De Vinkduif altijd trouw gebleven

De Vinkduif altijd trouw gebleven Over Vinkduiven, Vinkduivenmannen en Hans Meijer uit Laren Tekst en foto's: Remco de Koster

Eindredactie: Sytze de Bruine

Was dat even schrikken! Slechts 13 Vinkduiven op de laatste Bondsshow in Nieuwegein. Wie de geschiedenis van het ras in de Lage Landen de afgelopen tientallen jaren heeft gevolgd, weet dat de Vinkduif wel betere tijden heeft gekend, dat wil zeggen met grotere collecties op de landelijke tentoonstellingen. Want de Vinkduif is in Nederland steeds op een hoog peil gefokt en heeft altijd trouwe fokkers gehad, die dit ras hoog in ere hielden en ook in de Vinkduivenclub internationaal georiënteerd waren, of dat nu Ir. Ritzema van Ikema, Dr. Kuipers, van Camp uit Apeldoorn, van Dijk uit Amersfoort of Cor van der Post, vroeger Gouda, nu Zevenaar, waren.

Boven: Hans Meijer met een van zijn Goud blauwvleugel Vinkduiven.

Meer dan 50 jaar is ook Hans Meijer uit Laren in Noord-Holland fokker en fan van de Vinkduif. Zo is in de Avicultura van 23 januari 1964 in een clubbericht van secretaris J. M. van der Zwaluw te lezen: "Een goed begin in het nieuwe jaar: Wij kunnen u deze keer niet minder dan vijf nieuwe leden voorstellen ... en de heer J. Meijer, Smeekweg 41, Laren NH (aangebracht door ons lid de heer van Dijk); hij fokt rood-zwartvleugels." Dat was dus 50 jaar geleden, en nog steeds heeft Hans Meijer zijn Vinkduiven in een hok achter een prachtig en stijlvol ingericht huisje in het evenzo prachtige Noord-Hollandse dorp Laren. Want oude spullen, nostalgie objecten, antiek, mooie schilderijen en kunst in het algemeen waren - naast alle liefde voor de dieren - altijd een passie voor de vroegere huisschilder.

Boven: Vinkduiven in de volière, snelle, maar ook vitale sierduiven!

Na een operatie vijf jaar geleden moest Hans het rustiger aandoen, maar nu wil hij weer samen met zijn vrouw, die uit de nood de verzorging van de dieren (waartoe naast de duiven ook wat Cochinkrielen en een pony horen) vanzelfsprekend waarnam, weer intensiever de fok van zijn geliefde Vinkduiven ter hand nemen. "Mooi hè", zegt hij, terwijl ik een groep goudgele blauwvleugels in de volière fotografeer. Nog steeds zijn de Vinkduiven zijn ras, hoewel in de afgelopen tientallen jaren het éne en andere ras (voornamelijk uit de kleurduivengroep) werd uitgeprobeerd, daaronder Thürgauer Meelkleurigen, die zo'n 30 jaar geleden een zeldzame verschijning waren, terwijl we tegenwoordig veel over de Zwitserse Kleurduiven weten. Rechts: Portret van een heel trouwe Vinkduivenman!

Boven: Goud blauwvleugel Vinkduiven in het hok.

Het moest wel zo komen met de Vinken en de andere kleurduiven, want aan de Smeekweg had zijn vader, J. Joh. Meijer, een hele verzameling aan kleurduiven en ook wel andere rassen, zodat ik als schooljongen hier nog wel eens te vinden was, wanneer er een nieuwe bijzonderheid bij kwam, zoals zeldzame blauwe Oud-Duitse Moorkoppen. Wie kende zulke duiven toen? De IJsduiven, kaalbenig en met voetveren, waren de passie van vader Meijer, maar ook Saksische Borstduiven, Saksische Witstaarten en later ook Maanduiven, eerst “Saksisch” met voetbevedering en later door selectie ook onbevederd; van Thüringer Maanduiven (gladbenig) was toen nog geen sprake! Moeder Meijer zag liever witte Krulduiven en witte Oud-Hollandse Tuimelaars. En zo zat er aan de Smeekweg een hele menagerie aan duivenrassen en ook Faverolles en andere hoenderrassen, wat eenden en ganzen en ga zo maar door. Op woensdag werd nog wel eens naar de markt in Barneveld gereden, en wanneer ik niet mee kon, was ik wel benieuwd, of niet éen of ander pluimvee mee naar Laren was gegaan. Dat wilde ik natuurlijk wel zien, dus na school snel op de fiets naar de Smeekweg! Links: Dat was altijd al zo, bij Hans Meijer. Mooie vogelkooitjes verzamelen.

Rechts: Nog even op het voorjaar wachten, dan staan hier nieuwe volières.

Hier had J.C.H. "Hans" Meijer zijn Vinkduiven. De eerste Vinkduiven had hij van Jan Snip van Sierduivenfokkersclub 't Gooi (beter bekend van de Holle Kroppers). De koperrode zwartvleugels en witvleugels kwamen van Van Dijk en de goudgele zwartvleugels en witvleugels van dr. Kuipers (vele jaren voorzitter van de club en bekend van zijn Dragoons en zijn inzet voor de Ornithophilia-tentoonstelling). Met de Koper zwartvleugel Vinkduiven en ook met de Goud zwartvleugel Vinkduiven kwamen de successen. Zo is in een verslag van Dr. R.K.W. Kuipers uit 1980 te lezen: "In de Goud zwartvleugels met resp. 14 en 9 nummers eveneens fraai tot zeer goed materiaal. Mooie grondkleur, gelijk een gouden tientje, diep zwarte partijen en ook hier glans en zoming, zij het minder dan bij de Koper-zwartvleugels. Kluskens wint met F, gevolgd door Meijer en Gerritsen eveneens F. Bij de duivinnen wint Schrage voor Meijer, beiden met F." Aan de Smeekweg waren ook steeds de witvleugels en blauwvleugels te vinden. Ik denk dat de blauwvleugels steeds een belangrijke rol speelden in de Vinkduivenfokkerij aan de Smeekweg; tenslotte zijn deze nu nog steeds de favoriete kleurslag van Hans Meijer. Ook werd de fok van de witbanden, die ooit uit Denemarken kwamen, ter hand genomen, als ook de fok van de witplaten (witte koppen en slagpennen). Deze beide varianten van de Vinkduif golden als echte rariteiten.

Links: Fokkoppel Thüringer Maanduiven geel.

Duitsland was zo'n veertig jaren geleden nog ver weg, en maar enkele fokkers onderhielden contacten naar Duitse fokkers. Duitsland is tegenwoordig nog steeds de basis van de Vinkduivenfok; het ras is er in al zijn variaties goed verspreid, zelfs in de genoemde witplaten. Witbanden blijven gewoon moeilijk te fokken, dus zie je deze slechts bij enkele fokkers. Voor wie het ras fascineert: In het jaar 2009 verscheen een prachtig boek met 375 bladzijden en de alleszeggende titel: Alles über die Gimpeltauben. Het is bekend, dat de fok in de drie vleugelkleuren geen eenvoudige opgave is, of dat nu voor de licht crème gemêleerde witvleugels geldt, voor een mooie en zuivere blauwe vleugelkleur (bij duivinnen ietwat donkerder) of voor de zwartvleugels met hun prachtige groene glans in elke zwarte veer (en dat zonder verschil in beide geslachten, zoals ooit dr. Kuipers opmerkte). Vooral de glans van de zwartvleugels en ook de glans in de kop, hals en flanken zijn steeds weer belangrijke onderdelen; ik kan mij goed herinneren dat vroeger de keurmeesters met elke Vinkduif naar het daglicht liepen voor een exacte beoordeling (toen waren er nog hallen met veel glas). De kleur van kop, hals en romp enerzijds en de kleur van vleugels en staart anderzijds hebben een eigen ideaal, en beide kleuraspecten zonder de invloed van de éne kleur op de andere te verwezenlijken, verlangt kunde en vooral ook geduld. Vinkduiven hebben inderdaad een heel eigen en aparte, ja unieke kleurcombinatie (koper of goud, gecombineerd met blauwe, zwarte of witte vleugels en staarten). Een uitdaging voor echte kleurenliefhebbers, die niet even snel succes willen boeken, maar met geduld en veel gevoel het ideaal weten te benaderen. Kenners kunnen bij de jonge Vinkduiven al aan hun jeugdkleed inschatten, of ze na de rui de juiste kleur krijgen. Ook dat is aan geduld gekoppeld. Hans heeft zich tegenwoordig vastgelegd op de goudkleurige blauwvleugels met en zonder vleugelbanden als ook in witpennen. Daarnaast zijn (ook in herinnering aan zijn vader) wat Thüringer Maanduiven en Saksische Borstduiven op het hok te vinden. Op de laatste Champion Show stelde hij zijn blauwvleugel Vinkduiven en een viertal Maanduiven tentoon.

Rechts: Even bijpraten: De auteur van deze bijdrage Remco de Koster (links) en Hans Meijer (rechts).

Toen ik na lange tijd onverwacht aanklopte aan de Smeekweg in Laren, hoorde ik kort daarop: “De poort is open, kom erin.” Zo is Hans Meijer, altijd al even anders, een beetje rebels, levensgenieter, openhartig en tolerant; hij neemt de medemensen zoals zij zijn, en verwacht ook dat men hem neemt zoals hij is.

Of het nu met veel of minder succes was, zo is hij steeds zijn Vinkduiven trouw gebleven. De reden, waarom ik deze bijdrage heb geschreven, is natuurlijk omdat Hans Meijer een heel fijn persoon en vriend is, maar ook omdat hij zo lang zijn prachtige Vinkduiven trouw is gebleven. Wie na tientallen jaren nog over zijn “duiven mooi, hè” kan zeggen, die houdt inderdaad van zijn dieren en neemt ook het éne of andere foutje op de koop toe. Natuurlijk heb ik deze bijdrage ook geschreven, omdat ik wens, dat de Vinkduiven met al hun interessante en unieke kleurvariaties weer iets meer in de belangstelling komen te staan.

Vinkduif

Beknopte standaard Tekening door: Jean Louis Frindell (F) Entente code SBI: D / 402

Land van Oorsprong Koper-zwartvleugel vermoedelijk de Kroatische kust (Dalmatië). In Engeland geperfectioneerd (Archangels). Alle andere kleurslagen in Duitsland. Algemeen voorkomen Op een krachtige veldduif gelijkend, maar slanker en eleganter gebouwd. Raskenmerken Kop: Licht gewelfd, lang en smal, voorhoofd tamelijk vlak. Met puntkap op ongekapt. De puntkap moet met de bevedering van de achterhals een scherpe nekkam vormen. De veren aan beide zijden van de achterhals horizontaal in de nek scherp tezamen komend. Ogen: Oranje. Bij Witplaat; oranje of donker. Bij Witkop donker. Oogranden smal, lichtrood. Snavel: Middellang, licht- tot donker-hoornkleurig bij zwartvleugels. Vleeskleurig bij witvleugels. Donker hoornkleurig bij blauwvleugels. Hals: Tamelijk lang en relatief dun. Keel goed uitgesneden. Borst: Matig breed en weinig vooruit gedragen. Rug: Licht afhellend. Vleugels: Matig lang. Vleugeldracht normaal. Staart: Staartdracht normaal. Benen: Middellang. Bevedering: Goed ontwikkeld, goed aanliggend. Bij alle kleurslagen worden vetschachten nagestreefd. Ernstige fouten (algemeen) Te klein lichaam, te brede (gutsvormige) puntkap, erg scheve of schamele puntkap. Ernstige tekenfouten bij witpen, witplaat en witkop. Beoordeling Algemeen voorkomen – Koper- respectievelijk goudkleur en glans – Overige kleur en glanszoom – Type en Stand – Puntkap, oogkleur en snavelkleur. Ringmaat 7 mm

Kleurslagen en tekening Koper Koper Koper Koper

zwartvleugel zwartvleugel witpen zwartvleugel witplaat zwartvleugel witkop

Goud Goud Goud Goud

zwartvleugel zwartvleugel witpen zwartvleugel witplaat zwartvleugel witkop

Koper Koper Koper Koper

blauwvleugel blauwvleugel blauwvleugel blauwvleugel

ongeband ongeband witpen ongeband witplaat ongeband witkop

Goud Goud Goud Goud


ongeband ongeband witpen ongeband witplaat ongeband witkop



zwartgeband zwartgeband witpen zwartgeband witplaat zwartgeband witkop

Goud Goud Goud Goud


zwartgeband zwartgeband witpen zwartgeband witplaat zwartgeband witkop



gekrast gekrast witpen gekrast witplaat gekrast witkop

Goud Goud Goud Goud


gekrast gekrast witpen gekrast witplaat gekrast witkop



witgeband witgeband witpen witgeband witplaat witgeband witkop

Goud Goud Goud Goud


witgeband witgeband witpen witgeband witplaat witgeband witkop

-

-

-

-

-

-

-

-

-

Koper witvleugel ongeband Koper witvleugel geband Koper witvleugel gekrast

- -

Goud lichtblauw witgeband Goud witvleugel ongeband Goud witvleugel geband Goud witvleugel gekrast

Voor meer informatie over Vinkduiven kunt u altijd terecht bij de Speciaalclub voor Vinkduivenfokkers in Nederland en België Secretaris: H. Hoksbergen E-mail: [email protected] Website http://vinkduiven.sierduif.nl/

Copyright ©2016 All rights reserved by the Aviculture-Europe Foundation. Dit is een publicatie uit het online tijdschrift www.aviculture-europe.nl Nederlandse uitgave ISSN: 1871-6865 U mag deze tekst / foto’s niet kopiëren, distribueren, zenden of publiceren zonder schriftelijke toestemming.

De Vinkduif altijd trouw gebleven

Recommend Documents