskundige: “ Op deze momenten is de opname van het muziekgeluid dermate duidelijk dat met een Android applicatie op de mobiele telefoon (SoundHound) de artiest en het muzieknummer kan worden herkend.” xiv Ook de meting van bureau Know How Acoustics en het rapport van de GGD laten aan duidelijkheid niets te wensen over.xv. GGD Mediation was één element uit het pakket maatregelen dat de burgemeester de omwonenden aanbood, om zoals hij zei: “Het vertrouwen in het gemeentebestuur te herstellen”. In de bijeenkomst met de omwonenden deed hij nog andere toezeggingen. Een daarvan was het installeren van een permanente geluidsbegrenzer in café de Malle Babbel, het zgn. Helmondse model. Voor een buurtbewoner met gezondheidsklachten zou hij contact leggen met de GGD. Het beroep op de GGD moet, net als het inhuren van de mediator, gekwalificeerd worden als een brevet van onvermogen. Op geluidsovertredingen dient te worden gehandhaafd. Het inschakelen van de GGD omdat een horecaexploitant gezondheidsschade veroorzaakt, is absurd. Het Helmondse model is er nooit gekomen en het contact met de GGD kwam pas tot stand nadat er bij de burgemeester op aangedrongen werd om zijn belofte gestand te doen. De burgemeester manipuleerde de notulen van de bijeenkomst met de omwonenden. Een van de aanwezigen hoorde hem expliciet opdracht geven om een bepaalde opmerking te notuleren.xvi De burgemeester liet notuleren: “De buurt is van mening dat hun uiterste redmiddel is: criminaliteit!” .xvii Deze zin is volledig aan de fantasie van de burgemeester ontsproten. Hij heeft bewust een verkeerde voorstelling van zaken gegeven. Direct na ontvangst van dit verslag is hem gevraagd om deze passage te rectificeren. De secretaresse liet telefonisch weten dat de burgemeester dit verzoek weigerde te honoreren. Na enige tijd nam een adviseur medische milieukunde van de GGD contact op. Nadat hij de situatie had geïnventariseerd, vond hij het onbegrijpelijk dat de omwonenden van het café niet al veel eerder aan de bel hadden getrokken. Hij stelde voor om een buurtonderzoek te starten naar de gezondheidsklachten. Zover is het niet gekomen: de burgemeester stak er een stokje voor. Hij riep de adviseur en zijn directeur op het matje. Vervolgens ontving een van de omwonende een email met de volgende mededelingen: “ De GGD dient de publieke gezondheid. De GGD staat ten dienste van de burgemeester van de gemeente. De GGD is een gezondheidsdienst en geen consumentenorganisatie. xviii Deze mededeling is in tegenspraak met de informatie op de website van “GGD Nederland. Vereniging voor GGD ” xix. Naar aanleiding hiervan werd het ministerie van Volksgezondheid om opheldering gevraagd.xx Het ministerie antwoordde dat zij over wetgeving gaat en adviseerde omwonenden om contact op te nemen met de gemeenteraad. Gemeenteraad De noodkreten aan het adres van gemeenteraadsleden sorteerden geen enkel effect. Ten einde raad vatte de buurt het plan op om dan zelf maar een geluidsdeskundige uit te nodigen om voorlichting te komen geven over de schadelijke effecten op de gezondheid door onduldbare geluidsoverlast. De geluidsdeskundige van de GGD kwam uiteindelijk toch op uitnodiging van de gemeente. Tot verontwaardiging van de omwonenden zijn zij van die bijeenkomst uitgesloten. xxi In de raadszaal is het geluid geproduceerd dat ook in de huizen van omwonenden van café de Malle Babbel werd gehoord. Er zijn geen notulen gemaakt van die voorlichtingsavond, althans ter zitting antwoordde de 3
ambtenaar op de vraag van de bestuursrechter dat hem daar niets van bekend was. “De raad wilde de voorlichtingsbijeenkomst in beslotenheid houden”, aldus de ambtenaar.xxii De voorlichting van de GGD is voor de raad geen reden geweest om actie te ondernemen. Opmerkelijk is dat omwonenden ook nimmer iets hebben vernomen van de wethouder met “volksgezondheid “ in zijn portefeuille. Verkiezingen maart 2014 Wensink communiceerde met zijn klanten via Facebook waarbij hij zich niet beperkte tot het maken van reclame voor zijn discotheek. Hij kweekte stemming onder zijn aanhang met vileine teksten over zijn buren. De aangifte werd geseponeerd. De ondernemer “communiceerde” ook tijdens het Volksfeest 2013 in de hem kenmerkende stijl. Staande op het podium van de festivaltent die naast het huis van de buren stond opgesteld, moedigde hij het duizendkoppige publiek aan om “ zeikwijf “ te scanderen. Deze uiting van verbaal geweld is ook de gemeente niet ontgaan. De fractievoorzitter van het CDA zag de mogelijkheden van Facebook voor zijn partij en het talent van Wensink om zijn achterban te bespelen. Voor de verkiezingen plaatste hij de uitbater op de groslijst van het CDA. De kandidatenlijst heeft Wensink niet gehaald. Daarmee leek zijn politieke carrière in de knop gebroken. Dat pakte anders uit. Een prominent CDA raadslid bracht in de aanloop naar de verkiezingen een “werkbezoek” aan de omwonenden. Hij wilde zich als “volksvertegenwoordiger” persoonlijk laten informeren over de geluidsoverlast van café de Malle Babbel. Halverwege de avond verscheen, onaangekondigd, de gealarmeerde fractievoorzitter. Hij was onaangenaam verrast door de solo-actie van zijn dissidente collega. Dit raadslid richtte een eigen partij op, nadat het CDA hem van de verkiezingslijst had afgevoerd. De populistische kwaliteiten van Wensink waren niet onopgemerkt gebleven. Ook de volksvertegenwoordiger vroeg hem om zich kandidaat te stellen. Voordat hij zijn besluit openbaar maakte, kwam hij persoonlijk een van de omwonenden op de hoogte stellen: “ U heeft er recht op om als eerste het nieuws te horen”. Hij had de kastelein gevraagd voor het “draagvlak”. “ En met Wensink in mijn partij kan ik de geluidsoverlast van ”binnenuit” bestrijden”, aldus de politicus. Voor de “inhoud” had hij een academicus gevraagd. De partij kreeg twee zetels. Hoewel Wensink als vierde op de lijst, geen zetel kreeg, is hij als schaduwraadslid op de achtergrond actief . Zijn partijgenoten laten zich door hem gebruiken. Volgens het principe voor wat hoort wat? xxiii Handhaving Sinds juli 2012 bleek uit meerdere geluidsmetingen dat de geluidsvoorschriften werden overtreden. In de nacht van 6 op 7 april 2013 is een controle uitgevoerd waarbij er 10% (20 personen) meer aanwezig waren dan de vergunning toestond. Uit de geluidsmeting bleek verder dat de gestelde geluidsnormen van het activiteitenbesluit werden overschreden. xxiv Op 10/11 augustus en op 24/25 augustus 2013 heeft de Omgevingsdienst Achterhoek (ODA) overschrijdingen gemeten. Hoewel omwonenden week in week uit de noodklok hebben geluid over de onleefbare situatie, is er niet gehandhaafd. Iedere passant, óók politie, ambtenaren van de ODA , raadsleden en bestuurders, konden buiten, op ruime afstand van het café, de muziek herkennen. Pas in september 2013, na 17 maanden geluidsterreur, kreeg de uitbater een dwangsom. Echter, ook deze boete bracht geen verandering in zijn bedrijfsvoering: de exploitant bleef onduldbare geluidsoverlast veroorzaken. Er zouden nog vier dwangsommen volgen. xxv Wensink vroeg om een betalingsregeling. xxvi De wethouders (!) wilden vriendelijk zijn en gingen daarmee akkoord. xxvii Ook hier bleek weer sprake van een dubbele boodschap: B& W onderhandelden met de overtreder over de boetes. Daardoor verzwakte zij niet alleen de kracht van de sanctie, zij ondermijnden met deze toegeeflijkheid ook hun bestuurlijk gezag. Na de verkiezingen van 2014 droeg de burgemeester de portefeuille “handhaving” over aan de nieuwe wethouder, voorheen CDA fractievoorzitter . Ook deze bestuurder verzaakte zijn plicht. Als vaste bezoeker van café De Malle Babbel was hij “oorgetuige” van de overtredingen, zowel tijdens de reguliere bedrijfsvoering als tijdens de evenementen. Het volgende incident is illustratief voor de 4
taakopvatting van deze wethouder. De voorzieningenrechter stelde voor het Volksfeest een limiet vast van maximaal 80 DbA. Met meetapparatuur toonden omwonenden aan dat die limiet ruim werd overschreden. Zij hebben de wethouder, die zich tussen het publiek voor het podium van de festivaltent bevond, gewezen op de overschrijding. Hij negeerde de door de bestuursrechter opgelegde limiet en mengde zich weer tussen de feestgangers. Ook de gemeente zelf heeft tijdens het Volksfeest overschrijdingen gemeten. xxviii Het gemeentebestuur heeft Wensink geen sanctie opgelegd. B& W gaven blijk van minachting voor de bestuursrechter door de geluidsovertreding te gedogen. Juridische procedures.xxix Voorzieningenrechter: bepaalde dat de geluidsbelasting de 80dB(A) of 95dB(C) niet mag overschrijden, 10 september 2013.xxx Commissie Bezwaarschriften: De commissie adviseerde het bevoegd gezag de bezwaarschriften gegrond te verklaren, 30 oktober 2013.xxxi Faillissement aangevraagd door brouwerij INBEV. Het café zou op 3 september 2014 ontruimd worden. Op het laatste moment is een betalingsregeling getroffen waardoor een faillissement is afgewend.xxxii Op 1 maart 2016 verbrak brouwerij INBEV per direct het contract met de uitbater. Wensink moest het café ontruimen. Commissie Bezwaarschriften: De commissie adviseerde de burgemeester het bezwaarschrift gegrond te verklaren, 29 oktober 2014. xxxiii Bestuursrechter: vernietigde de bestreden besluiten, zowel die van 2014 als van 2015 en bepaalde dat de uitspraak in de plaats treedt van de vernietigde besluiten, 10 december 2015. xxxiv De rechter had de burgemeester, in een tussenuitspraak, opdracht gegeven om onderzoek te laten doen door een terzake deskundig akoestisch bureau. De adviezen van Bosman Bedrijfsadvies Health & Environment en de GGD Noord en Oost Gelderland logen er niet om. Er werd geconcludeerd dat sprake is van een ernstige aantasting van de persoonlijke levenssfeer, dat de ervaren ernstige hinder in de dag- en avondperiode kan leiden tot gezondheidsklachten en dat sprake is van ernstige slaapverstoring. xxxv Civielrechtelijke procedure, 19 november 2014. xxxvi Civielrechtelijke procedure , 30 januari 2015. xxxvii Civielrechtelijke procedure in hoger beroep: uitspraak nog niet bekend. (26 april 2016)xxxviii Belangen Het antwoord op de vraag waar in de gemeente het probleem zit, kwam na de verkiezingen van de voormalige VVD wethouder. In een brief aan een van de omwonenden schrijft hij onder meer: “De fractie heeft echt haar best moeten doen om in dit dossier geen brokken te maken. De achterban van de VVD bestaat wel uit ondernemers, waaronder de horeca, die een uitgesproken mening hebben over de casus Malle Babbel.” En even verder schrijft hij: “ Inhoudelijk ben ik het grotendeels eens met de grieven die je tegen de gemeente hebt in het dossier Malle Babbel”. De wethouder voegt daar een cruciale opmerking aan toe: “Op een enkel raadslid na, die toch geen invloed heeft, zal de rest zich niet aan de kwestie branden”. xxxix Met de veelzeggende platitude: “Gelijk hebben, is nog steeds niet hetzelfde als gelijk krijgen”, geeft de voormalig wethouder aan hoe het is gesteld met de moraal van sommige raadsleden. xl De ontboezemingen van de ex- wethouder verklaren waarom de coalitie partijen CDA, VVD en GB niets hebben gedaan aan de grensoverschrijdende bedrijfsvoering van uitbater Wensink. De brief van de wethouder geeft echter geen antwoord op de vraag waarom de burgemeester weigerde om te handhaven. Wat bedoelde hij met zijn opmerking: “Ik zit in een spagaat. De halve raad zit in dat café. U moet de raad onder druk zetten.” Deze uitspraak roept vragen op: 5
-
-
Verschuilt de burgemeester zich achter de gemeenteraad als het hem uitkomt? Is de burgemeester niet in staat om over dit onderwerp een krachtige beslissing te nemen? Wordt hij onder druk gezet door zijn wethouders of door andere machtsblokken om niet te handhaven? Voelt de burgemeester er niets voor om op te komen voor de belangen/ gezondheid van een relatief kleine groepering (omwonenden die geluidsoverlast ondervinden), Aalten moet immers bruisen. Is de gemeenteraad wel capabel om zich in de materie te verdiepen. Op basis van de huidige regelgeving had de gemeenteraad toch moeten inzien dat het bestuur de mogelijkheid had om eerder maatregelen te treffen tegen de onduldbare geluidsoverlast. De afwachtende houding van zowel het bestuur als van de gemeenteraad was dus niet nodig. Al ver voor de uitspraken van de rechters had het bestuur kordaat kunnen optreden.
Tot slot Geconcludeerd kan worden dat het bestuur ernstig en verwijtbaar heeft gefaald. Dit blijkt uit de uitkomsten van de verschillende (juridische) procedures en onderzoekstrajecten. Met de zeer hoge aantallen meldingen (brieven / e-mail, telefoontjes en hulpvraag bij diverse instanties) van omwonenden over geluidsoverlast heeft het bestuur de eerste jaren zo goed als niets gedaan, terwijl de handvatten voor het bestuur er wel waren. Omwonenden voelden zich eerder gedwarsboomd door het bestuur. Omwonenden zijn jarenlang (onnodig) blootgesteld aan onduldbare geluidsoverlast tot diep in de nacht. Ook tijdens reguliere openingstijden konden diverse omwonenden soms niet in hun eigen huis verblijven en hebben zij elders onderdak gezocht. De omwonenden hebben geen vertrouwen meer in het bestuur. Het bestuur zou enkel en alleen op grond van het hierboven beschreven wanbeleid haar verantwoordelijkheid moeten nemen. De gemeenteraad is tot dusver niet daadkrachtig geweest. De coalitiepartijen hielden het bestuur in het zadel. Het zelfreinigend / zelfcorrigerend vermogen van de coalitiepartijen is ver te zoeken. Al vaker is gebleken dat dit ten koste gaat van sommige groeperingen in Aalten. Kleine groeperingen (o.a. omwonenden Malle Babbel, de uitkeringsgerechtigden: de bloemenvouwers) worden hierdoor benadeeld. In de gemeente Aalten komt het te vaak voor dat diverse bestuursleden, gemeenteraadsleden en partijleden elkaar de hand boven het hoofd houden. Signalen hebben wij hierboven aangegeven. Er is op z’n minst de schijn van belangenverstrengeling. Hoe lang gaat het wanbeleid in deze gemeente nog duren? Wanneer komt het zelfreinigend vermogen weer terug? Graag ontvangen wij van B&W een reactie op deze brief. Aan de gemeenteraad hebben wij het verzoek een totaal uitspraak te doen over het door het bestuur gevoerde beleid. 26 april 2016 Namens omwonenden, xli Drs. L. Th. H. Tieman
6
i
Alle stukken m.b.t. tot de zaak Malle Babbel bevinden zich in het archief van de Gemeente Aalten. Gesprek met de burgemeester 17 september2012, 15,30 u. L.T.; A.H.; A.W. iii J. Delleman, exploitant van café “Schiller”. iv J. Hofsteenge, voorzitter van Horeca Nederland, afdeling Aalten-Dinxperlo, exploitant van het Schepersveld”. d.d. 27-09-2012. v Notulen van de openbare vergadering van de raad van de gemeente Aalten op 16 april 2013., Besspreekstukken. punt 4 Voorstel tot vaststellen van de geluidsverordening evenementen en horeca Aalten. vi Raadsmededeling–Openbaar, no 29/2015 d.d. 19 februari 2015. vii J. Kramer, adviseur Nederlandse Stichting Geluidshinder. viii A.G. van Malenstein, Rapport van de bevindingen inzake omwonenden/café Malle Babbel, p 2. Raadsmededeling-Openbaar, nummer15/2014, d.d. 21 januari 2014. ix Schriftelijk d.d. 22 oktober 2013, mondeling d.d. 28 oktober 2013, 11.30-12.30 u. x Idem rapport van Malenstein, pp.5. xi Idem rapport van Malenstein, Brieven over de vergunning voor muzikale evenementen tijdens het Volksfeest van donderdag 13 t/m zondag 16 september, inclusief ontheffing van de geluidsvoorschriften voor die zondag, d.d.22 augustus 2012. xii Buijvoets Bouw & Geluidsadvisering, d.d. 27 november 2012. xiii Het niet geïsoleerde café, bouwjaar ca. 1870 (!) staat op de gemeentelijke monumentenlijst. xiv Akoestisch Buro Tideman, R. Herik, p.4, 15 oktober 2014. xv De Rechtspraak. Rechtbank Gelderland, 15 september 2015, zaaknummer ARN15/ 2618VEROR270.Bijlage onderzoek Know How Acoustics. xvi Bron JW.W. xvii Verslag d.d. 5 april 2013, p.3, alinea 5. xviii Email GGD d.d. 24 september 2013 xix Website GGD Nederland. Verenigingen voor GGD ’en: “Burgers kunnen direct naar de GGD in hun regio bellen met vragen of klachten op het gebied van milieu en gezondheid. Ook de gemeente kan met vragen of meldingen de GGD benaderen. Na een inschatting van de situatie (via een telefoongesprek of huisbezoek) wordt een beoordeling gemaakt van de ernst en gekeken naar de eventuele mogelijkheden en noodzaak van ingrijpen of behandelen. Ook kan de GGD nader onderzoek in gang zetten naar aanleiding van de klachten”. Einde citaat. xx d.d. 24 september 2013 xxi Voorlichting van de GGD geluidsdeskundige op 25november 2013. xxii Rechtszitting d.d. 2015 . xxiii Coalitie na de verkiezingen van 2014 CDA,GB, CU. xxiv Raadsmededeling - Openbaar, no.43/2013 d.d.12 april 2013. xxv Totaal E. 25.000 xxvi Nadat de betalingstermijn was verstreken, heeft het college besloten om over te gaan tot invordering van het bedrag middels een deurwaardersexploot. “Het dossier met betrekking tot de invordering is overgedragen aan deurwaarderskantoor Soer. De heer Wensink heeft contact gehad met de heer Soer over een betalingsregeling. Vervolgens heeft de deurwaarder dit voorstel voorgelegd. Nagegaan is of er jurisprudentie is, als een dwangsom mogelijk de continuïteit van de bedrijfsvoering in gevaar brengt. Dat is niet het geval. Sommige gemeenten hebben echter wel beleidsregels in deze. Daarin worden termijnen gehanteerd. Dat kan ook voor Aalten een optie zijn”. xxvii Besluitenlijst Openbaar, vergadering burgemeester en wethouders. d.d. 27 Januari 2015 Bernhard Harfsterkamp, Aalten Vooruit: “wethouders willen iets vriendelijker zijn”. xxviii Mutatierapport Gemeente Aalten d.d. 19 september. Gemeten door gemeente: 86,7, 87,7 87,5, 85,1,82,1. xxix Zie ook de uitspraak va de rijdende rechter bij overlast gevend café in Dronten: SBS 6, 4 april 2016. xxx Zaaknummer SBR 13/4656, “De voorzieningenrechter, -verbindt bij wijze van voorlopige voorziening het navolgende voorschrift aan de evenementenvergunning van 29juli 2013: gedurende het gehele evenement mag de geluidsbelasting (LAeq) door versterkte muziek op de gevel van de woning Dijkstraat 2 de 80dB(A) of 95dB (C) niet overschrijden; -wijst het verzoek om voorlopige voorziening voor het overige af.” 10-9 2013 xxxi Verslag van de hoorzitting Commissie Bezwaarschriften, d.d. 30 oktober 2013, “Met inachtneming van het gestelde onder punt 5 adviseert de commissie het bevoegd gezag: 1. de bezwaarschriften ontvankelijk te verklaren; 2. De bezwaren gegrond te verklaren wegens strijdigheid met het motiveringsbeginsel; 3. In heroverweging de motivering van het bestreden besluit in voormelde zin te ii
7
verbeteren; 4. De Geluidsverordening evenementen en horeca gemeente Aalten te wijzigen, d.d. 30 oktober 2013, p.11 xxxii Aldus Wensink op de vraag van de voorzieningenrechter of hij failliet was, d.d. 3 september 2014. xxxiii Verslag van de hoorzitting Commissie Bezwaarschriften 29 oktober 2014, p.8 punt 6. De commissie adviseert de burgemeester: 1. Het bezwaarschrift ontvankelijk te verklaren; 2. De bezwaren met inachtneming van het gestelde onder 5. Gegrond te verklaren vanwege strijd met het zorgvuldigheids-motiveringsbeginsel; xxxiv Rechtbank Gelderland, zaaknummers AWB 15/1353 en 15/2618, 10 december 2015 “De rechtbank is van oordeel dat verweerder onder deze omstandigheden-zonder onderzoek te doen naar de te hanteren geluidsniveaus- de vergunning niet had mogen verlenen. De rechtbank vernietigt de bestreden besluiten en bepaald dat de uitspraak in de plaats treedt van de vernietigde bestreden besluiten. xxxv Mededeling mr. P.J.G. Poels, Brunet advocaten, n.a.l. van akoestisch onderzoek. d.d. 18 september 2015. xxxvi Zaaknummer /rolnummer: C/05/272275/KZZA14-272, De rechtbank wijst de subsidiaire vorderingen toe. Malle Babbel is veroordeeld om te voldoen aan de geluidsnormen die gelden op grond van het activiteitenbesluit. Voornoemde veroordelingen zijn uitgesproken onder verbeurte van een dwangsom van E 5000,00 voor iedere dag of gedeelte daarvan dat Malle Babbel niet of niet volledig aan de veroordelingen voldoet tot een maximum van E 50.000,00. xxxvii Zaaknummer: C/05/276657 KG ZA 15/7 xxxviii Rolnummer: 200.178.452 xxxix Brief cc aan de fractie van de VVD, d.d.13 september 2014. xl Idem xli Namen met handtekeningen van omwonenden, in bezit van de auteur van dit stuk.
Verzendlijst Commissaris van de Koning Provincie Gelderland Griffier gemeente Aalten Bezwarencommissie Aalten De heer A.G. van Malenstein , mediator Nationale Ombudsman GGD Noord- en Oost- Gelderland Nederlandse Stichting Geluidshinder Binnenlands Bestuur Hoofdbestuur CDA Hoofdbestuur VVD Horeca Nederland afdeling Aalten – Dinxperlo De Gelderlander Aaltens Nieuws Trouw NRC De Groenen Amsterdammer
8
9
